dsolomos_pub_2019_13_Le_Tour_du_monde.pdf

Ιούλιος Βερν

Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες

Διασκευή: Μαρία Μπουκάλα

Εκπαιδευτήρια «Διονύσιος Σολωμός»

1

Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! (ρυθμικό και συνεχόμενο σαν ηχητικό φόντο) Κάθε χτύπος σπρώχνει πιο πέρα τη μέρα. Τη μέρα τη λιώνει η πλήξη. Η πλήξη απλώνει τα μαύρα της δίχτυα. Δίχτυα οι μαύροι δείκτες του χρόνου. Του χρόνου αιχμάλωτη είν’ η ζωή. Η ζωή τριγυρνά στο καντράν. Στο καντράν κι ίσως αν… Κι ίσως αν ο κύκλος σπάσει… Αν σπάσει, εκείνη θα βγει. Θα βγει, κρυφά θα το σκάσει. Θα το σκάσει τον κόσμο να δει. Βγες! Τικ τακ! Δες! Τικ τακ! Σπάσε τον κύκλο! Τίκι τικτάκ! Τον κόσμο γύρισε! Τίκι τικτάκ! Ζήσε τικ! Ζήσε τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ!

2 Ι. ΦΙΛΕΑΣ ΦΟΓΚ – ΠΑΣΠΑΡΤΟΥ (Φιλέας – Πασπαρτού – Πρώην υπηρέτης) ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΕΝΤΕΚΑ. ΚΑΙ. ΜΙΣΗ. ΝΤΑΝ – ΝΤΙΝ ! ΦΙΛΕΑΣ: Τζέιμς! Ο κώδων! ΤΖΕΙΜΣ: Γες σερ! Ο κώδων, σερ! ΦΙΛΕΑΣ: Την πόρτα. ΤΖΕΙΜΣ: Γες σερ! Την πόρτα, σερ! ΦΙΛΕΑΣ: Βιάσου. Είναι σχεδόν δώδεκα παρά είκοσι εννέα. ΤΖΕΙΜΣ: Γες σερ! Βιάζομαι, σερ! Δώδεκα παρά είκοσι εννέα, σερ! ΠΑΣ: Μπονζούγ, μεσιέ! Μπονζούγ μεσιέ! ΤΖΕΙΜΣ: Γκουντμόρνινγκ σερ! Αργήσατε ένα λεπτό. ΦΙΛΕΑΣ: Δώδεκα παρά είκοσι οκτώ. Δύο λεπτά. ΤΖΕΙΜΣ: Γες σερ! Δύο λεπτά, σερ! Να τον διώξω, σερ; ΦΙΛΕΑΣ: Θα του δώσω μια πρώτη και τελευταία ευκαιρία, Τζέιμς. Ευτυχής για τη γνωριμία, Τζέιμς. Καλό κατευόδιο! Γκουντ λακ! ΤΖΕΙΜΣ: Ευτυχής, σερ! Παρομοίως, σερ! Λυπάμαι που σας απογοήτευσα δύο ολόκληρους βαθμούς της κλίμακας Φαρενάιτ στο νερό σας για το ξύρισμα, σερ! Δύο βαθμούς! Πώς μπόρεσα; Μετανιώνω πικρά. Γκουντ λακ του γιου του. (και κοιτάει λοξά τον Πασπαρτού) ΠΑΣ: Ανσαντέ, μεσιέ Τζέιμς! Μπον βουαγιάζ! Θα είμαι ο πρώτος Γάλλος υπηρέτης σας, μεσιέ; ΦΙΛΕΑΣ: Θα είστε ο υπηρέτης μου; Ας εξετάσουμε πρώτα αυτό. Γαλλική υπεροψία! Όου μάι γκούντνες! ΠΑΣ: Μα δεν υπάρχει λόγος να μην είμαι ο υπηρέτης σας, μεσιέ! Είμαι ευχάριστος, χαμογελαστός και συμπαθητικός. ΦΙΛΕΑΣ: Δεν αναζητώ φίλο, αναζητώ υπηρέτη συνεπή κι ακριβή. Δεν το ζητώ, το απαιτώ. Η ώρα τώρα είναι δώδεκα παρά είκοσι πέντε. Φεύγω για τη λέσχη Ριφόρμ καθημερινά στις δώδεκα παρά δεκατρία. Χρειάζομαι δεκατρία λεπτά για να μεταβώ στη λέσχη και να είμαι εκεί στις δώδεκα ακριβώς ώστε... ΠΑΣ: Έχετε ραντεβού στη λέσχη, μεσιέ; ΦΙΛΕΑΣ: Ένας τζέντλεμαν δε χρειάζεται ραντεβού για να είναι συνεπής κι ακριβής. Είναι στάση ζωής, κύριε... ΠΑΣ: Πασπαγτού! ΦΙΛΕΑΣ: Χμ… επώνυμο με ποινικό μητρώο… ΠΑΣ: Νον νον! Δεν ξεκλειδώνω πόρτες, ξεκλειδώνω καρδιές, ξεκλειδώνω μυαλά, προσπερνώ δυσκολίες.

3 ΦΙΛΕΑΣ: Το μικρό σας; ΠΑΣ: Ζαν! Ζαν Πασπαγτού! ΦΙΛΕΑΣ: Σαρανταπέντε Γιάννηδες, ενός κοκκόρου γνώση! Τόπος καταγωγής; ΠΑΣ: Παρίσι. ΦΙΛΕΑΣ: Παρίσι… Τς! Φοβάμαι, αγαπητέ μου, πως η ακρίβεια και η συνέπεια πνίγηκαν διασχίζοντας τη Μάγχη. Δεν τα κατάφεραν να περάσουν στο Καλέ, πόσο μάλλον στο Παρίσι. ΠΑΣ: Τις δύστυχες! Κι οι δυο; Είχαν την ίδια μοίρα; Τις γνωρίζατε καλά; Χαχά χαχαχά! Έχω και χιούμορ ο άτιμος! (παγώνει το χαμόγελο στο πρόσωπό του καθώς βλέπει το ανέκφραστο πρόσωπο του Φιλέα) ΦΙΛΕΑΣ: Οι στενότερες φίλες μου, κύριε. Ας προχωρήσουμε! Προϋπηρεσία! ΠΑΣ: Τραγουδιστής κι οργανοπαίκτης στη μεγάλη του δρόμου σχολή. Φροντιστής μαϊμούδων και ισορροπιστής στην ανώτατη του τσίρκου υπηρεσία. Κατασβέστης πυρκαγιών εν τω κατασβεστικώ σώμα. ΦΙΛΕΑΣ: Κατασβέστης; Λέξη ανύπαρκτη. Θέλουμε δουλειά στο λεξιλόγιο. Μα αυτό δε λέγεται προϋπηρεσία, αγαπητέ μου Σιθρού! ΠΑΣ: Πασπαρτού, μεσιέ, δεν είμαι και κανένας αδιάκριτος! Χαχά χαχαχά! Αστείρευτο το χιούμορ μου! ΦΙΛΕΑΣ: Κύριε Πασπαρτού, μαϊμού δεν είμαι. Τα μπατζάκια μου δεν καίγονται. Είμαι απλώς ένας τζέντλεμαν. Δε σας χρειάζομαι. Σας ευχαριστώ! Ευτυχής για τη γνωριμία. Καλό κατευόδιο. Γκουντ λακ. ΠΑΣ: Κουά; Γκουντ λακ; Έτσι μας ξαποστέλνετε όλους; Σιλ βου πλε, μεσιέ, γκιβ πις α τσανς. ΦΙΛΕΑΣ: Δώδεκα παρά δεκατέσσερα. ΠΑΣ: Ήρθα στην Αγγλία για να βρω τη γαλήνη στην πληκτικτή... ε... ε-κλπηκτική, πληζ εξκιουζέ μουά, χώρα σας. Θέλετε Σιθρού; Θα γίνω ο Σιθρού σας. Θα γίνω ακριβής και συνεπής όσο Γάλλος κανείς. Δε θα χάσετε, μεσιέ. ΦΙΛΕΑΣ: Δώδεκα παρά δεκατρία παρά επτά δευτερόλεπτα. Χρειάζομαι πέντε δευτερόλεπτα για να βάλω το καπέλο μου και να ισιώσω το γιακά μου και δύο για να σου πω πως θέλω το τσάι μου στις πέντε ακριβώς άνευ ζαχάρεως, άνευ γάλακτος, όχι πολύ δυνατό και το δείπνο μου στις επτά και ένα λεπτό και τριάντα δευτερόλεπτα. Αντίο. ΠΑΣ: Κι έφυγε! Μεσιέ, με προσλάβατε δηλαδή; Μεσιέ; Είμαι προσβλημένος τώρα εγώ; Προσβεβλημένος; Προσληβμένος… προσλαβωμένος. Μάλλον! Μερσί, μεσιέ! Α τουτ α λεγ! Πάω να διαβάσω βοκάμπλαρι.

4 ΙΙ. ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ (Φιλέας – 3 τραπεζίτες) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Δεξί εμπρός, αριστερό πίσω! Πίσω δεξί, εμπρός αριστερό! Αριστερό τικ, δεξί τακ! Τακ τικ! Τικ τακ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΔΩΔΕΚΑ. ΑΚΡΙΒΩΣ. ΛΕΣΧΗ ΡΙΦΟΡΜ. ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 1: Ουίστ τάιμ, τζέντλεμεν! ΟΛΟΙ: Ουίστ τάιμ! ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 2: Κόψτε, σερ Φογκ. ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 3: Μάθατε για τη μεγάλη κλοπή στην Τράπεζα της Αγγλίας; Ο κλέφτης σήκωσε ούτε μία, ούτε δύο αλλά πενήντα χιλιάδες λίρες. ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 2: Τον αδικούμε αν τον χαρακτηρίσουμε κλέφτη, κύριοι. ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 3: Πώς θα ονομάζατε, αγαπητέ, εσείς, ένα τέτοιο υποκείμενο; ΦΙΛΕΑΣ: Στις εφημερίδες παρουσιάζεται ως τζέντλεμαν. ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 3: Για να δούμε αν θα παρουσιάζεται ως τζέντλεμαν και στης φυλακής τα σίδερα, σερ Φογκ! Παίξτε, παρακαλώ! ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 1: Η υπόθεση είναι ζήτημα τιμής για τη Μητροπολιτική Αστυνομία. Νιου Γιορκ, Λίβερπουλ, Σουέζ... όλα τα μεγάλα λιμάνια του κόσμου ελέγχονται από πράκτορες. Η σύλληψή του είναι αναπόφευκτη εκτός αν μετατραπεί σε ψάρι και δε βγει ποτέ στην ξηρά. Σειρά σας! ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 2: Κύριοι, είμαι βέβαιος πως στον κόσμο βρίσκεται πάντα χώρος για τέτοιου είδους υποκείμενα. Η Γη μας είναι τεράστια. ΦΙΛΕΑΣ: Ήταν. ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 2: Αι μπεγκ γιορ πάρντον, σερ Φογκ; ΦΙΛΕΑΣ: Ήταν. Τεράστια. Δεν είναι πια. Τεράστια. ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 1: Μίκρυνε, σερ Φογκ; Πλύθηκε ακσιντένταλι με τα λευκά; ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 3: Νοτ ατ ολ. Είμαι της ιδίας άποψης με τον αγαπητό Φογκ. Δε μίκρυνε η Γη, κύριοι, μίκρυνε ο χρόνος. Με τα νέα μέσα, μπορούμε πια να κάνουμε το γύρο του κόσμου σε τρεις μήνες… ΦΙΛΕΑΣ: Σε ογδόντα μέρες.

5 ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 3: Πράγματι, υπάρχει ακριβής υπολογισμός του ταξιδιού στις πρωινές εφημερίδες. Ογδόντα μέρες. Σειρά σας! ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 1: Όλα αυτά στο περίπου, τζέντλεμεν. ΦΙΛΕΑΣ: Στο ακριβώς. Όχι μόνο σε μέρες αλλά και σε λεπτά και σε δευτερόλεπτα. Το ρολόι δε χτυπά στο περίπου. Το ρολόι χτυπά στο ακριβώς. ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 2: Σερ Φογκ, ας μην υπερβάλλουμε. Ως Βρετανοί αναπνέουμε με τους χτύπους του εκκρεμούς μα οφείλουμε να παραδεκτούμε πως η φαινομενική παντοδυναμία του κλονίζεται από το απροσδόκητο. ΦΙΛΕΑΣ: Δεν υπάρχει. Απροσδόκητο. Η παντοδυναμία του εκκρεμούς είναι ακλόνητη. Ογδόντα μέρες. Χρονομετρημένες έως το τελευταίο δευτερόλεπτο. ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 1: Υπερβολές, σερ! ΦΙΛΕΑΣ: Χίλιες εννιακόσιες είκοσι ώρες, τουτέστιν δεκαπέντε χιλιάδες διακόσια λεπτά, τουτέστιν εννιακόσιες δώδεκα χιλιάδες δευτερόλεπτα. Στοίχημα η μισή μου περιουσία. ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 1: Μας φεύγετε για το γύρο του κόσμου, σερ Φογκ; ΦΙΛΕΑΣ: Στοιχηματίζετε, κύριοι; ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ 3: Γουέλ, γουέλ, γουέλ! Είναι στοίχημα, λοιπόν, αγαπητέ Φογκ. Ραντεβού το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου στις εννιά παρά δεκαπέντε. Θέλετε να διακόψουμε για να προετοιμάσετε την αναχώρησή σας; ΦΙΛΕΑΣ: Δε χρειάζεται, κύριοι. Είμαι έτοιμος. Πάντα. Έχουμε δύο λεπτά και τρία δευτερόλεπτα παιχνιδιού ακόμα, ας τα εκμεταλλευτούμε. Σειρά σας!

6 ΙΙΙ. Η ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ (Φιλέας – Πασπαρτού) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Η Γη γυρίζει! Γυρίζει ο κόσμος! Ο κόσμος τικ, η πρόκληση τακ! Τακ τικ! Τικ τακ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΤΡΕΙΣ. ΠΑΡΑ. ΔΕΚΑΤΡΙΑ. ΣΑΒΙΛ ΡΟΟΥ. ΑΡΙΘΜΟΣ 7. ΠΑΣ: Αχ! Ακρίβεια. Συνέπεια. Ήσυχες μέρες στο ρυθμό του εκκρεμούς. Σπίτι και σπιτάκι. Τέρμα οι δρόμοι και η παγωνιά. Ξεκούραση. Επιτέλους, η δουλειά των ονείρων μου! Θα εκτελώ με ακρίβεια το πρόγραμμα και μετά θα... κάάάθομαι στη ζεστασιά και θα βελτιώνω τ’αγγλικά μου. Ποιος να το ‘λεγε στο φτωχό Πασπαγτού ότι θα ξάπλωνε το ταλαιπωρημένο του κορμάκι σε δωμάτιο με γκάζι! Με γκάζι, ο μεσιέ Πασπαγτού. Λα βι ε μπελ! ΦΙΛΕΑΣ: Πασπαρτού! ΠΑΣ: Παγντόν; Με πήρε ο ύπνος; Όνειρο ήταν; Πριν ένα λεπτό ήταν τρεις παρά δεκατρία, τώρα είναι πέντε ακριβώς; Σε πα ποσίμπλ! (Κουνάει το τεράστιο ρολόι του με μανία) ΦΙΛΕΑΣ: Πασπαρτού! ΠΑΣ: Πα ποσίμπλ! Πα ποσίμπλ! Πα ποσίμπλ! (Συνεχίζει να κουνάει το ρολόι του) ΦΙΛΕΑΣ: Πασπαρτού! ΠΑΣ: Χάλασε το ρολόι μου! Ζε βιεν, μεσιέ! ΦΙΛΕΑΣ: Σε φώναξα τρεις φορές. ΠΑΣ: Την πρώτη νόμιζα πως ονειρεύομαι, μεσιέ! ΦΙΛΕΑΣ: Τη δεύτερη; ΠΑΣ: Τη δεύτερη κοίταξα το ρολόι μου. ΦΙΛΕΑΣ: Και; ΠΑΣ: Και σιγουρεύτηκα πως ονειρεύομαι. ΦΙΛΕΑΣ: Και την τρίτη; ΠΑΣ: Την τρίτη σιγουρεύτηκα πως χάλασε το ρολόι μου. ΦΙΛΕΑΣ: Ετοιμάσου, φεύγουμε! ΠΑΣ: Θα πιούμε έξω το τσάι μας, μεσιέ;

7 ΦΙΛΕΑΣ: Δε θα πάμε για τσάι. Θα πάμε ταξίδι. ΠΑΣ: Γουικέντ στην ύπαιθρο; Έχετε εξοχική κατοικία, μεσιέ; ΦΙΛΕΑΣ: Δε θα πάμε στην ύπαιθρο. Θα πάμε το γύρο του κόσμου. ΠΑΣ: Χαχά χαχαχαχά! Έχετε κι εσείς ένα χιούμορ, μεσιέ. Σχεδόν σαν το δικό μου αλλά πιο ανγκλέ. Με κοψοχολιάσατε... και σας πήρα στα σοβαρά! Χαχά χαχαχαχά! Το γύρο του κόσμου λέει... Χαχά! ΦΙΛΕΑΣ: Το γύρο του κόσμου σε ογδόντα μέρες. ΠΑΣ: Χαχά χαχαχαχά! Μεσιέ, Γάλλος είμαι, χαζός δεν είμαι. ΦΙΛΕΑΣ: Σε χίλιες εννιακόσιες είκοσι ώρες. ΠΑΣ: Μήπως μιλάει σοβαρά; ΦΙΛΕΑΣ: Σε δεκαπέντε χιλιάδες διακόσια λεπτά. ΠΑΣ: Ο λα λά! ΦΙΛΕΑΣ: Σε εννιακόσιες δώδεκα χιλιάδες δευτερόλεπτα. ΠΑΣ: Ο λα λά! ΦΙΛΕΑΣ: Στοιχημάτισα τη μισή μου περιουσία. ΠΑΣ: Ο λα λά λα λά λα λά! Δεν αστειεύεται! Φτωχέ Πασπαρτού, σε λα βι!

8 IV. ΠΑΡΙΣΙ – 2 Οκτωβρίου (Φιλέας – Πασπαρτού) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Κουβέρτα, αδιάβροχο, βίζα! Βίζα, σφραγίδα. Μετράς; Μπονζούγ τικ, ο γεβουάγ τακ! Τακ τικ! Τικ τακ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΟΚΤΩ. ΠΑΡΑ. ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ. ΤΟΥΤ. ΤΟΥΤ. ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΠΕΡΝΑ. ΦΙΛΕΑΣ: Πάρε το μαντίλι μου να σκουπίσεις το μέτωπό σου, Ζαν! Μα τι έβαλες στο σάκο και ιδρώνεις και ξεϊδρώνεις; ΠΑΣ: Εγώ τι έβαλα, μεσιέ; Εγώ δυο τρύπιες κάλτσες έβαλα. Εσείς μόλις μου είπατε τι βάλατε στο σάκο μου κόπηκαν τα χέρια και τα πόδια. ΦΙΛΕΑΣ: Χαρτονομίσματα είναι, Ζαν. Δεν είναι ατόφιο χρυσάφι. Είκοσι χιλιάδες λίρες ελαφριά χαρτονομίσματα. Πούπουλα. ΠΑΣ: Εκουτέ μεσιέ. Δε είν’ οι λίρες πούπουλα μήτε τα πούπουλα λίρες. Εμένα εκείνο το «είκοσι», μαζί με το «χιλιάδες», μαζί με το «λίρες», μαζί με το «μέσα στο σάκο που κρατάς», που είπατε, ήταν αρκετό για να μου κόψει και χέρια και πόδια και συκώτια. ΦΙΛΕΑΣ: Ζαν! Σου κόπηκαν τα ήπατα θέλεις να πεις, φορ γκοντς σέικ! Αν σ’ ακούσει κανείς θα με περάσει για χασάπη! Βοκάμπλαρι, γιου νιντ το στάντι χάρντερ. ΠΑΣ: Μουά, για στάντι πήγαινα, μεσιέ, όταν μου ‘ρθε ο γύρος του κόσμου κατακέφαλα. Είχα κάτσει στο ζεστό μου δωματιάκι και… Ο, νον! Νον! Νον! Νον! ΦΙΛΕΑΣ: Γιατί ίδρωσες πάλι έτσι, Ζαν, να το κοιτάξεις. Τόσο πολύ σε καίνε αυτές οι λίρες πια; ΠΑΣ: Αμ, τώρα δε με καίνε οι λίρες, μεσιέ… το γκάζι στο δωμάτιό μου καίει και με καίει! ΦΙΛΕΑΣ: Το ξέχασες αναμμένο, Ζαν; Ιτς ολράιτ, θα μπει στο λογαριασμό σου! ΠΑΣ: Α, στο λογαριασμό μου! Θα καίει ογδόντα ολόκληρες μέρες και θα μπει στο λογαριασμό μου. Α, τότε ιτς ολράιτ! Οδηγέ! Οδηγέ! Σταμάτα να κατέβω! ΦΙΛΕΑΣ: Ιτς ολράιτ. Όλα βαίνουν καλώς. Είναι επτά και είκοσι και φτάσαμε στον Γκαρ ντου Νορντ. ΠΑΣ: Μεσιέ, εξκιουζέ μουά αλλά έτσι, αφελώς ρωτώ, το «γαλλικά και πιάνο» στην Αγγλία δε φαίνεται ν’ αποτελεί υποχρέωση της υψηλής κοινωνίας, σε βγε; Λέγεται Γκαγ ντι Νογ, ο σταθμός του Βορρά, δηλαδή. Άλλες γλώσσες μιλάτε; ΦΙΛΕΑΣ: Γαλλικά και πιάνο! Γουάτ ε γουέιστ οφ τάιμ! Ζαν, αυτά δεν ενδιαφέρουν μία αποικιοκρατική υπερδύναμη. Μιλάω αγγλικά, έχω στην τσέπη λίρες κι όλοι μου απαντούν. Έχεις δει ποτέ υπερδύναμη

9 να χτίζεται με νότες; Δεν είμαστε ένα νησί στην άκρη της Ευρώπης, Ζαν, είμαστε ένας πληθυσμός πέντε ηπείρων που πίνει το τσάι του στις 5. ΠΑΣ: Κρίμα που πρέπει να πάμε το συντομότερο στον Γκαγ ντε Λυών, μεσιέ. Ούτε τον Τουγ Εφέλ, ούτε τη Νοτγ Νταμ, ούτε τα Σανζ Ελιζέ… τίποτα δε θα δείτε από την πόλη του φωτός. ΦΙΛΕΑΣ: Το τρένο μας αναχωρεί στις οκτώ και σαράντα. Βρες το γρηγορότερο τρόπο να φτάσουμε στο σταθμό. Είμαι σίγουρος ότι ο γρηγορότερος τρόπος δεν είναι βλέποντας αξιοθέατα!

10 V. ΣΟΥΕΖ – 9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ (Φιλέας – Πασπαρτού – Φιξ – Πρόξενος) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Άμαξα, τρένο, λίρες! Λίρες που αγοράζουν χρόνο. Σαλάμ αλέκουμ τικ, αλέκουμ σαλάμ τακ! Τακ τικ! Τικ τακ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΕΝΤΕΚΑ. ΚΑΙ. ΔΕΚΑΕΠΤΑ. ΣΤΟΝ ΠΡΟΞΕΝΟ ΜΠΡΟΣΤΑ. ΠΑΣ: Μεσιέ, μπονζούγ. Μου είπαν να έρθω εδώ, είστε ο πρόξενος; ΠΡΟΞΕΝΟΣ: Γκουντμόρνινγκ. Βγαίνοντας από ‘δω, στο δεύτερο δρόμο δεξιά, θα βρείτε τον πρόξενο. ΠΑΣ: Μα μου είπαν να έρθω εδώ. Εγώ ψάχνω τον πρόξενο, εσείς ποιος είστε μεσιέ; ΠΡΟΞΕΝΟΣ: Ο πρόξενος. ΠΑΣ: Και στο δεύτερο δρόμο δεξιά ποιος είναι; ΠΡΟΞΕΝΟΣ: Ο πρόξενος! ΠΑΣ: Εγώ τώρα ποιον πρόξενο να διαλέξω; ΠΡΟΞΕΝΟΣ: Εγώ είμαι ο πρόξενος της Αγγλίας. Δυο δρόμους πιο κάτω είναι ο πρόξενος της ΓΑΛΛΙΑΣ. ΠΑΣ: Μεσιέ, μη φωνάζετε. Γάλλος είμαι, κουφός δεν είμαι. Αυτό εδώ είναι το διαβατήριο του αφεντικού μου. Εγγλέζος αυτός. Θέλει να το θεωρήσετε. ΠΡΟΞΕΝΟΣ: Βεβαίως! Γνωρίζετε πως η βίζα δεν είναι πια υποχρεωτική κι ότι υπάρχει ένα τέλος θεώρησης που θα πρέπει να ΚΑΤΑΒΛΗΘΕΙ. ΠΑΣ: Μη φωνάζετε, μεσιέ, κατάλαβα, τα χρήματα δεν είναι πρόβλημα για μας. Χθες όλο το βράδυ στο πλοίο μελετούσα βοκάμπλαρι. Μέχρι να τελειώσουμε το γύρο του κόσμου θα έχω γίνει Άγγλος σωστός. ΦΙΞ: Άγγλος γεννιέσαι, δε γίνεσαι κύριε… ΠΑΣ: Ζαν Πασπαγτού! ΦΙΞ: Φιξ, ντετέκτιβ Φιξ. ΠΑΣ: Φιξ, ντετεκτίβ! Ο λα λά! Τι όνομα για ντετεκτίβ. Γιου καν φιξ εβγιτίνγκ! Είδατε κάνω ήδη λογοπαίγνια στ’ αγγλικά. ΦΙΞ: Ο κύριος σας; Γιατί δε βρίσκεται ο ίδιος εδώ; ΠΑΣ: Ο κύριός μου είναι πολύ απασχολημένος. Μετρά το χρόνο. Επισκέπτεται τις χώρες μέσω εμού.

11 ΦΙΞ: Είπατε πως κάνετε το γύρο του κόσμου… ΠΑΣ: Ναι, σε ογδόντα μέρες, πολλές ώρες, περισσότερα λεπτά κι ακόμα περισσότερα δευτερόλεπτα. Όλα αυτά μετρά ο κύριός μου. ΦΙΞ: Είπατε πως τα χρήματα δεν είναι πρόβλημα για σας… ΠΑΣ: Για μένα βεβαίως και είναι, μεσιέ! Αυτή η βαλίτσα με τις είκοσι χιλιάδες λίρες, μείον κάτι ψιλά που ξοδέψαμε ίσαμ’ εδώ, μου έχει γίνει εφιάλτης, κοσμάρ, νάιτμερ, που λέτε κι εσείς. Ο κύριός μου, αντίθετα, είναι πολύ ψύχραιμος με τις λίρες του. ΦΙΞ: Τι δουλειά κάνει ο κύριός σου; ΠΑΣ: Μετρά το χρόνο. Πάει στη λέσχη. Κάνει το γύρο του κόσμου. ΦΙΞ: Όλα αυτά δεν είναι δουλειά. Πού βρίσκει τις λίρες με τις οποίες είναι ψύχραιμος; ΠΑΣ: Δεν τις βρίσκει. Τις έχει. ΦΙΞ: Τις έχει; Από πού τις έχει; ΠΑΣ: Απλώς τις έχει. ΦΙΞ: Δεν γίνεται απλώς να έχεις λίρες. Εκτός αν τις έχεις κλέψει… Από την τράπεζα της Αγγλίας, ίσως… ΠΑΣ: Κλέψει; Μα αυτός είναι ένας σωστός τζέντλεμαν. Δείτε εδώ στη φωτογραφία. ΦΙΞ: Μμμμ… (παίρνει στα χέρια το διαβατήριο) Σωστός τζέντλεμαν και μάλιστα ολόιδιος τζέντλεμαν με τον καταζητούμενο τζέντλεμαν. Αυτό λοιπόν… ΜΕΣΙΕ, θα το κρατήσω εγώ. Εσείς θα πείτε στο αφεντικό σας να έρθει εδώ να θεωρήσει αυτοπροσώπως το διαβατήριό του. ΠΑΣ: Ο μον ντιέ! Αυτό δε θ’αρέσει καθόλου στον κύριο. Δεν μπορούμε ν’ αργήσουμε λεπτό. Είναι μετρημένα τα λεπτά μας… Καίει και το γκάζι… (και φεύγει) ΦΙΞ: Θα ειδοποιήσω για ένταλμα σύλληψης, θα επιβιβαστώ στο πλοίο, θα τον συλλάβω και θα παραλάβω την αμοιβή. ΠΡΟΞΕΝΟΣ: Μα, πώς είστε τόσο σίγουρος; Η περιγραφή που μας ήρθε το πρωί μοιάζει με το ογδόντα τοις εκατό των Άγγλων τζέντλεμεν. Μήπως βιάζεστε; ΦΙΞ: Έχω ένστικτο εγώ! ΠΡΟΞΕΝΟΣ: Κι αν το ένστικτό σας κάνει λάθος; ΦΙΞ: Είναι αλάνθαστο. ΠΡΟΞΕΝΟΣ: Τότε γιατί να μπει στον κόπο αυτός ο κύριος να πάρει βίζα; ΦΙΞ: Δεν έχω απάντηση για όλα, κύριε πρόξενε! ΦΙΛΕΑΣ: Γκουντμόρνιγκ! Θα ήθελα να πληροφορηθώ το λόγο για τον οποίο έπρεπε να έρθω αυτοπροσώπως για μία βίζα που δεν είναι καν υποχρεωτική. ΦΙΞ: Ίσως ο υπηρέτης σας να μην άκουσε καλά, σερ. ΦΙΛΕΑΣ: Γάλλος είναι, κύριε, κουφός δεν είναι!

12 ΠΑΣ: Μπγαβό αφεντικό. ΦΙΞ: Φιξ, σερ, ντετέκτιβ Φιξ! ΦΙΛΕΑΣ: Γουέλ, τότε φιξ δις. Πρέπει να προλάβουμε το πλοίο. ΠΑΣ: Το λογοπαίγνιό μου! Έχω ανέβει επίπεδο Αγγλικών. Είναι και το γκάζι, μεσιέ. Μην ξεχνάμε το γκάζι. ΠΡΟΞΕΝΟΣ: Ορίστε το διαβατήριό σας, σερ. Γουί αρ τέριμπλι σόρι για την αναστάτωση. ΦΙΛΕΑΣ: Θανκ γιου. Γκουντμπάι! ΦΙΞ: Ραντεβού στο πλοίο, κύριε Φογκ! Δε θα μου γλιτώσετε έτσι!

13 VΙ. BOMBAΗ – 20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ (Φιλέας – Πασπαρτού – Φιξ) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Πλοίο, γεύμα, καμπίνα. Καμπίνα, ρουτίνα. Λεύγες τικ, μίλια τακ! Τακ τικ! Τικ τακ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΤΕΣΣΕΡΙΣ. ΚΑΙ. ΜΙΣΗ. Η ΑΓΚΥΡΑ ΠΕΦΤΕΙ. ΠΑΣ: Παράπονο πάντως δεν έχω μεσιέ! Καλοπεράσαμε στο πλοίο. Με τα πτι ντεζενέ μας, τα ντεζενέ μας, τα ντινέ μας, τα απεγιτίφ μας... Κελ μπονέγ! ΦΙΛΕΑΣ: Η ακρίβεια στην τήρηση του προγράμματος είναι το A και το Z. ΠΑΣ: Δε βγήκατε, όμως, ούτε στο κατάστρωμα να πάρετε λίγο αέρα, μεσιέ, να δείτε λίγο τη θάλασσα, να θαυμάσετε τις ωραίες πόλεις της Ερυθράς. Για σας δεν υπάρχει κόσμος, μονάχα χρόνος; ΦΙΛΕΑΣ: Άι ριπίτ, Ζαν, η ακρίβεια είναι το παν. Δερ ιζ νόου τάιμ του γουέιστ. Μπάι δε γουέι, η ώρα είναι πέντε παρά δεκατέσσερα, Ζαν. Συντόνισε το ρολόι σου στην τοπική ώρα, σε παρακαλώ, ντου ιτ νάου! ΠΑΣ: Α, μεσιέ, το ρολόι αυτό είναι του παππούλη μου κι ο παππούλης μου, λε ποβγ, ήταν Γάλλος, βέρος Γάλλος, με τη γαλλική του ώρα και με τα όλα του. Εκατό χρόνια χτυπάει τη γαλλική ώρα το ρολόι αυτό. Αδύνατον ν’ αλλάξει τώρα. Αλλά, μείνετε ήσυχος, μεσιέ, κάνω τους υπολογισμούς μου. ΦΙΛΕΑΣ: Υπολογισμούς; Στο χρόνο θέλουμε ακρίβεια, Ζαν. Ακρίβεια αμπόβ ολ. Συντόνισε το ρολόι σου, σε παρακαλώ. ΠΑΣ: Ο παππούλης μου... ΦΙΛΕΑΣ: Ποιος παππούλης σου, Ζαν; Απαιτώ ακρίβεια, απόλυτη ακρίβεια κι όχι υπολογισμούς. ΠΑΣ: Ε, λοιπόν, αυτό το ρολόι θα σας απογοητεύσει, μεσιέ. Έχει κολλήσει το κουρδιστήρι, δεν τραβιέται προς τα έξω. Εκατό χρόνια είναι αυτά... πάνω κάτω... ΦΙΛΕΑΣ: Μόνο φρόντισε να μην πάει τίποτα στραβά, Ζαν. Μπέτερ θρι άουερζ του σουν δαν ε μίνιτ του λέιτ. ΠΑΣ: Ουί, μεσιέ, νε βουζ ανκιετέ πα! Α, βουαλά κι ο μεσιέ Φιξ! Μεσιέ Φιξ! Μεσιέ Φιξ! Δεν ακούει! ΦΙΛΕΑΣ: Άφησε ήσυχο τον τζέντλεμαν, Ζαν, μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς τη συντροφιά του. ΠΑΣ: Να μιλάτε για τον εαυτό σας, μεσιέ, εμένα, θα μου λείψει. Ξέρετε τι ωραίες κρύες μπύρες Φιξ κερνούσε ο μεσιέ Φιξ σε όλο το ταξίδι; Εγώ έχω αυτό το γκάζι που καίει, δεν είμαι για περιττά έξοδα. Ογδόντα μέρες θα καίει. Τα υπολόγισα. Mέσα θα μπω. O μισθός μου δε φτάνει. Ας πιώ τουλάχιστον καμιά κρύα μπύρα απ’ τις καλές, τις... κερασμένες.

14 ΦΙΛΕΑΣ: Σε κερνούσε μπύρες; Άι σι. Θα πρέπει να έχω το νου μου! Γουέλ. Πήγαινε ν’αγοράσεις ένα δυο ζευγάρια κάλτσες κι ένα ζευγάρι παπούτσια, σε παρακαλώ. Μιτ μι ατ δε στέισιον στις οκτώ παρά πέντε ακριβώς. Το τρένο για την Καλκούτα φεύγει στις οκτώ. Φρόντισε να κάνεις σωστά τους... υπολογισμούς σου. ΠΑΣ: Εσείς θα πάτε να δείτε τα αξιοθέατα, μεσιέ; ΦΙΛΕΑΣ: Αφού σφραγίσω το διαβατήριό μου, θα πάω στο σταθμό για ντίνερ. Δεν υπάρχει χρόνος για σάιτ-σίιν. Ακρίβεια, πάνω απ’ όλα ακρίβεια, Ζαν. (Οκτώ παρά τρία) ΦΙΛΕΑΣ: Γιου αρ του μίνιτς λέιτ, Ζαν! ΠΑΣ: (Ασθμαίνων) Μεσιέ, πάλι καλά που ήρθα και δε με σκότωσε η περιέργεια, όπως τη γάτα, πόβγ σα! ΦΙΛΕΑΣ: Εξκιούζ μι, Ζαν, είσαι ξυπόλυτος ή με γελούν τα μάτια μου; Σε έστειλα για καλύτερα και γύρισες χειρότερα; ΠΑΣ: Η παγόδα φταίει, μεσιέ. ΦΙΛΕΑΣ: Η παγόδα; ΠΑΣ: Την είδα. Ήταν ωραία. Τγε ζολί. Μπαίνω μέσα. Είχα δυο ζευγάρια παπούτσια, ένα τρύπιο στα πόδια κι ένα καινούργιο στα χέρια. ΦΙΛΕΑΣ: Εντ; ΠΑΣ: Εντ δεν έπρεπε να μπω με κανένα ζευγάρι παπούτσια. Απαγορεύεται. Μ’ έπιασαν οι ιερείς και δεν έμεινε ούτε παπούτσι, ούτε κάλτσα. Πάλι καλά που γλίτωσα εγώ. Δεν είχε έρθει η ώρα μου. Ήρθα και στην ώρα μου. Βουαλά! ΦΙΛΕΑΣ: Του μίνιτς λέιτερ. Το τρένο φεύγει, βιάσου. ΠΑΣ: Μεσιέ Φιξ, πηγαίνετε κι εσείς στην Καλκούτα; ΦΙΞ: Νάις του σι γιου εγκέν. (Στον εαυτό του) Αν το ένταλμα σύλληψης δε φτάσει στην ώρα του, θα την πληρώσεις πολύ ακριβά την περιέργειά σου, μεσιέ... Πασπάρτου! Διέπραξες έγκλημα επί ινδικού εδάφους. Χεχεχε!

15 VΙI. BΟΜΒΑΗ-ΚΑΛΚΟΥΤΑ – 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ (Φιλέας – Πασπαρτού – Στρατηγός) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Τρένο, δρόμος, αγελάδες! Αγελάδες στο δρόμο. Ναμασκάρ τικ, ναμαστέ τακ! Τακ τικ! Τικ τακ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΤΡΕΙΣ. ΕΝΤ ΟΦ ΤΡΕΪΝ ΝΤΕΣΤΙΝΕΪΣΙΟΝ. ΠΑΣ: Τρεις το πρωί, μον κολονέλ! Παράξενο. Σε τούτη εδώ τη χώρα έχει πολύ φως αυτή την ώρα. ΣΤΡ: Τρεις το πρωί; Μα αυτό είναι αδύνατον! ΠΑΣ: Νον, μον κολονέλ, σε ποσίμπλ. Το λέει και το ρολόι μου, το ρολόι του παππούλη μου! Δηλαδή το ρολόι του παππούλη μου λέει τέσσερις, ώρα Γαλλίας, άρα τρεις... ΦΙΛΕΑΣ: Τρεις, ώρα Αγγλίας, Ζαν! Σου ζήτησα ακρίβεια κι εσύ μου είπες να μείνω ήσυχος. Κι εγώ έμεινα να βασίζομαι στους εντελώς ανυπόστατους υπολογισμούς σου. Ωραία! Ταξιδεύοντας προς την Ανατολή, Ζαν, αλλάζουμε μεσημβρινούς. Έχουμε αφήσει το Γκρίνουϊτς πίσω μας. Πολύ πίσω. Η ώρα σε αυτόν εδώ το μεσημβρινό είναι επτά και δύο λεπτά. Δύο χαμένα λεπτά που σου εξηγώ τα αυτονόητα. ΠΑΣ: Παγντόν, μεσιέ, δεν το είχα καταλάβει καλά το θέμα. Τώρα, όμως, ζε κομπγί! Θα πάρετε το τσάι σας μαζί μας, μον κολονέλ; ΣΤΡ: Του τέικ εγουέι. ΠΑΣ: Εξκιουζέ μουά; ΣΤΡ: Καθώς φαίνεται, θα το πιούμε περπατώντας το τσάι, αγαπητέ μου. Το τρένο σταμάτησε. ΦΙΛΕΑΣ: Ιτ γουίλ γκόου ον ιβέντουαλι. Το τρένο είναι σαν τη ζωή. Ιτ όλγουειζ γκόουζ ον. ΣΤΡ.: Ιντίντ, ντίαρ, Φογκ, υπό την προϋπόθεση να υπάρχει σιδηροδρομική γραμμή... ΠΑΣ: Κουά; Μεσιέ, σε βγε! Η γραμμή σταματά εδώ, ω, τι πάθαμε λε ποβγ, πάει το στοίχημα! ΦΙΛΕΑΣ: Ας αποβιβαστούμε λοιπόν... ΠΑΣ: Ο μεσιέ είναι τέρας ψυχραιμίας, μον κολονέλ. Εμένα τώρα δα που μιλάμε μου έχουν κοπεί τα πόδια. ΦΙΛΕΑΣ: Αναμενόμενο! Σου έδωσα χρήματα για καινούργια παπούτσια. Δύο φορές. Την πρώτη έχασες και τα παλιά σου παπούτσια και τη δεύτερη ψώνισες πλουμιστά πασούμια! Όχι και τόσο σμαρτ μπάι. ΠΑΣ: Κάποτε θα τα υμνήσει η οτ κουτίγ, μεσιέ!

16 ΦΙΛΕΑΣ: Μέχρι τότε θα μετράς φουσκάλες, Ζαν. Στρατηγέ, θα σας αποχαιρετήσουμε εδώ ή θα συνεχίσετε το ταξίδι σας μαζί μας; ΣΤΡ.: Σας ευχαριστώ για την πρόταση, ντίαρ Φογκ. Άι κουντ γιουζ σαμ κόμπανι. Ας βιαστούμε! Μας χρειάζεται ένα αξιοπρεπές, αξιόπιστο και γρήγορο μεταφορικό μέσο. ΠΑΣ: Βιτ, μεσιέ! Έχουν ορμήσει όλοι! ΦΙΛΕΑΣ: Λετ μι ντρινκ μάι τι φερστ, Ζαν. ΠΑΣ: Μέχρι να ντγινκ εσείς το τι σας, μεσιέ, θα ‘χουν πετάξει και τα γαϊδούρια και οι γίδες ακόμα. ΦΙΛΕΑΣ: Γουί γουίλ σι. (Λίγο αργότερα, ο Πασπαρτού περπατά μόνος) ΠΑΣ: Γουί γουίλ σι, ποβγ Πασπαρτού, μέτρα τώρα τις φουσκάλες στα πόδια σου. Ήθελες και ετνίκ οτ κουτίγ! Δεν έχει μείνει ούτε αυτί γαϊδάρου. Α, αταντέ... νομίζω πως βλέπω την απόλυτη λύση στις φουσκάλες μου! (Λίγο αργότερα τρέχει προς τους Άγγλους με... «μεγάλη» συντροφιά) ΠΑΣ: Μεσιέ, ζε τγουβέ! Ανεβείτε! ΦΙΛΕΑΣ: Έκσελεντ τζομπ, Ζαν! ΠΑΣ: Σας αρέσει ο ελεφάν, μεσιέ; Κι εγώ μόλις τον είδα σκέφτηκα «κελ μπον ιντέ». ΣΤΡ.: Ο οδηγός συμπεριλαμβανόταν στην τιμή του ελέφαντα; ΠΑΣ: Μπιαν σιγ! Αυτό δα έλειπε! Η ιδέα ήταν καλή αλλά και το σακούλι είναι πολύ πιο ελαφρύ. ΦΙΛΕΑΣ: Γουέλ νταν, Ζαν. Μάνεϊ ιζ νοτ ε πρόμπλεμ! Ελέφαντα αγοράσαμε, δεν αγοράσαμε εφημερίδα! ΠΑΣ: Γουέλ νταν, μεσιέ αλλά το βάρος που λείπει από το σακούλι, το φορτώθηκα εγώ στους ώμους μου τώρα, μαζί μ’εκείνο το γκάζι που καίει. Μην το ξεχνάμε αυτό το γκάζι. ΣΤΡ.: Ίντερεστινγκ κάντρι, ντοντ γιου θινκ, σερ Φογκ; ΦΙΛΕΑΣ: Ήμουν μπροστά από τους αρχικούς υπολογισμούς μου κατά μία μέρα, δηλαδή είκοσι τέσσερις ώρες. Η ταχύτητα του τρένου είναι δύο φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα του ελέφαντα, άρα με σταθερή ταχύτητα ελέφαντα και χωρίς στάσεις θα χρειαστώ το διπλάσιο χρόνο… ΣΤΡ.: Λάβελι γουέδερ, ντοντ γιου θινκ, σερ Φογκ; ΠΑΣ: Μην το παλεύεις, μον κολονέλ. Ο μεσιέ δεν ενδιαφέρεται ούτε για τον καιρό ούτε για το τοπίο. Μόνο για το χρόνο νοιάζεται... Μόνο για το χρόνο του!

17 VIII. ΚΑΛΚΟΥΤΑ – 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ (Φιλέας – Πασπαρτού – Στρατηγός - Αούντα – Αστυνομικός – Δικαστής - Γραμματέας δικαστηρίου – Φιξ βουβή παρουσία) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Πυρά, μαχαραγιάς, σχέδιο! Σχέδιο σωτηρίας. Φλόγες τικ, αρπαγή τακ! Τακ τικ! Τικ τακ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΕΠΤΑ. ΚΑΙ. ΕΝΑ. ΑΦΙΞΗ ΑΜΑΞΟΣΤΟΙΧΙΑΣ. ΚΑΛΚΟΥΤΑ. ΠΑΣ: Μεσιέ. Ήμουν καταπληκτικός, δεν ήμουν; Πώς ξεπήδησα ο άτιμος μέσα από τις φλόγες, ίδιος ο νεκραναστημένος μαχαραγιάς! Πώς κρατούσα το κορίτσι αγκαλιά! Πόσο πειστικός ήμουν ως ταριχευμένο ζόμπι! ΑΟΥΝΤΑ: Κύριοι, ποτέ στη ζωή μου δε θα βρω τρόπο να σας ξεπληρώσω το καλό που μου κάνατε! ΦΙΛΕΑΣ: Γουέλ νταν, Ζαν! ΠΑΣ: Μέγας κινηματογραφικός αστέρας θα γίνω, μεσιέ. Μένει μόνο οι συμπατριώτες μου, οι αδερφοί Λιμιέγ, να κάνουν την αρχή! Πάω καρφί για χρυσό Φοίνικα! ΑΟΥΝΤΑ: Ήσουν τόσο γενναίο παλικάρι! ΣΤΡ.: Τέτοια γενναιότητα δεν την έχω αντικρίσει ούτε στο πεδίο της μάχης! ΠΑΣ: Κι αν στις Κάννες δεν αρέσουμε, στο Μπόλιγουντ θα διαπρέψουμε! ΦΙΛΕΑΣ: Γκουντ τζομπ! Τέικ ιτ ίζι νάου. ΠΑΣ: Κι εσείς, όμως, μεσιέ, είστε καταπληκτικός! Κάτω απ’ τους ψυχρούς χτύπους του ρολογιού σας πάλλεται μια ζεστή καρδιά. (Σκουπίζει τα μάτια του) «Πάλλεται», το διάβασα χθες στο βοκάμπλαρι! ΦΙΛΕΑΣ: Ιτς ολράιτ, Ζαν. ΠΑΣ: Ε, όχι, δεν είναι απλώς ολγαΐτ! Δε θα θυσίαζαν όλοι το χρόνο τους, δε θα διακινδύνευαν το στοίχημά τους, την περιουσία τους και τη ζωή τους για να σώσουν τη μαντάμ Αουντά από ‘δω από βέβαιη πυρά. ΦΙΛΕΑΣ: Λάιφ γκόουζ ον, Ζαν. ΣΤΡ.: Τι βάρβαρο έθιμο! Να θέλεις να κάνεις στάχτη τέτοια ομορφιά. ΑΟΥΝΤΑ: Σας ευχαριστώ, στρατηγέ μου! ΠΑΣ: Α πγοπό, πάλι καλά που οι γραμμές του τρένου ήταν κοντά. Νιώθω πιο ασφαλής εδώ μέσα από την πλάτη του ελέφαντα. Μόνο που σκέφτομαι τους οργισμένους συγγενείς του μαχαραγιά που πιθανόν να τρέχουν ακόμα...

18 ΑΟΥΝΤΑ: Είχα, την ατυχία να μείνω ορφανή. Με πάντρεψαν με το γέρο μαχαραγιά γιατί μια γυναίκα μόνη δεν αποτελεί ανθρώπινη ύπαρξη σε τούτη τη γωνιά της γης. ΣΤΡ.: Του γέρο μαχαραγιά είχε έρθει η ώρα του… ΑΟΥΝΤΑ: Ναι και οι συγγενείς του θέλησαν, κατά το έθιμο, να φέρουν και τη δική μου ώρα, μια ώρα αρχύτερα. Αν δεν ήσαστε εσείς… ΦΙΛΕΑΣ.: Μάνεϊ μέικς δε γουόρλντ γκόου ράουντ. Δε θα σας επέτρεπαν να κρατήσετε την περιουσία! ΣΤΡ.: Πόση κακία κρύβει η τελετή αυτή για να είναι πράξη θρησκείας! Μα, να, φτάσαμε επιτέλους στην Καλκούτα. Εδώ σας αποχαιρετώ, αγαπητοί μου. Ιτ γουόζ α πλέζουρ το τράβελ γουίθ γιου. ΠΑΣ: Ο γεβουάγ μον κολονέλ! Μου μάθατε τόσα για την Ινδία! Βουζ ετ τγε ζαντί! Σωστός τζέντλεμαν. (Σκουπίζει τα μάτια του) Πώς πάλλεται η καρδιά μου! «Πάλλεται», χρήσιμη λέξη τελικά. ΦΙΛΕΑΣ: Έτσι είναι τα ταξίδια, Ζαν. Γνωρίζεις ανθρώπους, μοιράζεσαι εμπειρίες κι έπειτα τραβά ο καθένας το δρόμο του. Γκουντ λακ, σερ! Νάις το μιτ γιου! Ζαν, πάρε τις αποσκευές. Μάνταμ Αούντα, επιτρέψτε μου να σας βοηθήσω. ΠΑΣ: Σακάν σον σεμάν. Έτσι είναι. Ευσυγκίνητος που είμαι. Να, κυλά ένα δάκρυ! Με τον ελεφάν οσί είχα νιώσει βαθύ δέσιμο. Τι μινιόν! Τγε ζαντί που τον χαρίσατε σ’αυτό το καλό παλικάρι, τον οδηγό μας, μεσιέ. Τι θα τον κάναμε εμείς τον ελεφάν; Θα κυκλοφορούσαμε στην πλάτη του δίπλα στα μπλακ καμπς στην Οξφόγντ στγίτ; ΑΣΤΥΝ.: Ο κύριος Φιλέας Φογκ; ΦΙΛΕΑΣ: Ο ίδιος. ΑΣΤΥΝ.: Ο κύριος υπηρέτης του κυρίου Φογκ; ΠΑΣ: Ο ίδιος. Ο ίδιος αλλά άλλος από τον ίδιο κύριο Φογκ. Ο υπηρέτης ο ίδιος, όχι ο Φογκ ο ίδιος. Ο λα λά, λα λά, λα λά! Όταν βλέπω πολισιέ χάνω και τ’ αγγλικά μου και τα γαλλικά μου! ΑΣΤΥΝ.: Ακολουθήστε με! Εκκρεμεί μια υπόθεση ιεροσυλίας εις βάρος σας. ΠΑΣ: Μα, έχουμε πλοίο. Εμείς. Έχουμε Χογκ Κογκ. Εμείς. Έχουμε ένα γύρο του κόσμου. Εμείς. Έχουμε στοίχημα. Εμείς. Έχουμε πρόγραμμα. Εμείς. Ο μον ντιε! Τι λέω; ΑΣΤΥΝ.: Ακολουθήστε με, κύριοι! Αν η λέιντι δεν έχει άλλη συντροφιά, μπορεί να μας ακολουθήσει. Δεν υπάρχει πιο ασφαλές μέρος από την αίθουσα του δικαστηρίου. Πρόμπαμπλι η φυλακή... ΠΑΣ: Οι πολισιέ της βρετανικής αυτοκρατορίας, σ’όποιο μέρος της γης κι αν βρίσκονται, εμποτίζονται από βρετανικό χιούμορ! Κελ ντεζάστγ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΕΠΤΑ. ΚΑΙ. ΔΕΚΑΤΡΙΑ. ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗ ΜΠΡΟΣΤΑ. ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Άρχεται η συνεδρίασις. Γουέιτ ε μίνιτ! Δεν άρχεται καθόλου. Να περιμένει. Αυτή η περούκα δεν είναι η δική μου! ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Όου μάι γκοντ! Γουάτ ε τέριμπλ μιστέικ! Η δική μου είναι, γιορ όνορ! ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Δις ιζ αουτρέιτζιους. Πώς να δικάσει κανείς σωστά με περούκα γραμματέα;

19 ΠΑΣ: Μέχρι να βρείτε τη σωστή περούκα, μεσιέ λε ζιζ, πάει το πλοίο, πάει το Χογκ Κογκ, πάει ο γύρος του κόσμου… κι εκείνο το γκάζι που καίει… θα με κάψει. ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Αυτά τα παπούτσια είναι δικά σας, κύριε… Ζαν Πασπάρτου; ΠΑΣ: Σε Πασπαγτού και ουί, είναι δικά μου. Μεσιέ, τα βρήκαμε! Όχι επειδή ανησυχούσατε... Ελπίζω να τους φέρθηκαν καλά. ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Γνωρίζεις πού βρέθηκαν αυτά τα πειστήρια του εγκλήματος; ΠΑΣ: Το ένα ή και τα δυο; ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Μην κάνεις το χαζό, Πασπάρτου. Μποθ οφ δεμ. ΠΑΣ: Μμμμ... σε μια παγόδα; ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Ώστε ομολογείς; ΠΑΣ: Νον, μαντεύω. Ιεροσυλία, παπούτσια δυο... Τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Λέτε να είχαμε απαγάγει τη χήρα κανενός μαχαραγιά μέσα από την πυρά και να είχαμε διαφύγει με ελεφάν. ΦΙΛΕΑΣ: Ζαν! ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Τι είπε τούτος; Πάλι στραβά έβαλα την περούκα και δεν ακούω τίποτα! Εφόσον ομολογείς ή τουλάχιστον έτσι νομίζω ότι άκουσα, πέντε μέρες φυλακή ή χίλιες λίρες εγγύηση. Ο σερ Φογκ άλλες πέντε μέρες φυλακή που δεν κατάφερε να συμμαζέψει τον υπηρέτη του ή χίλιες λίρες εγγύηση. Αυτά παθαίνεις όταν ανακατεύεσαι με Γάλλους. ΠΑΣ: Πέντε μέρες; Μα έχουμε έναν κόσμο να φέρουμε βόλτα, να κλείσουμε κι εκείνο το γκάζι… ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Ιτς άιδερ πέντε μέρες παρεΐτσα στη φυλακή ορ του θάουζαντ πάουντς. Λύεται η συνεδρίασις. Πολύ ξύνομαι. Γραμματέα, βάζεις τακτικά αντιψειρικό; ΦΙΛΕΑΣ: Δυο χιλιάδες λίρες. Δερ γιου αρ. ΔΙΚΑΣΤΗΣ: Είστε ελεύθεροι με εγγύηση και δυο παλιά παπούτσια δώρο. ΠΑΣ: Μισό λεπτό να βάλω τα παπούτσια μου, μεσιέ. Χίλιες λίρες το καθένα μάς κόστισαν κι έχουν και μια ελαφριά εσάνς ποδαρίλας. Μεσιέ Φιξ; Κι εσεις εδώ; Στη Βομβάη δεν πηγαίνατε; Εδώ είναι Καλκούτα.

20 IΧ. ΧΟΓΚ ΚΟΓΚ – 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ (Φιλέας – Πασπαρτού – Αούντα – Φιξ) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Πλοίο, Παπούα, θάλασσα! Θάλασσα της Κίνας. Νιχάο τικ, τσάι τσιέ τακ! Τακ τικ! Τικ τακ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΠΕΝΤΕ. ΚΑΙ. ΤΡΙΑ. ΠΡΩΪ. ΠΑΣ: Φτάσαμε μεσιέ. Μαντάμ Αουντά, βουαλά Χογκ Κογκ. Δεν ξημέρωσε ακόμα, τι όμορφος ουρανός! Πλουμιστός. Σε ζολί, νες πα; ΦΙΛΕΑΣ: Εικοσιτέσσερις ώρες και τρία λεπτά καθυστέρηση. ΑΟΥΝΤΑ: Είναι πανέμορφα Πασπαρτού, έχεις δίκιο! ΠΑΣ: Κοιτάξτε, μαντάμ, αυτούς τους γέροντες εκεί με τα κίτρινα κιμονό. Σε α λα μοντ το κιμονό φέτος. ΦΙΛΕΑΣ: Σύμφωνα με τις πληροφορίες μου το πλοίο φεύγει αύριο… ΑΟΥΝΤΑ: Είναι το αυτοκρατορικό χρώμα, Ζαν, επιτρέπεται να το φοράς μόνο αν είσαι άνω των ογδόντα. ΦΙΛΕΑΣ: Αύριο στις επτά ακριβώς το πρωί. Εικοσιέξι ώρες καθυστέρηση. ΠΑΣ: Χούφταλο δηλαδή. Α, στο Παρίσι το κιμονό το φοράνε τα κορίτσια την Άνοιξη και σουλατσάρουν στον ζαγντάν ντι Λουξεμπούγγκ! Αχ, α Παγί! Τρα λα λα λά! ΦΙΛΕΑΣ: Αν όμως οι μηχανές του είναι γερές, τότε ίσως κερδίσουμε δεκαέξι δευτερόλεπτα ανά μίλι... ΠΑΣ: Ούτε τα ουράνια σώματα, ούτε τα γήινα διαταράσσουν τους υπολογισμούς του μεσιέ Φογκ. Σε αμπγεσιονάν! ΦΙΛΕΑΣ: Θα συνοδεύσω τη μαντάμ Αούντα σ’ ένα ξενοδοχείο για να ξεκουραστεί. Θα ήθελα από σενα να βγάλεις τα εισιτήρια του πλοίου. Ιζ ιτ κλίαρ; ΠΑΣ: Ουί μεσιέ, κομπλετεμάν και κομπλέ! Α μπιαν τό! ΦΙΛΕΑΣ: Άφτερ γιου, μάνταμ! ΑΟΥΝΤΑ: Γιου αρ σατς ε τζέντλεμαν, σερ Φογκ! ΠΑΣ: Να ‘τος ο μεσιέ, με τα απγέ βου του και με τα όλα του. Αν περπατούσε και λίγο πιο χαλαρά κι όχι σαν να έχει καταπιεί μπαστούνι... Έτοιμα τα τρία εισιτήρια κι οι ισάριθμες καμπίνες για Γιοκοχάμα! «Ισάριθμες», χθες βράδυ το έμαθα. Τγε σοφιστικέ! ΦΙΞ: Κύριε Πασπάρτου!

21 ΠΑΣ: Α, Πασπάρτου ο ένας, Πασπάρτου ο άλλος τελικά θα το ξεχάσω τ’όνομά μου! Κύριε Φιξ, εμείς πρώτα σας αφήσαμε στη Βομβάη, μετά στην Καλκούτα και τώρα σας βρίσκουμε στο Χογκ Κογκ. ΦΙΞ: Μπίζνες! ΠΑΣ: Και τι μπιζνές δηλαδή; Εξ απλής περιεργείας ρωτάω! ΦΙΞ: Τζαστ μπίζνες! ΠΑΣ: Ζιστ μπιζνές δεν υπάρχει. Ήρθε η ώρα να μου τα ομολογήσετε όλα! ΦΙΞ: Λετς χαβ ε ντρινκ δεν! ΠΑΣ: Πού; Εδώ στο καταγώγιο; Τελοσπάντων! Δεν έχω πολύ χρόνο γιατί πρέπει να πάω να προλάβω στο αφεντικό μου τα μπον νουβέλ. Το πλοίο φεύγει τελικά σήμερα το βράδυ! Πολύ θα το χαρεί! ΦΙΞ: Αν το μάθει... χε χε! Το Χογκ Κογκ είναι το τελευταίο έδαφος της βρετανικής αυτοκρατορίας όπου το ένταλμά μου θα έχει κάποια αξία. Δε θα μου ξεγλιστρήσει πάλι ο Φογκ, όπως στην Καλκούτα! ΠΑΣ: Μα τι μουρμουράτε εκεί, μεσιέ Φιξ; Α, λεζ ανγκλέ! Δε βγάζεις άκρη! Έχω καταλάβει τι ρόλο παίζετε, μεσιέ! ΦΙΞ: Ίσως έπρεπε να σας έχω ανοίξει απο την αρχή τα χαρτιά μου, κύριε Πασπάρτου και να σας έχω ανοίξει και τα μάτια μαζί. ΠΑΣ: Έχω καταλάβει πως είστε πράκτορας! ΦΙΞ: Μα πώς; ΠΑΣ: Ε, δεν είστε και ο Εγκίλ Πουαγό! ΦΙΞ: Ε, λοιπόν, εσείς που είστε τόσο έξυπνος μήπως έχετε καταλάβει τι είναι και ο κύριος Φογκ; ΠΑΣ: Ένας τζέντλεμαν! ΦΙΞ: Ένας λωποδύτης είναι πρώτης κατηγορίας. Ένας ληστής και μάλιστα ληστής της Τράπεζας της Αγγλίας. Μιλάμε για μπάζα πολλών πάουντς. ΠΑΣ: Ένας τζέντλεμαν! ΦΙΞ: Σας έχει τόσο μαγέψει λοιπόν; Πού βρίσκει αυτός ο τζέντλεμαν τις λίρες χωρίς να δουλεύει; Πώς του ήρθε έτσι ξαφνικά να κάνει το γύρω του κόσμου; ΠΑΣ: Μεσιέ Φιξ! Αν είχατε ζήσει έστω και λίγο δίπλα του θα βλέπατε πως πρόκειται για ένα άριστα κουρδισμένο μυαλό και μια ζεστή καρδιά. ΦΙΞ: Πόσο καιρό γνωρίζετε τον κύριο Φιλέα Φογκ, κύριε Πασπάρτου; Ελάχιστο. Ενάδερ μπίαρ για τον κύριο! ΠΑΣ: Αρκετό για να είμαι σίγουρος πως πρόκειται για τζέντλεμαν κι όχι για λωποδύτη! Α λα σαντέ, μεσιέ! ΦΙΞ: Ακολουθώ τον σερ Φογκ εδώ περιμένοντας το ένταλμα από το Λονδίνο. Η αμοιβή για τη σύλληψη του ληστή της Τράπεζας της Αγγλίας είναι δύο χιλιάδες λίρες. Αν με βοηθήσετε τα μοιραζόμαστε φίφτιφίφτι!

22 ΠΑΣ: Χίλιες λίρες; Θα πλήρωνα το γκάζι που καίει και θα μου έμεναν ουουου! Αλλά ζαμέ! ΦΙΞ: Άι μπεγκ γιουρ πάρντον; ΠΑΣ: Ζαμέ! Ποτέ! Πρώτα βρείτε το ληστή της Τράπεζας της Αγγλίας κι έπειτα εγώ θα σας βοηθήσω. ΦΙΞ: Ο σερ Φογκ και ο ληστής είναι το ίδιο πρόσωπο, Πασπάρτου! ΠΑΣ: Νον! Δεν είναι! Είμαι σιγουρότατος! Και με λένε Πασπαγτού! ΦΙΞ: Δε θες να βοηθήσεις με το καλό; Ενάδερ μπίαρ για τον κύριο, πλιζ! Με μια καλή δόση υπνωτικού... Ο σερ Φογκ δε θα μάθει ποτέ τα μπον νουβελ της αναχώρησης του πλοίου. Αύριο το πρωί θα έρθει στο λιμάνι αλλά... γουί γουίλ μπι τέριμπλι σόρι! Τσίαρς, Πασπάρτου! ΠΑΣ: Α λα σαντέ! Σε Πα-σ-π-α-γ... (ροχαλητό) ΦΙΞ: Μπον νουί!

23 Χ. ΓΙΟΚΟΧΑΜΑ – 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ (Φιλέας – Πασπαρτού – Αούντα – Διευθυντής τσίρκου) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Ύπνος, αναχώρηση, ζαλη! Ζάλη υπνωτικού. Κονίτσιουα τικ, σαγιονάρα τακ! Τακ τικ! Τικ τακ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΕΞΙ. ΚΑΙ. ΕΞΙ. ΔΙΕΥΘ.: Κονίτσιουα μινά σαμά! Και τώρα ο καταπληκτικός, ο μοναδικός, ο βασιλιάς της γκριμάτσας Πασ-παρ-τί-τσου απευθείας από τη Φουράνσου απόψε για τα μάτια σας μόνο! ΠΑΣ: Μπονσουάγ μεντάμ ε μεσιέ! Είμαι ο Πασπαγτού ντε Παγί, Φγανς! Θα παίξουμε ένα παιχνίδι α λα φγανσέζ! Τουζ ανσάμπλ! Γκριμάτσα εγώ, γιεν εσείς, γκριμάτσα εγώ, γιεν εσείς. Πα α πα, πε α πε, γιεν α γιεν, να βάλουμε όλοι ένα χεράκι να γεμίσει το εστομάκ γιατί τα γουργουρητά φτάνουν στο Παγί ντιγεκτεμέν. (Κάνει γκριμάτσες και ακροβατικά – χειροκροτήματα) ΦΙΛΕΑΣ: Φάιναλι, Ζαν! ΠΑΣ: Μεσιέ! Ω μεσιέ! Κελ σανς! Κελ μπονέγ! ΑΟΥΝΤΑ: Ανησυχήσαμε τόσο, Ζαν! Δε σε βρίσκαμε πουθενά στο Χογκ Κογκ και το πλοίο είχε φύγει. Μα τι σου συνέβη; ΠΑΣ: Το πλοίο έφυγε νωρίτερα, μαντάμ Αουντά. Εμένα μ’έσυραν ημιλιπόθυμο μέσα σ’ αυτό. Από τύχη μπήκα. Ποιος ξέρει τι με πότισε αυτός ο ... Μα εσείς πώς φτάσατε εδώ; ΦΙΛΕΑΣ: Μισθώσαμε μια γολέτα. ΑΟΥΝΤΑ: Ένα μικρό πλοίο που ίσα μας χωρούσε και τους τρεις. ΠΑΣ: Τους τρεις; ΦΙΛΕΑΣ: Είχαμε συνταξιδιώτη τον κύριο Φιξ. ΠΑΣ: Τον κυριο Φιξ; ΦΙΛΕΑΣ: Γες. Ποιος σε πότισε τι στο Χογκ Κογκ, Ζαν; ΠΑΣ: Αυτός ο μυστήριος ο... ΦΙΛΕΑΣ: Όου μάι γκούντνες! Ιτς τουέντι παστ σιξ. Το πλοίο μας φεύγει σε δέκα λεπτά. Γουί χαβ του χάρι! ΔΙΕΘ.: Χα-ρί; Χα-ρί; Ώστε αυτό είναι το πραγματικό σου όνομα; Ε, λοιπόν, Χα-ρί-σαν, Πασ-παρ-τί-τσουσαν! Δεν έχεις να πας πουθενά! Τα γιεν μου! Όλοι αυτοί ήρθαν για το βασιλιά της γκριμάτσας. Απευθείας από τη Φουράνσου! (του πετάνε μερικά χαρτονομίσματα και φεύγουν)

24 ΧI. ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ-ΝΙΟΥ ΓΙΟΡΚ 3 – 11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (Φιλέας – Πασπαρτού – Αούντα – Φιξ) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Ειρηνικός, Νιου Γουόρλντ, Αμέρικα! Αμέρικα, λαντ οφ οπορτιούνιτι, λαντ οφ λίμπερτι. Οπορτιούνιτι τικ, λίμπερτι τακ! Τακ τικ! Τικ τακ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΕΠΤΑ. ΚΑΙ. ΔΕΚΑΟΚΤΩ. ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΔΕΥΤΕΡΑ. ΠΑΣ.: Μεσιέ, αυτό το τρενάκι οσεάν του οσεάν είναι μανιφίκ! Σαν Φρανσίσκο - Νιου Γιογκ κι έπειτα Λιβεγπούλ ντιγεκτεμέν και τσακ μπαμ! Εννιά παρά τέταρτο, σαμντί, λε είκοσι μία Ντεσάμπγ εσείς θ’ ανοίγετε την πόρτα της λέσχης κι εγώ θα κλείνω το γκάζι. Το ρημάδι! ΦΙΛΕΑΣ: Ιντίντ, Ζαν! ΠΑΣ.: Αυτόν τον Φιξ, τι τον θέλαμε μαζί μας; Δεν μπορούσαμε να διασχίσουμε την Αμερική μόνοι μας; Έπρεπε να βλέπουμε και τα μούτρα του; ΦΙΛΕΑΣ: Ζαν, εσύ τον συμπαθούσες. ΠΑΣ.: Παλιά που ήμουν μικρός κι αθώος. Ινοσάν. ΦΙΛΕΑΣ: Παλιά, πριν δυο μήνες και μία μέρα θες να πεις. Έπειτα μας βοηθάει. ΠΑΣ.: Αυτό με βάζει σε μεγαλύτερες υποψίες. Γεγκαγντέ! Μοιάζει με ντεφιλέ μόδας στο Παγί! ΦΙΛΕΑΣ: Ζαν, άλλαξες το ρολόι σου; ΠΑΣ.: Γεγκαγντέ, μαντάμ Αουντά! ΑΟΥΝΤΑ: Είναι αλήθεια! Κοιτάξτε! Τι όμορφες στολές! Τι υπέροχοι καβαλάρηδες! ΠΑΣ.: Α, ουί, μαντάμ, φέτος τα φτερά φοριούνται πολύ, λευκά ή χρωματιστά, στο κεφάλι, στη φούστα ή στο άλογο! Ξέρω εγώ, είμαι Παριζιάν! ΦΙΞ: Φτερά; Όου μάι γκούντνες! Είναι Σιού! ΠΑΣ.: Όχι, μεσιέ Φιξ, είναι φτερά. Τα Σου είναι γλυκά. ΦΙΞ: Όχι Σου! Φορ γκοντς σέικ! Σιού! ΠΑΣ.: Σιού, ράβω, το βρήκα στο βοκάμπλαρι. Ναι, ντεφιλέ μόδας με άλογα α λα αμερικέν. ΦΙΞ: Όου μάι… Σιού! Ίντιανς! ΠΑΣ.: Λεζ Αντιάν; Ο κελ ντεζάστγ! Βιτ! Λα καγαμπίν. Μου τα είπαν εμένα αυτά οι Γιανκίς κι ήρθα έτοιμος. Θα πολεμήσουμε! Αλόνζ ανφάν!

25 ΧII. ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ – 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (Φιλέας – Πασπαρτού – Αούντα – Φιξ) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Ατλαντικός, Γηραιά Ήπειρος, ξανά! Ξανά, γουέλκαμ μπακ, νάις του σι γιου εγκέν. Ώρες τικ, λεπτά τακ! Τακ τικ! Τικ τακ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΔΩΔΕΚΑ. ΠΑΡΑ. ΕΙΚΟΣΙ. ΠΑΣ.: Μεσιέ! Τα καταφέραμε! Σε έξι ώρες θα είμαστε στο Λοντγ και θα κλείνουμε το γκάζι! ΦΙΛΕΑΣ: Ιντίντ, Ζαν! ΠΑΣ.: Τρεις ωρίτσες φτάνουν να φρεσκαριστείτε και να πάτε ένας κούκλος να εισπράξετε το στοίχημα. ΦΙΛΕΑΣ: Ιντίντ, Ζαν! ΠΑΣ.: Να γεμίσουμε ξανά το σακούλι γιατί Σιού από ‘δω, χαμένο πλοίο από ‘κει, καμένο πλοίο παρά κει… Μόνο εσείς θα καίγατε το πλοίο ολόκληρο για κάρβουνο στις μηχανές. Και σας φώναζα, όχι άλλο κάρβουνο, μεσιέ! Πάει το σακούλι! Κελ ιντέ! ΦΙΛΕΑΣ: Ιντίντ, Ζαν! ΦΙΞ: Είστε ο κύριος Φιλέας Φογκ; ΦΙΛΕΑΣ: Ιντίντ! ΠΑΣ.: Μα, καλά, όλο τον κόσμο γυρίσαμε μαζί, μεσιέ Φιξ, τι σας έπιασε; ΦΙΞ: Στο όνομα της Βασιλίσσης σάς συλλαμβάνω! ΑΟΥΝΤΑ: Πώς; Μα αυτό είναι παρανοϊκό! Αυτό περιμένατε λοιπόν; Να πατήσουμε σε αγγλικό έδαφος; ΠΑΣ.: Κουά; Εμείς πάμε Λοντγ να κλείσουμε το γκάζι! Ο λα λά! Ο λα λά λα λά! Και τα ‘λεγα εγώ μεσιέ αλλά δεν πρόλαβα να σας πω ποτέ πως αυτός ήταν που με πότισε στο Χογκ Κογκ, ο δόλιος πραξικοπηματίας! ΦΙΛΕΑΣ: Ιντίντ, Ζαν; ΠΑΣ.: Ιντίντ στο ιντίντ, μεσιέ, με τα πλοία τα καταφέραμε αλλά την κάτσαμε τη βάρκα! Ο λα λά!

26 ΧIII. ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ-ΛΟΝΔΙΝΟ – 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (Φιλέας – Πασπαρτού – Αούντα – Φιξ) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Τακ τικ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΤΡΕΙΣ. ΠΑΡΑ. ΦΙΞ: Γουί αρ τέριμπλι σόρι για την κράτησή σας, σερ Φογκ. Ο δράστης συνελήφθη πριν δυο μέρες εν αγνοία μου. ΠΑΣ.: Τεγιμπλί σογί; Α, μεγβεγιέ! Δεν ήταν κράτηση σε ξενοδοχείο, μεσιέ Φιξ, στης φυλακής τα σίδερα τον είχατε τον άνθρωπο! Πάει το στοίχημα, πάει το γκάζι! Κελ καταστγόφ! ΦΙΛΕΑΣ: Σόου λογκ, φεάρ γουέλ, σερ Φιξ! (Του ρίχνει ένα δυνατό κροσέ) ΠΑΣ.: Γκουντμπαΐ, μεσιέ Φιξ! (Ρίχνει κι αυτός ένα δυνατό κροσέ) Πάει το στοίχημα μεσιέ. ΦΙΛΕΑΣ: Τίποτα δε χάθηκε ακόμα. Ραν! ΠΑΣ.: Μαντάμ Αουντά! Πιαστείτε από τους ώμους μου! ΑΟΥΝΤΑ: Σ’ ευχαριστώ, καλέ μου Πασπαρτού! ΠΑΣ.: Μεσιέ, το παίρνω πίσω το «κελ καταστγόφ!» Ό,τι και να γίνει, μπορεί ο σάκος μας ν’ άδειασε ολότελα, μπορεί να χάσουμε και το στοίχημα αλλά… γυρίσαμε μ’ ένα θησαυρό. Τι γλυκιά που είστε κυρία Αουντά. Και με λέει «καλέ μου Πασπαρτού»… ΦΙΛΕΑΣ: Ιντίντ, Ζαν! Ραν Ζαν! Ραν!

27 ΧIV. ΛΟΝΔΙΝΟ – 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (Φιλέας – Πασπαρτού – Αούντα) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Τίκιτικ τίκιτικ τίκιτικ… ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΕΝΝΙΑ. ΠΑΡΑ. ΔΕΚΑ. ΠΑΣ.: Δε θα τον πετύχω πουθενά ξανά αυτόν τον Φιξ; Ε, άι μ γκόνα φιξ ιμ! Για πέντε λεπτά… Καταστραφήκαμε για πέντε λεπτά. Κάναμε το γύρο του κόσμου σε ογδόντα μέρες και πέντε λεπτά. Σε πα ποσίμπλ! Πα ποσίμπλ! ΦΙΛΕΑΣ: Ιντίντ, Ζαν! ΠΑΣ.: Μα πέντε λεπτά! Πα ποσίμπλ! Τουλάχιστον, μεσιέ, τρέξε λίγο να κλείσουμε το γκάζι, να γλιτώσουμε κάτι από ‘κει. ΑΟΥΝΤΑ: Κύριε Φογκ, μην απελπίζεστε. Καλέ μου, κύριε Φογκ… ΦΙΛΕΑΣ: Γουί ολ νιντ ε ρεστ. Πάμε να ξεκουραστούμε. ΠΑΣ: Α, οούμ, σουίτ οούμ. Μεσιέ… πάω να κλείσω το γκάζι και μετά είμαι στη διάθεσή σου. ΦΙΛΕΑΣ: Δε χρειάζομαι τίποτα, Ζαν. Σι γιου ιν δε μόρνινγκ. Γκουντνάιτ, μάι ντίαρ. ΑΟΥΝΤΑ: Καληνύχτα, καλέ μου Φογκ. Καληνύχτα!

28 ΧV. ΛΕΣΧΗ – 22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ (;) (Φιλέας – Πασπαρτού – Αούντα) ΩΡΕΣ: Τικ τακ! Τικ τακ! Τίκι τικτάκ! Τίκι τικτάκ! Τικ τικ τικ τικ τικ τικ τικ… ΝΤΙΝ – ΝΤΑΝ – Η ΩΡΑ. ΕΙΝΑΙ. ΟΚΤΩ. ΚΑΙ. ΤΕΣΣΕΡΑ. ΑΟΥΝΤΑ: Κύριε Φογκ. Τουλάχιστον κατεβήκατε για δείπνο. Δε σας είδα όλη την ημέρα κι έβαλα με το νου μου όλα τα κακά. Δεν ήθελα να σας ενοχλήσω μα η καρδιά μου κόντευε να σπάσει… ΦΙΛΕΑΣ: Δεν αποτελείτε ποτέ ενόχληση, λέιντι! Νέβερ! ΑΟΥΝΤΑ: Καλέ μου κύριε Φογκ. ΦΙΛΕΑΣ: Κολ μι Φιλέα! Πλιζ! ΑΟΥΝΤΑ: Φιλέα, ήθελα για μία ακόμη φορά να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου. Δε θα ζούσα χωρίς εσάς κι ακόμα κι αν ζούσα δε θα βρισκόμουν ασφαλής στο Λονδίνο. Δε θα μπορέσω ποτέ να σας το ξεπληρώσω μα να ξέρετε πως θα έχετε για πάντα τη φιλία μου και τη συμπαράστασή μου. Είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχω. ΦΙΛΕΑΣ: Αούντα, ήθελα να σας εξασφαλίσω ένα μέλλον άνετο και μια ζωή χωρίς στερήσεις. Δεν μπορώ πια, καταστράφηκα οικονομικά. Χάθηκαν όλα. Έχω μόνο ετούτο το σπίτι κι είναι δικό σας. Δεν έχω τίποτε άλλο… δυστυχώς. ΑΟΥΝΤΑ: Φιλέα, σας ευχαριστώ μα αυτό το σπίτι θα το μοιραστούμε. Θα σταθώ δίπλα σας. Στα καλά ή στα δύσκολα για μένα δεν έχει σημασία. Θα σταθώ δίπλα σας! ΠΑΣ.: Μεσιέ! Μαντάμ Αουντά! Σηκωθείτε και ντυθείτε κι αφήστε τα μελοδραματικά γιατί βλέπω που γυαλίζει το μάτι σας. Βιτ! Συμβαίνει κάτι φοβερό! ΦΙΛΕΑΣ-ΑΟΥΝΤΑ: Τι Ζαν; ΠΑΣ.: Θυμάστε το ρολόι του παππούλη μου που είχατε φαγωθεί, «το ‘βαλες στη σωστή ώρα, Ζαν» και «το’βαλες στη σωστή ώρα, Ζαν»; Ε, τώρα θα σας σώσει αυτό το ρολόι. Του παππούλη μου! ΦΙΛΕΑΣ: Δεν έπρεπε να πουλήσεις το ρολόι σου για να μας σώσεις, Ζαν. ΠΑΣ.: Καλέ, ποιο να πουλήσω; Αυτό δεν πιάνει ούτε μία πένι. Πήγα να φτιάξω το κουρδιστήρι. ΦΙΛΕΑΣ: Εντ; ΠΑΣ.: Εντ, μεσιέ, Του λέω του ρολογά, πώς κι έτσι ανοιχτός την Κυριακή; Μας έφαγε ο καπιταλισμός! Ποιος καπιταλισμός μου λέει ο δύστυχος και ποια Κυριακή; Τι ποια Κυριακή του λέω, σήμερα! Σήμερα είναι Σάββατο μου λέει. Μεσιέ! Σήμερα είναι Σάββατο, φτάσαμε εικοσιτέσσερις ώρες παρά πέντε λεπτά νωρίτερα! ΦΙΛΕΑΣ: Μα φυσικά, πώς δεν το σκεφτήκαμε; Κερδίσαμε μια μέρα ταξιδεύοντας ανατολικά!

29 ΠΑΣ.: Μεσιέ, είναι οκτώ και δεκατέσσερα. Βάλε παπούτσια, βιτ. Κερδίσαμε! Όχι πολλά αλλά είναι καλά! Ξοδέψαμε είκοσι χιλιάδες λίρες, θα πάρουμε είκοσι χιλιάδες λίρες. Αν έβγαινε κι εκείνο το γκάζι από τα κέρδη… ΦΙΛΕΑΣ: Κερδίσαμε κι έναν θησαυρό, όμως, Ζαν, όπως το είπες χθες, έναν θησαυρό! Μάι ντίαρ Αούντα! ΠΑΣ.: Ιντίντ, μεσιέ, Ιντίντ! Άντε τώρα… θ’ αργήσεις! Ακρίβεια αμπόβ ολ, μεσιέ! Είμαστε Εγγλέζοι εμείς!

Κανάρη 33 & Αμοργού, 153 43 Αγ. Παρασκευή. Τηλ.: 2106396791