ROIZIC UHARTEA retainiako Granito Arrosa Kosta ikusgarriaren aurrean, itsas hegaztien erresuma galdu bat azaleratu zaigu. Ontziz baino ezin da bertaraino iritsi eta garraio hori aukeratu dugu guk ere: “Saint Guirec” izeneko belaontzi tradizionalean gaude (belaontzi honetan, zazpi uharteak bisita daitezke egun bakarreko irteera atseginean, 45 euroren truke). Ploumanac’h-etik zazpi kilometrora kokatuta, Sept-Ile artxipelagoa Rouzic, Les Costans, Malban, Bono, Aux Moines, Plate eta Les Cerfs uharteez osatuta dago. Itsasgoran 40 hektarea hartzen ditu. Hemen ez da gizakirik bizi. Biztanle guztiek alde egin zuten aspaldi, eremu idor hauen aurkako borroka galdu ostean... itsasargiaren bi zaindariek izan ezik; egun, hamabost egunean behin txandakatzen dira. Hauxe da hemen aurkituko dugun gizakion ordezkaritza bakarra, noizean behin ontzian gerturatzen diren gu bezalako turistak kenduta. Jende gutxik zapaldu
B
ditu uharteak, bertako “biztanle” nagusiak hemen biltzen diren itsas hegaztiak direlako, harri hauetan habiak egitera datozenak. 1912tik parke nazionala izendatuta, eta 1976an erreserba naturala, artxipelagoan 20.000 itsas hegazti baino gehiago, 27 espezie desberdinetakoak, elkartzen dira urtero. Bisitatu dugun lehen uhartea urrunen dagoena da: Roizic. Gerturatu ahala, ikusgarriagoa bihurtzen da. Udaberritik irailera bitartean, Roizicen ipar magala elurra bezain zuri agertzen baita, ugaltzeko elkartzen diren zanga bikoteen dentsitate handiagatik. Estatu frantsesean dagoen zanga kolonia bakarraren aurrean gaude. Lumaje zuri eta buru horiko 17.000 bikote bildu ohi dira hemen eta kitzikagarria da oso ikustea 2 metroko hegazti hauek nola erortzen diren 30 metroko altueratik harrapakin baten bila. «Sei hilabete ematen dituzte itsasoan bakarrik eta beste sei hilabete lehorrean», dio gidariak. Hori da hegazti hauen patua.