ABSOLUUT 20 by absbouwteam

ABSOLUUT

N°20

L EN T E—ZO M ER 20 — € 9

A RCH I T ECT U U R — DESIGN — K U NST — L I F EST Y L E

“Ik hou niet van ballast en ik ben heel effectief in het verwijderen ervan, maar noem dat geen minimalisme.”

Vincent Van Duysen

Smart Home Solutions Designed for your lifestyle

Ninovesteenweg 196, 9320 Erembodegem | T. +32(0)9 279 89 69 | info@ipbuilding.com | www.ipbuilding.com

ABSOLUUT VOORAF

N ARCISME Wanneer een team enthousiastelingen al een decennium lang een magazine over architectuur, design, kunst en lifestyle tweemaal per jaar tot leven mag wekken, is de twintigste editie zonder meer een feesteditie. Als die dan nog valt in het jaar des Heeren 2020 is de vreugde redelijkerwijs nog groter. Maar wanneer daarbovenop Vincent Van Duysen, coryfee van de hedendaagse Belgische architectuur, in deze jubileumuitgave zijn oeuvre wenst te duiden door twintig mijlpalen uit zijn carrière te belichten, is de jubel hoorbaar tot in Poupehan. I shit you not! Wat is dat toch met deze sturm und drang om onze Belgische ontwerpers en kunstenaars in dit feestnummer in de picture te willen zetten? Willen wij, zoals de schrijvers en dichters uit die periode (na 1820), het Belgische genie verheerlijken? Willen we met deze verlichtingsliteratuur onze lezers moreel opvoeden, hen verlichten en hun verstandelijke vermogens prikkelen met nationalistische impulsen? Geenszins! Het gaat gewoon om een gezonde dosis narcisme, een term die (ook) pas in 1822 voor het eerst werd gebruikt. Zoals Narcissus verliefd werd op zijn eigen spiegelbeeld, zijn wij verknocht aan de kanjers van eigen bodem. What did you expect? Deze persoonlijkheidsstoornis in milde mate is mezelf ook niet helemaal vreemd, ik geef het graag toe. Dat wil evenwel niet zeggen dat ik aan de pathologische vorm ervan leid. Schrijven is tenslotte alsof je de hele dag in de spiegel kijkt. Dus ik heb een excuus. Maar laat België nu zelf als land, als natie, als koninkrijk ook in dat bedje ziek zijn! Het probeert zichzelf tenslotte steeds groter te maken dan het is. Het spanningsveld dat dan tussen natie en burger ontstaat, is het voorwerp van mijn column op pagina 80. Een bespiegeling over het nut en de grenzen van eigenwaarde.

Anton Sr Gonnissen ABSOLUUT architect én uitgever Sint-Martens-Latem, 20 mei 2020

N°20 08

ABSOLUUT ARCHITECTUUR

ABSOLUUT DESIGN

Vincent Van Duysen / 02 Geen ballast, maar niet minimalistisch

Casa patio / 28 Zonovergoten wonen

Woord vooraf / 05 Narcisme

Design zkt publiek / 38 De vergeten voorjaarstoppers

Abdij Roosenberg / 08 De kracht van verstilde architectuur

Low touch economy / 48 Wat met design en kunst post-corona?

De 20 van Van Duysen / 18 “Architectuur ontstaat pas als er rust is”

Jan De Cock / 54 “Als je een meester bent in de traditie, dan bén je je plek”

ABSOLUUT INHOUD

lente - zomer 2020

108

ABSOLUUT KUNST

ABSOLUUT HOT

Videokunst / 62 Zoveel meer dan digitaal schilderen

Heerlijke hotspots dichtbij / 100 Belgische tools voor outdoorfools / 104

Op vakantie in eigen huis / 70 Van Eyck in Gent / 106 Column Anton / 80 Ons land, een tempel voor Narcissus Boeken / 108 De wending in het jaar van Muller Van Severen / 90 “We staan weer aan een nieuw begin”

Expo / 109

Vincent Van Duysen Abdij Roosenberg

ABSOLUUT ARCHITECTUUR

In elke editie van ABSoluut Magazine gaat Anton Gonnissen, zaakvoerder van ABS Bouwteam en uitgever van dit magazine, in gesprek met een Belgische architect over iconische architectuur uit eigen land. Voor deze bijzondere twintigste editie koos toparchitect Vincent Van Duysen Abdij Roosenberg in Waasmunster uit. Het meesterwerk van monnik en architect Hans van der Laan is een van zijn vroegste invloeden en meteen is duidelijk waarom. Beide architecten vinden elkaar in de tactiele benadering van vorm en ruimte en laat net dat het geheime ingrediënt zijn van het wereldwijde succes van Van Duysen.

ABDIJ ROOSENBERG D E K R AC H T VA N V E R S T I L D E ARCHITECTUUR Op een prachtige ochtend in april komt Philippe Thyssen, huismeester van de beroemde Abdij Roosenberg, Vincent Van Duysen en Anton Gonnissen op de parking tegemoet. Ook hij blijkt een grote fan te zijn van het werk van benedictijn-architect Hans van der Laan, waardoor in de daaropvolgende drie uur weinig geheimen over het prachtige gesamtkunstwerk uit 1975 bewaard blijven. Het wordt een exclusieve rondleiding in een van ’s werelds zeldzaamste gebouwen waar mathematiek aan de basis ligt van een etherische beleving van ruimte en architectuur.

Het Plastische Getal De Nederlandse Dom Hans van der Laan leefde tussen 1901 en 1994, was monnik én architect en wijdde zijn hele leven aan de zoektocht naar de essentie van architectuur. Hij ontwikkelde een theorie over ruimte, vorm en grootte waarin het Plastische Getal – een driedimensionale verdere uitwerking en uitbreiding van de Gulden Snede – een centrale rol speelde. Staande aan de voorgevel maakt het gebouw nochtans geen grote indruk op Anton, maar Vincent is direct enthousiast. Hij weet wat er verder te zien zal zijn. De huismeester brengt het duo eerst bedachtzaam naar de kerk en bij het binnenwandelen zijn het de kwaliteit van het zenitale licht en de manier waarop dat speelt met de gekaleide muren die verrassen. De aardkleurige vloertegels – zonder enige uitzondering terug te vinden door heel de abdij – dragen het op maat gemaakte houten meubilair dat in een beperkt kleurenpalet van grijs en bordeauxrood de intense soberheid met een tintje kleur dan toch durft te doorbreken.

Elke zitbank, kast, schap of kaarsenhouder is door Van der Laan ontworpen. Anton: “Mijn eerste indruk is er één van verpletterende rust. De vormzuiverheid, de gezochte eenvoud en het uiterst ordelijke ritme zijn hier de bewakers van de schoonheid.” Van Duysen staat voor het altaar met een krop in de keel. “Ik was vergeten hoe mooi het was”, zegt hij stil. Zijn woorden zijn duidelijk verstaanbaar, waarna huismeester Philippe de anekdote deelt dat in deze kerk weinig gebiecht werd omdat je zelfs gefluister doorheen het hele gebouw kon horen. Een muurschildering van Théodore Stravinsky, zoon van de even diepgelovige Russische componist Igor Stravinsky, houdt het midden tussen een figuratieve en abstracte godvruchtige voorstelling en versterkt daarmee het suggestieve gevoel van interactie tussen het kunstwerk, de ruimte en de toeschouwer. Het woord ‘totaalkunstwerk’ valt.

Muur en mens We schrijven 1237 wanneer de zusterorde Victorinnen in Waasmunster een abdij sticht. Tijdens de Franse Revolutie worden ze verjaagd en worden de gebouwen vernield. Pas na de onafhankelijkheid van België kan de zustergemeenschap terugkeren en bouwt ze een nieuwe abdij. In 1970 zien de Victorinnen zich genoodzaakt om te fusioneren met een andere orde, de Mariazusters van Franciscus. Samen beslissen ze om opnieuw een abdij te bouwen. De abdij van Roosenberg is Van der Laans eerste project waarbij hij geen rekening moet houden met bestaande gebouwen. Het is voor hem de gedroomde opdracht om zijn matenstelsel toe te passen. Hij ontwerpt een minimalistisch complex waar alles in verhouding staat met elkaar. Van Duysen: “In elke ruimte moet ook het interieur, alsook alle objecten die je ervoor ontwerpt, deel

uitmaken van het geheel, omdat die juist samen heel die habitat kunnen vervolledigen. Dat is immens belangrijk voor mij.” Op 6 augustus 1975 wordt de nieuwe abdij ingewijd en nemen de zusters er hun intrek. 41 jaar later, in 2016, verlaten de vier laatste zusters de gebouwen. Eenmaal buiten de kerk, terug op de binnenplaats, valt de hardstenen gedenksteen in de muur op. Die blijkt in een door Van der Laan ontworpen lettertype te zijn gebeiteld en Anton leest luidop: “Muur en Mens in voegen meten”. Hij bekijkt Vincent en begrijpt dat dit de hele architecturale filosofie van Van der Laan samenvat in slechts zes woorden. “Het is inderdaad zo dat hij op de werf nooit sprak over meters en centimeters, maar zich uitdrukte in het aantal bakstenen, met voeg. De stenen bepalen dan ook het complex, zoals het hele complex de bakstenen bepaalt, tot de plaats en de verhouding van de ramen en deuren toe. Niets in Abdij

Roosenberg is toeval, alles is terug te brengen tot de zintuiglijke gewaarwording van rust en orde door de maatvoering”, aldus Van Duysen. Na de kerk en de binnenplaats volgen nog de utilitaire ruimten, de grote binnentuin, de klokkentoren en de slaapvertrekken. Overal heerst een sfeer van sereniteit, verademing en vrede. Tot de huismeester het duo naar een plek in de abdij brengt waar de zusters de vrijheid hadden genomen om meubilair en tapijten te plaatsen die ze gekregen hadden van hun kerkgangers. “Na de eindeloze perfecte harmonie komt het meubilair in deze ruimte over als heiligschennis”, mijmert Anton. “Het is een slag in het gezicht.” “En toch moet ook dit kunnen”, stelt Vincent. “Je moet de opdrachtgever een gevoel van welbehagen kunnen geven en dat zal niet altijd lukken vanuit een volledig doorgedreven dogma. Er moet ruimte zijn voor een eigen invulling, de architectuur moet daar sterk genoeg voor zijn.”

“Je moet de opdrachtgever een gevoel van welbehagen kunnen geven en dat zal niet altijd lukken vanuit een volledig doorgedreven dogma. Er moet ruimte zijn voor een eigen invulling, de architectuur moet daar sterk genoeg voor zijn.”

“Wars van alle trends en dogma’s streef ik puur intuïtief naar de essentie en door de aandacht voor afwerking en materialiteit gebeurt er iets heel zintuiglijks, bijna spiritueels.”

Collectief geheugen Het religieuze oeuvre van Dom Hans van der Laan maakt wereldwijd deel uit van het collectieve architecturale geheugen, met Abdij Roosenberg als bekendste voorbeeld. Ook Vincent Van Duysen geniet internationale faam en wijdt zijn werk aan de zoektocht naar spiritualiteit in architectuur, zij het op een intuïtieve, non-religieuze manier. Dat architect Van der Laan Van Duysen inspireert, hoeft dan ook niet te verrassen. “Het pragmatische, rationele en mathematische aspect van architectuur krijgt in mijn werk een extra dimensie omdat ik tegelijk ook een erg sensueel wezen ben. Ik hou niet van ballast en ik ben heel effectief in het verwijderen ervan, maar noem dat geen minimalisme. Wars van alle trends en dogma’s streef ik puur intuïtief naar de essentie en door de aandacht voor afwerking en materialiteit gebeurt er iets heel zintuiglijks, bijna spiritueels. En dat is waarom de New York Times enkele maanden geleden een foto van mijn living – mijn eerste project uit 1989 – publiceerde als een van de ‘best top 25 inspirational rooms’, en dat deze vandaag nog even hedendaags is als toen.”

Op de binnenplaats valt de hardstenen gedenksteen in de muur op met daarop de tekst ‘Muur en Mens in voegen meten’. Het vat de filosofie van Van der Laan samenvat in slechts zes woorden.

“Ik stond in 1986, op stage bij architect Monique Stoop in Gent, met mijn tekentafel tussen die van Maarten Van Severen (1956-2005) en Vincent Van Duysen. Ik heb met Maarten nooit de kans gehad die herinnering op te halen. Dit gesprek was voor mij dan ook een unieke gelegenheid om een blik te werpen op de methodologie van de imponerende architect die Vincent geworden is, alsook een fijn weerzien voor ons beiden. De kennismaking met deze abdij en de gesprekken met Vincent brachten mij tot nieuwe, rijke inzichten en waren een balsem voor mijn architecturale ziel. Dank aan Kristof Geldmeyer, Philippe Thyssen en Caroline Voet om dit alles mogelijk te maken.”

- Anton Gonnissen

SPECIAALZAAK IN EXCLUSIEF DESIGNMEUBILAIR EN MAATWERK

GROOTSTE WALTER KNOLL COLLECTIE

GRAND SUITE. DESIGN: EOOS

CASSINA - KNOLL INT - B&B ITALIA - WALTER KNOLL - DE SEDE - ARTISAN - MDF ITALIA - PASTOE - CARL HANSEN - ARCO EDRA - CLASSICON - MOOOI - INDERA - ARPER - FRITZ HANSEN - FLOS - JOV - LA PALMA - VAN ROSSUM - VITRA -...

HOME ART interior design

Winery VV by Vinetiq, 2020 (© Koen Van Damme)

De 20 van Van Duysen “Architectuur kan pas ontstaan als er rust is”

‘Vincent Van Duysen Architects’ bestaat dertig jaar en kan anno 2020 een indrukwekkend parcours voorleggen. Van Duysen ontwikkelde de voorbije drie decennia een stijl en een visie die wereldwijd bejubeld worden en een allesomvattend portfolio dat van architectuur tot design en van residentiële projecten tot sociale huisvesting gaat. Van Duysen wordt gezien als de brenger van ‘sensoriële rust’, als totaalkunstenaar en een legende in zijn eigen tijd. We gingen langs in zijn atelier en sprokkelden twintig quotes en cases die inzage geven in zijn methodologie en mojo, kortweg: zijn sleutel tot succes.

DCII Residence, 2012 (© Hélène Binet)

“Mijn hummus, dat is ‘mental sketching’. Hoe ik ook denk – als stylist of architecturaal – rond de mentale schets in mijn hoofd hangt altijd een ‘aura’. Het is een soort gevoel dat ontstaat wanneer de juiste keuzes, kleuren en objecten samenvallen. Bij elk project blijf ik twijfelen tot op het einde, tot wanneer mijn gevoel goed zit en het plaatje klopt.”

“Ik mediteer elke ochtend en ’s avonds ga ik sporten. Ik hunker naar de rust die meditatie brengt en sport is mijn uitlaatklep. Ik hecht veel belang aan anti-aging en vitaliteit en vind dat iedereen daar bewust zou moeten mee omgaan, want we worden constant verblind door een overload van artificiële prikkels die eigenlijk niet nodig en niet echt zijn.”

VO Residence, 2017 (© Hélène Binet)

“Ik heb de Bauhaus-gedachte – dat democratisch bouwen – altijd een beetje in mij gehad. Daarom vind ik Youth Hostel wel kloppen in mijn carrière. Het moet voor iedereen mogelijk zijn om op een kwalitatieve en duurzame manier te wonen in de stad.”

D E M O C R A AT

CORPUS SANUS

Bezoek Vincent Van Duysen aan Abdij Roosenberg (© Tim Van de Velde)

FOTOGRAFIE

AURA

“Als ik geen architect was geweest, dan zou ik fotograaf zijn. Fotografie is zeer belangrijk voor mij en ik ben er erg veel mee bezig. Architectuurfotografe Hélène Binet staat hoog op mijn lijstje en in de colofon van mijn monografieën kan je een vijftigtal andere fotografen terugvinden. Ik selecteer ze nauwgezet, want zij vereeuwigen mijn werk en maken het wereldwijd zichtbaar. Hun werk is een verlengstuk van wat ik maak.”

Youth Hostel, 2010 (© Koen Van Damme)

VISUELE RUST INTUÏTIE

Graanmarkt, 2018 (© Koen Van Damme)

August, 2019 (© Robert Rieger)

“Na zoveel reizen en overnachtingen in hotels, was ik heel blij om Graanmarkt 13 te mogen doen. Ilse en Tim vroegen aan mij om het op de wereldkaart te zetten. Ik ben vertrokken vanuit mijn eigen woning omdat veel klanten daar beroerd worden door het ruimtelijke evenwicht, de interactie tussen binnen en buiten en de rust. Vooral de rust. Architectuur kan voor mij pas ontstaan als er visuele rust is.”

“Dit maatproject heeft onze studio tot maturiteit gebracht. Hier hebben we beseft dat we verhalen willen brengen. Het project toont ook hoever wij gaan in het centraal plaatsen van de mens en dat we wars van alle trends en puur intuïtief de essentie brengen.”

Winery VV by Vinetiq, 2020 (© Koen Van Damme)

PA B LO, G ASTO N EN LO U LO U

GEL A AGDHEID

“We moeten terug naar architectuur die veel ruimer gaat dan louter het bouwen van ruimte. Omgeving, architectuur, interieur en object moeten één gesamtkunstwerk vormen, één habitat waar mensen zich goed voelen. Om dat te bereiken, heb je gelaagdheid nodig en muren lenen zich daar perfect toe. Op wijndomein Valke Vleug lijken de muren op het eerste gezicht niet echt een doel te dienen, maar ze zorgen voor interactie tussen binnen en buiten, tussen de woonkamer en het plein van de vierkantshoeve.”

“Eerst was er Gaston en dan was er Loulou. Tot Pablo erbij kwam (genoemd naar Pablo Picasso). Dat is een mooi verhaal. Een Mexicaanse fan van mijn werk, die op architectuurreis was gekomen naar België, kwam langs het kantoor en liet een fles Tequila voor mij achter, mooi. Ik ben hem dan beginnen volgen op Facebook en Instagram. Stuurt hij mij toch een foto van de teckel van zijn tante en schrijft hij: deze teckel is zwanger, die gaat morgen bevallen. Dag nadien: vijf honden. Na drie weken beginnen die wat rond te spelen in hun mandje en ik zie er één, een stouterik, die wat aan het bijten is met zijn broers en zussen. Die sprong er voor mij uit en ik dacht toen: dat is Pablo, die moet ik hebben.” (© Thomas Seaar-Budd)

Cascade voor Swarovski, 2003

IN DE HUID VAN DE KL ANT

EXCEPTIONEEL

“Voor ik me engageer, wil ik chemie voelen. Ik besteed veel aandacht aan de vraag waarom mensen naar mij komen. Dan probeer ik zoveel mogelijk te begrijpen wie mijn opdrachtgever is. Ik kruip in het lichaam en de ziel van mijn klant, ook al ken ik die niet. Voel ik niets, dan pas ik voor de opdracht.”

DLC Residence, 2017 (© Hélène Binet)

“Ik heb een hekel aan fake en aan mediocrity. We streven naar het uitzonderlijke.”

A B I TA R E

Sofa Paul voor Molteni&C, 2016

RITME

“De klik met Molteni was er meteen. We delen de fijngevoeligheid voor ‘the art of living’ of ‘abitare’ in het Italiaans. Molteni werkt liever met architecten, omdat wij niet vanuit het detail of de techniek vertrekken maar vanuit de materialisatie. Ik bekijk meubelen op een conservatievere manier en toch resulteert dat altijd in moderne en tijdloze producten en objecten.”

“Mijn ervaring met interieur zorgt ervoor dat elk afzonderlijk element altijd ondergeschikt blijft aan het vertellen van de volledige context. In het geval van Concordia gaat het over één brok architectuur waarbij alle details ondersteunend zijn. Ze dienen louter om het geheel te verfijnen. Bij het binnenkomen voel je bijvoorbeeld dat het ritme van de houten balken in het dak ervoor zorgt dat bepaalde ritmes op de gevel ook voelbaar zijn. Dat is echt architectuur en kan je eigenlijk op al onze projecten toepassen.” Concordia Offices, 2000 (© Alberto Piovano)

KRISTOF GELDMEYER

H O M E A N D A WAY

“Als ik binnen Europa reis, verblijf ik altijd in dezelfde hotels en kamers. Die plekken zijn mijn home away from home. Mensen kennen mij, ik ken de plek, heb er mijn bureau om te werken, ken de geur van de lakens, ... Ik weet perfect hoe de plek voelt en dat is voor mij heel belangrijk.”

Hotel August, 2019 (© Marc Seelen)

13 “Kristof werkt al heel lang aan mijn zijde. We zijn erg complementair. Hij duwt even hard en vult aan waar nodig. Hij is de ratio en de organisator, waar ik toch meer de emotie en de creatieveling ben. Hij schreef ook de inleiding voor de speciale editie van a+u (Architecture and Urbanism nr. 552 june 2016, featuring Vincent Van Duysen – nvdr). Dat was voor ons een stukje architecturale erkenning.”

“Ik hou van puurheid en basic elementen. Op dat vlak is Eugenia Huici Arguedas de Errázuriz een grote inspiratiebron. Zij is de muze van Jean-Michel Frank, een man waar ik enorm veel appreciatie voor heb. Frank werkte in de jaren dertig als decorateur en interieurarchitect in Parijs, New York en Buenos Aires. Hij ontwierp fenomenale, pure objecten en interieurs waarin al wat excessief was, werd weggelaten. Als je dat combineert met een doorgedreven afwerking en materialiteit gebeurt er iets zintuigelijks, iets sensueels. Dat is ook sterk in mijn werk aanwezig.”

“Ik vind dat élke architect projecten van sociale huisvesting in zijn portfolio zou moeten hebben. Het is een kwestie van architecturale deontologie en kan ondanks de budgettaire grenzen en beperkingen in bouwmethodiek evengoed leiden tot puurheid in ontwerp. En uiteraard moeten we ook daarin proberen te excelleren.”

DEONTOLOGIE

EUGENIA ERRÁZURIZ

Schelde 21, 2020

VVD Collection voor B&B Italia, 2002

“Ik ben altijd trouw gebleven aan mezelf. In tegenstelling tot wat anderen soms beweren, wil ik geen ‘brand’ zijn. Ik ben vooral een persoon met een hart, hersenen en de twee voeten op de grond. Ik hou van wat ik doe, omdat ik er mensen mee kan raken. Dat ik dat kan doen in Antwerpen, maar evengoed voor Kanye West of Sutherland in de VS maakt mij een fiere Belg. Dat mogen wij Belgen veel meer zijn: fier op ons werk, want het wordt tot in het verre buitenland gesmaakt.”

S T I LT E

FIERE BELG

BS Residence, 2009 (© François Halard)

“Ik merkte bij mezelf al vroeg de nood aan stilte, aan een plek waar ik rust kon vinden. Ik probeer me ook altijd bewust te zijn van de wereld rondom mij en tracht die kennis te verwerken in mijn vormgeving. Mijn ontwerpen zijn mijn persoonlijke antwoord op de groeiende complexiteit van onze levens en in mijn zoektocht naar een sobere huiselijkheid heb ik een pure, emotionele en warme stijl ontwikkeld. Nu ik zelf ouder ben, kan ik nog meer diepte en gelaagdheid aan mijn ontwerpen geven. Zo wil ik mijn klanten inspireren om bewuster te leven en een extra dimensie te bereiken, die dan weer bijdraagt aan hun mentaal comfort en hun nood aan stilte.”

‘Franck’ voor Sutherland

“Hier hebben we alles ontworpen op het ritme 4/6/4/6/4/6, van ramen tot kasten, van binnen tot buiten. Het resultaat is een en al architectuur op meubelmaat en je vindt het in al onze projecten zeer doorgedreven uitgevoerd.”

4/6 /4/6 /4/6

OPEN VOOR IEDEREEN

“Ik ga niet voor één merk alleen werken. Ik stel mij open voor iedereen, zo ben ik altijd geweest. Ik besta niet om dure producten te maken. Het is de media die er die exclusieve connotatie aan geeft.”

Serax, 2019 TR residence,2014 (© Dirk Caremans)

In juli 1985 studeerde Vincent Van Duysen (°1962, Lokeren) af als architect aan het Sint-Lucasinstituut in Gent. Na een korte stage bij Monique Stoop, vertrekt hij als jonge twintiger naar Milaan om tussen 1986 en 1987 samen te werken met Aldo Cibic – Sottsass Associati. Die ervaring omschrijft Van Duysen als zijn ‘ver-Italianisering’. Het zal hem uiteindelijk tot bij Molteni&C brengen, als creatief directeur. Daarover zegt hij bescheiden: “Het is fantastisch om als Belg je ding te kunnen doen in een Italiaans bedrijf dat wereldwijd aan de top van design staat. Dat is bijzonder.” Na zijn verblijf in Italië werkt Vincent nog twee jaar samen met Jean-Jacques Hervy in Brussel en doorloopt hij een creatief leerproces bij Jean De Meulder in Antwerpen tot hij in 1990 zijn eigen studio Vincent Van Duysen Architects opricht.

WE’RE MOVING - NEW STORE Open September 2020

RRINT E RIE U R.B E

N AT I Ë N L A A N

1 2 3

K N O K K E

CASA PATIO

ZO N OV ERGOTE N WO NE N Soms wortelen reiservaringen of levensindrukken zich diep in de vezels van je lijf om later hun weg te vinden naar de blueprint van je droomwoning. Zo kreeg de nieuwbouwwoning van een nieuw samengesteld gezin in Zulte een hint van het Spaanse siëstaleven mee. Met een zonovergoten, ommuurde buitenruimte en een minipatio op de eerste verdieping worden de herinneringen aan het buitenland levend gehouden en het drukke werkleven op afstand gehouden.

“De villa is een comfortabele gezinswoning met een vlotte, logische flow en een heel lage drempel tussen het binnen- en buitenleven.”

De match tussen de bouwheer, woningbouwer ABS Bouwteam en Ai&M architecten kon niet beter. Architecte Charlotte Willaert heeft iets met patio’s en willigde met veel plezier de wens van de bouwheer in om dit bijzondere gegeven in de droomwoning van het nieuw samengestelde gezin te integreren. “Ik heb een aantal jaar in Spanje gewerkt”, vertelt eigenaar Carlo. “Die ervaring en mijn liefde voor patio’s die toen is gegroeid, wilde ik meenemen naar onze nieuwe thuis.” De architecte maakte van de nood een deugd, liet de voorgevel ongemerkt overlopen in de tuinmuur, schermde zo de buitenruimte af van de straatzijde en creëerde een heerlijke patio met zwembad, loungehoek en terras. Door de zuidwestoriëntatie van de woning

en de kleurencombinatie van witte crepi, het blauwe water en het warme accent van afrormosia als terrasbedekking is het warme zuiden op de zonovergoten patio nooit veraf. “Doordat we er uit de wind zitten, voelt het op de patio altijd vijf graden warmer aan. Van zodra de eerste warmte er is, gaat de schuifdeur dus open en gaan we volop voor het buitenleven”, aldus de bouwheer. Extra mooi is de knap weggewerkte doucheruimte en doorgang naar de garage in verticale houten latten.

EEN OLIJFBOOM IN HUIS Ook binnen is de link naar het zonnige zuiden voelbaar aanwezig, want op de trap naar boven word je onderweg verrast door een minipatio. Deze kreeg een plek tussen het extralarge raam van de traphal en de extra buitenmuur. Carlo: “Via de minipatio komt alle daglicht binnen. Het vult onze volledige bovenverdieping zonder dat we inkijk hebben van buitenaf. ’s Avonds zorgt aangepaste verlichting voor extra sfeer.” De vloer van de minipatio werd bedekt met witte keien en er werd een olijfboom aangeplant, zodat de kleine buitenruimte niet alleen een functionele ingreep is, maar ook een decoratieve eyecatcher te midden van de nieuwbouw. Andere zuiderse details zijn de strakke maar charmante, overdekte portiek en de zwarte zelliges in de keuken. Alles samen goed voor een verzachtende kijk op spierwit minimalisme.

“Ook binnen is de link naar het zonnige zuiden voelbaar aanwezig, want op de trap naar de bovenverdieping word je onderweg verrast door een minipatio.”

Het trio van witte crepi, zwarte aluminium raamprofielen en eiken fineerparket baant zich een weg doorheen de woning

GEZINSWONING MET FLOW Verder is de villa vooral een comfortabele gezinswoning met een vlotte, logische flow van aaneengeschakelde ruimtes en een heel lage drempel tussen het binnen- en buitenleven. Zowel de keuken als de woon- en de eetkamer geven immers zonder niveauverschil uit op de patio en vanuit de leefruimte en het bureau geniet je volop van het zicht op de achtertuin. Omringd door water en groen is het geborgenheid troef in deze realisatie van ABS Bouwteam. Ook de materiaalkeuze draagt bij tot een warm gevoel in de nieuwbouwwoning. Het trio van witte crepi, zwarte aluminium raamprofielen en eiken fineerparket baant zich een weg doorheen de woning, van boven tot beneden en tot aan de garage met schuifpoort.

Het is een bijzonder zicht om de meterslange poort – afgewerkt met verticaal latwerk in afrormosia – langs de façade en verder ook langs de tuinmuur open en toe te zien schuiven. Daarmee krijgt die laatste er een taak bij, want naast het afschermen van het buitenterras dient de tuinmuur ook om met een weggewerkte rail de poort te geleiden. Carlo: “De poort is functioneel, maar brengt ook dynamiek in de voorgevel en daarmee is de toon van onze gezinswoning meteen gezet. Met drie kinderen is het hier dag in dag uit een en al dynamiek. (lacht)”

“Door de combinatie van witte crepi, het blauwe water en het warme accent van afrormosia als terrasbedekking voelt het warme zuiden op de zonovergoten patio nooit veraf.”

3D Jef

Jefferson

Otis

Livia

HARINCK nv/sa Heirweg 95, zone 2, B-8710 Wielsbeke T +32 (0)56 67 40 50 F +32 (0)56 67 40 51 info@frager.be www.frager.be

Warmte is leefbaarheid. Het

creatieve

gebruik

van

texturen en nieuwe technische mogelijkheden

hebben

veel

veranderd in de wereld van het interieurontwerp. Samen met de

zaakvoerders

Steven

Callebaut en Didier François staat

een

team

professionele klaar

helpen.

van

medewerkers

deskundig

Wij

verzorgen

totaalproject,

van

te uw

ontwerp,

zowel in 2D als 3D, coördinatie, tot

Naast

volledige ons

afwerking.

eigen

integreren

maatwerk

wij

ook

hoogkwalitatief meubilair van gerenommeerde internationale fabrikanten zoals Minotti, Porro, Rifra,

Gessi

Glas

Italia.

Lichtstudies worden in nauwe samenwerking gerealiseerd met de

toonaangevende

lichtproducenten Dark en Flos Italia.

Niet

alleen

privé-interieur, maar ook uw zaak kan volledig door ons ontworpen worden. U wordt bijgestaan met raad en daad om er ook professioneel een succesverhaal van te maken. Wij

verzorgen

totaalinterieur buitenverblijf

tevens

het

van

binnen-

buitenland.

LIVING

C O O K I NG

D I NI NG

B AT H I N G

DR E S S I N G

S&D Concepts bvba I Kortrijksesteenweg 37 I 9830 Sint-Martens-Latem I 09 336 84 19 I info@s-d-concepts.be I www.s-d-concepts.be

“Ik wil de vrijheid die de voorbije jaren in mijn werk is gegroeid ook in deze bizarre tijd niet verliezen, want dat is wat ik het meeste koester in mijn vak. En ik hoop dat er door meer tijd te krijgen voor reflectie, nóg meer waardering voor ambacht zal groeien.” - Linde Freya Tangelder, destroyers/builders, designer

DESIGN 38

ZK T

PUBLIEK

Wat een beloftevol begin van 2020 moest worden, werd voor veel Belgische designers een voorjaar zonder platform, zonder publiek en zonder applaus. Dus halen wij ze uit de dreigende vergetelheid: de voorjaarstoppers die opgepikt moesten worden.

BELGISCH DESIGN

Sébastien Caporusso x Van Den Weghe

Op naar 10 jaar Muller Van Severen

Muller Van Severen ging 2020 met een tjokvolle agenda tegemoet, maar daar besliste COVID-19 anders over. Onder meer hun expo in Villa Cavrois werd uitgesteld. Wat op de valreep wel nog kon worden gelanceerd, was ‘Alltubes’. De nieuwe serie objecten was midden maart voor het eerst te zien op de Collectibles-beurs in Brussel. De collectie bestaat uit verschillende kasten, een bank en een stoel met een duidelijk DNA dat — krachtig en lieflijk tegelijk — wordt gevormd door een herhaling van ronde aluminium buizen zonder zichtbare scharnieren, klinken of deuropeningen.

Organische vormen en nobele materialen vormen de rode draad doorheen het werk van Sébastien Caporusso. De jonge designer brengt ze samen in meubeldesign van de bovenste plank. Zo is er ‘Hahen’, een lage tafel in samenwerking met steenfabrikant Van Den Weghe. Door het tablet op een sokkel met bamboelambrisering te plaatsen, creëert Caporusso een zwevend effect en een uniek object met een sobere, maar poëtische vormentaal.

BELGISCH DESIGN

De ‘Archetypes’ van Studio Khachatryan

Studio Khachatryan werd opgericht in 2010 door de Belgische designer Noro Khachatryan. Op het prille palmares prijken sculpturen en architecturaal design met bijzondere aandacht voor traditioneel vakmanschap en natuurlijke materialen. Zo ook in ‘Archetypes’, een blikvanger tijdens de Collectibles-beurs in Brussel dit voorjaar. De objecten in witte onyx zijn omkeerbaar en evengoed functioneel inzetbaar als tafel of sokkel.

Stel zelf je zetel samen met destroyers/builders

Linde Freya Tangelder is ‘Designer van het Jaar’ af en zette 2020 in met nieuw design in samenwerking met Valerie Objects. De ‘ASSEMBLE’-sofa van haar designstudio destroyers/builders geeft je de mogelijkheid om precies te doen wat de naam doet vermoeden: je zetel zelf samenstellen. Denk één- en tweezitmodules, hoekelementen, poefjes, bijzettafels en asymmetrische kussens om mee te spelen en te stylen in je interieur. De inspiratie haalde Tangelder bij kiezelsteentjes of gebruikte zeep. Ze delen de ronde vorm die ook ander werk van de Belgische designer kenmerkt.

BELGISCH DESIGN

Thomas Van Noten en zijn Jessí

Thomas Van Noten lanceerde in januari zijn ‘Jessí’-stoel tijdens Maison & Objet in Parijs. De startende designer koos voor zijn robuuste, elegante stoel walnoot als basismateriaal en velours stoffering van de Belgische stoffenfabrikant Aristide. Het illustreert meteen zijn liefde voor eerlijke materialen en echt vakmanschap. De designer nam één jaar om het ontwerp te verfijnen en te balanceren, verzamelde pakken inspiratie tijdens zijn reis door Mexico en levert zo knap design af dat naar meer smaakt.

Ooit was ze een Franse modeontwerpster, maar sinds zes jaar woont en werkt Pascale Risbourg in België. Ze gooide al hoge ogen met haar bijzondere collecties behangpapier en nu heeft ze ook de weg naar keramiek gevonden. Haar ‘Black Blocks’ zijn kubistische, ongelakte sculpturen, potten, vazen en kandelaars die haar persoonlijkheid weerspiegelen: delicaat en krachtig tegelijk. Risbourg maakt ze volgens verschillende traditionele technieken, met een natuursteenafwerking op hoge temperatuur en de ambitie om ze wereldwijd te showen.

Kaatje Verschoren

De ongelakte sculpturen van Pascale Risbourg

BELGISCH DESIGN

De geschiedenis in met Pierre De Valck

©Alexander Popelier

LapisLazuli

De jonge Belgische ontwerper Pierre De Valck maakt unieke stukken met een historische twist. De voorstelling van zijn ‘Cabinets with stone’ als deel van ‘The New Belgians’ tijdens Salone del Mobile in Milaan werd helaas geannuleerd. De reeks bestaat uit handgemaakte kasten uit geoxideerd en gewaxt aluminium die worden afgewerkt met Belgische edelstenen en kristallen. Zo is er ‘Jasper’, met vurig rode halfedelsteen die naar schatting zo’n 300 miljard oud is, door de Homo Erectus werd gebruikt als hakgereedschap en werd gevonden langs de oevers van de Rijn-Maas-Scheldedelta.

De kleurrijke garens van Bomat

Kleur, textuur, een minimalistische vormentaal, natuurlijke materialen en oog voor detail vormen het DNA van BOMAT, het Belgische tapijtbedrijf dat dertig jaar geleden werd opgericht door Jan Bekaert en nu door dochter Amélie en Ann-Gaëlle als merk verder wordt uitgebouwd. Tijdens Maison & Objet brachten de zussen twee technieken onder de aandacht: de wellington-techniek en het jacquard weven. Die laten toe om complexe patronen te weven en robuustheid te creëren. Met hun luxueuze handgeweven en handgetufte tapijten in natuurlijke garens zoals zijde en wol willen ze één ding: leven in huis brengen.

∙ ONTWERP EN FABRICATIE ∙ ALLE MAATWERK ∙ KEUKEN ∙ BADKAMER ∙ SLAAPKAMER ∙ LIVINGMEUBELEN ∙ BUREEL ∙ KABINET

∙ PENTHOUSE

Bart Moerman · 0472 53 10 98 Karel Dekijvere · 0476 69 46 81 Nijverheidstraat 146 8791 Beveren-Leie (België) T. 056 72 63 30 b.moerman@skynet.be

sordoff.com

LUXURY OUTDOOR FURNITURE

NEW WEB SITE

PASTORIESTRAAT 3  9800 MEIGEM  0475 53 53 99  WWW.RECHTSVANDEKERK.BE OPENINGSUREN  WEEK - 10:30 TOT 18:30  ZA & ZO - 10:00 TOT 18:00  DINSDAG GESLOTEN

WWW.BONHOMMES.BE - OPENING Voor Bonhommes wilde ik graag het gevoel overbrengen VOORJAAR 2021 van onbezorgdheid in de rustige, stille, natuurlijk omgeving van Meigem. Maar ook refereren naar de Latemse School ... net achter jullie hoek. Wat we hier zien is een gelukkige, genietende man die de tijd neemt om rond te kijken en na te denken over het leven; Een Bonhomme van de bovenste plank, dus!

“Als ik met mijn werk een steentje kan bijdragen, is het door een publieke ruimte om te turnen in een tuin. De openbare ruimte is de woonkamer van iedereen. Maar ik zie dat rondom mij amper doordringen. Velen leven en werken op hetzelfde ritme. We zijn te weinig in balans met onze omgeving.” - Arne Quinze, kunstenaar

LOW TOUCH ECONOMY GESTOLEN HANDDRUK Zolang we ons kunnen herinneren, wordt de handdruk gebruikt om vertrouwen over te brengen tussen vrienden, collega’s en zelfs vreemden. Maar in een tijd waarin de bestaande werkelijkheid wordt aangevallen als nooit tevoren, worden we misschien verplicht om een nieuw standaardgebaar te introduceren. Een wereld waarin anderhalve meter de norm is, neigt naar een low touch economy, waarin we ook de handdruk moeten opbergen. Welke verschuivingen zijn er om te blijven? Zetten ze onze samenleving op hun kop? Gaan we anders wonen en werken? Niet alleen architecten, maar ook designers en kunstenaars geven de maatschappij van morgen vorm. Ze zijn sleutelfiguren in het herdefiniëren van onze publieke en semipublieke ruimtes en geven hun kijk op het post-covidleven.

Pascal Cools, managing director Flanders DC

Dirk Wynants, oprichter Extremis

“De geschiedenis leert ons dat wie zich op crisismomenten op het innovatiepad begeeft, een succesvolle shift realiseert”, weet Pascal Cools. “De uitdagingen zijn echter niet min. Wil ik nog naar een festival met 40.000 anderen? Zal ik op lange banken naast elkaar zitten in een luchthaven?”, vraagt hij zich af. “Het zijn designers en architecten die oplossingen creëren voor maatschappelijke vraagstukken. De ‘winnaars’ van de crisis zijn diegenen die de nieuwe klantenbenadering omarmen.” In de anderhalvemetersamenleving speelt zich in kantoren en openbare ruimtes een ander gedrag af. Fysieke meetings worden minder vanzelfsprekend. Cools kijkt vol verwachting naar de ontwerpers die de nieuwe wereld zullen vormgeven: “Zij kunnen de switch in het hoofd vertalen naar het dagelijkse persoonlijke en professionele leven.” Cools is hoopvol: “De skills die we nodig hebben, zitten bij onze designbureaus die conceptueel denken koppelen aan ontwerp en vermarkting. Het maakt hen tot aantrekkelijke partners voor producenten. Architecten kunnen ermee aan de slag. De gebouwen van de toekomst zullen anders zijn dan de gebouwen van vandaag.”

Orlando Thuysbaert, Co-Founding Partner Absintt Innovation Agency

“Sommige lessen uit Covid-19 moeten we durven koesteren”, klinkt het bij Orlando Thuysbaert. “De uitdaging is hoe je binnen deze nieuwe realiteit nabijheid, warmte en menselijkheid kan integreren. Daarvoor heb je naast creativiteit ook nood aan een empathisch ontwerpvermogen. We stevenen heus niet af op een dystopian future waarin we ontmenselijken en alles zo onaangenaam mogelijk gaan maken in functie van het virus”, zegt hij onomwonden. “Als ontwerpers kunnen we net extra aandacht besteden aan die positieve vibe”, duidt Thuysbaert. “In crisissituaties is het een natuurlijke reactie om met je lichaamstaal te tonen dat je liever geen diepgaande interactie wil. Mondmaskers doen je minder praten, thuisbezorging gebeurt zonder interactie. Maar innovatieve handen kunnen ook een mooie toekomst kneden. Het wordt zaak om ontwerpskills in te zetten zodat we amicaal met elkaar kunnen omgaan zonder de voorschriften te verwaarlozen.”

“Het enige dat ik met zekerheid weet, is dat ik het niet weet”, steekt Dirk Wynants van Extremis van wal. “Het voorspellen van de toekomst is een utopie. Je krijgt een cascade van gevolg op gevolg waardoor je nooit alles kan voorzien.” Pessimistisch is hij allerminst: “Wat opvalt is dat ieder van ons een basisbehoefte aan natuur bezit. Als mens zoeken we altijd verbinding met de natuur. Daarom zetten wij ook in op biophilia, oftewel de affiniteit van mensen met de natuur.” “Onze slogan ‘Tools for togetherness’ zal niet vlug achterhaald zijn. De nood aan samenzijn neemt wellicht nog toe.” Of zijn meubels helemaal anders zullen worden, betwijfelt hij: “Het belang van een thuis waarop je kan terugvallen en terugplooien, neemt alleen maar toe”, gaat Wynants verder. “Al zullen we kritischer zijn over hoe we onze tijd en geld besteden.” Wynants verwacht dat we de lat hoger zullen leggen in functie van echt persoonlijke en op maat gemaakte ervaringen: “We ontdekken nu tot onze scha en schande wat de tekortkomingen van onze woningen zijn. Net omdat onze woonst nu meer dan ooit een investering waard blijkt, zien wij kansen. In onze contacten met derden zullen we voorzichtig zijn, maar meer dan ooit verbinden we ons met familie en vrienden en herwaarderen we diepe menselijke verbindingen”, besluit hij.

OOSTERSE VEERKRACHT

Arne Quinze, kunstenaar

Axel Funhoff, CEO Achilles Design

“Dat Covid-19 significante effecten heeft op ons toekomstig werken, staat vast. Met een invloed op zowel producten, services als businessmodellen. Maar als ontwerpers bepalen wij niet in ons eentje de toekomst”, benadrukt Axel Funhoff. “Dat doet de klant. Wij geven wel een voorzet.” “Samen werken ondergaat een metamorfose. Bedrijven moeten onmiddellijk kunnen overschakelen naar remote werken, met eigen workstations en geïntegreerde softwarepakketten. De grote winnaars worden de bedrijven die dit mogelijk maken. Evenals de ontwikkelaars van digitale educatietools. Service design heet dat, maar het moet wel worden ontworpen.” Hetzelfde geldt volgens Funhoff voor restaurants: “Die worden idealiter zo ontworpen dat ze binnen een beperkte tijdspanne van fysiek naar afhaalrestaurant kunnen omschakelen. Hun keukens zullen moeten automatiseren met een brede keuze aan gestandaardiseerde variatiemogelijkheden. Zie het als businessmodel met designimplicaties én thuisbezorgapps.” Funhoff twijfelt niet over het fundament: “Meer dan ooit wordt hygiëne een rode draad doorheen ons leven. Mensen worden hygiënisch gesensibiliseerd. Een designstijl die hygiëne uitstraalt, krijgt de voorkeur. Het typisch gladde Appledesign bijvoorbeeld: eenvoudig, minimalistisch en clean.”

Voor Arne Quinze is deze crisis een stevige wakeupcall uit de buik van Moeder Natuur. “Ik denk dat wij als kunstenaars de taak hebben om mensen te confronteren met de schoonheid van de natuur. De lockdown heeft velen de ogen geopend. Mensen hebben behoefte aan ‘buiten zijn’ en nood aan publieke plaatsen, onze échte tuin.” Quinze wil het landschap kleuren en het sociaal contact bevorderen. “Als ik met mijn werk een steentje kan bijdragen, is het door een publieke ruimte om te turnen in een tuin. De openbare ruimte is de woonkamer van iedereen. Die moet worden heringericht.” Quinze hoopt het, maar vreest niettemin dat Covid-19 niet de grote kentering zal brengen: “Ik zie het rondom mij amper doordringen. Velen leven en werken op hetzelfde ritme. Als mens zijn wij een zeer eigenaardig dier, het enige dat neemt en weinig teruggeeft. Wij zijn te weinig in balans met onze omgeving.” Quinze blijft publieke gedachten door elkaar schudden: “Kille betonplaatsen zie ik het liefst verdwijnen. Waarom bouwen we onze steden niet om tot hedendaagse openluchtmusea, met geuren, kleuren en vormen? Sommige steden doen het beter dan anderen, maar ik denk dat we als mens nog ver staan van een ideaalstad.”

Het nieuwe normaal bestaat al. In China en Korea schudt men geen handen en kust men niet. Daar kunnen we heel wat van leren. Landen als Taiwan, Zuid-Korea en Singapore, die een permanente bedreiging kennen, kunnen ons inspireren. Wat we vroeger compleet onacceptabel vonden, wordt misschien de normaliteit, zoals apps die ons vertellen met wie we in contact komen. Sociale afstandsbeperkingen zullen misschien een blijvend effect hebben op de maatschappij zoals wij die kennen. Maar dat wil niet zeggen dat deze nieuwe wereld beter of slechter zal zijn. Gewoon anders. Want met de nodige veerkracht en flexibiliteit herneemt het gewone leven na verloop van tijd altijd weer.

WARMTEPOMPEN

AIRCO

SANITAIRE INSTALLATIES

STAY COOL

IN HETE ZOMERS

We helpen u graag met het juiste advies op maat van uw eigen woonproject.

Meersbloem-Leupegem 50, 9700 Oudenaarde . 055 61 62 63 . www.hecotec.be

MEER DAN 40 JAAR ERVARING IN WOONBELEVING Bij Antoon Decock maken we niet zomaar ramen en deuren. We creëren een woonbeleving. We stellen onze jarenlange ervaring én onze nieuwsgierigheid naar de nieuwste trends en technieken ten dienste van jouw project. Een huis waar je je goed in voelt is waar we voor gaan. We gaan geen enkele uitdaging uit de weg en maken zo het verschil tussen standaard en perfectie.

www.antoondecock.be Muizelstraat 16, 8560 Gullegem Follow us on Instagram

D E

J A C N O C K 54

Een jaar geleden ruilde Belgisch kunstenaar en geboren Brusselaar Jan De Cock zijn Brussels Art Institute in voor een nieuwe plek langs de schilderachtige Brugse reien. Achter de statige gevel van een gerenoveerd burgerhuis uit de 19de eeuw bracht hij zijn atelier en exporuimte onder en stichtte hij een nieuwe school, waar ondertussen een groepje leerlingen onder de vleugels van de meester naar vernieuwing zoekt door zich te verdiepen in traditie. Tijd voor de balans.

“Als je een meester bent in de traditie, dan bén je je plek.”

In het chaordelijke atelier van Jan De Cock staat geen stoel verkeerd, en werd elk blad twee keer omgedraaid.

De Spinolarei in Brugge ligt er al verlaten bij als we er op de vooravond van ’s werelds meest spraakmakende naoorlogse crisis aanbellen bij een van Belgiës meest spraakmakende hedendaagse kunstenaars. Dat Jan De Cock zich hier een jaar na zijn verhuis thuisvoelt, is duidelijk. Hij groet en slaat – op veilige afstand – een praatje met een passant en bewierookt op zijn eigen, bevlogen wijze de schilderachtige lichtinval als zijnde de mooiste van ons land en omstreken. En het moet gezegd: het licht valt als een warm deken over ons onzekere gemoed. De meester-beeldhouwer leidt ons binnen in zijn universum, waar elke ruimte – volgestouwd met naslagwerken, kunst in wording, antiek meubilair en klassieke miniatuursculpturen – een uitgekiende compositie op zich is. In de

chaorde van Jan De Cock staat geen stoel verkeerd, en werd elk blad twee keer omgedraaid. Zelfs in de kamer waar aan een nieuwe abstracte triptiek wordt gewerkt, lijkt elke verfspat op het tapijt wel uitgekiend en doordacht. “Als je een meester bent en je werkt in een traditie, dan bén je je plek. Net zoals het gebouw van een architect, is het atelier van een kunstenaar een zelfportret”, vertelt hij. “En pas als de geest van de werkman vrij is, hij zijn gereedschap en kennis rond zich in de aanslag heeft en alle elementen in een atelier op de juiste plaats vallen – van de lichtinval tot de kleuren van het meubilair – kan een kunstenaar van de artistieke vrijheid genieten die nodig is om vernieuwend werk te maken.”

DE LERA AR Vanuit de frustratie over een afgevlakte en door sociale media gedicteerde maatschappij en vanuit de nobele overtuiging dat hij de man is om de nieuwe generatie beeldende kunstenaars herop te voeden, richtte De Cock eerst in Brussel en sinds een jaar in Brugge een kunstschool op. Zijn grootse ambities à la het oprichten van een Bauhausschool zijn sinds de teloorgang van zijn eerdere project in Brussel getaand, maar mooie plannen zijn er nog steeds. “Financiële druk en het gebrek aan historische context zorgen voor blokkades bij jonge kunstenaars. Ik wil ze een omgeving bieden waar ze in alle vrijheid en onder begeleiding kunnen leren en creëren”, aldus de Brugse leermeester. Een mooie groep leerlingen heeft hij ondertussen onder zijn hoede. De helft bood zichzelf aan en de andere helft jonge artiesten werd geselecteerd. Terwijl we afdalen naar de exporuimte in de keldergewelven van het gebouw, ontmoeten we er één van. Met een brede glimlach en de muziek loeihard lijkt de jongeman nog even naar de juiste mindset te zoeken om daarna te verdwijnen in het nirwana van zijn experiment. De Cock: “Je moet tegenwoordig niet veel talent meer hebben om opgemerkt te worden. Je moet gewoon op de juiste plek zijn, en dat is tegenwoordig meestal sociale media. We leven snel en werken alleen nog in de breedte. Iedereen denkt van alles iets af te weten, maar niemand weet van niets nog echt iets. Ik wil genieën afleveren: kunstenaars die zich verdiepen in één discipline, hun leven eraan wijden en wars van alle trends de verantwoordelijkheid nemen om iets te creëren waar niemand naar vraagt.”

“Ik wil genieën afleveren: kunstenaars die zich verdiepen in één discipline, hun leven eraan wijden en iets creëren waar niemand naar vraagt.”

“Ik geloof dat moderniteit schuilt in het steeds opnieuw vormgeven van de wereld vanuit de Griekse en Romeinse idealen. Daarom koos ik voor monumentaliteit op het moment dat de rest aan het breken was met traditie.”

DE LIJDENDE In de ontvangstruimte van Jan De Cock staan verschillende lijdende Herakles-sculpturen in ongebakken klei. Ze symboliseren de strijd van vandaag. “Als er iets bestaat als de hel, dan is dat de plek waar wij nu in leven”, stelt hij kordaat. “Er zijn volgens mij twee manieren om eraan te ontsnappen: ofwel pas je je aan – zoals de meeste mensen – ofwel kies je de moeilijke weg en sta je op als die enkeling die het verschil probeert te maken en anderen probeert te redden. Neen, ik maak me geen illusies door te denken dat iemand die meester met zijn grote mond zal aanduiden als de held van het verhaal. (glimlacht)” Het werk toont ook duidelijk de impact van zijn nieuwe artistieke habitat op zijn oeuvre. “Op een bepaald moment vond men dat de sleutel tot vernieuwing lag in het breken met traditie. Die breuk werd een trend en die trend werd bijna een vorm op zich. Ik heb dat nooit gevolgd. Ik geloof dat moderniteit schuilt in het steeds

opnieuw vormgeven van de wereld vanuit de Griekse en Romeinse idealen. Daarom koos ik voor monumentaliteit op het moment dat de rest aan het breken was met traditie. Nu voel ik een nieuwe evolutie in mijn oeuvre. Ik ben afgestapt van het monumentale karakter van mijn werk, noodgedwongen wegens gebrek aan ruimte. De sculpturen zijn work in progress en staan nu nog in klei. Nadien zullen ze in brons worden gegoten en moeten ze door de smalle gangen, deuren en vensters van dit gebouw gehesen kunnen worden.” De flamboyante beeldenmaker heeft zich sinds zijn verhuis ook op het figuratieve artistieke pad begeven, maar één ding is gebleven, en dat is de gelaagdheid en het stapelbare van zijn werk. Elke sculptuur is veel meer dan de sculptuur an sich, met onvermijdelijk eraan gehecht een geometrisch versneden grondplaat en een robuuste sokkel die het werk losmaakt van de aarde en een soort spanning teweegbrengt die de kunstenaar ook graag in architectuur terugvindt.

DE ARCHITECT De Cock refereert ervoor aan de Amerikaanse schilder en beeldhouwer Donald Judd. “Als je als architect met dezelfde tensie als Judd sculpturen repetitief naast elkaar kan plaatsen, dan voel je architectuur. Dan creëer je een weefsel, dan kom je tot urbanisme. Maar architectuur is geen kunst en evenmin is een stoel van Donald Judd een kunstwerk. Van zodra je er een functie aan toevoegt, kan je niet meer van kunst spreken. Rond het millennium heb ik daar zelf ook experimenten rond gedaan, maar ik kwam al snel tot de conclusie dat ook mijn sculpturen geen meubels kunnen zijn. Ach, toen vond ik het nog belangrijk om iets heel makkelijks heel moeilijk te maken. (lacht) Nu ik ouder ben en het metier meester ben, doe ik het net omgekeerd. Nu kan ik moeilijke dingen er makkelijk laten uitzien.”

“Als je als architect met dezelfde tensie als de Amerikaanse schilderbeeldhouwer Donald Judd sculpturen repetitief naast elkaar kan plaatsen, dan voel je architectuur. Dan creëer je een weefsel, dan kom je tot urbanisme.”

windhoek

2 waregem

0474 529 511

w w w . pa r y d e l . b e

Carpentier levert aan de high-end klant duurzaam en sterk massief hout voor design en architecturale toepassingen en constructies, zowel binnen als buiten.De opbouw met intelligente systemen resulteert in een unieke beleving voor de eindklant en een grote tijdswinst voor de plaatser.

Carpentier Hardwood Solutions Abeeldreef 15, 8760 Meulebeke +32 (0)51 62 24 90 www.carpentier.be

Zoveel meer dan digitaal schilderen

Een weerbarstig genre voor sommigen, een sublieme artistieke tijdsoogst voor anderen. De meningen lopen uiteen, maar kunstliefhebbers tonen zich steeds meer vertrouwd met videokunst. Je kan vandaag haast geen museum bezoeken of er wordt bewegend beeld getoond. Dat recente werk heeft nog maar weinig weg van de kubusvormige zwarte kijkdozen van de jaren ‘70 en ‘80. Grenzen tussen film, video en beeldende kunst vervagen en jong artistiek talent beweegt zich vrijelijk van het ene medium naar het andere. We duiken in het prachtverhaal van de (Belgische) videokunst en spoelen fast forward door naar anno nu, met twee portretten van jonge kunstenaars.

NAM JUNE PAIK

LILI DUJOURIE

Bewegend beeld is vandaag een geliefd onderdeel in de toolbox van zowat elke kunstenaar en instellingen behandelen het intussen zoals elke andere kunstvorm. Slechts zelden verdwijnt videokunst nog naar de achtergrond om vrij baan te geven aan ‘klassieke’ schilderen beeldhouwkunst. Het publiek wordt geprikkeld, maar kijken doet nog niet kopen. Want wat verzamel je als je niet beschikt over een tastbaar object? Het schrikt potentiële kopers af. Enerzijds is bewegend beeld minder tactiel dan een schilderij aan de muur, anderzijds is het veel toegankelijker, omdat het aanleunt bij ons hedendaagse leven. Dat is het spanningsveld van de (on)toegankelijkheid van videokunst buiten de exporuimte.

De Belgische videokunstgeschiedenis kent ups en downs, weet de docent: “Ons land was een tijdlang Europees gangmaker. De aandacht fluctueerde echter. Van de marge ging het naar primetime op televisie en weer terug. In de jaren ’70 was er een actieve scène in Luik, met bijvoorbeeld Jacques Louis Nyst, en één rond het ICC in Antwerpen, de voorloper van het M HKA. Men maakte er werk, zwart-wit voornamelijk, zonder montage zelfs.” Heel straf vindt Theys de registraties van performances van Lili Dujourie: “Voor mij is zij de pionier van de Vlaamse videokunst. Ze was in de jaren ’70 de eerste die het medium omarmde. Het registreren van performances was in de begindagen de voornaamste manier om videowerk te maken. Maar al snel werd video een kunstvorm op zich.” Zelf was Theys trouwens de eerste Belgische kunstenaar die video als centrum van zijn werk zag. Weinigen weten dat ons land in die tijd een voortrekkersrol speelde. “Belgische videokunst maakte indruk op internationale festivals, maar écht uniek was de zendtijd op nationale televisie. Vooral in Wallonië kende videokunst op initiatief van JeanPaul Tréfois een echte hausse.” Theys verduidelijkt: “Hij maakte met Vidéographie het eerste Europese tv-programma dat exclusief aan video was gewijd. Het werd zelfs uitgezonden in primetime. Het was experimenteel een bijzondere tijd. Dit bleef duren tot de technologie digitaliseerde en commerciële zenders opgang maakten. Eind de jaren ‘80 deden montagecomputers hun intrede waardoor het veel moeilijker werd voor kunstenaars om in de studio’s te werken. In de jaren ’90 produceerde geen enkele zender nog videokunst. Mainstream werd de norm.”

Met kunstenaar en docent Koen Theys blikken we terug op het enthousiasme van de begindagen en het wisselende animo nadien. “Videokunst is voor mij altijd een kunstvorm geweest, net zoals schilderkunst of beeldhouwkunst. De makers zijn ook gewoon kunstenaars. Je spreekt toch ook niet over schilderkunstenaars, waarom dan wel over videokunstenaars?” De toon is gezet. Zelf bewandelde Koen Theys meerdere paden. Hij kon als student niet kiezen tussen film en beeldhouwen, dus volgde hij ze allebei. Een internationale carrière volgde. Zijn video Diana uit 1984 werd zelfs aangekocht door het MoMA in New York en vertoeft er in goed gezelschap van werk van onder andere Nam June Paik. “Hij wordt alom aanzien als de vader van de video-kunst”, aldus Theys over Paik. “De Zuid-Koreaan loodste in de jaren zestig eigenhandig het medium de kunst binnen. Hij pionierde onder andere met video-effecten die later mainstream werden in videoclips.”

“Belgische videokunst maakte indruk op internationale festivals, maar écht uniek was de zendtijd op nationale televisie.” EIGENHEID

DURF

Het had wel wat voeten in de aarde vooraleer videokunst door de traditionele kunstwereld werd omarmd, licht Theys toe: “Je moet je voorstellen dat er destijds op een groepstentoonstelling meestal slechts één tv-scherm voorzien was, waarop alle videowerken na elkaar getoond werden. Als bezoeker moest je de hele tijd uitzitten en er als kunstenaar vrede mee nemen dat jouw werk bijvoorbeeld pas om 15u30 getoond werd. In de jaren ’90 kwam de kentering. Met de digitalisering van de videokunst verbeterde de projectietechniek en verbreedde het scala van documentaire tot abstracte video-installaties. Een wereld van verschil, gevolgd door een variatie aan invalshoeken. Eerst zag men videokunst nog als een hype, maar die is consistent gebleken. Anno 2020 hangen videowerken naast schilderijen of sculpturen.”

Dat duidt hij ook aan zijn studenten: “Ik vergelijk het met schilderkunst. Een figuur anatomisch juist schilderen is niet het belangrijkste, wel de creatie van een persoonlijke, vernieuwende beeldtaal, die iets zegt over vandaag. Veel hedendaags videowerk hanteert echter een traditionele beeldtaal. Technisch goed gemaakt, dat wel, maar waarbij het onderwerp belangrijker is dan de gebruikte methodiek. Alsof men in de schilderkunst louter kijkt naar het onderwerp en niet naar de manier waarop het geschilderd is. De techniek zal mee bepalen of een werk de tand des tijds doorstaat. Zo werkt kunst. Doorheen de geschiedenis zijn er miljoenen naakten geschilderd, maar slechts een honderdtal van die schilderijen zijn meesterwerken.”

Bewegend beeld is overal en vandaag wil elke kunstenaar een videowerk maken. Dat zorgt voor een grote inflatie, weet Theys: “Wat je vandaag vaak te zien krijgt, is werk dat lijkt op kortfilms of documentaires, waarbij de maker een bijzonder traditionele beeldtaal hanteert. Het gaat een beetje zoals in de reclamewereld: heb je een straf onderwerp of een mooie actrice, dan wordt het werk goed bevonden. Beeldkunstcritici zijn er amper. Als videokunst dan toch eens wordt becommentarieerd, gebeurt dat in cinemajargon. Vaak is er weinig of geen verschil tussen een documentaire op tv en een videowerk in musea of galeries.”

Het hedendaagse kunstminnende publiek is op zoek naar ervaringen. Videokunst zette zich lang af tegen het klassieke idee van kunst met gangbare classificaties. Het was dan ook verbonden met het conceptueel denken. “Er zijn vandaag zeker Belgische kunstenaars die met video werken die ik heel erg waardeer. Jos De Gruyter en Harald Thys bijvoorbeeld. Of Joëlle Tuerlinckx, Ria Pacquée en ook mijn broer Frank Theys. Ook David Claerbout maakt heel boeiend werk. Hij maakt een erg sterk statement door te stellen dat hij eerder bewegende fotografie maakt dan videokunst”, besluit Koen Theys.

Lili Dujourie , Enjambement, [Enjambment] Video 00:20:51,1976, Collection M HKA, Antwerp

schetst met camera’s

Lien Hüwels (°1988) kijkt en wordt bekeken. Ze staat zowel voor als achter de camera. Haar video’s geven een minimale actie weer. Haar dubbele rol als kunstenaar en model stelt de impact van de wisselwerking tussen beide op de beeldvorming in vraag. Haar identiteit is niet gefixeerd en daarom anoniem.

MELANCHOLIE “Ik werk met zelfontspanners en hou ervan te bewegen tussen de rol van cameravrouw en model. Die dynamiek dwingt me om een andere positie in te nemen en te reflecteren.” Lien bestudeert zowel de mogelijkheden als de grenzen van foto, video en grafiek, haar eerste liefde. Haar beeldtaal refereert subtiel aan de filmen kunstgeschiedenis. Haar poses lijken vertrouwd; haar beeldtaal, met veel zwart-wit en weinig overdaad vanuit een laag camerastandpunt en in een geringe setting, is poëtisch melancholisch. “Ik heb een kast vol camera’s, zowel digitale, oude handycams als analoge toestellen. Gezocht en gevonden op rommelmarkten en in tweedehandswinkels. Het procedé bepaalt heel erg het beeld, maar ik behoud wel de eindbeslissing.” “Ik gun mezelf een zekere onbevangenheid om om te gaan met die toestellen. Ik beschouw de research naar het beeld en hoe het tot stand komt, als een deel van mijn aanpak. Een tijdlang heb ik enkel in een volledig witte of zwarte studio gewerkt, zonder attributen of ruimtelijke aspecten. Om te ervaren hoe een camera reageert en hoeveel licht ik nodig heb om nog iets te zien. Ik zorg dat ik overal mijn materiaal rond me heb: statieven, camera’s, kostuums. Vervolgens schets ik haast met camera’s. Zonder voorstudie laat ik het moment beslissen. Daarom werk ik soms met glitterkostuums die licht weerkaatsen. Zo bouw ik mijn foto’s op. Met veel of minder licht. Vaak draait het om de compositie.”

GEDRAGINGEN “Ik onderzoek continu hoe een camera bepaalde situaties waarneemt, met te veel of te weinig licht, met of zonder bewegingen, door de basisfuncties van een camera te onderzoeken. Initieel maakte ik beelden van anderen, tot er niemand was en ik zelf voor de camera ging zitten. Dat gaat ook een stuk gemakkelijker. De interpretatie van wat ik voor ogen heb, valt weg. Het is wel geen spiegel. Die afstand blijft belangrijk. De thema’s interesseren mij zowel persoonlijk als artistiek: hoe we naar elkaar kijken, elkaar beïnvloeden, hoe we ons gedragen als iemand naar ons kijkt of in de ogen staart.” De stilte, het verlangen of de overgave worden getoond, net zoals Liens leefomgeving of de afstanden die ze aflegt. Het resultaat is een beeld dat, uitgezuiverd door de computer, op een bijna perfecte manier de poses, de setting en de gezichtsuitdrukking van de negentiende-eeuwse schilder actualiseert. “Ik hanteer diverse beeldtalen, op het snijpunt van grafiek, foto en videokunst. Mijn ervaringen geef ik sinds kort ook door. Aan Sint Lucas Antwerpen begeleid ik studenten in hun artistieke zoektocht, waarbij ze zowel analoge als digitale media hanteren en zich verdiepen in de verschillende vormen van bewegend beeld: film, video en installaties.”

De passerende tijd van

In zijn doorlopende artistieke onderzoek Scanning Cinema scant Benjamin Verhoeven (°1990) bewegende beelden. Deze scans voegt hij samen tot een animatiefilm. Video’s en installaties vloeien eruit voort. In zijn werk gaan beeld en drager met elkaar in dialoog. “Mijn video’s komen tot stand door het scherm van een monitor op een A4-scanner te leggen terwijl een film afspeelt. Doordat de film verder speelt en een scan ongeveer vijf seconden duurt, krijg je een vervorming van het beeld.” De specifieke registratie deconstrueert de tijd en de beweging van de camera en van de protagonist. Het scanproces genereert de verschuivingen daartussen.

MONNIKENWERK “De opgenomen tijd vond ik een boeiend startpunt. De tijd wordt vastgelegd in één beeld. Maar de creatie zelf is behoorlijk tijdrovend. Je kan het vergelijken met monniken die vroeger de boekverluchtingen verzorgden. Maandenlang geconcentreerd werken met repetitieve handelingen en twee computers: de ene die de scanner aanstuurt en de andere het beeld. Om stap voor stap tot de volledige film te komen. Het is haast monteren, tastbaar en manipuleerbaar.” Hoewel zijn werk ruimer is dan het scannen, is het zijn vocabulaire geworden: “Ik vertrek vanuit het medium zelf. Ik ben behoorlijk gefascineerd door oude media omdat je daar nog de werking van kan achterhalen. Mijn werk komt telkens weer anders tot stand, vaak uit onderzoek.” “Door een bewegend beeld op een scanner te leggen, krijg je een kleine tijdslijn van de beweging, van de tijd die gepasseerd is. Hieruit groeide het idee om er een stopmotionfilm van te maken. Door zowat hetzelfde beeld te scannen, maar dan één frame later, krijg je een vervorming die je opnieuw laat bewegen. Wat je ziet, is puur wat uit de scanner komt. Voor mij is een scanner meer dan iets waar je een blad papier op legt… Mij interesseert het ook hoe de lens werkt met het licht. En wat de mogelijkheden zijn. Ik heb mijn benaderingswijze, die vraagt tijd. Maar ik hou van het experiment.”

MUSEUMAANKOOP “Ik vind de link tussen het geprojecteerde en de drager veel te interessant om die gewoon los te laten. Een beamer, een beeldscherm, een filmprojector. Op zich zijn het allemaal waardevolle bouwstenen van een installatie. Je hoeft niet altijd op de muur te projecteren. Als student verzamelde ik al pelliculeprojectoren, VHSrecorders, monitoren. Door een monitor of projector in een ruimte te plaatsen, wordt het eigenlijk al een object.” “Hoewel videokunst alom aanwezig is, maakt dat het nog niet gemakkelijker verkoopbaar. Op de kunstmarkt is het misschien het moeilijkste segment. De verzamelaars van videokunst zijn niet zo dik bezaaid. Niet evident dus, maar mijn werk is wel opgenomen in een museumcollectie. Dat geeft dan toch marktwaarde. Als het wordt aangekocht door Mu.ZEE in dit geval, is dat een ijkpunt.”

LIGHTPOINT info@lightpoint.be · www.lightpoint.be OUDENAARDE Westerring 27 · 055 69 99 60 GENT Steendam 50 · 09 224 24 89 Maandag gesloten - dinsdag t/m vrijdag: 9u00-12u30 en 13u30-18u00 - zaterdag: 10u00-17u00 doorlopend

OP VAKANTIE IN EIGEN HUIS

In Beersel, op 10 kilometer van Brussel, glijdt de drukte van de hoofdstad zo van je af. Te midden van het glooiende, groene landschap vertaalde ABS Bouwteam en CAS architecten dat ontspannen gevoel naar een bijzonder nieuwbouwproject. Met haar architectuur in strak afgelijnde Z-vorm, achtergevel in glas, praktische indeling op maat van het gezin en inrichting in zachte tinten en rijkelijke materialen biedt de woning het gewenste comfort én heel belangrijk: een oneindig vakantiegevoel.

De strakke architectuur doet verrassend warm aan door de materialencombinatie van architectonisch beton en afrormosia.

Kan je het vakantiegevoel vertalen naar een praktische woonervaring, zonder te vervallen in de chique maar zakelijke stijl van een boetiekhotel? Jazeker: de grootste woonwens van de bouwheer werd vervuld en het bewijs ligt sinds kort aan de rand van Brussel. ABS Bouwteam bouwde er verzonken in het groen een gesofisticeerde villa met subtiel Ibizagevoel. Terwijl de strakke architectuur verrassend warm aandoet door de materialencombinatie van architectonisch beton en afrormosia, is het interieur heerlijk losjes en intiem en tegelijk perfect leefbaar voor de dagelijkse routine van een actief ondernemersgezin met twee tieners. En doordat de woning zich op het hoogste stuk van een afhellend terrein bevindt, kijk je uit op het oneindige, golvende groene landschap van Beersel – en dat verveelt nooit.

Privacy met pubers In samenwerking met CAS architecten kwam het Z-vormige ontwerp van de bijzondere nieuwbouw tot stand. Dankzij die benadering van de architectuur kon de woning haar plek in Beersel opeisen zonder de omgeving te bruuskeren, en konden de gelijkvloerse en kleine bovenverdieping perfect ingedeeld worden volgens de samenstelling, de levensfase en de hobby’s van het gezin. De tieners genieten van hun privacy aan één zijde van de woning en kregen daar hun eigen ingang, kamer en elk een aparte badkamer. Ze kunnen ook terecht in twee ontspanningsruimtes in de ondergrondse verdieping, waar ze gamen, drummen of vrienden uitnodigen. Ook ondergronds bevindt zich de sportruimte van de bouwheer, die triatleet is in zijn vrije tijd. Voor hem is het nu heel makkelijk om te trainen en te douchen in de fitnessruimte en via de aangrenzende trap de oversteek te maken naar het zwembad in de tuin. Terug boven leidt een verbindingsgang met volledige glasgevel die uitkijkt op de tuin naar de gemeenschappelijke leefruimte met keuken en living en het leef- en slaapgedeelte van de ouders op de eerste verdieping. Daar valt vooral de intimiteit van de ruimtes op met vast tapijt en een warm kleurenpalet.

“

ABS BOUWTEAM BOUWDE VERZONKEN IN HET GROEN EEN GESOFISTICEERDE VILLA MET SUBTIEL IBIZAGEVOEL.

Deze realisatie kwam tot stand in samenwerking met Demoform (maatwerk), Anohid (binnendeuren), Lightpoint (verlichting), IP Building (domotica) en Antoon De Cock (buitenschrijnwerk).

“

HET INTERIEUR IS HEERLIJK LOSJES EN INTIEM, MAAR OOK PERFECT LEEFBAAR VOOR DE DAGELIJKSE R O U T I N E VA N E E N A C T I E F ONDERNEMERSGEZIN MET TWEE TIENERS.

Overdekt terras voor extra ruimte Terugkerende mooimakers doorheen de hele woning zijn de kastbekleding met unieke blonde notelaar, de keuze voor de onvervalste natuursteen Pietra dei Medici voor de vloer en de afwerking van de muren én de plafonds met een pleisterlook in nudetint. Samen met enkele eigenzinnige eyecatchers, zoals een vintage lederen zitbank, een Marokkaans tapijt, een Knoll-klassieker als keukentafel en rijkelijk marmer in de keuken en de badkamer is het zowel binnen als buiten genieten van de bijzondere sfeer van klassieke grandeur met een vleugje Ibiza erbovenop. Buiten zorgt een ruim overdekt terras voor een haast volwaardige extra ruimte die het hele jaar door volop wordt benut. Het uitzicht op de vele hoge bomen en verschillende soorten grassen intrigeert elk seizoen, zoveel is zeker. “Het voelt alsof we thuis én op vakantie zijn, elke dag opnieuw”, aldus de bouwheer.

“

EEN RUIM OVERDEKT TERRAS ZORGT VOOR EEN HAAST V O LWA A R D I G E E X T R A R U I M T E D I E V O L O P W O R D T B E N U T.

NAADLOOS AFWERKEN Het product Aspecto Concreto is ontwikkeld door het bedrijf Unitop Deco. De vakmensen van Unitop Deco hebben jarenlange ervaring met vloer- en wandafwerking en ontwikkelen innovatieve afwerkingen voor uw nieuwbouwprojecten en renovaties.

+ + + +

Onderhoudsvriendelijk Sterk Waterafstotend Diverse kleuren

UNITOP DECO BVBA Olmsebaan 57, B- 2450 Meerhout www.aspectoconcreto.com +32 475 60 48 34

Alsan Valcke

Industrielaan 1, 9900 Eeklo

Alsan Blanco

Kwatrechsteenweg 113, 9230 Wetteren

Alsan Smeuldens |

Brasschaatsteenweg 268, 2920 Kalmthout

valcke.be

cristinarubinetterie.com

C O L U M N

ONS LAND, EEN TEMPEL VOOR NARCISSUS Niet zo lang geleden keken mijn vrouw en ik naar een bizarre realtimedocumentaire geplukt uit het Amerikaanse boerengat Wynnewood, een stadje in Garvin County, Oklahoma. De bevolking telt er 2212 eenvoudige zielen. Deze achtdelige Netflix-serie is er per toeval gekomen. Een mediageile idioot met een zoo vol tijgers, deze aarde bewandelend onder de welluidende naam ‘Joe Exotic’, liet maandenlang het verloop van zijn dagelijkse emplooi gewillig filmen, unplugged. De kijker wordt dan ook aflevering na aflevering ondergedompeld in een bad van tenenkrullende dommigheid. Inge en ik knepen mekaar in de wang om te begrijpen dat dit geen

gespeelde sitcom was, maar een realtimedocumentaire. Wij stelden ons dan ook herhaaldelijk de meest burgerlijke zin ooit uitgesproken: “Hoe kunnen mensen zo dom zijn”? Eigenlijk vinden we het niet kunnen om ons zoiets zomaar over anderen af te vragen, maar de Titanic-achtige neergang van het hoofdpersonage en zijn omgeving liet ons geen andere keuze.

dom (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord) ¹ met weinig verstand ² van weinig verstand getuigend: je van de(n) domme houden

Het bracht me bij de reflectie wat domheid eigenlijk is? “Slimme mensen kunnen ook dom zijn”, zei Inge daarover. Waarna ze nog aanvulde met de uitsmijter: “Je kan dom doen, maar dat is niet hetzelfde als dom zijn…”. Zonder mij aangesproken te voelen, leek het me hoog tijd voor duidelijkheid. Heraldiek van de domheid door ‘Apelles’. Uit: Chrysostomus Matanasius, Chef d’oeuvre d’un inconnu, La Haye 1714

C O L U M N

CONTEXT Domheid kent een aantal betekenissen onderbouwd door het concept ‘beperkt denken’: handelend tegen gezond verstand. In die zin is het niet het tegendeel van intelligentie, want je kan pienter zijn en toch dom handelen. Domheid wil dan zeggen dat je jezelf of anderen benadeelt op basis van hebzucht, waan, moraliteit of schijnredeneringen. Het omgekeerde, dom zijn en toch slim handelen, kan ook. Je stijgt dan als het ware boven jezelf uit. Domheid en dom gedrag zijn, net als intelligentie en slim gedrag, relatieve begrippen die cultureel gedragen zijn. Alles hangt af van de context. (M. van Boxsel, De Encyclopedie van de Domheid) R E L AT I E F Zo wordt het in Europa als een dommigheid beschouwd om verre familie te onderhouden, terwijl dat in vele Afrikaanse landen juist intelligent en slim wordt gevonden. Omgekeerd zijn er genoeg samenlevingen waarin het opbergen van bejaarden in gestapelde huizen en ze verbieden om te werken als oerdom wordt gezien. Ofschoon dat juist bij ons als verstandig en sociaal weldenkend handelen wordt gezien. Wat dom is, is dus relatief. EXIT AMERIK A Het voorbeeld in deze inleiding komt eigenlijk voort uit de bijna morbide interesse die ik sinds 2016 heb in het schouwspel van de zelfdestructie van de Amerikaanse samenleving. Het land dat sinds mijn prilste bewustzijn de wereld leidde met democratische waarden, economische dynamiek en genereus internationalisme is onder leiding van zijn wortelkleurige 45e president verworden tot een toonbeeld van cultuuroorlogen en identiteitscompetities (Frans Verhagen, DS 14 mei). Nog bizarder wordt het wanneer deze ‘Trumpetter’ genoeg fans vindt voor zijn zelfvergoding om opnieuw voor vier jaar verkozen te worden. Het lijkt erop dat narcisme besmettelijk is… of is het gewoon herkenbaar en dus vanzelf aanvaard? Zelfbewondering is een ziekte van deze tijd. Kinderen leren van jongs af dat ze schitteren,

volwassenen delen selfies bij de vleet. En dat lijkt, maar is niet zo onschuldig. Het is daarenboven ook nog overgewaaid van het individu naar onze bredere samenleving en haar openbare instellingen. BELGIË In de jaren zestig, in de nasleep van den Grooten Oorlog, heeft de welvaart zich uitgebreid naar de hele westerse wereld. Optimisme viert dan hoogtij. Maar in de jaren zeventig kantelt het. Geconfronteerd met de grote oliecrisis van ’73 en de daaropvolgende structurele depressies van het kapitalisme, die zich minstens eenmaal per decennium herhalen, ontstaat individuele ontgoocheling en een narcistische cultuur. De sterveling krijgt geen grip meer op zijn eigen leven, want zijn bredere structuur blijkt drijfzand te zijn. In de jaren tachtig wordt de onbeduidendheid van het bestaan dan ook gecompenseerd door een exclusieve focus op het ik. Door de economische achteruitgang ontstaat een cultuur die regionale aanhorigheid stimuleert – kleiner is beter. Decentralisatie en confederalisme zijn het gevolg, in een landje dat amper meer inwoners telt dan een volwassen wereldstad. De daardoor ontspoorde Belgische democratie – in het noorden staat die term voor ‘vrijheid’, in het zuiden van dit land voor ‘gelijkheid’ – ontmoet haar limieten in de inmiddels Babylonische politieke verwarring en loopt bestuurskundig volledig naast haar schoenen. “De Belgen leven niet mét elkaar, maar naast elkaar” (Baudelaire). Ons land, groot in zijn kleinheid, is inmiddels alle symptomen beginnen vertonen van een pathologisch narcistische samenleving. Elk onderdeel fundeert zijn bestaan, legitimeert zijn politieke handelen en interpreteert zijn machtspraktijk op verschillende gronden, volgens verschillende politieke motieven, doelstellingen en waarden (Peter De Graeve – Staat van ontbinding).

het non-zero-sumprincipe (iedereen kan krijgen wat ie wil zonder anderen tekort te doen). Dat vermindert de behoefte om telkens beter dan een ander te willen zijn. Als de competitiedrang wegvalt, komt er ruimte vrij om warme, hechte relaties aan te gaan. “We kunnen het tij keren door te werken aan een samenleving waarin mensen zichzelf niet voortdurend op een voetstuk hoeven te zetten om waardering te verdienen” (Eddie Brummelman – Bewonder mij!). Het klinkt allemaal een beetje ‘Bond zonder Naam’, maar hoe dan ook lijkt elk begin van een oplossing hieraan te zullen moeten beantwoorden. EPILOOG Trump is natuurlijk niet de oorzaak, hij is het gevolg. Verrassend evenwel is dat hij samen met zijn maat Bolsonaro gekozen werd door een meerderheid. Ik kan daar maar geen zinnige uitleg voor vinden, anders dan dat die meerderheid ongelooflijk dom moet zijn. Ik ben geboren in 1960 en moet voor het eerst in mijn leven toegeven dat ik dit écht niet heb zien aankomen. “Hoe kunnen mensen zo dom zijn?”, vraag ik Inge nog eens. Ze haalt haar schouders op. Boven de poort van de academie der domheid hangt het heraldische wapen van de domheid: een schild met een blaasbalg (Engelse vertaling: ‘fool’), geflankeerd door een pauw en een ezel. In de kroon nestelt een papegaai. IJdelheid, koppigheid en napraten typeren de blaaskaak.

Anton Sr Gonnissen Sint-Martens-Latem, 15 mei 2020

BOND ZONDER NA AM Nathalie Tops verhaalt in ‘Iedereen (een beetje) narcist’ een interessante stelling waarbij we het zero-sumprincipe (wat goed is voor mij, is dan maar minder voor een ander) moeten ombuigen naar

Enjoy your holiday close to home. Luxury Guesthouse in Provence

a t i ng 2 0 est r 2 u G

9,9

Maison Valvert bestaat 15 jaar en dat vraagt om vernieuwing. Daarom stellen wij u met trots onze nieuwe naam met logo voor. Voortaan wordt het dus Absoluut Valvert! Ook het interieur kreeg een frisse update: nieuwe meubelen en objecten, van ontbijtservies tot canapés. Uw vertrouwde mas voelt als nieuw. Zin in vakantie? Zin om rond te dwalen in de ruime natuur, te fietsen, of de streek verder te verkennen? Reserveer dan nu alvast uw verblijf.

Absoluut Valvert • Route de Marseille, 84480 Bonnieux, France +33 672 22 37 89 • info@absoluutvalvert.com • www.absoluutvalvert.com

Innovatieve designdeuren op maat gemaakt in eigen atelier.

Bissegemsestraat 86 8501 Kortrijk T +32 56 44 00 60 info@anohid.be

BECAUS TUINEN & ZWEMBADEN VANTEGEMSTRAAT 33 – 9230 WETTEREN T 09 363 09 63 | INFO@BECAUS.BE | WWW.BECAUS.BE

HOUT is onze passie, duurzaamheid onze belofte! PARKET LEFEVERE ‘t Lindeke 31 - Zone C1 8880 Sint-Eloois-Winkel www.parket-lefevere.be T. 0475 91 77 59

smart energy ways Uw specialist in zonnepanelen esegroup.be | +32 (0) 58 59 39 50

“We hopen dat de koopmentaliteit eindelijk verandert, want wat is er mooier dan een duurzaam meubelstuk dat generaties lang meegaat.” - Muller Van Severen, designduo

De wending in het jaar van

Muller Van Severen “We staan weer aan een nieuw begin” Het werd begin dit jaar aangekondigd: 2020 zou voor Muller Van Severen een topjaar worden. Tot de drukke agenda van het Belgische designkoppel totaal onverwacht werd ingeruild voor meer rust, meer vrijheid en meer focus op creatie. De collectie die Fien Muller en Hannes Van Severen voor het Deense designmerk Hay ontwerpen, kwam zelfs in een versnelling terecht. “Het is de eerste keer dat we voor een groot merk ontwerpen. Dat voelt als een nieuwe uitdaging en houdt ons alert.”

Maar eerst terug naar de start: die is opmerkelijk als je bedenkt dat jullie elk uit een andere artistieke discipline komen, eigenlijk nooit van plan waren om samen design te brengen en daar toch zo’n succes mee hebben bereikt. Hoe kijken jullie daarop terug? Fien Muller: “Ik heb het altijd superboeiend en fascinerend gevonden omdat het zo spontaan is ontstaan, maar na tien jaar durf ik mezelf nog altijd geen internationaal designer te noemen.” Hannes Van Severen: “Onze manier van werken is nooit veranderd – van tekening tot prototype in het atelier en altijd heel compositorisch –, maar omdat we met een ander medium werken, hebben we wel anders moeten leren nadenken, zoals over functie en de relatie van een object ten opzichte van de mens.”

In 2011 heeft Valerie Traan alles in gang gezet en dit jaar stond Galerie Kreo in Parijs op de agenda. Er was al een samenwerking met Reform Copenhagen en eind dit jaar brengen jullie samen met Hay een designcollectie op de markt. Daarmee balanceren jullie op de grens tussen high-end en mainstream design. Hoe kijken jullie daartegenaan? Van Severen: “Voor ons is het belangrijk dat we voor iedereen met dezelfde passie en motivatie aan iets werken. Wat bijvoorbeeld wel anders is, is de materiaalkeuze die voor de high-endmarkt exclusiever is.” Muller: “We staan voor iedereen open, maar ons gevoel moet wel goed zitten. We willen samenwerken met mensen die even gepassioneerd zijn en gemotiveerd zijn om samen iets moois te maken.”

“Gelukkig bleef ons werk in Villa Cavrois staan als een huis. Ik denk omdat wij misschien met dezelfde intensiteit naar materiaal en verhoudingen kijken als Mallet-Stevens.” — muller van severen

“Beurzen zullen in een andere vorm terugkeren en de verspreiding van creaties zal nog veel meer digitaal gebeuren.” — muller van severen

Hebben jullie tot hiertoe de weg bewandeld zoals jullie die in het begin voor ogen hadden? Of is alles erg organisch gegroeid en volgen jullie waar de opportuniteiten jullie brengen? Muller: “Kreo Gallery is altijd een droom geweest. Aan een samenwerking met Hay en massaproductie hadden we zelf nooit gedacht, want we zijn niet opgeleid tot productdesigner. Maar doorheen de jaren zijn we objectmatig gaan denken, kwam de vraag en het gesprek met Hay op gang en dat bleek onmiddellijk een match te zijn.” Hoeveel vrijheid verwachten jullie van jullie opdrachtgevers? Muller: “Alles ontstaat in dialoog, dat was ook zo bij Hay. En deze coronaperiode heeft de gesprekken alleen maar versneld. Het gaat zo: wij zitten met een idee en zij doen ons nadenken. Als designbedrijf staan zij met de voeten in de markt en weten ze wat zal werken – tot in Japan. Zo stelde Hay voor om onze reeks tafels kleiner te maken omdat dat de toekomst van het wonen is. Ik vind die gesprekken superinteressant. Ze geven ons inspiratie en zuurstof. Anderzijds willen zij ook niet dat wij onszelf gaan verloochenen. Onze stempel moet er altijd zijn.” Van Severen: “Wij zijn bijvoorbeeld ruwe werkers en houden van materialen die een zekere patine krijgen. In onze ogen worden zo’n objecten alleen maar mooier met de tijd. Als je dan samenwerkt met Kreo Gallery, is het even naar evenwicht zoeken, want voor hun cliënteel is het eerder taboe om geld uit te geven aan een designobject dat na een tijdje gebruikssporen vertoont.”

Tegenwoordig besteden jullie de praktische kant van het ontwerpproces, zoals de logistiek, uit en dat geeft minder stress. Anderzijds is de druk om te presteren wel verhoogd nu jullie internationaal bekend zijn. Missen jullie de begindagen nooit? Muller: “Het ‘spontane’ in ons werk heb ik een paar jaar geleden wel gemist, maar nu staan we weer aan een nieuw begin. In het begin ontplofte onze carrière en neem je de stress erbij. Daarna is er een bepaalde rust ontstaan doordat we meer zelfvertrouwen kregen. Het gaf ons de vrijheid om weer meer tijd te nemen om te creëren. Nu komen er weer eerstekeerkansen op ons pad, zoals werken voor een groot merk. Dat voelt spannend, als een nieuwe uitdaging, en houdt ons alert.” 17 maart zou jullie expo in Villa Cavrois in Croix van start gaan. De architectuur van Robert Mallet-Stevens en jullie werk, dat bleek liefde op het eerste gezicht te zijn. Wat maakt dat er op die plek zo’n match is met jullie werk? Van Severen: “We kenden het gebouw al, maar zijn er vooraf met onze camionette én ons werk toch nog eens naartoe gereden. Om te testen, want we hebben altijd opgekeken naar Villa Cavrois en we vreesden een beetje voor een ontgoocheling of een clash. Gelukkig bleef ons werk staan als een huis. Ik denk omdat wij misschien met dezelfde intensiteit naar materiaal en verhoudingen kijken als MalletStevens. De tijd viel weg en het gebouw kwam net zo hedendaags over als ons werk. Er was een connectie.”

“Doordat ons werk zowel in privéhuizen als in openbare ruimtes te vinden is, is er wel eens verwarring over het hokje waarin we nu precies passen: dat van kunst of design.” — muller van severen

Jullie werk komt zowel in privéhuizen als in publieke ruimtes terecht. Waar gaat jullie voorkeur naar uit? Van Severen: “Het grootste deel van ons werk past in beiden, maar ‘Strangled rack’ – onze wirekast – hebben we bijvoorbeeld echt wel ontworpen voor een huiselijke omgeving. De spullen die de eigenaar in de kast zet, vertellen veel over die persoon en doen de kast telkens weer veranderen. De gebruiker maakt mee de kast, zeg maar. Een galerie is een witte doos. Daar komen vooral de proporties, kleuren, lijnen, vormen en het concept naar voren. Doordat ons werk zowel in privécollecties als op publieke plaatsen te vinden is, is er wel eens verwarring over wat we nu precies brengen: kunst of design. We passen niet zo goed in één hokje en dat is OK.”

Van Severen: “Sowieso zal het van de grote spelers afhangen. Daarom was het fijn om te horen dat ook Hay met deze veranderingen bezig is. Ook zij willen anders nadenken en meer lokaal werken.” Zullen er nog beurzen zijn? Elke designer heeft uiteindelijk toch een platform nodig om zijn werk te showen. Ook voor jullie is Interieur Kortrijk 2010 heel bepalend geweest voor jullie succes. Muller: “Niet heel de wereld hoeft naar één beurs te komen. Ik denk dat er minder gereisd zal worden, dat beurzen in een andere vorm zullen terugkeren en dat de verspreiding van creaties nog veel meer digitaal zal gebeuren.” Nochtans zijn jullie geen grote fans van sociale media?

Hoe zien jullie na deze vreemde periode de toekomst voor designers, voor makers? Muller: “De voorbije maanden hebben inzicht gebracht. Onze productie vond al in België plaats, op maximaal een uur rijden van huis, maar we willen nóg meer inzetten op minder auto en meer ambacht. We wilden vroeger al geen wegwerp maken, en dat willen we zeker in de toekomst niet. We hopen dat zich eindelijk een nieuwe koopmentaliteit verankert, want wat is er mooier dan een duurzaam meubelstuk te kopen dat generaties lang meegaat.”

Muller: “Hannes blijft er liever van weg omdat hij de constante beeldenstorm verwarrend vindt. Hij verliest er zijn focus door. Met mijn achtergrond als fotografe vind ik het wel inspirerend. En ik vind het positief dat het de mogelijkheid biedt om zoveel te delen met elkaar.”

Uitstel is geen afstel. Van 16 juni tot 31 oktober is de tentoonstelling van Muller Van Severen in Villa Cavrois dan toch open voor bezoek. Het duo presenteert er een selectie van hun oeuvre, waaronder de gloednieuwe ALLTUBES-reeks en speciaal voor deze gelegenheid werd een nieuw stuk ‘sofa cavrois’ ontworpen.

Dankzij ons brede aanbod aan merken en vakkennis, kunnen we multifunctionele oplossingen aanbieden op het gebied van ramen en deuren.

raemen.eu

Heerlijke hotspots dichtbij Een staycation kan meer zijn dan een ijsje likken op de zeedijk of kajakken op de Lesse. Wij verzamelden enkele Belgische alternatieven in het teken van natuur en architectuur. 1/ Scandinavië in de Kempen Op een groen domein van 1,8 hectare in Ravels ligt Dammhus, een A-vormige vakantiechalet met uitzicht op een meer. Niet alleen door de natuur en het exterieur waan je je even in Scandinavië, ook het interieur versterkt dat gevoel. Het gebruik van hout en de keuze voor mooi, minimalistisch design creëren rust voor een kleine groep vrienden of familie. Kinderen kunnen buiten naar hartenlust het domein verkennen. www.dammhus.com

In alle luxe genieten van de natuur en één worden met je omgeving? Dat kan in de Belgische Ardennen, waar Tim Goes en Toon Haverals je met hun designretraites een weergaloze staycation bezorgen. Slô bestaat uit zes off-grid suspended cabins ofte architecturale boomhutten die verspreid zijn over 11 hectare bos tussen de Ourthe- en de Lessevallei. Logeer je binnenkort in The Glass Cube of The Flying Fermette? Zo hoog boven de grond hoef je in elk geval niet te gaan anderhalvemeteren. www.slo-escape.com

100

2/ Slô down in de Belgische natuur

3/ Met je bubbel op de grens tussen natuur en architectuur

Echo Lodge is een nieuw vakantiehuis in Hollebeke nabij Ieper. Met zijn minimalistische uitstraling en groene, open omgeving creëert het rust en zoekt het naar verbinding tussen architectuur en natuur. Het uitgepuurde bouwwerk met metalen schil van koper en zink pronkt te midden van de uitgestrekte Hollebeekse velden, op een kwartiertje van Ieper en op een boogscheut van Provinciaal Domein De Palingbeek. Ruimte te over dus, ook in het vakantiehuis. Echo Lodge werd opgetrokken uit duurzame, natuurlijke materialen met een hoge recyclingwaarde. Ver weg van de dagelijkse drukte heersen hier rust, schoonheid en een ongedwongen sfeer. Het is de perfecte setting voor een midweek of weekendje weg met je bubbel. www.echolodge.be

4/ Kunstig overnachten in Tielrode Wie deze zomer liever niet naar de Kust of de Ardennen trekt, kan voor een overnachting gaan bij Atelier Lachaert Dhanis in Tielrode. Kunstenaars Sofie Lachaert en Luc d’Hanis – bekend van hun trompe-l’oeilobjecten en installaties op de grens van design en kunst – transformeerden een voormalige scheepswerf van meer dan 3000 m² in een bijzondere plek waar je in alle veiligheid en met aandacht voor social distancing kan genieten van Belgische kunst en design, gastvrijheid en veel natuur. Wie een verblijf boekt tussen 1 juni en 31 augustus, krijgt bij aankomst een uniek mondmasker met textielontwerp van het kunstenaarsduo. www.atelierlachaertdhanis.com

101

THUISBLIJF ZOMER

BELGISCHE TOOLS VOOR OUTDOORFOOLS

THUISBLIJF ZOMER

Een thuisblijfzomer in de buurt van je eigen huis en tuin? Maak van die geografische beperking een Belgische deugd en kies voor lokaal design om je zomer mee op te fleuren.

104

3. 1.

1. Tafeltje dekje / Smuk je buitentafel op met TABL+, een onderlegger die bestaat uit twee in elkaar passende balkjes in hout en marmer. Het modulaire object werd ontworpen door de Belgische architecte Annelies Van Alboom en kan je ook gebruiken als bestekhouder of tafeldecoratie. www.anneliesvanalboom.be

3. Elektrisch door de stad / Cowboy staat voor Belgische e-bikes die op de grens tussen esthetiek en functionaliteit de weg vrijmaken voor heerlijk fietsplezier. Met hun vernuftige mechanisme en strak, smooth en gitzwart design zijn het de ideale tweewielers om je vrijuit door de urban jungle te bewegen of om met plezier naar je werk te fietsen. www.cowboy.com

2. Tuin voor twee / Het Belgische designlabel Moróro lanceerde dit voorjaar ‘Paulo’, een buitenbank voor twee in zwart aluminium. Het nieuwe buitenmeubel werd ontworpen in samenwerking met designer Alain Monnens en is – trouw aan het DNA van Moróro – robuust en verfijnd tegelijk. Ideaal om van je tuin te genieten in intieme compagnie. www.mororo.be

4. Gras maaien en tuin beveiligen / Toadi is de eerste, volledig autonoom rijdende tuinrobot én bovendien helemaal Belgisch. Dankzij A.I. en een camera vindt Toadi perfect zijn weg – ook in complexe tuinen – en dankzij zijn nachtvisie beveiligt de tuinrobot ’s nachts ook je tuin. Extra mooi: Toadi wordt lokaal geproduceerd en 3D-geprint, met maïszetmeel als grondstof. www.toadi.com

Welkom in onze vernieuwde showrooms. Ontdek de signatuur van elke medewerker. Voel je vooral thuis en geniet.

Hogeheerweg 3 9051 Sint-Denijs-Westrem 09 222 23 40 Martelaarslaan 200 9000 Gent 09 248 05 55

foto cafeine.be - vorm ingedingen.be

info@bulthaupgent.be www.gent.bulthaup.be

bulthaup van damme team

VAN EYCK

was in Gent – en blijft nog even

106

2020 moest in Gent het jaar van Van Eyck worden. De stad zou de Vlaamse meester tot leven brengen met een indrukwekkend programma, maar dat viel helaas in het water. Tot nu, want met deze expo’s, boek en onlinetour kan je weer volop genieten van de grote schilder. En goed nieuws: het Van Eyckjaar is verlengd tot juni 2021.

HET LAM GODS VAN WEL HÉÉL DICHTBIJ Als het even meezit, opent begin oktober het nieuwe bezoekerscentrum voor het Lam Gods in de Sint-Baafskathedraal. Dankzij een augmentedrealitybril kan je middeleeuwse muurschilderijen en talloze kunstwerken bekijken alsof je daadwerkelijk op die plek van honderden jaren geleden bent. Ook beleef je de verschillende bouwfases van de kathedraal en de bewogen geschiedenis van het Lam Gods: Van Eycks pronkstuk.

STAY-AT-HOME MUSEUM Een online-expo is the next best thing als een fysiek museum gesloten is – en dat heeft het MSK begrepen. Dankzij een gefilmd bezoek, kan je enkele werken van ‘Van Eyck. Een optische revolutie’ vanuit je huis beleven – mét fijn commentaar van onder meer de curator. Ook de audiogids kan je integraal beluisteren: deze vertelt het verhaal van Van Eyck en zijn tijd en schetst de achtergrond van meerdere kunstwerken. vaneyck2020.be/van-eyck-bij-je-thuis/

LICHTSHOW IN DE KERK Wie de Sint-Niklaaskerk binnenstapt, krijgt ‘een half uur pure verwondering’ voorgeschoteld. Hier beleef je een digitale en muzikale herinterpretatie van het Lam Gods, inclusief lichtprojecties op alle muren en gewelven, tot hoog in de nok. Regelmatige liveperformances maken het magische spektakel ‘Lights on Van Eyck’ compleet. visit.gent.be/nl/agenda/lights-van-eyck

VAN EYCKS OEUVRE OP JE KOFFIETAFEL De grote Van Eyck-expo in het MSK heb je waarschijnlijk moeten missen, maar gelukkig is er de even omvangrijke publicatie. ‘Van Eyck. Een optische revolutie’ brengt precies in kaart hoe Van Eyck uitgroeide tot de absolute grootmeester van de westerse kunst. Het rijk geïllustreerde boek brengt het complete oeuvre van de schilder samen, aangevuld met meer dan honderd topstukken uit de late middeleeuwen. Uitgeverij Kannibaal: 64,50 euro

KLEUREXPERIMENTEN Van Eycks vernieuwende en diverse kleurgebruik wordt alom geprezen. Het Designmuseum Gent baseerde zich op dit gegeven voor een expo rond kleur en de betekenis ervan voor hedendaagse designers. Aan de hand van honderd designstukken, een pigmentenparcours van Van Eyck en experience rooms, ervaar je onder meer welke invloed kleur op ons heeft en hoe designers kleur beïnvloeden. Van Eycks kleuren in design tot 21 februari 2021 designmuseumgent.be/agenda/kleureyck 107

BOOK

Carchitecture Waarom was Saab bij uitstek de auto van de architect? En waarom had Le Corbusier misschien beter Le Carbusier geheten? Hoewel architectuur en auto’s in theorie mijlenver uit elkaar liggen, liggen de inspiratiebronnen van hun designers opvallend vaak dicht bij elkaar. Dat wordt ook duidelijk in ‘Carchitecture’, een gloednieuw inspiratieboek voor architectuur- en autoliefhebbers dat je meeneemt op een trip langs enkele iconische huizen én hun auto’s. Carchitecture, Houses with Horsepower, Uitgeverij Lannoo, 39,99 euro.

108

EXPO

Kunst kan weer De afgelopen maanden moesten we het zonder kunst doen – en wat hebben we het gemist. Gelukkig heropenen galeries en musea langzaam weer hun deuren óf maken ze kunst toegankelijk met virtuele tours en online expo’s. Mogelijk wordt dat zelfs een blijvende trend. Een echte Vlaamse meester bekijken vanuit je zetel, anyone?

1 — Unieke buitentafels De Belgisch-Amerikaanse designer Maria Scarpulla zoekt naar de essentie van vorm en kleur. Deze zoektocht heeft geleid tot een reeks tafels die zowel binnen als buiten gebruikt kunnen worden en nu te zien zijn in de Gentse galerie Atelier Ecru. De strakke ontwerpen in glanzend rood, geel en blauw zijn helemaal met de hand gemaakt in België en ogen hierdoor, ondanks hun strakke vorm, toch warm. De collectie ‘Campi di Colore’ is de hele zomer te bezichtigen in de galerie Atelier Ecru in Gent

2 — Drie keer Xavier Hufkens Met twee galerieruimtes was Xavier Hufkens al goed vertegenwoordigd in de Brusselse kunstwereld. De opening van een derde tentoonstellingsruimte bewijst eens te meer zijn liefde voor onze hoofdstad. De nieuwe galerie van wel 350 vierkante meter start een expo van Sterling Ruby. De kunstenaar toont een nieuwe reeks assemblages die tussen schilderkunst en sculpturen balanceren. Sterling Ruby. A RELIEF LASHED + A STILL POSE Tot 1 augustus bij Xavier Hufkens, Van Eyckstraat 44, Brussel

3 — Kunstzinnige plexiwand Aan de heropening van het MHKA hingen heel wat maatregelen; gelukkig geeft het museum hier een eigenzinnige invulling aan. Zo werd kunstenares Anne-Mie Van Kerckhoven gevraagd om de noodzakelijke plexiwand aan de balie van een artistieke touch te voorzien. Het resultaat is een wand die zowel afwezig als aanwezig is, zowel klinisch als mooi. Ook werk van Els Dietvorst is te zien, mét twee nieuwe sculpturen die ze in quarantaine in Ierland maakte. De tentoonstelling van Els Dietvorst is verlengd tot 6 september

4 — Léon in Londen vanuit je zetel Léon Spilliaert was twintig jaar jonger dan Ensor, autodidact en paste niet bij één genre. Zijn donkere, unheimliche werken passen wonderwel bij onze huidige tijd en zijn – mede dankzij Luc Tuymans – nu te zien in de Londense Royal Academy of Arts. Of een tripje naar Engeland deze zomer mogelijk zal zijn, moet nog blijken, maar in de tussentijd kan je de tentoonstelling gewoon vanuit je luie zetel beleven dankzij een 360 gradentour van Klara. klara.be/leon-spilliaert-londen

5 — Het Vlaams Architectuurinstituut gaat virtueel Met VAi@Home kan je het rijke aanbod van het Vlaams Architectuurinstituut thuis beleven. Maak bijvoorbeeld een online walkthrough doorheen de tentoonstelling over de Eindhovense school of kijk de documentaire over het oeuvre van architect Léon Stynen: inspiratie gegarandeerd. www.vai.be 109

“ A ls tu in a r c h i t e c t s t r e e f i k v a nui t e e nv oud n aa r d e n a t u u r l i j ke h a r moni e tus sen w on in g , t u i n e n l a n d s c h a p. ” - Frederiek Snaet

tuinarchitect Frederiek Snaet M o l e n s t ra a t 5 2 c 9860 Balegem (Oosterzele) 09 362 80 62 info@tuinensnaet.be w w w.t u i n e n s n a e t . b e

ABS projecten

W E CA N GE T Y OU W H ER E Y OU WA NT T O B E .

HOME - ABS Bouwteam

ABS projecten

Luxueus wonen

in een oase van groen

3 open bebouwingen 1 triplet villa in Meilegem

In Meilegem (Zwalm), vlakbij Dikkelvenne, verrijst binnenkort Villa’s Jolie, bestaande uit 3 open bebouwingen en 1 triplet villa. Er is gekozen voor een moderne, hedendaagse architectuur waarbij wordt gestreefd naar een maximaal wooncomfort en een hoge afwerkingsgraad. Hier bouwen & zalig wonen? Neem vrijblijvend contact met Pascal via 0495 52 44 05 of pascal@absbouwteam.be

ABS Bouwteam verzorgt een ontwerp op maat van uw programma, wensen & budget.

ABS projecten

Project Flerackers

3 nieuwbouwwoningen in Blaasveld — nog 2 te koop —

0498/59.34.26 - lien.depoot@absbouwteam.be

(Willebroek)

ABS projecten

F E LIX CENTRUMWONEN IN DENDERBELLE I N S TA P K L A A R 2021

TE KOOP | PRACHTIGE APPARTEMENTEN LIEN DEPOOT — SCHOONZICHTSTRAAT 33, 9890 SINT-DENIJS-WESTREM — 0498/59.34.26 — LIEN.DEPOOT@ABSBOUWTEAM.BE

ABS projecten

TE KOOP 4 LOFTS

PROJECT DADO ABSoluut Architectuur op wandelafstand van het centrum van Oudenaarde 4 royale lofts, 1 per verdieping, met luxueuze afwerking op maat Meer info? Bel/mail Pascal via 0495 52 44 05 / pascal@absbouwteam.be

ABS projecten

CYRIEL R

Het nieuwbouwproject “Cyriel” bestaat uit 4 stapelwoningen en 2 halfopen woningen. Bij dit project werd gestreefd naar een tijdloze, strakke architectuur in een fris kader met veel lichtinval. De residentiële uitstraling alsook de kwalitatieve afwerking maken van “Cyriel” een topper! Het perceel bevindt zich tussen de Schoolstraat en de Onledegoedstraat in Roeselare. Meer info? lien.depoot@absbouwteam.be of 0498 59 34 26

ABS projecten

Iconisch wonen aan het water Merendree

Zuid georiënteerde bouwgrond van 2.350 m2 in Merendree, Nevele, met vooraan prachtig zicht op het water. Hier bouwen & zalig wonen? Neem vrijblijvend contact met Lynn via 0472 230 782 of lynn@absbouwteam.be.

ABS projecten

EUREKA! TOPARCHITECTUUR IN NAZARETH I N S TA P K L A A R 2021

TE KOOP 4 patiowoningen, 18 schakelwoningen, 8 appartementen en 1 handelsgelijkvloers.

Meer info? Contacteer Herman 0495 30 98 09 - herman@absbouwteam.be

ABS projecten

Laatste appartementen te koop Binnenkort instapklaar!

Park de Borchgrave - Olsene Laatste appartement te koop van de 48

instapklaar juni 2020

ST.AM - Sint-Amandsberg Laatste appartement te koop van de 26

instapklaar april 2021

Project Romain - Wetteren Laatste appartement te koop van de 9 instapklaar juli 2020

ABS projecten

entropic 13 appartementen

KNOKKE-HEIST

Interesse? Neem vrijblijvend contact met Pascal via 0495 52 44 05 of pascal@absbouwteam.be

COLOFON

ABSOLUUT ONLINE

Uitgever Anton Gonnissen ABS Bouwteam, Schoonzichtstraat 33, 9051 Sint-Denijs-Westrem, T 09 242 85 65 info@absbouwteam.be www.absbouwteam.be Hoofdredactie Leslie Vanhecke – Savvy PR & Communicatie www.savvy.be Lay-out Emilie Favril, ABS Bouwteam David Kino, www.newdays.be

YOUR DAILY SHOT OF PURE ARCHITECTURE & GREAT LIFESTYLE follow read the blog www.absoluutmagazine.be

Redactie Leslie Vanhecke Stijn Vanbiervliet (eindredactie) Koen Van der Schaeghe (p. 48 - 50 en p. 62 - 67) Anton Gonnissen (p. 5, p. 8 - 16, p. 18 - 25 en p. 80 - 81) Grete Simkuté (p. 100 – 101, p. 106 - 107, p. 109) Beeld Tim Van de Velde (p. 8 - 16 en p. 70 - 75) Thomas De Bruyne - cafeine.be (p. 28 - 33) Jesse Willems (p. 49 - 50 en p. 54 - 59) Alexander Popelier (p. 66 - 67 en p. 90 - 97) Redactie bereiken? redactie@absoluutmagazine.be Adverteren? contacteer Choisi – info@choisi.be of 0477 67 11 08 ABSoluut verschijnt tweemaal per jaar. Het volgende nummer komt uit in november 2020. U kunt alle edities integraal online raadplegen op onze website www.absoluutmagazine.be

Uitgever en auteurs betrachten grote zorgvuldigheid bij de samenstelling van dit magazine. Zij aanvaarden geen enkele aansprakelijkheid voor schade, van welke aard ook, die het gevolg is van onjuiste vermelding en/of zetfouten. Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Ten aanzien van hetgeen in deze uitgave is opgenomen, is getracht voor zover deze niet bekend waren de auteursrechthebbenden te achterhalen. Voor zover er sprake is van onjuiste vermelding van auteursrechthebbende is dit gebaseerd op te goeder trouw verkregen gegevens. Uitgever aanvaardt geen aansprakelijkheid voor eventueel ontbreken van toestemming van auteursrechthebbenden.

Relax, leun achterover en geniet.

Maai nooit meer uw gras. Toadi, de zelfrijdende tuinrobot, gebruikt een camera om autonoom in uw tuin rond te rijden. De maaimotor met hoge prestaties maait zelfs het wildste gras tot de perfecte lengte. En door de nachtvisie kan Toadi ‘s nachts uw tuin beveiligen.

ARCHITECTUUR: PASCAL FRANCOIS • FOTO: CAFEINE.BE

CONTACT BOSMANSHAARDEN EEGENE 91-93, 9200 DENDERMONDE W BOSMANSHAARDEN.BE BOSMANSHAARDEN

GET OUR GOLDEN EDITION MAGAZINE . 10 MAIL US : MAGAZINE@BOSMANSHAARDEN.BE

ABSOLUUT 20

Articles inside

Boeken

Belgische tools voor outdoorfools

Van Eyck in Gent

Heerlijke hotspots dichtbij

Jan De Cock

Design zkt publiek

De 20 van Van Duysen

Videokunst

Abdij Roosenberg

Op vakantie in eigen huis

De wending in het jaar van Muller Van Severen

Casa patio