DEZE SUPERGELEIDENDE RING FUNGEERT ALS VEELDEELTJESQUBIT. EEN STROOM VAN MILJARDEN ELEKTRONEN LOOPT TEGELIJKERTIJD LINKSOM EN RECHTSOM DOOR HET METAAL (ZIE DE PIJLTJES).
[CREDIT: TU DELFT, HANS MOOIJ]
dat bij de tijdschaal waar we momenteel mee werken, het verschijnsel niet relevant is. Dat kan wel zijn, maar voor de toekomstige ontwikkelingen is het wel degelijk van belang. Gelukkig reageerden ook veel mensen enthousiast. Vaak hadden ze nog nooit op die manier over decoherentie nagedacht.” Van Wezel is ervan overtuigd dat de toepassing van quantumcomputers in principe mogelijk is. “Wat ik me wel afvraag, is hoe lang de overheid en het bedrijfsleven nog bereid zijn het onderzoek te financieren. Men is over de hele wereld al 25 jaar bezig en nog steeds bestaat de quantumcomputer alleen op papier. We komen weliswaar steeds dichter bij, maar de heilige graal is nog niet gevonden.” Wat er nodig is om financierders enthousiast te houden, is een doorbraak die het hele proces in een stroomversnelling brengt. De nieuwe Leidse onderzoeksre-
sultaten lijken wat dat betreft enkel roet in het eten te gooien. “Dat valt wel mee”, lacht Van Wezel. “Iedereen is het erover eens dat het belangrijk is dat we de fundamentele principes van de quantummechanica beter leren begrijpen. Al die jaren van onderzoek hebben bovendien al ruimschoots hun nut bewezen, want een aantal ‘bijproducten’ bleek heel interessant te zijn. Sommige nieuwe beveiligingssystemen maken bijvoorbeeld gebruik van de principes van de quantummechanica, en ook de optica heeft er veel baat bij gehad.” En dan is er natuurlijk het vooruitzicht van wat de quantumcomputer voor ons kan betekenen als hij er eenmaal is. “De mogelijkheden zijn ongekend. Het aantal toepassingen is nog lang niet uitgeput, en ook de wetenschap zal er zeker van profiteren. Dat vooruitzicht biedt voldoende motivatie om door te gaan.” nienke beintema
37