Artikel
Weten waar je recht op hebt Ilona van den Eijnde
‘Gelijk hebben is één ding, gelijk krijgen is een tweede’, een spreekwoord waar menig rechtenstudent meer dan eens mee om de oren wordt geslagen. Uit de vragen die bij een landelijke rechtswinkel worden gesteld, blijkt echter dat het bij menig burger al fout gaat bij stap één: weten waar je recht op hebt. De meest gestelde vragen worden in dit artikel daarom nogmaals kort beantwoord. Help! Ik heb mijn leren jas bij de bewaakte garderobe van café Filips afgegeven, en aan het eind van de avond blijk deze spoorloos verdwenen te zijn. Het was een dure jas en ik vind dat ik recht heb op schadevergoeding, maar café Filips beroept zich op het bordje ‘wij zijn niet aansprakelijk voor schade aan of verlies van uw eigendom’. Het afgeven van een jas komt overeen met het aangaan van een overeenkomst ter bewaarneming (artikel 7:600 BW). Doordat de bewaarnemer (Filips) aan het eind van de avond niet in staat is gebleken als goed bewaarder zorg te dragen voor de jas en deze terug te geven, komt Filips zijn deel van de overeenkomst niet na. Filips is verplicht tot schadevergoeding op grond van artikel 6:74 BW. Zo’n bordje, ook wel een exoneratieclausule genoemd, doet daar in dit geval niets aan af. Deze clausule staat op de zogenaamde ‘grijze lijst’ van de algemene voorwaarden (artikel 6:237 sub f) en wordt vermoed onredelijk bezwarend te zijn. In 1996 heeft de Rotterdamse rechter een uitspraak gedaan over een dergelijke zaak. Het door de horecagelegenheid opgehangen bordje, had hier niet tot gevolg dat de horecagelegenheid daarom niet verplicht tot schadevergoeding was. Het bordje werd onredelijk bezwarend geacht. Voorwaarde is wel dat het gaat om een betaalde garderobe, waar de jas door het personeel van de horecagelegenheid wordt aangenomen en uiteraard dat de jas van enige waarde is geweest. Wordt de jas door de horecabezoeker zelf ergens opgehangen, dan gaat het overduidelijk niet om een bewaakte garderobe en gaat het bovenstaande niet op. Help! Een tijd geleden heb ik een abonnement genomen op de tv-gids Veronikus en nu is het abonnementsgeld voor het tweede jaar al afgeschreven, zonder dat ze me daarover hebben ingelicht. De telefoniste vertelde me dat ik de verlenging SecJure Maart 2011 | 46
twee maanden gelezen al had moeten opzeggen! Kan ik hier nog onderuit komen? Na grote irritatie onder het merendeel van de Nederlandse bevolking zijn de regels omtrent automatische verlenging aangescherpt. Voor aanbieders van mobiele telefoonabonnementen, tijdschrift- en krantenabonnementen en verzekeringsmaatschappijen geldt vanaf september 2009 dat zij nu slechts automatisch mogen verlengen voor een periode van maximaal 3 maanden en dat daarna slechts verlenging is toegestaan na expliciete toestemming van de abonnementshouder. Andere dienstverleners vallen nog niet onder een dergelijke regeling, hoewel enkelen hier al wel hun beleid op hebben aangepast. Indien u uw abonnement vóór 1 september 2009 hebt afgesloten, moet u het abonnementsgeld voor het komende jaar wel betalen. U doet er verstandig aan het abonnement wel zo snel mogelijk (alvast) op te zeggen, zodat u de termijn volgend jaar niet overschrijd. Heeft u uw abonnement na 1 september 2009 afgesloten, dan valt u onder de nieuwe regeling en bent u slechts abonnementsgeld voor 3 maanden verschuldigd. Het overige hoeft u niet te voldoen, verlenging voor een periode langer dan 3 maanden is slechts mogelijk na uw expliciete toestemming. Help! Met mijn werkgever had ik een arbeidscontract voor een jaar afgesloten, wat op 31 februari afloopt. Nu heeft mijn werkgever mij, twee weken van tevoren, medegedeeld dat hij mijn contract niet gaat verlengen. Van een vriend hoorde ik dat mijn werkgever een opzegtermijn van tenminste één maand heeft. Kan dit zomaar? In het arbeidsrecht moet onderscheid worden gemaakt tussen een tijdelijk en een vast arbeidscontract. Een tijdelijk arbeidscontract geldt, zoals de naam al doet vermoeden, voor een tijdelijke periode, die is afgebakend in het arbeidscontract zelf. Een tijdelijk arbeidscontract eindigt daarom ook van rechtswege. Dat houdt min of meer in dat voor de eindiging van dit contract geen actie is vereist, het gebeurt automatisch. Dat is anders in het geval van een vast contract, dat eindigt niet zomaar. Een vast contract kan door de werkgever alleen worden opgezegd op grond van de in de wet opgenomen ‘goede redenen’ én met inachtneming van tenminste één maand