Jan werkt hard aan zijn vitaliteit
Taart en complimenten voor Peters wereldwerkgever
Viva España: de grenzen aan het pensioen van Kees en Bianca
COLUMN
Lang leve de zij-instromer!
Naast chauffeur ben ik ook mentor. Alweer tien jaar. Een onmisbare aanvulling op mijn chauffeurswerk. Ik hoor namelijk nog eens iets. De collega’s die vanaf hun geboorte weten dat ze in hun vaders (of moeders) voetsporen gaan treden, zijn niet de meest interessantste personen die naast mij in de cabine plaatsnemen. Na bijna dertig jaar in het vak ken ik die verhalen. Daarbij hoef ik ze ook bijna niets te leren. Sterker nog, ze weten het vaak beter dan ik. Nee, geef mij maar een zij-instromer. Dat zijn personen met een apart verhaal. Als ik er een paar noem, zou je denken dat het titels van een spannend boek zijn: ‘De oplichter zonder rijbewijs’, ‘De kunstschilder en zijn drie Afrikaanse vrouwen’, ‘De gescheiden huisvrouw’, ‘De stuiterende buschauffeur’ en ‘De snurkende nachtwaker’. Het is slechts een greep uit de vele mensen die zij-instromen en mij meenemen in hun leven.
Iedereen heeft een verhaal. Terwijl de één onderuitgezakt met de armen over elkaar naast me zit en zich het eerste halfuur beroept op zijn zwijgrecht, gaat de ander direct los. Nog voordat we de slagboom gepasseerd zijn, heb ik het levensverhaal inclusief smeuïge details al te horen gekregen. Mijn bijrijdersstoel doet niet onder voor de bank van een psychiater. Zo leer ik ook nog eens wat. Ik kan je van alles vertellen over drones, het reinigen van medisch gereedschap, dieren-pathologie, skydiven, vliegschema’s bij de KLM en dat sommige lesbiennes best met een man het bed willen delen zolang hij zich maar ontdoet van alle lichaamsbeharing.
Afijn. Over de eerdergenoemde ‘born-to-be-truckers’ nog dit: zij vormen vaak de crème de la crème van ons vak. Hen begeleiden levert de makkelijkste mentordagen. Ook fijn. Dus rectificeer ik de kop van deze column: ‘Lang leve iedereen!’
Coen van Extel, (mentor)chauffeur bij Sanders|Fritom
IN DIT NUMMER
Drie zij-instromers 4
Jan gaat voor fit en vitaal 12
Dit zegt de cao 15
Aandacht voor femicide 16
Pascal Essers is CNV-kaderlid 20
TON-panel 23
Groepsportret Van Wieren Special 26
Pensioenverhaal 32
Bart en Arjan Schreuders in ’t zonnetje 37
Strip 40
Agenda 41
In beeld: Mammoet 42
Puzzel 50
Adressen en colofon 51
ZIJ-INSTROMERS
4
Zij-instromers Samantha, Arian en Jordy werkten eerst in een ander vakgebied, maar kozen voor een baan in het transport. Zij gooiden het over een andere boeg en zijn er blij mee. 26
16
Het is het ergste wat een mens kan overkomen. Wim en Monique vertellen over de moord op hun dochter Sanne. “We waren in shock.” Collega’s namen het werk over in de maanden na haar dood. GROEPSPORTRET
Een heel normaal bedrijf met een speciaal gevoel: het geheim van Van Wieren Special.
42
Het ontmantelen en dichten van de Groninger gaswinputten gaat jaren duren. Een megaklus kleurrijk in beeld gebracht.
ZIJ-INSTROMERS
‘Blij met mijn overstap’
Ze werkten al een tijdje in een ander beroep, maar het chauffeursvak lonkte. Jordy, Arian en kozen voor het transport. Als zij-instromer rijden zij nu met veel plezier op de vrachtwagen door binnen- en buitenland.
Samantha Mous is 36 jaar woont in Ridderkerk werkt 5 maanden bij Schenk
Tanktransport uit Papendrecht rijbewijs CE sinds november 2023
Van koerier naar vrachtwagenchauffeur
Voor de liefde verhuist Samantha Mous in 2021 van Venlo naar Ridderkerk. Al heel lang droomt ze ervan om vrachtwagenchauffeur te worden. Die droom komt uit: ze haalt haar rijbewijzen en doet ervaring op. Daarna kiest ze voor het tanktransport. “Ik hou van stoer werk en wilde op een brandstoftankwagen werken.”
Ze heeft lang haar en gelakte nagels, maar dat zit Samantha bij haar werk niet in de weg. “Bij brandstoftransport sleep je met grote slangen”, vertelt ze. “Ik vind het niet erg om vies te worden. En als er een nagel afbreekt, is er geen man overboord.”
Niet meer tussen vier muren
Na de middelbare school kiest Samantha voor de opleiding autotechniek. “Die heb ik niet afgemaakt, want op mijn achttiende wilde ik liever geld verdienen.” Ze werkt onder andere bij een autoschadebedrijf.
Als ze naar Ridderkerk verhuist, staat één ding vast: ze wil niet meer tussen vier muren werken. Samantha wordt koerier voor een bloemenbedrijf. Ze geniet van het rijden, maar de lange werkdagen breken haar op. “Ik heb een bonusdochter van elf jaar. Daar wil ik ook tijd voor hebben.” Haar vriend ziet op internet dat Euser Transport zij-instromers zoekt. “Van jongs af aan was het mijn droom om op een vrachtwagen te rijden. De opleiding was te duur om zelf te betalen. Nu kreeg ik die kans.”
Gesjouw
Samantha gaat naar een testdag van het Sectorinstituut Transport en Logistiek (STL) in Nieuwegein en krijgt groen licht. “Ik ben er trots op dat ik mijn C-rijbewijs in één keer heb gehaald. De theorie vond ik pittig.” Ze slaagt in één keer voor haar theorie en praktijk. Ze bevoorraadt tankstations met
consumpties. “Ik vond het erg zwaar, al dat gesjouw met rolcontainers. Ik kreeg last van mijn schouders.” Ondertussen lest ze voor haar CE-rijbewijs.
In november 2023 behaalt Samantha haar CE-rijbewijs. Vijf dagen in de week vervoert ze groenten en fruit. “Het werk met pallets vond ik minder zwaar dan rolcontainers, en ik had een elektrische pompwagen.” Hoewel ze geniet van het werk, begint het toch te kriebelen als ze brandstoftankwagens ziet. Ze solliciteert bij Schenk Tanktransport.
Specialisatie
Bij Schenk moet een chauffeur minimaal 18 maanden rijervaring hebben. Samantha heeft dat nog niet. “Bij Schenk vonden ze het leuk dat ik initiatief nam. Ik heb een dag meegereden en toen is het balletje gaan rollen. In september 2024 kon ik hier beginnen. Ik ben blij dat Schenk mij deze kans biedt.”
Voordat ze kan beginnen als tankchauffeur, moet ze een ADR-certificaat met specialisatie vervoer in tanks halen. “Het basiscertificaat was niet moeilijk. Voor het ADRT ben ik een paar keer gezakt. Ik stond op het punt om het op te geven, maar dat zou mijn eer te na zijn.”
Zware slang
Bij Schenk werkt Samantha vier dagen per week. Elke woensdag en in het weekend is ze vrij. Ze start met het bevoorraden van
transportbedrijven. “Met een zware slang in mijn hand klom ik op tanks om ze met diesel te vullen.” Ze is blij als ze in oktober drie weken wordt ingewerkt om Tango-tankstations te bevoorraden: dat werkt spreekt haar veel meer aan. “Alleen op pad gaan was in het begin spannend. Maar mijn collega’s zijn top. Ik kan ze altijd bellen als ik iets niet weet. Ze houden, net als ik, van een geintje. Als vrouw moet je niet op je mondje gevallen zijn.”
Rustige rijstijl
Gemiddeld bevoorraadt ze zo’n drie tankstations per dag en moet ze twee keer laden. “Als ik mijn tank van 43 kuub laadt, duurt dat ongeveer een uur. Bij het lossen van de brandstof sta ik naast mijn wagen, in weer en wind. Zo kan ik alles in de gaten houden om zo de veiligheid te garanderen. Nu Samantha met brandstof rijdt, heeft ze haar rijstijl aangepast. “Ik rijd veel rustiger, vooral in bochten. Met een tank vol brandstof wil je niet omkiepen.”
Verantwoordelijkheid
Samantha houdt van de verantwoordelijkheid die bij haar werk komt kijken. “Ik heb vijf verschillende compartimenten in mijn tank. Daar kunnen verschillende brandstoffen in. Als ik een pallet groenten omkieper, is er niets aan de hand. Maar als ik diesel in een Euro 95-tank los, dan is de schade niet te overzien. Ik moet geconcentreerd werken. En daar houd ik van.”
Arian van Meer is 46 jaar woont in Alphen (NB) werkt 1 jaar bij Mila Transport in Bavel rijbewijs C sinds november 2024
Boerenzoon kiest voor de transportwereld
Twee generaties lang boert de familie Van Meer op hun boerderij in Alphen. Arian staat klaar om het familiebedrijf over te nemen. “Helaas kreeg ons gemengde bedrijf definitief geen vergunning in het kader van de Wet Natuurbescherming. Het laatste vee vertrok in 2021. Dat deed veel pijn.”
Voor Arian betekent dit het einde van zijn droom om het familiebedrijf voort te zetten.
Zijn hele leven werkt Arian buiten. Hij is gewend om vroeg op te staan en hard te werken. Kantoorwerk past niet bij hem. Hij kiest er bewust voor om niet in de agrarische sector te gaan werken. “Het leek mij het best om een nieuw hoofdstuk te beginnen in een andere sector. Ik houd van autorijden en sleutel graag aan oldtimers. Zo kwam ik terecht in het transport.”
Te lange dagen
Arian wordt chauffeur B bij een bedrijf in koel- en verstransport. Hij maakt daar dagen van zestien uur. “Dat hield mijn lichaam niet vol. Na twee jaar lag ik in het ziekenhuis. Ik zat tegen een hartaanval aan. Gelukkig is mijn hart weer helemaal hersteld en heb ik geen restschade.”
Omdat het chauffeurswerk Arian goed bevalt, wil hij toch verder. Na zijn revalidatie solliciteert hij bij Mila Transport in Bavel. Hij gaat aan de slag als chauffeur BE.
Alles aanpakken
Arian heeft het naar zijn zin bij zijn nieuwe werkgever. “Ik heb leuke collega’s. De één is nog gekker dan de ander. Daar pas ik goed bij. En ik heb mooie ritten door Nederland en de Benelux. Elke avond ben ik op een normale tijd thuis. En lukt dat niet, dan bel ik even: ‘Hé schat, ik ben vanavond laat’.”
Bij Mila zien ze de inzet van Arian. “Ik pak al het werk aan dat gedaan moet worden. Ik heb ook mijn heftruckpapieren en als ze
mij in de loods nodig hebben, sta ik daar. Geef mij een bezem en ik veeg de loods schoon. Op de boerderij was ik ook gewend om alles aan te pakken. Daarom wilde ik ook mijn C-rijbewijs halen.” Tijdens een functioneringsgesprek, afgelopen juni, krijgt Arian de vraag of hij zijn vrachtwagenrijbewijs wil halen. Hij zegt volmondig ‘ja’.
Sleutelen aan oldtimers
Arian gaat naar een testdag van STL. Zijn reactievermogen, Nederlandse taal, concentratie en rijcapaciteiten worden daar getest. Mila Transport regelt de subsidieaanvraag bij SOOB. Daarna kan Arian met de theorie beginnen. “De module II Techniek ging mij het makkelijkste af. Dat komt omdat ik veel sleutel aan oldtimers. In de wet- en regelgeving heb ik de meeste tijd gestoken.”
C-rijbewijs
Na het halen van zijn theorie beginnen de rijlessen. “De eerste keer dat ik moest afrijden ben ik gezakt. Ik heb toen extra
lessen gehad. Mijn CE ga ik niet halen, want bij Mila rijden we alleen met bakwagens.”
Met zijn C-rijbewijs op zak krijgt Arian voorlopig ritten naar vaste klanten. “Door veel te rijden maak ik me de vrachtwagen eigen. Op de boerderij reed ik vanaf mijn twaalfde op alles met een motorblok. Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat. Als ik iets niet weet, bel ik met een collega of naar kantoor. Het is echt ‘team Mila.’ Hier voel ik me thuis!”
Viking
Mila Transport is ook blij met Arian. Op de Facebookpagina van het bedrijf wordt Arian in de spotlights gezet. “Daar ben ik trots op. Ze noemen mij Viking, omdat ik in mijn vrije tijd verkleed als viking naar fantasyfeesten ga. Mijn mascotte Haegar gaat ook altijd mee in de wagen. Of ze mij nu in de loods zetten, op de vrachtwagen of een gewone auto – ik doe het allemaal met plezier voor team Mila.”
Ken je iemand die vrachtwagenchauffeur wil worden?
Dan zijn de ikwordvrachtwagenchauffeur-instapdagen misschien iets voor hem of haar. Je kunt op deze dagen meerijden in een vrachtwagen, in gesprek met werkgevers en nog veel mee. Meer info over de instapdagen: ikwordvrachtwagenchauffeur.nl
Jordy Eilers is 28 jaar woont in De Lier werkt 2,5 jaar bij H.Z. Logistics in Maasdijk rijbewijs CE sinds 1 juni 2023
Uit de keuken, op de trailer
Jordy Eilers werkt vanaf zijn vijftiende in de horeca. Dan wordt een familielid chauffeur bij H.Z. Logistics in Maasdijk. Dat lijkt Jordy ook wel wat. “Mijn werk was routine geworden. Het was tijd voor een nieuwe uitdaging.” Jordy besluit om chauffeur te worden.
Jordy begint zijn loopbaan in de horeca als afwashulp. Af en toe mag hij helpen met het snijden van groenten. “Zo ben ik het vak ingerold. Ik vond het mooi om van een standaardproduct iets lekkers te maken.” Na zijn vmbo-diploma volgt hij de driejarige opleiding Zelfstandig werkend kok. “De horeca is teamwork: niet zeuren en doorgaan. Je staat de hele dag op je benen. Vooral in de zomer is het hard werken en moet je tegen stress kunnen.”
Machtig gevoel
Jordy werkt elf jaar als kok. Maar zijn werk is routine geworden en Jordy wil ontdekken of het beroep van chauffeur wat voor hem is. Hij gaat een paar dagen met zijn schoonvader, die vrachtwagenchauffeur is, op pad. “Ik zag wat een mooi beroep het is en wilde kijken of ik mijn rijbewijzen kon halen.” Jordy stuurt een open sollicitatie naar H.Z. Logistics. Daarna volgt een STL-testdag bij rijschool Wierks in Dordrecht. “Ik vond het heel spannend. De eerste keer zelf rijden in een vrachtwagen was bijzonder. Het gaf mij een machtig gevoel om in zo’n groot ding te rijden.” Bij H.Z. Logistics begint Jordy in de loods. Na zijn proeftijd gaat hij blokken voor zijn theorie en haalt het in één keer.
Mentorchauffeur
Met zijn theorie op zak begint Jordy aan zijn rijlessen. Ondertussen bevalt het werk in
de loods hem prima. “Ik heb daar geleerd hoe ik een auto moet laden en hoe je een lading moet zekeren. Voor een chauffeur is dat erg handig.” Het lessen gaat goed en zonder problemen haalt Jordy zijn C- en CE-rijbewijzen.
Drie dagen rijdt Jordy onder begeleiding van een mentorchauffeur. Daarna mag hij alleen de weg op. “Hoe die eerste rit alleen was, weet ik echt niet meer. Het is zo’n anderhalf jaar geleden, maar het lijkt zoveel langer. Mijn werk als chauffeur is al zo normaal en omdat elke dag anders is, heb ik het gevoel dat ik dit al jaren doe.”
Vier dagen werken
Als chauffeur binnenland rijdt Jordy op een trekker met trailer. Hij vervoert met name groente, fruit en sierteelt. “Heel af en toe rijd ik op Duitsland of België. Ik heb nooit een overnachting. Ik vind het fijn om elke avond thuis te zijn.” Elke maandag is hij vrij, een gewoonte die hij heeft overgenomen uit zijn tijd in de horeca. “Mijn vrouw werkt in de zorg en is ook op maandag vrij. Zo
hebben we tijd samen. Bij H.Z. Logistics doen ze daar niet moeilijk over. En in vier dagen maak ik met gemak veertig uur.” Twee keer per maand werkt Jordy op zaterdag, als zijn vrouw ook dienst heeft.
Genoeg beweging
De overgang van horeca naar transport is Jordy meegevallen. “In de loods begon ik vaak om 12.00 uur, vergelijkbaar met de horeca. Nu start ik soms om 04.00 uur. Het vroege opstaan went snel. Elke dag is anders. Beweging krijg ik ook genoeg. Soms moet ik veel aan- en loskoppelen en bij sommige bedrijven laad ik mijn auto zelf. Ik hou ervan om lekker rond te rijden. Eenzaam in mijn auto voel ik mij niet: ik heb genoeg contact met klanten en collega’s.” Jordy is blij met zijn overstap en ziet zichzelf niet meer terugkeren naar de horeca. “Ik zit hier goed. Het enige waar ik een hekel aan heb zijn files, zoals op de A4 naar Amsterdam.”
Ben je werkgever en wil je een nieuwe carrièrekans bieden aan potentiële chauffeurs? Via STL kun je nieuwe talenten helpen met een rijopleiding. En het goede nieuws? De opleiding wordt voor 60% gesubsidieerd! Ontdek hoe je met deze subsidie meer nieuwe chauffeurs voor jouw bedrijf kunt werven:
Jan volgde een vitaliteitsprogramma
Koekjes of konijnenvoer …?
Al een paar jaar wil internationaal chauffeur Jan Hoogendoorn (53) gezonder leven. Zijn overgewicht zit hem dwars. Via Sectorinstituut
Transport en Logistiek (STL) kreeg hij een half jaar coaching om fitter te worden en af te vallen. Nu probeert hij zijn gezondere leefwijze op eigen houtje door te zetten. “Ik doe mijn best, maar ben er nog lang niet.”
“Eind 2021 begon ik bij AB Texel met het rijden van aardappels. Ik voelde me meteen op mijn plek. Het is een fijne werkgever die de zaakjes goed op orde heeft. Hier wil ik graag mijn pensioen halen. Na twee jaar aardappels heb ik een paar maanden silotank-bulkvervoer gedaan. Dat bleek iets te belastend voor mijn rug. Nu rijd ik distributie: zakgoed en bigbags met de kooiaap. Ik lever onder meer kunstmest en veevoer af bij boerenbedrijven en particulieren. Ik maak tussen de 55 en 65 uur en ben de hele week van huis.”
Geen puf
“Al een hele tijd wilde ik wat aan mijn eet- en beweegpatroon doen. Het bedrijf was met het vitaliteitsprogramma van STL bezig. Omdat er niets concreets gebeurde, nam ik zelf het initiatief en vroeg ik STL of ik mee kon doen. Ik kreeg begeleiding van een diëtist, een mental coach en een beweegcoach, vooral online. We weten allemaal: als chauffeur moet je echt moeite doen om gezond te leven. En na een dag lang op de baan zitten, heb je soms de puf niet meer om nog wat te sporten. Maar dat probeer ik nu dus wél te doen. Ook onderweg in het buitenland.”
Massagestoel
“Mijn collega Huseyin Caner inspireerde me om onderweg te gaan sporten. Nu hoop ik op mijn beurt anderen te inspireren en te motiveren, zodat we allemaal langer en gezonder ons mooie werk kunnen blijven doen. Ik heb een abonnement bij een sportschool met vestigingen door heel West-Europa, waar je dag en nacht toegang hebt. Je kunt daar ook lekker douchen. Ik probeer twee keer per week naar de sportschool te gaan. Van mijn beweegcoach leerde ik, dat je niet direct voluit hoeft te gaan als je eenmaal de drempel van
Jan Hoogendoorn is 53 jaar is getrouwd met Belinda (53) en heeft een tweeling van 24 jaar woont in Biddinghuizen werkt als chauffeur bij AB Texel Distribution
de sportschool over bent. Ik loop twintig tot dertig minuten op de loopband. Daarna beloon ik mezelf met tien minuten op de massagestoel voordat ik met een ander apparaat verder ga.”
Kleine doelen stellen
“Toen ik met het programma begon, wilde ik er dertig kilo af hebben. Nu ben ik blij met elke stap. Vanochtend gaf de weegschaal 125 kilo aan. Toch weer twee kilo eraf. Het gaat langzaam, maar kleinere doelen stellen werkt beter. Ik merk dat ik meer ga eten als ik me gestrest of depressief voel. En daar had ik veel last van de afgelopen jaren. Bijvoorbeeld door het faillissement van een bedrijf waar ik werkte en teleurstellende ervaringen bij voorgaande werkgevers. Ook nu ontstond er wat onenigheid. Gelukkig is dat opgelost. Het zit in mijn karakter om mijn werk perfect te willen doen en af te maken voor ik aan mezelf denk. Dan begin ik te laat met eten en ontspannen.”
Peptalk
“In het weekend ga ik ook wel eens samen met mijn vrouw Belinda naar de sportschool hier in de buurt. Dat zij meegaat, helpt me echt.” Belinda: “Ik geef Jan dan een peptalk om tóch te gaan. Dat helpt soms wel, soms niet. Ik vind het heel belangrijk dat hij gezonder leeft. Als we ooit kleinkinderen krijgen, wil ik dat hij mee gaat wandelen en niet bij de drempel van de voordeur al stopt.”
Konijnenvoer
Jan heeft ook zijn eetpatroon veranderd. “Ik ontbijt nu. Eerder schoot dat erbij in. Mijn ontbijt bestaat uit yoghurt met cruesli of een gekookt ei met een banaan en mandarijntjes. Twee keer per week eet
ik ’s avonds een magnetronmaaltijd die Belinda heeft gemaakt. Daarnaast schuif ik twee keer in een restaurant aan om contact te houden met andere chauffeurs. En vrijdag eet ik thuis. In mijn cabine heb ik snoeptomaatjes, radijsjes, wortels, dat soort konijnenvoer.
En ik drink water en frisdrank met weinig calorieën.”
Gezond eten blijft een worsteling, merkt Belinda. “Laatst ging ik een week met je mee en zag ik toch weer de koektrommel langskomen als je even niets te doen hebt”, zegt ze tegen haar man. Jan: “Ja, dat is vaak de ellende. In een file wil ik toch wat met mijn handen doen. En dan draai ik ook regelmatig een shagje. Ik ben nu wel begonnen met nicotinepleisters. Weet je wat het is: de koelkast staat naast me in de cabine. Met mijn hand krijg ik te makkelijk de koelkastdeur open. Er zou eigenlijk een tijdslot op moeten zitten.”
Het STL-vitaliteitsprogramma biedt hulp bij onder meer stoppen met roken, afvallen, meer bewegen en geldzaken op orde stellen. Ook is er een programma om te leren hoe je met stress om kunt gaan. Het is gratis voor iedereen die onder de cao Beroepsgoederenvervoer valt. Het traject varieert van een eenmalig gesprek tot begeleiding van maximaal 26 weken.
vind je hier
DIT ZEGT DE CAO
Het minimumjeugdloon gaat omhoog.
Wat betekent dit voor jou?
Per 1 januari 2025 zijn de minimumjeugdlonen veranderd. Wat betekent dit voor jongeren die werken in het transport of de logistiek?
Ben je 20 jaar of jonger, dan krijg je het minimumjeugdloon.
Vanaf 1 januari 2025 gaat dit loon omhoog. Hoeveel jouw loon stijgt, hangt af van je diploma’s.
Heb je geen chauffeursdiploma of TCVT-certificaat?
Heb je geen chauffeursdiploma? Of heb je nog geen TCVT-RA-registratie van vakbekwaamheid voor het bedienen van een mobiele kraan? Dan gelden de uurlonen in de tabel hieronder voor jou. Heb je wél je vrachtwagenrijbewijs of het certificaat voor de mobiele kraan, maar heb je die niet nodig voor het werk wat je nu doet? Ook dan gelden deze uurlonen voor jou.
Leeftijd % wettelijk minimum Bruto uurloon Bruto loon per 4 weken
15 jaar
16 jaar
45% € 6,33 € 1.012,32
50% € 7,03 € 1.124,80
17 jaar 56% € 7,87 € 1.259,78
18 jaar
€ 8,86 € 1.417,25
19 jaar 72% € 10,12 € 1.619,71
20 jaar
83% € 11,67 € 1.867,17
Zo lees je de tabel
Steeds als je een jaartje ouder wordt, gaat de hogere beloning in. Daarnaast gaat twee keer per jaar het wettelijk minimumloon omhoog. Per 1 januari en per 1 juli. Ook aankomende zomer ga je dus iets meer verdienen. Op de dag dat je 21 wordt, geldt voor jou dat je wordt ingeschaald op loontrede 1 van jouw loonschaal.
Heb je wél een diploma of certificaat?
Heb je je chauffeursdiploma of certificaat voor de mobiele kraan wél in je bezit? En heb je deze nodig voor het werk wat je nu doet? Dan heb je recht op trede 1 van de cao-loonschaal die hoort bij je functie (artikel 22 lid 1b van de cao). Je krijgt dan betaald volgens de algemene loonschalen. Dit geldt ook als je nog geen 21 bent.
Heb je vragen over de cao?
Kijk dan op op www.caonaleving.nl Of neem contact op met stichting VNB via het gratis telefoonnummer 0800-0225022 (op werkdagen) of de mail: transport@fnv.nl
PERSOONLIJK VERHAAL
“Je kind kwijtraken door moord is het ergste wat je kan overkomen”
Wim Hertgers, eigenaar van Hertgers Transport en Expeditie, verloor vorig jaar zijn dochter Sanne. Ze werd vermoord door haar ex-partner. “Mijn vrouw en ik konden na de moord bijna een jaar niet werken. De collega’s hebben al het werk opgevangen. Zonder hen hadden we het niet gered.”
Wim Hertgers
is eigenaar van Hertgers Transport en Expeditie uit Eibergen is 59 jaar getrouwd met Monique (59) samen hebben ze vier kinderen: Barry (36), Sanne (31 jaar geworden), Robin (32) en Simon (25) en twee kleinkinderen
Sinds de moord is het Wims levenswerk om meer aandacht te vragen voor femicide of vrouwenmoord: het opzettelijk doden van vrouwen of meisjes, vaak door partners of ex-partners. Wim Hertgers (59): “Dat is onze Sanne overkomen. Ze is op 31-jarige leeftijd vermoord door haar ex-partner, nota bene een politieagent. Ze lag in scheiding. Mijn vrouw Monique en ik hadden al langere tijd onze twijfels over haar relatie. Hij isoleerde en controleerde Sanne meer en meer. Van een stevige, onafhankelijke meid werd ze een bang musje. Eindelijk had ze gedurfd om de relatie, die tien jaar had geduurd, stop te zetten. Ze vond een huis in Winterswijk en had hem daar toch weer binnengelaten. Op 8 oktober 2023 trof ik Sanne vermoord in haar woning aan. Haar ex had haar seksueel misbruikt en met messteken om het leven gebracht. Daarna heeft hij zelfmoord gepleegd. Het beeld van mijn vermoorde dochter raak ik nooit
meer kwijt. Je kind kwijtraken door moord is het ergste wat een mens kan overkomen.”
‘We voelden ons gedragen’
“Na de moord waren we in shock. Mijn vrouw Monique en ik kregen allebei PTSS: een posttraumatische stressstoornis. Monique en ik zijn allebei maanden uit de running geweest. Nog steeds zijn we niet volledig aan het werk. Ik ben enorm trots op ons team van 25 medewerkers. Ze hebben al het werk overgenomen na het overlijden van Sanne. Niets was hun te veel. Van chauffeurs tot planning, van loods, tot administratie: mijn collega’s hebben er met elkaar de schouders onder gezet. We hebben ons echt gedragen gevoeld. Het bedrijf werd geen stuurloos schip zonder ons. Het vertrouwen dat we ze altijd al gaven, hebben ze waargemaakt. Zonder hen hadden we de rust niet kunnen nemen om met ons intense verdriet om
Wim Hertgers en Martijn ten Have
te gaan. We kozen er al snel voor om met ons verhaal naar buiten te komen. We hebben samen tenslotte nóg drie kinderen en twee kleinkinderen.”
Niet lastigvallen
Planner Maarten Wieggers (37), controller/boekhouder Nando Wopereis (53) en manusje-van-alles Martijn ten Have (46), medewerkers van Wim, vertellen over de periode na de moord. Maarten: “We werden overstelpt met telefoontjes van media uit het hele land. Dan weet je niet goed wat je daarmee aan moet. Maar we wilden Wim en Monique er niet mee lastigvallen. Die hadden wel wat anders aan hun hoofd.” Martijn: “Ik vond het best pittig. Ik kon niet bespreken met Wim of we sommige schades nu wel of niet lieten repareren. Als ik er alleen niet uitkwam, overlegde ik met de anderen.”
Goed weekend …?
“Eigenlijk vind ik het logisch dat je samen de boel opvangt en doorgaat”, zegt Nando. Hij vertelt dat het in het begin moeilijk was om een goede manier te vinden om met Wim en Monique om te gaan. Wat zeg je wel, wat zeg je niet? “Als we Wim op vrijdag een goed weekend wensten, kregen we te horen dat er voor hen nooit meer een goed weekend kwam.” Martijn: “Ik ben daar een keer bij hem thuis over gaan praten. Over hoe we ze mochten benaderen en of we nog geintjes konden maken in onze werk-app. Na een paar maanden werd dat allemaal makkelijker.”
Bruinebonensoep
Wim is veranderd door de moord, vindt Maarten. “Een half jaar geleden kon hij de ene dag een goed humeur hebben. Dan dacht ik ‘hij is er weer’. Maar de volgende dag was hij weer somber.”
Wim geeft aan dat hij zich sindsdien minder goed kan concentreren. Ook zijn geheugen laat hem soms in de steek.
Martijn: “Voor de moord maakte Wim regelmatig zelf soep in de keuken op het bedrijf, voor ons als collega’s. Ik hoop dat hij dat weer gaat doen.” Zijn wens komt uit: in de week van dit gesprek maakt
Wim bruinebonensoep.
Reizende expositie
Wim blijft aandacht vragen voor femicide: “In Spanje zag ik bussen die zijn beplakt met de gezichten van slachtoffers van femicide. Met hulp van de gemeente Den Haag en Stichting Open Mind heb ik een oplegger laten beplakken met de portretten van twee Nederlandse slachtoffers van femicide.”
De oplegger is te zien bij de reizende expositie FEMICIDE van Stichting Open Mind. Wim: “De expositie en oplegger zijn de komende tijd volop geboekt. Door alle aandacht voor femicide hebben we al drie vrouwen kunnen redden. We adviseren ze hulp te zoeken bij mensen om hen heen en het lijntje met hun (ex-)partner te verbreken door andere sloten op hun deur te laten zetten en de ex nooit meer binnen te laten.” Wim wil ook lezingen op scholen gaan geven: “Aan vijftien- en zestienjarigen. Want de manier waarop jongens met meiden omgaan ontstaat al op die leeftijd.”
Feiten & cijfers over femicide
Meer dan 40 vrouwen per jaar zijn in Nederland slachtoffer van femicide. De meest recente cijfers zijn van 2022: toen is het aantal slachtoffers gestegen van 38 naar 43. Dit is in jaren niet zo hoog geweest (bron: Centraal Bureau voor de Statistiek).
Er komt een wetsvoorstel om psychisch geweld strafbaar te stellen. Dat heeft staatssecretaris van Justitie en Veiligheid Ingrid Coenradie toegezegd op 16 oktober 2024 in de Tweede Kamer. Psychisch geweld, en dan met name dwingende controle en intieme terreur, is een van de rode vlaggen van femicide.
‘Rode vlaggen’ zijn signalen die kunnen wijzen op het uit de hand lopen van geweld of een dodelijke afloop.. Deze rode vlaggen zijn onder meer: stalking, gedwongen seks en gewelddadig gedrag. Ook kan het zijn dat de vrouw niet durft te spreken in de buurt van de partner of angst toont voor de partner.
Meer informatie vind je op de website van Open Mind: www.stichtingopenmind.nl/femicide
Maarten Wieggers en Nando Wopereis
WERKEN VOOR DE BOND
Pascal Essers is 42 jaar woont in Houten werkt bij Hoek Containerbedrijf
CNV-kaderlid Pascal komt op voor belangen chauffeurs
Vooral kijken naar wat je wél
kunt
“Ik kom niet alleen voor mezelf op, maar ook graag voor anderen.” Pascal Essers is CNV-kaderlid en zet zich actief in voor de vakbond. De 42-jarige chauffeur uit Houten is doof geboren en vindt dat iedereen een kans verdient.
Als jongen heeft Pascal een droom: het leger in. “Ik werd afgekeurd omdat ik doof ben geboren. Dat komt omdat mijn moeder rodehond kreeg tijdens de zwangerschap. Ik besloot chauffeur te worden, vooral omdat ik Europa wilde ontdekken.” Inmiddels werkt Pascal al 25 jaar als internationaal chauffeur. “Ik haalde mijn rijbewijs in drie weken en voor mijn eerste rit werd ik direct naar Italië gestuurd. In die tijd voelde het alsof ik vakantiewerk deed. Nu is het echt een baan. Ik zou nog graag een keer een grote buitenlandrit willen maken. Maar daar wacht ik nog even mee tot mijn kinderen van vijf en zestien wat groter zijn.”
RESPECT VOOR DOVEN
Tijdens zijn dagelijkse werk heeft Pascal er niet veel last van dat hij doof is. Wél onpraktisch zijn de vele intercoms bij klanten. “Vroeger deed iemand persoonlijk de deur voor je open. Nu is alles veel meer digitaal. Maar dit zijn dingen waar ik mee heb leren dealen. Ik ben wel doof, maar verder werkt mijn lichaam perfect, ik doe gewoon mijn werk. En in het buitenland is er meer respect voor doven dan in Nederland. Vooral
in Spanje, Frankrijk en Italië. Ze hebben daar meer aandacht voor je en maken tijd om te communiceren.”
ONDER OP DE STAPEL
Sinds vier jaar vervoert Pascal voor Hoek Containerbedrijf zeecontainers door Nederland, België en Duitsland. Hij is de hele week van huis. “Was ik maar veel eerder bij dit bedrijf begonnen. Ik vind het er heel fijn. Er is veel diversiteit. Er werken drie vrouwelijke chauffeurs en mensen uit Turkije, Iran, Duitsland… noem maar op. Als ik ergens solliciteer, zeg ik vooraf niet dat ik doof ben. Want dan eindig ik sowieso onder op de stapel. Bij Hoek Containerbedrijf kijken ze naar wie je bent, niet naar wat je beperking is.”
OPKOMEN VOOR BELANGEN
Pascal is al 25 jaar lid van de vakbond. “Ik vind het fijn dat deze organisatie achter mij staat. Het geeft een zeker gevoel dat de vakbond kan helpen, bijvoorbeeld als het bedrijf waar je werkt failliet gaat.” Zo’n drie jaar geleden besluit hij CNV-kaderlid te worden, nadat een collega
hem voor die vrijwillige functie vraagt. Als kaderlid kom je op voor de belangen van chauffeurs en denk je mee over cao-zaken. “Ik zet me graag in voor minderheidsgroepen, zoals mensen met een handicap. Ik geef advies en laat mensen zien dat ze niet meteen overal de vakbond voor in hoeven te schakelen. Je kunt ook zélf dingen melden en er dan over in gesprek gaan.” Toch beseft Pascal dat niet iedereen zich durft uit te spreken, of met ideeën wil
komen om de werkomstandigheden beter te maken. “Sommige mensen zijn bang voor de gevolgen als ze iets aankaarten. Ze denken dat ze zonder werk komen te zitten als ze bijvoorbeeld iets zeggen over een te hoge werkdruk.”
MEER DIVERSITEIT
In zijn functie als kaderlid overlegt Pascal gemiddeld vijf keer per jaar met de andere CNV-kaderleden: dit heet het landelijk
Ook aan de slag als CNV-kaderlid?
Als kaderlid ben je de verbindende schakel tussen de vakbond en de chauffeurs. Wil je meer weten over deze vrijwillige rol?
Kijk op: www.cnv.nl/samen-in-actie/informatie-voor-kaderleden/
kader. “We hebben het over de cao-onderhandelingen en allerlei problemen die in het transport spelen. Bijvoorbeeld de balans tussen werk en privé en de problemen met het parkeren langs de snelwegen.”
Pascal hoopt dat meer jongeren en vrouwen zich willen aanmelden als kaderlid. “Meer diversiteit helpt om een probleem vanuit meerdere kanten te bekijken.
En als kaderleden onderling leer je van elkaar. Iedereen is welkom, het is heel laagdrempelig. Maar je moet je wél zelf aanmelden en je eigen ideeën aankaarten.
Hoe meer CNV-kaderleden, hoe meer thema’s we onder de aandacht kunnen brengen. Daar heeft iedereen baat bij.”
IJ ZOEKEN CHAUFFEURS! ’ Deze noodkreet zien we steeds vaker. Eén van de oplossingen voor dit tekort is omscholing. Mensen die eerst een ander beroep hadden en nu aan het werk zijn als vrachtwagenchauffeur, zijn zij-instromers. Wat zijn de ervaringen van het TON Panel met deze zij-instromers?
ZIJ-INSTROMERS ALS
COLLEGA
‘Werken er zij-instromers bij jouw bedrijf?’ Ja, antwoordde ruim de helft van de panelleden. En 12% van hen is zelf zij-instromer.
HEB JIJ ERVARING
MET ZIJ-INSTROMERS IN JE BEDRIJF?
ja, ik ben zelf zij-instromer
ja, ik begeleid een zij-instromer
ja, ik werk samen met een zij-instromer
nee, maar er werken wel zij-instromers bij ons
niet in ons bedrijf, maar ik kom ze soms tegen
nee, geen enkele ervaring mee
GEMOTIVEERDE MENSEN
WAT ZIJN VOLGENS JOU REDENEN OM ZIJ-INSTROMERS AAN TE NEMEN?
(MEER ANTWOORDEN MOGELIJK)
ze brengen andere vaardigheden/kennis mee
er zijn niet genoeg sollicitanten met de juiste opleiding ze zijn meestal zeer gemotiveerd goedkoper dan ‘gewoon’ werven iets anders dat weet ik niet
Waarom zou je werkgever zij-instromers aannemen? De meest genoemde antwoorden van het panel: hun motivatie en de andere kennis en vaardigheden die zij meebrengen. Van de panelleden die ervaring hebben met zij-instromers heeft ruim de helft positieve ervaringen met zij-instromers.
WAT IS JOUW ERVARING MET COLLEGA’S DIE ALS ZIJ-INSTROMER BINNEN ZIJN GEKOMEN?
51 % positief
45 % ja, dat gebeurt regelmatig in ons bedrijf 12 % ja, maar er zijn nog geen zij-instromers aangenomen
29 % neutraal
11 % dat weet ik niet 9 % negatief
EEN WARM WELKOM
Volgens 57% van de panelleden zijn zij-instromers welkom bij hun bedrijf.
Slechts 4% geeft aan dat de werkgever er niet voor open staat. En 39% weet het niet.
STAAT JOUW WERKGEVER OPEN VOOR HET AANNEMEN VAN ZIJ-INSTROMERS?
DEZE VRAAG IS ALLEEN GESTELD AAN PANELLEDEN DIE ERVARING HEBBEN MET ZIJ-INSTROMERS.
GOEDE CHAUFFEURS …?
De meeste panelleden hebben er vertrouwen in dat zij-instromers goede chauffeurs kunnen worden. Een kwart denkt dat het wel kan, maar zegt erbij dat het niet makkelijk is. En een klein deel betwijfelt of deze zij-instromers ‘diesel in hun bloed’ hebben.
DENK JE DAT ZIJ-INSTROMERS UIT
EEN HEEL ANDER BEROEP GOEDE CHAUFFEURS KUNNEN WORDEN?
26 % ja, maar het is niet gemakkelijk
15 % nee, ze hebben geen diesel in hun bloed
54 %
ja, waarom niet?
5 % dat weet ik niet
OPLOSSING VOOR PERSONEELSTEKORT
Veel bedrijven in de transport en logistiek komen mensen tekort. Volgens 68% van de panelleden helpt het aannemen van meer zij-instromers in meerdere of mindere mate om dit probleem op te lossen.
ZIJN
ZIJ-INSTROMERS EEN OPLOSSING
VOOR DE KRAPTE OP DE ARBEIDSMARKT?
56 % het helpt een beetje
ik denk dat het veel helpt
12 %
9 % dat weet ik niet
ik verwacht er niet veel van
23 %
Het geheim van jarenlange trouw
Je moet het samen doen. Dat gaat gemakkelijker als je goede collega's hebt en de sfeer prettig is. Bij transportbedrijf
Van Wieren Special hoef je dat niet uit te leggen.
Het familiebedrijf uit Emmeloord wordt inmiddels geleid door de derde generatie Van Wieren: de broers Maarten en Harm. En dat doen ze goed: lange dienstverbanden zijn er eerder regel dan uitzondering.
Ibo van der Brug ∫ is 54 jaar ∫ woont in Heerenveen ∫ werkt als hoofd planning sinds 2009 bij Van Wieren (met een onderbreking van zeven jaar)
‘Meezingen met piratenhits’
“Toen ik in 2009 hier kwam, kende ik de Van Wierens al een tijdje. Het voelde meteen goed, de sfeer is heel persoonlijk. Ik maakte lange dagen in die tijd en dat was lastig te combineren met mijn gezin. Daarom ben ik in 2017 gestopt. Begin 2024 ben ik teruggekomen. Ik kwam veel bekende collega’s tegen en ook de meeste klanten kende ik nog. Het voelde meteen weer vertrouwd. De werktijden zijn nu anders. Ik ga vroeger naar huis. En bovendien verhuis ik dit jaar van Heerenveen naar Emmeloord. Dat zorgt helemaal voor een korte reistijd.
Als hoofd planning zorg ik dat alles voor de chauffeurs geregeld is: vergunningen, begeleiding en keuringen voor zwaar transport. De chauffeurs doen het werk en moeten bijvoorbeeld ‘s nachts rijden. Ik ontzorg ze. Het plannen is een kwestie van balans: ik zet in op klanttevredenheid en op rendabel transport. Vrijdagmiddag staat hier op kantoor vaak Tukker FM op. Dat is altijd gezellig, een beetje meezingen met piratenhits. We gaan als collega’s goed met elkaar om, onderlinge strijd is er niet. En ook geen hiërarchie. Maarten en Harm zijn dan wel de directeuren, voor mij zijn ze gewoon Maarten en Harm.”
Kees Boonman
Van Wieren Special BV is een logistieke dienstverlener met vestigingen in Emmeloord en Konz (Duitsland). In hun bijna tachtigjarige bestaan vervoerde Van Wieren al heel wat vracht door Europa. In de beginperiode waren dat vooral bouwmaterialen, vee, inboedels, machines en agrarische producten. Tegenwoordig is het familiebedrijf gespecialiseerd in zwaar, exceptioneel en speciaal transport tot 120 ton.
Van Wieren biedt ook op- en overslag, een eigen garage en wasplaats, en Project Forwarding. Dat doen ze met zo’n tachtig medewerkers.
∫ is 45 jaar ∫ woont in Oldemarkt ∫ werkt sinds 2021 bij Van Wieren als financieel administratief medewerker
‘Ik ben bijna elke dag op het bedrijf’
“Mijn werk is elke dag anders. De ene keer zit ik in de banden, dan in de remmen, dan weer ben ik bezig met een apk. Soms moet ik onderdelen bestellen waar ik een paar dagen op moet wachten. Dus weet ik van tevoren nooit precies hoe lang ik ergens mee bezig ben. Monteur zijn is zwaar. Ik heb een zwakke rug en doordat ik veel boven mijn hoofd werk, houd ik dit niet vol tot aan mijn pensioen. Maar ik doe het graag. In mijn vrije tijd sleutel ik ook graag aan auto’s. Uiteindelijk hoop ik chauffeur te worden. Sinds een tijdje heb ik mijn vrachtwagenrijbewijs. Ik vind het fijn om af en toe met een van de chauffeurs mee te rijden. Zo’n ritje, daar leer ik van.
De sfeer is heel prettig. Op vrijdagmiddag drinken we altijd een biertje met elkaar. Dan spreek ik de collega’s op een andere manier. Eigenlijk ben ik elke dag wel even op het bedrijf, ook als ik niet hoef te werken. Dan rijd ik een rondje over het terrein om te kijken welke ladingen er op de auto’s staan. Dat zegt wel iets over mijn interesse in het vak.”
Nick Jongman ∫ is 25 jaar ∫ woont in Vollenhoven ∫ werkt sinds 2022 als monteur bij Van Wieren
‘Het zit wel goed hier met collegialiteit’
“Ik ben goed in details, daarom past dit werk bij mij. De werkzaamheden zijn heel gevarieerd: personeelszaken, urenberekeningen, grootboekcontroles, facturering, controles op loonstroken. Als alles klopt en mensen tevreden zijn, ben ik dat ook. Vorig jaar kregen de chauffeurs allemaal een nieuwe tablet om hun ritten te registreren. Dan noteren ze dat ze in de file staan bijvoorbeeld. Voor de een is die registratie gesneden koek, de ander vindt het lastig. Voor de administratie zijn ze geen chauffeur geworden natuurlijk en dat begrijp ik. Daarom help ik ze er graag bij.
Hiervoor had ik samen met mijn vrouw een eigen bedrijf. Zij is dierenarts en runde een kliniek. Ik deed de administratie en soms hielp ik mensen aan de balie. Nu doe ik de financiële administratie hier en heb ik het hartstikke naar m’n zin. Het is gezellig en er is een platte structuur, dat zorgt voor een ontspannen sfeer. Het zegt ook wel iets dat kinderen hun ouders opvolgen in het bedrijf. Als er iets is, kun je je verhaal kwijt. Bij collega’s, maar net zo goed bij Maarten of Harm. Toen ik hier net zat, gingen er een paar planners hard meezingen met piratenhits. Toen dacht ik meteen: dat zit wel goed hier.”
‘Hoe drukker, hoe beter’
“Ik ben opgeleid tot maatschappelijk werker, maar heb nooit in die functie gewerkt. Mijn vader is hier chauffeur. Toen ik via hem een bijbaantje kreeg op kantoor, vond ik het heel interessant. Omdat ik niet technisch geschoold ben, duurde het even voordat ik alle technische termen begreep. Daar leer ik nog steeds in. In mijn werk moet ik soms snel schakelen en problemen op een creatieve manier oplossen. Dat houdt het uitdagend. Laatst hadden we een dieplader met een klapband in Duitsland: dan zorg ik dat het opgelost wordt. Soms zit ik wel even te zweten hoor, maar als alles dan op tijd weer werkt, voelt dat goed. Als het heel druk is, heb ik een lekkere werkdag gehad.
Ik rijd af en toe mee met een van de chauffeurs. Soms stap ik in bij m’n vader. Dat doe ik al zo lang ik me kan herinneren. Ik ben opgegroeid met het bedrijf. Het is heel gezellig, we hebben een jong team. Ik heb net m’n twaalfenhalfjarige jubileum gehad. Gemiddeld blijven mensen hier best lang werken. We hebben net stilgestaan bij het veertigjarig dienstverband van een paar medewerkers. Wie weet haal ik zo’n mijlpaal ook nog wel.”
Kirsten Biemolt ∫ is 31 jaar ∫ woont in Emmeloord ∫ werkt sinds 2012 bij Van Wieren op de administratie
‘Van bijbaan naar nooit meer weggegaan’
Gerben van der Meer ∫ is 24 jaar ∫ woont in Emmeloord ∫ werkt sinds 2017 bij Van Wieren als commercieel binnendienstmedewerker
“Van Wieren ken ik al mijn hele leven: ik woon hier in Emmeloord. Transport en vrachtwagens vond ik altijd mooi. Als kleine jongen droomde ik ervan om hier vrachtwagens te wassen. Dat ben ik op m’n zestiende als bijbaan gaan doen en daarna ben ik nooit meer weggegaan.
Ik calculeer nu prijzen voor transporten. Op basis van de afmetingen van een lading kijk ik wat voor vergunning of begeleiding we nodig hebben. Geen enkele lading is hetzelfde, dat maakt het werk uitdagend. De uitkomst moet werken voor beide partijen: ik wil de klant tegemoetkomen én het beste voor het bedrijf. Werken bij Van Wieren is fijn. De sfeer is prettig, de lijnen zijn kort en het is duidelijk wat ieders verantwoordelijkheid is. En dat dan verweven met de gezelligheid van een familiebedrijf. Dat maakt het voor mij ideaal.
In mijn vrije tijd maak ik graag muziek en speel ik in een bandje. Ik ontdekte dat er op een andere afdeling bij het bedrijf iemand werkt die drummer is. Tijdens een personeelsfeest speelde ik mee met zijn band. Dat zegt genoeg over de sfeer hier.”
‘Niemand is een nummer hier’
“Duitsland, België, Frankrijk, Italië en soms Scandinavië: die verre ritten vind ik het mooist. Meestal ben ik een week weg, maar als ik naar Italië ga, ben ik soms wel twee weken van huis. Ik vind dat niet erg. Mijn gezin is niet anders gewend. Als ik thuiskom vragen ze meestal meteen: wanneer ga je weer weg?
Ik ben chauffeur op de dieplader en vervoer vooral machines, kranen en shovels. Soms ook een gedeelte van een windmolen.
Eelke Smit ∫ is 52 jaar ∫ woont in Emmeloord ∫ werkt sinds 2000 bij Van Wieren ∫ is sinds 2014 chauffeur zwaar transport
Ik maak de wagen zelf klaar, zodat ik zeker weet dat alles goed vaststaat. Ik begon hier in 2000 als chauffeur en ging in 2014 op zwaar transport rijden. Met zwaar transport rijd je alleen ’s nachts, tussen 22.00 en 6.00 uur. Het is dan rustig op de weg en je kunt lekker doorrijden. Dat vind ik heerlijk.
Ik werk hier al lang. Heb de vorige directie ook nog meegemaakt.
Toen Maarten en Harm het bedrijf overnamen van hun vader, gingen ze op dezelfde voet verder. Het bleef heel persoonlijk in de omgang bijvoorbeeld. Iedereen voelt dat -ie geen nummer is. Er is vertrouwen en dat is ontzettend fijn.”
‘Dat ik handig ben, komt hier goed van pas’
“Vanaf mijn zesde loop ik hier al rond. Ik ben opgegroeid met de Van Wierens. Mijn vader werkte hier 35 jaar als chauffeur en ik wilde ook altijd chauffeur worden. Dat heb ik hier veertien jaar gedaan. Nu ben ik sinds een paar jaar allround inzetbaar. Ik doe onderhoud aan het terrein, het pand en de wagens. En ik rijd af en toe nog een ritje als een van de chauffeurs uitvalt. Zo kan het zijn dat ik ’s ochtends hoor dat ik die middag naar Scandinavië moet.
Ik ben handig met klussen en dat komt hier en thuis goed van pas. We hebben net een ander huis gekocht met betonrot in de vloer. Ik heb ook bij een betonpompbedrijf gewerkt, dus ik kon het probleem zelf oplossen. Het houdt me lekker bezig, want stilzitten kan ik niet. Ik heb twee meiden van veertien en zestien en die klussen ook al veel zelf. Heel grappig om iets van mezelf in hen terug te zien. Mijn oudste heeft hier nu een bijbaan in de wasstraat. Een echt familiebedrijf dus.”
Arjan Blaak ∫ is 46 jaar ∫ woont in Emmeloord ∫ werkt sinds 2002 bij Van Wieren (met een onderbreking van zes jaar) als allround medewerker
PENSIOEN EN HET BUITENLAND
De Zeeuw Kees Hagenaars wil eind dit jaar met zijn partner Bianca emigreren naar Spanje. Kees wil dan meteen met pensioen. Omdat hij zes jaar vóór zijn AOW-leeftijd naar het buitenland gaat, bouwt hij minder AOW op. Maar dat maakt hem niet uit. “We willen gaan genieten in de zon, juist nu we allebei lichamelijk achteruitgaan.”
olé, minder AOW
“We zijn net terug van een week in Spanje om te kijken naar huizen. Dat was al de vijfde keer Spanje in anderhalf jaar tijd”, vertelt Kees in de keuken van hun huis in Heinkenszand. “Mijn zus is vier jaar geleden verhuisd naar Spanje. Ze woont tussen Alicante en Almeria, een kilometer of dertig van de kust. Wij willen in datzelfde gebied iets zoeken. Niet bij de costa’s. Daar betaal je wel 1.400 of 1.500 euro huur per maand. Mijn zus huurt een prachtig groot huis in een landelijk gebied voor slechts 500 euro per maand. Eerst gaan we huren. En als het goed gaat, willen we een huis kopen.”
Lagere kosten
Kees rijdt sinds zijn vierentwintigste op de vrachtwagen. “Ik ben overal tussen Napels en Stockholm geweest, maar de Spanjaarden springen er voor mij echt uit in gemoedelijkheid. Ook de kosten zijn in Spanje lager dan in Nederland. Wegenbelasting voor de auto kennen ze amper en voor honderd euro heb je een volle kar met boodschappen. We moeten wel minimaal 1.700 euro per maand hebben om rond te komen in Spanje. Dat is het gemiddelde inkomen van de Spanjaard.” Om te kijken of dat lukt, hebben ze een afspraak gemaakt met pensioenconsulent Richard Dudink van Pensioenfonds Vervoer. Speciaal voor het TON-artikel komt Richard bij Kees
en Bianca op bezoek. Maar normaalgesproken komen zijn collega’s en hij niet bij de mensen thuis, vertelt Richard. “Met vragen kun je bij ons op een pensioenspreekuur komen of videobellen.”
Pensioen met 61 jaar
Kees vertelt Richard dat hij per 1 november 2025 met pensioen wil. Hij is dan 61 jaar. “Dat is vrij jong om met pensioen te gaan”, reageert Richard. “Dat zie ik niet vaak.”
Kees: “Dat weet ik, maar ik merk dat ik lichamelijk erg achteruitga. En Bianca ook. Ik rijd losgestorte agrarische producten, zoals maïs, wortels en bieten. Een bietencampagne van vier maanden, daar kom je helemaal versleten uit. De auto trouwens ook. Die draait 24 uur per dag.”
Genieten
“Het gaat allemaal niet meer zo snel-snel als vroeger. Drie jaar terug deed ik bij het uitvegen van de trailer één stapje te ver naar achter en viel, precies op de stortput bij een boerderij. Mijn kop kapot en mijn schouder gebroken. Ook ben ik gedotterd. Bianca en ik slikken allebei veel medicijnen.” Bianca: “Ik ben compleet afgekeurd nadat ik een zwaar hartinfarct heb gehad. Sinds een aantal jaar krijg ik een WIA-uitkering van 1.150 euro per maand. We willen gaan genieten van de zon en de rust, samen met onze hond en katten.”
Ticket voor verjaardag
Kees en Bianca zijn allebei eerder getrouwd geweest en hebben samen vier volwassen
kinderen. “De kinderen willen niet mee naar Spanje,” vertelt Bianca.
Kees: “Ik heb een geestelijk gehandicapte zoon van 28. Hij woont doordeweeks in een gezinsvervangend tehuis en in het weekend bij zijn moeder. Ik zie hem af en toe, omdat hij toch het liefst bij zijn mama is. Hij heeft het intellect van een kind van een jaar of acht, negen. Ik denk dat hij het verhaal van
Kees Hagenaars
Minder AOW door buitenlandjaren
Verhuis je vóór je AOW krijgt officieel naar het buitenland? Dan bouw je minder AOW op. Elk jaar in het buitenland betekent 2% minder AOW. Want iedereen in Nederland bouwt jaarlijks 2% AOW op. Dat doe je vanaf je zeventiende jaar. Woon je in het buitenland, dan ben je niet meer verzekerd voor de Algemene Ouderdomswet (AOW). Je betaalt dan ook geen premie meer voor de AOW. Woon je in het buitenland en werk je in Nederland? Dan wordt je AOW niet lager. Je betaalt dan nog gewoon premie voor de AOW.
Woon of werk je in het buitenland en wil je zelf sparen voor de AOW? Lees dan meer over vrijwillig verzekeren op de website van de Sociale Verzekeringsbank SVB.nl
is 60 jaar woont in Heinkenszand samen met Bianca (53) werkt als chauffeur bij Bosman Transport uit Nisse vier volwassen kinderen, een hond en vijf katten
de emigratie naar Spanje niet snapt. Eén van de nadelen van de emigratie is dat ik hem dan nog minder zie.” Bianca: “Tegen mijn kinderen hebben we gezegd dat ze elk jaar voor hun verjaardag een ticket naar Spanje krijgen, zodat ze ons op kunnen zoeken.”
Minder AOW
Pensioenconsulent Richard slaat aan het rekenen. “Kees, jij krijgt AOW als je 67 jaar en drie maanden bent. Ga je zes jaar vóór je AOW naar het buitenland, dan bouw je voor die jaren geen AOW op. Dat betekent in totaal 12% minder AOW-opbouw. Bianca krijgt AOW als ze 67 jaar en negen maanden is. Als zij in november naar Spanje gaat, heeft ze veertien buitenlandjaren vóór haar AOW. Bianca levert dus 28% AOW in.”
Netjes
Richard laat zien wat Kees aan pensioen en AOW zou krijgen als hij doorwerkt tot aan zijn AOW en in Nederland blijft wonen. “Je zou dan 2.265 euro netto aan pensioen plus AOW per maand ontvangen.” In de gewenste situatie is dat bedrag een stuk lager. “Als jullie in november emigreren en Kees laat
dan zijn pensioen ingaan, ontvangt hij zo’n 750 euro netto aan pensioen. Samen met de WIA-uitkering van Bianca komen jullie dan op 1.900 euro uit. Kees ontvangt zes jaar later zijn AOW. Je krijgt dan 1.659 euro netto per maand aan pensioen plus AOW. Samen met Bianca’s WIA-uitkering zitten jullie dan op zo’n 2.800 euro netto per maand. In 2039
Heb je vragen over je pensioen?
Neem contact op met een van de pensioenconsulenten van Pensioenfonds Vervoer. De consulent ontvangt je graag op het spreekuur op een FNV-locatie in je regio of plant een videogesprek met je in. Bel 088 33 22 999 of mail pensioen@pfvervoer.nl
krijgt Bianca AOW en vervalt haar WIA. Tegen die tijd hebben jullie samen zo’n 2.400 euro netto per maand.” Kees: “Dat is netjes. Zo zat het ongeveer in mijn hoofd.”
Huis verkopen
Kees vertelt dat het huis waarin ze wonen, is afbetaald. “Vergelijkbare huizen die hier in de buurt te koop stonden, brengen wel vier tot vijf ton op.” “Dan heb je een heel aardig zakcentje”, reageert pensioenconsulent Richard. “Dat vind ik geruststellend om te horen. Als ik het zo omreken, en je gaat uit van het Spaanse inkomensgemiddelde van 1.700 euro per maand, kun je ruim twintig jaar leven van de verkoop van jullie huis.
Dan heb je bij wijze van spreken je pensioen helemaal niet nodig, haha!”
Wandelen
Kees vertelt dat hij verhalen kent over chauffeurs die omvallen als ze stoppen met werken. “Ik werk al sinds mijn vierentwintigste vijftien uur per dag. Je lichaam is niet gewend om niks te doen, voor mij zou dat ook gevaarlijk zijn.” Plannen voor zijn leven in Spanje heeft hij nog niet. “Ja, wandelen met de hond in die mooie bergachtige omgeving daar. En misschien dat ik in Spanje op den duur eens kan invallen bij een transportbedrijf. Een paar dagen, of af en toe een week. We gaan het eerst maar eens twee jaar proberen. Kijken hoe het gaat. Als het niks wordt, weet ik bijna zeker dat mijn werkgever zegt: ‘Kom maar terug’.”
In ’t zonnetje
Een tweede familie. Zo omschrijft chauffeur Peter zijn werkgever Schreuders Handel en Transport BV. Dat komt volgens hem vooral door de directeuren Bart en Arjan Schreuders. “We kunnen alles tegen elkaar zeggen en als er iets is, kan ik altijd bij ze aankloppen. Dat heb ik nooit eerder zo gehad bij een werkgever.” Daarom wil Peter vader en zoon Schreuders verrassen.
Bitterballen en oliebollen bij bijzondere bazen
Al zo’n 25 jaar kun je de klok erop gelijkzetten: vrijdagmiddag is borreltijd bij team Schreuders. Ook vanmiddag zijn de biertjes koud en de bitterballen warm aan de Weitjesweg in Brakel. Maar deze vrijdagmiddagborrel is anders dan anders. Vanwege In ‘t Zonnetje prijkt er een feestelijke taart op tafel. Aansnijden maar!
Met z’n
allen
Arjan is verrast door de aandacht. “Ik ben eigenlijk niet zo van in de schijnwerpers staan. Maar het is super dat Peter dit initiatief heeft genomen. Fijn om te merken dat medewerkers waarderen wat we doen.” Bart is het eens met zijn zoon: “Ik vind het geweldig. Voor de buitenwereld zijn wij de directeuren. Maar we zijn een team en doen het werk met z’n allen. De jongens zitten voor ons op de weg, zij verdienen het geld. Wij moeten
zorgen dat ze het goed hebben. Dat is de normaalste zaak van de wereld, vind ik.”
Heel sociaal
Zo vanzelfsprekend is dat niet overal, vindt Peter. Sinds 2019 werkt hij voor het bedrijf. “Ik heb het wel eens anders meegemaakt. Hiervoor werkte ik veertien jaar bij een ander transportbedrijf en daar had ik het ook prima. Toch is het hier anders. Het is een klein bedrijf, iedereen gaat heel sociaal met elkaar om. Het voelt als een familie. We kunnen alles tegen elkaar zeggen en als er iets is, kan ik altijd bij ze aankloppen. Dat waardeer ik echt.”
Tweede moeder
Speciale aandacht gaat er ook naar de vrouwen van Bart en Arjan, Ineke en Sofie. Beiden werken mee in het familie-
bedrijf. “Ineke regelt al jaren de administratie. Ze is een soort tweede moeder. Voornamelijk op de achtergrond, maar ze doet ontzettend veel voor ons. Als ik haar nu app met een vraag, dan heb ik zeker weten binnen een halfuur antwoord.” Peter twijfelt dan ook geen moment als hij in TON Magazine een oproep leest voor In ‘t Zonnetje. Nog diezelfde dag stuurt hij een mailtje.
Mooie mijlpalen
Schreuders Handel en Transport BV verhuisde kortgeleden naar een nieuw pand in Brakel. In 2025 volgen er andere mijlpalen. Zo is Bart vijftig jaar en Arjan vijfentwintig jaar betrokken bij Schreuders Handel en Transport BV. Daarnaast bestaat het bedrijf 75 jaar én neemt Arjan het stokje over van zijn vader. Zaken waar dit jaar een mooi feestje bij hoort. Bart is opgegroeid met het bedrijf en zag
het in de jaren veranderen. “Mijn vader zette het in 1950 op. Het begon met één kleine wagen waar drie kuub zand op kon. Nu staan er veertien wagens op het terrein.”
Het roer overnemen
Arjan, die net als zijn vader opgroeide met het bedrijf, maakt zich klaar om het roer over te nemen. “Het is heel mooi dat het zo kan, ik heb er zin in. Mijn vader is nu 65 en bouwt vanaf dit jaar zijn werkzaamheden af. De komende twee jaar kan ik hem nog om hulp vragen als het nodig is. Het is goed dat hij en m’n moeder nu gaan genieten van hun oude dag. Dat gun ik ze.” Is er al mogelijke opvolging om het familiebedrijf na Arjan voort te zetten? “Daar denken we voorlopig nog niet over na”, zegt Arjan. “Ik heb een dochter van negen. Ze heeft er wel kijk op, dus wie weet!”
Oliebollenparty
Naast de vrijdagmiddagborrel organiseert het bedrijf meer feestelijkheden. “Op oudjaarsdag hebben we hier altijd de oliebollenparty”, vertelt Peter. “Bart begint dan ’s middag al met oliebollen bakken. Het is een feestje waarbij iedereen aanhang en kinderen meeneemt. We ontmoeten elkaar dan op een andere manier. Het werk gaat aan de kant en we hebben het over persoonlijke dingen.” Bart: “Dat is altijd heel gezellig. Tegelijkertijd is het voor ons een manier om te horen of er dingen spelen waar we iets mee moeten. Zo blijf ik echt in contact met alle collega’s.”
Arjan Schreuders (links)
is 42 jaar woont in Brakel is directeur
Peter Bax (midden)
is 38 jaar
woont in Wijk en Aalburg is sinds 5 jaar vrachtwagenchauffeur bij Schreuders Handel en Transport BV
Bart
Schreuders (rechts)
is 65 jaar
woont in Brakel is directeur
AGENDA
Advies over werken in transport en logistiek
Open dagen mbo’s
Ken jij iemand die meer wil weten over opleidingen in transport en logistiek? In maart zijn op diverse mbo-scholen adviseurs van STL aanwezig.
Bekijk de planning en meld je aan:
Ken je iemand die vrachtwagenchauffeur wil worden?
Kom naar een instapdag!
Tijdens de instapdagen in stadions in Nederland ervaar je hoe het is om in een vrachtwagen te rijden. Ook zijn er werkgevers en een adviseur van sectorinstituut STL aanwezig om vragen te beantwoorden. De instapdagen zijn van 18.15 tot 22.00 uur op deze data en locaties:
Dinsdag 11 maart
AFAS stadion Alkmaar
Dinsdag 1 april
MAC³PARK stadion Zwolle
Meld je aan via de QR-code:
Vragen over je pensioen?
Stel ze tijdens een chauffeurscafédag! Op chauffeurscafédagen zitten consulenten van Pensioenfonds Vervoer voor je klaar om vragen over je pensioen te beantwoorden. En als je wilt, kunnen ze ook een berekening voor je maken. Een afspraak maken is niet nodig – rijd gewoon op een van deze data even langs! De pensioenconsulenten zijn aanwezig tussen 13.00 en 18.00 uur.
Dinsdag 4 maart
Chauffeurscafé Alkmaarse Poort
Omval 72 1812 NB Alkmaar
Donderdag 3 april
Chauffeurscafé De Lichtmis
Hermelenweg 190 8028 PL Zwolle
Woensdag 30 april
Chauffeurscafé Landlust
Landlustweg 1 4455 TK Nieuwdorp Alkmaarse Poort De Lichtmis Zwolle
Landlust Nieuwdorp
Van het gas
Ontmantelen gasputten in Siddeburen
De gaskraan in het Groningen-gasveld is dichtgedraaid. En dus worden er 800 gaswinputten ontmanteld. Dat gebeurt met een installatie van 25 meter hoog: een Hydraulic Workover Unit, de WG11 van WellGear.
Vandaag staan kraanmachinisten
Jeroen, Daniel, Ernst en chauffeur Johan paraat om de grote installatie naar een nieuwe put te verplaatsen.
Alle vier werken ze bij Mammoet, vestigingen Assen en Zuidbroek.
afEen
klus van 10 tot 15 jaar
WellGear voert voor NAM de ontmanteling uit van 800 gaswinputten in Nederland. Dit gebeurt 24 uur per dag, met wisselende internationale dag- en nachtploegen. Het doel is om alle productielocaties terug te brengen in hun oorspronkelijke staat. Een megaklus die zo’n tien tot vijftien jaar gaat duren.
Maandagochtend
Aankomst bij het gaswinveld
Twee mobiele telescoopkranen, een ballastwagen en een dieplader van Mammoet komen in het donker aanrijden bij het gaswinveld in Siddeburen. Bij de bouwkeet bespreekt de dagploeg van WellGear de veiligheid tijdens een toolboxmeeting. De voertaal is Engels. “Faster is not always good. We are not in a hurry.” De boodschap is duidelijk: iedereen kan het werk neerleggen als het te gevaarlijk is.
Opbouw van de kraan
Vlak naast de 25 meter hoge installatie parkeert kraanmachinist Jeroen Blok zijn 230 tons-telescoopkraan. Zijn vaste maat, kraanmachinist Daniel Kremer, parkeert de ballastwagen ernaast. Geroutineerd bouwen de mannen de 230 tons-kraan op. Kraanmachinist Ernst Lewering helpt zijn collega’s. “Ernst heeft op zijn mobiele kraan zijn eigen ballast liggen”, vertelt chauffeur Johan Hidding. “Hij zet dadelijk zijn kraan naast put Siddeburen 7. Daar wordt de unit weer opgebouwd.” 06.30
De mannen van Mammoet
Ernst Lewering (62 jaar) uit Bellingwolde is 40 jaar kraanmachinist en werkt 13 jaar bij Mammoet.
Links: Kraanmachinist Daniel Kremer (45 jaar) uit Appingedam werkt 18 jaar bij Mammoet. Sinds 5 jaar werkt hij samen met kraanmachinist Jeroen Blok.
Rechts: Chauffeur Johan Hidding (41 jaar) uit Assen werkt 7 jaar bij Mammoet. Hij is begonnen als rigger: begeleider van transport van gecompliceerde lasten. Sinds 3 jaar werkt hij bij Mammoet als chauffeur.
‘Well-to-well-hop’
Kraanmachinist Jeroen Blok (54 jaar) uit Scheemda is 30 jaar kraanmachinist en werkt 6 jaar bij Mammoet.
Superintendent Wouter Hauptmeijer van WellGear vertelt wat er vandaag gaat gebeuren. “De installatie breken we af en we verplaatsen deze naar een volgende put, ongeveer 100 meter verderop. Dat noemen we een 'well-to-well-hop'. Op dit veld in Siddeburen zijn elf gaswinputten, waarvan we er al zeven hebben ontmanteld. Voor het verplaatsen krijgen we hulp van de kraanmachinisten van Mammoet. Het afbreken, transporteren en weer opbouwen van de unit op dezelfde locatie van put naar put doen we binnen 24 uur. Als de installatie naar een andere locatie moet, doen we dat in principe binnen 48 uur.”
Wachten op de eerste hijs
08.00 uur
De kraan van Jeroen en Daniel is klaar om te hijsen. En dan is het eerst even wachten. Jeroen: “We kunnen pas aan de slag als de ploeg van WellGear klaar is voor de eerste hijs.” Voor Jeroen, Daniel, Johan en Ernst is het verplaatsen van de unit routinewerk geworden. “Dit hebben we al heel vaak gedaan”, vervolgt Jeroen. “Soms moet de installatie naar een ander gasveld. Dan zijn er heel veel vrachtwagens nodig om alles te verplaatsen. Op deze site liggen de putten maar een paar meter uit elkaar en kunnen we het met één vrachtwagen af.”
Binnen in de WG11 zijn medewerkers van WellGear bezig om alles klaar te maken voor het takelwerk.
Pomp op de wagen
08.45 uur
Voordat Ernst zijn 130-tons kraan naast de nieuwe put gaat opbouwen, hijst hij een pomp op die naast de unit staat. De pomp plaatst hij op de wagen van Johan. “Ik zet deze alvast bij put Siddeburen 7. Dadelijk komt Ernst met zijn kraan hierheen. Hij zet de pomp dan op zijn plek.”
Brood met hagelslag
09.00 uur
In de keet op de ballastwagen van Daniel en Jeroen ruikt het naar koffie. Op tafel staan brood, hagelslag en gekleurde muisjes. Daniel: “Jeroen en ik werken altijd samen. Ik meestal buiten en Jeroen in de cabine. We kunnen blindelings op elkaar vertrouwen.” Vandaag geven de mensen van WellGear Jeroen via de portofoon aanwijzingen voor het hijsen.
Ginpole ophijsen
09.30 uur 10.50 uur
Jeroen kan aan de slag. Als eerste wordt de ginpole (hijsinstallatie A ) uit de unit gehesen. “Hallo, hier Karsten”, klinkt uit de portofoon. “Kun je het hijsblok iets naar links bewegen?” Jeroen beweegt de kraan naar links en krijgt het sein om te hijsen. Langzaam komt de ginpole los van de toren, zweeft door de lucht en maakt een draai van 180 graden. Dan laat Jeroen de hijsinstallatie van 18 ton langzaam naar de grond zakken. De ginpole wordt in een kantelframe gelegd. Daarna spuit een medewerker het hijsblok schoon.
Industriële reiniging
De bovenste grote box (workbasket B ) van de WG11 wordt van de installatie gehesen. Jeroen plaatst de box achter de toren. Medewerkers van REYM Industriële reiniging hebben daar een tankwagen staan om het materiaal van de unit mee schoon te spuiten. De hele toren zit onder de mud, een vloeistof die gebruikt wordt bij het dichten van de gaswinput. Al het materiaal moet schoon zijn voordat Johan ze kan vervoeren naar de nieuwe put.
Breidel aan het hijsblok
uur
Een medewerker van WellGear bevestigt een breidel aan het hijsblok. Die breidel is nodig om de hydraulische jack uit de toren te tillen: een viercilindersysteem voor het verwijderen van gaswinbuizen. Ernst legt intussen grote betonplaten rond de nieuwe put. Op die blokken wordt de unit later weer opgebouwd.
Hydraulische jack ophijsen
12.00 uur
Jeroen hijst de oranje hydraulische jack uit de unit en legt het gevaarte op de grond. Superintendent Wouter Hauptmeijer en zijn voorman overleggen over de volgorde van de hijswerkzaamheden. Het schoonmaken van de onderdelen is belangrijk, en de industriële reinigers van REYM werken maar tot 17.00 uur. Daarom besluit Wouter om eerst de ’shaker’ die naast de unit staat te verplaatsen en schoon te maken: een grote zeef die vaste bestanddelen uit de mud haalt.
Overal mud
12.15 uur
Johan heeft zijn volgende ritje op de locatie. De workbasket is schoon gespoten en kan vervoerd worden. Jeroen takelt de box op de wagen. Ondertussen wordt de shaker losgekoppeld. De oranje overalls van de medewerkers zitten onder de mud.
Lunchtijd
13.00 uur
De shaker staat op de grond. De kraanmachinisten van Mammoet gaan lunchen. De medewerkers van REYM en WellGear werken door. Voor Jeroen, Johan en Ernst is er op dit moment even niets te doen. Jeroen: “Net als de ploeg van WellGear werken we 12 uur op, 12 uur af. De avondploeg lost ons vandaag om 19.00 uur af. Zij gaan de unit weer opbouwen.”
Nog vijf keer hijsen
Op de wagen van Johan ligt de hydraulic basket, een zwarte box die achter de unit hangt. Door deze box lopen alle hydrauliekleidingen met snelkoppelingen aan boven- en onderzijde. Johan kan nog niet vertrekken: de tankwagen van REYM blokkeert de route naar de nieuwe locatie. Johan: “Nog vijf hijsjes en dan liggen alle units van de WG11 op de grond.”
Laatste units optakelen
De laatste units van de WG11 kunnen worden opgetakeld. Boven op de box staat een werknemer van WellGear kabels vast te maken. Dan krijgt Jeroen het sein om te hijsen. Een paar minuten later is de box van 11.500 kilo beneden. En nog geen twintig minuten later staan de vier zwarte units op de grond. Er klinkt gehamer. Twee medewerkers van WellGear slaan de verbindingen los van het tension frame, een constructie die apparatuur op zijn plaats houdt en structurele ondersteuning biedt.
Laatste taken tot de aflossing
De unit ligt in delen op de grond. De ploeg van WellGear gaat aan de slag om alle onderdelen van mud te ontdoen. Hierna worden de zwarte units met een heftruck vervoerd. De twee onderste open delen, de base plates, takelt Jeroen op de wagen van Johan. De onderdelen wegen 19 ton per stuk. Daarna is het tijd om de mobiele kraan van Jeroen te verplaatsen naar de nieuwe locatie. “Ik ga Ernst helpen bij de opbouw. Over twee uur worden we afgelost door de nachtploeg. Morgenochtend is de unit weer klaar voor gebruik.”
PUZZEL
Horizontaal 1. vol afgunst; 7. schamel bezit; 12. kever; 13. som van de opbrengsten; 14. vrouwtjesschaap; 15. klein kind; 17. zuivelproduct; 19. examen (proef); 21. bekende Nederlandse motorrace; 22. brandstof; 24. periode van volwassen worden; 27. Marokkaans hoofddeksel; 28. zwarte lekkernij; 30. duinvallei; 31. bouwland; 32. paarsachtige kleur; 33. scheepsvloer; 35. antitank wapen; 37. dierenverblijf; 38. voor niets (pro deo); 41. deel van de hals; 42. tweekleppig weekdier; 44. openbaar vervoermiddel; 46. plaats in Noord-Brabant; 47. Engelse dame; 48. losplaats voor schepen; 49. religieuze omroep (afk.); 50. ontvangstbewijs; 52. opgerolde gevulde snack; 54. elektriciteit; 56. hemellichaam; 58. mals; 61. lokspijs; 62. stankafsluiter; 64. Chinese vermicelli; 65. deel van bijenkorf; 67. deel van zitvlak; 68. kledingstuk; 70. plezier; 72. ambacht (stiel); 73. akte van uiterste wil; 76. vurig strijdpaard; 77. persoonlijk voornaamwoord; 78. nep (namaak); 79. afgesneden stuk vis; 81. deel van de bijbel (afk.); 82. anticonceptiemiddel; 83. verdieping; 84. houten drinkbeker; 86. denksport; 87. zwemtechniek.
Verticaal 1. jong en pril; 2. militaire rang (afk.); 3. gehoororgaan; 4. op het genoemde; 5. neerslachtig; 6. metaal; 7. galant (oplettend); 8. ongegist druivensap; 9. wilde haver; 10. kippenproduct; 11. kantine (mess); 16. voertuig; 18. bejaard; 20. boomsoort; 21. ogenblik; 23. reinigingszout; 25. geestdrift; 26. schadelijk insect; 27. stevig en flink; 29. onderrok; 32. zijn mond voorbij pratend; 34. witte wijn met crème de cassis; 36. begraafplaats; 37. vragend voornaamwoord; 39. mooi en fraai gelegen; 40. Oosterse groet; 42. onaangenaam zoet; 43. icoontje in een tekstbericht; 45. in de grond levend zoogdier; 46. rijksdienst voor het wegverkeer (afk.); 51. godin van de dageraad; 53. oude wijnmaat; 54. set vaatwerk; 55. getroffen; 56. zoutachtig; 57. algemeen voorschrift; 59. boomvrucht; 60. positief (voordelig); 62. geluid van een slang; 63. deel van een breukgetal; 66. binnenvaartuig; 67. gong; 69. keel-, neus- en oorheelkunde (afk.); 71. elektrisch geladen deeltje; 73. huidsmeer; 74. eerste mens; 75. deel van de mond; 78. langs (over); 80. handbagage; 82. Nederland op vliegtuigen; 85. Polen (op auto’s).
OPLOSSING
Vul de oplossing in op tonmagazine.nl Doe dat vóór 19 maart 2025. TON loot uit de goede inzendingen vijf gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winnen.
Oplossing puzzel in TON 117: Stadsdistributie
De 5 winnaars van een VVV Cadeaukaart zijn: Jim Lenderink uit Tegelen
Met de VVV Cadeaukaart kies je zelf je favoriete cadeau. Je kunt de kaart gebruiken in winkels en in webwinkels. En je betaalt er ook een deel van je dagje uit mee.
VRAGEN? VRAGEN!
Vragen over je werk, je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON heeft niet alle antwoorden.
Deze organisaties in het beroepsgoederenvervoer wél!
088 25 96 111 info@stlwerkt.nl stl.nl
Bij Sectorinstituut Transport en Logistiek kun je terecht voor: beroepsbegeleidende leerweg (BBL), vacatures, functiewaardering, loopbaanbegeleiding en subsidies. STL helpt je graag om veilig, gezond en met plezier aan het werk te blijven.
0800 02 25 022 caonaleving.nl
Vragen over rechten en plichten in de transportsector?
Leeft je werkgever de cao goed na?
Wat zijn de regels voor loonberekening?
Wat te doen als je een boete krijgt?
CAONALEVING.NL
VNB heeft ook een handige Looncheck App, waarmee je je loon kunt berekenen. Kijk op de website.
088 33 22 999 (0,0 cent per minuut) pfvervoer.nl
Hoe zit het met je pensioen?
Kun je je pensioen eerder in laten gaan?
Mag je werken als je met pensioen bent?
Wat zijn de gevolgen van een scheiding voor je pensioen?
0800 02 25 022 fnv.nl
030 75 11 007 cnvvakmensen.nl
088 45 67 567 tln.nl
Transport en Logistiek Nederland
0345 516 993 verticaaltransport.nl
Vereniging Verticaal Transport
COLOFON
TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport & Logistiek, en CNV Vakmensen. UITGEVER en REDACTIE Via Bertha, Vondellaan 156, 3521 GH Utrecht, 06 38 07 67 51, info@tonmagazine.nl
REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VVT MET BIJDRAGEN VAN Gerrit Jan van Barneveld, Daphne Doemges-Engelen, Coen van Extel, Annet Koops, Olga Leever, Carien Neeleman, Gerjanne van Oort, Shamrock, Ingrid Timmermans, Eric Vocking en Ben Westervoorde
FOTOGRAFIE Marco Hofsté, Annelies van ’t Hul, Ruud Jonkers en Harry Linker ONTWERP en OPMAAK Via Bertha, Utrecht DRUK Senefelder Misset, Doetinchem WEBSITE tonmagazine.nl FACEBOOK facebook.com/magazineton ISSN 1871-1790
TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd. Je gegevens worden niet aan derden verstrekt. Deelnemers in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd.
Meer informatie pfvervoer.nl/privacybeleid ADRESWIJZIGINGEN hoef je niet aan TON door te geven. TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mail naar info@tonmagazine.nl
OPLAGE 157.000 exemplaren
© TON Magazine 2025 Via Bertha / SOOB Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/ of zijn partners.
TON wordt mede mogelijk gemaakt door
Rook je meer dan je vrachtwagen?
