7. Bazični koncepti podrške, kao odgovor na kriznu situaciju

Savetodavna podrška u krizi se bazira, pre svega, na prepoznavanju snaga i resursa. Zahteva kapacitete praktičara za efikasnu komunikaciju, koji u ovaj proces ulazi sa svojim individualnim karakteristikama, iskustvima, vrednostima, pa i predrasudama. Ričard Nelson ističe da sličnosti i razlike između davaoca i primaoca alternativne podrške jesu jedan od faktora koji može uticati na proces savetovanja, ukoliko to praktičar ne prepozna i kontroliše.

Savetnik treba da pokaže svoju sposobnost da:  kontinuirano razvija multikulturalnu svesnost;  prilagodi svoj stil komunikacije da bi se uklopio sa klijentovim;  uspostavi, održi i nadzire odgovarajuće strukturalne i relacione granice u različitim fazama procesa savetovanja;  uspostavi jasni međusobni radni aranžman u odnosu na cilj savetovanja;  razvija svesnost o kontekstu u kome savetnik i klijent funkcionišu i kreira najbolje moguće uslove, razvija svesnost kako savetovanje utiče na kontekst;  podržava klijentove teme na način koji doprinosi savetodavnom procesu;  redefiniše ciljeve savetovanja da bi se išlo napred;  olakšava kretanje prema klijentovom ličnom uvidu, razvoju i promeni;  konzistentno radi u okviru jasnog teorijskog okvira;  prepoznaje svoja ograničenja i granice - lične i profesionalne;  evaluira proces savetovanja u terminima klijentovog iskustva i u terminima sopstvenog procesa učenja;  prepoznaje potrebu supervizije i ponaša se u skladu sa tim.