tilburgs hogeschoolblad 19 oktober 1979 jaargang 17 - nummer 9
Bouwplannen voor sociaal cluster klaar
KHT begint nog dit jaar te bouwen Volgende week hecht het Kollege van Bestuur officieel zijn fiat aan de bouwplannen zoals die nu op tafel liggen. Dat betekent dat nog voor het einde van de herfst een aanvang zal worden gemaakt met het heiwerk voor het sociaal cluster dat, als er tenminste niets mis loopt, zo tegen september 1981 opengaat. Een gesprek met de voorzitter van het Kollege van Bestuur, drs. J. B. Verster. De bouw van het soci aal cluster, waar straks de subfakultei ten voor psychologie en soci aalkulturele we tenschappen én de i nsti tuten IVA/ IVG h u n Intrek zullen nemen, i s meteen de eerste bouwwerf di e zal leiden tot de reali sati e van een vol komen ni euw stratenplan met onder meer een bi nnenstraat di e zo di cht mogelijk tegen gebouw G zal aan leunen. Overigens i s hi ermee de kous nog niet af: het arch i tektenbureau Kraai]'vanger werd aangesproken om van de .publi eke rui mte' van de hogeschool op het geli jkvloers ach ter de balie één groot leefbaar foyer te maken. Het Kollege van Bestuur wil verder haast maken met de ver bouwingswerken van de Mensa tot theologische fakultei t. De heer Verster toonde zi ch bi jzon der i ngenomen met de bouwsche ma's zoals di e n u op tafel li ggen. U heeft voor het eer st de buiten kant van de bouwplannen gezien. Is dit nu het begin van wat een Til burgse campus moet wo r den? J. Ver ster : Vanui t het departement is erop aangedrongen om de ver schillende gebouwenkompleksen zo dicht mogeli jk bi j elkaar te houden. Dat i s gebeurd. Je kunt dus i nder daad van een beg i nnende campus spreken, met alle voorzi eni ngen di e
d a a r dan bij horen. Met later eventueel studenten kamers? J. Ver ster : Di e komen e r besli st niet. Daar i s overi gens ook geen ruimte voor. Campussen zijn vaak r we eld vreemde inplantingen. Bent u niet bang dat de band met de stad en met de r egio wor dt ver stoor d? Min der kansen op hontakt, en der ge lijke? J. Ver ster : W a t dat betreft ben ik niet pessi mi i sti sch. Het is niet zo dat wij hi er een afgesloten gebouwen park neerzetten. Bovendi en de stad die komt n a a r ons toe. Bi nnenkort maken wi j deel ui t van de Ti lburgse residentiële bui tenwi jken. U zegt ,het ziet er leuk uif. U bent eigenlijk zowat dé bouwheer van de hogeschool geweest: vindt u in de plannen uw eigen bouwfilosofie terug? J. Ver ster : Nee, dat ni et. Persoon lijk h a d i k dan nog altijd li ever een aantal klei nere gebouwen versprei d over het groen gezi en: een Ti lburgse campus op de Oude Warande. Maar daar heeft u al die herr ie om gehad. Was u dan niet bezo r gd om dat mooie gr oen te ver nielen? J. Ver ster : Dat i s een bi jzonder pijnlijke zaak geworden. Di e hele vemielingsidee i s bovendi en erg be
Inkomens verschillen bestaan ook in China ondanks dertig jaar kommunistisch bewind. Maar die verschillen zijn niet merkelijk groter dan in Nederland. Over dit en andere aspekten van sociale ongelijkheid in China gaf Michel Korzec van de TH-Delft een lezing in de China-cyklus van Buro Buitenland. Korzec: „De huidige Chinese leiders bieden buitenlanders meer mogelijkheden om onder het tapijt te kijken". Z ie pagina 6 en 7.
Huizen Drs.
J. B. Verster
trekkelijk. Ik geloof nog alti jd dat een beschei den aantal pavi ljoentjes de omgevi ng besli st ni et verni eld zouden hebben. Maar goed, we heb ben er ons bi j neergelegd. Door di e omstandigheden hebben we n u op een veel klei ner terrei n moeten bou wen, we zi tten n u met onze gebou wen i n de overgang van de stad n a a r de Oude Warande. Als we onze eigen i deeën hadden kunnen door drukken, dan zouden dezelfde voor zieningen op een groter terrei n tus sen het groen hebben gestaan. Annemiek Decock
zijn er blijkbaar nog steeds om op schoftige manier uitgemolken te worden. Tilburg heeft voorbeelden te over en keer op keer worden jongeren er de dupe van. Pagina 2.
Glasbakken staan er sinds een jaar in grote delen van Brabant. Deze gele recycling-hulpjes slaan vrij goed aan. Er werd ook een onderzoek naar de motivatie van de recycler en de niet-recycler gedaan en daaruit bleek, hoe mooier de buurt, hoe meer glas in de container. Pagina 4.
De mijnen in Limburg gingen dicht. Nederland verkeerde in een aardgasroes. Kolen? Weg ermee. Maar er was een roepende in de woestijn in de persoon van prof. Tiemstra. Hij dacht toen al aan de mogelijkheid van vergassen en vergruizen. Glimlachjes waren zijn deel, maar de tijden veranderen. Pagina 5.
liii^^i ^"^'^^^.^fs.^^. ^''' •■■■
verschijnt wekeli jks