Foto: ©NFP Photography - Pieter Magielsen
Coen Oldenburg
een tijdelijke osteolyse ontstaat. Ook na opzettelijke beschadiging van het bot met een frees of zaag. Het bot is hierdoor wat zachter zodat scheefstaande tanden sneller op hun plek gezet kunnen worden. Oldenburg besloot de corticotomie in te zetten bij alle gevallen van crowding. Zelf gebruikt hij de term bonescarven: een samenstelling van carving en scarring. Het woord bestaat officieel niet maar het geeft volgens Oldenburg goed de essentie aan. Zo werd hij zeven jaar geleden een van de eerste in Nederland die de techniek toepast. En hij is, ook tot zijn eigen verbazing, nog steeds een van de weinige: ‘Er is al een publi-
‘ Crowding is in feite een huisvestings probleem: het huis is te klein’
catie uit 1959 van Köle waarin preorthodontisch corticale groeven worden omschreven. Daarna raakte het in vergetelheid tot er in de jaren zeventig weer een Duits onderzoek (Haya Suya) verscheen. De Amerikaanse gebroeders Wilcko, een orthodontist en een parodontoloog , hebben het zo’n vijftien jaar geleden weer nieuw leven ingeblazen door de corticotomie te combineren met botaugmentatie. Zij hebben met hun nieuwe behandelconcept periodontal accelerated osteogenic orthodontics (PAOO) voor een doorbraak gezorgd. Er is inmiddels ook een dikke stapel publicaties van hun hand.’
Bonescarven Ook Oldenburg combineert het aanfrezen van het bot met het verbreden van de kaakwal. Hij legt uit hoe de behandeling verloopt: ‘Een week Dentz 17