เขียนโดย อนันตกาล พิสูจน์อักษร หนูนัตสึ พิมพ์ครั้งที่ 1 มีนาคม 2557 ติดต่อ anuntakan.kan@gmail.com หรือ https://www.facebook.com/Novel.anuntakan
จากใจผู้เขียน สวัสดีค่ะ ผู้อ่านที่รักทุกคน ทัศกับอั้มได้จบลงแล้ว เขียนไปเขียนมาก็รู้สึก ว่าทัศใจร้ายและขี้เก๊กจนน่าหมันไส้ แต่อั้มก็ ใช่ย่อยปากเก่งและเซ่อซ่า แต่ก็น่ารักนะ (กาลแอบเอ็นดู) เรื่องของทั้งสองคนนี้ยังไม่ได้จบเพียงเท่านี้นะคะ อีกไม่นานจะมีถาคพิเศษ สั้นๆ มาให้อ่าน ซึ่งเราจะได้เห็นพัฒนาการของอั้มและความรักของทัศที่มีให้ รับรองว่า ซึ้งไม่แพ้คู่ไหน คาดว่าน่าจะออกพร้อม the promise of blood พันธนาการเลือด ซึ่งไม่ใช่ใครอื่น เป็นเรื่องของตาแม็กสุดกวนของเรานั่นเอง ไม่อยากจะบอกว่าตอนเขียน ทัศ-อั้ม กาลแอบอยากเปลี่ยนคูใ่ห้ทัศคู่กับแม็กคงน่าสนุกน่าดู แต่ก็คงไม่ทันแล้ว ฮา สุดท้ายนี้อยากจะขอบคุณทุกท่านนะคะที่รับทัศกับอั้มไปอยู่ในความดูแล ดังนั้นกาลขอแถมตอนพิเศษสุดน่ารักที่เขียนแถมให้ในเล็มเล็ก ก็คือตอนที่อั้มโดนทัศ ลงโทษนั่นเอง มาเขียนเพิ่มเติมเพราะอยากแกล้งอั้มเท่านั้น ใครอยากพูดคุยหรอมีข้อสสงสัยสามารถมาคุยกันได้เลยที่นี่ https://www.facebook.com/Novel.anuntakan ขอให้สนุกกับการอ่านค่า
ด้วยรักจากใจ อนันตกาล
นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง บุคคล สถานที่ และเหตุการณ์ เป็นเรื่องที่ผู้แต่งสมมุติขึ้น
1 ควันบุหรี่ลอยอ้อยอิ่งอยู่กลางอากาศ บดบังใบหน้าคมเข้มที่ยืน สงบนิ่งอยู่ตรงมุมเสา สายตาของเขาจับจ้องเงาร่างที่อยู่ไกลออกไป ร่างของหญิงสาวที่คุ้นเคยโผล่ออกมาที่ลานจอดรถพร้อมรอยยิ้ม เธอหันมายิ้มให้เขาก่อนที่จะก้าวตามกลุ่มคนเข้าไปด้านใน ชายหนุ่มทิ้งบุหรี่ลงกับพื้นพร้อมกับใช้เท้าขยี้เถ้าไฟให้มอดดับ เวลาผ่านไปอีกเพียงเล็กน้อยร่างสูงใหญ่ก้าวเดินตามเข้าไปใน ร้านอย่างเงียบเชียบ ร้านอาหารหรูหราที่เงียบสงบไร้ความวุ่นวายและห้อง อาหารที่ถูกแยกเป็นสัดส่วนเหมาะแก่การเจรจาและแลกเปลี่ยนของเหล่า ผู้มีอิทธิพล ชายหนุม่ ก้มมองเวลาพร้อมกับเดินตรงไปหาเป้าหมายอย่างไม่ลงั เล กำ�หนดการทุกอย่างถูกบันทึกไว้ในความทรงจำ� ร่างสูงใหญ่หยุดอยู่กับที่ เมื่อเห็นเงาร่างของเพื่อนร่วมอาชีพ ยืนจังก้าอยูห่ น้าห้อง ก่อนจะเปลีย่ นเป็นยิม้ เล็กน้อยแล้วทำ�ท่าจะเดินผ่านไป “เดี๋ยว” หนึง่ ในสองบอดีก้ าร์ดส่งเสียงเรียกพร้อมกับมือทีข่ ยับแตะทีห่ วั ไหล่
THE
PROMISE OF
Blood
“อุ๊ก” เสียงร้องเพียงชัว่ ขณะเมือ่ คมมีดปาดลงบนลำาคอของอีกฝ่าย ร่างสูง ใหญ่ทรุดลงกับพื้น พร้อมกับกระสุนที่ทะลุผ่านศีรษะ หน้าห้องเหลือเพียง แค่ร่างที่ไร้วิญญาณ ทัศก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ ได้เวลาทีเ่ ขาจะต้องทำาภารกิจให้สาำ เร็จ บอดี้การ์ดหนุ่มเตรียมอาวุธและเปิดประตูเข้าไปในทันที “แก” เสียงทักทายพร้อมกับปืนทีถ่ กู ชักออกมาแต่กไ็ ม่ทนั แล้ว ภายในห้อง อาหารที่มีเพียงร่างที่ไร้วิญญาณ “ให้ตายสิ หน้าที่ฉันไม่ใช่มาเก็บกวาดเรื่องพวกนี้นะเหม่ยหลิน” ทัศส่งเสียงทักทายหญิงสาว ที่กำาลังเช็ดเลือดออกจากปลายมีด ของตน “ถ้าคนอื่นทำา ก็รู้หมดน่ะสิ ว่าฉันเป็นคนทรยศ” หญิงสาวแย้มยิม้ เล็กน้อย ก่อนจะก้มลงค้นหาอะไรบางอย่างในร่าง ไร้วิญญาณ “ฉันเลยซวยทั้งปี” “ซวยที่ไหน ก็ยังยืนบ่นได้นี่นา อ๊ะ นี่เจอแล้ว” เหม่ยหลินค้นหาจนเจอแผ่นDVD ในร่างของชายคนหนึง่ หญิงสาว โยนให้ชายหนุ่มทันที “รายชื่อพ่อค้าอาวุธรัสเซีย เอาไปให้เจ้านายซะ แล้วรู้ใช่ไหมว่าจะ ต้องทำาอะไรต่อไป” “ไม่มีอะไรที่จะทำาให้ฉันมีความสุขมากไปกว่านี้แล้ว” ชายหนุ่มยิ้มเย็น พร้อมกับเก็บแผ่น DVD ลงกระเป๋าแล้ว ย่างสามขุมชกเข้าที่ลำตัวของหญิงสาว 2
อนันตกาล
“อุ อุ๊ก” เหม่ยหลินตัวงอทรุดลงกับพื้น ทัศชกเข้าที่ใบหน้าของหญิงสาวจน ปากแตก “แค่นี้คงยังไม่พอ” ชายหนุ่มยิ้มกริ่มพร้อมเล็งปืนไปที่หญิงสาวตรงหน้า ปัง ร่างเพรียวระหงของหญิงสาวร่วงลงสู่พื้น “คราวหลังยิงที่แขนนะยะ” หญิงสาวทรุดตัวลงนั่งมองขาของตนที่มีเลือดไหลนองพื้น แล้วหัน มามองทัศตาเขียว “ที่ไหนก็เหมือนกันนั่นแหละ” บอดี้การ์ดหนุ่มยิ้มกว้าง แล้วก็ต้องเบี่ยงตัวหลบมีดที่ปาใส่ใบหน้า เขาด้วยความโกรธ “มันเดินลำ�บาก ให้ตายสิ ไอ้คนไม่รู้จักคิด” เหม่ยหลินทำ�ท่าโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง ก่อนจะเหลือบไปมองเวลา “หนีไปได้แล้ว จะชักช้าให้โดนจับได้หรือไงยะ” พวกเขาเสียเวลาอยู่ที่นี่มากเกินไป เขาต้องหนีก่อนที่ฝ่ายตรงข้าม จะรู้ว่าการลงมือในครั้งนี้ เป็นฝีมือของเจ้านายเขาไม่ใช่ฝั่งคู่อริ “โทษทีนะ” ทัศกล่าวกับหญิงสาวก่อนจะใช้ด้ามปืนทุบลงที่ท้ายทอยจน เหม่ยหลินสลบลงไปนอนบนพื้น “เพื่อความสมจริง” ชายหนุ่มพึมพำ� ก่อนจะจัดการลบร่องรอยของตน และปลีกตัว ออกมา 3
THE
PROMISE OF
Blood
หลังจากออกจากห้องแล้ว ชายหนุ่มจัดเสื้อผ้าของตนให้เรียบร้อย แล้วก้าวเดินไปทางกลุ่มคน ที่กำ�ลังเดินสวนทาง หัวใจของเขาเต้นรัวไม่เป็น จังหวะ แต่ถงึ อย่างนัน้ ทัศก็ยงั ไม่เปลีย่ นสีหน้า เขาแสร้งทำ�ทีเป็นคุยโทรศัพท์ เดินสวนคนกลุ่มนั้นออกไป ทัศรีบเร่งฝีเท้าให้ไวขึ้นอีก เพราะเขารู้ดีว่าอีกไม่กี่วินาทีนี้จะเกิด อะไรขึน้ บอดีก้ าร์ดหนุม่ เดินออกมาจากร้านอาหาร ในจังหวะทีม่ เี สียงตะโกน ดังขึน้ ร่างสูงเดินออกมาพ้นจากบริเวณร้านพร้อมกับเดินหลบเข้าไปในตรอก ที่จอดรถทิ้งไว้ คงไม่ดีแน่ที่จะมีคนเห็นรถหรือว่าเขา อยู่ในบริเวณร้านอาหารที่มี การลอบสังหารเกิดขึ้น ร่างสูงใหญ่เดินลัดเลาะเข้าไปในซอกตึก ที่ทั้งสกปรกและคับแคบ เมื่อพ้นจากซอกตึกเขาเดินหลบไปบริเวณที่จอดรถ แล้วร่างสูงก็ต้องขมวด คิ้ว มีใครบางคนกำ�ลังงัดประตูรถของเขาอยู่ กริ๊ก เสียงปลดล็อคดังขึ้นพร้อมกับร่างผอมที่ยิ้มร่า กำ�ลังขยับขึ้นไปบน รถเขา ชายหนุ่มหยิบปืนขึ้นมาอย่างเชื่องช้า ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้อย่าง เงียบเชียบ ผู้บุกรุกกำ�ลังพยายามค้นหาอะไรบางอย่างภายในรถ ฉับพลันเสียงรถตำ�รวจดังแว่วมาแต่ไกล ไม่มีเวลาที่จะมาซักถาม และการเพิม่ ศพให้กองอยูต่ รงนีค้ งไม่ดแี น่ ชายหนุม่ ใช้ดา้ มปืนทุบเข้าทีศ่ รี ษะ ของอีกฝ่ายจนสลบ ก่อนจะขับรถออกมาจากที่ซ่อน ต้องรีบไปให้ไกลจากที่นี่ แล้วค่อยจัดการผู้บุกรุก
4
2 รถแล่นออกมาด้วยความเร็ว จนร่างสูงแน่ใจว่าพ้นจากรัศมีของ ตำ�รวจ ท่ามกลางเงามืดของยามราตรีชายหนุ่มจึงได้มีโอกาสสำ�รวจคนตรง หน้า เขาสำ�รวจอุปกรณ์ที่อีกฝ่ายพกมา มีเพียงแค่ เหล็กฟุต ในกระเป๋าเป้มี เพียงไขควง ชะแลงอันเล็ก คีมตัดลวด “โจรกระจอก” ชายหนุ่มเบ้หน้า เมื่อเห็นว่าของที่อีกฝ่ายพกมามีแต่ของไร้สาระ “ทิ้งมันแถวนี้นี่แหละ” เมือ่ ขับรถเข้ามาในซอยเปลีย่ ว เขากระชากคอเสือ้ ของอีกฝ่ายขึน้ มา หมายจะโยนทิ้งเอาไว้ที่พงหญ้าข้างทาง “อะไรน่ะฆาตกร” อยู่ๆ เสียงร้องโวยวายก็ดังขึ้นมา พร้อมกับร่างที่ควรจะหลับสนิท เริ่มดิ้นไปมา “จะฆ่าผมเหรอ อย่าเลยนะ ผมไม่ได้ตั้งใจ” โจรกระจอกเอาแต่ดิ้น และร้องโวยวายฟูมฟาย จนฟังไม่ได้ศัพท์ พร้อมกับยึดเกาะเบาะรถเอาไว้แน่น ในขณะทีค่ ดิ ว่า จะตีให้สลบอีกสักรอบ เสียงหวอก็ดังแว่วอยู่ไม่ไกล
THE
PROMISE OF
Blood
“ซวยแล้ว” ชายหนุ่มบ่นพึมพำ�พร้อมกับกลับขึ้นรถ “พี่ไว้ชีวิตผมเถอะ อย่าฆ่าผมเลย” เสียงร้องโวยวายที่สร้างความรำ�คาญให้กับประสาทหู และเสียง หวอทีด่ งั ใกล้เข้ามาทุกที ทำ�ให้ชายหนุม่ ตัดสินใจออกรถโดยทีย่ งั มีตวั เกะกะ โวยวายอยู่ข้างๆ “หุบปาก ถ้าไม่อยากตาย” น้ำ�เสียงที่ดุดันทำ�ให้อีกฝ่ายสะดุ้งและทำ�ท่าจะเปิดประตูรถ แต่การกระทำ�ทุกอย่างต้องหยุดลง เมื่อท่อนเหล็กเย็นเฉียบแตะลงที่ศีรษะ “อยู่เฉยๆ” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเมื่อความอดทนลดน้อยลงทุกที “ผมไม่ได้ทำ�อะไรผิดนะ อย่าทำ�ผมเลย อย่านะ” เสียงร้องละล่�ำ ละลักเสียดแทงเข้าโสตประสาท ทำ�เอารูส้ กึ หงุดหงิด เสียงไซเรนก็ใกล้เข้ามาทุกที “บอกให้เงียบ” “อย่าทำ�ผมเลย กลัวแล้ว ผมจะหาเงินมาใช้หนี้ให้ได้ อย่า..” ท่ า ทางที่ พู ด ไม่ รู้ เ รื่ อ งอยู่ แ บบนั้ น ฟั ง ดู น่ า รำ � คาญและชวนปวด ประสาท ชายหนุ่มจึงใช้ปืนตบเข้าที่ขมับจนอีกฝ่ายสลบ “ค่อยยังชั่ว” ทัศถอนหายใจ เมื่อเสียงชวนปวดประสาทเงียบลง เขาตัดสินใจ ออกรถ แล้วค่อยไปหาที่ทิ้งโจรกระจอกนี่ที่หลัง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ชายหนุ่มเหลือบมองหมายเลขโทรเข้า “มีอะไร” เสียงคำ�สั่งดังมาตามสาย ทำ�ให้เขาต้องเปลี่ยนสถานที่ที่จะไป 6
อนันตกาล
ชายหนุ่มขับรถไปอีกทาง มุ่งหน้าเข้าสู่ตัวเมืองที่เต็มไปด้วยแสงไฟ ยามราตรี ก่อนจะจอดรถที่ริมถนน “Hi” ชายหนุ่มที่มีเส้นผมสีทองร้องทักเมื่อเขาเลื่อนกระจกลง “1,300 OK” พวกเขาทำ�ราวกับกำ�ลังต่อรองอะไรบางอย่าง ก่อนที่ชายหนุ่มคน นั้นจะเปิดประตูรถขึ้นมาและรถก็เคลื่อนออกไป “หน้าตาแย่ชะมัด” เสียงภาษาไทยชัดแจ๋วไม่ได้ทำ�ให้ชายหนุ่มแปลกใจ “แล้วข้างหลังนี่มันอะไร” หนุ่มผมทองหันกลับไปมองร่างที่หมดสติอยู่เบาะหลัง “โจรกระจอก กำ�ลังหาที่ทิ้ง” คำ�ตอบสั้นๆ ที่ไม่มีคำ�อธิบาย ไม่ได้ทำ�ให้หนุ่มผมทองสนใจขึ้นมา ใบหน้าหล่อเหลายิ้มแย้มให้แม้จะมีความรู้สึกชั่วร้ายเมื่อมองร่างที่หมดสติ แต่ทัศก็ยังคงขับรถเงียบๆ ตามคำ�บอกทาง ไม่ใช่เรื่องที่เขาจะเอาตัวเข้าไปยุ่ง เมือ่ รถแล่นมายังเส้นทางทีม่ ดื มิดไร้ซงึ่ ผูค้ น ชายหนุม่ จอดรถเตรียม บอกลาโจรกระจอก ด้วยการทิ้งลงป่าหญ้าข้างทาง แต่พอจะเปิดประตูรถ เท่านั้น กลับถูกหนุ่มผมทองจับหัวไหล่เอาไว้ “ไม่ต้องทิ้ง เอาไปด้วย มีอะไรดีๆ” รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์แต่เต็มไปด้วยความสนุกสนาน ทำ�ให้เขารู้สึกไม่ไว้วางใจ แต่ถึงอย่างนั้นทัศก็ยอมทำ�ตาม ประตูรถถูกปิดลงพร้อมกับรถทีเ่ คลือ่ นทีก่ ลับเข้าสูแ่ สงสว่าง มุง่ ตรง สู่ชานเมืองที่เงียบสงบแต่เต็มไปด้วยหมู่บ้านจัดสรร 7
THE
PROMISE OF
Blood
หมู่บ้านที่ถูกเลือก คือหมู่บ้านของชนชั้นกลางที่ต่างคนต่างอยู่ไม่ ยุง่ เกีย่ วซึง่ กันและกัน เพราะบ้านแต่ละหลังล้วนออกไปทำ�งานแต่เช้าตรู่ และ กลับมาบ้านช่วงค่�ำ ทำ�ให้ความสนใจต่อเพือ่ นบ้านนัน้ น้อยแสนน้อย จนเรียก ได้ว่าต่างคนต่างอยู่อย่างชัดเจน รถเคลื่อนที่ช้าๆ ไปจนสุดหมู่บ้าน มีบ้านเดี่ยวหลังเล็กตั้งอยู่อย่าง โดดเดี่ยว “เอาเข้าไปด้วยซิ” คำ�พูดนี้ทำ�ให้ทัศ ต้องแบกร่างที่นอนสลบอยู่ท้ายรถเข้าไปโยนไว้ ด้านใน เขารับกุญแจมา แล้วจัดการสำ�รวจบ้านด้วยสายตา ดูเหมือนว่าทุก อย่างจะถูกเตรียมพร้อม สำ�หรับการอำ�นวยความสะดวกไว้แล้ว ชายหนุม่ จัด การตรวจเช็กความปลอดภัยรอบๆ ตัวบ้าน พร้อมกับวางกับดักและสัญญาณ เตือนภัย หลังจากทุกอย่างเรียบร้อย ทัศถึงได้เดินกลับเข้ามาในบ้าน “ทำ�อะไร” เขาถามหนุ่มผมทองที่กำ�ลังมัดร่างไร้สติของโจรกระจอก “ทดลองเครื่องทรมาน ยาตัวใหม่เพิ่งออกมาจากห้องทดลอง” รอยยิม้ ชัว่ ร้ายทีแ่ สนเปิดเผยนัน้ ทำ�ให้เขารูถ้ งึ จุดประสงค์ของหนุม่ ผมทองขึ้นมาทันที และตัวเขาเองก็ไม่คิดห้ามปราม ปล่อยให้ชายหนุ่มผม ทองหยิบอะไรบางอย่างออกจากกระเป๋า เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำ�ให้การเคลื่อนไหวของชายหนุ่มผมทอง หยุดลง “เข้าใจแล้วครับ จะรีบไปเดี๋ยวนี้” แม็กเก็บโทรศัพท์มือถือด้วยท่าทีเบื่อหน่าย “นี่ ยาทรมาน เอาไว้รีดความจริง เพิ่งได้มา ฝากทดสอบด้วย” แม็กโยนขวดยาให้ พร้อมกับรับกุญแจรถที่เขากลับออกไป 8
อนันตกาล
“ใช้ให้สนุกนะ” หนุ่มผมทองโบกมือลาก่อนจะจากไป “เฮ้อ” ชายหนุ่มถอนหายใจเมื่อได้อยู่คนเดียว ‘ไม่สิ เขายังอยู่กับโจรกระจอก’ ทัศมองร่างที่หลับสนิท ของคนที่นอนสลบอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ด้วยความรู้สึกเบื่อหน่าย เขาหยิบยาที่แม็ก วางไว้ขึ้นมาดู “อย่านะ อย่าฆ่าผมเลย” ทันทีทเี่ ด็กหนุม่ ลืมตาตืน่ ขึน้ มา ก็เห็นภาพเงาร่างสูงยืน่ อยูต่ รงหน้า แต่สิ่งที่ทำ�ให้เขาตกใจแทบลืมหายใจก็คือ ปืนที่เหน็บอยู่ที่เอวของชายหนุ่ม แถมพอเขาจะขยับวิ่งหนีก็พบว่าตัวเองถูกจับมัด นั่นยิ่งทำ�ให้ตกใจจนทำ� อะไรไม่ถูก ‘ต้องถูกฆ่าแน่’ ไม่ต้องคิดเขาก็รู้ “อย่าฆ่าผมเลย ปล่อยผมไปเถอะ ได้โปรด พี่ชาย พี่ชายสุดหล่อ ผมจะหาเงินมาคืน ผมจะเป็นเด็กดี ผมจะไม่ไปยุ่งกับเด็กเสี่ย ผม.....” คำ�พูดต่างๆ ทีไ่ อ้กระจอกพล่ามออกมา อย่างไม่ได้ศพั ท์ ทำ�ให้ทศั ที่ คิดจะเงยหน้าขึ้นมอง รู้สึกหงุดหงิด วันนี้ต้องเจอเรื่องมาสารพัด เขายังต้อง มาผจญกับโจรกระจอกน่ารำ�คาญนี่อีกเหรอ “เหวอ อย่าทำ�ผมเลยกลัวแล้วว อุ๊บ” เสียงโวยวายเงียบลงเมื่อชายหนุ่มหาผ้าแถวๆ นั้นยัดลงไปในปาก “เงียบได้สักที อยู่มันไปแบบนั้นแหละ” เพราะความเหนื่อยทำ�ให้ขี้เกียจวุ่นวาย เขาอยากอาบน้ำ�แล้ว พักผ่อน มากกว่าจะมาฟังไอ้เด็กบ้านี่ แม้จะเป็นตัวทดลองยาก็ตาม 9
THE
PROMISE OF
Blood
ชายหนุ่มทำ�ท่าจะเดินไปที่อื่น แต่ก็นึกได้ว่าไอ้โจรกระจอกมันนั่ง อยู่ในที่โล่ง “อื้อ อื้อ” เสียงอู้อี้ดังขึ้นแม้จะโดนปิดปากอยู่ ทำ�ให้ชายหนุ่มรู้สึกรำ�คาญ เขา จับคอเสือ้ ของอีกฝ่ายแล้วออกแรงลากไปกับพืน้ โดยไม่สนว่าเด็กหนุม่ จะดิน้ แค่ไหน ร่างของโจรขโมยรถโดนเหวี่ยงไปที่มุมห้องพร้อมกับที่ทัศหยิบมีด ขึ้นมา “อื้อ อื้อ” ดวงตาของเด็กหนุ่มเบิกโพลงเมื่อเห็นมีดที่อยู่ในมือ “นั่งไปเฉยๆ ถ้าไม่อยากตาย” น้�ำ เสียงเย็นชาและสายตาอำ�มหิตทีท่ �ำ ให้ตวั แข็งทือ่ ดังขึน้ พร้อมกับ มีดที่ปักลงที่กำ�แพงเฉียดจากใบหน้าของเขาเพียงไม่กี่เซ็น ทำ�ให้เด็กหนุ่ม พยักหน้ารับอย่างว่าง่าย “ดี” พูดจบเพียงเท่านั้น ชายหนุ่มเดินกลับมาทิ้งตัวลงนอนที่โซฟา ใน ที่สุดก็ได้เวลาพักเสียที ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วที่ไม่ได้นอนต้องไปวิ่งไล่เก็บพวก งี่เง่า แถมวันนี้ก็ต้องยืนเฝ้าสังเกตการณ์ทั้งวัน ความจริงเขาควรจะได้นอน พักที่บ้านริมทะเล แต่เพราะไอ้โจรกระจอกนี่ ทัศเหลือบมองเด็กหนุ่ม ที่จ้องมองเขาอย่างหวาดกลัวด้วยความ อาฆาตแล้วถอนหายใจ ‘ช่างมัน นอนพักก่อนค่อยว่ากัน’ ตอนนี้เขารู้สึกเหนื่อยจนไม่อยากจะคิดอะไรอีกแล้ว ชายหนุ่มยก แขนขึ้นหนุนแล้วปิดเปลือกตาลงเพื่อเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างรวด 10
3 กลัว คือสิง่ แรกทีร่ บั รู้ เด็กหนุม่ มองร่างสูงใหญ่ทนี่ อนอยูบ่ นโซฟา ด้วยความหวาดหวัน่ ไม่ตอ้ งบอกก็รวู้ า่ ไอ้บา้ นัน่ ต้องเป็นพวกมาเฟียแน่ๆ ใส่ สูททั้งที่อากาศร้อนจะตาย แถมยังมีปืน ตอนแรกคิดว่าเป็นลูกน้องของเสีย่ แต่พอดูดๆ ี แล้วไม่นา่ ใช่ลกู น้อง เสี่ยแต่ละคนจิ๊กโก๋จะตาย ‘ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว โอ๊ย’ ไม่นา่ เลย ก็คดิ ว่ามันแปลก ทีอ่ ยูๆ ่ จะมีรถราคาแพงมาจอดแถวนัน้ ก็แค่คิดว่าจะขโมยของนิดหน่อยมาเป็นค่าข้าว ทั้งๆ ที่คิดแล้วว่ามันแปลก แต่ก็อดไม่ได้ สุดท้ายก็ซวย ‘ทำ�ยังไงดี ทำ�ยังไง’ เด็กหนุม่ พยายามคิด หาทางเอาตัวรอด ถ้าอยูท่ นี่ ตี่ อ่ ไปเขาต้องตาย แน่ๆ ต้องรอด ต้องเอาตัวให้รอด พอคิดได้แบบนั้น ทั้งๆ ที่กลัวจนขี้หดตดหาย แต่ไอ้โจรกระจอกที่ ทัศขนานนาม ก็ค่อยๆ ดึงผ้าออกจากปากพร้อมกับมองซ้ายมองขวา
THE
PROMISE OF
Blood
ถึงแม้การ เป็นโจร ตีนแมว ย่องเบา มันจะเป็นอาชีพทีไ่ ม่คอ่ ยสุจริต แต่มันก็ช่วยให้เด็กหนุ่มมีชีวิตรอดและทำ�ให้เขาเป็นพวกทำ�อะไรไม่ค่อยมี เสียง ร่างผอมสูงมองซ้ายมองขวาหาสิง่ ทีพ่ อจะมีความคมมาตัดผ้าทีม่ ดั เอาไว้ได้ มองไปมองมาเห็นไฟแช็กอยู่ไม่ไกล แต่มันดันอยู่ใกล้ไอ้ผู้ชาย น่ากลัวคนนั้น ‘ลองมองหาอย่างอื่นดูดีกว่า’ เด็กหนุ่มมองรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นสิ่งอื่น จึงตัดสินใจค่อยๆ คลาน กระดึ๊บๆ เข้าไปใกล้ แม้จะปอดแหกก็ตามที ‘ค่อยๆ ช้าๆ’ เขาพยายามบอกกับตัวเอง แล้วก็ตอ้ งสะดุง้ เฮือก เมือ่ คนทีน่ อนอยู่ บนโซฟาขยับตัว ‘ฮู้วว’ แม้กระทัง่ จะถอนหายใจยังไม่กล้าทีจ่ ะส่งเสียง โจรกระจอกค่อยๆ ขยับเข้าไปทีละนิด สายตาก็เหลือบมองร่างที่นอนนิ่งสนิท ‘สำ�เร็จ’ ไฟแช็กอยู่ในมือ พร้อมกับร่างที่ค่อยๆ กระเถิบออกให้ไกล แม้เขา จะโง่ แต่ก็รู้ว่าถ้าจุดไฟ มันก็ต้องมีกลิ่น ร่างสูงมองซ้ายมองขวา หาทีห่ ลบมุมทีท่ กี่ ลิน่ จะไม่ไปรบกวนให้อกี ฝ่ายตื่นนอน ร่างผอมบางขยับมุดเข้าไปใต้โต๊ะที่อยู่ไกลออกไป ผ้าปูโต๊ะน่า จะช่วยลดกลิ่นลงได้ เด็กหนุม่ พยายามจุดไฟแช๊กและทนกับความร้อนทีก่ �ำ ลังลามเลียอยู่ ที่ข้อมือ ทั้งร้อน ทั้งแสบแต่ก็พยายามอดทน สายตาของเขาพยายามมองดู ร่างที่กำ�ลังนอนหลับ 12
อนันตกาล
แก้มัดที่มือเสร็จร่างผอมสูงก็คลานออกมาจากใต้โต๊ะ แค่ออกประตู ไปเท่านั้นเขาก็รอดแล้ว เด็กหนุ่มคิดอย่างดีใจ ก่อนจะย่องออกไป แต่สายตาดันเหลือบไป เห็นอะไรบางอย่าง กระเป๋าทีถ่ กู โยนไว้ทพี่ นื้ มีปกึ เงินวางอยู่ ทำ�ให้เกิดความ ลังเล ถ้าออกไปเลยก็น่าจะรอด แต่เงินนั่นก็ล่อตาล่อใจเสียเหลือเกิน ความโลภก่อให้เกิดความลังเล เด็กหนุม่ กำ�ลังลังเลระหว่างสองตัว เลือกทีแ่ สนยากลำ�บาก ตามจริงเขาควรจะรีบออกไปเลย แต่ถา้ มีเงินปึกนัน้ ซักปึกหนึ่ง เขาก็จะเอาเงินไปใช้หนี้ได้ มีข้าวกินอีกต่างหาก แถมไอ้โหดนั่น มันก็หลับอยู่ ‘นิดเดียวเอง เจ้าที่เจ้าทางช่วยลูกด้วย’ เด็กหน่มุ อธิษฐานแล้วย่องไปหยิบเงินในกระเป๋ามาปึกหนึง่ แล้วหัน ไปมองร่างของทัศ พอเห็นว่าหลับไม่รู้เรื่องก็กระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจ ‘เสร็จโจร’ เด็กหนุม่ ขยับย่องไปทีป่ ระตูทางออกราวกับจะกางปีกบินทีก่ ารหลบ หนีมันง่ายกว่าที่คิด แต่ใครมันจะคิดว่าเพียงแค่เปิดประตูก็มีเสียงปืนดังลั่น พร้อมกับความเจ็บปวดที่ร่างกายของตัวเอง
ทัศรู้สึกตัวตื่นตั้งแต่ได้กลิ่นไหม้จากไฟแช็คแล้ว โจรก็คือโจร ขนาด ตัวเองยังเอาไม่รอดก็ยังคิดที่จะขโมย “พะ พี่ พี่ชาย” เสียงเรียกที่สั่นพร่าพร้อมกับร่างกายที่สั่นระริก ก็จะไม่ให้สั่นได้ อย่างไร ในเมื่อเขาเพิ่งยิงขาของไอ้โจรนี่ 13
THE
PROMISE OF
Blood
“อย่าฆ่าผมเลยนะ” เสียงร้องน่าสมเพชพร้อมกับท่าทางหวาดกลัวนี่มันอะไร “ฆ่าคนมันบาปนะพี่ ฆ่าคนตายต้องตกนรก ฮือ ตายไปพี่ต้องตก นรกนะ” ชายหนุ่มมองหน้าไอ้คนที่พูดไปร้องไห้ไปแล้วถอนหายใจอย่าง เหนื่อยหน่าย “ตกนรก ลงกระทะทองแดง ปีนต้นงิ้วไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด อีกต่าง หาก เพราะงั้นพี่อย่าทำ�ผมเลยนะ” ดู ดูมันยังไม่เลิก พอเห็นเขานิ่งฟังมันยิ่งพล่าม “แล้วเป็นโจรนี่มันไม่ตกนรกหรือไง” “เหวอ ตกครับ ตกครับ อย่างยิงนะ เหวอ เจ็บผมเจ็บขา พี่พาผม ไปหาหมอด้วย เลือดไหล ต้องตายแน่ ต้องตายแน่ๆ โฮ” จากทีพ่ ล่ามเรือ่ งนรกคราวนีเ้ ปลีย่ นเป็นร้องไห้จา้ บอกว่าตัวเองจะ ตาย จะตายอยู่นั่นแหละ “หุบปาก” พอเขาขึ้นเสียงเข้าหน่อย ไอ้เด็กนั่นก็เงียบราวกับปิดสวิตช์ แม้จะ มีน้ำ�หูน้ำ�ตาไหล แต่มันก็ช่วยให้เขารู้สึกสงบหูลงบ้าง “แผลที่ขาน่ะแค่ถากๆ” ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบ เขาไม่ได้ตั้งใจยิงให้กระสุนฝังใน ไม่อย่าง นัน้ ต้องมาทำ�แผลให้อกี วุน่ วาย ทัศขยับเข้าใกล้รา่ งทีส่ นั่ กึกๆ แล้วหยิบเงินที่ เจ้าตัวขโมยไปออกมา สายตาของชายหนุม่ ทีม่ องมาเย็นชาจนเด็กหนุม่ รูส้ กึ เสียวสันหลังวาบ ก่อนจะหยิบขวดสีใสขึ้นมา “จะทำ�อะไรผมน่ะ พี่ อย่าทำ�ผมเลย กลัวแล้ว” เมื่อเห็นสายตาและท่าทาง เด็กหนุ่มคิดว่าตัวเองต้องตายแน่ๆ ยิ่ง 14
อนันตกาล
เห็นขวดในมือก็ยิ่งกลัวจนเริ่มดิ้นไปมา ทัศคิดว่าจะกรอกยาทรมานตัวทดลองให้ไอ้เด็กเปรตนี่ แม้จะยัง ไม่แน่ใจว่าต้องให้กินหรือดม แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เขาต้องสน ให้กินๆ ไปให้จบ อย่างดีก็แค่ตาย “เหวอ อย่านะ” เด็กหนุม่ ดิน้ ไปมา เมือ่ ทัศขยับเข้าไปใกล้ แต่กไ็ ม่เป็นผล เขากระชาก เส้นผมของอีกฝ่ายเข้ามา คิดจะกรอกยาเข้าปากเรื่องจะได้จบสักที “ไม่เอา อย่านะ ออกไป อย่าทำ�อะไรผมเลย” เสียงร้องโวยวายพร้อมกับแรงดิน้ และเตะถีบ ทำ�ให้เข่าของเด็กหนุม่ กระแทกเข้าทีข่ อ้ มือจนขวดยาแตกกระจายลงบนพืน้ กลิน่ สารเคมีลอยฟุง้ ไป ทั่ว พร้อมกับทัศที่รีบกลั้นหายใจเมื่อเผลอสูดดมเข้าไปเฮือกใหญ่ “อย่านะ ไอ้โรคจิต ไอ้วิปริต อย..... โอ๊ย” เสียงร้องโวยวายและร่างทีด่ นิ้ ไม่หยุด ทำ�ให้ชายหนุม่ กระชากศีรษะ กระแทกลงกับพื้น นั่นแหละถึงทำ�ให้อีกฝ่ายนิ่งลงได้ ‘ซวยแล้ว’ จากกลิ่นที่ได้สูดดมทำ�ให้เขารู้ว่านี่มันเป็นสารระเหย แถมเขาเอง ก็ไม่รู้ด้วยว่ามีผลอะไร ชายหนุ่มมองร่างที่แน่นิ่งอยู่กับพื้น พร้อมกับเลือด ที่ไหลออกมาจากหน้าผาก ‘ช่างมันเดี๋ยวค่อยมาจัดการ’ เขากลั้นหายใจแล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำ�จัดการอาบน้ำ�เปลี่ยนเสื้อผ้า ให้เร็วที่สุด
15
THE
PROMISE OF
Blood
หลั ง จากอาบน้ำ � เสร็ จ ชายหนุ่ ม รู้ สึ ก ว่ า ร่ า งกายของเขาร้ อ นขึ้ น แปลกๆ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะฤทธิ์ยาหรือเพราะเหนื่อย “ไอ้บ้า ไอ้วิปริต” เสียงร้องครวญครางดังขึน้ มาแผ่วเบาทำ�ให้เขานึกขึน้ ได้ ว่ามีอกี คน อยูท่ บี่ า้ นหลังนีด้ ว้ ย ร่างผอมแห้งนอนนิง่ อยูก่ บั พืน้ พร้อมกับเลือดทีไ่ หลออก จากศีรษะ “พูดจาให้มันดีๆ หน่อย” เขาดึงเส้นผมของอีกฝ่ายให้เงยหน้าขึ้นสบตาใบหน้าท ี่เปื้อนเลือด เพราะศีรษะที่แตก และน้ำ�ตาที่ไหลอาบแก้มเพราะความเจ็บปวดมันทำ�ให้ เขารู้สึกดีขึ้นพิลึก “เฮงซวย ไอ้วิปริต” เสียงด่าทอและลมหายใจที่หอบกระชั้น และความรู้สึกที่ร้อนขึ้น ของร่างกายทำ�ให้ชายหนุ่มขมวดคิ้ว “ไอ้แม็ก” ยาทรมานทีม่ นั ว่านีม่ นั ยาปลุกเซ็กซ์ชดั ๆ ทัศเริม่ รูต้ วั ว่าโดนยาอะไร เมื่อรับรู้ถึงปฏิกิริยายาของร่างกาย “ไอ้โรคจิต ฮือ ไอ้เฮงซวย อดอยากปากแห้งขนาดนั้นเลยรึไง” ร่างที่กำ�ลังจะถอยห่างหยุดชะงักเมื่อได้ยินคำ�ด่าทอ “วิปริต โรคจิต” เสียงตะโกนด่าทอยังคงดังขึ้นแม้จะหอบกระชั้นก็ตามที ร่างผอม บางนอนคว่ำ�หน้าอ่อนยวบอยู่บนพื้น ทัศมองภาพตรงหน้าแล้วแสยะยิม้ ดูถกู ไอ้โจรกระจอกนีก่ ค็ งไม่พน้ โดนฤทธิ์ยาไม่ต่างจากเขา “โรคจิต” 16
อนันตกาล
เด็กหนุ่มเห็นสีหน้าท่าทางของคนตรงหน้า แล้วได้แต่เจ็บแค้นใจ ร่างกายที่บอบช้ำ�นอนซบอยู่ที่พื้นและความรู้สึกบางอย่างที่กำ�ลังรุมเร้า “เฮงซวย” ถึงสบถด่าไปก็ไม่มที ที า่ ว่าคนตรงหน้าจะสนใจ แต่กลับมองเขาด้วย สายตาสมเพชเวทนา ทำ�ให้เขารูส้ กึ ว่าตัวเองมันต่�ำ ต้อยด้อยค่าเสียเหลือเกิน “หึ” เสี ย งหั ว เราะในลำ � คอและรอยยิ้ ม มุ ม ปากที่ ม องอย่ า งสมเพช ทำ�ให้เขาแทบจะอยากหนีไปจากตรงนี้ แต่ก็เพราะแผลที่ต้นขาและเลือดที่ ศีรษะ ใช่เขาหัวแตกเพราะอีกฝ่ายจับหัวเขากระแทกกับพื้น “วิปริต” คำ�นี้หลุดรอดออกมา “กล้าว่าคนอื่นนะไอ้โจรกระจอก” คำ�พูดเย็นชาทีพ่ ดู ออกมาทำ�ให้เขาสะดุง้ เมือ่ นึกได้ถงึ ความผิดของ ตน “ถึงเป็นโจรก็ไม่ได้ฆ่าคน” เด็กหนุ่มเถียงอย่างข้างๆ คูๆ พยายามขยับกายถอยห่างแม้จะไร้ สิ้นเรี่ยวแรงก็ต ามที แต่ร่างที่กำ�ลังค่อยๆ กระเถิบหนีก็ต้องหยุดลงเมื่อถูก กระชากศีรษะจนหน้าหงาย “หึ ไม่ได้ฆ่าคนแต่โจรก็ยังเป็นโจร และสำ�หรับโจรอย่างแก โจรห้า ร้อยมันมากไปด้วยซ้ำ� อย่างดีก็เป็นได้แค่โจรสองสลึง ให้ยิงทิ้งก็ยังเปลือง กระสุนเลย” คำ�ดูถกู ทีเ่ จ็บปวดยิง่ กว่าถูกทำ�ร้ายร่างกาย ทัง้ ๆ ทีเ่ ขาตัง้ ใจจะทำ�ตัว หัวอ่อนเพื่อให้หนีรอด แต่พอโดนต่อว่าแบบนี้เข้า ความโกรธก็เข้าครอบงำ� 17
THE
PROMISE OF
Blood
สติ โดยไม่ทันคิดอั้มได้ถ่มน้ำ�ลายรดหน้าชายหนุ่มเข้าไปเต็มที่ “ก็ยังดีกว่าฆาตกรอย่างแก” พูดจบเท่านัน้ ฝ่ามือของชายหนุม่ ก็ฝาดลงทีใ่ บหน้าจนอีกฝ่ายหงาย หลัง เขาลุกขึ้นยืนมองร่างที่คุดคู้อยู่กับพื้น “ไอ้เกย์วิปริต” เด็กหนุม่ เงยหน้าทีม่ เี ลือดกลบปากจ้องมองชายหนุม่ ทีย่ นื มองอย่าง เย็นชา “ไอ้วิตถาร อ๊อก” คำ�ด่าเปลีย่ นเป็นเสียงร้อง เมือ่ ทัศเตะเข้าทีก่ ลางลำ�ตัวของเด็กหนุม่ “แน่ใจเหรอว่าเป็นฉันที่วิปริต” น้�ำ เสียงเย็นชาและรอยยิม้ ทีด่ ถู กู ดูแคลนเอ่ยขึน้ พร้อมกับใช้เท้าเขีย่ ร่างผอมให้นอนหงาย เผยให้เห็นปฏิกิริยายาทางกายที่แสดงออกโจ่งแจ้ง อย่างไม่ไว้หน้าเจ้าของ “อึก” เสียงร้องดังขึ้นอย่างเจ็บปวดแต่แฝงไว้ซึ่งความวาบหวามเมื่อชาย หนุ่มใช้เท้าสัมผัสที่กึ่งกลางลำ�ตัว “มีอารมณ์กับเท้าคนอื่นนี่ ยังมีหน้ามาว่าคนอื่นอีกนะ” “น้�ำ หน้าอย่างแกใครจะไปมีอารมณ์ เอากับแกไม่ตา่ งกับเอากับหมา หรอก” ความโกรธ ความกลัว ความอับอายได้ผสมผสานกันจนกลายเป็น ความกล้าและบ้าบิ่น เด็กหนุ่มในตอนนี้ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว สิ่งที่ต้องการ ก็คือตอบโต้คนตรงหน้าให้เจ็บแสบไม่แพ้กัน “โอ๊ยย” 18
อนันตกาล
เสียงร้องอย่างโหยหวน เมื่อทัศกระชากศีรษะของเด็กหนุ่มอีกครั้ง “ทำ�บ้าอะไร” “ก็จะทำ�ให้รู้ไงว่าเอากับหมาน่ะมันส์แค่ไหน” พูดจบเท่านั้น ร่างของเด็กหนุ่มโดนกระแทกลงกับพื้น พร้อมกับ ร่างสูงใหญ่ที่ขยับเข้าทาบทับ เด็กหนุ่มมองตาโตเมื่อรับรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ต่อไป “ไม่นะ” เสียงร้องอย่างตกใจ เมื่อฝ่ามือใหญ่ขยับเข้าจับที่ขอบกางเกง “ไอ้เลว ปล่อย” ร่างของเด็กหนุม่ ดิน้ พล่านพร้อมกับชกเข้าทีใ่ บหน้าของอีกฝ่าย เป็น ผลให้ดวงตาเย็นชาจ้องมองอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ เขาโดนชกเข้าที่ลิ้นปี่ พร้อมกับเสื้อที่ถูกกระชากออกมามัดให้ขยับไปไหนไม่ได้ “ไม่...” เสียงร้องแหบแห้ง เมือ่ เด็กหนุม่ ร้องอย่างอ่อนแรง พร้อมกับกางเกง ทีถ่ กู ถอดออก ท่อนขาทีเ่ หลือแรงอยูน่ อ้ ยนิด พยายามทีจ่ ะยกขึน้ ถีบอีกฝ่าย ให้หงายหลัง แต่ก็โดนจับล๊อคเอาไว้พร้อมกับแยกออกกว้าง “วิปริต” น้ำ�เสียงดูถูกเมื่อเห็นปฏิกิริยายาของร่างกายอันแสนน่าสมเพช “แข็งซะขนาดนี้ยังมีหน้ามาว่าคนอื่น” เด็กหนุ่มพยายามบิดตัวหนีแต่ก็ทำ�ไม่ได้ เพราะตัวเขาถูกล็อกอยู่ บนตักของชายหนุ่มแน่น “อ๊ะ” เสียงร้องอย่างตกใจ เมือ่ เหล้าถูกเทลงบนทีแ่ ก่นกายทีก่ �ำ ลังแข็งชัน “ม..ไม่ ..โอ๊ยย” 19
THE
PROMISE OF
Blood
เสียงร้องดังลัน่ เมือ่ ความแข็งขืนและร้อนผ่าว กำ�ลังพยายามจะเข้า รุกราน ความเจ็บปวดและกลิ่นเลือดที่ลอยอยู่รอบตัวถาโถมเข้าใส่จนรู้สึก ราวกับว่าร่างกายจะแตกสลาย “อย่าร้อง นี่มันแค่เริ่มต้นเท่านั้น” ราวกับเสียงของพญามัจจุราชที่ดังแว่วเข้ามา ร่างของเขาถูกพลิก ให้นอนคว่�ำ เสียงกรีดร้องอย่างทรมานแต่เต็มไปด้วยรสชาติของเลือด พร้อม กับการรุกรานทีร่ นุ แรงจนร่างกายสัน่ สะท้านเพราะความเจ็บปวด ความเจ็บ ปวดและกลิ่นคาวเลือดที่ลอยคละคลุ้งอยู่ในอากาศ วันพรุ่งนี้ไม่มีจริง นี่คือสิ่งที่ลอยเข้ามาในความคิดของเขา
20
4 ร่างที่หลับสนิทสะดุ้งตื่น เมื่อได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวที่ประตู ปฏิกิริยายาอัตโนมัติชายหนุ่มขยับหยิบปืนทันควันพร้อมกับเล็งไปตาม เสียง “โอ๊ะโอ” เสียงขี้เล่นร้องทัก เมื่อมองดีๆ ถึงได้เห็นว่าผู้มาเยือนนั้นคือใคร เจ้าของเส้นผมสีทองและดวงตาสีฟ้าสดประดับด้วยรอยยิ้มสดใสล้อเลียน “ท่าจะสนุกกันทั้งคืนเลยนะ” ใบหน้ายิ้มแย้มของแม็กช่างต่างกับท่าทางหงุดหงิดและโมโหของ ทัศที่จ้องมองอย่างเอาเรื่อง “ยาบ้าอะไรของแก” ชายหนุม่ คว้ากางเกงทีห่ ล่นอยูใ่ กล้ตวั มาสวมลวกๆ แล้วย่างสามขุม เข้าหาอย่างรวดเร็ว “โทษที ไม่ได้ตั้งใจ หยิบให้ผิด อันนั้นเป็นยาจากคลับของนาเดีย ของจริงอันนี้ต่างหาก” แม็กยิ้มเจื่อนๆ พร้อมกับชูหลอดยาอีกหลอดขึ้นมาให้ดู แต่ก็ดู
THE
PROMISE OF
Blood
เหมือนจะไม่ชว่ ยใสถานการณ์ดขี นึ้ ดวงตาของชายหนุม่ ยังเต็มไปด้วยความ โกรธเกรี้ยวที่ตกเป็นเหยื่อของฤทธิ์ยา ท่าทางแบบนั้นทำ�ให้หนุ่มผมทองเริ่มคิดหาทางเอาตัวรอด การมี เรื่องทะเลาะกันไม่ใช่เรื่องสนุกเลยสักนิด “แต่นายก็กล้านะ ท่าทางจะเสียบสดไม่ใส่ถุง มั่นใจเหรอว่าไม่ติด โรค” คำ�พูดของเขาทำ�ให้ทัศที่กำ�ลังก้าวเข้ามาหยุดชะงัก ก่อนจะหันไป หาเด็กหนุ่มที่นอนอยู่ที่พื้น การกระทำ�ดังกล่าว ทำ�ให้หนุ่มผมทอง แอบ โล่งใจที่สามารถเบี่ยงเบนความสนใจของอีกฝ่ายได้ แตกต่างจากทัศที่กำ�ลังหน้าซีด เพราะความโมโห เหนื่อย และ ประมาท ทำ�ให้เขาลืมเรื่องการป้องกันเสียสนิท “ซวยแล้ว” ชายหนุ่มสบถรอดไรฟัน พร้อมกับนึกถึงความเป็นไปได้ ยิ่งเห็น ใบหน้าที่เปื้อนเลือดของเด็กหนุ่มและนึกถึงค่ำ�คืนที่ผ่านมาแล้ว ทำ�ให้เขา เครียดหนักกว่าเดิม “เเอ๊ยยยย” เสียงสบถดังขึน้ พร้อมกับใบหน้าคมบิดเบีย้ วด้วยความหงุดหงิดและ กลัดกลุ้ม “แม็ก” เสียงเรียกที่ทำ�เอาหนุ่มผมทองขนลุก เมื่อได้ยิน “รู้แล้ว รู้แล้ว” เขาตอบกลับไปทันที เมือ่ พอจะเดาได้วา่ ทัศต้องการให้ท�ำ อะไร พอ ตอบรับเท่านัน้ ชายหนุม่ ก็เดินไปรือ้ หาของในห้องทันที ไม่นานนักก็เดินกลับ มาพร้อมกับเข็มฉีดยา ทัศจัดการเจาะเลือดของอีกฝ่ายออกมาเก็บใส่ขวด 22
อนันตกาล
พร้อมกับยื่นให้แม็ก “เอาไปตรวจซะ” หนุ่มผมทองพยักหน้ารับ พร้อมกับยัดหลอดยาใส่มือ “คราวนี้ของจริง” “รีบไปซะ” ทัศออกปากไล่ พร้อมกับแม็กที่พยักหน้ารับ และเดินออกไปด้วย ความโล่งใจ ที่รอดพ้นจากการโดนเอาเรื่อง แต่ก็ต้องมาคิดหนักแทนเมื่อ เห็นเลือดที่อยู่ในมือ “รีบไปดีกว่า เดี๋ยวไม่ทัน” ตามหลักแล้ว ภายใน 24 ชม ถ้ารับยาต้านHIV ได้ทัน โอกาสที่จะ ติดเชื้อก็แทบจะเหลือศูนย์ ดูจากเวลาแล้ว ทัศน่าจะเหลือเวลาอีกประมาน 12 ชั่วโมง หนุ่มผมทองตั้งเวลาที่นาฬิกาข้อมือ แล้วออกเดินทางทันที ความโมโหเปลี่ยนเป็นกลัดกลุ้มและเคร่งเครียด เมื่อรับรู้ถึงความ เสี่ยงที่จะเกิดขึ้นกับตัวเอง เพราะเขาทำ�อะไรโดยไม่ทันคิด และใช้อารมณ์ ทำ�ให้ต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แม้ส่วนหนึ่งมันจะเป็นเพราะไอ้แม็ กก็เถอะ ความกังวลกับความโกรธบวกกับความอ่อนเพลีย ผสมปนเปกัน จนปวดหัวไปหมด ชายหนุ่มเหลือบมองเด็กหนุ่มที่นอนอยู่ ด้วยความรู้สึก ที่ไม่อาจบรรยายได้ ความกลัว ความกังวลกัดกินจิตใจเขาจนเริม่ รูส้ กึ สิน้ หวัง ทัศนัง่ มอง นาฬิกาด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง กว่าเวลาจะผ่านไปได้แต่ละนาที เขารู้สึกว่ามัน ช่างแสนยาวนาน ชายหนุม่ ลุกขึน้ มองร่างของเด็กหนุม่ ทีก่ องอยูร่ าวกับผ้าขีร้ วิ้ สกปรก 23
THE
PROMISE OF
Blood
และยับยู่ยี่แล้วเมินหน้าหนี ก่อนจะพาตัวเองออกไปอาบน้ำ�เปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อรอเวลาที่จะฟังผลเลือดของไอ้โจรกระจอก
เด็กหนุ่มลืมตาตื่นขึ้นมา พร้อมกับความปวดร้าวไปทั่วร่าง แค่ เพียงลืมตาตื่นเท่านั้นก็รู้สึกถึงความร้าวระบมตั้งแต่ใบหน้า ดวงตา ลามไป จนถึงกระดูกสันหลัง เด็กหนุ่มขยับยกมือขึ้นสัมผัสใบหน้า คราบเลือดแห้ง กรังยังติดอยู่ที่ริมฝีปาก และแก้มของเขาบวมช้ำ� พอขยับก็ปวดแปล๊บไปทั่ว ไขสันหลัง ภาพของเมื่อคืนวานหวนกลับมา ผู้ชายที่แสนน่ากลัว ที่ทำ�กับเขา ราวกับเป็นเพียงสิ่งของไม่มีชีวิต เหมือนไม่ใช่คน กลิ่นหอมลอยอ้อยอิ่งเข้ามากระทบจมูกทำ�ให้เด็กหนุ่มหันไปมอง พบกับร่างสูงใหญ่นงั่ อยูบ่ นโซฟา เขาก้มลงมองร่างทีเ่ ปลือยเปล่าของตัวเอง ที่เต็มไปด้วยคราบเลือดแห้งกรัง มีเพียงเศษเสื้อผ้าปิดบังร่างกายเพียงเล็ก น้อยเท่านั้น ทันทีที่ได้สบตาร่างผอมก็สะดุ้งตกใจเมื่อค้นพบกับดวงตาวาววับ น่ากลัว เขาขยับตัวออกห่างโดยอัตโนมัติ “โอ๊ย” เสียงร้องอย่างเจ็บปวด แค่เพียงขยับเขาก็รู้สึกร้าวไปทั้งตัว ต่างคน ต่างมองกันนิ่ง เด็กหนุ่มไม่กล้าขยับ เช่นเดียวกับที่ทัศจ้องมองเขานิ่ง สร้าง ความรู้สึกกดดันเสียจนไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว ‘ตายไปอาจจะดีกว่า’ เด็กหนุม่ คิดในใจ เมือ่ รูส้ กึ ถึงความกดดัน ความรุนแรง และสิง่ ทีไ่ ด้ 24
อนันตกาล
รับมาตลอดคืน สิ่งเหล่านี้สร้างความบอบช้ำ�ให้ร่างกายและจิตใจ แม้จะอยากฆ่าคนตรงหน้าให้ตาย แต่พอเห็นปืนในมือของอีกฝ่าย ร่างกายของเขาก็แข็งทื่อ เขากลัว กลัวจนไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว ทัศจ้องมองไอ้โจรกระจอก ที่นั่งนิ่งมองเขาอย่างไม่ไหวติง พร้อม กับกระชับปืนในมือแน่น ผลเลือดกำ�ลังจะออกมา ถ้าผลเป็นบวก เขาจะ ยิงไอ้เด็กนี่ทิ้งอย่างไม่ลังเล โทษฐานที่เป็นต้นเหตุให้เขาต้องมานั่งทรมาน เพราะการรอคอย ผลเลือดแบบนี้ ชายหนุ่มจ้องมองร่างแข็งทื่อที่มองเขาอย่างกลัวเกรง ด้วย สายตาเย็นชาเหี้ยมเกรียม และเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น “ว่าไง” เขารับโดยไม่ต้องมองเบอร์ก็รู้ว่าใครโทรมา “ผลเลือดออกมาแล้ว” เสียงของแม็กพูดขึ้นมาฟังดูเคร่งเครียด “เลือดออกมาเป็นบวก” สิ้นเสียงเท่านั้น ทัศยกปืนขึ้นเล็งทันที “ล้อเล่น ผลออกมาเป็นลบ ทุกอย่างปกติ ฮ่าฮ่า” ปัง ประโยคสุดท้ายดังขึ้นพร้อมกับเสียงหัวเราะ “ยิงอะไร” แม็กถามทันทีเมื่อได้ยินเสียงปืนดังเข้าโทรศัพท์ “โจรกระจอก” ทัศพูดเสียงเย็นพร้อมกับมองเด็กหนุ่มที่ล้มลงนอนกับพื้น “ฝากไว้ก่อนเถอะ” 25