1979 02 16

tiSburgs hogeschoolbiad 16 februari 1979 jaargang 16 - nummer 22

Fakulteitsraad weigert rapport van hoogleraren te bespreken De raad van de Ekonomische Fakulteit heeft gisteren met overgrote meerderheid besloten het rapport ,De bestuurlijke problemen van de fakulteit' niet in behandeling te nemen. In het rapport, dat is opgesteld door .Hoogleraren en Lectoren van de Eokonomische Fakulteit', wordt een aantal ingrijpende wijzigingen in de bestuursstruktuur van de fakulteit opgesomd die doorgevoerd moeten worden alvorens één van de kroondocenten het dekenaat op zich zal nemen. Voornaamste argument van de raad om het stuk op deze manier van de tafel te vegen was dat er nooit om een rapport over de bestuurlijke problemen was gevraagd, zeker niet aan de gezamenlijke kroondocenten.

Bovendien wordt een uiterst eenzijdig beeld van de bestuursproblemen opgehangen, die door het ultimatieve karakter van het rapport eerder groter dan kleiner dreigen te worden, vond de raad.

In plaats van het rapport werd een koncept-besluit behandeld waarin het bestuur werd opgedragen een uiterste poging te doen vóór 15 maart een voordracht van twee kandidaten voor het dekanaat op te stellen. De raad ging zonder stemming met dit voorstel akkoord. Slaagt het bestuur niet in zijn missie, dan zal het vervolgens iedere kroondocent af moeten gaan met de vraag of hij zich alsnog voor het dekanaat beschikbaar wil stellen. Alle antwoorden op die vraag moeten schriftelijk aan de raad worden gerapporteerd. Voorts zal een meer geëigende weg worden gevolgd om de bestuurlijke problemen binnen de fakulteit te onderzoeken. Het bestuur is verzocht vóór de volgende vergadering (15 maart) een brede kommissie in te stellen die de bestuursstruktuur evalueert in het kader van de WUB-evaluatie van de kommissie-Polak. Het eindverslag van de kommissie-Polak wordt 7 maart verwacht, waarna de instellingen tot 1 juli de tijd krijgen, hun kommentaar te leveren.

Het fakulteitsbestuur was in de dagen voor de vergadering duidelijk geworden dat er een scherpe reaktie op liet rapport in de raad te verwachten was. Daarom had het vlak voor de vergadering een memorandum uitgereikt waarin de raad werd meegedeeld dat het rapport aan de afzenders werd teruggestuurd, omdat de gebruikte verwoording reakties opriep die de sfeer in de fakulteit niet ten goede kwamen. Het bestuur wilde, aannemende dat het niet de bedoeling was van hoogleraren en lektoren 7ach op zo ultimatieve wijze op te stellen, als blijk van die veronderstelling een nieuwe poging wagen kandidaten voor het dekanaat te vinden. De raad weigerde echter de bespreking van het rapport op die manier van de agenda af te laten voeren. Men stond erop de afzenders te herinneren aan de uitsprak

van de raadsvergdering van 16 oktober die indirekt de aanleiding tot het rpport heeft gevormd. Die dag werd de procedure geregeld voor het zoeken naar een opvolger van de huidige dekaan, prof. dr. R. Bannink, die zijn funktie op 1 september 1979 neerlegt. Omdat op 16 oktober al duidelijk gebleken was dat de animo voor het voorzitterschap van de fakulteit gering was, besloot de raad alle hoogleraren en lektoren nog eens met klem te wijzen op hun beschikbaarheid voor bestuurlijke funkties en hen uit te nodigen vóór 1 december in gezamenlijk overleg voor een aantal jaren ,,een rooster op te stellen inhoudende wie van hen zich in die jaren voor welke periode beschikbaar zullen houden voor het vervullen van bepaalde bestuurlijke funkties binnen de fakulteit". Toen de kroondocenten op 23 november bijeen

kwamen, bleek geen van hen bereid Bannink op te volgen; er bleken te veel bezwaren tegen de bestuursstruktuur te bestaan.

Toch was vóór die vergadering een kandidaat in beeld geweest, die ondanks herhaalde aandrang van een vertrouwenskommissie uit de raad én van de rector magnificus uiteindelijk van het dekanaat besloot af te zien. De bezwaren werden door de hoogleraren Bannink, De Jong, Van de Klundert, Kolnaar en Tienstrat neergelegd in het gewraakte rapport. Hoe het bestuur het achteraf ook draait of keert, het rapport had wel degelijk een ultimatief karakter door de opmerking voor-

Bezetting barrikades. De theologen zijn in de weer, één koilegedag lang om te getuigen van het grote ongenoegen dat binnen de fakulteit bestaat tegen het benoemingsbeleid van het kuratorium. Pagina 3.

Iran Dr. Leo Biegel was te gast bij Buro Buitenland, daags voor de ultieme krachtmeting in Iran. Zie pagina 6, 7 en 9.

Een duo-baan is één en dezelfde baan voor twee. Daar begint steeds meer maatschappelijke behoefte aan te bestaan.

Goed gemotiveerde mensen roepen er om maar daar waar de beslissingen vallen wil men er (nog) niet aan.

Een sta-in-de-weg is bijvoorbeeld als beide kandidaten gehuwd zijn. En zoiets speelt zeker mee aan de KHT. Pagina 3.

Prof, dr. R. Bannink

af: „Indien in overleg met de Fakulteitsraad in voldoende mate aan gerezen bezwaren kan worden tegemoet gekomen, z-al een kandidaatstelling kunnen plaatsvinden, welke in sterke mate gebaseerd zal zijn op het anciënniteitsbeginsel."

Waaruit bestonden dan die bezwaren en hoe moest daaraan tegemoet worden gekomen? Het eerste -algemene- bezwaar tegen de bestuursstruktuur is dat die is losgekoppeld tVervolg op pagina 4)

Verkiezingen aan de hogeschool anno 1979.

Op dertien april is het zover.

De raad zal gekozen worden middels een nieuw kiesreglement om dan te beginnen aan een belangrijke raadsperiode. Deze zal onder meer in beslag worden genomen door een diskussie over de evaluatie van de huidige bestuursstruktuur van de instellingen van WO. Pagina 5.

„Beleidsvorming en beleidsuitvoering scheiden"

De Moor wil WUB grondig liarzien Zowel uit het struktuuronderzoek als het meningenonderzoek die het IVA heeft ingesteld in opdracht van de Kommissie-Polak blijkt duidelijk dat de Wet op de Universitaire Bestuursheryorming herziening behoeft. De vorm waarin de demokratisering is gegoten scherpt belangentegenstellingen tussen de universiteitsorganisatie en onderdelen aan, met als gevolg konflikten en een uiterst trage besluitvorming. Het bestuur van de universiteit maakt daarom een inefficiënte en ineffektieve indruk. Om de doelmatigheid te bevorderen zouden beleidsvorming en beleidsuitvoering gescheiden moeten worden, zodat het evenwicht tussen de belangen van personen, groepen en universiteit hersteld wordt, en zouden deskundigen van buiten meer bij het beleid moeten worden betrokken.

Tot die konklusie komt de Tilburgse hoogleraar prof. dr. R. A. de Moor in een uitgebreid artikel in het januari-nummer van .Universiteit en Hogeschool', waarin hij zijn (persoonlijke) gezichtspunten voor een toekomstige universitaire bestuursvorm ontvouwt. De Moor is voorzitter van de Commissie Ontwikkeling Hoger Onderwijs, voorzitter van

Prof. dr. R. A . de M o o r

tllburgs hogeschooiblad weekblad van de katholieke hogeschool til burg redaktie ~ Jacques herraets, paul spapens, eddie vaes, angela lodder (assistente) medewerkers peter altena, toine asselbergs, piet van asseldonk, cees brinkhuizen, hans dieteren, toine geurts, frans godfroy, clemens graafsma, tymen trolsky. jace van der ven officiële mededelingen buro kommunikatie cartoonist ad van haandel fotografie rien siers, tllburg druk drukkerij J. j . a. van der wee bv. tllburg abonnementen voor niet-hogeschoolleden: f 15,— per jaargang advertentie-acquisitie a. p. p. lodder kopij alle kopij moet uiterlijk op donderdag de week vóór het verschijnen In het bezit van de redalrtie zijn redaktle-adres/advertanUes hogesohoollaan 225, tllburg telefoon (alleen voor thb): 662277 intern: 2277. kamer 207 (gebouw b) telefoon hogeschool: 669111 foto-service foto's In dit nummer kunnen worden besteld a f 2,50 per foto In het formaat 13 X 18 cm: telefonisch 013 - 551109 of bij de redaktie landelijk samenwerkingsverband öemeenschappelijke universitair© persdienst (gupd), waarbij verder aangesloten: folio civltatis (amsterdam), ad vaivas (vu amsterdam), quod novum (rotterdam), universiteitskrant groningen, wagenings hogeaclioolbiad, utrechts universiteitsblad, mare (ielden), thd-nieuws (delft), Ih-bsrichten (elndiovert) en tht-jTleuws (twente)

de Commissie Voorbereiding Open Universiteit en was voorzitter van de interne begeleidingskommissie voor het WUB struktuuronderzoek van het Instituut voor Arbeidsvraagstukken.

De WUB is volgens de Moor snel in elkaar gezet om een antwoord te geven op dreigende onbestuurbaarheid van de universiteiten aan het woelige einde van de jaren zestig.

Thans is er meer tijd beschikbaar om een demokratische en tegelijk doelmatige bestuursvorm te ontwikkelen. De noodzaak tot herziening van de WUB wordt nog versterkt door de te verwachten ontwikkelingen, aldus de Moor, die daarmee de invoering van de twee fasenstruktuur moet bedoelen.

W a t schort er volgens de Moor aan de WUB? De universiteit k a n allereerst niet aan het doel beantwoorden dat de wetgever utopisch heeft geformuleerd als het geven en ontvangen van onderwijs en het verrichten van wetenschappelijk onderzoek, aan welke aktiviteiten ieder vanuit zijn eigen plaats als individu of gekozen bestuurder een bijdrage levert. Daarbij heeft de wetgever zich niet gerealiseerd hoezeer de opvattingen over de vormgeving van die doelen uiteenlopen en dat geheel andere doelen van personen of groepen verwerkelijking in de weg staan. De WUB geeft te veel ruimte voor het nastreven van groeps- en persoonlijke belangen.

De belangen van de maatschappij komen zo onvoldoende tot hun recht.

Daarbij komt dat de demokratisering in een verkeerde - niet funktio-

nele - vorm is gegoten. „Naar mijn opvatting moet een demokratische bestuursvorm voor een universiteit funktioneel zijn en moet het belangenbehartigingsaspekt duidelijk vorm krijgen, m a a r niet vermengd worden met bestuursbevoegdheden.

Bovendien moet in zulk een bestuursvorm de maatschappij h a a r belangen zelf n a a r voren kunnen brengen", aldus 'de Moor. Met dat laatste veroordeelt hij het instituut van de buitenuniversitaire leden in de universiteits- en hogeschoolraden. Hij acht het effektiever om n a a r Zweeds voorbeeld deskundigen van buiten de universiteit te betrekken in de beleidsvoorbereiding, zowel op het niveau van de universiteit als op het niveau van de fakulteit. De deskundige zou een belangrijke stem moeten toekomen bij beslissingen over zaken als de begroting, meerjarenplannen en de hoofdlijnen van de universitaire opleidingen.

De belangrijkste verandering die de Moor voorstelt is de scheiding van beleidsvorming en beleidsuitvoering. De twee bevoegdheden daartoe zijn in de huidige wet niet duidelijk onderscheiden.

Vakgroepsbesturen en fakulteitsraden hebben beide bevoegdheden, terwijl op universiteitsniveau de bevoegdheden voor beleidsvorming op de meeste gebieden in handen zijn gegeven van de universiteitsraad, die zich echter in de praktijk dikwijls op het terrein van de beleidsuitvoering beweegt. De oplossing die de Moor aandraagt is een verdeling van bevoegdheden over twee onderdelen van de organisatie, een beleidsuitvoerende en een beleidsvormende. Het laatste onderdeel bestaat uit werkgroepen en kommissies, eventueel ondersteund door funktionarissen, plus een bestuursorgaan, dat onder andere verantwoordelijk is voor de beleidsvorming. De uiteindelijke bevoegdheid voor de beleidsvorming en onderdelen van de beleidsuitvoering zou op fakulteitsniveau moeten komen liggen bij de fakulteitsraad. Maar daar ligt weer het gevaar van belangenbehartiging op de loer en het vermoedelijke wantrouwen van vakgroepen die de beleidsvorming liever niet uit handen geven. De Moor oppert de mogelijkheid de bevoegdheid tot beleidsvorming en -uitvoering aan het fakulteitsbestuur te geven en de r a a d te vervangen door een fakulteitsstudentenorgaan en een fakulteits personeelsorgaan, beide met adviserende bevoegdheden. In die konstruktie lijkt hem het vertrouwen van de vakgroepen om de beleidsvorming uit handen te geven groter, terwijl toch de studenten en het personeel h u n belangen kunnen behartigen.

De Moor ziet nog een voordeel in de scheiding van beleidsvorming en -uitvoering: De scheiding tussen de drie bestuurslagen van de organisatie (vakgroepen, fakulteiten en universiteit) wordt minder strikt. „Autonomie is funktioneel als het om beleidsuitvoering gaat op het terrein van onderwijs en onderzoek.

Minder overtuigend zijn de pleidooien ervoor als het gaat om beleidsvorming. Waarom zouden veranderingen in het onderwijsprogramma van een (sub)fakulteit afhankelijk moeten zijn van de instemming van de vakgroepen of van haar leden? De wet stelt dit niet, maar de praktijk is vaak wel zo. Wel geeft de wet weinig bevoegdheden aan het universiteitsbestuur op het gebied van onderwijs en onderzoek.

Als het gaat om beleidsvorming, bijvoorbeeld het instellen van interfakultaire opleidingen, zie ik niet in waarom het universiteitsbestuur hierbij zou moeten stuiten op de autonomie van de betrokken fakulteiten."

Ook om onderwijskundige redenen wenst de Moor een nieuwe organisatievorm die bestaande posities aantast. Onderwijs wordt immers steeds meer multi-disciplinair hetgeen organisatie-eenheden tot samenwerking noopt. Matrix-management, waarbij vakgroepen de ene en programma's de andere ingang vormen, lijkt de Moor erg geschikt om afstemmingsproblemen te overwinnen.

Tenslotte gelooft de Moor dat de op handen zijnde twee fasenstruktuur de organisatievorm van universiteiten helemaal op zijn kop kan zetten. Vooral in de eerste fase kan veel veranderen. Maken kortere opleidingen immers de beroepskansen niet geringer en de de vraag n a a r breed-georiënteerde opleidingen niet groter? Zijn de fakulteiten daarvoor niet te eng en zouden ze niet beter kunnen verdwijnen? En ook de integratie WO-HBO, vooral door de Moor zelf ontworpen, m a a k t zekere aanpassingen noodzakelijk.

De Moor weet dat zijn plannen niet door iedereen in dank zullen worden afgenomen. De WUB heeft volgens hem te veel trauma's achtergelaten om opnieuw grote organisatorische veranderingen door te voeren. Hij geeft de wetgever de r a a d alleen hoofdpunten te regelen van een eventuele nieuwe bestuursvorm, die de huidige organisatievorm blijft dekken. Daarnaast moet hij echter veel ruimte laten voor nieuwe ontwikelingen, „maar de ontwikkeling zelf moet d a a r plaats vinden waar de mensen e r rijp voor zijn." J. H.

I

,Reaktionair' is een rubriek waarin reaktles van lezers worden geplaatst Stouie Jongen

(2)

\

Ad van Helfteren

Ondanks kritiek op bezetting

Theologiedocenten delen ongenoegen De bezetting vorige weel< van de Tlieoiogisclie Fakulteit duurde welgeteld één lange kollegedag. Toen dr. Johan Meijer, de voorzitter van het wetenschappelijk korps, de theologiestudenten donderdag tegen de avond telefonisch liet weten, dat de docenten het,grote ongenoegen' delen van de bezetters tegen het benoemingsbeleid bij de theologen, was aan de voornaamste eisen van de studenten voldaan. De doelstellingen waren namelijk een krachtig protest te laten horen tegen het beleid van kuratorium en raad van toezicht van de fakulteit en binnen de fakulteitsgemeenschap een brede diskussie inzake de bestuursstruktuur op gang te brengen.

Het wetenschappelijk corps stuurde de dag daarop een brief a a n de Raad van Toezicht. Daarin wordt gekonstateerd dat het .duidehjk a a n overleg tussen de Raad van Toezicht en de Fakulteitsraad heeft ontbroken' bij de benoemingsprocedure van de opvolger van eksegeet dr. N. Tromp.

Uit de selektieprocedure kwamen twee kandidaten n a a r voren, een protestant en een katholiek. De benoemingsadvieskommissie, die beide kandidaten professorabel achtte, zette de protestant als eerste op de voordracht en de katholiek als tweede. De fakulteitsraad n a m de voordracht unaniem over, m a a r het kuratorium - h e t advies van de Fakulteitsraad en de Raad van Toezicht gehoord hebbend- benoemde de katholieke kandidaat. „Deze wijziging veronderstelt het hanteren van eigen kriteria", aldus de brief van het docentenkorps.

Men is n u nieuwsgierig n a a r die kriteria en vraagt om een gesprek dat aan de onduidelijkheid en de gebrekkige kommunikatie een einde kan maken. Met de toevoeging dat het formuleren van de benoemingskriteria op zijn beurt een klare omschrijving veronderstelt van de doelstellingen die de Raad van Toezicht beoogt te realiseren.

Voor dat informele gesprek met de Raad van Toezicht wordt in een aparte brief ook het kuratorium van de fakulteit uitgenodigd. Het wetenschappelijk korps vermoedt, dat er bij de onlangs voorgestelde benoeming van dr. A. Keune (docent aan de sociologische fakulteit van de Tilburgse Hogeschool) tot part-time docent a a n de theologische fakulteit van eenzelfde gebrek a a n reële kommunikatie sprake is als bij de vakature Tromp. Keune was met algemene goedkeuring van fakulteitsraad en vakgroepen gevraagd het kollege sociologie te verzorgen voor de afstudeerrichting .Theologie en Maatschappelijk Handelen'.

Maar gedelegeerd kurator drs. Loevendie dwarsboomde de fakulteitsplannen. Het wetenschappelijk korps sluit nu in zijn brief a a n bij de argwaan van de studenten jegens de door Loevendie gehanteerde argumenten: „Deze versluieren een onderliggende argumentatie, die niet genoemd wordt", schrijven de docenten. Het wetenschappelijk korps vermoedt dat die liggen op het terrein van de kerkelijke signatuur, de identiteit van de fakulteit e.d.

Het derde geval van ,autoritair bestuur' dat voor de bezetters de aanleiding vormde voor h u n aktie van

vorige week, wordt in de brief van de docenten overigens niet aangeraakt. Het betreft hier de gang van zaken rond de toelating van studente Gerda van der Coelen tot het dagelijks bestuur van de fakulteitsraad. Voordat Gerda door de meerderheid van de raad o.k. werd bevonden, moest zij in een vergadering duidelijk laten blijken dat ze de doelstellingen van de fakulteit onderschrijft en dat ze zich kan verenigen met de bestaande bestuursstruktuur (die zoals uit bovenstaan-

de mag blijken vaak de uiteindelijke beslissingssbevoegdheid bij het kuratorium en de Raad van Toezicht legt). Haar werd ondermeer gevraagd hoe ze zich zou opstellen wanneer het kuratorium een beslissing neemt die tegen de opvatting van de Fakulteitsraad indruist. Het vreemde aan deze .loyaliteitsverklaring' is vooral dat Gerda de eerste kandidaat voor het D.B. is in de geschiedenis van de fakulteit, die ooit met dergelijke, overigens legitieme, vragen werd gekonfronteerd.

Intussen oogstte de bezettingsaktie bij het buropersoneel van de theologische fakulteit aanmerkelijk minder bijval dan bij studenten en docenten. In een schrijven, ook gedateerd 9 februari, verwrijten de personeelsleden de studenten, dat ze de normale overlegkanalen hebben genegeerd en overhaast n a a r het middel van de bezetting hebben gegrepen. „Studenten verkeren niet in de situatie van arbeiders die de bezet-

Dr. Lou Keune

ting als laatste middel gebruiken", zo betoogt het buropersoneel. „Zij lopen nauwelijks risiko's en kunnen zo'n pressiemiddel gemakkelijk misbruiken." De brief van het wetenschappelijk korps stemt trouwens in met deze bezwaren. De docenten betreuren het ten zeerste, dat - in beide benoemingskwesties - „zaken, die vertrouwelijk speelden binnen het gremium van de Fakulteitsraad en die nog niet waren afgerond, in de openbaarheid zijn gekomen." Het korps acht de bezetting daarom prematuur en onverstandig.

Desondanks toonden de bezetters zich tevreden met het verloop van de aktie. Er ging een brief met meer dan honderd handtekeningen n a a r het kuratorium, waarin wordt gepleit voor hervorming v a n de bestaande bestuursstruktuur. Verder besloot de studentengeleding de kwestie in te brengen in het landelijk beraad van de vijf katholieke theologische hogescholen. Ook op andere fakulteiten kampt m e n met benoemingsmogelijkheden. Er zijn twee .starter'-groepen in het leven geroepen die een aantal brandende kwesties binnenkort nader onder de loep gaan nemen, te weten het gewraakte benoemingsbeleid en verder het demokratisch funktioneren binnen de fakulteit met betrekking tot informatieverspreiding en meningsvorming.

T. G.

Geen duo-baan voor ontwikkelingssociologen Hoewel de maatschappelijke behoefte aan zgn. duo-banen op dit moment onmiskenbaar is, lijkt de KHT vooralsnog niet in staat bij deze behoefte aan te sluiten. Cees Heemskerk, medewerker van de vakgroep ontwikkelingssociologie, en zijn vrouw Marei Zwinkels, ontwikkelingssociologe, hebben bijna een jaar lang pogingen in het werk gesteld om de full-time baan van Cees om te laten zetten in een duobaan. Het Kollege van Bestuur

liet hen onlangs weten daar niet voor te voelen. Argumenten: er kan geen open sollicitatieprocedure plaats vinden, en de kandidaten zijn gehuwd.

De behoefte aan een duo-baan kwam volgens Cees Heemskerk voort uit de „absurditeit van het feit dat ik 8 uur of zelfs meer per dag werk, een taak die overigens steeds zwaarder wordt, terwijl Marei gedwongen is thuis te blijven om zorg te dragen voor de opvoeding van ons kind. En dat, terwijl ook zij graag in de gelegenheid zou zijn om haar

kennis en opleiding ten nutte te maken, en betaalde arbeid wil verrichten. Ik zou me daarentegen ook met de opvoeding van ons kind en een aantal huishoudelijke taken willen bezighouden."

Hoewel het Kollege van Bestuur zich niet tegen het principe van duo-banen wil uitspreken -het wacht daarover een advies van de Projektgroep Personeelsbeleid af- wil het de a a n v r a a g v a n Heemskerk en Zwinkels niet honoreren. Drs. A. Vermeulen: ,,Aangezien Heemskerk alleen een duo-baan met zijn vrouw wil aangaan, kan er geen sprake zijn van een open sollicitatieprocedure. Er zijn immers geen andere kandidaten, en er kan dus geen afweging plaats vinden. Het ontbreken van konkurrentie is oneerlijk ten opzichte van potentiële kandidaten."

Marie Zwinkels stelt d a a r tegenover, dat er wel degelijk sprake van (Vervolg op pagina 4) thb 22 - 16 februari 1979

Vervolg van pag. 3

Duo-baan een open sollicitatieprocedure kan zijn, ook wanneer er m a a r één kan­ didaat voor de f unktie is. „Aan het open karakter van een sollicitatie zitten twee aspekten. Het voornaam ­ ste aspekt is dat van openbaarheid.

De sollicitant dient, door een dem o­ kraties ingestelde ko m m issie, be­ oordeeld te worden op zijn of haar geschiktheid.

Een ander aspekt is dat van honkurrentie.

Wij zouden dat sterk willen relativeren, aange­ zien het voordeel van m eerdere kon­ kurrerende kandidaten sterk afhan­ kelijk is van toevalsfaktoren zoals het aanbod van sollicitanten."

Echtgenote Een tweede bezwaar van het Kollege van Bestuur richt zich tegen de ge­ huwde status van degenen, die de duo­baan zouden moeten gaan ver­ vullen. Drs. A. Vermeulen: „Dit be­ zwaar heeft dezelfde achtergrond als ons eerste bezwaar.

Hee m skerk heeft duidelijk gem aakt alleen een duo­baan te willen m et zijn echtge­ note. Op zich m aak ik er geen be­ zwaar tegen dat echtgenoten een duo­baan aangaan, m aar er m oet een keuze m ogelijk zijn. Dat is hier echter niet het geval, tenm inste ik neem aan dat Heem skerk niet van plan is de helft van zijn baan ter beschikking te stellen en af te wach­ ten wie daarvoor benoem d wordt."

Marie Zwinkels stelt d a a r tegenover dat het juist wezenlijk is aan een duo­baan, dat de personen die deze gaan vervullen een goede persoon­ lijke relatie hebben. „Het gaat im ­ mers niet om twee part­tim e funk­ ties, m aar om één funktie die ver­ vuld wordt door twee personen, (Me gezamenlijk verantwoordelijk zijn.

Je ziet dan ook, dat wanneer ergens een duo­baan vakant is, sollicitan­ ten wordt gevraagd om paarsgewijs te reflekteren."

Drs. A. Vermeulen acht een per­ soonlijke relatie tussen de vervui­ lers van een duo­baan daarentegen geen noodzakelijke voorwaarde.

Wel is hij van mening dat het be­ staan van zo'n relatie nuttig kan zijn.

In de brief waarin het Kollege van

Bestuur het verzoek van Heemskerk afwijst signaleert het trouwens, dat ook het f akulteitsbestuur van de sociologen weinig voor een duo­baan voor Cees Heemskerk en Marei Zwinkels voelt. N a v r a a g bij sekre­ taris drs. J. van Tuyl leverde echter op, dat het bestuur weliswaar over de kwestie gesproken heef t, m a a r dat het onduidelijk is of het daarbij ging om een , vrij blijvende bespre­ king' of een ,standpuntbepaling'.

De hogeschool loopt overigens ach­ ter op de Kruisverenigingen in de gezondheidszorg. Daar komen al de nodige duo­banen voor. Ook minis­ teries van binnen­ en buitenlandse zaken werken allang met deze kon­ struktie.

Dramatisch Nu de pogingen voor het verkrijgen van de duo­baan al bijna een jaar lopen wordt overigens een ander aspekt van de zaak ook aktueel: Heemskerk's voorlopige aanstelling loopt per 1 september af , en in de reeds genoemde brief stelt het Kol­ lege van Bestuur „het is overigens zeer de vraag of de vrijkomende personeelsplaats per 1 september 1979 wederom aan de vakgroep Ont­ wikkelingssociologie zal worden toe­ gewezen."

Cees Heemskerk hierover: „Door zijn beslissing steeds uit te stellen heeft het Kollege van Bestuur be­ werkstelligd, dat het aflopen van mijn benoem ing steeds relevanter werd als argum ent tegen de duo­ baan. Daarm ee heeft het KvB de kans op een eksperim enteer jaar la­ ten schieten. Het is echter te ver­ wachten, dat m ijn benoem ing per 1 september gewoon wordt mo gezet in een vaste aanstelling, en we ho­ pen dus m et ingang van die datum alsnog onze duo­baan te realise­ ren."

Vooralsnog lijkt dit optimisme van Cees Heemskerk echter ongerond.

Drs. J. van Tuyl: „Het begint onder­ hand duidelijk te worden dat de budgetaire situatie van de subfa­ kulteit der sociaal kulturele wetsn­ schappen definitief dram aties is. We komen budgetair voor de grootst mogelijke problem en te staan, en dat betekent dat de aanstelling van Cees Heem skerk m oeilijk te konti­ nueren is, niettegenstaande de aart^ zienlijke onderwijslast van de vak­ groep, waarvan hij lid is."

Hans Dieteren

Autoverzekeringen hogeschool personeel Katalogusprijs f „ „ „ „

9.000,— 12.000,— 15.000,— 20.000,— 25.000,—

Bruto-premie AR met ƒ200,— eigen risiko ƒ 805,— „ 935,— „ 1070,— „ 1335,— „ 1570,—

■k Overname no claim tot 40 % if Inklusief groene kaart

*

Bruto-premie W/ ƒ „ „ „ „

330,— 390,— 410,— 470,— 500,—

Schade -afwikkeling casco binnen d r i e dagen

EINDHOVENSCH ASSURANTIEKANTOOR BV

TELEFOON 040-444200 EN 444201 Lid: N.V.A. MAKELAAR IN ASSURANTIËN - Gevolmachtigde: EDENSTRAAT 39 4

Vervolg van pag. 1

De hoogleraren van de verantwoordelijkheidsstruktuur. De eerste is georganiseerd vanuit de geledingen (wetenschappelijke staf, administratief-technische geleding en studenten); de tweede vanuit de vakgroepen, waarbinnen onderwijs- en onderzoeksaktiviteiten worden ontworpen en uitgevoerd. In die loskoppeling ligt een groot risiko van frikties tussen uitvoerders en bestuurders besloten.

Een kroondocent, die op een centrale plaats in zowel de bestuurs- als uitvoeringsstruktuur funktioneert, blijkt verreweg de meeste voeling te hebben met de uitvoeringsstruktuur, zijn vakgroep dus. Stapt hij aJs dekaan over n a a r de bestuursstruktuur, dan krijgt hij sterk het gevoel los van zijn kollega's te opereren. Deze inleidende opmerkingen uit het rapport lijken Bannink op het lijf geschreven, benauwd als hij is voor het vereenzamingsproces, waarover hij tegen het einde van zijn ambtstermijn zich beklaagt. Het rapport konstateert een ,loyaliteitsspanning' tussen bestuurs- en uitvoeringsfunkties, die ter vergadering zijn geïllustreerd door „een aantal ervaringen vanuit het hooglerarencorps". Bij die slechte ervaringen komen dan nog incidenten die voorvallen in de slechte sfeer die binnen de fakulteit de laatste jaren is gegroeid: „Stelselmatig wordt in pamfletten en periodieken kwetsende roddelpraat over onder meer hoogleraren verkondigd.

Een culminatie bereikte dit sfeerbederf, toen men er niet voor terugdeinsde om op werkkamers in te breken en daar persoonlijke en vertrouwelijke stukken te stelen of te fotokopiëren.

Het behoeft geen betoog dat als bestuursorganen dergelijke praktijken niet openlijk korrigeren, de animo zich nog op bestuurlijk niveau voor de fakulteit in te zetten, wel moet verdwijnen."

Vervolgens worden in het rapport de spanningen tussen de diverse bestuurlijke onderdelen van de fakulteit nader aangegeven. Vooral de fakulteitsraad moet het daarbij ontgelden. Zo zou de r a a d te weinig rekening houden met de mogelijkheid van uitvoering van zijn besluiten in de vakgroepen, die vervolgens vervreemden van de raad; zou op basis van het meerderheidsprincipe in de r a a d te gemakkelijk worden afgeweken van kommissieadviezen, waardoor kommissiewerk als frustrerend wordt ervaren; zou tijdens raadsvergaderingen de aanwezigheid van publiek dreigend werken door gebruik van spandoeken en interrupties. Kroondocenten raken vervreemd van het fakulteitsgebeuren en hebben een duidelijke behoefte a a n onderlinge kommunikatie gekonstateerd. Invoering van geregelde bijeenkomsten zijn uitgesteld, „mede om geen wantrouwen te veroorzaken".

Tenslotte konstateert het rapport spanningen tussen verantwoordelijkheden van wetenschappelijk personeel en verlangens van studenten, waarbij vooral verwezen wordt n a a r het stemgedrag van studenten in de raad. Mag hun invloed in de fakulteitsraad wel zo groot zijn als je dit bedenkt: „De kortstondige participatie en geringe

ervaring in besluitvormingsprocessen maakt het voor studenten extra moeilijk om te nemen besluiten zo goed mogelijk in de doorgaans uiteenlopende konsekwenties te doorzien. Het zal studenten bovendien niet lukken de achterstand in deskundigheid met betreking tot vooral kwalitatieve vragen van onderwijs en onderzoek zoals die begrijpelijkerwijs bestaat ten opzichte van het wetenschappelijk corps te overbruggen. Voor de verhoudingen in de fakulteit en voor het goed. funktioneren van de WUB is het niet bevorderlijk indien aan de uit de voorgaande alinea voortvloeiende problemen wordt voorbijgegaan door een zware nadruk bij de meerderheid van stemmen te leggen als het beslissende moment. In dat kader speelt overigens ook het dement van representativiteit van de studentenvertegenwoordiging tegen de achtergrond van de opkomstpercentages bij de verkiezingen een rol."

De opstellers van het rapport konkluderen daaruit dat het mogelijk moet zijn het relatief grote gewicht van de studenten in de besluitvorming nader te bezien atls er gesproken gaat worden over een betere bestuurbaarheid.

Het rapport eindigt met voorstellen zoals uit de inleiding bij het rapport en enkele slotopmerkingen blijkt zouden deze in redelijke mate doorgevoerd moeten worden voordat iemand bereid gevonden kan worden het dekanaat voor de komende periode op zich te nemen.

Als maatregelen worden voorgesteld: • het bestuur van de fakulteit omvat een dekaan, een gekozen lid uit de wetenschappelijke staf en een bestuurslid van de subfakulteit ekonomie; • agendapunten voor de raad, die onmiddellijk betrekking hebben op het werk in de vakgroepen, moeten voorzien zijn van een advies van een in te stellen vakgroepenkonvent.

Daarin vaardigt iedere vakgroep één vertegenwoordiger af, of twee, als de vakgroep groter is dan tien leden. Van adviezen van het konvent kan door de raad alleen gemotiveerd worden afgeweken; • de r a a d zou voortaan m a a r vier keer per jaar bijeen hoeven komen om alleen de grote beleidslijnen vast te stellen en om de wijze waarop het bestuur zich van zijn taak kwijt te kontroleren. De r a a d zou in omvang vergroot kunnen worden om de afstand tot de fakulteit te verkleinen; • het publiek mag de vergaderingen niet meer beïnvloeden. Elke demonstratieve aktie vanaf de publieke tribune geeft de voorzitter het recht de vergadering in beslotenheid voort te zetten.

J.H.

Voordelig en vakkundig uw rijbewijs?

Dat kan Bel 684197 Autorijschool

B. Koud ijs Karmelietenstraat 37 Tilburg

zwaren kleven, meen ik nu slechts te mogen stellen dat een weg terug zich mijns inziens moeilijk laat denken omdat de universiteit thans - moeizaam m de huidige struktuur een evenwicht heeft gezocht tussen h a a r eigen traditie van onafhankelijkheid en relatieve beslotenheid en - anderzijds - de maatschappelijke ontwikkelingen welke wel aandacht geven a a n inspraak - vermaatschappelijking en openheid. Terugschrijden zou dit evenwicht verstoren, en zou de universiteit nog meer isoleren dan vroeger en thans het geval is.

Dit zijn enkele voorbeelden van de talrijke en moeilijke problemen waarmee de hogeschool - en dus de hogeschoolraad - in de komende periode te maken zal

hebben. Daarbij heb ik nog geen aandacht besteed aan typische problemen en vragen die eigen zijn a a n de Katholieke Hogeschool, niet omdat deze niet belangrijk zouden zijn, m a a r omdat ik met het bovenstaande toch het kader heb proberen te schetsen waarbinnen ook de meer interne vraagstukken opgenomen dienen te worden.

Ik vertrouw erop dat dit alles een xiitdaging is voor velen binnen de Katholieke Hogeschool om een aktieve bijdrage aan de poging tot oplossing voor die vraagstukken binnen de hogeschool te geven, door bij de verkiezingen kandidaat te willen zijn.

Dr. D. G. E. Backx voorzitter hogeschoolraad.

Nieuw kiesreglement Binnenkort vinden wederom verkiezingen plaats voor de Hogeschoolraad en de (sub) fakulteitsraden. Bij de Hogeschoolraad betreft de verkiezing alle geledingen (wetenschappelijk personeel, administratief-technisch personeel en studenten), bij de de (sub)fakulteitsraden alleen de geleding der studenten. Op donderdag 15 en vrijdag 16 m a a r t a.s. kunnen hiervoor kandidaten worden gesteld.

De verkiezingen 1979 zullen voor het eerst plaatsvinden op basis van een nieuw kiesreglement, dat op 7 december 1978 door de Hogeschoolraad is vastgesteld.

Het tot dan toe geldende stelsel van de enkele overdraagbare stem (een personenstelsel) is vervangen door een stelsel dat een kombinatie is van het lastenstelsel (bekend van o.m. de verkiezingen voor de Tweede Kamer, de Provinciale Staten en de Gemeenteraad) en het stelsel van de enkele overdraagbare stem.

Kandidaatstelling.

- Dit nieuwe stelsel biedt de mogelijkheid aan één of meer kandidaten (ten hoogste 30) zich als groepering (partij) met een gemeenschappelijk programma aan de kiezer te presenteren.

Een groepering k a n voor wat betreft de Hogeschoolraad per geleding een lijst indienen, waarop m.b.t. het wetenschappelijk personeel en de studenten kandidaten kunnen worden opgenomen vanuit verschillende fakulteiten. Het is zelfs aan te bevelen bij de samenstelling van de lijst voor deze geledingen zorg te dragen voor een zekere spreiding over de fakulteiten, dit i.v.m. de toekenning der zetels.

Verkiezingen 7 9 Van 13 tot 27 april vinden verkiezingen voor de hogeschoolraad plaats, volgens het nieuwe kiesreglement, dat op deze pagina tevens wordt uiteengezet.

Dit is een van de belangrijke nieuwigheden welke in h a a r uitwerking de werkzaamheden van de r a a d kunnen bepalen. Voor het eerst zal de r a a d veel uitdrukkelijker dan voorheen op politieke voorkeur worden gekozen. Deze ontwikkeling leek mij ook onontkoombaar. De bevoegdheden welke de hogeschool- en universiteitsraden uitoefenen hebben steeds meer betrekking op het raakvlak tussen instelling en maatschappij, zijn derhalve maatschappelijke aktiviteiten. Daarbij is dan sprake van een onderwijs-politieke bezigheid. De r a a d heeft deze ontwikkeling vastgelegd in een vernieuwd kiesreglement.

De komende raadsperiode zal voor zover het zich laat aanzien, eveneens in het teken staan van deze ontwikkeling: de hogeschoolraad zal zijn begrotingsbevoegdheid uitoefenen in het politieke klimaat waarvan de kontouren thans reeds door de regering gegeven zijn-, nullijn bij een toch nog toenemend studentental, weinig mogelijkheden voor vernieuwing en experiment.

De uitbreiding van de hogeschool met een C.I.F. en een letterenfakulteit zal onder die politieke druk staan. Bedoeld kader zal beslissingen omtrent de uitbreiding van de hogeschool niet eenvoudiger maken. Verder zal in de

komende raadsperiode ook ten gronde de dlskussie over de denkbeelden van de bewindsman, zoals neergelegd in de nota „Hoger Onderwijs voor Velen" aan de orde zijn. De daarin voorgestelde nieuwe struktuur voor het w.o. zal in een binnenkort verschijnend voorontwerp van wet aan o.m. de instellingen worden voorgelegd en, binnen die instellingen niet alleen een .technische' toetsing dienen te ondergaan. Met name zullen de instellingen ook aandacht dienen te besteden aan de maatschappelijke aspekten ervan: beperking van de de studieduur, verzwaring van de selektie, en beperking van de toegang tot de meeste post-doctorale opleidingen.

Bovenal echter zal de komende raadsperiode in beslag worden genomen door de diskussie over de evaluatie van de huidig© bestuursstruktuur van de instellingen van w.o. Onnodig hierbij op te merken dat het daarbij niet gaat om een technische aangelegenheid welke louter in termen van efficiënt bestuur of doelmatigheid ware te vatten. Wel gaat het om een standpvintbepaling t.a.v. medebeslissingsrecht van alle bij de universiteit betrokkenen, op alle niveau's. De W.U.B, zoals we die thans kennen was en is een exp>eriment. De keuze voor de toekomst is er één tussen een voortgaan op die weg of een aantal stappen terug zetten. Zonder te zeggen dat a a n de huidige wet niet een aantal be-

Indien de Ujst meerdere kandidaten bevat wordt de volgorde aangehouden die door de groepering zelf is bepaald. Alleen via voorkeurstemmen k a n de kiezer die volgorde doorbreken. De kandidatenlijst, die is voc«-zien van een n a a m of aanduiding van een groepering

S

(b.v. Midden Partij), moet worden ondertekend door tenminste vijf kiezers van dezelfde geleding.

- Daarnaast k a n ieder lid van het wetenschappeUjk personeel en het administratief-technisch personeel (voor de Hogeschoolraad) en iedere student (voor de Hogeschoolraad en de (sub) fakulteitsraden) zich ook ,individueel' kandidaat stellen.

Dit geschiedt ook bij indiening van een kandidatenlijst, die is ondertekend door tenminste vijf kiezers van dezelfde geleding. De ,individuele' of .ongeorganiseerde' kandidaten worden in alfabetische volgorde op een verzamellijst geplaatst.

Stemming.

Bij de stemming k a n de kiezer zijn voorketu" uitspreken voor een (kandidaat die voorkomt op een) programmalijst of voor een kandidaat die voorkomt op de verzamellijst van .ongeorganiseerden'.

In het eerste geval gaat hij te werk op de bij de verkiezingen voor b.v. de Tweede Kamer gebruikelijke wijze. In het tweede geval gaat hij te werk op da in het stelsel van de enkele overdraagbare stem gebruikelijke wijze en kan hij een volgorde van voorkeur binnen deze verzamellijst van individuele kandidaten aangeven.

(In een volgende publikatie zal uitvoeriger op deze stemprocedure en op de wijze van vaststelling van de uitslag worden ingegaan). * Formulieren voor de kandidaatstelling zijn 1 m a a r t a.s. verkrijgbaar bij de Informatiebalie, gebouw B. * Het kiesreglement, waarin o.a. de kandidaatstelling, de sternprocedure en de wijze van de uitslag exakt zijn geregeld, ligt ter inzage bij het inzagebureau geb. B, de Informatiebalie geb. B, de griffie van de Hogeschoolraad (A 124) en op de Fakulteitsbureau's. mr. Geleynse, griffier hogeschool

thb 22 - 16 februari 1979

De mislukte landbouwhervormingen vai Ie Sjah hebben zijn ondergang versneld Uitgerekend één dag vóórdat in Iran in een ultieme krachtmeting de laatste bolwerken van de Sjah als rotte appelen uit een boom werden geschud, wist Buro Buitenland Midden-Oosten deskundige dr. Leo Biegel naar Tilburg te halen voor een lezing onder de titel .Waarom de Sjah Iran moest verlaten', Politieke feeling dus.

Door Biegels verhaal krijgt men wat meer diepte bij het twee-dimensionale beeld dat de nieuwsmedia ons voorhouden. Wat er nu in Perzië gebeurt, zegt Biegel, is eigenlijk het topje van iets dat in de hele wereld van de Islam al enkele jaren aan de gang is: het zich verzetten tegen het Westen (inklusief de Sovjet-Unie), tegen de westerse kuituur; een halt toeroepen aan verwestering van het denken, leefklimaat, strukturen etc. Wat Kadhafi in Lybië doet, wat de zeer aktieve moslimse broederschap in Egypte, Syrië en de rest van de Arabische wereld uitricht, wat in Pakistan gebeurt met de invoering van het islamietisch strafrecht, dat alles zijn signalen. Er is in de Islam een renaissance aan de gang en de gebeurtenissen in Perzië zijn daarvan de voorlopige klimax en dat zal zijn weerslag hebben op de rest van de Islam.

Iran is voor Biegel Perzië, zoals het land vóór de zopas spaakgelopen dynastie van de Pahlawi's heette. Hij gelooft sterk in het Sjiitisch cement als bindmiddel van het monsterverbond tussen wel zeer uiteenlopende klassen. Hoelang dit cement na het ineenstorten van de pauwentroon zal vasthouden blijft de grote vraag. Biegel beklemtoonde ook de rol van de achttien miljoen Perzische plattelandsbewoners, een bevolkingslaag die in de media nauwelijks aan bod kwam. Wij maakten een samenvatting van zijn lezing en hadden een kort vraaggesprek. Verder krijgt u op deze pagina's ook nog een bespreking van het boek van Mare Geilleit, een student van Biegel, ,De witte revolutie, balans van een hervormingsprogramma in Iran, en een korte schets van de rol van de universiteiten in de Perzische revolte.

Het is merkwaardig, zegt Dr. Leo herstrukturering van de feodale Biegel, dat de beweging die de kei- maatschappij werd niet aangepakt. zer der keizers n u heeft kleingekre- Moderniseren kreeg in het nieuwe gen zich niet laat inspireren door 'n Iran iets vormelijks: de vrouwen 19de of 20ste eeuwse westerse ideo- kregen het verbod gesluierd te lologie m a a r door een religieuze bood- pen m a a r Reza Sjah regeerde ieder schap die eeuwen geleden a a n de jaar diktatorialer. De Anglo Iranian man werd gebracht door de onge- Oil Company (AIOC) was behalve letterde kamelendrijver Mohammed, de vrijgevige suikeroom voor het of tenminste door de Sjiitische va- groeiend vermogen van de keizerriant van Mohammed's leer. Deze lijke familie, de feitelijke heer en variant kultiveert een soort heils- meester in het land. Het was de verwachting op de komst van de grootste werkgever van het land en Twaalfde Mahdi, de twaalfde op- een Brits koloniaal bastion. De volger van de profeet, die destijds AIOC mengde zich in alle binnenspoorloos verdween. In afwachting landse aangelegenheden, stuurde van zijn komst wordt het religieuze h a a r aanhangers als .volksvertegenerfgoed bewaard en uitgedragen woordigers' n a a r het parlement, bedoor de mollah's, priejters^ en h u n noemde ministers, gouverneur-geneverkozen ayatollah's. De vervoe- raals en invloedrijke ambtenaren ring, waarmee zo hevig tegen de met behulp van grote sommen troon van de Sjah werd getrapt,, is smeergeld. volgens Biegel dan ook voor een niet onaanzienlijk deel medebe- Tijdens de Ilde W.O. bloeiden de paald door de gedachte " mis- diplomatieke en kommerciële aktischien komt de twaalfde Mah- viteiten tussen Iran en Duitsland. di misschien is hij er al, De Sjah koesterde een warme sympatic voor zijn arische nazibroeders. misschien is het wel de Aya- In augustus 1941 werd Iran door het tolla Khomeiny." Dat is één ele- Britse en het Rode Leger bezet. De ment. Het andere element is de ge- Sjah verdween n a a r Zuid-Afrika en meenschappelijke h a a t tegen de zijn zoon Mohammed Reza werd op Pahlawi-dynastie. Door het kiezen de wankele pauwentroon gezet. De van die n a a m heeft de vader van jonge Sjah kreeg evenals zijn vader de Sjah, Reza Khan aangegeven dat de wind van voor. Hij h a d een smalhij zich beschouwde als de opvolger le basis die alleen steunde op het van Cyrus de Grote en Xerxes, kei- leger, op een klein deel van de landzers van het eeuwige oude Perzië adel en op een nog kleiner deel van van vóór de Islam. Perzië werd om- de stedelijke bourgeoisie die hoopte gedoopt in het antieke Iran en de is- mee te profiteren van de op stapel lamitiese jaartelling werd vervan- staande hervormingen. gen door een speciaal stelsel van jaren en maanden, dat verschilt van Een ander deel van die bourgeoisie elk ander land in de wereld en ook keerde zich tegen h e m om sentimenweer teruggrijpt op de tijd van Da- tele redenen of omdat zij zich niet rius en Cyrus. Dat betekent dan onder een diktatuur konden handwel heel erg op het hart trappen haven. Een van hen was Mossadegh. van al wat Islamietisch denkt en Hij stichtte een partij en kreeg de republikeinsgezinde bourgeoisie voelt. achter zich. Mossadegh kreeg de Vader Sjah is dan n a a r het voor- steun van de verboden kommunisbeeld van zijn b u u r m a n Ataturk tische Toedeh-partij en van de Ayabeginnen moderniseren: havens, tolla's, die niet veel ophadden met spoorwegen, centralisatie van het de modernist Mossadegh, m a a r het bestuur in Teheran, een m o d e m ge- monsterverbond tegen de Sjah wel centraliseerd leger en een modem wilden aangaan. Mossadegh natioburokratisch regeringsapparaat. De naliseerde in 1951 de machtige herverdeling van de grond en de AIOC, en een hevige revolte in de

steden joeg de Sjah uit het land.

Met behulp van de CIA en een deel van het leger kreeg de Sjah terug vat op het land. Mossadegh verdween in de gevangenis, anderen werden terechtgesteld. Uit dank voor de hulp van de CIA kregen Amerikaanse militaire adviseurs de supervisie over de staat van beleg in Teheran en andere grote steden. In samenwerking met de CIA en met de Israëlische geheime dienst Mossad werd de modernste en meest efficiënte geheime dienst van het Midden-Oosten opgezet: de SAVAK. Het tijdperk van de blinde terreur is aangebroken. Een ding blijft: de AIOC wordt niet gedenationaliseerd, m a a r voortaan krijgen Amerikaanse oliemaatschappijen uit dank 40% in het consortium van de Perzische oliewinning.

Een les heeft de Sjah uit het falen van Mossadegh geleerd, aldus Biegel, en dat is dat men niet zonder de steun van de boerenbevolking kan. Mossadegh had de boerenmassa helemaal niet gemobiliseerd, typisch voor de toenmalige stedelijke intelligentia die het platteland nauwelijks in beeld brachten. Dat heeft de Sjah begrepen en hij zal zijn smalle basis n a de gebeurtenissen van 1953 proberen te verbreden door de boeren aan zich te binden. Het bindmiddel: afschaffen van het grootgrondbezit. Daarmee zou hij weliswaar de h a a t v a n de landheren op zijn hals halen, m a a r die beschouwden hem toch al als een parvenu. In ruil zou er een dankbare boerenstand komen, waardoor de Sjah wat steviger wortel zou kunnen schieten. Zo ontstond ,de witte revolutie', de revolutie van bovenaf: een groots opgezet hervormingsprogramma, waardoor steeds meer boeren stukjes land zouden krijgen die d a a r n a zouden worden gebundeld tot agrarische koóperaties gesteund door kredietbanken. Volgens Biegel was de toestand op het platteland vóór ,de witte revolutie' niet feodaal te noemen. De boeren waren niet a a n het land gebonden zoals in de middel-

Dr. Leo Biegel, Midden-Oosten desl«|| en als wetenschappelijk hoofdmedewerker verbonden aan het dokumentaliMum voor de nieuwste geschiedenis van de Universiteit van Amsterdam. BiegeMiran: hoop op een progressieve interpretatie van de Islam.

eeuwen. De landadel verpachtte' $iorme vergoedingen onteigend hun grond in kleine stukjes en wi maar de grond werd niet verdeeld ren eigenlijk alleen m a a r geïntere' onder de boeren zelf, m a a r in suseerd in een zo hoog mogelijk rvisie overgedragen a a n een hele grondrente, waarbij die rente vaa! ag ambtenaren, die aangaven hoe aan inproduktieve doeleinden wer e boeren de grond moesten bebesteed. De landheren waren vaai erken, hoe ze koöperatief moesten konsumerende stedelingen die hu optreden. Deze agrarische ambtebelangen op het land toevertrcm narij is zich stilaan via korruptie den a a n pachtheren. Mare Geille, weer gaan verrijken. De boeren blein ,de witte revolutie': „De vern ven even arm. gaande verbrokkeling van de pn duktie-eenheden leidde tot een or gelofelijke toename van de grom rente, die verdween in de onpn duktieve zakken van de landeigt Naarmate Perzië steeds meer olienaren. De boeren werden op dei inkomsten kreeg, werden de planmanier zo uitgezogen dat ze hu nen van de Sjah stoutmoediger. Hij stukje grond niet meer konden pad wilde op grote schaal agro-industen en openlijk of op een meer ve' trieën invoeren. De stukken land borgen manier tot proletariërs we werden bijeengebracht in een soort den. Andere kleine boeren die mt van industriële landbouwbedrijven, de moed der wanhoop hun lapt waar men op een grootschalige magrond bleven bewerken, betaalde nier, met moderne landbouwmachieen woekerpacht.

Wanneer dus i nes, de grond ging bewerken, m a a r boeren zelfs niet een minimum offl waarbij het kapitaal, nodig om dit produktiemiddelen hadden om d allemaal te laten funktioneren, via grond te bewerken en gedwonge aandelen op de markt kwamen. Zo waren het gepachte stukje in é. konden grote westerse multinatiovorm van oogstdeling te bewerkeri nals aandelen verwerven, zodat een deel van de produktiewinsten verwerden ze echte proletariërs." dwenen in de zakken van Ameriaandeelhouders.

Biegel: Met zijn Witte Revolutie wilde d- kaanse Sjah d a a r wat a a n doen. Hij bego: „Een subliem staaltje van neokolomet de eigen kroondomeinen te ver nialisme, dat er toe heeft geleid dat delen. Landeigenaars werden tegö de verarming van die boerenstand

De Agro-industrie

nog groter is geworden. De Sjah zocht hun steun, maar de boeren gingen er nog meer op achteruit."

De ekonomische noodzaak van voortschrijdende verarming dreef steeds meer boeren n a a r de steden en vooral n a a r Teheran, dat zich uitbreidde als een inktvlek. De grootschalige landbouwmethoden zijn minder arbeidsintensief. Zo ontneem )e het bestaansrecht van de kleine pachtertjes die dan het stadsproletariaat komen versterken. De witte revolutie van de Sjah is dan ook mislukt. De boeren kregen ook nergens inspraak, de zaak werd van boven opgedrongen door de Sjah en zijn Amerikaanse adviseurs. De multinationals versterkten hun greep op Iran. De religieuze leiders konden makkelijk inspelen op de frustraties van de boeren, door te wijzen op het anti-islamitisch karakter van deze hervormingen. Het verzet tegen de Sjah en zijn hervormingen kreeg weer vorm in 1963 toen Khomeiny h e m in een grote rede openbaar aanviel. Daarop heeft de Sjah hem laten pakken en hem verbannen. Dus ook de religieuzen en de stedelijke intelligentia hadden begrepen dat zij noodgedwongen een bondgenootschap moesten sluiten met de boeren. Het verzet tegen de Sjah kwam de voorbije jaren zowel uit de stad als van het platteland. Dat is het grote verschil met de Mossadegh-affaire. Volgens Biegel is de rol van de boeren essentieel in de omwentelingen.

Een andere faktor van belang is het leger. Biegel voorspelde dat het weekend van 9 en 10 februari beslissend zou zijn. Als het leger een staatsgreep wil uitvoeren dan zou dat wel zeer snel moeten gebeuren gezien de verder schrijdende afbrokkeling van dat leger en het opvullen van het machtsvacuüm door het brede front van de verzetsbeweging. Het grootste deel van het leger bestaat uit eenvoudige Perzische boerenjongens, die op het platteland geen werk meer vinden en dan m a a r in het leger gaan, waar ze in elk geval op tijd h u n maaltijd krijgen. Maar die jongens nemen wel hun hele kulturele en godsdienstige achtergrond mee en dat betekent dat ze zullen weigeren op andere Perzen te schieten, zeker als ze daarbij de stem horen van Khomeiny, waar ze uiteindelijk ook gevoelig voor zijn. Alleen de reaktie van het elitekorps, de keizerlijke garde, voor een deel samengesteld uit Soenitische Koerden blijft af te wachten. Niemand heeft durven hopen dat dit elitekorps zich zo snel zou gewonnen geven.

Khomeiny's konceptie van een Islamietische republiek betekent volgens Biegel geen terugkeer n a a r de middeleeuwen. Het betekent wel dat de strukturen van de nieuwe maatschappij niet mogen afwijken van de Koran en van de andere bronnen van de Islam. In het sociale leven zal een stuk westers stadsbeeld verdwijnen. Night clubs, bars etc. met alles wat dat inhoudt a a n sociaal vertier en sociale kontakten

kunnen ze ginds missen als kiespijn. Maar voor zover westerse technologie k a n worden gebracht onder de normen en regels van de Islam, zal die technologie behouden blijven.

Er bestaat in de Islam een instelling, de Saphaat, slecht vertaald betekent dat: „de plicht tot het geven van aalmoezen". Via deze instelling geven de rijken een deel van h u n inkomsten a a n de armen via de religieuze leiders die er stichtingen voor oprichten en het geld in gronden enz. beleggen. Van de opbrengsten worden de armen gesteund.

Khomeiny heeft al eens gezegd dat via deze instelling er in Perzië eindelijk een progressieve inkomstenbelasting k a n worden doorgevoerd.

Dan zullen de beter gesitueerden voor het eerst ook eens belasting betalen. Het nieuwe bewind in Perzië zal het modernisme herleiden onder de noemer van de Islam. Dat is ook voor het leger van belang.

Het leger wil van Khomeiny weten wat er zal gebeuren met de enorm gesofistikeerde wapenuitrusting.

Khomeiny heeft dat leger vanuit Parijs al gesust door met nadruk te verklaren dat men moest opletten dat de Amerikanen alles wat ze geleverd hebben niet weghalen. Dat was een stille wenk a a n de legerleiding, en voor de verdere ontwikkelingen zoals we die tot vandaag kennen is die stille wenk niet onbelangrijk geweest.

Het leger m a g zijn speeltuig behouden, m a a r spelen met het tuig zal voortaan dan wel onder Islamietische normen en waarden moeten gebeuren. Ook de inkomsten v a n de olieindustrie zullen op een andere manier worden aangewend in infrastrukturen op het platteland.

Het leefklimaat zal weer zo moeten veranderen dat elke gelovige Sjiiet zich daarin, herkent. Of ook de invoering van de Islamietische rechtspraak tot eksessen zal leiden zoals in Pakistan valt nog af te wachten, aldus Biegel, m a a r wie zijn wij om ons daar over op te winden gezien hetgeen er nog allemaal in het westen gebeurt.

Wij willen wat dieper ingaan op sommige punten. Daarom deze vragen.

De verzetsbeweging in Iran is samengesteld uit diverse volkslagen.

Nu de Sjah, de gemeenschappelijke vijand weg is <3n Khomeiny's regering de feitelijke macht heeft, kan die beweging uit elkaar vallen?

B: Het monsterverbond van religieuzen, boeren, stadproletariaat, republikeinse bourgeoisie en de kleinburgerij uit de Bazars k a n snel afbrokkelen. Ze zitten in dezelfde schuit en zolang ze het leger tegenover zich hebben zal die eenheid wel blijven. Alles hangt natuurlijk af van de krachtsverhoudingen.

Links is in Perzië erg verdeeld en niemand weet welke kracht de Toedehpartij precies voorsteld omdat die partij zich sinds 1949 niet meer heeft kunnen manifesteren. De Toedeh heeft nogal wat a a n h a n g onder de industriearbeiders, m a a r de uni-

versitaire jeugd is eerder maoïstisch of anarchistisch georiënteerd. De jongeren spelen een belangrijke rol in het huidige verzet m a a r zij hebben ook bepaalde voorstellingen v a n een toekomstig Perzië die in grote mate afwijken van wat de religieuze leiders willen. Ook de religieuze sentimenten kunnen wegebben. Khomeiny is 78 jaar en hij heeft niet het eeuwig leven. Als hij sterft zal blijken dat hij niet de onsterfelijke Mahdi is, en dat zou de religieuze sentimenten wat kunnen afkoelen.

Dat zal d a a r zonder ook wel gebeuren als het normale leven weer ter u g op gang komt.

Ik heb zo mijn bedenkingen bij dat religieus bindmiddel. De 67.000 arbeiders in de olieindustrie bezetten een sleutelpositie in de Iraanse ekonomie. Toen deze arbeiders eind september gingen staken, gevolgd door stakingen bij de post, douane, treinen, telekommunikaties, banken en ministeries, was dat duidelijk niet voor een Islamietische republiek maar voor verregaande looneisen tot 50% en voor betere huisvesting.

Praktisch alle looneisen werden vrij snel ingewilligd, zodanig zelfs dat het staatsbudget 1979 moest worden herzien. Toch bleven een aantal sektoren doorstaken en werden er ook politieke eisen gesteld om het regime ten val te brengen, afschaffing van de krijgswet, vrijlating van politieke gevangenen, de ontbinding van de Savak etc. Pas later namen de stakers ook de eisen van Khomeiny en zijn Mollahs over, en kregen de stakingskomitees een religieuze inkadering. Is dit geen teken dat de arbeidersklasse geen religieuze vervoering nodig heeft om tot akties over te gaan en dat ze nog wel andere vijanden hebben dan de Sjah en zijn regime?

B: Dat is zo, m a a r uiteindelijk is toch weer gebleken dat een deel van die arbeiders erg gevoelig was voor religieuze sentimenten. Men heeft zelfstandig in de bedrijven de plicht tot gebed weer ingevoerd, en als Khomeiny zegt „gaan jullie m a a r weer a a n het werk", dan is een groot deel van die mensen bereid om weer a a n het werk te gaan.

Dat wil nog niet zeggen dat Khomeiny later ook een antwoord zal moeten kunnen geven op eisen v a n de arbeiders tot betere huisvesting, betere arbeidsvoorwaarden, enz.

M a a r voor zover Khomeiny zich geopenbaard heeft in geschriften blijkt dat hij hierover vrij progressieve denkbeelden heeft mits het allemaal m a a r herleidbaar is tot Islamietische normen, m a a r die zijn er. Het is per slot van rekening niet voor niets door Nasser en anderen in het verleden beklemtoond dat socialisme en Islam volledig verenigbaar zijn. Als je de Koran goed leest is Mohammed een socialist avant la lettre.

Nochtans schrijft u in de inleiding van het boek „De Witte Revolutie" dat Khomeiny en zijn religieuzen (Vervolg op pagina 9 en 10)

thb 22 - 16 februari 1979

gebruiken. Nergens in dit werk vinden we intieme onthullingen, Kropotkin bleef uiterst terughoudend ten aanzien van zijn privé-leven en zijn rol in de revolutionaire beweging.

Kropotkins memoires zijn in wezen een politiek geschrift waarin hij los van alle vertroebeling door persoonlijke gevoelens, de sociale verhoudingen rondom zich zeer scherp neerschreef.

Peter Kropotkin Memoires van een revolutionair 1978:

Uitgeverij Het Wereldvenster Baarn. 446 pagina's.

De memoires van Pjotr Kropotl<in, ,The anarchistic Prince' is liet meest beleende werk van de meest bekende Russische revolutionaire balling van vóór 1917. Nu bij het Wereldvenster Baarn zopas een Nederlandse vertaling verscheen kan dit alleen maar bijdragen tot een beter Inzicht in het dagelijks leven van de supergepriviligeerden in het Rusland van vóór de revolutie en in het Europa waarin een nieuwe sociale orde ontstond. Memoires staan nogal eens bol van opgeblazen eigenlof en/of rancuneuze natrappen.

Niet zo bij Kropotkin die er zelf de voorkeur aan gaf de neutrale titel .Around One's Live' (Een levensgeschiedenis) te

Als revolutionair was hij een laatbloeier.

Geboren uit een Russisch aristokratisch geslacht was hij voorbestemd voor een hoge militaire of diplomatieke karrière in dienst van de tsaar. Pas op 25-iarige leeftijd verliet hij vastbesloten het leger en hij was de dertig voorbij toen hij zich aansloot bij de ondergrondse Tsjaikovsky-groepering. Na een harde gevangenistijd in de beruchte Peter en Paul-vesting in Sint-Petersburg, ontsnapte hij op spektakulaire wijze en kwam uiteindelijk terecht in Zwitserland, waar hij zich aansloot bij de anarchistische beweging in de Jura-federatie. Later moet hij de wijk nemen naar Frankrijk, wordt daar gearresteerd, krijgt amnestie en wordt uit het land gezet Tenslotte zal hij zich in Engeland vestigen waar hij deze memoires schrijft. Kropotkins revolutionaire aktiviteiten strekken zich uit over een periode van slechts veertien jaren (waarvan hij er vijf in de gevangenis doorbret^gt). Een probleem waarvoor dit boek ons stelt is dat hij na de voltooiing ervan nog 22 jaar leefde, waarin hij, ondanks ziekte en ondanks zijn voorkeur voor journalistiek en wetenschappelijk werk, de anarchistische beweging van op afstand bleef volgen. Aan deze leemte wordt een mouw gepast door een heldere inleiding en annotatie van Nicolas Walter. Zijn korte doch erg produktieve periode als revolutionair maakte van Kropotkin tussen 1870 en 1890 de be-

kendste anarchist van de hele wereld.

Zijn begrafenis in Moskou (1921) was de laatste grote anarchistische demonstratie in Rusland. Later, in datzelfde jaar nog, werd de anarchistische beweging er voor eens en altijd onderdrukt Toch vormt ds beschrijving van zijn pré-revolutionaire periode, van zijn kinderjaren, van zijn verblijf in het adelijke pagekorps en zijn verblijf In Siberië bij de bereden kozakken van de Amoer volgens mij het boeiendste deel van dit omvangrijke werk. Het is meeslepend te lezen hoe Kropotkin als kind stilaan de sociale wanverhoudingen in zijn eigen omgeving ontdekt en analyseert, hoe hij als jonker de degeneratie van de adel en van de militaire kaste rond de tsaar onthult en hoe hij tenslotte in de prachtige Siberische natuur zijn wetenschappelijke interesse kan botvieren terwijl hij het eenvoudige leven van de allerarmsten leert kennen. Zijn theorieën over de ijsvorming en -verdwijning in Azië worden vandaag nog steeds beschouwd als waardevolle bijdragen tot de fysische geografie.

In zijn kindertijd (zijn moeder stierf aan tering toen hij drie-en-een-half jaar oud was) werd hij toevertrouwd aan de zorgen van ,de goede oude Duitse vrouw Geljana' en in gezelschap van zijn geliefde broer Alexander en zijn oudere zus Hélenè verbleef hij 's winters in Moskou en 's zomers in een van de landhuizen op het platteland. Zijn vader kreeg hij nauwelijks te zien. „Het enige speelgoed dat hij ooit voor ons gekocht heeft, was een geweertje en een echt schildwachthuisje." Die had het te druk met zijn landgoederen en zijn twaalfhonderd lijfeigenen. Hij leefde volgens zijn stand, wat wil zeggen dat hij er een uitgebreide staf personeel op nahield, vijftig huisbedienden in Moskou en anderhalf maal zoveel op het platteland,

vier koetsiers, drie koks voor de familie en nog eens twee voor het personeel, twaalf tafeldienaars (één man achter iedere aangezetene aan tafel), en een heus huisorkest „Hoe zou iemand van adel het met minder kunnen stellen?" vraagt Kropotkin. Alhoewel vader Kropotkin met ijzeren hand zijn goederen en ,zielen' beheerde, was hij voor de geldende normen een .liberaal'.

Naast prachtige beschrijvingen, vol reusachtige ruisende rode pijnbomen en murmelende kristalheldere bronnen waar Kropotkins liefde tot de natuur gewekt werd - „ik werd mij daar voor het eerst vaag bewust van de onafgebroken kringloop ervan" - tekent hij scherp de onmenselijke uitbuiting van de lijfeigenen: geselen, spitsroedenlopen, gedwongen huwelijken, de dreigende straf van 25 jaar militaire dienst, totale willekeur enz.

Later in het elitekorps voelt Kropotkin zich gelukkig als de nieuwe tsaar Alexander II het lijfeigenschap afschaft Kropotkins hoop op nog verdere liberaliseringen houden hem uiteindelijk vast in het pagekorps. Maar als Alexander II steeds meer de gevangene wordt van de oude adel, aanhangers van de oude dienstbaarheid, gaat Peter en zijn broer Alexander al snel sympathiseren met politieke rebellen als Herzen en Toergenjev.

Om aan een verdere militaire loopbaan te ontsnappen vraagt Kropotkin na zijn studietijd overplaatsing naar Siberië, omdat daar nog grote hervormingen moeten tot stand komen. De reaktionaire wind uit Moskou en Sint-Petersburg had Siberië nog niet bereikt. Daar komt Peter in kontakt met de talrijke ballingen. Later zal hij zelf als baling door West-Europa zwerven en er de grondslagen helpen vinden van een andere samenleving.

'Wij zijn gelukkig niet verplicht op onze portretten te lijken' zei Anatole France (1844-1924). h I c ' ' h ^ T " 2 ' "Ü® ''!'''^i'Sl:il"9- ^^^' menselijk wèl begrijpelijk. Toch beantwoordt - in alle bescheidenheid - de SSGZ graag aan haar portret van het allereerste uur.

Wat is dat voor 'n portret? Dit: het beeld van een kundig studentenverzekeraar. die voorwaarden ruim stelt en coulant uitlegt Die een noodfonds heeft voor schrijnende situaties. Actief is met zindelijke oplossingen voor nieuwe problemen. Haar premies betaalbaar houdt Geen winst wil maken. Studenten inspraak verschaft. ? f h ^ ! ? ^ ^ ' ' ^^^' maatschappelijke functie voortdurend waarmaken. Met kennis en inzicht h i t maar'nè° bU°d2 S S G Z ^ ^ " ' ' ^ ' ' ^ ' ' ' " ^ - " " ^ ^ ^ " ' " ^'^"^ ^ " ^ ' ^ " ^ ' " ^^^' voorhoede posilie. Zo is Bureau Studentenzaken, Hogeschoollaan 225, Tilburg.

Telefoon: 662211

SSGZ 1954 Centrale Administratie, Stadhouderskade 140, Amsterdam.

Telefoon: 020-718144

Eddie Vaes

„De witte revolutie", of de totaie uitverl(Oop van de perzisclie grond De VPRO heeft onlangs de film ,De cyklus' van een Perzische cineast uitgezonden. Zo'n film, over de menselijke ellende van het grootstedelijk subprobletariaat en over de welig tierende korruptie onder de betere standen, vertelt ons meer over de situatie in Iran onder de Sjah dan de vaak vormeloze nieuwsbeelden van de voorbije maanden.

Zo ook het boek ,De Witte Revolutie', balans van een hervormingsprogramma in Iran, zij het met minder kleurrijke impressies m a a r met meer feitelijke gegevens. De Sjah die door zijn witte revolutie de boeren aan zijn k a n t wilde krijgen is daarin mislukt. Het platteland heeft zich even fel tegen hem gekeerd als de traditioneel hem vijandig gezinde grote steden.

Mare Geilleit, schrijver van het boek: „Op het platteland zelf zette het regime hoöperaties op, maar deed weinig om ze te helpen om zich tot meer dan enkele kredietstellingen te ontwikkelen. Dat gebeurde pas toen er een zeer urgente behoefte ontstond om de landbouwproduktiviteit te verhogen, teneinde enigermate een halt toe te roepen aan de zeer sterke stijging van de voedselimporten.

Toen werden de kredietkoöperaties omgezet in produktiekoöperaties, waar echter door de regering aangestelde managers gingen funktioneren als bewindvoerders van meerdere koöperaties, in plaats van de lokale uitvoerders zelf." Nog later werden grotere eenheden gevormd.

De overheidskontrole verstrakte en de nadruk kwam steeds meer te liggen op landbouwkorporaties, te vergelijken met de staatsboerderijen in de Sovjet-Unie, en op de kapitaalsintensieve agroindustrieën. Deze kapitaalsintensieve en vérgaand gemechaniseerde landbouwindustrieën moesten met hun .wetenschappelijke' landbouwmethodes de landbouwproduktiviteit in korte tijd met sprongen omhoog doen gaan. De ondernemingen die in de agro-industrie investeerden waren nauwelijks geïnteresseerd in een verbetering van de Iraanse landbouw. Bedrijven als Shell, Dow Chemical en John Deere wilden de agro-industrie alleen m a a r gebruiken als doorgang voor het beschermen van de aanwezige belangen in de oUe of als ingang n a a r nieuwe, meer winstgevende investeringen.

Een voorbeeld van zo'n agro-industrie: In 1968 was het Koezestan W a t e r en Energie Buro het beu nog langer te wachten op een enorme produktiviteitsverhoging van de boeren op het Dez Ivigatie Projekt en gaf de stukken land op een lange-termijn basis van dertig jaar uit aan binnen- en buitenlandse agro-industrieën.

In 1973 waren de ongeveer 1.011.750 ha. van het Dez Irrigatie Projekt over de volgende agro-industrieën verdeeld: - Hashem Maraghi Agro Industrie van Iran en Amerika (20.000 ha, verpacht in 1969 aandeelhouders (tot eind 1974): Hashem Maraghi Development Co, California . . . . 5 1 ^ First National City Bank, New York 30% Iranian's Bank, Teheran 10% Drie individuele aandeelhouders 9% - Iran - California Corporations (10.000 ha, verpacht in 1970) aandeelhouders (tot eind 1974): Trans World Agricultural Development Corp 30% Bank of Amerika International Financial Corp 20%

John Deer Corp 10% Dow Chemical Corp 10% etc.

- Iran Shell Cotts Corporation (14.700 h a verpacht in 1971) aandeelhouders (tot eind 1975): Shell International Ltd 70,5% Agricultural Development Fund of Iran 15% Bank Omran (Pahlawi Foundation) 10% etc.

- International Agricultural Corporation of Iran (16.000 ha, verpacht in 1971) aandeelhouders (tot eind 1975): Chase Manhattan Bank 15% Mitsiu (Japan) 5% Bank Melli Iran (in overheidshanden) 5% Ahwaz Sugar Beet Factory 15% Dramond A Cattle (New Mexico) 15% Hawaiian Agronomics 15% etc.

Deze lijst is onvolledig overgenomen.

Volgens (Seilleit is de belangrijke oorzaak voor het mislukken van de agro-industrie het algemene falen van dit type van grootschalige landbouw. Tenslotte wijst de schrijver nog eens op de diplomatieke, ekonomische, politieke en militaire steun die dit korrupte regime kreeg van zulke uiteenlopende giganten als de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie en China. De rol van Amerika, de belangrijkste steunpilaar van het krakkemikkige Sjah-regime is voldoende bekend.

De olie en de strategische ligging van Iran is door Amerika misbruikt geworden om Iran door wapenleverancies en adviseurs aan zich te binden en het te bombarderen tot Amerika's regionale politie-agent.

In vergelijking daarmee is de ekonomische en militaire steun van de Sovjet-Unie gering. CJeilleit: „De diplomatieke en politieke steun is echter des te meer van belang vanwege de gewenste rust aan de duizend kilometer lange noordelijke grens met de Sovjet-Unie en de steun voor het onderdrukken van de binnenlandse oppositie. Als antwoord op de strategie van de Koude Oorlog ontwierp de Sovjet-Unie de strategie van de vreedzame koëxistentie, die wat betreft Iran haar vruchten begon af te werpen in 1963. Sinds die tijd is de Sjah een wijs en bevriend staatshoofd en worden de handelsbetrekkingen (zelfs militaire leveranties) en de ekonomische samenwerking steeds verder uitgebreid."

De Chinese omhelzing van de Sjah, een van de meest aktieve strijders tegen het ,Sovjet-ekspansionisme en hegemonisme', bereikte h a a r hoogtepunt tijdens het vriendschapsbezoek van de Chinese partijleider Hwa-Kwo-Feng eind augustus 1978. Aan deze buitenlandse steun die onder andere ook nog gegeven wordt door de Bondsrepubliek, Japan, Groot-Brittannië, Frankrijk etc, heeft de binnenlandse opstand van het volk een abrupt einde gemaakt.

Mare Geilleit: ,De Witte Revolutie'. Balans van een hervormingsprogramma in Iran. Uitgeverij Ordeman (Rotterdam 1979) Prijs: ƒ 11,-.

iran: universiteiten vooraan in de strijd Mohammed Zahedi is de in Brussel wonende voorzitter in ballingschap van de Organisatie van de Demokratische Jeugd en Studenten van Iran.

Hij is een van de weinigen, die niet hals over kop n a a r zijn land is vertrokken om daar mee te strijden.

Volgens M. zijn de universiteiten al dertig jaar het intellektuele centrum van het verzet tegen de Sjah. In tegenstelling met Biegel zijn het volgens M. niet de maoïstische of anarchistische groepen die er de plak zwaaien, m a a r valt vooral de invloed van de jongerenafdeling van de marxistische Toedeh-partij op te merken. Ook is er een sterke religieuze oppositie die uiteenvalt in een burgerlijk liberale fraktie en een meer radikale fraktie. Naast studenten zijn ook de bedienden en hoogleraren bijzonder aktief in het verzet. Medische studenten werden ingeschakeld in de noodhospitalen.

Op 8 september 1978, zwarte vrijdag, liepen leden van de universitaire gemeenschap vooraan in de betogingen. De meerderheid van de 800 doden waren studenten. Vanaf

september trokken de linkse studenten n a a r de bedrijven om daar de arbeidskomitees te ondersteunen, want de ervaring h a d al wel geleerd dat men meer heil kon verwachten van stakingen dan van de cynische woorden van Khomeiny ,,gedood worden in Allah's n a a m leidt n a a r het paradijs". Andere studenten organiseerden het verzet vanuit de talrijke buurtkomitees in en rond de hoofdstad Teheran.

Ook in de toekomst zal de rol van de universiteiten belangrijk blijven al was het m a a r voor de dringende alphabetiseringskampagnes en het elementaire gezondheidswerk van medische teams op het platteland, aldus Mohammed.

En terwijl overal in de wereld de miljardenrekeningen worden opgem a a k t van de bestellingen die verloren gingen en het aantal autoloze zondagen al wordt geschat, blijven de arbeiders in de olieindustrie staken en negeren zij de oproepen van de nieuwe machthebbers.

E.V.

Olieschaarste in Teheran, januari. Inwoners van Teheran duwen hun wagens langzaam voort in de lange rij die voor een tanicstation te wachten staat. Onder de ruitenwissers van de voorste auto staat op een stukje papier ,258', het volgnummer in de rij . . . Deze ver-van-ons-bed-show in Iran wordt weldra een dicht-bij-ons-bedshow, dixit Vara-Visie presentator W. L. Brugsma.

Nu de strijd tegen de Sjah bijna is gestreden willen linkse gewapende groepen verder gaan. Zij beschouwen de voorbije strijd slechts als een eerste stap. thb 22 - 16 februari 1979

Vervolg van pag. 7

Iran duidelijk de rechtse flank vormen in de oppositie.

B: Dat is om het voor een westers publiek een beetje duidelijk te maken. Er zitten daar natuurlijk wel enkele keiharde Gij sens bij, m a a r ook anderen. Deze Ayatolla is echt geen Gij sen, die m a n heeft wel strikte ideeën over de Islam, m a a r op het vlak van sociale rechtvaardigheid, betere inkomensverdeling etc. is hij best socialistisch te noemen.

Betekent dat nu dat het in de Islamietische buurlanden van Iran ook kan gaan rommelen?

B: Jazeker, neem nou het buurland Irak, met een grote Sjiitische bevolking, met het probleem van de Koerden. De socialistische regering van Irak heeft Khomeiny het land uitgezet om, de Sjah een plezier te doen. Natuurlijk zullen de gebeurtenissen in Perzië een weerslag hebben op Irak, zoals trouwens ook op Saoedie-Arabië. En in Egypte zal president Sadat zeker wat meer rekenschap moeten geven aan de beweging van de Moslimse broederschap.

Eddie Vaes

Procter & Gamble Benelux N.V. Divisie Nederland Wij zijn (de Necierlan(dse vestiging van Proder & Gamble, een internationaal opererencie Amerikaanse prociucent van artikelen voor massa consumptie.

Dat wij hierin een van de grootste en meest succesvolle ondernemingen ter wereW zijn, is voor een belangrijk (deel toe te schrijven aan de kwaliteit van ons marketing management. Onze marketing reputatie is dan ook „second to none".

In onze Nederlandse marketing afdeling werken momenteel 15 academici in het Produkt Management. Deze jonge en enthousiaste groep medewerkers is verantwoordelijk voor de marketing van zeven merken, die een belangrijke plaats op de Nederlandse markt innemen. Met het oog op verdere expansie zoeken wij enige

JONGE ACADEMICI VOOR HET PRODUKT MANAGEMENT Wij verzorgen een zeer grondige opleiding in het Marketing Management.

Deze opleiding geschiedt „on the job", m.a.w. men krijgt op de praktijk gerichte, voortdurend groeiende taken en opdrachten. Wij vin(den het daarbij noodzakelijk dired verantwoordelijkheid te delegeren. Door deze methode van training leert men binnen enige jaren merken met miljoenen omzetten succesvolte leiden.

Hiertoe staan aanzienlijke budgetten tot uw beschikking.

PENDRAGON SPORT De Eindhovense studenten atletiekvereniging .Asterix' organiseerde dit j a a r de NUKatletielccross. Zij werd gehouden op z a t e r d a g 10 februari jl. in het Echhardtse Bos. Tilburg n a m a a n dit evenement met drie dames en vijf heren deel.

In totaal deden ongeveer 65 personen mee.

In het ploegenklassement is Delft met 22 p u n t e n eerste geworden.

Tilburg skoorde niet minder d a n 223 p u n t e n en werd vierde (in totaal deden vier ploegen mee!)

In het individuele strijdperk waren de heren nog beter. Onze beste m a n was Henk Walbeek met een 38e plaats. Zijn tijd over 7500 meter (slecht b e g a a n b a a r en gevaarlijk vanwege ijs en modder) was 30 m i n u t e n en 5 sekonden.

De de 38e 42e 44e 466 53e

volledige uitslag wat betreft heren: Henk Walbeek; 30.05 Wim Heyman: 30.43 Peter ter H u u r n e : 30.55 M a r t i e n v. d. Wijdeven: 31.27 Paul Goes: 33.46

Zelfs n a het binnenkomen van onze laatste m a n kwamen er nog lopers binnen, te weten een p a a r oudjes, die voor spek en bonen meededen.

Alleen de dames konden de Tilburgse eer hoog houden.

(Afstand 2500 meter) 4e Ine de Langen: 10.29 6e Margriet van Vliet: 11.03 7e Marleen Verswijveren: 11.33 Ter vergelijking: De snelste bij d e heren was Henk Lindner u i t Delft, tijd 23.56.

Bij de dames Christine Schelbuis uit Nijmegen, tijd; 9.19.

Onze stijl van werken is open en fair. Wij hechten groot belang aan inventiviteit en doorzettingsvermogen van onze Marketing medewerkers, üw carrière wordt geheel gebaseerd op uw eigen prestaties. Wij promoveren uitsluitend uit eigen rangen. Dit „promotion-from-within" principe vergt dat u op jonge leeftijd (onder 30) bij ons begint en dat u zich lange tijd bij ons op uw plaats voelt.

De richting voor uw studie is voor ons niet van belang, wel een duidelijke commerciële belangstelling, üw studie resultaten moeten goed zijn, maar ook aktiviteiten daarbuiten worden op prijs gesteld. Beroeps- of bedrijfservaring is geen vereiste.

Indien u belangstelling heeft voor een funktie in het Produkt Management, of nadere informatie verlangt, bel ons dan op of stuur een brief, ü krijgt per omgaande antwoord.

Procter & Gamble Benelux N.V. Divisie Nederland ta.v. Personnel Department Heer Bokelweg 25,3032 AD Rotterdam, telefoon: 010 - 65 97 22

De v e r k l a r i n g voor d e niet zo florissante uitslag ligt voor de h a n d . De Tilburgse boslopers sporten voor h u n plezier. Het resultaat is niet het hoogste goed.

Heb je ook zin om in een leuk sfeertje in d e W a r a n d e wat te sporten: loop d a n mee. ledere donderdagmiddag om 16.00 u u r vanaf de Studentensporthal.

10

het departement verzenden en het Stichtingsbestuur inlichten in verband met het deel van de verzekeringen dat destijds uit eigen middelen is gedaan.

officieel KOMMUNIQUE HOGESCHOOLRAAD t FEBRUARI 1979 1 De hogeschoolraad besluit de herziene begroting 1979 voor overige lasten en appartuur als een voorlopige begroting vast te stellen. Reden hiervoor is de onzekerheid over het door het departement toe te wijzen bedrag en het feit dat op dit moment verschillende knelpunten bestaan die (nog) niet kunnen worden afgewogen.

De r a a d verzoekt het Kollege van Bestuur, gezien het grote verschil tussen de beschikbare middelen en de aanvragen van fakulteiten en diensten, met klem bij de mmister aan te dringen op verhogmg van het aan de KHT in het vooruitzicht gestelde bedrag.

Voorts a a n v a a r d t de r a a d imaniem een motie, waarin de mening wordt uitgesproken, dat binnen afzienbare tijd alleen een volwaardige Csub)-fakulteit der letteren met een doktoraal examen volgens het Akademisch Statuut en voor elke student de mogelijkheid een eerste graads leraarsbevoegdheid te verkrijgen een ontlasting van de huidige letteren fakulteiten kan betekenen. Het KvB wordt verzocht deze motie als uitgangspunt te hanteren bi] de onderhandelingen met het departement.

5 Dienst Onderwijs en Onderzoek Bij nader inzien en gelet op de mogelijkheid dat een door de koordmator letteren in te stellen onderzoek de wenselijkheid oplevert het talencentrum in de subfakulteit letteren onder te brengen heeft het Kollege van Bestuur besloten op zijn aanvankelijk voornemen terug te komen om de DOG nader te struktureren.

6 Budget onvoorzien 1977 Het Kollege van Bestuur heeft besloten een garantiesubsidie te verstrekken ten behoeve van het European American Seminar dat m juni 1979 aan de hogeschool wordt gehouden.

Verder is afgewezen een verzoek om subsidie voor een kolloquium m Noord wijk en is toestemming verleend voor de vervanging van twee huur-apparaten bij DBH en DRC voor nagenoeg dezelfde huurprijs.

7 Kommissie Hoger Onderwijs Noord-Brabant Op verzoek van Gedeputeerde Staten heeft het Kollege van Bestuur als zijn vertegenwoordiger in de statenkommissie voor het Hoger Onderwijs benoemd dr. G. van den Heuvel, adjunkt-sekretaris van de hogeschool.

2 De hogeschoolraad besluit positief te adviseren ten aanzien van de oprichting van een bijzondere leerstoel psycho-sociale stress.

3 De r a a d besluit de maximum opnamekapaciteit van eerstejaarsstudenten voor 1979-1980 als volgt vast te stellen-

rechtsgeleerdheid ekonomische wetenschappen sociologie psychologie

275 410 115 160

Voorts verzoekt de raad het KvB in het kader van de vrijstelling van de meerjarenafspraken aan te dringen op een zodanige toename van de personeelsformatie dat alle eerste voorkeuraanmeldingen gehonoreerd kunnen worden.

De griffie van de hogeschoolraad.

KOMMUNIQUE KOLLEGE VAN BESTUUR 13 FEBRUARI 1979 1 Buiten Universitaire Leden Hogeschoolraad Mede in verband met een tussentijdse ontstane vakature is de procedure besproken die het presidium heeft voorgelegd om te komen tot een aanbeveling voor buiten universitaire leden van de raad. Het Kollege van Bestuur za.! zo mogelijk spoedig een reaktie van de zijde van het Stichtingsbestuur daarop vragen.

2 Beleidsnota AVC Het Kollege van Bestuur heeft een nota van het AVC aanvaard waarin de liquidatie van de bestaande TVstudio alsmede het jaarlijks vervaardigen van 'n tweetal TV- of film-produkties wordt voorgesteld en zal de financiële uitvoerbaarheid hiervan doen nagaan De nota zal aan de Hogeschoolraad worden gezonden.

3 Onderzoekpool Het Kollege van Bestuur heeft in principe besloten tot verlenging van de toewijzing van een plaats uit de onderzoekpool a a n een projekt voor de subfakulteit ekonometrie en zal voor zoveel nodig daarover een Hogeschoolraadsbesluit uitlokken.

4 Verzekeringen Het Kollege van Bestuur heeft zich opnieuw beraden op de kwestie van de te verzekeren gebouwen van de hogeschool en de van het Rijk te verkrijgen garanties alvorens die verzekeringen zouden worden opgezegd.

Het Kollege van Bestuur zal daarover een bnef aan

algemeen OPROEP GEZOCHT Wist u, d a t er nog steeds ]onge mensen zijn die door omstandigheden niet bij h u n ouders k u n n e n wonen en die toch de gezinssituatie m e t k u n n e n missen'' Wi] weten dat vele jongeren bewust vertrekken uit het gezin of tehuis om een situatie te zoeken die beantwoordt a a n h u n behoeften Vele van deze jongeren kloppen a a n bij het JAC en worden d a a r opgevangen Wij, de werkgroep gastgezinnen, steunen het JAC door deze jonge mensen k o r t d u n g of langdurig op te vangen Momenteel lopen meer jongeren weg d a n wij op k u n n e n vangen Daarom hebben wij besloten via dit stuk echtparen, samenwonenden en alleenstaanden op te roepen, die deze jongeren, die met redenen de vorige situatie ontvlucht zijn, r u i m t e en a a n d a c h t willen geven Wil je meer weten over deze vorm van samenwerken, kom d a n n a a r - Het JAC Nieuwl and s t r a a t 1, Tilburg Telefoon 013 - 435977, of - Roel v a n Gurp Gerard de Bondtstraat 6, Tilburg Telefoon 013 - 351893

Het s p r e e k u u r van prof Kolnaar is verzet van m a a n d a g 16 00 u u r n a a r vrijdag 9 00 tot 10 30 u u r

OPRICHTING PRIVAATRECHTELIJK PLEITGENOOTSCHAP In november 1978 is de aanzet gegeven tot de oprichting van een privaatrechtelijk pleitgenootschap De aktiviteiten zullen op de eerste plaats bestaan uit het organiseren van pleitbijeenkomsten w a a r a a n de h a n d van een opgegeven casus door twee partijen een pleidooi zal worden gehouden, w a a r n a door een uit drie personen bestaande r e c h t b a n k een .vonnis' zal worden gewezen Tevens ligt het m d e bedoeling ekskursies, voordrachten en uitwisselingen met verwante pleitgenootschappen uit a n d e r e steden te organiseren terwijl u i t e r a a r d het gezelligheidsaspekt m e t zal worden vergeten Het is de bedoeling d a t er eens per m a a n d een pleitbij eenkomst zal worden gehouden, zodat een lidmaatschap beslist m e t (te) veel tijd hoeft te kosten In geld uitgedrukt komen de kosten neer op een jaarlijkse k o n t n b u t i e v a n ƒ 15,- terwijl van h e n die n u lid worden tot september ƒ 7,50 zal worden gevraagd Op donderdag 1 m a a r t zal op het Olof-komplex de eerste pleitbij eenkomst worden gehouden, a a n v a n g 16 00 u u r ZIJ die zich nog m e t hebben opgegeven en hiervoor belangstelling hebben zijn d a n van h a r t e welkom Er is d a n ook nog gelegenheid zich als lid op te geven met dien verstande dat (voorlopig) alleen doktoraal studenten m a a n m e r k i n g komen Kontaktadres J Vervoort, Zouavenlaan 41, Tilburg.

TE KOOP IN BERKEL-ENSCHOT Tussenwoning met voor- en achtertuin, CV en doorzonkamer. Op eerste verdiepmg drie slaapkamers en douche. Via vaste trap naar vierde slaapkamer/ hobbykamer op de tweede verdieping.

Inlichtingen: Koningin Emmastraat 12, Berkel-Enschot, telefoon 013-332331.

11

DOKTORAAL STAATSRECHT In het Diktatenmagazijn zijn verkri)gbaar - Overdruk uit P J Oud, Handboek voor het Nederlandse gemeenterecht, - Kabmetsfarmatie 1977, - Ontwerp-Kaderwet specifiek welzijn De twee laatstgenoemde stukken zijn of worden behandeld m de vierdejaars werkkoUeges

ONDERWIJSKOMMISSIE BASISOPLEIDING (OCB) De Onderwijskommissie Basisopleiding vergadert op woensdag 21 februari om 15 30 u u r m K-23 Op de agenda staat onder meer.

- studieverbreding propaedeuse 1978 - 1979 - tussentijds verslag van de onderwij skoordinator propaedeuse 1978 - 1979 - voorbereiding propaedeuse 1979 - 1980 BIBLIOTHEEKKOMMISSIE De bibliotheekkommissie vergadert op m a a n d a g 19 februari a a n s t a a n de om 15 30 u u r m K-23 Op de agenda staat onder meer - vertrek d r J Terwmdt en v a k a t u r e bibliothekaris SOCleeszaal - verdeling van het boekenbudget 1979 - dokumentatiecentrum maatschappijleer - kaderreglement bibliotheekkommissies - skriptotheek - aanschaf boeken in de vorm van mikrofiches - databanken POST-AKADEMISCHE KURSUSSEN In de eerste helft van 1979 worden v a n u i t de subfakulteit vier post-akademische kursussen verzorgd, te weten I .Multivariate analysetechnieken' Cvakgroep statistiek en methoden van onderzoek). ÏI .Modernisering en intermediaire s t r u k t u r e n ' Cvakgroep algemene sociologie) III .Bevolkmgsprognostiek' (vakgroep demografie) IV ,Training van onderwij sgedrag bij maatschappijleer' C,team lerarenopleiding) Tijdens het eerste semester v a n dit akademisch j a a r is bovendien v a n u i t de vakgroep agologie een k u r s u s aangeboden o n d e r de titel ,Het gebruik van sociaalwetenschappelijke inzichten m processen van opbouwwerk'.

PAO-ORGAAN Prof Zijderveld is gekozen tot voorzitter van de landelijke kommissie die de oprichting voorbereidt van een PAO-orgaan voor de sociale wetenschappen (PAO = post-akademisch onderwijs) Aan de voorbereidmgskommissie zal op kosten v a n het d e p a r t e m e n t een s e k r e t a n s worden toegevoegd die voorlopig bij de Katholieke Hogeschool Tilburg zal worden gestationeerd STUDIEVERBREDING PROPAEDEUSE Door het b e s t u u r is gekonkludeerd dat het raadsbesluit van 16 december jl a a n g a a n d e het p r o g r a m m a .studieverbreding' m e t op verantwoorde wijze uitvoerbaar is Aan de eerstejaars studenten is inmiddels meegedeeld d a t er in het tweede semester v a n het studiej a a r 1978 -1979 geen p r o g r a m m a studieverbreding zal plaatsvinden Het b e s t u u r is doende om m overleg met de algemene onderwijskommissie (AOC) een regeling te ontworpen om de opgetreden problemen m d e toekomst te vsrmijden „SOCIALE PSYCHOLOGIE VAN TWEE- EN GROEPSGESPREKKEN" Het doktoraal kollege ,,Sociale psychologie v a n tw»e- en groepsgesprekken" (J. v a n Dooren) is verschoven van vnjdag's 10 30 tot 12 30 u u r n a a r dinsdag's 13 30 tot 15 30 u u r , met i n g a n g v a n 13 februari a s Plaats G-40 (psychologisch laboratorium) t h b 22 - 16 februari 1979

voor deze pagina angela ballen (66)2277

Cinema Posjet ZONDAG 18 FEBRUARI AANVANG: 20.30 UUR EEN FILM VAN MARTIN SCORSESE MET ROBERT DE NIRO Deze film van Martin Sorsese gaat niet over de grote misdaad zoals die voorkomt In de Godfather, maar over de straatmisdaad, de kleine jongens In hun eigen wijk van de wereldstad New York. Charlie, gespeeld door Harvey Keitel, Johnny Boy (de Niro), Michael en Tony zijn jeugdvrienden.

ZIJ hangen altijd rond In Tony's bar Charley heeft een verhouding met Theresa, die Little Italy, een Italiaanse wijk in New York, wil verlaten maar Charley blijft in de buurt omdat hij hoopt dat zijn oom Giovanni hem een restaurant zal geven. Zijn oom wil echter dat hij met met Johnny Boy en Theresa omgaat.

Entree is ƒ 2,50 en het lidmaatschap kost f 3,-.

Posjet

koorwerk hun mannetje staan.

Hard Road symfonische hard rock Hard Rock is een groep bestaande uit vijf enthousiaste jongens, die na jarenlang ervaring te hebben opgedaan met diverse andere formaties besloten samen de groep Hard Road op te bouwen. Na een jaar werken aan een eigen repertoire, kreeg de groep zijn eerste suksesvol optreden in Rotterdam. Vanaf die tijd hebben ze een geheel eigen plaats veroverd die hen tot een goed te beluisteren groep maakt.

Als laatste treedt de groep Aorta op dia vooral in ons land al een goede reputatie heeft opgebouwd. De muziek van Aorta is beïnvloed door verschillende stijlen, variërend van jazz tot easy-llstening, van jazzrock tot swingende latm-achtige muziek. Op het moment speelt Aorta uitsluitend eigen materiaal, wat de groep automatisch een eigen gezicht geeft. Het enthousiasme van de groep is een belangrijke basis voor de verdere ontwikkeling van Aorta.

Op deze middag zullen ook de verschillende kranten en andere nieuwsmedia uitgenodigd worden zodat de groepen de aandacht krijgen die ze verdienen. Aanvang 2 uur, zaal open 1 uur.

GROEPENPRESENTATIE i Op zondagmiddag 18 februari wordt in Posjet een zogenaamde groepenpresentatie gehouden, dat wil' zeggen dat een aantal groepen die al een redelijke bekendheid genieten de kans krijgen zich een weg te banen in het landelijke muziekgbeuren.

Op deze zondagmiddag komen drie groepen op het podium namelijk: Odessa, Hard Road en Aorta. De groepen treden in deze volgorde op Odessa New Wave.

De bezetting van Odessa is die, zoals die van een Rockband anno 1979 behoort te zijn, nl. tweemaal gitaar, bas, drums, keyboards en niet te vergeten zang. Deze zang is een van de belangrijkste komponenten van de Odessa groepssound. De band beschikt over drie meer dan uitstekende zangers, die lead, maar ook in het

Studium Generale Gerania 20 FEBRUARI - AULA 12.30 TOT 13.30 UUR Gerania is een zesvrouwsformatie Cora Hollema (saxofoon) Carollen Schonfelt (trompet) Ichje Henneman (piano, rock-viool) Regina Gotter (bas) Ansje Rietbergen (drums) Carolien Frenkel (zang) Gerania is een zesvrouwsformatie die optreedt vanaf het Tweede Nationale Vrouwenfestival in het Vondelpark.

Ze treden nu overal In het land op, en hun repertoire varieert van jazz blues, rock tot soul

Amerika

februari

Negen weken als groepsleider(ster) In een kinderkamp of als instrukteur (trice) in teamsporten en tennis, Judo paardrijden, gymnastiek, zwemmen,' zeilen, etc, of handenarbeid fotografie, toneel, dans, muziek en kamperen. Voor: stude'nten, onderwijzers, groepsleiders, etc. in de leeftijdskategone van 18-35 jaar, met ervaring in het werken met kinderen. Zij dienen elf weken beschikbaar te zijn in de periode juni tot en met september en vlot engels te spreken.

Twee weken vrij om op eigen gelegenheid door Amerika te reizen.

Kosten: de reis naar Londen en zakgeld.

Bel of schrijf om brochure: Camp America, Postbus 2310 Apeldoorn, Telefoon 055-257024

Wintersport R.S.S. & A.C. Er bestaat noq steeds de gelegenheid voor aller Nederlandse studenten om te gaan skién met de Rotterdamse Studenten Ski & Alpen Club. De R.S.S. & A.C. heeft hiervoor de beschikking over een chalet In Zeil am See te Oostenrijk. Dit is een uitermate goed skigebied voor beginners en gevorderden. Bovendien ligt het bekende wintersportcentrum Kaprun in de onmiddellijke nabijheid. Het verblijf in het chalet wordt georganiseerd op basis van half pension, wat volledlq verblijf met uitzondering van de lunch Inhoudt, ledereen die meer Informatie of een folder wil hebben kan bellen naar. Wintersport R.S.S. & A.C., Voorschoterlaan 127, 3062 KL Rotterdam, tel. 010-123849 Ma. t/m do.

20 30-23.30 uur Vrijdag 10.00-12 00 uur

VRIJDAG 16 FEBRUARI Stadsschouwburg, 20.15 u u r .Steilewandrace'; nieuw kabaretp r o g r a m m a v a n Gerard Cox, Simone Kleinsma en Leoni J a n s e n ZONDAG 18 FEBRUARI MEiranatha, 11 oo u u r : Weekendliturgie Stadsschouwburg, 12 30 u u r Koffiekonsert door ,Trocadero' met muziek uit de twintiger jaren Trefsentrum .Posjet', 14.00 u u r : Groepenpresentatie. Optreden v a n Odessa, Hard Road en Aorta MAANDAG 19 FEBRUARI Olof, 19 30 u u r : Eerste les d a n s k u r s u s voor beginners Olof, 20.15 u u r .

Jules Croiset speelt ,Een zekere Vincent'. Entree ƒ2,50 DINSDAG 20 FEBRUARI Katholieke Hogeschool, Aula, 12.30 u u r : ,Gerania', een zesvrouwsformatie die optreedt vanaf het tweede Nationale Vrouwenfestival m het Vondelpark Organisatie: S t u d i u m Generale.

Olof, 19.30 u u r : Eerste les d a n s k u r s u s gevorderden.

M a r a n a t h a , 20.00 u u r Open avond bedoeld voor leden en geïnteresseerden Olof, 20.30 u u r : Katechesekursus Theseus, 21.00 uurFilm: .Die verlohrene Ehe d e r C a t h a n n a Blum'.

Entree f 1,-. Alleen voor leden.

WOENSDAG 21 FEBRUARI Trefsentrum .Posjet', 20 30 u u r : Het Trojaanse Paard speelt .Tot de dood ons scheidt'. Entree ƒ 6 . - .

)

Koningswei, 20.30 u u r .

Films .Keefman' van W o u t e r van Leeuwen; ,Scrim' van Jacob Bijl en .Grote Klaas, kleine Klaas' van Pieter Verhoeff.

DONDERDAG 2(2 FEBRUARI Olof. 12.00 uurLezing van Mevr. Franssen van de Konsumentenbond. (Lezing met lunch, tijdig intekenen op d e kroeg).

Katholieke Hogeschool, CZ-40, 13 30 u u r : Film in k a d e r van cyklus J o h n Heartfield.

Organisatie: S t u d i u m Generale.

M a r a n a t h a , 20 00 u u r : Extra algemene ledenvergadering Koningswei, 20 13 u u r : Stampkonsert. Derde konsert o l.v Harry Spamaay VRIJDAG 23 FEBRUARI Stadsschouwburg, 20 15 u u r Kamavalsshow met bal

s

ymaZm^/e^ „Matsertjes" kunnen worden opgegeven bq de redaktie. Tot 30 woorden kosten ze f2t5ö; onder nummer f 1,~ extra Reaktiea op advertenties onder nummer naar de redaktie sturen.

TER OVERNAME AANGEBODEN. Nederlands J u r i s t e n b l a d 1972 tot en met 1977. J a a r g a n g e n ook afzonderlijk verkrijgbaar. Inlichtingen, telefoon 040 - 850773.

Aldl

ij kroondocenten, ongekroonde koningen der ekonomische fakulteit, ons wordt groot onrecht gedaan", sprak hoogleraar Karel Knolr a a p tot een aantal gelijkgestemden in een samenkomst die iets van een vergadering weghad ook al was de sfeer d a a r eigenlijk iets te besloten voor. De uitgelezenen hadden de deur waarachter zij zaten hermetisch afgesloten, zelfs hadden zij nog een stukje kauwgum in het sleutelgat gepropt om binnengluren te voorkomen. Ook werd er niet genotuleerd, tenminste niet als Karel Knolr a a p er geen toestemming voor gaf. „In feite heeft de oprichting van de Bakoenin-universiteit bij mij het ongenoegen in ontreddering doen doorslaan", sprak de voorzitter van de ekonomische fakulteitsraad. „Deze ongeregelde instelling pikte ons de braafste medewerkers en studenten af om h e n ook te verpesten en wij bleven met een verketterde groepering die liever demokratiseert dan kathollseert" „Roddelaars en sfeerbedervers", riep Tiemen Tijm uit, „ze breken notabene bij je m om in persoonUjke papieren te snuffelen om zodoende weer stof op te doen voor onwaarheden." „Alsof wij alleen bijbaantjes zouden hebben voegde GUbert Goudsbloem d a a r a a n toe, „de studenten zitten toch ook m de fakulteitsraad en sommigen zelfs in een vakbond." Om zo b ^ meerderheid h u n wil door te drijven", zuchtte de voorzitter van die raad. „Ha, meerderheid, h a h a meerderheid, haha, ik lach om die meerderheid" lachtte Karel Knoh-aap hysterisch. „Verzwaar het studiepakket nog maa^ een beetje, dan; zuUen we eens zien wie op den duur hier meerderheid is Glombovsky of niet." „Wat heeft die er n u mee te maken?" „Hij is ook een produkt van de meerderheid", huilde Knolraap redeloos „alüjd die verschrikkeUjke meerderheid, terwijl wij jaren krom hebben

moeten liggen om kroondocent te kunnen worden. Huu, huu! en dan zouden we nog niet de dienst uit mogen maken. Men luistert niet n a a r ons huu, h u u ! .?We moeten weigeren nog een dekaan te leveren, we moeten tot het uiter« J ^ ™ Yf* ''^*^^" ^^ werkuren van de studenten en we moeten onze eertijds getrouwen op de Bakoenm terug gaan halen en ze verplichten om auen op bepaalde kandidaten te stemmen voor de fakulteitsraad. Verder moet onze kroondocentenstem voor drie gaan tellen in die vergadering" zei de dekaan. Zijn voorstel werd met gejuich begroet. Een van de hoogleraren sprak wel de vrees uit dat als er nog meer kollege gegeven zou ^ • t ^ u ^ u ^ ^?.' ^ ' ' ^ ^^^ gedrang zou komen met zijn eigen kennis en met zijn bijbaantjes. Hij werd gerustgesteld door de anderen die verklaarden dat hij dan het best examens af kon nemen in multiepelsjois. „Dan k u n je amjd later de juiste antwoorden opzoeken in de handboeken."

Ook de frekwentie van de fakulteitsraadvergadermgen was velen een doom m het oog. „Als het gebeurd zoals wij willen, d a n hoeft er eigenUjk helem a a l niet meer vergaderd te worden", knipoogde Karel Knolraap. Tussen net gelach door die deze opmerking met zich meebracht, besloten de hoogleraren om het m a a r wel te doen. „Laten we de omvang van de r a a d dan ook m a a r meteen vergroten. Als we dan vier keer per jaar de dekreten van ons en het bestuur d a a r afkondigen weten meteen een hoop mensen wat er moet gaan gebeuren. Dat is gemakkelijk", stelde Tiemen Tijm voor „Dan weet ik hoe we m het vervolg al die lastige jongens moeten gaan noemen die de voorkauwsels van h u n kroondocenten tot zich hebben te bulderde ^^"^^^^""^^ ^ ^ ^ ^ Knoh-aap: „Kroongetuigen." De vergaderuig In een lichtvoetige en opgeluchte stemmmg trokken zij even later n a a r de Bakoenm om h u n vroegere lotgenoten v a n het anarchistische juk te bevnjdea „Dat we gefrustreerd zijn, dat zullen ze weten", zongen ze en „Wij zijn de mennekes van plezier Al wat dat ze zeggen geeft geen zier."

J

Ek(