10
AQUA 2021/2
Van betonnen speelplaats naar blauwgroene speelplek voor de buurt Na een traject van 5 jaar lanceert basisschool Sint-Paulus uit Kortrijk trots haar “Klimaatspeelplaats” van het land. Ze toverde een betonnen vlakte van 4.000 m² om in een prikkelend speel- en leerlandschap, compleet met speelheuvels en waterloopjes. Onder de verharding zit een infiltratiebekken
“En zo vertraagt je projecten natuurlijk alsmaar tot je beslist om met een studiebureau of landschapsarchitect in zee te gaan. Dan lukt het ineens wel om te werken met deadlines. Ook het archeologisch onderzoek, het indienen van de omgevingsvergunning en het samenstellen van allerhande subsidiedossiers nam veel tijd in beslag. Op zulke momenten ben je heel blij dat je met je vragen terecht kan bij een professional.”
GEEN REGENDRUPPEL GAAT VERLOREN In juli 2019 was het dan eindelijk tijd voor de aanleg. In negen maanden werd de betonnen speelplaats omgetoverd tot een speelplek waar ontharding, biodiversiteit, luchtkwaliteit en water een kans zijn om te leren én te spelen. “Dankzij de aanpassing kunnen we nu bijvoorbeeld 145.000 l regenwater opvangen en hergebruiken voor sanitaire doeleinden. Onder onze speelplaats werd een infiltratiebekken van 145m³ geplaatst.” “Ons verhaal startte in 2016 met een grootschalige bevraging”, vertelt meester Cedric Ryckaert, drijvende kracht achter het project. “Bij de opstart is het belangrijk iedereen te betrekken in het verhaal. Denk daarbij niet alleen aan de kinderen, leerkrachten en ouders, maar betrek ook sympathisanten en andere mogelijke partners in de buurt. De bevraging werd verder uitgediept tot een denkdag. Tijdens dat traject bezochten we via MOS (Milieuzorg Op School) enkele scholen die al een vergroeningsproject hadden ondergaan en gingen we in Berlijn speelplaatsen bezoeken. Dat gaf ons heel wat inspiratie.”
TUSSEN DROOM EN DAAD… Zoals bij zoveel scholen in Vlaanderen was de speelplaats van Sint-Paulus bijzonder troosteloos ingericht, met de typische 30×30 cm betontegels als ondergrond.
“De leerlingen en leerkrachten droomden van speelheuvels waar speelgroen gecombineerd wordt met natuurlijke materialen. Sport en buiten leren moesten er een vaste plek hebben”, gaat Cedric verder. “Daarnaast wilden we ook inspelen op de problemen die inherent zijn aan de klimaatverstoring en moesten er oplossingen bedacht worden voor aanhoudende droogte, slechte luchtkwaliteit en hittestress”. “Ons advies naar andere scholen toe? Laat je meteen vanaf de ontwerpfase professioneel omringen”, vertelt Cedric. “Wij dachten in het begin ook: wie weet is er wel een architect op school of kunnen we iets regelen met bv. de tuinbouwschool in de buurt, … De goesting was er zeker bij die mensen, maar al snel merk je dat het stil valt wanneer er echt tot volwaardig engagement moet worden overgegaan.”
Elke druppel die valt, dringt ofwel de bodem in via de plantvakken of gaat via kolken naar het infiltratiebekken onder ons voetbalveld. Onze parking werd ook zodanig heraangelegd dat het water dat erop valt naar een wadi stroomt. Op die manier sturen we geen hemelwater meer naar de riolering. Tegelijk hebben we een waterspeelplek uitgebouwd waar kinderen actief met water aan de slag kunnen gaan.”
