28 april 1967
Tliburgs Al
dentenblad
Redalctie: Alcademielaan 9
3e jaargang - no. 13
TWEEWEKELIJKS
ONAFHANKELIJK
STUDENTENBLAD
Advertentie-administratie Drukkerij Uitgeverij H. Gianotten N.V. - Bredaoeweg 57 - Tilburg - Telefoon 23036 - 23037
HET WITTE UNIVERSITEITSPLAN Om te beginnen: organisatorisch is de universiteit van het toekomstjaar X nog steeds een chaos van overgangsregelingen en een schrikbeeld voor rechtlijnigen van geest. Dat die chaos echter relatief niet groter is dan die anno 1967, is te danken aan een aantal ingrijpende wijzigingen. Het aantal vakspecialismen is in het jaar X dermate toegenomen dat er twee soorten grenzen zinloos geworden en afgeschaft zijn. Ten eerste: de magiscfoe grens van het doktoraalexamen: afstuderen in deze zin is er niet meer bij. Op een goed moment heeft een student een vrij individueel samengesteld rudkertje van gedateerde tentamencertificaten in handen, en met dat ruikertje kan hij op elk gewenst moment gaan solliciteren, maar dan uiteraard wel naar een baan die hem de gelegenheid laat door te studeren, niet full-time, maar zoveel als voldoende is om zijn "kennis en vaardigheden up-to-date te houden. Dit is voor hem beslist noodzakelijk, want kennis verschimmelt tegenwoordig sneller dan brood; ofwel: hij die niet anders heeft dan tentamencertificaten van tien of meer jaar oud, staat althans op universitair niveau in de kou. Student-zijn is dus niet meer zoals vroeger een zeer tijdelijke zaak, maar een activiteit die men gewoonlijk met afnemende intensiiteit blijft plegen tot circa 5 a 10 jaar voor het moment waarop men definitief met zijn beroepsuitoefening denkt te stoppen. Dit betekent dat studenten in het jaar X een nog veel heterogener groep mensen zijn dan zij anno 1967 al waren. De tweede afgeschafte grens betreft het volgende: het gescheiden-kanalenstelsel van de (sub)faculteitsgewijze opbouw der universiteiit bleek veel te star geworden voor de steeds gedifferentieerder maatschappelijke vraag naar academici. Nadat steeds vaker gebleken was, dat de universiteit pijnlijk in gebreke bleef, wanneer het ging om het voldoen aan de vraag naar economisch geschoolde medici, psychologisch geschoolde juristen, wiskundig geschbolde neerlandici, e t c , besloot men eindelijk geleidelijk over te stappen op het veel soepeler kanalenstelsel van vrije studiekeuze. Ook van studentenzijde was trouwens al meermalen geprotesteerd tegen „de gangbare koppelverkoop van vakken, waarmee de universitaire regentenstand der docenten zidhzelf de hand boven •het hoofd houdt", zoals d a t in de tijd van de intra-uniiversitaire klassenstrijd genoemd werd. Omdat hij al tijdens zijn middelbare schooltijd uitgebreide en continue voorlichting over universitaire studie- en beroepsmogelijkheden heeft gehad, is de toekomstige aankomende student in staat zijn eigen menu van vakken te kiezen. Dat hij daarbij even vrij is bijv.
kerksiavisch met kristallografie te combineren, als de restaiurantibezoeker die kreeftcocktaii -met een nassibal bestelt, spreekt in het jaar X vanzelf. Of hij de gekozen combinatie aankan als zodanig is geheel voor zijn eigen verantwoordelijkheid. Iets anders is, of hij in staat is d e voor elk vak apart in de vorm van een objectief tentamen opgestelde toegangsdrempel te overschrijden. Over de noodzaak van deze drempel straks meer. Eerst iets over de straetuur van het universitair onderwijs: het totale pakket van onderwijsfaciliteiten is opgedeeld in een zeer groot aantal elementen, die elk voor zich een bepaalde inhoud en lengte hebben, en die gezamenlijk een zeer complex netwerk vormen in die zin dat de meeste elementen aansluiten op zeer veel andere elementen. Op elk knooppunt van wegen staat een afsluitend tentamen dat tegelijk toegang geeft tot verschillende andere resp. verdere mogelijkheden. Hoe zien nu die elementen eruit? Wel, in het begin van zijn studie-heeft de student zeer weinig met levende docenten te maken: het merendeel der studie-elementen bestaat voor hem uit een afwisseling van boekenstudie en — mits hij daartoe is toegelaten — het doorwerken van door de computer toegediende programma's met afsluitende tentamens. Elk programma bestaat uit een continue afwis^ seling van toedienen en toetsen van onderwij sstof.
Het afsluitende objectieve tentamen wordtjjal geval van slagen door de computer gelftMyjjreerd met een certificaat dat toegang g$efó tot aansluitende studie-elementen. M e t ^ J ^ vende docenten krijgt de student pas in be? langrijke mate te maken, zodra een programma aansluiting geeft op elementen die een beroep doen op zelfstandige creaifavitefct: scripties, research, discussies, etc.; net als in vroeger tijden, alleen is de student nu in veel korter tijd veel boter uitgerust voor dergelijke activiteiten. Aardig is nog hierbij aan te tekenen, dat indertijd het verzet tegen machinale onderwijsmethoden juist vooral kwam van de kant van diegenen die het meest woorden als creativiteit, vrijheid, individualiteit e.d. in de mond namen. Z o zie je maar weer! Voor de besturing van dit ingewikkelde geheel staan ons een aantal instrumenten ter 'beschikking. Ten eerste noemde ik al het instrument voorlichting, dat continu en intensief de gehele onderwijsakker doorploegt. Ten tweede is er het instrument van de toelatingsdrempel voor elk studie-element, welke Onderstaand lijstife geeft een overzicht van drempels vergelijJcend-scüeaMef dienen te zijn, zolang hefuniversitaire budget niet onbeperkt is. Het derde instrument is het quantum ter besdbikikinig van studenten staande onderwijs^ middelen, zoals computers, docenten en laboVervolg pag. 2 ' *
BUREAU WERKBEMIDDELING Vanaf 1 mei 1967 zal dagelijks van 12.00 tot 14.00 uur in de commissiekamer van het Eigenhuis geopend zijn het B.W.S.: het Bureau Werkbemiddeling voor Studenten. Oit komt in de plaats van het bureau Stass, d a t onlangs het Eigen Huis Complex heeft verlaten. W a a r o m een B.W.S.? O p de eerste plaats omdat Stass een uitzendbureau is dat voor ieder werk een vast loon ( ± 2,80 per uur) uitbetaalde en daarbij als een werkgever meer betaalde, dus een groter winstpercentage voor zichzelf kon boeken. Het dienstverlenend aspect van de A T S O komt meer tot uiting wanneer een eigen bureau hogere lonen kan laten verdienen door een bemiddelingsbureau te zijn, d.w.z. een bureau dat zorgt voor werkgevers en werknemers zonder een bepaald uurloon vast te stellen. D e werkgever houdt 5 % van het bruto loon in, die dienen om administratiekosten te dekken. Het B . W . S . heeft geen winstoogmerk! (Bij Stass werd altijd een hoger percentage ingehouden). U verdient dus meer omdat van een geringere administratie en een goedkopere kantoorpersoneelsbczetting gebruik gemaakt wordt. Om de oprichtingskosten te dekken wordt per persoon een inschrijfgeld van ƒ 2,50 tot 1 november gevraagd, waarvan nabetaling op de ATSO-kaart (men moet eerst ATSO-lid zijn) melding wordt gemaakt. Via het publicatiebord bij de mensa wordt werk aangeboden. W a n n e e r men interesse heeft kan men zich wenden tot het kantoor dat van maandag tot en met vrijdag permanent bezet zal worden ook in de vacantieperiode! Voorlopig zal het telefoonnummer dat van de A T S O zijn te weten 04250-72337. U bent er welkom. Voor de B W S staf, A. G. Hnitman . *