AT_08

www.wtkanwil.com.pl

Kazdy

mecz to niewiadoma

sezon

2011/2012 Numer 8

W numerze

GAME plan

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

Prezentacja

AZS Politechnika

Warszawska #

10

Z KOSZA

30

#

Wojciech Glabas

.............................................................................................................

................................................................................................................................

Z ławki trenerskiej - Shirt 12 ...................................................................................................................................

Wywiad - Piotr Pamuła 14 ................................................................................................................................... # Na papierze - Anwil vs Politechnika 16 ................................................................................................................................... # Piękna strona basketu - Zuzanna Adamowska 19 ................................................................................................................................... # Alfabet Anwilu - Michał Sokołowski 20 ................................................................................................................................... # 20 lat minęło - Wmurowałem swoją cegiełkę 23 ................................................................................................................................... # 20 lat minęło - Last Saporta Cup for Anwil 26 ................................................................................................................................... # TKM - Juniorzy Starsi, III Liga 28 ................................................................................................................................... # #

7

# Każdy mecz to

niewiadoma

................................................................................................................

3

W numerze 4

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

Długo zastanawiałem się jaki temat poruszyć w rubryce „Od redakcji”. Nie chciałem, bowiem nawiązywać do feralnego meczu w Tarnobrzegu. Z natury zresztą wolę wybiegać w przyszłość niż patrzeć wstecz. Jednak coś jak magnez ciągnęło mnie do ostatnich trzech sekund IV kwarty tego meczu.

Rzut życia Przemka Karnowskiego, który jak na ironię, uczył się koszykarskiego rzemiosła pod okiem trenera Marcina Woźniaka, okazał się zgubny dla Anwilu, ale we mnie wywołał wspomnienia. Bo któż z nas nie pamięta złotej trójki Jeffa Nordgaarda w finałach z 2003 roku. Ten rzut dał Anwilowi przewagę własnego parkietu. Jeszcze dziś słyszę chóralne „Morza szum, ptaków śpiew, złotą trójkę rzucił Jeff”.

Kolejny mój ulubiony wątek z historii Anwilu i „trójek”, to mecz z 3 listopada 2002 roku, kiedy to do Włocławka przyjechał nasz odwieczny rywal, Śląsk Wrocław. Bohaterem meczu był znowu Jeff Nordgaard.

Trafił on 10 trójek na 12 prób, a Śląsk poległ wówczas różnicą 21 punktów 91:70.

W swej biblioteczce meczowej mam nagranie meczu, który krzepi moje serce, a to za sprawą niesamowitych, nieziemskich wręcz dokonań rzutowych Joe Crispina. W 2005 roku w meczu serii finałowej Joe poczęstował Prokom 8 fenomenalnymi trójkami i został okrzyknięty „katem Prokomu”.

W historii Anwilu, czy cofając się dalej, Nobilesu, tych pamiętnych trójek było wiele. Choćby trójka Mirka Kabały w meczu z Węgrami, o którym wspominaliśmy na łamach Anwil Team, czy słynna trójka przez całe boisko Jacka Krzykały, która odebrała nam zwycięstwo, czy wiele wspaniałych trójek Andrzeja Pluty. Podczas tych 20 lat we Włocławku grało wielu zawodników, którzy specjalizowali się w rzutach z obwodu. Dobrze pamiętam Vladko Ilića i jego charakterystyczny gest po celnym rzucie, Edgarsa Snepsa czy „leworęcznego mordercę” Davora Marcelića.

Tak to już w baskecie bywa, że jednym celnym rzutem można nie tylko odmienić losy meczu, ale zapoczątkować marsz po coś wielkiego i wspaniałego. W bogatej historii Anwilu mamy wiele takich miłych wspomnień, krzepiących nasze dusze... i tego z pewnością zazdroszczą nam kibice w całym kraju.

Przemysław Tyczyński Redaktor naczelny

Sponsorem tytularnym Anwilu Włocławek jest firma ANWIL S.A.

TEAM ANWIL TEAM

ul. Chopina 10/12 87-800 Włocławek redakcja@anwilteam.pl Wydawca: Włocławskie Towarzystwo Koszykówki Sportowa Spółka Akcyjna ul. Chopina 10/12 87-800 Włocławek, Polska Redaktor naczelny: Przemysław Tyczyński Redakcja: Michał Fałkowski Łukasz Pszczółkowski Jacek Seklecki Reklama: reklama@anwilteam.pl Fotografia: Piotr Kieplin Projekt okładki: Arkadiusz Nowakowski Typografia i skład: Przemysław Tyczyński 27 Project Druk: LUMAK POLIGRAFIA Ryszard Kisielewski

Za nami

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

5

Anwil Włocławek

99 : 70

AZS Koszalin

24/40 za 2 pkt 15/43 9/23 za 3 pkt 10/20 24/30 za 1 pkt 10/15 40 zbiórki 30 15 asysty 12 9 przechwyty 6 3 bloki 1 10 straty 17

13 listopada 2011 Hala Mistrzów Włocławek

Po wpadce w Zgorzelcu jedynym „lekarstwem” dla zespołu Anwilu mogło okazać się tylko zdecydowane zwycięstwo. Tego oczekiwali kibice.

Punkty dla AZS zdobyli: Hannah 17 Montgomery 12 Reese 11 Bigus 7 Lekić 7 Łączyński 6 Dutkiewicz 5 Milicić 3 Jarmakowicz 2 Bieg 0

Koniec II kwarty

Koniec meczu

W kwarcie numer II Anwil potwierdził swoją wyższość nad rywalem z Koszalina. Mądrze prowadzona gra w obronie, dobra skuteczność w ataku i na przerwę gospodarze schodzili z 19 punktową zaliczką.

Ostatnia część toczyła się pod pełną kontrolą Anwilu, który nie pozwalał przyjezdnym na większe odrabianie strat. Trener Mutapcić dał pograć zmiennikom. Mimo to gospodarze powiększyli jeszcze przewagę i wygrali zdecydowanie różnicą 29 punktów.

28:14 (58:39) 30:25

20:19 (99:70) 21:12 (79:51)

Koniec I kwarty Pierwszą kwartę spokojnie można nazwać „Majewski Show Time”. 14 punktów kapitana włocławian przy 100% skuteczności za 3 punkty (4 rzuty) przyczyniło się do wygrania tej części meczu przez Anwil.

Koniec III kwarty Po przerwie zespoł trenera Mutapcicia nie zwalniał tempa.

Pod koszem rządzili Edwards i Hajrić. Na obwodzie Szubarga.

To dało kolejne 9 oczek przewagi i Anwil był już prawie pewien zwycięstwa.

[ Przygotował: Przemysław Tyczyński ]

Punkty dla Anwilu zdobyli: Hajrić 18 Edwards 17 Majewski 17 Szubarga 14 Lewis 10 Wołoszyn 8 Berisha 6 Nowakowski 5 Pietrzak 2 Sokołowski 2 Allen 0 Maciejewski 0

Za nami 6

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

Siarka Jezioro Tarnobrzeg

109 : 104

Anwil Włocławek

Punkty dla Siarki zdobyli: Miller 29 Karnowski 27 Doaks 20 Piechowicz 15 Corbett 9 Tiller 7 Wyka 2 Rabka 0 Barycz 0

19 listopada 2011 Tarnobrzeg Podczas 12. kolejki Tauron Basket Ligi koszykarze Anwilu udali się w daleką podróż do Tarnobrzebu, by rozegrać mecz z miejscową Siarką Jezioro.

[ Przygotował: Przemysław Tyczyński ]

23:18 Koniec I kwarty Początek spotkania to zdecydowana dominacja gospodarzy. W 7. minucie Siarka prowadziła nawet 10 punktami.

Jednak w końcówce Anwil odrobił kilka oczek, co było dobrym prognostykiem przed kolejnymi częściami meczu.

29/45 za 2 pkt 28/51 11/27 za 3 pkt 10/20 18/24 za 1 pkt 18/26 35 zbiórki 34 20 asysty 22 7 przechwyty 10 1 bloki 0 17 straty 15

Koniec II kwarty Druga odsłona to zacięte i wyrównane 10 minut. Obie drużyny grały „kosz za kosz”.

Coraz lepiej zaczął funkcjonować atak włocławian. Mimo to do przerwy przewagę utrzymali gospodarze.

Punkty dla Anwilu zdobyli: Berisha 20 Hajrić 20 Allen 18 Szubarga 16 Edwards 16 Majewski 8 Lewis 6 Nowakowski 0 Wołoszyn 0 Glabas 0

Koniec IV kwarty

W czwartej kwarcie przez 9 minut i 57 sekund wszysto szło zgodnie z planem. Gdy na 3 sekundy przed końcem Anwil miał 3 punkty przewagi Przemysław Karnowski trafił „rzut życia” i doprowadził do remisu. Mecz miała roztrzygnąć dogrywka.

21:23 (44:41)

20:21 (93:93)

29:31 (73:72)

16:11 (109:105)

Koniec III kwarty Początek drugiej połowy bliźniaczo podobny do pierwszej kwarty. Anwil znów „przespał” kilka minut i Siarka objęła nawet 14-punktową przewagę. W ostatnich minutach włocławinie zagrali lepiej w obronie co pozwoliło odrobić część strat.

Koniec meczu Dodatkowa część gry rozpoczęła się fatalnie dla włocławian. Piąte przewinienie otrzymał Edwards i główny podkoszowy Anwilu musiał usiąść na ławce. W dogrywce więcej „zimnej krwi” zachowali gospodarze i to oni wyszli z tej batalii zwycięsko.

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

Wywiad 7

Łukasz Majewski:

Dwudzieste dziewiąte urodziny Łukasz Majewski obchodził w Hali Mistrzów. „Sto lat” odśpiewali mu kibice, a koledzy z drużyny spontanicznie podrzucali go na rękach. Na taką sympatię kapitan Anwilu zasłużył sobie twardą grą, sercem wkładanym w każdą akcję i rozbrajającą szczerością. Nam opowiedział o dzieleniu się przywództwem w zespole.

Każdy mecz to niewiadoma

Wywiad 8

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

Po ubiegłym sezonie, w którym wykazałeś się wielkim sercem do walki wybrano cię kapitanem zespołu. Czy po dołączeniu do drużyny równie charakternego Krzysztofa Szubargi nie mamy do czynienia z dwuwładzą? Łukasz Majewski: Zawsze jest tak, że rozgrywający w dużej mierze spełnia rolę lidera.

Kreując grę staje się mózgiem organizmu i wszystko co się dzieje, ma miejsce z jego woli.

Kapitan grający na innych pozycjach musi się pogodzić z tym, że rozgrywający będzie miał wielki wpływ na drużynę. Na szczęście, z Krzyśkiem rozumiemy się świetnie, mamy podobne charaktery i spojrzenia na koszykówkę.

Współdziałamy dla dobra Anwilu i mam wrażenie, że dobrze się uzupełniamy.

Bo znacie się świetnie, już z czasów gry w Stali Ostrów Wielkopolski.

– W Ostrowie Wielkopolskim mieszkaliśmy klatka w klatkę i bardzo się zżyliśmy. Wiadomo, że tam wiele spraw nie było tak dobrze poukładanych, jak w Anwilu i musieliśmy się mocno wspierać, żeby przetrwać trudne momenty. Przekonałem się, że Szubi to świetny facet, na którego można liczyć. Tak narodziła się nasza przyjaźń, która teraz jest podtrzymywana z pożytkiem dla Anwilu.

Zaraz, przecież przyjaźń z życia prywatnego powinno się oddzielić od tego co się dzieje na boisku. Tam chyba wszyscy koledzy z drużyny są równi?

– To prawda i najlepszym dowodem na to, że staramy się z Szubim nie wykorzystywać pozaboiskowej znajomości jest fakt, że czasami również między nami dochodzi do ostrych wymian zdań. Potrafimy twardo powiedzieć sobie, że w którymś momencie ktoś nawalił.

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

Ale udaje się to zostawić na parkiecie…

– No właśnie nie. Często wracamy do domów i dyskutujemy o tym, co myślimy na pewne tematy. Koszykówka jest całym naszym życiem i nie możemy jej odciąć z chwilą wyjścia z hali.

Zresztą, nie chodzi tylko o jakieś indywidualne sprawy, ale również o całokształt myślenia o sporcie i wydarzeń, które mają miejsce w polskiej lidze. Uwierz mi, że ja w ogóle nie śledzę swoich statystyk w Internecie i nie za bardzo zajmują mnie artykuły na mój temat. Gram dla drużyny, a nie dla siebie. Tymczasem Krzysiek dostarcza mi wieści z mediów i tematy do dyskusji tworzą się same.

Jednym z nich jest na pewno ocena gry Anwilu. Czy na półmetku rundy zasadniczej przeważa w tobie satysfakcja, czy niedosyt?

– Nurtuje mnie myśl, że każdy kolejny mecz to dla nas wielka niewiadoma. Dzieje się tak, mimo że jesteśmy dobrym zespołem, mądrze ułożonym i umiejętnie kierowanym przez trenera. Potrafimy ograć dobrze dysponowanych Czarnych, czy rzucić na zwycięstwo w ostatniej akcji z Treflem. Innym razem przegrywamy w beznadziejny sposób z ŁKS i Siarką. Wszystko to na własne życzenie. Minione mecze to była ruletka, którą sami kręciliśmy. Nawet my

Łukasz Majewski Data urodzenia : 30 października 1982 Narodowość : Polska Wzrost : 199 cm Pozycja : Niski skrzydłowy Przebieg kariery: 2003 - 2005: AZS Radom 2005 - 2007: Znicz Jarosław 2007 - 2008: Polpharma Starogard Gdański 2008 - 2009: Atlas Stal Ostrów Wielkopolski 2009 - 2010: Polpharma Starogard Gdański 2010 – 2011: Anwil Włocławek

Wywiad koszykarze nie wiemy, czego możemy się po sobie spodziewać. Mam nadzieję, że ustabilizujemy formę i w przyszłości nie pozwolimy sobie na dekoncentrację.

Politechniki Warszawskiej na pewno nie możecie zlekceważyć…

– Nie mam zamiaru mówić, że Politechnika to wyjątkowo niebezpieczny rywal dla Anwilu, bo naraziłbym się na śmieszność. Gramy u siebie, z najsłabszym zespołem ligi i nie może być mowy o strachu przed porażką. Ten mecz musimy poprowadzić pod własne dyktando.

Oczekujesz, że tym razem większe wsparcie zawodnikom podstawowym dadzą młodzi rezerwowi?

- Chciałbym, żeby mecz ułożył się tak, by oni mogli pokazać to, co potrafią. Mają w Anwilu świetne możliwości rozwoju indywidualnego.

Po każdym treningu mogą zostać i trenować pod okiem naszych szkoleniowców tak długo, jak tylko chcą. To ogromny kapitał, jakiego ja w młodości nie miałem. Byłoby świetnie, gdyby nabytą wiedzę mogli skonfrontować z boiskową rzeczywistością. Mecz z Politechniką może być ku temu świetną okazją. [ Rozmawiał: Łukasz Pszczółkowski ]

9

Prezentacja

10

AZS Politechnika

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

Warszawska

Wyłącznie polscy młodzi i utalentowani koszykarze, trener, który od lat poświęca się pracy z młodzieżą i wielka pasja do gry w koszykówkę, która niekoniecznie przekłada się na wyniki. To właśnie AZS Politechnika Warszawska, dzisiejszy rywal Anwilu Włocławek.

Wszyscy ci, którzy pamiętają drużynę Polonii 2011 Warszawa sprzed dwóch lat, mogą mieć swego rodzaju deja vu. Trener Mladen Starcević znów wprowadził do ekstraklasy młodych koszykarzy z Warszawy, włodarze tego zespołu ponownie wybrali tę samą drogę przy budowaniu składu, czyli postanowili grać tylko Polakami, ale efekt wcale nie jest lepszy. AZS Politechnika Warszawska podobnie jak przed dwoma laty jest na dnie ligowej tabeli i przegrywa nawet z bezpośrednimi rywalami w dole stawki.

Co ciekawe, mimo słabych wyników jakie osiąga stołeczna drużyna, budzi ona spore zainteresowanie wśród kibiców koszykówki głównie za sprawą gry młodych polskich talentów. Dwa sezony temu trener Starcević wypromował m.in. Dardana Berishę, który wtedy był gwiazdą Polonii 2011, a obecnie jest wyróżniającym się koszykarzem Anwilu. Teraz Słoweniec promuje następnych.

Wśród nich jest Piotr Pamuła, zawodnik, który już grał w ekstraklasie, jednak był w cieniu Berishy. Teraz zmierzy się z nim w bezpośrednim pojedynku. Dla rzucającego ekipy trenera Emira Mutapcicia będzie to pojedynek z drużyną, w której ukształtował się koszykarsko, ale także z byłym klubowym partnerem i obecnym kolegą z reprezentacji Polski, czyli wspomnianym wcześniej Pamułą. Obaj to wielcy strzelcy, którzy seriami trójek potrafią załamać rywala.

Różnią się jednak stylem gry. Berisha jest koszykarzem przebojowym, który wykorzystuje swoją szybkość, spryt i wyszkolenie techniczne. Pamuła z kolei bazuje głównie na rzucie z dystansu i półdystansu. Jest słabszy fizycznie od gracza Anwilu, stąd rzadziej szuka wejść pod kosz, preferując grę poza polem trzech sekund, a o jego talencie rzutowym przekonali się m.in. Hiszpanie i Turcy podczas EuroBaske-

Prezentacja

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

tu na Litwie, kiedy to Pamuła trafiał z dystansu w ważnych momentach meczów z tymi reprezentacjami.

Mimo że rzucający AZS Politechniki jest jednym z bardziej doświadczonych zawodników tej drużyny, bowiem grał już w ekstraklasie, to oczy wszystkich skierowane są przede wszystkim na Mateusza Ponitkę i Michała Michalaka.

Gwiazdy naszej juniorskiej reprezentacji, którzy doprowadzili ją do srebrnego medalu światowego czempionatu w ubiegłym roku, debiutują w Tauron Basket Lidze i prezentują się w niej bardzo dobrze. Ponitka zachwyca swoim atletyzmem, co mecz popisuje się efektownymi wsadami i notuje średnio blisko 11 punktów i trzy zbiórki. Michalak z kolei stylem gry bardziej przypomina Pamułę, którego zresztą jest zmiennikiem. Jest nadzwyczaj solidny, rzuca z 45-procentową skutecznością z dystansu będąc w tym elemencie w czołówce ligi.

Na skrzydle w ekipie warszawskiej najważniejsze role odgrywają Jarosław Mokros i Michał Nowakowski. Ten pierwszy podobnie jak Pamuła rozegrał cały sezon w drużynie Polonii 2011, ale to Nowakowski jest wyróżniającą się postacią zespołu ze stolicy. W meczu przeciwko Kotwicy Kołobrzeg rzucił aż 25 punktów, ale później stracił formę, a dodatkowo kontuzja kostki

wyłączyła go z dwóch ostatnich spotkanie AZS Politechniki.

Najsłabiej w warszawskiej drużynie wyglądają pozycje rozgrywającego i środkowego. Co prawda grę prowadzi Łukasz Wilczek, który jest czwartym podającym ligi, ale słaby rzut obniża jego ogólną ocenę. Dodatkowo zmiennikiem na tej pozycji jest Marek Popiołek, który rozgrywa bardziej z konieczności i odstaje poziomem od ekstraklasy.

Pod koszem walczą Marcin Kolowca i Leszek Karwowski. Ten pierwszy mierzy 209 cm wzrostu, ale często razi nieporadnością, choć i tak rozgrywa lepszy sezon, aniżeli ten w Polonii 2011 Warszawa. Odwrotnie ma się sytuacja z Karwowskim. Weteran polskich parkietów zapowiadał, że to jego ostatni rok gry w koszykówkę. Jeszcze niedawno rzucał 14 punktów w TBL, ale teraz odgrywa już dużo mniejszą rolę.

Zważywszy na ostatnie wyniki AZS Politechniki możemy zakładać, że bezsprzecznym faworytem jest Anwil. Włocławianie muszą zatrzymać młode wilczki rywala, czyli obwodowych Ponitkę, Pamułę i Michalaka. Jeśli to uda się koszykarzom trenera Emira Mutapcicia to powinniśmy oglądać kolejną wygraną w Hali Mistrzów. [ Jacek Seklecki ]

Kluczowy Pojedynek Statystyki z sezonu 2010/2011 Anwil Włocławek Czas gry Punkty % za 2 % za 3 % za 1 Asysty Zbiórki

27:45 12,2 49 39 76 2,3 3,7

AZS Politechnika Warszawska 27:20 Czas gry 11,9 Punkty 40 % za 2 31 % za 3 88 % za 1 0,6 Asysty 1,6 Zbiórki

D ardan B erisha

P iotr P amu ł a

Rzucający | 191 cm | 1988

Rzucający | 195 cm | 1990

11

Z ławki trenerskiej

12

SHIRT

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

wypracowanie pozycji dla rzucającego lub kontynuacja gry z wysokimi

W zespole AZS Politechniki wyróżniającymi się postaciami są obwodowi gracze młodego pokolenia - Piotr Pamuła, Mateusz Ponitka oraz Michał Michalak. To właśnie dla tej trójki trener Mladen Starcević przygotował strategię, która ma wyprowadzić ich na dogodną pozycję rzutową.

3

2

2

5 5

4

4

1 3

1 Krok 1: Rozgrywający (1) kozłuje piłkę wzdłuż linii rzutu za 3 punkty. W tym samym czasie niski skrzydowy (3), wykorzystuje zasołny od centra (5) oraz silnego skrzydłowego (4) by wyjść na obwód. Rzucający (2) wbiega w strefę podkoszową.

Jeżeli uda mu się zgubić obrońcę, rozgrywający (1) może podać mu piłkę, by zdobył łatwe punkty.

Krok 2: Jeżeli rzucający (2) nie zgubił obrońcy w pierwszej fazie akcji, szuka pozycji rzutowej na obwodzie. Otrzymuje zasłonę od centra (5) oraz silnego skrzydłowego (4) i wybiega za linię rzutu za 3 punkty.

1. opcja – rzut

2. opcja – post up 5

4

5

4 2

2

1

1 3

3

Krok 3: Dzięki odpowiedniemu uwolnieniu się na zasłonach rzucający ma „otwartą” pozycję i rzuca za 3 punkty.

Krok 3: Gdy rzucającemu nie uda się „uwolnić”, może rozegrać akcję z silnym skrzydłowym (4), który znajduje się na pozycji blisko kosza.

Z ławki trenerskiej

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

3. opcja –penetracja 5

4

13

4. opcja –pick and roll 5

4

2

2

1

1

3

3

Krok 3: Po otrzymaniu piłki na obwodzie rzucający (2) otrzymuje ponowną zasłonę od silnego skrzydłowego (4) i kończy akcję dynamicznym wejściem na kosz.

Krok 3: Rzucający (2) rozgrywa z centrem (5) akcję pick and roll. Center (5) stawia zasłonę, po czym przesuwa się w kierunku kosza. Po wykorzystaniu zasłony rzucający (2) podaje piłkę do wchodzącego w strefę podkoszową centra (5), który kończy akcje. [ Stronę przygotowali: Marcin Woźniak i Przemysław Tyczyński ]

Legenda

4

Silny skrzydłowy

Kozłowanie

5

Center

Zasłona

1

Rozgrywający

2

Rzucający

Ruch zawodnika

Przekaznie piłki z ręki do ręki

3

Niski skrzydłowy

Podanie

Rzut

Zamów reklamę

w Anwil Team tel. 661 330 061 tel. 609 796 876 reklama@anwilteam.pl

Wywiad 14

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

Piotr Pamuła:

Gorące głowy - Błędy w końcówkach meczów wynikają jeszcze z braku doświadczenia i trochę z gorących głów - mówi Piotr Pamuła, rzucający AZS Politechniki Warszawskiej, który po roku przerwy znów gra na parkietach Tauron Basket Ligi.

Jacek Seklecki: Z Polonią 2011 grałeś w ekstraklasie dwa lata temu. Teraz po roku przerwy znów występujesz w najwyższej klasie rozgrywek. Jakie różnice dostrzegasz w tych sezonach?

Piotr Pamuła: Przede wszystkim minęły dwa lata, także na pewno rozwinąłem się koszykarsko, co w jakiś sposób ułatwia mi grę na boisku. Jednak z drugiej strony dwa lata temu było mi o tyle łatwiej, że cała uwaga skupiała sie na Dardanie Berishy i Tomaszu Śniegu, a ja miałem więcej miejsca dla siebie. W tym sezonie pod tym względem jest troszkę ciężej.

Wasza sytuacja wydaje się bardzo podobna do tej sprzed dwóch lat. Wiele razy prowadzicie, nadajecie tempo grze, straszycie rywali, ale ostatecznie brakuje zwycięstw. Z czego to wynika?

– Można śmiało powiedzieć, że wystartowaliśmy lepiej niż dwa lata temu, ponieważ jak sie nie mylę wtedy wygraliśmy pierwszy mecz w 9. albo nawet 10. kolejce. I będę się ciągle upierał, że te błędy w końcówkach meczów wynikają jeszcze z braku doświadczenia, trochę z gorących głów, bo jakby nie patrzeć nasz zespół znów jest bardzo młody. Ciągle się uczymy i miejmy nadzieje, że tych zwycięstw będzie więcej.

Pamiętasz mecz Anwil - Polonia 2011 dwa lata temu?

Byliście wtedy równorzędnym przeciwnikiem dla Anwilu i rozegraliście bardzo dobre spotkanie.

– Pamiętam ten mecz. Teraz będzie bardzo ciężkie spotkanie i żeby powalczyć i wygrać z takim zespołem jak Anwil, w naszym przypadku trzeba się wznieść na wyżyny. Mimo że Anwilowi zdarzają się lepsze i gorsze mecze to jak

wiadomo oni nie są juniorami, tylko w pełni zawodowymi graczami i w każdym spotkaniu będą walczyć o dobry wynik.

Wywiad

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

mniej jednak nie wystarczy zatrzymać tylko tego gracza, bo chociażby wspomniany wcześniej Dardan, może nas skarcić wieloma punktami jeśli o nim zapomnimy. Także każdy musi być skoncentrowany i kluczem w takim meczu jest zespołowa obrona i atak.

Gdzie wy możecie upatrywać swoich przewag?

- Tak jak powiedziałem wcześniej - musimy zatrzymać liderów Anwilu. Dodam jeszcze, że nasza gra musi się opierać na agresji, dynamice i przebojowości. To jest nasza siła i tak musimy grać. Wtedy mamy szanse na zwycięstwo w Hali Mistrzów. [ Rozmawiał: Jacek Seklecki ]

W tamtym sezonie Dardan Berisha grał razem z wami i zdobył 21 punktów. Tym razem zagracie przeciwko sobie. Będzie to jakieś szczególne wydarzenie?

– Myślę, że bardziej to dla niego będzie szczególne wydarzenie, ponieważ w tym klubie spędził dużo czasu, jednak już w momencie gry na parkiecie o tym sie nie myśli i na pewno nikt nikomu nie odpuści, i będziemy mogli obserwować normalną, poważną rywalizację.

We wspomnianym meczu nie zdobyłeś punktów z gry.

Wtedy byłeś zmiennikiem, w tym sezonie jesteś podstawowym koszykarzem AZS Politechniki. Czujesz, że zależy od Ciebie więcej?

- Zdecydowanie tak, teraz mam zupełnie inną rolę, ale też nasz zespół bardzo się różni od tego sprzed dwóch lat. Teraz jest on bardziej wyrównany i w każdym meczu praktycznie każdy z zawodników jest w stanie wziąć grę na swoje barki.

Jakie są według ciebie najsilniejsze strony Anwilu? Co jest jego przewagą?

- Anwil oczywiście na każdej pozycji jest bardzo silny, ale nie da się ukryć, że wyróżniającym zawodnikiem jest Corsley Edwards. Nie-

Piotr Pamuła

foto: www.azspw.pl

Data urodzenia: 19 styczenia 1990 Wzrost: 195 cm Pozycja: Rzucający Przebieg kariery:

- 2008/09: Polonia 2011 Warszawa (1 liga) - 2009/10: Polonia 2011 Warszawa (PLK) - 2010/11: AZS Politechnika Warszawska (1 liga) - 2011/12: AZS Politechnika Warszawska (PLK)

15

Na papierze

AZS PolitechnikaWarszawska

16

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

Prognozowana pierwsza piątka zespołu AZS Politechnika Warszawska

11

10

Łukasz

Wilczek

Pamuła

Pozycja Rozgrywający Wzrost 189 cm Wiek 25 lat

4

Pozycja Rzucający Wzrost 195 cm Wiek 21 lat

13

Patryk

Pełka

11 Łukasz Wilczek 9 Marek Popiołek Rzucający 10 Piotr Pamuła 6 Michał Michalak Niscy Skrzydłowi 12 Jarosław Mokros 14 Mateusz Ponitka Silni Skrzydłowi 5 Michał Nowakowski 4 Patryk Pełka Centrzy 13 Marcin Kolowca 15 Leszek Karwowski

Jarosław

Mokros

Pozycja Niski Skrzydłowy Wzrost 202cm Wiek 21 lat

Marcin

Mladen

Kolowca

Starcević

Pozycja Silny Skrzydłowy Wzrost 202 cm Wiek 22 lata

Rozgrywający

12

Piotr

Pozycja Center Wzrost 209 cm Wiek 24 lata

Trener Wiek 48 lat

PG SG SF PF C

POL POL

1986 1989

189 cm 193 cm

5,8 pkt, 4,0 zb, 6,0 as 2,3 pkt, 1,2 zb, 0,9 as

POL POL

1990 1993

195 cm 196 cm

11,9 pkt, 1,6 zb, 0,6 as 8,0 pkt, 2,6 zb, 1,5 as

POL POL

1990 1993

202 cm 196 cm

6,5 pkt, 3,3 zb, 0,4 as 10,6 pkt, 2,7 zb, 1,1 as

POL POL

1988 1989

202 cm 202 cm

10,2 pkt, 3,1 zb, 1,0 as 7,3 pkt, 4,8 zb, 0,8 as

POL POL

1987 1975

209 cm 205 cm

5,7 pkt, 5,0 zb, 0,2 as 7,6 pkt, 4,2 zb, 0,8 as

Na papierze

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

Prognozowana pierwsza piątka zespołu Anwil Włocławek

4

SZUBARGA

Dardan

Berisha

Pozycja Rozgrywający Wzrost 178 cm Wiek 27 lat

15

34

Łukasz

Pozycja Niski Skrzydłowy Wzrost 196 cm Wiek 29 lat

Corsley

Emir

EDWARDS

MUTAPCIĆ

Pozycja Silny Skrzydłowy Wzrost 199 cm Wiek 29 lat

7 Krzysztof Szubarga 8 Mateusz Rutkowski Rzucający 9 John Allen 4 Dardan Berisha 20 Kamil Maciejewski Niscy Skrzydłowi 15 Łukasz Majewski 11 Bartłomiej Wołoszyn 24 Michał Sokołowski Silni Skrzydłowi 41 Nick Lewis 21 Wojciech Glabas 13 Michał Pietrzak Centrzy 34 Corsley Edwards 5 Seid Hajrić

ALLEN

Pozycja Rzucający Wzrost 191 cm Wiek 23 lat

MAJEWSKI

Rozgrywający

9

John

Pozycja Center Wzrost 206 cm Wiek 32 lata

Trener Wiek 51 lat

PG SG SF PF C

POL POL

1984 1993

178 cm 182 cm

11,5 pkt, 3,9 zb, 5,9 as

USA POL POL

1982 1988 1991

196 cm 191 cm 188 cm

10,5 pkt, 4,0 zb, 2,4 as 12,2 pkt, 3,7 zb, 2,3 as 0,0 pkt, 0,3 zb, 0,3 as

POL POL POL

1982 1986 1992

199 cm 196 cm 195 cm

6,7 pkt, 3,0 zb, 0,8 as 2,3 pkt, 0,9 zb, 0,6 as 1,2 pkt, 1,0 zb, 0,0 as

USA POL POL

1983 1990 1993

207 cm 207 cm 200 cm

8,4 pkt, 4,4 zb, 0,2 as 2,3 pkt, 1,7 zb, 0,0 as 1,4 pkt, 0,6 zb, 0,2 as

USA POL

1979 1983

206 cm 203 cm

18,9 pkt, 7,8 zb, 1,0 as 11,5 pkt, 5,7 zb, 0,8 as

Anwil Włocławek

7

Krzysztof

17

Skład 18

Lawrence Kinnard

Wiek: 25 lat Wzrost: 202 cm Narodowość: USA Dlaczego Kinnard? Amerykanin to zawodnik mogący z powodzeniem występować na pozycjach niskiego i silnego skrzydłowego, czyli tych gdzie braki - często ze względu na urazy - dostrzegalne sa w Anwilu. Dwa sezony spędzone w Treflu Sopot pokazały, że swoim rzutem jest w stanie załamać wielu rywali, a szybkością i zwinnością minąć każdą „czwórkę” w lidze, o czym doskonale przekonał się Nikola Jovanović, któremu Kinnard zaaplikował aż 31 punktów. We Włocławku będzie idealnym uzupełnieniem dla skrzydłowych zarówno w obronie, jak i w ataku.

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

Piękna strona basketu

Zuzanna

o r a z

P R E Z E N T U J Ą

19

Adamowska

Pasjonatka fotografii, uczennica IV LO we Włocławku, która pierwszy sezon tańczy w zespole Anwil Dance Team to nasza kolejna bohaterka cyklu „Piękna strona basketu”.

Przedstawiamy Zuzannę Adamowską.

Zuzanna Adamowska na co dzień jest uczennicą IV Liceum Ogólnokształcącego we Włocławku, w którym uczęszcza do klasy językowej i bierze aktywny udział w życiu szkoły. Swojej przyszłości nie planuje jednak związać ze studiami filologicznymi. Marzy o nauce w Akademii Sztuk Pięknych, ponieważ już teraz ma na swoim koncie sukcesy w konkursach plastycznych oraz fotograficznych.

Właśnie fotografia jest jej największą życiową pasją, którą ma zamiar rozwijać i dokształcać dzięki nauce na ASP. Tańca, o którym mówi, że pozwala jej wyrazić swoje emocje i którym zajmuje się teraz, nie zamierza jednak porzucać i zapewnia, że ten na pewno pozostanie w jej sercu.

Sportem tym nasza tancerka interesuje się od dziecka, a poważniejszą przygodę z nim rozpoczęła w wieku 12 lat. Tłumaczy, że taniec sprawia jej ogromną przyjemność i satysfakcję. Dodatkowo dzięki zespołowej pracy ma możliwość nawiązania nowych znajomości, które przeradzają się w dalsze przyjaźnie. W Anwil Dance Team Zuzanna tańczy od kilku miesięcy, kiedy to wraz z przyjaciółką postanowiły spróbować swoich sił w castingu.

Do zespołu włocławskich cheerleaderek dostała się bez problemów i podczas przerw w grze umila czas kibicom zgromadzonym w Hali Mistrzów i swoim dopingiem zagrzewa do boju koszykarzy Anwilu Włocławek.

87-800 Włocławek ul. Barska 13a tel. +48 54 233 00 40 +48 603 506 270 www.activmed.com.pl

KOSMETYKA, SPA, FITNESS, SIŁOWNIA, REHABILITACJA

[ Przygotował: Jacek Seklecki ]

Alfabet Anwilu 20

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

24

#

Koszykarski alfabet

Michał

Sokołowski

A C

Auto marzeń – Bentley Continental GT. Luksusowy i szybki, jeszcze nigdy takim nie jechałem, ale myślę, że byłoby wspaniale.

Boję się – Kontuzji

B D

Człowiek, którego podziwiam – Michael Jordan.

Drażni mnie – Drażni mnie, gdy ludzie nie dostrzegają swoich wad i są bezkrytyczni w stosunku do siebie.

E

Energię daje mi – Koszykówka, ona nakręca moje życie.

F

Film, który polecam – Każdy film ma w sobie coś. Szczególnie polecam trylogię „Władca Pierścieni”.

G

Gadżet, bez którego nie wyobrażam sobie życia – Laptop. Często korzystam z Internetu.

H

Hobby – Gry komputerowe. Najczęściej gram w te, które są związane z koszykówką. Niekiedy też w „strzelanki”.

I

Inna dyscyplina sportu – Piłka ręczna. Trochę grałem w szkole, teraz pozostało mi tylko oglądanie.

J

Ja za 20 lat – Chciałbym mieć dom niedaleko Pruszkowa, a w nim szczęśliwą rodzinę.

K

Kraj, który chciałbym zwiedzić – Stany Zjednoczone.

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

L

21

Liga marzeń – NBA

M

Mój największy sukces – Każdy wygrany mecz jest dla mnie sukcesem. Cieszy mnie tak samo.

N

Najważniejsza kobieta w życiu – To moja mama Joanna, ale równie ważna jest moja dziewczyna Dominika.

O

Obuwie, w którym gra mi się najlepiej – Buty Nike Jordan.

Przyjaciel boiskowy – Tomasz Duniec. W tej chwili już nie gra w koszykówkę, ale zżyliśmy się na boisku. Jeszcze rok temu graliśmy razem na Mistrzostwach Polski.

P

R

Rodzina – Pierwsze co mi przychodzi do głowy, gdy słyszę takie hasło, to nasze rodzinne zjazdy. Odbywają się co 4 lata, a na ostatnim było ponad 150 osób.

Spotkanie, które utkwiło mi w pamięci – Porażka w półfinale Mistrzostw Polski juniorów w Pruszkowie [Będący gospodarzem imprezy MKS Pruszków Michała Sokołowskiego przegrał ze Spójnią Stargard Szcz. 82:83, mimo że na 50 s. przed końcem prowadził 81:74, a Sokołowski zaliczył 30 pkt., 6 zb., 7 as. – red.]

S

T

Trener – Jerzy Kwasiborski – nauczył mnie podstaw koszykówki i życia. Mogę powiedzieć, że to mój mentor.

U

Ulubiona muzyka – Wszystko co wpadnie w ucho.

W

Wada – Dużo ich jest. Tak dużo, że aż trudno wymienić największą. Może to, że jestem osobą, która za bardzo poddaje się wpływowi innych.

Z

Alfabet Anwilu

Zaleta – To, że nigdy się nie poddaję. Gdy ktoś mówi, że nie dam rady czegoś zrobić, to mobilizuję się podwójnie i staram ze wszystkich sił to osiągnąć. [ Zebrał: Łukasz Pszczółkowski ]

20 lat mineło POMAGAMY ROTTWEILEROM!

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 3

22

Jewgienij Pustogwar

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

20 lat minęło

Wmurowałem swoją cegiełkę Scenka ta zdarzyła się prawdopodobnie w każdym włocławskim domu, w którym są fani koszykówki. Spotkanie rodzinne, przyjechało wujostwo i wuj, pamiętający dobrze czasy sprzed dwóch dekad, zagaduje najmłodszego męskiego potomka: „A jak tam twój Nobiles? Dobrze?” Młody, dotknięty do żywego, odpowiada, że obecnie to jest Anwil. „No, Anwil, Anwil. Ale bez Nobilesu nie byłoby Anwilu” – kończy dysputę wuj i rację ma. A jak Nobiles, to pan Ryszard Badura. Oddajmy zatem głos kolejnemu z architektów koszykówki we Włocławku.

Włocławek, ulica Piwna. Rok 1992, za kilka miesięcy mają ruszyć rozgrywki I ligi, w której, jako beniaminek, ma zadebiutować zespół Provide’u Włocławek. Przyszłość jednak nie jest pewna, gdyż dotychczasowy sponsor nie jest w stanie samodzielnie finansować gry drużyny na takim poziomie. Tymczasem w auli należącej do sekcji wioślarskiej dochodzi do spotkania pomiędzy dwoma ludźmi reprezentującymi pewną firmę, zarządem klubu, a także koszykarzami. Pada kilka konkretnych zdań. Koszykarze wychodzą rozpromienieni – mają obiecane, że zagrają w I lidze, o której tak marzyli...

Jednym z tych, którzy wówczas przyszli na ulicę Piwną był oczywiście Ryszard Badura, ówczesny szef Kujawskiej Fabryki Farb i Lakierów Nobiles. – Ten moment pamiętam bardzo dobrze. Duża aula, koszykarze siedzą pod ścianą, naprzeciwko ja i Ka-

rol Kantkowski... Pamiętam ich miny. Nie wiedzieli co ich czeka, byli zdegustowani, apatyczni, no po prostu jak to się mówi potocznie – „zbite psy”. Ale kiedy poinformowaliśmy ich, że w Nobilesie podjęto decyzję o wspieraniu koszykówki, to byli nagle zupełnie inni ludzie. Widać było, że odżyli. I tak to się zaczęło; podpisaliśmy umowę, ja zostałem prezesem... – wspomina Badura.

Trzeba jednak pamiętać, że rok 1992 to czas krótko po przemianach społeczno-politycznych, które przeszły przez Polskę. Firmy prywatne właściwie jeszcze raczkowały, a większość zakładów nadal była w rękach państwa.

Stąd, za podjęciem decyzji o sponsorowaniu klubu stało wiele osób. Jednakże wodą na młyn była pasja i chęć Badury. – Nie czuję się zbawcą koszykówki, choć słyszałem takie określenia. Raczej po prostu szkoda mi było tej wielkiej roboty,

23

20 lat minęło 24

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

którą wykonał Andrzej Dulniak. Jego drużyna rok po roku awansowała z III do I ligi i nagle zawisła w próżni. Wiedziałem, że to bardzo solidny fundament i trzeba było pomóc. Na szczęście trafiliśmy na sprzyjający okres. U mnie w fabryce wróciliśmy z nazwy Polifarb do poprzedniej Nobiles i, co tu dużo mówić, potrzebowaliśmy wsparcia marketingowego w Polsce. Wykorzystałem moment.

Wiedziałem, że my potrzebujemy koszykówki i koszykówka potrzebuje nas – opowiada ówczesny prezes klubu.

udało mi się dojść do porozumienia np. z panem Darkiem Borysowem z Delecty. W pewnym momencie włączyło się też miasto z panią prezydent Urszulą Palińską czy szefem Rady Miasta, śp. panem Stefanem Lewandowskim, późniejszym prezesem klubu. Chodziło o to, by nie ograniczać się tylko do tego, co daje Nobiles, a to była kwota około 350 tysięcy złotych rocznie.

Suma ta wydaje się być dzisiaj zupełnie oderwana od rzeczywistości. Wszak włodarze ligi zatwierdzili minimalny budżet klubów na pozioNa kilka miesięcy przed rozpoczęciem I-ligowej mie dwóch milionów złotych, a najlepsze ekipy batalii wewnątrz Nobilesu rozpoczęły się zatem w Polsce dysponują wielokrotnością tej sumy. zabiegi dyplomatyczne, o których w mieście Tymczasem we wczesnych latach 90-tych, 350 jeszcze nikt nie wiedział, a które miały na celu tysięcy złotych zapewniało średni ligowy byt. urzeczywistnienie planu Badury. – Wie pan, nie – To były inne wymagania, inne płace i powiem można było jednoosobowo podjąć decyzji i powie- szczerze, że podług skali kraju, byliśmy przeciętni, dzieć: „proszę zapisać w planie ale nigdy nie mumarketingowym środki na sieliśmy martwić koszykówkę”. Najpierw trzeba się o swój byt. ie czuję się zbawcą koszykówki, było pozyskać sojuszników, Problemy zaczęły choć słyszałem takie określenia. czyli zarząd spółki i Radę się później, gdy w Pracowniczą. Na szczęście kolejnym sezonie z zarządem nie było probledoszło nam granie mów i tutaj chciałbym przypomnieć, że gdyby w pucharach. Szukaliśmy innych sponsorów i wtenie aprobata pani prezes Haliny Smolińskiej czy dy właśnie włączył się do nas pan Borysow – tłupanów Ryszarda Włodarskiego i Romualda Jan- maczy Badura. kowskiego, to nie wiem jak to by się skończyło...

Ciężej było z Radą Pracowniczą, bo chodziło o to, Przyjście jednych oznaczało, może nie bezpożeby przekonać pracowników, że ich pieniądze średnio, ale jednak, odejście drugich. W trakcie nie będą wyrzucane w błoto, a tak niestety ludzie drugiego roku bytności w I lidze, w czasie trwato na początku odbierali. Ale tutaj znowu wykazał nia sezonu 1993/1994, klub opuścił ten, który się wspomniany Karol Kantkowski – tłumaczy Ba- tworzył go ponad trzy lata wcześniej, czyli Andura, który został prezesem klubu, a dokładnie drzej Dulniak. – Dziś jesteśmy z Andrzejem, mam rzecz ujmując, szefem Rady Sponsorów. Koło wrażenie, w dobrej komitywie, ale nie zawsze tak tymczasem zaczęło się toczyć... było. Nie da się ukryć, że kiedyś był taki czas, że gdzieś się mijaliśmy. Ja jednak to rozumiem. Ten Pełniona funkcja zobowiązywała oczywiście do klub to dziecko Andrzeja, a tymczasem nagle pojawytężonej pracy i polegała głównie na poszu- wił się ktoś z pieniędzmi, kto mu to dziecko z pozykiwaniu kolejnych podmiotów, które mogłyby cji siły poniekąd zabrał. To mogło rodzić niesnaski. partycypować w kosztach utrzymania zespołu Proszę jednak pamiętać, że Andrzej sam ustąpił, w I lidze. Nie jest prawdą, jak podają niektóre nikt go nie wyrzucił. Ja zresztą miałem wrażenie, że źródła, że Ryszard Badura zajmował się kwestią Andrzej jakoś wygasa, traci entuzjazm... – wspotransferów zawodników. – Angażowałem trene- mina Badura, który był w klubie przez kilka lat, rów, to tak, ale nigdy koszykarzy. Zespół dobierał aż do roku 1998, kiedy odszedł z Nobilesu. Za sobie szkoleniowiec. Ja przede wszystkim szuka- czasów jego bytności, drużyna wywalczyła dwa łem nowych sponsorów i w perspektywie czasu wicemistrzostwa Polski (1993 i 1994), brązowy

[

N

]

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

medal (1995), dwa Puchary Polski (1995 i 1996) i oczywiście pojawiła się na arenie międzynarodowej.

– Każdy sukces miał coś swojego. Pamiętam pierwszy sezon i wicemistrzostwo zdobywane przy akompaniamencie euforii miasta. Pamiętam kolejne wicemistrzostwo ugruntowujące naszą pozycję w elicie, dalej brązowy medal, Puchary Polski.

Pamiętam także poszczególne mecze, jak choćby ten ze Śląskiem, gdy pokonaliśmy ich 131:109.

Wspominam często pojedynek w pucharze z Węgrami, gdy Kapeć (Mirosław Kabała – przyp. M.F.) trafił za trzy na dogrywkę, choć rywale niemalże wyrzucili go na aut. Pamiętam oczywiście słynny rzut Jacka Krzykały. Siedziałem wtedy jakieś trzy metry od tego miejsca, z którego rzucał. Pamiętam dobrze jak po tym spotkaniu siłą wzięliśmy nagranie od telewizji i śledziliśmy je klatka po klatce... Ale wie pan co wspominam najbardziej? Tę niepowtarzalną atmosferę na hali. Te skandujące tłumy, zatłoczone przejścia, schody, balkony... – opowiada Badura, zapytany o detal, który w szczególności utkwił mu w pamięci. Były działacz sportowy nie jest oczywiście odosobniony, bo każdy kto umie przypomnieć sobie mecze sprzed kilkunastu lat, myśli podobnie. – Nawet taki przykład powie dużo o tamtych kibicach: pamiętam wielką eksplozję radości, tumultu i wrzawy, jak razem z Charlesem Claxtonem, nowym centrem prosto z NBA, weszliśmy na jeden z balkonów podczas meczu ligowego. Chciałem by zobaczył jak to u nas wszystko wygląda. Kibice oczywiście od razu zauważyli mierzącego 215 cm wzrostu giganta i zaczęła się prawdziwa feta.

Każdy początek ma jednak swój koniec. Dla Ryszarda Badury proces kończenia przygody z koszykówką rozpoczął się kiedy przed sezonem 1996/1997 drugim strategicznym sponsorem klubu zostały Zakłady Azotowe, a klub zmienił nazwę na Nobiles/Azoty, by w kolejnych rozgrywkach doszło do następnego przekształcenia na Anwil/Nobiles. – Nie traktowałem tamtych wydarzeń jako czegoś negatywnego i nie miałem nikomu za złe, że to wszystko się dzieje. Koszta utrzymania drużyny rosły i Nobiles nie był już w stanie sam łożyć na zespół. Przecież przede wszyst-

20 lat minęło kim chodziło o to, by utrzymać koszykówkę we Włocławku – tłumaczy wieloletni prezes klubu, kontynuując opowieść – Stąd gdy śp. pan Benedykt Michewicz przedstawił nam swoją propozycję, przystaliśmy na nią. Zgodnie z umową, Azoty wchodziły jako równorzędny partner, a po sezonie miało dojść do zmiany w nazwie. To wszystko było zaplanowane. Działo się dokładnie to samo, co kilka lat wcześniej z Provide’m. Nie chcieliśmy by to, co zostało wypracowane, zostało zniszczone. Nobiles pod względem biznesowym zrobił dokładnie to, co miał zrobić, a zespół… jest do dziś. I to jest najlepsza puenta kilkuletniej działalności Ryszarda Badury w klubie koszykarskim. Działalności, w której zabrakło tylko jednego – mistrzostwa.

– Nie było i nie jest mi żal, że mistrzostwo w roku 2003 przyszło beze mnie, choć uważam, że czekaliśmy na nie trochę za długo. Gdybym pracował wówczas w klubie, mógłbym co prawda teraz mieć ten złoty medal w domu koło tych srebrnych, ale nie mam i trudno. I wie pan co, najważniejsza jest świadomość tego, że gdzieś w ciągu tej jedenastoletniej, ekstraklasowej drogi do mistrzostwa Polski dołożyłem swoją cegiełkę i ona jest wmurowana bardzo mocno. Mnie się nie udało, innym się udało, ale najważniejsze, że Włocławkowi się udało. [ Michał Fałkowski ] SPROSTOWANIE: W związku z artykułem „Nobiles/Azoty Włocławek – Śląsk ESKA Wrocław 131:109”, opublikowanym w programie meczowym „Anwil Team”, numer 5, z przykrością informujemy, że doszło w nim do nieświadomego przeinaczenia faktów.

Nieprawdziwe stwierdzenie dotyczy następującego fragmentu: „- Niewiarygodne! Niemożliwe! Nieprawdopodobne! Nobiles/ Azoty pokonuje Śląska Wrocław 131:109 po kapitalnej grze, której mogliby pozazdrościć w całej Europie – krzyczy chwilę po zwycięstwie w transmisji radiowej śp. niezapomniany Jerzy Polak”. Zgodnie ze stanem rzeczywistym, pragniemy bardzo gorąco przeprosić zatem pana Grzegorza Kubiaka, bowiem to on, a nie p. Jerzy Polak, komentował tamten mecz dla Radia W. Dopełnimy wszelkich starań, by w przyszłości uniknąć podobnych pomyłek, a kibiców i pana Grzegorza przepraszamy w imię powiedzenia: „Nie myli się tylko ten, który nic nie robi”.

25

20 lat minęło 26

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

Last Saporta Cup

for Anwil

Tylko raz w historii włocławskiej koszykówki zdarzyło się by w sezonie drużyna osiągnęła większy sukces na arenie międzynarodowej, niż na krajowym podwórku. Miało to miejsce, kiedy w sezonie 2001/2002 zespół Anwilu pod wodzą trenera Aco Petrovicia zakończył swoją przygodę z Pucharem Saporty dopiero na etapie półfinału, choć w pewnym momencie wydawało się, że i finał jest w zasięgu ręki...

Początek rozgrywek 2001/2002. Na jednym z włocławskich osiedli dwóch nastoletnich kibiców rozchodzi się do domów. Jeden z nich mówi na koniec „no, skład rzeczywiście mamy dobry, Sasza Koul i Edek O’Bannon będą rządzić pod koszami. Ale ciekawe jak wypadną w pucharze... Ty, a wiesz, że w tym roku finał Saporty jest na Torwarze? Jedziemy? Fajnie by było gdyby jeszcze nasi w nim zagrali”...

woryzowaną Pamesą Walencja różnicą tylko dwóch punktów, mając w perspektywie jeszcze mecz rewanżowy u siebie w Hali Mistrzów.

Ostatecznie Hiszpanie przyspieszyli niemalże w ostatniej chwili i wygrali 77:65. Przegrana jednak kompletnie nie zdeprymowała nikogo we Włocławku, wszak w tej edycji rozgrywek zespół niejednokrotnie wychodził z poważniejszych opresji.

Jakież było zdziwienie kibiców kilka miesięcy później, gdy w 36. minucie pierwszego półfinałowego spotkania w Pucharze Saporty koszykarze Aco Petrovicia przegrywali z fa-

Wszystko zaczęło się od zimnego prysznicu z Lietuvosem Rytas Wilno, który rozbił Anwil we jego hali 89:72, a kibice zastanawiali się jak to możliwe, że ekipa w składzie z O’Bannonem, Koulem czy Jeffem Nordgaardem przegrywa z anonimowymi młodzieńcami z Litwy. Tymczasem tymi młodzieńcami byli m.in. Arvydas Macijauskas, Ramunas Siskauskas czy Robertas Javtokas. Oczywiście wilnianie pokonali Anwil także u siebie, dwa razy zespół z Kujaw ograł także Telekom Baskets Bonn, a raz – Unics Kazań. Tym samym, legitymując się bilansem 5-5, włocławianie rzutem na taśmę awansowali do drugiej fazy, choć ta pozycja dawała jej niezłą perspektywę – pojedynek ze słabszą Slovakofarmą Peżinok w 1/8 finału.

Zgodnie z oczekiwaniami, słowacki zespół nie był w stanie sprostać Anwilow, lecz w ćwierćfinale czekał trudniejszy przeciwnik – Panionios Ateny, który dodatkowo pierwszą partię rozegrał na swoją korzyść 83:74. Podopieczni trenera Petrovicia wiedzieli zatem, że muszą wygrać u siebie różnicą przynajmniej 10 oczek. I choć wierzyli w sukces, nie wiedzieli jednak, że

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

20 lat minęło ciej kwarcie i Anwil prowadził przed ostatnią odsłoną 52:45. Po chwili, stojąca od dobrych kilku minut i nie szczędząca gardeł Hala Mistrzów, eksplodowała w prawdziwej ekstazie, bo Anwil wyszedł na prowadzenie 57:47, a więc przełamał magiczną barierę! Co prawda w tym momencie znowu na pierwszy plan wysunęli się sędziowie, którzy dopatrzyli się wątpliwego faulu na Nenadzie Markoviciu, ale te trzy osobiste były jedną z ostatnich udanych akcji Panioniosu. Anwil w pięknym stylu awansował do półfinału Pucharu Saporty!

przyjdzie im rozegrać najlepsze spotkanie w europejskich pucharach w minionej dekadzie.

Nie wszystko szło jednak po myśli Anwilu. Kibice, którzy zjawili się w Hali Mistrzów w komplecie, nieświadomie wywarli na koszykarzach niesamowitą presję i pierwsze rzuty nie wpadły do kosza. Choć zawodnicy trenera Panayotisa Yannakisa również nie grali skutecznie, klinczowali włocławian na tyle skutecznie, że ci nie potrafili wyjść na większe, niż trzypunktowe, prowadzenie. Dodatkowo, swoje trzy grosze postanowili dorzucić również sędziowie, którzy już w tracie przerwy uznali, że rzut na koniec drugiej kwarty Eda O’Bannona nie był za trzy, ale za dwa i na tablicy wyników widniał remis 28:28. Gdyby tego było mało – tuż po zmianie stron goście wyszli na sześciopunktowe prowadzenie 38:32. Oznaczało to, że by awansować, Anwil musi nadrobić 16 oczek!

I wtedy stał się cud urzeczywistniony rękoma Gorana Savanovicia, gracza, który od dwóch tygodni przed spotkaniem nie trenował, a i w samym meczu z grymasem bólu często łapał się za nie w pełni sprawną pachwinę. Zaciskając zęby, Serb zdobył 11 punktów w trze-

Po meczu z ateńskim zespołem we Włocławku naprawdę wierzono, że ekipa Petrovicia jest w stanie zagrać na Torwarze i tej pewności nie zachwiała nawet porażka we wspomnianym pierwszym meczu z Pamesą, a symbolem nadziei stał się transparent zrobiony przez jednego z kibiców – „The Last Saporta Cup for Anwil” (Ostatni Puchar Saporty dla Anwilu). I choć marzeń, pomimo nadkompletu publiczności wyposażonej w szaliki, trąbki czy butelki wypełnione monetami, nie udało się zrealizować, tamten sezon i tak został największym sukcesem w historii klubu jeśli chodzi o grę w europejskich pucharach. [ Michał Fałkowski ] Faza grupowa: Anwil – Lietuvos Rytas Wilno 72:89 Ricoh Amsterdam – Anwil 59:61 Unics Kazań – Anwil 88:90 Anwil – Arcadia Lions Transkirchen 84:67 Telekom Baskets Bonn – Anwil 89:73 Lietuvos Rytas Wilno – Anwil 91:66 Anwil – Ricoh Amsterdam 79:67 Anwil – Unics Kazań 79:85 Arcadia Lions Transkirchen – Anwil 74:105 Anwil – Telekom Baskets Bonn 82:64 1/8 finału: Anwil – Slovakofarma Peżinok 95:78 Slovakofarma Peżinok – Anwil 74:68 1/4 finału: Panionios Ateny – Anwil 83:74 Anwil – Panionios Ateny 75:59 1/2 finału: Pamesa Walencja – Anwil 77:65 Anwil – Pamesa Walencja 53:58

27

TKM 28

Juniorzy Starsi

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

III Liga

Stoją od lewej: Maciej Żywiczka, Krasucki Mateusz, Słupiński Dawid, Pietrzak Michał, Lewandowski Paweł, Michalak Maciej, Maciejewski Kamil, Sokołowski Michał W dolnym rzędzie: Wojciechowski Bartosz, Stawicki Bartosz, Filip Kamiński, Nysztal Marcin, Rutkowski Mateusz, Szkopiński Kamil, Neclaw Kamil [ foto: Jakub Krawiec | www.jakubkrawiec.com]

W poprzednich numerach prześwietlaliśmy treningi kadetów i młodzików, a więc chłopców, przed którymi jeszcze długa droga do wieku seniorskiego. Przed meczem z AZS Politechniką Warszawską, a więc zespołem od lat bazującym na swoich wychowankach, postanowiliśmy przyjrzeć się tym, którzy już niedługo mogą być ważnymi postaciami pierwszej drużyny - juniorom starszym. Opowiada trener Maciej Żywiczka.

O trenerze Macieju Żywiczce włocławski świat – Kamil oraz Maciek grają z nami tylko w III lidze, koszykarski usłyszał po raz pierwszy, gdy głów- bo tak naprawdę skończyli już wiek juniora. Ponym szkoleniowcem Anwilu został doskonale została trójka, trenująca także z pierwszym zepamiętany Andrej Urlep. Niedoświadczony Ży- społem Anwilu, gra i w rozgrywkach juniorskich, wiczka podpatrywał wówczas charyzmatycz- i w III lidze. nego Słoweńca, będąc jednym z jego asystentów. Dzisiaj z kolei, kierując się wskazówkami Choć we Włocławku od zawsze kilku juniorów Bośniaka Emira Mutapcicia, przygotowuje ju- uzupełniało pierwszy zespół i ich nazwiska niorów starszych TKM Włocławek do wejścia w widniały w protokołach meczowych, aktualny trener Emir Mutapcić jako pierwszy rozpoczął wiek seniorski. proces mający na celu scalenie myśli trenerskiej – Mam pod swoimi skrzydłami najstarszą grupę wszystkich drużyn klubu. Stąd treningi prowamłodzieżową, która rywalizuje zarówno w roz- dzone przez Żywiczkę są bardzo często komgrywkach juniorów starszych, jak i w III lidze. Także patybilne z tymi, które ma Anwil. – Jesteśmy innymi słowy, jest to grupa, która zaraz stanie się w pewien sposób związani tym, co robią seniorzy. seniorską i rozstrzygnie się ich kariera – opowiada Kilka razy rozmawiałem z trenerem Mutapciciem Żywiczka, który prowadzi zajęcia głównie z obec- i pytałem na co mam kłaść nacisk tak, aby ci nymi 18-latkami, takimi jak: włączeni również do chłopcy nie uczyli się diametralnie różnych rzeczy pierwszego składu Anwilu Michał Pietrzak czy na treningach ze mną i z pierwszym zespołem.

Mateusz Rutkowski. W ekipie są także 19-letni Bośniacki szkoleniowiec powiedział wyraźnie, że Michał Sokołowski oraz najstarsi w tym gronie, muszę pracować z nimi nad obroną i grą jeden na 20-letni Kamil Maciejewski i Maciej Michalak. jednego. I tego się trzymamy – mówi Żywiczka.

ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8 | www.wtkanwil.com.pl

Żeby był efekt, potrzebny jest oczywiście odpowiedni harmonogram pracy i częstotliwość zajęć. Na chwilę obecną juniorzy starsi trenują cztery razy w tygodniu, zaś dwa dni poświęcają na mecze. – W poniedziałki i wtorki ćwiczymy motorykę i użytkową technikę indywidualną, a w środy i piątki staramy się pracować bardziej zespołowo i wtedy jest czas na szlifowanie taktyki podczas małych gierek czy meczów pięciu na pięciu. W czwartki natomiast gramy mecze w rozgrywkach juniorskich, a w niedziele czeka nas III liga – tłumaczy opiekun najstarszej grupy młodzieżowców.

Z racji tego, że każdy trener ma swoją odrębną filozofię gry, chłopcy pracują zarówno nad defensywnymi, jak i ofensywnymi elementami koszykarskiego rzemiosła. – Wszystko polega po prostu na doskonaleniu tych detali, które wcześniej były szlifowane od wieku młodzika. Możemy więc powiedzieć, że dążymy do szeroko pojętej doskonałości – uśmiecha się Żywiczka, dodając po chwili – Jak już wspomniałem, pracujemy na motoryką, techniką oraz taktyką, a więc bardzo dużo czasu poświęcamy również na to, jak koszykarz powinien zachować się podczas meczu, a także czego powinien nie robić, by nie popełniać błędów.

TKM Choć juniorzy starsi są ostatnim szczebelkiem drabinki do profesjonalnej kariery i jest ich bardzo wąska grupa, nadal nie wiadomo czy wszyscy zostaną zawodowcami. Oczywiście bardzo dużo zależy od talentu i umiejętności, ale trzeba pamiętać, że o tym, czy staną się koszykarzami na miarę Andrzeja Pluty, może zadecydować również uśmiech lub złośliwość losu, a także zwykła proza życia. Wszak rocznik 1993 w maju podejdzie do egzaminu dojrzałości i być może część obecnych graczy wybierze studia i karierę poza sportem.

– Bardzo trudno przewidzieć jak to wszystko się potoczy. Przede wszystkim z pełną odpowiedzialnością mogę powiedzieć, że wszyscy mają predyspozycje by zaistnieć w koszykówce, choć oczywiście najwięcej mówi się o wspomnianych: Maciejewskim, Pietrzaku, Rutkowskim i Sokołowskim. Zwłaszcza ten ostatni, który nie jest przecież naszym wychowankiem, został sprowadzony do Włocławka, by w perspektywie kilku lat odgrywać ważną rolę w ekstraklasie. Myślę jednak, że wszyscy mają szansę i od nich tylko zależy, jak ją wykorzystają. Przecież gdyby czegoś im brakowało, nie trenowaliby obecnie z pierwszym zespołem – puentuje Maciej Żywiczka, który być może jeszcze nie wie, że trenuje obecnie talent na miarę reprezentacji Polski. [ Michał Fałkowski ]

29

Z kosza 30

www.wtkanwil.com.pl | ANWIL TEAM Sezon 2011/2012 Numer 8

Postanowiłem opisać i wyjaśnić w jaki sposób można łączyć przyjemne z pożytecznym, czyli sport z nauką. Jestem studentem trzeciego roku prawa na Uniwersytecie Warmińsko- Mazurskim w Olsztynie. Studiuję dziennie i tak jak inni studenci zaliczam wszystkie przedmioty oraz podchodzę do egzaminów. Jednak ilość treningów nie pozwala mi uczestniczyć w większości zajęć więc wielu rzeczy uczę się sam z podręczników. Często ludzie pytają się dlaczego i jak to robię lub mówią, że ze względu na to, że gram, mam taryfę ulgową. Nic bardziej mylnego…

Studiuję, bo mam dużą ambicję w sobie i chęć odniesienie sukcesu. Dzięki moim rodzicom wszystko co robię staram się robić, jak najlepiej potrafię. Dlatego pomimo, że studia są dodatkiem do koszykówki, dla której poświęciłem i zadedykowałem swoje życie to staram się do nich przykładać. Wiele osób śmieje się i nie rozumie tego lub twierdzi, że nie jest mi to do niczego potrzebne. Jednak ja wiem swoje i nie słucham słów krytki, bo jeżeli starczy mi sił i chęci to w basket będę grał jeszcze może 15 lat i co potem? Studia dają mi wiele możliwości na przyszłość, pewność siebie oraz zmniejszają strach przed kontuzjami. Są też odskocznią od ciężkiej pracy fizycznej i pozwalają choć na chwilę zająć się tym, czym zajmuje się większość moich rówieśników.

Większość z nich swoje życie prowadzi bardzo standardowo. Ja

wybrałem inną drogę, z której jestem bardzo dumny, gdyż ucieka od stereotypu wybierania jednej życiowej drogi i kurczowego trzymania się jej. Nikt nigdy nie obiecywał mi, że będzie łatwo i nie jest. Ale nie chce też straszyć i mówić, że to coś niemożliwego do zrobienia, co zabiera mój cały czas wolny i wpływa na moją postawę na boisku. Po prostu kiedy nadarza się tylko moment, wtedy staram się nadrabiać zaległości, jeździć na uczelnię i zaliczać egzaminy. Wielki ukłon w stronę klubu, że mam taką możliwość . Moim sposobem na prowadzenie takiego trybu życia jest regularność i pracowitość. Kiedy inni zawodnicy śpią w podróży czy pomiędzy treningami lub mają dzień wolny, ja ten czas poświęcam na naukę. Często ciężko jest odnaleźć w sobie motywację, cieszę się jednak, że Bóg obdarzył mnie największym talentem, jakim jest talent do pracy, któremu zawdzięczam granie na wysokim poziomie w koszykówkę oraz studiowanie.

Studia same w sobie nie są łatwe, dlatego niewielu sportowców na nie się decyduje, szybko się poddają, gdyż wiąże się to z wyrzeczeniami. Jeżeli jednak bardzo się czegoś chce i ciężko się pracuje, wierzy w siebie oraz wytrwale podąża za swoimi marzeniami, to nie ma rzeczy niemożliwych.

Wojciech Glabas

Wojciech Glabas