TON Magazine 99, december 2021 by TON Magazine

MAGAZINE MAGAZINEVOOR VOORMENSEN MENSENDIE DIEWERKEN WERKENININTRANSPORT TRANSPORTEN ENLOGISTIEK LOGISTIEK

Anouk

Roel

gaat vader achterna

Zaterdag op de zaak bij Van Sambeek Transport TON-panel: Wat brengt 2022? 2e Dag van de Vrachtwagenchauffeur TONMAGAZINE.NL 99 • 12 • 21

COLUMN

IN DIT NUMMER Dag van de Vrachtwagenchauffeur Op de cover: Roel en Anouk

Mijn therapie Winterjack aan, handschoenen aan, goede nekwarmer om de nek en helm op. Het begin van mijn recept om even heerlijk te ontspannen: lekker op de motor uitwaaien. Gedachten op nul. Hoofd leeg. Nu ik een vierdaagse werkweek heb, behoort dat inmiddels tot mijn rituelen. Jongste naar school, beetje huishouden doen en dan naar buiten kijken en hopen dat het droog is. Liefst ook zon. Maar ja, het blijft wel Nederland, hè. Pas op de motor bedenk ik waar ik heen ga. Pak ik weggetjes binnendoor? Of eerst een stuk autobaan, om wat sneller verder weg te komen. Het is voor mezelf ook altijd een verassing waar ik terecht kom. Maar vaak is dat wel op een plek waar ze koffie met appelgebak verkopen. Zo ook vandaag. De dag startte met volop zon. Het begint al te kriebelen, natuurlijk. Maar eerst dus even de jongste naar school en wat klusjes doen. Dan weer naar buiten kijken. Ja hoor, de zon schijnt nog steeds. Het is wel maar 6 graden, dus goed aankleden. Via een mooie omweg op allerlei kleinere wegen kom ik in Wildervank uit. Even kijken of mijn kameraad er is. En ja hoor. Druk in de tuin bezig. We gaan gezellig samen lunchen. En aangezien hij ook chauffeur, motorrijder en christen is, worden die onderwerpen uitgebreid besproken. Na goed bijgepraat te zijn stap ik weer op de motor - en hij kan ook zijn gang weer gaan. Ik draai de autobaan op en laat de wind nog even lekker zijn werk doen. Daarna wordt het tijd om voor veel te veel geld de tank vol te gooien met vloeibaar goud. En thuis krijgt de motor een uitgebreide wasbeurt. Bij dit laatste zullen mensen die mij kennen verbaasd opkijken. Poetsen behoort namelijk totaal niet tot mijn hobby’s. Maar ze hadden al gestrooid vannacht, dus helaas moet ik wel. En eerlijk is eerlijk, hij staat nu toch wel even te shinen in mijn schuurtje. Erik Pathuis (42) uit Winschoten is sinds 2001 vrachtwagenchauffeur en werkt bij Gebr. De Boer Transport in Oude Pekela.

LEGO-logistiek

Nieuwe manier van opleiden Cao-vraag

Zij-instromers in De Kuip TON-panel: 2022

Zaterdag op de zaak

Net als Peter weer op gewicht?

Persoonlijk verhaal Henk Gazan

Duurzame inzetbaarheid bij Remondis Strip

Chauffeur van de toekomst Wennen aan werkplek Puzzel

Adressen en colofon

PA ACHTERNA

Ze rijden allebei internationaal. Allebei op Frankrijk. Toch wijken ze af van de gemiddelde internationaal chauffeur. Want: Anouk is vrouw en haar vader Roel werkt parttime.

Bij veel transportbedrijven is zaterdag wasdag. Zo ook bij Van Sambeek ZATERDAG Transport in Escharen. Aan het einde van de ochtend komen daar - als slagroom op de taart - de snacks op tafel.

MEER DAN EEN CHECK-JE

Hoe blijf je gezond en met plezier aan het werk? In elk geval door meer te doen dan alleen maar te checken hoe het er nu met je lijf en leven voorstaat, vinden ze bij Remondis.

OP DE ZAAK

in het

zonnetje Adrie en Dirk van Bidfo

od,

…lunch met een

Donderdag 9 december was de

Dag van de Vrachtwagenchauffeur.

Meer dan tweehonderd (transport)bedrijven door heel Nederland en België lieten met allerlei acties zien dat zij het werk van chauffeurs waarderen. Op zes plekken bezocht TON mensen achter die blijken van waardering. Monique van

Meppel

amsman In Joyce van Anton Ra

t. Transport

…elke dag waardering…

presentje… Esther van

B re n d a

van Tran

Schaik Tra n a V & r a a n Mille

nsport

…roadtrip langs werkplekken…

sport Ke

ijzer Wa

rmond

…eieren en pannenkoeken bakken… Niek en Jan van Omrin

…video toont trots…

nsport e Hertgers Tra

n Expeditie

…bos bloemen voor partners…

Uitloop naar de vrijdag Op 9 december staat er bij Anton Raamsman Int. Transport in Haarle wat lekkers klaar. Voor de eigen chauffeurs, maar ook voor andere die komen laden en lossen. Joyce Haerlman (34) uit Raalte, administratief medewerker: “Omdat veel van onze chauffeurs deze donderdag niet op het bedrijf komen, hebben we een uitloop naar de vrijdag. En er is een groep chauffeurs die nog minder vaak op de zaak is, omdat ze hun auto bij huis hebben staan. Die kunnen vandaag onderweg bij de pomp wat halen op onze kosten. Omdat we nooit iemand in het bedrijf willen uitsluiten, is de actie ook bestemd voor het personeel in kantoor en werkplaats.”

En de andere 364 dagen? Joyce: “We vinden het belangrijk dat chauffeurs zich elke dag gewaardeerd voelen. Met Sinterklaas en Kerstmis krijgen ze een attentie en we hebben de jaarlijkse bouwvakborrel. Ook vieren we speciale verjaardagen, bijvoorbeeld als iemand vijftig wordt. Trouwdagen en een jubileum zullen we evenmin vergeten. Twee jaar geleden deden we ook mee aan de Dag van de Vrachtwagenchauffeur. Dat was een groot succes. Vorig jaar kon het door COVID-19 helaas niet doorgaan. De coronatijd is voor vrachtwagenchauffeurs niet altijd makkelijk. Maar onze mensen gaan er soepel mee om en ook dat verdient waardering.”

Bidfood-bokaal Op 9 december krijgt elke chauffeur van Bidfood een lunch voor onderweg, inclusief een thermosfles. Adrie Bouwknegt (58) uit Nijeveen, hoofd logistiek, en Dirk de Rooij (61) uit Langelo, teamleider transport, zijn bij de vestiging Meppel de mannen achter de actie. Adrie: “Elk jaar delen we zo’n lunch met een presentje uit.”

En de andere 364 dagen? Adrie: “We doen veel meer. We hebben een landelijke kartwedstrijd. Bij elk van de dertien vestigingen heeft een mobiele kartbaan gestaan. De rapste drie racers hebben op het circuit van Zandvoort gestreden om de Bidfood-bokaal voor de snelste Bidfood-chauffeur van Nederland.” Dirk: “Elke dinsdag en donderdag staat er wat lekkers in de kantine. Bijvoorbeeld een gehaktbal of een kop snert. Met warm weer staan er flessen water in de koeling. Chauffeurs kunnen elke dag ook melk, karnemelk of fruit pakken.” Adrie: “Door hun werk zijn chauffeurs erg zelfstandig en op zichzelf aangewezen. Ze komen op de zaak, laden de auto en zijn dan de hele dag alleen op pad. Nu er zo’n grote vraag is naar chauffeurs, is het extra belangrijk onze mensen aan Bidfood te binden. Dat doen we door het werk zo aantrekkelijk mogelijk te maken. En door te laten merken dat ze gewaardeerd worden.” Dirk: “We hebben jaarlijks vijf chauffeursdagen op zaterdag. Op die dagen kunnen chauffeurs hun Code 95 halen. En om de vijf jaar heeft elke chauffeur een praktijkdag. Dan gaat er een instructeur van een rijschool mee, die kijkt of er aan de rijstijl iets te verbeteren valt.”

‘Roadtrip’ met ontbijt Op 9 december ontvangt elke chauffeur bij Millenaar en Van Schaik in Oude Meer ’s ochtends een ‘limited edition Millenaar en en Van Schaik goodiebag’, met daarin een lekker ontbijtje voor onderweg. Esther Glimmerveen (45) uit Amsterdam, HR-manager: “We geven zoveel mogelijk chauffeurs de goodiebag vroeg in de ochtend op de zaak mee. Daarnaast maak ik samen met onze HR-stagiaire een ‘roadtrip’. We bezoeken diverse ‘werken’ waar we nog meer goodiebags persoonlijk uitdelen. Omdat deze locaties nogal verspreid zijn, zal het niet lukken iedereen te treffen. En een aantal van onze chauffeurs werkt ’s nachts of hun auto staat thuis. Dus een logistieke uitdaging is het zeker. Maar we doen natuurlijk ons best om iedereen blij te maken op de Dag van de Vrachtwagenchauffeur 2021.”

En de andere 364 dagen? Esther: “We zijn een platte organisatie. De deur staat altijd open, de koffie is altijd warm en de koeken vers. Als er iets aan de hand is, kunnen onze chauffeurs altijd bij ons terecht. Zowel voor werk- als voor privé-situaties. Ook houden we zoveel mogelijk contact met onze chauffeurs via de telefoon. Daaronder valt ook een ‘lang zal ze leven’ op zijn tijd. Voor communicatie ‘op afstand’ maken we gebruik van nieuwsbrieven. Ook is er elk jaar een barbecue, waar onder andere onze jubilarissen in het zonnetje worden gezet. Tot slot organiseren we twee keer per jaar een personeelsbijeenkomst, om iedereen binnen de organisatie op de hoogte te brengen.”

Nieuwe traditie Een keer per jaar – op de tweede donderdag van december – worden de vrachtwagenchauffeurs van Nederland extra in het zonnetje gezet. Twee jaar geleden gebeurde dat voor het eerst; in 2020 stak corona een spaak in het wiel. Op 9 december 2021 vond de tweede editie van de Dag van de Vrachtwagenhauffeur plaats. Een nieuwe traditie is geboren. De Dag van de Vrachtwagenchauffeur wordt mogelijk gemaakt door TLN, VVT, FNV Transport en Logistiek, CNV Vakmensen en het Opleidings- en Ontwikkelingsfonds voor het beroepsgoederenvervoer SOOB. De uitvoering is in handen van Sectorinstituut Transport en Logistiek en Truckstar. dagvandevrachtwagenchauffeur.nl

Chauffeur Sahin Altinbas krijgt de eerste goodiebag.

Eieren en pannenkoeken Op 9 december staat ‘de baas’ van Transport Keijzer Warmond (TKW) in alle vroegte eieren en pannenkoeken te bakken. Ook zijn er voor de chauffeurs koeltassen met de bedrijfsnaam erop en een gezond ontbijt of lunch erin. Brenda Keijzer (51) uit Oegstgeest, samen met haar partner Jorg (51) eigenaar van TKW: “Drie chauffeurs hebben hun standplaats in Katwijk. Dus die moeten we in de loop van de dag deze kant uit zien te krijgen. Dat lukt natuurlijk niet met chauffeurs die op het buitenland rijden en de hele week van huis zijn. Dus zitten in de tassen houdbare producten die we op vrijdag nog kunnen uitdelen.”

En de andere 364 dagen? Brenda: “Eén keer per jaar is er een feest voor personeel plus aanhang. En begin juni houden we een barbecue. Verleden jaar kon dat door corona niet doorgaan. Toen hebben we een bon van de slager uitgedeeld. Ook dit jaar zijn deze festiviteiten niet doorgegaan. Die gezamenlijke bijeenkomsten zijn belangrijk, want we zien chauffeurs al zo weinig op de zaak. En ze hebben een pittig beroep. Natuurlijk is er, zoals overal, weleens gedoe. Dan is het extra belangrijk dat je van elkaar weet dat er waardering is. Vroeger werkte een chauffeur vijftig tot zestig uur in de week en zorgde zijn vrouw thuis voor het gezin. Nu is dat anders. Chauffeurs willen minder uren maken. Er komen steeds meer vrouwelijke chauffeurs. Daar moet je als werkgever in meegaan. Waardering uit je ook door het werk voor de chauffeur aantrekkelijk te maken. En als de balans tussen werk en privé goed is, zijn de prestaties ook beter.”

Video met trotse chauffeurs Op 9 december gaat bij Omrin in Leeuwarden een video online, waarmee het duurzame afvalbedrijf laat zien dat ze trots zijn op hun chauffeurs. En ook ‘offline’ krijgen de chauffeurs een bedankje. Jan Bergsma (30) uit Leeuwarden (l), communicatieadviseur, en Niek Westerhof (52) uit De Westereen (r), operationeel manager bij de afdeling Inzameling en Reiniging, vertellen over het idee achter de acties. Jan: “Het is geen pr-stunt. We hebben gekeken hoe we onze chauffeurs op een leuke manier kunnen bedanken. Hoe we kunnen laten zien dat we trots op ze zijn. Maar zeker ook hoe trots zij zelf op hun werk zijn. Naast de video hebben we nog een paar verrassingen. We willen op meerdere manieren laten zien dat we de inzet van onze chauffeurs waarderen. Niek: “Om je waardering uit te spreken is zo’n landelijke campagne als de Dag van de Vrachtwagenchauffeur een mooi initiatief. Het geeft een positieve uitstraling en een groot bereik, iets wat je niet zo snel hebt wanneer je zelf een actie bedenkt. Het werkt aanstekelijk en motiveert.”

En de andere 364 dagen? Jan: “Begin dit jaar hadden we een campagne voor de Week van de Afvalhelden. Dat was een bredere actie voor alle medewerkers van Omrin. En in 2020 vierden we ons 25-jarig bestaan. Door corona moesten we dat aangepast doen. Op het plein bij de Oldehove in Leeuwarden verzamelden chauffeurs en machinisten zich toen met hun voertuigen om samen een hart te vormen. Dat was een mooie actie met veel aandacht en waardering van media, de gemeente en onze inwoners.” Niek: “We zijn trots op onze chauffeurs. Ze werken over het algemeen met groot materieel, met in de cabine veel camera’s en computers. Dus er is in de jaren veel veranderd voor een chauffeur. En dat in een drukke werkomgeving, met veel verkeer om hen heen, waarin mensen zich tegenwoordig soms wat anders gedragen dan vroeger. Onze chauffeurs zijn dus meer en meer professionele dienst verleners geworden. Daar mag je respect voor hebben. Respect dat veel inwoners overigens gelukkig ook tonen. We laten als bedrijf dan ook geen mogelijkheid voorbijgaan om die waardering naar de chauffeurs en machinisten te uiten.”

Zelfgebakken taart Op 9 december overhandigt eigenaar Wim Hertgers (56) van Hertgers Transport en Expeditie in Eibergen om vier uur ’s ochtends een goedgevulde ontbijt-/lunchbox aan zijn chauffeurs. Die past prima op de bijrijdersstoel. En de hele dag is er voor wie op de zaak komt zelfgebakken taart. Monique Hertgers (55), samen met haar man Wim (56) eigenaar van Hertgers Transport en Expeditie: “Voor de medewerkers van kantoor en loods hebben we ook een ontbijt klaargemaakt. Want we vinden dat we samen het werk doen. We hebben elkaar allemaal nodig. Daarom krijgen ook de partners van onze chauffeurs een bos bloemen met een mooie bedankkaart.”

En de andere 364 dagen? Monique: “We hebben een kantine met een grote keuken. Daar koken we regelmatig verse soep. In de zomer liggen er ijsjes in de vrieskist. En er is een airfryer en een barbecue. Daar is Wim regelmatig op vrijdagavond mee in de weer, als de chauffeurs terugkomen op de zaak. We vinden het dus belangrijk om ook het thuisfront erbij

te betrekken. Daarom bieden we voor de zomervakantie altijd een uitje aan. Het weekend vóór kerst gaan we uit met het team en de partners. Elk jaar organiseren we wat anders. Er hoort in elk geval een hotelovernachting bij. Dan kan iedereen de dag erop na het ontbijt voldaan naar huis. In 2017 bestonden we vijf jaar. Toen zijn we zelfs een weekend weggeweest, naar Barcelona. Omdat chauffeurs meestal alleen werken, vinden we het belangrijk dat ze hun collega’s en ons goed leren kennen. Zodat we een gezamenlijke visie en doel hebben.”

OP DE COVER

FANS VAN Anouk Westenbrink

∫ 26 jaar ∫ woont in Zeist ∫ is sinds mei 2021 internationaal chauffeur bij Breewel Transport

Roel Westenbrink

∫ 55 jaar ∫ woont in Zeist ∫ is parttime internationaal chauffeur bij Breewel Transport ∫ is daarnaast jurist bij de rechtbank in Utrecht

FRANKRIJK Vader Roel en dochter Anouk Westenbrink hebben een gemeenschappelijke liefde: internationaal transport. En dan vooral rijden op Frankrijk. Ze wijken wel af van de ‘gemiddelde’ internationaal chauffeur. Want: Anouk is een vrouw en Roel doet het werk parttime. Enthousiast vertellen ze waarom dat afwijkende eigenlijk heel normaal kan zijn. KRIEBELEN Het begint als het bekende verhaal. Als klein jochie wil Roel op de vrachtwagen. Regelmatig gaat hij met zijn grote broer mee. Negentien jaar oud zit hij zelf achter het stuur. Tot zijn 27e rijdt hij voor verschillende werkgevers, met als laatste Breewel Transport. Dan stapt hij bij zijn vader in de zaak: Buro Transport Opleidingen (BTO). Uiteindelijk wordt hij er directeur. In de avonduren studeert hij heao en daarna rechten. Na de verkoop van BTO gaat Roel in 2007 aan de slag als jurist bij de rechtbank in Utrecht. Maar… het blijft kriebelen, dus intussen zit hij ook alweer veertien jaar op de wagen bij Breewel. Eén week per drie weken rijdt hij bloemen en planten op Frankrijk.

VOETSPOREN Dochter Anouk treedt in de voetsporen van haar vader. Ze volgt een opleiding tot lichttechnicus, maar kiest toch voor transport. Al begint ze op een busje bij Coolblue. Via uitzendbureau Olympia leert ze het vak bij Bidfood en Cornelissen. Bij dat laatste bedrijf zit ze ook nog een paar maanden op de planning. Omdat ze een beetje klaar is met “steeds hetzelfde rondje”. Maar het klikt niet zo met een collega. Dan zegt haar vader: “Waarom kom je niet bij Breewel?” In mei dit jaar wordt ze er aangenomen.

ENIGE VROUW Roel werkt Anouk in: “We zijn drie weken samen naar Frankrijk geweest. Daarna kon ze alleen op pad. Bij Breewel is Anouk nu de enige vrouw die ‘enkelbemand’ internationaal rijdt.”

Anouk: “Dat is prima te doen. Collega’s en klanten behandelen me als chauffeur, niet als vrouw. Ik heb me ook nog nooit onveilig gevoeld. Wat ik zo mooi vind aan internationaal rijden? Het is echt vrij. Ik doe vooral de fijne distributie in Frankrijk. Dan ga je veel van de snelweg af, kom je in dorpjes en stadcentra. Soms is het lastig manoeuvreren. Het is hartstikke cool als het dan lukt.”

COMBINATIE Roel werkt parttime. Dat kan best in het transport, vindt hij. En het bevalt hem heel erg goed. “Bij de rechtbank ben ik van acht tot vijf met mijn hoofd bezig. Op de wagen is het lichamelijk hard werken, op afwijkende tijden. Die combinatie van banen, de afwisseling, vind ik juist leuk. Als ik zou moeten kiezen tussen de rechtbank en de vrachtwagen? Oei, dat is moeilijk. Maar als het echt zou moeten… dan wordt het denk ik toch het rijden.”

TOEKOMST Voor Anouk is het internationale rijden geworden wat ze hoopte. “Ik heb in dat half jaar al zoveel ‘duimpjes’ gekregen. En complimenten. Mensen die zeggen: ‘Kom je helemaal uit Nederland?’ Maar of ik de rest van mijn leven zal rijden? Dat denk ik niet. Ik ga de zelfrijdende vrachtwagen zeker nog meemaken.” Roel ‘mag’ nog minstens twaalf jaar tot zijn AOW. “Maar zoals ik het nu zie, houd ik dan niet op met rijden. Daarvoor vind ik het veel te mooi.”

LEGO-LOGISTIEK

Thomas bouwt een warehouse in ’t klein

In de kelder van Thomas Geurts (47) staat een stad, gebouwd uit meer dan honderdduizend legosteentjes. Thomas woont samen met zijn vrouw en twee kinderen in Venlo. Hij werkt op de douaneafdeling van Arvato in Venlo. Thomas ontwierp een warehouse, kantine en kantoor, met vrachtwagen en heftruck. Eind september diende hij zijn idee van een logistiek warehouse (Mijn LEGO warehouse: Transport Inc.) in bij LEGO. “Als kind speelde ik heel veel met LEGO. Toen mijn oudste dochter Lynn geboren werd, nu een meisje van zes, haalde ik de spullen bij mijn ouders op. Het ging weer kriebelen en zo is het begonnen.” LEGO geeft fans en bouwers de gelegenheid om ideeën voor pakketten in te dienen. Als je voorstel tienduizend stemmen krijgt, maak je kans dat LEGO het in productie neemt. Thomas miste tussen al die voorstellen een warehouse. “Ik heb een hoop sets gezien en hou alles bij wat er uitkomt. Er zijn sets met vrachtwagens en heftrucks, maar niet een geheel, zoals mijn voorstel.” Begin december stond Thomas’ voorstel op ruim 1600 stemmen. Het warehouse van Thomas bekijken en stemmen

thomasgeurts.nl

NIEUWE MANIER VAN OPLEIDEN

“Als ik achter het stuur zit, weet

Jeffrey wordt

ik: dit ga ik doen tot misschien wel mijn zestigste.” Jeffrey Hermans besluit in augustus dat hij liever vrachtwagenchauffeur wil worden dan kok. En in november zit hij al in zijn eentje op de wagen. Da’s razendsnel, dankzij de Masterclass van het Summa College in Eindhoven. Eerst horeca Jeffrey’s vader is vrachtwagenchauffeur. Hij rijdt mest. Als kind vindt Jeffrey het wel leuk om met pa op pad te gaan. Maar toch kiest hij een ander beroep: hij gaat naar het vmbo om kok te worden. “In mijn familie werken er nog drie mensen in de horeca. Dat leek me wel wat.” Het valt niet mee. Door corona zit Jeffrey de afgelopen anderhalf jaar veel thuis. “Dan ga je nadenken over het vak. Werken in de avonduren, in het weekend, op feestdagen… dat ging me tegenstaan. Mijn werkgever zag mijn motivatie ook minder worden. Daarom wilde ik iets anders gaan doen.”

Masterclass En zo komt de vrachtwagen toch in beeld. Jeffrey praat er met zijn vader over, en met andere familieleden die in het transport zitten. “Eigenlijk was ik wel snel om. Vervolgens kwam de vraag hoe ik het moest aanpakken. Daarbij hebben STL en het Summa College me geholpen.” Die organisaties bieden in de regio Eindhoven sinds september 2021 de éénjarige Masterclass Chauffeur Wegvervoer aan. Voor wie ouder is dan achttien jaar en al het B-rijbewijs bezit dé kans om niet in twee, maar in één jaar de vrachtwagenrijbewijzen én het mbo-diploma te halen.

Jeffrey Hermans

∫ 20 jaar ∫ woont in Beek en Donk ∫ volgt een leerwerktraject bij Van Uden-Bekx Transport in Beek en Donk

razendsnel chauffeur

Rol van leerbedrijf Wilbert van Uden (51) is directeur bij Van Uden-Bekx. Het bedrijf is door zijn ouders opgericht in 1960. Sinds 1989 staat Wilbert aan het roer. Er werken 55 mensen; het wagenpark bestaat uit 33 eenheden. Wilbert: “Ik vind het mooi om zaken efficiënt op te lossen. Op een manier die voor ons en de klant het voordeligst is. Daarom ben ik ook enthousiast over hoe iemand als Jeffrey de opleiding versneld kan doen.” De directeur ziet als taak van een leerbedrijf “mensen opleiden voor de samenleving. Ze moeten het vak beheersen, maar ook alles snappen tussen een schuine mop en je fatsoenlijk aanmelden bij een bedrijf. En ik hoop altijd dat ze in de eerste week al een spiegel van de auto rijden. Dan schrikken ze zo, dat ze niet na een half jaar een echt ongeluk krijgen.” Mensen opleiden betekent ook dat ze het bedrijf kunnen verlaten. “De meeste leerlingen komen bij ons in dienst en hebben het na een jaar of twee wel gezien. Dan willen ze zo’n mooi Scania-jasje en op een grote truck. Dat is prima. Want na een paar jaar komen ze wel terug. Dan hebben ze ontdekt waar ze echt gewaardeerd worden.”

Maatwerk

Meteen goed Jeffrey gaat op zoek naar een leerbedrijf. “Via STL kon ik solliciteren bij Van Uden-Bekx. Ik mocht op gesprek komen bij Wilbert. Dat was echt samen praten. Het voelde meteen goed en ik kon direct beginnen. Eerst in de loods, op de heftruck, want daarvoor had ik al via STL mijn certificaat. En de tweede dag stuurden ze me al met een busje op weg. Voor mijn vrachtwagerijbewijs kon ik via STL bij rijschool Vertrouwen in Erp terecht. Ik zag er wel een beetje tegenop. Dat het lang zou duren, want de theorie viel me niet altijd mee.”

Theorie lastig Voor Code 95 moet Jeffrey een paar keer opnieuw examen doen. “Administratie vond ik lastig, bijvoorbeeld als het over douane papieren gaat. Wat dat betreft waren die vier weken opleiding zwaarder dan de hele koksopleiding die ik heb gedaan. Maar het rijden ging prima. Dat is ook niet zo moeilijk als je drie keer per week les hebt. Mijn dagen zaten goed vol. Iedere dag aan het werk en dan tot acht uur ’s avonds in de boeken.”

Europa in Het resultaat mag er zijn. Binnen drie maanden tijd heeft Jeffrey zijn rijbewijs. In de toekomst ziet hij zichzelf wel over de Europese wegen rijden. “Nu een beetje Nederland. Straks de grens over, met bouwmaterialen en van alles wat niet op een pallet past. En dan wil ik best af en toe ook op een zaterdag werken. Maar niet veel meer dan dat.”

Veel vraag Kees Verboom (59) is adviseur werk bij STL. Hij begeleidt bbl-leerlingen, zoals Jeffrey. “Er is veel vraag naar nieuwe medewerkers. Op dit moment zijn er meer leerbedrijven dan leerlingen. Je ziet dat het moeilijk is om mensen te vinden voor sectoren waar ze met hun handen moeten werken. Dat heeft ook te maken met een verkeerd beeld. Het beroepsgoederenvervoer is allang niet meer van alleen lange dagen en slecht betalen. Er zijn veel mogelijkheden en de sector verandert en moderniseert snel.” Kees is enthousiast over Jeffrey: “Hij is razendsnel en weet van aanpakken.”

De Masterclass Chauffeur Wegvervoer van het Summa College is een nieuwe manier van opleiden. Stella Houtum-Sneijders (51), docent op het college, zegt: “Het standaard-traject voor de chauffeursopleiding is twee jaar. Voor mensen die ouder dan achttien zijn en al hun B-rijbewijs hebben, kan het nu in één jaar. Misschien dat iemand het in die tijd niet redt. Dan mag hij of zij er langer over doen. We willen steeds meer toe naar maatwerk en modulair onderwijs, naar een opleiding die iemand past. Zoals het bij Jeffrey in drie maanden kon.”

CAO-VRAAG

Cao is algemeen-verbindend verklaard. Wat betekent dat? Per 29 september 2021 is de Cao voor het Beroepsgoederenvervoer over de weg en de verhuur van mobiele kranen

Handig boekje Er is een handig boekje verschenen van de Cao Beroeps goederenvervoer 2021 tot 2023. Je krijgt het van je werkgever. Mocht dat niet het geval zijn, dan kun je het ook aanvragen bij de vakbonden: FNV Transport en Logistiek 0800 02 25 022, transport@fnv.nl of digitaal via:

CNV Vakmensen 030 75 11 022, of digitaal via:

algemeen verbindend verklaard. Wat houdt algemeen-verbindend verklaren in? Dit betekent dat een cao op alle bedrijven en werknemers in de bedrijfstak van toepassing is. Wie verklaart de cao algemeen-verbindend? De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Zijn er werkgevers waarvoor de algemeen-verbindend-verklaring niet geldt? Ja, maar alleen werkgevers die al onder een andere cao vallen. Dat kan een bedrijfstak-cao zijn, zoals vroeger Goederenvervoer Nederland (KNV), of een bedrijfs-cao, zoals van DHL. Wordt de hele cao algemeen-verbindend verklaard? Nee. Eigenlijk is het zo dat bepalingen van de cao algemeenverbindend worden verklaard. Een klein aantal bepalingen wordt niet algemeen verbindend verklaard. Belangrijke bepalingen over loon, vakantiebijslag, ziekengeld en verblijfkostenvergoeding zijn overigens wel algemeen verbindend verklaard.

Vragen? Bel gratis met Stichting VNB 0800-0225022, kijk op caonaleving.nl of mail naar transport@fnv.nl.

Hoe zit het met het PKB? De verplichte PKB-regeling is gestopt. Een aantal jaren geleden kwam het persoonlijk keuze budget (PKB) in de cao. Die regeling betekende dat je twee of meer bovenwettelijke vakantiedagen kon inruilen voor brutoloon. Dit bedrag kwam dan in een persoonlijk ‘PKB-potje’. Je kon er vakantiedagen mee kopen, het geld laten uitbetalen of er een zelfgekozen opleiding of cursus mee betalen. De praktijk In de praktijk bleek dat het tegoed vooral gebruikt werd om vakantiedagen mee te kopen, of het te laten uitbetalen. Voor werkgevers was het een administratieve belasting om per medewerker het tegoed bij te houden. Vrijwillig PKB voortzetten Eigenlijk was het PKB voor niemand interessant genoeg. Daarom is de verplichte PKB-regeling uit de huidige cao verdwenen. Wel is het nog mogelijk om de regeling vrijwillig voort te zetten. Die vrijwilligheid geldt dan wel voor beide partijen. Dat betekent dus dat werkgever én werknemers binnen een bedrijf het moeten willen. Let op: controleer of je nog een tegoed hebt staan. Als dat zo is, geef dan bij je werkgever aan wat ermee gedaan moet worden: omzetten in verlof of laten uitbetalen.

CHAUFFEURS GEZOCHT

Aftrap

Er is en blijft een groot tekort aan vrachtwagenchauffeurs. Met alleen maar jongeren die voor het vak kiezen, is dat probleem niet op te lossen. Dus zoekt de sector ook naar mensen die nu nog een ander beroep hebben. ‘Zij-instromers’ worden die genoemd. Tijdens ‘Instapdagen’ kunnen kandidaten kennis maken met het vak, speeddaten met een mogelijke werkgever, een stukje proefrijden en een persoonlijk selectiegesprek voeren. Eind oktober was er zo’n instapdag, georganiseerd door Sectorinstituut Transport en Logistiek (STL), in de Rotterdamse Kuip. Na afloop spreekt TON een aantal bezoekers.

in de Kuip Instapdagen Sectorinstituut Transport en Logistiek organiseert de ikwordvrachtwagenchauffeur-instapdagen. Vanwege de coronamaatregelen zijn live bijeenkomsten op dit moment niet mogelijk. Op ikwordvrachtwagenchauffeur.nl kun je zien wanneer er weer Instapdagen zullen zijn. Op de hoogte blijven? Stuur een mailtje naar mobiliteit@stlwerkt.nl. Wil je daar niet op wachten? Bel dan 088 25 96 106 voor informatie en wie weet kans op een baan.

Stephanie Fransen (43) uit Rozenburg weet zeker dat ze vrachtwagenchauffeur gaat worden. De afgelopen tien jaar reed ze met veel plezier op een taxi, maar nu is het tijd voor een nieuwe uitdaging. “Ik had me opgegeven voor een selectiegesprek. Daarna ben ik met een instructeur van Verkeersschool Wierks bij De Kuip op een vrachtwagen wezen rijden. Hij zei dat het best goed ging. Het voelde ook oké. Ik hoop nu dat ik op korte termijn het opleidingstraject in kan gaan, via STL. Ik zou graag bij Den Hartog in Rozenburg het vak leren. Ik ken het bedrijf, ze hebben aardig personeel en mooi materiaal. Maar het belangrijkste is dat ik straks lekker kan rijden, want dat vind ik heerlijk.”

Kilometers maken Michael Gelderland (37) uit Hellevoetsluis wordt tijdens de bijeenkomst in De Kuip geïnterviewd als ‘ervaringsdeskundige’. Michael doorliep drie jaar geleden het zij-instroomtraject van STL en bestuurt nu een tankwagen bij Den Hartog in Rozenburg. “Ooit wilde ik directie-chauffeur worden. Maar het taxibedrijf waar ik aan de slag kon, had die mogelijkheid niet. Ik kreeg ritten waarbij ik midden op de dag uren thuis zat. Dat vond ik geen goed voorbeeld voor de kinderen. Ik rij graag en wilde meer kilometers maken. Dat er bij Den Hartog veel kansen liggen, wist ik. Daar heb ik met een baangarantie en gesubsidieerd mijn rijbewijzen kunnen halen. Ik heb het nu helemaal naar mijn zin als vrachtwagenchauffeur en dat draag ik graag uit.”

Nieuwe uitdaging

Vol energie

Niet in het diepe Dave Bernardus (46) uit Rotterdam maakte twee jaar gelden via STL de overstap van dtp-werk bij een drukkerij naar de vrachtwagen bij Steenbergen Transport. Hij deelt in De Kuip zijn ervaringen als zij-instromer. “De drukkerij waar ik werkte, ging failliet. Omdat ik ook goed kan klussen, begon ik als zzp-er in de bouw. Daar ontmoette ik iemand van STL, die me vroeg of vrachtwagenchauffeur iets voor mij zou zijn. Eigenlijk wilde ik dat op mijn negentiende al, maar het liep anders. Nu koos ik er wel voor. Ik ben op een informatieavond geweest, heb een selectiegesprek gehad en kon een testdag doen. Die verliep prima en ik mocht een leerbedrijf uitzoeken. Dat werd Steenbergen, want die zat vanaf de eerste ontmoeting tijdens de informatieavond in mijn hoofd. Ze gooiden me niet meteen in het diepe. Ik kreeg een mentor die de eerste tijd naast me zat en tips gaf. Je moet er echt in groeien en daar heb je tijd en hulp bij nodig. Die krijg ik hier. We kijken nu of ik mijn CE ga halen, zodat ik met opleggers kan rijden.”

Bas de Graaf (55) uit Ridderkerk is nu nog ondernemer in de financiële sector. Maar de vrachtwagen lonkt. Bas heeft in De Kuip een positief selectiegesprek gehad en daarna contact gelegd met Robert van Dam van transportbedrijf Steenbergen. Een week later is hij daar voor een introductie. Ook gaat hij een dag op pad met chauffeur Dave Bernardus. “Van kinds af aan wil ik chauffeur worden. Het is er alleen niet van gekomen. Door corona ben ik er extra van overtuigd dat ik die stap moet zetten, dat ik moet doen wat ik leuk vind. Ik heb tot mijn pensioen nog zo’n twaalf jaar, waarin ik er vol energie voor wil gaan. Met Steenbergen had ik meteen een klik. En mijn dag met Dave was heel leerzaam, omdat hij ook via een zij-instroomtraject chauffeur is geworden. Voor mij is nu de volgende stap: zorgen dat ik een testdag bij STL kan krijgen.”

Mary Broekhoff (51) uit Bodegraven reed toen ze jong was af en toe op een bestelbus van Van Gend & Loos en werkte in de schoonmaak. Daarna was ze receptioniste/telefoniste bij de Veiligheidsregio Utrecht. Haar laatste baan was in de beveiliging, parttime bij een alarmcentrale. En nu wil ze op de vrachtwagen. “Vroeger dacht ik er al aan o m chauffeur te worden. Mijn man, beide zonen en een schoondochter zitten op de wagen. Ik ben vaak met ze mee geweest, dus weet wat het inhoudt. Ik ben nu op zoek naar een transportbedrijf waar ik de opleiding zou kunnen doen. Hier thuis liggen nog de studieboeken van mijn zoon voor zijn vrachtwagenrijbewijs. Daar ben ik alvast in begonnen.”

Aan de studie Wederzijdse klik Robert van Dam (56) uit Reeuwijk is bij Steenbergen Transport nauw betrokken bij werving, selectie en opleiding van nieuw personeel. Hij is zelf 22 jaar vrachtwagenchauffeur geweest. Tijdens de Instapdag in De Kuip vertelt hij hoe ze bij Steenbergen zij-instromers ontvangen. “We begeleiden nieuwe mensen echt zorgvuldig. Zo hebben we bijvoorbeeld een eigen instructeur, die meegaat om te kijken hoe iemand rijdt en wat er verbeterd kan worden. Gaat een chauffeur voor het eerst zelf op pad, dan krijgt hij een ‘stropdasritje’. Alleen een vrachtje in de buurt lossen en kijken hoe dat gaat. Daarna volgt een beperkt aantal bezorgadressen, zonder tijdsdruk. Pas als de chauffeur dat op tijd voor elkaar krijgt, voeren we het aantal adressen op. Zo voorkomen we dat hij of zij door stress geen plezier meer heeft in het werk, ziek wordt of schades rijdt. Tussen werkgever en chauffeur moet er altijd een wederzijdse klik blijven. Anders gaat het op termijn niet werken.”

en nieuw jaar, nieuwe kansen. Wat gaat 2022 brengen? Een einde aan de pandemie? Een oplossing voor de personeelstekorten? TON wilde weten wat het lezerspanel van de nabije toekomst verwacht. De resultaten staan op de volgende pagina’s. En hieronder zie je dat het TON-panel denkt dat we nog wel even met corona opgescheept zitten.

Bijna negen van de tien panelleden zien het somber in, wat corona betreft. Kijk maar naar het antwoord op de vraag

DENK JE DAT WE IN 2022 EINDELIJK VERLOST ZULLEN ZIJN VAN CORONA?

Zou kunnen

DESIGN: BORINKA -AND- SHAMROCK .COM

Het gaat nog % langer duren

Zeker weten

Corona gaat nooit meer weg

Dat weet ik niet

Er is veel gaande in het beroepsgoederenvervoer. Wat is voor het TON-panel de belangrijkste kwestie? Een goede cao, blijkt uit het antwoord op de vraag

WAT ZIJN DE BELANGRIJKSTE AANDACHTPUNTEN VOOR DE SECTOR IN 2022? Een goede cao voor 2023 afspreken Behoud van personeel Werving van voldoende goed personeel De parkeerproblemen oplossen Verlaging van de werkdruk Klimaatproblemen oplossen

ZIN IN ZANDVOORT Max Verstappen is populair onder TON-lezers. Want:1 op de 3 kijkt uit naar de F1 grand prix in Zandvoort, en dat zal alles te maken hebben met Nederlands topcoureur.

WAAR KIJK JIJ NAAR UIT IN 2022? De F1 grand prix van Zandvoort Het WK voetbal in Qatar De presentatie van een nieuw kabinet De Olympische Winterspelen in Beijing De Floriade in Almere Iets anders, zoals vakantie en einde corona

33 % 21 % 21 % 10 % 3% 38 %

BIJ DEZE VRAAG KON HET TON-PANEL MEER MOGELIJKHEDEN KIEZEN.

Iets anders

60 % 31 % 36 % 34 % 17 % 8% 6%

BIJ DEZE VRAAG KON HET TON-PANEL MEER MOGELIJKHEDEN KIEZEN.

FULLTIMERS

Er zijn in transport en logistiek momenteel te weinig mensen om het werk te doen. Hoe reageer jij als je werkgever je volgend jaar vraagt om meer (over-)uren te maken? Fulltimers zeggen dan eerder ‘ja’.

Dat doe ik graag

WAT DOE JE ALS JE WERKGEVER JE VRAAGT OM MEER UREN TE WERKEN?

% Dat doe ik als het echt nodig is

Daar denk ik eerst goed over na

Dat doe ik sowieso niet

PARTTIMERS

Dat weet ik niet

Stel: je mag in 2022 kiezen tussen

MEER NIEUWE COLLEGA’S OF NIEUWE HULPMIDDELEN

Stel: je mag in 2022 kiezen tussen

die het werk gemakkelijker maken (een vrachtwagen, een computer). Wat willen de TON-lezers?

MEER VRIJE TIJD OF EEN HOGER LOON . Wat willen de TON-lezers? Meer vrije tijd/ minder werken

Hoger loon %

Dat weet ik niet

Nieuwe collega’s

% Dat weet ik niet

Nieuwe % hulpmiddelen

Samen aan de

snack

bij Van Sambeek Transport

Bij veel transportbedrijven is de zaterdag poetsdag. Wagens worden gewassen, kleine reparaties uitgevoerd, een cabine schoon gemaakt. Bij Van Sambeek Transport in Escharen hoort daar zo nu en dan ook een kort ritje bij. Of het voorladen van een trailer. En altijd gaan ze ’s middags samen aan de snack.

Zaterdagochtend, acht uur. Uit een grote gettoblaster bij de wasplaats klinkt muziek. Gehuld in warme jassen, met mutsen op het hoofd en grote laarzen aan de voeten, zijn zes jongens en meisjes druk met borstelen en poetsen. Een voor een rijden chauffeurs de vrachtwagens naar de wasplaats voor de wekelijkse schoonmaakbeurt. Het is een lange rij van zo’n twintig trucks. Eenmaal gewassen worden ze strak geparkeerd, want het terrein is door de groei van het bedrijf inmiddels flink gevuld. De hele dag door gaan de vuile trucks achter elkaar op de wasplaats. In de herfst en met veel oud papier-ritten is dat geen overbodige luxe. Bob van Kol heeft zijn wagen al schoon en poetst nu en interieur en de ramen. Verderop wordt een tautliner

Meer rust Teun van der Voort ∫ 24 jaar ∫ woont in Velp ∫ rijdt 1,5 jaar bij Van Sambeek ∫ is vrijgezel “Sinds twee weken heb ik een nieuwe Volvo FH 500. Die trucks hebben veel extra’s om het werk zo prettig mogelijk te maken. Ik ben nu bezig de cabine te verfraaien. Jack

geladen met hout voor de bouw. Rik Roelofs smeert zijn kraan. Teun van der Voort is in de weer met pallets vol stenen. In de werkplaats zijn Theo van Sambeek en Tom Schoenmakers bezig met onderhoudswerk. Het is bedrijvigheid alom. De planning geeft van tevoren aan welke korte ritjes er op zaterdag zijn en of er geladen en gelost moet worden. De chauffeurs kunnen dan zelf beslissen of ze komen werken of niet. De wasploeg krijgt vandaag ondersteuning van zes chauffeurs. Ook directeur Bas Bruisten en zijn broer Joost zijn van de partij. Om tien uur is er koffie in de kantine. En tegen de middag neemt Bas de bestelling van de snacks op. Want samen lunchen is op zaterdag vaste gewoonte bij Van Sambeek.

heeft hetzelfde gevoel bij trucks als wij. Hier vormen we echt een team. We gaan er met z’n allen voor om het werk zo goed mogelijk te doen. Dat moet elke week met een schone truck, want zo kunnen we een goed visitekaartje afgeven. De kwaliteit – en daar hoort ook op tijd komen bij – staat voorop.”

Korte ritjes Niels Knuiman ∫ 33 jaar ∫ woont in Grave ∫ rijdt 2,5 jaar bij Van Sambeek ∫ is getrouwd en heeft 2 kinderen “Als er op zaterdag gereden moet worden, dan ben ik er. Dat zijn korte ritjes in de regio. Bijvoorbeeld een vracht sierstenen voor de tuin van een particulier. Maar ik stem het wel altijd af met mijn gezin. Ik heb een vaste trekker en rijd tautliners en regelmatig met kooiaap. De lading is vaak bouwmateriaal.”

Zelf wassen Marco de Wilt ∫ 39 jaar ∫ woont in Wijchen ∫ rijdt sinds 3 jaar bij Van Sambeek “Eigenlijk kom ik op zaterdag niet op de zaak. Die dag is voor mijn gezin. Daarom was ik mijn auto altijd zelf op vrijdagavond. Met de spons, zodat ik zeker weet dat er geen krassen in de lak komen. De aluminium velgen zet ik regelmatig in de was. Je kunt wel zeggen dat ik de truck als mijn hobby zie. Toen ik bij mijn vorige werkgever op Zwitserland reed, was ik doordeweeks nooit thuis. Ik voelde dat ik te veel miste van mijn opgroeiende kinderen. Nu, bij Van Sambeek, merk ik dat het inderdaad veel uitmaakt als je regelmatig thuis bent.”

Ervaring opdoen Rik Roelofs ∫ 24 jaar ∫ woont in Grave ∫ rijdt sinds maart 2020 bij Van Sambeek ∫ is vrijgezel “Net als de andere stenenrijders heb ik een vaste combinatie. Toen ik bij Van Sambeek begon, wilde ik zoveel mogelijk van het chauffeursvak leren. Werken met een kraan heb je niet meteen onder de knie. De eerste anderhalf jaar reed ik met tautliners op Duitsland. Kwam ik zaterdag op de zaak om rustig te oefenen

met de kraan. Nu rijd ik met mijn combinatie veel op Limburg, omdat daar veel klanten van ons zitten. Je komt met lossen in een drukke stad of een woonwijk. En op een bouwplaats verwachten ze dat je snel lost. Ondanks het oefenen voelde ik in het begin wel druk. Nu ik meer ervaring krijg, vind ik het werk alleen maar leuker worden.”

Nieuwe directie

Van Sambeek Transport in Escharen werd in de jaren vijftig opgericht door Huub van Sambeek. Drie jaar geleden nam Bas Bruisten (33) uit Borgharen het bedrijf over van de vier broers Van Sambeek. Bas kwam als verkoper van Volvo trucks regelmatig op de zaak. “Ze maakten wel eens een geintje: ‘Wanneer neem je de zaak over?’ Toen dat een paar jaar geleden serieus werd, ben ik op de rijdende trein gesprongen.” Het eerste jaar hebben de broers Bas intensief begeleid. En ook nu draaien ze nog actief mee. “Theo is als techneut nog regelmatig in de werkplaats te vinden. Willy doet af en toe ritjes in de regio.

En Tonnie, die altijd de planning deed, komt door de week vaak op kantoor om te helpen.” Bas’ broer Joost (29) werkt inmiddels eveneens bij Van Sambeek Transport. In de toekomst komt hij wellicht ook in de directie. Bas: “De afgelopen jaren konden we gestaag uitbreiden. We kregen nieuwe klanten, maar ook meer werk bij bestaande contacten. We zijn gegroeid van 14 naar 21 wagens, met nog enkele charters. In de toekomst komt er misschien nog wat bij, maar doorgroeien naar bijvoorbeeld veertig wagens wil ik niet. Dan moet je de organisatie heel anders inrichten.”

Kinderen helpen mee Bob van Kol ∫ 53 jaar ∫ woont in Langenboom ∫ rijdt 18 jaar bij Van Sambeek ∫ is getrouwd en heeft 3 kinderen “Mijn drie kinderen helpen op zaterdag mee met wassen. Eerst was dochter Lize de enige meid tussen de jongens van de wasploeg. Daarom vroeg ze een vriendin mee. Als het moet, dan ben ik er op zaterdag. Maar we hebben thuis een grote tuin waar ik ook graag in werk. Ik rijd met een tautliner en ben hooguit twee nachten per week van huis. Na de eerste vier jaar bij Van Sambeek heb ik zeven maanden bij een ander bedrijf gewerkt. Het was laden en lossen van containers in de buurt. Veel minder leuk werk. Maar ik had het aangenomen omdat mijn vrouw er toen slecht tegen kon dat ik zoveel van huis was. Nu de kinderen wat ouder zijn, is alles een stuk makkelijk.”

Vanaf links: Sven, Lize, Jen, Tom, Manon, Fenna

TON 98 10-21 • p 31

Storingen en klachten Tom Schoenmakers ∫ 34 jaar ∫ woont in Westerbeek ∫ is zelfstandig monteur ∫ is vrijgezel “Elke vrijdag en zaterdag ben ik bij Van Sambeek om in de werkplaats reparaties en onderhoud te doen. Op een bord in de kantine schrijven de chauffeurs welke storingen en klachten ze hebben met hun wagen. Er is altijd flink werk. Doordeweeks en op zaterdag is Theo van Sambeek ook regelmatig in de werkplaats. Hij gaat het in de toekomst rustiger aan doen. En het aantal trucks groeit ook steeds. Dus het is de bedoeling mij meer aan het werk te zetten.”

Huishouden doen Joop Schaap ∫ 59 jaar ∫ woont in Langenboom ∫ rijdt 31 jaar bij Van Sambeek ∫ is getrouwd en heeft een dochter “Vanwege mijn thuissituatie ben ik op zaterdag minder hier. Mijn vrouw woont vanwege haar gezondheid nu niet meer thuis. Op zaterdag doe ik boodschappen en het huishouden. ‘s Zondags ga ik bij haar op bezoek en dan gaan we er zoveel mogelijk samen op uit. Bijvoorbeeld met mijn klassieke oplegger naar een oldtimershow. Wij doen dat met vrienden, al twintig jaar. Het is onze ‘vakantie’. Vrijdagavond ben ik wel op de zaak om met de jongens een biertje te drinken.”

WEER OP GEWICHT

Peter houdt stug vol “Met kerst hoop ik 28 kilo kwijt te zijn.” Peter Klein Gotink (35) uit Zutphen zegt het vol vertrouwen. Sinds afgelopen zomer valt de chauffeur stadsdistributie af. Hij vertelde erover in de TON van augustus. Dankzij een leefstijlprogramma en een koolhydraatarm dieet stond de teller toen op vijftien kilo. Peter gaat stug door. Weer op gewicht Mooi voornemen voor 2022: weer op gewicht komen. Sectorinsti tuut Transport en Logistiek helpt je met een effectieve aanpak op weg. En: de begeleiding is kosteloos. Doe als Peter en voel je beter in je vel. Kijk op stlwerkt/weeropgewicht

Is het moeilijk vol te houden? “Ja, rond feestdagen en verjaardagen is het zwaar. Maar in het algemeen is het wel vol te houden. Daar speelt in mee dat ik aan het werk ben. Ik zat in november een week thuis vanwege corona. Dan krijg je al minder beweging en je pakt sneller iets lekkers wat je nog in huis hebt liggen.”

Wat staat er in 2022 op je weegschaal? “Dan wil ik onder de 120 kilo komen. Maar dat is een streefgewicht, geen moeten. Het is belangrijk om langzaam af te bouwen, zodat je lichaam de tijd heeft zich aan te passen.”

Kreeg je reacties op het artikel in TON? “Jazeker, van mijn collega’s. Maar ook van chauffeurs van andere bedrijven, die ik onderweg wel eens tegenkom. Zeggen ze: “Ik zag je in de TON. Goed bezig. Mooi dat het je wel lukt.” Kijk, ik ben niet de enige die probeert af te vallen. Bij de een werkt het wel, bij de ander niet. Je moet er vol voor gaan, anders heeft het geen zin.”

PERSOONLIJK VERHAAL

We bekijken het dag voor dag

Tegenslag op tegenslag treft het gezin van Henk (67) en Cobie (65) Gazan. Soms zakt de moed ze in de schoenen, maar ze houden moedig stand. Niet voor niets meldt de tattoo op Cobie’s onderarm: Samen sterk. Op de bank bij dochter Petra vertellen Henk en Cobie hoe zij zich door de tegenslagen heen slaan.

“Veel chauffeurs die internationaal rijden hebben geen hobby”, zegt Cobie stellig. “Hebben ze geen tijd voor. En wat moeten ze dan als ze ineens thuis zitten? Daar denken ze van tevoren niet over na.” Cobie vult regelmatig de woorden in die haar man zou willen uitspreken. Niet zo gek, want Henk heeft door een TIA (een tijdelijke afsluiting van een bloedvat in de hersenen) moeite met praten.

LEKKER DOORWERKEN Het gaat over zijn pensioen. Eigenlijk zou Henk een hobby ook nog helemaal niet nodig hebben gehad. Want na zijn pensionering, eind 2020, had hij nog lekker willen doorwerken. Het contract voor twee en een halve dag per week lag al klaar bij zijn werkgever Lensveld Transport in Vlaardingen. Dat doorwerken duurt helaas maar een paar weken. Op 3 februari 2021 rijdt hij in Denemarken. Terwijl hij een rotonde afdraait, krijgt hij een TIA. Henk ziet links niets meer en wordt frontaal aangereden door een vrachtwagen. Wat er precies gebeurd is, weet hij niet meer. Wel wat hij niet meer kan: “Niks meer. Ik mag geen auto besturen. Mag ook niet meer op de bromfiets. Ik ben al blij dat ik de achthonderd meter naar de woning van mijn dochter Petra kan lopen.”

VEEL LITTEKENS Bij die dochter op de bank doen Henk en Cobie hun verhaal. Want: Cobie is op dit moment mantelzorger. Petra mist sinds kort het grootste deel van haar linkerbeen. Daar is ze overigens blij mee. Ze was vrachtwagenchauffeur, maar de laatste tien jaar verloor ze het gevoel in haar linkervoet. “Mijn been zat gewoon in de weg”, zegt ze

ALTIJD AAN HET WERK nuchter. Vader en moeder horen het aan. Ze hadden ook nog een zoon. Die was zwaar astmapatiënt, vanaf zijn geboorte. Cobie wordt nog boos als ze vertelt over Henk’s werkgever destijds. “Henk kreeg niet eens vrij, terwijl zijn pasgeboren zoontje op de intensive care lag.” In 2007 overleed hun zoon. Het is een van de vele littekens die het gezin met zich meedraagt. En hier bleef het in 2007 niet bij. Henk raakte in dat jaar de grootste delen van twee vingers kwijt bij een bedrijfsongeval. “Een stalen kabel sneed de vingers eraf toen ik iets beetpakte. De handschoen was nog heel. Mijn vingers waren zo beschadigd, dat het geen zin had om nog te proberen ze eraan te zetten.”

GEWOON AUTOGEK In zijn hart is Henk nog altijd vrachtwagen chauffeur. “Ik ging naar de technische school om monteur te worden. Ik was en ben gewoon autogek. Dus ging ik aan het werk met vrachtwagens.” Cobie neemt het verhaal over: “Hij wilde niets liever dan chauffeur worden. Maar dat vonden zijn ouders te min. Monteur moest hij blijven. Wij ontmoetten elkaar in 1977 en twee jaar later zijn we getrouwd. Henk is toen meteen rijles gaan nemen. Ik vond dat hij zijn droom waar moest maken. Twee lessen in januari en in februari had hij al zijn rijbewijs. Ging hij werk zoeken, maar hij kwam nergens aan de bak als chauffeur. Toen heb ik de Iglo gebeld. Daar hadden ze chauffeurs nodig en kon Henk aan de slag.” Vier jaar lang rijdt Henk met diepvriesproducten door de omgeving van Rotterdam. In december 1980 gaat het mis. Er zit nitriet in de nasi en de groenten van Iglo. Dat heeft gevolgen, ook voor Henk. Hij verliest zijn baan.

Vervolgens bezorgt Henk vijf jaar lang margarine bij winkels. Dat is voor de werkgever op wie Cobie nog steeds boos is: “Ons zoontje met astma ging de eerste zes jaar van zijn leven van ziekenhuis naar ziekenhuis. Maar Henk moest altijd aan het werk. Dan leer je dat je als chauffeursvrouw alle beslissingen zelf moet nemen.” Henk zoekt ander werk. Dat wordt stukgoed rijden bij Nedlloyd. Negen jaar lang, tot hij bij een reorganisatie zijn baan verliest. Hij gaat, met nog vijf andere chauffeurs, mee naar een planner die voor zichzelf begint. “Moest ik achter mijn centen aan.” Na twee en een half jaar stapt hij over naar KBP, buizen rijden voor Van Leeuwen. De laatste tien jaar voor zijn pensioen is hij in dienst bij Lensveld, dat KBP overneemt.

IN EEN ISOLEMENT En nu zit hij dus thuis. Of dat meevalt? Cobie geeft antwoord: “Hij kwam in een isolement terecht. Ik had mijn eigen dingen. Reed zelf voor PostNL, ging kaarten, naar de bingo. En met mijn dochter naar de sauna. Maar dat kan niet meer. Henk heeft me nodig. Als we zo dadelijk thuis zijn, moet hij alweer naar bed. Dan is hij afgepeigerd.” Henk: “Ik had wat vrienden op Facebook, maar dat verdwijnt ook langzamerhand.” Cobie wijst naar de halsbandparkieten van haar dochter. “Van die twee daar hebben we een nakomeling gekregen. Een albino, een witte. Is Henk druk mee. En met ons hondje. Daar gaat hij mee wandelen.” Henk: “Vroeger kon ik nog knutselen aan modelauto’s. Maar dat kan ik nu eigenlijk ook niet meer.” Hoe hij de toekomst ziet? Henk verzucht: “Dag voor dag.”

DUURZAME INZETBAARHEID

Gezond en met plezier je werk doen tot aan je pensioen. Dat verstaan ze bij REMONDIS onder duurzame inzetbaarheid. Een pilot in de vestigingen Zwolle en Almelo, gestart in juni, moet die duurzame inzetbaarheid onder medewerkers een flinke boost geven. Vier REMONDIS-mensen vertellen hoe ze het aanpakken en hoe dat uitpakt.

Aandacht vo

oor elkaar

Annely Kosters

∫ 37 jaar ∫ woont in Enter ∫ is administratief medewerker ∫ is 13 jaar in dienst bij REMONDIS ∫ werkt 4 jaar op de vestiging Almelo

Herman Gijlers

∫ 57 jaar ∫ woont in Schoonebeek ∫ is sinds 2018 regiodirecteur Noord-Oost Nederland bij REMONDIS

Verbinding

Gesprekken

Hoe zorg je dat mensen zich op hun plek voelen en gezond hun werk kunnen blijven doen? Over die vraag buigt zich begin dit jaar een werkgroep bij REMONDIS, samen met Sectorinstituut Transport en Logistiek (STL). Regiodirecteur Herman Gijlers: “In die werkgroep zaten planners, or-leden, mensen uit de binnen- en buitendienst. Wat er uitsprong, is dat we allemaal samenwerking en verbinding heel belangrijk vinden. Door alle coronamaatregelen misten we het contact met elkaar.”

Aan de hand van het werkkrachtprogramma van STL start REMONDIS een pilot ‘duurzame inzetbaarheid’. Persoonlijke inzetbaarheidsgesprekken vormen daarin een belangrijk onderdeel. Tijdens zo’n gesprek wordt er gekeken naar ambities, ontwikkelingsmogelijkheden, privésituatie en gezondheid. Annely Kosters voert samen met logistiek manager Menno Holsappel de gesprekken met medewerkers in Almelo. Annely, administratief medewerker, was deelnemer van de werkgroep en ondersteunt nu het management tijdens de pilot: “Ik heb zo’n dertig chauffeurs en mensen van kantoor gesproken. Het waren echte gesprekken, waarbij je meer te weten kwam over de mens achter de medewerker. Daardoor kan ik nu veel persoonlijker met mensen praten.”

Pilot REMONDIS bestaat ruim 80 jaar en is in 34 landen actief op het gebied van afvalinzameling, recycling en waterbeheer. In Nederland werken bij familiebedrijf REMONDIS zo’n 1.200 medewerkers vanuit 25 vestigingen. Duurzaamheid is een van de kernwaarden: werken aan een duurzame samenleving én aan de duurzame inzetbaarheid van het eigen personeel. In de vestigingen Zwolle en Almelo is daarom gestart met een pilot duurzame inzetbaarheid. De hoofdpunten uit die pilot: ∫ vrijwillige deelname aan de Inzetbaarheidscheck van STL; ∫ vrijwillige deelname aan een persoonlijk medisch onderzoek; ∫ aandacht voor medewerkers door bijvoorbeeld inzetbaarheidsgesprekken te voeren; ∫ elk kwartaal acties en een workshop gericht op gezondheid, vitaliteit, samenwerking en verbinding Kijk op

stlwerkt/weeropgewicht

Contact Die persoonlijke aandacht is nodig, vindt Annely. “Vooral in deze coronatijd. De kantine is lange tijd dicht geweest, er waren geen personeelsfeesten. Dan ga je het contact met elkaar echt missen.” Zelf heeft Annely ook de ambitie om zich verder te ontwikkelen. Daarbij denkt ze aan personeelswerk, want ze vindt het fijn om met medewerkers om te gaan.

Mentorchauffeur Chauffeur Jochem Roosenbrand spreekt met de hoofdplanner over zijn persoonlijke ontwikkeling. “Die vroeg me of ik mentorchauffeur wilde worden. Nieuwe chauffeurs goed begeleiden is nodig. Ze bellen nu vaak met de planning als ze onderweg zijn en iets niet weten. Ik vond het leuk dat ze in mij een mentorchauffeur zagen.” Jochem deed via STL een training van vier dagen. “Je krijgt dan inzicht in hoe je zelf in elkaar zit en hoe je informatie overbrengt. Iedereen leert weer op een ander manier. Bij de een moet je iets voordoen, bij de ander kan

een tekening helpen. Ik heb er veel van opgestoken. Sindsdien heb ik al vier chauffeurs onder mijn hoede gehad.”

Onderzoek Samenwerking en verbinding zijn dus belangrijk in de pilot ‘duurzame inzetbaarheid’. Daarnaast komen gezondheid, vitaliteit en het benutten van je mogelijkheden aan bod. Daarom krijgen de medewerkers ook een uitnodiging om deel te nemen aan de Inzetbaarheidscheck en het Vitaliteits onderzoek van STL. Voor dat laatste staat er in juni bij de vestigingen in Zwolle en Almelo een trailer. Daarin kunnen medewerkers zich medisch laten onderzoeken. 57 procent van het personeel in Zwolle en Almelo doet mee aan de check en het onderzoek.

Binnenstebuiten Zo ook chauffeur Jochem en zijn collega Freddy Klok. Ze zijn blij met dit aanbod van hun werkgever. Jochem: “Je maakt niet zomaar een afspraak met je huisarts als je nergens last van hebt. Dus dat medisch onderzoek kwam me wel goed uit. Ze hebben me in die trailer binnenstebuiten gekeerd en nu weet ik dat ik gezond ben. Ik doe veel kort werk en moet daardoor vaak in- en uitstappen. Beweging krijg ik dus wel genoeg.”

Actiepunten Binnen de pilot zijn er elk kwartaal speciale actiepunten. Regiodirecteur Herman: “De afgelopen maanden was dat stoppen met roken. Veel van onze chauffeurs roken, dus daarom hebben we hiervoor gekozen. We haakten ermee aan bij de Stoptober-campagne. Het tweede actiepunt was: meer aandacht voor medewerkers. We gaan in groepjes van vijf in gesprek over onder andere ontwikkeling en vitaliteit. En het derde actiepunt: verrassend communiceren met onze medewerkers. Hoe we dat aanpakten? Onder andere door op een zaterdag in november bij alle chauffeurs van REMONDIS Twente een verrassingspakket vol lekkers aan huis te bezorgen. En de planners waren de bezorgers.”

Aandacht Freddy en Jochem weten die presentjes van het bedrijf wel te waarderen. Jochem: “Met Pasen, Sinterklaas en Kerstmis krijgen we altijd wat van REMONDIS. En toen vorig jaar mijn dochter geboren werd, stuurden ze een heel grote taart en een bos bloemen. Dat vind ik echt attent.” Freddy vertelt dat hij

Cholesterol Ook Freddy hoeft niet lang na te denken. “Als het bedrijf zo’n onderzoek aanbiedt, maak ik er gebruik van. Want ik was zo’n acht jaar geleden voor het laatst bij mijn huisarts. Ik wist wel dat mijn cholesterol iets verhoogd is. Ze gaven me tips hoe dat omlaag te krijgen. En hoe ik het suikergehalte in mijn bloed goed kan houden. Dat is mooi, want ik moet nog een poosje mee.” Directeur Herman stapt zelf ook in de ‘medische trailer’. “Alles wat we in de pilot doen, is bedoeld voor iedereen in het bedrijf”, zegt hij. “Dus ook voor mij. Mijn gezondheid was ok, behalve dat mijn BMI iets te hoog bleek. Ik ben het afgelopen jaar al vijftien kilo afgevallen en merk dat ik me gezonder en fitter voel.”

Leefstijl Na de Inzetbaarheidscheck start Freddy met een leefstijl programma van STL. Hij woog 105 kilo; drie maanden later staat de weegschaal op 98 kilo. “Ik ontbeet nooit en at als lunch vier boterhammen. ’s Avonds schepte ik twee keer op. Nu begin ik de dag met een bakje yoghurt, eet ik twee boterhammen als lunch en ’s avonds houd ik het bij één bord warm eten. Als ik op mijn streefgewicht zit, is de volgende uitdaging: stoppen met roken.” Freddy is een van de medewerkers in Almelo en Zwolle die de Inzetbaarheidscheck invulden en nu een ‘interventietraject’ volgen.

Jochem Roosenbrand

∫ is 36 jaar ∫ woont in Vriezenveen ∫ is 18 jaar vrachtwagenchauffeur ∫ werkt 5 jaar bij REMONDIS op de vestiging Almelo

tijdens zijn scheiding alle begrip en tijd kreeg van het bedrijf. “Die persoonlijke aandacht is belangrijk. En fijn. Je merkt daaraan dat het nog steeds een familiebedrijf is.”

Slapen In januari start een nieuw kwartaal met actiepunten. Herman: “De acties die we dan gaan ondernemen hebben te maken met: de juiste persoon op de juiste plek. Dat zullen we onder andere

invullen met Code 95. We willen de nascholing gebruiken om aan de persoonlijke behoeftes van onze medewerkers tegemoet te komen.” Andere aandachtspunten in het eerste kwartaal van 2022 zijn gezond eten en een goede nachtrust. “Slapen is voor sommigen een probleem”, weet Herman. “Als je slecht slaapt, presteer je ook minder. Dan is de kans op ongelukken tijdens het werk groter. Dus ook slaap is belangrijk voor je duurzame inzetbaarheid.”

Freddy Klok

∫ is 47 jaar ∫ woont in Havelte ∫ is 24 jaar vrachtwagenchauffeur ∫ werkt 5 jaar bij REMONDIS op de vestiging Zwolle

TOEKOMST

Hoe ziet je vak er in 2030 uit? Heb je nog een stuur in handen, of bestuurt je vrachtwagen zichzelf? Hoef je niet meer te laden en lossen, omdat robots dit voor jou doen? In de ‘Kamer van de Toekomst’,

Hoe werk jij in

op dechauffeurvandetoekomst.nl, vind je antwoorden op dit soort vragen. Hoewel, antwoorden… het blijft natuurlijk de toekomst. Niemand weet precies wat het wordt. Denkrichtingen zijn het, met daarbij de uitnodiging om mee te denken. Bodhi, Joan, Hugo en Silvan namen alvast een kijkje in de toekomst en vertellen wat zij zagen.

Bodhi

ANDRÉ KUIPERS, ASTRONAUT EN INNOVATIE-EXPERT, LANCEERDE BEGIN NOVEMBER HET INTERACTIEVE PLATFORM VOOR VRACHTWAGENCHAUFFEURS. IN DE ‘KAMER VAN DE TOEKOMST’ VIND JE VIDEO’S OVER MOGELIJKE ONTWIKK ELINGEN OP LOGISTIEK EN TECHNISCH GEBIED. VIER THEMA’S KOMEN AAN DE ORDE: HET CHAUFFEURSVAK IN 2030, DE VRACHTWAGEN, DE DIGITALISERING EN ‘CITY HUBS’. NA HET BEKIJKEN VAN DE VIDEO’S KUN JE JE VERDER VERDIEPEN IN VERWACHTE VERANDERINGEN.

2030?

André Kuipers en STL-directeur Lisette van Herk lanceren de ‘Kamer van de Toekomst’.

Joan

Hugo

Silvan

Strakke website Bodhi Gebhardt (24) uit Haarlem woonde de lancering bij. Hij was dus een van de eersten die een blik in de Kamer van de Toekomst kon werpen. “De website ziet er wel strak uit”, zegt de internationaal chauffeur bij De Wit Transport in Oegstgeest. “Beetje futuristisch ook. Het idee erachter vind ik wel goed: hoe zou ons werk er over acht jaar uitzien? Maar als ik naar de praktijk van nu kijk, dan denk ik niet dat het zo snel zal gaan als wordt voorgesteld. Het zal allemaal wel gaan gebeuren, maar niet op deze termijn.”

Minder zelf rijden Bodhi werkt ruim vijf jaar bij De Wit en rijdt vooral op Frankrijk. Groupage, en dat kan van alles zijn. “Het bevalt super. We zijn nog onwijs vrij in het werk. Ik krijg mijn ritje op en hoe ik het doe, doe ik het. Als het maar gedaan wordt.” Bodhi verwacht dat zijn werk zal veranderen. “Het zal vast zo zijn dat we straks minder zelf hoeven te rijden. Automatisch afstand houden en binnen de lijnen blijven, dat kan nu al. Die ontwikkeling gaat door. Of het er leuker op wordt, dat weet ik niet. Ik word moeier van het ernaast zitten dan van zelf rijden.”

Kamer van de toekomst De Kamer van de Toekomst is te bezoeken via dechauffeurvandetoekomst.nl Het is een initiatief van onder andere TLN, CBR, TVM, TNO, FNV Transport en Logistiek en CNV Vakmensen. De uitvoering is in handen van het Sectorinstituut Transport en Logistiek en wordt mogelijk gemaakt door SOOB, het opleidingsfonds in de sector.

City Hubs Ook Hugo Hogenes (47) uit Roelofarendsveen zag de lancering van de Kamer van de Toekomst. Hugo is aansturend planner bij Dobbe Transport in zijn woonplaats. Zijn eerste indruk van de website: “Mooi. En het beeld dat geschetst wordt, herken ik wel. City Hubs, bijvoorbeeld, die zijn steeds meer in opkomst. Vanaf 2022 mag je veel steden niet meer in zonder Euro 6. Daar spelen die City Hubs op in. Bij Dobbe hebben we voor de bezorging in Amsterdam een fietsdienst als partner gezocht.”

‘Spiegelcams’ De vrachtwagen van 2030 zal er wezenlijk anders uitzien. Daar kun je je een beeld van vormen als je huidige ontwikkelingen doortrekt. In de Kamer van de Toekomst worden voorbeelden gegeven. Hugo ziet het bij Dobbe al gebeuren. “We rijden veel Mercedes en hebben al redelijk wat auto’s met spiegelcams op de weg. Dus camera’s in plaats van spiegels. Je zou het niet denken, maar dat maakt in brandstofverbruik een wezenlijk verschil.”

Nog groeien De Wit Transport in Oegstgeest was gastheer bij de lancering van de website over de toekomst van het beroepsgoederenvervoer. Joan Turnhout (36) uit De Zilk, administratief medewerker bij De Wit, zat dus dicht op het vuur. Ook zij nam een kijkje in de Kamer van de Toekomst. “Een mooie site”, vindt zij, “maar het moet wel nog groeien. Het leidt nog niet echt naar iets wat je vast kunt pakken. Maar ja, dat is natuurlijk ook lastig met de toekomst.”

Diesel in bloed Zoals bij veel bedrijven is ook voor De Wit het vinden van personeel een groot probleem. En dat zal in de toekomst alleen maar lastiger worden. Joan ondersteunt de HR-afdeling en maakt het dus in de praktijk mee. “Een echte chauffeur heeft diesel in het bloed, zeggen wij. En die zit niet te wachten op een elektrische vrachtwagen. Maar op de lange termijn zal het vervoer echt wel anders zijn ingericht. Dan heb je treintjes van vrachtwagens en meer transport per trein. Dat zal ook gevolgen hebben voor ons internationale werk.”

Meet-and-greet Silvan Goosen (17) uit Zwartsluis is letterlijk een chauffeur van de toekomst. Hij is net aan zijn opleiding begonnen, bij Van Dijk Transport in Kampen. Tijdens de lancering ging hij op de foto met André Kuipers. Die ‘meet-and-greet’ won Silvan in een prijsvraag van Sectorinstituut Transport en Logistiek op Instagram. “Je moest invullen hoe je dacht dat het er over tien jaar uit zal zien. Mijn idee was dat de meeste vrachtwagens elektrisch zullen rijden of misschien al op waterstof.” De ontmoeting met André Kuipers was heel bijzonder, zegt Silvan. “Hij praatte met heel veel passie over zijn vak. En hij nam alle tijd. Ik kon al mijn vragen stellen.”

Lus in wegdek Op de website dechauffeurvandetoekomst heeft Silvan wat rondgekeken. Zijn mening: “Mooi, overzichtelijk. Maar ik mis wel een beetje een tijdpad. Hoe zal het gaan richting 2030, wat gaat er wanneer gebeuren? Er zitten wel interessante dingen in, zoals een lus in het wegdek waarmee vrachtwagens kunnen worden opgeladen.” Wat Silvan zelf in 2030 doet? “Vrachtwagen rijden. Een DAF. En ik hoop dat die er net zo uit ziet als nu, alleen dan met een touchscreen. Want het moet wel een vrachtwagen blijven, ook al is hij dan elektrisch.”

Meepraten en -denken De ‘Kamer van de Toekomst’ is in ontwikkeling. STL wil graag met vrachtwagenchauffeurs in gesprek. Dat kan online, via Meetup: meetup.com/nl-NL/chauffeur-van-de-toekomst. En dat gaat ook ‘live’ gebeuren, zodra er weer bijeenkomsten mogelijk zijn. Op dechauffeurvandetoekomst.nl vind je actuele informatie.

LEERWERKTRAJECT

VOOR HET EERST IN DE LOODS

Het is wennen als je in een nieuwe baan begint. Helemaal als je voor het eerst bij je leerbedrijf aan de slag gaat. De eerste weken zijn vaak bepalend voor een succesvol leerwerktraject. Voel je je snel thuis, of loop je lang te zoeken? Milko en Jarno vertellen hoe zij bij Kempen Transport van start gingen.

Hectiek In de loods van Kempen Transport in Venlo is het om halfvier ’s middags nog redelijk rustig. Twee vrachtwagens worden gelost, loodsmedewerkers rijden met pompwagens de pallets vol groenten en fruit naar de juiste vakken in de hal. Milko en Jarno hebben ruim tijd voor een fotosessie. Over anderhalf uur is het hier een gekkenhuis. Dan gaan er zo’n 1900 pallets in en uit. Dat is hectisch voor wie net komt kijken.

Milko Christis

∫ 20 jaar ∫ woont in Venlo ∫ zit in het tweede jaar van de opleiding Logistiek Teamleider op het Gilde College in Venlo ∫ werkt ruim 1,5 jaar bij Kempen Transport

Milko herinnert zich nog goed zijn eerste werkdag. “Ik had geen flauw idee wat het werk in de loods inhield. De hal was ook kleiner dan ik van tevoren had gedacht. En het was allemaal heel chaotisch. Ik had ook nog nooit op een pompwagen gereden. Dus het was echt wel zoeken. Maar Funs Titulaer, onze warehousemanager, is een goeie. Met al mijn vragen kon ik bij hem terecht. En ook bij de andere teamleden. We hebben een gezellige ploeg en de grootste lol. Dat maakt het werken hier ook zo leuk.” Milko paste zich snel aan en rijdt nu vakkundig met zijn pompwagen de pallets met groente fruit rond. Lachend: “Ik heb een tijdlang in een supermarkt gewerkt op de groente- en fruitafdeling. In plaats van met doosjes werk ik nu met pallets.” Na het behalen van zijn vmbo-diploma had hij geen idee wat hij wilde worden. Hij begon aan een opleiding ICT en daarna Marketing, maar maakte geen van beide af. Toen hoorde hij op de radio over een ‘inloopsollicitatie’ bij Kempen Transport. Op de website van het bedrijf las hij: “Binnenlopen, kennismaken, solliciteren en direct met een baan naar huis.” En zo ging het ook met Milko. “Na vier maanden besloot ik de bbl-opleiding te doen. Ik heb gekozen voor Logistiek Manager, want ik heb mensen om me heen nodig. Vrachtwagenchauffeur is niks voor mij. Urenlang alleen in de wagen en naar de weg turen, dat kan ik niet.”

Jarno Huijs

∫ 17 jaar ∫ woont in Hegelsom ∫ zit in het eerste jaar van de opleiding Chauffeur Wegvervoer ∫ werkt sinds een half jaar bij Kempen Transport

Als kleine jongen wist Jarno al dat hij bij Kempen Transport wilde werken. Zijn vader reed zestien jaar lang voor het Venlose bedrijf. “Vroeger ging ik vaak met hem mee. Het liefst elk weekend en in de vakantie. Mijn vader had zelfs werkkleding van Kempen voor me geregeld.” De eerste week in de loods moest Jarno toch wel wennen. “Het was vooral kijken en ‘het stof eraf blazen’. Want ik wist natuurlijk al veel doordat ik hier vroeger veel kwam met mijn vader. Ik moest wel de loods leren kennen: wat staat waar? In het begin lijkt het heel chaotisch, maar gelukkig kon ik alles vragen aan mijn teamgenoten. Iedereen is hier erg behulpzaam. Na die eerste weken wennen, gaat het nu prima.” In september is Jarno met zijn opleiding begonnen. Als hij zijn B-rijbewijs heeft, kan hij starten met de theorie voor zijn vrachtwagenrijbewijs. Om al wat rijervaring op te doen, rijdt hij veel op een terminaltrekker. Over anderhalf jaar hoopt Jarno voluit als vrachtwagenchauffeur aan de bak te kunnen. “Mijn vader reed vroeger buitenland voor Kempen Transport. Dat vond ik prachtig. Dus dat wil ik ook dolgraag. Ik hou van gezelligheid, maar alleen in de wagen zitten vind ik helemaal prima.”

PUZZEL Horizontaal 1. zuivelproduct; 7. gestremde melk; 12. gehoororgaan; 13. Nederlandse prinses; 14. omslag voor papieren; 15. langspeelplaat (afk.); 17. aanlegplaats voor schepen; 19. lading (hinder); 21. kosten koper (afk.); 22. alsmede; 24. zuivelproduct; 27. woud; 28. ankertouw; 30. steen; 31. rivier in Utrecht; 32. oevergewas; 33. familielid; 35. naar omlaag; 37. gordijnrail; 38. plaats in Italië; 41. bedorven; 42. afvalbak met twee compartimenten; 44. eikenhout van schors ontdoen; 46. taaie grondsoort; 47. gentleman; 48. medisch beroep; 49. meubelstuk;

12 2

13 5

14 8

22 15

28 22

61. binnenvaartuig; 62. gedeeltelijk; 64. tennisterm;

70. enakskind; 72. afgemat; 73. Franse kaassoort;

61 55

76. mollengang; 77. met name (afk.); 78. militair

65. besmettelijke ziekte; 67. bierton; 68. Engels bier; 66

hoofddeksel; 79. landstreek in Noord-Brabant;

3. scheepsherstelplaats; 4. land in Azië; 5. hard lachen;

Verticaal 1. grote groep wielrenners; 2. muzieknoot;

72 65

31 26

36 41

53 58

52 57

67 73

77 72

48 51

niets deugt.

vierentwintig uur; 56. waterdier; 58. boekenschrijver;

84. lidwoord; 86. oxideren; 87. iemand die voor

50. karweitje; 52. Europese hoofdstad; 54. periode van

81. muzieknoot; 82. kippenloop; 83. verdieping;

71 76

6. overwinning; 7. voorheen (vroeger); 8. plaats in Rusland; 9. vochtig; 10. grand prix (afk.); 11. lolly;

16. duw of zet; 18. deel van een huis; 20. bergweide;

21. boerderijdier; 23. het aangekochte; 25. inwendig orgaan; 26. finishlijn; 27. bibliotheek (afk.); 29. zuivelproduct; 32. zuivelproduct; 34. waadvogel;

OPLOSSING

36., schenking (gift); 37. straat (Frans); 39. politieman; 40. plaats in Korea; 42. inlandse gemeente op Java; 43. ademhalingsstoornis; 45. Nederlandse omroep

Vul de oplossing in op

stichting (afk.); 46. lager technische onderwijs (afk.);

Doe dat vóór januari 2022. TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winnen.

51. glansverf; 53. oog in een touw; 54. Nederlandse kaassoort; 55. insectenlarve; 56. familietwist;

tonmagazine.nl

57. morsdoekje; 59. tafelgast; 60. overschot; 62. denksport; 63. meetrekken (sleuren);

Oplossing puzzel in TON 98:

66. elektrisch geladen deeltje; 67. tuimeling;

blokpallet

69. roem (lof); 71. nachtroofvogel; 73. deel van een euro; 74. inwendig orgaan; 75. een soort van mijt; 78. jongensblouse; 80. onderricht; 82. muzieknoot; 85. de onbekende (Lat. afk.).

De 5 winnaars van een VVV Cadeaukaart zijn: Esther Cupido-de Jong uit Hoorn (Terschelling) Stefan van Hooijdonk uit Teteringen Josine van Koetsveld uit Best André Runhart uit Nieuwleusen Jan van Voorthuizen uit Renswoude

Met de VVV Cadeaukaart kies je zelf je favoriete cadeau. Je kunt de kaart gebruiken in winkels en in webwinkels. En je betaalt er ook een deel van je dagje uit mee.

VRAGEN? VRAGEN!

COLOFON

Vragen over je werk, je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON heeft niet alle antwoorden. Deze organisaties in het beroepsgoederenvervoer wél!

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport &

088 25 96 111 info@stlwerkt.nl stlwerkt.nl Bij Sectorinstituut Transport en Logistiek kun je terecht voor: een passende baan of een leerwerkplek, een leven lang leren, gezond en veilig werken en verzuim voorkomen, functiewaardering.

Logistiek, en CNV Vakmensen. UITGEVER en REDACTIE Boss en Wijnhoven BV, Vondellaan 156, 3521 GH Utrecht, 06 38 07 67 51, info@tonmagazine.nl REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VVT MET BIJDRAGEN VAN Peter Boss, Yessie

0800 02 25 022 caonaleving.nl Vragen over rechten en plichten in de transportsector? Leeft je werkgever de cao goed na? Wat zijn de regels voor loonberekening? Wat te doen als je een boete krijgt? VNB heeft ook een handige Looncheck App, waarmee je je loon kunt berekenen. Kijk op de website.

CAONALEVING.NL

Vanden Branden, Ad van Dun, Harry Linker, Frank de Man, Carien Neeleman, Erik Pathuis, Shamrock, Geert Wijnhoven FOTOGRAFIE Marco Hofsté, Annelies van ’t Hul, Ruud Jonkers, Harry Linker ONTWERP en OPMAAK Via Bertha, Utrecht DRUK Habo da Costa, Vianen WEBSITE tonmagazine.nl FACEBOOK facebook.com/magazineton ISSN 1871-1790

088 33 22 999 (0,0 cent per minuut) pfvervoer.nl Hoe zit het met je pensioen? Kun je je pensioen eerder in laten gaan? Mag je werken als je met pensioen bent? Wat zijn de gevolgen van een scheiding voor je pensioen?

TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd. Je gegevens worden niet aan derden verstrekt. Deelnemers

0800 02 25 022 fnv.nl

in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd. Meer informatie pfvervoer.nl/privacybeleid ADRESWIJZIGINGEN hoef je niet aan TON door te geven. TON komt automatisch op je nieuwe

030 75 11 007 cnvvakmensen.nl

adres. Soms gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mail naar info@tonmagazine.nl

088 45 67 111 tln.nl Transport en Logistiek Nederland

OPLAGE 156.000 exemplaren © TON Magazine 2021 Boss en Wijnhoven/ SOOB Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/

0345 516 993 verticaaltransport.nl Vereniging Verticaal Transport

of zijn partners.

TON wordt mede mogelijk gemaakt door

BEN JIJ KLAAR VOOR DE TOEKOMST? Benieuwd naar ontwikkelingen van het vak van vrachtwagenchauffeur? Ontdek de interactieve ervaring op dechauffeurvandetoekomst.nl

Een campagne van samenwerkende organisaties in transport en logistiek. Uitgevoerd door:

TON Magazine 99, december 2021

Articles from TON Magazine 99, december 2021