Ucieczka od bezradności

który propaguje książka The Five Invitations. Trak­ tuje ona, jak podkreśla Ostaseski, nie tyle o śmierci i umieraniu, ile przede wszystkim o życiu. Dokład­ niej rzecz biorąc – o domniemanym „życiu pełnym”, tym Świętym Graalu rozlicznych duchowych i roz­ wojowych praktyk. Życiu, które – choć nieodwołalnie kończy się śmiercią – cechuje się zarazem niespoty­ kanymi powszechnie jakościami, w szczególności zaś tytułową „pełnią”, o której wprawdzie nic konkret­ nego nie sposób powiedzieć, ale którą przedstawia się tam nieustannie jako obiekt wyjątkowej troski.

Niezależnie jednak od braku definicji tego sta­ nu – mającego być wszak naszym horyzontem i ce­ lem – bardzo precyzyjnie i skrupulatnie opisane są symptomy jego braku. W kolejnych opowieściach, które poznajemy na kartach The Five Invitations – po­ dobnie jak w życiorysach bohaterów zaludniających książkę Czego najbardziej żałują umierający – przewija­ ją się wątki głębokich frustracji, latami tłumionych pretensji i agresji, niespełnionych marzeń o sukce­ sach zawodowych i miłosnych, splątanych relacji rodzinnych i przyjacielskich, a także chorób, które atakują w najmniej spodziewanym momencie. Osta­ tecznie i paradoksalnie dopiero śmierć – czy raczej świadomość nieubłaganie zbliżającej się śmier­ ci – potrafi skierować te życiorysy na właściwe tory.

I nawet jeśli przestawienie zwrotnicy przychodzi bezradność wobec śmierci | 31