TON Magazine 108, JUN 2023

Oude bekende

Eind december kreeg ik ineens een appje van hem. Hoe het met mij ging en of hij geld kon storten voor de kerstpakketten-actie die ik met vrienden organiseerde. Mijn oud-collega Aijolt.

Tjonge, dat was lang geleden. In 2008 is hij bij mijn toenmalige werkgever Huisman Transport in Veendam weggegaan. En toch is dit één van de collega’s die ik nooit zal vergeten. Sterker nog, zijn naam komt zo nu en dan nog voorbij aan onze keukentafel. In 2007 heeft hij er namelijk voor gezorgd dat wij een gigantische limousine voor onze deur hadden staan van Stichting Make A Wish Nederland. Om onze dochter Rashella de dag van haar leven te bezorgen nadat er kanker bij haar was geconstateerd. Toen we na een geweldige dag in de dierentuin onze tuin binnenstapten, bleek die te zijn omgebouwd tot een prachtige speeltuin. Met hulp van de collega’s van Huisman.

Inmiddels zit Aijolt al zo’n 15 jaar in de Rijdende Melk Ontvangst. Dat lijkt me een interessante tak van transport. Heel wat anders dan ik gewend ben. En omdat ik het leuk vind om alles uit te proberen, nodigde Aijolt mij uit om mee te gaan op een rit. Dus zat ik een dag later naast hem in de auto. Na een bak koffie bij de firma Baas stapten we in de truck en gingen onderweg naar de eerste boerderij. Tussen het bijpraten door hebben we twee boerderijen geladen en de melk naar de melkfabriek in Bedum gebracht. Met alle uitleg over de knopjes, koppelingen en het nemen van monsters, was het een zeer leerzame rit. Een mens is nooit te oud! Bovenal was het een te korte rit, want Aijolt en ik zijn nog lang niet uitgepraat. Wordt vervolgd dus. En voor wie het wil weten: Rashella is inmiddels negentien (sprak de trotse vader).

Erik Pathuis (42) uit Winschoten is vrachtwagenchauffeur bij Gebr. De Boer Transport in Oude Pekela. Hij combineert zijn werk met de functie van conciërge op het ROC Menso Alting Groningen.

De talenten van 2023 4

Op de cover: Remco en corona 12

Nascholing Code 95 15

“Welcome in my Scania-Paradise!” 18

TON-panel 21

Strip 24

Cao-vraag 25

Groepsportret Chris koeriers 26

Pensioen zonder partner 32

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst 36

Tips om te leren 39

Agenda 41

Fotoreportage industriële verhuizing 42

Puzzel 50

Adressen en colofon 51

26

Kriskras door de regio Reeuwijk met Chris Koeriersdiensten. Koeriers en pakketbezorgers werken graag bij Chris. Wim de Lange is gepensioneerd, maar rijdt nog regelmatig zijn ritjes: “Ik laat Chris niet vallen.”

GROEPSPORTRET CHRIS KOERIERS

Eind juni worden de beste praktijkopleider en het beste leerbedrijf gekozen uit drie genomineerden. De kanshebbers stellen zich voor.

DE BESTE LEERBEDRIJVEN

36 21

ZONDER PARTNER

Guus Beuting zou deze maand 25 jaar op de vrachtwagen zitten. In februari 2023 krijgt hij te horen dat hij kanker heeft. Drie weken later sterft hij. Gelukkig kan, nog net voor zijn overlijden, een hoger partnerpensioen geregeld worden voor echtgenote Annerose.

TON PANEL

Wil je verder komen in je werk, dan moet je af en toe een opleiding of cursus doen.

De talenten van 2023

Ze zijn gemotiveerd, leergierig en weten wat ze willen: een baan in het transport en de logistiek. Ook dit jaar waren er weer verkiezingen voor STL Talent Logistiek en Talent Transport.

Dit zijn de winnaars!

De categorieën STL Transport Talent en STL Logistiek Talent zijn er voor veelbelovende BBL’ers. Uit de aanmeldingen worden per categorie drie jonge BBL’ers genomineerd. De winnaars worden bepaald aan de hand van checklists die zijn ingevuld door de praktijkbegeleider, de mentor en de adviseur BBL.

STL Talenten Transport 1 Jelte Veldkamp ∫ Van Berkel Logistics

Wat je doet, moet je goed doen

Containers staan hoog opgestapeld op het terrein van Inland

Terminal Cuijk. Vrachtwagens rijden af en aan. Behendig rijdt Jelte Veldkamp op een grote reachstacker. Hij werkt sinds september bij Van Berkel Logistics. Eerst korte tijd in de loods. Na het halen van zijn tractorrijbewijs is het tijd voor het echte werk. Bij Van Berkel mogen leerlingen met een T-rijbewijs op de terminaltrekker werken. Jelte heeft ook een reachstacker-cursus gevolgd, waardoor hij nu op dit grote en zware voertuig containers verplaatst en stapelt. Voor Jelte is dát de reden waarom hij hier in de leer is: heel veel zélf mogen doen! “Ik mocht in de eerste week al meerijden

op een reachstacker. Omdat ik het zo leuk vond, lieten mijn collega’s me op het terrein oefenen. Daardoor zien ze wat ik in mijn mars heb en mag ik steeds meer zelf doen.”

Machtig gevoel

“De eerste keer dat ik met een terminaltrekker een container wegbracht was erg leuk. Het geeft een machtig gevoel, want je rijdt wel met een container van zo’n 25 ton over de openbare weg. Ik rijd door het hele havengebied en ook naar Haps en Heijnen. Plaatsen zo’n negentien kilometer hiervandaan. Het contact met klanten vind ik leuk en leerzaam. Het meeste werk is het verplaatsen van containers. Ik doe hier al veel ervaring op met sturen en manoeuvreren. Dat is dadelijk een voordeel als ik opga voor B-rijbewijs. Eind juni heb ik dat. Ik heb alle vertrouwen.”

Mooie zonsopgangen

Met leren en naar school gaan heeft Jelte geen probleem. “Een dagje naar school is ook rust, want hier op het werk is het aanpoten. School moet, maar ik vind het ook gezellig en leerzaam om met klasgenoten ervaringen uit te wisselen. Hoe ik leer? Gewoon de lesstof lezen en veel oefententamens maken. Dan lukt het wel. En voor Code 95 neem ik gewoon de tijd.” Het is Jeltes droom om internationaal te rijden. Het liefst op Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk en Italië. “Ik houd van vroeg opstaan, van mooie zonsopgangen en bergen. Het lijkt mij een uitdaging om daar te rijden. En natuurlijk de vrijheid van het chauffeursbestaan.” En over tien jaar? “Misschien ben ik dan eigen rijder. Of ik word vrachtwagenmonteur en rijd nog twee dagen op de vrachtwagen.”

Uit het STL-rapport

“Jelte is een uitmuntende leerling-werknemer. Hij is gemotiveerd en heeft zich in korte tijd goed ingewerkt. Door zijn betrokkenheid en inzet heeft hij alle mogelijkheden gekregen om kennis te maken met allerlei zware machines op de container-terminal. Zijn inzet wordt erg gewaardeerd.”

Jelte Veldkamp

Veldkamp uit Grave

is 17 jaar

werkt bij Inland Terminal Cuijk, onderdeel van Van Berkel Logistics ∫ BBL-opleiding Chauffeur Wegvervoer ∫ 1ste jaars ROC Nijmegen

Schenker

Een te mooie kans om te laten lopen

Rick van Zon is niet van plan weer een opleiding te gaan doen als hij bij DB Schenker op gesprek komt voor de vacature voor bakwagenchauffeur B-rijbewijs. Daar zien ze in hem wel een echte vrachtwagenchauffeur. En dus krijgt Rick het advies om de BBL-opleiding Chauffeur Wegvervoer te volgen. Na overleg met zijn vriendin, besluit hij om de bouw toch te verruilen voor de schoolbanken. Want wat is nu twee jaar school op een heel werkleven?

Oefenexamens

Het is zijn derde opleiding sinds de middelbare school. Als zestienjarige begint hij op de VEVA, een vooropleiding voor defensiepersoneel. Daar komt hij erachter dat hij niet op uitzending wil. Maar waar Rick aan begint, dat maakt hij af. Op zijn twintigste begint hij aan een opleiding timmerman. “Met positief resultaat. Ik heb twee jaar gewerkt voor een baas, restauratiewerk. Mooi, maar heel zwaar voor mijn lijf. Ik heb altijd geroepen dat als de bouw te zwaar zou worden, ik de weg op wilde als chauffeur. Dus dit is een logische stap.” Terug in de schoolbanken is wennen voor Rick. “Maar deze kans is te mooi om te laten lopen. En gelukkig leer ik snel. Ik maak veel oefenexamens en dan kijk ik wat ik fout gedaan heb. Voor Code 95 heb ik mijn praktijk al gehaald. Nu alleen nog twee theorie-examens. Dat gaat lukken.”

Coördinator

Rick begint in oktober 2022 eerst in de loods. Als hij na twee maanden het aan- en afdocken van trailers in de vingers heeft, gaat hij aan de slag als rangeerder. Bij DB Schenker zien ze wat hij kan en zo wordt hij in januari coördinator rangeerder. “Ik verdeel nu het werk voor de dag- en avondploeg. Het is verantwoordelijk werk. Ik werk met een fijne ploeg met medewerkers van verschillende leeftijden uit verschillende landen. Toen ik hier begon was mijn Engels niet zo goed, maar nu spreek ik het vloeiend.”

Rick van Zon

Binnenkort gaat Rick op voor zijn praktijkexamen CE. Als alles volgens plan verloopt, zit hij in augustus op de wagen. Daar kijkt hij naar uit. Voor Rick is het duidelijk: chauffeur is zijn beroep. Over tien jaar zit hij nog op de wagen. “Afwisseling houdt mij scherp. Daarom past dit vak bij mij.”

Uit het STL-rapport

“Rick is een enthousiaste teamplayer, klantgericht en past zich gemakkelijk aan aan verschillende situaties en personen. Hij is een slimme jongen met een duidelijk doel voor ogen: chauffeur worden. Hij is buitengewoon gemotiveerd. Rick is iemand waar elk transportbedrijf er wel veertig van in dienst wil hebben.”

Rick van Zon uit Tilburg ∫ is 27 jaar ∫ werkt bij DB Schenker in Tilburg ∫ BBL-opleiding Chauffeur Wegvervoer 1ste jaars ∫ ROC Tilburg locatie Stappegoor

Dat rijbewijs komt er hoe dan ook

In het gebouw van Smartwares in Tilburg heeft GVT/ID Logistics een afdeling die de warehousing en crossdocking van Smartwares verzorgt. Jamie Picot werkt hier in het warehouse. Sinds kort hoeft hij niet meer naar school. In anderhalf jaar tijd heeft hij alle vakken goed doorlopen en gehaald. Zijn B-rijbewijs had hij op zijn zeventiende al binnen. Ook de theorie voor zijn C-rijbewijs heeft hij in de pocket.

Te voorzichtig

Helaas is het praktijkexamen een struikelblok voor de BBL-leerling. “Ik ben vier keer gezakt. Drie dagen na mijn achttiende verjaardag had ik mijn eerste praktijkexamen. De week voor mijn examen heb ik vier volle lesdagen op de vrachtwagen gehad. Dat was te weinig. Ik doe op mijn stageplek ook te weinig rijervaring op. De laatste keer dat ik op moest, ging alles goed, maar volgens mijn instructeur rijd ik te voorzichtig. Ik geef de moed niet op. Dat rijbewijs komt er hoe dan ook.”

Na het halen van zijn B-rijbewijs rijdt Jamie twee maanden op een busje. Dat vindt hij prachtig mooi. Omdat de verwachting is dat Jamie slaagt voor zijn C, neemt ID Logistics al iemand aan voor het werk op de bus. Dat is pech voor Jamie, want nu werkt hij weer in het warehouse. Maar de ervaring die hij met crossdocking opdoet, ziet hij niet als verspilde tijd. Als chauffeur is het ook belangrijk om te weten hoe het er in een warehouse aan toe gaat en hoe een vrachtwagen geladen hoort te zijn, vindt hij.

Oefententamens

Alle theorie-examens voor zijn B- en C-rijbewijzen haalde hij in één keer. “Vroeger vond ik leren lastig. Ik nam er de tijd niet voor. Voor mijn theorie-examens kreeg ik elke keer één hele week les. Na elke lesdag dook ik ’s avonds in de boeken en maakte ik veel oefententamens. Dat werkt bij mij beter dan elke week een uurtje les.”

Het liefst blijft Jamie werken bij zijn leerbedrijf als hij zijn vrachtwagenrijbewijs heeft. “Ik wil graag in de distributie. Gewoon met een trekker-oplegger op pad. Ik ben graag elke avond thuis. Misschien wil ik ooit nog op het buitenland gaan rijden, maar eerst wil ik in Nederland ervaring opdoen.”

Uit het STL-rapport

“Jamie is een enorm gedreven leerling die goed zijn best doet op het leerbedrijf en op het ROC. Hij is erg leergierig en betrokken. Jamie werkt goed samen, zijn opdrachten zijn prima verzorgd. Hij is een jongen die van ver is gekomen en tijdens deze opleiding echt reuzensprongen heeft gemaakt.”

Jamie Picot

Jamie Picot uit Tilburg ∫ is 18 jaar

werkt bij GVT Transport & Logistics B.V/ID Logistics in Tilburg

BLL-opleiding Chauffeur Wegvervoer 2de jaars ROC Tilburg

Als iets een stuur heeft, ben ik blij

week al een heftruck onder mijn kont. Dat heftruckcertificaat had ik al gehaald via STL.”

Dat ze nu eerst een opleiding voor logistiek medewerker volgt, ziet ze als een voordeel. “Ik weet nu hoe pallets goed geseald en geladen moeten worden. Als het niet goed gedaan is, is de kans groot dat de lading door je wagen vliegt als je hard remt.”

Annick Mangelaars

Tractorrijbewijs

Leren vindt ze geen probleem. “Ik schrijf samenvattingen van de lesstof en die lees ik dan door. En als ik iets niet begrijp, kan ik mijn collega’s om hulp en uitleg vragen. Als ik volgend schooljaar met mijn BBL-opleiding Chauffeur Wegvervoer begin, zal ik wel wat meer in de boeken moeten duiken.”

In de maanden dat ze stageloopt heeft Annick haar papieren voor de heftruck, de reachtruck en de hoogwerker gehaald. In juli hoopt ze haar tractorrijbewijs te halen. Dan mag ze met de terminaltrekker van het terrein af om naar klanten te gaan. Daar kijkt ze naar uit. In augustus gaat ze afrijden voor haar B-rijbewijs.

Opa’s kleine meisje

Annick weet precies wat ze wil: chauffeur worden. Maar ze is nog te jong om aan de opleiding voor chauffeur te beginnen. Daarom kiest ze voor de BBL-opleiding Logistiek Medewerker. Want hoe meer je weet over logistiek, hoe beter voorbereid je als chauffeur aan de slag kan, vindt Annick.

Rondje meerijden

Annick is zo gemotiveerd, dat ze twee maanden eerder begint met stagelopen bij H.Essers in Bergen op Zoom. “Ik ben een ochtendmens en dat is een pre als je kiest voor het chauffeursvak.” Annick kiest bewust voor het leerbedrijf H.Essers. “Op een open dag ben ik hier met mijn moeder geweest. Ik mocht toen een rondje meerijden op een terminaltrekker. Superleuk. Als iets een stuur heeft, dan ben ik blij. Toen ik hier kwam werken, kreeg ik de eerste

De logistieke opleiding is voor haar een opstapje naar het echte werk als chauffeur. “Ik wil graag een Volvo als eigen wagen. Dat zijn de mooiste. Op het spatbord komt dan de tekst Opa’s kleine meisje. Mijn opa is mijn grote voorbeeld. Hij is ook mijn grootste fan. Hij gaat zeker een keer mee als ik de weg op ga.” Haar droom is internationaal rijden of exceptioneel vervoer. “Als het maar groot, lang en breed is. Het liefst zou ik op Noorwegen willen rijden met een dieplader.”

Uit het STL-rapport

“Annick werkt bijna volledig zelfstandig. Voor zo'n jonge leerling is dat een enorme prestatie. Ze is vlot van begrip, regisseert haar eigen leerproces, kijkt kritisch naar leerstof, gaat goed om met eventuele kritiek, is weerbaar en communiceert op een hoger niveau. Geweldige aanwinst.”

Annick Mangelaars uit Hoogerheide ∫ is 17 jaar ∫ werkt bij H.Essers in Bergen op Zoom ∫ BBL-opleiding Logistiek Medewerker bij Curio Bergen op Zoom

Praktijk is altijd leuker dan school

Met zijn BBL-opleiding Logistiek Medewerker is Quinn bijna klaar. Hij maakt zich geen zorgen: hij heeft al een dikke tien binnen voor het praktijkexamen. Quinn werkt nu bijna een jaar bij logistiek dienstverlener Zijderlaan. Sinds drie maanden is hij rangeerder. In een pendelvrachtwagen brengt hij vier keer per dag koekmix, rozijnen, chocolade en karamel naar de koekjesfabriek in de buurt.

De vrachtwagen met oplegger is omgebouwd naar een landbouwvoertuig. “De eerste keer dat ik met de pendelwagen op de openbare weg reed, was spannend. Het is een echte vrachtwagen. Bij de koekjesfabriek moet ik achteruit de poort in en dan aandocken. In het begin moest ik wel een paar keer steken, nu draai ik er mijn hand niet meer voor om.”

Vroeg opstaan

Quinn wil net als zijn vader vrachtwagenchauffeur worden. Als kleine jongen ging hij vaak met zijn vader mee. “Dan moest ik om half vier mijn bed uit en waren we samen tot zeven uur ’s avonds aan het werk. Met vroeg opstaan heb ik geen probleem. Dat hoort erbij.” Omdat Quinn nog te jong is voor de BBL-opleiding Chauffeur Wegvervoer, start hij in juli 2022 met zijn stage bij Zijderlaan als Logistiek Medewerker.

Online toetsen

School hoort er nu eenmaal bij, zegt Quinn. “Ik let goed op en probeer op school meteen mijn huiswerk te maken. Zo heb ik het ook met de middelbare school gedaan en ik haalde altijd goede cijfers.” Quinn vermoedt dat hij volgend jaar wat meer in de boeken zal duiken. “Dan moet ik leren voor mijn theorie-examens, basiskwalificatie en Code 95. Ik weet nu al dat ik veel online toetsen zal gaan maken. Dat werkte goed met mijn T-rijbewijs.”

Pompwagen

In het jaar dat Quinn bij Zijderlaan werkt, heeft hij zijn heftruckcertificaat en zijn T-rijbewijs gehaald. Alle werkzaamheden in het warehouse heeft hij in de vingers. “Ik zie het als een voordeel dat ik weet hoe het er in een warehouse aan toegaat. Zo heb ik er later als chauffeur begrip voor als ik even moet wachten voor ik gelost kan worden.”

Quinn start volgend schooljaar met zijn BBL-opleiding Chauffeur Wegvervoer. “Als het kan, blijf ik bij Zijderlaan. We hebben een fijn team.” Over tien jaar verwacht Quinn dat hij als chauffeur in de agrarische sector zal werken. “Voor mij geen internationaal werk. Laat mij maar voor boeren rijden.”

Uit het STL-rapport

“Quinn ligt goed in de groep, is een prettige collega en staat voor iedereen klaar. Voldoet aan alle eisen van de beginnende beroepsbeoefenaar op alle gebied. Is zeer behulpzaam, assertief, georganiseerd en emotioneel stabiel. Kortom, een uitstekende student en werknemer!”

Quinn Luijsterburg

Quinn Luijsterburg uit Steenbergen ∫ is 16 jaar ∫ werkt bij logistiek dienstverlener Zijderlaan ∫ BBL-opleiding Logistiek Medewerker bij Curio in Bergen op Zoom

3 Yari Bakker ∫ Van Reenen Transport Barneveld

Het is mijn droom chauffeur te worden

Yari Bakker begint aan de BBL-opleiding Chauffeur

Wegvervoer. Na een paar maanden stages bij Van Reenen Transport switcht hij van opleiding en school en gaat hij verder voor Logistiek Medewerker. Nu is hij volleerd en gewaardeerd medewerker in het warehouse van Van Reenen Transport.

Andere opleiding

Na de middelbare school weet Yari eigenlijk niet welke vervolgopleiding hij wil doen. Chauffeur lijkt hem wel wat. Yari start op het ROC in Apeldoorn en bij Van Reenen Transport vindt hij een stageplek. De opleiding valt hem zwaar. Hij zakt twee keer voor de theorie van zijn B-rijbewijs. Dan besluit hij dat de opleiding Logistiek Medewerker op dit moment beter bij hem past. Hij wisselt van school en gaat verder op het Landstede in Harderwijk. Het is even een bittere pil, maar Yari geeft de moed niet op.

Leren is voor Yari niet eenvoudig. “Plannen vind ik lastig. Mijn mentor op de middelbare school vertelde mij dat ik 45 minuten moest lezen en een opdracht moest doen. Daarna moest ik een kwartier pauze houden. Dat advies heeft mij toen goed geholpen. Ook maak ik nu vaak online proefexamens.”

Zelf uitvogelen

Voor Yari is het werk in het grote warehouse van Van Reenen Transport uitdagend genoeg. Hij werkt twee weken op het crossdock en één week als orderpicker. Die afwisseling vindt hij prima. “Twee weken heb ik avonddienst en houd ik mij bezig met laden en lossen van vrachtwagens. Daarna is het fijn om weer dagdiensten te draaien in het warehouse.

Yari vindt het fijn dat hij zijn collega’s om advies kan vragen. “Bij sommige opdrachten van school heb ik echt hulp nodig van chauffeurs of de warehousemanager. Ik ben soms wel eigenwijs en wil het dan zelf uitvogelen. Als het dan mis gaat, leer ik daarvan. Bij Van Reenen Transport mag ik fouten maken.”

C-rijbewijs

Voor Yari is het klip en klaar: na het behalen van zijn BBL-diploma Logistiek Medewerker gaat hij zijn vrachtwagenrijbewijzen halen. De opleiding die hij nu doet, ziet hij zeker niet als verspilde tijd: “Als chauffeur is het goed te weten hoe het er in een warehouse aan toe gaat.” Of Yari na het behalen van zijn diploma Logistiek Medewerker doorgaat met de BBL-opleiding Chauffeur Wegvervoer, weet hij nog niet. “Misschien ga ik wel op eigen kracht mijn C-rijbewijs halen. Want het is mijn droom om chauffeur te worden.”

Uit het STL-rapport

“Yari is een positieve, vriendelijke jongen die zich op een prima manier inzet bij het bedrijf en op school. Hij zal niet snel opgeven of klagen over het werk. Is vrolijk en een goede teamspeler. Hij doet goed mee met het werk en werkt hard en gedisciplineerd.”

Yari Bakker

Remco de Poorter is 51 jaar

woont in Veen is chauffeur werkt sinds 2021 bij Rien Boom

Remco

Twee keer op de intensive care

traint zich beter

Twee keer in korte

tijd belandt Remco de Poorter (51) uit Veen op de intensive care.

Hij gaat door een diep

dal, maar dat sterkt hem alleen maar om gezond te worden én te blijven. Nu gaat zelfs zijn mountainbike mee achter op de vrachtwagen. Moet

hij wachten tijdens het laden en lossen? Dan gaat

hij lekker trainen!

Voordat hij ziek wordt, werkt Remco negen jaar lang als zelfstandig chauffeur. “Ik reed al een tijdje voor Martin en Marja, de eigenaren van Rien Boom. Zij vroegen mij of ik in loondienst wilde komen. Daar heb ik in januari 2021 ‘ja’ op gezegd.” Amper negen maanden later krijgt Remco corona. De klachten gaan van kwaad tot erger en hij wordt opgenomen. “Ik heb een nacht kantje boord gelegen, maar daar weet ik zelf niets van. Dagenlang was ik doodziek.”

FOTOWAND MAKEN

Na twaalf dagen wordt Remco ontslagen uit het ziekenhuis en volgt een lange revalidatieperiode. Hij gaat naar ergo- en fysiotherapie en doet alles wat hij kan om zijn conditie weer op peil te brengen. In die moeilijke tijd staat zijn werkgever honderd procent achter hem. Remco wordt nog emotioneel als hij daaraan terugdenkt. “Ik vond het zelf zó vervelend: net in loondienst als gezonde vent, en dan ineens langdurig ziek en een grote kostenpost. Marja en Martin wilden daar niets van weten. Zij wilden dat ik me focuste op herstel.” Tijdens zijn revalidatieperiode krijgt hij een leuke klus: een fotowand maken in de kantine. “Op deze manier was ik op een positieve manier betrokken bij het bedrijf. Wekenlang ben ik bezig geweest. Foto’s uitzoeken, lijstjes kopen, een indeling maken op de wand en alles ophangen.”

GEEN E-SIGARETTEN MEER

Tijdens zijn revalidatieproces ontdekt Remco dat bewegen hem goed doet. “Vroeger hing ik tijdens het laden en lossen wat rond. Was ik bezig met mijn telefoon. Omdat ik na mijn ziekte zo snel mogelijk terug de wagen in wilde, besloot ik dat het anders moest. Ik ben gaan sporten voor mijn conditie en spieropbouw. Wandelen, fietsen en fitness. Ook ben ik direct gestopt met de e-sigaretten.”

VETTE PECH

Dankzij zijn doorzettingsvermogen zit Remco in juni 2022 helemaal hersteld weer achter het stuur. Amper een half jaar later slaat het noodlot wéér toe. Tijdens een rit naar Duitsland krijgt hij plotseling heftige pijn. Met pijnstillers weet hij zich nog een dag te redden. Een rit later gaat het mis. “Mijn lichaam begon te schokken en had hevige pijn. Ik moest de ambulance bellen. Eenmaal in het ziekenhuis bleken mijn ontstekingswaardes torenhoog. De echo liet zien dat mijn galblaaswand verdikt was. Die moest eruit.” Voor de tweede keer in korte tijd belandt Remco op de IC en zijn er kritieke momenten.

Toch komt hij ook hier doorheen. “In het Jeroen Bosch Ziekenhuis in Den Bosch ben

ik fantastisch begeleid. Ondanks het warme bad dat ik daar heb ervaren, zat ik er even helemaal doorheen. Al mijn harde werk om te herstellen van corona … voor mijn gevoel was dat voor niets geweest. Totdat de artsen zeiden dat juist mijn goede conditie ervoor zorgde dat ik er weer bovenop zou komen.”

STOK ACHTER DE DEUR

Remco weet ook nu de knop weer om te zetten. Een week na zijn ontslag uit het ziekenhuis zit hij weer bij de fysio. “Ik had de pleisters nog op de wond zitten. Stapje voor stapje bouw ik mijn conditie en spierkracht weer op.” Sinds Remco de eerste keer op de intensive care belandde, eet hij gezond en rookt hij niet meer. Na de tweede ziekenhuisopname besluit hij ook het dagelijkse blikje bier te laten staan.

En in bewegen is hij alleen maar fanatieker geworden. In een rode map houdt hij per dag bij welke oefeningen hij doet. Niet alleen bij de fysio, maar ook gewoon thuis of onderweg. “Die map is mijn stok achter de deur. Ik heb zelf een schema gemaakt. Blijven er te veel vakjes leeg, dan moet ik weer aan de bak! Tussen het werk door kan ik, waar en wanneer ik wil, trainen. Opdrukken, planken, squatten… het kan allemaal op een parkeerplaats.”

BEN EVEN DUIKEN

Achterop zijn vrachtwagen zit een fietsendrager. Moet hij lang wachten, dan vraagt Remco of het oké is dat hij een rondje gaat fietsen. “Laatst ben ik met de mountainbike Heilbronn in gefietst. Heerlijk hoor!” De chauffeur is ook gek op zwemmen. Als hij onderweg de kans krijgt, dan springt hij in een natuurplas. Op de voorruit plaatst hij de tekst: ‘Ben even een frisse duik nemen, zo weer terug.’ Remco hoopt dat zijn sportiviteit aanstekelijk werkt voor andere chauffeurs. “Ik kan alleen maar laten zien dat het leuk is om te bewegen, en dat je het uitstekend kunt combineren met dit werk. Mensen moeten dat zelf ervaren. Afgelopen oktober is het bedrijf waar ik werk overgenomen door Ancotrans. Zij hebben sportiviteit hoog in het vaandel staan. Op verzoek denk ik na hoe we collega’s meer in beweging kunnen krijgen. Bijvoorbeeld door iedereen sportelastieken te geven waarmee je onderweg oefeningen kunt doen.”

MENTAAL STERKER

De IC-opnames waren voor Remco een wake-upcall. “Ik zit nog niet op mijn oude niveau. Mijn hartslag en lichaamstemperatuur gaan na inspanning nog te snel te ver omhoog. Mijn lichaam moet nog verder herstellen, maar ik ben vastbesloten om daar alles aan te doen wat in mijn macht ligt. Tegelijkertijd ben ik mentaal sterker geworden: ik maak me niet meer zo druk om alles. Dat is een heel fijn gevoel.”

Een moetje of tóch nuttig?

Elke chauffeur denkt anders over de verplichte nascholing voor Code 95.

Gerard, Leon, Arno, Nienke en Niels vertellen welke cursussen ze de moeite waard vinden en hoe ze denken over een dag in de schoolbanken.

Code 95: zin of onzin?

“Ik vind dat het onnodig tijd en geld kost. Als je mijn diensttijd erbij rekent, ben ik al vanaf mijn achttiende chauffeur. Ik ben een poosje uit het vrachtvervoer geweest. Toen reed ik op een bus. De verplichte nascholing kreeg ik op dat moment deels via de werkgever vergoed, maar ik moest zelf ook een paar honderd euro betalen.”

Welke cursus(sen) vind je nuttig?

“Tot 1 december 2020 had ik vrijstelling, omdat ik voor 1 juli 1955 ben geboren. Toen veranderde de regel en moest het ineens toch. Wel mocht ik zelf uitkiezen wat ik wilde doen. Ik kies graag voor praktische cursussen die bij mijn vak passen. Want een cursus lifestyle, daar zit ik niet op te wachten. Er zitten echt wel cursussen bij die interessant zijn. Bijvoorbeeld een EHBO-cursus en de training over de tachograaf.”

Regelt de werkgever alles?

“Ik ben eigenlijk al met pensioen, maar rijd toch nog drie, vier dagen per week met een koelwagen vol groente en fruit. Mijn werkgever betaalt de cursussen, maar ik houd zelf bij wanneer ik moet verlengen.”

“Door nieuwe regel geen vrijstelling meer”

Gerard Brouwer ∫ is 70 jaar ∫ woont in Haren ∫ werkt bij BWS Transport uit Aduard

slipcursus

Code 95: zin of onzin?

“Toen het net werd geïntroduceerd vond ik het onzin. Ik moet zeggen dat ik daarvan terug ben gekomen. Het blijft wel een verplicht dingetje, maar er zitten zeker leerzame cursussen bij.”

Welke cursus(sen) vind je nuttig?

“De cursus zuinig rijden vond ik echt nuttig, net als een training die over je werkhouding ging: hoe je zit en tilt. Maar de allerleukste training was zonder twijfel een slipcursus met de vrachtwagen. Het is altijd leuker om iets te doen dan om te moeten zitten en luisteren. Hoe minder theorie, hoe beter!”

Regelt de werkgever alles?

“In principe regelt onze werkgever welke cursussen we doen. Maar wij hebben wel inspraak. Soms zijn de trainingen bij ons op de zaak, een andere keer op locatie. De werkgever betaalt, het kostte me eerder alleen een vrije dag. Vanaf dit jaar is in de cao geregeld dat we een 8-urige werkdag betaald krijgen om de cursussen te volgen. Dat is top!”

Code 95: zin of onzin?

“Ik vind het heel leuk om samen met collega’s de cursussen te volgen. Je bent toch een dag erop uit en eet ’s middags een broodje samen. Ik zie het als een soort teambuilding. En er zijn zeker cursussen waar je wat van leert. Iets minder geslaagd vind ik de e-learnings, want ik ben niet zo handig met de computer.”

Welke cursus(sen) vind je nuttig?

“Een cursus over bandenveiligheid en een training zuinig rijden. Ik vind de techniek achter de vrachtwagens heel interessant, dus dat soort trainingen spreekt me het meeste aan. Ook volgen we elke vijf jaar verplicht de ADR-training, over gevaarlijke stoffen. Die telt ook mee voor Code 95.”

Regelt de werkgever alles?

“Ik werk vanaf mijn twintigste in het transport. Eerst als bijrijder, later als chauffeur. De Code 95-trainingen zijn altijd door mijn werkgevers betaald. Op mijn verlanglijstje staat nu nog een cursus heftruck rijden. We kunnen zeker onze voorkeur aan de werkgever doorgeven. Daar houdt hij rekening mee.”

“De

was zonder twijfel het leukst!”

“Een dag met collega’s erop uit”

Leon Boon ∫ is 39 jaar ∫ woont in Oudkarspel ∫ werkt bij Breedijk Autotransport uit Opmeer

Arno van Loon ∫ is 52 jaar ∫ woont in Ammerzoden ∫ werkt bij Van Suijdam Transport uit Zaltbommel

“Up-to-date blijven”

Code 95: zin of onzin?

“Het hoort erbij. En er zitten nuttige trainingen tussen. Ik probeer verschillende trainingen te volgen, zodat je overal wat van leert. Zeker omdat voorschriften en wetten in de loop der jaren worden aangepast of toegevoegd. Door cursussen blijven we als chauffeurs up-to-date.”

Welke cursus(sen) vind je nuttig?

“Ladingzekering en heftruck rijden vond ik het meest nuttig. Digitale tachograaf ook, want door onwetendheid kun je de regels overtreden met hoge boetes tot gevolg. De ene keer krijg je de theorie via de computer thuis, de andere keer is een cursus klassikaal. Ik heb er geen moeite mee.”

Regelt de werkgever alles?

“Mijn werkgever zorgt dat alles voor ons geregeld is. Meestal volg ik de cursussen met een groepje collega’s. Dan wordt er een externe instantie ingehuurd en volgen we de cursus bij ons in de kantineruimte. Als we een cursus bij een externe opleider doen, zitten er soms ook chauffeurs van andere bedrijven bij. Dat vind ik interessant, omdat je zo hoort wat anderen doen en hoe zij het werk ervaren. Zo krijg je van alle soorten logistiek wat mee. Dat kan handig en leerzaam zijn.”

Code 95: zin of onzin?

“Het is iets wat moet, maar ik vind het ook wel goed. Vooral omdat je een update krijgt van dingen die je in het werk tegenkomt, zoals regels in het vervoer. Het is goed om die belangrijke kennis op te frissen.”

Welke cursus(sen) vind je nuttig?

“Zuinig rijden en laden en lossen. Maar vooral de cursus ADR. En EHBO: laatst zag ik een meisje van haar fiets vallen en kon ik eerste hulp verlenen.”

Regelt de werkgever alles?

“Ik werk sinds 2016 als chauffeur en zit nu een paar maanden bij ID Logistics. Eén keer per jaar kiest de werkgever welke cursus ik ga volgen. Die cursus wordt voor mij betaald. Bij mijn vorige werkgever moest ik het zelf bijhouden, nu wordt alles voor mij geregeld. Ik zou het fijn vinden als ik zelf mocht kiezen welke cursus ik doe, zodat de training goed aansluit bij het type werk dat ik doe: distributievervoer.”

“Ik kies liever zelf”

“Welcome in my ScaniaParadise!”

“Mijn werk is mijn hobby”, zegt bijna elke chauffeur. Maar voor sommigen is er meer. De één trekt tussen twee losadressen even snel de hardloopschoenen aan, de ander maakt in de vrije uren enorme Lego-bouwsels. De hobby van Walter Hornung is verzamelen.

“Welcome in my Scania Paradise”. Een lichtbak met die woorden hangt boven aan de trap naar de bovenwoning van Walter Hornung. En dat is niet te veel gezegd: óveral staan verzamelingen. Vooral van Scania miniatuurvrachtwagens. Hij heeft er tussen de vijf- en zeshonderd. Ook TON Magazines verzamelt hij: Walter heeft de bladen bewaard vanaf het allereerste nummer.

Als een koning staat Walter bovenaan de trap als hij de deur opendoet. Hij straalt trots uit. In de woning kom je in een soort museum terecht. Allereerst de reeks Asterix- en Obelixfiguren: “Obelix is mijn bijnaam, vanwege mijn lekkere trek. Ik ben de figuren gaan verzamelen toen ik veel op Frankrijk reed.” Maar ook Buurman en Buurman-poppen en setjes Matroesjka-poppetjes staan in het trapgat. “Die spaarde ik in de jaren dat ik veel naar Rusland moest.” Naast de trap staan ook de eerste Scania-modellen, in vitrines die Walter zelf timmert en van glas voorziet.

HAMSTERKNUFFELS

In de woonkamer staan de wanden vol met zijn verzameling Scania-miniaturen en foto’s van alle Scania’s waarin hij heeft gereden. De salontafel is een V8-motorblok met een glazen plaat erop. En tussen de woonkamer en keuken heeft Walter een afscheiding gemaakt met de achterkant van een Scania-trekker, inclusief werkende verlichting. Op de badkamer is weer een heel

andere verzameling te vinden: een enorme hoeveelheid Hamster-knuffels van Albert Heijn. Ze staan overal: naast en boven de wc, boven de douchedeuren en de wasbak. Maar ook hier komt de Scania weer terug: een prachtige afbeelding op de deksel van de wc-bril.

DE JONGENS VAN DE GROTE WEG

De liefde voor Scania begint bij Walter al jong. Als puber heeft hij een bijbaantje als autowasser bij een transportbedrijf. Van dat geld koopt hij een Zündapp-brommer, die hij compleet behangt met Scania-onderdelen. Daarna gaat hij zo snel mogelijk op de vrachtwagen. “Ik werd chauffeur vanwege het TROS-televisieprogramma ‘De jongens van de grote weg’ uit de jaren 80. De rijlessen voor mijn groot rijbewijs had ik in een Scania. Zo is de liefde begonnen.”

“Mijn eerste jaren reed ik op Engeland, later veel op Oost-Europa, zoals Roemenië. Bij Koolwijk rijd ik nu al twintig jaar met heel veel plezier, hoofdzakelijk zeecontainers. Een erg menselijk bedrijf.”

DE ALLEREERSTE TON

In de logeerkamer staan Walters Lego-bouwwerken. Het Home Alone-huis, een Harry Potter-voorstelling, het stadion

van Manchester United. Hij heeft net een bestelling geplaatst voor een Indiana Jones-Legopakket: “Ik word er heerlijk rustig van om met die steentjes bezig te zijn.” Voor Walter zelf is amper plaats in huis – laat staan voor een partner. “Toch heb ik hier drie jaar gewoond met een vriendin. Zij was ook van het verzamelen.” Dan de zolder nog. Die staat vol met alle nummers van Truckstar en TON Magazine, vanaf het allereerste exemplaar!

Heb je een bijzondere hobby of beoefen je een bijzondere sport? Mail TON en wie weet sta jij in één van de volgende magazines: redactie@tonmagazine.nl

niet van een vreemde: “Mijn moeder en mijn zus verzamelen ook.” Walter woonde thuis tot zijn dertigste. “Daar had ik alleen mijn slaapkamer. Veel bewaarde ik in dozen. Toen ik op mezelf kwam te wonen, kon ik alles lekker gaan uitpakken.”

SCANIA-TATTOOS

VERZAMELWOEDE

Uit alle landen waar hij komt, neemt Walter iets mee. “Eén souvenirtje is bij mij alweer gevaarlijk.” Want dan start hij een nieuwe verzameling. Zijn verzamelwoede heeft hij

Walter spaart alles wat los en vast zit, maar zijn grote liefde blijft de Scania. Hij heeft de merknaam zelfs op zijn linkeronderarm laten tatoeëren. Op zijn bovenarmen, net onder de korte mouwen van zijn t-shirt, staan het Scania-logo en een V8-motorblok getatoeëerd. “Scania is voor mij de Rolls Royce onder de vrachtwagens!”

“Eén souvenirtje is bij mij alweer gevaarlijk”

Walter Hornung ∫ is 59 jaar ∫ woont in Gouderak ∫ werkt als chauffeur bij Koolwijk Transport en Logistiek in Bergambacht

DIT ZEGT DE CAO

Reiskostenvergoeding

woon-werkverkeer: wat zijn de regels?

Reis je van en naar je werk? Dan heb je recht op reiskostenvergoeding. Sinds 1 januari 2023 is de netto reiskostenvergoeding voor woon-werkverkeer €0,21 per kilometer. Je krijgt voor een enkele reisafstand maximaal 25 kilometer vergoed. Hieronder lees je, wat precies de regels zijn. En hoe je jouw reiskostenvergoeding zelf berekent.

Waar heb je recht op?

Je hebt recht op een reiskostenvergoeding van maximaal €5,25 voor een enkele reis van meer dan 10 kilometer. Je krijgt €0,21 per kilometer. Voor de eerste 10 kilometer ontvang je geen vergoeding. Woon je 35 kilometer of meer van je werk, dan krijg je maximaal 25 kilometer vergoed. De reiskostenvergoeding geldt alleen voor de dagen dat je onderweg bent van je huis naar je werk en weer terug.

Hoe bereken je zelf de reiskostenvergoeding?

Stap 1: bepaal de afstand van de enkele reis naar je werk: bijvoorbeeld 25 kilometer.

Stap 2: trek daar de eerste 10 kilometer van af: 25 km – 10 km = 15 kilometer. Over dit aantal kilometers heb je recht op vergoeding. Let op: je krijgt maximaal 25 kilometer per enkele reis vergoed!

Stap 3: bepaal je vergoeding: 15 km x € 0,21 = €3,15. Als de reisafstand voor de terugreis hetzelfde is, dan heb je op die dag recht op een reiskostenvergoeding van €6,30 (2 x €3,15).

Gebruik de routeplanner van de ANWB

Om de woon-werkafstand te bepalen, gebruik je de routeplanner van de ANWB. Hierin kun je je huisadres invoeren en het adres van de standplaats. Kies altijd voor de optie “kortste route”. Zo bepaal je het aantal kilometers per enkele reis.

Soms krijg je een hogere vergoeding

Werkgevers mogen in het voordeel van hun werknemers afwijken van deze reiskostenvergoeding. Het is dus mogelijk dat je een hogere reiskostenvergoeding krijgt van je werkgever. Kreeg jij vóór 2023 al een hogere reiskostenvergoeding?

Dan heb je daar nu nog steeds recht op.

Soms heb je geen recht op reiskostenvergoeding

Als jouw werkgever zorgt voor vervoer van en naar je werk, dan geldt de reiskostenvergoeding niet. En verhuis je en ga je verder weg van je werk wonen? Dan is je werkgever niet verplicht om het extra bedrag aan reiskosten te betalen.

Meer weten over de reiskostenvergoeding? Of heb je andere cao-vragen? Scan de QR-code! Je vindt hier ook een uitleg over de berekening van het vakantiegeld.

Vragen over de cao? Bel dan tijdens kantooruren gratis met de Stichting VNB op 0800-0225022. Kijk op caonaleving.nl of mail naar transport@fnv.nl

Je moet het samen doen. Dat gaat gemakkelijker als je goede collega’s hebt en de sfeer prettig is. Bij Chris Koeriersdiensten in Reeuwijk werken koeriers en pakketbezorgers. Door vaste mensen te laten bezorgen, ontstaat een goed contact met de klant. Eigenaar Chris werkt zelf nog elke dag mee. Hij weet dus hoe belangrijk een sociale en flexibele instelling is. En ook dat het pakketwerk de ene dag sneller gaat dan de andere.

Chris Rap maar ook

Koeriersdiensten sociaal bij

Chris is de eigenaar van het bedrijf. Hij rijdt zelf ook nog steeds. “Op mijn eenendertigste was het tijd voor wat anders. Mijn vader was pakketbezorger. Zo ben ik er ook ingerold. Ik ben begonnen met één auto. Na zeventien jaar ondernemen zijn we nu met elf man en hebben we zeven auto’s. Daarvan rijden er twee voor het koerierswerk en de anderen staan paraat voor de pakketdienst.

Degenen die pakketwerk doen, hebben de auto altijd voor de deur staan. Ik ken de pakketroutes door en door. Door mijn ervaring kan ik de adressen goed plannen. Ik besef dat het qua tijd lang niet altijd meezit. Het koerierswerk is ook niet altijd makkelijk te plannen. Het kan zomaar rustig zijn en dan ineens staat de telefoon roodgloeiend. Die pieken en dalen vragen om een flexibele instelling.”

Chris Blom

48 jaar

Meerijdend eigenaar Woont in Reeuwijk

Wim de Lange

68 jaar

Oproepkoerier / rittenchauffeur

Woont in Waddinxveen

“Als gepensioneerd salesmanager heb ik veel vrije tijd. Autorijden vind ik heerlijk. Sinds een paar jaar doe ik rittenwerk. Eerst was dat vijf dagen in de week. Maar dat heb ik teruggeschroefd. Sinds eind vorig jaar heb ik vrij op maandag en vrijdag. En elke dinsdag heb ik een vaste rit.

Afgelopen maandag heb ik toch weer een ritje gedaan. Ben ik naar Wuppertal gereden omdat een collega vakantie heeft. Dat doe ik omdat ik Chris niet laat vallen. De meeste ritten zijn trouwens in Nederland, Duitsland en België. Maar er zijn ook uitschieters naar bijvoorbeeld Zweden, Oostenrijk of Tsjechië.

Soms moet je plotseling aan de bak. Dan hoor je bijvoorbeeld dat je dezelfde dag moet laden om de volgende dag op zaterdag voor twaalf uur de zending bij een boot af te leveren. Maar dat zijn uitzonderingen.

In de tijd dat ik niet werk, zorg ik dat ik voldoende sport om fit te blijven. En één van de belangrijke dingen van het rijden op Duitsland is het meenemen van goede curry-worst. Ik heb vroeger in de voeding gewerkt en houd ervan om uit het buitenland in de koelbox lekker eten mee naar huis te nemen.”

Jesper Fluit

39 jaar Pakketbezorger

Woont in Gouda

“Ik werk het langst bij Chris: zeven jaar. Nu zijn het voornamelijk Post NL-ritten. Eerder deed ik meer rittenwerk. Dat is nu voor een deel door Wim overgenomen. Het koerierswerk is soms echt ad hoc. Het leuke van het pakkettenwerk is het contact met de mensen. Zo heb ik vandaag nog een baby bewonderd. Ik kom nu vijf jaar in hetzelfde dorp. Er zijn huizen waar ik niet eens hoef aan te bellen – daar mag ik door de achtertuin. Ik maak ook weleens een praatje of drink een kop koffie. Chris vindt dat goed, hij doet dat zelf ook. Maar het is wel schipperen, want tijd is kostbaar. Niet te vaak bij een bepaald adres en op de klok letten zodat het werk niet te veel uitloopt.

Als pakketbezorger heb je ook te maken met honden. Ik vertrouw ze niet, tot het tegendeel is bewezen. Toch heb ik een litteken op mijn arm. Dat is een aandenken aan een hond die in de buurt niet al te best bekend stond. Maar ondanks dat is het werk erg leuk en wil ik het nog jaren doen.”

“Sinds 2020 werk ik bij Chris als pakketbezorger. Ik rijd ook volumeritten en spring bij voor spoedritten. Mijn bestelwagen heeft als enige een laadklep. Die is handig voor bijvoorbeeld de retourzendingen in rolcontainers. Ik rijd maandag tot en met vrijdag en af en toe op een zaterdag. Het leuke vind ik vooral de vrijheid. Chris is geen baas die je op de vingers kijkt. En dat vind ik prettig. Wij kennen de wijken. Daardoor gebeurt het zelden dat we pakketten terugsturen naar het postkantoor omdat ze niet bezorgd kunnen worden. Er is altijd wel een buurman of familielid waar we het pakket kwijt kunnen. Mensen appen Chris ook wel dat ze er die dag toch niet op tijd zijn. Dan zorgen wij ervoor dat het op een ander adres afgegeven wordt. Dat voorkomt een hoop ergernis bij de klanten.”

Remco de Vries

19 jaar

Pakketbezorger voor Post.nl

Woont in Noorden

Damian Groeneveld

“Dit werk doe ik nu anderhalf jaar. Van Chris krijg ik wekelijks de planning door. Elke ochtend om zeven uur laad ik bij het sorteercentrum in Utrecht. Dan ga ik naar Noorden om alle adressen te bezorgen. Dat zijn er per dag gemiddeld honderddertig. Maar er zijn ook uitschieters naar honderdtachtig adressen.

In het begin was het werk best vermoeiend. Ik moest wennen. Daarom deed ik, in overleg met Chris, ’s middags even een tukje. Dat is nu niet meer nodig. Normaal gesproken ben ik tussen drie en vier klaar met het werk. Het leuke van het werk is het contact met mensen. Het praatje aan de deur en het herkennen van de klanten in het dorp.”

40 jaar

Pakketbezorger

Woont in Bodegraven

“Binnen drie weken was ik hem kwijt”

Guus Beuting was nooit ziek. In juni zou hij 25 jaar op de vrachtwagen zitten. Het mag niet zo zijn: in februari 2023 krijgt hij te horen dat hij maag- en leverkanker heeft. Hij overlijdt drie weken na deze mededeling. Guus is dan 62 jaar. Gelukkig kan het echtpaar nog net voor zijn overlijden een hoger partnerpensioen regelen voor echtgenote Annerose.

Guus keek nooit naar zijn pensioenoverzichten. In de laatste weken voor zijn overlijden herinnert Annerose zich de brief van het pensioenfonds die haar man kreeg toen hij 62 werd. In die brief stond dat Guus welkom was om een keer te praten over zijn pensioen en wat er allemaal kan. “Guus wilde er niet aan, maar ik ben toch gaan bellen.” Ze krijgt pensioenconsulent Ben Kerkhof aan de lijn. Ben: “Toen ik hoorde dat Guus ongeneeslijk ziek was, heb ik nog voor diezelfde week een afspraak thuis met het echtpaar gemaakt. Want dan is er haast bij.”

Direct met pensioen

Ben: “Ik heb verteld over het partnerpensioen dat Annerose zou krijgen en aangeraden dit bedrag te verhogen. Dat kan als je een deel van het gewone pensioen omzet in extra partnerpensioen. Die keuze maak je op het moment dat je je pensioen laat ingaan. We hebben meteen alles geregeld: het pensioen van Guus per direct aangevraagd en het maximale bedrag dat mogelijk was, omgezet in extra partnerpensioen. Guus heeft zijn pensioen uiteindelijk niet eens gehaald. Hij zou op 1 april met pensioen gaan. Annerose krijgt nu zo’n €500 bruto per maand meer. Welk bedrag je erbij krijgt door deze keuze is voor iedereen anders. Het hangt af van de leeftijd waarop je met pensioen gaat en hoeveel pensioen voor jezelf je omzet in extra partnerpensioen.” Annerose: “Ik ben heel erg blij met dat extra geld. Financieel is het nu een stuk minder dan toen Guus nog leefde, maar ik moet het ermee doen”, zegt ze ferm.

Annerose Beuting ∫ is 62 jaar ∫ woont in Winterswijk ∫ sinds 10 maart 2023 weduwe van vrachtwagenchauffeur Guus Beuting ∫ 2 kinderen en 5 kleinkinderen ∫ krijgt partnerpensioen sinds 1 april 2023

Handtekening telt

Guus overlijdt één week nadat pensioenconsulent Ben op bezoek is geweest. Ben: “De aanvraag was nog niet eens verwerkt. Maar de aanvraag is geldig omdat Guus zijn handtekening had gezet. Gelukkig heb ik het maximale kunnen doen voor Guus en Annerose. Ze krijgt haar hele leven het partnerpensioen, of ze nou wel of niet hertrouwt.” Maar daar moet Annerose nu niet aan denken.

Gek hoedje

Ze haalt herinneringen op aan haar man: “We belden elke avond en in het weekend was hij thuis. Hij was een enorme klusser, maar sinds de komst van de kleinkinderen stonden die kleintjes op 1. Elke zaterdag nam hij ze mee naar de HEMA om wat te drinken. Uit de winkel pakte hij dan een gek hoedje of een bh om op zijn hoofd te zetten. Hij was een enorme grappenmaker.”

“Onze kinderen heeft hij amper zien opgroeien, omdat hij de eerste jaren vooral op Griekenland, Polen en Hongarije reed. Dan was hij soms wel zes weekenden achter elkaar weg. Daarom wilde hij zijn

kleinkinderen wél zien opgroeien. Hij reed de laatste jaren vooral op Duitsland, Nederland en België en was elk weekend thuis.”

Foute boel

Behalve een grapjas, was hij ook koppig volgens Annerose. “Al tijden had hij last van zijn maag, maar naar de dokter gaan, ho maar. Begin dit jaar viel hij zeven kilo af in twee weken tijd. Hij moest zich vaak aan de vrachtwagen vastklampen. Maar nóg wilde hij niet naar de huisartsenpost in het weekend. ‘Daar hebben ze het veel te druk met anderen’, zei hij dan. Toen hij uiteindelijk toch naar de dokter ging, kreeg hij meteen te horen dat het foute boel was. Kanker aan maag en lever. Ze konden niets meer voor hem doen. De verwachting was dat hij nog zo’n drie maanden te leven had. Maar binnen drie weken was ik hem kwijt.”

Geen Mercedes

Annerose vertelt dat Guus niet kon geloven dat hij dood zou gaan: “’Ik ga door tot mijn zeventigste en dan gaan we samen mooie reizen

maken naar Canada en Amerika’, zei hij twee weken voor zijn overlijden. In de allerlaatste week wilde hij nog steeds niet op een bed in de kamer liggen, maar hij moest wel. Hij was erg bang. Ik hield zijn hand continu vast. Uiteindelijk konden we toch zijn wensen bespreken. Hij wilde thuis opgebaard worden en in een urn ‘thuiskomen’. De lijkwagen mocht absoluut geen Mercedes zijn. En zijn kist is gemaakt van Winterswijks hout. Als klusser wilde hij niet in een gewone kist.’

Drie musketiers

Annerose werkt acht uur in de week voor PostNL. Maar al vanaf januari is ze in de ziektewet vanwege een knelling in haar rug. Haar werkgever wil haar voorlopig nog niet op het werk zien. Het verlies van Guus is zo kortgeleden en het ging razendsnel. Ze beseft nu pas wat er allemaal gebeurd is. Ze denkt erover meer uren te gaan werken als ze weer beter is. “Er staan ook nog zo’n 1200 snipperuren van Guus bij zijn werkgever H. Essers. Die moeten nog uitbetaald worden. Hij wou nooit vrij nemen.” Als chauffeursvrouw heeft ze in haar veertigjarige huwelijk veel beslissingen zelf moeten nemen. “Gelukkig heb ik een goede vriendin en een goede vriend, die allebei ook hun partner hebben verloren. We noemen onszelf ‘de drie musketiers’.”

Partnerpensioen

Bij Pensioenfonds Vervoer bouw je behalve pensioen voor jezelf ook een partnerpensioen op voor je (eventuele) partner. Je ziet dit partnerpensioen op je papieren pensioenoverzicht of als je inlogt op pfvervoer.nl.

Als jij overlijdt, ontvangt je partner het partnerpensioen. Dat bedrag is meestal ongeveer 70% van het pensioen dat je naar verwachting zou opbouwen als je blijft werken tot je 68e. Ben je gescheiden, dan is het vaak minder. Je ex-partner houdt namelijk recht op het partnerpensioen dat je voor hem of haar hebt opgebouwd.

Je partner krijgt het partnerpensioen elke maand, totdat je partner zelf overlijdt. Voorwaarde is dat jullie zijn getrouwd, geregistreerd partner van elkaar zijn of een samenlevingscontract hebben. Als je samenwoont moeten jullie een gezamenlijke financiële huishouding hebben (samen bijdragen aan de kosten) en minstens zes maanden op hetzelfde adres ingeschreven staan bij de gemeente.

Tijdelijk extra partnerpensioen

Heeft je partner een laag inkomen? Of verwacht je dat het partnerpensioen niet genoeg is? Denk dan eens na over het verzekeren van extra partnerpensioen. Dat kan via Pensioenfonds Vervoer. De keuze heet daar ‘tijdelijk extra partnerpensioen’. Na je overlijden krijgt je partner behalve het gewone partnerpensioen nog een extra bedrag tot hij of zij AOW krijgt (vandaar de term ‘tijdelijk’). Hier betaal je maandelijks een premie voor, die je werkgever inhoudt op je loon. Je partner kan via deze verzekering ongeveer €6.000 tot zo’n €18.000 bruto per jaar extra krijgen. De hoogte van de maandelijkse premie hangt af van de leeftijd van jou en je partner en de hoogte van het bedrag dat je wilt verzekeren. Meer info: https://www.pfvervoer.nl/ ik-bouw-pensioen-op/pensioen-en-je-partner/ extra-inkomen-voor-je-partner-verzekeren

Pensioen omzetten in extra partnerpensioen of andersom

Op het moment dat je je pensioen aanvraagt, kun je ervoor kiezen een deel van je pensioen om te zetten in extra partnerpensioen, zoals Guus heeft gedaan. Je bepaalt zelf wanneer je je pensioen laat ingaan. Op z’n vroegst kan dat op je 55ste. Andersom kan ook: je kunt ook ervoor kiezen het partnerpensioen (gedeeltelijk) om te zetten in extra pensioen voor jezelf. Kies je hiervoor, dan krijgt je partner minder of géén partnerpensioen meer na je overlijden. Je partner moet instemmen met het omzetten van het partnerpensioen. Heb je geen partner als je je pensioen laat ingaan? Dan zetten we het partnerpensioen automatisch om in extra pensioen voor jou.

Nominaties Beste Leerbedrijf en Beste Praktijkopleider 2023

Leerbedrijven en praktijkopleiders zijn belangrijk voor transport en logistiek. Zij zorgen dat jonge mensen het vak in de praktijk kunnen leren. Elk jaar worden de beste praktijkopleider en het beste leerbedrijf gekozen uit drie genomineerden. Eind juni zijn de beste praktijkopleider en het beste leerbedrijf bekend. De kanshebbers stellen zich voor.

De beste leerbedrijven

“Buddy’s begeleiden de leerlingen”

“We zoeken altijd actief naar stagiairs en zij-instomers,” vertelt vestigingsmanager Robert van Dam. “Daarom geven we gastlessen op scholen en rondleidingen in het bedrijf. Ook staan we op open dagen van scholen en banenmarkten. Op dit moment hebben we zes BBL’ers: één op de vestiging Venlo, vier in Bodegraven en één in Meppel.”

Buddy’s

Steenbergen Transport verzorgt 24-uursdistributie in de Benelux, waaronder chemicaliën, producten voor de auto-industrie en graszoden bij particulieren. Heel verschillende klanten dus. De meeste leerlingen willen chauffeur worden. Daarom krijgen ze bij Steenbergen

Transport eerst een snuffelstage. “We geven ze een kijkje in de keuken van de verschillende afdelingen. Iedere leerling krijgt een buddy in het warehouse. De buddy’s begeleiden de leerlingen tot ze op eigen benen kunnen staan. Als ze daarna naar de transportafdeling gaan, krijgen ze een nieuwe buddy.”

Voorleesexamens

Het begeleiden van leerlingen is maatwerk, zegt Robert van Dam. Iedere leerling heeft zijn eigen gebruiksaanwijzing en daar houdt het bedrijf rekening mee. “Zo hebben we een leerling die vier keer zakte voor zijn basiskwalificatie. Wij helpen hem nu met privélessen, voorleesexamens en een mentor. Het is een jongen van de praktijk. Voor veel jongeren is theorie een drempel. Wij willen ze overal bij helpen, maar ze moeten wel laten zien dat ze het willen. Steenbergen was jarenlang een familiebedrijf, iedereen kent elkaar. De lijnen zijn kort. Leerlingen voelen zich daardoor snel een onderdeel van het bedrijf.”

Steenbergen Transport uit Bodegraven

“Een investering in de toekomst”

eens bij de laatste drie horen, is een heel mooi compliment.” Het opleiden van leerlingen ziet HR-adviseur Michelle van Schijndel als een investering in de toekomst van het bedrijf. “Onze insteek is om BBL’ers en zij-instromers aan te nemen die passen bij ons bedrijf. We hopen uiteraard dat ze bij ons blijven.”

Aandocken

Van Berkel Logistics uit Veghel

Michelle van Schijndel ∫ 29 jaar ∫ is HR-adviseur ∫ heeft 5 leerlingen

Van Berkel Logistics verzorgt multimodaal containervervoer en open overslag van bulkgoederen. “We zijn vereerd dat STL ons heeft opgegeven voor de verkiezing beste leerbedrijf. Dat we ook nog

De praktijkopleider werkt samen met de leerlingen. Voordat ze zelfstandig aan de slag gaan, lopen ze eerst een periode met hem mee. Daarna is hij er voor de dagelijkse begeleiding. “Vanaf de eerste werkdag rijden leerlingen die een tractorrijbewijs hebben met een terminaltruck op het bedrijventerrein. Ze rijden dan met containers en doen veel ervaring op met bijvoorbeeld het aandocken op locatie bij de klant. Een belangrijk onderdeel van het werk is ook het leren omgaan met klanten.”

Eigen tempo

Van Berkel heeft veel persoonlijke aandacht voor de leerlingen, zegt Michelle: “We bekijken wat de leerling nodig heeft en passen het werk daar op aan. Zo ontwikkelen de leerlingen zich op de best mogelijke manier. Ieder op zijn of haar eigen tempo.”

“De vrijheid om het vak te leren”

Opleidingscoördinator John van Akkeren is nog steeds trots op de titel “Beste Praktijkopleider 2022”. “Hoe mooi is het dan dat we nu ook genomineerd zijn voor beste leerbedrijf? Voor mij is deze nominatie een teken dat we het goed doen.”

Fouten maken mag

H.Essers richt zich vooral op opslag, handling en repack van chemische producten. Je verplaatsen in de leefwereld van jongeren is volgens John belangrijk bij het begeleiden van leerlingen. “Bij ons krijgen ze de vrijheid om het vak te leren. De jeugd moet je niet aan het handje nemen. Jongeren kunnen veel meer dan we denken. Ze mogen fouten maken, daar leren ze van.”

De taal van jongeren

“Leerlingen kunnen hier hun talenten ontdekken en krijgen daar ook de ruimte voor.” Zo hadden we een jonge logistieke medewerkster die eerst haar diploma haalde en daarna verder ging studeren voor logistiek supervisor. Terwijl ze eigenlijk heel graag leerlingen wilde begeleiden. Nu is ze tijdelijk gestopt met haar opleiding en werkt ze al met mij samen. Zij spreekt hun taal, en dat is een groot voordeel als je leerlingen begeleidt.”

H.Essers Logistics Services Company NL uit Bergen op Zoom

John van Akkeren ∫ 46 jaar ∫ is opleidingscoördinator ∫ heeft 16 leerlingen

De beste praktijkbegeleiders

Ayhan Uslu is trots op zijn nominatie voor Beste Praktijkopleider. “Het was een grote verrassing. Voor mij is het een blijk van waardering.” Ayhan laat zijn leerlingen heel zelfstandig werken. Ze moeten zelf aan de slag, uitvinden hoe iets werkt.” Daarna geeft Ayhan tips hoe het werk beter en vaak ook sneller kan.

Laden

Buchner Transport voegt verschillende ladingen bloemen en planten en groente en fruit samen (geconditioneerd groepagevervoer) en vervoert de vracht naar Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland.

Leerlingen werken het eerste jaar in de loods: “Het is belangrijk voor chauffeurs dat ze kennis hebben van het product dat ze vervoeren en hoe ze moeten laden. Daar hebben ze later veel aan”, vertelt Ayhan.

Mensenkennis

“Het is de kunst om bij iedere leerling zijn of haar kwaliteiten naar boven te halen. Ieder karakter is anders en heeft een andere aanpak nodig. Dat vraagt om mensenkennis. De één leert snel, de ander heeft meer begeleiding nodig. Opleiden kost tijd en energie, maar het levert uiteindelijk hele goede

chauffeurs op. Dat is belangrijk voor de leerling, ons bedrijf en uiteindelijk voor heel Nederland.”

Distrivers uit Hoogeveen

Guido Koster ∫ 23 jaar ∫ leerlingbegeleider en medewerker Planbureau

Ronald Kley ∫ 58 jaar ∫ hoofd planbureau, jobcoach en leerlingbegeleider

Samen begeleiden zij ongeveer 60 leerlingen (BBL en BOL)

Ronald is trots: “Het is heel bijzonder dat Guido en ik allebei zijn genomineerd voor beste praktijkbegeleider. Dat is een teken dat wij het goed doen.” Guido kwam in 2017 op gesprek bij Ronald Kley en kon toen niet vermoeden dat ze later collega’s zou worden. “Ik liep als 17-jarige jongen stage toen Ronald een tijd afwezig was. Ik pakte in die periode diverse zaken op, zoals leerlingbegeleiding. Ronald zag dat die werkzaamheden mij goed afgingen.” Inmiddels zijn Guido en Ronald al vijf jaar collega’s.

Orderpickers

Distrivers maakt en vervoert maaltijden voor zorginstellingen in Nederland. Het bedrijf heeft leerlingen variërend van BBL-niveau 1 tot en met hbo. “Mijn hart ligt bij leerlingen van entree-opleidingen, praktijkonderwijs en niveau 2”, vertelt Ronald. “Die hebben meer begeleiding nodig. Met een leerling krijg je er ook de ouders, school en soms instanties als het UWV bij. Tijdens de coronacrisis waren veel orderpickers ziek. Leerlingen van niveau 1 namen toen hun werk over. Inmiddels zijn er

Buchner Transport uit Almkerk

Ayhan Uslu ∫ 40 jaar ∫ is warehousemanager en praktijkbegeleider ∫ heeft 2 leerlingen

vier in vaste dienst gekomen als orderpicker. Fantastisch, daar doe ik het voor!”

Verlegen

Elke leerling die nieuw op een afdeling komt, krijgt een buddy. Guido: “Dat is belangrijk. Ik weet nog goed hoe het is om als onervaren 17-jarige bij een bedrijf binnen te komen. Je bent nog wat verlegen en dan is het enorm fijn om een vaste buddy te hebben die je wegwijs maakt.”

Levenservaring

Guido begeleidt graag leerlingen van niveau 3, 4 en hbo omdat die leerlingen meer theorie-opdrachten hebben. “Ik heb minder levenservaring en praktijkkennis dan Ronald. Bij het begeleiden van entree-leerlingen en niveau 1 en 2 is die ervaring nodig. Maar verder hebben we geen duidelijke scheidslijn. We werken samen en vullen elkaar goed aan. Daarnaast ben ik zelf ook nog leerling binnen Distrivers: ik hoop dit jaar mijn hbo-opleiding logistiek en economie af te ronden."

“We vullen elkaar goed aan”

“Leerlingen moeten zélf aan de slag”

Marieke maakt leren leuk voor iedereen

“Dat zaadje onkruid moet uit het hoofd”

Is leren saai en vermoeiend?

Dat hoeft helemaal niet!

Leerexpert Marieke Olieman

laat zien dat het heel leuk kan zijn. En dat je ook leert door te doen. Met haar tips wordt leren een fluitje van een cent.

De mensen in haar lessen hebben vaak al jaren geen boek opengeslagen. Soms willen ze zelfs niet eens in haar lokaal zitten. Tóch worden ze enthousiast als de 39-jarige Marieke uit Brunssum begint met vertellen. Met haar bedrijf The Innovation Tree maakt ze onderwijs op maat, onder andere voor logistiek medewerkers en chauffeurs. Het begint met een korte test: zestien vragen die een beeld geven van hoe jij het beste leert. Marieke legt uit: “Wie heeft er tegenwoordig nog een boekenkast? Vandaag de dag lezen we veel minder, ons leestempo neemt af. We zijn veel meer gewend om te luisteren. Gebruik daarom eens de voorleesfunctie van een boek. Dat gaat sneller en makkelijker. Of zoek op YouTube filmpjes op over het onderwerp waar je iets over wilt of moet leren. Bekijk het, en lees daarna pas de lesstof. Vaak valt dan sneller het kwartje.”

TIKTOK-FILMPJES

In de lessen van Marieke draait het vooral om ‘doen’. “Ik kies voor praktijkopdrachten die mensen alleen of in een groepje maken. Het huidige onderwijs is in mijn ogen vaak niet meer van deze tijd. We kunnen steeds korter onze aandacht ergens bij houden. Kijk maar naar TikTok-filmpjes. Die duurden eerst nog anderhalve minuut. En nu nog geen dertig seconden. Ga je leren, houd daar dan rekening mee. Lees niet een heel hoofdstuk, maar ga voor één bladzijde. En ben je moe of gestrest, dan stop je.”

SPONS

Wie denkt te oud te zijn om nog iets te leren, heeft het mis, vindt Marieke. “Net als een boom, groei je als mens. Er wordt vaak gezegd dat jonge mensen makkelijker leren: ‘Ze zijn als een spons

en zuigen makkelijk informatie op’. Wat een onzin! Leren heeft met training te maken. Als je je hersenen traint, kun je nog tot je tachtigste nieuwe dingen opnemen. Maar de manier van leren verandert met je mee.” Het doel van het bedrijf van Marieke is leren leuk maken. “Wij vinden het prachtig om te zien als mensen trots worden op zichzelf. Wees niet bang om fouten te maken. Van fouten leer je, het zijn leermomenten die je laten groeien. Als werknemer en als mens.”

GEVAARLIJKE STOFFEN

“Jij kunt niet leren”. Dat hebben veel mensen jarenlang thuis of op school gehoord. “Maar het kan wél. Eerst moet dat zaadje onkruid uit het hoofd”, zegt Marieke. “Wij doen dat door mensen te laten zien dat ze meer kunnen dan ze denken, als ze leren op een manier die bij ze past. Veel chauffeurs zijn praktisch ingesteld: die moet je niet dagen achter elkaar in de schoolbanken zetten. Bij een training gevaarlijke stoffen voor Code 95 raden wij bijvoorbeeld aan: ga eerst maar eens online veel vragen maken. Dan kom je erachter wat je al weet, en kun je gerichter de stof leren die je nog niet kent. Want niets is meer frustrerend dan dingen moeten leren die je al weet.” Marieke is groot fan van leren op de werkplek. “Je moet zoveel mogelijk van de kennis die je leert direct toepassen. Als je ziet waar je het voor nodig hebt, wordt leren veel leuker.”

3 leertips

Gebruik eens de voorleesfunctie van een boek. Dit kan bijvoorbeeld met de Tekst-naar-spraakfunctie van Microsoft.

Vaak weet je al best veel over een onderwerp. Ga daarom eerst online veel vragen beantwoorden. Dan kun je gerichter de dingen leren die je nog niet kent.

Doe de ‘leertest’ voor TON Magazine en kom erachter hoe jij het best leert: https://theinnovationtree.com/ leervoorkeuren

Van ‘jij kunt niet leren’ tot ‘het kan wél’

Kom naar een instapdag en rijd mee op de vrachtwagen!

Tijdens de ikwordvrachtwagenchauffeur-instapdag kun je ervaren hoe het is om in een vrachtwagen te rijden. Ook kun je er in gesprek gaan met werkgevers en een adviseur van STL.

27 juni Gelredome in Arnhem

13 juli Willem II in Tilburg

Meld je aan

Festival op TT-circuit

Ervaar de transport en logistiek tijdens het TruckstarFestival op het TT-circuit in Assen op 29 en 30 juli

Meer info

Training preventiemedewerker

Ben je aangesteld als preventiemedewerker? Of wil je jouw taken als preventiemedewerker nog beter uitvoeren? Volg dan op 6 september deze online training van STL!

Meer info

Kiezen voor het chauffeursvak of logistiek

Heb je kinderen, buren of bekenden die interesse hebben in werk in transport of logistiek? Laat ze kennismaken met de sector tijdens open dagen bij een mbo of leerbedrijf. De mensen van STL kunnen daar alles vertellen over een BBL-opleiding.

22 juni in Zwolle

Meer weten ? kijk op www.stl.nl

Meld je aan

Duwen en met

trekken de rateltakel

Zware, brede en hoge ladingen vervoeren: dat is dagelijkse kost voor de mannen en vrouwen van Zwatra Transport uit Delft. Zo zijn ze al enige tijd aan het werk op het terrein van de rioolzuivering in Utrecht, waar Eneco een warmtepomp bouwt die de restwarmte uit gezuiverd water gebruikt. “Bij Zwatra ben je tegelijkertijd chauffeur, monteur, kraanmachinist en heftruckchauffeur. Dat maakt het werk zo leuk.”

Op het terrein van de rioolwaterzuivering in Utrecht (RWZI) staat een busje van Zwatra. Uitvoerder Rob van der Stap wacht op zijn collega’s die met de bakwagen twee trafo’s komen brengen. Op het terrein zijn helm, veiligheidsschoenen, -bril en een brandwerende reflecterende jas verplicht. Rob vertelt: “Vandaag zetten we twee trafo’s van elk 5 ton op hun plek. Vorige week hebben collega’s een grote warmtepomp neergezet. Hierna brengen we nog elektriciteitskasten.” De warmtepomp levert straks genoeg duurzame warmte op om zo’n 20 duizend woningen van warmte te voorzien.

Stabiele stempelpoten

De bakwagen met autolaadkraan van Zwatra komt het terrein opgereden. Voor de mannen aan de slag gaan, moeten ze zich melden in de bouwkeet van Spie Nederland. Henk Sonneveld haalt de vergunning op en rijdt de wagen naar het gebouw met de trafocellen. Rob haalt een rood-wit plastic lint uit zijn bus om de werkplek af te zetten. Zodra de wagen stilstaat, is Tony in de bak al bezig om de spanbanden los te maken waarmee de doos met de bekisting en de twee trafo’s vaststaan. Ondertussen stabiliseert Henk de wagen met de vier stempelpoten.

Rob en Henk zijn allebei al 35 jaar in dienst bij Zwatra. “Henk en ik werken al lang samen. Als we bij een klus aankomen, kijken we eerst wat er moet gebeuren. We zijn goed op elkaar ingespeeld. Iedereen weet wat-ie moet doen”, legt Rob uit. Direct voegen de mannen de daad bij het woord. Henk houdt zich bezig met de lading en de kraan. Rob pakt zijn gereedschapskist uit de bus en begint aan de deuren van de cel te sleutelen. En ook Tony, die nog maar negen maanden bij Zwatra werkt, weet precies wat hij moet doen.

Improviseren

“Bij Zwatra ben je tegelijkertijd chauffeur, monteur, kraanmachinist, heftruckchauffeur. Eigenlijk doe je alles. Dat maakt het werk zo leuk”, vertelt Tony. “Hiervoor werkte ik als kraanmachinist bij Van der Lee. Op de kraanwagen moet je ook vaak improviseren, maar daar zit je alleen. Het fijne is, dat ik hier in een team werk.”

De oude rotten in het vak Henk en Rob zijn het met Tony eens. Rob: “Je komt altijd voor verrassingen te staan die je ter plekke met elkaar moet zien op te lossen.” Henk vult aan: “Ook al is het werk op kantoor goed voorbereid, de praktijk is altijd anders. Dan overleggen we met elkaar hoe we het aan gaan pakken zonder dat iemand van boven zegt wat we moeten doen. Dat maakt dit werk zo leuk en afwisselend.”

Henk Sonneveld uit Delft (links) ∫ is 58 jaar ∫ werkt 35 jaar bij Zwatra ∫ is chauffeur/ industriële verhuizer

Rob van der Stap uit Delft (midden) ∫ is 55 jaar ∫ werkt 35 jaar bij Zwatra ∫ is uitvoerder

Tony Halma uit Delft (rechts) ∫ is 38 jaar ∫ werkt 9 maanden bij Zwatra ∫ is chauffeur/ industriële verhuizer

Een heftruck brengt een stapel pallets. Die zijn nodig om de afstand tussen de grond en de trafo-cel te overbruggen. Henk takelt de pallets op en zet ze vlakbij het gebouw neer. Ook de zware houten dragline schotten worden uit de wagen getakeld. Daarna is het puzzelen met pallets en dragline schotten om de juiste hoogte tot de cel te vinden.

Na wat passen en meten liggen de pallets en schotten op de juiste hoogte en kan het takelen beginnen. Geroutineerd bedient Henk de autolaadkraan. Rob maakt in de cel de rateltakel vast aan de rails waarop de trafo dadelijk komt te staan.

Zwatra is huisleverancier voor Eneco en Stedin, vertelt Tony. “We doen veel voor de energietransitie. De komende jaren hebben we nog genoeg werk.” Ondertussen overlegt Rob met de uitvoerder van Spie: “Bij het plaatsen van de trafo is het belangrijk om te weten hoe ze moeten staan. Staan ze verkeerd om in de cel, dan is het een hele klus om ze er weer uit te krijgen.” Ondertussen geeft hij zijn collega aanwijzingen: “Hé, Henk, de hoogspanningskant moet naar voren.”

De trafo hangt nu boven de schotten. Voordat deze op de rail gezet kan worden, moeten de wielen omgekeerd worden. Rob en Tony zijn druk aan het sleutelen. “Omdat de trafo op wielen staat en de verhoging een beetje schuin loopt, is het makkelijker om de trafo de cel in te schuiven”, legt Henk uit.

Langzaam laat Henk de trafo zakken. De voorste wielen moeten in de u-balk komen. Tony stuurt wat bij. Heel langzaam zakt de trafo en dan staan de wielen in de rails. Binnen in de cel zit Rob op z’n knieën en maakt de trekband vast aan de rateltakel: “Met de rateltakel trek ik de trafo naar binnen. Henk en Tonny duwen dan aan de achterkant. Het is alleen even opletten dat de bovenkant van de trafo door de opening kan. Want we willen natuurlijk niet dat er een krasje op zit als de trafo op zijn plaats staat. Dat is onze eer te na.”

Stekker erin

Voor de mannen van Zwatra is het plaatsen van de twee trafo’s een klusje van niks. Na wat geduw en trekken met de rateltakel staat de eerste trafo op zijn plek in de cel. Van het bedienen van de rateltakel krijgt Rob allang geen lamme arm meer. “Ik ben dat takelen wel gewend.” Henk grapt: “Hop, de stekker erin en dan is het klaar.”

De eerste trafo staat in zijn cel. Het is de hoogste tijd voor een bakkie en een boterham. Na de koffiepauze plaatsen de mannen de tweede trafo. “Vroeger was het veel meer sjouwen en takelen met de hand. Tegenwoordig hebben we elektrische hulpmiddelen. Dat maakt het werk stukken lichter. Maar duw- en trekwerk blijft het altijd wel”, vertelt Rob. Na het plaatsen van de tweede trafo gaan de mannen van Zwatra voorbereidend werk doen voor het weekend. Dan wordt er op het terrein van de rioolzuivering een warmtepomp in twee delen van 30 ton per deel gelost en geplaatst.

Shoarma

Het mooie van hun werk vinden Rob, Henk en Tony de onverwachte klussen. “We komen overal. Zo ben ik in de Koninklijke stallen geweest en heb ik een trafo geplaatst in Duinrell”, vertelt Rob. Henk vult aan: “Dit vak leer je niet op school. Je groeit erin. Het is van alles wat. Veel kilometers maken we niet met dit beroep. Mijn bakwagen is 13 jaar oud en heeft maar 4,5 ton gereden. Op mijn stootbalk staat een grapje voor chauffeurs. Ik ga het niet uitleggen: Schotels zijn voor Shoarma. Iedere chauffeur begrijpt dat!”

PUZZEL

Horizontaal 1. plaats in België, 2. opwekkend bestanddeel in koffie; 12. deel van het gelaat; 13. persoon met een kind; 14. reeks of rij; 15. godsdienst (afk.); 17. Portugese wijn; 19. azijn; 21. Verenigde Naties (afk.); 22. schatting (kans); 24. overmoedig; 27. sporenplant; 28. militair hoofddeksel; 30. open plek in een bos; 31. bovendien; 32. windrichting; 33. binnenvaartuig; 35. rivier in Gelderland; 37. oogholte; 38. rode vruchtgroente; 41. mieters of jofel; 42. nevelig; 44. Noorse bosgod; 46. tankplaats voor benzine; 47. dierenhuid; 48. terugkerende liedtekst; 49. berggeel; 50. ontvangstbewijs; 52. ver (in samenst.); 54. uiting van plezier; 56. stap; 58. oude lompen; 61. deel van een schoen; 62. interest; 64. sprookjesfiguur; 65. afdruk van het knijpen; 67. opschrift op vrachtwagens (afk.); 68. ik (Lat.); 70. overschot; 72. Internationaal Monetair Fonds (afk.); 73. hostiehouder; 76. ontkenning; 77. verbrandingsrest; 78. jeugdig; 79. uitstapje (trip); 81. nummer (afk.); 82. voorzetsel; 83. hert uit de poolstreek; 84. haarkrul; 86. gemeente in Utrecht; 87. winkelen.

Verticaal 1. onderdak voor alpinisten; 2. klein kind; 3. beteuterd; 4. knevel; 5. gokspel (tombola); 6. ingegeven gedachte; 7. inwoner van Suriname;

8. tamelijk koel; 9. boomsoort; 10. landcode IJsland;

11. in hevige mate (penibel); 16. boerderijdier;

18. bedorven; 20. scheepsherstelplaats; 21. sluw dier; 23. vochtig warm; 25. meubelstuk; 26. windvrije zijde;

27. vruchtbaar makende stof; 29. samenwerkingsvorm;

32. reinigingsmiddel voor wasgoed; 34. voertuig;

36. hoogste vrouwenstem; 37. horizon; 39. gezongen toneelspel; 40. hoog bouwwerk; 42. Franse schilder;

43. Nederlandse prinses; 45. deel van het oor;

46. katoentje in een olielamp; 51. eikenschors;

53. eerbewijs; 54. tekengerei; 55. afdelingshoofd;

56. drukmachine; 57. hemellichaam; 59. Europeaan;

60. optekenen; 62. turntoestel; 63. hoffelijke gebaren;

66. Duitse badplaats; 67. gewicht van duizend kilo;

69. Engels telwoord; 71. Japanse munt; 73. deel van gelaat; 74. openbaar vervoermiddel; 75. opslagruimte voor graan; 78. kledingstuk; 80. zeepwater; 82. uitroep van pijn; 85. kanaalpeil (afk.).

Vul de oplossing in op tonmagazine.nl Doe dat vóór 11 juli 2023. TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die een VVV Cadeaukaart van 25 euro winnen.

Oplossing puzzel in TON 107: tweetallen

De 5 winnaars van een VVV Cadeaukaart zijn: Dennis Hermus uit Bellingwolde

Hannelore van Nieuw Amerongen uit Breukelen

Johan Koppelman uit Hoge Hexel

Ellen Breuer uit Heemskerk

Duco van Es uit Staphorst

Met de VVV Cadeaukaart kies je zelf je favoriete cadeau. Je kunt de kaart gebruiken in winkels en in webwinkels. En je betaalt er ook een deel van je dagje uit mee.

VRAGEN? VRAGEN!

Vragen over je werk, je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON heeft niet alle antwoorden. Deze organisaties in het beroepsgoederenvervoer wél!

088 25 96 111 info@stlwerkt.nl stl.nl

Bij Sectorinstituut Transport en Logistiek kun je terecht voor: een passende baan of een leerwerkplek, een leven lang leren, gezond en veilig werken en verzuim voorkomen, functiewaardering.

0800 02 25 022 caonaleving.nl

Vragen over rechten en plichten in de transportsector?

Leeft je werkgever de cao goed na?

Wat zijn de regels voor loonberekening?

Wat te doen als je een boete krijgt?

CAONALEVING.NL

VNB heeft ook een handige Looncheck App, waarmee je je loon kunt berekenen. Kijk op de website.

088 33 22 999 (0,0 cent per minuut) pfvervoer.nl

Hoe zit het met je pensioen?

Kun je je pensioen eerder in laten gaan?

Mag je werken als je met pensioen bent?

Wat zijn de gevolgen van een scheiding voor je pensioen?

0800 02 25 022

fnv.nl

030 75 11 007

cnvvakmensen.nl

088 45 67 567

tln.nl

Transport en Logistiek Nederland

COLOFON

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar. TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Transport & Logistiek, en CNV Vakmensen.

UITGEVER en REDACTIE Via Bertha, Vondellaan 156, 3521 GH Utrecht, 06 38 07 67 51, info@tonmagazine.nl

REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van het Sectorinstituut Transport en Logistiek, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VVT

MET BIJDRAGEN VAN Gerrit Jan van Barneveld, Daphne Doemges-Engelen, Annet Koops, Olga Leever, Harry Linker, Frank de Man, Carien Neeleman, Erik Pathuis, Shamrock, Ingrid Timmermans en Eric Vocking

FOTOGRAFIE Daphne Doemges-Engelen, Marco Hofsté, Annelies van ’t Hul, Ruud Jonkers, Harry Linker en Shutterstock

ONTWERP en OPMAAK Via Bertha, Utrecht

DRUK Habo da Costa, Vianen WEBSITE tonmagazine.nl

FACEBOOK facebook.com/magazineton

ISSN 1871-1790

TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepgoederenvervoer geldt én naar de leden van TLN en VVT. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd. Je gegevens worden niet aan derden verstrekt. Deelnemers in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd.

Meer informatie pfvervoer.nl/privacybeleid ADRESWIJZIGINGEN hoef je niet aan TON door te geven. TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur dan een mail naar info@tonmagazine.nl

OPLAGE 160.500 exemplaren

0345 516 993

verticaaltransport.nl

Vereniging Verticaal Transport

© TON Magazine 2023 Via Bertha / SOOB Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/ of zijn partners.

TON wordt mede mogelijk gemaakt door

MET JOUW OPLEIDINGSBUDGET