W-info Herst 2022: Allemaal digitaal?!

Goedgemutste Breicampagne Finale

Binnenkort komen we aan het einde van de laatste van de Goedgemutste Breicampagne. Samen breien we er een warm einde aan. jouw mutsjes klaar?

Kleine hoeveelheden mutsjes kan je per post naar ons opsturen. Dit is gratis: gebruik hiervoor de barcode die je vindt op welzijnszorg.be/acties/ goedgemutste-breicampagne. Je kan ook terecht in de 11 Chirowinkels De Banier. In de inzamelboxen kan je jouw knutselwerkjes droppen. Ook op onze startavonden (welzijnszorg.be/agenda) zijn er inzamelboxen voorzien.

Heb je een grote hoeveelheid mutsjes? Contacteer een van onze regionale medewerkers via welzijnszorg.be/contact, en zij bekijken samen met jou hoe we deze kunnen oppikken in de loop van september.

Je geniet in december 2022 van de vrolijke flesjes in een Delhaize, Colruyt of Carrefour in jouw buurt. Per verkochte goedgemutste smoothie gaat er € 0,20 naar onze armoedeprojecten.

Beste schenker, sympathisant, vrijwilliger,

Kun je je nog een niet-digitale wereld voorstellen? De meesten van ons hebben het pre-digitale tijdperk nog meegemaakt. Dat je in het station op gele aanplakbiljetten en met dienstroosters je reis in elkaar moest puzzelen. Dat je iemand alleen thuis op een vast nummer kon bellen, maar niet onderweg. Dat formulieren voorgedrukt en voorzien van laagjes carbonpapier waren. Je kreeg dan een onleesbaar dubbeltje in een kleurtje mee. Maar ook, je ging overal langs. Fysiek naar loket zus en kantoor zo, tot je alle papieren bij elkaar had. En als je iets niet kon lezen of niet begreep, dan zat er een mens die het je kon uitleggen. Sommige dossiers werden je letterlijk uit handen genomen, en vakkundig afgewerkt.

Als je al niet handig bent met de computer, is het heel stresserend om juist de allerbelangrijkste dingen langs die weg te doen. Wie er niet in slaagt tickets voor een festival te bestellen, overleeft het wel. Maar wie verloren loopt in het digitale doolhof en zijn minimale inkomen daardoor mist, heeft een groot probleem. De meest kwetsbaren dreigen weer eens het meest de dupe te worden van een onachtzaam voortdenderende digitaliseringstrein. Dat willen we toch niet? Iedereen telt toch mee?

Mogen we voor deze campagne op jouw medewerking rekenen? Wil je ons helpen met een gift? Ook jouw steun om onze campagne bekend te maken is broodnodig. Organiseer je, nu het corona-gewijs weer mag, een Soep op de stoep? Je kent het concept: je biedt voorbijgangers een lekker kopje soep aan en vertelt over de campagne. De voorbijganger begrijpt de urgentie en geeft een vrije bijdrage én vult onze briefkaarten in, waarmee we tonen hoezeer het thema leeft.

Dat willen we toch niet? Iedereen telt toch mee?”

Wij vragen met onze eindejaarscampagne Allemaal digitaal?! dit jaar aandacht voor het recht om digitaal geconnecteerd te zijn. Iedereen die kan en wil, moet de kans krijgen zich op het internet aan te sluiten en zelf de eigen dossiers te beheren, een uitkering of premie aan te vragen, het schoolwerk van de kinderen op te volgen. Maar iedereen die niet mee kan of wil, moet ook alternatieven aangereikt krijgen. Sommige mensen hebben enorme veerkracht en drive om toch online zoveel mogelijk te leren. Maar je kunt niet van iedereen verwachten dat ze allemaal alles zelf online gaan doen, dat is niet fair.

Alvast hartelijke groeten, ik kijk er naar uit je dit najaar ergens te velde, strijdend tegen armoede, tegen te komen,

Koen Trappeniers Directeur Welzijnszorg vzw Sophie Nuytten

“De meest kwetsbaren dreigen weer eens het meest de dupe te worden van een onachtzaam voortdenderende digitaliseringstrein.

Heb je al aan je testament gedacht?

Een testament biedt de zekerheid dat jouw bezittingen terechtkomen bij wie je belangrijk vindt en dat alles goed geregeld zal zijn. Dat is een geruststellende gedachte.

Wil je hierover meer weten? Neem hiervoor in alle vertrouwen gerust contact op met Chris De Cock op het nummer 0471 77 21 34.

Of vraag je gratis gids ‘Goed geregeld, goed gegeven’ aan via een mailtje naar chris.decock@welzijnszorg.be. Je vindt in deze gids alle informatie over de wetgeving rond nalaten en schenken aan een goed doel.

Wist je dat? Een legaat aan Welzijnszorg is sinds 1 juli 2022 vrij van successierecht.

Allemaal digitaal?!

Onze wereld digitaliseert razendsnel. We doen er allemaal aan mee. Je bankzaken regelen, je verwarming regelen, je digicorder programmeren vanop afstand, een chatgesprekje met een hulpverlener, een afspraak met je huisarts maken, vlug wat online bestellen. Het is oh zo handig. Wat is dan het probleem eigenlijk?

Het probleem is dat niet iedereen verbonden is. Wel of niet digitaal actief zijn, is geen zwartwit verhaal. Misschien kan je wel met een smartphone werken, maar heb je geen laptop. Of heb je net die bank-applicatie onder de knie en verandert die weer. We hebben dus allemaal een heel verschillend digitaal profiel.

Maar de verschillen hebben niet enkel te maken met interesse of zin om iets nieuws te leren. Ze weerspiegelen ook de bestaande ongelijkheid in onze samenleving. Zo lopen mensen met een laag inkomen een hoog risico op digitale uitsluiting.

Niet iedereen heeft toegang tot digitale technologieën. Al die toestellen kosten handenvol geld en gaan maar enkele jaren mee, in het beste geval. Bovendien heb je er niks aan, zonder een goed en vaak duur internetabonnement.

Niet iedereen kan er even goed mee werken. Heb je het kunnen leren op je job of op school? Ben

je opgegroeid tussen de digitale toestellen? Heb je vrienden of familie die je op weg helpen?

De verschillen in digitale toegang en vaardigheden worden vooral problematisch wanneer het ook de toegang tot diensten en zelfs sociale rechten bemoeilijkt. Bijbetalen om je bankzaken in het kantoor te doen, een premie online aanvragen, een persoon aan de lijn krijgen als er iets is misgelopen met je uitkering …

Digitale uitsluiting is het resultaat van ongelijkheid, en vergroot ze die ongelijkheid nog. Belangrijk: we strijden niet tégen het digitale aanbod. Digitalisering kan voor mensen in armoedesituaties voordelig zijn. Tenminste als de samenleving meer inzet op automatisch rechten toekennen. Als we administratieve processen vereenvoudigen, zodat er meer tijd overblijft voor dienst- en hulpverlening. Ook mensen in armoedesituaties zijn gebaat bij minder verplaatsingen en minder tijdverlies. Wie wil, moet dus kunnen gebruik maken van digitale toepassingen. Iedereen moet de kans krijgen om verbonden te raken. Maar ook een niet-digitaal aanbod blijft nodig voor wie even niet online kan of wil.

We strijden voor digitale inclusie én voor een niet-digitaal alternatief.  Digitale inclusie bereiken we door mensen toegang

te geven tot internet en toestellen, en door voldoende opleidingen te voorzien zodat iedereen bijleert. Ook de makers van applicaties en aanbieders van diensten hebben een verantwoordelijkheid. Waarom zorgen zij niet dat hun producten makkelijk te gebruiken zijn, ook door mensen die minder digitaal vaardig zijn?

Zorgen dat mensen hun weg vinden in het digitale doolhof, is dus van groot belang. En zorgen dat mensen die het digitale doolhof (willen) vermijden niet achterop blijven, is minstens even belangrijk. Kortom, we hebben het recht geconnecteerd te zijn. Maar we hebben ook het recht nietgeconnecteerd te zijn. Beide zijn helemaal OK.

Met deze campagne brengt Welzijnszorg de impact van digitalisering op het leven van mensen in een armoedesituatie onder de aandacht. We willen een samenleving die iedereen betrekt: digitaal actief of niet, we laten niemand achter. Dat vraagt een inspanning van iedereen: van de overheid, van dienst- en hulpverleningsorganisaties, van het jeugdwerk, het onderwijs … En van ons als individu. Heb jij samen met ons aandacht voor digitale uitsluiting in onze eigen omgeving? Voer jij mee actie voor gelijkheid? Dankjewel! Samen tegen digitale uitsluiting, samen tegen armoede.

46%1, dat is het percentage volwassenen (van 16 tot 74 jaar) in België dat digitaal kwetsbaar is. Dat is bijna de helft van de Belgische bevolking die of geen internet gebruikt of beperkte digitale vaardigheden heeft.

Een cijfer waarvan je zou denken dat het enkele alarmbellen doet afgaan. Want het wil zeggen dat heel veel mensen hun weg niet vinden in het digitale doolhof. En ook dat als de digitalisering zich aan zo een razend tempo blijft doorzetten, digitale uitsluiting ook sociale uitsluiting zal veroorzaken of versterken.

Waarom vinden we de digitalisering van diensten een gevaar?

Het cijfer hierboven toont dat niet iedereen verbonden is met het internet of zich comfortabel voelt in het gebruik van het internet. Dat alleen zou al voldoende reserve moeten inbouwen om de digitalisering niet te ver door te drijven. Maar daarbij komt ook nog dat er een ongelijkheid bestaat. Het is niet zo dat alle mensen in armoede niet actief zijn op internet, maar de realiteit is wel dat je inkomen en je scholingsgraad voor een stuk je activiteit beïnvloeden.

Zo zegt 66% van mensen in het laagste inkomenskwintiel (20% laagste inkomens) dat ze e-mails kunnen versturen en ontvangen. Tegenover 95% van de mensen in het hoogste inkomenskwintiel.

54% van de mensen in het laagste inkomenskwintiel zegt dat ze internet gebruiken voor het vinden van informatie over goederen en diensten. 46% doet dit dus niet. En dat tegenover 91% van de mensen met de hoogste gezinsinkomens.

Het wordt dus hoogst problematisch wanneer overheid en dienstverleners hun informatie en diensten nog enkel online aanbieden. Vele mensen vallen uit de boot. Online reservatiesystemen voor een afspraak bij een dienstverlener,

voor een sportkamp of theatervoorstelling vormen een extra drempel voor mensen weinig digitale vaardigheden. Onder lichte dwang gebruik moeten maken van overheidsplatforms om belastingen te betalen, je gezondheidsresultaten te raadplegen of een premie aan te vragen. Het zorgt voor extra frustraties waardoor veel mensen uiteindelijk afhaken.

Onze bezorgdheid is niet dat er ook een online aanbod is of dat het internet gebruikt wordt om te communiceren. Dat kan ook positief zijn. Onze vrees is wel dat het gebrek aan publiek toegankelijke (niet-digitale) informatie en diensten een negatief effect heeft op de toegang tot sociale rechten en diensten.

Nu de evolutie razend snel gaat, is het dringend tijd om daarbij stil te staan. Iedereen meekrijgen, klinkt goed, maar nog belangrijker is niemand achter laten.

Engagementsverklaringen

Deze campagne willen we dan ook een stapje verder gaan. We willen in gesprek gaan met belangrijke spelers in de samenleving om de keerzijde van de digitalisering aan te kaarten. We vragen aan organisaties om een engagement op te nemen om binnen de

organisatie te kijken op welke manier ze digitale ongelijkheid kunnen tegen gaan. Via kleine en grote ingrepen kan een wezenlijk verschil gemaakt worden.

Van het vermelden van een telefoonnummer, het vermijden van QR-codes als enige websitelink tot positief (niet-stigmatiserend) taalgebruik. En waarom ook niet naar de inzet van onthaalfuncties bekijken en de toegang tot hulp aan een loket garanderen.

We kiezen voor engagementsverklaringen om op een positieve manier verandering te weeg te brengen. We zijn er immers van overtuigd dat niemand gebaat is bij ontoegankelijke diensten. Maar de snelle evolutie

en digitale vooruitgang heeft te veel de bovenhand gekregen. We vragen organisaties vooral om eens stil te staan en in kaart te brengen welke digitale drempels er in hun organisatie bestaan en hoe ze deze kunnen wegwerken.

De grote dienstverleners moeten deze oefening doen, maar misschien kan je ook in je eigen omgeving en vereniging eens rondkijken. Is iedereen nog mee? Verliezen jullie soms verbinding met mensen? Bekijk de toegankelijkheid van jullie vereniging/aanbod eens door de bril van iemand die geen of weinig gebruik maakt van het internet. Ook Welzijnszorg zal die oefening doen.

Iedereen meekrijgen, klinkt goed, maar nog belangrijker is niemand achter laten.

Mama Bolingo werkt aan digitalisering

met de Afrikaanse gemeenschap

Mama Bolingo is een vrouwenorganisatie met hoofdzetel in Antwerpen en een coördinatie in Brussel. Ze bestaan sinds 2010 en zijn lid van het In ternationaal Comité. Ze bereiken Afrikaanse vrouwen en gezinnen uit tien verschillende landen, in totaal meer dan 150 mensen, jong en oud.

Ze werken aan vier prioriteiten. Ten eerste, inburgering. De deel nemers leren Nederlands en leren ook de rechten en plichten van hun gastland kennen. Ten tweede, gezondheid. Ze werken samen met de preventieve gezondheidsdien sten en met het Tropisch Instituut, en organiseren infosessies over ziektebeelden en gezinsplanning. Het derde thema is het opvoeden tussen twee culturen. In Congo is de opvoedingsstijl helemaal an ders dan in België, en het vraagt nieuwe vaardigheden om met deze verschillen om te gaan.

Ten slotte, onderwijs. Het Vlaams onderwijssysteem, met al zijn afkortingen (TSO, BSO, enz.) is on

doorzichtig voor nieuwkomers. Hier organiseert Mama Bolingo dus ook informatiesessies over. We hebben net een paar jaren corona achter de rug. Tijdens deze periode werd er ook ingezet op voedselhulp, medicijnen, en informatie.

Eugenie, voorzitster van Mama Bolingo vertelt: Tijdens de pandemie begonnen we de families te helpen met de aankoop van voedsel, maar ook tram- en bustickets om naar de hulpplekken te kunnen gaan.

Vanaf vorig jaar werd de droom van de Afrikaanse gemeenschap waar, doordat we subsidie kregen van ‘Iedereen Verdient Vakantie’ konden we voor het eerst naar de

kust. De kinderen kenden de kust & zee alleen van op tv, maar nu werd het voor hen realiteit. We hebben daarna financiële hulp gevraagd aan Welzijnszorg, waarvan we een deel aan trein- en bustickets be steed hebben voor vrouwen in een kwetsbare situatie. Zo konden we leren, ontdekken en beleven. Het aankopen van de trein- en bus tickets maakte ons bewust van de digitale kloof. Dit jaar hebben we ambassadeurs opgeleid om digitale vorming te geven aan onze leden.

We zijn vaak brugfiguur en tolk om gezinnen te helpen Nederlands te leren en ondertussen hen te helpen met zaken als een huurcon tract. Nu breiden we die brugfunc tie uit naar het digitale.

“De wereld wordt digitaal en wij willen niet achterblijven.”

Mieke (vrijwillig medewerker bij Mama Bolingo): de bedoeling is dat we onze gemeenschap helpen om de blokkades weg te werken en toerist te kunnen zijn in Vlaande ren, en eigenlijk gaan houden van hun nieuwe thuisland. Deze men sen zijn heel blij met dit project. Ze zagen zich genoodzaakt hun eigen land te verlaten. Het zijn kwetsbare gezinnen, vaak getrau matiseerd door wat ze meegemaakt hebben. Er zijn veel alleenstaande mama’s die moeilijk rondkomen. Mama Eu genie is zelf politiek vluchteling en is zich er van bewust hoe belangrijk het is om af en toe alles van je af te zetten. We hebben ‘ambassadeurs’ onder de vrijwilligers aangesteld die de anderen aanmoedigen om toerist te worden. Zo kwamen we er op uit dat er een grote digitale kloof is. Zelfs de trein nemen gaat niet zonder digitale vaardigheden.

Er is een prachtig aanbod, maar je moet het weten te vinden. Concreet geven we eerst vorming, soms moeten we ze een computer of ta blet uitlenen zodat ze erop kunnen studeren en leren. Vanzelf komen

andere vragen die we kunnen gaan opzoeken, bv. wanneer vallen de schoolvakanties. We streven naar zelfstandigheid. Je krijgt vertrou wen van de mensen als je ontspan nen met hen bezig kunt zijn, en als het vertrouwen groeit kun je verder helpen en toeleiden. Vakantie is de ingang naar het digitale, daarna helpen we met onderwerpen die meer dagdagelijks nodig zijn.

ze digitale vaardigheden ontwikke len. Natuurlijk leren ze ook digitale vaardigheden om de kinderen op school op te volgen en om andere, meer praktische dingen digitaal te doen. Er is wel wat aanmoediging en ondersteuning nodig voor we onze doelstelling bereiken, het is niet gemakkelijk, maar het lukt. “Het reizen is een motiverende factor om hun de eerste digitale stappen te doen zetten.”

Bedankt Marceline, Mieke en Euge nie dat jullie ons over jullie ervarin gen wouden vertellen én bedankt dat jullie zo ijveren om het leven voor jullie gemeenschap beter te maken. Samen tegen armoede!

Marceline (‘ambassadeur’ bij Mama Bolingo) legt uit: “we - de vrijwil ligers - hebben vorming gevolgd en geleerd een facebook account op te zetten en een mailadres aan te maken. We leren de gezinnen om trein en bus tickets te kopen, de dienstregeling na te gaan, kortom, om een uitstap te maken.

Ze ontdekken graag Vlaanderen als toerist en om dat te doen moeten

“De bedoeling is dat we onze gemeenschap helpen om de blokkades weg te werken en gaan houden van hun nieuwe thuisland.”

Mieke

Marceline

Eugenie

Ûze Plekke

Ûze Plekke in Brugge gaat outreachend op zoek naar mensen in verdoken, nieuwe en bestaande armoede en ze streven ernaar deze mensen aan hun rechten te laten komen, in verbinding te brengen met lotgenoten en (re-) integreren in de maatschappij. Ze willen hen ondersteunen en versterken en terug in eigen krachten zetten door hun zelfwaarde op te tillen aan de hand van waardering voor en inzet op hun talenten.

Ûze Plekke merkt dat er grote ver schillen zijn in de reeds verworven digitale vaardigheden bij de men sen en niet alleen bij de oudere leden, maar ook bij de jongeren. Daarom organiseren ze lessen op maat in het kader van ‘Open Leren’. Zo heeft iedereen de kans om op eigen tempo en naar eigen capaci teit te leren omgaan met gsm, lap top, tablet, internetbankieren, het

volgen van lessen online, Smart school, mail...

Annie, deelnemer aan de digitale lessen van Uze Plekke vertelt: Ik ontmoette Brigitte, een vrijwillig ster, in het WZC, ze kwam altijd bij ons langs, en ik vroeg wat ze deed en ze stelde deze lessen voor. Dat ging niet direct, maar op een gege ven moment ben ik toch beginnen

komen, nu al een jaar geleden. Ik hoorde dat iedereen bezig was met de lessen, en die gingen. Doordat de vrijwilliger zei: ‘jij gaat dat kun nen’ kreeg ik het vertrouwen om er aan te beginnen. En de vrijwilliger gaf mij een smartphone om mee te beginnen. In het begin was dat heel overweldigend. Ik kan nu al kijken op de app van De Lijn, dan weet ik of er een staking is. Nu gaan we op reis naar Lourdes, ik kan kijken hoe warm het daar is. Ik vind het han dig dat ik kan inspreken in plaats van alles te moeten typen.

Een QR code gebruik ik soms ook wel, bv aan De Lijn om info te zien. Van Itsme zeggen ze dat dat toch

nog wat te moeilijk is voor mij. Er zijn ook nog veel dingen die ik niet versta, dus ik moet naar de lessen komen om te twee weken. Ik zou graag ook in Ligo lessen volgen, dat is wekelijks. Het is moeilijk dat niemand je helpt buiten de lessen. Natuurlijk moet je het ook oefenen.

Doordat de vrijwilliger zei: ‘jij gaat dat kunnen’ kreeg ik het vertrouwen om er aan te beginnen.

Mijn dochter zegt dat ik moet mai len of whatsappen, maar ik wil we ten hoe het met de kleinkinderen is. Nu is ze in gang geschoten om foto’s te sturen, en hun rapport – ik kan dan het beeld groter zetten om de punten te lezen – en dan ben ik heel content. Zij stuurt fotos, ik niet, waar zou ik fotos van moeten sturen? Van Brugge?

Ik dacht dat ik de enige was die er moeite mee had, maar hier heb ik ondervonden dat iedereen een verhaal heeft en het moeilijk heeft in zijn leven. Nu hebben we ook een Whatsapp groepje, maar dat is meer om elkaars verjaardagen te feliciteren. Stilaan leer ik ook de mensen te leren kennen. Ik vind de ontmoetingsavonden om de twee weken kennen. Liefst van al, babbel ik. Ik wil contact met mensen zon der smartphone ook. Ik ga naar de Bingo, probeer wat mee te bezoe ken. Dat weet ik dan via de mail.

Liefst van al, babbel ik. Ik wil contact met mensen zonder smartphone ook.

Om contact op te nemen met het ziekenfonds gebruik ik toch ook liever de telefoon dan de app. Ik gebruik mijn computer ook nog, om mails te versturen. Diensten mogen mij ook een brief sturen, met de post. De lessen duren van twee tot vijf, dat is wel erg lang zitten. Ik voel dat ik wat trager ben om iets te leren, ik zou liefst ’s morgens les krijgen, dan onthoud ik meer.

Alles verandert, maar dat moet je aanvaarden. Whatsapp heeft ook voordelen, je moet er de voordelen van inzien.

Bedankt Annie dat je ons te woord wou staan! We wensen je een mooie ontdekkingsreis in de digitale wereld.

Iedereen gelijk in de wijk.

Inleefspel over armoede voor volwassenen

Aan de slag gaan met eigen vooroordelen over armoede in een veilige setting en tegelijk gekoppeld aan het echte leven. Het nieuwe inleefatelier voor volwassenen combineert de twee. Het is een samenwerking tussen Studio Globo, gekend van hun inleefateliers voor leerlingen, en Welzijnszorg.

Deelnemers leven zich in via verhalen van buurtbewoners in Runkst, de Hasseltse wijk waar Studio Globo is gelegen. Elke deelnemer kruipt in de schoenen van een buurtbewoner in het levensechte decor ‘Achter de Muur’. Ze worden geconfronteerd met verschillende aspecten van armoede en ervaren dat uit sluiting vaak onbewust gebeurt. Het inleven laat hen keuzes maken in stressvolle situaties, steeds opnieuw verantwoording afleggen, informatie ontcijferen en toegankelijk maken… Door het zelf te ervaren, ontdekt de groep struikelblokken en aan dachtspunten als je wil werken en communiceren met mensen in armoede.

Na de inleving gaan we in gesprek over gevoelens en denkbeel den die in het spel naar boven zijn gekomen. De ervaring wordt gekaderd met enkele theoretische modellen. Het geheel wordt begeleid door een tandem van een opgeleide ervaringsdeskun dige in de armoede en een educatieve medewerker.

Meer weten? welzijnszorg.be/wat-kan-je-doen/inhoudelijk-aanbod

Inspiratie

Lichte muren

Ik ben een moeder in een huis zonder geheimen. Lief en leed van klein tot groot kruipen door de dunne muren tot bij de buren.

bang in het donker, gevochten op school, een gewonnen match, communiefeest, die vervelende leraar, de liefde ontdekken of net weer verloren, eindelijk een brommer…

door de muren tot bij de boze buren.

Wat luid is, moet stiller. Wat hard is, moet zachter. Ik sus, ik troost, ik beveel, ik smeek.

TV en tablet zijn mijn bond genoten, de oortjes een geschenk uit de hemel.

Want wat luid is, wordt stiller, wat hard is, wordt zachter, wat zwaar is, wordt lichter, maar wat echt is, verdwijnt…

Het leven is zwaar in een huis met lichte muren.

Hadewijch Van Hove

Wil je deze W-info liever in je inbox ontvangen? Stuur een mailtje naar info@welzijnszorg.be en de volgende editie ontvang je digitaal.

Contact Welzijnszorg vzw, Huidevettersstraat 165, 1000 Brussel info@welzijnszorg.be

Steun ons BE21 0000 0000 0303

Grafische vormgeving Gevaert Graphics

Foto’s:

Inneke Gebruers, Sien Verstraeten, Sophie Nuytten

Teksten: Helen Blow, Annabel Cardoen, Joke D’Hooge, Chris Schulpen, Hadewijch Vanhove

Verantwoordelijke uitgever: Koen Trappeniers, Huidevettersstraat 165, 1000 Brussel

Drukwerk: Gedrukt op gerecycleerd FSC papier De folie is, op vraag van b-post, niet afbreekbaar maar wel recycleerbaar. Stop hem in je nieuwe blauwe zak

Wat doen we met jouw gegevens?

Meer info over ons privacybeleid vind je op www.welzijnszorg.be/privacy-en-cookie-beleid. Zijn jouw gegevens niet correct, ontvang je liever enkel digitale post of wil je geen communicatie meer van ons ontvangen, stuur dan gerust een mail naar info@welzijnszorg.be.

Steun ons: BE21 0000 0000 0303

Transparantie en ethische fondsenwerving

We vinden het belangrijk dat onze fondsenweving op een correcte en ethische manier verloopt en dat onze schenkers kunnen nakijken hoe wie fondsen verzamelen en inzetten.

Welzijnszorg is lid van het VEF, de Vereniging voor Ethiek in de Fondsenwerving.

Welzijnszorg wordt erkend door Donorinfo, het onafhankelijk informatiecentrum over goede doelen in België. Meer weten: www.donorinfo.be

Data startmomenten

We nodigen je van harte uit om onze eindejaarscampagne in primeur te komen ontdekken op onze startmomenten.

Dinsdag 27/9 Malle

Maandag 3/10 Leuven

Dinsdag 4/10 Diksmuide

Woensdag 5/10 Heusden-Zolder

Donderdag 6/10 Oostkamp

Donderdag 6/10 Gent

Maandag 10/10 Mechelen

Dinsdag 11/10 Ruddervoorde

Dinsdag 11/10 Wemmel

Woensdag 12/10 Moorsele

Vrijdag 21/10 Brussel

Allemaal

De digitale wereld is een doolhof. Mensen in armoede vinden de weg niet naar hun rechten. Steun ons.