Goed
te
Beaulieu
Vanaf de 4e eeuw verdrongen Germaanse volkeren de Romeinse overheersing in onze regio. In de daarop volgende eeuwen ontsprongen langs de voornaamste waterwegen in onze streken vele kleine Frankische nederzettingen, zo ook aan de Leieoever. De eerste bewoning op de site van het Goed te Beaulieu gaat terug tot de 5e eeuw. In de meeste gevallen bestonden de nederzettingen slechts uit een bescheiden omwald opperhof en een neerhof. Doorheen de vroege middeleeuwen groeide de nederzetting uit tot de kernhofstede van de Beverse dorpsheerlijkheid ‘Beaulieu’. Ze werd bewoond en ontgonnen door de heren van Beveren. Zij hielden de heerlijkheid in onderleen van het nabijgelegen Munkenhof en in achterleen van de Gentse Sint-Pietersabdij. Hoewel de abdij het Munkenhof als regionale hoofdplaats beschouwde, bleef de dorpsheerlijkheid van Beaulieu van vrij groot belang. Beaulieu kreeg een eigen baljuw, een prater en een eigen schepenbank voor lage rechtspraak toegewezen. De huidige gebouwen vervangen de oorspronkelijke hofstede en gaan terug tot de 18e eeuw. Vanaf de 13e eeuw werd de hoeve aan opeenvolgende gegoede herenboeren verpacht, tot de nieuwe Franse republikeinse overheid alle heerlijkheden op het einde van de 18e eeuw ontbond. Halverwege de 18e eeuw bestond het Goed uit een omwalde hoeve met een poortgebouw, twee boerenhuizen, een schuur, stallingen, een bakhuis en een wagenhuis. In de 19e eeuw werden het poortgebouw en het wagenhuis afgebroken. Eén van de boerenhuizen ruimde bovendien plaats voor een paarden- en een varkensstal en een nieuw wagenhuis. Aan het boerenhuis werden eveneens enkele uitbreidingen toegevoegd. boven Centraal woonhuis met links het opengewerkte wagenhuis en rechts een grote dwarsschuur. links Stallen met dakkapel en laadluik. rechts Kaartdetail met omwalde hoeve en parochiekerk, het centrum van de vroegere dorpsheerlijkheid, Jozef De Coster, 1778.
Versteend Verleden
33