tilburgs hogeschoolblad - jaargang 8 - nr. 14 - 19 maart 1971
Stalpers: Onderwijs en onderzoek zijn te weinig maatschappelijk relevant De hoogleraren Arntz, De Moor, Stalpers, de medewerkers Van Dooren, Keune en Wentink, plus drie nog te benoemen studenten: ziedaar een nieuwe stuurgroep van de Sociale Faculteit. Hun opdracht luidt: het uitwerken van gedachten en praktische voorstellen omtrent een nieuwe oriëntatie voor sociologisch en psychologisch onderzoek en onderwijs. Meer speciaal heeft deze .ontwikkehngsgroep' zich voor de vraag gesteld: Moeten de gedragswetenschappen na een lange fase van beschrijven en verklaren niet nadrukkelijk de fase ingaan van diagnose en therapie. Of anders gezegd: moet de voornamelijk descriptieve, analytische en causaal verklarende oriëntatie van de gedragswetenschappen niet uitgroeien in een uiteindelijk agogische oriëntatie. Bezinning op de oriëntatie was een voorstel van de huidige voorzitter van de faculteit, professor J. A. Stalpers. De faculteit heeft zijn instemming aan dit voorstel gegeven. In een gesprek met het THB ging prof. Stalpers dieper op de achtergronden van zijn voorstel in. Prof. Stalpers: „De term .ontwikkelingsgroep' klinkt mij soms wat te aanmatigend Toch hoop ik dat deze groep een ontwikkeling op gang zal brengen of - wat misschien een juistere term is zal versnellen. W a n t waar gaat het om? Misschien is het in eerste instantie het gemakkelijkst het probleem aan te duiden door te wijzen op een achterstand van de gedragswetenschappen in vergelijking met de technische en medische wetenschappen. Op het gebied van de positieve wetenschappen is het voor iedereen vanzelfsprekend, dat de wetenschapsbeoefening daar in belangrijke mate een eindpunt zoekt in een toepassingsleer, in een technologie. Hetzelfde is het geval met de wetenschappen omtrent de levensverrichtingen, die eindigen in een medicologie, een leer van de geneeskunde. Men neemt er geen genoegen met beschrijvingen en verklaringen, maar vraagt om aanwijzingen
heden daartoe waren voor psychologie en sociologie uiterst beperkt. Maar deze mogelijkheden nemen nu toe en ook het besef dat deze mogelijkheden er zijn. De psychologie is, wat de mogelijkheid
Prof. dr. J. A. Stalpers
tot verbetering van de situatie. Deze therapeutische of agogische oriëntatie - want zo kun je dit noemen - sluit niet uit, dat hier of daar sommige onderzoekers uit een soort geabstraheerde nieuwsgierigheid de wetenschap óm de wetenschap mogen ontwikkelen, maar de grote regel dient te zijn, dat het onderzoek een aanwijsbare waarde moet hebben voor de technische of genees kundige praktijk. Het gekke is nu, dat deze gedachtengang zich niet met dezelfde vanzelfsprekendheid en helderheid voordoet in de sociale wetenschappen. Deze zijn heel lang beoefend om meer inzicht te krijgen in de mens, om beschrijvingen en verklaringen te geven van het menselijke en maatschappelijke leven. Maar men was uitermate aarzelend om uitspraken te doen van richtinggevende aard. Ik geloof overigens wel, dat deze aarzeling terecht was. Uitspraken waarbij je aangeeft welke ingrepen gewenst zijn veronderstellen dat de wetenschap in staat is prognoses te geven en de mogelijk-
1
t h b 14 - 19 m a a r t 1971 verscllijnt tweewelielijlts