Sjá í Alviðru undir Ingólfsfjalli 2013 og 2014

Kerið, Alviðra og Öndverðarnes á 14. – 15. sept. 2013 Síðustu vinnuferðirnar sumurin 2013 og 2014. Uppskeruhátíð síðdegis í Alviðru bæði árin.

Texti: Þorvaldiur Örn Árnason. Myndir Ragnheiður E. Jónsdóttir Veðrið laugardag inn 14. sept. 2013 var bjart og stillt og gekk á með smáskúrum. Daginn eftir var kominn norðan strekkingur. Þátttakendur: Þorvaldur Örn (verkstjóri), Ragnheiður Elísabet, Sveinn, Grétar Einarsson, Jóhanna Berghild, Jóhanna Jónannesdóttir, Margrét Baldursdóttir, Margrét Guðmundsdóttir og Sigrún Gunnlaugsdóttir. Mættum öll um morgunin nema Sigrún og Margrét Guðmundsdóttir komu um miðjan dag og tóku að sér að útbúa veislu kvöldsins ásamt Jóhönnu Jóhannesdóttur.

Dagskrá 2013: kl. 9:30 Brottför úr Mjóddinni í Rv. kl. 10:45 Hittumst við Kerið í Grímsnesi. Fengum þar frían aðgang, skoðuðum staðinn gaumgæfilega í ljósi hugmynda sem Sveinn gerði grein fyrir eftir að hann og Gunnar Skaftason, framkvæmdasjóri Kerfélagsins fóru í þangað í vettvangsathugun fyrir rúmrí viku síðan. Við bárum saman við myndir frá vinnu Sjá við Kerið 1990 og réðum ráðum okkar þar. Samtökin hafa verið beðin um ráð hvernig vernda megi náttúruna þarna vegna ágangs ferðamanna. Okkur leist vel á þær hugmyndir sem Sveinn kynnti. Heiða tók margar myndir, m.a. þessar, og er augljóst að þarna þarf að taka til hendinni. Samtökin unnu þarna brautryðjendastarf 1989 og 1990.

Kerið er á æskuslóðum Jóhönnu Jóhannesdóttur og miðlaði hún okkur fróðleik allar götur fá upphafi bílaaldar, en leið hennar til Reykjavíkur lá þarna um.

Ekki varð frekara samstarfi við Kerfélagið.

Öndverðanes 2013 kl. 12:45 Hittumst við í Alviðru, opnuðum húsið, settum kyndinguna á, fjarlægðum dauðar flugur, hituðum vatn og fengum okkur hádegissnarl og ræddum málin. kl. 14:00 Vinna hófst vinna okkar í Öndverðarnesi, í dásamlega fallegu umhverfi við ármót Sogs og Hvítár. Gönguleiðin sem við höfum verið að lagfæra er á bakka Sogsins hinum megin.

Nú löguðum við gönguleiðina frá sumarbústaðnum þar sem við enduðum árið áður og allar götur út á tangann þar sem Hvítá og Sogið mætast, en þangað hafði enginn okkar komið áður. Við klipptum kjarr úr götunni og bættum í stikum, en nóg er til af þeim í Alviðru. Við höfðum þó ekki málningu til að mála topp þeirra rauðan.

Við könnuðum framhald gönguleiðarinnar upp með Hvítá (þessar leiðir eru merktar á gönguleiðakort Alviðru) en komum fjótlega að mjög þéttu kjarri. Brutumst með erfiðismunum gegnum kjarrið til baka til bílanna. Sáum að þarna þyrfti að vera sauðfé! Héldum síðan til veisluhalda í Alviðru.

Alviðra 2013 Sigrún Gunnlaugsdóttir og Margrét Guðmundsdóttir keyptu inn fyrir lokaveislu okkar og útbjuggu hana ásamt Jóhönnu Jóhannesdóttur þannig að veislan hófst strax þegar stígaverkafólkið kom í hús kl. 18. Maturinn var dýrðlega góður og fólkið skemmtilegt með afbrigðum. Því miður þurftu Sveinn, Margrét Baldurs og Jóhanna Jóhannesd. að fara heim kl. 19 en við hin héldum áfram samveru og umræðum, m.a. um samtökin okkar og hugsanlega framtíð þeirra. Á að efla þau, eða e.t.v. leggja þau niður?.Okkur þótti erfitt að hugsa sér þau hverfa af sjónarsviðinu þó okkur sé ljóst að ekki hefur gegnið vel að fá yngra fólk til liðs við þau.

Á myndinni sjást þau sem ekki fóru heim eftir veisluna 14. sept. 2013 Eftir morgunverð að evrópskum hætti morguninn eftir þrifu konurnar eldhúsið og reyndar alla neðri hæðina og var ekki vanþörf á. Þorvaldur og Grétar gengu á Ingólfsfjall allar götur upp á Inghól og reistu við hluta af gríðarmörgum þéttum stigum á þeirri leið.

Fleiri myndir eru 2 albúmum á fésbókarsíðu Sjá: Kerið 2013 (15 myndir) og Alviðra og Öndverðanes 2013 (13 myndir). Með Alviðru- og öndverðanesalbúminu er þessi texti: kl. 14 laugard. 14. sept 2013 hófust 6 sjálfboðaliðar handa í Öndverðarnesi, í dásamlega fallegu umhverfi við ármót Sogs og Hvítár. Við löguðum gögnguleiðina frá sumarbústaðnum þar sem við enduðum í fyrra og allar götur út á tangann þar sem Hvítá og Sogið mætast, en þangað hafði enginn okkar komið áður. Við klipptum kjarr úr götunni og bættum í stikum, en nóg er til að þeim í Alviðru. Við höfðum þó ekki málningu til að mála topp þeirra rauðan.

Við könnuðum framhald gönguleiðarinnar upp með Hvítá (þessar leiðir eru merktar á gönguleiðakort Alviðru) en komum að mjög þéttu kjarri. Brutumst með erfiðismunum gegnum það til baka til bílanna. Þarna vantar sauðfé! Svona þétt kjarr er bara til ama. Þrjár heiðurskonur keyptu inn og útbjuggu mat í Alviðru og hófst veisla strax og stígaverkafólkið kom í hús kl. 18. Maturinn frábær og fólkið skemmtilegt með afbrigðum. Því miður þurftu þrír að fara heim kl. 19 en við hin héldum áfram samveru og umræðum, m.a. um samtökin okkar og hugsanlega framtíð þeirra. Á eð efla þau, eða leggja niður?.Okkur þótti erfitt að hugsa sér þau hverfa af sjónarsviðinu þó ljóst sé að ekkert gengur að fá yngra fólk til liðs við þau.

Eftir morgunverð að evrópskum hætti þrifu konurnar eldhúsið og neðri hæðina. Karlarnir tveir gengu á Ingólfsfjall allar götur upp á Inghól og reistu við hluta af gríðarmörgum stigum á þeirri leið.

Alviðra undir Ingólfsfjalli laugardaginn 13. sept. 2014 Nutum samveru í þessu húsi Landverndar, réðum okkar ráðum og héldum áfram að lagfæra göngustíginn meðfram Soginu í Öndverðarnesi, sem við unnum í 3 síðustu haust. Mæting í Alviðru kl. 10 eða eftir samkomulagi. Umsjón: Þorvaldur Örn. Það mættu 8 manns um kl. 10 í Alviðru og hófu störf í Öndverðanesi um kl. 11. Við byrjuðum við beitarhúsatóftirnar við enda bílvegarins þaðan sem gengið er í neðsta bústaðinn. Þar fundum við greiða leið (sem hefur áður verið bíl- eða traktorsslóði) meðfram gömlu túni og áfram með vesturjaðri barrskógarreitarins allt þar til komið var að stígamótum. Þar var ágætt skilti með uppdrætti af öllum gönguleiðum í Alviðru, sams konar og er heima á hlaði í Alviðru við hlöðuna. Þar yfirgáfum við traktorsslóðann sem hélt áfram til austurs en tókum að leita að bestu gönguleið beint að Hvítá, eins og merkt er á kortið, og áfram út á nesið þar sem við enduðum í fyrra. Þurfti að klippa mikið kjarri alla þá leið. Verkið sóttist vel, enda bættust 3 við um kl. 14. Af þeim 11 sem þarna unnu voru 3 stálpuð börn sem sýndu áhuga og stóðu sig ákaflega vel.

Verkinu lauk um kl. 17 og gengum við áfram spölkorn upp með Soginu og framhjá neðsta bústaðnum að beitarhúsatóftunum. Þar hittum við Jón nokkurn, einn af eigendum bústaðarins og tókum spjall við hann.

Hann var sem unglingur sumardrengur í Alviðru, fyrst hjá Árna og síðan Magnúsi, en foreldrar Jóns byggðu bústaðinn 1928. Jón lumar á fróðleik um sögu Alviðru á þessum tíma. Það kom okkur á óvart að flotið hefur vatn inn í búastaðinn oftar en einu sinni þegar flóð koma í Hvítá að vetrarlagi, einkum þó þegar Hagavatn hljóp fram við það að haft í Farinu rofnaði. Þar með hafa Sjálfboðaliðasamtökin lokið við að opna mjög fallega gönguleið um Öndverðanes með Soginu og spöl upp með Hvítá.

Leið þessi er merkt á gönguleiðakort, bæði við stíginn, heima í Alviðru og á áningarstað við þjóðveginn gegnt Öndverðanesi handan við Sogið. Nú er t.d. hægt að leggja bílnum við skálann Þrastarlund og ganga þaðan meðfram Soginu að ármótunum, áfram spölkorn upp með Hvítá og síðan gegnum skóginn, fyrst eftir göngustíg og síðan malarvegi þeim sem liggur að bústöðunum. Einnig eru ýmis tilbrigði við þessa leið sem sjá má á áðurnefndum kortum. Átta röskar eldri heiðurskonur (allar félagar í Sjá) komu í Alviðru um kl. 14 og undirbjuggu glæsilega veislu sem hófst þar upp úr kl. 18. Samtökin lögðu til hráefni nema hvað Eydís Fransdóttir, náttúruverndarkona og tómstundabóndi á Vatnsleysuströnd, gaf okkur grænmeti og egg. Þá vorum við alls orðin 21 talsins og feykigóð stemming. Að máltíð lokinni voru málin rædd og framtíð samtakanna skoðuð í ljósi fortíðar og reynslu síðustu ára. Fram kom sterkur vilji til að halda starfinu áfram og ná árangri í að fá fleira og helst yngra fólk til þátttöku. Það næði ekki nokkurri átt að einungsis erlendir sjálfboðaliðar kæmu að náttúruvernd hér. Það stæði okkur næst að virkja og hafa áhrif á Íslendinga.

Fram kom sú tillaga að leggja áherslu á fjölskyldufólk, m.a. foreldra, afa og ömmur með börn á öllum aldri. Meira hefur verið um börn í ferðum í sumar heldur en undanfarin ár og hafa þau staðið sig vel í vinnunni, haft gaman af og eflaust er þar sáð frækornum að því markmiði samtakanna ,,að efla vitund fólks um gildi náttúruverndar” og ,,gefa þeim kost á að starfa með örðum með sama áhugamál” (sjá 2. grein laganna).

Magnea Einarsdóttir kom, sá og sigraði með því að kveða nokkrar stemmur við góðar undirtektir og leggja margt gott til málanna. Þorvaldur tók síðan gítarinn og var sungið góða stund.

Dagskránni lauk um kl. 10 um kvöldið og fóru þá flestir heim, en 7 gistu, þrifu húsið morguninn eftir og fóru heimleiðis fyrir hádegi. Í Alviðru komu Þorvaldur, Sveinn, Grétar, Björn, Jóhanna Berghild, Guðmundur, Ólöf, Anika, Anton, Snædís, Sigrún Gunnlaugsd., Jóhanna Jóhannesd., Margrét Baldursd., Margrét Guðmundsd., Svava, Kamma, Lilja, Helga Ágústína og Magnea.