Co-

Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός και Νέες τεχνολογίες ΙΙ Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο

Υπευθυνη Καθηγήτρια: Μάντζου Πολυξένη Φοιτητική Ομάδα: Ζερβούδη Αργυρώ 602209 Παραστατίδου Πολυξένη 602232 Χρυσαφίδου Ξανθή 602256

2| Co-thinking

Tablet of contents

Co - thinking

10| Co-mposing

Το κεντρικό θέμα αυτού του εξαμήνου ήταν το co-… Από το μυαλό μας πέρασαν λέξεις όπως το co-living, η συνεργασία και η συνεργατικότητα. Δεν είχαμε σκεφτεί όμως με πόσες ακόμα λέξεις μπορεί να συνδεθεί και να εμπλουτίσει την σκέψη μας. Έτσι περνώντας ο καιρός, εμείς είδαμε δίπλα στο co λέξεις που ίσως δεν φανταζόμασταν. Μας έλεγαν νέες ιστορίες και μας συστήνονταν με διαφορετικό τρόπο. Έτσι και εμείς τις πλησιάσαμε και παίξαμε μαζί τους. Αφήσαμε τις λέξεις να διηγηθούν τις δικές τους ιστορίες και εμείς προσπαθήσαμε να τις ακούσουμε. Έτσι μάθαμε για το co-mic, το co-creating και για πολλά ακόμη co τα οποία έχουμε παραθέσει πιο κάτω. Ακόμη σε όλοι αυτή την διάρκεια είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και άλλους αρχιτέκτονες από αυτόν τον χώρο για να δούμε τις σκέψεις τους, τις δουλειές τους και να co-operation μαζί τους. Μπορεί μέσα στην πανδημία να είχαμε χάσει την ευκαιρία να είμαστε μέσα στις αίθουσες μας, αλλά είχαμε την δυνατότητα να έρθουμε κοντά με άλλους τρόπους. Οπότε και εμείς από όλο αυτό το εξάμηνο κρατάμε την συνεργασία, τις συν-κουβέντες μας και τα συν-γέλια μας. Κλείνοντας αυτό το τεύχος σας αφήνουμε όλες μας τις σκέψεις και τις ιδέες για όλα αυτά τα co- που συναντήσαμε, όσο και αν μας δυσκόλεψαν εμείς παραμένουμε χαρούμενες για αυτά.

The void inside us

Αργυρώ, Πολυξένη, Ξανθή

6| Co-formula Ένας Αλπίνος κατακτά τον κόσμο

9| Co-existance Συμβατικό παράδειγμα και παραδειγμα με 3d

12| Co-metabolism Newclear plant

13| Co-operation exploring togetherness Anasa library

14| Co-mic Bohemian rapsody

16| Co-creating Hybrid world FRENEMIES

17| Co-tour reinveting tourism Where is the spot?

18| Co-formation Into the woods

20| Co-mmon spacing Art-holic

Co-formula Ένας Αλπίνος κατακτά τον κόσμο Ομάδες 1-6 Ομαδική Εργασία

Κείμενο: Η ιστορία του Αλπίνου Βρισκόμαστε στη νότια Ασία, στη χώρα της Βιρμανίας και συγκεκριμένα στο βουδιστικό ναό – παγόδα Shwezigon. Ο Άλμπερτ προσεύχεται γονατιστός στον κεντρικό πυρήνα του ναού, προσηλωμένος στον Αβαντάνα, όταν ξαφνικά ακούγεται εκκωφαντικός ήχος από την κορυφή της κωνοειδούς δομής του ναού. Για μερικά δευτερόλεπτα συνεχίζει ο βόμβος μέχρι την προσγείωση νιας τεράστιας μάζας κεντρικά της παγόδας. Ο αλμπίνος τρομοκρατημένος πλησιάζει τη λάμψη, που αρχίζει να διακρίνει πίσω από το νέφος της σκόνης. Παρατηρώντας προσεκτικά τον μεγάλο όγκο, αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για κομήτη. Στην προσπάθειά του για αποκρυπτογράφιση του ουράνιου σώματος, ψιλαφίζει τη μπλε επιφάνεια. Ξαφνικά αρχίζει να ακούει μία απόκοσμη φωνή, η η οποία τον προτρέπει να φτιάξει στρατό αλμπίνων με σκοπό να κυριαρχήσουν τη γη και να μη διστάσει να αφαιρέσει τη ζωή, οποιουδήποτε αποτελέσει εμπόδιο στο εγχείρημα αυτό. Αποσβολωμένος ο Άλμπερτ, πισωπατά και σκοντάφτει στο μανδύα του, εκεί αντικρίζει της αντανάκλασή του στο δάπεδο του ναού, τα ρόδινα μάτια του έχουν αποκτήσει πλέον έντονο βαθύ μπλε χρώμα, όμοιο με του κομήτη. Πλέον το όραμα είναι ξεκάθαρο. Στόχος του είναι να δημιουργήσει μεγάλο στρατό μεταλαγμένων αλμπίνων και να κατακτήσουν τον κόσμο. Περνούν οι μέρες, και ο Άλμπερτ βρίσκει όλο και περισσότερους αλμπίνους, τους οποίους θεωρεί ως εν δυνάμει στρατιώτες του και φροντίζει να διαθέτουν πολεμικές γνώσεις ή επιστημονικό υπόβαθρο. Τους χορηγεί σε ενέσιμη μορφή την μπλε σκόνη από την επιφάνεια του κομήτη, με σκοπό να μεταλλάξει το DNA τους, ορισμένοι του αντιστέκονται και ο ίδιος δε διστάζει να τους σκοτώσει. Όταν πλέον ο Άλμπερτ έχει δημιουργήσει ένα μέρος του στρατού του, οι δολοφονιές μετρώνται σε διψήφιο αριθμό και αρχίζουν να κινούνται υποψίες στη θρησκευτική κοινότητα για αιρετικά τελετουργικά. Τότε λαμβάνει δράσει ο Ντέξτερ, ένας εύστροφος ντεντέκτιβ, ο οποίος προτίθεται να εξινιάσει τις δολοφονίες των αλμπίνων. Ο στρατός του Άλμπερτ έχει πλέον ολοκληρωθεί και εκμεταλλευόμενοι τη χρονική περίοδο, η οποία τοποθετείται μετά το τέλος της βιομηχανικής επανάστασης – η οποία ξεκίνησε το 2000 – , έχει ως ακόλουθο την τροφοδότηση του στρατού με πολεμικά εφόδια. Φαίνεται ότι όλες οι οικονομικό – πολιτικές κρίσεις, καθυστέρησαν τη βιομηχανική επανάσταση, με αποτέλεσμα εφαλτήρια χρονολογία να θεωρηθεί το 2000. Οι αλλεπάλληλοι αγώνες των αλμπίνων διαρκούν, με πολλές δύσκολες μάχες αλλά και απώλειες του στρατεύματων. Ο πόλεμος λήγει με τη νίκη των αλμπίνων και τον εορτασμό της νίκης του με ένα tea party. Οι μεταλλαγμένοι αλμπίνο συναθροίζονται για τον εορτασμό της νίκης τους στη σκακιέρα από την Αλίκη στη Χώρα των θαυμάτων, πίνοντας τσάι και τρώγοντας γλυκά.

Ατομική εργασία Στην πρώτη εργασία χωριστήκαμε σε διαφορες ομάδες στην οποία η καθεμία επρεπε να δημιουργήσει ενα πρόσωπο, ενα τόπο και μια κατάσταση. Εμεις διαλέξαμε την τοποθεσία του συμβάντος. Η αλίκη στην χώρα τον θαυμάτων, πιο συγκεκριμένα στο πεδίο της μάχης διοργανώνοντας ενα tea party

6

7

Συμβατικό παράδειγμα και παραδειγμα με 3d

δυνατή την κατασκευή ανεξάρτητων μονάδων διαβίωσης οποιουδήποτε σχήματος και σε μερικές ημέρες”.

Στην δεύτερη ασκηση προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε παραδείγματα κτηρίων που που είναι συμβατικά και παραδείγματα που γίνονται με 3d printing. Βλέποντας την διάλλεξη παρατηρήσαμε νέες μεθόδους για την κατασκευή σπιτίων. έτσι εντοπίσαμε και καταγράψαμε. Το 3d printing που βρήκαμε ηταν τα round housew of raw earth TECLA italy

Το έργο TECLA, συγκεκριμένα, απαιτούσε 200 ώρες εκτύπωσης, 7.000 κωδικούς μηχανής (κωδικός G), 350 στρώματα 12 mm, 150 km εξώθησης, 60 κυβικά μέτρα ακατέργαστης γης και μέση κατανάλωση μικρότερη από 6 kW. Εμπνευσμένο από την αγγειοπλαστική σφήκα, το πρωτότυπο θέτει τα θεμέλια για τη μελλοντική δημιουργία ολοένα και πιο αποτελεσματικών και μαζικών βιώσιμων οικοτόπων, αντιπροσωπεύοντας, σύμφωνα με τον Mario Cucinella, “μια αλλαγή παραδείγματος στον τομέα της αρχιτεκτονικής, ικανοποιώντας τις ανάγκες των ανθρώπων και βρίσκοντας απάντηση η «Γη» μέσα στη «γη». Μια συνεργασία που γίνεται η ένωση μεταξύ της ενσυναισθητικής αρχιτεκτονικής και της εφαρμογής νέων τεχνολογιών. “

round houses of raw earth TECLA italy Μια πρόσφατη συνεργασία μεταξύ της ομάδας Mario Cucinella Architects (MC A) και του WASP, ειδικών στην Τρισδιάστατη Εκτύπωση στην Ιταλία, είχε ως αποτέλεσμα την πρώτη 3D εκτύπωση κατασκευής ενός πλήρως φυσικού, ανακυκλώσιμου και ουδέτερου άνθρακα υλικού: ακατέργαστη γη. Το πρωτότυπο κυκλικό περίβλημα ονομάζεται TECLA και χτίστηκε στη Massa Lombarda (Ravenna, Ιταλία) χρησιμοποιώντας πολλαπλούς εκτυπωτές 3D συγχρονισμένους για να λειτουργούν ταυτόχρονα. Το έργο πήρε το όνομά του από ένα συνδυασμό των λέξεων Technology and Clay και επιδιώκει να μεγιστοποιήσει την παραδοσιακή απόδοση της ακατέργαστης γης μέσω της ψηφιακής κατασκευής. Το σπίτι είναι κατασκευασμένο από μια λύση διπλού θόλου που λειτουργεί ως δομή, στέγη και επένδυση, απλοποιώντας έτσι τις διαδικασίες, ελαχιστοποιώντας τους πόρους και μειώνοντας το χρόνο κατασκευής. Μέχρι τώρα, η τρισδιάστατη εκτύπωση επικεντρώθηκε στην κατασκευή μεμονωμένων ανταλλακτικών και στοιχείων. Σε αυτήν την περίπτωση, ωστόσο, το Crane WASP χρησιμοποιεί ένα λογισμικό ικανό να βελτιστοποιεί τις κινήσεις και να αποφεύγει τις συγκρούσεις που επιτρέπουν σε δύο βραχίονες εκτύπωσης να λειτουργούν ταυτόχρονα. Αυτό το αρθρωτό και πολυεπίπεδο σύστημα μπορεί να διαμορφωθεί σύμφωνα με κάθε σχέδιο, πράγμα που σημαίνει ότι οι δυνατότητες αυτής της τεχνολογίας θα μπορούσαν να επεκταθούν σε ακόμη πιο περίπλοκα έργα. Όπως εξηγούν οι προγραμματιστές της, “κάθε μονάδα εκτύπωσης έχει επιφάνεια εκτύπωσης 50 τετραγωνικών μέτρων, καθιστώντας 8

Πηγή: Arch daily

Συμβατικό Παράδειγμα Επιλέξαμε το συγκεκριμένο κτήριο γιατι το σχήμα του μας θύμισε αρκετά τ σχήμα του παραδείγματος απο το 3d. Μας φάνηκε ενδιαφέρον να συγκρίνουμε δυο παραδε΄θγματα που εουν παροόμοι σχεδόν ομοιο σχήμα γιατι ετσι θα μπορυμσαε να αντιληθφυμε πιο εύκολα τι υλικά χρειαστηκαν, το εργατικό δυναμικό, το κόστος και το χρόνο. Στο δεύτερο παράδειγμα αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε ένα κυκλικό σπίτι στην Αγγλία. Παρατηρηούμε οτι ο τροπος της κατασκευής του είναι απο μπετό και μπορούμε ναδούμε μέσα απο τιςφωτογραφίες πως χτίζεται σιγα σιγα. Η διαφορές που εντοπίσαμε με το προήγούμενο ειναι οτι καταλλώνει περισσότερα υλικά καθως επισης, χρειαζεται περισσοτερα εργατικά xέρια ενω σε αντιθεση με το TECLA η κατασκευή του χρειάζεται περισσότερο καιρό για να υλοποιηθεί. Ακόμη παρατηρήσαμε οτι υπάρχει περισσότερη επιβάρυνση στο περιβάλλον με το συμβατικό παράδειγμα.

9

The void inside us

Η εργασία με τον ηχητικό χάρτη που μας δόθηκε να κάνουμε μας ξύπνησε αναμνήσεις. Επιλέξαμε μια διαδρομή αρκετά γνωστή σε ολους οσους εχουν περπατήσει στην πόλη της Ξάνθης.

Μία νύχτα του Σεπτέμβρη, έχοντας εφοδιαστεί με μπύρα στο χέρι και ζακέτα στην πλάτη. Αποφασίσαμε να βγούμε έξω. Μα τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε ετσι και αλλιως αφου η μουσική που ακούγονταν ήταν σαν να μας καλεί.

Ιδιαίτερα στις γιορτές τις παλίας πόλης. Η διαδρομή μας ξεκίνησε απο την μητρόπολη όπου γίνονται οι συναυλίες, μετά παρασύρθηκε απο της νοτες και τα βήματα των χωρών, κατηφόρισε στα δρομάκια που τσακώνονται τα ζευγαράκια, ενω ταυτόχρονα αποπλανήθηκε τοσο ακουστικά όσο και γευστικά απο τους - το λάδι που τσιρτσιρίζει - λουκουμάδες.

Ας αρχίσουν οι χοροί τραγουδούσαν οι νότες και εμείς πιανόμασταν χέρι - χερι και απλα ακολουθούσαμε τους ρυθμούς της. Εκει να στο γνωστό μέρος στην πολη της Ξάνθης, την Μητρόπολη. Και ενώ οι χοροί καλά κρατούν, εμείς πήραμε την κατηφόρα και γελώντας περπατήσαμε λίγο πιο μακριά απο την πολύβουη πλατεία. Τα περπατήματα μπερδεύονταν με τα γέλια μας, μέχρι που όλα αυτά σταματούν όταν ακούσαμε ένα ζευγάρι που τσακωνόταν, τους προσπεράσαμε διακριτικά και προσπαθώντας να κάνουμε όσοι περισσότερη ησυχία μπορούσαμε.

Ενώ στο τέλος καταλήξαμε να ακούμε τους ήχους που κάνει το ποτάμι. Μέσα στο μάθημα είδαμε διαφορων ειδών ηχοχάρτες. Βρήκαμε πως είναι ενδιαφέρον να καταγράφεις ήχους και να τους συνδυάζεις με την αρχιτεκτονική και όχι μόνο. Δουλέψαμε με διάφορες αναμνήσεις που είχαμε. Πρώτα φτιάξαμε ενα χάρτη στον οποίο τοποθετήσαμε τα σημεία ενδιαφέροντος μας. Έπειτα βάλαμε στηνς σείρα τις φωτογραφίες αναμνήσεις μας και έπειτα μιξάραμε τον ήχο.

Ξέραμε οτι ήταν η ώρα να πάρουμε αυτούς τους πολυπόθητους λουκουμάδες. όχι πολύ μακριά απο εκει που βρισκόμασταν μας περίμενε μια κινητή καντίνα στην οποία τσιρτσίριζε το λάδι. Λίγο πριν κλείσουν όλα εμεις κατευθυνόμασταν με τους λουκουμάδες στο χέρι, προς το ποτάμι εκεί που λίγο ακούγονται όλα αλλά κυρίως αυτο

Η επιλογή του τίτλου εγινε γιατι για εμάς το void (κενό) κάνεις εκκοφαντικό ήχο.

Ετσι για να κάνουμε λίγοι περισσότερη παρέα.

10

11

Co - metabolism Newclear plant Parasite cities, parasite builting, parasite people. Όταν παρακολουθήσαμε την συγκεκριμένη διάλεξη θυμήκαμε και την συσχετίσαμε με την ταινία parasite του Πονγκ Τσουν-χο. Πως ένα παράσιτο μπορεί να συνεργαστεί με το οργανισμό που πολέμάει. Πως κάτι που είναι ανεπιθύμητο σε κάποιο κτήριο, μπορεί να το αλλάξει να το εξελίξει η και ακόμα να το διαβρώσει. Ήταν τα ερωτήματα που μας απασχόλησαν. Βρήκαμε λοιπόν ένα πυρηνικό εργοστάσιο το οποίοέρχεται αντιμέτωπο με την φύση. Το παράσιτο είναι τα φυτα ενώ οτ οργανισμος που θα το “χτυπηθεί” είναι το εργαστάσειο. Ακόμη πιο συγκεκριμένα στην δικιά μας εκδοχή η φύση κατάφερε να το νικήσει και αντί να μολυνθεί, το καταλαμβάνει και δημιουργεί ένα καινούργιο εργοστάσιο. τα φυτά αρχίζουν και αναγεννιούνται, μεγαλώνουν και παίρνουν νέες διαστάσεις. Τυλίγονται γύρω από αυτό και δημιουργούν χώρους για να καθίσεις και γέφυρες για να το διασχίσεις. Η εξέλιξη της ιδέας μας φαίνεται παρκάτω αναλυτικότερα και με τις μεμονωμένες φωτογραφίες αλλα και με το gf που εχουμε δημιουργήσει

Co - Operation Anasa library

P2 Yoga room

Η παρούσα εργασία ονομάζεται «Ανάσα» και θέμα της είναι η σύνδεση 2 χώρων μέσω μιας σκάλας. Η σκάλα του θέματος συνδέει 2 ορόφους με διαφορετικές ανάγκες και απαιτήσεις, κάτω μια βιβλιοθήκη και πάνω μια αίθουσα yoga. Αυτό που καταφέραμε με την λύση που προτείναμε είναι να συνδέσουμε τους δύο χώρους, προσδίδοντας στην σκάλα ένα μεταβατικό ρόλο κάνοντας τα δύο δωμάτια να αλληλεπιδρούν.

Library space

Πρακτικά, κάναμε τα σκαλοπάτια της σκάλας σε κάποια σημεία της πιο πλατιά και μεγάλα, λειτουργώντας έτσι ως πλατύσκαλα τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τα άτομα που κάνουν yoga. Ταυτόχρονα δώσαμε στην σκάλα και τον ρόλο της βιβλιοθήκης, προσθέτοντάς ράφια στις πλευρές της για τα άτομα που χρησιμοποιούν την βιβλιοθήκη. Τα ράφια αυτά έχουν διπλή χρήση, αφού μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως ράφια για την τοποθέτηση εξοπλισμού yoga.

P1

Το συγκεκριμένο θέμα είναι ένα από τα αγαπημένα μας που κριθήκαμε να φέρουμε εις πέρας, λόγω του ενδιαφέροντος concept αλλά και της εύκολης κατανόησης του κάνοντας μας να έχουμε πολλές και διαφορετικές ιδέες για την πορεία του, αλλά παρόλες τις διαφορές που είχαμε σαν ομάδα, καταλήξαμε σε ένα αποτέλεσμα που μας ικανοποίησε πολύ.

12

13

Co-mic

Τελική προσπάθεια

Bohemian rapsody Παίζουν οι πρώτες νότες απο το τραγούδι και έπειτα ακολουθούν Τα λόγια, γνωστά και στις 3 μας. πιανουμε μολίβια και χρώματα. Ακολουθεί ο διάλογος μέσω Discord “ Εγω πιστεύω οτι το πράσινο ειναι το χρώμα του”και εμείς απαντάμε με πιο πολύ πράσινο. Αυτο που εμφανίζεται ισως μας θυμίζει μια εκδρομη, ό,τι βλέπουμε απο το παράθυρο, ισως ένα τοπογραφικό, ίσως μια πόλη που λεέι παραμύθια. Έκεινες τις μέρες Διαβάσαμε μάλιστα και τις αόρατες πόλης απο τον Calvino Italo. Ίσως να βλέπουμε πόλεις χάρης αυτόν. Ίσως και το bohemian rapsody να μας θυμίζει πολλές πόλεις μαζι, όπως και ο Calvinos. Σημασία έχει οτι εμείς πήγαμε μια βόλτα μέχρι τις ισοριές του τραγουδίου. Όμως για να τα πάρουμε απο την αρχή, όταν ξεκινήσαμε να ακούμε το τραγούδι είχαμε καταλήξει σε μια διαφορετική ιδέα που τελικά δεν λειτούργησε και απόλυτα σωστά Δημιουργήσαμε ενα λαβυρινθο ακούγωντας το τραγούδι σκεφτομασταν οτι καποιος θα μποορυσε να χαθεί μέσα σ΄αυτόν. Όμως δεν θέλαμε ενα καθαρό και ευθύγραμμο χώρο. Η αρχιτεκτονική του τραγουδιού ήταν πιο ελευθερη με πιο πολλά χρώματα. Ετσι και εμείς αφήσαμε τους ευατούς μας ακόμη πιο πολυ ελευθερους.

-Γέλια γιατι αποτύχαμεΞανά πήραμε τα χρωματά μας και μέσα απο το τραγούδι αφεθήκαμε ελεύθερες και ισως και να ταξιδέψαμε σε αυτές τις γραμμές που δημιουργήσαμε. Η μωβ ηταν ένα ποτάμι. ενω η μπλε ηταν ο δρόμος που αφήναμε πίσω. Λίγο πιο εκεί ηταν τα πρωτα σπίτια που συναντούσαμε, ενω παρακάτω επαιρναν θεσει οι νότες και τα λουλούδια. Ίσως να γίναμε πουλία και να τα είδαμε απο ψήλα, ίσως να είδαμε τις αόρατες πόλεις, ίσως να είδαμε ένα τόπο και τόπος έγινε χώρος και ο χώρος το τραγούδι μας. Και έτσι η ζωγραφία μας έγινε ενα τοπογραφικό. Είδαμε σπιτάκια και πάρκα είδαμε συννεφα και ποταμούς είδαμε ανθρώπους να περπατάνε και παιδάκια να παίζουν.

Is this just fantasy?

Caught in a landside, No escape from reality

Ακούσαμε το τραγούδι και δημιουργήσαμε ενα μικρό τόπο που για εμάς έγινε ένας οικείος χώρος

Η πρώτη προσπάθεια

14

15

Co-creating

Co-tour

Hybrid world

re-inventing tourism

FRENEMIES Πως μπορούν να αλλάξου τοσο γρήγορα η καταστάσεις, πως μπορούν να βελτίωθούν η ακόμα και να μην υπάρξουν ποτέ; Ήταν κάποια ερωτήματα που μας απασχόλησαν για αυτή την εργασία. Εκείνη την μέρα μάθαμε την έννοια του do, redo, undo. Ιδιαίτερα το καιρό που διανύουμε η ευλιξία και η προσαρμογή είναι ικανότητες που όλοι κλειθήκαμε να γνωρίσουμε. Στην συγκεκριμένη εργασία είχαμε να διαλέξαμε μέσα από την σχόλη της αρχιτεκτονικής ένα αντικείμενο που είναι το καμαρίνι και πάνω σε αυτό να πειραματιστούμε. Έπειτα βρήκαμε ένα ιδανικά καλο σενάριο και ένα κακό. Στο καλό σενάριο έχουμε την ομαλή συνεργασία των φοιτητών, ενώ στο κακ σενάριο έχουμε τον τσακωμό τους. Με την διαδικασία do ήμαστε σε μια αρχική κατάσταση η οποία λειτουργεί κανονικά υπάρχει ένα θρανίο μεγάλο, μια βιβλιοθήκη, ένας καναπές με την έννοια redo προσθέσαμε το σενάριο του τσακωμού και των διαχωρισμό των δυο γραφείων καθώς και τον διπλασιασμό των αντικειμένων ώστε να μπορούν να εργάζονται κανονικά χωρίς να υπάρχει κάποια επικοινωνία, με το undo έχουμε χωρίσει τα δυο γραφεία και έχουμε βάλει τη βιβλιοθήκη στην μέση ώστε να μπορούν να εργαστούν είτε είναι τσακωμένοι είτε όχι

Where is the spot? Στην συγκεκριμένη εργασία προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε έναν πόλο έλξης στην περιοχή της Καβάλας. Ένα σημείο που θα μπορεί να συγκεντρώνετε ο κόσμος, ένα σημείο συνάντησης αλλά και σημείο συζητήσεις. Ακόμη σκεφτήκαμε να υπάρχει ευελιξία και να μπορεί να τοποθετηθεί σε διάφορα σημεία της πόλης, όπως πάρκα, πλατείες. Δημιουργήσαμε μια κατασκευή από σκυρόδεμα στην οποία βάλαμε τον χάρτη με τα ποιο ενδιαφέροντα σημεία της πόλης. Ταυτόχρονα έχουμε δημιουργήσει γύρω από αυτό κάποια καθισματάκια που θα μπορούν να καθίσουν οι περαστικοί για να ξαποστάσουν ενώ κάποιες άλλες εξοχές είναι πιο ψηλές για να λειτουργούν ως τραπεζάκια. Τα σημεία που επιλέξαμε να τοποθετηθεί θα λειτουργούν και σαν σημεία ενημερώσεις για το συγκεκριμένο χώρο, θα δημιουργείται μια βόλτα στην καβάλα, το ένα παβιλιον να συναντά το άλλο νοητά και έτσι θα δημιουργείται μια διαδρομή. Το σημεία 1 θα μας δείχνει πως να φτάσουμε στο σημείο 2 ενώ αντίστοιχα το σημείο 2 στο σημείο 3 και ούτω καθεξής. Ένα ζωντανό παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού απλά με φανερά στοιχεία ώστε να γίνεται πιο διασκεδαστική η βόλτα. Ταυτόχρονα θα μπορεί να είναι και σημείο στάσεις για τους τουρίστες, ενώ σημείο συναντήσεις για τους

Σημεία ενδιαφέροντως.

Το Παβιλιον

16

17

Co-formation Into the woods

Αποφασίσαμε να φτιάξουμε έναν χώρο στάσης που θα τοποθετείται σε δημόσιους χώρους, όπως πάρκα και πλατείες. Αρχικά, μετατρέψαμε το σχήμα που μας δόθηκε σε ένα κέλυφος με σημειακές βάσεις, χωρίς να εφάπτεται σε όλα τα σημεία του με το έδαφος παρά μόνο σε συγκεκριμένα σημεία και σταθερά επαναλαμβανόμενα. Έπειτα, σκεφτήκαμε πως θα μπορούσαν να δημιουργηθούν καθίσματα αν ‘’πιέσουμε’’ την κατασκευή σε συγκεκριμένα σημεία προς το εσωτερικό της. Έτσι, δημιουργούταν μια εκκεντρική κατασκευή, ιδανική για να χρησιμεύσει και ως σημείο ενδιαφέροντος. Ως υλικό κατασκευής, αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε έναν μεταλλικό σκελετό που θα δημιουργούσε το κέλυφος, και στα σημεία που θέλουμε να υπάρχουν τα καθίσματα να αφαιρέσουμε κομμάτι του σκελετού με ταυτόχρονη ενίσχυση των βάσεών του. Κατόπιν αυτού, τα καθίσματα θα δημιουργούνταν προσθετοντας ελαστικό αδιάβροχο ύφασμα (από καουτσούκ) πάνω από τον σκελετό έτσι ώστε να τον καλύπτει, και θα στερεώνονταν σε όλες τις αρθρώσεις του σκελετού εκτός από τα σημεία που θα υπήρχαν τα κενά για τα καθίσματα. Εκεί αντίστοιχα θα προσθέταμε περισσότερο ύφασμα, ώστε να δημιουργείται τελικά μια σταθερή ‘’αιώρα’’ που θα προσέφερε μια άνετη θέση στους επισκέπτες. Το κέλυφος δημιουργήθηκε με τη βοηθεια του browser που μας δόθηκε, ενώ για τις εσοχές των καθισμάτων χρησιμοποιήσαμε το Rhino. Πρώτο Βήμα

18

Co-mmon spacing Art-holic Για την συγκεκριμένη παρέμβαση έχουμε διλαέξει να ένα χώρο απο την Πυλαία το πάρκο απέναντι απο το πολιτιστικό κέντρο. Αποφασίσαμε η παρεμβασή μας να είναι τεράστια πανελ ειτε ορθια είτε στο έδαφος στα οποία θα μπορούν να ζωγραφίζουν οι μικροτότερες ηλικίες. Ακομη στα πάνελ που θα είναι όρθια θα μπορούν να τοποθετούνται η εκδηλώσεις που θα γίνονται στο πολιτιστικό κέντρο. Στόχος μας είναι να προσσεγίσουμε περιιοστερα άτομα στο πολιτιστικο κέντρο. Ενω ταυτόχρονα θέλουμε να απασχαλήσουμε τυ επισκέπτους του πάρκου που είναι σημειο συνάντησης τους του κατοίκους της περιοχής.

20