TON Magazine 89, april 2020 by TON Magazine

MAGAZINE MAGAZINEVOOR VOORMENSEN MENSENDIE DIEWERKEN WERKENININTRANSPORT TRANSPORTEN ENLOGISTIEK LOGISTIEK

Henri begon in de wasstraat

CORONA

en doet nu het grote werk

onzekerheid • verwarring • crisis

Wat betekent het voor jou? TONMAGAZINE.NL 89 • 04 • 20

TON 89 04-20 • p 2

COLUMN

IN DIT NUMMER

Sterkte

Coronacrisis

Ga ik het over corona hebben of juist over iets anders? That’s the question. Terwijl ik hierover nadenk, rij ik bij een bedrijf het terrein op. Ik krijg een thermometer tegen mijn voorhoofd gedrukt. Ze merkt op dat ik te koud ben. Ik zeg: Ik voel me best! En dan mag ik zonder problemen doorrijden. Ik kom daar eigenlijk met niemand in aanraking, behalve dan de heftruckchauffeur, die de vrachtbrief door een kiertje in het raam weer teruggeeft.

TON-panel: nieuwe technologie

Bij een ander bedrijf moet ik via een net neergezette portakabin lopen, waar ik mijn handen kan reinigen met een gel. Ook moet ik op een lijst invullen of ik in aanraking ben geweest met mensen die zijn teruggekomen uit risicolanden. Ik zeg nog tegen de beste man (die het overigens ook allemaal maar te goeder trouw doet) dat dit een onmogelijke opdracht is, omdat ik niet aan iedereen vraag waar ze allemaal geweest zijn. Ik vul natuurlijk “nee” in, anders mag ik het terrein niet op. Ondertussen krijg ik ook nog een laserstraal op mijn ellenboog. Blijkbaar ook een thermometer. En ik krijg een papier mee. Ik ben OK en coronavrij, staat daarop. Dat ik OK ben ... Tja, daar valt over te twisten. Maar dat ik coronavrij ben? Ik vraag me sterk af of dat is af te lezen aan mijn temperatuur en een ingevuld lijstje. Ik mag in elk geval lossen. En daar gaat het om. Zo hebben vele bedrijven inmiddels hun bescherming geregeld. Als je dit leest, is de situatie waarschijnlijk al totaal veranderd. Ik heb geen idee wat de toekomst brengt. Maar ik bid elke dag dat het virus snel de wereld uit mag gaan en dat we onze dagelijkse dingen weer gewoon kunnen doen. Sterkte voor degenen die er zwaar onder lijden. Laten we er met ons allen voor zorgen dat we er weer bovenop komen!

Erik Pathuis (39) uit Winschoten is sinds 2001 vrachtwagenchauffeur en werkt bij Gebr. De Boer Transport in Oude Pekela.

Op de cover

De 5 van Summa

Groepsportret bij H. de Klerk Lastig lossen

Trotse praktijkopleider

Henk Kasteel en pensioen Toolbox veiligheid

Op pad met ... kleine tankwagen Puzzel

Adressen en colofon

TON 88 02-20 • p 3

CORONACRISIS

De wereld staat op z'n kop. Ook in transport en logistiek heerst onzekerheid en verwarring. Bij het ene bedrijf is het megadruk, het andere stuurt de mensen naar huis. En morgen kan het weer anders zijn. Een korte rondgang, eind maart.

DE 5 VAN SUMMA

Sophie, Dunja, Stefanie, Romy en Martine. Vijf jonge vrouwen die binnenkort hun BBL-opleiding Chauffeur Wegvervoer afronden. Op het Summa College in Eindhoven vertellen zij over hun ervaringen en verwachtingen.

MET 'SPUITBUS' OP PAD

Gert van Leeuwen rijdt met een kleine tankwagen door het Groene Hart. Hij komt op plekken die voor een gewone vrachtwagen onbereikbaar zijn. TON gaat met hem op pad.

TON 89 04-20 • p 4

CORONACRISIS

ONZEKERHEID TROEF Afstand houden. Handen wassen. Binnen blijven. Werken in tijden van corona kent veel beperkingen. En vooral is er de onzekerheid. Komen we er doorheen? Of verdiept de crisis zich? Als deze TON naar de drukker gaat, kan het nog alle kanten op. Met alle slagen om de arm peilt TON op 23 maart de mening van een aantal mensen in transport en logistiek.

TON 89 04-20 • p 5

VERSCHIL VAN DAG EN NACHT Harm Sassen • 39 jaar • woont in Ter Apel • is vrachtwagenchauffeur bij Transpa in Emmen • rijdt planten ('s nachts) • dat zou in deze tijd van het jaar topdrukte moeten zijn, maar de export ligt plat • vervoert nu (overdag) levensmiddelen. “Toen op zondagmorgen om halfvier de wekker ging, was het wel even schrikken. Want in de planten vertrek ik 's middags om halfzes naar de kwekers. Daarna lossen op de veilingen in Naaldwijk of Aalsmeer. Dan retourvracht laden, bijvoorbeeld lege fusten of planten voor winkels. Vroeg in de ochtend weer thuis. Nu moet ik overdag vanaf het distributiecentrum in Beilen met levensmiddelen naar de winkels. Maar ik ken het werk, omdat ik in december ook altijd voor Jumbo rijd.” Met een rittenmanifest en nauwkeurige routebeschrijving voorkomt

Harm vertragingen. “Een navigatiesysteem brengt je aan de voorkant van de winkel, terwijl je aan de achterzijde moet lossen.” Transpa zet voor het levensmiddelentransport de eigen wagens in. Harm's vaste combi met wipkar is geen nadeel in vergelijking met de gebruikelijke koeltrailers. “Ik kan vanuit de motorwagen doorladen. En er is tegenwoordig veel combitransport van koel en warm.” Voor Jumbo rijdt Harm graag. “Ze hebben een goede planning in het distributiecentrum en goed bereikbare winkels met veel service. Wij kunnen nog steeds naar het toilet en van de kantine gebruikmaken. Wel natuurlijk met duidelijke regels vanwege corona.” Hoewel Harm verwacht dat de crisis nog wel enkele maanden duurt, heeft hij veel vertrouwen in zijn werkgever. “In 2008 was er grote crisis in het wegtransport. Transpa is daar goed doorheen gekomen. Mijn werkgever is heel actief en flexibel. En hij werkt samen met de Waninge Transportgroep, die uiteenlopende transportdiensten biedt. Bloementransport is constant, maar in de planten gaat het altijd al met pieken en dalen.”

TON 89 04-20 • p 6

CORONACRISIS IK MIS EEN CORONA SAFETY KIT Jerry van Kempen • 49 jaar • woont in Amstelveen • is vracht agenchauffeur bij Rutges Cargo • rijdt door heel Europa • vervoert w onder andere medicijnen en machines.

Een dag later belt Jerry vanuit Engeland. Hij komt net van de boot en heeft zich verbaasd. “Er waren helemaal geen veiligheidsmaatregelen. In het restaurant zaten chauffeurs gewoon bij elkaar aan tafeltjes. Niks anderhalve meter afstand. Dat is toch wel heel raar.”

NOODZAKELIJKE MAATREGELEN NEMEN Willem Dijkhuizen • 61 jaar • woont in Zaandijk • is bestuurder transport & logistiek bij FNV.

“Er zijn hier zojuist zes miljoen mondkapjes aangeleverd, dus het is erg druk”, vertelt Jerry. Hij staat in Luik en wacht tot het zijn beurt is om te laden. Geen mondkapjes, maar machineonderdelen voor Dublin. Problemen om Luik te bereiken vanuit Nederland heeft Jerry deze maandag eind maart niet gehad. “Er staan wel overal borden dat de grens dicht is, maar ik kon zo doorrijden.” Vooralsnog heeft hij nog genoeg te doen. “We vervoeren vooral medicijnen en daar is het hartstikke druk in. Waar ik wel een beetje bang voor ben, is een prijzenoorlog, omdat bedrijven op zoek gaan naar werk.” Voordeel van het grote corona-nadeel is dat het heel rustig is op de weg. “Dat is wel een verademing. Ik kom veel rond Antwerpen. Als je ziet hoe je daar nu kunt doorrijden …” Waar Jerry zich aan kan ergeren: mensen die de regels niet serieus nemen. “Veel bedrijven hebben als richtlijn: niet meer dan twee personen bij de balie. Ik stond hier in Luik met een ander voor de balie, kwamen er twee bij. Daar heb ik wat van gezegd en dat accepteerden ze ook wel.” Jerry moet onderweg zijn eigen kostje regelen. “Ik heb een magnetron in mijn auto en eten mee. Wat dat betreft heb ik me goed voorbereid. Tot nu toe mag ik niet klagen. Ik ben nog lekker onderweg. Maar wat ik wel mis: een corona safety kit. Een noodpakket met mondkapjes, handschoenen, desinfecterende spray. Voor de veiligheid van vrachtwagenchauffeurs en klanten zou dat heel handig zijn.”

“Continuïteit, behoud van werkgelegenheid, veiligheid. Die drie zaken garanderen is op dit moment het belangrijkste. Want deze crisis is gigantisch bedreigend voor onze sector. We waren net uit het dal, het ging ons economisch voor de wind. Dat wilden we bij de cao-onderhandelingen terugzien in afspraken over een normaal salaris, zodat je niet aldoor hoeft over te werken. Maar door corona is alles anders geworden. We hebben half maart, toen duidelijk werd hoe ingrijpend de gevolgen zouden zijn, samen met de werkgevers een stuurgroep in het leven geroepen. Doel is om alle noodzakelijke maatregelen te nemen om de crisis te overleven. Dat betekent ook dat we niet-noodzakelijke activiteiten tijdelijk stilleggen, zoals het project zij-instroom. Via het mobiliteitscentrum van Sectorinstituut Transport en Logistiek geven we 'collegiaal inlenen' vorm. Deelsectoren die zonder werk zitten - neem het bloementransport - kunnen via het mobiliteitscentrum chauffeurs uitlenen aan sectoren die mensen te kort komen - bijvoorbeeld de supermarktdistributie. Een andere activiteit: samen met de rijksoverheid hebben we een protocol opgesteld hoe mensen zich moeten gedragen in tijden van corona. Dat gaat over de relatie tussen werkgevers en werknemers, maar ook over die tussen klanten en vrachtwagenchauffeurs. We zullen niet ongeschonden uit de crisis komen. Maar als sociale partners doen we ons uiterste best om de pijn te beperken. Uiteindelijk gaat ook deze noodsituatie voorbij. Als we straks weer opkruipen, zal transport en logistiek als eerste weer in gang komen.”

TON 89 04-20 • p 7

BROOD GAAT DOOR Ed van Klink • 48 jaar • woont in Alphen aan den Rijn • werkt bij Duivenvoorde Transport in Zoeterwoude • rijdt vooral voor Hoogvliet supermarkten. In de winkeldistributie is het een gekkenhuis. Dat merkt Ed ook. Voor Hoogvliet zet Duivenvoorde deze dagen aparte 'broodritten' in. Vanaf de bakkerij in Bleiswijk rijden wagens met alleen brood naar de winkels. Zo blijft er in de 'bakken' - de containers die bij de supermarkten geplaatst worden - extra ruimte voor kruidenierswaren. “Het is nu een beetje minder wild dan vorige week”, zegt Ed. “Of het geld is op, of de kelders zijn vol. Maar je weet nooit wat er nog komen gaat, dus de winkels bouwen nu voorraad op.” Omdat het zo druk is, maken Ed en zijn collega's langere werkdagen. “En we moeten ook zieken opvangen. Want wie twijfelt, blijft thuis. Gelukkig kunnen we het met onze mensen nog bolwerken. We

hebben veel parttimers die een of twee dagen extra kunnen werken.” Bij het laden en lossen houdt Ed rekening met de richtlijnen van het RIVM. “Normaal help ik mee met lossen. Nu zet ik de rolcontainers op de laadklep en laat die zakken. Het winkelpersoneel haalt ze er dan af.” Over de toekomst maakt hij zich nog geen zorgen. “Ik heb er destijds bewust voor gekozen om in de levensmiddelen te gaan werken. Mensen moeten altijd eten, dus voor mijn baan vrees ik niet. En ik denk dat we het in Nederland redelijk op orde hebben, mits het niet te lang duurt. Maar hoe de wereld eruit ziet, na de crisis ...”

IETS LEREN VAN DE CRISIS Tjitze van Rijssel • is 63 jaar • woont in Hoorn • is bestuurder transport en logistiek bij CNV Vakmensen. “We hebben een enquête gehouden, waaruit blijkt dat 30 procent van de mensen zich ernstig zorgen maakt. Werknemers vragen ons van alles. En je komt vreemde dingen tegen. Er zijn bijvoorbeeld bedrijven die zeggen geen vakantiegeld te gaan betalen om de zaak overeind te houden. Maar volgens mij neemt de overheid allerlei maatregelen om deze crisis door te komen. Wat we ook veel horen, is dat bedrijven chauffeurs behandelen alsof zíj de brengers van het coronavirus zijn. Ze mogen niet naar binnen, krijgen geen koffie en kunnen niet eens naar de wc. Een vrouwelijke chauffeur vertelde me dat ze minder dronk om maar niet naar het toilet te hoeven. We hebben daarover contact opgenomen met het ministerie van Infrastructuur, met als resultaat dat de minister bedrijven heeft opgeroepen om de sanitaire ruimten open te houden voor chauffeurs. En er komt in overleg met TLN en Evofenedex een flyer voor alle leden van die organisatie, waarin dezelfde oproep wordt gedaan. Ook bij andere problemen kunnen we helpen. Bijvoorbeeld bedrijven die geen werk hebben voor hun BBL-leerlingen. Voor die jongeren zoeken we een andere werkplek. Ik hoop dat we ook iets leren van deze crisis. Er zijn veel minder files doordat meer mensen thuiswerken. Dat kan nu blijkbaar op veel meer plekken. Ook bij bedrijven waar het tot nu toe onbespreekbaar was, is het ineens binnen een paar dagen geregeld. Er ontstaat veel creativiteit en dat is mooi.”

TON 89 04-20 • p 8

CORONACRISIS

Toch een warme hap Half maart. Alle horeca gaat dicht. Dus ook de wegrestaurants. Dat is een serieus probleem voor vrachtwagenchauffeurs die lange dagen maken. Niet alleen missen zij de warme maaltijd, maar vooral ook voorzieningen als toilet en douche. Veel wegrestaurants zoeken een oplossing. Zoals De Raket in Rogat, aan de A28. Chauffeurs Toon Eertman en Allard Strating zijn er blij mee.

STUKJE SERVICE Chauffeurs die het terrein van De Raket oprijden, krijgen een formulier. Daarop kruisen ze aan wat ze willen eten. Als de maaltijd klaar is, brengt een medewerker van het restaurant de warme hap naar de vrachtwagen. Mede-eigenaar Ferdinand Hup van De Raket: “Het is een stukje service naar de chauffeurs. Voor iedereen zijn het zware tijden. Zeker als je in een vrachtwagen onderweg bent. Chauffeurs mogen bij veel laad- en losadressen niet eens meer naar binnen voor het toilet. Bij ons kunnen chauffeurs 24 uur per dag naar het toilet en douchen. Maar het restaurantgedeelte is gesloten.”

24 UUR IN CABINE Chauffeur Toon Eertman uit Denekamp geniet van zijn nasi. Toon werkt bij Kamphuis Transport in Ootmarsum. “Alle lof voor De Raket”, zegt hij. “Maar ook andere wegrestaurants bieden vrachtwagenchauffeurs iets vergelijkbaars aan. Wat moet je anders? Een gehaktstaafje bij een benzinestation of zo'n hapklare maaltijd uit de magnetron? Dat is toch geen optie. Je zit nu alleen wel bijna 24 uur in je cabine. Dat is waardeloos.”

GEZELLIGHEID IS WEG Even verderop krijgt Allard Strating uit Stiens zijn schnitzel met champignonroomsaus en koolsalade bezorgd. Allard rijdt voor transportbedrijf G. G. de Vries uit Minnertsga. “Normaal ga je na een werkdag een wegrestaurant binnen en heb je contact met collega-chauffeurs. Die gezelligheid is helemaal weg. Het is echt uitzingen totdat deze coronacrisis voorbij is. Vandaag is het mooi weer en dan maak je een praatje met collega's buiten op de parkeerplaats. Voor de rest lees ik veel. Niet dat het nou een hobby van me is, maar je moet wat. Gelukkig kunnen we hier bij De Raket terecht. En het eten smaakt heerlijk, zoals altijd.” p de deur van het restaurant O waarschuwingen om afstand te houden. e sanitaire voorzieningen in wegrestaurant De Raket D in Rogat zijn nog 24 uur per dag open.

TON 89 04-20 • p 9

Chauffeurs krijgen een formulier, waarop ze kunnen aankruisen wat ze willen eten.

Medewerkers van het restaurant brengen op de fiets de bestellingen naar de vrachtwagens.

Toon Eertman aan de nasi, met zijn stuur als tafel. llard Strating in zijn eentje aan de maaltijd. Hij mist het A contact met collega-chauffeurs.

TON 89 04-20 • p 10

CORONACRISIS Online antwoorden De organisaties in het beroepsgoederenvervoer willen zorgen voor zoveel mogelijk behoud van werk en inkomen. En zij willen de arbeidsomstandigheden op peil houden. Daartoe wordt een aantal voorzieningen ingericht. Op stlwerkt.nl/corona zie je welke dat zijn. Ook vind je daar antwoord op veelgestelde vragen. En je kunt er ideeën en ergernissen melden. Ga naar stlwerkt.nl/corona.

VLOT DOORRIJDEN Noël van Dijk • 29 jaar • woont in Houten • werkt als verhuizer bij Mondial Movers “Ik ben druk met de verhuizing van een grote organisatie. Lange dagen: ’s morgens vroeg van huis, ’s avonds pas laat weer thuis. Wel kan ik nu vlot doorrijden. Er zijn vooral vrachtwagens op de weg. Ik zorg dat ik weinig hoef te stoppen. Heb brood bij me voor onderweg. Als ik mensen ontmoet, houd ik afstand en worden er geen handen geschud. Kantoorverhuizingen doe je bij voorkeur als er geen mensen in het gebouw zijn. Dus die kom je dan ook niet tegen. Bij particulieren maken we nu niet met z’n allen een rondje, maar doe je dat op je eentje. En je probeert zo min mogelijk contact te hebben met de bewoners. Bij mij thuis gaat het ook anders. Normaal zit ik het hele weekend in het café. Dat gaat nu natuurlijk niet. Mijn vriend is thuis; die werkt in de horeca. In het weekend zaten we gezellig om de vuurkorf. Je houdt afstand van elkaar. En als iemand ook maar een beetje ziek is, blijf je bij elkaar uit de buurt. Ik vind dat we ons goed kunnen aanpassen. Ik bel iedere dag mijn vader en moeder. Vroeger deed ik dat omdat ik misschien iets van ze wilde, maar nu vooral om te vragen hoe het met hen gaat.”

BESMETTING VOORKOMEN René Nieuwenhuis • 41 jaar • woont in Veendam • is kraanmachinist/chauffeur bij Freddy Pertien Hoogwerker-Kraanverhuurbedrijf in Slochteren. “Het gaat nog goed”, zegt René. In zijn omgeving kent hij nog niemand die met het coronavirus besmet is. Ook niet op de zaak. Voorlopig kunnen ze vooruit. “Maar we doen wel alleen kleine klussen, zodat je nooit met meer dan vier man tegelijk aan het werk bent. We doen er in ons bedrijf alles aan om besmetting te voorkomen. We drinken koffie uit bekertjes in plaats van mokken, gebruiken papieren doekjes met ontsmettingsmiddel en er hangt een protocol hoe we onze handen moeten wassen. Maar mijn werkgever maakt zich wel zorgen of de bedrijven waar wij komen er ook genoeg rekening mee houden.” René is nog niet zo lang hersteld van lymfklierkanker. Maakt hij zich daarom extra zorgen? “Ik weet niet of ik kwetsbaarder ben dan anderen. Ik ga niet naar de dokter. Ik let er wel op dat ik voldoende afstand houd van mensen.” Zijn vriendin werkt bij een woningbouwcoöperatie. “Ze is nu betrokken bij een proef om thuis te werken voor als er een lockdown komt. Want op de financiële afdeling en de serviceafdeling moet een aantal mensen wel aan het werk blijven. Nu is ze nog blij dat ze af en toe naar haar werk kan en nog collega’s ontmoet. Al is het maar op afstand.”

TON 89 04-20 • p 11

WERK EN INKOMEN BEHOUDEN Elisabeth Post • 54 jaar • woont in Hilversum • is bestuursvoorzitter van Transport en Logistiek Nederland (TLN). “Het coronavirus heeft ingrijpende gevolgen voor transport en logistiek. Het is van groot belang dat zoveel mogelijk werkgevers hun bedrijf kunnen voortzetten en dat daardoor werknemers werk en inkomen kunnen behouden. We zoeken daarbij naar concrete en praktische oplossingen. En op dit moment zien we dat door de corona-maatregelen transportbedrijven die werken voor supermarkten kampen met ondercapaciteit, terwijl bij transporteurs die werken voor de horeca juist sprake is van overcapaciteit. Via het mobiliteitscentrum bij Sectorinstituut Transport en Logistiek gaan we kosteloos de ontstane vraag en het aanbod bij elkaar brengen.”

IK MAAK ME ZORGEN Dirk Steenstra • 39 jaar • woont in Hardenberg • is kraanmachinist bij Kuiphuis Kraanverhuur. “Het draait op de bouwplaats waar ik vandaag ben nog volop. Maar we kunnen merken dat het minder wordt. Ik maak me wel zorgen in verband met corona. Net als mijn werkgever. Je hoort al dat het met de aanvoer van bouwmateriaal op een aantal plekken moeilijker gaat. En als we met zijn allen helemaal moeten stoppen, snap ik dat ook. De gezondheid moet toch voor gaan. Ik zit nu in de cabine onder mijn torenkraan mijn boterham op te eten. In mijn eentje. We proberen met z’n allen fysiek contact zo veel mogelijk te vermijden. Ik vind het normaal om me voor te stellen en een hand te geven als ik ’s morgens op de bouw kom. Dat doe ik nu dus niet. Nu is het: Ik ben Dirk, wat zijn de werkzaamheden voor vandaag?

Ik werk op hoogte vanuit de torenkraan. Ik kan dus ver kijken. Rondom de bouw en op de snelweg zie je overal dat het rustiger is. Gelukkig gaat het thuis goed. Ik heb een vrouw en drie kinderen: twee jongens, van veertien en twaalf jaar, en een meisje van zes. De kinderen pakken het goed op. School gaat nu vanuit huis, met chromebooks. Dat is voor hen ook niet zo moeilijk. Bezoek van bijvoorbeeld ouders of verdere familie zit er even niet in. Dit weekend zouden we een feestje hebben. Dat hebben we niet laten doorgaan. Want we maken ons wel zorgen. Wat gebeurt er als je ziek wordt? Hoe lang gaat het duren? Dat hebben we toch allemaal wel?!”

TON 89 04-20 • p 12

CORONACRISIS IN CABINE BLIJVEN Rudi Glaser • 45 jaar • woont in Hansweert • rijdt voor Transportbedrijf Van Duijn & Zn. in De Lier. “Ik rijd met vlees op België en Frankrijk. Het werk is intussen wel veranderd. Als ik ergens ga laden, moet ik in de cabine blijven zitten.

Dan moet je er maar op vertrouwen dat ze laden zoals jij het wilt. Dat is lang niet altijd het geval. Gelukkig heb ik meestal een pompwagen bij me, zodat ik het zelf kan aanpassen om goed te lossen. Dat kost extra tijd. Maar het rijden gaat veel sneller. Geen files. Vorige week was ik in Parijs om een uur of negen. Kon ik zo doorrijden. Na lossen in Orleans kwam ik om halfvijf bij de rondweg en was om tien over vijf ten noorden van de Franse hoofdstad. Normaal gesproken heb je daar zelfs ’s nachts file. Bij mij thuis is niemand ziek. Mijn vrouw en de oudste van negentien zitten ook bij Van Duijn op de vrachtwagen. De jongste van vijftien staat in het weekend in de wasstraat. Alleen de middelste heeft problemen. Die doet een koksopleiding, maar zit nu thuis omdat haar trattoria dicht is. Ik maak me niet zo veel zorgen. Aan deze situatie zal ook een eind komen. Je ziet nu al de handel veranderen. Op sommige adressen leverde ik alleen vers vlees, nu al steeds meer ingevroren.”

ER SAMEN DOORHEEN KOMEN Lion Verhagen • 54 jaar • woont in Kaatsheuvel • is directeur van de VVT, de Vereniging Verticaal Transport. “De onzekerheid is groot. Het werk wordt minder. Hoe lang gaat dit duren? En hoe groot is de omvang van het verlies aan werk? Om bedrijven goed te kunnen helpen, heb je antwoord nodig op die vragen over tijd en omvang. En je moet weten welke steun de overheid precies gaat bieden. Ik ben wel hoopvol over hoe het verticaal transport met de crisis omgaat. Van oudsher werken bedrijven goed samen. Dus het werk wordt een beetje onder elkaar verdeeld. Bedrijven die het heel druk hebben, laten zich helpen door andere. Zo gaat dat altijd en ik denk niet dat het bij de coronacrisis anders zal zijn. In deze situatie moeten we er samen doorheen komen. Dat is een cliché, ik weet het, maar zo is het wel. Zeker is, dat dit een enorme economische klap gaat zijn.”

TON 89 04-20 • p 13

TIEN VRAGEN

Corona en je werk Heb je een ‘vitaal beroep’? Kan je werkgever je verplichten verlof op te nemen? En hoe zit het met de rij- en rusttijden? Hier de meest gestelde vragen en antwoorden over jouw rechten en plichten als werknemer in het beroepsgoederenvervoer in tijden van corona.

1. K AN MIJN WERKGEVER MIJ VERPLICHTEN

4. M AG MIJN WERKGEVER MIJN

Het is niet de bedoeling dat je werkgever je verplicht verlof op te nemen. Hij kan wel een beroep doen op de nieuwe regeling Tijdelijke Noodmaatregel Overbrugging voor Werkbehoud (NOW). Mocht je werkgever al werktijdverkorting (wtv) hebben aangevraagd, dan wordt dit overgezet.

Nee, dat is nooit toegestaan. Dit zijn medische gegevens en daarmee is het privacygevoelige informatie. Volgens de Autoriteit Persoonsgegevens mag een werkgever deze medische informatie niet vragen of vastleggen. Je mag een koortsscan dus weigeren. Daarnaast hoeft verhoging niet te wijzen op besmetting met het coronavirus. Wel is iedereen in Nederland met verhoging of koorts opgeroepen thuis te blijven. Als je twijfelt, neem dan zelf je temperatuur op voordat je naar je werk gaat. Heb je verhoging of koorts? Meld je dan ziek.

OM VERLOF/TIJD-VOOR-TIJD UREN OP TE NEMEN OMDAT ER MINDER WERK IS DOOR HET CORONAVIRUS?

2. WAT IS WERKTIJDVERKORTING/NOW?

Om te voorkomen dat de coronacrisis tot een economische crisis leidt, heeft de regering de NOW ingevoerd. De NOW vervangt de huidige regeling werktijdverkorting en moet door je werkgever bij het UWV worden aangevraagd. Zolang je werkgever geld krijgt uit deze regeling, kun jij niet ontslagen worden en krijg jij je volledige loon betaald. Dit geldt ook als je een flexibel contract hebt of voor een uitzendbureau werkt.

3. IK HEB EEN VITAAL BEROEP. WAT NU?

Zit jij in het transport van onder andere levensmiddelen, brandstoffen, afval en vuilnis,? Dan gelden er voor jou andere regels tijdens deze crisis. Als jij als enige voor je kind(eren) zorgt, kun jij je kind(eren) naar de opvang of naar school brengen. Dit geldt ook als je partner eveneens een vitaal beroep heeft. Heb jij een partner in een niet-vitaal beroep? Dan wordt je verzocht zoveel mogelijk zelf de kinderen op te vangen. Als dit niet lukt, kun je alsnog een beroep doen op de opvang of school. Let op: kinderen met ziekteverschijnselen mogen sowieso niet naar de opvang. Zij moeten thuisblijven.

LICHAAMSTEMPERATUUR OPNEMEN?

5. MOETEN CHAUFFEURS NAAR DE WC KUNNEN?

Chauffeurs die vanuit distributiecentra werken en de winkels bevoorraden, zijn werknemers die op dit moment hard nodig zijn in Nederland. Je moet als chauffeur je werk kunnen blijven uitoefenen zonder zelf ziek te worden. Dus ja, je moet in de gelegenheid worden gesteld naar het toilet te gaan en je handen te wassen met water en zeep. We moeten elkaar helpen waar nodig.

6. W ELKE MAATREGELEN MOET MIJN WERKGEVER NEMEN TEGEN HET CORONAVIRUS?

Je werkgever moet zorgen voor een veilige werkplek. Werk je op een plek waar je kans loopt op besmetting? Dan moet je werkgever beschermingsmateriaal ter beschikking stellen. Als je werkgever je vraagt zelf beschermingsmateriaal te kopen, kun je die declareren. Natuurlijk kun je samen ook het een en ander doen om het risico op besmetting te verkleinen. Ga in gesprek over extra aandacht voor de schoonmaak van zaken waarmee besmetting makkelijk wordt overgedragen, zoals deurkrukken, telefoons, auto’s. Maar ook over het extra bekend maken van hygiënemaatregelen binnen het bedrijf, instructies over het handen wassen, enzovoorts.

TON 89 04-20 • p 14

CORONACRISIS

7. I K BEN (MOGELIJK) BESMET MET HET

9. Z IJN VANWEGE DE CORONACRISIS DE RIJ- EN

Je werkgever kan je, wanneer je je niet lekker voelt, niet verplichten toch te komen werken. Dat is de richtlijn vanuit het ministerie van Volksgezondheid. Wanneer je je ziek meldt, hoef je in beginsel niet aan de werkgever te melden wat je klachten zijn. Ben je besmet, dan is wel aan te raden dit aan je werkgever te melden. Omdat het virus zo besmettelijk is, levert dat gevaar op voor de algemene gezondheid. Doordat je het vertelt, kan je werkgever weer zorgen voor een veilige en gezonde werkomgeving, ook voor je collega’s. De gewone regels voor loondoorbetaling bij ziekte gelden, je basissalaris en gemiddelde aan toeslaguren moeten gewoon worden doorbetaald. Ben je op vakantie? Dan tellen de dagen waarop je ziek bent als ziektedagen en dus niet als vakantiedagen.

Ja, de minister heeft deze beslissing genomen. Concreet gaat het om: • E en verhoging van de dagelijkse rijtijdlimiet van 9 naar 11 uur. • E en verhoging van de wekelijkse rijtijdlimiet van 56 uur naar 60 uur. • E en verhoging van de tweewekelijkse totale rijtijdlimiet van 90 naar 96 uur. Let op! De wijziging geldt alleen voor beroepen die door het kabinet als cruciaal zijn aangemerkt. Het gaat over het vervoer van de volgende producten: landbouwproducten en levende dieren, andere voedingsproducten (levensmiddelen) en veevoeder, aardoliën en aardolieproducten, medicinale en farmaceutische producten (waaronder medische hulpmiddelen), parfumerieën en reinigingsmiddelen, afval en vuilnis.

CORONAVIRUS, WAT NU?

8. I EMAND IN MIJN NAASTE OMGEVING IS

(MOGELIJK) BESMET EN IK ZIT IN QUARANTAINE. WAT ZIJN MIJN RECHTEN EN PLICHTEN?

Ben je niet ziek en voel je je goed genoeg om te werken? Bespreek dan met je werkgever de mogelijkheden om thuis te werken. Is thuiswerken onmogelijk? Dan moet je werkgever je loon gewoon doorbetalen over de periode waarin je in quarantaine zit. Je werkgever kan je niet verplichten vakantiedagen op te nemen. Word je in die periode van quarantaine alsnog ziek? Dan gelden de gewone regels voor doorbetaling van loon tijdens ziekte.

Zit jouw (cao-)vraag er niet tussen? Bel gratis met Stichting VNB op 0800 022 5 022 (bereikbaar op werkdagen) of mail naar transport@fnv.nl. Je kunt voor informatie ook kijken op caonaleving.nl.

RUSTTIJDEN AANGEPAST?

10. Z IJN ER VERANDERINGEN MET BETREKKING TOT CODE 95?

Ja, het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat heeft de invoering van de nieuwe code 95-wet, die per 1 april zou ingaan, uitgesteld vanwege het coronavirus. Dit betekent dat ten minste tot 1 juli 2020 de code 95 op het rijbewijs geldig blijft indien de nascholing nog niet is voltooid. Wanneer chauffeurs in de komende maanden niet aan hun nascholingsverplichting kunnen voldoen, wordt de invoering van het wetsvoorstel mogelijk nog verder uitgesteld. Het ministerie zal rijbewijshouders met een C- en/of D-rijbewijs die zijn geboren vóór 1 juli 1955 en in augustus vorig jaar zijn aangeschreven, binnenkort een brief sturen over het uitstel. Zodra duidelijk is op welke datum de wet in werking treedt, worden zij hierover minimaal 2 maanden van tevoren per brief geïnformeerd.

TON 89 04-20 • p 15

oordcomputers en digitale vrachtbrieven. Systemen die je rijgedrag beïnvloeden. Robotisering in magazijnen en distributiecentra. De technologische vernieuwingen gaan snel en sneller. TON vroeg hoe het lezerspanel dat ervaart. Op de volgende pagina's de resultaten. En hieronder zie je dat de meeste mensen de afgelopen tien jaar met nieuwe technieken te maken hebben gekregen.

VEEL NIEUWE TECHNIEK TON wilde weten:

ALS JE NAAR DE AFGELOPEN TIEN JAAR KIJKT, IS ER IN JOUW WERK DAN NIEUWE TECHNOLOGIE TOEGEPAST DIE HET WERKEN ja, heel veel nieuwe techniek HEEFT VERANDERD?

ja, enige nieuwe techniek

nauwelijks iets nieuws

eigenlijk helemaal niets

dat weet ik niet

TON 89 04-20 • p 16

Driekwart van de TON-lezers vindt dat door technologische vernieuwingen zij steeds meer operator/ administrateur worden, in plaats van vakman/chauffeur. Dat blijkt uit het antwoord op de vraag:

WAT ZIJN DE EFFECTEN VAN AUTOMATISERING?

(ZEER) goed OP DE HOOGTE

niet

OP DE HOOGTE

minder goed OP DE HOOGTE

PLUS EN MIN

(HELEMAAL)

oneens

weet niet

22%

13%

62%

23%

14%

Het is soms lastig je aan te passen

51%

26%

20%

Mijn werk wordt fysiek makkelijker

37%

34%

28%

Onze klanten zijn meer tevreden

31%

51%

11%

Er is meer mogelijk in minder tijd

31%

33%

34%

Er worden minder fouten gemaakt

26%

39%

33%

eens

neutraal

Je wordt steeds meer operator/administrateur

65%

Het werk wordt onpersoonlijker

(HELEMAAL)

gemiddeld GEÏNTERESSEERD

minder GEÏNTERESSEERD

niet GEÏNTERESSEERD

gemiddeld OP DE HOOGTE

OP DE HOOGTE VAN NIEUWE TECHNOLOGIE VOOR DE VRACHTWAGEN?

(HEEL) erg GEÏNTERESSEERD

WETEN EN WILLEN WETEN Ben je op de hoogte van nieuwe technologie voor de vrachtwagen? En ben je erin geïnteresseerd? De meeste mensen weten of willen weten hoe het met die techniek zit.

INTERESSE IN NIEUWE TECHNOLOGIE VOOR DE VRACHTWAGEN?

TON 89 04-20 • p 17

HET OVERKOMT JE… Nieuwe technologie is meestal 'het pakkie-an' van de bedrijfsleiding. Kijk maar naar het antwoord op de stelling:

neutraal

nee,

(BIJNA)

nooit

BIJ DE KEUZE VOOR NIEUWE TECHNOLOGIE WORD IK (BIJNA) ALTIJD BETROKKEN

ja,

(BIJNA)

altijd

weet niet weet niet

(HELEMAAL) oneens

neutraal (HELEMAAL) eens

(HELEMAAL) oneens

neutraal %

HEIMWEE NAAR VROEGER

weet niet

DOOR AL DIE NIEUWE DINGEN OP HET WERK HEB IK WELEENS HEIMWEE NAAR VROEGER

Je aanpassen aan technologische veranderingen kan gepaard gaan met een gevoel van: "Jammer dat de oude vertrouwde manier verdwijnt". Een flink aantal panelleden heeft dat gevoel.

(HELEMAAL) eens

UITERAARD: MENSENWERK

AL DIE TECHNOLOGIE IS MOOI, MAAR ONS VAK BLIJFT MENSENWERK

En ja, natuurlijk is de vakmens het belangrijkste 'instrument' in het werk. Daarover is het TON-panel het hartgrondig eens.

TON 89 04-20 • p 18

OP DE COVER

Henri Schoonhoven 22 jaar • woont in Oldebroek • is sinds 4 jaar vrachtwagenchauffeur • werkt bij Van het Goor Transport en Handel in Elburg

TON 89 04-20 • p 19

Van de wasstraat naar het grote werk Voor Gea Schoonhoven was het antwoord op de vraag “Wie staat er op de cover van TON 89” snel gegeven. Haar zoon Henri natuurlijk, want “een chauffeur in hart en nieren en een echte topper met rijden.” TON kreeg veel reacties op de oproep om 'covermodellen' aan te melden. Een aantal zal de komende TON-nen de omslag sieren. Te beginnen met Henri Schoonhoven.

GEK VAN VRACHTWAGENS “Bij Van het Goor ging een wasser weg. Lammert van het Goor vroeg zijn neefje, die bij mij op school zat, of hij iemand kende. Die jongen wist dat ik helemaal gek was van vrachtwagens, dus dat was snel geregeld. Dertien was ik toen. Ik heb drie jaar elke zaterdag in de wasstraat gewerkt. Toen ik zestien was, besprak ik met Lammert dat ik op de vrachtwagen wilde. En of dat bij Van het Goor zou kunnen. Dat kon, gelukkig. Dus toen ben ik op het Deltion College de chauffeursopleiding gaan volgen, met Van het Goor als leerwerkplek. Ik draaide mee in het loonbedrijf, vooral met de trekker mest uitstrooien. Op mijn achttiende had ik alle rijbewijzen en sindsdien zit ik vast op de vrachtwagen.”

NAAR DUITSLAND “We rijden hoofdzakelijk met walking floors, vooral mest voor de akkerbouw en houtsnippers voor houtkachels. En ik zit regelmatig op een aardappeltrailer. In de herfst en winter laden we aardappelen, in de zomer uien. De aardappelen laden we hier in de Noordoostpolder en dan brengen we ze naar Duitsland, een rit van zo'n drie uur. Dat is mijn lievelingswerk. Je hebt meer rij-uren, hoeft minder te laden en lossen, hebt de tijd aan jezelf. En ik vind het landschap in Duitsland ook mooier dan hier in Nederland.”

EIGEN WAGEN “Mijn eerste wagen was een Scania V8. Fantastische wagen, maar op een gegeven moment stond er 1,4 miljoen kilometer op de teller. Een half jaar geleden heb ik een nieuwe Scania R500 gekregen.

Ik mocht er van alles op zetten. Lampen, zonnekleppen. De cabine heb ik wat aangekleed naar mijn eigen zin. Als je een auto hebt die naar je smaak is, levert dat extra plezier in je werk.”

OVER TIEN JAAR “Niemand in mijn familie is vrachtwagenchauffeur, behalve de man van mijn zus. Maar ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn keuze. Geef mij maar een lange rit, muziekje erbij, lekker je eigen gang gaan. Wat ik over tien jaar doe? Zoals het er nu uitziet, zit ik dan nog steeds op de wagen.”

TON 89 04-20 • p 20

Sophie, Stefanie,

Romy, Dunja en Martine

VAN HET

TON 89 04-20 • p 21

SUMMA COLLEGE

Een woensdagmiddag in maart. Bij een bakwagen in het magazijn van het Summa College in Eindhoven luisteren vijf jonge vrouwen naar hun docent. Vandaag hebben de vijf een bijzondere les. Ze praten met TON over leren in de praktijk. TAART EN TROTS Sophie, Stefanie, Romy, Dunja en Martine. Vijf jonge vrouwen die binnenkort hun BBL-opleiding Chauffeur Wegvervoer afronden. Dan hebben zij hun mbo-diploma op zak en vliegen ze uit. Docent Paul Thijsen deelt taart uit. Hij is overduidelijk trots op zijn vrouwelijke leerlingen. “Het zijn allemaal doeners. Ze houden van aanpakken en zijn liever aan het werk dan dat ze in de schoolbanken zitten. En ze werken allemaal heel hard.” De vijf nemen het compliment lachend in ontvangst en spelen de bal direct terug. Sophie: “Paul is een van de fijnste docenten. Hij is duidelijk en zegt waar het op staat”. Romy vult aan: “Hij belt altijd je ouders als je er uitgestuurd bent. En toen ik mijn ADR gevaarlijke stoffen haalde, belde hij ze ook meteen op.”

TON 89 04-20 • p 22

SECUUR EN GEMOTIVEERD Voor het Summa College is het bijzonder dat vijf vrouwen tegelijkertijd de opleiding voor vrachtwagenchauffeur volgen. Het aantal dames in transport en logistiek is beperkt en groeit maar traag. Dat is ook in het onderwijs terug te zien. Terwijl ze het juist goed doen, in het beroep en op school. Paul: “Meisjes presteren over het algemeen beter dan jongens. Zij zijn secuurder en ze zijn gemotiveerder om het papiertje te halen. Vergis je niet, dit is een akelig moeilijke opleiding.” Hoe moeilijk blijkt wel uit het feit dat één op de vier leerlingen voortijdig stopt. Volgens Paul komt de uitval voor een deel doordat leerlingen op vmbo-basis te weinig hoeven

te doen. “Daardoor zijn ze niet gewend aan veel huiswerk, hard te leren en tegelijkertijd vier dagen in de week te werken. In de eerste maanden zijn er al stoppers, voor wie de theorie RV1, V2C en V3C te pittig is. En die papieren heb je wel nodig om je rijbewijzen C en CE en daarmee je Code 95 te behalen.”

JONGENS EN MEISJES De vrouwen zijn trots dat er van hun jaargang maar één meisje is gestopt. De rest van de afvallers zijn jongens. Hoe dat komt, weten ze wel. Sophie: “De meeste jongens stoppen met school, omdat ze denken dat ze hier alleen maar leren rijden. Maar we krijgen ook vakken als Engels, Nederlands, Duits en Rekenen.” En Romy zegt: “Als ze dan hun

Dunja van Erum • 20 jaar • woont in Dommelen werkt bij Van Dingenen Transport in Hapert

rijbewijzen en Code 95 hebben, stoppen ze. Want de andere vakken, zoals talen, vinden ze vaak te moeilijk.” Bij een leerwerktraject ga je één dag in de week naar school en werk je vier dagen bij een leerbedrijf. Docent Paul weet: “Die schooldag is een lastige dag voor ze. We proberen maatwerk te leveren en ervoor te zorgen dat ze er plezier in hebben. Zo worden de vakken Engels en Duits bij de bakwagen in het magazijn gegeven. We zijn volop aan de slag om onderwijs hierin verder te ontwikkelen. Dat geldt ook voor de modules Rekenen en Nederlands. Onze studenten zijn het visitekaartje van de bedrijven. Correcte communicatie is dan heel belangrijk.”

Sophie van Dalen • 18 jaar • woont in Nuenen werkt bij Formule 1 Logistics in Eindhoven

TON 89 04-20 • p 23

PAPIER EN PRAKTIJK Op papier werken de leerlingen 32 uur per week bij een leerbedrijf. In de praktijk maken ze vaak meer uren. Huiswerk maken de vijf meiden daarom het liefst op school. Want veel puf om na een volle werkdag in de boeken te duiken, hebben ze niet. Ze zeggen eerlijk dat ze liever energie steken in hun werk bij het leerbedrijf dan in school. “Maar als je iets echt wilt, dan ga je er helemaal voor. Dan wil je dat papiertje”, zegt Sophie. En Dunja verzucht: “9 juli is de diploma-uitreiking. Ik ben blij als het dan allemaal klaar is.” Martine is de enige van de vijf vrouwen die na het behalen van haar diploma Chauffeur Wegvervoer verder leert. Ze

heeft al een diploma Magazijnmedewerker op zak. “Na het vmbo was ik te jong om met de opleiding Chauffeur Wegvervoer te beginnen. Ik heb toen de opleiding Logistiek Medewerker gedaan. Nu ga ik door voor Logistiek Teamleider Niveau 3. Ik zoek een leerbedrijf waar ik kan rijden en twee dagen in het magazijn kan werken als teamleider.”

TIJD VOOR ACTIE Al te lang in het klaslokaal zitten, is niet aan de meiden besteed. Na de koffie en taart is het tijd voor actie. Met vier vrachtwagens van de leerbedrijven gaat het richting Formule 1 Logistics, het leerbedrijf van Sophie. Een ritje van tien

Romy Sweep • 19 jaar • woont in Ospel werkt bij Thijs Logistiek in Weert

BBL-opleiding via sector Sectorinstituut Transport en Logistiek (STL) organiseert alle praktische zaken rond de BBL-opleiding Chauffeur Wegvervoer. Zo regelt het alles rondom het volgen van rijlessen bij geselecteerde rijscholen. Leerlingen krijgen bij de start een Arbo-training en een heftruckopleiding. Zodoende kunnen ze in het magazijn werken, totdat ze met de rijopleiding beginnen. STL regelt en bemiddelt bij het vinden van een erkend leerbedrijf en begeleidt het leerwerk traject door contact te onderhouden met school en leerbedrijf over de voortgang van de opleiding en het werk.

Paul Thijsen • 61 jaar • woont in Venray

is 20 jaar docent, BPV-begeleider en Portefeuillehouder chauffeur wegvervoer op het Summa College

TON 89 04-20 • p 24

minuten. TON stapt in bij Romy, die als een volleerd chauffeur haar oplegger bestuurt. Als enige van de meiden heeft Romy een eigen wagen. “Bij Thijs Logistiek werkte ik eerst in het magazijn, daarna op het busje, toen twee maanden bakwagen en nu heb ik mijn eigen trekker. Ik heb er echt leren rijden. Alleen op pad en het zelf uitzoeken. Het is veel manoeuvreren door krappe woonwijken. Aan het einde van de dag ben ik dan wel moe.”

EERSTE VROUW Bij Formule 1 Logistics begroet operationeel manager Maikel Marechal (50) de dames. Maikel is de praktijkopleider van Sophie. “Zij is bij Formule 1 de eerste vrouw achter het

stuur van een vrachtwagen. Het is te merken dat Sophie uit een transportfamilie komt. Zij weet wat het vak inhoudt. Sophie is een topper.” Sophie: “Tegen Maikel kan ik alles zeggen. Als er wat is, dan ga ik naar hem toe. We hebben dagelijks contact.” Sophie is blij met het vertrouwen dat het leerbedrijf in haar stelt. Ze krijgt hier mooie kansen. “Ik had net mijn B en toen gaven ze me al een ritje naar Berlijn. Als ik mijn diploma heb, zou ik het liefst hier willen blijven werken.” Maikel lacht. “Dat is allang geregeld. Sophie groeit. Ze rijdt nu op de oudste Daf. Laat ze zich eerst maar bewijzen, dan komt die nieuwe vaste wagen er wel.”

Stefanie van der Heiden • 18 jaar • woont in Son en Breugel • werkt bij Van Rooi Meat in Helmond

TOEKOMSTDROMEN Hoewel de meiden het erg naar hun zin hebben bij hun leerbedrijven, zijn er nog wel toekomstdromen. Op school verdiepten ze zich in alle deelmarkten van transport. “Dat is een onderdeel van het lespakket”, legt Paul uit. “We laten de leerlingen films zien van alle soorten transport, zoals exceptioneel vervoer, bulktransport, distributie, tanktransport, beton en ga zo maar door. Zo krijgen ze een beeld van de mogelijkheden.” En dat heeft gewerkt, blijkt wel uit het feit dat ze alle vijf een favoriete tak van transport voor ogen hebben.

VEEL EN LANG RIJDEN Zo ziet Martine zichzelf wel internationaal

Martine van der Zee • 18 jaar • woont in Helmond werkt bij Multi Bier in Helmond

TON 89 04-20 • p 25

rijden. Het lijkt haar prachtig om heel veel kilometers te maken. “Ik zou het liefst zo ver mogelijk weg willen. Dan zie je super veel.” Dunja zoekt het dichter bij huis. Een walking floor ziet zij wel zitten. “Lekker makkelijk. Je drukt op een knop en je wagen wordt geladen met mest of dek-aarde.” Sophie vindt exceptioneel transport heel gaaf. Stefanie wil het liefst het vlees bij Van Rooi Meat inruilen voor levend veetransport. “Varkens of biggetjes vervoeren.” En Romy? Die heeft haar plan al uit gestippeld. “Bij Thijs Transport rijden ze alleen op Nederland en België. Ik wil in het bloementransport. Bij de veiling in het Westland bloemen halen en dan Frankrijk in. Lekker veel en lang rijden. Daar raak ik nooit op uitgekeken.”

Subsidie en Studieplan De BBL-opleiding Chauffeur Wegvervoer is duur. Leerlingen halen tijdens hun opleiding de rijbewijzen B, C en CE. Normaal kost dat minstens 7.500 euro. Als je via Sectorinstituut Transport en Logistiek de opleiding volgt, ontvang je veel subsidie en betaal je nog geen 2.500 euro. STL heeft daarvoor het zogenoemde Studieplan. daarbij wordt een deel van het salaris ingehouden voor de eigen bijdrage aan de rijopleiding. STL regelt alle betalingen. Na je opleiding heb je daardoor geen studieschuld.

TON 89 04-20 • p 26

GROEPSPORTRET

Het team van

H. de Klerk

TON 89 04-20 • p 27

Je moet het samen doen, in het werk. Dat gaat makkelijker als je goede collega's hebt en de sfeer prettig is. Als je een echt team vormt. TON maakt een groepsportret bij H. de Klerk Transport in Zevenbergen.

TON 88 02-20 • p 28

Zelfde auto's en meer klanten “Ik wil tenminste met dezelfde samenstelling verder gaan. We moeten met deze auto's meer klanten kunnen bedienen. En door verbetering van de automatisering meer geld kunnen verdienen.”

Van kolen naar zeecontainers Adrianus, oftewel 'Janus'. Zo heette de grootvader van Hennie de Klerk. Op 1 februari 1920 begon Janus als kolenboer en hij startte een expeditiebedrijf: A. de Klerk. Dat werd al snel A. de Klerk en Zn., want zijn vijf zonen gingen meewerken. Janus overleed in 1943. In 1944 werd het ouderlijk huis getroffen door een vliegtuigbom. Alleen de oudste en jongste zoon, Ko en Piet, overleefden. Zij zetten het bedrijf voort onder de naam Gebr. De Klerk en gingen zich richten op veetransport. De naam veranderde in P. de Klerk, toen Ko in 1968 stierf. In 1974 kwam Hennie bij zijn vader in de zaak, dus werd het: P. de Klerk en Zn. Vader Piet kreeg in 1980 een hartinfarct en trok zich terug. Vanaf 1988 luidt de naam H. de Klerk Transport. Toen werd er ook begonnen met stukgoed en transport van zeecontainers. Nu werken er bij de 100-jarige onderneming 26 chauffeurs en 6 mensen op kantoor.

Arno de Klerk (30) legt uit wat zijn plannen zijn. Dat hij de volgende directeur zal worden, was niet vanzelfsprekend. “Ik had er niet meteen wat mee. Mijn zus en ik zagen onze ouders nooit. Ze waren altijd met het bedrijf bezig. Dat vonden we maar niks. Ik dacht dat het nooit iets voor ons zou zijn. Ik heb na de mavo voertuigentechniek gestudeerd en ben bij DAF in Breda gaan werken. Maar steeds aan auto's sleutelen bleek toch niet mijn ding. Toen heb ik de opleiding Elektricien gedaan, uiteindelijk tot mbo-3. Na jaren werken in de bouw had ik het niet meer naar mijn zin. Ik wilde iets voor mijzelf doen. Ik ben gaan overleggen met mijn vrouw en daarna met mijn vader dat ik graag voor mezelf wilde staan. In de zaak komen was de trein waarop ik kon stappen. Dus die keuze heb ik vervolgens met beide handen aangepakt. Acht jaar geleden ben ik hier gestart. Eerst ben ik gaan kijken of het werkte en of het me beviel. Na een paar jaar besloot ik er verder mee te gaan en dat heb ik mijn vader verteld. Die kreeg een glimlach van oor tot oor. Ik ben samen met mijn vrouw het ondernemersdiploma gaan halen. Sinds we dat hebben, kan ik me helemaal richten op het zo goed mogelijk voortzetten van ons familiebedrijf.”

Hetzelfde als ieder ander “We hebben een hecht clubje. Je bent hier geen nummer, maar gewoon hetzelfde als ieder ander. Hennie is dan wel de directeur, maar daar merk je niets van. Hij is een van ons.”

Manon Wortman (39) uit Zevenbergen doet de administratie bij H. de Klerk. “Ik werkte bij de Formido als verkoopmedewerker. Daar kwamen Hennie en zijn vrouw Margit regelmatig winkelen. Zo hoorde ik dat er een vacature was. Daar heb ik op gesolliciteerd en zo ben ik hier dertien jaar geleden begonnen. Eerst fulltime, totdat ik moeder werd. Toen ben ik drie dagen per week gaan werken. Ik doe de facturatie en zet opdrachten in het systeem. Mijn functie is heel gevarieerd en die afwisseling vind ik het leukst. Er gebeuren steeds andere dingen en ik praat met iedereen. Er komen ook chauffeurs aan de deur. We hebben hier een heel open manier van communiceren met elkaar.”

TON 88 02-20 • p 29

Door tot in de kist “Veetransport was veertig jaar lang mijn lust en mijn leven. In november 1998 ben ik ermee gestopt. Het werd te zwaar, met al dat nachtwerk. Nu doen we stukgoed en zeecontainers. Daar ga ik mee door totdat ik in mijn kist lig.”

Hennie de Klerk (61) uit Zevenbergen is de derde generatie in het familiebedrijf. “Mijn vader was achttien en de jongste thuis toen hij het bedrijf moest overnemen, omdat hij de bom die op zijn ouderlijk huis viel overleefde. Van kinds af aan ging ik mee met vader op de vrachtwagen, koeien ophalen bij de boeren. Als manneke van tien moest ik direct na school de wagen mee uitmesten. Houtkrullen erin en dan 's avonds weer kalfjes en schapen inladen en naar de veemarkt. Kwam ik midden in de nacht thuis. In 1978 ben ik zelf gaan rijden. Toen mijn vader in 1980 uitviel, moest ik alleen verder. Al hielp destijds mijn jongste broer veel en sprong mijn vrouw ook bij. In de loop der tijd heb ik zelf vijf veewagens gebouwd en motors gereviseerd. Vroeger knapten we oude spullen op, want er was geen geld voor nieuw materiaal. Ik ben nu doende het bedrijf over te dragen aan onze zoon Arno. Dat duurt een aantal jaar.”

Allemaal onze boterham verdienen “We zijn hier allemaal gelijk. Hennie zegt altijd: 'Dit is niet mijn, maar óns bedrijf. We moeten allemaal onze boterhammen verdienen.' Ik ben net zo veel als een chauffeur of als Hennie. We doen het samen.”

Dennis Nagtzaam (38) uit Prinsenbeek is planner, terwijl hij niets liever wilde dan op de vrachtwagen rijden. “Ik heb lts Metaal gedaan en daarna de opleiding Transport en Logistiek. De vader van een klasgenoot had een klein bedrijf en vroeg of ik er wilde komen werken. Ze reden voor PostNL. Daar heb ik een jaar of vijf gezeten, totdat ik er niet meer verder kon. In die tijd had Hennie's dochter Fanny een paard staan bij een pensionstal. Die was van een nichtje van mijn vrouw. Ze hoorden dat ik zonder werk ging komen en vroegen of ik bij hen wilde beginnen. Dat was in 2005. Eerst ben ik chauffeur geweest. Totdat ik aan een schouder werd geopereerd, waardoor ik een tijd niet kon rijden. Vroeg Hennie me bij te springen op de planning. Het gaat hartstikke goed. Al mis ik de vrachtwagen wel. Maar je kunt niet én op de planning én op de wagen werken.”

Alles tegen elkaar zeggen “Menselijk. Dat is typerend voor De Klerk. Je kunt alles tegen elkaar zeggen. En Hennie is soms net een psycholoog. Hij haalt er alles uit wat hij wil weten. En dat kan hier ook.”

Miranda van Gils (41) uit Terheijden doet de facturatie. “Ik heb een detailhandelsopleiding gedaan en in een boekhandel en 'tussen de paprika's' gewerkt. Mijn man was chauffeur bij De Klerk en op een gegeven moment belden ze of ik het niet leuk vond om hier te komen. Zo is het balletje negentien jaar geleden gaan rollen. Ik maak de rekeningen en geef de extra kosten door aan de klanten. Vroeger was dat heel veel telefoneren. Nu is het vooral mail-verkeer. Maar via de mail kun je ook gezellig communiceren. Je kunt zakelijk zijn en toch menselijk. Ik eindig een mail op vrijdag bijvoorbeeld met 'fijn weekend'. Dan heb je toch net een ander contact. Als het echt zakelijk moet, laat ik dat aan Hennie of Arno over. De sfeer is hier gezellig. Ik heb de kinderen van Hennie en Margit op zien groeien. Arno was nog een jongetje toen ik hier binnenkwam. Nu is hij dertig en wordt hij binnenkort mijn werkgever.”

TON 88 02-20 • p 30

LASTIG LOSSEN

Wat zijn de moeilijkste losplaatsen van Nederland? Met andere woorden: waar moet je al je stuurmanskunsten en concentratie aanspreken om zonder brokken je lading af te leveren? TON kijkt mee met vakmensen die de uitdaging opzoeken. Deze keer: Elroy Tan. Elroy werkt bij DHL Parcel. Hij bezorgt vanaf CityHub Steenwijk, vooral in Giethoorn en omgeving.

MET DE

HANDEL AAN DE WANDEL

TON 88 02-20 • p 31

Jouw plek in TON Heb jij ook een lastige losplek? En wil je daarmee in TON? Mail naar

info@tonmagazine.nl

“Noorderpad, Molenweg, Kloostersteeg, Binnenpad, Langesteeg en Zuiderpad. Allemaal in Giethoorn.” Zo reageert Elroy Tan via Facebook op de vraag wat moeilijke losplaatsen zijn. Elroy bezorgt pakketten in het Venetië van het Noorden. Dat betekent: wagen op parkeerplaats achterlaten en met de handel aan de wandel. Over smalle paadjes, steile bruggetjes en tussen drommen toeristen.

KALM BLIJVEN

GEEN RANDSTAD

Het is rustig in Giethoorn, deze maandag. Niemand loopt Elroy voor de voeten als hij met de grote doos op zijn steekwagentje naar Dwarsgracht 1 wandelt. Een tippel van zo'n kleine tien minuten. Dat is 'in het seizoen' wel anders. Dan kun je hier over de koppen lopen. Groepjes veelal Aziatische toeristen versperren de weg; fietsers zorgen voor extra hindernissen. Hoe Elroy daarmee omgaat? “Gewoon kalm blijven.”

Giethoorn is geen Randstad. Hier pakketten bezorgen is volgens Elroy relaxter dan in bijvoorbeeld Amsterdam. Hij is geboren en getogen in de hoofdstad, maar vanwege de liefde in Giethoorn beland. Zijn vrouw is er huisarts. Toen hun drie kinderen klein waren, ging Elroy drie dagen werken. De banen die hij in de loop der jaren had, waren allemaal goed parttime te doen. Dat geldt ook voor zijn huidige werk als pakketbezorger.

TON 89 04-20 • p 32

Bekijk een filmpje met Elroy Tan op facebook.com/magazineton en op www.tonmagazine.nl

ELEKTRISCHE BESTELWAGEN Drie dagen per week stuurt Elroy zijn elektrische bestelwagen (een 'street-scooter') door de kop van Overijssel. Het vele sjouwen als bezorger van bedden en meubels heeft hem een versleten schouder opgeleverd. Schakelen viel hem steeds zwaarder, dus deze elektrische wagen is een uitkomst. Met een bereik van zo'n 160 kilometer kan hij prima zijn rondes maken, vanaf tien uur in de ochtend tot acht in de avond. Gemiddeld bezorgt hij zo'n vijftien tot twintig pakjes per uur. Dat gemiddelde daalt wel als hij veel adresjes heeft op de 'looproutes' door Giethoorn, Kalenberg en Ossenzijl. Naam: Elroy Tan Leeftijd: 54 jaar Woonplaats: Wanneperveen Beroep: pakketbezorger Bedrijf: DHL Parcel Loopbaan: mavo - bezorger/monteur bij onder andere een beddenspeciaalzaak en een meubelzaak - sinds 6 jaar in dienst bij DHL Parcel

VASTE KLANTEN Elroy kent veel van zijn klanten persoonlijk. Van een aantal heeft hij het telefoonnummer, zodat hij kan bellen als hij eraan komt. Sommige lopen hem dan tegemoet, of steken met een bootje het water over. Bij een ondernemer in Kalenberg staan er drie fietsen op het erf, die bezorgers mogen gebruiken. Bij de pontbaas van het veer bij Jonen kunnen Elroy en zijn collega's pakketjes achterlaten voor bewoners van het waterdorp. Dat scheelt heen-en-weer geloop. En dus tijd, want uiteindelijk is die ook in dit buitengebied kostbaar.

TON 88 02-20 • p 33

PRAKTIJKOPLEIDING

Trotse praktijkopleider en blije leerling “Ik loop de hele dag op de werkvloer en heb ‘het dingetje' dat ik vrijwel alles zie.” Richard Meisel is praktijkopleider bij Beekman Transport in Apeldoorn. Met zijn scherpe blik houdt hij oog op zijn leerlingen. Zoals Alexander Mahari, vluchteling uit Eritrea, die fanatiek voor vrachtwagenchauffeur leert. Bij Beekman zijn ze blij met Alexander. En Alexander is blij met Beekman en de kans die hij er krijgt. STER “Alexander is vanaf dag één mijn ster”, zegt praktijkopleider Richard. “Hij is leergierig, wil graag werken en is altijd bereid iets extra's te doen.” Alexander voelt zich wat ongemakkelijk onder deze lofzang. Niet nodig, vindt Richard. “Je wilt er echt wat van maken en daar mag je trots op zijn.” Richard heeft de jonge vluchteling uit Eritrea nu een klein jaar onder zijn hoede. Als een van de twee praktijkopleiders bij Beekman

TON 88 02-20 • p 34

Transport is hij verantwoordelijk voor zes van de elf leerlingen. Jongens allemaal, die het vak leren via de loods. Ze laden en lossen vrachtwagens met de heftruck, verplaatsen trailers met de terminaltrekker, gaan regelmatig met een chauffeur mee. “Tegen de tijd dat ze slagen voor hun vrachtwagenrijbewijs, kunnen ze zelfstandig de weg op”, zegt Richard.

LASTIG

P raktijkopleider worden?

Alexander is zover nog niet. Hij is bezig met de theorie. Vooral de techniek vindt hij moeilijk. Nederlands verstaat, praat en leest hij goed genoeg, maar de technische taal is erg lastig. Hij is twee keer gezakt voor het examen en probeert nu het mondeling aan

Praktijkopleiders zijn ervaren werknemers die bij erkende leerbedrijven leerling-werknemers begeleiden. Zij zorgen ervoor dat leerling-werknemers gedegen en gestructureerd kennismaken met het vak dat zij willen gaan uitoefenen. Zij sturen aan, motiveren, en houden het leerproces in de gaten. Als je praktijkopleider wilt worden, kun je via Sectorinstituut Transport en Logistiek een opleiding volgen. Meer weten: stlwerkt.nl/leren

Richard Meisel 53 jaar • woont in Apeldoorn • werkt 30 jaar bij Beekman Transport • is begonnen als chauffeur • is nu loodsbaas en praktijkopleider Richard is ruim een jaar praktijkopleider. Hij volgde een opleiding van Sectorinstituut Transport & Logistiek. “Je leert dan vooral hoe je moet omgaan met leerlingen. Je krijgt een blik in de gedachtegang van jongeren. Die denken namelijk heel anders en vlugger dan wij volwassenen. Terwijl ze vervolgens ook weer dingen die voor de hand liggen niet snappen. Daarin moet je leren schakelen.”

te vragen. Dan kan hij beter laten zien dat hij het prima begrijpt. “Als hij zijn theorie heeft, zit hij binnen een paar maanden op de wagen”, zegt Richard. “Hij is slim en gemotiveerd genoeg.”

TAAL De praktijkopleider ziet vooral begeleiden als zijn werk. “Ik ben sterk van mening dat de jongelui het beste elkaar opleiden. Ze spreken hun eigen taal. Als eentje weet hoe een bepaalde klus gedaan moet worden, zet ik er iemand bij die het nog niet kan. Het is mooi om te zien hoe ze elkaar dan dingen leren. Bijvoorbeeld pendelen, met een terminaltrekker trailers plaatsen. Ik leg de basis uit, zoals welke snelheid je aan moet

TON 88 02-20 • p 35

houden. Vervolgens gaan ze aan de slag en hebben ze het in no time onder de knie.”

STRENG Vindt Alexander zijn praktijkopleider streng? “Nou ...”, antwoordt hij aarzelend. “Soms, als we te veel kletsen met elkaar.” Richard legt dat uit. “Als het rustig is, heb ik er geen probleem mee dat ze bij elkaar staan. Als het maar geen kluitje wordt. Dan heb je voor je het weet een opeenhoping van mensen. Want chauffeurs die een groepje zien, hebben de neiging erbij te gaan staan.” Begeleiden en leerlingen zelf hun weg laten vinden, zo ziet Richard vooral de taak van de praktijkopleider. En er is nog iets: “Je moet het in de gaten hebben als jongens

met problemen zitten. Die moet je wel boven water proberen te krijgen. Soms heb je een verkeerde indruk van een leerling. Dan denk je: die wil gewoon niet. Terwijl er dan problemen thuis zijn.”

KANS Bij Beekman krijgen BBL'ers de kans, maar die moeten ze dan ook grijpen. Alexander doet dat vol overtuiging. Hij wil heel graag internationaal chauffeur worden. Dat was ook de reden dat hij voor Beekman Transport koos, toen hij van een docent een lijstje met vijf mogelijke leerbedrijven kreeg. “Maar eerst ga ik nationaal rijden en dan kijken wat er mogelijk is.” Het werk in de loods, tijdens zijn opleiding, vindt hij leuk. Maar rijden is leuker.

L eerbedrijf en praktijkopleider van het jaar Welk bedrijf wordt het beste leerbedrijf van 2020? En wie de beste praktijkopleider? Dertig leerbedrijven en negentien praktijkopleiders meldden zich voor de jaarlijkse verkiezing. De volgende drie leerbedrijven zijn genomineerd (in willekeurige volgorde): • NNRD, Drachten • Tieleman Transport, Kloosterzande • Aarts Transport, Veldhoven En de beste praktijkopleider komt uit de volgende drie: • René Vermeer van Versteijnen Logistics, Tilburg • Bob Beijer van Simon Loos Winkeldistributie Noord, Wognum • Bernhard Grave van Suez Veendam De bekendmaking van Beste Leerbedrijf Transport en Logistiek 2020 en Beste Praktijkopleider Transport en Logistiek 2020 is in verband met de coronacrisis uitgesteld. Kijk op stlwerkt.nl/verkiezing voor de actuele situatie.

Alexander Mahari 20 jaar • woont in Apeldoorn • volgt het BBL-traject Chauffeur Goederenvervoer bij Beekman Transport Alexander is sinds augustus 2015 in Nederland. Hij vluchtte uit Eritrea, samen met een vriend. In zijn vaderland was het gevaarlijk en hij zag er geen toekomst. Via AZC’s in Ter Apel en Almelo belandde hij in Apeldoorn. Daar zat hij eerst in een begeleidwonenhuis, samen met vier anderen. Sinds zijn achttiende woont hij zelfstandig op een kamer in de stad. Na de 'vluchtelingenschool', waar hij Nederlands leerde, kwam Alexander in februari 2019 op Aventus. Daar volgde hij de opleiding Logistiek Medewerker-niveau 1 en nu dus Chauffeur Goederenvervoer.

TON 88 02-20 • p 36

PENSIOENVRAGEN

Straks kan ik

uitslapen Henk Kasteel is een man die het leven neemt zoals het komt. Over niet meer werken – of minder werken - had hij eigenlijk nooit zo nagedacht. Op aanraden van zijn kinderen maakte Henk toch een afspraak met pensioenconsulent Ben Kerkhof. “Gewoon om eens te horen wat voor bedrag er voor me uit de bus rolt.” Dat gesprek vond plaats in februari. Een maandje later kijken Henk en Ben erop terug. Via de telefoon, vanwege corona.

TON 88 02-20 • p 37

TON 88 02-20 • p 38

Je kunt alleen een pensioenconsulent spreken vlak voordat je AOW krijgt

BROMMERTJE Chauffeur Henk Kasteel rijdt al bijna 33 jaar met kalkzandsteen van de fabriek naar nieuwbouwprojecten overal in Nederland. “Altijd vroeg op, zo rond een uur of half vier. Dan stap ik hier in Elburg op mijn brommertje en rijd ik naar de vrachtwagen in Harderwijk. Om half vijf ga ik de weg op. Alleen op dagen met korte ritten kan ik een uurtje langer blijven liggen. ’s Middags tussen half vijf en half zes ben ik meestal wel weer rond de deur.” Ben Kerkhof: “Dat zijn lange dagen, Henk. Zeker voor iemand van jouw leeftijd.” Henk: “Het scheelt dat ik gezond ben. Lichamelijke klachten heb ik niet. Als ik op de fabriek ben, dan zet ik nog op een normale manier de auto vol. Ik vlieg natuurlijk niet meer als een jonge jongen over de bak heen. Maar ik kan op een prima manier mijn werk doen. Alleen die ochtenden – dat héle vroege mijn bed uit. Dat begint me echt op te breken.” Ben: “Dat is ook niet zo vreemd, je werkt al vijftig jaar.” Henk: “Ik ben inderdaad al begonnen in 1970, toen ik vijftien was. Mijn vader zei: ‘Kom maar jongen, het lukt niet best met jou op school. Ga maar werken.’ Ik werd bijrijder van een grossier in groente en fruit. We haalden onze handel op uit de haven van Rotterdam en bij veilingen in het Westland. Die leverden we dan weer af bij groenteboeren in Elburg en omgeving. De een moest bananen hebben, de ander sinaasappelen, en dat zette ik dan bij ze neer. Alles door het handje, want heftrucks hadden we toen nog niet.”

AARDAPPELAUTO Henk wilde zelf rijden. “Maar ik moest tot mijn achttiende wachten voordat ik mijn rijbewijs mocht halen. Ik weet nog goed hoe ik op een dag voor het eerst alleen de weg op mocht. Dat was met straatstenen, in een truck met aanhanger en kraan. Ik was toen twintig. Een paar jaar daarna ben ik op een aardappelauto gestapt. Tien jaar lang niks anders gedaan dan aardappels rijden, in binnen- en buitenland. Vaak was ik de hele week van huis. Maar je vroeg je niet af of je daar schik aan had of niet. Je bent chauffeur, je doet wat je wordt opgedragen.” Op zijn 34ste komt Henk in dienst bij Slo-Va Transport in Harderwijk. Daar rijdt hij vanaf het begin alleen maar binnenlandse ritten. “Ik vind het wel leuk om op tijd bij huis te wezen. In augustus werk ik er 33 jaar en nog altijd heb ik het er grandioos naar mijn zin.”

OPSTAAN Toch wil Henk er niet blijven totdat hij 66 jaar en 4 maanden oud is en zijn AOW krijgt. “Nee, en ik zal je vertellen waarom niet. Dat vroege opstaan, dát begint dus echt hoog op te spelen. Mijn oudste zoon is 38 en die werkt in het leger, maar ik moet veel vroeger op dan hij. De kinderen zeggen daarom weleens: ‘Man, gooi die boel toch aan de kant.’ Maar ja, dan ga ik toch weer verder. Een tijdje geleden had ik het daarover met een oud-collega. Die zei: ‘Joh, jij moet toch makkelijk kunnen stoppen, wat geld betreft. Je moet Ben Kerkhof bellen, van het pensioenfonds. Die man rekent het allemaal voor je uit. Dan hoor je vanzelf welk bedrag er voor jou uit de bus rolt.’ Van die collega kreeg ik dus Bens telefoonnummer.” Daar was het ook bijna bij gebleven. “Want eerlijk gezegd, ik had er in eerste instantie niet zoveel oren naar. Maar toen zeiden de kinderen: ‘Pa, je hebt je hele leven hard gewerkt en altijd langs de weg gelegen. Zet het spul aan de kant, als dat kan. Ga genieten. Je bent nu nog gezond.’ Zij vonden dat ik gelijk moest bellen. Dus ja, zodoende heb ik dat maar gedaan. Een paar weken later zat ik al bij Ben op zijn kantoor.”

VERJAARDAG Ben vertelt wat er gebeurde: “Om uit te rekenen wat iemands pensioeninkomen is, moeten we van een datum uitgaan. Dus ik vroeg aan Henk: Wat denk je, wat zou voor jou een goed moment zijn om te stoppen met werken? Gaandeweg kwam het gesprek toen op zijn aankomende verjaardag, eind augustus.” Henk: “Dan hoop ik dus 65 te worden. Maar om dan al met pensioen te gaan? Ik verwachtte niet dat het zou kunnen, financieel gezien.”

TON 88 02-20 • p 39

Henk Kasteel

64 jaar • woont in Elburg is getrouwd met Truus, ook 64 jaar is vrachtwagenchauffeur bij Slo-Va Transport in Harderwijk • gaat met pensioen op 1 september 2020 • krijgt AOW op 28 december 2021 (66 jaar en 4 maanden)

Ben Kerkhof Pensioenconsulent

Ben ging rekenen. Eerst met het pensioen van Henk. “Dat is in Henks geval een mooi bedrag, want hij heeft bij het Pensioenfonds Vervoer maar liefst 42 jaar pensioen opgebouwd. En wat het extra mooi maakt is dat Henk ook recht had op een ‘voorwaardelijk ouderdomspensioen’, VOP. Dat is bij hem inmiddels helemaal omgezet naar extra gewoon pensioen, omdat hij ouder is dan 63 jaar. Door de combinatie van zijn gewone pensioen en dat bijkomende extra pensioen wordt zijn pensioenuitkering gewoon heel goed.”

SOMMETJE Een pensioenconsulent als Ben kijkt altijd naar het grote plaatje. Wat heeft iemand opgebouwd? Hoe hoog is de

maandelijkse uitkering die daaruit voortvloeit? “En dan kijk ik naar wat die persoon nodig heeft om van te leven. Dat sommetje pakt voor iedereen weer anders uit.” Ben maakte die som ook voor Henk. Zijn opbouw levert een flink bedrag op, maar is het genoeg? Henk krijgt pas AOW vanaf december 2021. Nu wil hij zijn pensioen in laten gaan vanaf september 2020. Is dat te doen? Ook dit plaatje ziet er voor Henk goed uit. Zijn vrouw Truus verzorgt dementerende ouderen. Ze heeft dus ook inkomsten - en straks een eigen pensioen. “En we leven bescheiden”, zegt Henk. “Dure hobby’s hebben we niet. Truus en ik zijn geen van beiden opgevoed om het geld over de balk te gooien.”

TON 88 02-20 • p 40

Ben: “Wat ook in Henks voordeel uitpakt, is dat zijn vrouw ongeveer even oud is als hij. De eerste vijftien maanden heeft hij zijn pensioenuitkering. Vanaf eind volgend jaar krijgen ze bijna tegelijk AOW. Henk kiest ervoor om de periode tot hij AOW krijgt te overbruggen met tijdelijk extra pensioen. Daarna komt er toch zomaar elke maand ruim 1600 euro AOW bij en stopt het extra pensioen. Zo blijft het inkomen van Henk en Truus gelijk.”

De pensioen consulenten zijn er voor iedereen. Of je nou in de 60 bent of (veel) jonger.

LACHEN Toen Ben klaar was met rekenen, zei hij tegen Henk: “Als je ziet welk bedrag er voor jou uitrolt, dan lach je tot achter je oren”. Daar had hij gelijk in, zegt Henk. “Ik heb van oor tot oor gelachen. Want als je nou kijkt wat er op tafel ligt, dan zeg ik: Met dat geld hoef ik ‘s morgens niet meer om half vier mijn bed uit. En bij goede gezondheid komt er dus over een jaartje nog een partijtje bij, van de AOW. De kinderen zeiden het ook al: Daar kunnen jullie toch prima van leven met zijn beidjes?’” Henk vertelt dat zijn collega’s er wel een beetje van opkeken dat hij zo plotseling – al na de zomer – weggaat. “Maar mijn

G ratis spreekuur Heb je vragen over je pensioen bij Pensioenfonds Vervoer? Wil je stoppen met werken, maar weet je niet zeker of dat kan? Of wil je weten wat er voor je partner geregeld is bij Pensioenfonds Vervoer? De pensioenconsulenten geven je antwoord. Maak een afspraak voor een – gratis – persoonlijk gesprek. Op pfvervoer.nl/afspraak zie je hoe je dat doet. Let op: in verband met de coronacrisis houden de consulenten sinds half maart alleen nog telefonische spreekuren. Mogelijk is de situatie inmiddels veranderd. Kijk op pfvervoer.nl voor de actuele situatie.

O ok voor jou De consulenten staan klaar voor iedereen die bij Pensioenfonds Vervoer pensioen opbouwt of opgebouwd heeft. Ook als je pensioen nog ‘ver weg’ is. Ga je bijvoorbeeld scheiden en wil je weten hoe je het beste afspraken kunt maken over de verdeling van je pensioen? Neem ook dan contact op met een consulent.

werkgever wist van tevoren dat ik met Pensioenfonds Vervoer zou gaan praten. En daarna heb ik op een nette manier gezegd: Moet je luisteren Jan, op 1 september leg ik mijn werk bij jou neer. Dan hoop ik ervan te gaan genieten. Hij vond het plezierig dat ik het hem tijdig vertelde. Dat deed ik bewust. Ik wou op een fatsoenlijke manier weggaan. Nu heeft hij maanden de tijd om eventueel een andere chauffeur te zoeken.” Ben: “Dat is inderdaad heel netjes van je.” Henk: “Slo-Va is gewoon een gigantisch goede werkgever. Hij heeft altijd keurig geld afgedragen. Ook voor mijn pensioen dus. Want anders had ik nu niet zo’n mooi bedrag gehad.”

T elefonisch contact opnemen Heb je een praktische vraag over je pensioen? Dan kun je altijd bellen met het algemene nummer van Pensioenfonds Vervoer. Bel je vanuit Nederland, dan is er het gratis nummer: 0900 – 1964. Vanuit het buitenland bel je +31 50 582 98 76. Wil je jouw situatie doorpraten? Dan kun je rechtstreeks contact opnemen met een consulent. Richard Dudink: 06 15 05 30 99 (regio Amsterdam, Rotterdam Michael Bührs: 06 53 93 04 12 (regio Utrecht en Weert) Ben Kerkhof: 06 30 40 29 68 (regio Groningen en Deventer)

TON 89 04-20 • p 41

TOOLBOXEN

Een opfrissertje voor het veiligheidsgeheugen Hans Koning is gepokt en gemazeld in het asfalttransport. Hij weet dan ook precies hoe je veilig werkt. En doet dat ook. Toch vindt hij af en toe een geheugenopfrissertje zeer zinvol.

TON 89 04-20 • p 42

Hans rijdt op een asfaltauto met dieplader-aanhanger. Hij brengt 'asfalt-sets' naar bouwplaatsen. Zo'n set bestaat uit een asfaltmachine, twee grote walsen en een kleine wals. Nadat hij de dieplader op locatie heeft losgekoppeld, gaat hij met de asfaltauto asfalt halen bij de fabriek. Dat lost hij in de asfaltmachine op de bouwplaats. Hans werkt vooral voor BAM Infra. Hij zit in een vaste ploeg van een man of dertien, waaronder een collega van Millenaar & van Schaik.

DOOR HET HELE LAND Hans werkt veel in Noord- en Zuid-Holland, maar komt eigenlijk door het hele land. Vaak is hij ook ’s nachts in de weer. Het is mooi werk,

dat hij al meer dan dertig jaar met plezier doet. “We hebben veel variatie en kunnen een deel van de werkzaamheden zelf indelen. Of het zwaar is? Nee, als je het leuk vindt niet. Lichamelijk gaat het me nog goed af. Al merk ik wel dat ik wat ouder word.”

SCHERP BLIJVEN In de wegenbouw staat veilig werken voorop. VCA is verplicht. En bij projecten houden aannemers zogenoemde 'toolbox-meetings'. Dan krijgen medewerkers uitleg over de regels en over de specifieke voorschriften ter plaatse. Toch kun je niet scherp genoeg zijn. Daarom regelde zijn werkgever vorig jaar een soort nascholing. Hans

Hans Koning • 60 jaar • woont in Velserbroek • is vrachtwagenchauffeur bij Millenaar & Van Schaik Transport in Oude Meer

TON 89 04-20 • p 43

en zijn collega's moesten een aantal toolboxen van Sectorinstituut Transport en Logistiek volgen. “Die staan online. Je bekijkt ze thuis of in de auto, als je staat te wachten. Dat is wel een voordeel. Tijdens een toolbox-meeting in een keet is het toch lastig je aandacht erbij te houden.”

EEN SOORT HERHALING Hans deed dertien toolboxen. “Sommige waren boeiend, andere wat minder. Op het eind van zo'n toolbox krijg je een aantal vragen, een testje. Die vul je dan online in. Wat er gebeurt als je het fout hebt? Dat weet ik niet, want ik wist altijd de goede antwoorden. Dat

Toolboxen Hans Koning deed een aantal toolboxen van Sectorinstituut Transport en Logistiek. Deze zijn speciaal ontwikkeld voor de bedrijfstak. Het zijn er 39, toegespitst op praktijksituaties. De onderwerpen gaan van spiegelafstelling tot beeldschermwerk en van lading zekeren tot veilig gedrag in het magazijn. De toolboxen kunnen zowel individueel als in groepsverband gebruikt worden. Ze duren maximaal 15 minuten en je kunt ze overal en altijd bekijken via telefoon, laptop of tablet. Kijk op stlwerkt.nl/toolboxen De toolboxen zijn ontwikkeld in samenwerking met werknemers en werkgevers.

komt doordat er veel dingen inzitten, die je ook bij VCA krijgt. Het is een soort herhaling van het VCA-gebeuren, gecombineerd met de toolbox-meetings bij de aannemer.”

WERK STILLEGGEN In de praktijk nemen Hans en zijn collega's veiligheid echt serieus. Het is niet zomaar een woord. Als het mis gaat, kan dat dramatische gevolgen hebben. “Twee jaar terug is een medewerker van een collega-bedrijf aangereden door een veegauto en overleden. Dat heeft veel impact gehad. Je wordt dan weer met je neus op de feiten gedrukt.”

OP DE REGELS WIJZEN “We wijzen elkaar ook op de regels. Bij sommige projecten moet je een helm op. Als er dan mensen zijn die er geen dragen, zeggen we daar wat van. Of als iemand tijdens het wachten op een vangrail gaat zitten. Dat mag niet, want als er een wagen op de vangrail rijdt, hang je. En als wij denken dat een bepaalde situatie of werkwijze onveilig is, moeten we het werk stilleggen en naar kantoor bellen. Dan komen ze kijken of het wel of niet kan. Als het echt niet ok is, wordt het werk gestaakt. Want veiligheid voor alles.”

TON 89 04-20 • p 44

OP PAD MET

Centimeterwerk in

Gert van Leeuwen 64 jaar • woont in Den Haag • is tankwagenchauffeur bij ML-Service

Hij kent de weg en de valkuilen, want hij bezorgt al een aantal jaren gas in deze streek. Fijnmazige distributie van gas in een schilderachtige omgeving. Gert doet het nog steeds met plezier. “Distributie heb ik altijd leuk gevonden. Vooral omdat je op jezelf bent aangewezen. Je krijgt je werk op en kunt het dan zelf indelen. Met deze kleine wagen belever ik acht of tien adressen per dag. Hier in Reeuwijk bij particulieren in de tuin en bij boertjes achterop die lange lanen. Maar ik kom ook in Cadzand in Zeeuws-Vlaanderen of op een achteraf-adresje in Limburg.”

TON 89 04-20 • p 45

het Groene Hart Als Gert van Leeuwen met zijn kleine tankwagen op de raffinaderij komt om te laden, krijgt hij van de 'grote jongens' regelmatig te horen: “Ga jij maar even voor met je spuitbus.” Dat is een van de voordelen van dit 'autootje', vindt Gert. Een ander: hij komt op plekken die onbereikbaar zijn voor een gewone tankwagen. Zoals het Reeuwijkse Plassengebied in het Groene Hart. Zelfs op een regenachtige dag is het er mooi, vindt Gert.

BOERENZOON Gert is geboren in Berkel en Rodenrijs. Hij is een echte boerenzoon. Doet de lts, metaalbewerking, maar haalt geen diploma. “Ik had herexamen moeten doen, maar ik vergat te gaan. Was aan het hooien.” Hij begint in het grondverzet, haalt zijn rijbewijzen en komt na wat omzwervingen bij H.N. Post & Zonen in Pijnacker op de wagen. Stenentransport en later containers. Na veertien jaar stapt hij over naar INT’ VEEN in Berkel. Daar werkt hij tien jaar lang. Het 'alle

nachten rijden' gaat hem tegenstaan en hij kan terugkomen bij H.N. Post. “Na zeven jaar kon ik beginnen bij een klein metaalbedrijf hier in het Westland, Metazet. Werkdagen van half acht tot half vijf. En dus weg uit het beroepsgoederenvervoer.” Maar in 2010, tijdens de financiële crisis, verliest hij zijn baan. Een maand zit hij zonder werk, maar dan kan hij 'viavia' bij zijn huidige werkgever ML-Service aan de slag.

TON 89 04-20 • p 46

Opleidingsbudget Gert heeft voor de opleiding tot mentorchauffeur zijn opleidingsbudget ingezet. Voor iedereen die in transport en logistiek werkt, is er zo'n budget van 1.000 euro beschikbaar. Je kunt het gebruiken voor je eigen ontwikkeling. Zodat je beter wordt in je werk en meer mogelijkheden hebt op de arbeidsmarkt. Meer weten? stlwerkt.nl/opleiding

PROPAAN “Daar ben ik propaan gaan rijden, met de tankwagen van raffinaderij naar depots. Na een paar jaar werd het kleinbulk: lossen bij particulieren.” Gert is gedetacheerd bij Jongeneel Transport Valkenburg. Er zijn twee kleine tankauto's: eentje in de kleuren van een klant van Jongeneel Transport, de andere in de kleuren van Jongeneel Transport zelf. “Met die laatste bezorgen we gas voor vier of vijf klanten van Jongeneel, zoals vandaag voor Antargaz. Dit

wagentje is speciaal gemaakt voor het gebied rond Reeuwijk.”

5 KUUB Die kleine tankwagen kan 5 kuub laden. Ter vergelijking: een slag grotere wagen neemt 15 kuub mee en een trailer 45 kuub. In de gastanks die Gert bij particulieren vult, gaat zo'n 1600 tot 1800 liter. “Dus na vijf klantjes rijd ik weer terug naar Rotterdam om te laden. Dat duurt zo'n vier minuten, als ik aan de laadpijp sta. Lossen kost

TON 89 04-20 • p 47

“Veel contact met klanten heb ik niet. We bellen van tevoren om te vragen of ze het hek los willen doen en dat is het dan meestal. In Brabant heb je eerder kans op een bakje koffie.”

gemiddeld tien minuten. Per dag kom ik deze winter gemiddeld op twee vrachtjes, want het is extreem warm.” Breed is de wagen niet. Inclusief spiegels zo'n 2,5 meter. Maar dan nog is het vaak passen en meten op de smalle wegen.

ZEVENTIG METER Of het zwaar werk is? “Als je zeventig meter slang moet uitrollen, voel je dat wel.” De laatste jaren is Gert op woensdag vrij. “Ik merkte

TON 89 04-20 • p 48

aan mijn lijf dat ik best wel wat gedaan heb in mijn leven. Alle dagen dertien, veertien uur in touw, dat wilde mijn lijf niet meer. Ik heb het er met de planning over gehad en nu roosteren ze me op woensdag uit.” Gert heeft in het verleden één keer een burnout gehad en wil dat niet nog eens beleven. “Ik was moe, moe, altijd moe. Op een gegeven moment vertelde ik mijn werkgever dat als ik 's avonds stond te tanken, ik tranen in mijn ogen had. 'Van de damp?', vroeg hij. 'Nee, omdat ik het weer gehaald heb, deze dag'.”

MENTORCHAUFFEUR In de loop der jaren heeft Gert een aantal collega's ingewerkt. “Deze vorm van tanktransport is toch wel speciaal werk. Met gas kun je niet overal rijden. Je mag niet door tunnels, je mag in principe niet door dorpskernen. Dus je kunt niet altijd op je navigatiesysteem vertrouwen. Dat is vaak toch een struikelblok voor jongens die beginnen.” Sinds een paar maanden is Gert mentorchauffeur. “Ik heb een cursus gevolgd. Die was heel anders dan ik verwachtte. Ik dacht:

TON 89 04-20 • p 49

“Het is echt centimeterwerk. Overal waar je komt, is het krap. Hier in de Reeuwijkse Plassen is het merendeel van de weggetjes zo smal, dat je al moet uitwijken als je een fietser of voetganger tegenkomt.”

ML-Service Gert werkt bij ML-Service in 's-Gravenzande, een erkend uitzendbureau, dat ook chauffeurs in vaste dienst heeft. Het bedrijf detacheert personeel in de logistieke sector. Specialisaties zijn sierteeltvervoer (bloemen), stukgoed, gevaarlijke stoffen en paardentransport. Daarnaast leidt ML-Service zelf chauffeurs op met een eigen vrachtwagen-lesauto, lespakketten VCH, BHV en scholing voor Code 95.

je leert hoe je instructies moet geven. Maar het kwam meer neer op: hoe zorg je dat je weet wat voor persoon je voor je hebt en hoe je met die moet communiceren.”

TON 89 04-20 • p 50

PUZZEL

17. bouwafval; 19. geestdrift; 21. den lezer heil (Lat. afk.); 22. aardkluit; 24. in het midden zetten; 27. modegek; 28. onbeweeglijk (stijf); 30. kleine soort hert; 31. kippendief; 32. blaasinstrument; 33. rivier in Engeland; 35. moerplaatje; 37. cafébuffet; 38. overdreven kuis; 41. kippenloop; 42. peen; 44. week en sappig; 46. grote jutezak; 47. koningin-regentes;

15 1

58. plaats in de Noordoostpolder; 61. plechtige belofte;

28 15

38 28

47 38

50 44

van adel; 84. cilinder; 86. verblijf voor renpaarden; 87. risicovol.

65 54

Verticaal 1. afwaswater; 2. persoonlijk voornaamwoord; 3. bierkraan; 4. pleisterspecie; 5. coureur (loper); 6. tijdperk; 7. ervaren zeeman; 8. land in Azië; 9. kookgerei; 10. langspeelplaat; 11. vuurwapen; 16. loterijbriefje; 18. Europeaan; 20. onderricht;

77 65

86 77

34. Baskische afscheidingsbeweging; 36. voorstel (smeekbede); 37. reuzenslang; 39. Amerikaanse

68 57

OPLOSSING

Vul de oplossing in op

Doe dat vóór 21 mei 2020. TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winnen.

neus- en oorheelkunde (afk.); 71. nachtroofvogel; 73. mestvocht; 74. wartaal spreken; 75. aangeslibd land; 78. brandstof; 80. kledingstuk; 82. met name (afk.); 85. muzieknoot.85. woensdag (afk.).

60 83

59 36

60 26

Vul de oplossing in op tonmagazine.nl Doe dat vóór 21 januari 2019. TON loot uit de 69 70 71 goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winne

26 87

tonmagazine.nl

spiegelafstelling

Oplossing puzzel in TON 88: De 5 winnaars van een VVV Cadeaukaart zijn: Albert Jan Jans uit Meppel Willem Paartman uit Heerhugowaard, Bram de Bruine uit Kloetinge Jan Boer uit Oudewetering Gerard Scholten uit Eindhoven.

TON 81 12-18 • p 51

55. kampeerverblijf; 56. roofdier; 57. verdriet; 59. nobel; vogel; 66. Engels bier; 67. tuimeling; 69. keel-,

75 87 64

51. redactie (afk.); 53. waadvogel; 54. stierenvechter; 60. plaats in Gelderland; 62. kwajongen; 63. visetende

84 puzzel in TON85 80: Portena Oplossing 76 Cadeaukaart zijn: Annie Berkvens uit Deurne, 5 winnaars van een VVV De 75 Gerard Keijzer uit Maassluis, Peter Nagel uit Nunspeet, Ron Kooi uit Helmo en Harmke van der Werf uit Helvoirt. 80

Cadeaukaart 52

vechtjas; 40. lijfeigene; 42. de wacht houden; 43. brandverf; 45. vruchtennat; 46. dierenmond;

64 53

87 79

63 68

OSSING OPL 69 73

63 86 52

67 73

50 86

21. laboratorium (afk.); 23. schuifbak; 25. zwarte 29. aandoening van gewrichten; 32. plaats in Friesland;

52 46

kleverige stof; 26. kort van duur; 27. vestingwerk;

48 50

45 35

en smerig; 81. Frans lidwoord; 82. modelvorm; 83. man

48 40

67. bezit van een boer; 68. eikenschors; 70. deel van 76. deel van mond; 77. lidwoord; 78. bretel; 79. onfris

28 19

40 30

54 47

34 24

30 18

29 33

33 23

29 17

62. bokaal; 64. zuinige verlichting; 65. militair voertuig; gelaat; 72. lage vrouwenstem; 73. verkeersongeval;

17 3

23 12

48. het ten huwelijk vragen; 49. hoofd van een moskee; 50. ladder; 52. middelpunt; 54. beweegreden; 56. gong;

Horizontaal 1. Europeaan; 7. dronkaard; 12. huisdier; 13. verdieping; 14. snel en vlug; 15. oude lengtemaat;

2 rt ki Met de VVV Cadeaukaa zelf je favoriete cadeau. Je de kaart inleveren in 24.00 en via de webwinke winkels 39 je betaalt er ook een deel v dagje uit mee.

TON 89 04-20 • p 51

VRAGEN? VRAGEN!

COLOFON

Vragen over je werk, je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON heeft niet alle antwoorden. Deze organisaties in het beroepsgoederenvervoer wél!

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport &

088 – 2596111 info@stlwerkt.nl stlwerkt.nl Bij Sectorinstituut Transport en Logistiek kun je terecht voor: een passende baan of een leerwerkplek, een leven lang leren, gezond en veilig werken en verzuim voorkomen, functiewaardering.

Logistiek, en CNV Vakmensen. UITGEVER en REDACTIE Boss en Wijnhoven BV, Vondellaan 156, 3521 GH Utrecht, 06 38 07 67 51, info@tonmagazine.nl REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VVT MET BIJDRAGEN VAN Peter Boss, Bas Broesder,

0800 0225022 caonaleving.nl Vragen over rechten en plichten in de transportsector? Leeft je werkgever de cao goed na? Wat zijn de regels voor loonberekening? Wat te doen als je een boete krijgt? VNB heeft ook een handige Looncheck App, waarmee je je loon kunt berekenen. Kijk op de website.

CAONALEVING.NL

Mariëtte de Bruijn, Ad van Dun, Harry Linker, Carien Neeleman, Erik Pathuis, Shamrock, Machiel van Tok, Geert Wijnhoven FOTOGRAFIE Bas Broesder, Marco Hofsté, Gertjan Kooij/Beeldboot, Harry Linker, Chris Pennarts ONTWERP en OPMAAK Via Bertha, Utrecht DRUK Habo da Costa, Vianen WEBSITE tonmagazine.nl FACEBOOK facebook.com/magazineton

0900 1964 (0,0 cent per minuut) pfvervoer.nl Hoe zit het met je pensioen? Kun je je pensioen eerder in laten gaan? Mag je werken als je met pensioen bent? Wat zijn de gevolgen van een scheiding voor je pensioen?

ISSN 1871-1790 TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd. Je gegevens

0800 0225022 fnv.nl

worden niet aan derden verstrekt. Deelnemers in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd. Meer informatie pfvervoer.nl/privacybeleid ADRESWIJZIGINGEN hoef je niet aan TON door

030 7511007 cnvvakmensen.nl

te geven. TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mail naar

088 4567111 tln.nl Transport en Logistiek Nederland

info@tonmagazine.nl OPLAGE 150.000 exemplaren © TON Magazine 2020 Boss en Wijnhoven/ SOOB Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gereproduceerd zonder

0345 516993 verticaaltransport.nl Vereniging Verticaal Transport

schriftelijke toestemming van de uitgever en/ of zijn partners.

TON wordt mede mogelijk gemaakt door

Tussen 30 maart en 5 april was dit 'bedankje' te zien op 43 reclamemasten door heel Nederland, zoals hier in Rotterdam. TLN, VVT, FNV Transport & Logistiek, CNV Vakmensen, evofenedex, SOOB en Sectorinstituut Transport en Logistiek toonden zo hun trots op de mensen die werken in transport en logistiek.