Twee weten meer Nu de relatie tussen de mondgezondheid en de algemene gezondheidstoestand van de mens steeds meer aandacht krijgt, is het logisch om de samenwerking tussen tandartsen en huisartsen te verkennen. In sommige gevallen komt die inderdaad goed tot stand, maar dit is zeker niet altijd vanzelfsprekend. Samen in één gezondheidscentrum werken is hiervoor in ieder geval geen voorwaarde.
Frank van Wijck
26 Dentz
H
et lustrumcongres van de Vereniging Medisch Tandheelkundige Interactie (VMTI) van afgelopen oktober in Arnhem stond, net als eerdere congressen van deze vereniging, in het teken van samenwerking tussen tandartsen en huisartsen. Dit sluit aan bij de missie van de nu 25 jaar bestaande VMTI, die stelt dat geneeskundige en tandheelkundige zorg strikt gescheiden zijn, waardoor er te weinig aandacht is voor de interactie tussen de mond en de algemene gezondheid van de mens. Mede dankzij de inspanningen van de VMTI is de laatste jaren wel meer aandacht ontstaan voor deze interactie. Een mooi voorbeeld hiervan zijn de recente pilots in Amsterdam, Hardenberg en Rotterdam om de mondzorg van kwetsbare ouderen te verbeteren. Pilots waarbij zowel tandartsen als huisartsen betrokken zijn, vanuit de gedachte dat hun samenwerking ervoor kan zorgen dat ouderen tijdig kunnen worden geholpen bij problemen met het gebit. De pilots – in sep-
tember afgerond – zijn een onderdeel van het landelijke project De mond niet vergeten, dat is opgezet omdat de mondgezondheid van thuiswonende ouderen achterblijft. Iets wat niet alleen gevolgen heeft voor de mond zelf, maar dat ook effect kan hebben op de algehele gezondheid en het welzijn van deze mensen. Een slechte mondgezondheid kan leiden tot pijn, kauw- en slikproblemen, maar ook tot longontsteking, hart- en vaatziekten, een slecht instelbare bloedsuikerspiegel bij diabetes en snellere veroudering van het brein.
Incidenteel overleg Hoe ziet de interactie tussen tandartsen en huisartsen er in de praktijk uit? Wisselend, zo blijkt. Wie de websites van tandartsen bezoekt, ziet dat zij hun praktijken steeds vaker in gezondheidscentra vestigen. Er zit een financiële component aan – samen huren is goedkoper en biedt de mogelijkheid om faciliteiten te delen – en een gemakscomponent voor de