SF-MAGAZINE 35

SF-MAGAZINE P. 29 magnetisch kracht uit : de aantrekking die hij uitoefende kwam voort uit een vermenging van overmoed, ridderlijkheid en revolutionaire zuiverheid, die hem zowel als mens als als dichter eigen waren ... Zijn ogen waren als meren van een andere wereld ... Hij was een ridder uit de legenden, en wij, de kinderen die met hem speelden ..."

In "Vrijgeleide" ging Boris Pasternak iets nader op de psychologie van de schrijver in : "Bij hem werd het natuurlijke bovennatuurlijk. Meer dan wie ook uitte hij zich volledig in zijn verschijning ... Het was alsof hij steeds net een geestelijke ervaring kwam te beleven. Nochtans lag er een grote bedeesdheid aan de basis van zijn uitdagende houding, terwijl achter een geveinsde beslistheid een zwak karakter schuilging, een uiterste gevoeligheid en een onberedeneerde hang naar somberheid. De gele vest (die Majakovski in zijn futuristische periode als fabrieksmerk droeg) kan je op dezelfde manier verklaren."

Majakovski werd als zoon van een boswachter geboren in 1893 te Bagdadi bij Koetajssi in GeorgiĂŤ. Dit stadje, niet zo heel ver van de huidige Turkse grens, draagt overigens nu zijn naam. Wanneer de vader ingevolge een infektie overleidt verhuist de familie (moeder en zusters) naar Moskou, waar ze door handarbeid aan de kost tracht te komen; door het beschilderen van houten paaseieren ondermeer. Maar zij kent bittere armoede.

Dertien, veertien jaar leest Majakovski Jules Verne en Don Quichote, maar ook Hegel en de Marxistische klassieken en een jaar later wordt hij lid van de Bolsjevistische partij. In 1908 gaat hij kort na elkaar tweemaal in de gevangenis, de eerste maal als militant en propagandist, de tweede maal, voor elf maanden, omdat hij medeplichtig wordt geoordeeld aan de ontsnapping van een aantal veroordeelde vrouwen uit de gevangenis van Novinsk.

In de gevangenis leest hij klassieke schrijvers en beseft hij dat hij de literaire en wetenschappelijke bagage ontbeert om een nuttig, oorspronkelijk, socialistisch kunstenaar te wordon. Wanneer hij vrijkomt zoekt hij hieraan te verhelpen door zijn studies terlug op te nemen, maar de enige plaats waar men hem toelaat zonder certifikaat van politieke betrouwbaarheid is het Instituut voor Schone Kunsten.

Decoratie, schilderwerk, schilderkunst, maar ook reeds enkele gedichten. Daar volgt ook de ontmoeting met Boerlioek, die hem onmiddellijk tot een geniaal dichter proklameert, hoewel hij praktisch nog niets geschreven had.

"Schrijf dan," zegt Boerlioek zo ongeveer, "of je maakt me belachelijk ..."

Enkele jaren gaat het er in de futuristische beweging woelig aan toe : een periode waarin Majakovski deelneemt aan het manifest "Een kaakslag aan de smaak van het publiek", Klebnikov ontmoet, zijn eerste eigen werk publiceert, in het Luna-Park te St.-Petersburg zijn "Vladimir Majakovski : een tragedie" doet opvoeren (en hoort uitjouwen), kubistische schilderijen exposeert, "De Wolk met de Broek" schrijft en Rusland rondreist voor voordrachten en manifestaties, onder het waakzame oog van de lokale gezagsvoerders.

De periode ook van de gele vest (die men hem zijn verdere leven zal verwijten) en van de dandy-uitrusting.

Maar toch is het sociale element, en de tragiek, niet afwezig in het werk van deze periode.

"Ik ben daar waar pijn is, overal", wordt een leitmotiv.