1975
2015
1
2
Programma festiviteiten 26 en 27 juni
4
Een terug- en vooruitblik van de penningmeester
6
Herken je ze nog, de leden van toen en nu?
7
40 jaar de Gouden Ham (Jo en Annie van den Hoven)
8
WSV De Gouden Ham anno 1980 (Bert en Helen Veld)
10
WSV Gouden Ham: Veertig Jaar Jong. Zomer 2015 (Arnold en Tonny de Kock)
13
Gouden Ham, Gouden Plek (Carel Venema en Guus Veenstra)
15
Sport en Spel door de jaren heen
16
2000 – 2005 (Helma en André Janssen)
17
Eten en drinken door de jaren heen
18
40 jaar wsv Gouden Ham – 10 jaar Paracruise (Ben en Mieke van Wamel)
19
Het kan vriezen en het kan dooien …
21
De haven (Ivo en Jolanda Uijen)
22
Onze gasten over ons
23
Noot Redactie: 40 jaar historie zijn niet in één jubileumblad te persen. Onvoorstelbaar veel leden hebben zich al die jaren ingezet voor de vereniging. Mocht een belangrijk feit of persoon onvermeld zijn gebleven, dan zullen wij aan dat verhaal graag ruimte geven in een van onze volgende uitgaves.
3
4
WSV De Gouden Ham 1975 – 2015 Enige wetenswaardigheden uit 1975, waarin de WSV is opgericht, in vergelijk met de huidige tijd
1975 het jaar van de recessie, letterlijk 'teruggang' of 'achteruitgang'. Nederland kampt met een groeiende werkloosheid, de overheidsuitgaven worden te groot. Als gevolg daarvan worden er bezuinigingsmaatregelen aangekondigd.
De 1ste succesvolle home computer. De MITS Altair 88000 computer komt op de consumenten markt en het software bedrijf Microsoft wordt opgericht.
1975 staat te boek als “De langste heetste zomer sinds 1948.“
27 juni 1975 Oprichting Watersportvereniging “De Gouden Ham”, een watersportvereniging voor de “gewone man”.
2015 Een jaar waarin Nederland wederom kampt met bezuinigingen, te grote overheidsuitgaven en een grote werkeloosheid.
2015 de computer is niet meer weg te denken uit onze haven en uit onze huizen.
2015 we hopen dat ook deze zomer lang en heet mag zijn.
2015 “40 jarig” bestaan van “WSV “De Gouden Ham”.
Aan onze penningmeester Sjoerd Hooghof hebben we de vraag gesteld: wat maakt onze vereniging tot de vereniging die hij nu is? 40 Jaar bestaat onze vereniging. In 1975 opgericht met het uitgangspunt dat varen ook voor de ‘gewone man uit de nabije omgeving en met een kleine beurs’ mogelijk moest zijn. Door de jaren heen is hieraan vastgehouden. Tot op de dag van vandaag proberen we met relatief beperkte middelen de vereniging te laten zijn wat het nu is. Met een heel lage contributie, een goedkope vierkante meterprijs en door heel veel zelf te maken, te onderhouden en te beheren, zorgen we daarvoor. Dat vraagt om inzet van alle leden op de werkdagen, maar ook leveren diverse vrijwilligers in de diverse commissies met het bestuur op de achtergrond op andere momenten hieraan een grote bijdrage. De haven, het clubhuis, de voorzieningen, dit alles zou er niet zijn zonder al die schouders die eronder werden gezet. Op dit moment is de jeugdzeilcommissie actief. In de weer om ook dit jaar weer aan zo’n 20 kinderen les te geven in drie groepen: beginners, gevorderden (beide in de Optimistenklasse), Splashes en intussen ook een open zeilboot. Bijna volledig op de achtergrond wordt dit door vrijwilligers gedaan, waarbij slechts een kleine vergoeding wordt gevraagd aan de deelnemers (kinderen uit het ledenbestand maar ook uit Maasbommel). Dan de 55+ club, momenteel onder aanvoering van Co Loeffen. Wekelijks zijn er vaak wel vijf tot tien mannen (en soms vrouwen) actief met allerlei kleine en grote klussen die door hen worden opgepakt. De nieuwbouw was indertijd een groot project en het groot onderhoud van de steigers of boventerrein in het verleden waren ook projecten waarbij zij een groot aandeel hadden in de totstandkoming. Maar denk daarbij ook aan de recent ontwikkelde speeltuin, het interieur van het clubhuis, de bloembakken en banken, om maar eens wat op te noemen.
5
Als laatste voorbeeld (de ruimte in dit stuk is te beperkt om iedereen een podium te geven) de hijsdagen. Wil je bij een gemiddelde vereniging gehesen worden, dan ben je al snel € 100,- of meer kwijt. Bij ons kost het je slechts € 25,-- per keer. Doordat onze hijsploeg zo efficiënt werkt, kunnen we de kosten van ingehuurd materiaal laag houden (en daarmee ook de 1982 hijskosten per persoon). Het overschot vloeit dan na een paar jaar weer terug naar bijvoorbeeld een nieuwe mastenkraan. Het financiële beleid is er altijd op gericht geweest dat we alleen geld uitgeven als we dat tot onze beschikking hebben. Dat we ons geen grotere broek aanmeten, dan noodzakelijk. Waar we wat ruimte nodig hadden, zochten we naar oplossingen binnen de eigen ‘familie’. Zo kijken we nu ook naar het doen van grote investeringen. Neem de beoogde aanschaf van de steiger. Niet naar buiten maar met eigen leden proberen we de nodige financiële middelen bij elkaar te krijgen en op verantwoorde wijze te investeren. De verantwoordelijkheid wordt zwaar genomen en er worden dan ook heel wat uren door een aantal bestuursleden verbrand alvorens we tot een eventuele investering overgaan. Natuurlijk zijn ook enige impopulaire maatregelen of financieel gebied niet te vermijden. De huidige penningmeester heeft daarom een prijsindexering van het liggeldtarief voorgesteld en heeft daarnaast een contributieverhoging kunnen doorvoeren. Alles in onze omgeving is duurder geworden, waardoor onze uitgaven stegen terwijl onze inkomsten in verhouding achterbleven. Om een vereniging financieel gezond te houden moet je dan ingrijpen. Daar staat tegenover dat ook alle kostensoorten in de laatste paar jaar serieus onder de loep zijn genomen. Denk daarbij aan de afvalstroom via de container, de inkoop van drank en eten, verzekeringen en (hier wordt momenteel naar gekeken) gas en stroom. Hiermee houden we de kosten zo laag mogelijk en kunnen we zoveel mogelijk van de binnenkomende gelden een op één laten terugstromen in de vereniging. Hiervan hebben alle leden profijt. We zullen deze kritische blik ook in de toekomst vast moeten houden om ook de komende veertig jaar financieel gezond te kunnen blijven. En tegelijk kunnen we als vereniging de inzet van elk lid uiteraard goed gebruiken. Dus ben je ergens goed in, kun je overweg met hout, ijzer, stroom, verf, cement, water, tegels, planten, onkruid, mensen, ....., laat dit dan weten, je hulp is van harte welkom. Natuurlijk helpt onze huidige bezetting van de kantine en het havenmeesterschap hieraan goed mee!
6
Herken je ze nog, de leden van toen en nu? Veel leden zijn de vereniging door de jaren heen trouw gebleven. Wie herkent ze?
7
40 jaar de Gouden Ham 40 jaar waarvan wij al zo`n 36 jaar deel uitmaken als leden van deze club. 36 jaar waarin er heel veel op de haven veranderd is. Begonnen bij Marinus in het slootje van de roeiboten. Als je kwam voor een plek en er was geen plek zorgde Marinus dat er een plekje kwam. Wij hadden toen nog een biesboschkruisertje van 6 meter met de naam Baroen. Toen werd er de Houten Ham gebouwd een keet die dienst deed als kantine, en was er een feestje te vieren dan werd er een grote groene legertent opgezet, maar het was altijd bere gezellig.Er was , toen de nieuwe haven kwam, geen geld dus was het bikkelen geblazen en veel zelfwerkzaamheid. Er werden nieuwe steigers aangelegd en de haven groeide en groeide. Marinus bracht elke week weer een paar buizen mee en dan werd er weer een stukje steiger gebouwd. Het bestuur bestond toen uit Gerrit Smits, Jan Oudenaller, Bert van Leeuwen en Bert Veld en Ruud Hofman. Sjors Becks en Dinie met hun tweeling dochters waren altijd van de partij. Altijd was Sjors aan het werk in de haven je deed nooit vergeefs een beroep op hem. Hamburgers, pannekoeken en kroketten bakken jaren heeft hij dat gedaan tot ieders tevredenheid. Als de boten erin gingen onder leiding van Bert Veld kon je op de pont al horen “nou moette gij erin�. Jan Willem van Zwam lag toen naast ons met zijn zeilbootje de Koliebrie mooi opgeverfd met zijn vader. Op de plas werd er nog volop gebaggerd en er lagen nog kruitboten. Onder bouwcommissie van Theo Remmits en Jo van den Hoven werd er toen weer een nieuw clubhuis gebouwd en later nog weer eens verbouwd. Ons huidige clubhuis is een plaatje geworden met hulp van vele leden van onze haven. Willie Zaad was begonnen aan de verbouw, maar kon door ziekte niet verder gaan en heeft Jo toen gevraagd om het uit te voeren. Wat toen ook gebeurde. Er werd een nieuwe poort gemaakt een afspuitplaats het benedenterrein een pad om de haven een basaltmuur nieuwe steigers een terras een nieuwe loods en een overkapping achter de loods. Ons mooie clubteken is ontworpen door Bart Gremmen en later door Jo op ware grootte uitgetekend en door Jan van de Zanden uitgesneden.
8
We hadden toen nog federatieweekenden, Nachtuilenrace onder leiding van Piet van den Hurk. Onze havenmeesters Ruud Kolsteeg , Jan en Lenie van den Broek Henk en Cobie Arts, Fons en nu dan Adrie met z`n Thea en Robbie en Anja. Ook is onze haven een havenkoor rijker met vrolijke meezingliedjes en echte zeemansliederen waarvan het koor jullie ook van laat genieten. Wij hebben vele liefdes op zien bloeien op onze haven en vele kinderen geboren zien worden die inmiddels al volwassen zijn en zelf al weer kinderen hebben. Na onze vele bootvakanties is het altijd weer een feest om in onze unieke, prachtige haven thuis te komen. Wij hebben een geweldige tijd in de haven beleefd in de afgelopen 40 jaar, maar wij hopen dat er nog vele gezellige jaren zullen volgen. Wij zijn van de partij. Met vriendelijke groeten, Jo en Annie van den Hoven
Federatieweekend Gennep 1983
9
WSV De Gouden Ham anno 1980 Dan wordt er even gevraagd om even je geheugen op te frissen over een periode nu 35 jaar geleden PFFFFFF vooruit dan maar. Als ik me goed herinner werd ik destijds de eerste havencommissaris en zo belandde ik dan ook in het bestuur. Niet veel later werd ik ook nog penningmeester omdat Wim Aldewereld er door persoonlijke omstandigheden de brui aan had gegeven. Nou, dat was een hele klus, Wim had alles in een sigarenkistje gedaan met de boodschap….zoek het maar uit. Samen met Ruud Hoffman heb ik die klus naar behoren kunnen klaren. Ons bestuur bestond destijds uit: voorzitter Gerrit Smids – secretaris Ruud Hoffman – mijzelf en havenmeester Marinus Witsiers. Misschien was er nog een bestuurslid maar dat kan ik me niet meer herinneren. Vergaderd werd er in het schuurtje van de havenmeester Marinus Witsiers en bij slecht weer gewoon op de woonark in de huiskamer, dat kon allemaal.
De jaarlijkse ledenvergadering werd gehouden in de zaal van café v. Eldijk op de dijk, en later in Dorpshuis De Hanse. Een watersportvereniging besturen was destijds wel iets eenvoudiger en minder gecompliceerd dan nu anno 2015. Wel hadden we een aansprakelijkheidsverzekering afgesloten maar van afschrijving aan steigers en materiaal hadden we nog nooit gehoord. Trouwens de steigers bestonden uit steigerpijpen en oude scheepsluiken zodoende was die waarde wel te verwaarlozen en niet de moeite waard om ons daar druk over te maken. Wel hebben we in die periode ons eerste drijvende steiger gebouwd en als ik het goed heb drijft dat ding nog steeds ergens in de huidige haven. Via Pimmetje konden we oude zandpijpen van een baggerbedrijf kopen en er werd een goede las trafo - slijptol en ander materiaal gekocht. Een acetyleen snijmachine om de ronde flenzen uit te snijden werd via Tonnie geleend bij Willems constructie bedrijf. Ja, dat was een hele klus met de schaarse middelen die we hadden, het was een heel geploeter in de modder en slecht weer want het moest in de winter gebeuren zodat we het steiger in het nieuwe seizoen konden gebruiken.
10
Gelukkig waren er in het ledenbestand genoeg technische mensen voorhanden en zeker metaalbewerkers. De bouwers waren: Tonnie v.d.Berg – Joop Stam – Piet Vos – IndenBosch en als schilders ( Teren) de gebroeders Adrie en Lambert van Uden en Gerrit Keereweer. Ik zal best nog wel iemand vergeten zijn …ja de oude hersens moeten kraken. Met het eerste hoog water werd het steiger in zijn element gevaren en konden we een heel stel nieuwe leden hun ligplaats laten innemen in onze haven. Het indelen kon niet volgens datum van inschrijving gebeuren omdat de afmeting maar vooral de diepgang van de boten een belangrijke rol speelden dus kwam er veel diplomatie bij kijken om iedereen hiervan te overtuigen wat uiteindelijk met veel geduld gelukkig wel is gelukt. Als we al die beginjaren met nu vergelijken is er door onze leden van toen en nu heel hard gewerkt om een mooie en goede vereniging te creëren, iets om geweldig trots op te zijn. Als kleine anekdote wil ik nog toevoegen dat Ruud Hoffman en ik destijds ook de eerste zeilwedstrijd voor onze haven hebben georganiseerd. We hadden toen misschien een stuk of 12 zeilboten in de haven, misschien wat meer ??? Van , rating meetbrieven of handicap hadde n we nog nooit gehoord maar Ruud Hoffman had de ultieme oplossing. Iedereen kreeg voor de start een envelop die op een bepaald tijdstip na de start geopend moest worden. Dus iedereen deed zijn best om vooraan te komen en blijven en ja….wat stond er in de envelop??? Heel eenvoudig Keer terug…de startlijn is nu de Finish. Zo gebeurde het dat we een massale start hadden maar ook een massale Finish . Bekers hadden we niet maar wel een Fles Berenburg wat rookworsten etc…dat waren de prijzen in die tijd. Snel na dit succes werd er een activiteiten commissie in het leven geroepen en werden er behendigheid wedstrijden voor motorboten georganiseerd
11
Motorbootwedstrijd 1979 en voor de kleintjes de kinderspeeldagen, ook dit werd allemaal een geweldig succes. ( De kleintjes van toen zijn nu misschien wel bestuurslid en of zelf papa en mama ???) Ik hoop met dit schrijven voor de nieuwe leden een stukje geschiedenis in beeld te hebben gebracht. Ik zelf denk in ieder geval met veel plezier terug aan een geweldig mooi watersportverleden waar wij, Helen en ik 30 jaar lid van zijn geweest en hoop dat er meer leden en oud leden zo over denken. WSV De Gouden Ham‌Een Vereniging om geweldig trots op te zijn Gefeliciteerd met het 40 Jubileum Met vriendelijke groet Bert en Helen Veld
12
WSV Gouden Ham: Veertig Jaar Jong. Zomer 2015 Het leven begin bij veertig? Van wie? Waarom? Bij juist watersporters? Veertig-plus. Veertig-min. Een perfect gemiddelde voor mensen van alle leeftijden die van het water houden. Van onze lieflijke Maas, onze ruige Waal. Op, naast, naar, bij, in en over het water. Spraakmakend water. Verhalen niet te weinig. Verhalen die met spraakwater indrukwekkender, heftiger, ontroerender en vooral spannender worden. Veertig jaar Gouden Ham. Wij maakten de helft ervan in deze haven mee. Net op tijd om het 20-jarig jubileum in juni 1995 mee te genieten. We waren al lang lid van WSV de Gouden Ham, lagen in Alphen, Maasbommel bij de beroemde Kruijf. En éven in de haven van het Recreatieschap. Maar een verenigingshaven…: ons geduld werd beloond. Onze zoon Joost was ons met zijn zeilboot 2 seizoenen voor! We kregen met de Corona in april 1995 een ereplaats naast havenmeester Jan van den Broek en zijn Leny met hun jacht Druïden. Een havenmeester met gezag, voor wie men ontzag had. Hij rolde een shagje en vertelde ons, zittend op het voordek van zijn boot en wij op het onze, spannende verhalen vanuit zijn grote en kleine vaart. Verhalen doorspekt met spanning, humor, raadgevingen (hang met water gevulde vuilniszakken aan weerszijden van je boot en je kunt onder heel wat bruggen rond Den Haag door). Levenservaring was iets wat Jan graag doorgaf. Het Jubileumjaar, het feestweekend in 1995: Jan van den Broek als Nep-neptunus stond prominent op de weg naar de kantine (excuus: het clubhuis) de felicitaties, vooral van dames, in ontvangst te nemen. De drietand in de aanslag, grijze lange haren, blote benen en een voorwereldlijk kostuum. Het werd een onvergetelijk feest met legaal gegok, geklok en buffet. Uiteraard kwam de maritieme jeugd op zondag aan de beurt. De Corona voer zomer 1995, op aanraden en op basis van de aanbevelende verhalen van Jan van den Broek, naar België. “De Blauwe Kei: prachtig liggen aan het Kempenkanaal, Leopoldsburg, mooi
joh! Hasselt, prima te doen.” Deden we. Blauwe Kei: géén ligplaats meer, zelfs geen café. Dan naar Leopoldburg een kanaaltje op, een brug in zicht, geen beweging in rond, achter of voor de brug. Plotseling ging de brug omhoog en het groene licht nodigde uit de brug te passeren. Verder varen: inderdaad na een tijd: Leopoldbrug, zelfs een schamele jachthaven. Die éne lege plaats was voldoende. De douche met gerafeld linoleum op de vloer verschafte enige opfrissing met koud water. Bij nadere inspectie op de haven zagen we een gammel uitgewoond bootje met een in lompen gehuld oud mannetje erin. In de loop van de avond hoorden we in een lokaal café (er zijn er meerdere) dat die zwerver wel eens schoot op passanten. De volgende ochtend zijn we, toen het net licht was, ongeveer gevlucht uit die haven. De omgekeerde volgorde: de brug ging op een geheimzinnig sein open. We vervolgden onze weg (te water) en hadden sterk het gevoel aan de dood te zijn ontsnapt. In Hasselt lagen we prachtig midden in de stad. In het weekend zagen we de jeugd over de brug gaan naar de andere kant, waar kennelijk leukere meiden in de disco waren, en omgekeerd. Als de deuren van de disco opengingen genoten we mee van de dreunende bassen. Verder over het Albertkanaal werden we soepel geschut. Maar in Ternaaien waren we overgeleverd aan de willekeur van de Frans sprekende sluismeester
13
die ons met allerlei ge- en verboden om de oren slingerde en de Corona weigerde te schutten. “Dit is toch Europa” bepleitte Arnold de vrije doorvaart. “Ici c’est la Wallonie” “Des papiers, des connossements, des passeportes!!” brieste de onverlaat met pet. Met de stapel documenten klom Arnold de tientallen meters naar de hoge ambtenaar toe. Het pesten was nog niet afgelopen: de sluismeester begon nét voor Arnold de Corona bereikte, water uit te laten. Met een noodsprong aan boord nam Arnold één van de lijnen over van Tonny. Daar zak je dan met je boot langs de glibberige muren de koude diepte in. Sluisdeur open: het beloofde land, óns kikkerlandje in zicht. Avonturen? Het zijn er veel in ons varend bestaan. Van Groningen tot Leeuwarden, de Friese meren, de Kop van Overijssel, Flevoland, Noord-Oost-Polder, de Randmeren, Vecht, Utrecht, Maastricht, Brussel, Namen, de grote rivieren, Den Helder, Den Haag, Rotterdam en Amsterdam, heel Noord-Brabant, Zeeland, achter anker in de Biesbosch. We kennen ons land beter vanaf het water dan vanaf het land. We zijn nét begonnen aan ons 49ste seizoen, met dezelfde Corona! Nu alweer 20 jaar in de prettige haven van WSV de Gouden Ham. En genieten er de goede sfeer.
Bestuur, havenmeester Adri en zijn rechterhanden, commissies, leden van WSV De Gouden Ham, allemaal proficiat met het 40-jarig jubileum van deze unieke, prachtige en actieve vereniging. Beneden-Leeuwen, 16 april 2015, Arnold en Tonny de Kock, Corona.
14
Gouden Ham, Gouden Plek Sinds 1995 ligt de Veenjol in de Gouden Ham. Guus en ik komen uit het noorden en hebben daar veel watermijlen gemaakt. Het begon voor mij met wedstrijdzeilen op het Paterswoldse Meer in een Flits. Dat bootje was toen als bouwpakket te krijgen. Ik werd fokkenist en zo ontstond de zeilerskoorts die eigenlijk nooit is verdwenen. Guus raakte door hun overnaadse Scheldejol verslingerd aan het zeilen, gestimuleerd door haar ervaring bij de waterpadvinders en de subtiele aanwijzingen van haar zeilende broers.
De Veenjol heeft het water van veel havens onder de kiel gehad; het Noordergat in Lauwersoog, Staveren, Workum, Akkrum , Naarden. Na onze verhuizing naar Tiel maakten we kennis met de Zeeuwse wateren en op de terugweg kwamen we langs de Gouden Ham. Daar werden we in 1995 hartelijk ontvangen door Jan v.d. Broek en kregen een plekje voor de Veenjol en de Optimist van onze zoon. Wietse heeft met de Optimist heel wat uurtjes op de plas gezworven; met veel plezier en vaak met vriendjes. Nadat JanWillem van Zwam de Optimist had gekocht, zeilde hij verder in de Splash. Hij heeft daar heel goede herinneringen aan; fijn vaarwater en een haven waar je je ook als jochie prettig voelt , en ook wij genoten onbezorgd van de plas! De Gouden Ham is klein qua omvang maar groot qua uitstraling; hier wordt voortdurend gewerkt aan onderhoud en verbetering met veel deskundigheid. Wij voelen ons hier thuis. Je voelt dat in onze haven energie zit en dat samenwerken en kennis delen vanzelfsprekend is. Je begint ergens over en dan krijg je altijd wel iets te horen waar je wat mee kan. De Gouden Ham kortom is een haven om trots op te zijn. Houd koers, zou ik zeggen. Zeilersgroet van Carel Venema en Guus Veenstra
15
Sport en Spel door de jaren heen
16
2000 - 2005 Er is ons gevraagd een stukje te schrijven voor de Schoot Aan omdat de vereniging 40 jaar bestaat. Wij zijn lid sinds 1991, begonnen met een houten BM uit 1949 en daarna een Felucca Cornati uit 1980. Over de periode 2000 - 2005 is hetgeen ons het meeste bijgebleven is de aankoop van onze huidige boot. Voor een leuk dagje uit naar de HISWA in IJmuiden geweest en met de bestelling voor een splinternieuwe boot terug naar de Gouden Ham gekomen. Na 9 maanden ongeduldig aftellen is onze Noorse spitsgatter de "Picardijn" afgeleverd in Sneek vanwaar wij er in een kleine week mee naar Maasbommel gevaren zijn. Vervolgens kon het grote genieten beginnen. We varen in de vakantie graag richting Limburg maar ook de Biesbos is een favoriet. We varen het liefst op de Gouden Ham en omgeving, eigenlijk brengen we daar nog de meeste tijd door. We verblijven ook graag op de haven, vaak hebben we wel plannen om weg te gaan maar uiteindelijk vinden we toch onze "eigen" haven meest favoriet waar het heerlijk rustig is en waar we ook van alle gemakken voorzien zijn. In de loop van de jaren is het steeds mooier geworden op de haven en ook het clubhuis is erg gezellig en uitgebreid met gezellige mensen en een prima havenmeester. We helpen graag mee met werkdagen, die zijn altijd gezellig en je leert soms ook weer eens andere mensen kennen. We hopen nog jaren te blijven genieten op het water bij WSV de Gouden Ham! We wensen iedereen een uitstekend seizoen met een feestelijk tintje vanwege het 40-jarig jubileum. Helma&AndrĂŠ Janssen
17
Eten en Drinken door de jaren heen
18
40 jaar wsv Gouden Ham – 10 jaar Paracruise Ons werd gevraagd een stukje over de Paracruise te schrijven in verband met het 40 jarig jubileum. Wij zijn omstreeks 1982 lid geworden van de haven en hadden toen een BM open zeilboot. Daarna hebben we een aantal jaren een Pollywood zeilboot gehad. In die tijd zeilden wij nog. Dit duurde totdat onze dochter problemen met haar gezondheid kreeg en wij het niet meer verstandig vonden om te zeilen. De zeilboot hebben we toen verkocht. Een paar jaar hebben we toen geen boot gehad, maar het water bleef ons trekken. Toe hebben we besloten om over te stappen naar een motorboot en dat bevalt ook prima. In 1999 werd onze dochter geopereerd en was ze niet meer in staat om op de boot te stappen. We hebben toen een kraantje aan boord gemaakt die haar met rolstoel en al aan boord kon zetten. Ze was toe bij gehandicapten sport en zo kwamen er toen achter dat er voor deze doelgroep (lichamelijk gehandicapten)niet veel georganiseerd werd. We zijn 10 jaar geleden begonnen met het idee van, zullen we het eens proberen om deze mensen uit te nodigen en een vaartochtje aan te bieden. De eerste keer was op Vaderdag 2005. Wat was het warm!! Uitkijken dat onze gasten niet verbrandden. We hadden de eerste keer een beperkt aantal gasten , omdat we eerst wilden uitproberen of het allemaal wel ging lukken met het hijs systeem . We hebben die keer op de plas gevaren en elke gast zat op een boot waar ze door de schippers en schippersvrouwen verwend werden. Het was een zeer geslaagde dag en voor herhaling vatbaar. Sindsdien is er op Vaderdag de paracruise in samenwerking met Adrie’s dijkenloop. Elk jaar zijn we weer blij met het aanbod van zeilboten en motorboten die bereid zijn om op deze dag mee te varen met een gast en begeleiding aan boord. Co regelt de boten die mee willen varen en onze vaste hijsploeg, Peter en Jan, helpt met het aan boord van een motorboot tillen van onze gasten die in een rolstoel zitten. Gasten die niet rolstoelgebonden zijn kunnen ook aan boord van een zeilboot. Het wachten totdat alle gasten aan boord zijn duurt altijd wel lang ,maar sinds een paar jaar speelt het dweilorkest uit Maasbommel op die tijd en brengt er de sfeer al goed in. We varen die dag op de plas we zijn een keer door de brug van Macharen geweest en ook een keer door de sluis Lith. Altijd is er wel entertainment op het water. Na de tocht gaan ze van boord naar onze mooi aangeklede loods die door een aantal mensen versiert is. De schippers gaan allemaal mee en kletsen onder het genot van een hapje en een 19
drankje nog wat na. En natuurlijk de geweldige muziek die altijd aanwezig is. We hopen dit jaar op 21 juni vaderdag de 10de keer weer een geweldige dag te hebben. Ben en Mieke van Wamel
20
Het kan vriezen en het kan dooien ‌
21
De haven Vrijdagmiddag, Laatste werkdag van de week. Spullen inpakken, hond uitlaten, boodschappen gedaan. Snel de stofzuiger nog even door het huis, planten water geven. Alles gedaan? Yes, dag huis, hoi haven! Voorjaar, zomer, najaar. De evenementen en de donderdagavondwedstrijden. De boot is een deel van ons leven, en zo ook iedereen op de haven. Heerlijk de rust en het water. Iedereen heeft de tijd in het weekend, een praatje hier een woordje daar.
Gezellig op het terras cappuccino of een drankje erbij. In de zomervakantie waren we iedere vakantie in Zeeland te vinden, Nu de kinderen groter zijn niet meer. We vinden het ook heerlijk om een week ergens anders heen te gaan, en de andere 2 weken gewoon op de haven te zijn. Geen drukke sluizen, niet 7 dik gestapeld. Nee gezellig hier op de boot. Zolang dit niet verveelt, blijven we dit doen Er is ook vaak van alles te beleven, vervelen hoeven we ons niet. Verhalen van vakantiegangers, en gezellige muziekavonden in de kantine. Een weekend naar het eiland is ook altijd gezellig. Barbecue mee koelkast vol laat het weekend maar beginnen. Gezelligheid staat hoog in het vaandel op de haven, en dat is te merken. Iedereen draagt hier aan bij. Het leuke is dat we er ook vriendschappen aan over hebben gehouden, die ook de rest van het jaar blijven bestaan. Wij hopen nog vele jaren op deze manier te genieten van alles! Ivo en Jolanda Uijen
22
Onze gasten over ons
23
24
2015
25