Column
Verliefd Esra van der Wolk Amper drie maanden thuis of ik begon alweer aan een nieuw ‘avontuur’: stage lopen bij een groot advocatenkantoor in Rotterdam. Het plan was om op en neer te reizen vanuit Tilburg, omdat ik de kans op het vinden van een geschikt en betaalbaar appartement voor twee maanden zeer klein achtte. Tegen dat reizen zag ik behoorlijk op. Ik had net twee maanden op en neer gereisd naar Den Bosch, wat goed te doen was, maar naar Rotterdam zou daar nog een half uur in een drukkere trein bij komen. Dolblij was ik dan ook toen ik erachter kwam dat een collega een huis te huur had staan in Rotterdam en ik daar zo in kon, gemeubileerd en al, 10 minuten lopen naar kantoor. Ideaal! Binnen twee dagen kon ik in het huis trekken en woonde ik in Rotterdam,
Binnen twee dagen kon ik in het huis trekken en woonde ik in Rotterdam de stad waar iedereen een mening over heeft. Eerlijk toegegeven, ook ik had zo mijn vooroordelen over Rotterdam. Het was bepaald geen liefde op het eerste gezicht, hoewel ik daar toch in geloof (getuige mijn grote liefdes Chicago en Amsterdam). Een beetje het gevoel van nét niet kreeg ik altijd bij Rotterdam. Trendy, maar lelijk. Groot, maar veel gebieden waar je liever niet (alleen) komt. Druk, maar niet the place to be. De weg naar kantoor voerde mij dagelijks langs een idyllisch stukje natuur in de stad. Een grachtje met treurwilgen, eenden, een reiger en bankjes om dit alles in rust op te kunnen nemen. Was ik in hartje Rotterdam op dat moment? Feitelijk wel, maar in mijn hoofd strookte het beeld van de stad daar niet mee. Het uitzicht vanaf de 16e verdieping op kantoor (waar ik menigmaal een erg gezellige kantoorborrel heb gehad, maar dat terzijde) laat een divers beeld zien. Tussen de huizen, appartementen en gebouwen zie je geregeld groene boomtoppen uitsteken. Aan de waterkant prijkt de Euromast in haar betonnen jas en een blik in de verte doet denken aan een industriële opmars van windmolens en mechaniSecJure Augustus 2014 | 8
sche constructies. Mooi? Nee dat vind ik Rotterdam nog steeds niet echt. Al heeft dat moderne ook wel wat. Maar ze zeggen wel eens dat je verder moet kijken dan je neus lang is en dat loont zeker de moeite in Rotterdam. Want neem je de tijd om rond te kijken en dingen te ondernemen dan heeft de Havenstad genoeg te bieden. Zo ben ik verrast door de vele geweldige, authentieke en heerlijke restaurantjes die deze stad rijk is. Een echte Foodie kan er zijn hart bij ophalen. Blijkbaar is Rotterdam een culinaire stad pur sang, voor mij een verrassend lekkere ontdekking. Van trendy Asian fusion tot authentieke Cubaanse/Spaanse tapas en Italiaans zoals grootmoeder het vroeger maakte: de multiculturele samenleving is in het eten goed vertegenwoordigd. De liefde van de man gaat
Ze zeggen wel eens dat je verder moet kijken dan je neus lang is en dat loont zeker de moeite in Rotterdam door de maag maar dat geldt ook voor mij. Nu zullen sommigen van jullie denken ja maar liefde maakt ook blind. Die kleine vlekjes op dat rooskleurige beeld die zullen mij vanwege de korte tijd van mijn verblijf gelukkig bespaard blijven. Zodat ik onbeschaamd durf toe te geven: Rotterdam, ik hou van je!