Interview Gino Verschuere & Diego Anthoons

We zijn er voor iedereen met een leesbeperking

In het digitale tijdperk waarin informatie steeds toegankelijker wordt, blijft er een speciale rol weggelegd voor bibliotheken die zich richten op mensen met leesbeperkingen. Luisterpuntbibliotheek speelt hierin een cruciale rol door niet alleen een breed scala aan luister- en brailleboeken aan te bieden, maar ook door innovatief in te spelen op de behoeften van hun gebruikers.

Vandaag spreken we met Gino Verschuere, een fervente luisterboeklezer en voorzitter van de gebruikersraad, en Diego Anthoons, teamverantwoordelijke communicatie en promotie bij Luisterpuntbibliotheek. Ze delen hun inzichten over hoe de bibliotheek is geëvolueerd, de verschillen tussen braille- en Daisyboeken, en hoe ze de bewustwording van hun aanbod vergroten.

Kunnen jullie jezelf kort voorstellen?

Diego: Ik ben Diego Antoons en werk sinds september 2017 voor Luisterpunt, sinds september 2020 als teamverantwoordelijke communicatie en promotie. Mijn focus ligt op de communicatie met onze bestaande leden via de website, ons tijdschrift en sociale media. Daarnaast werk ik aan campagnes om nieuwe leden te werven en meer mensen met een leesbeperking te bereiken. Er zijn nog veel mensen die nog niet van ons weten.

Gino: Ik ben Gino Verschuere, vijftig jaar oud en woon in Kortrijk. Ik ben een actieve en sportieve persoon die veel naar boeken luistert. Dat lijkt misschien niet typisch voor iemand die veel beweegt, maar boeken helpen me tot rust te komen. Ik lees al sinds mijn twaalfde en heb inmiddels meer dan 700 boeken beluisterd. Deze boeken hebben een belangrijke rol gespeeld in mijn persoonlijke ontwikkeling. Luisterpuntbibliotheek biedt een enorme diversiteit aan boeken in verschillende genres. Dankzij digitale technologie kan ik nu alles op mijn smartphone, computer of Daisy-speler downloaden en beluisteren.

Wat is het verschil tussen braille- en Daisy-boeken?

Diego: Daisy staat voor Digital Accessible Information System. Daisy-boeken hebben een gestructureerde indeling met hoofdstukken en paginanummers, waardoor je gemakkelijk kunt navigeren. Je kan ook de voorleessnelheid aanpassen zonder dat de stem vervormt. Brailleboeken zijn gedrukte boeken in braille, bedoeld voor blinde en slechtziende lezers, en worden thuis opgestuurd.

Gino: Ik geef de voorkeur aan Daisy-boeken. Hoewel ik ooit braille heb geleerd, gebruik ik het niet meer. Mijn zicht is geleidelijk achteruit gegaan, en Daisy biedt me nu de beste oplossing.

Hoe heb je de evolutie van luisterboeken ervaren?

Gino: Toen ik begon, kwamen de boeken op cassette, die je moest terugsturen in dozen. Daarna schakelden we over naar cd’s, die nog steeds veel worden gebruikt. Nu gebruik ik mijn computer en smartphone, waardoor ik direct toegang heb tot mijn boeken zonder te moeten wachten op de postbode.

Diego: De meeste mensen gebruiken onze app, de Anderslezen-app; 93 procent van onze gebruikers leest digitaal, terwijl 7 procent nog cd’s gebruikt, voornamelijk onze oudere leden. We hebben veel lezers tussen 80 en 100 jaar oud. Het oudste Belgische lid is Alfons Leempoels. We merken ook dat deze oudere leden vaak de meeste boeken lenen.

Bepalen jullie samen met uitgeverijen welke boeken in braille of Daisy worden gepubliceerd?

Diego: Uitgeverijen maken hun boeken niet standaard toegankelijk. Wij hebben de vrijheid om te kiezen welke boeken we omzetten naar braille of Daisy. Hierbij houden we natuurlijk rekening met wat onze leden graag lezen. We willen nog meer samenwerken met uitgeverijen om te kunnen starten van de digitale bestanden, wat het proces versnelt. Momenteel beginnen we met gedrukte boeken die we aanschaffen en vervolgens omzetten. Dit leidt tot vertragingen tussen het verschijnen van een boek en de beschikbaarheid in onze collectie.

Hoe creëren jullie het aanbod?

Diego: Ons aanbod is vergelijkbaar met dat van een gewone bibliotheek. We hebben een dienst collectie die beslist welke boeken worden omgezet. We proberen een gevarieerd aanbod te bieden dat voldoet aan de interesses van onze leden, van fictie, non-fictie tot poëzie en kookboeken . De meeste boeken worden ingelezen door vrijwilligers die geslaagd zijn voor een stemproef. Soms lezen auteurs ook zelf hun boeken in. We werken samen met bibliotheken, omdat zij enorm drempelverlagend werken qua toeleiding naar Daisy-boeken. En dankzij Daisy maakt de plaatselijke bib ook hun werking inclusiever voor mensen met een leesbeperking. Win-win.

Wat zijn jouw favoriete boeken of onderwerpen?

Gino: Ik houd van boeken over levenskunst, persoonlijke ontwikkeling en yoga. In mijn leesclub voor luisterboeken in Kortrijk probeer ik ook verschillende genres te ontdekken. Vaak worden fictieboeken voorgesteld, wat voor mij een nieuwe ervaring is.

Hoeveel leden bereiken jullie?

Diego: Eind vorig jaar hadden we 18.300 leden, een diverse groep die niet alleen mensen met visuele beperkingen omvat, maar ook veel kinderen en jongeren met dyslexie. Deze laatste groep groeit snel. Het begrip ‘leesbeperking’ is breed en omvat ook mensen die door andere omstandigheden niet fysiek kunnen lezen, zoals Parkinsonpatiënten of mensen die zware chemotherapie ondergaan.

Hoe vergroten jullie de bewustwording van jullie diensten?

Diego: We voeren verschillende campagnes, waaronder de campagne ‘Ik haat lezen’ die sinds 2012 loopt en gericht is op kinderen en jongeren met dyslexie. Dit najaar starten we een nieuwe campagne voor volwassenen met visuele en fysieke/motorische beperkingen, met speciale aandacht voor ouderen die thuis wonen. We merken dat oogartsen vaak niet doorverwijzen naar alternatieven zoals Luisterpunt. We krijgen eind oktober zendtijd op VRT om onze bibliotheek onder de aandacht te brengen. Onze droom is dat alle boeken toegankelijk zijn voor iedereen.

Cédric Ista, coach communicatie

Luisterpunt werkt graag samen met lokale bibliotheken, scholen, logopedisten, woonzorgcentra, lokale dienstencentra, ziekenhuizen of jouw afdeling! Meer info vind je op www.luisterpuntbibliotheek.be/.