33 Nora Salomons 1945,
Dick van Galen Last
Nederlands recht 1972, voormalig lid Tweede Kamer en Ombudsman van de Gemeente Amsterdam, lid Raad van Toezicht Bureau Jeugdzorg Agglomeratie Amsterdam, lid Raad voor de Journalistiek (16 januari)
1952, Geschiedenis 1988, vakreferent en onderzoeker Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (2 februari)
tekst • Peter Brusse Rechtsgeleerdheid 1962
Jacob Bruinsma 1917,
Rob van der Linde
1937, Scheikunde (jaar onbekend), emeritus hoogleraar Coatingtechnologie TUE (17 januari)
Nederlands recht 1945, oudkantonrechter te Tilburg, Officier in de Orde van OranjeNassau, Ridder in de Orde van de Heilige Silvester (7 februari)
Jan Rudolf Dijk 1923,
Geneeskunde 1960, oogarts in ruste (7 februari)
Dorine Ratulangie 1973 – 2009
Fina van der Werff
1922, Economie 1951, Lid in de Orde van Oranje-Nassau (19 januari)
Hans Boschloo 1939,
Geschiedenis 1976 cum laude, voormalig lid constructiegroep geschiedenis voor CITO (22 januari)
Piet Borsje 1926,
Michiel Oortwijn
1977, Psychologie 2001, promotie 2008 Universiteit Leiden, medewerker Instituut Pedagogische Wetenschappen UL (10 februari)
Jan Pen 1921, Faculteit der
Economie 1946, promotie 1950, emeritus hoogleraar Staathuishoudkunde RUG (14 februari)
Geneeskunde 1956, oudcardioloog (24 januari) Jan de Boer 1911, WisCarrie de Swaan 1946,
Psychologie 1973, voormalig psycholoog, docent Gezondheidskunde, radiojournalist en documentairemaker (30 januari)
en natuurkunde, promotie 1940, emeritus hoogleraar Theoretische natuurkunde, lid KNAW, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau, Chevalier de la Légion d’Honneur (15 februari)
Bert Vierdag 1940,
Nederlands recht 1966, promotie 1973, emeritus hoogleraar Volkenrecht en internationale betrekkingen (1 februari)
Nicolaas Wilhelmus de Smit 1930, Geneeskun-
Hindrik Kuitert 1921,
Economie 1961, voormalig docent, Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (22 februari)
Jacques Polak 1914,
de 1955, emeritus hoogleraar Forensische psychiatrie VU, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (1 februari)
Economie 1936, oud-bewindvoerder IMF, Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau, Doctor honoris causa EUR (26 februari)
Gerard de Vriend
Joost Weinberg 1925,
1943, Nederlandse taal- en letterkunde 1976 cum laude, promotie 1996, voormalig universitair docent Moderne Nederlandse letterkunde UvA (2 februari)
Geneeskunde 1955, zenuwarts, kinderpsychiater, ouddirecteur en oprichter kinderpsychiatrisch centrum Curium te Oegstgeest (2 maart)
Dorine Ratulangie, op 17 december 2009 op 36jarige leeftijd overleden, was een dichter en schrijver van korte verhalen die woonde in Almere, werkte in Amsterdam voor een vertaalinstituut en leefde in haar eigen, veilige fantasiewereld. Zij hield van sciencefiction en ging op in het Nederlandse Tolkiengenootschap Unquendor. Lang, mager en onhandig struikelde ze graag over haar benen, morste thee en brak glazen, maar geen vlieg zou ze kwaad doen. Iedereen was het erover eens: ‘Dorine was bijzonder. En geheimzinnig.’ Zij was ook de gekke, dwaze meid met die mooie, donkere krullen die alles durfde, malle liedjes op de radio zong en Paul de Leeuw ideeën zond die hij prompt gebruikte. Dorine werd op 3 januari 1973 op Curaçao geboren. Haar vader was arts, maar Dorine viel flauw zodra zij bloed zag. Hij was de zoon van de Indonesische vrijheidsstrijder Sam Ratulangie, naar wie het grote vliegveld van Celebes is vernoemd. Dorines moeder was een stoere Hollandse lerares die haar toekomstige man op een suikerplantage in Tanzania had ontmoet. Samen vertrokken ze naar de Antillen. Toen Dorine naar school moest, verhuisde het gezin naar Hoorn. Haar vader werd marinearts in Den Helder. Zes jaar later wilde hij weer weg en vestigde zich in Spanje, als huisarts voor Nederlandse overwinteraars. Op het Spaans lyceum moest Dorine wennen, ze was verlegen en werd flink gepest. Ze ging gedichten schrijven – in het Spaans. Later, in de jaren negentig, zou zij Spaanse poëzieprijzen winnen. Dorine wilde in Nederland studeren. Ze koos, ‘om iets geks te doen’, Nieuw-Grieks, maar stapte na een jaar, in 1993, over op Film- en televisiewetenschap. Samen met een hartsvriendin uit haar studententijd richtte zij de Cool With Me Productions op. Zij maakten filmscripts en zaten vol hilarische plannen. Dorine schreef filmrecensies, hielp als vrijwilliger voor Amnesty International filmavonden
en Vondelparkconcerten organiseren en ging geleidelijk aan meer schrijven; in het Spaans, Nederlands en Engels. Zij ging in Almere wonen en vergat haar flat in te richten; een inbreker sloeg ze het huis uit en zij werd lid van de Almeerse dichtersgroep Aldichter. Haar gedichten werden opgenomen in een verzamelbundel, maar zeker zo boeiend vond zij het om te publiceren in internationale digitale tijdschriften. Dorine had in Spanje Tolkiens In de ban van de ring ontdekt en dat heeft haar leven veranderd. In 2003 werd zij lid van het Tolkiengenootschap en schreef gedichten in elfentaal voor het Tolkientijdschrift Lembas. Zij was een vaste gast in herberg ‘De zingende Hobbit’ in Amsterdam en in ‘De Witte Zwaan’ in Monnickendam. Daar las ze gedichten en verhalen voor, zong en deed mee aan spelletjes en discussies over Tolkien en de Middenaarde. Tot diep in de nacht. Dorine hield van vliegen, reisde rusteloos de wereld rond, bezocht Tolkiengenootschappen van Finland tot Indonesië. Altijd was zij op doorreis, maar dat zij besloot de andere wereld te zoeken heeft iedereen verbijsterd. Ze had zoveel plannen, wilde zelfs promoveren. Maar dat zij in haar brief zei te hopen nu een beschermengel voor haar zus en vrienden te worden, was weer helemaal de lieve, zorgzame, soms wat sombere Dorine die zich altijd bekommerde om het lot van anderen. •