Hoe Thomasz weer ging leren

Thomasz springt het lokaal binnen. Net voordat de bel van het eerste lesuur is uitgeklonken, landen zijn slungelige benen op de grond. Met een triomfantelijke grijns zakt hij onderuit op zijn stoel. Zijn ogen zijn er niet bij. Zijn oren zijn al afgehaakt. Zijn hoofd verstopt hij onder een hoodie. Die moet af.

‘Wat een hippe kuif! Kapper geweest?’, zeg ik. ‘Nee, meester! Mijn zus!’ ‘Kan ze mij ook knippen? Mijn coronakapsel ziet er niet uit!’ Thomasz grijnst minzaam.

Vorig jaar had hij nog negen zware onvoldoendes op zijn rapport. Alles aan hem schreeuwt: ‘Ik doe niet meer mee met die school van je. Laat me met rust, dan laat ik jou ook met rust!’ Maar zo makkelijk gaat dat niet.

Ik weet dat het flink wat tijd, volharding en geduld zal vergen hem weer een beetje aan het leren te krijgen. Thomasz vervolgt consequent zijn reeks onvoldoendes, het boeit hem niet. En het woord ‘huiswerk’ ontbreekt in het Poolse woordenboek. Thomasz jent, daagt uit, gaat keer op keer over mijn grens. Op zijn voorhoofd staat met dikke viltstift: ‘Over twee weken vind ook jij mij een stomme, vervelende en luie donder. Dan geef jij het ook op.’ Maar dan kent hij mij nog niet.

Mijn eerste doel: Thomasz moet voldoendes halen. Het is tegen de regels, maar na drie herkansingen haalt hij een 5,8 voor woordenschat. Ik wil dat hij weer succeservaringen krijgt.

Michel Linthorst

• Docent internationale schakelklas • Ontwerper van de 7 Life Skills-methode • www.7LifeSkills.org

Op tijd komen hoort er ook bij. Discipline! Als boetedoening voor zijn vele verzuim vraag ik hem om een gloednieuwe auto voor mij te ontwerpen. ‘Meester, je moet binnenkort je V-snaar vervangen’, zegt hij terwijl hij zijn strafwerk maakt. ‘Kun jij dat niet doen voor mij?’ ‘Makkie’, lacht hij. Hij meent het. Zijn alternatieve-strafwerk-auto-ontwerp is echt supergaaf! ‘Ik heb er ook nog een animatie van gemaakt. Al 2034 volgers op insta.’ Ik sta versteld van het resultaat. Zie je wel, die gast barst van de talenten.

Thomasz en ik voeren steeds vaker mooie gesprekken. Hij vertelt honderduit over zijn baantje in de Poolse supermarkt, zijn beroemde oom en zijn moeder met haar gebroken been. Dus daarom is hij zo snel weg na school. Hij zorgt voor haar!

Thomasz blijkt helemaal niet lui. Blijk ik ondanks mijn voorgenomen open blik toch vol aannames te zitten... Hij werkt juist heel hard, maar wel volgens zijn eigen agenda. Thomasz is al lange tijd ontzettend teleurgesteld in school en was daarom volledig uitgecheckt.

‘Kijk eens wat ik voor je heb gemaakt’, zeg ik trots, ‘een boekje woordenschat in de garage.’ Het enthousiasme druipt er nog steeds niet van af, maar eindelijk valt het kwartje. Thomasz begrijpt dat hij leert om zijn kansen te vergroten. Op zijn rapport heeft hij nog maar twee kleine onvoldoendes.

‘Bedankt meester’. Thomasz propt een beetje onhandig een doosje Merci in mijn handen. Met een vette lach verlaat hij de ISK.

» Wanneer kreeg jij een ‘vette lach’?