Van een recreatief blowtje in het weekend tot een jarenlange GHB-verslaving. Renee Kelder, die in 2004 nog aan een journalistiekopleiding aan de HU begon, schrijft in haar boek De parttime-junkie over haar leven vol drugs.
VERSLAAFD
aan GHB
Hoe kwam je in aanraking met GHB? ‘Ik ging op mijn negentiende op kamers in Utrecht. Het meisje met wie ik ging samenwonen, ontmoette ik tijdens het introductiekamp van de School voor Journalistiek. Ze was een feestbeest en gebruikte veel drugs, ik nam alleen af en toe een blowtje. Mijn eerste buisje GHB nam ik gewoon thuis op de bank. Daarna is het snel gegaan.’ Hoe gevaarlijk is GHB? ‘GHB klinkt onschuldig: het is een lichaamseigen stof, goedkoop en de kater is nihil. Maar GHB is verschrikkelijk verslavend en je kickt sneller af van heroïne dan van GHB. Out gaan door GHB is bijvoorbeeld levensgevaarlijk.’ Hoe vaak ben jij out gegaan? ‘Ontelbaar vaak, sowieso meer dan honderd keer. Ik heb de angst daarvoor nooit onderkend. Ik vond het heel normaal, een lachertje. Maar experts zeggen dat out gaan hetzelfde is als een narcose zonder dat je aan de beademing zit.’ Je maakte je eigen GHB. Hoe deed je dat? ‘Ik maakte met mijn ex-vriend elke maand
een liter GHB. We haalden gootsteenontstopper bij de Gamma, velgenreiniger – de hoofdgrondstof – bestelden we op internet en gedistilleerd water kochten we in de supermarkt. Dat gooiden we in de juiste verhoudingen bij elkaar in de pan. De GHB deden we in reageerbuisjes van 5 centimeter. Ik nam vaak vier buisjes op een avond.’
reikt. Ik vertelde dat ik niet gelukkig was en dat we vaak huisfeestjes hadden. Uiteindelijk stond ze zelf op de stoep om met mij en mijn vriend te praten.’
Heeft je naast omgeving nooit iets gemerkt? ‘Nee, nooit. Ik heb mijn studie maatschappelijk werk in vier jaar afgerond en kreeg een baan in – geloof het of niet – de verslavingszorg. Mijn zus en ouders hebben nooit iets gemerkt. Ook niet toen ik GHB nam tijdens familieweekenden.’
Hoe ging het afkicken? ‘Ik ben cold turkey afgekickt, gewoon thuis bij mijn moeder. Dat was een hel. Ik werd doodziek, kreeg psychoses en ging zelfs een paar keer door een delier. Van de afkickkliniek moest ik daarna het contact met mijn ex-vriend en andere vrienden breken. De afkickkliniek was kut. Tijdens de praatgroepen moest ik zeggen: “Ik ben Renee, ik ben verslaafd”. Bah. Het afkicken en een nieuw leven opbouwen heeft drie jaar gekost.’
Waarom heb je je verslaving uiteindelijk opgebiecht? ‘Mijn hondje Flip gaf een bepaald verantwoordelijkheidsgevoel. Ik zie hem als mijn kindje voor wie ik moet zorgen. Ik ging door Flip minder gebruiken, maar zag mijn vrienden wel elke dag onder invloed. Dat trok ik niet. Tijdens het wandelen en bellen met mijn moeder heb ik haar steeds weer een puzzelstukje over mijn verslaving aange-
Kan jij nu rustig een biertje drinken? ‘Zonder problemen. Ik wil nooit meer gebruiken en zal dat ook nooit meer doen. Geen pil, geen blowtje, geen GHB. Het gezegde “eens verslaafd altijd verslaafd” gaat voor mij niet op. Ik geniet tegenwoordig van rust, reinheid en regelmaat. Heftig hè?’ \\ JV Het boek Cold Turkey van Renee Kelder ligt voor € 18,95 in de winkel
10062014 TRAJECTUM#10
25