Oremus - 2 listopada

poniedziałek, niedziela, 21 listopada

P

oniedziałek, 2 listopada Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych

Pierwsza Msza Każdy kapłan w dniu Wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych może odprawić trzy Msze święte: jedną w intencji przyjętej od wiernych, drugą w intencji wszystkich wiernych zmarłych, a trzecią w intencji papieża. W związku z tym wspomnienie to posiada trzy różne formularze mszalne z własnymi czytaniami. Pierwszy formularz koncentruje uwagę na Chrystusie, który swoim zmartwychwstaniem otworzył drogę do naszego zmartwychwstania po śmierci.

Requiem aeternam, S/1092, albo: Wieczny odpoczynek, L/437, S/910 PIEŚŃ NA WEJŚCIE:

ALBO ANTYFONA: Jezus umarł i zmartwychwstał, * a Bóg przez Niego przywróci do życia tych, którzy umarli w Jezusie. * Jak w Adamie wszyscy umierają, * tak w Chrystusie wszyscy będą ożywieni.

MÓDLMY SIĘ: Wszechmogący Boże, wysłuchaj nasze modlitwy, które zanosimy z wiarą w Twojego Syna zmartwychwstałego, † i umocnij naszą nadzieję, * że razem z Twoimi wiernymi zmarłymi wszyscy zmartwychwstaniemy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

CZYTANIE z Księgi Hioba (19,1.23-27a). Hiob rzekł: „Oby me słowa zostały spisane, oby w księdze utrwalone! Żelaznym 11

módlmy się rylcem i ołowiem na skale wyryte na wieki! Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje i jako ostatni stanie na ziemi. Potem me szczątki skórą przyodzieje, i ciałem swym Boga zobaczę.

To właśnie ja Go zobaczę”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 27,1.4.7.8b.9a.13-14) REFREN:

W krainie życia ujrzę dobroć Boga.

Pan moim światłem i zbawieniem moim, * kogo miałbym się lękać?

Pan obrońcą mego życia, * przed kim miałbym czuć trwogę?

O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam, † żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu * po wszystkie dni mego życia, abym kosztował słodyczy Pana, * stale się radował Jego świątynią.

Usłysz, Panie, kiedy głośno wołam, * zmiłuj się nade mną i mnie wysłuchaj.

Będę szukał oblicza Twego, Panie. * Nie zakrywaj przede mną swojej twarzy.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana * w krainie żyjących.

Oczekuj Pana, bądź mężny, * nabierz odwagi i oczekuj Pana.

CZYTANIE z Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian (15,20-24a.25-28). Bracia: Chrystus zmartwychwstał jako pierwociny spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez Człowieka 12

poniedziałek, 2 listopada też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności: Chrystus jako pierwociny, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu. Trzeba bowiem, ażeby królował, „aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy”. Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć. Wszystko bowiem rzucił pod stopy Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego, który Mu wszystko poddał.

A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkich.

Oto słowo Boże.

AKLAMACJA: Alleluja.

Jezus Chrystus jest Pierworodnym wśród umarłych, Jemu chwała i moc na wieki wieków.

SŁOWA EWANGELII według św. Łukasza (23,44-46.50.52-53; 24,1-6a). Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego”. Po tych słowach wyzionął ducha. A był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.

Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany.

W pierwszy dzień tygodnia niewiasty poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień zastały odsunięty od grobu. A skoro weszły, nie znalazły ciała 13

oremus Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: „Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał”.

Oto słowo Pańskie.

Pierwsi chrześcijanie dokonali – zapewne świadomie – pewnej zmiany terminologii w odniesieniu do śmierci.

Określenie „nekropolia” – „miasto umarłych” zastąpili słowem „koimeterion” – „cmentarz”; pochodzi ono od greckiego czasownika „koimao”, który znaczy „spać”. Swoje grobowce nazywali słowem „cubicula”, co znaczy „sypialnie”. O śmierci zaś mówili, że jest ona snem, zaśnięciem w Chrystusie. Przypomina o tym w drugim czytaniu św. Paweł, mówiąc o zmartwychwstałym Chrystusie, że jest On „pierwociną śpiących” (gr. „aparche ton kekoimenon”), a nie – jak sugeruje polskie tłumaczenie – „pierwszym spośród tych, co pomarli”. Ta terminologia wskazująca na sen zmienia rozumienie śmierci, która nie jest już czymś przerażającym (w normalnym doświadczeniu raczej bardzo lubimy sen i czekamy na niego, żeby odpocząć po trudach całego dnia) ani ostatecznym (kładziemy się spać w oczekiwaniu obudzenia się w kolejnym dniu).

Rozważanie:

MODLITWA WIERNYCH:

Powierzamy Ci, miłosierny Ojcze, Kościół, aby przez gorliwe głoszenie słowa Bożego prowadził wiernych do nowego życia.

Powierzamy Ci niewierzących w życie wieczne, aby otworzyli się na przyjęcie zbawczej miłości Chrystusa.

Powierzamy Ci wszystkich, którzy szukają Ciebie w ziemskim życiu, aby mogli radować się oglądaniem Twojego oblicza w niebie.

14

poniedziałek, 2 listopada Powierzamy Ci naszych bliskich zmarłych i wszystkich polecanych naszym modlitwom, aby mogli uczestniczyć w chwale świętych.

Powierzamy Ci nas samych, abyśmy karmiąc się Chlebem życia, dawali świadectwo wiary w życie wieczne.

PIEŚŃ NA PRZYGOTOWANIE DARÓW: Ty, Boże, wszystko wiesz,

E/485, S/872

Panie, nasz Boże, daj się przebłagać naszymi darami, † które przemienione w wielki Sakrament miłości łączą nas z Twoim Synem, * i przyjmij Twoich wiernych zmarłych do chwały swojego królestwa. Przez Chrystusa, Pana naszego.

MODLITWA NAD DARAMI:

PREFACJA O ZMARŁYCH 86 – 90

Witam Cię witam, E/279, N2/362, S/404; O Panie, Tyś moim pasterzem, E/469, L/263, M/84, S/852

PIEŚŃ NA KOMUNIĘ I NA DZIĘKCZYNIENIE:

Ja jestem zmartwychwstanie i życie, * kto wierzy we Mnie, choćby i umarł, żyć będzie, * a każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki.

ANTYFONA:

MÓDLMY SIĘ: Boże, nasz Ojcze, spraw, aby wszyscy wierni zmarli, za których złożyliśmy paschalną Ofiarę, * mieli udział w Twojej światłości i pokoju. Przez Chrystusa, Pana naszego.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO: Niech was błogosławi Bóg, Ojciec wszelkiej pociechy, † który stworzył człowieka * i przez 15

módlmy się zmartwychwstanie swojego Syna dał wierzącym nadzieję zmartwychwstania.

Amen.

Niech Bóg udzieli żyjącym przebaczenia grzechów, * a wszystkim zmarłym światła i pokoju.

Amen.

Niech nam da szczęśliwe życie wieczne z Chrystusem, * który prawdziwie zmartwychwstał.

Amen.

Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, * Ojciec i Syn,  i Duch Święty.

Amen.

PIEŚŃ NA ZAKOŃCZENIE:

Salve Regina, S/1082 lub S/1305

Druga Msza Śmierć nie jest granicą dla miłości. Ona – co pokazał najpełniej Jezus – otwiera bramy śmierci, wydobywa z grobu, na zawsze.

Właśnie do tej odwiecznej miłości Boga możemy się odwoływać w modlitwie wstawienniczej za bliskich nam zmarłych, tak jak czyniły to Maria i Marta w odniesieniu do Łazarza. Wtedy usłyszymy od Jezusa: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, to choćby umarł, żyć będzie” (J 11,25).

Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, * a światłość wiekuista niechaj im świeci.

ANTYFONA:

MÓDLMY SIĘ: Boże, chwało wiernych i życie sprawiedliwych, Twój Syn nas odkupił przez swoją śmierć i zmartwychwstanie, † zmiłuj się nad wszystkimi wiernymi zmarłymi, którzy wyznawali wiarę w nasze zmartwychwstanie, * i daj im udział w radości życia wiecz16

poniedziałek, 2 listopada nego. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

CZYTANIE z Księgi proroka Daniela (12,1-3). Ja, Daniel, płakałem i usłyszałem to słowo Pańskie: „W owym czasie wystąpi Michał, wielki książę, który jest opiekunem dzieci twojego narodu. Wtedy nastąpi okres ucisku, jakiego nie było, odkąd narody powstały, aż do chwili obecnej. W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia: ci wszyscy, którzy zapisani są w księdze. Wielu zaś, co śpi w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie. Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy na wieki i na zawsze”.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 42,2-3.5; 43,3-5) REFREN:

Boga żywego pragnie moja dusza.

Jak łania pragnie wody ze strumieni, * tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże.

Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, * kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?

Rozpływa się we mnie moja dusza, * gdy wspominam, jak z tłumem kroczyłem do Bożego domu, w świątecznym orszaku, * wśród głosów radości i chwały.

Ześlij światłość i wierność swoją, * niech one mnie wiodą, 17

oremus niech mnie zaprowadzą na Twą górę świętą * i do Twoich przybytków.

REFREN:

Boga żywego pragnie moja dusza.

I przystąpię do ołtarza Bożego, * do Boga, który jest moim weselem i radością.

I będę Cię chwalił przy dźwiękach lutni, * Boże, mój Boże!

Czemu zgnębiona jesteś, duszo moja, * i czemu trwożysz się we mnie?

Ufaj Bogu, bo jeszcze wysławiać Go będę: * On zbawieniem mojego oblicza i moim Bogiem!

CZYTANIE z Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian (6,3-9).

Bracia: My wszyscy, którzy otrzymaliśmy chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć. Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my postępowali w nowym życiu – jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca. Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie. To wiedzcie, że dla zniszczenia ciała grzesznego dawny nasz człowiek został z Nim współukrzyżowany po to, byśmy już dłużej nie byli w niewoli grzechu. Kto bowiem umarł, został wyzwolony z grzechu.

Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus, powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy.

Oto słowo Boże.

18

poniedziałek, 2 listopada Alleluja.

Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

AKLAMACJA:

SŁOWA EWANGELII według św. Jana (11,32-45). Gdy Maria, siostra Łazarza, przyszła na miejsce, gdzie był Jezus, ujrzawszy Go, padła Mu do nóg i rzekła do Niego: „Panie, gdybyś tu był, mój brat by nie umarł”. Gdy więc Jezus zobaczył ją płaczącą i płaczących Żydów, którzy razem z nią przyszli, wzruszył się w duchu, rozrzewnił i zapytał: „Gdzie go położyliście?”. Odpowiedzieli Mu: „Panie, chodź i zobacz!”.

Jezus zapłakał. Żydzi więc mówili: „Oto jak go miłował!”.

Niektórzy zaś z nich powiedzieli: „Czy Ten, który otworzył oczy niewidomemu, nie mógł sprawić, by on nie umarł?”.

A Jezus, ponownie okazując głębokie wzruszenie, przyszedł do grobu. Była to pieczara, a na niej spoczywał kamień. Jezus powiedział: „Usuńcie kamień!”. Siostra zmarłego, Marta, rzekła do Niego: ,,Panie, już cuchnie. Leży bowiem od czterech dni w grobie”. Jezus rzekł do niej: „Czyż nie powiedziałem ci, że jeśli uwierzysz, ujrzysz chwałę Bożą?”. Usunięto więc kamień. Jezus wzniósł oczy do góry i rzekł: „Ojcze, dziękuję Ci, że Mnie wysłuchałeś. Ja wiedziałem, że Mnie zawsze wysłuchujesz. Ale ze względu na otaczający Mnie tłum to powiedziałem, aby uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś”.

To powiedziawszy, zawołał donośnym głosem: „Łazarzu, wyjdź na zewnątrz!”. I wyszedł zmarły, mając nogi i ręce przewiązane opaskami, a twarz jego była owinięta chustą.

Rzekł do nich Jezus: „Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić”. Wielu zatem spośród Żydów przybyłych do Marii, ujrzawszy to, czego Jezus dokonał, uwierzyło w Niego.

Oto słowo Pańskie.

19

módlmy się Rozważanie: Kluczowym wymiarem chrześcijańskiej teologii śmierci jest jej odniesienie do teologii chrztu. Nawet w „Symbolu wiary” te dwa tematy są ściśle ze sobą powiązane w jednej formule: „Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów. I oczekuję wskrzeszenia umarłych. I życia wiecznego w przyszłym świecie”.

Chrześcijańska wiara w życie wieczne i w zmartwychwstanie ciała jest oparta nie na filozoficznym koncepcie nieśmiertelnej duszy, ale na Bogu, Jego wieczności, Jego mocy wskrzeszenia człowieka ze śmierci i podarowaniu mu w miłości życia, które już się nie kończy. Nadzieja chrześcijańska zasadza się jedynie na zmartwychwstaniu Jezusa, w którym uczestniczymy właśnie przez chrzest, co podkreślił św. Paweł w 6. rozdziale Listu do Rzymian, ukazując chrzest jako współ-umieranie i współ-zmartwychwstanie z Chrystusem.

MODLITWA WIERNYCH:

Módlmy się za Kościół, aby dla dzisiejszego świata był znakiem wartości, które trwają wiecznie.

Za zmarłych papieży, biskupów, prezbiterów, aby mogli cieszyć się chwałą zbawionych w niebie.

Za przeżywających żałobę, aby całą swą ufność złożyli w Panu.

Za cierpiących w czyśćcu, aby jak najrychlej mogli posiąść królestwo niebieskie.

Za nas dziś tu zgromadzonych, abyśmy wzrastali w wierze i nadziei na wieczność z Bogiem.

MODLITWA NAD DARAMI: Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty przez sakrament chrztu oczyściłeś wiernych zmarłych z grzechu pierworodnego; † obmyj ich z własnych grzechów we Krwi Chrystusa, którą składamy w eucharystycznej Ofierze, * i obdarz ich pełnym przebaczeniem. Przez Chrystusa, Pana naszego.

20

poniedziałek, 2 listopada PREFACJA O ZMARŁYCH 86 – 90 ANTYFONA: Światłość wiekuista niechaj im świeci, o Panie, * wśród Świętych Twoich na wieki, * bo jesteś pełen dobroci. * Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, * a światłość wiekuista niechaj im świeci, * wśród Świętych Twoich na wieki, * bo jesteś pełen dobroci.

MÓDLMY SIĘ: Panie, nasz Boże, przyjęliśmy Sakrament Twojego Syna, który za nas umarł i zmartwychwstał w chwale, † pokornie Cię błagamy, aby wszyscy wierni zmarli, oczyszczeni przez paschalną Ofiarę, * mogli uczestniczyć w chwale przyszłego zmartwychwstania. Przez Chrystusa, Pana naszego.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO, s. 15-16

Trzecia Msza Pierwsza Prefacja o zmarłych przypomina nam: „życie Twoich wiernych, o Panie, zmienia się, ale się nie kończy, i gdy rozpadnie się dom doczesnej pielgrzymki, znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie”. Możemy być tego pewni, gdyż obiecał to sam Jezus, zapewniając Apostołów, że odchodzi z tego świata, aby każdemu z nas przygotować mieszkanie w niebie. Jak przygotowane zostały mieszkania, tak trzeba, żeby przygotowali się też ich mieszkańcy. Dlatego otoczmy naszą szczerą modlitwą bliskich nam zmarłych.

Bóg, który wskrzesił z martwych Jezusa Chrystusa, * przywróci do życia nasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w nas swojego Ducha.

ANTYFONA:

21

oremus MÓDLMY SIĘ: Boże, Ty sprawiłeś, że Twój Syn zwyciężył śmierć i wstąpił do nieba, † daj wszystkim wiernym zmarłym udział w Jego zwycięstwie nad śmiercią, * aby mogli na wieki oglądać Ciebie, swojego Stwórcę i Odkupiciela. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

CZYTANIE z Księgi Mądrości (3,1-9). Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zgon ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju.

Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Wypróbował ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. W dzień nawiedzenia ich przez Boga zajaśnieją i rozbiegną się jak iskry po ściernisku. Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami, a Pan królować będzie nad nimi na wieki. Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali, łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 103,8.10.13-18) REFREN:

Zbawienie prawych pochodzi od Pana.

Miłosierny jest Pan i łaskawy, * nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.

Nie postępuje z nami według naszych grzechów * ani według win naszych nam nie odpłaca.

22

poniedziałek, 2 listopada Jak ojciec lituje się nad dziećmi, * tak Pan się lituje nad tymi, którzy cześć Mu oddają.

Wie On, z czegośmy powstali, * pamięta, że jesteśmy prochem.

Dni człowieka są jak trawa, * kwitnie on jak kwiat na łące.

Wystarczy, że wiatr go muśnie, już znika, * i wszelki ślad po nim ginie.

Lecz łaska Pana jest wieczna dla Jego wyznawców, * a Jego sprawiedliwość nad ich potomstwem, nad wszystkimi, którzy strzegą Jego przymierza * i pamiętają, by spełniać Jego przykazania.

CZYTANIE z Drugiego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian (4,14—5,1). Bracia: Jesteśmy przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla was, ażeby łaska, obfitująca we wdzięczność wielu, pomnażała się Bogu na chwałę. Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień. Niewielkie bowiem utrapienia nasze obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku dla nas, którzy się wpatrujemy nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co niewidzialne, trwa wiecznie. Wiemy bowiem, że kiedy nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie.

Oto słowo Boże.

23

módlmy się Alleluja.

To jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto wierzy w Syna, miał życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

AKLAMACJA:

SŁOWA EWANGELII według św. Jana (14,1-6). Jezus powiedział do swoich uczniów: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce.

A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę”. Odezwał się do Niego Tomasz: „Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?”. Odpowiedział mu Jezus: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie”.

Oto słowo Pańskie.

Słowa Jezusa o mieszkaniach w niebie, które już na nas czekają, zostały wypowiedziane w czasie Ostatniej Wieczerzy. Ten kontekst każe nam zobaczyć powiązanie między sakramentalnym życiem człowieka i jego śmiercią. Chodzi tu dokładnie o Eucharystię, która jest nie tylko pokarmem na czas ziemskiego życia, ale – jak często modlimy się w liturgii – jest nade wszystko pokarmem na życie wieczne, jest lekarstwem nieśmiertelności i antidotum na śmierć, jak to ujął św. Ignacy Antiocheński. Właśnie w Komunii świętej, w sakramentalnym zjednoczeniu z chwalebnym Ciałem Pana, którym się karmimy, jest zakotwiczona nasza nadzieja przyszłego zmartwychwstania. Jasno o tym mówił Jezus w mowie eucharystycznej: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym” (J 6,54).

Rozważanie:

24

poniedziałek, 2 listopada MODLITWA WIERNYCH:

Prośmy za Kościół, aby umacniany łaską z nieba, odważnie głosił prawdę zwycięstwa życia nad śmiercią.

Za zmarłych rodziców, krewnych, przyjaciół i dobrodziejów, aby stali się uczestnikami chwały zbawionych w niebie.

Za tych, którzy odebrali sobie życie, aby dostąpili miłosierdzia Boga Ojca.

Za wszystkich, którzy zginęli w wypadkach, których śmierć zaskoczyła, aby mogli zbudzić się do życia w szczęściu wiecznym.

Za naszą wspólnotę, abyśmy pełni wiary i ufności oczekiwali na spotkanie z Panem, gdy przyjdzie.

Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie Ofiarę, którą składamy za wszystkich zmarłych spoczywających w Chrystusie, † i spraw, aby mocą tej eucharystycznej Ofiary wyzwoleni z więzów śmierci * mieli udział w życiu wiecznym. Przez Chrystusa, Pana naszego.

MODLITWA NAD DARAMI:

PREFACJA O ZMARŁYCH 86 – 90

Oczekujemy naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, * który przekształci nasze ciała śmiertelne * na podobne do swojego ciała uwielbionego.

ANTYFONA:

MÓDLMY SIĘ: Boże, nasz Ojcze, przez tę Ofiarę okaż wielkie miłosierdzie wszystkim wiernym zmarłym, † których obdarzyłeś łaską chrztu świętego, * i daj im pełnię wiecznej radości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO, s. 15-16 25