Raport młode rękodzieło

Potrzeby młodego rękodzieła w Europie Środkowej

METODA: Pogłębione wywiady z zaproszonymi młodymi rękodzielnikami oraz dyskusje sektorowe w mediach społecznościowych i forach internetowych.

CZAS: 1.07-31.08.2023

Spis treści

Wstęp

W obliczu globalizacji, dynamicznych zmian rynkowych oraz ewoluujących trendów konsumenckich, sektor rękodzielniczy w Europie Środkowej doświadcza unikalnych wyzwań. Szczególnie młodzi rękodzielnicy, będący na początku swojej drogi zawodowej, stoją przed koniecznością dostosowania się do tych zmieniających się warunków, jednocześnie dbając o zachowanie tradycji i autentyczności swojego rzemiosła. Dlatego też, mając na uwadze wyżej wspomniane przemiany, postanowiliśmy dokładnie zbadać potrzeby młodego rękodzieła w tej części kontynentu. Naszym celem było zrozumienie, jakie konkretne wyzwania stoją przed młodymi rękodzielnikami w Europie Środkowej oraz jakie wsparcie może przyczynić się do ich dalszego rozwoju i sukcesu.

W ramach naszego badania, które odbyło się w okresie od 1 lipca do 31 sierpnia 2023 roku, skorzystaliśmy z metody pogłębionych wywiadów z zaproszonymi młodymi rękodzielnikami. Dodatkowo, aby szerzej zgłębić problematykę i uzyskać różnorodne perspektywy prowadziliśmy dyskusje w ramach sektorowego forum online oraz w mediach społecznościowych. Ta kombinacja metod pozwoliła nam na wielowymiarowe podejście do analizowanej tematyki. Najważniejszym elementem było dla nas skupienie się na formie wywiadu (na odległość lub w formie spotkań), ze względu na wiarygodność i możliwość pogłębienia badanych tematów. Nasze analizy pokazały, jak mało mamy informacji o sytuacji młodych osób w bardzo zróżnicowanym i rozdrobnionym sektorze, jakim jest rzemiosło, rękodzieło i ginące zawody.

Uzyskanie wyników naszych badań daje nam obecnie podwaliny do kolejnych działań, uwzględniających szczegółowe potrzeby, które podzielić możemy wedle różnych kryteriów, począwszy od wieku odbiorców, poprzez miejsce zamieszkania, status życiowy, doświadczenie jako twórca, potrzeby danej marki, specyfikę konkretnej dziedziny twórczej itp.

Tematyka wywiadów i ankiet

Nasza ankieta zawierała następujące zagadnienia, co do problemów z którymi ankietowani mogli dać odpowiedź pisemną (co jest przyczyną problemów), jak też ocenić problemy w skali 1-10.

1. PODSTAWY FORMALNE NOWOCZESNEJ I SKUTECZNEJ MARKI HANDMADE

(wybór formy prawnej, RODO, polityka prywatności, ZUS, NDG, księgowość, sprawozdawczość, obowiązki).

WYNIKI

Ankietowani skłaniali się ku nierejestrowej działalności gospodarczej, przynajmniej na początku rozwoju marki. Osoby działające od 1-do kilku lat i mające marki przynajmniej trochę rozwinięte wybierały JDG lub (znacznie rzadziej) spółkę Kwestie księgowe nie stanowiły wedle wyników naszych badań dużego problemu i cąłkowitą ich nieznajomość deklarowało poniżej 10% ankietowanych.

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Największy brak i wiedzy u ankietowanych stanowiły tematy związane ze stworzeniem regulaminu sklepu online, wiedzy w zakresie polityki prywatności, wyboru odpowiednich kodów PKD dla swojej działalności.

2. FUNDAMENTY MARKI TWÓRCZEJ

(naming, misja i wizja, zasoby własne, branding, wybór domeny i hostingu, logo, www, sklep)

WYNIKI

Ankietowani wskazywali, że w większości nie mieli/nie mają problemów z wymyśleniem nazwy dla swojej marki, lecz jeśli chodzi już o kwestie całego brandingu, ponad 70% wskazywała na problemy z wyborem loga, sloganu bądź hasła reklamowego, stworzenia spójnych misji i wizji (brak wiedzy czym różnią się misja od wizji i tego, jak je skonstruować prawidłowo i nie pomylić z hasłem reklamowym) Około 80% wskazało na brak własnej www, choćby w formie landing page, a własny sklep online posiadało ok 5 % ankietowanych

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Największy brak i wiedzy u ankietowanych stanowiły tematy związane ze stworzeniem regulaminu sklepu online, wiedzy w zakresie polityki prywatności, wyboru odpowiednich kodów PKD dla swojej działalności.

3. SPRZEDAŻ PRODUKTÓW

(sposób komunikacji, oferta, rynek docelowy, checklista; produkt – trendy, opakowania, wysyłka, reklamacje, ewidencja sprzedaży jako forma planowania przyszłych produktów)

WYNIKI

Kwestia oferty, opakowań, etykiet, podziękowań, wysyłek i prowadzenia ewidencji opanowana jest z reguły bardzo dobrze lub dobrze Plany dotyczące wprowadzania przyszłych produktów ankietowani opisywali rzetelnie i widać było, ze bazują na dobrych podstawach, obserwacji tego co najlepiej się sprzedaje, a planowane nowości były z reguły związane z linią tematyczną marki i w jej stylu, stanowiąc dalszą, spójną ofertę, rozszerzoną o np nowe kolory, modyfikację, ulepszenie, związek z porą roku, świętami i okazjami takimi jak np ślub, rocznice itp Kwestie rynku docelowego nie stanowią więc w tym przypadku problemu.

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Ankietowani wskazywali tutaj na pewne problemy z wyborem komunikacji w social mediach, w kontekście stylu ( pisanie np. dla Państwa lub dla Was), czasem problem stanowił wybór czy lepsza będzie forma bardziej oficjalna czy bardziej spoufalona. Dość często też zagwozdką bywa, by na kontach firmować pokazywać (a jeśli tak, to ile), fragmenty życia osobistego, jak rodzinne fotografie, zwierzęta, dzieci, wakacje, fragmenty domu, mieszkania, pracowni itp

(sposób komunikacji, oferta, rynek docelowy, checklista; produkt – trendy, opakowania, wysyłka, reklamacje, ewidencja sprzedaży jako forma planowania przyszłych produktów)

4. ŚCIEŻKA DOTARCIA DO KLIENTA INDYWIDUALNEGO WYNIKI

Tutaj odbiorcy dość dobrze rozumieli segmentację rynku, podziały na grupy odbiorców i potrzebę wyboru swojej grupy docelowej, z uwzględnieniem jej ew przyszłych rozszerzeń/zawężeń. Kwestia szczegółowego profilu klienta idealnego (wiek, płeć, zainteresowania, status społeczny, zamożność, zachowania zakupowe i inne istotne cechy) też była znana większości ankietowanych (blisko 75%). Dosyć dobrze rozumiana też była kwestia tego, co dana marka może dostarczyć idealnemu klientowi co wyróżni ją na tle konkurencji Pewne problemy pojawiały się natomiast w opisach jak stworzyć profesjonalne spersonalizowane strategie komunikacji, które trafią do danego klienta idealnego- głównie chodziło tu o reklamy, treści na www, w mediach społecznościowych Natomiast ogólny stan wiedzy w tym kierunku i poziom umiejętności ankietowanych był co najmniej zadowalający, a w większości kwestii dobry +.

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Najwięcej trudności budziły u ankietowanych kwestie reklam w oparciu o poszczególne kanały komunikacji (SEO, reklama PPC, barter, e-mail marketing czy marketing influencerów).

5. STRATEGIE SPRZEDAŻOWE

(kanały sprzedaży - social selling, cross-selling, up selling, joint venture, wydarzenia branżowe, targi, mailing; techniki sprzedaży; sprzedaż stała i okazjonalna; stali klienci i odbiorcy)

WYNIKI

Całkiem dobre rezultaty deklarują ankietowani w tematach programów lojalnościowych (zniżki, kody rabatowe, karty stałego klienta, programy referencyjne, prezenty), zarządzania zapasami (tworzenie rezerw przez okresami wzmożonej sprzedaży – koniec roku (sezon prezentów świątecznych), wiosna i lato (jarmarki, targi, festyny, kiermasze).

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Blisko 40 % ankietowanych wskazało na niewystarczające obserwowanie konkurencji i trendów na rynku z powodu braku czasu, choć jednocześnie deklarują, że trzeba to robić regularnie. Ankietowani w blisko 70% piszą też o niewystarczającej wiedzy w temacie prowadzenia kampanii Google Ads, mailingowej, czy reklamy w mediach społecznościowych

(psychologia sprzedaży. Wartości dodane i atuty dodatkowe, przywiązanie do marki; badanie rynku, konkurencja; strategie średniej i wysokiej ceny, cena na podstawie percepcji klienta, cena w niszy i w strategii długoterminowej; wycena, marża, cena końcowa).

6. CENA PRODUKTU WYNIKI

Ankietowani dobrze radzą sobie z kwestiami obliczenia ceny produktu biorąc pod uwagę rodzaj i jakość użytych materiałów, czas i umiejętności potrzebne do jego wykonania, stopień oryginalności/unikalności, koszt personalizacji, popyt na dane rzeczy. Jednak dotyczy to rękodzielników z doświadczeniem min. 2-3 letnim. Osoby dopiero zaczynające sprzedaż deklarują w większości problem z ustaleniem odpowiedniej wedle nich ceny Dotyczy to zarówno zaniżania cen w obawie, że produkty się nie sprzedadzą, jak i obawy przed podaniem ceny zbyt wysokiej, szczególnie pry technikach wymagających precyzji, długiej nauki-czyli dodatkowych nakładów, z których, co podkreślali- klient najczęściej nie zdaje sobie sprawy

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Kwestie planowania cen w strategii długoterminowej, z uwzględnieniem okresów przestoju, w zależności od specyfiki produktu, z uwzględnieniem okresu wzmożonej sprzedaży (okres jarmarków, targów, przedświąteczny, ślubny, komunijny, dni typu Dzień Dziecka, Dzień Kobiet, Dzień Mamy, Taty, Babci, Dziadka itp )

7. MARKETING I PROMOCJA MARKI RĘKODZIELNICZEJ

(plan marketingowy – krótko i długoterminowy, marketing okazjonalny; content marketing – tworzenie treści na poszczególne kanały sprzedaży i komunikacji; promocja w social media i offline, marketing szeptany, baza klientów/baza odbiorców)

WYNIKI

Ankietowani dosyć dobrze radzą sobie z tworzeniem treści na media społecznościowe i ew własne www, jednak więcej trudności dostarczają im treści na blogi, artykuły, treści do video. Zwłaszcza te, które mają ukazać ich jako ekspertów w danej dziedzinie. Z płatnej reklamy w social mediach korzystało/korzysta ok 45% ankietowanych, jednak większość z nich wspomina o niezadowalających rezultatach takiej formy, co wynikać może z braku dostatecznej umiejętności utworzenia takiej reklamy zarówno pod kątem przekazu (treść, grafika, pomysł jak zwrócić na nią uwagę odbiorcy), jak też z braku umiejętności ustawienia jej w META pod kątem dobioru grup docelowych i innych parametrów

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Tworzenie listy subskrybentów i wysyłanie newsletterów z informacjami o nowych produktach, wydarzeniach i promocjach zadeklarowało jedynie niecałe 2 % ankietowanych. Współpracę z influencerami zadeklarowało blisko 11%, jednak z odpowiedzi wynika, że traktują w ten sposób także blogi i miejsca w social mediach należące do znajomych Znajomość personal brandingu deklaruje co prawda blisko 60 % ankietowanych, jednak jest to obszar mocno kulejący, co potwierdzają nasze wieloletnie obserwacje, a poziom umiejętności w tym obszarze jest naprawdę bardzo mały, szczególnie u twórców młodych, w małych markach, a dużej części średnich marek także

8. SOCIAL MEDIA I NARZĘDZIA W PROMOCJI MARKI HANDMADE

(Facebook -fanpage, sklep, kampanie reklamowe, grupy branżowe, badania rynku; Instagram - profil, interakcje, planowanie postów, hasztagi, tzw pętla informacji zwrotnych; Pinterest – witryna, pinowanie, słowa kluczowe, hasztagi, katalogi, piny rozszerzone, “Shop the Look”; mailing, podcast, legalne konkursy, Google +, YOU TUBE, TIK TOK, infografiki, tutorial movies).

WYNIKI

Jak już widać po punktach które się zazębiają z tym, występują tutaj dość istotne braki. Większość ankietowanych bazuje albo na Facebooku, albo na Instagramie, oba konta prowadzi aktywnie 16 % respondentów. Jeśli chodzi o Pinterest czy Twitter, korzystają z niego do promocji marki tak nieliczne osoby, ze trudno nawet mówić o 2% ankietowanych Z grup branżowych korzysta ok 52% ankietowanych

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Umiejętność organizacji konkursu zgodnego z regulaminem Facebooka, świadomość, jak wykorzystać do promocji Pinterest, jak zorganizować mailing nie zanudzając nim odbiorców, umiejętność układania odpowiednich # (jest to wielka bolączka, bo ludzie nie wiedzą, że Instagram znacząco różni się w tej kwestii od Facebooka i zdarza się, że latami używają np. na Facebooku hasztagów, które im skracają zasięgi, zamiast je poszerzać).

9. KREATYWNE SPOSOBY PREZENTACJI PRODUKTÓW

(fotografia - stylizacja, tła, jakość, spójność stylu; sesje produktowe, wnętrzarskie, z udziałem modeli, plenerowe, stylizacyjne, lookbooki; współpraca z influencerami, wypożyczanie produktów, creative cooperative)

WYNIKI

Ankietowani odpowiadali, że dosyć dobrze oceniają swoje umiejętności wykonania zdjęcia produktu, z uwagi na coraz lepsze możliwości jakie dają w tym kierunku telefony i smartfony. Część ankietowanych zaznaczała, że woli wykonywać zdjęcia samodzielnie (i dobrze ocenia ich jakość), niż inwestować w profesjonalne sesje. 30% zadeklarowało, że gdy potrzebne są zdjęcia na osobie, pozują im koleżanki, mężowie, znajomi, dzieci, przyjaciółki i inne bliskie osoby Część osób wskazywała małe doświadczenie jeśli chodzi o video recenzje, unboxing, live streaming, jednocześnie nie czując potrzeby do organizacji takiej formy promocji.

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Profesjonalizacja w prezentowaniu swojej oferty pod kątem wykorzystania innych sposobów niż tylko tradycyjne fotografie (filmiki, rolki, recenzje video, sesje różnego rodzaju)

10. STORYTELLING W MARCE HANDMADE

(historia marki, avatar marki, kontekst, emocje; opisy produktów, język korzyści; blogi rękodzielnicze, tworzenie treści, recykling treści)

WYNIKI

64% ankietowanych ocenia, że umieją wykorzystywać w przekazie i komunikacji z odbiorcami elementy z historii marki, emocje z nimi związane, choć jednocześnie przyznaje, że nie robi tego w satysfakcjonującym stopniu (brak czasu, odkładanie na potem). Ankietowani wykorzystują zwykłe tematy powstania marki, co było dla nich motywacją, podkreślają pasję do tworzenia, dzielą się kulisami tworzenia, podkreślają unikalność swoich produktów. Czasem opowiadają historie związane z klientami, wzruszające momenty, podziękowania, jakie otrzymują, zabawne przygody (np z wysyłką, pomyłki itp)

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Częsty brak spójności w narracji, rozdźwięk w odbiorze w zależności od medium (inny rodzaj narracji na fb, a inna „atmosfera” na IG itp ) Potrzeba zrozumienia, że w obecnych czasach, gdzie marek handmade jest coraz więcej, wyróżnik od konkurencji staje się już niezbędnikiem, a dobra, pozytywna historia marki, opowiadana w spójny sposób może stać się jej niewątpliwym atutem, budzącym sympatię i przywiązanie odbiorcy.

11. RĘKODZIELNIK I TWÓRCA W NGO

(artystyczne organizacje pozarządowe – korzyści ze współpracy, uwarunkowania; powoływanie fundacji, zakładanie stowarzyszeń, klastry, partnerstwa, spółki non profit, spółdzielnie socjalne; konkursy i granty dla sektora kultury i branży artystycznej)

WYNIKI

Bardzo mała świadomość u ankietowanych, że fundacje i stowarzyszenia twórcze mogą także prowadzić DG w tym obszarze (pokutuje pogląd, że utrzymują się jedynie z darowizn, wpłat 1%, lub wręcz nie posiadają żadnych środków finansowych). W temacie spółek non profit ani jeden ankietowany nie odpowiedział, że choćby o nich słyszał, o formie takiej jak spółdzielnia socjalna słyszało mniej niż 1 % ankietowanych. W temacie grantów i dotacji dla branży NGO pod kątem sektora rękodzielniczego ankietowani pisali, że kojarzą takie inicjatywy, uczestniczą w nich (większość miała na myśli inicjatywy naszej fundacji z ramienia Erasmus plus, niewielka część wspominała o uczestnictwie z projektach miejskich, dofinansowanych przez Ministerstwo Kultury, MSZ i funduszach norweskich

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Potrzeba kompleksowej wiedzy w temacie sektora kreatywnego w branży NGO i możliwości, jakie ta branża stwarza (prowadzenie DG przez organizacje, dotacje, granty i konkursy (lokalne, ogólnokrajowe, międzynarodowe), współpraca pomiędzy organizacjami, współpraca na linii twórcy-organizacje, tworzenie klastrów, partnerstw, także tych poważniejszych, w szerszym zasięgu i podejmujących działania lobbystyczne na rzecz zmian z przestarzałych przepisach dotyczących zawodów twórczych i edukacji w tym zakresie (ogromne potrzeby)

12. KOMPETENCJE SPOŁECZNE I INTERPERSONALNE

(komunikacja, zaufanie, umiejętność rozwiązywania konfliktów, uprzedzenia i strach, brak odporności na stres, kompleksy, stereotypy branży hand made)

WYNIKI

Komunikacja (ankietowani wyrażali słabą umiejętność artykułowania zasad swojej marki w stosunku do odbiorców w sposób skuteczny, asertywny, transparentny a jednocześnie kulturalny, zrównoważony i nie zniechęcający; zaufanie (tu najczęściej wymieniana była zbytnia skłonność do wiary w dobre intencje innych ludzi, nie pobieranie zaliczek, zadatków, wysyłka produktu z odroczoną płatnością itp., ale były też osoby których zaufanie tak zawiedli odbiorcy i kupujący, że obecnie posiadają one problem w tym, by nie traktować wszystkich jak potencjalnych nieuczciwych kupujących; umiejętność rozwiązywania konfliktów (w tej mierze największy problem opisywano w skutecznym rozwiązywaniu sporów i konfliktów w sposób konstruktywny, bez nadmiernych emocji i stresu); uprzedzenia i strach (młodzi ludzie, choć otwarci często na nowe doświadczenia i współprace, odczuwają też obawy i strach przed ich nawiązywaniem, przez co niejednokrotnie rezygnują z udziału w różnych projektach, inicjatywach, konkursach itp., na czym tracą ich marki.

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Młodym rękodzielnikom bardzo przydałaby się kompleksowa wiedza w zakresie zarządzania emocjami (stres, odporność na krytykę, presja); umiejętność negocjacji + kwestie asertywności (z przyjmowaniem konstruktywnej krytyki, ale i umiejętnością obrony przed nieuzasadnionym hejtem); skuteczne zarządzanie czasem, tak kluczowe dla twórców, którzy często mają wiele projektów do realizacji, a niejednokrotnie ulegają prokrastynacji (planowanie, samodyscyplina, motywacja, priorytetyzacja i zdolność do dotrzymywania terminów).

13.

WSPÓŁPRACA

LOKALNA, OGÓLNOKRAJOWA I MIĘDZYNARODOWA

(wymiana doświadczeń, łączenie sił, wzajemna promocja, projekty Erasmus+; kompetencje językowe; uwarunkowania kulturowe które łączą i takie, które uczą akceptacji, wspólne kampanie reklamowe lub platformy e-commerce)

WYNIKI

Ankietowani wskazywali na różne rodzaj współprac, które podejmują, jednak zwykle sa to inicjatywy lokalne (stacjonarne, np wspólnie organizowane targi i kiermasze) lub krajowe (polegające zazwyczaj na wzajemnej promocji poprzez media społecznościowe).

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

Wzrost wiedzy w zakresie inicjatyw międzynarodowych w sektorze, możliwości podjęcia współpracy, skorzystania z dotacji, grantu, konkursu. Wzrost wiedzy (wraz z podaniem przykładów), jak pomóc może połączenie sił na szczeblu międzynarodowym i jak można razem zaplanować i przeprowadzić inicjatywy promujące twórców (wspólne wystawy online, międzynarodowe konferencje- na przykładzie 2 edycji konferencji online dla branży rękodzielniczej organizowanej przez OPLOTKI).

Rękodzielnicy zazwyczaj skupieni są w kręgach swoich technik, zaś pokazanie jak można połączyć różne rodzaje twórczości w inicjatywach (nawet międzynarodowych) na rzecz wsparcia np chorych dzieci, wymierających gatunków zwierząt, osób chorych na poszczególne choroby, osób z mniejszymi szansami itd , stworzyłoby platformę do inicjatyw dających im szeroką promocję, lecz także prospołecznych, pożytecznych, służących ogólnemu dobru i zachęcających innych do ich powtarzania.

14. OSOBY Z MNIEJSZYMI SZANSAMI W SEKTORZE TWÓRCZYM

(bariery, trudności, walka ze stereotypami, dodatkowe wsparcie, motywacja, możliwości)

WYNIKI

Ankietowani wskazywali, że brak jest dla takich osób dedykowanych programów mentorskich, w których twórcy lub praktycy pracujący z takimi osobami udzieliliby odpowiedniego wsparcia i dzieliliby się wiedzą Wskazywali też, że wystawy i przestrzenie artystyczne, gdzie osoby z mniejszymi szansami mogą prezentować swoje prace, może pomóc w budowaniu ich reputacji i zainteresowania ich twórczością. Problem stanowi też brak wiedzy w dotarciu do wsparcia finansowego: Tworzenie funduszy grantowych lub programów finansowego wsparcia artystów z mniejszymi szansami mogłoby umożliwić im koncentrację na tworzeniu, zamiast martwienia się o utrzymanie.

NAJWIĘKSZE POTRZEBY

W tej części ankiet można śmiało stwierdzić, że wyniki to również największe potrzeby ankietowanych Bazując na naszym doświadczeniu ze współpracy z takimi osobami, dodamy jeszcze, jak istotna jest tu ogólna edukacja i kwestie świadomości w tym obszarze- edukowanie społeczeństwa na temat wyzwań, z jakimi borykają się osoby z mniejszymi szansami w sektorze artystycznym, może pomóc w zwiększeniu zrozumienia i wsparcia dla tych twórców

Podsumowanie

Młodzi rękodzielnicy i rzemieślnicy potrzebują dostępu do odpowiednich programów edukacyjnych i szkoleń, które pomogą im rozwijać swoje umiejętności w dziedzinie rękodzielniczej. To może obejmować zarówno tradycyjne metody rzemieślnicze, jak i nowoczesne technologie, takie jak projektowanie komputerowe czy zarządzanie biznesem. Programy edukacyjne dla nich są bardzo okrojone, odpłatne i najczęściej nie mają na celu osiągnięcia innowacji i samodzielności (np. sprzedaż know-how jednych rękodzielników innym).

Istnieją bardzo duże bariery w przejściu wertykalnym na kolejny poziom zasięgów (lokalny - regionalny - krajowy - międzynarodowy). Edukacja skupiona jest głównie na technice lub samej sprzedaży, a nie na kompetencjach przedsiębiorczych. Zawód rękodzielnika wciąż nie jest traktowany jako poważna ścieżka rozwoju zawodowego.

Zamykanie definicji i wsparcia instytucjonalnego do wąsko rozumianych ginących zawodów, bez wyjścia do aktualnego sektora handmade powoduje potrzebę przedefiniowania i zmian na poziomie systemowym, albowiem niejednokrotnie wprowadzają one w błąd i powielają stereotypy. Istotne jest też dążenie do większej różnorodności i inkluzji w sektorze, zarówno wśród twórców, jak i odbiorców. Może to obejmować reprezentację różnych grup społecznych w danych dziedzinach oraz promowanie różnorodności w kulturze.

Sieci współpracy w sektorze są słabe i mocno podzielone zarówno obszarowo, jak i przedmiotowo (np.: online, skupione wokół lokalnych stowarzyszeń, pod względem kanałów komunikacji), dostęp do tych sieci jest utrudniony, a ich jakość jest bardzo różna, bardzo często młodzi ludzi mają problemy komunikacyjne w tym zakresie.

Praktycznie nie istnieją sieci współpracy w obszarach ponadnarodowych.

Mentorzy działający w sieciach skupieni są głównie na własnym marketingu i promocji. Młodzi ludzie potrzebują możliwości ścieżek do kariery rękodzielniczo-rzemieślniczej, co wiąże się z potrzebą jak największej edukacji w tych tematach.

Młodzi rękodzielnicy potrzebuje wsparcia w zakresie edukacji, finansowania, promocji, współpracy i innych czynników, które pomogą im rozwijać swoje umiejętności i biznesy w tej dziedzinie. Wsparcie dla dziedziny rękodzieła może przyczynić się do zachowania dziedzictwa kulturowego i rozwoju lokalnej gospodarki.

W Europie Środkowej wiele dziedzin rękodzielniczych ma głębokie korzenie historyczne i kulturowe. Ważne jest, aby chronić i zachować te tradycje, wspierając jednocześnie nowatorskie podejścia do rękodzieła, z uwzględnieniem ekologicznych praktyk produkcyjnych. Nikt dziś nie kwestionuje, że zarówno rzemiosło jak i rękodzieło (często zazębiające się bardzo) stanowią godny łącznik z naszym dziedzictwem, ale stanowią też istotną część gospodarki i mogą, przy wsparciu, stać się cennym i dobrze prosperującym sektorem gospodarczym. Kluczowe jest w tym jednak doskonalenie praktyk w nowy i innowacyjny sposób, zgodny z duchem czasu.

Jest to jednak także zrównoważona alternatywa ekonomiczna, biorąc pod uwagę rosnące zainteresowanie konsumentów przedmiotami, które nie zostały wytworzone przemysłowo lub nie są wynikiem standaryzowanej produkcji. Integracja rękodzielnictwa z pozostałymi sektorami i gospodarką jest ważna, albowiem w wielu krajach, w tym właśnie państwach Europy Środkowo Wschodniej, stanowi ono istotny element rynku pracy. To właśnie te mikroprzedsiębiorstwa, małe firmy jedno lub kilku, kilkunastoosobowe, w tym rodzinne manufaktury, tworzą lwią część rynku pracy w tych krajach, w tym z pewnością w Polsce i naszych krajach partnerskich.

sepmer.org.pl

Fundacja Semper Art

handmade.semper.art