Zaman Nederland

MEI 2008 ~ JAAR: 4 ~ NUMMER: 29 ~ GRATIS

www.zamannederland.nl

Van diversiteitsbeleid naar diversiteitsmanagement iew Interv

10

‘Groot draagvlak voor mensen die handen uit de mouwen steken’

14

‘Er is in Nederland een tragedie gaande…’

19

‘Wakker worden Nederland’

22

‘Allochtonen’ op de arbeidsmarkt: Geen gelijke kansen, wel verbeteringen

NIEUWS

ZAMAN

MEI 2008

COLUMN

Lekker meedoen

A

ls projectmanager bij een omroep in Hilversum - waar ik ongeveer 7 jaar heb gewerkt - heb ik ongeveer 40 mensen aangenomen. Soms na een sollicitatiegesprek, soms omdat ik iemand al kende. Dat laatste had mijn voorkeur. Dan was de kans op een ‘miskoop’ het kleinst. Als baas van televisieseries probeer je een team zo samen te stellen dat er gedurende de hele looptijd van het project zo min mogelijk wrijving is. Er is vaak veel geld gemoeid met het maken van televisie, en dan kun je er geen typen bij hebben die ‘niet passen’. Iedereen moet lekker meedoen.

In mijn eerste jaar als manager lette ik bij de samenstelling van mijn teams op een aantal dingen. Natuurlijk moest iemand goed zijn in zijn vak. Een regisseur moet mooie montages maken, een producer moet kunnen onderhandelen, een lichttechnicus mag nooit lui zijn. Maar daarna kwamen de wat subtielere eisen om de hoek kijken. Wat is de indruk die je van iemand hebt? Doet iemand wel lekker mee? Is dit een lastpak in vergaderingen? Kan ik die persoon aan, als we een conflict krijgen? Ben ik daarvoor sterk genoeg? Zeker als de werkdruk hoog is, je hebt tenslotte wel vier of vijf teams van 8 tot 15 mensen rondlopen, wil je alleen die mensen die passen in jouw plannen. Althans zo deed ik dat toen ik begon. Ergens kreeg ik al wel in de gaten dat die strategie niet altijd de beste televisieprogramma’s oplevert.

En toen kwam Annemiek, een goede regisseur. En ik wilde 4 documentaires van 50 minuten laten maken. In het eerste gesprek ergerde ik me al kapot aan haar. Ze was heel direct, maar ook stronteigenwijs. Daar hebben regisseurs al snel last van, want ze zijn ‘heer en meester’ over hun film, en ze moeten dus ook wel b.brandsma@planet.nl een beetje kleur afgeven, maar dit was een bijzonder exemplaar. Ik wist het meteen. Als ik haar aanneem dan heb ik driekwart jaar strijd. Ze zal mijn uitgangspunten ter discussie stellen, ze zal misschien over werktijden en vergoedingen beginnen, ze wil een andere montagestudio, ze heeft drie draaidagen meer nodig. Misschien ziet ze het straks niet zitten, en komt er even een enorme dip in het project. Kortom, ik was inmiddels al wat meer gevorderd in mijn vak van manager, zou het mij lukken om met Annemiek die sprong te wagen?

Ik heb het haar voorgelegd en uitgelegd; hoeveel ellende kan ik met jou verwachten? Ben jij een trouble-maker? Ik heb het haar ook gezegd; jij past niet in mijn plaatje. Dat maakte de weg vrij voor een heel goed contact. Ik heb toch gekozen voor Annemiek, het was een inspannend project, maar het heeft me veel gebracht. Haar eigenheid bracht een enorme sterkte in het project. Ik was trots op wat zij maakte. Maar het was niet iemand die lekker meedeed. Daarna heb ik mensen (bijna) nooit meer aangenomen op mijn eigen voorkeuren, maar op mogelijkheden die de kandidaat beloofde voor mijn organisatie.

BART BRANDSMA

‘Discriminatie op de arbeidsmarkt begint in je eigen hoofd’ Zo hoort het, maar dat is moeilijk. Het vraagt van managers een eigenschap waar ze volgens de boekjes toe in staat moeten zijn, maar lang niet altijd zijn. Een open blik en oog voor kwaliteiten van mensen, waarbij je voorbij gaat aan je persoonlijke voorkeuren. Een manager moet zelf leren aanpassen. Dat vraagt ervaring en zelfverzekerd in je vak staan. Je ziet het bij ervaren managers. Die kunnen goed onderscheid maken (onderscheiden is de letterlijke vertaling van discrimineren), die zien wat er in mensen zit. Die passen zich daarop aan. Discriminatie op de arbeidsmarkt – een heel dik politiek en juridisch woord – kun je niet zomaar tegengaan met wetgeving en advocatuur. Discriminatie op de arbeidsmarkt begint in je eigen hoofd. Past iemand in het plaatje, heb ik er geen last van, doet iemand straks lekker mee? Of durf je te gaan voor iets anders?

Bart Brandsma is filosoof, schreef het boek De hel, dat is de ander; het verschil in denken van moslims en niet-moslims en is als onderzoeker verbonden aan het Dominicaans Studiecentrum te Nijmegen (www.bartbrandsma.nl)

2

NEDERLAND

Gülen en Pamuk op nominatielijst intellectuelen Foreign Policy, één van de meest vooraanstaande internationale tijdschriften, heeft een lijst van 100 nog levende vooraanstaande denkers gepubliceerd. Daaruit moeten de 20 grootste intellectuelen ter wereld worden gekozen.

Onder de genomineerden bevinden zich ook Fethullah Gülen en Orhan Pamuk. De lijst is samengesteld aan de hand van een uitvoerig selectieproces en telt naast Gülen en Pamuk ook de namen van onder anderen Umberto Eco (schrijver, Italië), Noam Chomsky (intellectueel, VS), Jürgen Habermas (filosoof, Duitsland), Fareed Zakaria (journalist, VS), Muhammed Yunus (econoom, Bangladesh) en Bernard Lewis (historicus, Groot-Brittannië). De genomineerden staan allen wereldwijd bekend om hun exceptionele bijdragen aan het internationale debat. De uitslag van de verkiezing zal door de lezers bepaald worden.

Hiervoor is een enquête opgezet die op www.foreignpolicy.com is in te vullen. In totaal kan de lezer op de site vijf stemmen uitbrengen.

Selectie De nominatielijst is in samenwerking met de Engelstalige krant Prospect opgesteld. In de categorie religieuze leiders bevinden zich behalve Fethullah Gülen ook paus Benedictus XVI, islamoloog Tariq Ramadan en Yusuf El Kardavi. In totaal zijn 2 klimatologen, 4 religieuze leiders, 6 activisten, 6 historici, 6 leiders, 8 kunstenaars en romanschrijvers, 8 journalisten, 8 wetenschappers, 8 filosofen, 11 economen en 17 politici genomineerd. Slavoj Zizek (socioloog), Muhammed Yunus (econoom), Nobelprijswinnaar en oudpresidentskandidaat in de VS Al Gore, Bernard Lewis (historicus), Christopher Hitchens (schrijver), de Tjechische staatsman en auteur Vaclav Havel, New York Times schrijver Thomas Friedman, politicoloog Francis Fukayama, comman-

Fethullah Gülen

Orhan Pamuk dant van het VS-militairen in Irak generaal David Petraeus, Nobelprijswinnares uit Iran Þirin Ebadi en de Russische schaker Garry Kasparov maken ook deel uit van de selectie.

De gehanteerde selectiecriteria zijn volgens de jury: “Naast het gegeven dat de genomineerden allen behoren tot de meest betrokken denkers ter wereld, hebben we zo eenvoudig mogelijke selectiecriteria gahanteerd. Zo moeten de denkers nog in leven zijn en nog steeds actief en betrokken zijn. Ook moet iemand een uitzonderlijke bijdrage hebben geleverd buiten de grenzen van het eigen land.” Tweederde van de lijst bestaat uit Amerikaanse en Europese intellectuelen. Uit het Midden-Oosten zijn 11 namen opgetekend. De enquête, waarmee de ‘20 grootste intellectuelen ter wereld’ zullen worden bepaald, is te vinden op de site www.foreignpolicy.com.

Zaman Turkije

NEDERLAND - Maandelijks Nieuws- en Opinieblad

ADVERTEREN IN ZAMAN

Mei 2008

yazar@zamanhollanda.nl

Uitgever:

+31(0)10 2013740

Nr.: 29

Oplage: 50.000

Gratis Time Media Group

Hang 4, 3011 GG Rotterdam

Tel.: 010-2013744

PB 21028, 3001 AA Rotterdam

Fax: 010-2013749

info@zamanhollanda.nl

www.zamanhollanda.nl

Hoofdredacteur

Alaattin Erdal

Eindredacteur

A. van Cruyningen

Advertenties

Köksal Yazar

Mob.:+31(0)6-41 362 995

yazar@zamanhollanda.nl Correspondenten

ONTVANG (GRATIS) ZAMAN NEDERLAND info@zamanhollanda.nl Zaman Nederland is een Nederlandstalig maandblad van Time Media Group het wordt u gratis aangeboden.

Als u het niet wenst te ontvangen kunt u zich afmelden via: info@zamanhollanda.nl

Basri Doðan-Amsterdam

dogan@zamanhollanda.nl

Yasin Yaðcý-Rotterdam

yagci@zamanhollanda.nl Vertegenwoordigers

Asým S. Mecidhan-Deventer

mecidhan@zamanhollanda.nl

Fazlý Altýntaþ-Eindhoven

altintas@zamanhollanda.nl

Abdulmuttalip Demirci-Amsterdam Kemal Bolat-Noord-Holland

demir@zamanhollanda.nl bolat@zamanhollanda.nl balban@zamanhollanda.nl

Mustafa Balban-Zuid-Holland Ayhan Gülec-Brrabant

gulec@zamanhollanda.nl

ISSN: 1871-4722

ZAMAN

3

NIEUWS

NEDERLAND

MEI 2008

“Inburgeringsexamen discrimineert” Het inburgeringsexamen dat veel migranten in eigen land moeten afleggen voordat ze naar Nederland komen, werkt discriminerend.

Vooral Turken en Marokkanen worden getroffen door het verplichte examen.

Dat concludeert Human Rights Watch in een rapport dat de mensenrechtenorganisatie donderdag presenteert. De organisatie vindt dat het inburgeringsexamen in het buitenland zich op discriminerende wijze richt tegen gezinshereniging uit niet-westerse landen.

Migranten uit bijvoorbeeld de Europese Unie, de Verenigde Staten, Australië en Japan hoeven geen examen af te leggen voordat ze naar Nederland komen.

Sinds maart 2006 moeten niet-westerse migranten tijdens het inburgeringsexamen in eigen land aantonen dat ze enige kennis van de Nederlandse taal en cultuur hebben. Het examen wordt telefonisch afgenomen. Omdat de examendrempel te laag was, heeft het kabinet recentelijk besloten het examen te verzwaren.

Gezinshereniging bemoeilijkt Human Rights Watch vindt dat Nederland gezinshereniging voor specifieke groepen bemoeilijkt. “Deze maatregelen houden gezinnen gescheiden en lijken erop gericht te zijn bepaalde soorten mensen uit Nederland te weren”, aldus Holly Cartner, in Europa verantwoordelijk voor de mensenrechtenorganisatie.

De organisatie constateert dat sinds de invoering van het examen de aanvragen voor gezinshereniging en gezinsvorming uit Turkije en Marokko

sterk zijn teruggelopen. Dat zou niet alleen komen door de vereiste kennis van het Nederlands, maar ook door de kosten van 350 euro per examen.

Human Rights Watch vindt dat het integratie-examen in het buitenland moet worden afgeschaft. Het zou onvoldoende duidelijk zijn waarom sommige migranten wel een examen moeten afleggen en anderen niet. Die onderverdeling zou er ook toe kun-

nen leiden dat niet-westerse migranten “eerder vervreemden van dan integreren in de Nederlandse samenleving”.

ANP, Den Haag

Gesaneerd asbestschip Otapan terug naar Turkije Het gesaneerde asbestschip Otapan is deze week vertrokken uit Nederland. De laatste belemmeringen daarvoor zijn volgens milieuminister Jacqueline Cramer opgeheven.

De Turkse eigenaar van het schip, de werf Simsekler, en de Nederlandse overheid zijn het eens geworden over een verdeling van de kosten die zijn gemaakt sinds het schip medio 2007 asbestvrij is verklaard.

Simsekler neemt 240.000 euro voor zijn rekening van de ongeveer 550.000 euro aan liggeld, havengeld, verzekering, sleepkosten en kosten van toezicht, die het ministerie van VROM sinds 27 juni heeft uitgegeven. Met deze schikking worden langdurige en kostbare procedures vermeden,

laat de bewindsvrouw de Tweede Kamer in een brief weten.

De Otapan lag van 1999 tot 2006 in Amsterdam. Daarna vertrok het schip voor sanering naar Turkije maar de Turkse autoriteiten weerden het schip omdat er te veel asbest aan boord zou zijn. In de papieren stond dat het om 1000 kilo ging, in werkelijkheid was dat bijna 77 ton. De kapitein maakte vervolgens rechtsomkeert.

De Otapan werd teruggesleept naar Amsterdam, maar werd uiteindelijk een jaar geleden gesaneerd in de haven van Rotterdam. Er bleef 850 kilo asbest achter, die niet kan worden verwijderd zonder het schip te slopen. In oktober kreeg de Otapan een nieuwe ligplaats in ‘s Gravendeel.

Daarvandaan

wordt het 170 meter lange zeeschip rond het middaguur via de Oude Maas naar de Nieuwe Waterweg gesleept, en vandaar naar Turkije om alsnog gesloopt te worden.

Om uit de impasse te komen, heeft VROM gezorgd voor het schoon opleveren van de Otapan. Er loopt nog steeds een procedure tegen de voormalige Mexicaanse eigenaar van het schip om de saneringskosten, een bedrag van 4,5 miljoen euro, te verhalen, aldus Cramer.

ANP, Den Haag

299,85 delig 12 persoons luxe

porseleinservies.nl

www.

Tel. : +31 (0)618474283 geen bezorgkosten

Muldur Loodgietersbedrijf

Alle soorten CV installaties en loodgieters werkzaamheden voor aantrekkelijke prijzen.

Tel: 0641528503 0643029839 muldur@orange.nl

Nederlands eerste familie restaurant zonder alcohol

Tel.:030 214 82 68 / 06 45 904 550 WWW.OTTOMAANRESTAURANT.NL Jutfaseweg 219, 3522 HS Utrecht

4 NEDERLAND Van diversiteitsbeleid naar diversiteitsmanagement ESSAY

ZAMAN

MEI 2008

Het zogenoemde diversiteitsbeleid in Nederland werkt niet. De cijfers omtrent de arbeidsparticipatie van etnische minderheden op de Nederlandse arbeidsmarkt spreken voor zich. Personen die afkomstig zijn uit etnische minderheidsgroepen zijn de laatste twintig jaren drie tot vier keer hoger vertegenwoordigd in de werkloosheidscijfers dan witte Nederlanders. Een vergelijking van tweede generatie jongeren afkomstig uit etnische minderheden met Nederlandse jongeren levert geen aanzienlijk ander beeld op. Hier is de werkloosheid onder de etnische jongeren twee keer hoger dan onder de Nederlandse jongeren. Uit onderzoek is telkens gebleken dat factoren als arbeidservaring, beheersing van de Nederlandse taal, opleidingsniveau en zoekgedrag op de arbeidsmarkt van personen afkomstig uit de etnische groepen niet toereikend zijn als verklaring voor de mindere arbeidsparticipatie onder leden van deze groeperingen.

ARTWELL CAÝN

De politie als illustratie De constatering is dat culturele verschillen en discriminatie aan de poort en op de werkvloer een rol hierin kunnen spelen. Diversiteitsbeleid wordt vaak door diverse beleidsmakers, arbeidsorganisaties, deskundigen en interculturele professionals gehanteerd als een van de belangrijkste methoden om de arbeidsparticipatie van etnische minderheden te verwezenlijken. Ter illustratie kan de politieorganisatie dienen. In de jaren tachtig begon de politie als een van de eerste arbeids-

organisaties met een werving- en selectiebeleid dat was gericht op etnische minderheden en met het organiseren van antidiscriminatiecursussen. Meer dan vijf en twintig jaar na dato blijkt de politieorganisatie wel in staat om een instroom van personen uit de etnische groepen op gang te brengen. De politie blijkt echter niet in staat om de doorstroom van deze aanwinsten te bevorderen en hun vroegtijdige uitstroom te voorkomen.

Ik meen dat het knelpunt van doorstroom en uitstroom binnen de politieorganisatie samenhangt met

www.uwmakelaarsite.nl

EV- en - nDÜKKAN - OFÝS WOONBEDRIJFSRUIMTE

KÝRA VERKOOP - ALIM AAN& HUUR SATIM

oor v d j i t Het is aarSite.nl kel UwMa

Advies bij aan- en verkoop Aan- en verkoop bemiddeling Taxaties - Huur - Verhuur - Beheer Goudse Rijweg 400, 3031 CK Rotterdam ^ Tel:010-212 52 97 ^ Fax:010-213 26 10

www.uwmakelaarsite.nl

de organisatiecultuur van de politie.

Wellicht is deze constatering niet nieuw. Maar er rijzen wel vragen: Moet de politieorganisatie doorgaan met het gebruiken van een diversiteitsbeleid dat als vernis fungeert? Heeft zo’n beleid invloed op structurele factoren in de organisatie, zoals het gebrek aan goede omgangsvormen, het zich thuis voelen door de nieuwkomers en respect voor gendervraagstukken, etnische en culturele verschillen? Meestal niet.

Net als in veel andere organisaties zijn er krachten die kost wat het kost willen vasthouden aan oude waarden en gebruiken. Te vaak is diversiteitsbeleid slechts een zaak van alleen de afdeling personeel en organisatie of de sector HRM. Verschillende optiek Diversiteitsbeleid wordt in Nederland regelmatig vanuit twee optieken bekeken. Enerzijds is er de overheid met een moreel appel op haar eigen organisaties, het maatschappelijk middenveld en het bedrijfsleven om meer etnische minderheden in dienst te nemen ten behoeve van een afspiegeling van hun aantal in de samenleving.

Anderzijds is er de gedachte van de economische bottom-line voor het bevorderen van winst, die grotendeels door het bedrijfsleven wordt gevolgd. Althans, zo schijnt het te zijn, in werkelijkheid is de nadruk in de laatste jaren komen te liggen op de behoeften van de organisatie.

Voor wat betreft de hoogopgeleide etnische minderheden zijn hun kansen op een hogere functie vooralsnog beperkt.

Ter verdere illustratie; mevrouw Guusje ter Horst, de minister van Binnenlandse Zaken, heeft met het korpsbeheerdersberaad van de politie en de brandweer de volgende percentages ten aanzien van de kroonbenoemingen afgesproken: in de korpsleiding dient 50% van de kroonbenoemden in de periode 2008–2011 vrouw en/of allochtoon te zijn; in de schalen 15 en 16, niet zijnde de korpsleiding, dient 30% van de kroonbenoem-

den in de periode 2008–2011 vrouw en/of allochtoon te zijn.

Management Ik meen dat deze en soortgelijke voornemens van de overheid slechts gerealiseerd kunnen worden door diversiteitsbeleid los te laten en meer aandacht aan diversiteitsmanagement te besteden. Er bestaat een wezenlijk verschil in de wijze waarop diversiteitsbeleid in Nederland tot nu toe wordt toegepast, met inbegrip van het omdopen van het integratiebeleid in de gemeente Amsterdam tot diversiteitsbeleid, en het implementeren van diversiteitsmanagement.

Diversiteitsmanagement kan een geïntegreerd instrument zijn dat in nauwe verbinding staat met het strate-

5

ZAMAN

ESSAY

NEDERLAND

MEI 2008

tiek niet gerealiseerd hebben.

Wetgeving ‘met tanden’ Aan deze wetgeving met ‘tanden’ dient een aantal gerichte acties gekoppeld te zijn ten behoeve van een effectieve insteek met betrekking tot diversiteitsmanagement in Nederlandse arbeidsorganisaties. Te denken valt aan een viertal acties; het opnemen van diversiteitsmanagement als een belangrijk onderzoeksterrein op hogescholen en universiteiten; het gericht promoten van best practices van de arbeidsorganisaties die het gedurfd hebben om diversiteitsmanagement aan te gaan; het vaststellen van quota in de overheidsorganisaties voor de instroom en doorstroom van etnische minderheden en vrouwen naar managementposities; en het systematisch stimuleren van ideeën en acties rond quota in de gesubsidieerde organisaties in het

Fairway Villas

maatschappelijk middenveld.

In het geval van het bedrijfsleven gaan wij er van uit dat leidinggevenden in dit onderdeel van de samenleving over toereikend inzicht beschikken om te beseffen dat implementatie van diversiteitsmanagement hun kansen kan verrijken om de uitdaging aan te gaan in de nieuwe ‘emerging markets’ van de wereld. Het spreekt voor zich dat diversiteitsmanagement succesfactoren met zich brengt, maar ook valkuilen kent. De kunst is om alle belanghebbenden volledig te betrekken bij het gezamenlijke doel van de organisatie.

Artwell Cain is vorig jaar gepromoveerd op het proefschrift ‘Sociale mobiliteit van etnische minderheden in Nederland’. Hij is verbonden aan Ace Advies.

There are 23 Fairway Villas. The villas are 3 bedroom and are exceptionally spacious. They offer very modern everyday living and are very well situated for all the ammenities that one could wish for. The large communal swimmingpool, with its pool bar and sunbathing decks, is very impressive. On the complex there is a reception, bar/restaurant, Turkish bath, jacuzzi, sauna, table, tennis, snooker, fitness and 24 hour security.

There is everything you need on site for an entertaining and relaxing holiday, unless you wish to venture to the beach or a game of golf which is only 5 minutes away.

0

99,00

gisch beleid van de organisatie. Dit houdt in dat de bereidheid aanwezig dient te zijn bij management en personeel om de oude cultuur van de organisatie te zien veranderen. Het werken aan het behalen van een gezamenlijk doel door alle belanghebbenden staat voorop bij het creëren van de nieuwe organisatiecultuur. In tegenstelling tot wat bij diversiteitsbeleid gebruikelijk is, dienen afspraken en beleidsvoornemen in het kader van diversiteitsmanagement niet te blijven steken in nobele intenties. Drukmiddelen en sancties zullen nodig zijn in specifieke organisaties en in bepaalde settings om de boel los te krijgen en de doelstellingen te realiseren. Dit betekent ten aanzien van het hierboven genoemde voorbeeld waarbij de minister van Binnenlandse Zaken een hoeveelheid kroonbenoemingen onder vrouwen en leden van etnische minderheden wil verwezenlijken, dat zij wetgeving dient te ontwikkelen en laten uitvoeren. Met andere woorden, hoofden van dienst en andere managers komen niet meer weg met verhaaltjes over het niet kunnen vinden van... wanneer zij de targets van de poli-

Book an inspectio

n visit today..

,000

115

Villa Pearl Mountain View has 16 detached two and three bedrooms villas, they are all tastefully designed and offer very spacious accommodation. All Villas have a large lounge, fully fitted kitchen and dining area. Two bedroom villas hava 3 ensuites and 3 bedroom villas have one main bathroom and 2 ensuites. The villas have wonderfully large balconies and terraces where you can spend time overlooking the pool and appereciate the cooling mountain breezes, which is a relief on those hot sunny days. The location of Mountain View makes their position very desirable on the rental market offering all the ammenities one could possibly need on their holiday.

Orka Homes can now offer foreigners a Turkish mortgage to finance their dream home in Turkey. For further information please contact us...

www.orkahomes.com

ZAMAN

MEI 2008

6

NEDERLAND

Advertorial

Verenigde Staten; recessie of niet?

Een vraag die veel economen bezighoudt is: zit Amerika nu in een recessie of niet? Het voorlopige groeicijfer voor het eerste kwartaal is licht positief en dat heeft voor opluchting in de markten gezorgd. Toch denken wij dat dit optimisme voorbarig is.

Philip Marey

Positief groeicijfer verhult recessie Als we naar de componenten van het Amerikaanse BBP kijken, zien we een sterke vertraging van de consumptiegroei en zelfs een krimp in de bedrijfsinvesteringen. Veel commentatoren wijzen erop dat als je goed naar de cijfers kijkt, de licht posi-

tieve BBP-groei eigenlijk een beetje geflatteerd is door een toename in de voorraden, die waarschijnlijk is ontstaan omdat bedrijven geconfronteerd werden met een onvoorziene daling in de vraag. Niet echt een teken van een groeiende economie dus. Maar wat je veel minder hoort is dat economische groei-

cijfers vastgesteld worden voor hele kwartalen, terwijl recessies in Amerika vastgesteld worden per maand. Dat betekent dat als een recessie in de tweede maand van een kwartaal begint, de positieve groei in de eerste maand voldoende kan zijn om toch nog een positief groeicijfer voor het kwartaal als geheel te krijgen. En dat is precies wat er nu aan de hand lijkt als we kijken naar de maandelijkse indicatoren. Januari was eigenlijk niet zo'n heel slechte maand en zelfs beter dan december. De sterke verslechtering heeft pas in februari plaatsgevonden, vandaar dat wij ervan uitgaan dat Amerika

pas toen in een recessie terecht is gekomen.

Daarbij moet gezegd worden dat wij ook niet uitgaan van een heel diepe recessie, wat weer consistent is met een licht positief groeicijfer over het hele kwartaal. Tenslotte een laatste punt over het groeicijfer voor het eerste kwartaal en dat is het altijd terugkerende thema van de herzieningen van macro-economische cijfers. Voor het groeicijfer van het eerste kwartaal krijgen we nog een revisie dit jaar en een jaarlijkse revisie in de zomer van 2009. Tijdens de recessie van 2001, die in maart begon en tot en met november duurde, werd herhaaldelijk een positief groeicijfer gepubliceerd voor het eerste kwartaal van 2001, tot de zomer van 2002, toen de jaarlijkse revisie dat groeicijfer bijstelde van +1,3% tot -0,6%.

Milde recessie, bescheiden herstel Hoewel de Amerikaanse economie in het eerste kwartaal van 2008 nog positieve BBP-groei heeft laten zien, mede omdat januari nog niet zo slecht was, heeft het tweede kwartaal een aanmerkelijk lagere beginsnelheid. Met de Amerikaanse consument gaat het steeds slechter. Het consumentenvertrouwen is verder weggezakt en bevindt zich nu zelfs op het niveau van de recessie van 1990-1991. En dat voorspelt ook weinig goeds voor de effecten van de fiscale stimulus van de overheid in mei en juni. Met dit lage vertrouwen, is de kans groot dat de Amerikanen dat geld gaan oppotten. Bovendien zal ook een deel opgaan aan de hogere energieprijzen, zodat ze in reële termen eigenlijk niet zoveel extra zullen gaan besteden. Voor het Amerikaanse bedrijfsleven is het beeld op dit moment gemengd. In de bouw en de industrie gaan nog steeds veel banen verloren. De activiteit in de industrie is nog steeds zwak, terwijl het pessimisme onder huizenbouwers toegenomen is. Van de huizenmarkt valt dit jaar sowieso weinig positiefs te verwachten. Het aanbodoverschot is nog erg groot en het zal in het huidige verkooptempo nog tot in 2009 duren voordat dit is weggewerkt. Dit betekent ook dat investeringen in woningen waarschijnlijk zullen blijven krimpen in de rest van het jaar en pas in de loop van volgend jaar zullen oppikken. Daarentegen lijkt de dienstensector weer op gang te zijn gekomen en in april was er voor het eerst sinds december zelfs weer sprake van substantiële werkgelegenheidsgroei. Al met al lijkt het erop dat we met een milde recessie te maken hebben.

Het niet-financiële bedrijfsleven bevindt zich nog steeds in een gezonde financiële positie en de wereldeconomie biedt naar verwachting ook in 2008 nog voldoende kansen voor Amerikaanse exporteurs. Bovendien zullen de maatregelen van de Fed naar verwachting de noodlijdende binnenlandse vraag van een bodem voorzien de komende maanden: van september 2007 tot april 2008 werd de beleidsrente verlaagd van 5,25% tot 2,00%: de effecten hiervan werken steeds verder door in de reële economie. Wij verwachten dan ook een lichte krimp van de Amerikaanse economie in het tweede en derde kwartaal van dit jaar, gevolgd door een bescheiden herstel in het laatste kwartaal. Per saldo gaan wij er dan ook vanuit dat de Amerikaanse economie in 2008 toch nog met 1,0% zal groeien, na 2,2% in 2007 en 2,9% in 2006. Voor 2009 verwachten wij een verder herstel, tot 1,6% BBP-groei, maar nog steeds beneden trend, omdat de huizenmarkt zoals het er nu uitziet tot ver in 2009 een blok aan het been zal blijven van de Amerikaanse economie. De risico’s van ons basisscenario zijn dan ook vooral neerwaarts. Nieuwe problemen in de financiële sector, mede ten gevolge van aanhoudende problemen in de huizenmarkt, en terugkerende onrust op de financiële markten zouden de recessie kunnen verdiepen en verlengen.

ZAMAN

7

NEDERLAND

NIEUWS MEI 2008

‘Studeren in VS is prima investering’ ‘In Nederland denken wij Amerikanen heel goed te kennen, dankzij de beelden die wij op tv zien.

Maar wanneer je in Amerika woont, kom je er snel achter hoe vertekend ons beeld eigenlijk is.’

[

SEMRA CELEBI

]

Ülkühan Büyük, afgestudeerd in Internationale Betrekkingen vertrok in 2006 naar de VS om de Master Internatonal Relations te doen aan Syracuse University in New York.

Op de vraag waarom zij ervoor heeft gekozen om in de VS te gaan studeren, antwoordt Ülkühan Büyük dat de kwaliteit van de universiteiten in dit land erg hoog is en dat ze met het oog op de toekomst de voordelen hiervan op academisch en professioneel niveau wilde benutten.

Haar familie rea-

geerde erg positief op haar keuze om in de VS te gaan studeren.

‘Hun eerste reactie op mijn wens om in Amerika te gaan studeren was een uiting van trots. Ik heb eerder in Spanje gestudeerd en voor een half jaar stage gelopen in Costa Rica. Vanwege deze eerdere initiatieven waren ze al gewend geraakt aan mijn internationale oriëntatie. Hoewel ze zich wel zorgen maakten om mijn veiligheid in het buitenland, hebben ze mijn keuzes en wensen altijd gerespecteerd.’

belang van buitenlandervaring en de voordelen van een studie in Amerika onderschatten. ‘Bovendien zijn ze zich vaak niet bewust van de financiële mogelijkheden die in Nederland worden geboden om in Amerika te gaan studeren, terwijl deze steun juist erg groot is. Studeren in de VS is geen makkelijke opgave, want er moet veel geregeld worden.

Organisaties als Fulbright kunnen je hierbij enorm goed helpen, niet alleen financieel, maar ook organisatorisch.’

Studeren in het buitenland

Fulbright beurs

Er is steeds meer belangstelling bij allochtone studenten om te gaan studeren in het buitenland.

Toch blijft deze groep nog steeds sterk ondervertegenwoordigd ten opzichte van autochtone studenten. Het aantal studenten van allochtone komaf dat een beurs heeft aangevraagd bij het Fulbright Center de afgelopen jaren, is op één hand te tellen. Redenen die hiervoor worden aangevoerd zijn het gevoel niet aan het benodigde geld te kunnen komen, ouders die niet erg stimuleren en het gebrek aan toegang tot de goede informatie. Ülkühan beaamt dit en vult aan dat allochtone studenten vaak het

De grootste belemmering lag voor Ülkühan op financieel gebied. Dit heeft ze weten op te lossen met de Fulbright beurs en aanvullende beurzen via het Fulbright Center. ‘Een studie in de VS is gezien de kwaliteit van het onderwijs niet goedkoop, maar het is het elke cent waard en op lange termijn is het de beste investering die je kunt doen.’

Op de vraag waarom Ülkühan de Fulbright beurs heeft aangevraagd antwoordt ze dat deze beurs zeer prestigieus is en je kansen om aangenomen te worden op goede universiteiten in de VS verhoogt. ‘Alleen al met de

titel Fulbright-student heb je een voorsprong op andere Nederlandse studenten die in de VS studeren.’

Vertekend beeld Na haar studie in de VS is het beeld dat Ülkühan had over het land in grote mate veranderd. ‘In Nederland denken wij Amerikanen heel goed te kennen door de beelden die wij op tv zien. Maar wanneer je in Amerika woont, kom je er snel achter hoe vertekend ons beeld eigenlijk is. Amerikanen zijn geen oppervlakkige kerkgangers die alleen maar fastfood eten. Ze zijn niet zo chauvinistisch en intolerant als de beelden op tv ons willen doen geloven.’

Eenmaal terug in Nederland ondervindt Ülkühan de voordelen van haar studie in de VS doordat ze sneller banen krijgt aangeboden en een enorm netwerk heeft opgebouwd, zowel nationaal als internationaal. ‘Het is een geweldige ervaring die niet in woorden uitgedrukt kan worden.’

Het Fulbright Center organiseert in juni drie bijeenkomsten in Amsterdam, Rotterdam en Utrecht, speciaal gericht op studenten van allochtone komaf.

Het Center streeft ernaar het aantal beursaanvragen van allochtone studenten actief te verhogen door middel van deze bijeenkomsten. www.fulbright.nl

OPINIE

MEI 2008

ZAMAN

8

NEDERLAND

COLUMN

“Ik word gediscrimineerd!”

V

erschillend zijn we allemaal, maar verschillend zijn is iets heel anders dan buiten of tegen onze eigen wil door anderen verschillend gemaakt worden. Iemand kan een donkere huid hebben en daardoor verschillen van mensen met een lichtere huid. Het verschil is daar, maar het zegt verder niets over de menselijke kwaliteiten van de persoon in kwestie. Pas als iemand aan dit, op zichzelf onbelangrijke, verschil andere verschillen gaat vastplakken, verschillen die automatisch uit het verschil in huidskleur zouden voortkomen – dan wordt het gevaarlijk en beledigend. “Alle zwarten zijn...”, of “alle joden zijn...”, of “alle Arabieren zijn...”.

Hoe komen mensen tot dit soort discriminatie?

Er zijn beroepen, die blootstaan aan het risico van cynisme. Als je als politieman voortdurend, dag aan dag te maken krijgt met ontspoorde allochtone jeugd, en je blik reikt niet verder dan je dagelijkse werkomgeving, dan liggen cynische uitspraken als hierboven geciteerd voor de hand. Zulke negatieve oordelen over anderen zeggen meer over degene die discrimineert dan over de gediscrimineerde. Ze zeggen: ik kan dit verschil tussen jou (en je gelijken) niet in mijn buurt aan, daarom mag je hier niet zijn.

Als vluchtelingenwerker werd ik geconfronteerd met het feit dat racisme zich overal voordoet; op de Balkan, in het Midden-Oosten, tussen Latijns Amerikanen, in Noord en Zuidelijk Afrika en natuurlijk ook in de westerse wereld en hier in Nederland. En ik heb gezien hoe destructief het kan zijn als mensen negatief bejegend werden op grond van eigenschappen, die buiten hun macht liggen. Serviërs, die niet in één ruimte in het asielzoekerscentrum de maaltijd wilden gebruiken met Bosnische moslims, Bedoeïenen, herkenbaar aan hun huidskleur, die in het Midden-Oosten vanzelfsprekend als onbetrouwbare barbaren bejegend worden, die ene zwarte Peruviaan onder de vluchtelingen uit Latijns Amerika, die door iedereen uit de weg werd gegaan. De jonge Poolse functionaris bij een grote organisatie, die in alle ernst opmerkte: “Ja er is veel antisemitisme in Polen. Moet je je voorstellen hoeveel erger dat nog zou zijn als er in Polen meer joden zouden zijn”. Maar ook de Nederlandse werkgever die zei “Ach meneer, geloof me nou maar, die mensen zijn niet gewend aan hard werken”. En als je dan serieus inging op die klacht en begeleiding aanbood om een goed gekwalificeerde vluchteling zijn of haar weg te laten vinden in het bedrijf: “De klanten willen het niet”, of: “Ik heb zelf niks tegen die mensen, maar mijn werknemers, dat wil je niet weten!...”

tekort gedaan. Dan ontstaan gevaarlijke vicieuze cirkels. Ik zag bijvoorbeeld hoe Roma in Roemenië door de buitenwereld zo sterk met criminaliteit geïdentificeerd worden, dat voor velen van hen geen andere weg meer begaanbaar is dan die van de criminaliteit, en dat al generaties lang. En de Roma koesteren op hun beurt steeds meer hun eigenheid en mijden echt contact met de buitenwereld.

Een voordeel van de Nederlandse situatie is, dat discriminatie en racisme hier op de agenda staan: je kunt het onderwerp aan de orde stellen en men zal weten waar je het over hebt. Ik heb in veel landen gemerkt dat discriminatie en racisme normaal of vanzelfsprekend gevonden worden.

Minister: Geen inperking vrijheid meningsuiting De arrestatie van cartoonist Gregorius Nekschot betekent niet dat de vrijheid van meningsuiting in Nederland extra wordt ingeperkt. ,,Daar is geen sprake van'', zei minister Ernst Hirsch Ballin van Justitie.

Het Openbaar Ministerie (OM) verdenkt de cartoonist van het opzettelijk beledigen van bevolkingsgroepen en van het aanzetten tot haat. Zijn teke-

Advies en training startende en gevestigde ondernemers in Amsterdam en omstreken

Voor bedrijfen gevestigd in de stadsdelen

Bos en Lommer; Osdorp; Slotervaart; GeuzenveldSlotermeer

‘Een voordeel van de Nederlandse situatie is, dat discriminatie en racisme hier op de agenda staan’ Maar ik ervoer ook de andere kant van de medaille: de verinnerlijking binnen de gediscrimineerde groep van een misplaatst gevoel van slachtofferschap, dat eigenlijk het discriminerende oordeel overnam, ofwel door zich te gaan gedragen, zoals men denkt dat 'de anderen' het verwachten, ofwel door eigenlijk te gaan geloven dat men nooit zal kunnen participeren in een samenleving, die door die 'anderen' wordt gedomineerd. Kortom, door de strijd op te geven of te vervangen door ongerichte agressie of rancune. De 'anderen' (blanken, politie, politici, alle westerlingen) worden op één hoop gegooid: “ik word gediscrimineerd”. Daardoor wordt degenen, die zich juist openstellen voor wie anders is en die zoeken naar bondgenootschappen, Dr. Frits Florin is filosoof met als specialisme de filosofie van S. Kierkegaard. Daarvoor was hij 30 jaar werkzaam in het Nederlendse en Europese vluchtelingenwerk.

ningen zouden moslims discrimineren.

Tegen 'Nekschot' werd in 2005 aangifte gedaan.

Afgelopen dinsdag werd hij door de politie opgepakt in zijn woning. Tussen de aangifte en de arrestatie zat een lange periode, omdat niet bekend was wie er schuilging achter het pseudoniem. ,,Zijn identiteit is pas zeer recent bekend'', zei Hirsch Ballin na afloop van de ministerraad.

ANP, Den Haag

* Etaleren & Winkelinrichting * Promotie & Publiciteit * Marketing * Verkoopvaardigheden * Financiën * Personeelszaken * Timemanagement Voor alle trajecten is er begeleiding

AANMELDING rsookha@stew.nl www.stew.nl ------------------------------------STEW advies @ training kleinbedrijf Tourniairestraat 1, 1065 KK Amsterdam Tel.: 020 623 93 63 Fax: 020 420 08 04

Zijn ook uw zaken aan vernieuwing toe, mis deze kans niet.

Dit ondernemersaanbod Vernieuwende Zaken wordt gesteund door de afdeling Economische Zaken van Gemeente Amsterdam.

Eigen bijdrage max €100,-

ZAMAN

De Briefwisseling

9

NEDERLAND

OPINIE

MEI 2008

In deze rubriek schrijven Alaattin Erdal en Frans Jozef van der Heijden elkaar elke maand over uiteenlopende onderwerpen die beiden na aan het hart gaan.

Glazen vloer

Achterstand Beste Frans Jozef,

Beste Alaattin, van de sterke met de economische ontwikkeling Wil Nederland gelijke tred houden aan dek uiterste noodzaak. Ons hens alle is dan ap ensch geme landen in de Europese rs werkeloos itteren een deel van onze staatsburge land kan zich niet nog langer perm wat hun afkomst en, mens jonge voor nen begin te thuis te laten zitten. Dat geldt om van wie de en in het algemeen en voor vrouwen ook is. Dat geldt nog meer voor vrouw bijzonhet in en gebor zijn hier niet ers moeders en grootmoed econoonze in en vrouw de tot l voora der. Om mij in deze brief achterstelling van werkwilmie te beperken: botte afwijzing of lige vrouwen is contraproductief. er een probleem als wel Het glazen plafond is daarbij mind en op de nationale werkvrouw de van el aande kte beper het vooral in de betekenis van vloer. Kennelijk is die vloer van glas, rlijk glad om je staande te gevaa en en betred te om onplezierig benadering dan ook van deze in is d plafon houden. Het glazen De eerste zorg is om de meer. straks ver later zorg, maar daaro Frans Jozef van zij kinderen hebook op de werkvloer te houden als en vrouw der Heijden ben. f.heyden@chello.nl effectieve steun van de Helaas hebben zij daarbij niet veel dat vrouwen pas met een regering. Die begrijpt nog steeds niet, ren van blijven deelnemen wanneer hun kinde gerust hart aan het arbeidsproces willen goede opvang verzekerd zijn. igen, nog niet eens zo vanzelfsprekend. Somm Nu is dat zelfs voor alle vrouwen zelf pen die begrij n, hange n blijve zijn grond de koude die nog in een soort feminisme van werk willen, zij wanneer vrouwen én kinderen én dubbelslag niet goed. Zij vinden dat an op te belastingbetaler met de kosten daarv de r zonde ken uitzoe n moete dat zelf als gen die alleen de moeite waard zijn bedra voor n werke en vrouw veel zadelen. Dat eging die aandacht verdient. overw geen lijk kenne is nd, verdie ze zwart worden

loos in de weg zit ‘Er is meer dat werkende vrouwen hope en over opvang’ tting dan alleen beroerde opva rde opvathopeloos in de weg zit dan alleen beroe Maar, beste Alaattin, er is meer dat politieke proalle ks ondan is ij chapp maats de van tingen over opvang. De inrichting een school, niet erg veranderd. Er is nauwelijks gressiviteit van de laatste veertig jaar ook weinig zijn Er ren. kinde met van de vrouw die rekening houdt met werktijden ren op het beslag dat schoolgaande kinde men afstem willen ijden werkt die werkgevers rs dat een met verstand geleide 24-uu staan Laat n. legge er moed hun nu eenmaal op t. breng rbij dichte oor daarv n economie oplossinge ie zo nleving, waarmee CDA en ChristenUn Het gezin als de hoeksteen van de same de vrouw in dat gezin. van hals de om steen molen een als graag pronken, werkt daarbij teen dan ligt voor haar rekening, waarop die hoeks Zij neemt kennelijk het fundament de man de waar nen gezin die in dag de aan t sterks te pronken. Dit treedt natuurlijk het ‘klassieke’ een lijk roepe onher dan zich t Er teken zogenaamde ‘echte’ kostwinner is. haar huis van haar kinderen houdt en orde in die , vrouw een an waara af, ng taakverdeli instizin is het huwelijk een ‘zelfzuchtig die In . appen ontsn kan meer nastreeft, niet md. Een zelfzuchtig instituut van genoe werd krant Volks de in gs tuut’, zoals dat onlan de man wel te verstaan. een typisch discussie over het glazen plafond In dat licht, beste Alaattin, is de bekende Nederlanvan kken espre tafelg en fora ke Nederlandse discussie, voor politie punten dolt daar almaar groter gemaakt, de stand ders voor de TV. Het probleem word ten slotte op om esteld voorg rtie propo buiten n driester geformuleerd, de maatregele niets uit te lopen. een glajonge vrouwen zijn de discussie over Toch zie ik lichtpunten. Steeds meer al eraden in met werk én kinderen, ook vastb leven hun n richte Zij ij. zen plafond voorb wereld om hem draait. Wat ik daar de dat denkt s steed nog die er hebben ze een partn meer zijn vrouwen van allochtone afkomst niet vooral mooi bij vind is dat vooral jonge ie van werken, kindemater e arstig weerb de n blijke zij tegen te houden. Uitgerekend discriminatie best aan te kunnen. Zij weten hoe ren krijgen en carrière maken het bemoediheel niet lijk eigen het Is g. gestaa en d bestreden moet worden: vasthouden delijk uitein top de op ht uitzic en werk sie over gend, dat juist deze vrouwen de discus eigen hand te laten zien hoe zij hun leven in on gewo door vegen ltafel borre van de niet meer lijk dat op den duur de regering daar nemen? Ik houd het zelfs voor moge omheen kan.

Ik ga deze keer met je mee. Samen met jou wil ook ik me deze keer focussen op de positie van de vrouwen op de arbeidsmarkt. Vrouwen vormen samen met allochtonen nog steeds de groep die volop bezig is met hun emancipatie in de samenleving. Soms laten we de wereld om ons heen er rooskleuriger uitzien dan ze in werkelijkheid is. In het Westen, en in het bijzonder in Nederland, wordt vaak geroepen dat onze zich emanciperende ‘vrouwen’ en ‘allochtonen’ als voorbeeld kunnen dienen, zeker voor ‘achtergebleven gebieden’ in de wereld.

Met ‘onze’ vrouwen en allochtonen is het goed gesteld, zeg maar, we hebben onze zaakjes goed geregeld, althans dat denken wij. We slaan ons vaak op de borst, zoals de gladiatoren uit het verre verleden na een bloedige overwinning, dat zogenaamde Alaattin Erdal achterstelling hier allang uit den boze is, een fenoDirecteur meen uit het verre verleden, een station dat allang Time Media Group gepasseerd is. We praten er niet eens over, stel je a.erdal@timemedia.nl voor, wat zullen ze niet denken, enerzijds de verregaand geëmancipeerde, beschaafde wereld om ons heen en anderzijds de ‘sukkels’ die maar een voorbeeld aan ons moeten nemen?

Maar, is de werkelijkheid ook zo rooskleurig als deze spiegel ons voorhoudt? Ik maak uit jouw brief op, dat de zaken anders liggen dan wij denken en zeker op dit punt deel ik je mening. Niet alleen de autochtone vrouwen, maar vandaag de dag helaas ook de vele allochtone spelers in het veld, hebben nog steeds te kampen met achterstand en achterstelling. We leven anno 2008 nog immer in een wereld die wordt gedomineerd door mannen, en dan ook nog mannen, die blank en grijs zijn. De anderen hebben dag in en dag uit strijd te voeren, niet alleen voor gelijke rechten, maar ook voor de posities die hen toekomen. Niet alleen op basis van ras en sekse, maar op basis van competenties en empowerment.

Een paar weken geleden heeft Zaman Nederland, samen met de Dialoog Academie en het Studium Generale van de Erasmus Universiteit een debat georganiseerd. Het debat ging over de vele hoogopgeleide allochtonen die terug gaan naar onder andere de herkomstlanden van hun ouders.

De titel was : ‘Wakker Worden, Nederland!’ Omdat wij dachten dat Nederland nog niet door had dat dit nieuwe fenomeen op termijn zeer kwalijke vormen gaat aannemen. Met funeste sociale en economische gevolgen voor de welvaart en het welzijn in Nederland.

‘Nederland is niet alleen zijn zonen maar ook zijn dochters aan het kwijtraken’ Afgelopen week ben ik samen met 25 mensen uit mijn netwerk, vooral hoogopgeleide autochtone Nederlanders, op werkbezoek geweest in Istanbul. Daar hebben wij onderwijsinstellingen, in het bijzonder een Turkse universiteit bezocht. Het bezoek werd door de groepsleden ervaren als een bijzonder bezoek, en vaak als een ‘eye opener’ getypeerd. Tijdens ons bezoek aan deze Turkse universiteit werden we te woord gestaan door een Nederlandstalige docent van Turkse origine, ooit werkzaam in Delft, nu verbonden aan deze universiteit. Hij heeft voor Istanbul gekozen, enerzijds omdat Istanbul een uitdagende omgeving en werkervaring biedt, maar vooral ook omdat hij denkt dat de sfeer in Nederland allang is verpest door onze welbekende politieke schreeuwlelijkerds en de onverantwoord opererende mainstream media. Een bij mij bijgebleven zinnetje van deze meneer was verontrustend: ‘Er zijn nog vele anderen uit Nederland nu in Turkije en er komen jaarlijks meer mensen terug’.

Nederland is niet alleen zijn zonen maar ook zijn dochters aan het kwijtraken. Niet omdat Nederland weinig te bieden zou hebben, maar juist door een halsstarrige, gemankeerde en kleinzielige houding. Een houding die mensen niet alleen verder vervreemdt van de stad waarin ze leven, maar helaas ook een die hen een toekomst en hun ambities in het moederland lijkt te ontnemen.

INTERVIEW

ZAMAN

MEI 2008

10

NEDERLAND

‘Groot draagvlak voor mensen die handen uit de mouwen steken’ Zaman Nederland sprak met Ahmet Taskan, algemeen secretaris van HOGIAF, over mogelijkheden en moeilijkheden voor allochtone ondernemers in Nederland.

Wie bent u en waar staat HOGIAF voor?

Ik ben Ahmet Taskan en sinds de oprichting van de federatie fungeer ik als Algemeen Secretaris van deze organisatie.

HOGIAF (Turkse afkorting van ’Federatie van Jonge Ondernemers Nederland’) is een overkoepelende organisatie van negen lokale allochtone ondernemersorganisaties. HOGIAF is gehuisvest in Rotterdam en heeft via lidorganisaties kantoren in Rotterdam, Amsterdam, Den Haag, Utrecht, Deventer Hengelo en Den Bosch. Dankzij het grote draagvlak onder de allochtone ondernemers is HOGIAF binnen anderhalf jaar uitgegroeid tot de grootste allochtone ondernemersorganisatie met meer dan 600 leden. HOGIAF wil bijdragen aan een vruchtbaar onderne-

mersklimaat, het verbeteren van kwaliteit en kwantiteit van ondernemers, integratie van ondernemers binnen de bestaande structuren van de ondernemerswereld in Nederland, het bevorderen van internationale handel, met name met herkomstlanden, en van maatschappelijk verantwoord ondernemen.

HOGIAF wil ook een bijdrage leveren aan het stimuleren van ondernemerschap en wijkeconomie in de veertig aandachtswijken en stelt hiervoor zijn brede netwerk beschikbaar voor de gemeenten en andere (lokale) partijen die zich op ondernemers richten.

Daarom is HOGIAF toegetreden tot de Alliantie Groep Krachtwijken van minister Vogelaar van Integratie en Wijken.

Tevens heeft HOGIAF zitting in de Dutch Trade Board, werkgroep Turkije om een bijdrage te leveren met betrekking tot de zakelijke verhoudingen en het bevorderen van de handelsrelaties tussen Nederland en Turkije.

Ook maakt HOGIAF met genoegen deel uit van de beweging van de heer Doekle Terpstra onder de naam ‘Benoemen en Bouwen’.

‘De vergrijzing biedt onze leden de mogelijkheid om snel door te groeien en uit te breiden’

Ahmet Taskan Wat zijn de voornaamste problemen en kansen voor leden van HOGIAF?

Lassen Sleutelaar Industrie reiniging Grondkabel werken Magazijn medewerker Detacheren S. Levent E. Keskin

s.levent@kamer.nl e.keskin@kamer.nl

Rotterdam en omgeving

Van Riemsdijkweg 20 3088 HC Rotterdam Tel.: 010-429 59 45 Fax: 010-429 56 05

Grootste probleem voor de leden is dat het steeds moeilijker wordt om kwalitatief goede werknemers te vinden, en daarnaast de overbodige wet- en regelgeving die het ondernemen minder aantrekkelijk maakt.

Een ander punt is dat het helaas niet altijd even goed gesteld is met de professionaliteit van de ondernemers.

Als het gaat over kansen wil ik eerst opmerken dat er een groot draagvlak is in Nederland voor mensen die de handen uit de mouwen steken, die ondernemen.

Overal word je met open armen ontvangen. Een andere belangrijke kans voor onze leden is dat er de komende jaren steeds duizenden bedrijven zullen worden overgedragen wegens vergrijzing. Dit biedt onze leden de mogelijkheid om snel door te groeien en uit te breiden.

Vindt u dat discriminatie een belemmerend effect heeft voor succes van allochtonen uit uw branche?

Wanneer er sprake is van discriminatie werkt het uiteraard belemmerend voor de betrokkenen die worden gediscriminerd.

Ik zie zelf geen discriminatie maar eerder het ontbreken van effectieve netwerken bij de allochtone ondernemers. Ook de participatiegraad van de allochtone ondernemers binnen de bestaande structuren in de Nederlandse ondernemerswereld laat te wensen over. Ik zie dat meer als het probleem dan dat er sprake zou zijn van

bewuste discriminatie.

Bestaat er een zogenaamd glazen plafond (onzichtbare belemmeringen) voor allochtonen die willen doorstromen naar hogere managementfuncties?

Wij merken wel dat sommige mensen besluiten te ondernemen omdat zij zich belemmerd voelen als het gaat om de doorstroming binnen de organisatie waar zij aan het werk waren. Maar het zou niet eerlijk zijn om zo stellig te zeggen dat ook ondernemers worden belemmerd wanneer zij willen participeren binnen de besturen of platforms. Het probleem is tot nu toe dat er wel mogelijkheden zijn om te participeren maar dat er weinig of geen kandidaten zijn die dergelijke functies willen bekleden.

‘Mensen moeten blijven investeren in hun eigen ontwikkeling’ Hoe kunnen allochtonen discriminatie en uitsluiting zelf voorkomen? Wat adviseert u diegenen die belemmeringen tegenkomen in hun carrière?

Met name in het bedrijfsleven telt in het algemeen de kwaliteit. Wanneer iemand kwaliteiten heeft, stroomt diegene heus wel door. Daarom ben ik van mening dat mensen meer en meer moeten investeren en blijven investeren in hun eigen ontwikkeling, zodat zij aantrekkelijk blijven voor de arbeidsmarkt.

Zaman Nederland

ZAMAN

11

COLUMN

Ook trots op het antidiscriminatiebeleid van de overheid?

W

erkloosheid onder allochtonen vertoont een grillig beeld.

Volgens het CBS was 4% van de autochtonen in 1999 werkloos tegenover 13% van de allochtonen. Het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) liet voor 2005 cijfers zien van respectievelijk 9 en 20%, en zelfs 40% onder allochtone jongeren. Voor 2007 wordt in de nota “Concretisering plan van aanpak discriminatie op de arbeidsmarkt” van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, dat op 23 april aan de Tweede Kamer is gestuurd, gesproken van 3.7% en 10.1%. Werkloosheid onder allochtonen is met andere woorden continu bijna drie keer hoger dan onder autochtonen.

Werkloosheid onder deze groepen wordt vaak verklaard vanuit het perspectief van 'blaming the victim'. Zij zouden te lui zijn, missen de noodzakelijke scholing en hechten weinig waarde aan onderwijs, terwijl de oorzaak veel meer in verschijnselen als vooroordelen en discriminatie gezocht moet worden.

In de afgelopen drie decennia heeft de overheid toch talrijke maatregelen getroffen om de werkloosheid onder hen te bestrijden, zoals de Wet Bevordering Evenredige Arbeidsdeelname Allochtonen van 1994, diens opvolger de Wet SAMEN, het MKB-convenant, het convenant Grote Ondernemingen en de vele maatregelen van gemeenten. Door het uitblijven van sancties bij niet-naleving was het voorspelbaar dat die maatregelen vooral tot meer bureaucratie zouden leiden.

Immers, de wetten legden bedrijven slechts een rapportageverplichting op over de etnische samenstelling van hun personeelsbestanden. Zes jaar later concludeerde de ‘Task force Minderheden en de Arbeidsmarkt’ dat 80 procent van de bedrijven nog steeds geen allochtonen in dienst had.

‘Politieke partijen staan voor een dilemma’

Discriminatie De houding van de overheid met betrekking tot directe, en indirecte vormen van discriminatie, zoals vooroordelen, nepotisme, onnodige eisen en de taal- en representativiteit-smoes (enkele ingrediënten van het glazen plafond), als meest hardnekkige barrières voor allochtonen, was echter overwegend passief, terwijl het effect van discriminatie keer op keer werd bevestigd. Onderzoek in opdracht van het ministerie van Sociale Zaken toonde in 2005 aan dat een derde van de allochtonen discriminatie op het werk ervoer. De discriminatiemonitor van het Sociaal Cultureel Planbureau liet vorig jaar zien dat uitgestroomde allochtone HBO- en WO-studenten aanzienlijk vaker zonder werk

Durf De terughoudendheid bij het formuleren van effectieve maatregelen komt niet alleen doordat discriminatie zeer moeilijk aantoonbaar is, maar is eerder het resultaat van gebrek aan politieke durf. Zeker in een tijd waarin werkgevers discriminatie als ‘risicovermijdend gedrag’ beschouwen, politici stigmatisering als ‘vrijheid van meningsuiting’ zien, en het verwerpelijke etnocentrisme als ‘trots op Nederland’ kwalificeren.

Gedurfd beleid vereist het inzetten van krachtige instrumenten zoals ‘contract compliance’. Een maatregel die onder andere door de Amerikaanse overheid voor datzelfde doel met succes werd ingezet en reeds in 1989 door de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid in Nederland is bepleit. Dat houdt in dat overheidsopdrachten vooral worden toegekend aan bedrijven die daadwerkelijk kunnen aantonen dat hun personeelsbestand een afspiegeling is van de etnische samenstelling van de bevolking.

Draagvlak Politieke partijen in de coalitie weten dat in de samenleving thans geen draagvlak hiervoor gevonden kan worden, maar staan tegelijkertijd voor een dilemma.

Enerzijds staat het treffen van pijnlijke maatregelen ten gunste van allochtonen op de arbeidsmarkt gelijk aan politieke zelfmoord, maar anderzijds betekent het voortgaan op de huidige koers uitsluiting van allochtonen en bestendiging van een etnisch gedefinieerde onderlaag in de samenleving. Dit zijn helaas ideale ingrediënten voor meer polarisering en verscherping van de sociale spanningen, vooral in een tijd waar politieke partijen de etnische tweedeling voor demagogische doeleinden misbruiken. Voortzetting van de huidige koers is noch politiek, noch moreel verantwoord.

Prof.dr. W.A.R. (Wasif) Shadid is hoogleraar in interculturele communicatie. Verzorgt onderwijs en advisering en verricht onderzoek op dat vakgebied en de multiculturele samenleving in het algemeen.

MEI 2008

EU: Turkse wetswijziging is stap in goede richting

bleven dan hun autochtone collega’s en dat dit niet te verklaren was uit verschillen met autochtonen voor wat betreft het afstudeercijfer, het niveau van opleiding, leeftijd en geslacht. Ander onderzoek heeft eveneens aangetoond dat allochtone jongeren twee tot drie keer minder kans hadden op een stageplaats.

Maatregelen tegen discriminatie kwamen gewoonlijk echter niet verder dan het aankondigen van meer onderzoek, het instellen van commissies, voorlichting over beeldvorming, en het aansluiten bij bestaande maatregelen. De hierboven genoemde kersverse nota van Sociale Zaken vormt hierop helaas geen uitzondering.

Blaming the victim

NIEUWS

NEDERLAND

Brussel heeft voorzichtig positief gereageerd op de aangekondigde hervorming van het omstreden Turkse wetsartikel 301, dat de vrijheid van meningsuiting in Turkije ernstig belemmert.

'Nu is het tijd dat de Turkse autoriteiten vrijheid van meningsuiting voor alle Turken gaan garanderen', zo reageert een woordvoerder van de EU tegen de Britse zender BBC. De door het Turkse parlement goedgekeurde wetswijziging wordt gezien als een 'eerste welkome stap' daartoe. EU-voorzitter Slovenië noemt de stap een 'indicatie van de voortdurende Turkse inzet voor hervormingen'. Hervorming van het omstreden wetsartikel is voor de Europese Unie een absolute voorwaarde om de toetredingsgesprekken met Turkije voort te zetten.

Kerincsiz, die op het moment overigens zelf vastzit omdat hij lid zou zijn van terreurgroep Ergenekon, dreigde eerder ook PvdA-staatssecretaris Nebahat Albayrak aan te klagen, omdat ze deel uitmaakt van een regering die de Armeense genocide veroordeelt.

Aanklachten

Nieuw

Artikel 301 van de Turkse wet bepaalt dat iedereen die de Turkse identiteit of de Turkse natie beledigt, kan worden veroordeeld tot een celstraf van drie jaar. Onder anderen Nobelprijswinnaar Orhan Pamuk en de inmiddels vermoorde ArmeenseTurkse journalist Hrant Dink werden aangeklaagd op basis van dit artikel.

De Turkse advocaat Kemal

In de aangepaste wet is het nog wel verboden de Turkse natie te beledigen. Maar nieuw is dat de minister van Justitie toestemming moet verlenen voordat een zaak bij de rechter aanhangig kan worden gemaakt.

Bovendien is de maximumstraf voor belediging teruggebracht van drie naar twee jaar.

BBC

I N C I.N.C. Rolluiken Leverancier van: - Rolluiken (Met BORG- VEB Certificaat) -

Garage Deuren Rolgordijnen Lamellen Rolhekken Jaloezieen Laminaat

-

Industriedeuren Zonneschermen Alarm installaties Reparaties Onderdelen

- Eigen fabricage

- Brandwerende Rolluiken - Inbraak Preventie volgens Politie Keurmerk

rvice e s e i t a repar 24 uur

Abr. Van Stolkweg 94 - 3041 JA Rotterdam Tel: 010-290 7177 - Fax 010-290 7484 - WWW.INC-ROLLUIKEN.NL

NIEUWS

ZAMAN

MEI 2008

12

NEDERLAND

AIVD heeft geleerd van fouten Volgens minister G. ter Horst (Binnenlandse Zaken) zijn de structurele tekortkomingen die na de moord op Theo van Gogh bij de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) werden geconstateerd, inmiddels gerepareerd.

De minister zei dit tijdens een recent overleg met de Tweede Kamer. In een kritisch rapport dat enkele weken geleden verscheen, constateerde een commissie dat de AIVD de ‘belangrijke rol en de gewelddadige uitstraling’ van de moordenaar van Theo van Gogh destijds heeft onderschat. Er deden zich enkele structurele problemen bij de inlichtingendienst voor. Zo mankeerde er nogal wat aan de onderlinge uitwisseling van informatie, de mogelijkheden om internet goed in de gaten te houden en de samenwerking met de regionale inlichtin-

gendiensten van de politie. Op deze terreinen heeft de dienst volgens minister Ter Horst sindsdien structurele verbeteringen doorgevoerd.

Niet alle trajecten voor verbetering zijn overigens al afgerond. De AIVD is bijvoorbeeld nog steeds bezig met het uitbreiden van de organisatie. Dit jaar moeten er honderd nieuwe mensen bijkomen. Verder heeft de inlichtingendienst nog twee jaar nodig om een nieuw systeem voor informatieverwerking in te voeren. Ter Horst verklaarde tegenover de Kamer dat ze niet kan beloven dat de AIVD nooit meer fouten zal maken. Maar de dienst heeft volgens de bewindsvrouwe wel geleerd van vroegere fouten. Zij vertrouwt erop dat de dienst zijn taken nu goed aankan.

ANP, Den Haag

Hoofdgebouw AIVD

Joost Lagendijk

Toespraak europarlementariër valt slecht in Turkije In Turkije is ophef ontstaan over een toespraak die Europarlementariër Joost Lagendijk onlangs hield op de universiteit in de Turkse stad Izmir.

Ramp Lagendijk zou de sociaaldemocratische oppositiepartij CHP ,,een ramp'' hebben genoemd en ,,een partij waar Europese sociaaldemocraten zich voor schamen''. De CHP is woedend en Turkse kranten geven de rel flink de ruimte.

Kritiek Lagendijk geeft toe scherpe kritiek geuit te hebben op de CHP, maar ontkent over een ramp en over schaamte gesproken te hebben. Hij hield zijn publiek in Izmir, naar zijn inschatting bestaande uit CHPaanhang, voor dat het vooral regeringspartij AKP is geweest die hervormingen heeft doorgevoerd om Turkije dichter bij de EU te brengen. De CHP, zo zei hij, zegt wel voor Europa te zijn, maar steunt in de praktijk geen enkel hervormingsvoorstel.

ANP

ZAMAN COLUMN

Wederkerigheid

E

en oude, wijze man kreeg eens bezoek van een jongeman die bij hem in de buurt was komen wonen.

“Wat kan ik voor je doen?” vroeg de oude man.

“Ik heb veel problemen,” zei de jonge man, “maar het ergste is wel dat ik geen vrienden heb.

Als ik ’s morgens van huis ga, is er niemand die me groet. Op mijn werk vraagt niemand me hoe het met me gaat. Als ik naar het theehuis ga, spreekt niemand me aan. En als ik ’s avonds thuiskom, is er niemand die me vraagt wat ik nodig heb en of ik wel gelukkig ben. Kortom, ik heb geen vrienden en er is niemand die van me houdt.”

“Mag ik eens vragen,” vroeg de oude man, “of je ’s morgens als je van huis gaat de mensen die je tegenkomt zelf wel vriendelijk groet? En of jij je collega’s op het werk belangstellend vraagt hoe het met hen gaat? Als je naar het theehuis gaat, maak je dan zelf wel een praatje met deze of gene?

En bied je in je huis wel gastvrijheid aan mensen die alleen zijn en wat gezelschap nodig hebben?

Vraag je andere mensen wel eens of ze gelukkig zijn?”

“Nee, dat heb ik niet gedaan,” zei de jonge man.

De oude man concludeerde: “Dan heb je niet begrepen dat vriendschap en goede relaties gebaseerd zijn op wederkerigheid.”

SAJIDAH ABDUS SATTAR www.nimatullahi-soefi.nl

Discriminatie is een probleem dat morele, psychologische, maatschappelijke en juridische kanten heeft. Het discrimineren van anderen –ongeacht om welke reden– is een uiting van zelfzuchtigheid, gebrek aan inlevingsvermogen en vaak ook angst. Soms worden vrouwen gediscrimineerd, of homo’s of ouderen, dan weer moslims of buitenlanders in het algemeen. Als een soort ziekte in de samenleving maakt het alle betrokkenen ongelukkig, en veroorzaakt veel persoonlijke pijn en maatschappelijke onvrede.

Wie gediscrimineerd wordt, kan daar boos en verbitterd door raken, maar dat helpt niet echt. Of zo iemand kan zich terugtrekken en zichzelf gekwetst en zielig blijven voelen. En ook dat verbetert de situatie niet. Om de valkuil van zelfbeklag te vermijden, kun je het ook andersom bekijken. In zekere zin is degene die discrimineert nog beklagenswaardiger dan diens slachtoffer. Hij of zij lijdt klaarblijkelijk aan een persoonlijkheidsstoornis, en aan irrationele angsten en onzekerheden. Het principe van wederkerigheid heeft die persoon nooit begrepen. Het ontbreekt de harteloze mens aan liefde en aan besef van de zin van het leven. Hoe ongelukkig moet zo iemand wel niet zijn, dat hij of zij een medemens die een beetje ‘anders’ is geen geluk gunt.

Wie maakt de samenleving? Wij, met ons allen. Als er onrust, onrecht of onvrede heerst, dan ligt dat aan ONS. Laat iedereen zijn eigen gedrag eerst onder de loep nemen en daarnaast opletten dat er aan jaloerse mensen die anderen uitsluiten en tegenwerken geen ruimte wordt gegeven. We kunnen alert zijn op pesterijen en machtsmisbruik in onze directe omgeving en zo nodig aan de bel trekken. Maar in elk geval horen we zelf het goede voorbeeld te geven en te vertrouwen op het effect van wederkerigheid.

Sajidah Abdus Sattar is coördinator van het Nimatullahi soefi-huis in Leiden (www.nimatullahi-soefi.nl) en schreef o.a. 'Islam voor beginners. Een heldere inleiding tot de wereld van de Islam' en 'De positie van de vrouw in de islam'.

13

NEDERLAND

NIEUWS MEI 2008

Amsterdam pakt discriminatie harder aan Amsterdam zet de komende jaren extra in op de strijd tegen discriminatie. Dat dat nodig is, bleek uit recente incidenten in de hoofdstad. Burgemeester Job Cohen en wethouder Freek Ossel (diversiteit) hebben daarom woensdag een plan van aanpak gepresenteerd, liet de gemeente weten.

Behalve de bestaande maatregelen om discriminatie tegen te gaan, wil het college tot 2010 extra inzetten op het verhogen van de meldingsbereidheid, het tegengaan van zogenoemde hatecrimes tegen homo's en het bevorderen van een transparant deurbeleid bij horecagelegenheden. Ook wil de gemeente als werkgever een voorbeeldfunctie vervullen.

Geregeld hebben in Amsterdam incidenten plaats die te maken hebben met discriminatie. Zo verstoorde een groepje jongeren op Koninginnedag een homomodeshow op het Rembrandtplein. Vol-

gens Cohen ligt het aantal meldingen bij het Meldpunt Discriminatie Amsterdam rond de achthonderd en is het aantal aangiften bij de politie gestegen naar 232. ,,Onderzoek toont aan dat dit slechts het topje van de ijsberg is, in de meeste gevallen wordt nooit melding gemaakt van discriminatie'', aldus de burgemeester.

In de hoofdstad wonen 177 nationaliteiten samen. Hiermee is Amsterdam de meest multiculturele stad ter wereld, stelt de Op www.meldpunt-amsterdam.nl gemeente. Uit onderzoek blijkt kan je discriminatie aanmelden dat ruim een kwart van de criminatie Amsterdam, zodat meer melAmsterdammers zich vorig jaar gediscridingen kunnen worden opgenomen en mineerd voelde. Surinamers, Turken en onderzocht. Het college wil hiervoor een Marokkanen ervoeren dat zelfs nog vaker. miljoen euro uittrekken.

In het plan van aanpak staat dat extra ANP, Amsterdam capaciteit nodig is bij het Meldpunt Dis-

INTERVIEW

ZAMAN

MEI 2008

14

NEDERLAND

‘Er is in Nederland een tragedie gaande…’

Prof.dr. W.A.R. (Wasif) Shadid is antropoloog. Hij is als hoogleraar interculturele communicatie verbonden aan de faculteit der Geesteswetenschappen van de Universiteit van Tilburg. Shadid verzorgt onderwijs en advisering en verricht onderzoek op zijn vakgebied en over de multiculturele samenleving in het algemeen. Hij is tevens verbonden aan de Universiteit van Leiden.

Alaattin Erdal sprak met Wasif Shadid over diens vakgebied, het huidige politieke klimaat in Nederland en de verhouding tussen autochtonen en allochtonen.

ALAATTIN ERDAL IN GESPREK MET WASIF SHADID

U bestudeert de communicatie tussen culturen. ,,Dat is juist. Ruimer gesteld: ik houd me bezig met interetnische relaties, dus hoe etnische groepen met elkaar omgaan.

Daarbij gaat het onder andere om vraagstukken over integratie, inburgering, interculturele communicatie en in het bijzonder om de situatie van de moslims in Nederland en andere Europese landen. Ik onderzoek hoe processen van integratie en acceptatie in de praktijk verlopen en schrijf daar artikelen, boeken en essays over.”

Wat is interculturele communicatie? ,,Dit is communicatie tussen twee mensen waarvan minimaal één zichzelf of de ander tot een andere cultuur rekent.

In zo’n geval is er sprake van interculturele communicatie.

Maar als iemand als Albayrak met iemand van het kabinet spreekt over het regeringsbeleid, dan hoeft dat niet automatisch te gelden als interculturele communicatie. Het is dus niet zo dat als iemand van een bepaalde achtergrond met iemand van een andere culturele achtergrond communiceert er automatisch sprake is van interculturele communicatie.”

De laatste jaren worden mensen met een bepaalde achtergrond steeds meer aangesproken op hun anderszijn, terwijl ze zichzelf gewoon Nederlander voelen. ,,Dat heeft te maken met twee aspecten. Het ene aspect betreft het eigen gevoel en het andere hoe de buitenwereld naar iemand kijkt. Als je jezelf ziet als iemand van Turkse achtergrond en de buitenwereld ziet dat ook zo, dan is er niets aan de hand. Het kan ook zo zijn dat iemand van Turkse achtergrond zich weliswaar als Nederlander voelt, maar dat de buitenwereld hem steeds tot de Turkse groep rekent. Dan ontstaat er op den duur een soort identiteitsconflict. Een derde modaliteit is wanneer een persoon van Turkse achtergrond

zichzelf als Nederlander beschouwt, terwijl zowel de Nederlanders als de Turken hem niet tot hun groep willen rekenen. Omdat hij bijvoorbeeld de cultuur of de taal niet goed kent. In zo’n geval krijgen we te maken met een situatie van ontheemding. Dus je hoort dan eigenlijk nergens bij.”

‘Er is wel een debat gaande, maar dat is alleen tussen Nederlandse deskundigen onderling, of tussen politici onderling’ Hoe vindt u dat de communicatie verloopt tussen mensen die hier van oudsher wonen en de mensen die zich hier nieuw zijn komen vestigen? ,,Als je het dus hebt over de dialoog, dan is daar nauwelijks sprake van. In het huidige integratiedebat is er nauwelijks debat tussen de verschillende etnische groepen. Er is wel een debat gaande, maar dat is alleen tussen Nederlandse deskundigen onderling, of tussen politici onderling. Maar moslims zijn hier nauwelijks bij betrokken. Ik hoor ze weinig, heel weinig. En degenen die je hoort hebben eigenlijk meestal een sterk staaltje van ‘de hand in eigen boezem steken’. Ze praten de kritiek van de autochtonen na. Zo’n dialoog verdient natuurlijk geen schoonheidsprijs. In een van mijn publicaties heb ik het integratiedebat wel eens een stigmatiserende kakofonie genoemd. Allochtonen wordt voortdurend etiketten opgeplakt en daar blijft het dan ook bij. Integratie in de zin van wederzijdse acceptatie is nu juist verder weg dan ooit.”

In het debat zijn we dus afgedwaald van de eigenlijke discussie. Toch gaan we op die weg voort. Is dit een bewuste keuze of heeft men niet door waar het oorspronkelijk over ging? ,,Het punt is dat er in Nederland momenteel een tragedie

Prof. dr. W. Shadid gaande is. De beschuldigingen en discriminerende uitlatingen ten aanzien van moslims worden geplaatst onder ‘vrijheid van meningsuiting’. Maar die wordt mijns inziens erg selectief toegepast. Uitlatingen van bijvoorbeeld Wilders zouden vijf jaar geleden in Nederland als extreemrechts zijn gekwalificeerd en op sommige punten strafbaar zijn. Op deze manier heeft Nederland dus geen extreemrechtse politici in tegenstelling tot bijvoorbeeld het Vlaams Belang in België, of de FPÖ van Haider in Oostenrijk. In Nederland hebben we momenteel een situatie gecreëerd waarin Wilders alles kan roepen wat hij maar wil onder het mom van de vrijheid van meningsuiting.”

De discriminatie wordt onophoudelijk getolereerd en dit creëert een gevoel van onbehagen. ,,Het probleem is dat het hier gaat om een selectieve vrijheid van meningsuiting. Als dat niet zo was, hadden de conservatieve imams in Nederland ook alles kunnen zeggen, en moslims zouden ook net zo goed recht hebben op hun Koran, ongeacht wat er in staat. Maar moslims worden in de praktijk niet als gelijken gezien met dezelfde rechten en plichten, al zijn ze in grote meerderheid gewoon Nederlanders.”

‘De machtstrijd tussen het opeisen en het ontkennen van rechten zorgt voor de spanningen die we op dit moment voelen in het land’

Wat zijn de oorzaken van deze verwaterde tolerantie? ,,Er zijn meerdere factoren, maar twee daarvan zijn het belangrijkst. Ten eerste is Nederland niet gewend aan een religie of een ideologie zonder zuil. Begin 20ste eeuw was Nederland verzuild. Je had in die tijd een socialistische, een protestantse, een rooms-katholieke en een liberale zuil. Je had daarbij vrijheid in de eigen zuil en werkte samen met de andere zuilen aan de top. Na de oorlog verwaterden deze zuilen geleidelijk. Maar terwijl deze ontzuiling aan de gang was, kwam er in de jaren zestig en zeventig een nieuwe groep zonder zuil bij, en dat waren de moslims.

Een tweede factor betreft het feit dat de tweede en derde generatie nieuwkomers zich zodanig identificeren met Nederland – en de taal en cul-

tuur kennen - dat ze hun rechten zijn gaan opeisen, in tegenstelling tot hun ouders die alles accepteerden. Het opeisen van rechten impliceert dat het autochtone deel van de samenleving macht moet inleveren.

En die machtstrijd tussen het opeisen en het ontkennen van rechten zorgt voor de spanningen die we op dit moment voelen in het land.”

Nederland is in de afgelopen eeuwen sterk geseculariseerd en ontkerkelijkt, terwijl de nieuwe groep – de moslims – hun geloof wel sterk beleven en niet goed weten hoe om te gaan met een vergevorderd seculiere samenleving. Denkt u dat dit één van de oorzaken van de problemen is? ,,Nee, dat geloof ik niet. Het klopt ook niet helemaal. De SGP, het CDA en ChristenUnie zijn samen goed voor zo’n 50 zetels; dat zijn al meer dan drie miljoen volwassen stemmers.

Nederland is geen areligieus land, zoals sommigen dat graag zouden willen zien. De grootste partij in het land is een religieuze partij, de overheid financiert het bijzonder onderwijs volledig, en de vakbonden, scholen en omroepverenigingen zijn nog steeds verzuild op religieuze basis. In vergelijking met 10 jaar geleden gaan mensen wel minder naar de kerk. Maar dat is vooral een protest tegen de

ZAMAN kerk als instituut en niet tegen de christelijke religie en het geloof. Moslims in Nederland hebben echter uiterlijke kenmerken die hier opvallen. Iemand van Turkse of Marokkaanse achtergrond valt makkelijker op dan iemand van autochtone achtergrond uit Staphorst (dorp met sterk gereformeerde invloeden red.) bijvoorbeeld. Als moslims een moskee bouwen, dan is dat anders dan een kerkgebouw waaraan men normaal gewend is. De meeste debatten over de Islam worden niet door moslims opgeroepen of aangekaart, maar door de media en politici.

Ze rakelen en blazen allerlei kwesties veelal op, terwijl daar in de meeste gevallen geen grond voor is.

De uitspraak van imam El Moumni waarin hij zei dat homoseksualiteit onacceptabel is en eigenlijk een ziekte, is in het debat anders gewogen. Er zijn visies binnen het gereformeerde christendom die daarmee vrijwel vergelijkbaar zijn. Een autochtone belijdende christen weet de uitspraak wel zo te verwoorden dat het niet wordt opgevat als discriminatie. Christenpolitici zeggen bijvoorbeeld dat ze homoseksualiteit accepteren, maar dat ze het praktiseren daarvan afwijzen. Dat is in wezen hetzelfde als wat El Moumni wilde zeggen, alleen is het anders verpakt. Wie het praktiseren van homoseksualiteit afwijst, ontkent daarmee de identiteit van de homo.”

15

INTERVIEW

NEDERLAND

Het lijkt hopeloos voor moslims... ,,Nee, hopeloos is het niet, maar op korte termijn is het zonder eigen media onoplosbaar. Daarbij wil ik zeggen dat allochtonen meer moeten opkomen voor hun Nederlandse identiteit. Ze kunnen daar meer nadruk op leggen in hun doen en laten, want anders komen ze niet op voor de rechten die de Grondwet hen heeft gegarandeerd.

Denkt u niet dat door deze grote maatschappelijke druk op moslims tegenbewegingen ontstaan van mensen uit de eigen autochtone groep met een milder en inhoudelijker verhaal? ,,Wij generaliseren veel in onze uitspraken, maar als je kijkt naar het brede scala aan ideologische verscheidenheid in de Nederlandse samenleving, dan kun je

MEI 2008

zien dat er ongeveer 15% extreemrechts, 15% extreemlinks en 70% ‘zwijgende meerderheid’ is. Nederland is goed voor maximaal 20 á 25 zetels voor extreemrechts en daar gaat het gevecht ook over.

Gelukkig komen er nu intellectuelen en maatschappelijk geëngageerden op die ons erop wijzen dat we de verkeerde kant opgaan, dat de islam een Nederlandse religie is geworden en dat moslims dezelfde rechten en plichten als autochtonen moeten hebben. Zij matigen de toon en zorgen ervoor dat de groepen nog enigszins in dialoog blijven. Het initiatief van Doekle Terpstra is bijvoorbeeld prijzenswaardig. Het is alleen jammer dat het een autochtoon initiatief is geweest en daardoor de wij-zij-deling heeft benadrukt.”

‘Ook allochtone politici schieten hier en daar tekort’ Vervolg op pagina 16

‘Nederland is geen areligieus land, zoals sommigen dat graag zouden willen zien’ Moslims lijken door deze media in een hoek gedrukt te worden. Hoe kunnen ze zich hiertegen weren? ,,We hebben in Nederland te maken met media die gericht zijn op sensatie. Eigenlijk is dat roddeljournalistiek; ethische verslaggeving wordt steeds minder in acht genomen. Men heeft ook een groep nodig om over te roddelen, en dat zijn dan de moslims of recentelijk ook de Polen. Dus anderen dan de eigen groep. Je kunt de media wel goede informatie geven over de islam en moslims, maar dat zal niet het beoogde effect sorteren. Een paar rake oneliners van Wilders of Verdonk zullen alles wat bereikt is meteen weer ongedaan maken. Ik moet zeggen, een belangrijk deel van de Nederlandse samenleving is eigenlijk niet goed politiek bewust.

Een partij als die van Fortuyn 26 zetels bezorgen, die van Wilders 9 en de aanhang van Verdonk op 23 zetels schatten, zonder te weten welk programma de partijen hebben is de kern van politieke onvolwassenheid. Het enige bekende dat de drie partijen gemeen hebben is een streng allochtonenbeleid en een sterk wij-zij denken. Dat leidt ertoe dat andere politici ook ongefundeerde, emotionele uitspraken over de multiculturele samenleving gaan doen.”

‘Als je een genuanceerd verhaal presenteert, krijg je nauwelijks aandacht’ Kunnen moslims het opnemen tegen die stortvloed aan emoties? ,,Nee, niet zonder eigen media. Er is behoefte aan meer media van en door moslims en allochtonen en niet zozeer aan meer moskeeën. Meer kranten en televisie vanuit de allochtone hoek; of autochtone media die een ander beleid dan stigmatiserende roddeljournalistiek voorstaan. Er is behoefte aan mensen die ook echt de Nederlandse samenleving bijeen willen houden en niet bang zijn om te worden getypeerd als voorstanders van de oude politiek. Dat is door het toedoen van Fortuyn bijna een scheldwoord geworden. De huidige politieke partijen zijn bang als ouderwets gezien te worden. Ze zijn verlamd door angst. De PvdA, VVD en Groenlinks zijn bang. Door de angst stemmen te verliezen stigmatiseren ze maar mee, of kunnen de extreemrechtse partijen geen adequaat weerwoord geven. Het gevolg is dat de hele samenleving stigmatiseert (beschuldigt, schande spreekt red.). Liberalen, sociaaldemocraten, christenen, zelfs de moslims doen mee. Iedereen die in media naar voren wil komen hoeft alleen maar iets negatiefs over moslims en de islam te roepen. Als je een genuanceerd verhaal presenteert, krijg je nauwelijks aandacht.”

Hang 4, 3011 GG Rotterdam Nederland | tel: +31 (0)10 201 37 40 | fax: +31 (0)10 201 37 49

www.timemedia.nl | reclame@timemedia.nl

INTERVIEW

ZAMAN

MEI 2008

16

NEDERLAND

VERVOLG VAN PAGINA 15

Brengt het juist geen evenwicht in het debat? ,,Nee, want uitspraken van Wilders houden de media weken bezig. De acties van Harry de Winter en Doekle Terpstra krijgen slechts één dag de aandacht en dan sterven ze uit. Dat komt nogmaals doordat de media hoofdzakelijk gericht zijn op roddel- en sensatiejournalistiek.

Dat geldt voor zowel de kwaliteitskranten als voor de kranten van een mindere kwaliteit.”

Wat vond u van de vergelijking van Harry de Winter die zei dat als Joden zo bejegend zouden worden het als antisemitisme zou worden gezien en nooit zou worden getolereerd. ,,Hij slaat daarmee de spijker op zijn kop. Het antisemitisme is ook niet van de ene op de andere dag begonnen.

Joden werden pas na verloop van jaren niet meer gezien als deel van de samenleving en werden voor van alles verantwoordelijk gesteld. Ik kan me herinneren dat de eerste aanslag op een moskee in Nederland in 1992 was. Dat was een brand in een moskee in Amersfoort. De NOS besteedde er toen de nodige aandacht aan en ik was één van de geïnterviewden. Ik heb het toen vergeleken met het antisemitisme en sprak van anti-islamisme. Paul Witteman heeft toen rabbijn Evers in zijn actualiteitenprogramma gehaald en gevraagd of hij het met mijn uitspraak eens was. Evers zei: jazeker. Zo is het ook met de Joden begonnen.”

‘De media zijn hoofdzakelijk gericht op roddel- en sensatiejournalistiek’

Je ziet toch dat er een dialoog ontstaat tussen moslims en niet-moslims om deze problemen het hoofd te bieden. Denkt u dat uit dit negatieve ook iets positiefs kan ontstaan? ,,Als er al contacten zijn, dan is dat hoofdzakelijk op wijkniveau. Het debat en de stigmatisering die dat heeft veroorzaakt hebben geleid tot vrijwel oncorrigeerbare verhoudingen tussen autochtonen en allochtone Nederlandse moslims.

Om deze verhoudingen weer glad te strijken hebben we misschien twee decennia nodig. Het probleem van het integratiedebat is tweeledig.

Allereerst wordt er niet op gelijkwaardig niveau gedebatteerd.

Een praktisch voorbeeld. Een dominee en een imam die debatteren over allerlei onderwerpen die de samenleving en religie aangaan. Beiden hebben weliswaar een diploma op academisch niveau, maar de één

is de taal niet geheel machtig en kan daardoor lastige sociaal-religieuze vragen niet pareren en de dominee wel. Het debat verloopt dan zeer onevenredig. Op soortgelijke wijze worden moslims al snel in de religieuze hoek geduwd.

Ook allochtone politici schieten hier en daar tekort, zowel in de gemeenteraden als in het parlement. En dat is mijn tweede punt.

Politieke partijen waar ze lid van zijn, hebben hen op de kandidatenlijst gezet omdat ze aanhang hebben onder de allochtone gemeenschappen. Maar als ze zich presenteren, dan presenteren ze zich als vertegenwoordigers van alle Nederlanders. Op zich is dat ook waar, maar tegelijk moeten ze opkomen voor de belangen van de allochtone burgers die op hen hebben gestemd. In de politiek is dat gebruikelijk: een kandidaat vertegenwoordigt een land, maar komt tegelijkertijd op voor eigen idealen en groepsbelangen. Iemand die zijn stem geeft aan de VVD weet dat hij automatisch stemt op een kandidaat die opkomt voor de belangen van ondernemers. Maar allochtone politici doen dat niet.

Hoe ideaaltypisch dit ook moge zijn, hoeft het echter niet te betekenen dat ze zich moeten distantiëren van hun achterban, zoals dat nu vaak in de praktijk het geval is.

In meerderheid nemen ze geen deel aan het integratiedebat, en zetten zich niet in duidelijke taal af tegen de verharding in de samenleving. Hun duidelijke statements in het debat mis ik helaas volledig.”

No Limits on Quality BEN JIJ OP ZOEK NAAR WERK IN DE STEIGERBOUW? Wij zoeken gemotiveerde collega’s met verantwoordelijkheidsgevoel WAT BIEDEN WIJ JOU: Goede verdiensten en secundaire arbeidsvoorwaarden Doorgroeimogelijkheden binnen het bedrijf Opleidingen en vakgerichte cursussen Woon- werkverkeer wordt verzorgd Auto van de zaak voor leidinggevende functies

Interesse of vragen? Neem dan contact met ons op!

Driemanssteeweg 658 3084 CB Rotterdam

www.kabakyer.nl

Tel: 010 478 13 13

Fax: 010 478 13 30

info@kabakyer.nl

ZAMAN

17

INTERVIEW

NEDERLAND

MEI 2008

Omroep Brabant moet ‘verkleuren’ De grootste regionale omroep in Nederland, Omroep Brabant, moet kleurrijker worden. De omroep wil meer allochtone kijkers trekken en ook het personeel mag diverser.

FATIMA AKGÜL

Dat de redacties van schrijvende pers, radio en televisie overwegend blank zijn, is een bekend fenomeen. Gebrek aan diversiteit is volgens velen een probleem, omdat het als een taak van de media wordt gezien om een weerspiegeling te zijn van de multiculturele samenleving. Dat is ook de visie van Omroep Brabant. Daarom heeft de omroep het project Kleurrijk Omroep Brabant opgezet.

Kleurrijke programma’s Omroep Brabant trekt te weinig allochtoon publiek. Hier moet verandering in komen. Daarom is Agnes van der Straaten vier jaar geleden door de omroep aangesteld als projectleider Kleurrijk Omroep Brabant. Een dag per week probeert ze zowel het personeelsbeleid als de programma's van Omroep Brabant kleurrijker te maken. Dat doet ze in samenwerking met MiraMedia, een organisatie die diversiteit zichtbaar wil maken in de media. “We willen de programma’s kleurrijker maken.

Dit betekent niet dat we speciale doelgroepprogramma’s voor allochtonen gaan maken. We willen dat onze normale programmering voor iedereen, dus ook voor allochtonen interessant is. De bedoeling is dat ook die doelgroep zich kan herkennen in de programma’s van onze omroep, door er bijvoorbeeld actief aan deel te nemen.”

Een voorbeeld van een dergelijk programma is Boschveld 55.

Het is een project dat de omroep samen met de Hogeschool van Journalistiek heeft opgezet. Vier studenten journalistiek wonen vier maanden lang in de multiculturele wijk Boschveld. Zij volgen het leven van de bewoners van de wijk en doen verslag via radio en televisie van Omroep Brabant. “We wonen in een multiculturele samenleving, dus is het belangrijk om dat ook te laten zien”, zegt Van der Straaten.

De projectleider vindt het erg belangrijk om de banden aan te halen met de allochtonen in de provincie.“Binnen het project Kleurrijk Omroep Brabant hebben we al een groot netwerk van organisaties en mensen opgezet. We hebben bijvoorbeeld driehonderd buitenlandse organisaties en verenigingen uitgenodigd om bij omroep Brabant langs te komen en een kijkje achter de schermen te nemen. Ze zijn natuurlijk niet allemaal gekomen. Maar de mensen die deelgenomen hebben, waren

‘Redacties moeten zo divers mogelijk zijn samengesteld, want dat is onze samenleving ook’ erg positief. Het is belangrijk dat we elkaar leren kennen. En ik merk dat de mensen daar echt voor open staan als je maar de tijd neemt om ze te leren kennen en oprechte interesse toont.”

Diversiteit op redacties Ook het stimuleren van de diversiteit op de redacties is een onderdeel van het project. “Redacties moeten zo divers mogelijk zijn samengesteld, want dat is onze samenleving ook. Maar allochtone journalisten zijn schaars. Heel geleidelijk komt hier overigens wel verandering in. Er heeft al een aantal stagiaires met een andere achtergrond bij ons stage gelopen. En een aantal van hen is blijven hangen bij onze omroep” Siham Raijoul is een van die stagiaires die na haar stage bij de regionale omroep is blijven hangen. Nadat Siham een jaartje commerciële economie had gevolgd, viel ze uiteindelijk voor de opleiding journalistiek. Het viel haar wel op dat zij een van de weinige allochtone studenten op de opleiding was. “In verhouding met de opleiding commerciële economie waren er echt weinig allochtone studenten op de Hogeschool voor Journalistiek. Maar langzamerhand komt daar wel verandering in. Ik ben nu vierdejaars en het aantal allochtone studenten is nu wel meer dan voorheen.” Volgens Siham is onzekerheid ten aanzien van het vinden van een baan in de journalistiek de reden voor zo weinig interesse voor de opleiding journalistiek. “Toen ik koos voor de opleiding journalistiek, reageerden mijn ouders onzeker. Maar achteraf zijn ze erg trots op me.”

Ook op de redactie is Siham een van de weinigen met een andere achtergrond. Maar daar heeft ze geen problemen mee. Zij is van mening dat de redacties een afspiegeling van de samenleving

moeten zijn, maar dat moet volgens haar wel een toegevoegde waarde hebben.

“Redacties moeten niet allochtone collega’s willen werven, enkel omdat die een andere achtergrond hebben.

Ze moeten ook geïnteres-

Agnes van der Straaten seerd zijn in de bekwaamheid van die journalist.”

Van der Straaten is momenteel druk bezig met het opzetten van twee nieuwe kleurrijke programma’s. Een van die programma’s is het volgen van een Turks gezin uit Tilburg dat na jarenlang in Nederland te hebben gewoond, definitief terugkeert naar hun

vaderland. Zij worden door de omroep daarbij op de voet gevolgd. Ook de redenen van hun terugkeer naar Turkije komen aan bod. Verder is er binnenkort ook een serie over succesvolle allochtone vrouwen in Nederland te zien op de Brabantse omroep. Hoe dan ook, Omroep Brabant moet volgens de projectleider ‘verkleuren’.

Voor d

e

Horeca Restaurants, Eetcafés, Bistros en Afhaalcentra

Uw kassa beveiliging

* Bestellingen * Gebruik handterminals (optie)

* Gedetailleerde rekening per tafel

* Klantenkaarten * Statistieken

LAAT UW BESTELLINGEN "NIET VOORBIJGAAN"!

18 NEDERLAND Rahal Lamlih bekommert zich om daklozen en zwervers INTERVIEW

ZAMAN

MEI 2008

De 57-jarige Rahal Lamlih steekt daklozen, verslaafden en zwervers in Breda een hart onder de riem. Al twee jaar lang bereidt hij voor hen zes dagen per week een avondmaaltijd in zijn eigen keuken.

FATIMA AKGÜL

Maaltijden Twee jaar geleden, tijdens de Ramadan, deelde Lamlih eten uit aan minderbedeelden. Dat gaf hem zo’n goed gevoel dat hij er zijn missie van heeft gemaakt. Verder heeft hij drie jaar lang als vrijwilliger gewerkt bij de voedselbank. “Helaas komt niet iedereen in aanmerking voor de voedselbank. Om er een beroep op te kunnen doen, moet je een woonadres hebben. En dat hebben daklozen en zwervers niet.

Maar ook aan die groep moet aandacht geschonken worden. Dus ik dacht op een gegeven moment, ik ga zelf voor deze mensen zorgen”, zegt Lamlih.

Sindsdien kookt hij maaltijden die hij zelf betaalt, thuis klaarmaakt en vervolgens uitdeelt voor de daklozenopvang 't IJ in Breda.

Dakloos De Bredanaar is erg begaan met de daklozen en zwervers. Volgens eigen zeggen omdat hij dertig jaar geleden zelf ook op straat leefde. Lamlih vertrok dertig jaar geleden met hoop op

een beter bestaan vanuit Rabat, hoofdstad van Marokko, naar Europa.

Hij is in verschillende landen geweest.

Uiteindelijk heeft hij zich gevestigd in Nederland. Want daar heeft hij de liefde van zijn leven ontmoet. “Ik heb 27 jaar geleden in Nederland mijn vrouw ontmoet. Het was liefde op het eerste gezicht en sindsdien woon ik samen met haar in Breda. Ik had heel lang geen werk, noch een dak boven mijn hoofd. Dus ik weet precies wat die mensen voelen. Ik weet wat het is om met een lege maag te moeten slapen.”

Familie Naast eten geeft de Brabander de daklozen ook dekens en kleren. Ook maakt hij vaak een praatje met ze. “Wij zijn als het ware een grote familie”, zegt hij lachend. Uit zijn omgeving krijgt Lamlih veel positieve reacties maar toch is niet iedereen het eens met wat hij doet. “Vaak hebben mensen een slecht beeld van zwervers en daklozen. Maar het zijn over het algemeen heel aardige mensen die veel pech in hun leven hebben gehad. We moeten ervoor zorgen dat we deze mensen weer terugwinnen voor de maatschappij. Iedereen heeft immers recht op een goed leven. We moeten die mensen niet negeren maar juist een duwtje in de rug geven. En dat kan alleen als ze worden geholpen aan een dak boven het hoofd, een opleiding en/of werk.

Helaas kan ik daar niet in mijn eentje voor zorgen en is dat eerder de taak van de gemeente. Maar ik doe wel alles wat ik voor hen kan doen”

Ruimtegebrek Hilly Lamlih is het volledig eens met haar man. Maar er is wel een probleem. De keuken, de tuin en de gang staan namelijk vol met dozen brood, voedsel, koekjes en dranken, bestemd voor de thuislozen. “Rahal kookt in onze eigen keuken en daarom staan het huis en de tuin vol met boodschappen”, zegt ze wijzend naar al de dozen en tassen. Het paar heeft drie kinderen en is bang dat ze straks geen ruimte meer over hebben voor het gezin. “Ik heb een jaar geleden aanvraag gedaan bij de gemeente voor een geschikte ruimte waar ik mijn activiteiten voort kan zetten. Helaas heb ik daar nog steeds niks op gehoord”, vertelt Lamlih.

Verder is hij dringend op zoek naar sponsoren, want zijn portemonnee raakt leeg. Hij krijgt soms van supermarkten producten waarvan de houdbaarheidsdatum bijna verstreken is, en af en toe wat geld van mensen die zijn werk willen steunen. Maar een structurele subsidie ontvangt hij niet. Dus mensen die hem willen helpen, zijn van harte welkom. “Liefst kook ik voor nog meer daklozen, bijvoor-

Ik weet wat het is om met een lege maag te moeten slapen

beeld voor die in Tilburg. Maar daar heb ik geen ruimte en middelen voor en dat is jammer”, zegt hij met een zucht.

Levensdoel

Veel Brabantse media hebben aandacht besteed aan de goede daden van de Bredanaar. Maar helaas heeft de publiciteit nog niet geleid tot sponsors of een andere kookruimte. “Een jaar geleden, tijdens een iftar- maaltijd in de Ramadan, heb ik met Peter van der Velden, de burgemeester van Breda, gesproken. Hij zei dat hij mijn plannen en mijn missie geweldig vond. Ik moest hem een brief sturen waarin ik mijn plannen en wensen beschrijf en vraag om mijn activiteiten te subsidiëren. Dezelfde dag nog heb ik een brief geschreven en opgestuurd. Helaas heb ik ook daar geen antwoord op gekregen.” Ook heb ik enkele weken geleden een aanvraag gedaan bij de gemeente voor collectebussen. Dan kan ik langs de deuren gaan en geld ophalen voor mijn doel. Ik hoop echt dat ik daar vergunning voor krijg. Want één ding weet ik zeker: dit wil ik de rest van mijn leven blijven doen!”

Winkelpersoneel niet meer automatisch op lijst bij diefstal Winkelpersoneel dat van de baas een blikje fris heeft gestolen, komt niet meer automatisch op een zwarte lijst terecht. De Raad Nederlandse Detailhandel (RND) en de stichting Fraude Aanpak Detailhandel (FAD) houden in het vervolg rekening met leeftijd en functie van de medewerker en met het soort vergrijp. Dat meldt het College bescherming (CBP) persoonsgegevens.

Op de vingers getikt Het CBP had de organisaties voor de detailhandel op de vingers getikt over het waarschuwingsregister. Volgens het college kwamen op de zwarte lijst vrijwel geen mensen voor die structureel ernstig de fout in gingen. Daarmee misbruikten de winkelbedrijven volgens het CBP hun vergunning om de persoonsgegevens van de medewerkers te

gebruiken voor een register.

Zwarte lijst De detailhandel telt jaarlijks tussen de 3000 en 4000 fraudezaken met een totale waarde van 190 miljoen euro. Volgens de detailhandel daalt door de zwarte lijst de schade door fraude. Werknemers die fraude hebben gepleegd zouden pas zijn geregistreerd nadat zij waren ontslagen en er aangifte bij de politie was gedaan.

Ondernemers kunnen in het register kijken of een sollicitant daarin voorkomt.

Volgens het CBP ging het in 31 procent van de gevallen om kleine vergrijpen met een schade van 20 euro of minder.

In de toekomst kunnen alle winkelbedrijven, inclusief kleine zelfstandigen, gebruikmaken van de zwarte lijst. Behalve vaste werknemers kunnen ook stagiairs en uitzendkrachten in het register worden geplaatst. ANP

ZAMAN

19

NIEUWS

NEDERLAND

MEI 2008

‘Wakker worden Nederland’ De Nieuwe Nederlanders zijn nog steeds onderwerp van gesprek bij tal van discussies.

Deze keer stonden ze in een paneldiscussie op de Rotterdamse Erasmus universiteit centraal. Het welbekende probleem dat hoogopgeleide buitenlandse jongeren na afronding van hun opleiding terugkeren naar het land van herkomst is in de loop der jaren door veel deskundigen onderzocht.

Het debat ‘Wakker worden Nederland’ werd georganiseerd door Dialoog Academie, Time Prof. dr. Steven Media Group, ErasLamberts, rector mus universiteit en magnificus van de studentenvereniging Erasmus Universiteit Kaseur. Als gastsprekers waren aanwezig John Leerdam (PvdA), Birol Ona (Inholland Hogeschool), Sabine Severiens (onderzoeksinstituut RISBO), cultureel antropoloog dr.

Artwell Cain, Gürkan Çelik (Dialoog Academie), Rezvan Ghoncheh en zwarte zakenvrouw van het jaar 1997 Wilma Gillis-Burleson. De gespreksleider was prof.dr. Justus Veenman, hoogleraar Economische Sociologie aan de Faculteit der Economische Wetenschappen van de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Push & Pull Prof.dr. Steven Lamberts hield de openingstoespraak. Hij benoemde daarin de push- en pullfactoren die er mede oorzaak van zijn dat veel jongeren de buitenlandse arbeidsmarkt opzoeken. Zo voelen velen zich zowel in de maatschappij als in het bedrijfsleven buitengesloten.

Aan de andere kant maken groeiende buitenlandse economieën als die van Turkije het aantrekkelijker voor talentvolle jongeren om zich op de arbeidsmarkt aldaar te vervoegen.

Autochtone rolmodellen Gürkan Çelik, voorzitter van Dialoog Academie, merkt op dat het

imago de overhand krijgt boven de eigenlijke boodschap die de jongeren proberen uit te dragen. Hij zegt dat de pas afgestudeerden hun talenten moeilijk kunnen ontplooien in het bedrijfsleven door de aparte behandeling die ze krijgen. Ze zijn volgens Çelik vaak ook gedwongen zich aan meerdere kanten te bewijzen. Tijdens het programma werd het belang van allochtone rolmodellen genoemd, maar volgens Çelik is het wezenlijk belangrijker dat er autochtone rolmodellen opstaan. Çelik: ,,Voor getalenteerde allochtone jongeren is het van belang dat ze iemand van autochtone afkomst als voorbeeld kunnen nemen. Daardoor zullen ze veel eerder geneigd zijn de plek op de arbeidsmarkt te verwerven waar ze recht op hebben. Uiteindelijk zal dat er veel sneller toe leiden dat getalenteerde allochtone jongeren in de positie zijn om ook actief een bijdrage te leveren aan maatschappij en bedrijfsleven in Nederland.”

Zaman Nederland

Prof. Dr. Justus Veenman

NIEUWS MEI 2008

ZAMAN

20

NEDERLAND

COLUMN

Vorming door discriminatie

V

oor mij ligt het onderzoeksrapport van Paul Jungbluth, genaamd Onverzilverd Talent Hoogopgeleide allochtonen op zoek naar werk, uit september van het vorig jaar. Het komt me voor het grootste deel bekend en aannemelijk voor.

Dat 80% van ons (allochtonen) uit laagopgeleide milieus komt en dat we in één generatie de hele maatschappelijk ladder moeten opklimmen zonder de intellectuele steun en hulp van onze ouders en familie. Dat we behoefte hebben aan begeleiding en dat we het bij onze ouders niet kunnen vinden.

Klinkt heel tragisch, is het ook, maar bedenk dat Jozef Jacobszoon ook zonder de intellectuele steun van papa en mama onderkoning van Egypte werd.

‘Je moet je eerst bewijzen, anders gaat de voorkeur uit naar een autochtoon’ Toen ik vroeger als 15-jarige bij de Albert Heijn in Sneek ging solliciteren naar de functie van vakkenvuller kreeg ik nota bene op aanhoudend aandringen niet eens een reactie. Ik wist dat ze behoefte hadden aan jongens en meisjes achter de kassa en in de winkel. Toch ging ik bijna dagelijks na schooltijd langs om te vragen of ze er al over uit waren. De mevrouw met het bonte kapsel achter de toonbank zei elke keer dat ik nog een reactie zou ontvangen. Ik denk dat het hebben van een Hollands uiterlijk een soort criterium was om in aanmerking te komen voor het werk. Ondertussen werden mijn autochtone vriendjes van de havo en de vwo wel aangenomen. Ik kan het eigenlijk ook wel begrijpen. Sneek is een stad met 30.000 inwoners en er leeft een handjevol allochtonen. De overwegend autochtone klanten zouden wel raar opkijken als er ineens een Turks jochie rondliep om dozen uit te pakken. De manager was overigens een onsympathieke en in zichzelf gekeerde meneer: dus echt begrip uit die hoek hoefde ik ook niet te verwachten.

Ik liet me niet van mijn stuk brengen, solliciteerde bij de concurrerende supermarkt, Super de Boer, en werd prompt aangenomen als kassajongen. De klanten vonden het een aangename verandering een Turkse jongen achter de kassa te zien. De manager aldaar had echter niet de keuze gemaakt om mij aan te nemen, maar degene die onder hem stond in de hiërarchie, een mooie en welbespraakte

Harlinger vrouw met een verpletterende uitstraling.

Ze nam me door haar empathie altijd in bescherming, maar ze was zwanger en moest enige tijd later op verlof. De manager zag daardoor gelegenheid me achter die kassa vandaan te halen en het magazijn in te sturen om viezigheid van de grond te krabben. Ik keek er niet van op, want ik weet dat afkeer een menselijke trek is en overal op kan duiken. Ook al ben ik doorgaans mondig, ik hield me stil en ging volgzaam op mijn knieën in het magazijn tussen de pallets om de kauwgom en plakbandresten van de vloer te schuren. Handen kun je wassen en morgen schijnt de zon. Mijn collega’s schrokken ervan mij zo te zien, maar ik voelde me niet in het minst vernederd. Ik was de held in mijn eigen wereld en dacht aan de Afrikaanse slaven die zich ooit op katoenplantages onder de verzengende zon tegen wil en dank uit de naad werkten. Iedere keer dat ik het kantoor van de manager passeerde, groette ik hem dan ook hartelijk. Dat was mijn wraak. U weet, nijd bestrijd je met vriendelijkheid.

Ik heb door mijn baantjes geleerd hoe ik als allochtone werknemer met werkgevers moet omgaan. Is er sprake van discriminatie? Ja. Is dat normaal? Ja. Waarom? Omdat dat menselijk is. Hoe kunnen we dat dan oplossen? Niet door te denken: gisteren waren het de Brabanders, vandaag zijn het de allochtonen en morgen de eskimo’s.

Je moet je eerst bewijzen, anders gaat de voorkeur uit naar een autochtoon. Je krijgt pas waardering als je een staat van dienst hebt opgebouwd vóórdat je de arbeidsmarkt opgaat, want werkgevers zijn op zoek naar zekerheid, niet naar een onbeproefd talent. Neem dus bijbaantjes, ga in besturen zitten, kom achter die computer vandaan, help en doe vrijwilligerswerk. En bij het zien van je indrukwekkende cv zal in sommige gevallen zelfs ontzag volgen, want jij hebt je er doorheen moeten knokken en dat weten werkgevers donders goed.

Bouw dus weldoordacht een cv op (carrièreplanning) en weet dat een goede baan niet zomaar uit de lucht komt vallen.

"Geboren en getogen in Sneek is Önder Kaya student commerciële economie die bovendien werkzaam is als freelance journalist bij het Sneeker Nieuwsblad."

Jet Bussemaker

PVV laakt ‘multiculturele geschiedvervalsing’ De Partij voor de Vrijheid heeft verontwaardigd gereageerd op het voorstel van PvdAstaatssecretaris Jet Bussemaker (VWS) om meer aandacht te besteden aan de rol van allochtonen bij de bevrijding van Nederland.

Tweede Kamerlid Martin Bosma spreekt van ‘multiculturele geschiedvervalsing’.

Te weinig bekend Jet Bussemaker (VWS) wil dat er meer aandacht komt voor de rol die allochtonen hebben gespeeld bij de bevrijding van Nederland en Europa in de Tweede Wereldoorlog. Ze zei dat zondag 4 mei in een interview met de Nederlandse Moslim Omroep. In de strijd tegen NaziDuitsland waren niet alleen de geallieerden actief, maar ook mensen uit bijvoorbeeld Marokko en de

Antillen. Volgens Bussemaker is dat veel te weinig bekend. Ze wil dat Pabo-studenten les krijgen over de betekenis die deze allochtonen hebben gehad in de oorlog, zodat ze hun kennis later aan hun leerlingen kunnen doorgeven.

Opkloppen PVV'er Bosma verklaarde naar aanleiding van de oproep van de staatssecretaris. ,,De rol van allochtonen tijdens de oorlog is te verwaarlozen. Maar de PvdA wil die rol nu opkloppen om haar islamitische achterban te paaien.'' Hij vindt voorts dat Bussemaker niet had mogen voorstellen om Pabo-studenten te onderwijzen over de betekenis die allochtonen in de Tweede Wereldoorlog hebben gehad, omdat het niet haar werkgebied betreft.

Peiling op Koninginnedag: troonswisseling verwacht ,,Het was een fantastisch feest. We hebben genoten.

Tige tank!'' Met die - deels Friesewoorden nam koningin Beatrix 30 april afscheid van Franeker waar zij met een deel van haar familie Koninginnedag vierde. ,,Het is voor ons hartverwarmend op deze manier feest met u te vieren'', aldus de Koningin. Tegen Ed Nijpels, die dag voor het laatst in touw als commissaris van de Koningin in Friesland, zei Beatrix: ,,Ik geloof niet dat een commissaris van de Koningin ooit zo feestelijk zijn laatste dag heeft gevierd.'' Eerder op de dag bezocht de koninklijke familie Makkum.

Koninginnedag wordt steevast aangegrepen om allerhande ‘koninklijke’ opiniepeilingen te houden.

Uit een onderzoek onder 500 mensen kwam naar voren dat zo’n 64% van ‘de Nederlanders’ van mening is dat koningin Beatrix de troon binnen drie jaar zou moeten overdragen aan Willem-Alexander.

De nieuwe vorst mag van een meerderheid koning Willem-Alexander heten, in plaats van Willem IV. De mogelijkheid van een koning Willem IV Alexander is in het onderzoekje buiten beschouwing gelaten.

ZAMAN

21

NIEUWS

NEDERLAND

MEI 2008

Europese subsidie voor aanpak schooluitval Turkse ouderen die in 1964 in Nederland kwamen

Langer verblijf in het buitenland toegestaan Bijstandsgerechtigden die ouder zijn dan 65 jaar mogen vanaf 1 juli 26 weken per jaar in het buitenland doorbrengen zonder op hun uitkering te worden gekort. Ook voor wie al voor de datum van 1 juli vertrekt, geldt de nieuwe termijn van 26 weken. Indien iemand in de periode voor 1 juli niet langer dan 13 weken op vakantie is, kan deze periode na 1 juli verlengd worden tot 26 weken. Dus iemand die nu vertrekt, kan rustig 26 weken gaan, maar iemand die bijvoorbeeld al in januari vertrokken is, is formeel nog aan de 13 weken gebonden.

De verruiming van de periode dat men in het buitenland mag verblijven is het gevolg van een wijziging van de Wet werk en bijstand, die op 12 februari door de Tweede Kamer en op 8 april door de Eerste Kamer is goedgekeurd. Bijstandsgerechtigden die zijn vrijgesteld van de sollicitatieplicht en geen re-integratieprogramma behoeven te volgen, mogen vanaf 1 juli maximaal 13 weken per jaar in het buitenland verblijven. Nu geldt die vrijstelling alleen voor bijstandsgerechtigden zonder sollicitatieplicht die ouder zijn dan 57½.

IOT

Rotterdam ontvangt 250.000 euro Europese subsidie uit het URBACT programma voor het projectvoorstel “My Generation”. De focus van het voorstel ligt op het aanpakken van jeugdwerkloosheid, schooluitval, invloed van lifestyle en de bijdrage van jeugd aan ontwikkelingen in wijk en stad.

Het project is opgezet door het OntwikkelingsBedrijf Rotterdam in samenwerking met Jongerenhoofdstad 2009, Jongerenloket (SoZaWe, JOS en CWI) en de afdelingen Veiligheid en Internationale Betrekkingen van de Bestuursdienst.

Wethouder Kaya (participatie en cultuur)is verheugd over de subsidie: “Ondersteuning vanuit Europa helpt om het Europese karakter van Jongerenhoofdstad inhoud te geven en het idee van Jongerenhoofdstad na 2009 voort te zetten in andere Europese steden”.

Met het URBACT II-programma wil de Europese Commissie stimuleren dat Europese gemeenten en lokale organisaties kennis en ervaring uitwisselen en zo komen tot nieuwe inzichten, projecten en beleidsvoorstellen.

Partnersteden in het netwerk zijn Birmingham, Warschau, Göteborg en Bari. Het partnerschap wordt de komende maanden uitgebreid met vijf andere Europese steden. Van de 90

ingediende voorstellen in het URBACT programma zijn uiteindelijk 24 netwerken goedgekeurd, waaronder het Rotterdamse voorstel “My Generation”.

Projectplan in de maak De komende zes maanden wordt een gedetailleerd projectplan gemaakt.

Daarna begint een kennisuitwisseling van 30 maanden. Om concrete resultaten te stimuleren eist het URBACT programma dat iedere deelnemende stad gedurende de project-

periode van drie jaar een lokaal URBACT actieprogramma opstelt.

Hierin gaan steden de meest interessante buitenlandse initiatieven geschikt te maken voor hun eigen stad.

Participatie in het URBACT programma draagt bij aan het imago van Rotterdam als Europese jongerenstad.

Het geeft mede invulling aan de Europese ambities van Rotterdam als officiële Europese Jongerenhoofdstad 2009.

JOS Rotterdam

ONDERZOEK

ZAMAN

MEI 2008

22

NEDERLAND

‘Allochtonen’ op de arbeidsmarkt:

Geen gelijke kansen, wel verbeteringen De positie van migranten(kinderen) op de Nederlandse arbeidsmarkt is het afgelopen decennium sterk verbeterd. Dit is de conclusie van de Raad van Werk en Inkomen (RWI). Ook het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) bevestigt de positieve ontwikkeling. Het opleidingsniveau van Nederlanders met een allochtone achtergrond stijgt en daarnaast vinden zij steeds vaker werk op het niveau van hun opleiding. Deze bevinding stemt weliswaar tot optimisme, maar nog altijd hebben migranten(kinderen) meer moeite met het vinden van een goede baan dan ‘autochtoon’ geachte Nederlanders.

JURGEN VAN NIMWEGEN

Verklaring 1: Onderwijsachterstanden door falend overheidsbeleid Wat zijn nu de verklaringen voor deze achterstand? Ik wil deze vraag beantwoorden door allereerst een kijkje in de geschiedenis te nemen. Vooral in de jaren ’60 van de vorige eeuw kwamen veel mensen uit het Middellandse-Zeegebied naar Nederland. Deze groep mensen, voornamelijk Turken en Marokkanen, kwam naar Nederland voor ongeschoold werk. Aanvankelijk zouden zij

oven €

koop b

Bij aan

4000,-

e

t.w.v.

Nederlandse werkgevers hebben het liefst een blanke man als werknemer. Dit hebben

gsactie openingen tot kortin

eau

€ 250,-

oven €

koop b

Verklaring 2: Het negatieve beeld van ‘de allochtoon’

diverse studies helaas uitgewezen. Gelukkig zijn er verbeteringen, maar het huidige (media)klimaat (na de aanslagen van elf september en na de verschijningen Fortuyn, Van Gogh en Wilders) werkt natuurlijk niet mee aan de positieve beeldvorming naar migranten(kinderen). Sommige werkgevers zijn daarom niet bereid ‘allochtone’ werknemers aan te nemen. Het onbekende is altijd ‘eng’ en dat zorgt ervoor dat blanke werknemers bijna altijd in het voordeel zijn.

Een manager die ik interviewde gaf aan dat zij vaak mensen van Turkse of Marokkaanse komaf een baan bood, maar dat deze mensen vaker dan Nederlandse mensen niet kwamen opdagen en dat zij minder goed met haar gezag konden omgaan. Zij zei dat ze zich als vrouw niet respectvol behandeld voelde en dat zij na vele van dergelijke ervaringen minder snel iemand aanneemt van Turkse of Marokkaanse komaf.

Er kunnen vele oorzaken en gevolgen aan dit verhaal verbonden worden, het is dan ook niet generaliseerbaar.

Toch bestaat dit gevoel onder managers. Natuurlijk kan dit

ra cad

ame videoc

Digital

tijdelijk in Nederland zijn. Dit was de reden dat de Nederlandse overheid hen geen opleidingsmogelijkheden bood, ook geen les in de Nederlandse taal.

Een probleem ontstond toen deze mensen niet tijdelijk maar permanent in Nederland gingen wonen en werken. De Nederlandse overheid heeft dit te laat beseft. De overheid investeerde niet of nauwelijks in de zogenaamde eerste generatie Turken en Marokkanen en ook voor hun kinderen was er

geen goed onderwijsbeleid.

Het verhaal van de heer Pekdemir illustreert dit falende overheidsbeleid. Ik interviewde hem tijdens mijn masteronderzoek aan de Universiteit Utrecht. De toenmalige directeur van Tannet vertelde dat hij op de basisschool een hoge CITO score behaalde, maar zijn leraar hem toch een lager schooladvies gaf. Pekdemir gaf aan dat de leraar dacht dat ook hij maar tijdelijk in Nederland zou blijven en als hij ging werken, dit toch laaggeschoolde arbeid zou zijn. Pekdemir is van mening dat de leraar niet eens discrimineerde, omdat “dit nu eenmaal de algemene gedachte was in Nederland”. Uiteindelijk rondde Pekdemir zelfs een universitaire studie met succes af, maar te begrijpen is dat niet iedereen tegen het leraaradvies is ingegaan en zodoende veel ‘allochtoon’ talent onbenut is gebleven. Deze achterstanden werken nu nog door, maar worden gelukkig snel ingelopen.

70%

Uw nieuwe adres voor al uw meubelen

2500,-

u e cadea e L a L n ijt va 230 cm

Bij aan

Tap

60 cm

afm. 1

x

Totale collectie LaLee aanwezig

Amsterdam 900m2 Hoofdweg 410, 1056 DK Amsterdam Tel.: 020-489 65 03

Schiedam 2000m2 showroom Nieuwpoortweg 8, 3125 AP Schiedam Tel.: 010-714 21 85

MOOIE en KWALITATIEVE meubelen voor minder geld

Amsterdam Burg. de Vluchtlaan 131, 1063 BK Amsterdam Tel.: 020-411 13 77

ZAMAN

23

ONDERZOEK

NEDERLAND

door de negatieve beeldvorming zijn ontstaan, maar het is eveneens goed mogelijk dat verschillen in omgangsvormen door managers gesignaleerd worden. Gelukkig kan van beide mogelijkheden geleerd worden: managers dienen ‘allochtone’ werkzoekenden positiever te benaderen, en werknemers dienen te letten op dat wat managers graag willen zien!

Verklaring 3: Soft-skills Managers verklaren dat het belangrijk is dat werknemers naast een goed CV ook makkelijk kunnen socialiseren.

Zij dienen ook goed te kunnen ‘babbelen’, dat wil zeggen: informeel praten tijdens sollicitatiegesprekken, de ‘softskills’. Het is goed mogelijk dat dit gebrek aan socialiseren wordt verzonnen om bepaalde mensen geen baan aan te bieden. Ook kunnen negatieve stereotyperingen ervoor zorgen dat socialisatievaardigheden onopgemerkt blijven. Toch is het misschien soms waar en bestaan in sommige gevallen culturele verschillen in manieren van spreken, grapjes maken en andere uitingen.

Verklaring 4: Netwerken Daarom is het ook zo belangrijk om een goed netwerk te hebben.

Ten eerste kun je zo leren op een bepaalde manier met ‘soft-skills’ om te gaan. Ten tweede kun je makkelijker aan een baan komen, zo werkt het nu eenmaal met net-

MEI 2008

werken en het bedrijfsleven. Een laatste voordeel is dat je makkelijker aan een baan komt als je mensen al vooraf kent. Minder vreemd maakt meer geliefd en kan ervoor zorgen dat mensen meer vertrouwen hebben. Het is misschien jammer dat het zo werkt, maar werknemers selecteren is nu eenmaal mensenwerk en mensenwerk is nooit perfect. Discriminatie, of afwijzing uit angst en onwetendheid kan voorkomen worden door jezelf bekend te maken. Netwerken!

Verklaring 5: Jezelf!

Natuurlijk moet je zelf gemotiveerd zijn, de kansen willen grijpen, teleurstellingen kunnen verwerken en naast een goede opleiding gedreven zijn om ook die mooie baan te krijgen. Eigen initiatief is dus erg belangrijk.

Mensen moeten niet de slachtofferrol aannemen, ook al bestaat ongelijkheid. Het gaat steeds beter, kansen groeien en dus moet de hoop blijven bestaan dat het gaat lukken. Positieve en gemotiveerde mensen bereiken altijd meer!

Verklaring 6: Discriminatie...

Toch, helaas, blijkt dat zelfs mensen met een universitaire opleiding, een perfecte taalkennis en een ‘westers’ uiterlijk problemen ondervinden met het vinden van stageplekken en geschikte banen.

Hoewel verbeteringen plaatsvinden, geldt nog altijd dat mensen met een migratiegeschiedenis

minder makkelijk een baan vinden dan de zogenaamde ‘autochtone’ mensen.

Hierbij wil ik vermelden dat het RWI heeft aangegeven dat hoger opgeleide allochtone mensen vaker kiezen voor banen met een hogere baangarantie. Zij kiezen soms voor minder goede banen, omdat zij die zekerheid daar missen. Dit gegeven kan twee dingen betekenen: 1) de arbeidsproblematiek ligt ook aan de migranten(kinderen) die lagere banen met meer zekerheid kiezen en 2) het kan ook het bewijs vormen dat hogere banen voor hen onmogelijk te verkrijgen zijn en zij uit ervaring voor lagere banen met meer zekerheid ‘kiezen’.

Het is bovenal belangrijk om positief te blijven. Sinds de ‘gastarbeidersmigratie’ is veel gebeurd en vooral moeten wij blij zijn met de verbeteringen die nu plaatsvinden.

Zo is het mogelijk om af te sluiten met het feit dat in 2005 allochtonen tweemaal vaker werkloos zijn dan Nederlanders. Toch wil ik aangeven dat in 2003 allochtonen nog viermaal zo vaak werkloos waren. Het is belangrijk om feiten en cijfers niet los van elkaar te zien. Verbeteringen vinden plaats, mogelijkheden zijn er. Er is nog een lange weg te gaan naar gelijkheid, maar die weg is al wel ingeslagen. Daar moeten wij ons op focussen. Die weg moeten we blijven volgen, niet simpelweg bij de pakken neerzitten. Verbeteren, daar gaat het om.

Werkzoekenden

STEIGERBOUWERS Verantwoordelijkheidsgevoel Serieus en langdurige werk intentie Zijn onze verwachtingen

en

HULPMONTEURS

Goed salaris Beste mogelijkheden Perfecte werksfeer Is wat wij aanbieden

VCA verplicht infokilicbv@gmail.com Tel.: 010 477 93 24 - Fax: 010 - 477 72 07 - GSM: 0614237813 Groenweegje 138 3111 PB Schiedam

TEGENOVER MURADIYE MOSKEE