Solidair met de woonstarter?! De zaal in de Balie in Amsterdam zat in oktober vol met jongeren. Afgekomen op een debat naar aanleiding van het woonprotest. Het gros heeft al wel een baan, maar nog geen huis. Jongeren zijn opgegroeid in Amsterdam of vinden na een studie ook een baan in de stad. En hebben hun sociaal leven en netwerk hier opgebouwd. Een betaalbaar huis is niet beschikbaar, dus wonen ze bij hun ouders, slapen bij vrienden op de bank of delen een appartement. De wachttijd in de regio Amsterdam is bijna veertien jaar voor een sociale huurwoning. Dan hebben ze al lang een gezin of een andere baan in een andere stad.
De woning is bedoeld voor iemand die echt een woning nodig heeft” 84
Daarom gaat de regio Amsterdam jongeren (18-28 jaar) meer kans geven op die sociale huurwoning. Vanaf volgend jaar verandert het woonruimteverdeelsysteem. Niet meer alleen de wachttijd telt. Want daarmee maken vooral ouderen met een lange wachttijd kans op hun droomwoning, terwijl ze veel minder vaak een woning zoeken. Best raar. Over ruim een jaar telt naast de wachttijd, ook hoe vaak je zoekt en of je een schrijnende woonsituatie hebt. Zoek je meer dan vier keer maand, dan krijg je daar zoekpunten voor. En ook krijg je extra punten als je gescheiden bent met jonge kinderen, als gezin inwoont bij anderen of een problematische jongere bent, bijvoorbeeld pleegjongeren of jongeren die nu in de maatschappelijke opvang zitten. Je moet serieus op zoek zijn, want je punten kunnen ook weer verdwijnen als je niet op komt dagen bij een bezichtiging of als je voor de derde keer een woning
