Bewusteloos Duelleren Het toepassen van onbewuste processen binnen de schermsport door: Alexander J. Moraru & J Divendal
Korte Samenvatting Het leren van motorische vaardigheden is binnen de schermsport erg belangrijk. In de wetenschap zijn er op dit gebied een aantal ontdekkingen gedaan, die in de praktijk toegepast kunnen worden. Deze ontdekkingen hebben voornamelijk te maken met leren op een onbewust niveau. Deze methoden blijken vaak betere leerresultaten op te leveren, op het gebied van de snelheid van leren of de robuustheid tegen verstoringen, zoals mentale stress en vermoeidheid. Er zal gekeken worden naar de positieve effecten op het leerresultaat en prestatie van een externe focus, impliciet leren en differentieel leren.
Het bewustzijn en het onbewuste Het bewustzijn en onbewuste zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Toch is het soms handig om hier een onderscheid in te maken. Het bewustzijn is de aandacht die we bewust kunnen richten, en het onbewuste zijn alle processen die automatisch geregeld worden. Bewegingen die onbewust uitgevoerd kunnen worden zijn vloeiend en snel, terwijl bewegingen die op een bewust niveau worden uitgevoerd zijn houterig en langzaam. Het is dan ook niet verbazend dat het onbewuste een veel grotere informatieverwerkingscapaciteit heeft dan het bewustzijn. Volgens Dijksterhuis (2007) is dit zelfs maximaal 60 bits/s voor het bewustzijn, en 11,2 miljoen bit/s voor het onbewuste. Uiteindelijk is het de bedoeling dat de schermer zijn bewegingen onbewust kan uitvoeren zodat zijn bewuste aandacht vrij is voor andere taken. Het oude idee is dat een beweging geautomatiseerd wordt door hem eerst bewust aan te bieden, waarna deze langzaam steeds automatischer uitgevoerd kan worden. Door de relatief kleine verwerkingscapaciteit van het bewustzijn gaat dit slechts op een erg inefficiĂŤnte manier. Juist door de bewegingen zo snel mogelijk aan het onbewuste te presenteren, kan er een optimale leerprestatie geboekt worden.
Aandacht Tijdens het leren en het uitvoeren van bewegingen kan de aandacht op verschillende punten gericht worden. Hierbij kunnen we onderscheid maken tussen interne en externe focus. Een belangrijke meta-studie hiernaar is die van Wulf en Prinz (2001). Hieruit komt eenduidig naar voren dat een externe focus superieur is aan aan interne focus. Zowel op het gebied van instructie geven als op het gebied van feedback lijkt de regel op te gaan, dat hoe verder een de focus van het lichaam verwijderd is, hoe beter het resultaat. Deze uitkomsten werden verklaard door middel van de constrained action hypothesis. Volgens deze hypothese hebben mensen, die zich richten op hun bewegingen of effecten daarvan dicht bij hun lichaam, meer de neiging de bewegingen actief te controleren, dan mensen die zich richten op een effect dat verder van hen is verwijderd. Juist het bewust controleren lijkt er voor te zorgen dat de coĂśrdinatie wordt beperkt. Een voordeel van het richten van de aandacht op het effect van de beweging is dus, dat het onbewuste sturingsprocessen de bewegingen laat controleren, die nodig zijn om dit effect te bewerkstelligen, wat resulteert in een betere prestatie en leerresultaat.