ontwikkeling 37
Van gemotiveerde achtstegroeper naar... Bruggers die binnen één jaar veranderen van ijverige achtstegroepers in gedemotiveerde pre-pubers? Het komt helaas voor. Maar waar komt het door en wat kun je er als docent mee? Tips en ervaringen uit de praktijk!
h
Het is juni 2011. Door de gangen van het Driestar College in Gouda schuifelt een klas achtstegroepers gedwee achter hun nieuwe mentor aan. Ze zijn er voor een middagje kennismaken en lijken overweldigd door het grote gebouw en de luidruchtige oudere leerlingen. Docenten zien ze gaan en weten het: dit is slechts tijdelijke braafheid. Volgend jaar rond deze tijd herken je dezelfde leerlingen niet meer terug.
Stoer huiswerk
Begrijpelijke fase, die brugklasdip? Rita Kohnstamm is ontwikkelingspsycholoog en auteur van verschillende boeken over de ontwikkeling van kinderen en pubers, zoals de driedelige Kleine Ontwikkelingspsychologie. Ze erkent dat bij een aantal brugklasleerlingen de werkhouding na verloop van tijd inzakt. Kohnstamm: ‘In de maanden voor Kerstmis vinden ze huiswerk maken nog stoer. De stof is dan ook nog niet zo moeilijk. Grote gasten Na de eerste maanden begint het tegen te vallen. Ze Een jaar later, juni 2012 lopen we het lokaal van de- gaan zich weliswaar vrijer voelen en klieren, maar zelfde klas binnen en moeten bijna bukken voor een de ijver is weg. Daarbij komt volgens Kohnstamm de laagvliegende prop papier. De brugklas is vandaag sociale statusverandering die brugklasleerlingen onvoor het laatst op school, morgen begint de vakan- dergaan. ‘In groep acht horen ze tot de groten. Ze kijtie. Het is een ‘gezellige’ bende. Een ken echt uit naar het nieuwe leven op Rond Kerstmis heel verschil met vorig jaar, zo geven het voortgezet onderwijs. Weg van het de leerlingen zelf ook toe. Charlotte: jonge grut, de wereld in. Op de meeste zijn die ‘In het begin schrok ik me rot van die scholen wacht hen ook een vriendelijk wittebroodsweken onthaal. Er zijn allerlei activiteiten om grote gasten hier op school. Ik moest enorm wennen want ik wist helemaal hen te laten wennen. De nieuwe vakvoorbij niks van hoe het hier werkte.’ Ook haar ken zijn spannend, want die horen klasgenoten zijn het erover eens; ze zijn behoorlijk bij het nieuwe leven en de nieuwe status. Maar rond veranderd sinds ze hier als nieuwbakken brugpiepers Kerstmis zijn die wittebroodsweken voorbij. Om zich binnenkwamen. Naar eigen zeggen hebben de mees- heen kijkend op school zien ze dat ze nog niet echt ten in het begin de kat uit de boom gekeken. Ook wa- meetellen. Ze zien dat de school niet van hen is, maar ren ze toen nog erg ijverig wat betreft huiswerk ma- van de hogere klassen. De inzakkende motivatie zit ‘m ken en meedoen tijdens de les. Eén van de leerlingen, ook in het tegenvallen van het nieuwe leven.’ Jakob, vertelt echter dat hij halverwege het jaar van een vierdeklasser het advies kreeg om geen huiswerk Verantwoordelijkheid leren nemen meer te maken. Zodat hij tijd over zou houden voor Mentor van de bovengenoemde brugklas, Wim van leuke dingen. Hij legt uit: ‘Dat was niet zo slim, want ik Setten, ziet het elk jaar weer gebeuren bij zijn menkreeg zo veel onvoldoendes en moest naar een lager torbrugklas. ‘Het eerste rapport is meestal goed, maar als de leerlingen eenmaal gewend zijn, is het niveau. Volgend jaar ga ik dat beter aanpakken.’