TAS blad

tifbufg^

redaktie: frans van beek frans god froy h a r r y verkooyen m a r t i n r u m m e n s hans v. d. watering wirn Vermeulen. advertenties a d m i n i s t r a tie abonnementen: academielaan 9 tilburg druk: paul van daele lay-out; vincent van oosterhout b r e d a .

Ji.

HET PARLEMENT PAG. 7. MAATSCHAPPELIJKE ZIEKTE. PAG. 8. ATSO P O S J E T .

't geheime gekonkel tussen de kuratoria en veringa V e r i n g a ' s wet worat door het Bevoegd Gezag m e t alle macht ingevoerd.

K u r a t o r e n en m i n i s t e r zijn twee handen op één k o r p o r a t l s t i e s e buik. Dit blijkt uit een Geheim Stuk, dat h i e r o n d e r door A. besproken wordt.

K o r p o r a t i s m e ? Nooit.'

Het g e v a a r Veringa ligt op de l o e r en wacht het moment af, waarop het een definitief eind zal kunnen maken aan de d e m o k r a t i s e r i n g van het hoger o n d e r wijs. In feite is het een fase. in de weloverwogen s t r a t e g i e om gevestigde belangengroeperingen h a a r g r e e p op de universiteit te laten houden en v e r s t e v i g e n . Veringa weet wel wat hij doet. Door e e r s t te s i m u l e r e n dat hij van plan is de h e r s t r u k t u r e r i n g van de universiteit aan de betrokkenen zelf over te laten, b e r e i k t hij enerzijds dat dezen hun ongerustheid over een ingrijpen van buitenaf voor een deel laten varen, anderzijds geeft hij het p a r l e m e n t , dat bij uitstek een vertegenwoordiging is van gevestigde belangeng r o e p e r i n g e n , ruimschoots de gelegenheid gm "tegenspel" te, bieden en aan te dringen pp een duidelijke afbakening van wat aan i n s p r a a k binnen de universiteiten g e t o l e r e e r d kan worden.

Enkele dagen na de beëindiging van de T i l b u r g s e bezetting komt in de gebouwen van de Utrechtse universiteit een uitgelezen gezelschap bijeen. R i d d e r s , jonkheren en graven, afgewisseld door wat half-afgestudeerden waaronder een doktorandus van middelbare leeftijd uit Tilburg, (hij wordt met argusogen en enigszins schuins bekeken als hij m e t een hoog rood gezicht tussen de aanwezige adel plaatsneemt): vergadering van p r e s i d e n t - k u r a t o r e n . De * nationale top van het wetenschappelijk onderwijs (en van wat d a a r nog bijkomt) is bijeen om de voorlopige schade van de gebeurtenissen te r a m e n (het Maagdenhuis moet nog komen).

Loevendieschraapt de keel en begint over de verklaring van de T i l b u r g s e senaat waarbij het kuratorium zich heeft aangesloten. In de loop van de

| vergadering zullen de andere k u r a t o r i a hem in deze weinig oorspronkelijke stap volgen. Dan een g e r u s t s t e l l e n d e mededeling: "Het is nu r u s t i g in Tilburg, m a a r bij de SVB-groeperingen schijnt e r wel een gevoel van teleurstelling te zijn. E r zijn stromingen, die het aftreden van c u r a t o r e n e i s e n of v e r l a n g e n . " Het is m a a r hoe genuanceerd je iets zegt.

Vijf maanden l a t e r kunnen we nu een tip van de s l u i e r oplichten. Samenzweringen als op 12 mei 1969 zijn door vele andere gevolgd en d a a r is de b a s i s gelegd voor het pakt V e r i n g a - k u r a t o r i a , dat de strijd m o e s t aanbinden tegen de demokratiseringsbeweging aan de universiteiten. E l d e r s in de notulen lezen we: ' D r s . Loevendie wijst op twee punten in de Tilburgse v e r k l a r i n g , die z . i . van groot belang zijn: nl. a. DAT HET OVERLEG NU VERLEGD IS NAAR EEN STRUCTUURCOMMISSIE en b . DAT IN GEVAL VAN NIET OVEREENSTEMMING DE MINISTER ALS VOLGENDE FASE IS AANGEWEZEN. S p r e k e r vraagt zich af of het overleg van de p r e s i d e n t - k u r a t o r e n v e r g a d e r i n g m e t de m i n i s t e r niet moet worden g e ï n t e n s i v e e r d . " Het bewijs dat we door van Dijck c . s . b e l a z e r d zijn. Waar s p r e k e r op doelt is duidelijk: zorgen dat de s t r u k t u u r k o m m i s s i e het niet eens wordt, en dan de m i n i s t e r laten ingrijpen. En mocht de s t r u k t u u r k o m m i s s i e het toch eens worden, dan hebben wel altijd de .nota Veringa nog, die in gezamenlijk overleg m e t deJcuratoria en in g e h e i m e ' vergaderingen als deze is voorbereid. En dan nog met een stalen gezicht in de s t r u k t u u r k o m m i s s i e beweren, dat d e , k u r a t o r e n bij Veringa zullen pleiten, als de s t r u k t u u r k o m m i s s i e niet tevreden is m e t de uiteindelijke wet Veringa .'Zonder openbaarheid geen d e m o k r a t i e .

De notulen .van de geheime vergadering van p r e s i d e n t - k u r a t o r e n van 12 mei zijn v e r k r i j g b a a r in de kru-bibliotheek, eigen h u i s , evenals de notulen van geheime s e n a a t s v e r g a d e r i n g e n tijdens en o m s t r e e k s de meibezetting in Tilburg.

iiliiiii

neemt en eet

1

Onze hedendaagse mens staat ieder moment van de dag bloot aan de meest aantrekkelijke bekoorlijkheden.

Nauwelijks het tè warme bed ontvlucht, heeft hij moeite om staande te blijven bij het aanschouwen van de overvolle vitrines van de tot barstens toe gevulde bunkers vol van de meest aanstootgevende, hem in verukking brengende en daardoor voor hem onmisbare, zö voor het grijpen liggende artikelen.

Zoals hij thuis bij de warme haard plaatjes zit te kijken in pleeboj of de lach, waart zijn blik over al dat schoons en lekkers, dat puilt en steekt en zijn blik op één punt gericht houdt: de enorme rondingen van een elektriese boormasjine en de gewelfde, tere billen, die de spatborden vormen van de nieuwste mgb-gt. wetend dat al dat lekkers toch niet voor hem is weggelegd, sleept hij zich met een laatste wanhopige poging iedere ochtend (behalve zaterdag en zondag) voort naar de voor hem als de siberiese zoutmijnen oprijzende verlossing., zijn troost in een leven vol troosteloosheid: zijn werk.

Was het niet op dezelfde plaats dat hij jaren geleden in de onwetende onschuld van een kind met zijn eigen bloed het kontrakt moest ondertekenen, waarin hij zich. tot slaaf verklaarde van zijn gebrek aan individualiteit, dat hem noopte een onderkomen te zoeken in de voor hem veilig lijkende schuilplaats van de grote massa, de doorgesneden mens, de gemiddelde telegraaflezer, jan-met-de-pet?

Uit noodzaak geboren ontstond de handel lang geleden als middel om de zelf gemaakte produkten te ruilen tegen die van anderen, omdat men niet tegelijkertijd én boer, ön timmerman, èn kleermaker kon zijn. Sedertdien is ze uitgegroeid tot een op zichzelf staande dominerende macht in onze tijd, die de wellust bevredigt van hen, die het best haar allesverslindende muil kunnen voeden met geld, onderdanigheid, bloed en mensenlevens. Zeg nu niet meer dat het op het ogenblik voorziet in de meest noodzakelijke levensbehoeften van onze mens. Al zou het van beschaving kunnen getuigen dat hij was overgegaan van rauw vlees en wilde vruchten tot ons huidige voorgekauwde eten, dat voortkomt uit enorme worstmasjlnes, die verdekt staan opgesteld achter voorgevels van patat-friet-kraampjes, niets toont de noodzakelijkheid aan van al die prachtige als strond, uit alle beschrijving te boven gaande elektroniese raderen en wielen voortkomende verbindingen van koolstof en zuurstof (het zgn. plestik). Als de fel road geschilderde Uilen, die é» kont vennen vsn een struise blondine lachen ze hem toe en verstrengelen hem tedere keer opnieuw in een verstikkende houdgreep.

Was het voor de vroegere ambachtslieden hun enige bron van Inkomsten en dankten zij hun werk aan de behoefte van de mensen aan eten. kleding en

huisvesting, nu is het boud om te beweren, dat als de zaken niet goed gaan, de arbeider zijn werk en dus zijn inkomsten verliest.

Enerzijds geschiedt de meeste produksie mechanies, waarbij de arbeider dan i als een soort van vrijetijdsbesteding bij staat te kijken, anderzijds, wat dan nog?; als hij ontslagen wordt krijgt hij toch zeker werkeloosheidsuitkering .' niet soms?. Als ik arbeider was, zou ik het erg fijn vinden om ontslagen te worden, geld te krijgen (zij het wat minder) en verder te doen waar je zin in hebt. Maar zoiets durf ik toch niet hardop te zeggen, bang om uitgescholden te worden voor . . . .anarchist, misschien wel . . . .hippie (gevolgd door een' met de linkerhand gesmoord gelach, gevolgd door het wegslaan van de linkerhand met de rechter, waarna stilte).

Om aan dit ultzichtsloze pad te ontkomen, rest slechts één middel, dat fatale gevolgen zal hebben voor de bezitters van de altijd doordraaiende hersenloze masjines: het op grote, schaal sistematies onttrekken van steeds meer produkten aan industriële ondernemingen, het jatten.'

Door te jatten neem je het gedeelte dat je vroeger teveel betaalde terug (trouwens in de prijzen is sirka 15% ingekalkuleerd voor het Jatten, dus ze rekenen op je.'). Al jattend maak je misschien een kans de repressiviteit van het siesteem te ontkomen, dat voor elke prestasie een tegenprestasie eist, in dit geval het bezitten van jouw leven. Wellicht krijg je zo de gelegenheid de miljarden liters bloed die stroomden uit de aderen van je voorouders te vreken.

Als je voor het eerst begint te jatten, kun je het beste kleine dingen jatten, die je goed kunt verbergen. Als een beschaamde verkoopster wijst naar de bobbel in je broek, die gevormd wordt door een enorm stuk rosbief van ƒ 5,72 antwoord je heel koel: "daar heb je niet te kijken", en loop je gewoon door.

Je zult al gauw merken, dan eenmaal begonnen je van geen "ophouden meer weet, In keurige rijen opgestapelde merkartikelen verdwijnen onmeedogenloos in verborgen zakken in broeken, jassen, truien en tassen, terwijl je licht verteerbare dingen zö opeet.

Je hoeft je natuurlijk niet te beperken tot alleen dé supermarkten en warenhulzen, j e zou je behoefte aan seksuele bevrediging kunnen zoeken In fotostudioos van de blootfotografe • en tot Je schrik kunnen bemerken, dat, als Je in de billen van die meiden knijpt, ze gewoon meegeven, net als de speelgoedkonijntjes uit de tijd dat je nog in de boks lag, die den bovendien nog piepten (of kraakten).

W.

ALLE VERZERERINGEN

VERZEKERINGEN NCB

voor IEDEREEN

TEL. 04250 78133 PROF.VERBERNELAAN 200 TILBURG,

dus ook VOOR U

Taslezers die in het bezit zijn van een oerdegelijke en stabiele karakter struktuur, zullen zich afgevraagd hebben waarom Tas dit jaar uiterlijk zo n wisselvallige vormen aanneemt. Deze vraag moet onzerzijds beantwoord worden, omdat wij ons het recht voorbehouden volledige openbaarheid verschuldigd te zijn aan de achterban.

De behoefte om eens een keer iets anders te doen is, zou je zeggen, bijrv. ieder mens eigen. Met deze levensfilosofie op zak, zijn we gaan zoeken naar een drukker die technics in staat was een moderne lay-out te brengen.

Hieruit is Tas no. 1 (blauw) geboren. De eerste kweek was behoorlijk. Eohter

••

na de bevalling en de eerste kweek begon het gedonder. We werden bij de ATSO op het matje geroepen en kregen te horen dat het nummer te duur was uitgevallen. Toen de ATSO haar been stijf hield, zijn we luidkeels gaan protesteren en hebben pogen aan te tonen dat voor ons alleen de kwaliteit van het blad belangrijk was. Het mocht niet baten, want wat doe je in onze maatschappij zonder geld.

Weer terug naar Gianotten met alle nadelen van dien. Bij de kopy die we inleverden voor de tweede aflevering, was ook de bekende naaktfoto. Met beroep op zijn drukkersvrijheld en uit persoonlijke etiese overwegingen, besloot Gianotten het tweede nummer niet te drukken. Een duidelijk teken van censuur, die voor ons niet aanvaardbaar was. Na veel heen en weer gepraat, was de argumentatie van Gianotten: we drukken niet, omdat we niet drukken.

Met de deurklink In onze hand, hebben we nog een kompromisvoorstel gedaan: tweede nummer drukken mét naaktfoto, maar dan over de "gevoelige delen" een censuurstrook. En zo Is het geschied. Maar daarmee was de kous niet af natuurlijk. Weer praten met Gianotten o{ hij ons garanties kon geven dat zo iets in de toekomst niet wéér zou voorkomen. Deze garanties zijn ons niet toegezegd, maar wat niet is, kan nog komen.

Eohter, zoals v«"-.vacht, Gianotten bleef zich het recht voorbehoijden censuur toe te passen op fotomateriaal. Gezien het bovenstaande was onze konkluste duidelijk: terug naar Paul van Daele en Vincent van Oosterhout en nu voorgoed.

Met misschien als -konsekwentie dat er minder nummers uitkomen dit jaar.

l -1

1 I

•tvwirw/ Met wisselend sukses gevoerde akties tegen de Shell-vestiging nabij de Biesbosch, de zwavelknalstoffabriek ProgU te Amsterdam en de aanleg en ^= uitbreiding van militaire oefenterreinen in de afgesloten lauwerszee, het z Kulnderbos en de Oirschotse Hel, tonen aan dat steeds meer mensen ongerustworden over de Rampzalige Ruimtelijke Ordeningspolltiek van de Nederlandse; regering. ^p^' ?

Terwijl aan de ene kant de kwaliteit van het leefklimaat steeds meer te wensen overlaat (grauwe, monotone kazemewijken en lucht- en waterverontreiniging); nemen aan de andere kant de kwaliteit en kwantiteit van natuur- en recreatie ^ gebieden, noodzakelijk vanwege die onleefbaarheid en mogelijk geworden door de gestegen welvaart, steeds sneller af.

-z.

Het grootkapitaal, gesteund en zelfs aangemoedigd door de regering, trekt _= zich bij het zoeken van de ekonomies voordeligste plaatsen weinig aan van ^S sentimentele zaken als milieuhygiëne, de verstoring van het evenwicht in de £ ecologische structuur en het verloren gaan van steeds meer natuurgebieden. ^ Bij de vestiging van de napalmfabrikanten van de Dow-Chemical in Terneuzen; op een zeer uniek en in West -Europa verder niet voorkomend stuk natuur - s gebied, protesteerde bijna geen m e n s . . . = Welvaart moet er zijn, jawel ten koste van honderdduizenden Vietnamezen, C wier enige misdaad het is te vechten voor hun vrijheid en onafhankelijkheid. = Uitbreiding van diezelfde Dow, opnieuw ten koste van zeer uniek natuur •=^: gebied en ten bate van vooral Amerika, zal er zonder meer doorkomen. : — Demonstranten hiertegen die enkel pamfletten uitdeelden om wat nadere = ^ :

anformatie te geven aan de bevolking werden van het Amerikaans grondgebied 1 ^verwijderd door de hun bevelen uitvoerende politieagenten (befehl ist befehl ': nietwaar). :Aan de andere kant van de Westerschelde zijn de chemische Hoechstfabriek pen de allumlniumkapitalisten van Pechiney bezig aan hun voorbereidingen om •het hele Zuid-Sloegebied in een steppe-gebied te veranderen. Of de : fruitbomen e. d. nog kans van leven hebben in een omtrek van tientallen [kilometers moet nog maar afgewacht worden. Als zoethoudertje willen die : Reuzenbedrijven nog wel eens een zwembad aan de gemeenschap schenken. \ t De prijs die de bevolking voor dat zwembad moet betalen is heel wat hoger :dan 2 ton. De expansiedrift van Rotterdam, waarvan eerdaags Voome en :; Putten en de Hoekse Waard als slachtoffer zullen vallen, en de intimidatie [politiek van de Block en de Shell, waardoor die Shell zijn adembenemende :werk kan gaan aanvangen, zijn schakels van dezelfde ketting. Het ten koste ïgaan van recreatiegebieden aan steeds meer militaire oefenterreinen moet in i hetzelfde licht gezien worden. De socioloog -planologen van Tilburg zijn hier Inlet bepaald ongerust over. Vrijblijvende van de bestaande orde uitgaande : struktuuronderzoekjes die de werkelijke obstakels voor een leefbaar ^Nederland niet willen en kunnen analyseren vormen bun voornaamste : [bezigheid.

Toen ruim een jaar geleden de rektoraatsoverdracht aan de Tilburgse hogeschool in het teken werd geplaatst van de komende strijd tegen het autoritarisme, stond Scheffer nog minzaam glimlachend met de keten om de hals te dromen van een driejarige ambtstermijn, waarin alle problemen door middel van vreedzaam overleg en minnelijke schikkingen zouden kunnen worden geregeld, zonder verlies van gezicht en status van welk gezag ook Een jaar later geeft Scheffer een boekje uit waarin hij de balans van het eerste akademles jaar onder zijn bewind opmaakt, en dat tevens de offisjele opening van zijn tweede bewindsjaar moét vervangen, om gemene vlekken van rotte eieren en tomaten in toga s of maatkleding van hooggeplaatsten te voorkomen "Verslag van de lotgevallen van de katholieke hogeschool gedurende het studiejaar 1968 '1969" Is een werkje van histories -dokumentaire betekenis en is daarenboven een duidelijk manifest van zelfgenoegzaam onbegrip.

Scheffer is na de meitroebelen enige tijd In Amerika geweest en heeft kennis gemaakt met de studentenpower daar en de professioneel-doortastende aanpak van de onlusten door ö y r ^ n e autoriteiten. Hij is er als het ware gelouterd van teruggekomen en iijn , \ "lag doet dan ook denken aan een middelbare scholier, die voor het eerst eigentijdse literatuur voorgeschoteld krijgt en, zich een tweede Wolkers of Mulisch wanend, een roman wil schrijven. Zo zou ik het verslag van Scheffer willen zien als een toevoeging aan de immer groeiende reeks jeugdzonden van een rektor magnif ikus. Jeugdzonden echter die me doen huiveren.

Scheffer ziet het studentenprotest als een verschijnsel en behandelt het ook zo, (pag. 10): "Het verschijnsel van het studentenverzet is door velen reeds geanalyseerd. Ook mijn voorganger heeft dit gedaan en Ik heb niet de pretentie er iets nieuws over te kunnen zeggen." Heeft Scheffer na het rektoraat de Moor dan niets meer van de studentenoppositie geleerd ? Het lijkt zo te zijn. Pag. 15 e. v.: "Geleidelijk aan werd het duidelijk, dat de tolerante houding niet kon voortduren, temlnder daar deze door het curatorium nauwelijks kon worden geapprecieerd. Vooral het niet in acht nemen van hoffelijkheid tegenover gasten en persoonlijke beledigingen in het TAS-blad zag het curatorium als blaam voor de hogeschool. Op 17 april 1969 werd dan ook door dit college besloten het heft In eigen hand te nemen. De enige maatregel, welke het curatorium bij herhaling van ordeverstoringen kon nemen, bleek te zijn; het sluiten van de hogeschool". Hoe je in vredesnaam vermeende persoonlijke beledigingen In een studentenblad kunt voorkom- I door een Instelling van wetenschappelijk onderwijs gedurende een periode te sluiten is me een raadsel. Overigens is het jammer voor Scheffer dat hij met zijn paranormale begaafdheid (waarmee hij volgens zijn verklaringen tegeno-v-'ii' een TAS redakteur in staat bleek, zijn zoon zonder verdere aanwijzingen in een verwijderd gedeelte van zijn woning de kraan te laten opendraaien) de gevolgen van een dergelijke maatregel niet heeft kunnen voorzien. Inderdaad, hij heeft niets geleerd, want aan het eind van zijn geschrift blijkt hij, net als

=v.M.

toen, nog steeds de roepende in de woestijn, die zich te midden van een schare op orde en rust belusten waant: "Ook in de toekomst moet m. 1. geweldpleging niet worden getolereerd, evenmin als verstoring van onderwijs of administratie." (Gek eigenlijk, dat van Boven zich zo iets door Scheffer in het openbaar laat zeggen). "Mocht deze zich toch voordoen, dan zou niet een rector, maar de gehele gemeenschap in verzet dienen te komen", aldus Gaullist Scheffer. Even tevoren tekent hij aan, dat het tot geweldpleging, (wat hij e r ook onder verstaat), in'het afgelopen jaar niet is gekomen, uiou waarom praat hij er dan over? En waarom roept hij op tot verzet, mocht bat zover komen? Zijn paranormale begaafdheid? Ik ben eraan gaan twijfelen.

Het is eerder een handige manier van dreigen, GEWELD TE ZULLEN GEBRUIKEN, en een poging de slaafsen van aard tegen een minderheid op te zetten, waarbij dezen dan pullen weten dat hij immers had gewaarschuwd voor het geweld van de ekstreme minderheid. Maar gelukkig is Scheffer niet slim genoeg en overschat hij de schare van volstrekt slaafsen te zeer, om in die opzet te zullen slagen. Ik zie het al: troepenkontingenten bestaande uit' zatte studenten uit het zuidelijke Limburg, zoals je ze een jaar geleden nog kon aantreffen op de sociëteit Gullburet, verplaatsen zich richting Den Haag, om minister Veringa tegen de aanstormende rooien te beschermen, waarna onze vrijwillige studentenstormers, luide het Wilhelmus zingend, optrekken naar Huis Ten Bosch, alwaar zich een spontaan defilee ontrolt aan de haastig toegesnelde en blij-verraste vorstin, die een week lang de limburgse vlaai zal eten die haar als blijk van vaderlandsliefde en oranjetrouw wordt aangeboden onder het gejubel: "Leve Juliaan, leve onze minister Veringa", waarna een kleine sekte nog even roept: "leve onze professor Scheffer" en dan allen tezamen ''hoezee, hoezee, hoezee."

Scheffer konstateert: "Onze gemeenschap lijkt niet bereid zich een politieke wil te laten opleggen door een kleine minderheid en op deze wijze mede te werken aan haar eigen ondergang". Besefte de rektor maar, hoezeer de studenten daarvan doordrongen zijn, en hoezeer de bezetting van mei juist daaraan uiting gaf: zich niet te laten terroriseren door een kleine minderheid van autoriteiten.

'Het afgelopen jaar," zo eindigt het verslag, "was een bewogen jaar en het zou niet mogelijk zijn vast te houden aan het gegeven woord om de opgelegde taak langer dan een jaar te vervullen, wanneer ik niet zou kunnen rekenen op de voortdurende .steun van alle leden van de hogeschoolgemeensohap", waarna een lijstje van personen Volgt waarvan hij die steun In het afgelopen jaar al mocht ondervinden.

Meneer Scheffer, onze steun hebt u niet.

(Het verslag van Scheffer is verkrijgbaar bij zijn sekretaresse, voor studenten gratis).

artikel onjuist zijn (behalve het achterhouden van Tas no 1). hoogachtend, sekretarts leerlingenraad, sijta ewoldt.

KUNSTAKADEMIE. "Bij deze laat Ik u weten dat DE LEERLINGENVERTEGENWOORDIGING VAN DE KUNSTAKADEMIE TE TILBURG ZICH UITDRUKKELIJK DISTANTIEERT VAN DE JOURNALISTIEK IN HET REDACTIONELE ARTIKEL OP DE FRONTPAGINA VAN UW BLAD NO. 2.

Persoonlijk zou ik e r aan willen toevoegen dat de manier waarop u het ondemocratische optreden van een van uw tasbezorgers veroordeelt getuigt van een zeer onvolwassen woordkeus en dat de beweringen in hét bewuste

Als Iemand, (die toevallig onderdirekteur is van een kunstakademie), voor de leerlingen bestemde bladen in beslag neemt om reden van persoonlijke afkeuring, (pornografies, kommunistlese propaganda), dan is het erg droevig als de redaktie van dat in beslag genomen blad niet kan melden dat de leerlingen spontaan in opstand zijn gekomen, nog erger is het als in dat blad dan een treurig stuk verschijnt over de gebeurtenissen en als de leerlingen' van die "volledig gedemokratiseerde school" spontaan in opstand komen tegen dat treurige stukje. Ik weet niet wat er op de kunstakademie aan de hand is, maar ik kan wel huilen K.

heb ik ook een virus?

KAN K DAN WEL MEE MET DE KINDERKRUISTOCHT? een bedenkelijke zaak voor mij. Voor welke nieuwe samenleving wordt hier De term virusdrager doet vermoeden dat men zich beweegt op het terrein van gestreden? Wat zal er dan toch verbeterd zijn als de schrijver over de biologie. In een geschrift van een moderne maatschappijhervormer vallen quarentaines zijn zin, d.w.z. de macht krijgt? Als het niet de vrijheid is om dergelijke termen op. De schrijver die deze term nodig heeft om zijn er een eigen mening op na te houden, wat kan het dan wel zijn? Men zou gedachten te verspreiden is toch niet zo maar van gisteren, want hij haalt misschien kunnen denken; dan maar meer consumptie en een hogere teksten aan van 1950 en spreekt zelfs over de periode van V66T de oorlog. economische welstand. Maar dat is natuurlijk ook helemaal mis, want zo up Ik doel op de heer F.G. in zijn bijdrage "Over het Boven menselijke van het to date is de schrijver ook weer wel. gezag" (Tasblad, Se jrg. no. 14, mei 1969). Met het woord virusdrager Het is moeilijk om met dé schrijver hierover in discussie te treden want hij bedoelt hij: drager van het korporatlevirus, oftewel verdediger van de spreekt zich niet uit over hetgeen waarvoor hij op de bres staat. Het is nog korporatieve gedachte. Hij schrijft daarover o. a. het volgende: "Er zijn nog meer het hersenloze bulldozer werk. meer virusdragers en ze zullen moeten worden opgespoord. Iedereen zal zich Wie weet, misschien heeft hij voor zichzelf toch wel een Ideaalbeeld moeten ontsmetten, of anders, met het kuratorium in definitieve quarantaine betreffende de toekomstige samenleving. Maar gezien zijn interesse in moeten." Als Ik de schrijver goed begrijp moeten de aanhangers van de virussen en quarentaines, wil ik in de maatschappij die hij wellicht op het vuur korporatieve gedachte maar liever uit de gemeenschap verdwijnen. heeft staan toch waarschijnlijk niet wonen.

Dit Is wel een idee om even bij stil te staan. Niet zozeer bij het door de Wanneer men de geschiedenis overziet, die wij achter ons hebben, doet het schrijver tot scheldwoord gedegradeerde begrip korporatisme, want ik geloof betoog van de heer F.G. uiterst klassiek aan. Er is in de loop der tijden al niet dat hij precies heeft willen weten wat het korporatisme historische vele malen beweerd dat men dit of dat niet mocht denken. Meestal ging het geweest is. Daarom ga ik e r tegenover hem ook maar liever niet op in. Hij dan om veroordelingen van ketters die iets dachten en deden, dat inging geeft er zelf niet een waarde vrije, maar wel een historie vrije • tegen de bestaande orde. Soms ook omdat ze ingingen tegen de nieuwe, pas omschrijving van In de trant van: autoritair, dictatoriaal, belazeren, enzo, gevestigde of nog te vestigen orde. Wanneer men zich historie vrij opstelt, yeet je wel' zoals de heer F. G., ligt het zonder meer voor de hand dat men met twee Ik zou willen stilstaan bij de gedachte van het in quarentaine plaatsen en bij benen tegelijk stapt in de fouten van het verleden. Dan laat zich verder ook die virussen. De eerste vraag die ik me stel i s : heb Ik dat virus ook? Het voorspellen hoe e r een terreur ontstaat, naarmate de revolutie slaagt, totdat hachelijke bij virussen is immers dat de drager het zelf meestal niet weet dat de bevrijdende thermidor weer aanbreekt. Er zal dan in een zeker opzicht wel hij ze heeft. Er moet een specialist bij gehaald worden. Verder de vraag: zijn iets, misschien zelfs veel gewonnen zijn. Maar wat is winst als ze tot stand er nog meer virussen, buiten die van het korporatisme, die ook moeten worden komt ten koste van een surplus ellende, omdat er steeds weer revolutionairen uitgeroeid? Schrijver kan tenslotte niet alle virussen in één artikel behandelen. zijn die het, verleid door de zoete smaak van de macht, maar niet kunnen Misschien heeft hij wel een hele lijst aangelegd van virussen en vermoedelijke laten om alle omwegen en dwaasheden van vroegere revoluties met het vuur van dragers ervan. En misschien zijn e r ook wel goede virussen. Dat is volgens de kinderkruistocht te herhalen?. sommigen met de begrippen ras en bloed ook zo. Je zit goed of verkeerd. In Niet dat Ik twijfel aan de reeële macht van degenen die deze wegen bewandelen. twijfelgevallen maakt .een commissie het uit.

Maar macht hoeft niet perse te steunen op humaniteit. Macht is immers ook De schrijver zal waarschijnlijk gezien de historische context waarin hij vaak een product van inteelt, zelfoverschatting, oogkleppen en oplichterij, in leeft, geen oproep meer willen doen om de mensen met een bepaalde de heilige naam van een boven menselijke, historische wetmatigheid. huidskleur in quarentaine te plaatsen of op een bepaalde plaats buiten de Je krijgt zo gauw genoeg van nog weer eens zo'n revolutie volgens het samenleving te "concentreren", eventueel uit bun minderwaardig bestaan te afgezaagde stramien: van schelden, in quarentaine plaatsen, verbroedering en verlossen. Maar als het gaat om mensen met bepaalde, van de zijne afwijkende omhelzingen, dictatuur en terreur, moord op de revolutionairen naar ideeën, ligt de zaak blijkbaar anders. In dit geval aanvaardt hij de stabilisatie. Het ziet er voorlopig niet naar uit dat deze "gevestigde orde van quarentaine-oplossing wel. het verloop van een revolutie" doorbroken gaat worden.

Wanneer ik dergelijke beneden-menselijke gedachten lees, wordt het opkomen voor een nieuwe maatschappij, hetgeen de schrijver suggereert te doen, maar M.C. Rijk.

het onqekamde virus,antwoord aan rijk Prof. dr A. D. de Groot heeft zijn mening gegeven oveV Universitaire Democratisering.* Natuurlijk heeft hij SVB cahier nummer drie gelezen. Over politiseing zegt hij het volgende: "Het virus is des te gevaarlijker omdat de open universiteit nooit eerder hiermee is besmet." Frans Godfrey heeft vorig jaar zijn mening gegeven over het korporatisme.* Korporatisme, vindt Frans, is een virus dat welig tiert op deze hogeschool. Het wordt tijd dat de virusdragers eens In quarantaine gaan. Vreemd. Waarom bij twee zo verschillende mensen hetzelfde woordgebruik? Waarom deze analogie met de medische wetenschappen?

Een dokter is een machtig tovenaar. Hij weet welke middeltjes te gebruiken tegen de geheimzinnige kwalen die soms maandenlang in ons lichaam voortwoekeren en dan, plotseling, zlcb uiten in stinkende zweren, builen en onderhuidse rottingen. Virussen, bacteriën, van alle kanten wordt ons bestaan bedreigd. Familie, kennissen, allen worden onverwacht door de dor' van ons weggerukt. Sommigen lijden onmenselijke pijnen voor ze verlor worden....

Het is natuurlijk vals om onze angst voor ziektes (wie kent niet de praatjes in de wachtkamer over baarmoeder , borst - en gewone kanker ?) te projekteren op een sociale situatie. Dat is wat korporatisten ook denk' .. Je samenleving is organisch en ieder heeft zijn plaats en taak, net als armen en benen. Kritiek wordt zo platgelegd. Je hebt het virus of je hebt het niet. En

als je vindt dat je het niet hebt; dan heb je er toch een. Luister maar naar wat de grote toverkol zegt.

Ik moet Rijk voor een groot gedeelte gelijk geven. Het is dus geen virus, maar iets anders (sociale angst, morele druk, intellectuele remmingen?) dat Rijk doet besluiten niet aan onze revolutie mee te doen, dat Rijk doet besluiten zijn morele verantwoordelijkheid af te schuiven op onze schouders.

Aan het begin van de post-revolutionaire terreur staat Rijk terzijde, met schone handen. Hij heeft het altijd wel gew/rten. Jammer dat je aan weten niet zo veel hebt als je e r niets aan wilt doen. Is dus het gebruik van medische termen in sociale problemen vals, even vals is het te redeneren zoals Rijk.

De kritiek die hij heeft op het historie vrije van F s korporatisme definitie is direkt weer terug te spelen op Rijk s opvatting van de.revolutie.

Het gaat niet alleen om de meningen; het gaat ook om de machten achter de meningen, dé propaganda, de manipulasie. Aan de borreltafel wordt de revolutie bekritiseerd, DOORBROKEN wordt de "gevestigde orde .van het verloop van een revolutie" in de revolutie zelf.

K. In Vrije Bladen. Uitgave: Polak en van Oorschot.

In TAS no. 14 68 69.

satan militair en de indianen rooeten. uitgeroeid worden

De perversie van deze njaatschappij wordt pas duidelijk als je de krant leest.

Kranten, dat zijn wel de meest misselijke instellingen die er bestaan. De eenvoudige, onsiestematlese ophoping van nieuws wordt informasie genoemd, Aan de arrestatie van weer drie rechters in Griekenland wijdt men zes en dertig regels; een auto ongeluk In Zuid Laren komt met bloed ^n al in de krant. Kronkel blijft de grote aantrekkingskracht van het Parool, ttot heil van de verslaafde konzument. Als hij sufgeslagen tuiskomt van zijn werk bij een van de grotere levensverzekeringmaatschappijen (ook al zoon instituut dat op de angst gebaseerd is) vliegen de stu' Telezen sportpaginaas eenzaam in de krantenbak. Mevrouw, ook niet mis i even hersenloos, heeft om kwart voor vijf haar wangen gepoederd, verse koffie gezet en het geblondeerde en gegrijsde haar gekamd. De leugens staan overeind als prikkeldraadversperringen. Vanuit de wachttorens van haar ogen wordt met dum dum-kogels gemikt. Om half zeven verdwijnt de zoon met zijn transistor naar zijn kamer o^n naat hee te luisteren en over horsten te fantaseren.

Op de keuring voor dienst was het natuurlijk weer lachen geblazen. Vrij logies sluit ik niet een verbond voor-ĂŠĂŠn dag met de nette jongens (waaronder twee studenten) maar met de gekste (een erg maffe jongen die een half jaar gezeten had). Zijn afkeer van de keuringsoffisieren was totaal.

Toen we met zijn allen aan tafel zaten, waren wij de twee die begonnen te eten voordat de brave boerenjongens gebeden hadden voor het pakje boterhammen met hoofdkaas dat ze die dag van de heer hadden mogen ontvangen. Erg dom van hen, zelf brood meenemen. Op de keuring wordt een broodmaaltijd aangeboden. Als je goed kijkt zie je resten van griekse en Spaanse gevangenen in de snijworst zitten.

Afijn, de serzjant van dienst werd boos: het normsCal fatsoen vereist dat je wacht tot de mensen die willen bidden zich van hun alledaagse plicht gekweten hebben. De jongen naast mij propte gauw zijn mond vol, c'e gesp op de militaire pet glansde in het zonlicht. We zullen jou nog wel klein krijgen vond het uniform. Ik werd niet afgekeurd, de jongen wel: S5. Aan het stasjon gaf ik hem mijn adres, als je nog eens langs komt. Hij knikte; er zal wel niets van komen.

GRAFREDE.

ÂŁ....

Links Front is dood. De vorige week werd hetlljk ontdekt, dat er al ongeveer twaalf maanden moet hebben gelegen. In stilte hebben ze de resten begraven.

Twee vaten bier en wat flessen alkoholika waren voldoende om de hele handel in een ommezien te bedelven. Een paar geestelijke vaders slikten een beetje moeilijk en konden hun tranen niet de baas, toen de overtollige last in de golven drank verdween.

Voor de man van het zusje van een van mijn vroegere vriendinnen was zijn diensttijd de eerste keer dat hij echt van huis was. Meisjes versieren op de hel, in uniform gaan dansen, vechten met ambonnezen: een mooie tijd. Met de vrachtauto naar Duitsland voor oefeningen in navo verband.

Schietoefeningen met scherp, bosjes heide (dopheide) op de helm, sluipen door laag kreupelhout, verrassingsaanvallen uitvoeren, gasbombardementen meemaken en daarenboven dat heerlijke gevoel van kameraadschap, samen een tegen de vijand. Indianen moeten uitgeroeid worden. Er staan chinezen bij de belgiese grens. Fort Breda wordt in gereedheid gebracht. Brabantse boeren krijgen spoedkurzussen messenvechten. In Griekenland is het kristendom vernietigd. Duizenden spieetogen eisen de eksekusie van pattakos.

Op de Nederlandse universiteiten worden professoren gemolesteerd. Ziedaar de terreur. Onze jongens oefenen op de Luneburger Hei om zulke gebeurtenissen te vermijden. Vanuit een helikopter volgt een stralende generaal de verrichtingen. Hij kan voor zijn adjudant zijn ereksie niet verbergen. De adjudant kijkt glimlachend meer: dat wordt weer oefenen vannacht, alarm, de nato troepen zijn in staat van paraatheid. Indianen moeten uitgeroeid worden. Iedereen moet kunnen profiteren van het goddelijke licht van de moderne gloeilamp, grieks philips fabrikaat. Als amerikaanse GI's bij indianen aan de Amazonerivier in elk hutje elektrisiteit willen aanleggen zijn ze helaas gedwongen de door kommunistiese infiltranten vergiftigde stam uit te roeien. Bloed doet het goed op een philipskleurenteevee. Indianen moeten uitgeroeid worden; Komt er een leven na deze dood? Sommigen zeggen van wel, anderen staat er septies tegenover, maar e r moet iets bestaan. Als er. dan geen hemel i s , in ieder geval toch wel een hel, een fel eeuwig brandend vuur, Aan het hoofd een generaal met een oogglas in nato-unifortn. Duivelse plannen worden daar uitgebroed en helse ekspedisies vertrekken naar alle windstreken om met orde tucht en vrijheid hele provinsies plat te bombarderen-.

Indianen moeten uitgeroeid worden. Satan is militair.

.'Het Is verbazingwekkend hoe dit soort rituelen tot In oneindigheid van dagen kunnen worden herhaald, terwijl al datgene wat mensen gekluisterd houdt in een akelig klein hok dat gestoffeerd Is met sit-in's, hogeschoolintriges, ATSO-perikelen, chronlese demonstratiezucht, werkgroepen die een tweede vergadering niet beleven en al die klisjeematige aktiviteiten die de hokkers zelf buitenparlementaire oppositie noemen en die voor hun vijanden ofwel interessant ofwel weerzinwekkend zijn, terwijl dus al deze snuisterijen, die tezamen een Links Front moeten vormen, blijken, niet uit te roeien te zijn door ze simpelweg van tijd tot tijd te begraven.

Het zou zo mooi ' ^ n om nou eens werkelijk oppositie te bedrijven in de tuin rondom het hok, die een ware lusthof is voor iedere revolutionair van de daad. Wat zouden de kameraden niet naar hartelust kunnen ronddarren over de vruchtbare perken en bedden van de morele onderdrukking van massa's.

Zelfs de meest afgetobde kamerrevolutionairen zouden er als hovenier hun ;.*uw-. dag kunnen slijten door de taak op zich te nemen in elk met hun tedere zorgen omringd perkje en bedje, een keurig gekalligrafeerd bordje te plaatsen met de naam van de soort: psychopathologie, kriminologie, enz.

Maar ik zie het nog niet gebeuren, zolang Llnksfronters zichzelf met bet Links Front meebegraven en gedoemd zijn tot een nieuwe uitvaartdienst, weer een verdieping ondergrondser te toeven met de steeds stoffiger wordende inventaris.

n fopspeen voor het volk

Nu het parlement steeds meer als wapen gebruikt wordt tegen de buitenparlementaire studentenoppositie, en de parlementaire demokratie tot argument gemaakt wordt tegen etsen als autonomie en direkte demokratie (zie paradox Belinfante, nota 4 en nota Veringa), is het noodzakelijk om ons te bezinnen op de hlstorlese ontwikkeling en de momentele betekenis van de parlementaire demokratie, mede gezien de recente gebeurtenissen rond d e ' loonwet van Rooivink en de kwestie Verolme.

Er is weinig fantasie voor nodig om tot de konklusie te kunnen komen dat er Iets hapert aan onze "demokratie" De manier waarop door een vulgaire partijpolitiek de loonwet van Roolvink door de Kamer gemanoevreerd werd heeft weinig meer te maken met, wat wel genoemd wordt, de "volkswil" en "volkssouvereiniteit", tooh nog altijd bedoeld om de basis van onze demokratie aan te dulden. Ook de behandeling van de kwestie Verolme, waarbij de tweede kamer door de leuze "werkgelegenheid", werkelijk gedwongen werd financiële steun aan Papa Verolme te verlenen, zonder daarvoor fundamentele zeggenschap in Verolme's zaken te kunnen eisen,gaf weer duidelijk aan hoe weinig de fundamentele beslissingen eigenlijk in het parlement genomen worden en hoe groot de macht van de grote concerns wel is. Het mag betwijfeld worden of deze moeilijkheden op te lossen zijn door partij politieke kreten als "duidelijkheid" en "kontakt tussen kiezer en gekozenen" of door partijkcncentraties als het PAK en de Groep van 10.

Ook het sterker wordende streven naar een distriktenstelsel is als oplossing toch wel een lachertje, omdat het e r van uitgaat dat de moeilijkheden slechts aan de aard van kiesstelsel liggen, alsof het in Engeland beter zou gaan. De steeds terugkerende moeilijkheden en de fundamentele aard daarvan wijzen duidelijk op strukturele problemen; slechts een hlstorlese analiese van het parlement en haar rol in de maatschappij kunnen een en ander duidelijk maken.

fe

de persoonsrelaties. Sociaal-ekonomies werd daardoor de macht van het parlement sterk beknot en de politieke funktle veranderde in die zin dat het parlement de instlti^iv. ilisering en de kanalisering van de klassenstrijd werd.

Toen in 1917 de arbeiOi'-Bi.aTtljen in het parlement kwamen, werden zij door hun positie gedwongen te Kieze.' hissen het laten varen van de strukturele oppositie, m.a'. w. het streven naar een lotsverbetering van de arbeiders binnen de bestaande machtsstruktuur of het hanteren van bet parlement als wapen tegen de machtspositie van de burgerij. De druk van de verantwoordelijkheid en de angst voor een vermeende maatschappelijke ontwrichting bleek de sociaal-demokraten te groot; onder het mom van het "algemeen belang" koos de SDAP voor het 1 aatste en pleegde daarmee een histories verraad aan hun eigen socialistiese ideeën. Het inwikkellngsproses van de arbeidersbeweging, door Agnoli involutle genoemd, (I), had daarmee een aanvang genomen. De ontwikkeling van de liberale rechtsstaat tot de "sociale staat" (2) in w. o. I begonnen, werd in de periode tussen de twee wereldoorlogen voltooid. De openbare dienstverlening werd door de staat georganiseerd, de ekonomies zwakkere groeperingen (werknemers,huurders, klanten etc.) werden materieel gekompenseerd en na de dertiger jaren werd op ekonomies gebied een anticykliese investeringspolitiek gevoerd. Daarmee werd de materiele ellende aanzienlijk verminderd en de SDAP, die een strukturele politiek had geweigerd, de wind uit de zeilen genomen. Door het algemeen kiesrecht werd de illusie geschapen van pditieke gelijkheid van iedereen, waardoor de aandacht van de ekonomiese machtsverhoudingen afgeleid werd.

De sociaal -ekonomiese en later ook de politieke macht verschoof en verschuift steeds meer naar de "voorparlementalre ruimte" (3), waarin de regeringspartijen, de staatsburokratle en de maatschappelijke'organisaties, vooral van werkgevers en veel minder van werknemers, de besluiten nemen, ONZICHTBAAR EN ONKONTROLEERBAAR DOOR DE KIEZERS. De "volkssouvereiniteit" werd daardoor tot een flksie: niet voor niets gaf De Burgerij en het parlement.

Pareto in 1922 aan Mussolini, toen deze de macht had overgenomen, de raad om het parlement in gewijzigde vorm te laten bestaan.

In Nederland ontstond het parlement in het begin van de 19e eeuw. In 1848 werden voor bet eerst verkiezingen gehouden met een distriktenstelsel en een Vooral na de tweede wereldoorlog heeft het parlement veel macht gedelegeerd, sensuskiesrecht, waardoor alleen de kapitaalkrachtige burgerij-toegang tot allereerst aan internationale instanties als EEG, NAVO, WEU etc. onverder, het parlement kreeg. Een hlstorlese overwinning voor de liberale burgerij, wat veel belangrijker is, aan de institutionalisering van de In feite reeds lang die hierdoor haar els van scheiding van de wetgevende - en de uitvoerende bestaande "voorparlementalre ruimte" nl. de Sociaal'Ekonomiese Raad en de macht in vervulling zag gaan.. In het parlement had zij nu een wapen om haar Publiekrechtelijke Bedrijfsorganisaties (PBO s), de bedrljfstakgewijze individuele vrijheden te beschermen tegen de feodale macht van de koning en overkoepeling van de ondernemingsraden (4) . adel. Bovendien konden zij e r hun onderlinge belangen tegenstellingen in oplossen. Het parlement was dus een kontrole-Instrument van de burgerij Het parlement nu: een Ideologies cirkus. over de staat geworden, dat slechts kon funktlcneren in zoverre de er in op te lossen belangen tegenstellingen niet fundamenteel waren. Hier toont zich Hoe .dan ook, de oude oorspronkelijke fuhktles kan het parlement momenteel reeds de vreemde kontradiktie in het denken van de burger; hoewel hij het niet meer waarmaken. Het is niet meer zo, dat het parletoent een totale en parlement voorstelde als de vertegenwoordiging van^het volk en het orgaan openbare kontrole op de regering uitoefent, evenmin als zij werkelijk de bij uitstek waarin de volkswil gestalte kreeg, behartigde het in feite slechts volksbelangen vertegenwoordigt. Integendeel, de Integratie van uitvoerende en de belangen van de burgerij. kontroierende macht is zei ^s zo sterk gevorderd, dat we bij de behandeling Toen de arbeidersbeweging tegen het einde van de 19e eeuw een georganl van de loonwet van Roolvink hebben kunnen zien, hoe de regering het seerde macht begon te vormen, werd het algemeen kiesrecht een van haar parlement kontroleerde, i.p.v. het tegenovergekeerde. In werkelijkheid is voornaamste strijdpunten. Terecht; het eisen van algemeen kiesrecht het parlement een staatsorgaan geworden; nl. de afdeling propaganda van de betekende Immers een direkte aanval op het machtsinstrument van de regering, die moet verbergen dat we in een autoritaire klassenmaatschappij burgerij en dus op de machtspositie van de ondernemersklasse. Zo ontstond leven, waarin de kiezer eens in de 4 jaar In staat gesteld wordt zijn onmacht" de situasie dat de hele arbeidersstrijd zich konsentreerde rond het algemeen en vervreemding op het stembiljet te bevestigen. De Immense burokrattsering kiesrecht. Toen in 1917 het algemeen kiesrecht werd ingevoerd (voor mannen van de staat maakt haar in feite tot een onkontroleerbaar geheel; in plaats dat tenminste) bleek dan de eenzijdige gerichtheid van de arbeidersbeweging een het parlement dit duidelijk aantoont, verbergt ze het. De staat heeft zich van belemmering had gevormd voor een werkelijke politieke fundering van haar de kiezer verzelfstandigd en Is onafhankelijk geworden van welk partij doeleinden: de inwilliging van haar eis ontnam haar een groot deel van haar programma dan ook. Ook de volksbelangen vertegenwoordigt het parlement bestaansbasis, zodat zij eenmaal in het parlement niet in staat bleek niet meer: wat er werkelijk gebeurt is dat zij de konfllkten, die aan de basis strukturele eisen te stellen en het parlement om te vormen tot instrument ontstaan, kanaliseert en de gestelde eisen reduseert tot een geheel, dat de juist tegen de burgerij. machtscentra niet aantast. Veringa stelde het duidelijk genoeg, toen hij zei: "kanaliseer onrust door inspraak" (Algemeen Dagblad, 18-6 1969).

Zij representeert een ideologiese flksie, nl. een eenheldsmaatschappij, en De kapitulasie van de S.D.A.P. kan dus onmogelijk fundamentele belangen-tegenstellingen oplossen.

HET PARLEMENT IS DE GROTE LEUGEN VAN DEMOKRATIE, EN DE Was het parlement voor de eerste wereldoorlog een controle Instrument GROTE VERSLUIERING VAN DE TEGENSTELLINGEN. Haar funktle is, | geweest tegen de staat, gedurende de eerste wereldoorlog veranderde die botweg het dom en koest houden van de massa, precies zoals senaat en funktle totaal. De ekonomiese ontwikkeling had de machtspositie van de kuratoren momenteel de struktuurkommissie gebruiken om de studenten burgerij sterk vergroot: de toen reeds optredende oligopolisering en sterke : uitbreiding van de bedrijfseenheden maakte het de burgerij mogelijk de regerii massa koest te houden.

Het parlement is slechts de totale negatie waard . ook buiten het parlement om te beïnvloeden en louter door het hanteren van liberaal ekonomiese logika bepaalde concessies af te dwingen. Aan de andere B.C. i'^Vfci kant maakte de industriële groei het noodzakelijk ook de oude liberalen staatsldee op te geven en de sociale staatsaktiviteiten uit te breiden. De eerste W. O. versnelde dit proses: de staat werd de grote regulator van de (kapltallstlese) ekonomie en ontwikkelde zich erg snel tot de grootste voetnoten: werkgever. De banden met het bedrijfsleven werden veel dlrekter en de scheiding tussen de staatsbelangen en de belangen der burgerij hieven zich I: Agnoli: Stellingen over de transformatie van de demokratie en over de door de oorlogsontwikkelingen vanzelf op. Als gevolg hiervan verloor, het buitenparlementaire oppositie. Uit "NEUE KRITIK 47". parlement zijn centrale kontrolefunktie, zodat het algemeen kiesrecht ook 2: Habermas: Student und Politik. voor de burgerij aanvaardbaar werd. Deze staatsinvloed werd uit de sfeer 3: Habermas: Idem van parlementaire openbaarheid overgebracht naar de niet openbare sfeer van 4: zie Markus Bakker: "Kiezen of knoeien".

6

Zij, die de opening van de wandtapijtententoonstelling hebben bijgewoond, zullen zich h e r i n n e r e n dat Becht weg is van SCHOONHEID. Hij is o n d e r s t e boven van dat wat riekt naar de patserigheid van de nouveau r i c h e . P a t s .

Ik m e r k het, u begint bovenvermelde Bechtsiaanse daden enigszins te ! begrijpen. Dit even t u s s e n d o o r , want Becht heeft nog m e e r herolke en g r o o t s e dingen voor Tilburg en o m s t r e k e n in petto. Reeds g e r u i m e tijd zit Becht en natuurlijk ook zijn aanhankelijke g e m e e n t e r a a d s l e d e n , te kniezen over de poets die de tweede k a m e r h e m gebakken heeft inzake de plaatsing van de achtste m e d i e s e fakulteit. Niemand zit e r o m verlegen, behalve Becht, want die wil k o s t wat kost b u r g e m e e s t e r worden van een u n i v e r s i t e i t s s t a d .

Daarom dacht hij e r goed aan te doen een s o e p k o m m i s s i e in te stellen die alsnog moet p r o b e r e n met zakelijke "argumenten, Maastricht de achtste Laat Becht m a a r schuiven. m e d i e s e fakulteit te ontfutselen.

Onlangs heeft hij ( natuurlijk in s a m e n s p r a a k met de gemeenteraad) besloten, Hieruit blijkt dat Becht nog weinig k a a s heeft gegeten van partijpolitiek. s o c i a l e uitkeringen voor "het langharig werkschuw tuig", dat geen p a s s e n d Maar je weet: je moet het ene doen en het a n d e r e niet laten. werk kan en wil vinden, stop te zetten. Op het e e r s t e gezicht zou men geneigd U weet wat ik bedoel. zijn te denken dat de gemeentekas uitgeput r a a k t . Mispoes. Enige dagen l a t e r komt Becht met de mededeling dat de g e m e e n t e r a a d besloten heeft één miljoen uiden ujt te trekken voor v e r g r o t i n g van h e t image van T i l b u r g . Kwek.

De scheidende prof. Lanjouw {Utrechtse Rijksuniversiteit) heeft, volgens eigen zeggen, geen b e z w a a r tegen openbaarheid. En bijna zöu ik aannemen dat hij ook bedoelt wat hij zégt, w a r e het niet dat hij, met v e r d e r e uitspraken, zélf zijn ware bedoelingen ongeloofwaardig m a a k t . Want, Indien hij ook bedoelt wat hij zegt, waarom maakt hij dan het bestaande s t r e v e n n a a r openbaarheid {waarteger hij zegt geen b e z w a a r t e hebben) v e r d a c h t ? . W a a r o m kwalificeert hij dit s t r e v e n dan als onoprecht, als iets dat een slepende maatschappelijke ziekte d r e i g t te w o r d e n ? Waarom insinueert hij dan dat het streven naar openbaarheid g e b a s e e r d is op afbrekend wantrouwen?

Indien e r , in het s t r e v e n n a a r openbaarheid, van studenten en a r b e i d e r s , van de jongeren én een g r o t e g r o e p ouderen - wantrouwen ten grondslag ligt, dan ligt de oorzaak h i e r t o e niét in en bij hen, die n a a r openbaarheid s t r e v e n , m a a r in het soort mensen, die zéggen geen b e z w a a r te hebben tegen openbaarheid, m a a r : wensen, willen en bedoelen dat heel veel besloten en onduidelijk gehouden moet worden, tijdens geheim overleg en geheime correspondentie op - zogenaamd - hoog niveau. Het VOLK streeft niet uit wantrouwen n a a r openbaarheid, m a a r de MACHTEN, die hun w a r e bedoelingen verschansen achter de mooi klinkende vaagheid, van hun dubbelzinnige en vage, g r o t e woorden. . . kweken wantrouwen. Zo "zégt" de p r o f e s s o r b , v , dat het s t r e v e n naar openbaarheid van alles en nog wat, een slepende maatschappelijke ziekte dreigt te worden, m a a r : wat p r e c i e s "bedoelt" hij m e t . . .van alles en nog wat?

Bedoelt hij-misschien: geen b e z w a a r te hebben tegen een algemene en vage openbaarheid, die alles w a a r het om gaat verdoezelt m e t e e n algemene vaagheid, m a a r : het oprechte s t r e v e n van het VOLK naar algehele en duidelijke openbaarheid een ziekte vindt, omdat déze openbaarheid en het s t r e v e n h i e r n a a r , de invloed en macht van "zijn" maatschappij van-landheren . . .bedreigt?

De ware bedoelingen van de p r o f e s s o r zijn onvindbaar: in de dingen die hij. . . zegt. Hij s p r e e k t met een dubbele tong en k e e r t de feiten - handig'om.

Zo "zegt" h i j : Daar, w a a r geen vertrouwen i s , d a a r wordt de intermenselijke r e l a t i e o n h e r s t e l b a a r v e r s t o o r d . Inderdaad, mooi. . .gezegd.

M a a r ik ben, als leek, als onderontwikkeld p e r s o o n , van mening dat we dit

enigszins a n d e r s moeten f o r m u l e r e n , .te weten aldus: Ddar, w a a r z e k e r e (gevestigde) machten, m i d d e l s hun tweeslachtige en onduidelijke houdingen, hun dubbelzinnige u i t s p r a k e n , het vertrouwen Onmogelijk maken, d £ a r wordt ELKE menselijke r e l a t i e v e r s t o o f d , en niet alleen v e r s t o o r d , m a a r r a d i c a a l . . . . vernietigd De m e n s e n , die opreeht s t r e v e n n a a r volledige openbaarheid, s t r e v e n juist n a a r en werken aan het h e r s t e l van d e i n t e r m e n s e l i j k e r e l a t i e .

M a a r het zijn juist die machten, die "van alles en nog wat" buiten de openbaarheid wensen te houden, willen b e - en verhandelen tijdens een geheime bijeenkomst, terwijl het g i a t om zaken die ons allen aangaan, die én de maatschappij én de menselijke r e l a t i e - als een slepende ziekte bedreigen.

Deze machten v e r s t o r e n de menselijke r e l a t i e en verhoudingen en zijn e r oorzaak van: dat onze maatschappij v e r z i e k t wordt, dom en kapot g a a t aan een - wetenschappelijke en godlasterende onmenselijkheid. Het VOLK handelt bij h a a r s t r e v e n n a a r openbaarheid niet uit wantrouwen en wantrouwen is niet de reden, waarom het VOLK niet m e e r "aanneemt dat de p r o f e s s o r ook bedoelt wat hij zegt. " M a a r dit s o o r t s p r e k e r s maken dat het VOLK niet kèn aannemen dat zij ook bedoelen wat z e zéggen.

Niet het " o p r e c h t e " s t r e v e n n a a r openbaarheid van het VOLK, m a a r het achterbakse s t r e v e n van ijverzuchtige h e b b e r s , die'Van alles en nog wat'* BUITEN de openbaarheid wensen te houden i s de kanker DIE ONZE MAATSCHAPPIJ BEDREIGT .

En ik bezit de overtuiging dat niemand van hen, die mij lezen, niét aanneemt dat ik • ook bedoel wat ik zeg, omdat ik hen "oprecht en vanuit menselijke r e l a t i e met hen" tegemoet t r e e d .

WAV. Wim Vermeulen uit Terneuzen schreef r e e d s e e r d e r in TAS een stuk onder de titel "Brief van een k a m e r a a d " . Hij is gewezen a r b e i d e r en d a a r m e e de oudste m e d e w e r k e r van TAS. Hij zal voorlopig in elk n u m m e r m e t een eigen kolom terugkeren.

7

atso mededelingen

T. S. R. vergadering.

Donderdag 2 oktober Is de eerste T. S. R. vergadering geweest na de vakantie.

Over de gebeurtenissen in de Stichting Studenten Hulsvesting, Stichting Eigen Huls, Posjet, financiën ATSO, introduktieweek, verbouwing Eigen Huis en herstruktuering ATSO waren van te voren schriftelijke verslagen aan de T. S. R. leden toegezonden.

Daarom kostten deze punten betrekkelijk weinig tijd.

Daarna kwam het punt struktuurkommissie aan de orde. N. S.A. en Appèl vonden deze afvaardiging niet representatief en door middel van een motie i eisten zij dat de huidige studentenafvaardiging zou worden vervangen. De situatie was dus dat het ene vertegenwoordigende orgaan van de studenten, de T.S. R. het andere vertegenwoordigende orgaan, de studentenafvaardiging In de struktuurkommissie, verweet niet representatief te zijn. In de vergadering werd er ook aan getwijfeld of N. S. A. en Appèl op dit moment, na de bezetting die de studenten een andere kijk heeft gegeven op studenten problemen, nog wel representatief zijn voor hun vroegere achterban.

Daarna gaf Paul Jansma een verantwoording: In de motie van Appèl en N. S.A. wordt terecht onderscheid gemaakt tussen dé studentendelegatie zelf en de mening welke de delegatie naar'voren brengt in de struktuurkommissie.

1. Het bestuur Is niet voorbijgegaan aan de T. S.R , ik verwijs daatVoor naar de seksie algemeen, de seksie onderwijs en de raadsvergadering van 20 mei 1.1.

Het bestuur heeft toen gepleit voor de volgende verdeelsleutel: 2 benoemd door ATSO, 1 benoemd door TEF, 1 benoemd door SKT en 1 benoemd door JFVT. We gingen daarbij uit van het zgn. antisipatie-aspekt nl. dat de problematiek In de struktuurkommissie uiteindelijk de fakulteitsverenigingen het meeste aangaat en dat de besluitvorming aangaande het W. O -onderwijs verschuift van de ATSO naar deze fakultea t sverenlgingen. Met dit principe ging iedereen akkoord.

Alleen de Appèlfraksie en met name dhr. van-den Goorbergh maakte een

voorbehoud: hun akkoord hing af van de personen door de fakulteitsverenigingen benoemd. Een wantrouwen t. a. v. de fakulteitsverenigingen dus, die tegelijkertijd een aantasting van bovengenoemd principe Inhoudt.

Voorts Is ieder T.S.R.lid bekend, dat er elke vrijdagmiddag een bijeenkomst is van de seksie onderwijs. Als deze seksievergaderingen zeer sleeht bezocht worden, dan gaat de T. S. R. voorbij aan de belangen van de studenten die' zij vertegenwoordigt.

2. Wat betreft de ultimatieve houding van de huidige studentleden in de struktuurkommissie: De struktuurkommissie is half augustus van start gegaan.

Dit is de eerste T. S. R. yergadering sinds half augustus. De ATSO heeft voor 7 oktober een hogeschoolvergadering belegd tijdens welke het struktuuroverleg en dus de houding van de studentendelegatie aan de orde komt. , Bovendien hebben we, d.m.v. stensils, muurkranten, mappen, teach;lns en de les van openbaarheid voortdurend gewerkt aan de informatie-versterking rond om de herstrukturering. De studentendelegatie is wel degelijk bereid het door haar gevoerde beleid te verantwoorden. Alleen door oorzaken waar zij niets aan kan doen (akademiese vakantie, eksamens, Ie jaars) is daar tot nu toe weinig van. gekomen.

3. De representativiteit.

De motie verwijt een gebrek aan representativiteit aan een delegatie die in de struktuurkommissie zit en die voor een deel door de ATSO benoemd is.

De opstellers van de motie gaan e r daarbij van uit, dat de T. S. R. representatief is en wenst zichzelf tegen alle feiten in, nog steeds niet te zien als een opgeblazen orgaan dat op springen staat.

Het ATSO-bestuur heeft daarom besloten de N. S. A. -Appèl motie naast zich neer te leggen en tussentijdse verkiezingen te houden, zodat de Tilburgse studenten zelf op deze manier hun mening kenbaar kunnen maken.

Later hebben enige leden van de T. S. R. een klacht Ingediend bij de Raad van Beroep tegen de handelwijze van het ATSO-bestuur. Deze klacht is op dit moment (9 oktober) nog in behandeling.

posjet programmaoverzicht oktober

i7

vrijdag • J oktober, 22.00 uur: undergroundgroup MORANNON uit Amsterdam, maandajj^^ £ oktober of woensdi 'Inspired en inspiring music uit het magisch centrum van de wereld. experimepteel toneel, gebracht o: dinsdag^^ |oktober: SLACK GANG, experimentele pop en undergroundgroep uit Breda^laatste optreden van deze groep in hun huidige samenstelling, optreden met lichtshow donderd "Stikstof r

ktober, 22.00 uur: theatergezelschap "Wim Zomer" met ,e zaak Johan van Praag' 1 .

J a j ^ ^ J lulrtoher: ^ik i/rildag.^ THE PARANOIDELECTRONIC ERA, experimentele eleotrontsche muziekgroep.

ktober: Parljse theatergroep met furóplciën van de Cercle Franq als.

IJ riinsriag^j^Jiktnhpr- film over de studentenonlusten in Gent van afgelopen zomer. Films van de bezetting van de Tilburgse Hogeschool, en Columbia Revolt of "Le droit a la parole", over de Parljse meirevolutie van 1968. donderdagJU^ktober, 21.45 uur: MAAGDENHUISFILM met na afloop discussie. Heprise, speciaal voor degenen die de eerste maal niet in staat waren deze belangrijke film te zien.