Sjá vinna í Snæfellsjökulsþjóðgarði 2004

Vinnuferð Snæfellsnes 17. – 21. júní 2004 Verkefni með Bresku sjálfboðaliðum, BTCV Þátttakendur frjá Sjálfboðaliðasamtökum um náttúruvernd, Sjá Þorvaldur bílstjóri, Eyþrúður dóttir Þorvaldar, Björg og undirrituð, Dóróthea, lögðum af stað frá Reykjavík um kl. 15.30, í fallegu veðri, sólskin og heiðbjart.

Dagur 1.

Við stoppuðum við Búðir á Snæfellsnesi og fengum okkur göngutúr. Þorvaldur sýndi okkur brunn sem er þar skammt frá. Fyrir 14 árum síðan voru Sjálfboðaliðasamtökin í vinnuferð einmitt til að grafa fram þennan brunn sem þá var alveg fullur af sandi. Nú er yfirbygging sem hindrar að brunnurinn fyllist aftur af sandi.

Við komum að Gufuskálum um kvöldmatarleitið, þar sem Bretarnir voru með íbúð til afnota. Við heilsuðum upp á Mark, Emmu, Ann, Darryl og Paul, sem er verkstjóri Bretanna. Þau eru öll frá Bretlandi nema Darryl sem er frá Suðurafríku. Okkur var boðin kvöldmatur og úthlutað herbergjum. Á Gufuskálum eru landverðir þjóðgarðsins einnig með íbúð. Við hittum Eygló, fyrrum félaga Sjá, sem hannaði fallega Sjá merkið. Fleirri landverðir voru Ásta og Þórunn, sem ég kynntist á námskeiðinu á Hólum í fyrra.

Kvöldið var mjög fagurt og við sátum lengi útivið, Þorvaldur spilaði á gítar og tók lagið með Björgu og Eyþrúður skoppaði um á grasinu. Ég gerði fátt annað en að bara njóta stundarinnar.

Dagur 2 Á föstudag hittum við Þröst landvörð, sem vinnur með Bretunum sem verkefnastjóri. Við keyrðum að Djúpalónssandi. Þar er verið að leggja nýja gönguleið á kafla yfir í Dritvík. Sú fyrri, er of nálægt háu brúnunum og hefur sjór og vindur grafið undan, svo hættulegt er að ganga þar. Veðrið var all gott, en ekki mikið sólskin. Við unnum að þessu verkefni yfir daginn. Eftir vinnu vorum við nokkur sem skruppum yfir í Ólafsvík í sund. Um kvöldið eldaði Þröstur fyrir okkur lambalæri og ljúffenga súkkulagðiköku með flöskuþeyttum rjóma.

Dagur 3 Laugardagurinn var skýjaður og með regnúða, en veðrið fór batnandi og um hádegi var sólin farin að skína og skyggnið gott. Snæfellsjökull birtist og sást allur annað slagið. Við héldum áfram að vinna við stígagerð við Djúpalónssand og vorum núna að laga stíg frá bílastæðinu niður að sjó austan við göngstíginn sem fer beint niður á Djúpalónssand. Þessi göngustígur kemur inn á gamla þjóðleið sem áður var notuð af mönnum á leið í verið í Dritvík. Við unnum allan daginn við þennan stíg að jafna stígstæðið með því að skrera ofan af þúfum og laga kantana. Við bárum líka í möl, og þar var Eyþrúður dugleg að keyra hjólbörur. Stígurinn er um 150 metra langur.

Björg eldaði fisk í kvöldmat og Þorvaldur útbjó sallat.

Um kvöldið fórum við Sjá félagar í Öndverðunes og skoðuðum okkur um. Þar eru margar tóftir, viti og brunnurinn Fálki. Við fórum líka út að vita sem er við Svörtuloft. Þar eru fuglabjörg og gaman að skoða þar. Yndislegt veður var og erfitt að fara í háttinn. Við Björg fylgdumst með sólinni, sem fór að setjast upp úr hálf eitt.

Dagur 4 Fyrir hádegi á sunnudag var unnið við Írskrabrunn, sem er í nálgd við Gufuskála. Þorvaldur var í botni brunnsins og mokaði í fötu, og við hin mynduðum keðju til að koma sandinum upp. Í brunninum var ekkert vatn að sjá þegar við byrjuðum, en í lokin var farið að safnast smá vatn. Veðrið var áfram gott og sólin skein á heiðum himni.

Eftir hágdegismat fórum við í skipulagða gönguferð með landvörðum þjóðgarðarins. Sæmundur Kristjánsson var leiðsögumaður og voru Fiskibyrgin í nálgd við Gufuskála skoðuð. Sæmundur sagði okkur frá, að talið sé að þessi

fiskbyrgi hafi verið notuð frá 13. öld. Hann er með sína eigin tilgátu um tilkomu þessa 236 byrgja, sem er að Írar hafi notað þau sem bænahús fyrir landnám norræna manna. Við gátum skoðað eitt byrgjana, sem er alveg heilt, en flest eru rústir. Næst fórum við að Írskrabrunni og þar er byrgi skammt frá. Þetta byrgi er stærra en fiskibyrgin og er ekki með þaki. Sæmundur telur að þetta gæti hafa verið kirkja hjá Írum. Á leið til baka að Gufuskálum fórum við með ströndinni og skoðuðum lendingastað bátanna, sem réru þar fyrr á öldum. Hér er hægt að sjá förin eftir kili bátanna í steinum og stéttum sem lagðar höfðu verið í fjörunni. Í náld við lendingastað eru tóftir og þar hefur sjór gengið á tóftirnar og í ljós kemur fullt af fiskibeinum og öðrum beinum. Þetta er sem sagt ruslahaugar frá því í þá daga.

Eftir þessa fróðlegu og skemmtilegu ferð kvöddum við og lögðum af stað heim. Þorvaldur bauð okkur ferðafélögum í kaffi og ljúffenga köku í litla sæta kaffihúsinu á Hellnum. Veðrið var svo fallegt að mæðgin, Þorvaldur og Eyþrúður fengu sér fótabað í sjónum. Þorvaldur skilaði okkur Björgu svo í Reykjavík um hálf tíu. Þetta var mjög skemmtileg og fróðleg ferð og veðrið upp á sitt besta.

Sjá þáttakendur í vinnuferð: Þorvaldur Ö. Árnason Eyþrúður Ragnheiðardóttir Björg Ólínudóttir Dóróthea Lárusdóttir BTCV þáttakendur: Paul Ireland Mark von Rossum Emmu Goode Ann Simpson Darryl Collenbrander Þjóðgarðsvörður: Guðbjörg Gunnarsdóttir Landverðir: Þröstur Ólafsson Eygló Harðardóttir (?) Ásta Þórunn Höfundur skýrslu og verkstjóri: Dóróthea Lárusdóttir.