4
En passant Commentaar
Personeel in het wild Univers overvalt je: wat ben je aan het doen? Met twee mastertitels Rechten op zak kun je natuurlijk de wijde wereld in. Maar waarom zou je, als je het goed naar je zin hebt in Tilburg. Voor een baan als ambtelijk secretaris van de examencommissie TSB hoefde Max de Bruin maar één gebouw verder te zijn. Het is niet alleen een slechtnieuwsfunctie. “Ik was net bezig een student met een beroepszaak te vragen om meer informatie. Dat zou goed nieuws kunnen zijn, we onderzoeken of er voor haar misschien nog wat geregeld kan worden.” dutkar In een maatschappij als deze kun je er niet vroeg genoeg bij zijn, zal deze kleine student gedacht hebben. Lekker door je moeder naar de uni gebracht worden en dan tussen bestuursrecht en publieke beleidsvorming even een middagdutje doen. Grandioos plan. Schone luier aan en gaan.
Koude kermis De wintercantus was dit jaar extra goed in thema. Voor de complete winter experience mochten de studenten tot wel anderhalf uur in de vrieskou wachten. Maar de TOP-organisatie is de moeilijkste niet: de volgende dag mochten de verdwenen jassen gewoon opgehaald worden. Moet je wel in je t-shirtje naar de uni fietsen. Ijstijd Niets mooier dan winterse kou en vrolijke mensen die voorzichtig het ijs op schuifelen. Een prachtig gezicht. Maar ja, zo gek konden we helaas niemand krijgen. Dan maar een foto van de bevroren fontein. Die kun je tenminste gewoon veilig van achter het raam bewonderen.
Kwestie Broers De column van Erik-Jan Broers in ons vorige magazine van 19 januari heeft voor verontwaardiging onder lezers gezorgd. Een aantal vond de column aanstootgevend en seksistisch en voelde zich erdoor bedreigd. Univers betreurt dit. Discriminatie, in welke vorm dan ook (racisme, seksime, etc.), veroordelen wij ten zeerste. Laat staan dat wij het de wereld in willen helpen. Het is nooit onze bedoeling geweest om onze lezers een onveilig gevoel te geven. Waarom wij de column dan hebben gepubliceerd? Omdat wij de column niet als seksistisch hebben geïnterpreteerd, of als seksueel intimiderend, zoals sommige lezers aangaven. Wij lazen de tekst als een parodie op een Bouquetreeksverhaaltje, waarbij Broers een spel met de lezer speelt. Seksuele gedachten worden hierbij geëvoceerd, jazeker, maar op het einde plaatst Broers de lezer weer met beide benen op de grond. Een column met een knipoog. Een verkeerde inschatting van onze kant, zo blijkt. Achteraf gezien hadden wij gevoeliger moeten zijn voor de mogelijke andere lezingen van de column. Dat wij deze niet hebben gezien, heeft ook te maken met het feit dat de betreffende columnist al negen jaar voor Univers schrijft en wij hem kennen als iemand die discriminatie of seksisme nooit zou ondersteunen. Wat niet wil zeggen dat ik als hoofdredacteur niet de volledig verantwoording neem voor deze verkeerde beoordeling. Tot slot hechten wij veel waarde aan de vrijstaat die een column is binnen de journalistieke wereld. Het inperken van de vrijheid van een columnist zullen we vanuit het kader van de vrijheid van meningsuiting niet snel doen, tenzij er expliciet wettelijke grenzen worden overschreden. Soms zal een column daardoor slecht vallen. Dat hoort bij het spel. Aangezien Univers een blad voor de volledige universitaire gemeenschap is, betreuren wij de aanstoot die de column heeft veroorzaakt. Tegelijkertijd betreuren wij het dat wij door deze affaire afscheid moeten nemen van Broers, een columnist die ons en onze lezer bijna een decennium lang veel plezier en scherpe inzichten heeft bezorgd. Namens de hele redactie van Univers, Francine Bardoel
9 februari 2017