Kinderen moeten meer Wat kunnen beleidsmakers, scholen, kinderopvang en ouders doen? Er wordt steeds minder buiten gespeeld. Computer, gebrek aan ruimte en gevaren houden kinderen binnen. Buiten spelen is goed voor de gezondheid en bewezen succesvol in de strijd tegen obesitas. Daarnaast is omgaan met een grotere groep dan de bekende cirkel van belang voor het ontwikkelen van de sociale vaardigheden die we nodig hebben om in een klein gebied met anderen te kunnen leven. Kinderen moeten dus weer naar buiten. Wat kunnen beleidsmakers, scholen, kinderopvang en ouders doen om buiten spelen aantrekkelijker te maken voor kinderen?
Tonneke Bekkers
Rode wangen
Tonneke Bekkers is adviseur in de kinderopvang. Ze geeft juridisch advies, managementondersteuning en helpt bij de ontwikkeling van groene opvang.
Waarom is buitenspelen zo belangrijk? Wanneer kinderen onbekommerd buiten spelen, ervaren ze vrijheid. Er is geen controle van ouders of leerkrachten. Ze kunnen gehoor geven aan hun impulsen en fantasie. Tijdens het vrije spel ontwikkelen ze lichaam en geest. Kinderen bewegen, wat hun motoriek en gezondheid ten goede komt. Kinderen leren zonder toezicht omgaan met leeftijdsgenootjes. Kinderen gaan spontaan vriendschappen aan en leren samen te werken. Ook worden ze weerbaar en leren ze risico’s in te schatten. Tijdens het buitenspelen worden kinderen zich bewust van het weer en de natuur om zich heen. Ze ervaren het verloop van de dag en de wisseling van de seizoenen aan den lijve. ’s Avonds komen ze met rode wangen en onder het zand weer binnen. Ze vallen aan op het eten, gaan heerlijk in
[ pagina 6 ] 4/2010
e du c a r e
bad om vervolgens gemakkelijk de slaap te vatten. Kortom: door buiten te spelen kunnen kinderen écht kind zijn. Het is hun lust en hun leven.
Invloed van beleidsmakers Helaas is een spelend kind op straat een zeldzaamheid geworden. De steden en dorpen zijn volgebouwd. Het verkeer neemt alleen maar in drukte toe. Ouders zijn uit veiligheidsoverwegingen steeds huiveriger geworden om hun kinderen er alleen op uit te sturen. Beleidsmakers (provincies, gemeenten, GGD’s) doen er verstandig aan beleid te maken dat er op gericht is het buitenspelen van kinderen te bevorderen. Niet alleen omdat het voor de motoriek, het sociale leven en de gezondheid van kinderen goed is, maar ook doordat het creëren van groene speelveldjes bijdraagt aan de leefbaarheid van een woonwijk. Ook de sociale samenhang wordt sterker als kinderen buitenspelen. Immers, wanneer meer kinderen buitenspelen, zullen ze elkaar ook vaker ontmoeten. Kinderen komen in aanraking met kinderen met een andere culturele achtergrond of thuissituatie. Spelenderwijs zullen de kinderen met elkaar kennismaken. Dit komt de samenhang tussen de verschillende bevolkingsgroepen ten goede. Er zal meer wederzijdsbegrip ontstaan, hetgeen hoopvol is voor de gezamenlijke toekomst die de kinderen opbouwen. Gemeenten en provincies doen er goed aan, bij de ontwikkeling of renovatie van een wijk, te investeren in speelveldjes, pleintjes, bankjes, fiets- en wandelpaden en groenvoorzieningen. Het woon- en speelgenot neemt toe wanneer deze voorzieningen in een wijk worden aangebracht. Zo is uit diverse onderzoeken gebleken, dat mensen zich prettiger
© ANTIEN GRIJSEELS
I
n mijn kindertijd was het doodgewoon ’s morgens met kinderen uit de buurt naar school te lopen. ’s Middags slenterde je samen terug naar huis voor een boterham. Na schooltijd ontmoetten we elkaar weer buiten op straat. Vandaag de dag zie je nauwelijks kinderen buitenspelen. Ze worden met de auto gebracht en gehaald en ze verschuilen zich achter de computer. Het buitenspelen is tot beleidsonderwerp van gemeenten en GGD geworden. We voelen op onze klompen aan dat dit niet goed gaat. Onhandigheid, gebrek aan sociale vaardigheden en zwaarlijvigheid zijn deels te wijten aan een tekort aan samenspel en beweging. In een wijk met veel groen zijn aantoonbaar minder te dikke kinderen. Het is dus zaak dat we samen maatregelen treffen om deze trend om te buigen door meer mogelijkheden voor buitenspelen te ontwikkelen, met name in onze steden.