Ignacy Radlicki (1892 – 1967). Urodził się pod Rawą Mazowiecką, w Emilianowie. W 1914 roku, w wieku dwudziestu dwóch lat, Ignacy Radlicki przeniósł się do Milanówka. Jego dom – Willę Radlicę – znajdziemy przy ulicy Okólnej 11, stoi do dziś.
N
ależy zaznaczyć, że nieprawdą są informacje, które znajdziemy w Internecie i lokalnych książkach historycznych: Ignacy Radlicki nie mieszkał w Willi Walerii u zbiegu obecnych ulic Krasińskiego i Spacerowej 22.
Podczas wojny polsko-bolszewickiej walczył w 1 pułku piechoty Legionów w Jabłonnej pod Warszawą, następnie pełnił funkcję adiutanta 2 batalionu 4 pułku strzelców podhalańskich. Po zakończeniu wojny uczestniczył także w III powstaniu śląskim. Losy Ignacego Radlickiego są niesamowicie burzliwe. Podczas II wojny światowej, stale pracując jako adwokat, walczył w kampanii wrześniowej. W 1940 roku został aresztowany przez gestapo podczas akcji AB, umieszczony na Pawiaku i do maja 1941 roku więziony w obozie koncentracyjnym AuschwitzBirkenau. Po zwolnieniu z obozu walczył w powstaniu warszawskim. Po upadku powstania udało mu się uciec do Milanówka, gdzie odnalazł swoje osierocone dzieci (żonę naziści zabili podczas jego pobytu w więzieniu). W 1945 roku został aresztowany przez NKWD i najpierw był przetrzymywany na ulicy Koszykowej, potem w Rembertowie i Rawiczu. Po wypuszczeniu w listopadzie 1945 roku wrócił do Milanówka, skąd po krótkim pobycie przeniósł się z rodziną do stolicy.
70
