TON Magazine 113 (apr 2024)

“Niet klagen, maar antwoord geven op vragen!”

Heleen geeft haar mening in het TON panel

Asfaltman Danny rijdt door de nacht

Wim en zijn liefde voor paardenkrachten

Astronaut

YES! Mijn eerste jaar als vrachtwagenchauffeur zit erop. Man o man, wat heb ik veel geleerd. Leren is vallen – veel pallets –en opstaan – heel vroeg – en niet opgeven! Dankzij het in mij gestelde vertrouwen, bemoedigende woorden van de planner die zei dat er een stijgende lijn in zit en ondersteunende collega’s, kwam ik mijn eerste maanden door. Ik maakte lange dagen. Ging laat naar bed met een hoofd vol gedachten over wat ik anders én beter had moeten doen. Grote afwezige was Klaas Vaak. Dat mannetje wilde maar niet langskomen. Tot ik op een goed moment dacht aan wat vliegers in de cockpit doen om een slechte nacht te compenseren: NASA- of powernappen! Slapen als een astronaut. Niet zoals kortgeleden twee piloten van een Airbus A320 deden. Eentje NASA-nappte en de ander viel per ongeluk in slaap omdat hij zijn vrouw ’s nachts moest helpen met de baby. Ik ging voor een zogenaamde gecontroleerde rust. In mijn geval zonder co-piloot maar met een wekker.

De ideale slaaptijd van 26 minuten paste in mijn pauze van drie kwartier. Via Google vond ik aanwijzingen. Dat begon goed: ik hoefde mijn koffie niet te laten staan. Sterker nog: ik moest cafeïne nemen vlak voor de powernap. Dan word je met nog meer energie wakker. Check. De tweede aanwijzing vond ik lastiger: vind een donkere, stille en slaapvriendelijke plek. Oplossing: in de cabine met een jas over m’n hoofd en oordopjes in. Vanuit het Korps Mariniers kreeg ik nog een extra tip. Ontspan de spieren in het gezicht. Ik lag, sliep en overwon mijn vermoeidheid. De dagen werden minder lang, ik leerde mijn vrachtwagen beter kennen en vroeg opstaan werd een gewoonte. Ladingen vielen minder vaak om en losplekken raakten bekend. Het was een uitdagend eerste jaar. YES!

Marjon Langereis

Chauffeur bij Ben Becker International B.V.

Verhalen van nachtbrakers 4

Coverstory: TON-panellid Heleen 12

TON-panel 15

Roken op het werk 18

Wim Boverhof is gek op pk’s 22

Strip 25

Groepsportret Kamps transport 26

Aart mag tóch eerder stoppen 32

In ’t zonnetje 37

Cao-vraag 40

Agenda 41

In beeld: asfaltmannen aan de slag 42

Puzzel 50

Adressen en colofon 51 15

De rust, reinheid en regelmaat van het chauffeursvak. Wat als je onregelmatige werktijden hebt en als je ’s avonds en ’s nachts werkt?

Hoe ziet de wereld van het transport & logistiek er in de toekomst uit? Heb jij daar ideeën over, laat het TON weten!

De wereld verandert, ook die van het transport en logistiek. Dat merken we nu al met steeds meer elektrisch vervoer, de digitalisering van het werk en de groeiende invloed van AI. Gaan deze ontwikkelingen en nieuwe technologieën jouw werk in transport & logistiek veranderen? En zo ja, hoe dan?

Eind van dit jaar maken we een TON Special die in het teken van de Toekomst staat. Wie weet, sta jij erin! Mail jouw ideeën naar redactie@tonmagazine.nl.

GROEPSPORTRET

Familiebedrijf Kamps Transport BV is niet doorsnee: “We kennen elkaar al lang. Ik kan ze altijd bellen, ze luisteren naar je.”

Martin zet Arco, zijn baas bij Koos van Gaalen Transport, in het zonnetje. “Ik een nieuwe wagen, hij alle eer en credits!”

Roken. Wat mag wel en niet op jouw werk? Een belrondje geeft duidelijkheid.

Wilfred Zalmé

Erik Huiting

nachtbrakers

Als heel Nederland slaapt, werken ruim 1,5 miljoen mensen in de nacht. De 24-uurs economie draait door. Ook in het transport en logistiek werken steeds meer chauffeurs 's nachts. Waar nachtwerk voor de één een zegen is, is het voor de ander een nachtmerrie. Erik, Wilfred en Stavo vertellen erover.

Stavo van der Vegt

Op de volgende pagina’s vind je een aantal tips om nachtwerk beter vol te houden.

Meer weten?

Lees de STL-slaaptips van de slaapcoach op de website

Stavo van der Vegt

51 jaar woont in Rotterdam is 27 jaar chauffeur en 5 jaar nachtchauffeur werkt 8 jaar voor Vepco op de Moerdijk woont samen met Fleur

Hard werken kan alleen in de nacht

Van maandagmiddag tot zaterdagochtend is chauffeur Stavo van der Vegt op de Maasvlakte te vinden. Hij rijdt containers met diepvriesfriet van het hoogbouwvrieshuis van Lineage Logistics naar terminals op de Maasvlakte. Vandaar gaat de friet de hele wereld over. “Ik werk nu vijf jaar als nachtchauffeur en dat bevalt mij goed. Ik houd van hard werken in alle rust.”

Stavo’s werkweek begint iets na vijven op maandagmiddag op de truckparking Maasvlakte Plaza. Daar staat zijn trekker. Zijn eerste rit is naar het hoogbouwvrieshuis van Lineage, voorheen Kloosterboer. “Ik drink daar koffie omdat ze de lekkerste koffie van de Maasvlakte hebben. En ik houd van een praatje. Tijdens mijn pauzes zit ik altijd in de kantine, terwijl de meeste chauffeurs dan in hun cabine aan het internetten zijn. Menselijk contact vind ik belangrijk. Dat maakt het werk leuk.”

DIEPVRIESFRIET

Bij Lineage staat de eerste container met diepvriesfriet al klaar. Stavo heeft vaste ritten. Per nacht vervoert Stavo circa twintig containers die hij moet aan- en loskoppelen. “Dat betekent dat ik elke keer handmatig de twee pootjes van een container omlaag en omhoog moet draaien. Dat is niet zo fijn voor mijn schouders. Daarom ga ik elke week naar een acupuncturist.”

Slapen overdag? Oordoppen op maat houden niet alleen goed het geluid buiten, ze liggen lekkerder dan de standaard oordoppen. De audicien kan je helpen.

SNOEPREISJE

Veel kilometers maakt Stavo niet. Zo was zijn eerste rit van vandaag slechts 5 kilometer. Maar dat vindt de Rotterdammer niet erg. Hij heeft jaren op Italië en Engeland gereden. “Toen heb ik mijn kilometers wel gemaakt. Op een drukke dag rijd ik nu zo’n 150 kilometer.” Heel af en toe heeft hij nog een ritje naar België. Voor hem is dat een snoepreisje.

Meestal is Stavo rond een uur of vijf in de ochtend klaar met werk. Als hij lang moet wachten om zijn container te lossen kan het wel zeven uur worden. Slapen doet hij in zijn wagen. “Als ik klaar ben, parkeer ik mijn wagen vlak bij het toiletgebouw in een hoek van de truckparking. Het liefst op dezelfde plek. Vroeger netflixte ik dan nog even. Nu niet meer: want voor ik het wist, was ik uren verder. Terwijl ik echt zeven uur slaap nodig heb.”

JETLAG

Stavo gaat niet naar huis om te slapen. Dat kost hem slaaptijd. En douchen doet hij bij de Routiers Maasvlakte Plaza. “Twee collega’s van Vepco gaan iedere ochtend naar huis. Ik moet er niet aan denken”, zegt Stavo. Op de truckparking is het overdag stiller dan bij mij thuis. Mijn vriendin is het gewend dat ik doordeweeks niet thuis ben. Toen ik haar leerde kennen, reed ik internationaal.” Na vijf jaar werken als nachtchauffeur merkt Stavo dat hij in het weekend bij moet komen. Op zaterdagochtend is de verleiding groot om zijn bed in te duiken en er pas na zeven uur uit te komen. “Ik moet echt de wekker zetten en dan ook uit bed stappen. Afgelopen weekend lukte dat niet en werd ik pas om vier uur ‘s middags wakker.”

Welke invloed nachtwerk op hem heeft, merkt Stavo het best als hij vakantie heeft. De omschakeling van nacht naar dag duurt een paar dagen. “Wij maken graag verre reizen. Vorig jaar zijn we naar Guatemala geweest. De eerste week had ik een jetlag. Hoe moe ik ook was, slapen lukte niet.”

TE VET EN TE ZOUT

Elke maandagochtend kookt Stavo zijn maaltijden voor de hele werkweek. Zijn vriendin doet de boodschappen en daarna is de keuken voor hem. Voor hem geen maaltijd bij Routiers Maasvlakte. Dat is te vet, te zout en te duur, vindt Stavo. “Ik eet veel. Een halve kilo groente per dag gaat er zo in. Door het nachtwerk moet ik op mijn vitamines letten. Ik ga mij daar nog eens in verdiepen. Ik ben nooit zo zuinig geweest op mijn lichaam. Maar nu ik ouder word en nachtwerk doe, is het wel tijd.”

Te veel cafeïne, alcohol, zware maaltijden en kijken naar je telefoon vlak voor het slapengaan: dat alles zorgt dat je minder goed slaapt. Kleine moeite, groot slaapplezier!

Erik Huiting

50 jaar woont in Gasselternijveen was 29 jaar Internationaal chauffeur werkt nu 6 maanden in ploegendienst voor Vredeveld Group uit Hoogersmilde is getrouwd met Liana twee zoons: Hendry (16) en Jeffrey (11)

Strak ritme geeft rust

Erik Huiting is 29 jaar internationaal chauffeur, onder andere in het bulk- en exceptioneel transport. Door de verschuivende rij- en rusttijden werd slapen een probleem voor hem. “Ik was steeds moe en prikkelbaar.” Met hulp van een slaapcoach en het vaste ritme van ploegendiensten wordt hij zijn problemen de baas.

Zo’n zes jaar geleden krijgt Erik last van slapeloosheid. “Ik begon maandagochtend om zes uur. De eerste dagen van de week ging het slapen nog wel. Maar als je internationaal rijdt, gebeurt het regelmatig dat je rij- en rusttijden verschuiven. Vaak zat ik op vrijdag al om 02.00 uur achter het stuur om op tijd bij een klant te zijn. En altijd de stress of je wel een goede overnachtingsplek kan vinden.” Hierdoor raakt het slaappatroon van Erik in de war. “Ik kreeg een humeur om op te schieten en werd heel erg moe. Als ik vrijdag thuiskwam, was ik blij mijn gezin te zien. Maar ik kon er niet tegen als de kinderen druk waren.”

BEKAF

Bijtanken in het weekend lukt niet meer. Elke maandag begint Erik vermoeid aan zijn werkweek. En dan verongelukt zijn beste vriend. “Dat is nu vier jaar geleden. Een motorongeluk. Zijn dood hakte erin. Elke nacht lag ik te malen. Bekaf was ik. Ik ben een binnenvetter, erover praten kon ik niet.” In overleg met zijn vrouw besluit Erik te stoppen met het rijden op het buitenland. Hij vindt een baan in het speciaal vervoer. “Prachtig werk. Ik kwam op bijzondere plekken. Ook hier was ik weer de hele week van huis en had ik onregelmatige werktijden. Ik bleef slecht slapen. Slopend.”

OPSLOMEN

Erik laat zijn gezondheid checken bij een vitaliteitsbus van STL, die op een dag bij het bedrijf staat. “Een medewerker van STL belde me daarna en wilde mijn slaapproblemen bespreken. Volgens hem heeft bijna 80 procent van de chauffeurs daar last van. Hij bood mij een gratis traject met een slaapcoach aan.”

Van zijn slaapcoach krijgt Erik de opdracht een slaapdagboek bij te houden. “Ze gaf mij ook tips als ‘opslomen’: je lichaam klaarmaken voor de nacht. Bijvoorbeeld het licht dimmen en geen prikkels

Vermoeid? Doe stretchoefeningen of loop een rondje buiten om een frisse neus te halen.

als tv-kijken meer toelaten. Ook moest ik voor het slapen gaan opschrijven waarover ik maalde en het dan weggooien. Toen ik dat hoorde, dacht ik: dat mens spoort niet.” Toch volgt Erik de tips op en hij merkt dat het hem helpt.

Doe een powernap van twintig minuten in je pauzemoment. Zoek een rustige plek, doe je oortjes in en zet een slaapmasker op.

VERDUISTERINGSGORDIJNEN

Ook wordt het duidelijk voor hem dat hij ander werk wil, met meer regelmaat. Hij weet dat ze bij Vredeveld in Hoogersmilde in ploegendienst bulk rijden en wil er graag gaan werken. “Maar ons gezin was eraan gewend dat ik de hele week van huis was. Het zou wennen worden voor ze.” Met het kopen van verduisteringsgordijnen voor de slaapkamer bereidt Erik zijn vrouw voor op de komende werkverandering. Bij Vredeveld wordt Erik met open armen ontvangen.

GOUDEN PLOEG

Erik is blij met het strakke ritme van de ploegendienst: vier nachten werkt hij van 18.00 tot 06.00 uur, dan gaat hij vier dagen de dagdienst in. Daarna 48 uur vrij, vervolgens drie dagen werken in de nacht gevolgd door 48 uur vrij en weer drie dagdiensten. Om de drie weken is hij een weekend vrij. “Ik weet waar ik aan toe ben en dat geeft rust. Ik hoef niet meer op zoek naar een overnachtingsplek en ik heb geen last van verschuivende rusttijden. Samen met mijn collega’s Gert de Grijs en Jan Oving ben ik ploeg twee van Gasselternijveen. Een gouden ploeg. Lekker ouwehoeren en het werk doen. Onze wagens staan in het dorp bij de aardappelzetmeelfabriek.

Op mijn fiets ga ik nu naar mijn werk.”

Een half jaar werkt Erik nu in ploegendienst. Het slapen gaat goed.

Zijn vrouw en zoons zijn eraan gewend dat hij niet meer de hele week van huis is. De tips van zijn slaapcoach gebruikt hij nog steeds. En hij heeft sinds kort een voedingscoach. “Ik zit weer goed in mijn vel en dat wil ik zo houden.”

48 jaar woont in Oude Tonge was 5 jaar chauffeur B bij een planten- en bloemenexporteur sinds november chauffeur bij Bidfood, vestiging Zierikzee vader van twee zoons: Finn (12) en Lian (10)

Wilfred Zalmé

“Een leukere vader voor mijn zoons”

Elke werkdag midden in de nacht opstaan om bloemen en planten naar België te brengen.

En elke zaterdag werken. Jarenlang is dat het werkritme van Wilfred Zalmé. Doodmoe en prikkelbaar wordt hij ervan. Na zijn scheiding gooit hij het roer om. Hij haalt zijn C-rijbewijs en rijdt levensmiddelen voor Bidfood. “Eindelijk ben ik weer een leuke vader voor mijn zoons.”

Wachten tijdens laden en lossen? Doe een paar jumping jacks naast je wagen. Daar word je weer alert van!

Vijf jaar lang gaat Wilfred Zalmé op werkdagen tegelijk met zijn kinderen, tussen half acht en acht uur, naar bed. Om 02.00 uur gaat zijn wekker en een uur later is hij met zijn bakwagen volgeladen met planten en bloemen onderweg naar Brussel. “Ik moest voor half zes bij de eerste klant in het centrum van Brussel zijn. Daarna naar Mechelen en Antwerpen. Elke dag hetzelfde rondje. Als ik om half twee weer op de zaak was, werkte ik door tot vier of vijf uur.”

SCHEIDING

Wilfred is na elke werkdag doodmoe. Spelen met zijn kinderen is er niet bij. Na een intensieve werkdag heeft hij tijd nodig om bij te komen. “Een beetje kroelen met de kinderen op de bank, was het enige dat ik dan kon opbrengen.” Op zaterdag is hij meestal rond 13:00 uur thuis. Te moe om nog iets te ondernemen met zijn gezin. “Het liefst zou ik dan direct naar bed gaan. Als ik terugkijk, zie ik dat ik mezelf niet was. Een leuke vader was ik in ieder geval niet.”

Als zijn huwelijk eindigt in een scheiding, is het voor Wilfred duidelijk dat hij een baan met normale werktijden wil zodat hij tijd en energie voor zijn kinderen heeft. “Voor ik in de planten en bloemen werkte, was ik grondwerker en werkte ik ook ’s nachts. Maar onregelmatige tijden wilde ik niet meer.”

JONGENSDROOM

Wilfred besluit om zijn jongensdroom waar te maken. Hij gaat naar een instapdag van STL met een wensenlijstje op zak. Zo wil hij alleen zijn C-rijbewijs halen. “CE hoeft voor mij niet. Ik wil geen achterlijk lange dagen meer werken: alleen dagdiensten met een bakwagen.” Na de instapdag van STL hoort hij niets van de bedrijven waarmee hij een gesprek had. Via een oud-collega komt hij bij Bidfood in Zierikzee terecht.

Wilfred is blij met zijn overstap naar Bidfood. Daar werkt hij de eerste maanden als chauffeur B met een bestelbusje met een laadvermogen van duizend kilo. Ondertussen lest hij voor zijn rijbewijs C. Zijn werkgebied is de Maasvlakte, de Zuid-Hollandse eilanden, Zeeland en een stukje Brabant. “Dit gebied ken ik uit mijn tijd dat ik grondwerker was. Ik vind het leuk om iedere horecaklant in het gebied te leren kennen. Dat maakt het werk leuk.”

ANDER MENS

Sinds 13 maart heeft Wilfred het rijbewijs C. “We hebben geen vaste wagens omdat de lading elke dag anders is. De ene keer rijd ik 24 karren, de andere keer 36. Zo leer ik in verschillende wagens te rijden.” Nu hij vrachtwagenchauffeur is, moet Wilfred zich houden aan de verplichte rij- en rusttijden. Dat is wennen, maar hij is er blij mee. “In de bloemen en planten had ik geen tachograaf en geen verplichte rusttijd. Ik gunde mezelf geen lange pauzes.”

Sinds Wilfred bij Bidfood werkt, voelt hij zich een ander mens: uitgerust en energiek. Zijn werkdag begint om zes uur. Dat voelt voor Wilfred nog steeds als uitslapen. Rond vier uur is hij meestal klaar. “Om de week ben ik een woensdag of een zaterdag vrij. Dat bevalt prima. Ik heb weer tijd om met mijn jongens leuke dingen te doen. Die twee zijn het belangrijkste in mijn leven. Als het aan mij ligt, blijf ik hier werken tot aan mijn pensioen.”

Word je moe tijdens het rijden? Eet dan iets kleins en gezonds. Snoeptomaatjes, een gekookt eitje, of knijpyoghurt zonder toegevoegde suiker geven weer een energiek gevoel.

Internationaal chauffeur Heleen Stam rijdt de hele week met stukgoed door Frankrijk. Zodra TON thuis op de mat valt, checkt ze de resultaten van het TON-panel. Ze doet daar zelf namelijk altijd aan mee. “Ik vind het leuk om mijn mening te geven. Sommige mensen zeuren, maar doen zelf niets om een situatie te veranderen.”

n de nacht of in het weekeind werken is vrij normaal voor werknemers in transport enTON-panellogistiek.Datblijktuitdepeilingbijhetvandezekeer.88%vandepanelledenwerkt Enweleensoponregelmatigetijden,zoalsjehieronderziet. demeestenvanhenhebbendaargeenproblemenmee.

Heleen is al 26 jaar chauffeur. Sinds vijf jaar rijdt ze met stukgoed naar Frankrijk voor H.M. Verploegen uit Wijchen. Vanaf dat moment krijgt ze TON in de bus en doet ze enthousiast mee met het panel. Elke twee maanden vult ze online vragenlijsten in over een thema uit de transport- en logistieksector.

Initiatief

Heleen doet altijd mee aan het panel, over welk onderwerp dan ook. “Ik houd van het invullen van vragenlijsten omdat ik mijn mening wil geven. Ik toon graag eigen initiatief. Vaak denk ik: ‘Is het nu al klaar?’. De vragenlijst over vrouwelijke chauffeurs bijvoorbeeld mocht echt wel uitgebreider. En die vragen waren vooral vanuit het perspectief van de man gesteld, daar kon ik wat minder mee.”

Van de oude stempel

88%

Soms is Heleen verrast door de resultaten. “Laatst ging het panel over het gebruik van je telefoon. Ik was verbaasd dat veel panelleden niet gestoord willen worden tijdens het werk. Maar als de planning wijzigt, moet je toch bereikbaar zijn?” Heleen vindt het goed dat de panelvragen inzoomen op zaken die leven

ja, dat doe ik wel eens

12%

nee, dat doe

DESIGN: BORINKA-AND-SHAMROCK.COM

onder chauffeurs. “Mijn vriend Tom is ook internationaal chauffeur. We zijn opgegroeid met hart voor de zaak. Als de baas op zaterdag belt, vinden wij dat niet vreemd. Het chauffeursvak is veel meer dan van A naar B rijden tussen acht en vijf.” In de laatste vragenlijst ging het over wisselende werktijden. “Er werd gevraagd of je daar privé last van hebt”, zegt Heleen. Ik heb daar de opmerking bij geschreven: ‘Wij zijn nog van de oude stempel’. Als ik toevallig een uur later thuis ben omdat de planning nog een adresje heeft, dan is dat zo. Ik weet niet eens hoeveel overuren ik heb.”

Frans

Heleen Stam

is 43 jaar werkt bij internationaal chauffeur bij H.M. Verploegen woont in Veghel

zegt dat we niet kunnen lossen omdat een machine stuk is, wil ik hem ook echt kunnen begrijpen. Dan kan ik mijn planner uitleggen wat er precies aan de hand is.”

is. “Jaren geleden moest ik voor het eerst met kerstbomen naar Parijs. Toen ging ik op zondag met een grote routekaart naar een collega om de beste weg te bepalen. Dat is er nu niet meer bij, door tijdgebrek en alle technische snufjes. Tijd om te stoppen als een ander op de vluchtstrook staat heb je niet meer. Dat thema mag best eens aan bod komen bij het TON-panel.”

Knop omzetten

Niet álles was vroeger beter, geeft Heleen toe. “Ik heb eens met een zware pallet vol dakleer over een grindpad gezeuld. Daar was geen beginnen aan, maar het moest. Tegenwoordig wordt er meer nagedacht of zoiets wel kan. Dat ik een vrouw ben, speelt voor mij daarbij trouwens niet mee.”

“Kom je ergens vrolijk binnen, dan glimlacht de ander automatisch terug”

Met kerstbomen naar Parijs

Haar pensioen is nog ver weg. Toch noemen collega’s op de zaak haar soms gekscherend ‘oma’. “Dat komt omdat ik vaak zeg: ‘Vroeger…’”, lacht Heleen. Want in de 26 jaar dat ze als chauffeur werkt, merkt ze dat het steeds meer ‘ieder voor zich’ geworden

Klanten zien haar graag komen. Dat komt volgens Heleen omdat ze altijd een vriendelijk woord paraat heeft. “Soms ben je geïrriteerd omdat je bijvoorbeeld bent afgesneden op de weg. Dan moet je even de knop omzetten bij de volgende klant. Als je ergens vrolijk binnenkomt, glimlacht de ander automatisch terug. Ik denk altijd: niet zeuren, aardig doen. We mogen elkaar wel wat meer helpen.”

De onderwerpen van het TON-panel zetten Heleen geregeld aan het denken. Soms leert ze er ook iets van. “Bijvoorbeeld dat het goed is om tussen het werk door meer te bewegen en een rondje te gaan lopen in de pauze.”

Leergierig is Heleen sowieso. “Ik rijd op Frankrijk en in de praktijk pik je veel op van de taal. Op school heb ik wel Frans gehad, maar toch zou ik nog een cursus in die taal willen volgen. Als een klant in het Frans

Het TON-panel bestaat sinds 2013. TON-lezers die zich hebben aangemeld voor het panel, krijgen elke twee maanden een uitnodiging om een online vragenlijst in te vullen. Zo’n 3.000 actieve leden worden voor de onderzoeken benaderd. Per keer vullen tussen de 550 en 700 panelleden de vragenlijsten in. Het is niet verplicht om de vragen elke keer te beantwoorden. Heleen doet altijd mee, maar er zijn ook panelleden die per keer kijken of ze de lijst willen invullen.

Wil jij meedoen aan het TON-panel?

Lees hier meer info en meld je aan!

n de nacht of in het weekeind werken is vrij normaal voor werknemers in transport en logistiek. Dat blijkt uit de peiling bij het

TON-panel van deze keer. 88% van de panelleden werkt wel eens op onregelmatige tijden, zoals je hieronder ziet.

En de meesten van hen hebben daar geen problemen mee.

WERK JIJ WEL EENS

IN DE AVOND, NACHT OF OP

88 %

12 %

ZATERDAG OF ZONDAG? nee, dat doe ik nooit ja, dat doe ik wel eens

Twee derde van de panelleden werkt geregeld ’s avonds, ’s nachts of op zaterdag. En 33% werkt wel eens op zondag. Bijna alle werknemers maken soms of regelmatig overuren. Het panel gaf antwoord op deze vragen: HOE VAAK WERK JIJ OP DE GENOEMDE DAGEN EN TIJDEN?

HOEVEEL OVERUREN MAAK JE GEMIDDELD PER WEEK? WAT VIND JE VAN OVERWERKEN?   regelmatig soms nooit

Hierboven zie je dat 79% van de panelleden regelmatig overuren maakt, en 15% soms. Gemiddeld maken de panelleden 18 overuren per week. Heel erg vinden ze dit niet: als het maar wel een extraatje oplevert.

LEKKER RUSTIG

Onregelmatig werken heeft verschillende voordelen. De panelleden noemen vooral de hogere verdiensten (61%) en de rust tijdens werken in de avond en nacht (25%).

WAT ZIJN VOOR JOU DE POSITIEVE KANTEN

VAN ONREGELMATIG WERK?

MIJN WERKGEVER

SPANT ZICH IN OM DE NEGATIEVE EFFECTEN

VAN ONREGELMATIG

WERK TE BEPERKEN.

Doet je werkgever genoeg om de negatieve effecten van onregelmatig werk te beperken? Ja, zegt een derde van de panelleden: zij maken hier afspraken over met de werkgever. Een vijfde ziet verbeterpunten.

MINDER TIJD VOOR PRIVÉ

Nadelen zijn er ook. Vooral voor het sociale leven. En gezond leven lukt minder goed. Eén van de panelleden zegt daarover: “Ik wil geen magnetronridder zijn.”

DE NADELEN VAN ONREGELMATIG WERKEN:

Er zijn best veel manieren om met onregelmatige werktijden om te gaan, zoals relaxen en goed eten.

DE NEGATIEVE GEVOLGEN

VAN ONREGELMATIG WERK BEPERKEN, WAT DO E JIJ ? helemaal mee eens

ROKEN OP HET WERK

‘Het

zijn lange dagen, de verleiding is groot’

Binnen roken? Dat kan echt niet meer, zeggen chauffeurs tijdens de TON-belronde. Ze vinden het logisch dat er regels zijn voor roken op het werk. Maar roken in de cabine gebeurt nog wel. “Soms merk ik dat collega’s luchtjes spuiten, zodat de auto toch fris ruikt.”

Menno Fenneman is chauffeur ∫ is 52 jaar ∫ woont in Grootebroek ∫ werkt bij Simon Loos, Wognum

‘Binnen roken is niet meer van deze tijd’

WAT ZIJN DE ROOKREGELS VAN JULLIE BEDRIJF?

“Op het buitenterrein zijn rooklocaties aangewezen. Binnen en in de cabine mag je niet roken.”

WAT VIND JIJ VAN ROKEN?

“Ik rook zelf niet. Als mensen roken en de rookregels volgen vind ik dat prima. Ik vind het ook prettig dat roken op kantoor en in restaurants verboden is. Roken vind ik niet meer van deze tijd. Ik wil bijvoorbeeld ook niet dat iemand in mijn auto rookt. Ik heb er trouwens helemaal geen moeite mee als mensen buiten op het terras roken. Het moet ook niet te betuttelend worden.”

WORDT ER WEL EENS IN DE CABINE GEROOKT?

“Ik weet dat het soms gebeurt. Ik heb een eigen auto waar zelden iemand anders in rijdt. Maar rijd je in de winkeldistributie, dan deel je met meerdere chauffeurs een wagen en is de discussie over roken in de cabine er soms wel.”

‘Een rookhol als cabine?

Dat kun je niet maken’

WAT ZIJN DE ROOKREGELS VAN JULLIE BEDRIJF?

“Op kantoor en in de vrachtwagens mag niet gerookt worden. Op het buitenterrein mag het wel, maar we willen dat het terrein netjes blijft. Het bedrijf is van mijn man en mij. We hebben nog nooit de vraag van een chauffeur gekregen voor hulp bij stoppen met roken. En ik vind: dat moet iemand ook zelf doen, want stoppen lukt alleen als je er zelf honderd procent achter staat.”

WAT VIND JIJ VAN ROKEN?

“Het valt me mee hoeveel mensen bij ons roken. Ik denk dat het steeds minder wordt, omdat je als roker toch een beetje in een hoek wordt gezet in de maatschappij. En daarnaast worden sigaretten steeds duurder.”

WORDT ER WEL EENS IN DE CABINE GEROOKT?

Denise van Kuik

is planner/mede-eigenaar ∫ is 37 jaar ∫ woont in Hem ∫ werkt bij Van Kuik Transport, De Meern

“Tuurlijk, je houdt het niet tegen. Soms merk ik dat collega’s luchtjes spuiten, zodat de auto toch fris ruikt. Alle jongens hebben bij ons een eigen auto, op een paar parttimers na. Wij zeggen altijd: je moet er je huisje van maken. Sommige cabines zouden, met vier ton op de teller, zó weer de showroom in kunnen. De ene chauffeur is wat netter dan de ander. Maar een rookhol als cabine, dat kun je gewoon niet maken.”

‘Ik herken het wel, uit verveling een sigaret opsteken’

WAT ZIJN DE ROOKREGELS VAN JULLIE BEDRIJF?

“Buiten het kantoor en de loods staat een bankje waar je mag roken. En wie wil stoppen met roken kan begeleiding krijgen. Ik vind het goed dat ons bedrijf stoppen met roken stimuleert.”

WAT VIND JIJ VAN ROKEN?

“Ik kom op een leeftijd dat ik bewuster met mijn gezondheid bezig ben. Ik heb ongeveer zeven jaar sigaren gerookt. Totdat ik longontsteking kreeg en de huisarts me adviseerde om te stoppen. Dat is op eigen kracht gelukt. Ik merkte dat ik me fitter ging voelen. Wel zijn er in de loop van de jaren wat kilootjes bijgekomen. Ik probeer nu af te vallen.”

Frank Arntz

is chauffeur ∫ is 57 jaar ∫ woont in Wijchen ∫ werkt bij Vlotweg Transport, Nijmegen

WORDT ER WEL EENS IN DE CABINE GEROOKT?

“In de cabine roken mag niet, of je nu wel of geen eigen wagen hebt. De groep die nog rookt wordt steeds kleiner Ik probeer jonge collega’s te bewegen om te stoppen met roken. Hoewel ik het wel herken: op een saai traject steek je uit verveling snel een sigaret op. Het zijn lange dagen, de verleiding is groot.”

‘Ik rook zelf, maar nooit binnen’

WAT ZIJN DE ROOKREGELS VAN JULLIE BEDRIJF?

“Binnen geldt een rookverbod, buiten op het terrein is een speciale rookplek. Verder is het verboden om in de auto’s te roken. En het is mogelijk om via de werkgever een cursus ‘stoppen met roken’ te volgen.”

WAT VIND JIJ VAN ROKEN?

“Ik vind het goed dat er op mijn werk regels zijn, ondanks dat ik zelf rook. Dat doe ik al sinds mijn negentiende. Voordat ik ’s morgens begin, steek ik een sigaret op, ook in de pauze. Maar dat doe ik nooit in mijn eigen auto of in mijn huis. Ik vind die rooklucht zo vies!”

WORDT ER WEL EENS IN DE CABINE GEROOKT?

Frank Niezink is chauffeur ∫ is 41 jaar ∫ woont in Wierden ∫ werkt

“Over het algemeen heb ik een vaste auto. Maar ’s avonds en in het weekend rijden ook anderen in die wagen. Ik rook een keer een sigarettenlucht vermengd met deodorant. Ik heb de chauffeur erop aangesproken, en daarna is het niet meer gebeurd. Ik vind dat je je werkplek netjes moet houden.”

bij Tielbeke, Lemelerveld

‘Melding in de boordcomputer’

Ella de Groot is chauffeur ∫ is 54 jaar ∫ woont in Stellendam ∫ werkt

bij H.N. Post en Zonen, Pijnacker

WAT ZIJN DE ROOKREGELS VAN JULLIE BEDRIJF?

‘Binnen het uur hoofdpijn in rokerswagen’

WAT ZIJN DE ROOKREGELS VAN JULLIE BEDRIJF?

Mark Kottrik

“In het chauffeurshandboek staat dat je niet mag roken op de werkplek en in de cabine. Dit wordt niet echt gecontroleerd. Maar ik denk dat je er wel op wordt aangesproken als iemand er een punt van zou maken.”

is chauffeur ∫ is 44 jaar ∫ woont in Gorinchem ∫ werkt bij E. van Wijk, Giessen

WAT VIND JIJ VAN ROKEN?

“Ik heb nooit gerookt. Zolang ik er zelf geen last van heb, moet iedereen doen waar -ie zin in heeft. Maar als ik terugkom van vakantie en iemand blijkt als een schoorsteen in mijn auto te hebben gerookt, dan word ik daar niet vrolijk van. Ik vind het stinken.”

WORDT ER WEL EENS IN DE CABINE GEROOKT?

“In mijn wagen niet. Ik reed een keer naar Italië in de auto van iemand anders. Daar was in gerookt, en binnen het uur had ik zware hoofdpijn. Maar ik kon daar niets van zeggen, want het was mijn auto niet.”

Wil je hulp bij stoppen met roken?

Dat kan gratis als je binnen de cao Beroepsgoederenvervoer werkt. Meer info en aanmelden

“Buiten hebben we een rookplek. In de kantine, op kantoor en in de garage geldt een rookverbod. In de wagen ook, maar er wordt niet moeilijk over gedaan als je in je eigen auto rookt. Rijd je in de auto van een ander, dan verschijnt er een melding in de boordcomputer: ‘Dit is niet uw vaste wagen: u moet deze schoon achterlaten en er niet in roken’.”

WAT VIND JIJ VAN ROKEN?

“Ik rook sinds mijn tienerjaren. Vroeger kon je overal een sigaret opsteken. Nu wordt roken flink ontmoedigd door de hoge prijzen en doordat het op veel plekken niet mag. Dat zet me wel aan het denken. Ik overweeg om mee te doen met Stoptober: dan rook je de hele maand oktober niet.”

WORDT ER WEL EENS IN DE CABINE GEROOKT?

“In mijn eigen cabine rook ik wel. Meestal steek ik een sigaret op uit verveling. Maar ik zorg er wel voor dat er geen as valt en houd alles elke dag goed schoon. Als een collega niet rookt, dan houd ik daar ook altijd rekening mee.”

“Mijn werk is mijn hobby”, zegt bijna elke chauffeur. Maar voor sommigen is er meer. De één trekt tussen twee losadressen even snel de hardloopschoenen aan, de ander maakt in de vrije uren enorme Lego-bouwsels. Wim Boverhof maakt na het werk lange ritten op zijn paard.

Wim Boverhof bestuurt

voor Nijhof Wassink een tankwagen. Maar zodra hij vrij is, stapt hij op zijn paard Kos. Van zo’n 450 pk naar echte paardenkracht. Tijdens lange ritten in natuurgebied Holtingerveld maakt hij zijn hoofd leeg.

“Ik ben bij wijze van spreken op het paard grootgebracht.”

Een jaar of elf was Wim toen hij voor het eerst met een paard in aanraking kwam. “In Uffelte, waar ik ben geboren, kwam een manege. Wij hadden thuis een bakkerij en mijn vader zei: ‘Dat zijn klanten van ons, ga er maar een keer paardrijden’. Ik vond het meteen leuk. Mijn ouders waren net uit elkaar, ik zocht afleiding bij de paarden. Eerst paarden poetsen, stallen uitmesten en daarna óp het paard. Een paar keer per week kreeg ik les. Maar eigenlijk leerde ik het rijden tijdens ritten in de buitenlucht. Vanaf mijn vijftiende was ik ook instructeur. Iedereen kon dat toen leren. Dat mag nu niet meer.”

Bakkersvakschool

“Op mijn achttiende ging ik naar de bakkersvakschool in Wageningen. Met mijn toenmalige vrouw had ik een paar jaar een eigen bakkerij. Maar ik ontdekte dat de bakkerij niet mijn ding was. Werken op een vaste plek is niets voor mij, ik moet weg kunnen. Door mijn buren in Schiedam, waar ik toen woonde, leerde ik de transportwereld kennen. Zij hadden een transportbedrijf met onder andere tankwagens. Ik ben een paar keer meegegaan en was meteen verkocht.”

Gek van pk’s

Klant versierd

“Na mijn scheiding ben ik weer teruggegaan naar de omgeving van mijn geboortegrond. De mensen van de manege vroegen me om af en toe weer buitenritten te begeleiden. Tijdens zo'n rit heb ik mijn huidige vrouw Nanneke leren kennen. Jaja, ik heb een klant versierd. We kochten een paard voor de dochter van Nanneke. En toen we het hoekje land hier achter ons huis konden huren, heb ik ook een paard voor mezelf gekocht. Kos, een Gelderse ruin van bijna 24.”

Wim Boverhof is 58 jaar woont in Darp is tankwagenchauffeur bij Nijhof Wassink

Slipjacht

Wim is inmiddels dertig jaar tankwagenchauffeur. De laatste zes jaar bij Nijhof Wassink.

“Ik werk van donderdag tot en met zaterdag, ben dan zondag vrij, en daarna werk ik van maandag tot en met woensdag. De week daarop ben ik vrij. In drie dagen tijd maak ik 45 uur. In mijn vrije week ga ik zeker twee, drie keer met Kos rijden. Ik ben graag alleen met het paard op stap. Lekker mijn hoofd leegmaken. Ik heb met hem gesprongen en deed mee aan wedstrijden bij de rijvereniging. Zelfs tweede geworden. Ook heb ik de slipjacht met hem gereden. Een groep honden volgt dan een geurspoor, de ruiters met paarden gaan er achteraan. Dat is mooi!”

Rothumeur

‘Soms ziet -ie eruit als een varken’

“Op het stuk land dat ik huur staan nu zeven paarden. Drie zijn van mijn dochter. Met een paar mensen verzorgen we de paarden. Ieder heeft een vaste dag. Kos wordt niet elke dag bereden – hij is bijna 24. Soms haal ik ‘m uit het land omdat -ie eruitziet als een varken. Dan borstel ik hem. Dat is ook goed voor zijn bloedsomloop. Hij mag best een beetje verwend worden. Maar hij heeft ook karakter. Als ik een rothumeur heb, krijg ik hem niet te pakken. Dan draait ie zich om en denkt ‘doe het maar mooi alleen vandaag’. En dan kan ik hem geen ongelijk geven.”

Schouderblessure

“Het afgelopen halfjaar kon ik niet rijden vanwege een schouderblessure. Ik had het

paard van mijn dochter vast en raakte met een buurvrouw aan de praat. Het dier raakt met zijn neus het schrikdraad, komt recht overeind, duwt me omver en landt op mijn arm. Niks gebroken, maar wel het schoudervlies stuk. Ik kan mijn jas nog steeds niet zelf aankrijgen. Bang op het paard ben ik eigenlijk nooit. Ik ben wel een keer met paard en al onderuitgegaan. Maar ik heb mijn baas nog nooit hoeven bellen om me af te melden vanwege een ongeluk met het paard. Ik vind ook dat hij daar niet voor op moet draaien.”

Schreeuwend duur

“Of er na Kos nóg een paard komt, weet ik niet. Ik word ouder en paarden zijn schreeuwend duur. Bovendien rijdt mijn vrouw Nanneke niet meer en ik wil toch iets gezamenlijks hebben. Anders groei je uit elkaar. We lopen nu samen lange afstanden met rugzakken, een tent en onze hond.”

Je moet het samen doen. Dat gaat makkelijker als je goede collega’s hebt en de sfeer prettig is. Bij Kamps Transport BV in Pijnacker zit dat wel goed. Het is een hecht familiebedrijf waar

medewerkers soms al tientallen jaren werken. Alda en Bob Kamps staan altijd klaar voor hun team: “We kennen elkaar al

lang. Ik kan ze altijd bellen, ze luisteren naar je.”

“In 2006 ging ik met pensioen bij KPN. Maar ik wilde iets blijven doen. Het liefst achter het stuur van iets groots. Mijn C- en D-rijbewijs had ik al gehaald en ik ging aan de slag als buschauffeur bij De Jong Tours als oproepkracht, later ook nog bij Arriva. Toen kwam corona – en weg waren mijn busritten. Via een camperverhuurbedrijf kwam ik in contact met Kamps. Daar werk ik met veel plezier sinds 2021, gemiddeld drie dagen per week.

Het mooie van dit werk is de flexibiliteit. Ik had nooit met een trekker-oplegger gereden, dus nam ik een paar lessen. Maar ervaring doe je pas echt op door het gewoon te doen. Dus ik kreeg de sleutels voor die grote wagen, en rijden maar. Ik houd van de vrijheid. In overleg bepaal ik mijn beschikbaarheid. Het is niet dat het moet, maar ik mag. En dat maakt het allemaal extra leuk. Het laden en lossen van containers is voor mij geen zwaar werk, dat wordt gedaan. Ik vind het geweldig. En het autorijden, daar geniet ik echt van."

“Ik ben als jochie van tien begonnen in het transport, als vrachtwagenwasser. Inmiddels werk ik al 22 jaar bij Kamps Transport BV. Daarvoor heb ik anderhalf jaar in het ferrytransport gezeten. Ik werk hier graag. Als je hulp nodig hebt, is Kamps er.

Ik bel Alda en Bob zo op. Ik heb net een rottijd achter de rug, ik ben gescheiden. Ook hierin zijn ze er voor me geweest.

Mijn werkdag begint tussen 5 en 6 uur. Soms ga ik direct naar de klant, soms eerst naar de haven om containers te wisselen met kranen in de haven. Ik doe vooral dagritten, zodat ik iedere avond thuis ben. Twaalf uur per dag vind ik genoeg. De ene dag ben ik veel aan het aan- en afkoppelen, de andere dag rijd ik naar Duitsland en weer terug. Daarnaast ben ik gasmeter. Ik zoek dan naar giftige dampen in de zeecontainer, om te zorgen dat mensen de zeecontainer veilig kunnen binnenstappen. Dit gebeurt op verzoek van de klant en in opdracht van de douane.

Ik werk negen dagen per twee weken. De ene maandag wel, de andere niet. In die lange vrije weekenden vind ik het heerlijk om auto's te wassen. Een uit de hand gelopen hobby. Met het nodige shampoo- en waxmateriaal ben ik zo'n twee tot drie dagen bezig met een auto. Wassen totdat -ie bijna nieuw is.”

Guydo Hofstede ∫ is 41 jaar – chauffeur (containers) en gasmeter ∫ woont in Zevenhuizen Frans

"In mei 2023 begon ik als uitzendkracht bij Kamps Transport BV. Het is mijn tweede baan. Daarvoor werkte ik bij Hanos in Delft. Ik hou van rijden, maar bij Hanos reed ik steeds korte stukjes. Bij Kamps is het diverser, met langere en kortere ritten. In mijn eerste week werd ik goed begeleid. Op de eerste dag ging ik met een andere chauffeur mee naar Duitsland. De volgende dagen leerde ik werken met de heftrucks en behaalde ik mijn certificaat.

Mijn werkdag begint meestal tussen 5 en 7 uur 's ochtends, als ik mijn ritlijst ophaal. Ik controleer de vrachtwagen en de lading en ga op pad.

Het idee om vrachtwagenchauffeur te worden ontstond toen mijn broer zijn rijbewijs haalde. Ik houd van grote auto’s en machines. Buiten mijn werk om sleutel ik ook graag aan mijn motor. Het rijden bevalt me goed. Je ziet veel van Nederland, soms zelfs België. Het contact met klanten vind ik fijn."

"Eind augustus 1998 ben ik als zeventienjarige via mijn stage begonnen bij Kamps Transport BV. Ik ben nooit meer weggegaan: ik werk hier al 25 jaar. Het is een echt familiebedrijf. Opa en oma Kamps zie je nog regelmatig voorbijkomen. Dat vind ik mooi. Toen ik begon, deed oma nog de administratie en opa reed met de vrachtwagen. Nu hebben Alda en Bob de leiding. We kennen elkaar al lang, er zijn korte lijntjes. Ik kan ze altijd bellen, ze luisteren naar je.

Mijn eerste klus was de loods aanvegen. Ik heb daarna van alles gedaan: van containers in de haven tot ritten naar Duitsland, Spanje, Italië en Polen.

Ik heb een speciale trailer om de hogere heftrucks-modellen te vervoeren, door heel Nederland. Ook ga ik vaak naar Duitsland om heftrucks op te halen. De ene week ben ik elke avond thuis en de andere week ben ik de hele week weg. Die afwisseling vind ik fijn. Mijn vrouw vindt het prima, we zijn twintig jaar samen en we hebben twee kinderen samen. Als ze kunnen slapen in de vrachtwagen, komen ze wel een keer mee. Dat vinden ze leuk. Net als ik vroeger. Rijden was altijd al een droom van me.”

Imad Jousfi ∫ is 33 jaar ∫ chauffeur (heftrucks en stukgoed) ∫ woont in Berkel en Rodenrijs

Kevin Rolvink ∫ is 43 jaar ∫ chauffeur (heftrucks en stukgoed) ∫ woont in Den Haag

Al 60 jaar Kamps Transport BV

Vorig jaar vierde familiebedrijf Kamps Transport BV zijn zestigjarig bestaan. Het bedrijf is opgericht door het echtpaar Kamps. Sinds begin jaren tachtig vormen zoon Bob en dochter Alda de directie. Het vervoer van heftrucks is een van de belangrijkste pijlers van het bedrijf. Kamps Transport heeft 103 medewerkers en 45 trekkende eenheden die door heel Europa rijden.

Wil jij ook op de middenpagina van TON?

Stuur een bericht naar redactie@tonmagazine.nl en meld je met jouw collega’s aan voor het groepsportret.

“Ik werk al 27 jaar bij Kamps Transport BV. Na mijn schooltijd kwam ik hier terecht. Eerst reed ik op het busje, daarna heb ik tien jaar lang vrachtwagens bestuurd. Na een tijd was ik het rijden wel een beetje zat. De dagen zijn lang, en met een gezin en drie kinderen is het fijn om wat meer thuis te kunnen zijn.

Ik had bij Bob wel eens laten vallen dat ik het plannen misschien interessant vond. Later kwam hij daarop terug, en nu werk ik als planner. Dat was even wennen in het begin: ik had niet veel ervaring met computers. Maar het werk ken ik goed, omdat ik zelf ook gereden heb. Vooral met de heftrucks is het heel specialistisch. Ik weet waar ik over praat. Het gaat niet alleen om transport. We bieden service, we zijn het visitekaartje van het bedrijf.

Soms moet je chauffeurs een extra opdracht geven, en dat valt niet altijd in goede aarde. Maar onze klanten zijn belangrijk, en ik ken de chauffeurs persoonlijk. Dan stuur ik gewoon even een berichtje of bel ze op. Dat maakt het werk persoonlijk, en dat geeft mij plezier. Met ons gezellige team op kantoor vliegen de dagen voorbij."

Arthur van der Werf ∫ is 46 jaar ∫ planner (heftrucks en stukgoed) ∫ woont in Reeuwijk

"Begin 2020 begon ik als SDL-leerling bij Kamps. Ik begon met heftrucks schoonmaken. Langzamerhand pakte ik meer taken op, zoals het opbouwen en afbreken van masten. Vervolgens heb ik in de loods geleerd hoe ik met zeecontainers en stukgoed moet werken. Zodra ik mijn rijbewijs had, ben ik met de bestelbus gaan rijden. Daar heb ik alles geleerd van sleutelwerk met heftrucks.

Inmiddels ben ik bijna twee jaar chauffeur, werk ik vijf dagen per week en ga ik af en toe een nachtje weg. Dat bevalt me uitstekend en mijn ouders vinden het wel lekker rustig. Ik ben alleen in het weekend thuis en zelfs dan ben ik vaak weg. Zo knutsel ik graag aan mijn oude motor uit de jaren 90. Als ik een uur of vier heb gereden, wil ik wel even bewegen. Bijvoorbeeld een paar rondjes om de auto heen rennen om de bloedcirculatie op gang te brengen.

Ik kende de transportwereld niet, maar ben blij dat ik de stap heb gezet. Ik vind het niet vervelend om te werken, het is genieten."

"Ruim tien jaar werk ik nu bij Kamps Transport BV. Hiervoor heb ik bij andere bedrijven gereden en was ik meer dan dertien jaar gitarist en zanger met mijn broer en twee vrienden. We heetten de Rennies.

Begin jaren tachtig namen we singles op en een lp. De eerste single hebben we zelfs met Johnny Hoes opgenomen. We hadden wel 250 optredens in een jaar. We hadden best beroepsmuzikanten kunnen worden, maar na die dertien jaar besloten we zelf om ermee te stoppen. Van daaruit ben ik de wagen opgegaan. De vrijheid trekt me aan.

Ik ben een hele week weg. Vaak vertrek ik om 1 uur ’s nachts op zondag. Eerst ga ik lossen in en rond München. Dan rijd ik naar Jungheinrich in Zuid-Duitsland en vervolgens terug naar Pijnacker. We zijn met een team van vier vaste chauffeurs die in Limburg wonen en gestationeerd zijn. Ook hebben we twee ‘wisselchauffeurs’ uit de buurt van onze woonplaatsen. Als ik weer thuis ben, pakt de wisselchauffeur af en toe de wagen over richting Pijnacker en heb ik een lang weekend. Mijn vrouw heeft er geen problemen mee dat ik de hele week weg ben. ‘Dat maakt de weekenden mooier’, zegt mijn vrouw.

In Duitsland is het een stuk rustiger op de weg. Ik neem altijd mijn wandelschoenen mee en in de zomer de zwemspullen. Je rijdt door mooie gebieden in Beieren. Af en toe spreken we met collega’s wel eens af als het zo uitkomt, via onze ‘Limburger-app’. Dat sociale is fijn. Dat zie je terug binnen het hele bedrijf.”

Frank Lowis ∫ is 62 jaar ∫ chauffeur (Duitsland) ∫ woont in Voerendaal

Camiel Geurts ∫ is 21 jaar ∫ chauffeur (heftrucks en stukgoed) ∫ woont in Pijnacker

Aart van der Linden (65) heeft vijftien jaar pensioen opgebouwd bij Pensioenfonds Vervoer. Dat betekent dat hij gebruik kan maken van de zwaarwerkregeling. Tot voor kort moest je daarvoor achttien jaar onder de cao-beroepsgoederenvervoer vallen. Nu is dat verlaagd naar vijftien jaar. Een geluk voor Aart. Maar of hij eerder stopt met werken weet hij nog niet. “Ik lever toch de helft aan inkomsten in.”

“Ik heb geen hekel aan mijn werk, maar het is ook wel lekker om ’s avonds met je pootjes op je eigen bank te liggen. Je kunt iets gaan doen wat je zelf wilt. Mijn partner Anja zit in de zorg. Dan kom ik op zaterdagmorgen thuis, heeft zij de ochtend- of de middagdienst. Zo zie je elkaar maar een paar uur. Ik ben nu 65. Boven de 70 heb je meer kans dat je wat gaat mankeren. De tijd die je kunt genieten wordt korter. Daarom zou ik in september van dit jaar gebruik willen maken van de zwaarwerkregeling.”

Afspraak met pensioenconsulent Aart en Anja maken een afspraak met pensioenconsulent Richard Dudink van Pensioenfonds Vervoer. Richard vertelt: “Als je veertig uur of meer per week hebt gewerkt, krijg je in de zwaarwerkregeling elke maand bruto 2.182 euro. Je mag dan tot aan je AOW geen betaald werk doen. Eerder gold dat je minimaal achttien jaar in het beroepsgoederenvervoer moest hebben gewerkt. Nu zijn de voorwaarden versoepeld en geldt een minimum van vijftien jaar. Jij komt er dus voor in aanmerking, want in januari dit jaar werkte je precies vijftien jaar in het beroepsgoederenvervoer.”

Op de klok kijken

Nu naar de cijfers. Want is het financieel haalbaar dat Aart in september stopt? Op www.mijnpensioenoverzicht.nl is te zien dat Aart meerdere pensioenen heeft opgebouwd. Aart: ”Toen mijn ex-vrouw zwanger was van ons tweede kind, wilde ze dat ik meer thuis was. Ik werkte in die tijd tachtig tot negentig uur met containervervoer. In het weekend was ik helemaal gevloerd. Ik ging in de beveiliging werken: daar kon ik minder lange weken maken. Maar als ik mijn dienst daar begon, zat ik al op de klok te kijken wanneer ik naar huis mocht. Ik heb daarna een jaar of vijf in de zoetwarenhandel op de auto gezeten.”

Zo ver mogelijk

“Vanaf 2012 werk ik voor Kleijn in Alblasserdam en rijd ik vaak ferrytrailers naar Engeland. Ik heb het daar zo naar mijn zin, ik had daar tien jaar eerder moeten beginnen. Kees Kleijn, de directeur, is sociaal en kent je bij je naam. Ik heb meegemaakt dat hij me vrijdags op de zaak vroeg: ‘Waar wil je naar toe maandag?’ Ik zei dan ‘zo ver mogelijk’ en dat kon. Dat gebeurt niet meer tegenwoordig.”

Inloggen

Samen loggen Aart en pensioenconsulent Richard in op pfvervoer.nl met de DigiD-gegevens van Aart. Als Aart in september gebruik wil maken van de zwaarwerkregeling, krijgt hij 2.182 euro bruto per maand. Hij kan dat aanvullen met zijn pensioen van Pensioenfonds Vervoer, dat 449 euro per maand is. Netto komt hij vanaf september dan uit op 1.763 euro per maand. Vanaf de AOW-leeftijd wordt zijn inkomen 1.525 euro netto (AOW plus pensioen).

De helft minder

Het bedrag valt Aart tegen. “Het is de helft minder dan het nettoloon dat ik nu heb, zo’n 3.500 euro netto per maand.” Richard: “Jouw pensioen komt lager uit dan bij leeftijdsgenoten die in het vervoer werken. Dat heeft twee redenen. Ten eerste profiteer je niet mee van de overgangsregeling van 2006 die bij het afschaffen van de VUT gold. Want toen bouwde je geen pensioen op bij Pensioenfonds Vervoer. Dat kan echt wel een paar honderd euro netto per maand schelen. Daarnaast ben je gescheiden na

Vragen over je pensioen?

Kom naar een chauffeurscafédag!

Op chauffeurscafédagen staan de pensioenconsulenten van Pensioenfonds Vervoer voor je klaar om vragen over je pensioen te beantwoorden.

Kom langs tussen 13:00 en 18:00 uur op een van de locaties. Een afspraak maken is niet nodig! Wil je dat de pensioenconsulenten ook een berekening voor je maken? Neem dan je DigiD en wachtwoord mee.

De volgende chauffeurscafédagen zijn op:

Dinsdag 7 mei

Van der Valk

Paukenweg 3 4337 WH Middelburg

Donderdag 4 juli

Op de Vos Hotel-Restaurant

Hasseltsebaan 100 ∫ 6135 GZ Sittard Van der Valk Middelburg

een huwelijk van 32 jaar. Jij en je ex hebben in een convenant laten vastleggen dat jullie ieder de helft krijgen van elkaars pensioen dat jullie hebben opgebouwd tijdens het huwelijk. Die afdracht aan haar is al verwerkt in dit overzicht.”

Inkomsten bij elkaar opgeteld

Pensioenconsulent Richard bekijkt nu de inkomsten van Anja, met wie Aart drie jaar samen is. Anja is een jaar en drie maanden jonger dan Aart en werkt al sinds haar

Waarom versoepeling voorwaarden zwaarwerkregeling?

De zwaarwerkregeling beroepsgoederenvervoer is een tijdelijke regeling, die geldt tot eind 2025. Voor de regeling is geld gereserveerd in een speciale pot. Het is nog niet duidelijk of de regeling daarna wordt verlengd. Op dit moment zit er voldoende in de tijdelijke pot om te versoepelen naar vijftien jaar. Zo komen meer medewerkers in aanmerking voor de regeling.

Op de Vos

zestiende in de zorg. Ze heeft een inkomen van zo’n 2.500 euro netto per maand. Als Aart in september gebruik maakt van de zwaarwerkregeling, is Anja nog aan het werk. Samen hebben ze dan 4.263 euro netto-inkomsten. Als Anja haar AOW-leeftijd bereikt, vervalt haar salaris. Wel ontvangt ze dan AOW en haar pensioen (1.937 euro). Aart en Anja hebben tegen die tijd samen 3.462 euro.

Eigen woning helpt

Richard mailt de overzichten naar Aart, zodat ze thuis alles nog op een rijtje kunnen zetten. Aart kan zich tot uiterlijk een half jaar voor zijn AOW opgeven voor de zwaarwerkregeling. Richard: “Je pensioen hebben we nu goed voor ogen, maar laten we eens kijken naar je financiën. Hebben jullie bijvoorbeeld een eigen woning?” Anja: “Ja, en de hypotheek is bijna afgelost.” Richard: “Mooi! Een eigen huis is gewoon een goeie pensioenvoorziening. Stel dat je straks

samen bijvoorbeeld een paar honderd euro per maand tekort komt, dan zal een bank je dat geld makkelijker lenen als je een eigen huis hebt.” Ook betaalt Aart nu alimentatie aan zijn ex-vrouw. En dat stopt over een paar jaar.

Spaargeld en lijfrentepolis

Richard: “Je krijgt natuurlijk ook de helft van het pensioen dat je ex-vrouw heeft opgebouwd tijdens jullie relatie. En ik hoop dat jullie ook wat spaargeld hebben.” Aart: “Ja, ik heb twee jaar geleden het huis van mij en mijn ex verkocht. Van de opbrengst heb ik nog wat over. En ik heb een lijfrentepolis. Daar zit 9.000 euro bruto in.” Richard:

Aart van der Linden is 65 jaar ∫ woont in Prinsenbeek ∫ rijdt voor Kleijn Transport Alblasserdam ∫ krijgt AOW in december 2025

“Daar zul je ongeveer 7.000 euro netto van overhouden. De uitkering van dat bedrag wordt over minimaal vijf jaar uitgesmeerd.” Aart: “Toentertijd dacht je ‘nou, dat is mooi geld voor later’. Nu schrik je ervan. Ik heb meer ingelegd dan de 7.000 euro die het netto op gaat leveren.” Richard: “Je bent helaas niet de enige. Miljoenen mensen hebben een woekerpolis.”

Marathon

Wat gaat Aart doen als hij met pensioen is? In elk geval niet achter de geraniums zitten. Hij wil vrijwilligerswerk gaan doen, ook al

weet hij nog niet wat. De tijd van fanatiek sporten is voorbij: toen hij een jaar of dertig was heeft hij veel hardgelopen. Pensioenconsulent Richard vertelt dat hij traint voor zijn eerste marathon. Aart: “Ik heb de marathon Rotterdam gelopen en vijf keer de Roparun.” Richard: “Wat was je tijd op de marathon?” Aart: “2.44.” Richard valt zowat van zijn stoel. “Ik probeer de 3.40 te halen.” Aart heeft nog een advies: “Bij elke drinkpost drinken. Niet denken ‘ik heb geen dorst’. Drinken!”

In ’t zonnetje

“Niet piekeren, maar plezier maken”

Martin Lere is een harde werker. Voor zijn werkgever gaat hij door het vuur. “Sinds drie jaar heb ik leukemie en vorig jaar zat ik tegen een burn-out aan. Als er wat is, kan ik bij Arco van Gaalen terecht. Zijn deur staat altijd open.” Vandaar dat Martin zijn baas in het zonnetje zet.

Chronische lymfatische leukemie. Dat is de diagnose die Martin drie jaar geleden te horen krijgt. “De grond zakte weg onder mijn voeten. Kan ik nog wel werken, hoe gaan ze dat bij mijn werkgever Koos van Gaalen oppakken? Dat waren mijn eerste gedachten.” Maar volgens zijn arts kan Martin wel honderd worden met deze ziekte. “Gelukkig maakte ik mij zorgen om niets.”

‘Het werk is voor ons’

Zijn baas, Arco van Gaalen, geeft Martin hulp die hij nodig heeft. Zo zorgt de planning ervoor dat hij naar alle ziekenhuisafspraken kan. Ook kan hij vrij krijgen wanneer dat nodig is. Arco maakt Martin duidelijk dat zijn gezondheid belangrijker is dan het werk. “Arco zei: ‘Niet piekeren, maar plezier maken.

Het werk is voor ons en jij moet voor je gezondheid zorgen.’ En dat zegt hij nog steeds tegen mij. Dat is ook nodig, want ik ben een piekeraar en maak me snel druk.”

Harde werker

Na het horen van de diagnose leukemie gaat Martin nog harder werken om er maar niet aan te hoeven denken. Hij kan zijn werk niet meer loslaten. Zodra hij de planning voor de volgende dag krijgt, beginnen de radertjes in zijn hoofd te draaien. “Dan ben ik meteen benieuwd voor wie ik moet laden en vraag ik me af hoe laat ik bij mijn auto moet zijn om op te starten.” Arco en zijn collega’s waarschuwen hem dat hij het rustig aan moet doen.

Martin Lere

is 61 jaar

woont in uit Rotterdam

werkt sinds 15 jaar bij Transportbedrijf

Koos van Gaalen uit Poeldijk

Burn-out

Die waarschuwing blijkt terecht: in het najaar van 2023 eist het piekeren en harde werken zijn tol. Martin zit tegen een burn-out aan. Van de bedrijfsarts en zijn huisarts moet Martin zes weken rust nemen om erger te voorkomen. Met moeite blijft Martin thuis. Daarna bouwt hij het rustig op. Elke woensdag is hij vrij. Arco regelt dat Roy Mols, de hoofdplanner, Martin aan het eind van elke werkdag belt om te vragen hoe het hoe het is gegaan. Dat geeft Martin rust. Martin probeert nu ook wat meer rust in zijn hoofd te krijgen. “Ik kon mij nogal druk maken en had een kort lontje. Ik heb nu geleerd om rustig te blijven en als er echt wat aan de hand is, trek ik aan de bel.”

Nieuwe DAF

Eind vorig jaar verkoopt Arco Martin’s DAF CF. Martin is bang dat hij in een Scania de weg op moet. Maar zijn baas heeft een verrassing. “Ik kreeg de wagen van mijn dromen: een gloednieuwe DAF XG.” Voor Martin is zijn nieuwe wagen een grote blijk van waardering. “Ik heb de beste baas en werk bij het mooiste bedrijf dat er is. Hier waarderen ze je als chauffeur, ze vinden het fijn dat je meedenkt. Ik ga hier nooit meer weg.”

SCHIJN EEN LICHTJE OP…

Wil je ook iemand in het zonnetje zetten? Een collega die zorgt voor gekkigheid in het bedrijf? De mentor die jou de fijne kneepjes van het vak leerde? Je partner die thuis alle ballen in de lucht houdt?

Stuur dan een mail naar redactie@tonmagazine.nl

DIT ZEGT DE CAO

Werken in de nacht: wat zijn jouw rechten?

Als chauffeur werk je niet alleen overdag, maar ook vaak in de avond en nacht. Je hebt dan soms recht op een extra toeslag. En er gelden meer regels voor avond- en nachtwerk.

Wat zegt de cao hierover?

Heb je recht op een extra vergoeding voor rijden in de nacht?

Ja, dat kan bij eendaagse nachtritten. Dit is een rit waarbij je binnen 24 uur weer terug op je standplaats komt. In de cao heet dit de ‘toeslagenmatrix’.

Deze toeslag is minimaal 19% per uur. Je werkgever mag beslissen of hij een hoger percentage dan 19% rekent voor deze toeslag.

De toeslag geldt voor de uren tussen 21.00 uur en 05.00 uur.

Krijg je deze vergoeding ook als je in ploegendienst werkt?

Nee. Voor ploegendiensten gelden andere toeslagen. De toeslagenmatrix en de ploegendiensttoeslag kunnen niet samenlopen.

Heb je recht op andere toeslagen in de ploegendienst?

Als je tijdens de ploegendienst in de avond of in de nacht werkt, gelden deze toeslagen:

11,25% van het uurloon als je werkt in een systeem van twee ploegen met een dagdienst en een nachtdienst die begint op of na 22.00 uur of eindigt na 02.00 uur.

13,75% van het uurloon als je werkt in een systeem van drie of meer ploegen.

Hoeveel uren mag je werken in de nacht?

’s Nachts geldt geen maximale arbeidstijd. Wel zijn er afspraken over de minimale rusttijd. Hierover is afgesproken dat de normale rust 11 uren aaneengesloten is. Deze mag sinds kort, bij terugkeer op je standplaats, drie keer per week 10 uren zijn. Verder is geregeld, dat je:

maximaal 43 keer per periode van 16 weken mag werken in de nacht

maximaal 20 uren in elke periode van twee weken mag werken tussen 00.00 uur en 06.00 uur.

Voor sommige deelsectoren gelden andere regels: voor het transport van levende dieren, ochtendkranten, post- en pakkettenvervoer. En ook voor het collectief binnenlands vervoer van bloembollen, bloemen, planten en boomkwekerijproducten. Werk je in een van deze sectoren? En wil je weten welke regels voor avond- en nachtwerk voor jou gelden? Bel of mail dan met VNB.

Heb je vragen over de cao?

Bel op werkdagen gratis met Stichting VNB op 0800 – 022 5 022. Of mail naar transport@fnv.nl

Ook vind je informatie op www.caonaleving.nl

Training preventiemedewerker

Ben je preventiemedewerker? En wil je jouw taken nog beter uitvoeren? Volg dan de training preventiemedewerker en leer wat er komt kijken bij veilig en gezond werken in jouw bedrijf. De volgende training is online op 5 juni van 09.00 – 13.00 uur.

Scan de code voor meer informatie en aanmelding

Kom naar een instapdag in een voetbalstadion

en rijd mee op de vrachtwagen!

Ken je iemand die vrachtwagenchauffeur wil worden?

Tijdens de instapdagen ervaar je hoe het is om in een vrachtwagen te rijden. Ook staan werkgevers en een adviseur van STL klaar om vragen te beantwoorden. De instapdagen zijn van 18.15 uur tot 22.00 uur.

Dinsdag 14 mei Den Haag – Bingoal Stadion

Dinsdag 21 mei Zwolle – MAC³PARK stadion

Dinsdag 4 juni Alkmaar – AFAS Stadion

Dinsdag 18 juni Breda – Rat Verlegh Stadion

Schrijf je snel in

Open dagen op mbo’s

Ken jij iemand die meer wil weten over opleidingen in de transport en logistiek? In juni zijn op open dagen van een paar mbo’s adviseurs van STL aanwezig. Dit zijn de data en locaties:

Vrijdag 14 juni ∫ 18.00 – 20.30 uur

Deltion College Zwolle ∫ Aanmelden via website school

Donderdag 20 juni ∫ 17.00 – 19.30 uur

Noorderpoort Groningen ∫ Aanmelden via website school

Meer weten ? kijk op www.stl.nl

Houdt jouw werkgever zich aan de cao?

Heb je vragen over de cao Beroepsgoederenvervoer? Of wil je een loonberekening laten maken? Op 25 mei en 1 juni kun je terecht bij VNB. Stichting VNB is door de FNV opgericht en houdt in de gaten of de cao’s in de sector Transport en Logistiek goed worden nageleefd.

Je maakt een afspraak met een juridisch medewerker van VNB, die een halfuur tot drie kwartier met je meekijkt en je vragen beantwoordt. Het is ook mogelijk om jouw chauffeurspas uit te lezen. Neem twee of drie recente loonstroken mee!

Aanmelden

Mail het nummer van de bijeenkomst waar jij naar toe wilt samen met je naam en telefoonnummer naar transport@fnv.nl Je krijgt dan een bevestiging en het tijdstip waarop je wordt verwacht.

Liever online?

Plan je liever een online overleg in? Dat kan ook! Stuur een e-mail naar transport@fnv.nl, dan maken we een afspraak.

Data cao-overleg

Nr. 1 Zaterdag 25 mei 2024 ∫ Regio Noord Schutstraat 74, 7901 EG Hoogeveen

Nr. 2 Zaterdag 25 mei 2024 ∫ Regio Zuid Emmaplein 4, 5211 VW Den Bosch

Nr. 3 Zaterdag 25 mei 2024 ∫ Regio Zuid-West Blekerssingel 24, 2806 AB Gouda,

Nr. 4 Zaterdag 25 mei 2024 ∫ Regio Midden Noorderweg 58, 1221 AB Hilversum

Nr. 5 Zaterdag 25 mei 2024 ∫ Regio Oost Steenbokstraat 84, 6531 TH Nijmegen

Nr. 6 Zaterdag 1 juni 2024 ∫ Regio Zuid Dr. Cuyperslaan, 5622 MA Eindhoven

Nr. 7 Zaterdag 1 juni 2024 ∫ Regio Noord-West Musschenbroekstraat 119, 2014 HV Haarlem

Asfaltmannen

Op de website vanAnaarBeter is een overzicht te zien van grote werkzaamheden aan de weg. Projecten waarvoor asfalt en speciale machines nodig zijn. Dat is de taak van de asfaltmannen van Millenaar & van Schaik. Zij zorgen dat de weg- en waterbouwers van Dura Vermeer hun werk kunnen doen. Vannacht rijdt chauffeur Danny Ligtvoet met collega’s Marc Gulmans en Sahin Altinbas naar Almere Buiten. Daar wordt het wegdek van de afrit van de A6 gerenoveerd.

Danny Ligtvoet ∫ 57 jaar ∫ woont in Lisserbroek ∫ is 14 jaar chauffeur bij

Millenaar & van Schaik Transport uit

Oude Meer ∫ werkte hiervoor 10 jaar als chauffeur bij Dura Vermeer

Speciaal materieel

Een asfaltset bestaat uit een asfaltmachine, twee grote walsen en een kleine wals. Twee wagens zijn nodig om de elektrische set te vervoeren en een extra wagen voor de vijf accu’s. De accu’s wegen elk duizend kilo. Er moet een shovel mee om de accu’s te kunnen verwisselen.

De elektrische asfaltset heeft de hele dag staan laden. Danny koppelt de oplaadkabels los. Daarna controleert hij of alle machines zijn opgeladen. Ook checkt hij of de asfaltset goed is vastgemaakt met spanners en kettingen.

Het donkere terrein is niet goed verlicht. Collega Marc zet met een spuitbus witte strepen op de grond. “Dat zijn onze oriëntatiepunten voor als we vannacht thuiskomen”, vertelt Danny. “Dan kunnen we makkelijker in het donker onze auto’s achteruit inparkeren.”

Voorbereiden voor vertrek

21:00 uur

Op het terrein van Dura Vermeer in Cruquius staan drie wagens van Millenaar & van Schaik klaar voor vertrek. Danny rijdt op een asfaltauto met dieplader-aanhanger. Hij brengt samen met zijn collega’s een elektrische ‘asfaltset’ naar de A6, afrit Almere Buiten. “Vroeger gingen Marc en ik altijd met z’n tweeën op pad. Nu de asfaltsets elektrisch zijn, hebben we een derde man erbij. Dat is Sahin. Hij rijdt de wagen met accu’s.”

Koffie to go

21:20 uur

Voor vertrek is er nog even tijd voor een bakkie in de bouwkeet. Danny en Marc werken al jaren samen. “We zijn als chauffeurs begonnen bij Dura Vermeer. Het bedrijf deed toen nog zelf het vervoer. Toen dat overging naar Millenaar & van Schaik zijn we meegegaan. We rijden in wagens met het logo van Dura Vermeer, maar zijn in dienst van Millenaar & van Schaik.”

Collega Sahin stapt de keet binnen. Nog een laatste bakkie voor de drie op weg gaan naar de afrit op de A6 bij Almere Buiten. Sahin is de hekkensluiter met zijn wagen met de accu’s. Danny en Marc hebben er de vaart in. Als het hek van het bedrijfsterrein gesloten is, zijn ze al uit het zicht.

“We hebben allemaal een vaste wagen. Driver Danny staat op mijn deur. Op de voorkant van mijn wagen staat ‘shadow’. Dat is een grapje omdat ik altijd als een schaduw achter Marc aan rijd.”

Marc Gulmans

53 jaar ∫ woont in Haarlem

Sahin Altinbas

38 jaar ∫ woont in Aalsmeer

De geur van asfalt

22:22 uur

De afslag Almere Buiten op de A6 is tussen 20.00 en 06.00 uur afgesloten. Het verkeer kan er niet langs. De asfaltfreesmachine is bovenaan de afrit aan het werk. De karakteristieke scherpe geur van asfalt verspreidt zich in de avondlucht. De grondwerkers van Dura Vermeer zijn bezig met het voorbereidende werk als het asfaltteam van Danny arriveert. Marc rijdt tot halverwege de afrit waar ze het asfalt aan het frezen zijn. De asfaltmachine op de wagen van Marc wordt direct afgeladen.

Sahin ontkoppelt zijn oplegger met accu’s. Hij gaat asfalt halen bij Asfalt Productie De Eem in Eemnes. Een ritje van zo’n twintig minuten.

Danny stopt in de bocht van de afrit. Daar maakt hij de spanners en kettingen los waarmee de strooibuggy en de wals aan de wagen vastzitten. Dan laat hij de laadklep zakken. In een oogwenk rijdt een machinist de buggy van de laadklep. Daarna opent Danny de klep waar de accu van de wals zit en schakelt de elektriciteit in. “Ik kan de wals er ook zelf af rijden, maar meestal rijdt de machinist de wals eraf.”

Danny draait een shagje en kijkt hoe de wals van zijn wagen gereden wordt. Ondertussen maakt hij een praatje met de inframannen. Daarna gaat de laadklep omhoog en koppelt Danny zijn dieplader los. Danny werkt voor de derde achtereenvolgende nacht. “Werken aan snelwegen is vaak nachtwerk. Na nachtdiensten heb je altijd een uitslaapdag. Ik heb een extra dag vrij genomen om uit te rusten. Ik merk dat de leeftijd gaat meespelen.”

Soms de nacht, soms de dag

De wereld van grond-, weg- en waterbouw kent geen geheimen voor Danny. Hij is onder andere opperman stratenmaker en opperman van een ploeg metselaars geweest voordat hij grondwerker werd. “Ik heb mijn GWW-papieren gehaald, maar ik kreeg last van mijn rug. Omdat ik niet in een rolstoel wilde belanden, adviseerde de huisarts me ander werk te zoeken. Mijn broertje was toen

leerling-machinist bij Dura Vermeer. Zo is het balletje gaan rollen. Ik heb mijn machinistenpapieren gehaald en ben aan de slag gegaan bij Otten Infra tot ik werd benaderd door Dura Vermeer. Na vijf jaar kreeg ik bij Dura het aanbod om mijn C-rijbewijs te halen. Dat was een mooie kans. Sindsdien ben ik chauffeur.

Vijf jaar lang werkte ik ’s nachts. Ik leefde als een mol en had een jaar nodig om van dat nachtwerk bij te komen. Nu

werk ik alweer tijden in een vaste set met Mark en Sahin. De komende zes weken hebben we dagdiensten.”

Danny werkt ook als mentor-chauffeur. Het begeleiden van beginnende chauffeurs ligt Danny goed. “Ik houd van mensen. Ik ben ook 33 jaar vrijwillige badmeester geweest voor mensen met een verstandelijke of lichamelijke beperking. Ik heb al mijn badmeesterpapieren. Heel mooi om te doen.”

Communicatie via kanaal 7

23:30 uur

Bij de asfaltfabriek moet Danny wachten voor hij asfalt kan laden. Er staan drie wagens voor hem. Zijn wagen is uitgerust met een bakkie. “Dat bakkie heb ik nodig om met de molenbaas te communiceren. Ik zit nu op kanaal 7, dat is het molenkanaal. Kanaal 28 is het algemene kanaal voor Millenaar en Dura.” De asfaltfabriek is een 24-uurs bedrijf. Wagens rijden af en aan om asfalt te laden of freesafval te lossen. “Van dat freesmateriaal wordt weer asfalt gemaakt.”

Stoom van warm asfalt

23:40 uur

De stem van de molenmeester klinkt door het bakkie: “Je mag laden, Millenaar 218, 55 ton voor twee wagens.” Danny rijdt de molen binnen. Hij weet precies waar zijn wagen moet staan. Aan de linkerkant van de molen is een trap naar het bedieningspaneel. Daarop zitten de knoppen met de nummers van de silo waaruit Danny moet laden. Het luik boven zijn wagen gaat open en de eerste lading warm asfalt wordt in zijn wagen gestort. De stoom komt ervan af. Danny drukt op de knop, klimt het trapje af en rijdt zijn auto twee meter naar voren zodat de tweede lading gestort kan worden.

De lucht van asfalt is niet te missen. “Ik vind het nog steeds een lekkere geur”, zegt Danny. Hij vertelt: “Het asfalt heeft een temperatuur tussen de 140 en 180 graden Celsius. Dat is afhankelijk van het soort asfalt. Er is low emissie-asfalt dat minder warm is dan andere soorten.”

Het laden van het asfalt duurt ongeveer 5 minuten. Danny heeft 29.080 kilo asfalt geladen. De laadbrief krijgt hij per buizenpost. Het is 23.55 uur als hij vertrekt bij de asfaltfabriek.

Tijd voor de broodtrommel

00:30 uur

Het werk aan de weg is al een eind gevorderd als Danny arriveert. Voor hij zijn asfalt gaat lossen, neemt hij pauze. Met zijn broodtrommel loopt

Danny naar de keet. Na een halfuur rust is het tijd om te lossen. Langzaam laat Danny de bak omhoogkomen. Het warme asfalt stroomt in de laadklep van de asfaltmachine.

Heen en weer naar Eemnes

De asfaltwagen van Danny is leeg. Hij gaat weer een lading warm asfalt halen in Eemnes. Hoeveel ritten naar de asfaltfabriek Danny vanavond nog gaat maken, weet hij niet. “Dat hangt van zoveel factoren af. We weten nooit hoe laat we klaar zijn met werk. Meestal zijn we rond vijf uur weer in Cruquius.” Voor Danny begint dan zijn lange weekend. “Ik ga naar mijn dochter Joyce en schoonzoon Thijmen in Apeldoorn. Dat is een fijn vooruitzicht.”

01:15 uur Warm

PUZZEL

Horizontaal 1. plaats in Noord-Holland; 7. begroeid met haar; 12. Europeaan; 13. onze planeet; 14. boomsoort; 15. bekende Nederlandse motorrace; 17. verlichting; 19. schoonmaakgerei; 21. godsdienst (afk.); 22. binnenvaartuig; 24. kiel met lange mouwen; 27. koud en vochtig; 28. putemmer; 30. bladgroente; 31. apparaat voor reanimatie (afk.); 32. sportofficial; 33. houten drinkbakje; 35. vrij lang en smal; 37. voor (pluspunt); 38. alles bijeengeteld; 41. insect; 42. grote overvloed (luxe); 44. steekvlieg; 46. Nederlandse omroep; 47. drogisterijketen; 48. officiersrang; 49. fijn licht weefsel; 50. filter van fijn gaas; 52. bladader; 54. hevige storm,; 56. gevangen verblijf; 58. haarstreng; 61. voorzetsel; 62. navigatie-instrument; 64. harddrugs (afk.); 65. haarloos; 67. onderwijzeres; 68. onder het vriespunt; 70. opgeworpen heuvel; 72. mensengeslacht; 73. beroep in de filmwereld; 76. waadvogel; 77. ultra light (afk.); 78. proefopname; 79. jongensnaam; 81. germanium (scheik.afk.); 82. kerel (vent); 83. muze van het minnedicht; 84. ouderdomsuitkering (afk.); 86. halfdonker; 87. nalatenschap.

Verticaal 1. koude lekkernij; 2. bolgewas; 3. dun en mager; 4. koffiebezinksel; 5. plaats in Italië; 6. deel van een trap; 7. aanloop van gasten (visite); 8. pluimvee; 9. bergweide; 10. anno mundi (afk.); 11. zwerver zonder huis; 16. deel van een boom; 18. sporenplant; 20. plechtige belofte; 21. borstbeen; 23. graafschap in Engeland; 25. riviervis; 26. militaire positie; 27. matig koud; 29. vertrek in een gemeentehuis; 32. Engelse maaltijd; 34. Pan American Airways (afk.); 36. kindervoertuig; 37. voorzetsel; 39. visetend zoogdier; 40. beddengoed; 42. deel van Engeland; 43. bloedgever; 45. mislukking (flop); 46. heidemeertje; 51. streepjescode (afk.); 53. commerciële zender (afk.); 54. nutteloos gewas; 55. zuivelproduct; 56. horecabedrijf; 57. schaapkameel; 59. bloedvat; 60. met ontblote boezem; 62. herrie (kabaal); 63. ondoordringbaar woud; 66. paling; 67. marmelade; 69. grappenmaker; 71. spinnenwebweefsel; 73. oude Nederlandse munt; 74. kraaiachtige vogel; 75. middenstuk van een wiel; 78. halsdoek; 80. afgemat; 82. muzieknoot; 85. waarnemend (afk.).

OPLOSSING

Vul de oplossing in op tonmagazine.nl Doe dat vóór 14 mei 2024. TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winnen.

Oplossing puzzel in TON 112: Zeecontainers

De 5 winnaars van een VVV Cadeaukaart zijn: Freek Lammers uit Someren Harm Bakker uit Stolwijk

Rob Wirken uit Alphen Marjolein Groenhard uit Assen

uit Gendringen

Met de VVV Cadeaukaart kies je zelf je favoriete cadeau. Je kunt de kaart gebruiken in winkels en in webwinkels.

En je betaalt er ook een deel van je dagje uit mee.

VRAGEN? VRAGEN!

Vragen over je werk, je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON heeft niet alle antwoorden.

Deze organisaties in het beroepsgoederenvervoer wél!

088 25 96 111 info@stlwerkt.nl stl.nl

Bij Sectorinstituut Transport en Logistiek kun je terecht voor: beroepsbegeleidende leerweg (BBL), vacatures, functiewaardering, loopbaanbegeleiding en subsidies. STL helpt je graag om veilig, gezond en met plezier aan het werk te blijven.

0800 02 25 022 caonaleving.nl

Vragen over rechten en plichten in de transportsector?

Leeft je werkgever de cao goed na?

Wat zijn de regels voor loonberekening?

Wat te doen als je een boete krijgt?

CAONALEVING.NL

VNB heeft ook een handige Looncheck App, waarmee je je loon kunt berekenen. Kijk op de website.

088 33 22 999 (0,0 cent per minuut) pfvervoer.nl

Hoe zit het met je pensioen?

Kun je je pensioen eerder in laten gaan?

Mag je werken als je met pensioen bent?

Wat zijn de gevolgen van een scheiding voor je pensioen?

0800 02 25 022 fnv.nl

030 75 11 007 cnvvakmensen.nl

088 45 67 567 tln.nl

Transport en Logistiek Nederland

0345 516 993

verticaaltransport.nl

Vereniging Verticaal Transport

COLOFON

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport & Logistiek, en CNV Vakmensen.

UITGEVER en REDACTIE Via Bertha, Vondellaan 156, 3521 GH Utrecht, 06 38 07 67 51, info@tonmagazine.nl

REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VVT

MET BIJDRAGEN VAN Gerrit Jan van Barneveld, Yessie van den Branden, Daphne DoemgesEngelen, Annet Koops, Marjon Langereis, Olga Leever, Frank de Man, Carien Neeleman, Shamrock, Ingrid Timmermans en Eric Vocking

FOTOGRAFIE Marco Hofsté, Annelies van ’t Hul, Ruud Jonkers, Harry Linker en Shutterstock

ONTWERP en OPMAAK Via Bertha, Utrecht

DRUK Senefelder Misset, Doetinchem

WEBSITE tonmagazine.nl

FACEBOOK facebook.com/magazineton

ISSN 1871-1790

TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd. Je gegevens worden niet aan derden verstrekt. Deelnemers in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd.

Meer informatie pfvervoer.nl/privacybeleid

ADRESWIJZIGINGEN hoef je niet aan TON door te geven. TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mail naar info@tonmagazine.nl

OPLAGE 156.000 exemplaren

© TON Magazine 2024 Via Bertha / SOOB

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/ of zijn partners.

TON wordt mede mogelijk gemaakt door