Verve 01

nr.

1

juni 2007

Personeelsblad voor de mensen bij Van der Ende

De historie van een ­echte schildersfamilie • ­J onge mensen komen de ­g elederen versterken • Met z’n allen k ­ unnen ­w e de toekomst aan • Van der Ende bij BP raffinaderij ­r otterdam b.v. • Project Prorail Bergen op Zoom

Colofon Dit is de eerste uitgave van Verve,

Redactiegroet

het personeelsmagazine van Van der Ende Straal- en Schilderwerken B.V.

Beste lezer,

Verve informeert over wat er zoal binnen Van der Ende speelt, zodat

Voor u ligt de eerste uitgave van Verve, het personeels­magazine

het personeel het bedrijf, maar ook

van Van der Ende Straal- en Schilderwerken B.V. De redactie

haar (niet directe)

(zie Colofon) is er trots op hoe het uiteindelijk is geworden.

collega’s beter leert kennen.

Peter en Oscar van der Ende vertellen in het Voorwoord over het Artikelen uit dit blad mogen worden

hoe en waarom van dit mooie magazine.

overgenomen, mits de redactie hiervan op de hoogte is gesteld. Bron-

We gaan ons best doen er een aantal keer per jaar een leuk

vermelding wordt op prijs gesteld.

blad van te maken. Uiteraard hebben we daar ook de hulp van onze collega’s bij nodig. Dus alle kopij die je kunt aanleveren is

Kopij-oproep

welkom. Kortom, een blad voor en door het personeel!

Heeft u interessante ideeën voor het volgende nummer? Mail deze

De redactie

dan voor 1 september naar: verve@ vanderende.nl Eindredactie: Van der Ende redactieteam: Richard Dräer, Ronald Stupers, ­Mariëlle Sluijter en Peter van der Ende

Oproep redactieleden

Fotografie

We zoeken nog 1 à 2 personen om ons redactieteam te comple-

Bas van der Wel

teren. Heb jij interessante ideeën voor ons personeelsmagazine

René van der Kloet

en lijkt het je leuk om ons team te versterken? Meld je dan aan!

Dat kan schriftelijk naar Van der Ende Straal- en Schilderwerken

Vormgeving, copywriting,

B.V., Antwoordnummer 2009, 2990 WB BARENDRECHT, t.a.v.

productie en begeleiding

Mariëlle Sluijter (postzegel niet nodig) of per e-mail naar

Picard. Spijkenisse

verve@vanderende.nl Oproep kopij Natuurlijk willen we dat dit een magazine wordt voor én door ons personeel. De redactie kan daarom al jouw hulp gebruiken.

Dus, heb jij een leuk verhaal te vertellen, ben je bevlogen met je hobby bezig, heb je interessante ideeën voor het volgende nummer of vind je dat een bepaald onderwerp moet worden belicht? Laat het ons weten!

Kopij kun je sturen naar Van der Ende Straal- en Schilderwerken B.V., Antwoordnummer 2009, 2990 WB BARENDRECHT, t.a.v. Mariëlle Sluijter (postzegel niet nodig) of naar verve@vanderende.nl.

Deadline kopij Kopij voor de volgende uitgave van Verve dient uiterlijk 1 september 2007 binnen te zijn.

Voorwoord

Met Verve willen we laten zien wat er allemaal bij Van der Ende

Toch wilden we daar meteen wat aan doen. Zo gaan we regel-

gebeurt. Onze professionele manier van werken, ons

matiger contacten onderhouden met onze mensen op karwei.

enthousiasme en onze motivatie om optimaal te presteren.

Maar ook dit nieuwe personeelsblad kan er een bijdrage aan

De vele bijzondere opdrachten die we aanpakken.

leveren dat onze mensen elkaar beter leren kennen. In deze

En vooral: Van der Ende wil zich onderscheiden door zijn trouwe

eerste editie maak je bijvoorbeeld kennis met de ploeg die in

medewerkers die veilig werk leveren van hoge kwaliteit!

Bergen op Zoom op karwei was bij ProRail.

Een andere reden om dit personeelsblad te gaan uitgeven is de

In ons nieuwe blad zullen we zelf ook regelmatig met artikelen

groei van onze onderneming. Om het werk te kunnen blijven

komen, waarin we informatie en onze kijk op het bedrijf aan

aannemen, kunnen we altijd mensen gebruiken die uit het

足jullie willen doorgeven. Ook onze oud-directeur (en vader),

goede hout zijn gesneden. Er zijn vast nog wel jonge mensen

L. van der Ende, is graag bereid af en toe een bijdrage te

in jullie omgeving die interesse hebben in een baan bij Van der

足leveren. Verder in dit nummer een artikel over ons contract bij

Ende. Laat ze de artikelen maar eens lezen over alle bijzondere

BP Raffinaderij Rotterdam B.V. En eentje waarin een personeels-

projecten waarbij de mensen van Van der Ende zijn betrokken!

lid iets opmerkelijks vertelt. Mededelingen van Personeelszaken en KAM-zaken zijn ook vaste onderdelen.

Vorig jaar voerden we gesprekken met verschillende mede足 werkers. Een aantal problemen of vragen bleek niet op kantoor

We wensen jullie veel leesplezier toe!

terecht te komen. Niet zo verwonderlijk voor een bedrijf als het onze. De meeste van onze medewerkers zijn immers verspreid

Met vriendelijke groet,

over het land aan het werk bij een bepaald project.

Peter & Oscar van der Ende

De historie van een echte schildersfamilie Dat Van der Ende Straal- en Schilderwerken inmiddels bijna 80 jaar bestaat, is waarschijnlijk niet bij iedereen bekend. Dat het daarmee een van de oudste familiebedrijven in de metaalconservering is, al evenmin. De man die het beste over de lange geschiedenis van het bedrijf kan vertellen, is de oud-directeur L. van der Ende, vader van de huidige directeuren. Hij heeft de helft van die decennia zelf actief meegemaakt en vertelt met trots iets over de historie van het bedrijf. “Het schildersambacht heeft binnen onze familie altijd een voorname plaats ingenomen. Mijn grootvader was al schilder en mijn vader Jacobus van der Ende is ook het schildersvak ingegaan. Na een aantal jaren begon hij in 1929 als zelfstandig onder­nemer een eigen bedrijf. In die periode, tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, betrof dat hoofdzakelijk schilderwerk in de woningbouw. Daarnaast deed hij alle voorkomende schildersactiviteiten.

Na de beroerde periode van 1940 tot 1945 is er veel veranderd.

In 1946 kwam er een grote doorbraak op het gebied van de werkzaamheden: het schilderen van zeeschepen. Bij de

J. van der Ende, oprichter in 1929.

Rotterdamsche Droogdok Maatschappij (RDM), toen een van de grootste scheepswerven van Rotterdam, werd bijna twee jaar onafgebroken gewerkt aan het in- en uitwendig geheel opnieuw schilderen van de oude Nieuw Amsterdam, het vlaggenschip van de Holland Amerika Lijn. Dit schip had tijdens de oorlogsjaren troepen gevaren en was dusdanig uitgewoond, dat een grote onderhoudsbeurt noodzakelijk was.

De Holland Amerika Lijn van destijds was toe aan vernieuwing

Ik ben zelf na mijn diensttijd in 1958 als mededirecteur in het

van haar vloot en liet begin jaren ‘50 twee grote passagiers­

bedrijf gekomen. Daarvoor had ik mijn opleiding afgerond aan

schepen bouwen op de werf van Wilton Feijenoord in Schiedam.

de Nationale Schildersschool in Utrecht. Vanaf 1970 heeft mijn

Dat bracht voor ons bedrijf ook weer veel schilderwerk met zich

vader zich niet of nauwelijks meer met het bedrijf bemoeid,

mee. Mijn vader had in die jaren een van de grotere schilders-

maar hij bleef tot op het laatst altijd geïnteresseerd in de

bedrijven in de regio, met zo’n 100 tot 125 werknemers, allen

ontwikkelingen bij de onderneming. Eind jaren ‘70 kwam op

schilders. Voor diezelfde Holland Amerika Lijn hebben wij in die

de meeste Nederlandse werven de klad in het werkaanbod van

jaren veel schilderwerk verricht aan boord van haar schepen, zo-

scheepsreparaties, zoals bij het Rijn-Schelde-Verolme concern.

wel vracht- als passagiersschepen, wanneer ze in de thuishaven

Dat kwam hoofdzakelijk door de opmars van de zogeheten

aan de Wilhelminakade in Rotterdam lagen of tijdens dockingen

goedkope-lonenlanden in Azië, met name Zuid-Korea. Arbeid

bij scheepswerven. Het ging daarbij doorgaans om schilderwerk

werd hier te duur, waardoor het aantrekken van orders steeds

pur sang, uitgevoerd door scheepsschilders. Dat was nog een

moeilijker werd. Het werd ook de ondergang van de grote

vak apart.

­Rotterdamse werven.

Als je eenmaal voor grote scheepswerven mag werken, probeer

Midden jaren zestig waren wij al begonnen de bakens te verzet-

je dat te continueren. Vooral bij de RDM en haar dochteron-

ten door te investeren in straalapparatuur. Gritstralen werd in

derneming scheepswerf De Nieuwe Waterweg in Schiedam

die tijd steeds meer voorgeschreven. Vergeleken met wat er

waren die pogingen zeer geslaagd: tot eind jaren ‘70 hebben

tegenwoordig in equipement wordt geïnvesteerd, was waarmee

wij op genoemde werven in onderhoud, scheepsreparaties en

wij begonnen, uiterst bescheiden. In 1975 kreeg ons bedrijf

verbouwingen aan boord van schepen altijd het schilderwerk

van Chevron Petroleum Maatschappij opdracht voor het geheel

uitgevoerd als vaste contractor. Zowel aan accommodaties en

uitwendig stralen en conserveren van vier stuks grote crude-

­machinekamers als aan offshore constructies, zoals boorplat-

tanks op de locatie Nieuwesluis. Vanaf die tijd hebben wij altijd

forms. Meestal was er weinig tijd voor beschikbaar.

gewerkt op de Chevron-raffinaderij in Pernis, die later werd over-

Vandaar dat soms een 7-daagse werkweek heel normaal was,

genomen door Texaco en begin jaren ‘90 overging in Nerefco

inclusief avond- en nachtwerk. De schilder ging meestal als

(nu BP Raffinaderij Rotterdam B.V.). Contractueel hadden we bij

laatste van boord.

Texaco ook het onderhoud van de TEM-terminal in Europoort,

waar ons bedrijf eveneens veel straal- en schilderwerk uitvoerde.

(Tegenwoordig is dit TEAM-­terminal; nog steeds hebben we hier een onderhoudscontract).

Eind jaren ‘60 hadden wij wat panden in het centrum van ­Rotterdam, waarin kantoor en opslagruimte was gevestigd. ­ In 1990 zijn we gaan bouwen op het industrieterrein Gadering in Hoogvliet, economisch en logistiek gezien een goede zet.

Een groot deel van ons werk moest immers in het Botlek- en Europoortgebied worden gedaan.

Mijn beide zoons zijn na het voltooien van hun opleiding op jonge leeftijd in het bedrijf gekomen. Dankzij hun inbreng heeft onze onderneming een geweldige groei doorgemaakt door uitbreiding van het werk in de petrochemie, bij Rijkswaterstaat, ­ de spoorwegen, de Gasunie en veel andere bedrijven en instellingen. Eind 1997 heb ik in overleg met mijn vrouw besloten mijn activiteiten in het bedrijf te beëindigen. Mijn 40-jarig jubileum was een mooi moment om te stoppen, om plaats te maken voor de huidige generatie.

Peter en Oscar hebben de afgelopen jaren bewezen onze onderneming met goed management te kunnen besturen en met het juiste inzicht in ons vakgebied het bedrijf tot een van de grootste en modernste van ons land te maken. Vooral op het vlak van kwaliteit, veiligheid en milieubeheersing scoren wij hoog bij onze opdrachtgevers.

Het voordeel van een familiebedrijf is dat het extra vertrouwen geeft bij opdrachtgevers, mede gezien het feit, dat sinds 1929 de bedrijfsnaam altijd Van der Ende is gebleven.

Historisch gezien is er in het zakendoen van vroeger en nu wezenlijk niet zoveel veranderd. Ook toen probeerde je als bedrijf altijd klaar te staan voor je opdrachtgever en een zo goed mogelijk eindproduct af te leveren. Daarmee bouwde je een gezonde relatie en een vertrouwensband op. Tegenwoordig gaat dat nog steeds zo.

We hebben een mooi bedrijf en in de staalconservering weet ik geen ander waarbij drie generaties zijn betrokken. Mijn vrouw en ik zijn trots op datgene wat onze beide zoons er samen met hun echtgenotes en met alle medewerkers van gemaakt hebben.

Want zonder de inzet van laatstgenoemden zouden we nooit hebben bereikt waar we nu staan. Daarom beschouw ik Van der Ende als een echte schildersfamilie. (wordt vervolgd)

L. van der Ende

Jonge mensen

komen de gelederen versterken

Dankzij een voorspoedige groei is Van der Ende Straal- en schilderwerken voortdurend op zoek naar nieuwe medewerkers. De

‘Je hoeft hier niet dag in, dag uit hetzelfde te doen. Daar zou ik stapelgek van worden.’

laatste jaren kwam dan ook een groot aantal jonge mensen de gelederen van het bedrijf versterken. Vier van deze nieuwkomers

Na zijn vbo-opleiding werkte Sebastiaan Ackermans (22) bijna

vertellen in korte interviews over hun ervaringen bij Van der

vier jaar als elektromonteur. “Maar dat werk beviel me uitein-

Ende. Ze komen allemaal uit de omstreken van de Bommeler-

delijk toch niet zo erg,” zegt hij. “Dus ben ik maar eens gaan

waard en hebben het

omzien naar ander werk. Ik heb een neef van me gebeld die

allemaal goed naar hun zin bij Van der Ende. Ze p ­ iekeren er

voorman was bij Van der Ende. Of ik er iets voor voelde bij hem

dus voorlopig niet over wat anders te gaan doen. Vooral de

te komen werken, vroeg ‘ie. Ruim een jaar geleden ben ik hier

afwisseling in het werk wordt genoemd. Maar ook de prettige

begonnen. Ik heb ondertussen een paar cursussen gedaan en

samenwerking met collega’s. Er wordt bij Van der Ende gewerkt

veel in de praktijk geleerd. Dan is het natuurlijk best makkelijk

met groepen van twee tot twintig man. Ook de mogelijkheid

als je een ervaren neef in de buurt hebt.”

om cursussen te volgen en de uitstekende arbeidsvoorwaarden

Sebastiaan komt uit het Gelderse Kerkdriel. Het is een schilder-

bevallen de vier heel goed.

achtig plaatsje in de Bommelerwaard, aan de noordoever van de

Vraag: waarom werk je bij Van der Ende? Antwoord: gewoon,

Maas. Kerkdriel ligt enkele kilometers ten noorden van ‘s-Herto-

omdat het een goed bedrijf is!

genbosch. Het dorp telt ruim zevenduizend inwoners en behoort

tot de gemeente Maasdriel. Daarvan is het de hoofdplaats.

kerk van de Hervormde Gemeente en de molen ‘De Hoop’ aan

Het werk moet vaak op grote afstand van zijn woonplaats wor-

de Maasdijk. Vanuit Veen kun je via een pontverbinding de pro-

den gedaan. Maar Sebastiaan heeft het dagelijkse lange reizen

vincie Gelderland bereiken.

er graag voor over. “Ik heb het hier erg goed naar m’n zin.

Uit dit landelijke dorp komt Gerrold Burghout (22). Hij is sinds

Momenteel werken we bij de Gasunie op allerlei locaties door

het voorjaar van 2006 in dienst bij Van der Ende. Gerrold begon

heel Nederland. Weet je wat het belangrijkste is? Je bent ontzet-

zijn prille carrière in een heel andere beroepsrichting. “Ik heb de

tend vrij in dit werk. Het is erg afwisselend en je hoeft niet als

opleiding bouwtechniek gedaan op het vbo, maar dat had toch

een soort robot dag in, dag uit hetzelfde te doen. Daar zou ik

niet echt mijn interesse. Dus kwam ik terecht in de groenvoor-

stapelgek van worden.” Niet alleen over het werk, maar ook

ziening in de Betuwe. Daar heb ik vijf jaar gewerkt. Dagenlang

over werkgever Van der Ende is hij tevreden. “Alles is hier best

met een kettingzaag bomen omzagen, of bomen met wortels en

geregeld: het salaris, de organisatie, het werk. Kortom, prima in

al verplaatsen. Ook in de tuinaanleg ben ik actief geweest. Ik

orde.”

werkte daar veel samen met een goede kameraad. Omdat het

‘Ik heb ’t hartstikke naar m’n zin bij Van der Ende. Ik ga hier nooit meer weg!’

in dat bedrijf een zooitje was, nam hij op een gegeven moment ontslag. Toen was voor mij de lol er ook al gauw af.”

Een bekende van Gerrold vertelde hem dat er medewerkers werden gezocht door een schildersbedrijf uit het Rijnmondge-

Eerst zag hij zijn toekomst helemaal zitten in de planten- en tu-

bied. “Ik wist al van anderen hoe ’t daar werkte,” zegt hij. “Ik

inhouderij. Maar de land- en tuinbouwschool maakte hij niet af.

bedoel: het werk is o.k. met een goed salaris en zo. Ik kon ’s

Tijdens zijn stages als leerling-hovenier bedacht Edwin Versteeg

nachts door heel Nederland gaan werken aan viaducten van de

(24) namelijk dat deze beroepsrichting toch niet de juiste keuze

spoorwegen. Dat betaalt natuurlijk extra goed, maar je moet ’t

was. “Ik vond er op een gegeven moment niks meer aan,” zegt

wel willen en er tegen kunnen. Op dit moment werk ik trouwens

hij. “Daarom ben ik ermee gestopt en ben gaan werken. Ik heb

op een raffinaderij. En als ik 23 word, ga ik er financieel weer

allerlei baantjes gehad: bij een poelier, een bedrijf voor cadeau-

een stuk op vooruit. Mooi toch?”

service, in de rozen- en de champignonteelt.”

Het laatste baantje vond hij dicht bij huis. Want Edwin is geboren en getogen in Kerkdriel, net als Sebastiaan. Dat dorp is onder andere bekend door de champignonteelt. Kerkdriel moet al heel oud zijn, want de naam wordt in de negende eeuw al genoemd: ‘drie en lo’. Dat betekent driesprong bij een loofbos op een oeverwal. Het eerste deel van de naam slaat op de drie woonkernen Kerkdriel, Velddriel en Hoenzadriel. Die liggen vrij dicht bij elkaar.

“Via mijn schoonvader kwam ik terecht bij een schildersbedrijf,” vervolgt Edwin. “Maar dat beviel me ook niet. Het was er allemaal gewoon slecht georganiseerd. In een krant zag ik een advertentie van Van der Ende. Zo ben ik hier drie jaar geleden begonnen. Wat meteen opviel was dat alles hier wel klopt. Je krijgt ook cursussen aangeboden. Dat heeft me gemotiveerd om de komende jaren een beetje verder zien te komen in dit bedrijf.

Nee, ik heb ’t hartstikke naar m’n zin en ga hier nooit meer weg!”

‘Bij dit bedrijf is het werk o.k. met een goed salaris en zo’ Het op een na grootste kerkdorp van de Brabantse gemeente Aalburg is Veen. Het ligt aan de zuidoever van de Maas. Het dorp kent enkele monumentale panden, zoals de

‘Zoals het er nu voorstaat, wil ik bij Van der Ende wel verder groeien’ Veen maakt deel uit van de Brabantse gemeente Aalburg. Het kerkdorp staat bekend als een handelsplaats. Er zijn veel handelsondernemingen gevestigd. In bloemen, p ­ lanten, boter, kaas en eieren, allemaal op twee bedrijven­terreinen. De 23-jarige Jan Heijsteeg komt ook uit Veen. In maart 2006 kwam hij in dienst bij Van der Ende. “Gewoon door mond-tot-mondreclame,” vertelt hij. “Ik heb gekozen voor nachtdienst. Voor de goede verdiensten, maar ook omdat het me gewoon leuk leek. Ik werk aan viaducten bij de spoorwegen, binnenkort in Amsterdam.”

Zijn loopbaan ging eerst een heel andere richting uit. Na een jaartje vbo-mavo ging hij vbo-elektro doen. Dat was geen bewuste keuze, het moest maar. Jan had duidelijk een hekel aan school. “Die opleiding heb ik wel afgemaakt. Daarna ben ik iets heel anders gaan doen. Ik vond een baan in een magazijn met aardewerk. Ik heb ook een tijdje industriële airco’s gereinigd.

Maar toen kwam er een baantje vrij bij een scootergroothandel.

Daar wilde ik heel graag werken. Ik ben er vier jaar gebleven.”

Sinds maart 2006 is Jan dus in dienst bij Van der Ende. De lange autoritten vindt hij niet zo’n punt. “’s Nachts is het lekker rustig op de weg. En vroeg opstaan is toch al nooit mijn hobby geweest. Bij Van der Ende bevalt het me uitstekend. Het werk is erg leuk. Vooral omdat je bij de portalen van Prorail lekker een beetje kan klauteren. Cursussen volgen heb ik nog in de planning zitten. Zoals ’t er nu voorstaat, zou ik hier wel verder willen groeien.”

Foto impressie nieuwbouw

Van der Ende bij BP/Nerefco

Enorm veel werk verzetten Al jaren is BP Raffinaderij Rotterdam B.V. (voorheen ­Nerefco). – een grote opdrachtgever van Van der Ende. ­ Het werk op de grootste raffinaderij van West-Europa wordt gecoördineerd door Aad van Wijk, Ron van der Lugt, William Zilver en Sebastiaan Snel. In deze bijdrage vertellen zij iets over het werk bij BP en over zichzelf.

Liefhebber van karpers Aad van Wijk (54) Projectleider. Werkt vanaf 1993 bij Van der Ende en sinds het jaar daarop op site bij BP. “Ik zit vanaf m’n achttiende in het schildersvak. In het begin stapte je voor tien gulden per week meer loon gemakkelijk over naar een ander schildersbedrijf.

Later dit jaar zal Aad de organisatie verlaten om in Turkije een

“Van der Ende is van het begin van de jaren ‘90 en op de

eigen straalbedrijf te beginnen.

voormalige raffinaderij van Texaco al vanaf 1975 betrokken bij het onderhoudswerk op de raffinaderij,” begint Aad van Wijk, projectleider bij Van der Ende. “Het begon heel bescheiden met het

Een veelzijdig vak

stralen en schilderen van één tank. In 1994 zette BP een gecom-

William Zilver (41) Uitvoerder. Begon als sjorder bij de container-

bineerd contract op de markt voor de locatie Pernis, Botlek en

overslag in de haven. In 1988 rolde hij via de voetbalvereniging

Europoort. Van der Ende wist dit contract op zijn naam te krijgen.

in het schildersvak. In ’97 stapte hij over naar Van der Ende. “Dit

Zo ontstond een veel groter werkaanbod, dat de laatste jaren al-

is een veelzijdig vak, waarbij je echt niet alleen met een kwast

leen maar is toegenomen. Daarvoor heeft BP op het terrein onder

in je handen staat. Er komen steeds meer nieuwe technieken

andere een straalloods gebouwd, waar alle mogelijke onderdelen

bij kijken. Zo werken wij met twee verfsystemen, een ‘koud’

van de installaties, klein en groot, kunnen worden gestraald en

systeem, dat tot 120 graden kan hebben en een ‘warm’, dat tot

geconserveerd”

220 graden aankan. We zetten zo’n verfsysteem erop terwijl de fabriek gewoon doordraait. Ook de vergaderingen vind ik leuk

Bij BP zijn dit jaar 40 tot 50 man aan het werk. Voor 90 procent

sinds ik de leiding over een ploeg heb. Vroeger zou ik er niet aan

is dat eigen personeel. Alleen als het strikt nodig is komt er

hebben moeten denken! Toen had alleen Aad vergaderingen. Nu

versterking van geselecteerd inhuur personeel, want het is uiterst

ik zelf ook een soort managementfunctie heb, voer ik regelmatig

belangrijk dat het werk precies volgens de afspraken gebeurt. Aad

overleg met de mensen van BP.” William woont in Hellevoetsluis,

van Wijk legt uit waarom.

is getrouwd en heeft drie kinderen. Zijn favoriete sporten zijn voetballen, hardlopen en fietsen.

Inmiddels werken we al elf jaar zonder rapporteerbare ongevallen veilig (om precies te zijn op 9 januari jl.). Vorig jaar kregen we ter gelegenheid van tien jaar veilig werken een fraaie oorkonde. Er

Vierkante meters bepalen

werd een receptie georganiseerd in samenwerking met BP, waar

Sebastiaan Snel (27) Calculator/ werkvoorbereider. Studeerde

diverse toespraken werden gehouden. Zoiets werkt erg positief,

bouwkunde en werkte kortstondig bij een architectenbureau.

ook naar de collega-aannemers op het terrein, want per slot is

Dat beviel niet zo goed en in 2000 kwam hij bij Van der Ende

veiligheid op de werkvloer voor ons het allerbelangrijkste. Ons

terecht. “Ik werd assistent van Harry Boogert, mijn voorganger

motto luidt: een kwaliteitsfout kun je herstellen, maar een onge-

hier (momenteel als projectleider werkzaam) die me het vak van

val kan blijvend letsel of zelf erger veroorzaken.” Aad wijst naar

calculator heeft geleerd. Komt er een opdracht van BP binnen,

de muur, waar het ingelijste exemplaar naast een groepsfoto van

dan ga ik de vierkante meters bepalen en stel ik aan de hand

alle Van der Ende medewerkers werkzaam op BP hangt. “En nu

daarvan een prijs vast. Hebben we eenmaal de goedkeuring

gaan we natuurlijk voor het twaalf en een halfjarig jubileum.”

van BP, dan maakt Aad een werkbon en kan het werk worden uitgevoerd. De getekende opdrachtbonnen gaan naar kantoor

Het werk op de BP-raffinaderij valt uiteen in een aantal gebieden.

voor de facturering. Ik vind het afwisselend werk, omdat je

Aad van Wijk: “Allereerst is er het gebruikelijke onderhoudswerk.

met zoveel verschillende zaken te maken hebt. Als het werk

Zo wordt bijvoorbeeld leidingwerk gedemonteerd en in onze

op de fabriek betreft, ben ik zelf soms een paar dagen aan het

loods gestraald en in een verfsysteem gezet. Daarna wordt het

meten.” Sebastiaan woont in Oud-Beijerland en is vrijgezel. Zijn

weer ingebouwd en komt iemand van ons de eventuele montage-

hobby’s zijn thai boksen en tatoeëren. Via een vriend kwam hij

beschadigingen bijwerken.

daarmee in aanraking; sinds kort helpt hij die op zaterdag in de shop.

Begonnen met bruggetjes Ron van der Lugt (46) Uitvoerder. Is verantwoordelijk voor het onderhoudswerk aan tanks en voor kleine klusjes, zoals leidingwerk en pompen, voornamelijk bij de afdeling Oil Movement.

Hij is met zijn ploeg ook betrokken bij de TA. Het aantal medewerkers varieert van tien tot twintig in het seizoen. “Ik werk vanaf ’93 bij Van der Ende. Ben begonnen met bruggetjes, daarna een tijdje Shell en vanaf ’96 hier. Het bevalt me hartstikke goed, werk zat! Als het niet zo goed beviel, zou ik trouwens niet zo lang zijn gebleven.” Ron woont in Enspijk, is getrouwd en heeft twee kinderen. Zijn hobby’s zijn voetbal, darten en biljarten.

Ron van der Lugt

Sebastiaan Snel

William Zilver

Aad van Wijk

Hij vervolgt: “Voor het onderhoud van de opslagtanks hebben we

vesteerd in CUI-projecten, waarbinnen Van der Ende uiteraard het

een apart contract. De eerste jaren deden we twee à drie tanks

straal- en schilderwerk voor zijn rekening neemt. En dan hebben

per jaar, nu zijn dat er acht à negen. Waarvan sommige met een

we in oktober een gigantische TA, (voluit Turn Around) een grote-

diameter van 88 meter. Als zo’n tank van binnen en van buiten

onderhoudsstop, waarbij dit keer twee delen van de raffinaderij

moet worden behandeld, praat je zomaar over 32.000 m2. Om

buiten bedrijf worden genomen. Deze installaties worden dan

dat aantal te kunnen halen, hebben we veel geïnvesteerd in

figuurlijk gesproken binnenstebuiten gekeerd en helemaal gerevi-

moderne straalapparatuur. Met ons recycling straalequipement zijn

seerd. “We moeten dan ontzettend veel werk verzetten met een

we uniek in Nederland. Zo kun je meer werk verzetten met minder

enorme groep mensen. We hebben TA’s meegemaakt waarbij wel

mensen. Werkten er vroeger acht stralers aan een tank, nu heb

800 extra mensen van aannemers in een zo’n kort mogelijke tijd

je aan drie bedieningsmensen genoeg om de straalapparaten te

de klus moesten klaren.”

bedienen.”

“Voor die klus zijn we nu al aan het calculeren. Vervolgens wordt CUI – corrosion under insulation (roest onder isolatie) – is een an-

die calculatie weggezet in tijd, naar schatting zo’n acht tot

der onderdeel van het werk. “We zijn er in 1994 mee begonnen,

negenduizend uur in zes weken. Dan draaien we continu, zeven

op kleine schaal. Op zo’n fabriek zijn ontzettend veel leidingen

dagen per week de klok rond. Het schilderwerk gebeurt alleen

geïsoleerd. Het probleem hierbij is dat je moeilijk kunt zien of

overdag en in de avonduren voor zover het weer het toelaat. Na

iets begint te roesten. Langzaam maar zeker is in de chemische

zo’n TA heb je wel even tijd nodig om weer op adem te komen.

industrie ontzettend veel roestvorming onder de isolatie ontstaan,

Hoewel, ik denk dat daar niet veel van terecht komt, want het

wat nu in rap tempo moet worden hersteld om doorroesten van

werk gaat gewoon door,” aldus Aad van Wijk.

leidingen te voorkomen. Dit jaar is er veertien miljoen euro geïn-

Directie

Automatisering

Calculatie

Administratie

Project controlling

Financial controlling

Secretariaat

Bedrijfsbureau

Personeelszaken

Werkvoorbereiding

Secretariaat

KAM

Inkoop

Projecten

Projectleider Aad van Wijk

KAM-manager Richard Dr채er

Nerefco CCC Sebastiaan Snel

Assistent kwaliteits inspectie Hans van Tuel

Calculatie/werkvoorbereiding Sebastiaan Snel

Uitvoerder (On-plot) William Zilver

Uitvoerder (Off-plot) Ron van der Lugt Voorman (locatie Pernis) Hans Veenhof

Leidinggevende Zaheer Hussain

Leidinggevende Sajjad Khaliq

Leidinggevende Zulfigar Hussain

Stralers/Schilders

Leidinggevende H체samettin Celik

Leidinggevende Ramazan Celik

Technische Dienst

‘Als ge bij de EHBO moet ge doen wat g Door Tinus Dingenouts

“Als ik het over kon doen, was het anders gegaan,” begint hij.

“Dan had ik toch een beetje meer doorgeleerd. Maar toen ik

Vanaf zijn veertiende zit hij in het schilderwerk, altijd constructiewerken. Acht jaar geleden kwam hij als voorman in dienst bij Van der Ende. Momenteel werkt hij bij ­ BP Amsterdam. Naast zijn dagelijkse werk heeft Tinus Dingenouts een bijzondere hobby: EHBO’er bij speciale evenementen.

begon, verdiende je veel geld in dit beroep. En dat vond ik toen veel belangrijker.” Tinus Dingenouts is een onvervalste Brabander. Hij werd 51 jaar geleden geboren in Made en woont vanaf zijn achttiende in Oosterhout. Daar begon hij zijn loopbaan bij een schildersbedrijf.

“Zo’n vijftien, zestien jaar geleden was ik bij m’n vorige baas meewerkend uitvoerder. Alle leidinggevenden moesten op een gegeven moment een EHBO-diploma gaan halen. Tijdens die cursus raakte ik geïnteresseerd in het werk dat de vereniging doet. Ieder jaar moest ge meedoen aan acht oefeningen om je kennis en vaardigheden op peil te houden en dat vond ik altijd erg leuke bijeenkomsten”

laatste hoort eens per jaar het dauwtrappersfeest om vijf uur ’s ochtends. Het is opmerkelijk, maar de meeste problemen doen zich voor op braderieën, vooral als het erg druk en warm is.

Soms komen daar wel tienduizend mensen op af, waarvan een deel ouder publiek. Die zijn het meest kwetsbaar.”

Zijn EHBO-vereniging is gevestigd in Stuivezand en telt 125 leden. Die worden verdeeld over alle activiteiten en evenementen in de regio. Tinus komt vijf à zes keer per jaar in actie. Op de vraag welke gebeurtenis de meeste indruk op hem heeft gemaakt, antwoordt hij: “Ik heb al twee keer een reanimatie meegemaakt. Voor mijn 63-jarige buurvrouw was het helaas te laat, maar een oude man van 83 uit Made heb terug kunnen halen. Ik kan wel zeggen dat zoiets een heel apart gevoel geeft.”

“Ik heb ook mijn overbuurmeisje van twaalf van de verstikkingsdood weten te redden. D’r moeder wist dat ik EHBO’er was en

BO zit, ge kunt’ “Tijdens zo’n oefening raakte ik in gesprek met de instructeurs. Die vroegen of ik interesse had een aantal keren per jaar als EHBO’er bij evenementen mee te draaien. Dat ben ik toen gaan doen. De eerste keer herinner ik me nog heel goed: het was de jaarlijkse steprace van Rotterdam naar Den Hout, vlak bij mijn woonplaats Oosterhout.

Aan die race doen duizend mensen mee. Ik zat in de bezemwagen en nam ‘alles’ mee wat afviel door spierkramp, valpartijen, verstuikte enkels, schaafwonden en ander klein ongemak. Sindsdien ga ik jaarlijks mee.”

Het merendeel van de evenementen die Tinus als EHBO’er begeleidt, vindt plaats ‘op Den Hout’. “Wij staan bij Paaspop, een tweedaags popfestival, op braderieën en jaarmarkten. Bij die

ze stond meteen voor de deur. Het kind was al behoorlijk blauw aangelopen. Toen ik zag dat de kleur weer in haar gezicht terug

keerde, nadat ik haar in de greep van Heimlich had

genomen… nou, toen ging er wel even wat door me

heen. Dat is heel ingrijpend. Maar ja, ik zeg maar

zo: als ge bij de EHBO zit, moet ge doen wat ge

kunt!”

Wijzigingen in de ARBOWET 2007 Op 1 januari van dit jaar is de Arbeidsomstandighedenwet gewijzigd. In deze nieuwe Arbowet is er meer ruimte voor werkgevers en werknemers om zelf het te voeren arbobeleid te bepalen. Daardoor kan er in het arbobeleid rekening gehouden worden met de bedrijfsspecifieke kenmerken. Er is dus sprake van een arbobeleid op maat.

Door Richard Dräer De nieuwe Arbowet kenmerkt zich door een helder w ­ ettelijk kader, met zo min mogelijk overbodige regelen en administratieve rompslomp. Hoewel er minder regels zijn, zal de arbeidinspectie de regels streng handhaven, bij eventuele misstanden zal de arbeidinspectie harder op­treden. Doel hiervan is voor iedereen een veilig en gezond werkklimaat te creëren.

De belangrijkste wijzigingen Meer verantwoordelijkheid voor werk­gevers en werknemers.

Werkgevers en werknemers krijgen meer verantwoordelijkheid voor het arbobeleid. De overheid stelt wel doelvoorschriften vast. Dat is het niveau van bescherming dat bedrijven moeten bieden aan de werknemers, zodat zij veilig en gezond kunnen werken. Deze doelvoorschriften worden zoveel als mogelijk concreet beschreven in de Arbowet, het Arbobesluit en de Arboregeling. Daarna is het aan de werknemers en werkgevers om te bepalen op welke manier zij invulling geven aan deze doelvoorschriften.

Minder regels Er komen zo min mogelijk Nederlandse regels bovenop de regels van de Europese Unie. Alleen als het echt nodig is, blijven aanvullende regels bestaan.

Arbeidsomstandighedenspreekuur vervalt De algemene verplichting om een arbospreekuur in te stellen vervalt. In de RI&E (risico-inventarisatie en -evaluatie) moet aandacht worden besteed aan de toegang van werknemers tot de arbodeskundigen. Dit kan een deskundige zijn die behoort tot de arbodienstverlening, zoals een bedrijfsarts, arbeidshygiënist, hogere-veiligheidskundige, arbeids- en organisatiedeskundige of een deskundige werknemer (preventiemedewerker).

Aangepaste bedrijfshulpverlening (BHV) De werkgever moet de BHV-organisatie afstemmen op de aard, grootte en specifieke risico’s van zijn onderneming.

Melding en registratie ongevallen verplicht

Toetsing RI&E-toets versoepeld

Werkgevers zijn verplicht ernstige ongevallen die hun werkne-

Als een RI&E-instrument is afgesproken in een CAO en als dit

mers tijdens de arbeid overkomen te melden bij de Arbeids-

instrument getoetst is door een deskundige, dan is bij de RI&E

inspectie. Arbeidsongevallen moeten worden gemeld als zij

die wordt uitgevoerd met dit instrument geen toets door de

de dood, een ziekenhuisopname of blijvend letsel tot gevolg

arbodienst meer nodig.

hebben. Gemelde ongevallen worden door de Arbeidsinspectie onderzocht. Alle ongevallen die tot meer dan drie dagen ziekte-

Toegang tot Arbodeskundige geregeld in RI&E

verzuim leiden, moet de werkgever registreren.

In de RI&E moet aandacht worden besteed aan de toegang van

Voorwaarden preventiemedewerker gewijzigd

werknemers tot een arbodeskundige. Dit kan een deskundige zijn die behoort tot de arbodienstverlening, zoals een bedrijfs-

In organisaties met maximaal 25 werknemers mag de werkgever

arts, arbeidshygiënist, hogere-veiligheidskundige, arbeids- en

zelf als preventiemedewerker optreden.

organisatiedeskundige of een deskundige werknemer (preventie-

Psychosociale arbeidsbelasting uitgebreid

medewerker).

Het begrip psychosociale arbeidsbelasting (PSA), dat de onder-

Controle Arbeidsinspectie

werpen seksuele intimidatie, agressie en

De Arbeidsinspectie controleert op basis van de wet- en regelge-

geweld behelst, wordt uitgebreid met

ving, en de invulling daarvan door werkgevers en werknemers in

pesten en werkdruk. De PSA-beleids­-

voeringsverplichting in de Arbowet

houdt in dat het beleid gericht moet zijn op voorkoming van PSA.

arbocatalogi. De Arbeidsinspectie stelt voor werkgevers en werknemers speciale branchebrochures op. In de brochure is informatie opgenomen over welke verplichtingen de werkgever heeft en hoe een bedrijfsinspectie verloopt. Ook zijn de belangrijkste arbeidsrisico’s in de branche uitgewerkt. Doorgaans zijn dit de belangrijkste aandachtspunten bij een inspectie. Bij misstanden treedt de Arbeidsinspectie hard op. De maximale boetes die de Arbeidsinspectie kan opleggen, worden verdubbeld.

Waarom een nieuwe Wet? De nieuwe Arbowet is ingevoerd om de volgende redenen: • De overheid wil overbodige regels schrappen en

ondernemingen meer ruimte geven voor maatwerk.

Per 1 januari 2007 zijn de arboregels eenvoudiger en

makkelijker uitvoerbaar.

• Meer ruimte voor eigen inbreng van werkgevers en

werknemers betekent ook meer draagvlak voor het

arbobeleid binnen ondernemingen. Hiermee

verbeteren de veiligheid en gezondheid op de werk

vloer.

• De overheid wil de administratieve lasten voor

bedrijven verminderen.

• De omslag naar minder gedetailleerde regels en meer

maatwerk sluit aan bij het verzuim- en reïntegratie-

beleid. Werkgevers en werknemers krijgen zo samen

meer verantwoordelijkheid voor veiligheid, gezondheid en

reïntegratie op het werk.

Richard Draër

Met z’n allen kunnen we de toekomst aan!

Sinds kort hebben we ons nieuwe hoofdkantoor in Barendrecht in gebruik ­genomen en daar zijn we allemaal bijzonder blij mee. Met het oog op de ontwikkelingen in de markt verwachten we een verdere groei van ons ­bedrijf. Omdat we daar rekening mee willen houden, hebben we gekozen voor een ruim opgezet gebouw.

Tegelijkertijd hebben we geïnvesteerd in een ­complete digitalisering van ons bedrijf. Dat betekent minder papiergebruik en veel g ­ emakkelijker gegevens opzoeken. Daarom denken we met ons nieuwe ­kantoor onze klanten nog beter van dienst te kunnen zijn en de toekomst met vertrouwen tegemoet te kunnen zien.

Door Peter & Oscar van der Ende

Zo’n ruim kantoorgebouw heeft veel voordelen. Het is bekend

Om dat voor elkaar te krijgen, moeten we duidelijke afspraken

dat we het liefst met eigen mensen werken. We zien de meer-

maken. Vorig jaar signaleerden we een storing in de communica-

waarde daarvan heel goed in. In ons nieuwe kantoor kunnen we

tie. Sommige problemen kwamen niet op kantoor terecht. Neem

al onze medewerkers bij- en nascholen in de nieuwste ontwikke-

het aantal reisuren dat elk jaar enorm toeneemt. Vier jaar gele-

lingen op straal- en schildergebied. Nieuwkomers krijgen er onze

den hebben we daar afspraken over gemaakt. Wat we ons niet

eigen speciale introductietraining. Daarbij kunnen we gebruik

voldoende realiseerden is dat de situatie inmiddels volkomen is

maken van audiovisuele middelen voor ons eigen instructie-

veranderd. Er zijn nu veel meer files. Daar hebben we inmiddels

programma. Afgelopen twee jaar hebben we 23 leerlingen met

op gereageerd en we hebben tot ieders tevredenheid nieuwe

succes getraind. Uiteraard is er ook in deze groep vervolgens

afspraken kunnen maken.

wel wat verloop, maar we streven ernaar uiteindelijk de beste medewerkers te selecteren en deze goede toekomstmogelijk­

Tegenwoordig heeft elke medewerker zijn eigen plunjebaal, goed

heden te bieden.

gevuld met bedrijfskleding. Hij krijgt ook nog een uit­gebreide personeelsmap waarin alle informatie betreffende Van der Ende is opgenomen, plus de arbeidsvoorwaarden en plaats om salaris­ stroken en bedrijfscorrespondentie op te bergen. ­ Het is de bedoeling dat iedere medewerker de map zelf bijhoudt. Uit verschillende positieve reacties blijkt dat onze ­mensen de baal erg waarderen. Zeker gezien de hoeveelheid kleding die we verstrekken hoeft het dagelijks dragen van een schoon T-shirt nu geen probleem meer te zijn. Bovendien bevordert de bedrijfskleding de eenduidige uitstraling. Allemaal uniforme kleding met bedrijfslogo en alle apparatuur keurig in orde. Het kan niet missen: hier zijn de vakmensen van Van der Ende aan het werk!

Het gaat erg goed met Van der Ende anno 2007. Met name bij BP Raffinaderij Rotterdam B.V. is sprake van een enorme groei van het onderhoud aan opslagtanks en installaties, terwijl we recentelijk in een exclusieve samenwerking met KWS/ van Hattum en Blankevoort onze grootste opdracht ooit hebben verkregen van Rijkswaterstaat. Het betreft het onderhoud van ongeveer 22 bruggen, sluizen en stuwen in de provincies NoordBrabant en Limburg.

Het werk dient eind 2008 te zijn opgeleverd. We zullen hier in de komende nummers nog uitgebreid op ingaan.

Maar we hebben ook een luxeprobleem. Er is zoveel werk dat we mensen tekort komen. De instroom van jonge werknemers is moeizaam. Dat heeft verschillende oorzaken. De opleidingen

Wat willen we met ons personeelsbeleid nu bereiken? Van der

zijn anders dan vroeger, veel meer theorie en nauwelijks prak-

Ende wil zich in de markt graag onderscheiden door te in-

tijk. Het beroep heeft helaas ook een slecht imago. Dat komt

vesteren in loyale vaste medewerkers, die vakwerk afleveren.

omdat er veel onwetendheid over is. Wie weet precies wat een

Ons werk is namelijk zo specifiek, dat wij veel voordelen zien

constructieschilder eigenlijk is? Goede voorlichting werkt heel

in een ploeg vaste mensen met die vereiste vakkennis. Daar-

positief. Dat zien we aan de reacties op onze instructiefilm.

mee denken we tevens het sociale karakter van ons bedrijf te versterken. Ook goede arbeidsvoorwaarden horen daarbij. Op

Tot slot: de ontwikkelingen in onze branche gaan heel snel.

die manier willen we een soort familiegevoel kweken en telkens

Daarom zullen we zeer binnenkort merken dat nieuwe opdrach-

benadrukken: samen doen wij hier het werk, samen zijn we er

ten heel anders zullen worden aangepakt. Maar daarover vertel-

verantwoordelijk voor.

len we in een volgende aflevering van dit blad graag meer.

Personeelszaken Door Elard Schouten In deze rubriek willen wij jullie op de hoogte houden van diverse zaken op het gebied van personeelszaken.

Hieronder volgt onder andere een toelichting op de regelingen voor het opnemen van verlof, om prettige en minder prettige redenen, zoals die zijn vastgesteld in de voor jullie geldende CAO.

Wijzigingen/indexeringen per week 25 - 2007

bevalling, worden opgenomen.

Rouwverlof

Conform de CAO schilders worden met ingang van week 25

Bij overlijden van een partner, kind of ouder heeft een werk­

- 2007 de garantie uurlonen en het met de werknemer UTA over-

nemer recht op tien dagen rouwverlof. De ouder moet ten tijde

eengekomen loon met 0,75% verhoogd.

van het overlijden op hetzelfde adres wonen als de werknemer.

Tevens wordt met ingang van week 25 - 2007 de kilo­meter­ vergoeding verhoogd van € 0,29 naar € 0,30. De belasting-

Palliatief verlof (stervensbegeleiding)

dienst staat een onbelaste kilometervergoeding toe van € 0,19

In verband met de stervensbegeleiding van een terminaal zieke

per kilometer. Dit betekent dat (vanaf week 25 - 2007) € 0,11

huisgenoot hebben werknemers recht op maximaal tien dagen

per kilometer belastbaar loon is.

palliatief verlof. Deze dagen kunnen in overleg tussen werkgever en

Toelichting regelingen kort verzuim

werknemer aaneengesloten of in gedeelten worden opgenomen.

Werknemers ontvangen (sinds 1 januari 2006) een

De volledige tekst inzake onbetaald en doorbetaald verlof staat

(bruto)levensloopbijdrage van 1,7% van het PRIS-loon voor

vermeld in de CAO schilders artikel 37 en 38.

­vakantiebongerechtigden en 1,5% over het vast overeen­ gekomen loon voor UTA-medewerkers.

A&O Services

Tegenover de levensloopbijdrage staat dat werkgevers geen kort

A&O Services voert een groot aantal regelingen uit voor de

verzuim meer doorbetalen voor doktersbezoek, bezoek aan tand-

schildersbranche. Zij verzorgt onder andere de premie-inning

arts of medisch specialist en verlof bij huwelijk.

en de uitkeringen van pensioenregelingen, diverse aanvullings­ regelingen en het vakantiefonds.

Er is sprake van doorbetaald verlof in de volgende gevallen:

Kraamverlof

Op de website van A&O services, www.ao-services.nl, zijn onder de tab regelingen schilders afspraken over de belangrijkste Bedrijfstak Eigen Regelingen te vinden.

Na de bevalling van de echtgenote heeft een werknemer

Regelingen over onder meer vakantie en verlof, extra v­ erlof

aan­vullend recht op drie dagen kraamverlof. Dit verlof moet

oudere medewerkers, pensioenen en aanvullings­regelingen ­

even­tueel aansluitend op de twee dagen onbetaald kort ver-

WW e/o ZW-uitkering worden hier nader toe­gelicht.

zuimverlof, maar in ieder geval uiterlijk binnen vier weken na de

Wist je dat?

19, 20 en 21 april zijn de finales gespeeld van het Nerefco biljart toernooi. Voor Nerefco stond slechts een man in de finale, dat was Ron van der Lugt. Hij heeft zich kranig weten te weren tussen alle biljarters en dat terwijl hij een keer per jaar biljart, namelijk alleen met het Nerefco toernooi, en niet bij een biljartvereniging is aangesloten. Uiteindelijk werd hij zelfs tweede.

Ron van der Lugt (l) met de winnaar H. Gaertman.

Nieuwe collega’s H. Gecgel (Hasan)

A. Duric (Admir)

D.D. Correia de Brito (Daniel)

I. Celik (Ismail)

H.H. Bouman (Hendrik)

Leeftijd: 31 jaar Woonplaats: Rotterdam In dienst per: 23-04-2007 Functie: schilder

Leeftijd: 23 jaar Woonplaats: Schiedam In dienst per: 03-04-2007 Functie: schilder

Leeftijd: 38 jaar Woonplaats: Rotterdam In dienst per: 01-05-2007 Functie: schilder

Leeftijd: 37 jaar Woonplaats: Rotterdam In dienst per: 23-04-2007 Functie: schilder

Leeftijd: 49 jaar Woonplaats: Veen In dienst per: 23-04-2007 Functie: schilder

I.A. Raja (Ishtiaq)

H.A. Raja (Hasnain)

K. Daniëls (Kay)

S. Giakas (Symon)

J.E. Gerritsen (Jean-Claude)

Leeftijd: 50 jaar Woonplaats: Rotterdam In dienst per: 10-04-2007 Functie: schilder

Leeftijd: 24 jaar Woonplaats: Rotterdam In dienst per: 10-04-2007 Functie: schilder

Leeftijd: 33 jaar Woonplaats: Waalwijk In dienst per: 04-06-2007 Functie: schilder

F.A. Wong-A-Fa (Fabiën)

J.C. Sonneveld (Ewald)

H.C. Sack (Dennis)

H.C. Rek (Harry)

A. Jansen (Adrianus)

Leeftijd: 24 jaar Woonplaats: Rotterdam In dienst per: 03-04-2007 Functie: schilder

Leeftijd: 25 jaar Woonplaats: Andel In dienst per: 20-03-2007 Functie: schilder

Leeftijd: 25 jaar Woonplaats: Veen In dienst per: 23-04-2007 Functie: schilder

Leeftijd: 54 jaar Woonplaats: Drunen In dienst per: 23-04-2007 Functie: schilder

Leeftijd: 37 jaar Woonplaats: Sommelsdijk In dienst per: 05-06-2007 Functie: schilder

Leeftijd: 21 jaar Woonplaats: Vlaardingen In dienst per: 02-04-2007 Functie: ass. materieeldienst

Leeftijd: 21 jaar Woonplaats: Rozenburg In dienst per: 23-04-2007 Functie: schilder

Project Prorail Bergen o Veilig werken staat voorop!

Half april ging het project voor Prorail in Bergen op Zoom van

Ad wil wel gezegd hebben dat ’t behoorlijk zwaar en best ge-

start. Een ploeg van Van der Ende verzorgt daar het schilder-

vaarlijk werk is. “Je staat altijd op een houten ladder in verband

werk op het emplacement van de spoorportalen,(de draagcon-

met de hoogspanning en je werkt altijd op een behoorlijke

structie voor de bovenleiding). Bij het karwei – dat zo’n acht,

hoogte van zo’n acht meter. Nou hebben we tegenwoordig wel

negen weken gaat duren en ongeveer 1500 vierkante meter

zo’n veiligheidskabel aan, maar je moet eerst de ladder op om

omvat - zijn ondermeer drie oudgedienden van Van der Ende

die te kunnen aanpikken.” Tijdens de werkzaamheden hebben

betrokken. Zij brengen verslag uit en vertellen tussen neus en

we altijd een door ons ingehuurd veiligheidsbedrijf op het werk.

lippen door iets over zichzelf.

Dit levert de toezichthouders die erop toezien dat wij volkomen veilig kunnen werken. Dus het hele spoor wordt buiten dienst

“Die portalen waren erg vuil. Dat was het eerste wat ons op-

genomen. Er rijden dan geen treinen meer en de stroom wordt

viel,” zegt Ad de Fijter, voorman van de Bergen op Zoomploeg.

van de bovenleiding afgehaald. Het is Jan vroeger (bij zijn vorige

“Ze zaten vol met verfbladders, roest en zinkzout. Bij dat laatste

baas) wel eens overkomen dat hij 1800 volt door zijn lijf kreeg.

zie je van die witte poeder op de roest. Verzinkt ijzer gaat na

Door een wonder heeft hij dit overleefd. “Wij hebben onze

een jaar of vijftien, twintig toch corroderen. Dan komt eerst

verfpot altijd aan een haak zitten. Die wilde ik aan zo’n boven-

het zinkzout er uit. Als je er niet snel genoeg bij bent, gaat het

leiding hangen, waarvan me was verzekerd dat er geen span-

verder roesten.”

ning meer op zou staan. Maar dat viel tegen: mijn verfpot stond meteen in de fik en viel naar beneden. Ik heb geluk gehad,

“Eerst gaan we ontroesten. Dat gebeurt handmatig, met

dat die pot waarschijnlijk de spanning voor het grootste deel

staalborstels, krabbers, steekmessen en schuursponzen om de

heeft opgevangen. Daardoor kwam ik met de schrik vrij. Maar je

mosvorming te verwijderen. Die portalen zaten onder het mos.

schrikt je een ongeluk!”

Het is allemaal droog schuurwerk, dus in dit geval een flinke klus,” vertelt Jan van den Bogaard, neef van (oom) Ad. “Vervol-

“Vroeger werkten we altijd met de bovenleidingen onder span-

gens behandelen we de kale plekken met epocryl. Dan gaan er

ning,” merkt Ad op. “Dan had je zo’n polyester kap eroverheen.

nogmaals twee bijpleklagen van een twee-componentenverf op,

Maar ik heb ook wel eens een verfpot onder spanning gehad.

waarna we het werk afronden met twee volle lagen een-compo-

Gelukkig had ik mijn vingers er niet bij. Toch werkten we toen

nentverf. Daar wordt het hele portaal mee behandeld.”

ook altijd zo veilig mogelijk..Dat vind ik wel een beetje het probleem van de tegenwoordige veiligheidsvoorschriften: met zo’n

Ries Bouman, zwager van Ad, voegt eraan toe: “Overdag werken

hesje en veiligheidsgordel heb je minder bewegingsvrijheid.” Jan

we aan die gedeelten van de bovenleiding waarvan de span-

zegt: “Maar wij zijn nog van de oude generatie. Vroeger, bij mijn

ning is uitgeschakeld. De trajecten die overdag in bedrijf moeten

vorige baas in de jaren ‘80 was het allemaal aangenomen werk,

blijven, doen we daarna ’s nachts. De eerste twee, drie weken

dan moest je wel heel snel werken om je dagelijkse meters

zijn we overdag bezig; het nachtwerk kost meestal een week of

te maken.” Maar de laatste jaren is de veiligheid wel enorm

twee. Daar hebben wij weinig problemen mee: je hebt veel af-

toegenomen. Zo mogen we absoluut niet meer op het spoor als

wisseling in je werk en na de nachtdienst ga je een paar uurtjes

er treinen rijden, en in de nabijheid van spanning komen is al

slapen. Dan hou je de middag lekker voor jezelf.”

helemaal uit den boze. Daar letten de mannen van het veiligheidsbedrijf heel erg op.

op Zoom

Van links naar rechts: Ries Bouman, Jan van den Bogaard en Ad de Fijter

Een bloedhekel aan school

Na zeven maanden had ik ’t wel weer gezien. Toen ben ik bij

“Ik kon altijd heel goed leren, maar ik had tegelijkertijd een

mijn oom (Ad de Fijter) in de leer gegaan voor het vak van

bloedhekel aan school. Toch heb ik atheneum gedaan. Zonder

constructieschilder.”

ooit iets uit te voeren. Na het examen had ik er zo genoeg van

“In de winter zaten we een keer in de ww, waarop ik besloot

dat ik ben gaan werken.” Jan van den Bogaard (47) woont in

nog maar eens een studie te gaan proberen. Dit keer werd het

Wijk en Aalburg samen met zijn vriendin en hun zoon. “Ik kwam

psychologie in Tilburg. De tentamens haalde ik op mijn sloffen.

in de viaductenbouw terecht, later grondwerk. Op een gegeven

Na anderhalf jaar wist ik nog steeds niet wat ik eigenlijk met die

moment ben ik toch maar gaan studeren, biologie in Nijmegen.

studie moest. Ik zag mezelf echt niet problemen van anderen

Het vrije leven bij het spoor “Van beroep was ik oorspronkelijk timmerman. Ik heb drie jaar in de bouw gewerkt. Daarna kwam ik terecht bij Nationale Schilderwerken, een bedrijf dat nog wel bestaat, maar ik geloof niet meer onder dezelfde naam.” Ad de Fijter (50) woont in Wijk met zijn vrouw en twee kinderen. “Ik schilder inmiddels al 30 jaar.

Na de Nationale ging ik naar een ander bedrijf in Utrecht waar ik meer kon verdienen. Ik bedoel, daar doe je het uiteindelijk toch voor: om zoveel mogelijk geld te verdienen?”

“Zeventien jaar geleden ben ik bij Van der Ende begonnen. Eerst niet bij het spoor, want dat werk namen ze toen nog niet aan.

Wij hebben het spoorschilderen min of meer bij Van der Ende geïntroduceerd. En Prorail is een goede klant gebleken! Ik vind het prima om op projectbasis te werken, want dat brengt een stukje vrijheid met zich mee en tijd voor andere dingen. In mijn vrije tijd speel ik graag accordeon en verder ben ik een groot natuurliefhebber. Vroeger ging ik stropen, tegenwoordig schiet ik met de digitale camera plaatjes op bijvoorbeeld de Campinaheide of in de Biesbos. Heerlijk ontspannend is dat.”

Je komt nog eens ergens “Na de lagere school heb ik één jaar op de lts doorgebracht, maar vooral ontzettend veel gespijbeld. Op mijn vijftiende ben ik gaan werken. Nou ja, werken: ik besloot te gaan varen.” Ries Bouman (46) woont in Andel met vrouw en twee kinderen. “Na twee maanden had ik ’t al gezien: varen is niks voor mij. Mijn volgende beroep was rietdekker. Leuk werk, dat ik een paar jaar heb gedaan. Inmiddels had ik Jan leren kennen en samen hebben we in het grondwerk gezeten. Een paar jaar later zijn we gaan schilderen, onder andere bij koppelbazen.”

“Met mijn zwager (Ad de Fijter) kwam ik 1991 bij Van der Ende in dienst. En dat bevalt me nog steeds heel goed! Een vrij leven met onregelmatige werktijden, en je komt nog eens ergens. zitten aan te horen. Ik heb het nog even geprobeerd bij para-

Soms zijn de afstanden behoorlijk groot, maar dat zien wij niet

psychologie, maar dat was ’t ook niet. Dus ben ik maar weer

als een probleem. In grotere landen is het heel normaal ander-

gaan schilderen, hoogspanningsmasten, stationskappen, altijd

half uur naar je werk of naar huis te rijden. In mijn vrije tijd han-

alles goed aanpakken. Die werkmentaliteit heb ik echt van mijn

del ik een beetje in oude legermaterialen. Ik koop dan spullen

vader geërfd. Wat ik erg prettig vind van dit werk is dat je ’s

in bij de domeinen, bij particulieren of op veilingen. Het begon

winters een paar maanden rust hebt. Dan maak ik lekker muziek

allemaal met de verkoping van een grote partij legerkleding en

met mijn band en ik lees nog eens een boek.”

tenten. Vooral die laatste vlogen weg en de mensen kwamen van heinde en verre.”