MAGAZINE MAGAZINEVOOR VOORMENSEN MENSENDIE DIEWERKEN WERKENININTRANSPORT TRANSPORTEN ENLOGISTIEK LOGISTIEK

Maurits zit in 2027

achter het stuur SPECIAL WAARDERING

voor de vakmensen van het vervoer

E e rs t e keer:

TONMAGAZINE.NL 87 • 12 • 19

TON 87 12-19 • p 2

COLUMN

IN DIT NUMMER

waard

2019 Het is nu 02.00 uur. Ik kijk een droge heldere nacht in. Een ree schrikt op als mijn koplampen hem verlichten en maakt dat-ie wegkomt. En daar ben ik blij om, al zou hij heerlijk smaken bij mijn kerstdiner ... Sorry, vegetariërs, daar denk ik dan toch als eerste aan in deze tijd van het jaar. En anders herinnert elke radiozender je er wel aan dat het eind van 2019 nadert. Alle rankinglijstjes komen weer voorbij. Samen met allerlei nieuwsfeiten van 2019. En terwijl ik bij Assen over de fly-over rijd, denk ik aan hoe het jaar begon met het geëscaleerde nieuwjaarsvuur in Scheveningen. De aanslag in Utrecht op een tram. Het warmterecord dat in de zomer is verbroken. Mercedes komt met een truck zonder spiegels. Een Malieveld vol trekkers en een kapotte stadhuisdeur in Groningen door stakende boeren. En de koning heeft zijn baard laten staan.

Op 12 december was er de eerste Dag van de Vrachtwagenchauffeur. Bedoeld om de vakmensen van het vervoer eens stevig in de zon te zetten. Want zij verdienen waardering. Dat vinden die vakmensen zelf, hun thuisfront, hun collega’s. En ook de vakbonden en werkgevers organisaties. Die namen het initiatief voor de Dag van de Vrachtwagenchauffeur. pagina 6 Je leest erover vanaf

Maurits

Inmiddels ben ik Hoogeveen voorbij en bedenk wat 2019 voor mij persoonlijk was. Vooral een bijzonder jaar. Het begon heftig met het overlijden van mijn broer Hilko. In oktober ontving ik een vast contract van de firma De Boer en heb ik een prachtige reis mogen maken naar New York, met mijn zoon Dameyanthé. Wat een geweldige ervaring was dat.

Gerard

En rijdend bij afrit Epe besef ik dat ik 2019 toch nog positief kan afsluiten. Zeker nu ik ook nog vanaf november om de maandag vrij ben. Een dag extra voor mijn vrouw, gezin en vrienden. En meer tijd voor het schrijven en andere hobby’s. Maar nu eerst genieten van alle feestdagen en vol goede moed het nieuwe jaar in! Ik wens jullie allen vanaf de A50 afslag Renkum een fantastisch en gezond 2020! Erik Pathuis (39) uit Winschoten is sinds 2001 vrachtwagen chauffeur en werkt bij Gebr. De Boer Transport in Oude Pekela.

Adil

TON 87 12-19 • p 3

dering Dag van de vrachtwagenchauffeur Adil: gek van trucks Cao-vraag

Groepsportret

Pensioenconsulent antwoordt

Maurits: in 2027 chauffeur

Gerard: 49 jaar schadevrij 20

Peter: zwaait af en blijft

Pensioenvraag

Harry: voor het goede doel

Puzzel

40 43

Snuffelen aan het vak

Adressen en colofon

Ad: op handen gedragen

Reacties

Harry

Jantje: weer fit achter het stuur

Naast het werk

TON-panel: werksfeer

Ook in deze TON:

Peter

zes portretjes van heel jonge en best oude mensen die waarderen wat zij doen. En doen wat gewaardeerd wordt.

TON 87 12-19 • p 4

Donderdag 12 december 2019 gaat de geschiedenis in als de eerste Dag van de Vrachtwagenchauffeur. Zo’n tweehonderd bedrijven en organisaties zetten de mannen en vrouwen van het transport in het zonnetje. Een bedankje, een schouderklopje, een kleine attentie. Een blijk van waardering voor de onmisbare schakel in Nederland distributieland: de vrachtwagenchauffeur.

TON 87 12-19 • p 5

Blijk van

waardering

TON 87 12-19 • p 6

WAARDERING

Rode loper bij Bakker Logistiek “We hebben op onze vijf Nederlandse vestigingen de rode loper uitgerold voor onze 651 chauffeurs. Want we zijn trots op onze mannen en vrouwen, die elke dag opnieuw vroeg opstaan en aan de slag gaan.”

Bedrijven als Albert Heijn, Jumbo, BP, TVM, Mercedes-Benz en Randstad. Transporteurs als Klok Logistics, Cornelissen Transport, Jan Krediet en Germo Logistiek. Pleisterplaatsen als Frans op de Bult en Joost Truckshop. Partijen van allerlei snit dragen bij aan het succes van de eerste Dag van de Vrachtwagenchauffeur. TON vraagt vier transport bedrijven hoe zij de dag invullen.

Melvin van der Geld is manager transport van Bakker Logistiek, dat verschillende activiteiten ontplooide rond de Dag van de Vrachtwagenchauffeur. Die rode loper dus, en een lekkernij bij elke balie. “We bedachten ook dat ons managementteam en de directie, achttien man in totaal, een dagje mee zou rijden. Aan de ene kant om zo te ervaren wat onze chauffeurs de hele dag doen, aan de andere kant om een hart onder de riem en een handje toe te steken. Ook hebben we aan het thuisfront gedacht, de partners die hun man of vrouw lange dagen en lange weken moeten missen. Zij ontvingen een mooie kaart als bedankje. Daarnaast hebben op de Dag van de Vrachtwagenchauffeur twee chauffeurs de sleutels van een nieuwe DAF-trucks gekregen. En al onze mensen kregen een aandenken: een mooie muts van Bakker Logistiek.”

Een buff bij Zandbergen Transport “Al onze chauffeurs, ruim vijfhonderd, hebben een exclusieve ‘buff’ gekregen. Dat komt tijdens de koude maanden goed van pas. De nekwarmers zijn supercomfortabel én aangenaam. Ze zijn een extraatje, dat ook goed past bij onze jassen uit de nieuwe kledingcollectie. Vanaf januari 2020 starten wij met het uitleveren van de nieuwe jassen. Gaan we dus goedgekleed en trots het nieuwe jaar in!” Eric Stam is HR manager bij Zandbergen Transport in Limmen. Hij vertelt dat de ‘buffs’ deels op de Dag van de Vrachtwagen chauffeur zijn uitgereikt, maar ook een groot gedeelte daaraan voorafgaand. “Anders hadden we op 12 december op allerlei plekken in Zwitserland, Frankrijk, België, Luxemburg en Duitsland moeten gaan staan. Dat is praktisch niet uitvoerbaar, want onze chauffeurs hebben niet allemaal dagritten.”

TON 87 12-19 • p 7

Voor chauffeurs die op de Dag van de Vrachtwagenchauffeur op één van de locaties van Zandbergen kwamen, stond er iets lekkers klaar voor bij de koffie.

Winterpakket bij Dobbe Transport “Iedere chauffeur kreeg een pakketje en dat werd persoonlijk overhandigd door leden van de directie en van het managementteam. Het is letterlijk een ‘warme hand’, want het bevat spullen waarmee je goed de winter doorkomt. Een sjaal, handschoenen, een muts en hartigheden.”

Lisette Schoemaker is HR administrator bij Westerman Multimodal Logistics in Hasselt en Nieuwleusen. Waarom Westerman zich aansloot bij de Dag van de Vrachtwagenchauffeur? “We zijn onwijs blij met onze collega’s, die er elke dag weer voor zorgen dat de goederen bij de klant komen. Het is de Dag van de Vrachtwagenchauffeur, maar de chauffeurs kunnen de rit niet op zonder samenwerking met het warehouse en het kantoor. Daarom maken we op deze dag geen onderscheid en willen we alle collega’s laten weten dat we hun inzet waarderen.” Niet alleen op 12 december, maar het hele jaar door zijn er bij Westerman extraatjes voor de medewerkers. “We organiseren met enige regelmaat een familiedag, delen onverwacht een bal gehakt uit, houden ieder jaar een sinterklaasfeest en hebben een gezellige jaarafsluiting met het kerstpakket. Als er een jubilaris is, is er voor de desbetreffende locatie een traktatie. En wanneer collega’s papa of mama worden, is er een cadeautje in de vorm van een ‘Westerman-rompertje’.”

André Hoogenboom, P&O manager bij Dobbe Transport in Roelofsarendsveen, vertelt wat de 85 eigen chauffeurs en de 15 charters op 12 december als blijk van waardering ontvingen. Waarom Dobbe Transport meedoet aan de Dag van de Vrachtwagenchauffeur? “We zijn hartstikke blij met onze chauffeurs, die dag en nacht voor onze opdrachtgevers zowel regionaal als nationaal en internationaal op de weg zitten. Hun betrokkenheid, inzet, flexibiliteit en oplossingsgerichtheid is groot en dat past bij het distributievervoer dat wij in grote diversiteit uitvoeren.” Naast het ‘winterpakket’ krijgen alle medewerkers bij Dobbe Transport ook dit jaar weer een kerstpakket. Wat daarin zit, zien zij tijdens de kerstborrel op 21 december.

Lunchpakket bij Westerman Multimodal Logistics “Tijdens de Dag van de Vrachtwagenchauffeur hebben onze medewerkers een lunchpakket gekregen. De inhoud van dat pakket was in de kleuren van Westerman met een snack, wat te drinken, een krentenbol en een Westermangroene appel. Dit alles verpakt in een papieren lunchbag, met als opdruk een bedankje vanuit de directie.”

Henk Timmerman (42) uit Staphors t genoot op 12 december van zijn lunchbag. Henk werkt twee jaar voor Westerman Multimodal Logistics en rijdt op dit moment op een LZV. Hij doet distributiewerk. “Van laminaa t tot agrarische spullen, alles wat er maar in de trailer past.” Eerder zat hij onder andere in de wegenbouw. “Dat was wel leuk , maar er kwam steeds meer nacht- en weekendwerk bij kijke n. Dan ga je iets anders zoeken. Een oomzegger werkt bij Wes terman in de loods, dus ik kende het bedrijf een beetje.” Hij gaat met plezier naar zijn werk. Al zouden medeweggebruikers wel wat meer respect voor vrachtwagenchauffeurs mogen tonen. “Ze hebben een steeds korter lontje.”

TON 87 12-19 • p 8

WAARDERING

Achter de dag Werkgeversorganisaties en vakbonden in de bedrijfstak vinden dat alle hardwerkende vrachtwagenchauffeurs in Nederland een compliment verdienen. Daarom namen zij het initiatief tot de Dag van de Vrachtwagenchauffeur. “Vrachtwagenchauffeurs verdienen meer waardering dan ze in de praktijk krijgen”, zegt Elisabeth Post, voorzitter van Transport en Logistiek Nederland. “Met de lancering van de Dag van de Vrachtwagenchauffeur vragen we daarom aandacht voor het vak en voor de onmisbare bijdrage die onze beroepschauffeurs leveren.” In de woorden van Willem Dijkhuizen, bestuurder bij FNV Transport & Logistiek: “Waardering voor de vrachtwagenchauffeurs houdt de gehele logistieke sector gezond. Daar mogen we met z’n allen wel even bij stilstaan, terwijl zij meters maken.” Waardering is volgens hem de sleutel tot meer werkplezier en inzet. “Daarnaast is een bedankje voor de chauffeurs een logische, maar helaas soms vergeten uiting van goed werkgeverschap.” Met de Dag van de Vrachtwagenchauffeur willen werkgeversorganisaties TLN en VVT en vakbonden FNV en CNV een traditie in gang zetten om chauffeurs in een het zonnetje te zetten. Het is ook de bedoeling de aantrekkingskracht van het beroep te vergroten. De Dag is mede mogelijk dankzij een financiële bijdrage van SOOB, de Stichting Opleiding en Ontwikkeling Beroepsgoederenvervoer.

Groot succes “De Dag van de Vrachtwagenchauffeur slaat aan. Als je ziet hoeveel partijen willen meedoen. Als je kijkt naar de interesse bij media. Als je merkt hoe mensen reageren. Dan kun je, zeker voor een eerste keer, van een groot succes spreken.” Willem de Vries is directeur van Sectorinstituut Transport en Logistiek, dat samen met Truckstar de Dag van de Vrachtwagenchauffeur organiseerde. Hij schat dat zeker enkele tienduizenden chauffeurs op en rond 12 december een blijk van waardering hebben ontvangen. “Dat is een mooi begin. Want het is een complex probleem om al je chauffeurs ‘dankjewel’ te zeggen. Maar onze sector kan zo’n logistieke uitdaging prima oppakken.” Het mooie begin moet de komende jaren een vervolg krijgen. “Zet maar vast in je agenda: donderdag 10 december 2020 en donderdag 9 december 2021. Als het draagvlak bij bedrijven en organisaties standhoudt, is dit de start van een mooie traditie.”

Willem de Vries

TON 87 12-19 • p 9

Voel jij je gewaardeerd? Hoe zit het met de waardering voor het chauffeursvak? Die vraag is de afgelopen jaren enkele keren aan het TON-panel voorgelegd. Uit de antwoorden blijkt dat er nog wel wat te winnen valt. Weinig respect Minder leuk Ondergewaardeerd Krijg je veel waardering voor je werk? Niet bepaald, zo vinden de meeste vrachtwagenchauffeurs. Van de nationaal rijdende chauffeurs zegt maar 17 procent dat ze veel waardering krijgen. Bij de internationale chauffeurs is dat nog minder: 13 procent. Andere functies voelen zich wat meer gewaardeerd: 34 procent.

De geringe waardering draagt er mogelijk ook aan bij dat vrachtwagenchauffeurs hun beroep minder leuk zijn gaan vinden. Van de nationaal rijdende chauffeurs zegt 59 procent dat het minder geworden is dan 5 jaar geleden. Bij de internationale chauffeurs is dat 72 procent.

Weinig begrip Snappen mensen hoe belangrijk het beroepsgoederenvervoer is? Niet echt, meent het TON-panel. Bijna 60 procent is het niet eens met de stelling: “Ik heb het idee dat mensen steeds beter begrijpen dat zonder transport alles stilstaat”.

Van je medeweggebruikers moet je het niet hebben, vinden de TON-lezers. Op de vraag of ze bij hun werk respect en begrip van medeweggebruikers ervaren, antwoordt 74 procent ‘nee’.

TON 87 12-19 • p 10

WAARDERING

Aandacht voor elkaar bij Hoekstra

We moeten het

Naam: Appie de Vries Leeftijd: 65 jaar Woonplaats: Sneek Functie: distributiechauffeur Bedrijf: Hoekstra Sneek

Naam: Christien Lycklama à Nijeholt Leeftijd: 47 jaar Woonplaats: Sneek Functie: directeur Bedrijf: Hoekstra Sneek

TON 87 12-19 • p 11

samen doen Als je Hoekstra Sneek bezoekt, maak je bij binnenkomst meteen kennis met 155 mensen. Anderhalve wand in de receptie is gevuld met foto’s van alle medewerkers die ten tijde van de nieuwbouw bij Hoekstra in dienst waren. Het laat zien hoe het bedrijf naar zijn personeel kijkt. Chauffeur Appie de Vries en directeur Christien Lycklama à Nijeholt praten met TON over waardering. Appie werkt al 47 jaar bij Hoekstra. Hij heeft de groei van het bedrijf meegemaakt. Er is veel veranderd, maar wat gebleven is: aandacht voor de mens. “Je wordt hier gezien en gehoord”, zegt hij. “Dat is belangrijk. Als dat niet gebeurt, kom je met een chagrijnig gezicht binnen.” Er is natuurlijk altijd wel eens wat, maar dan trekt Appie aan de bel en wordt het opgelost.

Goed in je vel Tevreden medewerkers zijn belangrijk voor Hoekstra. Christien legt uit: “We werken veel voor webshops, waarbij onze chauffeurs bij particulieren thuis komen. Zij zijn dan het enige contact tussen onze opdrachtgever en de klant. Als mensen goed in hun vel zitten, straalt dat af op hun gedrag. We streven ernaar dat onze medewerkers het naar hun zin hebben. En daarbij is de balans tussen werk en privé heel belangrijk.”

Bewust beleid Dat dit geen loze kreet is, blijkt uit het feit dat 90 procent van de mensen bij Hoekstra vier dagen of minder werkt. Christien: “Dat is bewust beleid. Je hebt verschillende rollen. Je bent niet alleen maar chauffeur, of alleen maar planner. Je hebt ook je thuisbasis en je sociale leven. Dat moet in evenwicht zijn. Zeker bij de jongere generatie zie je dat het salaris minder belangrijk

is dan voorheen. Daar speelt natuurlijk in mee dat de meesten een partner met een baan hebben.”

Dagje minder Ook Appie is minder gaan werken. “Ik was vroeger heel lang van huis. Op een gegeven moment vroeg Christien: ‘Wil je niet een dagje minder?’ Daar had ik wel oren naar. Ik heb een stukje van mijn pensioen naar voren gehaald, zodat ik financieel niet te veel hoef in te leveren. Ik vind het heerlijk. Als ik straks met pensioen ga, blijf ik waarschijnlijk wel een dagje werken. Dan kom je nog onder de mensen.”

‘Us Hoekstra-app’ Waardering uit zich in serieus luisteren. Christien vertelt over de ‘Us Hoekstra-app’. “Daarmee kunnen medewerkers voorstellen inbrengen. We krijgen per jaar zo’n 1200 verbeterpunten. Dat gaat van ideeën over het vervoeren van matrassen - een van onze mensen heeft daarvoor een apart ‘karretje’ ontworpen - tot aan tips voor het aanpassen van het navigatiesysteem. Als we niet naar onze werknemers luisteren, hebben we uiteindelijk onszelf te pakken.”

Elkaar leren kennen Christien geeft nog een voorbeeld: de Hoekstra-date. “We vinden het belangrijk dat onze mensen elkaar kennen. Er werken meerdere generaties binnen het bedrijf. Elk heeft zijn eigen manier van communiceren. Ouderen praten met elkaar bij een kop koffie in de kantine, jongeren doen veel meer via WhatsApp. Maandelijks houden we nu een bijeenkomst met een man of tien, alle functies en leeftijden door elkaar. Ze vertellen dan over zichzelf en delen hun ervaringen.”

TON 87 12-19 • p 12

WAARDERING

Bijzondere goederen Pake Tjitze Hoekstra startte in 1929 een ‘kar-riderij’ in de regio Oudega (Zuidwest Friesland). Negentig jaar later is Hoekstra Sneek uitgegroeid tot een bedrijf met 150 medewerkers en 60 trekkende eenheden. Hoekstra noemt zich ‘specialist in vervoer van bijzondere goederen’. De nadruk ligt op distributie; daarnaast verzorgt Hoekstra verhuizingen en zijn er warehousingdiensten.

Meer waardering Hoe is het volgens Appie en Christien gesteld met de waardering voor het chauffeursvak? Christien: “Daar kan nog wel wat aan verbeteren. Als je ziet hoe het er bij sommige distributiecentra aan toegaat. Dat je als chauffeur in zo’n hokje moet staan wachten, liefst nog met tralies eromheen. Geen koffie, geen toilet.” Appie merkt zelf niet dat mensen hem als chauffeur minder waarderen. Maar in de media is het wel altijd de vrachtwagen die de schuld krijgt van files en andere ellende.

Verantwoordelijk beroep Terwijl: het is een heel verantwoordelijk beroep. Appie: “Je hoeft maar een knippertje te laten en je ligt in de berm.” Oftewel: even met je aandacht er niet bij en je hebt brokken. Christien sluit zich daarbij aan. “Een chauffeur heeft zeker net zo veel verantwoordelijkheid en zelfstandigheid als iemand met een kantoorfunctie. Als je bij een klant staat die niet tevreden is, moet je daar direct op kunnen inspelen en kun je niet even met je collega overleggen. Dat is ook het aantrekkelijke van het werk. Veel van onze nieuwe mensen komen uit andere sectoren. Die waren bijvoorbeeld leraar op een middelbare school, belastingadviseur, of eigenaar van een meubelzaak. Zij vinden het hartstikke leuk om te doen. Want je wordt in steeds meer organisaties beperkt in je vrijheid.”

Kerst- en vakantiepakket Een klein blijk van waardering is het traditionele kerstpakket. Christien: “We maken er altijd wat moois van, samen met lokale leveranciers. En ook vaak met producten van klanten. Zo hebben die er ook weer iets aan. Daarnaast proberen we ook op onverwachte momenten eens wat extra’s te doen. Bijvoorbeeld een vakantiepakket met een strandlaken, of een Bluetooth speaker, of een leuk shirt. Het gaat niet om wat erin zit; het is voor ons vooral een teken van waardering voor onze mensen.” Appie zegt: “Het hoeft niet. Het staat niet in de cao. Maar het gaat om het idee.”

Laag ziekteverzuim Christien vult aan: “Je leest weleens in de krant dat grote organisaties in tijden dat het wat minder gaat het kerstpakket schrappen. Dat is denk ik wel het laatste wat wij zouden doen. Als je continu kijkt naar wat je kunt weghalen bij je mensen, gaat dat andersom ook zo werken. Dan doen je medewerkers ook steeds minder voor het bedrijf. Bij een hoge medewerkerstevredenheid hoort laag verloop en laag ziekteverzuim.” Dat klopt, zegt tevreden medewerker Appie. “Als je het niet naar je zin hebt, meld je je eerder ziek. Ik zou niet weten wanneer ik dat voor het laatst heb gedaan.”

TON 87 12-19 • p 13

Gek van trucks

Adil

fotografeert zijn toekomst

Elk vrij uurtje staat Adil langs de snelweg. Meestal op zijn vaste stek bij de A12, ter hoogte van Gouda, afslag 11. Achter de vangrail, camera in de aanslag, wachtend op een mooie vrachtwagen. Veel passerende chauffeurs kunnen dat ‘gespot’ wel waarderen. Drie keer raden wat Adil ‘later’ wil worden.

TON 87 12-19 • p 14

Adil is al zijn hele jonge leven lang gek van trucks. Volgens zijn moeder Nadia was het allereerste woordje dat hij zei: “Graafmachine”. Niet vrachtwagen dus, maar wel een groot en zwaar voertuig. Het zal in zijn genen zitten. Opa was chauffeur, enkele ooms zitten in het transport. “Ik ben met diesel in mijn bloed geboren”, zegt Adil er zelf over.

Lichtsignalen

Spiegelreflex

Scandinavië

Sinds twee jaar fotografeert Adil met een echte camera, een spiegelreflex van Canon. Omdat de vrachtwagens met zo’n 80 kilometer per uur voorbij zoeven, houdt hij de ontspanner ingedrukt. Zo schiet hij een hele rits foto’s, waar dan hopelijk die ene goede tussen zit.

Het ligt voor de hand wat Adil wil worden: vrachtwagenchauffeur. En dan gaat hij het liefst op Scandinavië rijden. “Daar heb je van die smalle wegen. Dan moet je echt wel kunnen sturen.” Hij zal nog even moeten wachten.

Instagram Hij heeft inmiddels duizenden foto’s van vrachtwagens. Soms plaatst hij er eentje op Instagram, bijvoorbeeld op #scaniaV8 of #scaniatruckspotting. Want dat vindt hij de mooiste vrachtwagens: de V8-trucks van Scania. “Ze moeten wel een beetje gepimpt zijn, met wat lampjes en luchthoorns.”

Hoe kijken vrachtwagenchauffeurs naar zijn ‘gespot’. “De meesten vinden het wel leuk, denk ik. Heel vaak groeten ze, met lichtsignalen of de hoorn. En ik krijg ook reacties op Instagram.” Adil groet altijd terug: zijn rechterhand gaat omhoog, de vingers in het shaka-gebaar.

TON 87 12-19 • p 15

Naam: Adil el Khalabbi Leeftijd: 13 jaar Woonplaats: Gouda Opleiding: Wellantcollege, Gouda Wil worden: vrachtwagenchauffeur

TON 87 12-19 • p 16

CAO-VRAAG

Geldt de cao ook voor koeriers? Je bent koerier. ‘Val’ je dan ook onder de regels van de Cao Beroepsgoederenvervoer? Om te beginnen moet je werkgever een in Nederland gevestigde onderneming zijn. Is dat zo, dan zijn er twee ‘smaken’. Er moet ‘vergunningplichtig vervoer’ worden verricht. Dat wil zeggen dat je werkgever in het bezit is van (een) NIWO-vergunning(en). Maar: of de cao van toepassing is, is niet beperkt tot het ‘vergunningplichtig’ vervoer. Als je werkgever geen NIWO-vergunning(en) heeft, maar wel • goederen • voor derden • tegen een vergoeding • over de weg vervoert, dan valt hij ook onder de werkingssfeer van de Cao Beroepsgoederenvervoer.

LOONGARANTIE Je hebt een loongarantie voor het aantal uren in je contract. Heb je een fulltime contract (40 uur per week) en heb je in de ene week 35 en in de andere 45 uur gewerkt, dan heb je recht op 5 overuren á 130 procent. Je werkgever moet die 35 uur in de eerste week zelf aanvullen tot 40 uur. Dit komt omdat overuren per week moeten worden berekend, niet per 4 weken of per maand.

VERBLIJFKOSTENVERGOEDING Je hebt recht op verblijfkostenvergoeding. Dit wel zeggen dat als je langer dan 4 uur van je standplaats bent, je recht hebt op vaste bedragen aan onkostenvergoeding. Je hoeft deze onkosten niet daadwerkelijk gemaakt te hebben.

TOESLAG VOOR ZATERDAG Op zaterdag heb je recht op een toeslag van 50 procent bovenop je uurloon (dus 150 procent in totaal). Alleen als je een contract hebt voor een bepaald aantal uren (bijvoorbeeld 40 uur per week) is dit iets anders. Als je in dit voorbeeld op maandag tot en met vrijdag minder dan 40 uur werkt, mag je werkgever het ‘tekort’ aan uren verrekenen met je zaterdaguren. Voor het aantal uren dat je ‘te kort’ komt doordeweeks (maar die je wel op zaterdag hebt gewerkt) hoeft alleen de zaterdagtoeslag te worden berekend.

VOORBEELD

OOK VOOR KOERIERSBEDRIJVEN Daardoor geldt de cao ook voor koeriersbedrijven. Die zijn niet altijd vergunningplichtig, maar zij vervoeren dus wel goederen voor derden van A naar B over de weg en krijgen daar een vergoeding voor. En als de cao dus van toepassing is, heb je recht op wat er in de cao staat.

Vragen over de cao en of die voor het bedrijf waar je werkt geldt? Bel gratis met Stichting VNB op 0800-0225022 (bereikbaar op werkdagen) mail via transport@fnv.nl. Je kunt voor meer informatie ook kijken op caonaleving.nl.

Een rekenvoorbeeld: je werkt 35 uur doordeweeks en 8 uur op zaterdag. Je komt dan doordeweeks 5 uur ‘tekort’. Die 5 uur mogen dan met 5 zaterdaguren worden verrekend. De zaterdagtoeslag van 50 procent moet wel altijd worden betaald. In dit voorbeeld heb je dan recht op je basisloon (voor 40 uur), 3 zaterdaguren á 150% (dit is inclusief de zaterdagtoeslag) en 5 x 50 procent zaterdagtoeslag.

WELKE LOONSCHAAL? Als koerier/pakketbezorger ben je vrijwel altijd ingedeeld in loonschaal C, als je rijdt in een wagen waar het rijbewijs B voor nodig is.

VAKANTIEBIJSLAG Je hebt recht op een minimumvakantiebijslag gebaseerd op loonschaal D, trede 1. Is je loon C0, C1 of C2, dan heb je dus recht op vakantiebijslag gebaseerd op D1. Want D1 is hoger dan C0, C1 of C2.

TON 87 12-19 • p 17

Diamanten ridder

Zonder brokken Schadevrij? Dat is de tweede naam van Gerard Lourenssen. Al 49 jaar rijdt hij rond zonder brokken te maken. Zijn vrouw, zoon en schoondochter zijn trots op de ervaren chauffeur en zetten hem met liefde in de spotlight.

TON 87 12-19 • p 18

Gerard Lourenssen zit aan de eettafel. Hij is herstellende van blaaskanker. Vijf weken geleden geopereerd hoopt hij over drie weken weer de weg op te kunnen. “Ik was er gelukkig snel bij en ik herstel goed.” Zijn vrouw Truus en zoon Geert schuiven aan. Geert laat de oorkonde van TVM zien: Gouden Ridder van de Weg. Hij zegt: “Het had ook diamant kunnen zijn als ons pa niet voor verschillende bedrijven had gewerkt.”

Gewoon netjes Gerard knikt bescheiden: “Ik heb bij zo’n zes verschillende transportbedrijven gezeten en niet elk was aangesloten bij TVM.” Voor hem is schadevrij rijden eigenlijk niets bijzonders. “Ik ben gewoon netjes. Mijn auto’s hield ik ook altijd keurig bij. Ik moest er tenslotte ook vaak in slapen.”

Trekschuit Gerard komt uit een transportfamilie. Zijn opa heeft een trekschuit met paard. Later komt er een vrachtwagentje bij. “Mijn vader heeft het bedrijf overgenomen, maar zelf reed hij niet veel. Dat liet hij over aan zijn twee broers.” Als dertienjarige zit Gerard al in de vrachtwagen. “Mijn vader had blokken gemaakt voor de pedalen, anders kon ik er niet bij.”

Familiebedrijf Samen met zijn oudste broer en twee zussen werkt Gerard in het familiebedrijf. Zijn zussen rijden op een busje en halen champignons op voor de veiling. Gerard en zijn broer zitten op de vrachtwagen. “We transporteerden van alles. Ik deed vooral meubeltransport, maar we haalden ook kadavers op bij boeren. Overal waar wat te verdienen viel in de Benelux, daar waren wij.”

had geen zin om de zaak over te nemen. Ik had het prima naar mijn zin. Samen met een bijrijder gingen we naar de Randstad om meubels te bezorgen bij particulieren. Daar verstonden ze geen Brabants. Liepen we tegen elkaar te schreeuwen en dan dacht iedereen dat we ruzie maakten. Dan hadden wij de grootste lol.”

Koud vlees In 1987 verkoopt zijn broer om gezondheidsredenen het bedrijf. Gerard gaat aan de slag bij De Jong in Someren. “Ik kon toen op de fiets naar mijn werk. De Jong vervoerde vlees. Ik moest halve koeien naar slagers brengen. Dat was zwaar werk, met dat koude vlees op je schouder.” Na twee jaar heeft Gerard het gezien en stapt hij over naar Herman de Vries in Helmond. Elf jaar lang rijdt hij met balen oud papier. Daarna gaat hij voor de Edah (nu Jumbo) werken.

Afleren Tien jaar lang doet Gerard winkeldistributie, tot een kameraad hem overhaalt om zeecontainers te gaan rijden voor Beks Transport in Leende. Na één jaar stopt hij daarmee en stapt hij over naar Van der Heijden Transport, zijn huidige baas. “Toen ik daar begon, waren er 55 wagens. Nu zijn het er zo’n 120. Ik was destijds 53 en al zo’n 35 jaar chauffeur. Nu rijd ik nog één dag in de week voor Van der Heijden. Dat is om het af te leren. De andere dagen zijn voor mijn gezin en mijn kleinkinderen.” En die gaan met alle liefde met hem op de foto.

Vrijgezel Als Gerards vader stopt met werken, zet zijn oudste broer het bedrijf voort. Prima, vindt Gerard. “Ik was toen nog vrijgezel en

Van links naar rechts: Emma (3), Geert (34), Gerard (67), Truus (67), Wendy (33), Jesper (1).

TON 87 12-19 • p 19

Naam: Gerard Lourenssen Leeftijd: 67 jaar Woonplaats: Someren Beroep: vrachtwagenchauffeur Bedrijf: Van der Heijden Transport

TON 87 12-19 • p 20

NAAST HET WERK Naam: Tim van Langen Leeftijd: 32 jaar Woonplaats: Heerhugowaard Werk: vrachtwagenchauffeur bij Duopak in Zwaag Naast het werk: zwemmen in buitenwater

Temperatuur van het water: 5,1 graden Celsius. Tim van Langen maalt er niet om. Nou ja, het is fris. Maar zijn wetsuit houdt de grootste koude tegen. En hij zwemt zichzelf wel warm. Sinds 2015 ligt hij twee keer per week in het water. In dat jaar stuitte hij via internet op ‘Swim to Fight Cancer’, een organisatie die in twaalf steden zwemevenementen in buitenwater organiseert om geld in te zamelen voor onderzoek naar kanker. Dat zijn ouders allebei kanker kregen - en het gelukkig overleefden - was voor hem een extra reden te gaan trainen voor de swim in Haarlem. Twee kilometer aan één stuk zwemmen vergt wel enige oefening. Dat was bijna vijf jaar geleden het begin van een ‘verslaving’. Op woensdagavond ligt hij in het zwembad, op zaterdagochtend in de Langedijkervaart of het Geestmerambacht bij Noord-Scharwoude. Zijn buitenseizoen loopt van maart tot eind november. ’s Winters is het zwembad zijn domein. Daar traint hij ook sinds een halfjaar onder leiding van een coach, om de techniek meer onder de knie te krijgen. Zodat het wat soepeler gaat en het minder energie kost. Wat het buitenzwemmen hem brengt? Het zet zijn gedachten op nul, hij raakt de drukte van het werk kwijt. Het klinkt misschien wat zweverig, maar hij is ‘leeg’ als hij uit het water komt. Bekijk een filmpje met Tim van Langen op facebook.com/magazineton en op tonmagazine.nl Kijk ook op Tims Facebookpagina facebook.com/timzwemt. Daar plaatst hij foto’s en filmpjes van trainingen en evenementen waaraan hij deelneemt.

TON 87 12-19 • p 21

Geen koudwatervrees

TON 87 12-19 • p 22

PENSIOENVRAAG

Twee leeftijden voor je pensioen? Hoe zit dat? Als je inlogt op mijnpensioenoverzicht.nl, zie je het pensioen dat je naar verwachting gaat krijgen. Tenminste: als je blijft opbouwen zoals je nu doet. Veel mensen vinden het verwarrend dat het bedrag vanaf je 68ste opeens veel hoger is. Het lijkt bij sommigen alsof je door een jaar eerder te stoppen maar de helft van je pensioen krijgt. Hoe zit dat? IN STAPPEN LATEN INGAAN De website van de overheid mijnpensioenoverzicht.nl gaat ervan uit dat jij je pensioen in stappen laat ingaan. Eerst krijg je AOW. Daarna komt er vanaf je 68ste het pensioen van Pensioenfonds Vervoer bij. Het bedrag vóór je 68ste is dus alleen je AOW-uitkering. Maar: je kunt je pensioen van Pensioenfonds Vervoer tegelijk met je AOW laten ingaan, of nog eerder. Het bedrag dat je in totaal krijgt, wordt dan iets lager dan het bedrag dat je op mijnpensioenoverzicht.nl achter je 68ste ziet staan.

MEER OPBOUWEN IN LAATSTE JAREN? Veel mensen denken dat je in de laatste jaren voor je pensioen het meeste opbouwt. Dat is niet zo. Als je een jaar eerder stopt met werken, heeft dat niet heel veel invloed op de hoogte van je pensioen. Er is ook niet zoiets als een ‘compleet pensioen’, in de zin van een eindbedrag dat je moet bereiken. Je bepaalt zelf wanneer je het genoeg vindt.

PRECIES WETEN HOEVEEL JE KRIJGT? Ga naar pfvervoer.nl en maak een pensioenplan. Je ziet daar je pensioen van Pensioenfonds Vervoer én je AOW. Je geeft aan vanaf wanneer je het pensioen van het pensioenfonds wilt laten ingaan. Vervolgens zie je direct hoeveel

Meer weten?

Kijk op pfvervoer.nl of neem contact op met Pensioenfonds Vervoer: 0900-1964 (0 cent per minuut) van maandag tot en met vrijdag van 09.00 tot 17.00 uur. Mailen: pensioen@pfvervoer.nl.

pensioen je kunt verwachten. Wil je het laten ingaan vóór je AOW krijgt? Dat kan. Kijk wat er gebeurt als je ervoor kiest om de periode tót je AOW te overbruggen. Voor veel mensen is dit een aantrekkelijke optie. Je kunt jouw situatie ook altijd voorleggen aan een consulent van Pensioenfonds Vervoer. Dat advies is gratis.

TON 87 12-19 • p 23

ls het goed is, wil je werkgever jou niet kwijt. En als hij het goed doet, blijf je hem trouw. TON wilde weten wat bedrijven doen om personeel aan zich te binden. De resultaten van deze panel-peiling vind je op de volgende pagina’s. En hieronder zie je hoe TONlezers oordelen over de werksfeer ‘op de zaak’.

PRIMA SFEERTJE Ongeveer 1 op de 3 TON-lezers is helemaal blij met de sfeer op het werk. Bijna net zoveel zijn veel minder tevreden.

(helemaal) eens

DE SFEER BIJ MIJ OP HET BEDRIJF IS DE BESTE DIE IK OOIT HEB MEEGEMAAKT

neutraal

weet niet

(helemaal) % oneens

TON 87 12-19 • p 24

LEUKE DINGEN VOOR DE MENSEN Leuke activiteiten zorgen voor een goede sfeer. Daarom organiseren bedrijven vaak personeelsfeesten, BBQ’s of uitstapjes. Slechts 1 op de 10 doet dat niet.

WELKE ACTIVITEITEN ORGANISEERT JOUW WERKGEVER? (MEER ANTWOORDEN MOGELIJK)

Personeelsfeest Nieuwjaarsborrel Kerst- of Sintviering Personeelsuitje (ZONDER FAMILIE) Personeelsdag Open dag (OOK VOOR FAMILIE) Teambuilding Etentje Niets

64 % 43 % 41 % 19 % 13 % 12 % 7% 5% 9%

BINDMIDDELEN De meeste werkgevers willen hun personeel aan zich binden. Dat begint natuurlijk met op tijd het juiste salaris over te maken. Maar er zijn veel meer ‘bindmiddelen’.

DE TOP 10 VAN ZAKEN DIE HET TONPANEL BELANGRIJK VINDT IN HET WERK MAXIMAAL 5 ANTWOORDEN MOGELIJK

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Respectvolle omgang met collega’s Een vast contract Aandacht en waardering van de leiding Goede hulpmiddelen Opleidingsmogelijkheden Goed passende werkkleding Flexibele werktijden Jaarlijks kerstpakket Parttime kunnen werken Goede sanitaire voorzieningen

65 % 61 % 57 % 57 % 35 % 27 % 22 % 15 % 15 % 15 %

TON 87 12-19 • p 25

GOED

TON wilde ook weten:

GEREGELD? 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

LIEF

ZIJN DE ZAKEN DIE JIJ BELANGRIJK VINDT GOED GEREGELD BIJ JE BEDRIJF? JA, GOED OF REDELIJK

84 % 88 % 65 % 84 % 73 % 78 % 74 % 86 % 80 % 71 %

soms

altijd

14 % 9% 32 % 14 % 20 % 15 % 20 % 8% 10 % 26 %

1% 1% 2% 2% 4% 5% 5% 3% 8% 2%

WEET NIET

1% 2% 1% 0% 3% 2% 1% 3% 2% 1%

& LEED

ALS IK NARE DINGEN IN DE PERSOONLIJKE SFEER MEEMAAK, STAAT HET BEDRIJF VOOR ME KLAAR

NIET

Een gebakje als er wat te vieren valt, een luisterend oor bij problemen. Ook dat zijn zaken die de sfeer maken. De werkgevers van de TON-lezers blijken betere troosters dan feestneuzen. Bij bijna de helft van de bedrijven worden de successen niet gedeeld; bij meer dan de helft is er wel dat luisterende oor.

BIJ ONS WORDEN SUCCESSEN MET IEDEREEN GEVIERD zelden

JA, MATIG OF SLECHT

altijd % nooit

% soms

8 %

weet niet

15 4 %

weet niet

zelden

nooit

TON 87 12-19 • p 26

GROEPSPORTRET

Het team van

Apollo

TON 87 12-19 • p 27

Je moet het samen doen, in het werk. Dat gaat makkelijker als je goede collega’s hebt en de sfeer prettig is. Als je een echt team vormt. TON maakt een groepsportret van een ploeg van Apollo Verhuizingen in Amsterdam.

TON 87 12-19 • p 28

Echt een relatie opgebouwd “Je moet niet tillen wat je niet kúnt tillen. Ik ken wel collega’s die altijd met veel bravoure wilden laten zien hoe sterk ze waren. Die hebben nu pillen nodig om ’s morgens nog fatsoenlijk uit bed te kunnen komen.” Johan Jobse (62) uit Amsterdam werkt weliswaar als verhuizer voor Apollo, maar hoort bij de ‘inventaris’ van het Amsterdam UMC. Al veertig jaar is hij er minstens twee dagen per week te vinden. Johan is voorman van de vijf vaste mensen. Hij voelt zich helemaal thuis in het ziekenhuis. “Een mooie plek, op maar een paar minuten afstand van mijn huis. We hebben hier een fijne ploeg. Ik werk zelf nog altijd voluit mee. We zijn nu bezig met het verhuizen van een laboratorium naar een ander gebouw. Daar komt van alles bij kijken. Er staan bijvoorbeeld heel grote kasten. En een vriezer voor een temperatuur van -80 graden. Moeilijk of ingewikkeld? Ach, ik heb het allemaal al wel een keertje gedaan, dus dan weet je het wel. Het fijne van dit werk is dat je veel zelf kunt bepalen. Ik ben ook drie dagen per week onderweg naar andere klanten, met de vrachtwagen. Dat is toch heel anders. Als je bij particulieren werkt, ben je er nooit zo lang dat je echt een relatie opbouwt. Dat heb ik hier wel.”

Hard werken, lange dagen “Dit is echt leuk. Maar het is wel hard werken met lange dagen. Ik zeg wel eens grappend: het mooiste van de dag vind ik het naar huis gaan.” Ed Kaspers (52) uit Almere Haven werkte na de mavo even in de horeca. Maar dat was het ’m toch niet. Dus kwam hij twintig jaar geleden in de verhuissector terecht. “Het is elke dag wat anders. Je moet steeds weer bedenken hoe je een klus gaat klaren. En je moet fit zijn. Ik sport twee keer in de week, heb de bruine band karate. Al is dat sporten overigens niet echt nodig voor dit werk. Je blijft al fit van het lopen en tillen. Maar als je niet gezond bent, is het werk te zwaar. Lange dagen sjouwen, dat moet je vol kunnen houden. Voor mij is het goed te doen. Echt zwaar vond ik stratenmaker. Dat heb ik op een blauwe maandag gedaan. De hele dag op je knieën, dat is niks voor mij. Ik werk nu een paar jaar bij Apollo. We hebben een gezellige groep en een leuke baas. We doen het echt samen. Eigenlijk moet je ook nooit alleen tillen. En je moet zorgen dat je jezelf niet te zwaar belast. We hebben genoeg hulpmiddelen om dat te voorkomen.”

Van oorsprong Amsterdams Van een eenvoudige particuliere verhuizing tot de meest ingewikkelde bedrijfsverhuizing. En van eenvoudige opslag tot complex archiefbeheer. Je kunt ervoor terecht bij Apollo Verhuizingen. Bij Apollo werken 18 mensen en het wagenpark bestaat uit 9 vrachtwagens. De opslagcapaciteit omvat 8600 m2 beveiligde en geklimatiseerde binnenruimte en een beveiligd terrein van 1200 m2.

TON 87 12-19 • p 29

Chauffeur die weinig rijdt “Natuurlijk gaan we ook weleens naar Maastricht of Brussel. Maar de auto staat veel meer stil dan dat hij rijdt. Over het algemeen ben ik vooral aan het laden en lossen. Ik denk dat ik nog geen tiende van mijn tijd achter het stuur zit.” Ivo Wormer (37) uit Amsterdam is ‘de man achter het stuur’ bij Apollo. Maar hij is toch vooral, en in de eerste plaats, verhuizer. Tijdens zijn opleiding Motorvoertuigentechniek liep Ivo stage bij Apollo - en hij is nooit meer weggegaan. “Ik vind de afwisseling mooi. Je komt overal. En je moet het hebben van je collega’s. Met hen moet je het werk doen. Iedereen snapt dat het geen van negen-tot-vijfbaan is, want het kan altijd uitlopen. Dat hoort niet alleen bij verhuizen, maar bij de hele transport en logistiek. Als het effe kan, weten we van tevoren dat het laat wordt. Maar ook als dat niet zo is, maak ik zelden mee dat iemand afhaakt als we wat langer door moeten. Het mooiste vind ik de klanten bij wie ik over de vloer kom. In het Gooi ben ik in prachtige huizen geweest. Maar ook in mijn eigen stad Amsterdam kom ik in panden waar ik mijn ogen uitkijk.”

Met Vondel op de foto “We hebben Madame Tussauds verhuisd. Dat was hartstikke leuk. Ik ben toen op de foto gegaan met de dichter Joost van den Vondel.” Gregory Meerzorg (36) uit Bussum ging na de mavo in militaire dienst. Hij is van de lichting november 1990. Dat betekende de kans om goedkoop zijn groot rijbewijs te halen. “Het kostte me maar 59 gulden. Na mijn diensttijd ben ik, dik vijftien jaar geleden, de verhuizing in gerold. Ik heb het zeer naar mijn zin. Het is vooral leuk als er problemen zijn die je zelf mag oplossen. En je komt nog eens ergens in Nederland. Ik herinner me bijvoorbeeld dat we in Zeeland het gemeente archief verhuisden. Een historisch archief met heel oude voorwerpen. Dan zie je van allerlei dingen. Bij verhuizen is het belangrijk dat je je collega’s kunt vertrouwen. Soms til je heel zware spullen. Dan moet je wel zeker weten dat iedereen zijn koppie erbij heeft.”

Zonder krassen in en uit de auto “Samenwerking is een belangrijk ding in de verhuizing. De stroming naar de auto moet door. Als je niet samenwerkt, blokkeert die al bij de lift.” Ruud van Vlijmen (38) uit Amsterdam volgde een opleiding in de groenvoorziening. Die maakte hij niet af. De logistiek sprak hem meer aan. “Overal handen spandiensten doen, dat vind ik leuk. Via een uitzendbureau kwam ik in de verhuizing terecht. Zo leerde ik allerlei verschillende verhuisbedrijven kennen. En verschillende klanten. Daar steek je veel van op. Je bent steeds met mensen bezig. En je moet er altijd voor zorgen dat het meubilair

zonder krassen in en uit de auto komt. Ik ben al op heel wat bijzondere plekken geweest. Het hoofdkantoor van Shell, bijvoorbeeld. Wij moesten de meubels aan de kant schuiven, zodat de tapijtjongens er doorheen konden. De sfeer daar vond ik zo rustig en relaxed. We hadden daar ook te maken met heel veel veiligheidsregels. Dat maakte wel indruk.”

TON 87 12-19 • p 30

PENSIOENVRAAG

De pensioenconsulent antwoordt … Heb je een vraag over je pensioen, dan kun je op de website van Pensioenfonds Vervoer een antwoord vinden. Maar je kunt ook een afspraak maken met een pensioenconsulent van het fonds. Er zijn drie consulenten, ieder met een eigen regio. Zij spreken veel mensen in het beroepsgoederenvervoer. In deze rubriek beantwoorden zij veelgestelde vragen.

WERKEN NAAST JE PENSIOEN Richard Dudink is consulent voor de regio Amsterdam/ Rotterdam. Wat is een kwestie die mensen vaak bij hem aankaarten? “Hoe zit het als je wilt bijverdienen naast je pensioen of deeltijdpensioen? Daarover bestaan nogal wat wildwestverhalen.”

WAT ZIJN DIE WILDWESTVERHALEN? “De meeste mensen weten wel dat je mag bijverdienen naast je pensioen. Maar sommigen denken dat die bijverdienste aan een maximum gebonden is. Of dat je heel veel belasting gaat betalen over dat extra geld. Maar je mag bijverdienen wat je wilt; daar zit geen maximum aan. Werken loont altijd. Houd wel rekening met een paar voorwaarden. Die hebben vooral met de belasting te maken. En het verschilt of je bijverdient als je AOW en pensioen hebt, of dat je nog geen AOW hebt, maar wel al een pensioenuitkering ontvangt.”

WAARIN ZIT DAT VERSCHIL? “Vanaf je AOW-leeftijd geldt tot een inkomen van 35.000 euro het lage belastingtarief. Dat is vanaf 2020 19,45 procent. Stel: je hebt aan AOW en pensioen 28.000 euro en je wilt twee dagen per week bijwerken. Dan kom je al snel boven die grens van 35.000 euro per jaar. Over de eerste 7.000 euro van je bijverdiensten betaal je dan 19,45 procent belasting. Over wat je boven 35.000 euro verdient, val je in het hogere belastingtarief van 37,35 procent. Als je nog geen AOW hebt, vallen je bijverdiensten altijd in dat tarief van 37,35 procent. Het is dus belangrijk dat je bij je werkgever aangeeft dat je nog andere inkomsten hebt.”

IS DAT HET ENIGE WAARMEE JE REKENING MOET HOUDEN? “Nee, het is ook belangrijk dat je let op de loonheffingskorting. Die wordt toegepast door je werkgever. Als je pensioen ontvangt, vraagt het pensioenfonds of het de loonheffingskorting moet toepassen. En heb je AOW, dan krijg je diezelfde vraag van de

Richard Dudink

SVB. Maar let op: de loonheffingskorting mag je maar bij één instantie laten toepassen. Dus óf door Pensioenfonds Vervoer, óf door de SVB, óf door de werkgever waar je bijverdient. Anders krijg je drie keer korting, terwijl je maar recht hebt op één keer. Dan moet je dus terugbetalen en dat kan zomaar om een paar duizend euro gaan.”

WAT IS JE BELANGRIJKSTE ADVIES? “Als je wilt bijverdienen naast je pensioen, laat je dan goed informeren. Want iedereen heeft zijn eigen specifieke situatie. Dus geloof geen wildwestverhalen van collega’s. Maar zorg ervoor dat je werkgever de juiste belasting inhoudt en de loonheffingskorting toepast. Dan kom je achteraf niet voor vervelende verassingen te staan.”

In gesprek?

Wil je een vrijblijvend gesprek met een van de consulenten van Pensioenfonds Vervoer? Maak een afspraak via pfvervoer.nl/afspraak.

TON 87 12-19 • p 31

Voorbestemd

‘Kleine Maus’

Als hij groot is, wordt ‘kleine Maus’ vrachtwagenchauffeur. Net als zijn vader ‘grote Maus’, zijn opa en zijn oom. In de tussentijd rijdt hij zoveel mogelijk met pa mee - en zit hij ook zelf af en toe achter het stuur.

TON 87 12-19 • p 32

Als een volleerd chauffeur stuurt de tienjarige Maurits Huizer de wagen met oplegger achteruit een bocht door. Geconcentreerd kijkt hij of hij geen pylon raakt. Het is te zien op een video die zijn oom Mark Vrijburg van hem heeft gemaakt, op een afgesloten bedrijfsterrein. Waarderend kijkt Maurits senior naar de vaardigheid van zijn zoon. “Zie je hoe goed hij al kan sturen?”

in Duitsland, Frankrijk en Italië. Daar ken ik de wegen nog niet. In Nederland weet ik alle snelwegen en provinciale wegen uit mijn hoofd.”

Binnendoor-route

Geen wonder. ‘Kleine Maus’ gaat als baby van acht maanden al mee met zijn vader. ‘Grote Maus’: “Dat vond ik gezellig. Ik reed op een bakwagen bij Van der Linden. In zijn Maxi Cosi zat hij naast me dan uren om zich heen te kijken. In slaap vallen was er niet bij. Als hij mijn bakwagen zag, begon hij al te lachen.”

Als hij met zijn vader meegaat, kiest kleine Maus de route uit. “Ik vind de snelweg niet leuk. Ik zoek altijd een binnendoor-route. Mijn vader rijdt voor de Vegro met thuishulpmiddelen, zoals krukken en rolstoelen. Hij heeft vaste klanten. Dat is gezellig. Overal doen we een bakkie.” Vader Maurits vult aan: “Als kleine Maus mee is, heb ik een volwaardige collega bij me. Hij weet hoe je de wagen moet laden en hij is ook goed in het uitzetten van de meest logische route langs de winkels. Dan kan hij beter dan ik.”

Eigen werkkleding

Uitzonderlijk vervoer

Hoe ouder kleine Maus wordt, hoe vaker en langer hij met zijn vader mee mag. “Tegenwoordig belt hij me als hij klaar is met school om te kijken of hij nog een paar uurtjes mee kan. Ik heb zijn werkkleding in mijn wagen liggen. In de schoolvakanties is hij altijd van de partij. Als de wekker om halfvier gaat, staat hij direct naast zijn bed. Kleine Maus is echt een goede bijrijder. Hij kent alle wegen in Nederland. Als we in een file staan, vertrouw ik blind op hem. Hij weet dan precies welke afslag we moeten nemen om sneller op onze bestemming te zijn.”

Kleine Maus vertelt over de eerste keer dat hij met de bakwagen van grote Maus mocht rijden. “Ik was zeven jaar en zat op mijn vaders schoot, want ik kon niet bij de pedalen. Ik reed achteruit op de spiegels en stopte precies op de smeerput.” Inmiddels is de bakwagen geen uitdaging meer. “Mijn vader rijdt in een bussie. Mijn oom Mark werkt op een echte wagen. Hij heeft een Scania V8 met oplegger, met daarop een kraan. Hij rijdt met heipalen en zo. Het liefst wil ik later in het uitzonderlijk vervoer. En dan lekker manoeuvreren.”

Tien voor topo

Mooie cijfers

Vader Maurits heeft zijn zoon al vroeg leren kaartlezen. “Topografie is belangrijk. Ik pakte de kaart erbij en dan moest kleine Maus zeggen hoe we moesten rijden. Nu heeft hij op school altijd een tien voor topografie.” Op de laptop van kleine Maus is de Euro Truck-simulator geïnstalleerd, met stuur en pedalen. Kleine Maus: “Sturen kan ik al. Het gaat mij vooral om het rijden

Als het aan kleine Maus ligt, zou hij nu al als chauffeur aan de slag willen. Zijn vader begrijpt dat verlangen wel. “Hij is een geboren chauffeur, maar hij kan ook heel erg goed leren. Op school haalt hij mooie cijfers. Zijn moeder en ik zouden dan ook graag zien dat hij naar de havo of het atheneum gaat. Je weet nooit wat de toekomst brengt. Chauffeur kan hij sowieso worden.”

Maxi Cosi

TON 87 12-19 • p 33

Naam: Maurits en Maurits Huizer Leeftijd: 10 en 41 jaar Woonplaats: Lisse Beroep: (toekomstig) vrachtwagenchauffeur Bedrijf: Van der Linden Transport

TON 87 12-19 • p 34

DUURZAME INZETBAARHEID

Als veters strikken een dingetje wordt …

TON 87 12-19 • p 35

Kilo’s kunnen je in de weg zitten, weet Jantje Boer (41) uit ervaring. Ze voelde zich niet fit en daar had ze ook last van in haar werk. En als dan veters strikken een dingetje wordt ... De oplossing? Meer bewegen, bewuster eten en beginnen met kleine stapjes. Een stuk lichter valt het werk haar nu minder zwaar.

Zo’n anderhalf jaar geleden vult Jantje de online Inzetbaarheidscheck in. Eigenlijk omdat op haar werk gevraagd wordt “of ze het al gedaan heeft”. En omdat ze van collega’s wel positieve verhalen hoorde over de check, die laat zien hoe het er met je gezondheid voorstaat, zowel fysiek als psychisch. “Bij mij sloeg alles door in het rode”, herinnert Jantje zich.

ALTIJD AL TE ZWAAR De voornaamste reden voor dat rood: haar overgewicht. “Ik ben altijd wel te zwaar geweest. Toen ik de check deed, woog ik tegen de honderd kilo. Dat is met mijn 1 meter 68 toch al gauw dertig kilo te veel. Daar had ik vooral ook in mijn werk last van. Je voelt je gewoon niet fit genoeg. Ik ben een paar jaar twee keer per week naar de sportschool gegaan. Toen vlogen de kilo’s eraf en voelde ik me veel beter.” Maar ja, dan komt de klad erin en komen die kilo’s er weer bij.

VOORKEUR VOOR PAKKETDIENST Jantje werkt twee dagen per week en op zaterdagochtend bij DHL in Zwolle. Veel pakketwerk, veel in en uit het busje stappen. Eigenlijk is zij opgeleid tot dierenartsassistente. Maar als ze van school komt, is daar geen werk in te vinden. Via een open sollicitatie komt ze bij Van Gend en Loos terecht. Op kosten van de zaak mag ze haar rijbewijzen en ADR halen, als ze tenminste twee jaar in dienst blijft. Ze rijdt na die tijd nog een jaartje op een bakwagen bij een ander transportbedrijf, maar voelt zich toch meer thuis bij de pakketdienst. Dus als DHL (dat van Gend en Loos heeft overgenomen) belt met het aanbod van een vast contract, hoeft ze niet lang na te denken.

FOCUS OP FIT Het werk bevalt prima, maar die kilo’s zitten dus in de weg. Na het invullen van de Inzetbaarheidscheck krijgt Jantje een

telefoontje van vitaliteitscoach Henriëtte Dijkstra. Zij vraagt of Jantje geholpen wil worden. Er volgt een gesprek. “Ik vond mijzelf te zwaar en niet fit. De coach draaide het om en zei: ‘We gaan niet praten over gewicht verliezen, maar leggen de focus op fit worden.’ Ik kreeg de opdracht om een aantal weken bij te houden wat ik eet en wat mijn valkuilen zijn.”

VRESELIJKE ’SNACKER’ Zo’n valkuil is het snaaien ’s avonds. “Ik ben een vreselijke ‘snacker’. Als ik op de bank zit met een frisje, moet er wat bij. Chips of een stukje kaas. Van de coach kreeg ik tips om bewuster te gaan eten. Als je ’s avonds chips wilt, eet ze dan niet zo uit de zak, maar doe ze in een schaaltje. Is dat leeg, dan kun je denken: nu is het klaar. En waar bewaar je de snacks? Leg ze eens op een andere plek. Dan vind je het ook wel, maar je denkt even na voordat je het pakt. Dat blijkt toch

TON 87 12-19 • p 36

TON TIP Inzetbaarheidscheck Gezondheid, zowel lichamelijk als psychisch, is een belangrijk aspect van je inzetbaarheid. Net zoals je leefstijl. Wil je weten hoe jij er wat dat betreft voor staat? Doe dan de Inzetbaarheidscheck van Sectorinstituut Transport en Logistiek. Blijkt uit de check dat je risico loopt? Dan belt een coach je om je uit te nodigen voor een gesprek. En als je daarvoor openstaat: begeleiding. De check en begeleiding zijn gratis en je werkgever hoeft er niets van te weten. Inzetbaarheidscheck doen? Ga naar stlwerkt.nl/inzetbaarheidscheck

Naam: Jantje Boer Leeftijd: 41 jaar Woonplaats: Staphorst Beroep: vrachtwagenchauffeur Bedrijf: DHL Zwolle

te werken. En bij het avondeten neem ik kleinere porties en eet ik wat langzamer.”

TIENDUIZEND STAPPEN Meer bewegen is de andere gewoonte die erin moet slijten. “Als ik werk, krijg ik genoeg beweging. In de pakketdienst loop ik zo’n zeven of acht kilometer per dag. Maar de rest van de week? Dan kwam mijn stappenteller nog niet op de helft. Ik ben daarom heel veel gaan wandelen. Hier in de buurt haal ik honden op om uit te laten. Zo kom ik wel op tienduizend stappen per dag. En ik pak vaker de fiets. Ik probeer nu minstens drie keer per week een uur te lopen, fietsen of zwemmen.”

DOEL BEREIKT Een half jaar lang heeft Jantje elke maand een gesprek met haar vitaliteitscoach Henriëtte. “Daar heb ik heel veel aan gehad. Het is mooi hoe ze oog en oor heeft voor je verhaal en zonder oordeel met je in gesprek gaat.” Na dat halve jaar vraagt de coach of Jantje haar doel, fitter worden, heeft bereikt? Zeker wel. “Ik heb een veel betere conditie dankzij het wandelen en kan mijn werk weer veel makkelijker doen. Toen het zo warm was van de zomer ging het probleemloos. Dat was vorig jaar wel anders.”

LANGZAAM MAAR VANZELF En de kilo’s? “Ik weeg nu 86 kilo. Er mogen er nog wel vijftien vanaf, al ben ik daar niet heel erg mee bezig. Door bewuster te eten en meer te bewegen word je minder zwaar, langzaam maar vanzelf. Ik ben van obesitas naar overgewicht gegaan.” Jantje voelt zich, anderhalf jaar nadat ze de Inzetbaarheidscheck invulde, veel beter in haar vel. En dat veters strikken gaat intussen ook een stuk makkelijker.

TON 87 12-19 • p 37

Peter zwaait af

Afscheid

zonder weg te gaan Edwin ter Hoeven, mentorchauffeur bij Peter Appel, mailt: “Peter van Eerd is onze oudste dubbeldekkerchauffeur. 25 oktober 2019 gaat hij met pensioen. Hij kan ons niet missen, want hij blijft toch één dag in de week rijden bij ons in Waalwijk.” Op Peters laatste werkdag vangt TON hem op.

TON 87 12-19 • p 38

Vrijdagmiddag 25 oktober. Peter van Eerd (66) uit HeeswijkDinther laveert de LZV-dubbeldekker voor een dock van het SPAR-distributiecentrum in Waalwijk. De allerlaatste keer, voordat hij met pensioen gaat. Peter is in een opperbeste stemming. Zorgvuldig verzamelt hij de slingers, die vandaag zijn cabine sierden. Vanochtend hoefde hij pas om drie uur te beginnen. Zijn collega’s hadden de wagen al geladen. “Daar ben ik anders wel een uurtje of twee mee bezig”, zegt de afzwaaier. “Nu mocht ik nog een bakkie koffie gaan drinken. En daarna ben ik naar de Achterhoek geweest. Lekker doorrijden in het prachtige weer.”

Voortaan zonder mij Peter gaat naar binnen, waar hem slagroomtaart met koffie wacht. Het T-shirt dat hij draagt, spreekt boekdelen: “Jullie moeten het voortaan zonder mij doen”. Dat is waar, maar toch niet helemaal. Eerst gaat hij er een maandje tussenuit, maar daarna stapt hij weer achter het stuur. “In de prachtige LZV van mijn collega Jeroen den Brok. Die is de ene week op woensdag en de ander op vrijdag vrij. Dan vervang ik hem. Jeroen is heel precies op zijn auto. Hij vertrouwt me wel een beetje dat ik er ook netjes mee omga.”

43 jaar naar dezelfde plek Op zijn negentiende begon Peter op de vrachtwagen bij Blommers in Heeswijk. In de loop der jaren wisselde het bedrijf van naam, maar bleef op dezelfde locatie. Peter: “Ik ben 43 jaar naar dezelfde plek gefietst. Heen twee kilometer, terug twee kilometer.” Maar drie jaar geleden ging het bedrijf failliet. “Stond ik op straat, 63 jaar oud. Ik zag het niet vrolijk in. Kwam ik bij Peter Appel, kon ik meteen beginnen. Leeftijd was helemaal geen probleem.”

’s Nachts om halftwee op pad Peter rijdt op een LZV met dubbele laadvloer. “Ik vind zo’n grote auto prachtig. En het is heerlijk, dat je met zo veel lading maar één rit per dag hoeft te doen.” Die dagen beginnen wel vroeg: om halftwee of halfdrie in de nacht. “Ik ga de avond tevoren tussen zes en half zeven naar bed. Vind ik geen punt. Mijn kinderen zijn de deur uit. Als ik een rit op Texel heb, moet ik echt om halftwee beginnen, want dan kan ik de boot van halfzeven halen.”

Kopje koffie in Zieuwent Na 47 jaar rijdt Peter nog steeds met plezier door het land. “Naar Doetinchem, Denekamp, De Lutte, Winterswijk. En Zieuwent. Dat plaatsje achter Doetinchem kennen de meeste mensen niet eens. Maar dat vind ik de mooiste plek. Daar hebben ze altijd tijd om een kop koffie te drinken, ook als het hartstikke druk is.”

De andere dagen Peter blijft dus één dag per week werken. Wat hij op die andere dagen gaat doen? Bij het antwoord op die vraag wordt Peter emotioneel. “Het schuurtje van mijn dochter Bianca opknappen. En mijn kleindochter van tien zal veel aandacht krijgen. Zij is het kind van mijn dochter Cindy, die zeven jaar geleden is overleden.”

Geen gram te veel Hij begint fit aan de nieuwe levensfase. Peter weegt geen gram te veel. “Bij mij komt het er niet snel aan. Je moet er een beetje op letten. Thuis eet ik wat ik wil, maar onderweg neem ik nooit een gehaktbal.” Beweging krijgt hij genoeg. “Ook al heb ik twee kunstheupen: ik tennis, fiets en loop hard.” En één dag per week blijft hij dus in de vrachtwagen klimmen. “Als je 47 jaar op die auto hebt gezeten, kun je het toch niet zomaar in één keer alles laten vallen?!”

TON 87 12-19 • p 39

TON 87 12-19 • p 40

Voor het goede doel

Heftige ritten

Stoelen, bedden, matrassen, dozen met kleding ... De opslag van de Stichting Meierijstad helpt Oost-Europa puilt uit. Een paar keer per jaar gaan de goederen naar Sumy in Noordoost-Oekraïne. Harry van der Wiel is een van de vrijwillige chauffeurs.

TON 87 12-19 • p 41

Naam: Harry van der Wiel Leeftijd: 63 jaar Woonplaats: Eerde Beroep: distributiechauffeur Bedrijf: Peter Appel in Veghel

“Dan heb je 2500 kilometer gereden en kom je in een wereld waar alles kapot is. Dat grijpt je wel bij je strot.” Twee keer maakte Harry tot nu toe de lange tocht naar Sumy. Met een oplegger vol hulpgoederen: spullen die in Nederland niet meer voldoen, maar die in Oost-Europa meer dan welkom zijn. Of zoals Harry het zegt: “Ze zijn daar hartstikke blij met dingen die voor ons kei-normaal zijn.”

Met kameraad mee Hoe raakte Harry bij de Stichting Meierijstad helpt Oost-Europa betrokken? “Een kameraad van me, oud-collega Adriaan, ging met pensioen en rolde in dit werk. Hij vroeg me of ik mee wilde rijden. Vorig jaar ben ik overstag gegaan. Ik ben namelijk minder gaan werken. Vroeger draaide ik vijftig uur in de week; dan heb je hier geen tijd voor.”

Tien dagen van huis Voor een transport naar Sumy is Harry tien dagen van huis. Drie dagen rijden, in drie etappes. Eén of twee dagen lossen, wat vrijwilligers van de zusterorganisatie ter plaatse doen. Twee of drie dagen bezoeken afleggen aan locaties, waar eerder geleverde hulpgoederen zijn beland. En dan weer drie dagen voor de terugtocht.

Diepe indruk De omstandigheden in Oekraïne maken diepe indruk op Harry en zijn collega-vrijwilligers. “Je ziet heel veel pijn en verdriet. Oude mensjes in een tehuis die niet kunnen douchen, maar in de wasruimte van de wasserij worden afgespoten. Kinderen die in een ziekenhuis op planken

liggen, geen bed en geen beddengoed hebben. Zeker de eerste keer dat ik er was, viel het me zwaar om dat te verwerken.”

Goed terechtkomen Harry is in twee jaar tijd zeer gemotiveerd geraakt. “Als je daar komt, zie je hoe hoognodig het is. En dat de spullen goed terechtkomen. Je krijgt ook echt contact met de mensen. Ze nodigen je bij hen thuis uit. En overal ‘moet’ je eten. Ik ben tijdens mijn laatste bezoek vierenhalve kilo aangekomen.”

Als een olievlek Zijn gedrevenheid deelt Harry met iedereen die het maar horen wil. “Het is besmettelijk. Ik vertel mijn verhalen en dan worden mensen enthousiast. Dat levert dan weer spullen op.” Die opslag blijft dus nog wel even uitpuilen.

TON 87 12-19 • p 42

Bereikbaar en berijdbaar “We krijgen zo veel goederen. Nu liggen er bijvoorbeeld weer 160 bedden in de opslag.” Frans van den Nieuwenhuijzen (66) is voorzitter van de Stichting Meierijstad helpt Oost-Europa. Hij is “heel vroeger” vrachtwagenchauffeur geweest. Zijn verdere leven bestond en bestaat uit ondernemen. Frans heeft een groot netwerk, dat hij ook inzet voor het goede doel. Hij vindt het “fijner om mensen te helpen dan zelf geholpen te worden”.

Waarom Oekraïne? “We zijn 34 jaar lang naar Polen gereden. Hebben er voor bijna honderd miljoen aan goederen geschonken. De Poolse economie is in die tijd enorm gegroeid, zodat de hulp minder noodzakelijk wordt. Daarom zijn we gaan zoeken naar een andere regio die bereikbaar en berijdbaar is. Dat is Sumy geworden.” Er gaan nu jaarlijks drie keer twee volle opleggers die kant uit.

Hoge ‘grijsfactor’ Aan spullen heeft de stichting geen gebrek. Wel is de menskracht een probleem. Er zijn op dit moment 25 vrijwilligers, waarvan 10 chauffeur. Frans: “De grijsfactor is nogal hoog, zeg maar. Dus we zijn op zoek naar jonge, krachtige en energieke mensen. Maar het is moeilijk om in deze tijd jonge vrijwilligers te vinden.”

Transport-sponsors Zonder sponsors zouden Frans, Harry en hun collega’s het werk niet kunnen doen. Een aantal transportbedrijven levert een bijdrage. Zo zijn de opleggers afkomstig van Simon Loos; stelt Sanders|Fritom een grote trekker en opleggers ‘op afroep’ beschikbaar; levert Van Spreuwel Transport auto’s voor vervoer binnen Nederland; zorgt bakkerijorganisatie Bekkers voor bakwagens. En voor de rit van oktober dit jaar sponsorde Harry’s werkgever Peter Appel de diesel.

Meer weten?

meierijstadhelptoosteuropa.nl

TON 87 12-19 • p 43

Op handen gedragen

Voor (o)pa

Een foto waarop één persoon ontbreekt: vader Ad van Schilt. Ad rijdt ergens in het buitenland. Zijn dochters en kleinkinderen willen hem verrassen met een familieportret in TON. Omdat ze het zo waarderen hoe (o)pa al zoveel jaren zijn werk weet te combineren met aandacht voor zijn (klein)kinderen. Van links naar rechts achter: Rowena (30), Mylan (9 maanden), Carolien (34), Marlies (59), Daniëla (37); voor: Jadey (5), Evi (10), Tycho (2), Anouk (10) en Diego (9).

TON 87 12-19 • p 44

“Mijn vader Ad van Schilt is op 30 september 2019 45 jaar in dienst bij Bernaards Transport

Caroline en Rowena herinneringen op.

Dochter Daniëla (37): “Tijdens de schoolvakanties wilden we alle drie altijd met pa mee. Als oudste vond ik dat ik het eerste recht had, maar dat waren mijn zussen natuurlijk niet met me eens. De mooiste ritten waren als we moesten overstaan. Dan konden we lekker winkelen of naar het strand met pa. Tegenwoordig kan dat allemaal niet meer. Pa moet meer op tijd rijden. Er is heel veel veranderd. Wat dat betreft is de charme van het vak wel verdwenen.”

Moeder Marlies (59): “Op mijn zeventiende kreeg ik verkering met Ad. Regelmatig ging ik met hem mee. Toen Daniëla geboren werd, was hij reserve buitenland. Dan moest hij bijvoorbeeld naar Monaco en reden Daniëla en ik mee. Gingen we slapen, dan legden we de baby aan het voeteneind. Ik heb er nooit een probleem mee gehad dat Ad internationaal reed, want in de weekeinden was hij er bijna altijd.”

Dochter Rowena (30): “Het leukste van die ritten met pa was de hele dag niks doen. Een beetje rondkijken, wat lekkers uit de koelbox pakken en natuurlijk elke avond uit eten. Pa houdt van een goede maaltijd. Hij wil geen magnetron in zijn wagen. ‘Als zo’n ding erin komt, stop ik direct’, zegt hij. Overal weet hij de juiste adressen om te eten. Collega’s bellen hem onderweg om te vragen waar ze moeten aansteken. En als wij op vakantie gaan, krijgen we een routebeschrijving mee, met daarop alle goede restaurants.”

Dochter Carolien (34): “We waren niet anders gewend dan dat pa er door de week niet was. In het weekeinde deden we leuke dingen met hem en dan ging ma de was doen. Pa is nu ook een geweldige grootvader. In de herfstvakantie vraagt mijn zoontje Diego altijd of opa moet werken en of hij dan twee nachtjes mee mag. Dat kan alleen als pa geen gevaarlijke stoffen vervoert. Diego vindt het geweldig.”

Marlies: “Nog vijf jaar en dan kan Ad met pensioen. Vijf jaar geleden dachten we dat hij na veertig dienstjaren zou kunnen stoppen. We hadden al een campertje gekocht om lekker door Frankrijk te toeren. Maar toen hoorden we dat hij nog een aantal jaren door moest werken. Hebben we de camper maar weer verkocht. Het rijden vindt Ad nog steeds leuk, maar het wordt wel zwaarder. Wat dat betreft kijkt hij uit naar zijn pensioen.”

in Halsteren. En dat met een leeftijd van 61 jaar jong”, mailt Ad’s dochter Rowena. Zij wil haar vader in het zonnetje zetten. Die mag niets weten van de foto, dus op een woensdagmiddag in november verzamelen dochters en kleinkinderen zich in het ouderlijk huis in Lepelstraat. Samen met moeder Marlies halen Daniëla,

TON 87 12-19 • p 45

Trouw

Ad van Schilt (61) is zijn werkleven lang in dienst bij Bernaards Transport in Halsteren. Op zijn zestiende begonnen als bijrijder, daarna zelf op de wagen. Eerst binnenland, nu alweer 36 jaar internationaal. Vroeger gingen zijn dochters mee in de cabine. Tegenwoordig zit regelmatig een van de kleinkinderen naast opa. Achter de voorruit staat een nummerplaat met daarop DACARO, de beginletters van de namen van zijn dochters. Zo trouw als Ad is aan zijn werkgever, zo trouw is hij aan zijn gezin.

TON 87 12-19 • p 46

REACTIES

Geen werk met ICD of CRTD In TON 86 klaagde Sieme de Rijk uit Den Burg over de gevolgen als je een ICD of CRTD hebt. Die apparaatjes zorgen dat je hart een elektrisch schokje krijgt in het geval van een levensbedreigende hartritmestoornis. Werkt prima, alleen ... je mag met zo’n ICD (of vergelijkbaar apparaat) geen vrachtwagen besturen. Sieme vindt dat onrechtvaardig. Maar ja, het is de wet en het CBR past de regels strikt toe. Ook al dateert die wet van twintig jaar geleden en is er aan de techniek van de ICD/CRTD veel verbeterd. Zodanig dat ook cardiologen vinden dat je er prima mee achter het stuur van een vrachtwagen kunt stappen. Sieme zei in TON dat hij wel een actiegroep zou willen beginnen. Dat heeft hij geweten. Via info@tonmagazine.nl kwamen er veel reacties binnen. Zo liet Cor Stalman uit Hoogeveen weten: “Heb al vier jaar een ICD. Heb veertig jaar als ambulancechauffeur gewerkt en ging na mijn pensioen invalwerk doen op een vrachtwagen voor de post. Na twee jaar een ICD erin en ook mijn rijbewijs voor de vrachtwagen weg. Ik ben beter en veiliger dan iemand zonder of iemand met alleen een pacemaker. Want als je zegt dat je geen ICD wilt, maar alleen een pacemaker, dan krijg je die. En dat is dus een stuk onveiliger. Ik wil maar zeggen: het is oneerlijk.” Ook Cees Feijen vindt het niet eerlijk. “Ik ben totaal niet tevreden over het keuringsbeleid van het CBR. Waarom niet gewoon je huisarts of specialist advies laten uitbrengen aan het CBR? De huidige situatie is én een onafhankelijk arts én een specialist die geen gegevens van je medisch dossier in kunnen zien en

derhalve een ‘veilige marge’ inbouwen. Als je verplicht wordt te stoppen met je werk, geeft dat zo’n gevoel van onmacht. Je wereld stort in.” Een ander geluid komt van Arjan Moerman uit Culemborg: “Ook ik heb een ICD, namelijk een ICD-s. Die kreeg ik na mijn hartstilstand in maart 2018. Ten eerste wil ik stellen dat ik mazzel heb gehad dat ik het heb overleefd en dat ik in een westers land woon, waar de gezondheidszorg uitstekend is. Mijn vriendin heeft me door kordaat handelen in leven gehouden. Tijdens mijn herstel heb ik vaak overleg gehad met mijn werkgever over mijn toekomst binnen het bedrijf. Mijn C-rijbewijs heb ik niet meer vanwege de ICD. Op een busje mag ik nog rijden, maar dan niet meer dan 4 uur per dag. Mijn werkgever had een vacature op de administratie die ze mij hebben aangeboden. Ik had geen idee of ik dat leuk zou vinden, maar de andere optie was een baan buiten het bedrijf. Ik heb het erg naar mijn zin in mijn nieuwe functie. Ook mijn collega’s zijn content met mij, want ik heb vanwege mijn verleden (chauffeur en planner) een geheel eigen kijk op de materie en doorzie vaak dingen die mijn collega’s niet begrijpen. Al met al is mijn transitie zeer positief voor mij geweest. Ik begrijp Sieme wel en het wordt tijd voor een aanpassing van de wet. Dat zal, als het al lukt, lang gaan duren, denk ik.” Sieme is intussen drukdoende met de actiegroep. Hij heeft onder andere contact gehad met de STIN, de Stichting ICD-dragers Nederland. Die wil wel samen met Sieme’s actiegroep optrekken. Reageren? Mail naar info@tonmagazine.nl

Vragen over je pensioen? Bezoek de Chauffeurscafédagen van Pensioenfonds Vervoer Dinsdag 10 maart

Dinsdag 21 april

Dinsdag 19 mei

15.00-19.00 uur Chauffeurscafé Treurenburg Treurenburg 1, 5221 CD Den Bosch

15.00-19.00 uur Van der Valk Hotel Den Haag Nootdorp Gildeweg 1, 2632 BD Nootdorp

15.00-19.00 uur Wegrestaurant De Raket Industrieweg 2, 7949 AK Rogat

TON 87 12-19 • p 47

DOE DAG VOOR VMBO’ERS

KIJKEN voordat je kiest

Een tikkie onwennig zitten ze met z’n viertjes in een kantoorruimte bij Hoekstra Sneek: Hidde, Ryan, Sterre en Dennis. Vier vmbo’ers die vandaag komen kijken hoe het er in het echt aan toegaat bij een transportbedrijf. Binnenkort moeten ze kiezen. Wordt het transport en logistiek of toch iets anders? Dit ‘werkbezoek’ helpt ze een beetje op weg.

TON 87 12-19 • p 48

Planning “Wie wil het even proberen?” Planner Minko Folkertsma heeft zojuist uitgelegd hoe je via het plansysteem routes kunt uitzetten. Op het ene scherm is te zien welke ritten de ruim vijftig vrachtwagens deze donderdag rijden. Op het andere scherm kunnen de leerlingen zelf oefenen met het samenstellen van een route. Hidde wil wel een poging wagen om een vrachtwagen op een logistiek logische manier door Groningen te leiden. Dat blijkt nog niet zo eenvoudig, maar hij krijgt het toch voor elkaar.

Loodsen Even later loopt het viertal onder leiding van Minko door de laad- en losloods. Ryan en Sterre maken een rondje op de palletwagen. Ook dat is even zoeken voordat ze over de gladde betonvloer zoeven. Vervolgens gaat het groepje door naar de warehouses. Daar is het rustig, want: midden op dag. Ryan kijkt naar goederen die op hoogte staan en wil weten hoe je ze daar vandaan haalt. “Dat is een entresol-vloer”, antwoordt Minko. “Met een heftruck kunnen we daar pallets plaatsen en ophalen.”

On Stage Hidde, Ryan, Sterre en Dennis zijn op 28 november bij Hoekstra in het kader van een 'Doe Dag'. Vandaag komen nog zo'n tien vmbo'ers kijken bij het transportbedrijf. Samen met zo'n duizend andere leerlingen bezochten zij een paar weken eerder het On Stage Beroepenfeest Zuidwest Friesland in de Sneker Sporthal. Door heel het land zijn er dergelijke Beroepenfeesten.

Netwerken Die evenementen zijn bedoeld om vmbo-leerlingen te helpen bij hun beroepskeuze. Tijdens een Beroepenfeest ontmoeten zij meer dan tweehonderd beroepsbeoefenaren van bedrijven uit de regio. Het is een soort netwerken tussen leerlingen en vakmensen. Geïnteresseerde vmbo-ers maken tijdens de ‘Doe Dag’ een afspraak voor een werkbezoek bij een leerbedrijf. Hier gaan zij zelf aan de slag en maken kennis met het werken in de transport en logistiek. Na dit bezoek zoekt een adviseur samen met de leerling naar de juiste vervolgstap: gaat de leerling de transport en logistiek in? Zo ja, dan zoeken adviseur en leerling samen naar een mooi leerbedrijf. Vaak kan dat ook bij het Doe Dag bedrijf.

TON 87 12-19 • p 49

Partner Evaluatie Voor Hidde, Ryan, Sterre en Dennis zit de kennismaking met Hoekstra er bijna op. Via de planning leidt Minko zijn jonge gasten terug naar de kantoorruimte, waar hun tassen zijn achtergebleven. Tijd voor een evaluatie. Hebben ze dingen gezien die ze nog niet wisten? Voor Dennis was dat hele planningsgebeuren nieuw. “Dat vond ik wel moeilijk”, zegt hij – en Sterre is het met hem eens. Ook de boordcomputer lijkt zo op het eerste gezicht ingewikkeld, al maakt Ryan zich daar niet druk om. “Ik wil in het veevervoer. Daar heb je geen boordcomputer nodig.” Hij is in elk geval al zeker van zijn keuze.

Sterre Klijnstra (13) uit Sneek zit op het Bogerman College in Sneek. “Mijn vader en mijn pake zijn ook vrachtwagenchauffeur. Van kleins af aan wil ik dat ook worden. Maar ik twijfel nog wel een beetje. Iets met dieren lijkt me ook leuk. Of kapster. Drie heel verschillende dingen, dus dat is wel een probleem. Want ik moet nu al kiezen.”

Ryan Dijkstra (13) uit Bolsward zit op het Marne College in Bolsward. “Sinds ik me kan realiseren dat je chauffeur kunt worden, wil ik dat ook. Als dat ‘m om de een of andere reden echt niet wordt, ga ik de ICT in.”

Het is belangrijk dat jongeren een bewuste keuze maken voor een vervolgopleiding en beroep. Dat maakt hen gelukkiger en het voorkomt onnodige teleurstelling en uitval. Daarom is Sectorinstituut Transport en Logistiek partner van VMBO On Stage. Bij de Beroepenfeesten en Doe Dagen werkt het sectorinstituut samen met leerbedrijven in de regio. Meer weten: stlwerkt.nl/leren/leren-werken-bbl Meer over VMBO On Stage vind je op: onderwijsonstage.nl

Hidde Hoekstra (14) uit Heeg zit op het Bogerman College in Sneek. “Ik twijfel tussen transport en sport. Of misschien wordt het toch defensie. Maar ik vind het wel moeilijk. Je wilt niet de verkeerde keuze maken.”

Dennis Beitsma (13) uit Sneek zit op De Diken in Sneek. “Ik wil al vanaf mijn zesde vrachtwagenchauffeur worden. Geen enkele twijfel.”

TON 87 12-19 • p 50

PUZZEL

14. haarkrul; 15. Nederlandse spoorwegen (afk.); 17. ver gevorderd in tijd; 19. strook; 21. sequens (afk.); 22. marmelade; 24. onbestuurbaar; 27. griepje; 28. Duits automerk; 30. deel van een vis; 31. lidwoord; 32. draadloos internet; 33. duinvallei; 35. mouwloos mannenvestje; 37. rivier in Engeland; 38. watersporter; 41. plechtige belofte; 42. wijnfles van twee liter;

15 1

50. voorgerecht; 52. zuivelproduct; 54. achterste in

28 15

38 28

47 38

50 44

77. gewicht (afk.); 78. Turkse anijswijn; 79. inlandse dakbedekking; 81. kunstmatige inseminatie (afk.); 82. projectieplaatje; 83. dopheide; 84. vlaktemaat; 86. bekwaam door ondervinding; 87. schappelijk (goed). Verticaal 1. groet (Frans); 2. voorzetsel; 3. schreeuw of kreet; 4. hard doorschijnend materiaal; 5. koets (landauer); 6. berggeel; 7. vlekje in het gezicht;

65 54

72 77 65

86 77

korting (afk.); 20. geologisch tijdperk; 21. mislukking

68 57

Vul de oplossing in op

Doe dat vóór 21 januari 2020. TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winnen.

dier; 51. plaats in Noord-Brabant; 53. deel van het gelaat; 54. Italiaans laagjesgerecht; 55. god van de liefde; 56. afgesneden stuk gras (plag); 57. ver (in samenst.); 59. oud paard; 60. Brussels bier; 62. gras oogsten; 63. onderwijzer; 66. grappenmaker; 67. ieder; 69. tennisterm; 71. gymnastiektoestel; 73. koppel (stel); 74. reisje; 75. verbinding tussen stukken stof; 78. meisjesnaam; 80. voor (in samenst.); 82. deo volente (afk.); 85. oude lengtemaat.

60 83

59 36

60 26

Vul de oplossing in op tonmagazine.nl Doe dat vóór 21 januari 2019. TON loot uit de 69 70 71 goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winne

51 87

tonmagazine.nl

Tietjerksteradeel

Oplossing puzzel in TON 86: De 5 winnaars van een VVV Cadeaukaart zijn: Ton Larmit uit Bergeijk Jan van Olst uit Heerde, Peter Pigmans uit De Lier Gijs Hamoen uit Dongen Egbert Krottje uit Nes Ameland.

TON 81 12-18 • p 51

toneelspel; 40. zichtzelf voortstuwend projectiel; nieren; 45. deel van een voetbalschoen; 46. jong

75 87 64

36. vissersgerei; 37. waterkering; 39. gezongen 42. maalinrichting; 43. uitscheidingproduct van de

84 puzzel in TON85 80: Portena Oplossing 76 Cadeaukaart zijn: Annie Berkvens uit Deurne, 5 winnaars van een VVV De 75 Gerard Keijzer uit Maassluis, Peter Nagel uit Nunspeet, Ron Kooi uit Helmo en Harmke van der Werf uit Helvoirt. 80

Cadeaukaart 73

26. verdriet; 27. gewiekst; 29. Engelse stad; 32. verduisteren (jatten); 34. deel van het oor;

64 53

87 79

63 68

OSSING OPL 69 73

OPLOSSING

(strop); 23. honingdrank; 25. statenbond (alliantie);

63 86 52

67 73

786

8. verpakking voor vloeistoffen; 9. zuigspeen; (lijkzang); 16. vruchtennat; 18. arbeidstijdver-

52 46

10. persoonlijk voornaamwoord; 11. uitvaartmis

48 50

45 35

72. bloeiwijze; 73. moeizaam werken; 76. koeienmaag;

48 40

61. snijwerktuig; 62. gelegenheid tot overnachten; dienst (afk.); 68. onderricht; 70. maatstaf (regel);

28 19

40 30

54 47

34 24

30 18

29 33

33 23

29 17

een reeks; 56. duw of por; 58. zilverachtig metaal; 64. schrijfgerei; 65. knevel; 67. explosieven opruimings-

17 3

23 12

44. Schotse familiestam; 46. onbeschaafd en grof; 47. familietwist; 48. gemengde balsport; 49. nijlreiger;

Horizontaal 1. dagboekschrijver op internet; 7. blauwe edelsteen; 12. anticonceptiemiddel; 13. poolbedekking;

2 rt ki Met de VVV Cadeaukaa zelf je favoriete cadeau. Je de kaart inleveren in 24.00 en via de webwinke winkels 65 je betaalt er ook een deel v dagje uit mee.

TON 87 12-19 • p 51

VRAGEN? VRAGEN!

COLOFON

Vragen over je werk, je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON heeft niet alle antwoorden. Deze organisaties in het beroepsgoederenvervoer wél!

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport &

088 – 2596111 info@stlwerkt.nl stlwerkt.nl Bij Sectorinstituut Transport en Logistiek kun je terecht voor: een passende baan of een leerwerkplek, een leven lang leren, gezond en veilig werken en verzuim voorkomen, functiewaardering. 0800 0225022 caonaleving.nl Vragen over rechten en plichten in de transportsector? Leeft je werkgever de cao goed na? Wat zijn de regels voor loonberekening? Wat te doen als je een boete krijgt? 0900 1964 (0,0 cent per minuut) pfvervoer.nl Hoe zit het met je pensioen? Kun je je pensioen eerder in laten gaan? Mag je werken als je met pensioen bent? Wat zijn de gevolgen van een scheiding voor je pensioen?

Logistiek, en CNV Vakmensen. UITGEVER en REDACTIE Boss en Wijnhoven BV, Vondellaan 156, 3521 GH Utrecht, 06 38 07 67 51, info@tonmagazine.nl REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VVT MET BIJDRAGEN VAN Peter Boss, Ad van Dun, Harry Linker, Carien Neeleman, Frank de Man, Erik Pathuis, Shamrock, Machiel van Tok, Geert Wijnhoven FOTOGRAFIE Marco Hofsté, Annelies van ’t Hul, Gertjan Kooij/Beeldboot, Harry Linker, Dreamstime.com

CAONALEVING.NL

ONTWERP en OPMAAK Via Bertha, Utrecht DRUK Habo da Costa, Vianen WEBSITE tonmagazine.nl FACEBOOK facebook.com/magazineton ISSN 1871-1790 TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy

0800 0225022 fnv.nl

van je gegevens gewaarborgd. Je gegevens worden niet aan derden verstrekt. Deelnemers in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd.

030 7511007 cnvvakmensen.nl

Meer informatie pfvervoer.nl/privacybeleid ADRESWIJZIGINGEN hoef je niet aan TON door te geven. TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet goed

088 4567111 tln.nl Transport en Logistiek Nederland

gegaan is? Stuur dan een mail naar info@tonmagazine.nl OPLAGE 150.000 exemplaren © TON Magazine 2019 Boss en Wijnhoven/ SOOB Niets uit deze uitgave mag worden

0345 516993 verticaaltransport.nl Vereniging Verticaal Transport

overgenomen en/of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/ of zijn partners.

TON wordt mede mogelijk gemaakt door

â‚Ź 10 0 0, voor jouw ople iding !

HAAL MEER UIT

JEZELF!

Of je nou in een warehouse werkt, chauffeur bent of op kantoor werkt... haal meer uit jezelf! Volg een cursus waar jij blij van wordt. Om beter te worden in je werk. Of om iets te leren waar je altijd al van hebt gedroomd. Er ligt een opleidingsbudget van 1000 euro voor je klaar. Vraag het nu aan! Jij wilt toch ook meer?

stlwerkt.nl/opleiding

TON Magazine

Published on Dec 11, 2019

TON Magazine 87

Vakblad voor mensen die werken in transport en logistiek, editie 87, december 2019

TON Magazine 87

Published on Dec 11, 2019

Vakblad voor mensen die werken in transport en logistiek, editie 87, december 2019

tonmagazine

Go explore