TON Magazine 109, AUG 2023

Rina rolt haar spieren

Biertankchauffeur Ellen

levert goudgele liters in Twente

Planners Lavinia, Deveny en Rianne

laten werk

soepel verlopen

Ode

Deze keer wil ik de dames eens in het zonnetje zetten die ook heel wat bergen werk verzetten. Dus vandaar een ode aan onze collega-vrouwen waarmee we naast elkaar over het asfalt sjouwen. Onze collega-dames, veelal ‘lady-truckers’ genoemd, zijn bij eenieder bekend en geroemd. Roze lampjes en een roze veiligheidsvest, ook nog een roze helm en ze voelen zich op hun best! Make-up spiegel altijd bij de hand, je moet toch een beetje mooi verschijnen bij de volgende klant. Nu hoor ik een paar dames mopperen, als ik die roze dingen begin te opperen. Ik weet ook wel, zo zijn ze lang niet allemaal, velen doen hun werk zonder dat roze kabaal. Gewoon rustig en anoniem, vormen ze samen met anderen een goed geolied team. Ze doen niet onder voor de heren, we kunnen allemaal even goed sturen, werken en inparkeren. Ze staan ook op voor dag en dauw drinken dan koffie van sterk tot aan lauw. Tuurlijk, ze missen misschien een keer de kracht van de man, gelukkig zijn er weinig zo verlegen dat ze daarom niet vragen kan. Ik vind het tof dat het aantal dames achter het stuur blijft groeien, er beginnen zich zelfs tv-programma’s mee te bemoeien. En al vinden we daar allemaal wat van, wat je er sowieso over zeggen kan is dat het mensen op het idee heeft gebracht om aan het werk te gaan als vervoerder van vracht. Meer dames op het gaspedaal, dát is toch het mooie positieve van dit verhaal. Dames, veel plezier weer vandaag achter het stuur. Rijd niet te hard want dat is veel te duur!

Erik Pathuis (42) uit Winschoten is vrachtwagenchauffeur bij Gebr. De Boer Transport in Oude Pekela. Hij combineert zijn werk met de functie van conciërge op het ROC Menso Alting Groningen.

PENSIOEN IN ZICHT

32

MEIDEN DIE RIJDEN

Tv-programma zorgt voor meer vrouwen in transport. Kim koos voor de vrachtwagen:

“Lekker, die vrijheid en je eigen kantoor op wielen waar niemand je lastigvalt of over je schouder meekijkt.”

PERSOONLIJK VERHAAL

GROEPSPORTRET

De macha’s van Mainfreight vertellen over hun vrachtteam.

“Samenwerken gaat beter als je leuke collega’s hebt.”

38

Gesprek over pensioen brengt ver-van-mijnbedshow dichterbij voor Rina (die nog elke dag bergen verzet). 18 26

Diana haalt het groot rijbewijs en eert daarmee haar broer die overleed bij de veerbootramp met de Estonia.

“Het transport is allang geen mannenwereld meer”

Berichten via mail en WhatsApp, rinkelende telefoons en spoedvragen van collega’s: werken als planner vraagt om flexibiliteit, focus en creativiteit. En dan is het ook nog handig als je een praatje en een grap kunt maken. Lavinia Kok, Deveny Egging en Rianne de Haan kozen voor een baan als planner. De drie jonge vrouwen zouden niets anders meer willen.

Duidelijk en direct

Maandagochtend. Het terrein van Bergnet staat vol auto’s die in het weekend zijn neergezet bij het bergingsbedrijf. Hoofdplanner Lavinia Kok is verantwoordelijk voor de transportplanning van de gestalde auto’s. Daarnaast stuurt ze de chauffeurs voor pechhulp of bergingswerkzaamheden aan. Dit doet zij voor de zes vestigingen van Bergnet. Een hectische baan waarin ze zich als een vis in het water voelt.

Voor ze bij Bergnet begint, is Lavinia drieënhalf jaar grondstewardess op Schiphol. “Het werk vond ik erg leuk en afwisselend: van het inchecken van passagiers tot het aankoppelen van de aviobrug (vliegtuigslurf).” Dan wordt het maart 2020. De coronamaatregelen leggen het vliegverkeer wereldwijd stil. “Ik zou een vast contract krijgen, maar door corona ging dat niet door. Gelukkig heb ik maar één maand thuisgezeten.” Lavinia’s moeder werkt bij een schadebedrijf en ziet een vacature voor assistent-planner bij Bergnet. Lavinia schrijft een brief en wordt uitgenodigd voor een gesprek met de teamleider. “Diezelfde middag werd ik gebeld voor een tweede gesprek met Nicole Vlaar, de eigenaar van Bergnet.”

ROOD KRUIS

De overstap van grondstewardess naar het werk bij Bergnet is groot. Lavinia gaat van een werkomgeving met vrouwen naar een werkomgeving met mannen. Van de toerismesector naar pech- en ongevallenhulp. Maar er zijn veel overeenkomsten: plannen van werkzaamheden, nauwkeurig werken, gefocust zijn, goed kunnen communiceren en met mensen kunnen omgaan. Lavinia gaat een paar keer mee met bergingsspecialisten. Ze wil weten wat de chauffeurs allemaal doen. Hoe een melding binnenkomt, met wat voor pech- en ongevallen ze te maken krijgen en hoe gevaarlijk het werk soms kan zijn. “Ik verbaas me erover hoeveel automobilisten gewoon op een rijbaan met een rood kruis rijden. Dat levert niet alleen gevaar op voor gestrande automobilisten, maar ook voor onze bergingschauffeurs.”

VEEL REGELS

Voor de meldkamer krijgt Lavinia een inwerkprogramma met afkortingen die worden gebruikt. Eerst luistert ze mee hoe collega-planners inkomende gesprekken voeren met particulieren, alarmcentrales, transportbedrijven en verzekeraars. “Het kostte mij ongeveer een jaar voor ik alle regels en opdrachtgevers uit mijn

hoofd kende.” In het bergingswerk zijn er veel regels, legt Lavinia uit. Dat heeft onder andere te maken met de voorwaarden en afspraken per verzekeraar, het verschil in hoofdwegennet en onderliggend wegennet en de opdeling van het wegennet in rayons. “Zo kan het voorkomen dat bij een aanrijding op het onderliggende wegennet wij de ene auto bergen en een collega-berger de andere auto meeneemt.”

HECTISCH WERK

Als één van de hoofdplanners afwezig is, krijgt Lavinia de vraag of ze niet opgeleid wil worden tot hoofdplanner. Dat wil ze wel. “Het is hectisch werk. Als er veel ongelukken en pechgevallen zijn, valt je transportplanning voor alle vestigingen in duigen. Ik moet zo’n vijftig chauffeurs in de gaten houden. Ik werk met drie computerschermen, een chatsysteem, WhatsApp en de telefoon. En in de meldkamer wordt ook nog van alles geroepen. In het begin kreeg ik er hoofdpijn van. Ik ben namelijk een perfectionist.”

DRIELADER

Lavinia is blij dat ze in coronatijd bij Bergnet is begonnen. In die tijd was er minder woon-werkverkeer en kon ze het werk van assistentplanner goed in de vingers krijgen. Daar heeft ze nu profijt van. “De chauffeurs hebben mij in Jip-en-Janneketaal veel uitgelegd over het werk. Ik weet nu dat er niet altijd drie auto’s op een drielader passen. Ik ken de chauffeurs en weet wie er na twee uur werk graag een bakkie wil. Of wie op welk moment wil eten. Dat plan ik allemaal in.” Terug naar Schiphol? Daar moet Lavinia niet aan denken. “Ik ben hier geen nummer. Het is een sociaal bedrijf dat goed is voor zijn medewerkers”. Over het werken met mannen is ze helder: je moet voor jezelf opkomen en duidelijk en direct zijn. “Als iemand te ver gaat, zeg ik er wat van. Maar dat gebeurt zelden. Onze chauffeurs zijn communicatief en sociaal sterk, dat moet wel in dit werk.”

Puzzelen en schuiven

Op het terrein van Kuypers Kessel liggen bergen zand, grind en steenslag. Alles komt uit eigen groeven. Kiepwagens rijden af en aan. Samen met drie collega’s is Deveny Egging verantwoordelijk voor de planning van het transport van de bouwgrondstoffen en voor het vervoer van schroot- en bulkgoederen en secundaire brandstoffen.

Sinds drieënhalf jaar werkt Deveny op de afdeling planning. In die tijd is ze opgeklommen van administratieve kracht naar assistentplanner. Als planner ben je een belangrijke schakel tussen klant, chauffeur en baas, vertelt Deveny. “Van alle kanten komt werk op je af. Bestellingen van klanten, mailtjes, telefoontjes, een chauffeur met pech. Daarnaast zijn er altijd administratieve werkzaamheden. Het is een uitdaging om te zorgen dat de planning klopt. En elk moment kan er iets tussenkomen, waardoor alles in het honderd loopt. Sommige transporten kennen geen uitstel. Dan is het puzzelen en schuiven om het voor elkaar te krijgen. Voor dit beroep moet je geen negen tot vijf-mentaliteit hebben. Ik ga pas naar huis als het werk klaar is.”

SCHOONHEIDSSPECIALISTE

Deveny komt bij Kuypers Kessel binnen als uitzendkracht voor ondersteuning van de administratie. Veel administratieve ervaring heeft ze niet met haar opleiding tot schoonheidsspecialiste. “Ik werkte hiervoor bij MS-mode als verkoopster. Mijn vader had een bouwbedrijf en ik hielp met het maken van offertes en facturen.” Ze heeft het administratieve werk al snel in de vingers. “Vijf jaar geleden werkten we nog met papieren facturen en vrachtbrieven. Zat ik samen met een collega vrachtbrieven te sorteren en handmatig te verwerken”. De omschakeling van papier naar digitaal is voor Deveny geen probleem. “Als je jong bent, leer je snel. Ik was heel enthousiast en vond alles leuk.”

SCREENSHOTS

Dat Deveny leergierig is en geen moeite heeft met het nieuwe digitale systeem, valt ook de directeur Transport & Logistiek en de afdeling planning op. “Tijdens mijn functioneringsgesprek kreeg ik de vraag of ik naar de planning wilde om de mannen administratief te ondersteunen. Ik zag het als een uitdaging.” De eerste paar maanden op de planning heeft Deveny het zwaar. “Er wordt altijd gezegd dat het lastig is om een planning te maken als je geen chauffeur

bent geweest. Ik weet niet of dat klopt, maar ik wilde het tegendeel bewijzen. Ik noteerde alles als mijn collega’s mij iets uitlegden. En ik maakte overal screenshots van. Als ik ’s avonds thuiskwam, vroeg ik me af hoe ik dit vol kon houden. Het werk is heel hectisch en je moet kunnen multitasken.”

STEENSLAG EN SCHROOT

Het werkgebied van Kuypers Kessel is de Benelux, Duitsland en Frankrijk. Dagelijks gaan er 43 wagens de weg op met grind, zand, steenslag, schroot en bulkgoederen. Als Deveny net op de afdeling planning werkt, gaat ze een paar keer mee met chauffeurs. Ze wil zien wat voor werk ze doen en hoe de groeves, laad- en loslocaties eruitzien. Hierdoor kan ze zich beter inleven hoe het werkt. “Door het meerijden begon het wel te kriebelen. Ik heb geen groot rijbewijs, maar soms lijkt me dat wel handig. Dan zou ik in drukke periodes bij kunnen springen. Want het transport is allang geen mannenwereld meer!”

UITLEG IN BOORDCOMPUTER

Deveny weet welke klanten dagelijks bellen om door te geven hoeveel zand of grind ze nodig hebben. Ook leert ze dat er bij het transport voor schrootwerk meer komt kijken. “Wij maken in ons systeem de CMR’s, begeleidingsbrieven en overige documenten die nodig zijn op laad- en losplaatsen. Voor de chauffeurs proberen wij het werk zo overzichtelijk mogelijk te houden. Dit doen we door een korte uitleg te geven die vervolgens in hun boordcomputer komt te staan. Voor het transport van bulkgoederen en secundaire brandstoffen hebben de chauffeurs veel vergunningen nodig. Regelmatig worden die vergunningen vernieuwd. Ik houd dat allemaal bij in ons systeem.” Contact met de chauffeurs is een belangrijk onderdeel van Deveny’s werk. “De chauffeurs weten dat ik met ze meedenk. Andersom denken ze ook mee met mij. Communicatie tussen planning en chauffeur is belangrijk.”

“Vraagt een klant naar de planner? Dan zeg ik: Daar spreek je mee .”

Op de afdeling planning veevoer bij AB Texel is Rianne de Haan bezig om het transport van rundveevoer en kunstmest in te plannen. “Plannen is puzzelen en zorgen dat iedereen tevreden is: chauffeur, klant en AB Texel. Ik moet snel kunnen schakelen en overzicht houden. Dat maakt dit werk leuk en afwisselend.”

Rianne heeft twee paarden die bij een boer staan. De agrarische sector ligt haar. “Met veevoer heb ik meer affiniteit dan bijvoorbeeld met meel.” Vanachter haar computerscherm stuurt Rianne samen met haar collega’s 28 auto’s aan die voor verschillende klanten rijden en 26 dedicated auto’s, die exclusief voor één klant rijden.

OP DE TANK

Zes maanden werkt Rianne nu op de afdeling veevoer. In totaal werken er negen planners op deze afdeling. Om het vak te leren kijkt ze de eerste tijd mee met haar collega’s. Al gauw werkt ze zelfstandig: “Dan leer ik sneller.” Omdat ze een perfectionist is en geen fout wil maken, schrijft ze alles op en vinkt ze taken af. Een ervaren planner vindt ze zichzelf nog niet. “Ik heb een jaar de tijd om het vak te leren. Het werk komt via veel verschillende kanalen binnen: mail, apps, teams, telefoon en via mijn collega’s op de afdeling. Ik krijg het nu een beetje in de vingers.” Ook rijdt ze af toe mee met chauffeurs. “Gisteren nog. Ik reed veertien uur mee en heb ook op de tank gestaan. Ik moet er niet aan denken om dat elke dag te doen. Voor de chauffeurs is dat gewoon onderdeel van hun werk.” Rianne vindt het belangrijk om te weten wat haar rijdende collega’s onderweg meemaken. “Meer inzicht in het werk is goed voor het onderlinge contact tussen planner en chauffeur. Ik zie ze niet als onze chauffeurs, maar als onze collega’s. Zonder deze collega’s kunnen wij ons werk niet doen.”

LIEFDE VOOR TRANSPORT

Voordat Rianne als planner bij AB Texel aan het werk gaat, heeft ze verschillende banen gehad. Haar eerste baan is stalmedewerker. Daarna werkt ze drie jaar voor een klein transportbedrijf als ondersteuning van de planning. “Daar is mijn liefde voor het transport ontstaan.” Na het transportbedrijf werkt ze vijf jaar op de

klantenafdeling en marketing van een ruitersportzaak. Op zoek naar een nieuwe uitdaging begint ze op de afdeling klantenservice van het UWV. “Het was emotioneel belastend werk. Ik heb heel veel ellendige verhalen gehoord. Na een half jaar ben ik daarom gestopt.” Rianne wil terug naar de transport- en chauffeurswereld. “Het contact met chauffeurs vond ik leuk. De afwisseling en de hectiek bij een transportbedrijf, daar hou ik van.” Twee ooms van Rianne werken voor AB Texel. Zo komt Rianne binnen op de afdeling planning. “Door mijn werk op de klantenservice ben ik gewend om duidelijk te communiceren, snel te schakelen en flexibel te zijn. Dat zijn eigenschappen die op de planning goed van pas komen.”

STOOM AFBLAZEN

Bij AB Texel is Rianne de enige vrouw op de afdeling planning veevoer. “Collega’s moesten aan me wennen. Ik hou van een praatje maken met chauffeurs en klanten. Als een chauffeur een rotdag heeft gehad, kan hij bij mij stoom afblazen. Dat is belangrijk, want de volgende dag gaat hij weer voor ons op pad. En dan moet de lucht geklaard zijn. Af en toe krijg ik een appje van een chauffeur waarin hij mij bedankt voor een leuke rit.” Ze krijgt weleens een telefoontje van een klant die naar een planner vraagt. “Ik zeg dan: daar spreek je mee. Soms herhalen ze zelfs hun vraag of ze een planner kunnen spreken. Ik sta daarboven. We leven in 2023 en niet meer in het jaar 1850, toen vrouwen thuiszaten.”

“Mijn werk is mijn hobby”, zegt bijna elke chauffeur. Maar voor sommigen is er meer. De één trekt tussen twee losadressen even snel de hardloopschoenen aan, de ander maakt in de vrije uren enorme Lego-bouwsels. De hobby van Rina Kirindongo is powerliften.

Power vrouw

Rina Kirindongo

Amsterdam werkt lange tijd als fotografe. Maar van trouwfotografie wordt ze niet gelukkig. Daarom kiest deze stoere dame twee jaar geleden voor een loopbaan in het transport. In haar vrije tijd staat chauffeur

Rina ook haar mannetje. Elke zaterdag ontspant ze tijdens het powerliften.

Hoe kwam je op het idee om chauffeur te worden?

“Ik vond het leuk om te werken als documentaire-fotograaf. Maar omdat ik daar niet veel mee verdiende, fotografeerde ik ook bruiloften. Dat vond ik verschrik kelijk! Toen mijn moeder drie jaar geleden overleed, wilde ik een baan met meer vrijheid. Voor mij betekent dat: buiten werken, de weg op. Via een uitzendbureau begon ik bij Peter Appel Transport. Ik heb ook nog een tijdje voor PostNL gewerkt, maar die bedrijfscultuur past niet bij me. Wel merk ik dat ik me helemaal thuis voel in de transportwereld. Op het moment dat ik aan het rijden ben, voel ik me helemaal zen.”

Waar werk je nu en hoe bevalt dat?

“Sinds februari 2023 werk ik bij H&S Group in Barneveld. Ik vervoer vloeibare levensmiddelen in tankcontainers. Het is een groot bedrijf, maar met een toegankelijke en warme sfeer. Ik rijd voor verschillende opdrachtgevers, vaak naar Duitsland en België. Het liefst blijf ik in Nederland, want hier ken ik beter de weg. Door de week overnacht ik altijd in mijn wagen. Dat heb ik eerst goed met mijn vriendin besproken, want ik ben nu alleen maar in de weekenden thuis. Ik zeg altijd: op het moment dat het een dingetje dreigt te worden tussen ons, stop ik er gelijk mee.

Maar toen ik haar leerde kennen, werkte ik overdag en zij in de nachtdienst. Toen zagen we elkaar ook alleen in het weekend. Elke avond beeldbellen we, om samen de dag door te nemen.”

Hoe is het om als vrouw in een mannenwereld

“Ik vind het leuk om met mannen te werken. Ik heb goede mensenkennis en zie wel of iemand openstaat voor een gesprek. Dat vind ik ook zo leuk aan dit werk. Je kunt alleen zijn, maar niet eenzaam. Ik kan mij afzonderen van iedereen, maar als ik contact wil met mensen kan dat ook. Eigenlijk voel ik me niet extra speciaal tussen de mannen. En er zijn

Heb je weleens te maken met vooroordelen?

“Nee, eigenlijk niet. Maar dat heeft misschien ook te maken met mijn instelling. Ik zoek altijd het positieve in iemand. Overal waar ik kom voor mijn werk, ben ik wel de enige donkere vrouw. Ik kom uit Curaçao en daar wordt dit echt als mannenwerk gezien. Toevallig zat er vandaag bij een klant een Afrikaanse dame achter de balie. Ze noemde me een ‘strong woman’ en vond het stoer wat ik doe. Maar dan denk ik: jij kunt het ook leren, het is echt niet zo speciaal!”

Je bent ook letterlijk een ‘strong woman’.

“Ha ha, mijn hobby is powerliften. Daar komt heel wat kracht bij kijken. In 2016 besloot ik te stoppen met roken en wilde ik gaan sporten. Ik eet onregelmatig en hou van zoetigheid. Dus ik moet oppassen dat ik niet dichtslib. Ik koos voor crossfit, een combinatie van fitness, atletiek en gymnastiek. Later ben ik gaan powerliften. Je begint dan met een lege stang. Ik doe er telkens vijf en daarna twee kilo per zijde bij. Mijn record is negentig kilo. Bij powerliften komt veel techniek kijken. Ik kan misschien wel beter tillen dan menig man,

hoewel mannen in de basis sterker zijn. Maar het is zeker niet alleen een hobby voor mannen. Bij ons in de sportschool traint de 76-jarige Ina. Ze is wereldkampioene in haar leeftijdsklasse en tilt 140 kilo!”

Wat voor gevoel geeft powerliften jou?

“Ik voel me sterk door deze hobby. Het is een goede uitlaatklep. De mensen op de sportschool zie ik elke zaterdag, het zijn mijn vrienden geworden. Als ik geen chauffeur was, zou ik mee willen doen aan wedstrijden powerliften. Maar die tijd heb ik nu niet. De werkweken van vijftig tot vijfenzestig uur vind ik soms wel pittig. Toch weet ik zeker: ik blijf in het transport. In de toekomst wil ik nog ADR rijden, of misschien mijn bus-rijbewijs halen. Dan heb ik zowat alle rijbewijzen die je kunt halen. Ik vind dat het nooit een excuus hoeft te zijn dat je vrouw bent. Als je iets wilt omdat je het leuk vindt, moet je er gewoon voor gaan. Dat doe ik in mijn werk en in mijn hobby. Vrouwen zien vaak te veel obstakels. Ga er gewoon voor en laat je niet tegenhouden door jezelf!”

rouwen kiezen

minder vaak

voor een baan in transport en logistiek. En dat mag best veranderen, vindt het TONpanel. Bijvoorbeeld door meer

reclame te maken om vrouwen enthousiast te maken.

Hiernaast zie je, dat vrouwen in de sector vooral werken in administratieve functies.

Het TON-panel gaf antwoord op de vraag: WERKEN ER VROUWEN IN JOUW BEDRIJF?

VROUW OP DE WERKVLOER

65% van de panelleden is het eens met de stelling:

WORDEN OM VROUWEN

TE MAKEN OM

Meer vrouwelijke chauffeurs in het bedrijf kan voordelen hebben. Maar de helft van de panelleden zegt stellig: het maakt niet uit of het werk wordt uitgevoerd door een man of een vrouw.

WELKE VOORDELEN HEEFT HET OM

CHAUFFEURS IN DIENST

JOUW BEDRIJF TE HEBBEN?

ADVIES AAN MIJN DOCHTER

Ruim een derde van de panelleden reageert positief op deze stelling:

MANNEN CULTUUR

Dat er weinig vrouwen in de sector werken, komt volgens de panelleden vooral doordat vrouwen niet weten welke mogelijkheden de sector biedt. Bij de overige antwoorden zeiden veel panelleden dat het werk lichamelijk zwaar is. Ook dat zou vrouwen kunnen afschrikken.

HOE KOMT HET DAT WEINIG VROUWEN IN DE SECTOR TRANSPORT EN LOGISTIEK WERKEN?

HAAN TJ E S GEDRAG

Als vrouw moet je wel je mannetje kunnen staan in de sector, vindt het panel. Zij reageerden op de vraag:

WAAR MOETEN VROUWEN DIE IN DE SECTOR (GAAN) WERKEN REKENING MEE HOUDEN?

47 %

adviseer ik daar nog eens over na te denken.

9 %

8 %

raad ik haar dat sterk af. houd ik mij op de vlakte.

36 %

raad ik dat haar aan dat te doen.

“Mijn broer zou

Ze wilde het als kind al, maar haar vader vond het niets voor een vrouw.

Diana Duijndam

stapt op haar

52ste tóch op de vrachtauto.

Aangemoedigd door haar man die al dertig jaar chauffeur is. Een verhaal over een lang

gekoesterde wens.

trots op me zijn”

De middag van het gesprek in Alblasserdam zijn Diana en haar man Stephan ’s nachts teruggekomen uit Trondheim. Ze hebben maar een paar uurtjes geslapen. “Alles zat tegen deze rit.” Diana is met Stephan mee geweest op een dubbelbemande rit met planten naar de Noorse plaats. Terug hebben ze mosselen geladen. Het is de tweede keer dat Diana in de vrachtauto van haar man heeft gereden, nadat ze in april haar groot rijbewijs heeft gehaald.

JONGSTE KIND

Diana is de jongste uit een Zeeuws gezin. Haar vader heeft het transportbedrijf De Klerk & Zn. opgericht. Hij en zijn oudste zoon rijden ook op de vrachtwagen. Diana wil dat van kleins af aan ook. Maar ze mag niet van haar vader. Diana: “Hij vond het niets voor vrouwen. Ik snap het wel. Vijfendertig jaar geleden moest je als chauffeur nog zelf je banden verwisselen. Nu bel je de garage. Er waren destijds ook nog nauwelijks accommodaties onderweg.”

MARINE

Diana kiest voor een baan bij de marine. “Dat vond mijn vader eerst geen goed idee. Toch liet ik me niet tegenhouden. Ik ben tien jaar bij de Nautische Dienst geweest. Dat is, net als het transport, een mannenwereld. Jammer genoeg werd mijn contract op mijn dertigste niet verlengd. Op zich niet erg, want ons eerste kind was op komst. Toen de kinderen wat groter waren, heb ik met veel plezier in het bedrijfsrestaurant van jachtbouwer Oceanco gewerkt in Alblasserdam. Het restaurant werd een tijdje geleden overgenomen en toen kwam Stephan met het idee dat ik mijn groot rijbewijs kon halen.”

GESLAAGD

“In april ben ik geslaagd”, vertelt Diana. “De opleiding heb ik zelf betaald. Als ik de opleiding intern bij een bedrijf zou doen, zit je vast aan die werkgever en kan ik bijvoorbeeld moeilijk ‘nee’ verkopen als ze me ’s nachts in willen zetten.” Ze heeft alle modules en de rijbewijzen C en CE binnen een half jaar gehaald. “De theorie vond ik pittig maar omdat ik het echt graag wil, is het gelukt. Na de vakantie ga ik bij een transportbedrijf in Alblasserdam aan de slag voor drie dagen per week.”

VERDRIETIGE AANLEIDING

“Ik zal voorlopig hoofdzakelijk binnenland rijden. Voor onze tweeling van zeventien kan ik nog niet heel lang van huis zijn. Het chauffeuren tijdens de rit naar Trondheim ging me goed af en het land is zo prachtig. We zijn allebei gek van Scandinavië. Onze jongste dochter hebben we de Finse naam Senni gegeven.”

Stephan en Diana kennen elkaar dik vijfentwintig jaar. Hun kennismaking had een verdrietige aanleiding. Stephan deelde namelijk een hut met de oudste broer van Diana op de Estonia, de veerboot die op 28 september 1994 zonk op de Oostzee en waarbij 852 mensen omkwamen. Ook Diana’s broer Tom. Stephan overleefde als enige Nederlander. Stephan ontmoet het gezin van Diana twee keer om te vertellen over zijn ervaringen. Diana kan hem wel wegkijken. Waarom heeft hij het overleefd en haar geliefde broer niet?

DIKKE MIK

Drie jaar later komen de vaders van Diana en Stephan elkaar als chauffeur weer tegen. Ze halen de banden aan en Stephan en Diana zien elkaar weer. Dit keer is het dikke mik. Stephan probeert Diana tijdens zijn ritten naar Rusland zoveel mogelijk te bellen. Al is dat vanuit dat land en in het tijdperk zonder mobieltjes nog een hele klus. Diana rijdt ook mee naar Rusland. Op de terugweg gaan ze samen naar de onthulling van het monument van de Estonia-ramp in Stockholm. Binnen een paar maanden wonen ze samen in Alblasserdam. In 1999 trouwen ze. Als ze kinderen krijgen, hebben ze dezelfde gedachte: ‘als het een jongen is, noemen we hem Tom’. Diana: “Het mooie is dat Tom na de vakantie start met MBO Transport & Logistiek. Hij wil ook op de vrachtwagen en het liefst naar het buitenland.”

TROTS

Diana heeft tijdens het meerijden met Stephan naar Scandinavië al een aantal keer op een veerboot overnacht. Ze is er niet bang voor. Stephan zelf ook niet meer. “Al blijft slecht weer een trigger”, zegt Diana. “In 2019, vijfentwintig jaar na de scheepsramp, zijn we met het hele gezin naar het Estonia-monument in Stockholm geweest. Alle namen van de slachtoffers staan daar op drie muren. Bij mijn broers naam hebben we een beertje gezet. Zijn bijnaam was Bruintje Beer. Ik denk dat hij heel trots op me zou zijn geweest dat ik nu ook op de vrachtwagen rijd.”

Diana Duijndam ∫ is 52 jaar ∫ woont in Alblasserdam ∫ heeft sinds april 2023 haar groot rijbewijs ∫ is getrouwd met Stephan (50) ∫ heeft drie kinderen: een dochter van 22 en een tweeling van 17 (jongen en meisje)

Geen zesjescultuur

Ze willen niets liever dan met een vrachtwagen de weg op: de meiden uit de klas van docente Nederlands Linda Willems. Op het Summa College Transport & Logistiek in Eindhoven komen ze, voordat ze hun diploma krijgen, nog één keer samen. Mét de vrachtwagen natuurlijk.

Zelf snapt docente en mentor Linda heel goed wat de dames zo aanspreekt aan het chauffeursvak. Na haar studie Logistiek Management zit ze zes jaar achter het stuur van een vrachtwagen. Via allerlei omzwervingen in het transport besluit ze vier jaar geleden om voor het onderwijs te kiezen. Nu begeleidt ze als mentor elk jaar één van de chauffeursklassen. “Er is zeker verschil tussen lesgeven aan meiden of aan jongens. Meiden zijn erg gefocust op het behalen van een goed resultaat. Ze gaan voor kwaliteit en zijn meer bezig met hun toekomst.”

Meiden Die Rijden

Toch is het niet één bepaald type dame dat kiest voor de BBL-opleiding Chauffeur Wegvervoer, vindt Linda. “Sommigen worden duidelijk beïnvloed door het tv-programma Meiden Die Rijden. En we zien regelmatig dat meiden kiezen om in de voetsporen van (groot) ouders te treden.” Zo is dat bijvoorbeeld bij Lianne. Haar opa, oom en stiefvader werkten jarenlang als chauffeur en ook haar broer koos een paar jaar geleden voor deze branche. “Daarom dacht ik: ik doe het gewoon! In deze meidenklas ben ik niet de enige vrouw, dat vind ik wel leuk. En onderweg kom je ook steeds meer vrouwelijke chauffeurs tegen.”

Spierballen

Of je als vrouwelijke chauffeur nu echt spierballen moet hebben, daar zijn de dames het over eens: niet harder, maar slimmer werken! “Soms kom je kracht tekort, maar dan verzin je een handigheidje om het toch voor elkaar te krijgen”, weet Linda. Neem nu Senna. Zij vervoert breedplaatvloeren en andere bouwmaterialen en geeft toe: je moet wel wat power hebben om de spanbanden aan te trekken. “Maar ik ga er gewoon aan hangen, dan zitten ze vast genoeg.” Ook Lianne heeft niet veel moeite met de fysieke kant van het werk. “Ik moet de pallets met bijvoorbeeld kleding, chocolade of hout zelf laden en lossen. Daar hoef je niet sterk voor te zijn, want ik kan gewoon de elektrische pompwagen gebruiken. Het is onzin dat vrouwen dit werk niet zouden kunnen.”

Extra diploma

Power hebben de meiden ook in figuurlijke zin. Zo vertelt Ashley over het vervoer van waardevolle goederen: “Het is een heel verantwoordelijke baan. Soms is het spannend om kostbare lading te vervoeren,

Lianne van der Pouw ∫ is 18 jaar ∫ woont in Veghel ∫ werkt bij Van der Sangen in Schijndel

Ashley van Wijnen ∫ is 28 jaar ∫ woont in Helmond ∫ werkt bij Verhoeven Logistics in Uden

maar de wagen kent de nodige veiligheidsmaatregelen.” Ashley is inmiddels helemaal thuis in het transportwereldje. In de meidenklas voelt ze zich, zeker in het begin, een vreemde eend in de bijt. “Dat komt omdat ik zo’n tien jaar ouder ben dan de rest. Mijn vader was chauffeur, maar ik heb het standaard patroon doorlopen van een opleiding die bij ‘de vrouw’ past: de kinderopvang. Toch merkte ik al snel dat het me niet lag. Omdat ik graag op de weg zit, dacht ik: waarom ook niet? Het kan me niet schelen wat mensen ervan vinden dat ik chauffeur ben, én het is weer een extra diploma erbij.”

Zure appel

Ook Anne is onderweg naar een extra diploma. Ze haalde het theoretische deel van haar opleiding, maar kan niet lessen voor haar CE-rijbewijs. “In december 2021 kreeg ik veel last van mijn heup. Na allerlei onderzoeken bleek dat ik scheurtjes en te veel kraakbeen in mijn beide heupen heb. Door behandelingen bij de fysio ging het wel weer wat beter. Dus begon ik toch aan de opleiding en werkte ik bij Van Dingenen Transport in Hapert. Totdat ik een pallet met mijn voet verschoof die zwaarder was dan ik dacht. Ik verdraaide mijn heup en de klachten werden steeds erger. In die tijd werd duidelijk: ik kan niet als chauffeur gaan werken.” Voor de 19-jarige is het een heel zure appel, want dit is wél haar droombaan. “Mijn oom werkt ook bij Van Dingenen en door het tv-programma Meiden Die Rijden werd ik nog enthousiaster. Ik vond mijn werk bij Van Dingenen

Anne Smets ∫ is 19 jaar ∫ woont in Bergeijk

∫ gaat een nieuwe opleiding volgen

zó leuk. Ik werkte in de loods, moest dozen sealen, laden en lossen en reed in een busje. Ik ging echt met een lach op mijn gezicht naar mijn werk.” Anne kiest noodgedwongen voor een andere opleiding: facilitair medewerker. “Het chauffeursvak is gewoonweg geen goede optie vanwege mijn klachten, jammer genoeg. Ik vond het heel lastig om dat te accepteren.”

Kilometers maken

Met het diploma op zak begint voor de andere meiden nu het werkende leven als chauffeur. Daar hebben ze allemaal hun eigen ideeën over. Voor Senna kunnen de vrachten niet groot, breed en zwaar genoeg zijn. “Het is de uitdaging om het steeds wat moeilijker voor mezelf te maken.” Ashley wil de komende jaren vooral veel kilometers maken. “Als ik aan het rijden ben, voel ik me heel vrij. Maar ik kan me voorstellen dat ik later

doorstroom naar een andere functie binnen het bedrijf. Ik heb astma, en op sommige dagen heb ik daar echt last van.” Voor Lianne lonkt ooit het buitenland. “Eerst wil ik verder groeien in het bedrijf waar ik nu werk. Laat mij eerst maar een paar jaar in Nederland rondrijden om ervaring op te doen!”

En zelfs Anne, die vanwege haar heupklachten haar plannen moet bijstellen, verwacht dat ze af en toe tóch in de cabine zit. “Mijn vriend, die ik hier op school heb leren kennen, is straks ook chauffeur. Dan kan ik met hem mee in de wagen!”

Traantje van geluk

Of de meiden last hebben van vooroordelen omdat ze vrouw zijn in deze ‘mannenwereld’? Soms wel, vertelt Ashley. “Ik zie steeds meer vrouwen in het transport, maar toch zie je bij sommige bedrijven wel de reactie ‘oh, het is een vrouw’. Of ze laten je extra lang wachten. Maar als het nodig is trek ik mijn mond wel open.” Senna: “Vriendinnen vinden het wel apart wat ik doe, maar ik vind het gewoon zo mooi, die wagens. Het is heerlijk om de hele week van huis weg te zijn, lekker kilometers te maken. Toen ik mijn CE haalde, heb ik een traantje van geluk weggepinkt.”

Senna Stienen ∫ is 19 jaar ∫ woont in Weert ∫ werkt bij Hoefnagels in Weert

Linda Willems ∫ is 34 jaar ∫ woont in Sint-Oedenrode ∫ werkt bij Summa College

Hoe is het garantieloon geregeld als je parttime werkt?

Het garantieloon betekent, dat je recht hebt op uitbetaling van je loon over de uren per week die in je contract staan. Maar als je minder of meer uren werkt dan vermeld staan in je contract, hoe is dat dan geregeld met bijvoorbeeld overuren of opbouw van pensioen? Je leest de antwoorden op drie veel gestelde vragen.

Overuren uitbetalen om een tekort aan uren op te vullen – mag dat?

Een chauffeur heeft een contract van 40 uur per week en wil minder dagen gaan werken. Hij heeft afgesproken om de ene week vier en de andere week vijf dagen te werken. In de vierdaagse werkweek is er minder tijd beschikbaar om te werken, en dat is nadelig voor de werkgever. Want die moet nog steeds zijn loon van 40 uur per week (in minder dagen) garanderen. De werkgever gebruikt in de vierdaagse werkweek overuren uit de week waarin hij vijf dagen werkt om het tekort in de week met vier dagen op te vullen. Mag dat?

Nee, de werkgever mag geen uren verrekenen tussen weken. Hij mag ook geen 130%-uren inzetten om 100%-uren te compenseren. In dit geval was het beter geweest om met de werknemer afspraken te maken over een lager garantieloon, dat bijvoorbeeld gebaseerd is op 38 uur per week.

Meer werken dan in je contract staat – welke uren gelden voor je pensioenopbouw?

Een chauffeur heeft een contract voor 32 uur, maar werkt altijd meer dan 40 uur per week. Zijn werkgever zegt dat zijn pensioenopbouw gebaseerd is op die 32 contracturen en niet op de daadwerkelijk gewerkte uren. Klopt dat?

De werkgever moet bij het pensioenfonds de meeruren opgeven. In dit geval gaat het om de gewerkte uren tussen

32 en 40 uur (en de uren boven de 40 uur). Overuren tellen tot 364 uur per jaar mee voor de pensioenopbouw. Er mag geen verschil zijn tussen een werknemer die een contract van 40 uur heeft en een werknemer met een contract van 32 uur die altijd 40 uur (of meer) werkt. Dat geldt voor pensioenopbouw, maar ook voor de hoogte van het vakantiegeld en het aantal vakantiedagen.

Meer werken dan in je contract staat – geldt voor de overuren een toeslag van 30%?

Een werknemer heeft een contract van 36 uur per week. Maar hij werkt regelmatig 40 uur tussen maandag en vrijdag. Tellen de extra uren als overuren, waarvoor een toeslag geldt van 30%?

Nee, het zijn geen overuren die voor 130% worden uitbetaald. Overuren zijn alle gewerkte uren tussen maandag en vrijdag die boven de 40 uur uitkomen. Als de extra uren van deze werknemer meetellen als overuren, dan zou hij meer verdienen als zijn collega die een contract van 40 uur heeft en ook 40 uur werkt.

Vragen over de cao? Bel dan tijdens kantooruren gratis met de Stichting VNB op 0800-0225022. Kijk op caonaleving.nl of mail naar transport@fnv.nl

Vracht vooruit met

Je moet het samen doen. Dat gaat gemakkelijker als je goede collega’s hebt en de sfeer prettig is. Bij de wereldwijd gevestigde logistiek

dienstverlener Mainfreight maken 592 vrouwen deel uit van de bijna 1800 medewerkers. De vrouwelijke chauffeurs van de locatie

’s-Heerenberg vormen een team dat spreekt over respect, waardering en vrijheid.

trotse vrouwen

Achterste rij v.l.n.r.: Britt Mennink, Anne Westerveld, Marjel Rutgers, Marloes Wissink, Maaike Schellevis, Lenny van der Ent, Marion Boere

Voorste rij v.l.n.r.: Stephanie Giesen, Maren van Uhm, Corine Evers, Margo van Kooten, Inge Colenbrander, Sylvana Verheijen, Regina Riggeling

Inge

Colenbrander

20 jaar

1½ jaar chauffeur woont in Varsseveld

Sylvana Verheijen

26 jaar

2 jaar chauffeur woont in Velp

Veel complimentjes

Sylvana: “Ik rijd nu twee jaar op de bakwagen en vind het heerlijk. Ik woon alleen en mijn vriend, ook chauffeur, woont in Rotterdam. We zien elkaar elk weekend en elke vrijdag stap ik bij hem in de vrachtwagen om mee te rijden. Vooral de vrijheid is fijn. Onderweg krijg je als vrouw veel complimentjes. Vaak krijg ik te horen ‘hé lieveling, jij bent mijn favoriet.’ Een keertje is dat leuk maar het moet niet te vaak gebeuren. Ik heb voor de Vrienden van Amstel Live een keer spullen naar Ahoy in Rotterdam gereden. Een hele leuke ervaring.”

Een meid die komt lossen

Inge: “Van kleins af aan vind ik het chauffeursvak mooi. Ik ben ook vaak mee geweest op de vrachtwagen. Ik woon thuis bij mijn moeder en zus. Het is vooral de omgeving Utrecht waar ik stukgoed aflever. Als vrouw krijg ik leuke opmerkingen. Ik merk dat mensen het leuk vinden als er een meid komt lossen. Je krijgt meteen koffie aangeboden!”

Mainfreight Nederland telt 1799 werknemers van wie 592 vrouw zijn. Daarvan werken er 24 als chauffeur, 281 in het warehouse/crossdock, 18 in de kantine en 269 in overige rollen zoals onder andere freight-coördinator, planner en IT’er.

De kick van het grote

Marjel: “Ik heb recreatie gestudeerd maar dat beviel niet. Via mijn stiefvader kwam ik in contact met het transport. Met dagen van twaalf uur is het soms wel lastig in mijn eentje, maar ik heb twee katten waarbij het leuk thuiskomen is. Vooral de vrijheid van het rijden vind ik heerlijk. En dat grote van de vrachtwagen geeft me een kick. Ik rijd vaak complete vrachten omdat ik dat rustiger vind. De toekomst? Ik bekijk het van dag tot dag. En ondanks dat Mainfreight een heel groot bedrijf is, ben je geen nummer. Dat vind ik heel belangrijk.”

Dankbaar werk

Stephanie: “Ik ben begonnen in de zorg, maar toen ik zwanger werd en er eigenlijk een opleiding bij moest doen, leek me dat lastig met een kind. Mijn toenmalige vriend werkte hier en zo ben ik erin gerold. Ik werk drie dagen per week en dan is mijn kind bij zijn vader. Ik vind het heel dankbaar werk en ik maak eigenlijk geen vervelende dingen mee. ‘s Morgens rijd ik een volle trailer naar Waddinxveen en van daaruit laad ik weer op diverse adressen. Ik wil dit werk graag blijven doen en vooral bij deze werkgever, omdat je altijd met de planners kunt overleggen.”

Pure ontspanning

Corine: “Ik wilde altijd al chauffeur worden. Vroeger telden mijn zusje en broertjes de gekleurde personenauto’s en ik de vrachtwagens. Ik houd van die enorme auto die je achter je hebt en het leuke contact bij de klanten. Ik rijd stukgoed met de combi. Er zijn niet veel vrouwen hier die dat doen. Het rijden vind ik pure ontspanning. Sinds een jaar rijd ik een bodedienst naar Amsterdam. Ik moet om half vier van huis. Ik dacht dat ik dat niet zou trekken, maar ‘s nachts rijden is heerlijk! Mijn man heb ik hier leren kennen. Het is prima te regelen met het gezin.”

Grote trailer inparkeren

Anne: “Mijn hele familie zit in het transport. De grote trailer inparkeren vind ik makkelijker dan mijn eigen auto. Je moet jezelf blijven uitdagen en niet te bang zijn. Ik denk dat ik dit werk nog heel lang blijf doen. Elke dag weer andere mensen zien en nieuwe wegen leren kennen. Internationaal? Ik zie mezelf als vrouw nog niet zo snel op een parking overnachten. Dat voelt niet fijn. Al kan ik op locaties van Mainfreight slapen. Ik wil best naar Duitsland rijden, maar kom graag elke avond weer thuis.”

5 jaar chauffeur woont in Gendringen

Anne Westerveld 26 jaar

5 jaar chauffeur woont in Aalten

Stephanie Giesen

jaar 1 kind van 8 7 jaar chauffeur woont in ’s-Heerenberg

Corine Evers 40 jaar

2 kinderen van 7 en 9 22 jaar chauffeur woont in Gendringen

Maaike Schellevis

26 jaar

bijna 1 jaar chauffeur woont in Doetinchem

Geen machocultuur

Maaike: “Na mijn studie mediavormgeving kreeg ik het benauwd van de gedachte om elke dag achter een beeldscherm te zitten. Door documentaires als Mighty Truckers en Meiden Die Rijden kwam ik op het idee chauffeur te worden. De vrijheid en de afwisseling trekken me. En ik zie dingen van de wereld. Ik rijd met de bakwagen vier dagen van twaalf uur. Als het vanwege files richting de vijftien uur gaat, vind ik het wel zwaar. Door een goede taakverdeling thuis werkt dat. Ik voel me erg welkom hier. Er is geen machocultuur en geen verschil met leidinggevenden.”

Lenny van der Ent

58 jaar

3 zoons van 21, 27 en 29

1 jaar chauffeur woont in Gaanderen

Autorijden als hobby

Marion Boere

55 jaar

1 zoon van 19

bijna ½ jaar chauffeur woont in ‘s-Heerenberg

Lenny: “Ik ben 21 jaar gastouder geweest. Na mijn scheiding in 2015 moest ik op zoek naar een hoger inkomen. Ik heb jaren op de taxi gereden. Toen ik mijn zoon hielp met zijn vrachtwagen-theorie, kreeg ik zelf de smaak pakken. Maar zie op mijn leeftijd maar eens een bedrijf te vinden voor de praktijkervaring. Gelukkig lukte dat bij Mainfreight. Autorijden was altijd al een hobby van me. Het geeft me een gevoel van trots als ik toch maar mooi wegrijd van een heel moeilijk bereikbare klant.”

Marloes Wissink

21 jaar

2 ½ jaar chauffeur woont in Doetinchem

Koeien en kalfjes

Marion: “Mijn carrière begon als internationaal planner bij een transportbedrijf. Daarna werkte ik dertien jaar in de thuiszorg. Toen de bureaucratie de overhand kreeg, stapte ik over naar het transport. Eindelijk heb ik mijn grote droom waargemaakt: het groot rijbewijs halen. De theorie vond ik pittig, maar het is gelukt. Ik zit echt op mijn plek. Ondanks het respectloze gedrag van veel andere verkeersdeelnemers. Ik kom regelmatig bij boerderijen waar ik chemicaliën breng voor de melkrobot. Even heerlijk kroelen met de koeien en kalfjes.”

33 jaar

12 jaar chauffeur woont in ’s-Heerenberg

Altijd gereedschap bij me

Marloes: “Mensen vinden het altijd bijzonder als een vrouw met een combi de aanhanger meteen de eerste keer voor het dock krijgt. Vervelende opmerkingen krijg ik amper en anders heb ik mijn woordje wel klaar. Ik ben opgeleid tot vrachtwagenmonteur. Uiteindelijk vind ik het rijden veel leuker. Vooral de vrijheid is heerlijk. Of ik voordeel heb van mijn monteurservaring? Ik heb wel altijd gereedschap bij me. Vaak wordt het tóch de werkplaats. Voor de toekomst lijkt internationaal transport me gaaf of misschien ook wel speciaal transport, maar dat doet Mainfreight nog niet.”

In beeld bij Mocromaffia

Maren: “Mijn vader werkt ook bij Mainfreight en ik ging vaak met hem mee. Ik denk dat in ’s-Heerenberg de helft van de mensen bij Mainfreight werkt. Als je na je werk in de supermarkt komt, zie je een hoop blauwe werktenues. Ik rijd vier dagen per week en deel vaak met mijn vader een route als hij op vakantie is of een dag vrij heeft. Voor de opnames van de serie Mocromaffia ben ik samen met een collega met een vrachtwagen vol licht, geluid en camera’s naar Spanje gereden. We zijn bij de opnames gebleven en kwamen ook nog in beeld. Prachtige ervaring!”

Maren van Uhm

“Meer in het moment leven”

Het duurt nog ruim tien jaar voor ze haar AOW krijgt. Rina Hoekstra was pensioen altijd ‘iets in de verre toekomst’. Maar nu komt het dichterbij:

Rina is van vele markten thuis. Zo rijdt ze elke zondag een rit voor Simon Loos en werkt ze 32 uur per week bij Scania in Joure. Haar functie is Service Advisor. Dat houdt in dat ze de reparatie en het onderhoud aan vrachtauto’s coördineert en met klanten overlegt. Samen met een collega stuurt ze de monteurs in de garage aan en houdt ze de personeelsplanning bij. Hiervoor werkte Rina 28 jaar bij de Rabobank. En samen met haar man is ze sinds 2017 vrijwilliger bij het Team Logistiek van de Alpe d’HuZes. In een colonne met ruim dertig vrachtwagens vervoert ze alles wat nodig is naar de alp en weer terug.

GEZELLIG MEERIJDEN

Vrachtwagens spelen een grote rol in het gezin Hoekstra. Man Siep is chauffeur bij Simon Loos en de twee oudste zonen hebben ook hun groot rijbewijs. De vader van Rina was chauffeur en haar moeder haalde haar groot rijbewijs om af en toe gezellig mee te rijden met haar man. Voor Rina zelf is het rijden “een uit de hand gelopen hobby die ook nog geld oplevert.” Fulltime chauffeur wil ze niet zijn. “Ik zou het klantencontact te veel missen. Juist de combinatie van alles trekt me aan. Rijden is voor mij nu puur ontspanning.”

ALTIJD MAAR WERKEN

Het duurt nog even, maar de AOW-leeftijd voor Rina en Siep komt dichterbij. “Siep kreeg drieënhalf jaar geleden prostaatkanker. Het gaat nu gelukkig goed met hem, maar we willen wel meer in het moment gaan leven. Want waarvoor zijn we anders nu zo

ze wil tegelijkertijd met haar twee jaar oudere echtgenoot met pensioen. Ze vraagt tips aan de pensioenconsulent van Pensioenfonds Vervoer.

hard aan het werk? Het is altijd maar werken-werken.” Rina wil daarom gelijk met Siep met pensioen. Ze is dan 65 en een half jaar.

Wat gaan de harde werkers doen als ze met pensioen zijn? Rina: “Veel boeken lezen en weekendjes weg. De elektrische fiets achter op de auto en gáán. Meer tijd hebben voor elkaar, zeker nu we met onze neus op de feiten worden gedrukt. Het leven is zo betrekkelijk.”

AANVULLING

Rina legt haar wens voor aan pensioenconsulent Ben Kerkhof van Pensioenfonds Vervoer.

Ben vertelt haar dat ze zelf kan beslissen wanneer ze met pensioen gaat. “Op pfvervoer.nl kun je een pensioenplan maken.” Ben laat het Rina zien op de laptop. Als ze haar pensioen in wil laten gaan zodra Siep AOW krijgt, heeft Rina nog geen AOW. Dat krijgt ze pas als ze 67 jaar en drie maanden is. Hierdoor heeft ze de

eerste periode – tot ze AOW krijgt – een lager inkomen. Maar daar is een mouw aan te passen. Ben: “Je kunt je pensioen aanvullen totdat je AOW krijgt. Je betaalt de aanvulling met een deel van je eigen pensioen. Je pensioen van Pensioenfonds Vervoer is daardoor iets lager als je eenmaal AOW krijgt. Maar bij elkaar is het dan vaak nog steeds hoog genoeg. De AOW is op dit moment ruim 900 euro. In je pensioenplan kun je zelf stoeien met de hoogte van de aanvulling. Je ziet meteen welke bedragen je ontvangt.”

EXTRA PENSIOEN

In het pensioenplan dat Ben met Rina maakt, staat ook welk bedrag Siep krijgt als Rina overlijdt. Ben: “Dat partnerpensioen kun je omzetten in een hoger pensioen voor jezelf. Als je al het partnerpensioen omzet, krijg jij extra pensioen erbij, maar jouw partner niets als je overlijdt. Je partner moet daarom meetekenen als je deze keuze maakt.” Ben zet het partnerpensioen op nul. Dat scheelt Rina een paar tientjes in haar pensioen. Rina komt zo uit op zo’n 1.500 euro netto per maand in haar pensioenplan. “Dat ik het partnerpensioen zo kan omzetten, is wel mooi. Daar ga ik over nadenken. Belangrijk is wel dat Siep goed kan rondkomen als ik overlijd. En Siep profiteert er natuurlijk ook van als ik extra pensioen krijg.” Tegen die tijd ontvangt Rina ook pensioen van de Rabobank en van het Pensioenfonds Metaal en Techniek dat ze nu opbouwt bij Scania. Haar pensioen bij Pensioenfonds Vervoer is de kleinste pot. En haar man bouwt natuurlijk zijn eigen pensioen op. “Al met al hebben we genoeg als we met pensioen gaan.”

Rina Hoekstra-Zuidema ∫ is 56 jaar ∫ woont in Haskerhorne ∫ werkt bij Simon Loos ∫ is getrouwd met Siep (58 jaar) ∫ drie zonen van 28, 25 en 22 jaar

∫ krijgt AOW in november 2034

WAARDEOVERDRACHT

Het opgebouwde pensioen bij de Rabobank wordt soms verhoogd, zoals ook Pensioenfonds Vervoer dat doet. Rina kan het opgebouwde bedrag dat bij Rabobank Pensioenfonds staat over laten zetten naar Pensioenfonds Vervoer

als ze dat wil. Ben: “Op pfvervoer.nl staat onder het kopje ‘downloads’ het formulier ‘waardeoverdracht vrijblijvende offerte’. Als je dat invult, vragen wij de waarde van jouw pensioen bij Rabobank Pensioenfonds op. Als het pensioenfonds de waardeoverdracht toestaat, maakt Pensioenfonds Vervoer een offerte. Het bedrag dat je erbij krijgt aan opgebouwd pensioen kan hoger of lager uitvallen dan wat je had staan bij Rabobank Pensioenfonds. Dat komt doordat regelingen

Pensioenplan maken

verschillen. Kijk goed naar wat er allemaal geregeld is en de financiële gezondheid van een pensioenfonds Je beslist vervolgens

GEWOON DE BERG OP

zelf of je de waarde van je pensioen over laat zetten of niet.” Rina: “Ik wil die offerte wel aanvragen en kijken wat eruit komt.”

Op www.pfvervoer.nl kun je een pensioenplan maken. Je krijgt meteen de bedragen te zien die daarbij horen. Je ziet ook hoe hoog het partnerpensioen is voor je partner als jij overlijdt. Als je geen partner hebt, wordt het partnerpensioen omgezet in extra pensioen voor jouzelf.

Hoe maak je dit plan?

Op de site vul je je DigiD in. Daarna krijg je een overzicht met je opgebouwde pensioen, je AOW-leeftijd en het netto pensioen dat je per maand krijgt vanaf je AOW-leeftijd. De AOW-leeftijd staat voor de komende vijf jaar vast, daarna kan die (iets) omhooggaan. Het moment waarop je je pensioen laat ingaan, kies je zelf. Dat kan al vóór je AOW krijgt, vanaf je 55e

Tot haar pensioen blijft Rina bij Scania werken. Het liefst drie dagen in plaats van vier. Daarnaast blijft ze met veel liefde haar zondagse rit maken. Vaak rijdt Siep met een Simon Loos-vrachtwagen achter haar. Rina voorop, want ze houdt niet van volgen. Samen staan ze voor deze rit op om 00.15 zaterdagnacht. Om 01.30 uur laden ze bij Smeding Groenten en Fruit in Sint Annaparochie. Lossen doen ze tussen vijf en zes ’s ochtends in Rotterdam. Het mooie van het rijden vindt Rina de verantwoording voor het grote materiaal en het manoeuvreren met de vrachtwagen. “Zoals in juni bij de Alpe d’HuZes. De allereerste keer waren we met twee vrouwelijke chauffeurs tussen de mannen. Onderaan de alp krijg je volop adviezen. Superlief van die mannen. Maar we rijden als vrouwen gewoon die berg met alle bochten op. Staan we daarboven tussen al die kerels en zeggen tegen elkaar: ‘Yes! We hebben het gedaan!’”

Niet volgen, maar voorop rijden

Kom naar een instapdag in een voetbalstadion en rijd mee op de vrachtwagen!

Tijdens de ikwordvrachtwagenchauffeur-instapdag kun je ervaren hoe het is om in een vrachtwagen te rijden. Ook kun je er in gesprek gaan met werkgevers en een adviseur van STL.

Dinsdag 19 september

Rotterdam (Spartastadion ‘Het Kasteel’)

Donderdag 28 september

Almelo (Erve Asito – Heracles)

Donderdag 5 oktober

Breda (Rat Verlegh Stadion – NAC)

Scan de code voor meer informatie en aanmelding

Ladies Night: hoe is het om vrachtwagenchauffeur te zijn?

Ben jij een vrouw en wil je een inkijkje in het beroep van vrachtwagenchauffeur? Kom dan naar de Ladies Night op 19 oktober in Stadion Galgenwaard te Utrecht. Hier ga je in gesprek met vrouwen die al chauffeur zijn en met toekomstige werkgevers. Ook kun je je rijvaardigheid testen met een vrachtwagensimulator. En natuurlijk mag je zelf in een lesvrachtwagen rijden. Meld je snel aan voor deze unieke kans!

Scan de code voor meer informatie en aanmelding

Training preventiemedewerker

Ben je aangesteld als preventiemedewerker? Of wil je jouw taken als preventiemedewerker nog beter uitvoeren? Volg dan deze online training van STL!

Scan de code voor meer informatie en aanmelding

Wereldhavendagen in Rotterdam

Beleef de transport en logistiek tijdens de wereldhavendagen met spectaculaire shows, bijzondere schepen en spannende excursies. Ontdek carrièremogelijkheden tijdens deze dagen in Rotterdam!

Data: 1, 2 en 3 september

Scan de code voor meer informatie

Meer weten ? kijk op www.stl.nl

MEIDEN DIE RIJDEN

“Tegen meiden chauffeur worden, zeg ik:

Google je op het tv-programma ‘Meiden Die Rijden’, dan krijg je te lezen:

‘We volgen vrouwen die hun meisjesdroom hebben waargemaakt en vrachtwagenchauffeur zijn geworden. Het zijn stoere meiden die zich staande houden in een wereld die door mannen wordt gedomineerd.’

Kim Schilder is één van de veertien meiden uit het eerste seizoen van Meiden Die Rijden (2021). TON stelt Kim vijf vragen.

Hoe verliepen de opnames van Meiden Die Rijden?

die willen

“De redactie van het programma heeft me gevonden omdat ik ooit heb meegedaan aan First Dates. Mijn naam en beroep stonden in een database. Toen werd ik benaderd of ik mee wilde doen. Ik vond het hartstikke leuk om mee te maken. De filmploeg is een dag met mij mee geweest. Ik zat toen in het bloementransport en dan moet je op tijd op veilingen zijn. Ik werkte gewoon door. Dat was wennen voor de filmploeg: ik had geen tijd om een shot drie keer over te doen. Ongeveer een jaar na de opnamen kwam het programma op tv. Samen met een vriendin heb ik in een deuk gelegen toen ik mezelf terugzag. Na de uitzending ontplofte mijn mailbox. Laatst op straat werd ik nog herkend: “Hé, jij hebt toch meegedaan aan Meiden Die Rijden? Dat vind ik leuk.”

Op de vrachtwagen – is dat een meisjesdroom die waarheid is geworden?

“Toen ik klein was, droomde ik er niet van om chauffeur te worden. Ik deed een opleiding in de detailhandel en ben verkoopster bij Hunkemöller geweest. Daarna reed ik als koerier met een busje auto-onderdelen naar garages. Dat rijden en het contact met klanten vond ik leuk. Eén van mijn vriendinnen is chauffeur. In 2018 ben ik met haar een dag op pad geweest. Ik was direct verkocht. Wat een lel van een ding heb je dan onder je kont. Daarna heb ik op een open dag van een rijschool een half uur in een vrachtwagen gereden. Dat was zo gaaf. Ik wist direct dat ik chauffeur wilde worden. Lekker, die vrijheid en je eigen kantoor op wielen waar niemand je lastigvalt of over je schouder meekijkt.”

Wat heb je ondernomen om je rijbewijzen te halen?

“Zelf je rijbewijzen C en CE halen is erg duur. Het kost al snel achttot tienduizend euro. Ik heb bij een transportbedrijf in de buurt gesolliciteerd, een STL-leerbedrijf. Ik had alleen mijn B-rijbewijs en wilde daar mijn C en CE halen. Op een instapdag moest ik een aantal testen doen zoals rekenen en Nederlandse taal. Ook je reactie-

Kim Schilder is 26 jaar woont in Berkhout is 4 jaar chauffeur woont samen met vlogger en chauffeur Martijn Kuypers

vermogen wordt getest. En natuurlijk maakte ik een ritje in de wagen. Diezelfde dag kreeg ik groen licht en mocht ik beginnen met de theorie. Daarna heb ik twintig uur in één week les gehad voor ik de eerste keer opging. Voor mijn bakwagen ben ik een keer gezakt. Mijn CE heb ik wel in één keer gehaald en dat vond ik toch een stuk moeilijker. Het mooie is dat ik ook direct een baangarantie voor een jaar had bij het transportbedrijf. Het halen van mijn rijbewijzen kostte mij haast niets.”

Hoe is het voor jou om te werken in een mannenwereld?

“Daar ben ik aan gewend. Mijn vaders hobby is stockcar-races kijken. Ik was

drie maanden toen hij me voor het eerst meenam naar een race. Alles wat herrie maakt vind ik mooi. Autosport is een mannenwereld waarin ik mij helemaal thuis voel. Ik kom niet uit een transportfamilie, maar mijn opa was wel vrachtwagenchauffeur. Supertrots was hij op mij. Hij is inmiddels overleden. Gelukkig heeft mijn opa mij nog wel gezien met mijn wagen.

Ik merk dat er steeds meer vrouwen op de wagen komen. Misschien heeft Meiden Die Rijden daaraan meegewerkt. In het bloementransport zie ik ook steeds meer vrouwen achter het stuur. Tegen meiden die chauffeur willen worden zeg ik: doen! Ga naar een instapdag van STL en volg

je droom. Bij twijfel, gewoon doen. Er zijn zoveel takken van transport, er is voor elk wat wils! Het is lang niet altijd zwaar werk.”

Wat doe je op dit moment?

“Ik zit nu in de ziektewet. In februari kreeg ik een ontsteking aan mijn evenwichtsorgaan. Twee weken heb ik op bed gelegen, want als ik bewoog werd ik erg duizelig en moest ik overgeven. Het gaat nu gelukkig weer goed met me. Ik ben op dit moment rustig aan het zoeken naar een nieuwe baan die beter bij mij past. Ik heb in de bloemen-, winkeldistributie en de gewone distributie gewerkt. Het liefst zou ik nu AGF rijden. Het werken met verse producten die van het land komen vind ik mooi. Je komt dan op boerenerven en het rijden op kleine landweggetjes vind ik leuk. Ik heb een hekel aan wachten. Zeecontainers vervoeren is niets voor mij. Laat mij maar manoeuvreren met dat grote ding en lekker fysiek bezig zijn.”

Scan de code en lees meer over de STL instapdagen.

Nieuwe pensioenwet

denk mee?jij

Vanaf 1 juli dit jaar is er een nieuwe wet met regels voor pensioen. Door die wet gaat ook de pensioenregeling van Pensioenfonds Vervoer in de toekomst veranderen. Heb je een vraag of opmerking over de nieuwe afspraken? Laat dat ons weten via de mail!

Afspraken over jouw pensioen

Werkgevers en werknemers in de vervoerssectoren hebben

afspraken over je pensioen gemaakt. Die afspraken gaan over verschillende dingen. Denk aan de inleg voor je pensioen die jij en je werkgever betalen (de premie). Ook zijn er afspraken gemaakt over wat er voor jou en je partner geregeld is. En er zijn afspraken over een reserve. De reserve kan het pensioenfonds gebruiken om te voorkomen dat de pensioenen van de mensen die recht op pensioen hebben, omlaag gaan.

Wat is de volgende stap?

De leden van de werkgevers- en werknemersorganisaties hebben ingestemd met de afspraken. Het pensioenfonds bekijkt nu of het de afspraken kan uitvoeren en of ze zo eerlijk mogelijk zijn voor iedereen. Het is niet de bedoeling dat bepaalde groepen er veel voorof nadeel van hebben vergeleken met andere.

Denk jij met ons mee?

Alle afspraken staan op de website van Pensioenfonds Vervoer. Bekijk hier de samenvatting

Heb je een vraag over de afspraken? Of vind je dat het pensioenfonds ergens rekening mee moet houden? Dan kun je dat laten weten aan Pensioenfonds Vervoer. Stuur voor 15 september een mail naar pensioen@pfvervoer.nl met jouw opmerkingen.

Heb jij vragen over je pensioen?

Kom dan naar een chauffeurscafédag!

Tussen 15:00 en 19:00 uur staan de pensioenconsulenten

Ben Kerkhof, Michael Bührs en Richard Dudink van Pensioenfonds Vervoer voor je klaar om al je vragen over jouw pensioen te beantwoorden. Als er tijd genoeg is, kunnen de pensioenconsulenten zelfs een berekening voor je maken. Wil je dat? Neem dan ook je DigiD en wachtwoord mee.

Kom gerust langs, een afspraak maken is niet nodig! De volgende chauffeurscafédag is op:

Donderdag 19 oktober 2023

Café Restaurant Treurenburg

Treurenburg 1

5221 CD ‘s-Hertogenbosch

Ben Kerkhof

Michael Bührs

Richard Dudink

Koningin

Bier wordt sinds de jaren negentig niet meer alleen vervoerd in fusten. Grote cafés, restaurants, sport kantines en festivals

hebben gekoelde tankinstallaties, die door rondrijdende tankbierwagens worden bijgevuld.

Ellen Scholte op Reimer is de eerste en tot nu toe enige vrouwelijke tankbierchauffeur van Nederland.

Ze rijdt twee dagen in de week voor Grolsch.

van de Zwarte Cross

Ellen Scholte op Reimer is 52 jaar woont in Sint Isidorushoeve sinds 1,5 jaar tankbierchauffeur bij Bolk Transport uit Almelo

De oude MAN klaarmaken voor vertrek

Elke dag tussen 4.00 en 6.00 uur vertrekken de tankbierchauffeurs bij de brouwerij in Enschede. De tankwagens zijn de avond daarvoor gevuld met het goudgele gerstenat. Tienduizend liter bier verdwijnt in de tank. Voor vertrek wordt eerst bier teruggeleverd aan de brouwerij. Ellen pompt zo’n zeventig liter bier uit haar slang. “Er mag geen oud bier meer in de slang zitten”, legt ze uit. Met een fles desinfectiealcohol spuit ze de aansluiting schoon. Dan is het tijd om te vertrekken.

De oude tankwagen van Ellen is een van de laatste bakwagens van Grolsch. “Op deze oude MAN kan ik vertrouwen. Over vier weken is de apk verlopen en dan gaat -ie eruit. Dat is jammer. Het is een fijne wagen. Hij heeft mij door een heel verdrietige periode gesleept, na het overlijden van mijn man.

Vrijdag 6.00 uur

Grote Markt, Enschede

Vandaag heeft Ellen tien adressen waar ze bier gaat leveren. De eerste zijn op de Grote Markt in Enschede. “De cafés liggen dicht bij elkaar, soms zit er maar een paar meter tussen. Veel kilometers maak ik vandaag niet. Mijn collega’s houden ervan om lange ritten te maken. Ik heb geen zitvlees. Urenlang achter het stuur is niets voor mij.”

Het eerste adres is Paddy’s. In een nauw straatje achter de Grote Markt parkeert Ellen haar wagen strak tegen de muur. Zo kunnen voetgangers en fietsers er nog langs. “We hebben geluk. Meestal staat dit straatje vol met vuilcontainers en fietsen. Die moet ik dan eerst verplaatsen.”

Als tankbierchauffeur moet je een goede conditie hebben. De meeste biertanks staan in krappe kelders. Dat betekent heel veel keren de trap op en af en zeulen met een dikke blauwe slang. Ellen weet van elk café waar de tanks staan. Bij Paddy’s groet ze de eigenaar en loopt direct een oude uitgeholde houten trap af naar de ruimte waar de tanks staan. Daar checkt ze wat er moet gebeuren.

Ellen rolt eerst de elektriciteitskabel uit. Daarna zeult ze de dikke slang door de steeg het trapgat af tot ze bij de tank is. Geroutineerd trekt ze de oude liner, een luchtdichte plastic zak met nog een restant pils, uit de tank. De installatie wordt schoongesprayd en de druk van de tank gehaald. Daarna legt ze voorzichtig een nieuwe liner op de bodem van de tank. Vervolgens sluit ze de slang aan en loopt weer de trap op. Ze voert op de display op haar tankwagen het aantal liters in. Per minuut wordt zo’n 120 liter gelost. Binnen no time is de klus geklaard. Opruimen, klep dicht, de vrachtbrief laten tekenen en door.

Vrijdag 11.00 uur

Voor Ellen zijn haar collega’s goud waard. “Ze hebben mij het vak geleerd. We staan altijd voor elkaar klaar. Als we ergens voor de eerste keer gaan lossen, maken we een instructiefilmpje met onze telefoons. Zo komen collega’s niet voor verrassingen te staan. Onze planner Roel Groenenberg van Grolsch is een topper. Hij weet alles van onze klanten. Hij vertelt bijvoorbeeld hoe je het best kunt aanrijden: op het adres staat altijd de voorkant van het café en meestal moeten we aan de achterkant lossen. Hij weet ook waar in het café de tanks staan en wat voor bijzonderheden er zijn. Als ik iets niet weet, bel ik Roel.”

Ook haar collega’s zijn blij met Ellen. Ze zijn supertrots: “Zij is de eerste en enige vrouwelijke tankbierchauffeur in Nederland. Onze concurrent heeft geen vrouw die voor ze rijdt.”

6.000 liter voor een feestzaal

Ellen rijdt de stad uit richting Oldenzaal. Ze houdt ervan om stevig door te rijden. In hotel Ter Stege staan de biertanks achter de feestzaal: de bierslang haalt het maar net. Het zijn zes 1.000-litertanks. “Met carnaval gaan die er met gemak doorheen”, lacht Ellen.

Met applaus binnengehaald

Ellen geniet van haar werk: het rijden, de beweging en vooral het contact met de klanten. “Ik ken ze allemaal. Bij de een krijg ik altijd een bakkie. En de ander vraagt of ik al gegeten heb en geeft me een lekker broodje.” Het leukste dat ze heeft meegemaakt is het leveren van bier op de Zwarte Cross. Ze kwam in de avond aanrijden, vertelt ze: “Het bier was bijna op. Dat kan natuurlijk niet op zo’n enorm festival. Ik kwam tienduizend liter bier bezorgen. Toen ik het terrein opreed, werd ik met applaus binnengehaald. Ik voelde me de koningin van de Zwarte Cross”.

“Onze planner is een topper”

“Dit is mijn bootcamp”

Na Paddy’s volgen er nog vier adressen op de Grote Markt. Behendig stuurt Ellen haar tankbierwagen het plein op. De handelingen die Ellen verricht zijn elke keer hetzelfde, alleen de locaties verschillen. “Met dit werk krijg ik voldoende beweging. Naar de sportschool hoef ik niet, mijn bootcamp heb ik hier. Voor ik een tank gevuld heb, ben ik al zo’n vijf keer de trap op en af geweest.”

Eerste rijles op haar 49e

Ellen werkt pas een paar jaar als vrachtwagenchauffeur. Het beroep stond jarenlang op haar bucketlist. Ze behaalde na de middelbare school een diploma in de zorg: haar ouders vonden vrachtwagenchauffeur een mannenberoep.

Als ze 49 jaar is, betaalt ze uit eigen zak haar rijlessen. De eerste rijles krijgt ze van haar moeder. Na het halen van haar CE-rijbewijs gaat ze bij Bolk Transport aan de slag als tankbierchauffeur. “Ik wil niet meer weg, hier wil ik een jubileum halen!”

Naast haar werk als chauffeur runt Ellen in Sint Isidorushoeve een boerenbedrijf met caravanstalling. Dat doet ze samen met haar drie kinderen. Haar twee oudste kinderen werken daarnaast ook in het transport: haar zoon is ADR-vrachtwagenchauffeur en haar dochter is rijinstructeur en vrachtwagenchauffeur. De jongste zoon start na de zomer met de opleiding logistiek.

Sportkantine in Lonneker

Vrijdag 13.00 uur

Na Oldenzaal rijdt Ellen naar Lonneker om bier te bezorgen bij een sportkantine. Het is een van haar favoriete adressen: “Hier werken mensen met een beperking van de Twentse Zorgcentra. Esmeralda staat mij elke vrijdag op te wachten en helpt me dan met het laden van de tanks. Ik word altijd blij als ik hier aan het lossen ben.” Na de sportkantine heeft Ellen nog twee adressen en dan is Twente dit weekend voorzien van bier.

PUZZEL

Horizontaal 1. tak van sport; 7. brug over een weg; 12. schapenhaar; 13. rivier in Nederland; 14. keukenmeester; 15. verbrandingsrest; 17. deel van gelaat; 19. lastdier; 21. onmeetbaar getal; 22. gevangen verblijf; 24. vocht verliezen of verdorren; 27. schoonmaakmiddel; 28. land in Azië; 30. jongensnaam; 31. hoofddeksel; 32. militair hoofddeksel; 33. insect; 35. oproerkraaier; 37. Erasmus Universiteit Rotterdam (afk.); 38. raamspijl; 41. vochtig koud; 42. uitvinder van de gloeilamp; 44. plaats in Gelderland; 46. huisplooi bij bovenbeen; 47. bakplaats; 48. arbeidsloon; 49. steenvrucht; 50. gat in een vestingmuur; 52. keur op elektrische apparaten (afk.); 54. grote vrucht; 56. deel van de mond; 58. garage voor trams; 61. dun en mager; 62. plaats in Limburg; 64. zwarte kleverige stof; 65. kunstgreep; 67. vrouwtjes kip; 68. tijdperk; 70. naam van een zigeunervolk; 72. Duitse tv-zender; 73. overheidsheffing; 76. een vent van niets; 77. lidwoord; 78. dapper persoon; 79. rivier in Spanje; 81. muzieknoot; 82. slaapplaats; 83. spoorstaven; 84. alleenstaande minderjarige asielzoeker (afk.); 86. kuststreek in Zuid-Frankrijk; 87. Italiaanse landstreek.

Verticaal 1. voorjaarsbloem; 2. windrichting (afk.); 3. Spaanse edelman; 4. verlegen; 5. zangvogel; 6. zijrivier van de Donau; 7. kwajongen; 8. plaats in Duitsland; 9. roeipen; 10. klein kind; 11. sporten om fit te blijven; 16. sociaal economische raad (afk.) 18. nachtroofvogel; 20. duw of por; 21. anticonceptiemiddel; 23. boeddhistische monnik; 25. schilderslinnen; 26. Duits automerk; 27. dichtregel; 29. oud beroep; 32. woonvertrek; 34. duivenhok; 36. tegelijk met twee partners gehuwd zijn; 37. plaats in Gelderland; 39. theatershow; 40. plaats in Duitsland; 42. partij in een rechtsgeding; 43. uitgestorven wild rund; 45. handbagage; 46. streling met de tong; 51. opstootje; 53. harde klap; 54. stierenvechter; 55. chanson; 56. rivier in Rusland; 57. plezier; 59. christelijke omroep (afk.); 60. uitstalraam in een winkel; 62. aanstonds (gauw); 63. droefgeestig en somber; 66. Zweedse munt; 67. onderwereld; 69. meisjesnaam; 71. schimmelachtige reuk; 73. smekend verzoek; 74. zonder geluid; 75. doorschijnend hard materiaal; 78. natuurgebied; 80. Academisch Medisch Centrum (afk.); 82. besloten vennootschap (afk.); 85. rivier in Noord-Brabant.

Vul de oplossing in op tonmagazine.nl Doe dat vóór 12 september 2023. TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winnen.

Oplossing puzzel in TON 108: heftruck-certificaat

De 5 winnaars van een VVV Cadeaukaart zijn: Marco van de Wetering uit Wilsum

Roy Strating uit Assen

Lahcen Bendahman uit Heerenveen

Eric Meulen uit Weert

Barend van Kooten uit Zwijndrecht

Met de VVV Cadeaukaart kies je zelf je favoriete cadeau. Je kunt de kaart gebruiken in winkels en in webwinkels. En je betaalt er ook een deel van je dagje uit mee.

VRAGEN? VRAGEN!

Vragen over je werk, je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON heeft niet alle antwoorden.

Deze organisaties in het beroepsgoederenvervoer wél!

088 25 96 111 info@stlwerkt.nl stl.nl

Bij Sectorinstituut Transport en Logistiek kun je terecht voor: een passende baan of een leerwerkplek, een leven lang leren, gezond en veilig werken en verzuim voorkomen, functiewaardering.

0800 02 25 022 caonaleving.nl

Vragen over rechten en plichten in de transportsector?

Leeft je werkgever de cao goed na?

Wat zijn de regels voor loonberekening?

Wat te doen als je een boete krijgt?

CAONALEVING.NL

VNB heeft ook een handige Looncheck App, waarmee je je loon kunt berekenen. Kijk op de website.

088 33 22 999 (0,0 cent per minuut) pfvervoer.nl

Hoe zit het met je pensioen?

Kun je je pensioen eerder in laten gaan?

Mag je werken als je met pensioen bent?

Wat zijn de gevolgen van een scheiding voor je pensioen?

0800 02 25 022

fnv.nl

030 75 11 007

cnvvakmensen.nl

088 45 67 567

tln.nl

Transport en Logistiek Nederland

COLOFON

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport & Logistiek, en CNV Vakmensen.

UITGEVER en REDACTIE Via Bertha, Vondellaan 156, 3521 GH Utrecht, 06 38 07 67 51, info@tonmagazine.nl

REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VVT

MET BIJDRAGEN VAN Gerrit Jan van Barneveld, Daphne Doemges-Engelen, Annet Koops, Olga Leever, Harry Linker, Frank de Man, Carien Neeleman, Erik Pathuis, Shamrock, Ingrid Timmermans en Eric Vocking

FOTOGRAFIE Marco Hofsté, Annelies van ’t Hul, Ruud Jonkers, Harry Linker en Shutterstock

ONTWERP en OPMAAK Via Bertha, Utrecht

DRUK Habo da Costa, Vianen

WEBSITE tonmagazine.nl

FACEBOOK facebook.com/magazineton

ISSN 1871-1790

TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd. Je gegevens worden niet aan derden verstrekt. Deelnemers in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd.

Meer informatie pfvervoer.nl/privacybeleid ADRESWIJZIGINGEN hoef je niet aan TON door te geven. TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mail naar info@tonmagazine.nl

OPLAGE 161.500 exemplaren

© TON Magazine 2023 Via Bertha / SOOB

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/ of zijn partners.

0345 516 993

verticaaltransport.nl

Vereniging Verticaal Transport

TON wordt mede mogelijk gemaakt door