



Voorwoord
De hoogtepunten van 2021
De clubkampioenen van 2021
Nadine Visser en Lieke Klaver schitteren op de Olympische Spelen
Behandeling van spierblessures met Dry Needling
Na 42 jaar nog altijd verbonden met SAV
Jeugdcommissie: Plezier in trainingen staat voorop!
Even voorstellen: Marjan Hoff 70 jaar SAV gefotografeerd
Wamta, de sprintende kogelkampioen
Jan Ettes, een organisatorische duizendpoot
Helen Hofstede versus Fee Mok
SAV 70 jaar
Competitiegeweld van de junioren-CD
Bestuur en commissies
03 04 10 11 12 14 16 17 18 22 24 26 28 32 33 35
Deze uitgave is gemaakt door de glossycommissie, bestaande uit Margreet Broersen, Marjo de Jong, Marica Onos en Gerwin Struijs.
Cover: SAV 70 jaar geleden © Riet Klein
Met dank aan de fotografen Margreet Broersen, Oscar van Crimpen, Okko de Haas, Fred Homan, Erik van Leeuwen, Fons Mok, Debora Murtas, Piet Plukkel, Sjoerd de Roos, Hans Schouten, Leonie Wierenga, Theo van Zanen en de ons onbekend gebleven makers van een foto.
Wat is onze sport, atletiek, toch een ongelooflijk mooie sport. Vorig jaar schreef ik hier nog dat er geen Olympische Spelen waren en dus geen 2 SAV deelneemsters. Gelukkig stonden ze dit jaar wel aan de start en hebben ze bijzonder mooie prestaties neergezet. En wat was deze zomer de Nederlandse atletiek een paradepaardje tijdens de Olympische Spelen in Tokyo.
Te oordelen naar wat er na de Olympische Spelen allemaal is gezegd over de prestaties van de atleten, zijn er heel veel atletiekliefhebbers in Nederland. Dat de bondscoach van het Nederlandse voetbalelftal de estafettelopers als voorbeeld van teamspirit noemde tijdens een persconferentie, zegt veel over de uitstraling die de atletiekploeg heeft. En dat Sifan Hassan de Televizierring mocht uitdelen was een extra bewijs dat ze ontzettend veel indruk heeft gemaakt met haar prestaties.
Hoewel atletiek in de basis natuurlijk een individuele sport is, maken we er samen toch een verbindende teamsport van waar we van jong tot oud mee bezig zijn.
Die verbinding werd voor SAV heel mooi duidelijk tijdens de viering van ons 70-jarig bestaan. Ook daar genoot op verschillende momenten jong en oud van samen zijn, samen met sport bezig zijn en praten over sport en wat je verder bezighoudt. Maar die verbinding staat ook onder druk; als vereniging moeten we hetzelfde werk met steeds
minder vrijwilligers doen. Dit merken we vooral bij de trainers. Maar ook de onderhoudsploeg van de baan en de ET ploeg kampen met tekorten in de bezetting. Als bestuur houden we de ontwikkelingen op dit vlak goed in de gaten.
Voor velen van jullie viel het hele winterseizoen voor de wedstrijden in het water; in de lente konden we ook nog niet meedoen aan wedstrijden. Uiteindelijk mocht er weer competitief gesport worden, maar helaas nog zonder publiek en daarna met beperkt publiek. Al die tijd hebben jullie doorgetraind, de baan onderhouden, je opnieuw opgeladen en uitgekeken naar het moment dat je je weer mocht meten met andere atleten. Als we de balans opmaken na de competities, NK’s en open wedstrijden, is het voor velen van jullie een succesvol seizoen geweest met vele PR’s, CR’s en ereplaatsen.
Ik wil iedereen, jong, oud, atleet, trainer, begeleider, official en ook de mensen op de achtergrond, van harte bedanken voor jullie inzet dit jaar en hopelijk kunnen we volgend jaar opnieuw een mooi, vol atletiekseizoen beleven.
Blijf gezond en blijf onze mooie atletieksport beoefenen en tot ziens op de baan of langs het parcours.
Ten gevolge van het coronavirus geen cross seizoen eind 2020/begin 2021. Tot medio juni zelfs helemaal geen wedstrijden voor de meeste atleten. Alleen de toppers konden met de nodige testen een min of meer normaal programma afwerken.
Lieke Klaver deed dat met verve door het indoorseizoen op 30 januari in Wenen te openen met een Nederlands record op de 400m die door haar in 51.48 werd afgelegd. Waarschijnlijk een record dat het kortst ooit heeft gestaan, want een serie later was ze het alweer kwijt aan Femke Bol. Even later haalde ze haar gram door op de 200m met 23.17 het uit 1988 daterende record van Els Vader te verbeteren.
Op 6 februari haalde ze in het Franse Metz met 23.10 nog wat tijd van dit record af, terwijl Nadine Visser tijdens diverse andere indoorwedstrijden succesvol bezig was op de 60m horden.
U20 atleet Noah Baltus verbaasde in Apeldoorn door op de 800m in 1.49.01 slechts 0.01 boven de limiet voor de EK indoor te blijven.
Tijdens het NK indoor op 21 februari wist Nadine Visser in 7.90 de Nederlandse titel op de 60m horden te veroveren. Lieke Klaver werd tweede op de 400m (achter Femke Bol) maar slechtte met een nieuw pr van 51.21 wel de Olympische limiet op deze afstand. Drie dagen later was Nadine supersnel tijdens een indoor in Madrid, waar ze haar eigen Nederlandse record aanscherpte tot 7.81 sec.
En toen brak het grote feest aan in het Poolse Toruń, waar van 4 t/m 7 maart het EK indoor gehouden werd. Lieke Klaver wist het daar tot de finale van de 400m te schoppen, waarin ze de vijfde plaats wist te behalen, maar de meeste aandacht ging natuurlijk uit naar Nadine Visser. Zou zij haar titel op de 60m horden van twee jaar geleden weten te prolongeren? Onverstoorbaar als altijd was Nadine van de series tot aan
de finale ongenaakbaar en daarin snelde ze in een nieuw nationaal record van 7.77 op schitterende wijze naar haar tweede Europese titel. Lieke maakte het succes op dezelfde dag compleet door als startloopster van de 4x400m de Nederlandse ploeg vast een voorschot te nemen op de titel. Nog even leek het spannend te worden, maar uiteindelijk was het Nederlandse team in 3.27.15 overtuigend de beste, zodat ook Lieke een gouden medaille omgehangen kreeg.
Begin mei maakten beide dames hun opwachting tijdens het WK estafette in het Poolse Silesia. Nadine kwam uit op de 4x100m en zette met het team de snelste tijd neer in de series. Helaas ging er in de finale een wissel goed mis en mag het nog een klein wonder heten dat er brons veroverd werd. Voor Lieke was er nu geen medaille weggelegd, maar wel hielp zij het 4x400m mixed team aan de zo gehoopte plaatsing voor het WK atletiek volgend jaar in Amerika en uiteraard de Olympische spelen.
Omdat er voor de jeugd nog steeds niks mocht op wedstrijdvlak, organiseerde SAV zelf meerdere onderlinge wedstrijden en het waren de D-junioren Elena Murtas en Palita Donkhoksung die voor meerdere bijzondere prestaties zorgden. Zo sprong Elena 1.57m hoog en stootte Palita de kogel naar een fantastisch clubrecord van 15.23m.
Op 23 mei snelde Lieke Klaver tijdens een Diamond League wedstrijd in het Britste Gateshead in 52.03 naar het brons op de 400m om zeven dagen later in Oordegem met 22.83 de Olympische limiet op de 200m maar op een haar na te missen. Tijdens deze wedstrijd een supertijd van junior Noah Baltus, die in 3.43.26 dik onder de EJK-limiet op de 1500m dook.
Op 6 juni kwamen ze allebei in actie tijdens de FBK games in Hengelo. Noah in het voorprogramma, waar hij op de 800m een geweldige 1.47.74 op de klokken wist te zetten, terwijl Lieke op de 400m in het hoofdprogramma in 51.46 naar het brons snelde.
In het Zwitserse Genève was Lieke op 12 juni nog een stuk rapper en evenaarde ze met 50.98 haar pr waarmee ze ook overall de snelste was.
Het jonge talent Vasco Mosselman zorgde voor een opvallend goede prestatie op 18 juni in Utrecht, waar de C-junior de 1500m in 4.14.32 af wist te leggen.
19 Juni was voor SAV een grote dag, want toen stond
het Westfries Atletiek Gala op het programma. Met de hulp van heel veel vrijwilligers werd er coronaproof een groots evenement georganiseerd. Helaas zonder de SAV toppers, want Nadine was nog niet hersteld van een hamstringscheuring die ze op 13 mei opliep, terwijl Lieke met de Nederlandse ploeg afgereisd was naar de Europacup voor landenteams. Toch viel er buitengewoon veel te genieten en werd er naast de vele baanrecords zelfs een Nederlands record verbroken.
PAC-atleet Mark Heiden snelde in 13.44 naar een nieuwe nationale toptijd op de 110m horden voor JU20. Bijna werd er nog een NL record verbroken. Aan het eind van de dag kwam Ruben Rolvink (Olympus’70) bij het discuswerpen met een superworp van 63.02m nog geen halve meter tekort om de welbekende Rutger Smith uit de recordlijsten te werpen.
Van SAV-zijde deden Fee Mok en Edwin Sjerps mee aan de 1500m. Edwin werd in 3.48.76 zesde bij de mannen terwijl Fee als U20 atlete met een nieuw pr van 4.36.89 net tekort kwam om het clubrecord van Helen Hofstede te verbeteren.
Ook deden er meerdere paralympische atleten mee, waaronder meervoudig wereldrecordhoudster Fleur
Jong, en zij zorgden eveneens voor mooie prestaties. Elders in deze glossy meer over het Gala.
Een week later stond in Breda het NK voor senioren op het programma, en daar veroverde Lieke achter Jamile Samuel, die een week eerder tijdens ons Gala twee baanrecords van Nadine Visser afpakte, in 23.04 zilver op de 200m. Edwin Sjerps verraste met een superpr van 3.43.59 op de 1500m, en kwam daarmee in de finale van de 1500m, terwijl Noah Baltus de 800m finale haalde.
Op 30 juni haalde C-junior Vasco Mosselman opnieuw uit op de 1500m, waar hij met een zeer snelle 4.13.03 het clubrecord van Noah Baltus maar op een haar na miste.
Op 3 juli werden de competities voor de jongeren hervat. De pupillen deden goede zaken in Heerhugowaard, terwijl SAV zelf de C- en D-junioren op visite kreeg. Bij deze wedstrijd wisten de meisjes junioren-D het tot de A-finale te schoppen, de jongens-C plaatsten zich voor de B-finale en de meisjes-C voor de D-finale. Zo wisten alle eerste teams knap een finaleplaats te veroveren.
Een dag later wist het damesteam hun plaatsje in de tweede divisie in een kleddernat Alphen aan den Rijn
te consolideren, terwijl Noah Baltus in het Belgische Heusden met 3.41.69 op de 1500m naar de top van de Nederlandse ranglijst bij de JU20 snelde.
Naar de top van de nationale ranglijst snellen deed ook C-junior Vasco Mosselman op 8 juli in Edam, waar hij razendrap was met 2.37.64 op de 1000m.
Nadine en Lieke kenden op 14 juli in Gateshead een geslaagde laatste test voor de OS. Nadine, terug van een lastige hamstringblessure, werd in 12.78 derde op de 100m horden, terwijl Lieke hetzelfde resultaat behaalde met haar 51.54 op de 400m.
Het Europese jeugdkampioenschap in het Estse Tallinn werd er voor Noah Baltus op 15 juli eentje om snel te vergeten. Met het blote oog was het niet te zien, maar de ET verwees Noah met zijn 3.50.97 naar de vijfde plaats in zijn serie van de 1500m, terwijl hij bij de beste vier had moeten zitten voor een plek in de finale. Het verschil met de nummers drie en vier was slechts 0.02 en 0.01 sec!
Op 7 augustus verbeterden Noah Baltus en Edwin Sjerps in Utrecht beiden een clubrecord met snelle tijden. Noah liep 48.86 op de 400m en Edwin 14.27.36 op de 5000m.
De pupillen leefden zich van 20 t/m 22 augustus uit op de baan tijdens een geslaagd pupillenkamp.
De Nationale C-spelen in Amsterdam werden een succes voor Vasco Mosselman, die op 28 augustus zilver veroverde met 4.18.60 op de 1500m om daar een dag later nog eens zilver aan toe te voegen met zijn pr van 2.02.40 op de 800m. Aaron Ponne werd zesde bij het kogelstoten en Jinte Braas haalde de finale van de 300m.
Op 29 augustus was er voor Mirjam de Boer in Hem een zilveren medaille weggelegd op het NK 10km voor V55, die door haar in 42.23 werd afgelegd.
Van eind augustus tot half september werd het op het wedstrijdvlak een Nadine Visser feestje . Dat begon op 28 augustus, toen ze in Parijs haar Nederlandse record op de 100m horden verbeterde en op 12.58 bracht. Nog geen week later snelde ze
tijdens de Ivo van Damme memorial in Brussel naar de overwinning in 12.69, om 5 dagen later in Zürich tijdens de Diamond League finale met 12.51 wederom het record aan te scherpen. Ze werd daar tweede mee. Ook Lieke Klaver had zich voor deze finale gekwalificeerd en werd in 51.09 zevende op de 400m. Drie dagen later was Nadine tijdens de ISTAF in Berlijn met 12.73 opnieuw de snelste, om het seizoen in Bellinzona af te sluiten met een mooie overwinning en dito tijd van 12.57 sec.
Omdat de masters van SAV eerder bij de beste 12 ploegen van Nederland behoorden, kregen ze een uitnodiging om op 5 september in Den Haag deel te nemen aan de Master Cup. Het werd voor het team, bestaande uit Martin Dijkstra, Ton Bosgoed, Gerwin Struijs, Daniël Hoenderdos, Pauline Appelman, Mirjam de Boer, Lillian Hauwert, Guislaine Zwagemaker en Jennefer de Haas, een geslaagde wedstrijd, waarbij Martin met 5.24m ver bij de M45, Ton met
4.40.76 op de 1500m bij de M55 en Pauline Appelman met 15.95 op de 100m en 33.12 op de 200m voor V50 clubrecords wisten te verbeteren.
Een medailleweekend werd het op 11 en 12 september. Tijdens het NK U20 jaar in Amersfoort veroverde Noah Baltus goud op de 1500m en zilver op de 800m, terwijl Fee Mok bij de meisjes naar het brons snelde op de 5000m.
In Amsterdam werden de Nationale D-spelen gehouden en daar deed het kleine groepje SAV’ers geweldig van zich spreken. Zo mocht Palita Donkhoksung tot tweemaal toe op het hoogste treetje van het podium plaatsnemen door met 15.02m het kogelstoten en met 31.94m het discuswerpen te winnen. Haar vriendin Mirthe van Zanen deed het ook prima op dezelfde nummers. Elena Murtas haalde 1.50m bij het hoogspringen en werd daarmee derde terwijl ze met 10.91 ook een pr had op de 60m horden. Bij de één jaar
jongere atleetjes verraste Sophie de Haas met zilver op de 1000m hindernis die door haar in 3.37.24 werd afgelegd. Britt Visser haalde knap de finale van de 60m horden, waarbij ze tot driemaal toe haar pr aanscherpte en in 11.19 vijfde werd. Met 21.88 zette ze ook nog de achtste tijd op de 150m op de klokken. De enige man, Sven de Haas, haalde uit met brons op de 1000m hindernis, waarvoor hij 3.29.04 nodig had.
Het NK voor masters op 18, 19 en 20 september in Hengelo werd eveneens een medaillefestijn. Goud voor Jan Kreuk op de 2000m steeple voor M65, tweemaal goud voor Yvette Bot-Vleerlaag (kogelslingeren en gewichtwerpen bij de V45), van alle kleuren een medaille voor Hans de Vries op de werpnummers bij de M65, tweemaal zilver voor Mirjam de Boer (800m en 1500m voor V55 en met 5.19.87 een clubrecord), tweemaal zilver voor Richard Bot (kogelslingeren en gewichtwerpen M50) en zilver voor Ton Bosgoed op de 1500m voor M55.
Vasco Mosselman zorgde op 24 september voor een stunt door in Wageningen het clubrecord op de 1500m voor jongens-C te verpulveren. Met zijn 4.09.19 voert hij op het moment van schrijven net zoals op de 800m en 1000m de nationale ranglijst van 2021 aan.
Een groot feest werd het in Amstelveen, waar op 25 september de pupillenfinale werd afgewerkt. Waar het er eerst naar uitzag dat er door de corona weer geen competitie voor de pupillen zou zijn, konden er uiteindelijk toch twee voorrondes afgewerkt worden met een grote finale als toetje. De meisjes pupillen-C, B, A1 en A2, alsmede de jongens pupillen-B wisten zich als ploeg te plaatsen. Marlou Sinnige, Isa Grent, Faya Wenners, Fender Jong, Lotte Slagter, Eva Meijerink en Eline van Langen deden dat ook op individuele basis.
En wat hebben ze het goed gedaan op deze dag. Een karrevracht aan pr’s, terwijl de teams allemaal meer punten scoorden dan in de voorrondes. Op Eline van Langen stond geen maat en zij was dan ook overtuigend de beste bij de meisjes pupillen-A2. Met haar waren ook Xanthe Kappe, Nina Wenners, Fiene Besseling
en Jennifer Kok dusdanig goed bezig dat ze als team verrasten met een tweede plaats. De meisjes pupillen-B hadden de moeilijke taak om hun super voorrondes te consolideren in deze finale, met andere woorden winnen! Het werd bloedstollend, maar Lotte, Eva, Eline de Wit, Naomi Kok en Anna Hoogendijk flikten het. Zo kreeg de toch al geslaagde dag nog extra glans.
In Edam werd er op 26 september tijdens het NK werpvijfkamp voor masters, na de successen in Hengelo, nog driemaal gescoord. Yvette Bot-Vleerlaag won bij de V45, haar eega Richard veroverde met een punten CR brons bij de M50 terwijl er ook voor Hans de Vries een derde plaats was weggelegd. Hij deed dat bij de M65 en sloot af met een CR gewichtwerpen.
Met de schitterende prestaties van Nadine en Lieke, de nodige medailles op de jeugd NK’s, de uitstekende competitieresultaten, de mooie pupillenprestaties en maar liefst 72 verbroken clubrecords werd het zo toch nog een weliswaar anders dan anders, maar wel supergeslaagd baanseizoen.
Maar liefst twee SAV-atletes maakten eind juli/begin augustus hun opwachting op de uitgestelde Olympische Spelen in Tokyo. Voor Nadine waren het na Rio haar tweede Spelen. Ze kwam daar uit op de zevenkamp en de 100m horden, voor Lieke betekende het haar debuut.
Meisjes mini pupillen
Meisjes pupillen-C
Meisjes pupillen-B
Meisjes pupillen-A
Meisjes junioren-D
Meisjes junioren-C
Jongens mini pupillen Jongens pupillen-C Jongens pupillen-B Jongens pupillen-A Jongens junioren-D Jongens junioren-C
Lieke beet de spits af op de 4x400m gemengde estafette waar ze met Jochem Dobber, Lisanne de Witte en Ramsey Angela in de series met een prachtig Nederlands record van 3.10.69 naar de finale snelde. De finale was op voorhand al een memorabele, omdat twee na de series (terecht) gediskwalificeerde ploegen toch weer teruggehaald werden naar de finale, en achteraf waren het nou net die twee ploegen die Nederland van een medaille afhielden. Op slechts 0.15 van het zilver en 0.14 van het brons, strandde het Nederlandse team met een Nederlands record van 3.10.36 op de zure vierde plaats.
Daarna was het de beurt aan Nadine, nog maar net weer actief op het wedstrijdveld nadat zij haar baanseizoen startte met een vervelende hamstringblessure. Ze plaatste zich moeiteloos voor de halve finale van
de 100m horden, om zich daarin, ondanks een misstap na de laatste horde, als enige Europese atlete te plaatsen voor de finale. Ze deed dat met een mooie 12.63, wat slechts 0.01 boven haar Nederlandse record was. In de finale ging het naar wens tot de zesde horde, daarna ging het niet meer zoals ze wou en restte haar een, overigens fantastische, vijfde plaats.
Lieke hoopte op een pr op de individuele 400m. Dat lukte net niet, maar met 51.37 haalde ze wel de halve finale, om daarin met dezelfde tijd de 18de plaats te bezetten.
Op de zevende atletiekdag kwam beiden weer in actie. Nadine als startloopster op de 4x100m, terwijl Lieke alweer haar vijfde 400m in korte tijd voor de kiezen kreeg. Ondanks een moeizame wissel tussen Nadine en Dafne Schippers, wisten de dames zich in 42.81 te plaatsen voor de finale. De 4x400m dames maakten het minstens net zo spannend. Gezien de tijden in de eerdere serie, wisten ze dat ze het Nederlandse record moesten verpulveren voor een finaleplaats. En dat deden ze! Met 3.24.01, wat na twee series de vijfde tijd bleek te zijn, bereikten ze de finale.
Helaas was de 4x100m finale weinig succesvol. Omdat Dafne te snel vertrok, kon Nadine haar niet meer op tijd bereiken, waardoor het na 100m over was. Beter verging het de dames op de 4x400m, waar Lieke na zes races in 9 dagen tijd het beste voor het laatst had bewaard, want als startloopster gaf ze in de pr tijd van 50.63 als nummer drie het stokje over. Met een geweldige Femke Bol als laatste loopster werd uiteindelijk een zesde plaats behaald en scherpten ze met 3.23.74 opnieuw het nationale record aan.
Met recht een toptoernooi dus van deze twee SAV sterren!
geeft het een licht gevoel in het hoofd. Daarom is het belangrijk liggend de behandeling te geven.
Iedere sporter kent het wel: na een intensieve training of wedstrijd kunnen de spieren stijf en gevoelig zijn. Ook langdurige overbelasting van spieren maken dat spieren stijf en pijnlijk voelen. Voldoende herstel, gedoseerde rust en massage kunnen de klachten dan verhelpen.
Soms blijven echter gevoelige punten, die niet helemaal verdwijnen, in de spieren aanwezig. Deze gevoelige punten noemen we triggerpoints. Ze kunnen zowel lokaal pijnlijk zijn, maar ook op afstand uitstralende pijn geven.
Een triggerpoint is een plaats in de spier, waar een aantal spiervezels continu op spanning blijven staan. Dat
geeft een verminderde doorbloeding en daardoor verzuurt dat gedeelte van de spier. Dit onderhoudt weer de spanning en zo ontstaat een vicieuze cirkel. Emotionele stress kan hierbij een negatieve factor zijn.
Triggerpoints in een spier kunnen een verkorting van de spier geven, de spier heeft minder uithoudingsvermogen, minder kracht, minder coördinatie en minder snelheid. Om goede sportprestaties te kunnen verrichten, is het dus belangrijk deze triggerpoints op te heffen,.
Triggerpoints kunnen behandeld worden met lokale drukpuntmassage en/of met Dry Needling. Deze laatste behandelmethode wordt meestal gedaan door een hiervoor speciaal opgeleide fysiotherapeut.
Met behulp van een speciale techniek brengt de fysiotherapeut een naald in het triggerpoint aan, die daardoor snel en langdurig ontspant. Bij dry needling wordt een ‘droge’ (dry) acupunctuurnaald gebruikt. De fysiotherapeut spuit dus geen vloeistof in de spier. Bij langdurige klachten behandelt de fysiotherapeut vaak meerdere spieren in de arm of het been en ook de spieren langs de wervelkolom.
Het inbrengen van het naaldje wordt bijna niet gevoeld.
Als het juiste triggerpoint aangeprikt wordt, spant de spier zich even kort aan. Dat geeft een soort ‘kramp’ gevoel. Daarna ontspant de spier zich meestal direct en kan men gemakkelijker bewegen.
Iemand die langdurig last heeft van triggerpoints kan naast het krampgevoel ook soms kippenvel krijgen, of juist gaan transpireren tijdens de behandeling. Soms
Vaak voelt het behandelde gedeelte wel wat vermoeid of stijf aan, maar dat is meestal van korte duur. Eventueel kan een warmtepakking de napijn wat verlichten. De fysiotherapeut geeft daarbij oefeningen, waarbij rekoefeningen een belangrijk onderdeel zijn om de herwonnen lengte en souplesse bij te houden. Ook gerichte adviezen zijn hierbij belangrijk.
Dry Needling therapie is niet hetzelfde als acupunctuur.
Bij acupunctuur worden vaak oppervlakkig meerdere naalden in het lichaam gezet, die daar enige tijd blijven zitten en invloed hebben op de ’energie’ in het lichaam.
Bij Dry Needling wordt meestal één naald gebruikt, waarmee kortdurend de spier wordt geprikkeld. Dry Needling werkt op de triggerpoints en is dus geen energie-behandeling.
Deze behandelmethode is een onderdeel van een normale fysiotherapiebehandeling. Wanneer men aanvullend verzekerd is wordt de Dry Needling behandeling vergoed door de zorgverzekeraar.
Voor vragen of informatie kun je contact opnemen met Annette Bleeker: groepspraktijken.wfo@planet.nl
Door de jaren heen zijn er al vele atletiekfamilies lid geweest van SAV.
Maar een familie zoals de familie Struijs is wel een heel bijzondere, want na 42 jaar zijn ze nog steeds onlosmakelijk met de club verbonden.
Ria werd in 1948 geboren in Wognum, waarna ze verhuisde naar de Noordoostpolder. Jos zag in 1946 in Rucphen het levenslicht, kwam ook in de Noordoostpolder terecht en ontmoette Ria daar bij de bijeenkomsten van de KPJ (Katholieke Plattelands Jongeren). Na hun huwelijk verhuisden ze naar Grootebroek, doordat Jos ging werken bij Royal Sluis. Daar is hij 35 jaar in de veredeling van aardappelen en granen actief geweest. Samen kregen ze drie kinderen (Gerwin, Peter en Lenka) en vele kleinkinderen.
Op school en bij de KPJ maakte Jos kennis met de atletiek, waarbij het hoogspringen en de sprint zijn voorkeur hadden. Later deed hij graag en veel mee aan allerlei trimloopjes.
Het was zo’n 42 jaar geleden dat Jos aan de start stond van de 5km tijdens de Vestloop in Enkhuizen, toen de bijna 7-jarige Gerwin deze afstand met hem meeliep en vroeg of hij op atletiek mocht. Zo zijn ze bij SAV terechtgekomen. Ook zoon Peter vond al snel de weg naar SAV en heeft daar samen met Gerwin vooral getraind voor de meerkamp.
Op de club werd Jos al gauw gevraagd of hij begeleider wou worden en zo kwam van het een het ander. Naast het begeleiden reed Jos met kinderen naar wedstrijden, ging hij mee met het CD-kamp, werd hij eerst jurylid en daarna wedstrijdleider en is hij nu lid van de VUT ploeg. Nog steeds is Jos in allerlei functies op de baan terug te vinden en verleent hij veel hand- en spandiensten. Ondertussen was moeder Ria actief in de kantine. Maar
liefst 30 jaar heeft zij de kantine en alles wat daar bij kwam kijken bestierd. Het is nog maar kort geleden dat zij met deze activiteit is gestopt, maar op drukke momenten zien we haar nog wel eens achter de bar staan. Sportief zijn ze ook nog steeds. Zo fietsen ze graag en veel.
Peter is op zijn 17de gestopt met de atletiek. Gerwin stopte in 1992, maar kwam acht jaar later weer terug om meerkamptraining aan de jeugd te gaan geven. Dat heeft hij drie jaar gedaan. Daarna heeft hij nog een aantal jaar de hordenselectie getraind, terwijl hij momenteel de hoog- en polsstokhoogtraining voor zijn rekening neemt. Daarnaast heeft hij 6 jaar in het bestuur gezeten, maakt hij deel uit van de technische commissie, zit hij in de glossycommissie en nu tijdelijk in de feestcommissie ter gelegenheid van het 70-jarige bestaan van de club. Ook is hij nog actief als jurylid en heeft hij veel plezier gevonden in lange (en soms erg lange) duurlopen.
Jessy en Jill, de kinderen van Gerwin, hebben inmiddels ook hun schreden op het atletiekpad gezet. Jill is na een aantal jaar overgestapt naar de voetbal, maar Jessy is zich aan het ontwikkelen tot een uitstekende werper terwijl hij ook het polsstokhoogspringen leuk vindt om te doen.
Kortom, een echte atletiekfamilie dus, waar je nooit tevergeefs een beroep op doet. Een familie om trots op te zijn!
Ook een ontwerp voor úw evenement? |
Voor de glossy zijn we op zoek naar een vervangende vormgever. Iemand met ervaring van Indesign.
Uw complete huisstijl eens op zijn kop? | bel voor een afspraak | telefoon 06 22 87 87 82 | marjo de jong
Ook een ontwerp voor úw evenement? |
Uw complete huisstijl eens op zijn kop? | bel voor een afspraak | telefoon 06 22 87 87 82 | marjo de jong
Ben jij zo iemand mail dan naar: contact@savatletiek.nl
BINNEN- EN BUITENSCHILDERWERK, BEHANGWERK 06-53696943 HEM
Op zoek naar zaterdag en/of vakantiewerk?
De jeugdcommissie van SAV bestaat momenteel uit een viertal jeugdtrainers die zeer betrokken zijn bij de gang van zaken rondom de jeugd.
Jennefer de Haas-Baars is de contactpersoon van de commissie, die verder bestaat uit Leonie Wierenga, Sabine Dodeman en Daniël Hoenderdos.
De jeugdcommissie organiseert allerlei leuke activiteiten buiten de trainingen om, zoals:
Het jaarlijkse kamp voor de pupillen op de atletiekbaan, waarbij ze overnachten in een tent en allerlei sportieve en creatieve activiteiten aangeboden krijgen.
Een weekend voor de CD-jeugd op locatie in een accommodatie, vaak in een bosrijke omgeving,
waar ze zich heerlijk uit kunnen leven middels leuke sportactiviteiten.
De ouder/kind training.
De oliebollentraining.
De jeugdcrossjes. Deze worden samen met John Boogaard georganiseerd in het Streekbos en rondom de baan.
Prijsjes regelen voor de crossjes en het PR- klassement, welke bijgehouden wordt door Marica Onos.
Extra hulp en ondersteuning bij deze activiteiten is uiteraard meer dan welkom. Als er ouders zijn die daar belangstelling voor hebben, dan kunnen ze dat melden bij Jennefer.
Verder werkt de jeugdcommissie samen met de technische commissie, waar Daniël ook deel van uitmaakt.
Mochten er misverstanden zijn bij de trainers, dan wordt dit in samenspraak met de TC opgelost.
Tevens zorgt de jeugdcommissie ervoor dat er trainingsmaterialen voor de jeugd ingekocht worden.
Het regelen van vervoer naar wedstrijden wordt meestal door de trainers gedaan, maar ook hierbij houdt de jeugdcommissie een vinger aan de pols.
Het belangrijkste doel van de jeugdcommissie is echter het geven van aandacht aan alle kinderen en niet alleen aan de wedstrijdgerichte jeugd. Daarbij staat plezier in de trainingen voorop!
dé beauty expert van oostelijk West-Friesland Winkelcentrum Streekhof - Bovenkarspel - T 0228 511536
Ik ben Marjan Hoff en verzorg vanaf 12 oktober de training voor de dinsdagavond recreantengroep.
Ik hou van hardlopen en heb ervaring als wedstrijdatleet en recreant. Ben ooit in 1975 lid geworden van SAV, toen trainden we nog op de 300 meter grasbaan aan de Industrieweg.
Altijd werkzaam geweest in de gezondheidszorg, eerst als klinisch chemisch analiste in een ziekenhuis en later als acupuncturist en docent Chinese geneeskunde. Omdat ik naar Hoorn ben verhuisd ook lid geworden van de Hollandia woensdagochtend groep en natuurlijk lid gebleven van SAV. Ik train met name bij de zondagmorgen Streekbos groep. Inmiddels gestart met de KNAU opleiding looptrainer 3, heb er veel zin in en hoop jullie ook!
Stuur een mail naar: info@florex.nl
Kom je een immer goedlachse, gespierde reus tegen op de baan, grote kans dat je onze krachttrainer Robert Wamta (37) tegen het imposante lijf bent gelopen.
Robert Wamta is geboren in Kenia en komt uit een groot gezin, bestaande uit 10 broers en 4 zussen. Twee broers zijn helaas overleden en eentje woont in Amerika. De anderen wonen net als zijn vader en moeder nog in Kenia.
Robert woont in Bovenkarspel, is getrouwd met Eline en heeft twee kinderen: dochter Breanne en zoon Donovan. Robert is Eline in Kenia tegen het lijf gelopen toen zij daar dezelfde kerk bezochten. Aanvankelijk woonden ze samen in Kenia, waar ook dochter Breanne geboren is, maar na haar geboorte sloeg de heimwee bij Eline toe en zijn ze naar Nederland gekomen.
Robert beoefende in Kenia al de atletiek, waarbij vooral de sprintnummers, het verspringen en het werpen aan bod kwamen. De atletiek in Kenia is niet te vergelijken met Nederland. Je moet het daar aanvankelijk allemaal zelf doen zonder trainer. Pas wanneer je hebt bewezen dat je goed bent, kom je in aanmerking om te trainen met een trainer. Hierbij zijn de werpnummers weinig populair, alles is meer gericht op het lopen. Ook zijn er maar een stuk of vier atletiekbanen. Des te knapper dat Robert de Keniaanse titel bij het kogelstoten heeft weten te behalen.
Nadat hij in Nederland was komen wonen, kwam hij een kijkje nemen bij een atletiekwedstrijd van SAV, waarbij hij voor de lol ook even ging verspringen. Paul Olofsen, toentertijd clubtrainer bij SAV, zag dat en vroeg meteen of hij niet wou komen trainen bij SAV, en zo werd de eerste stap gezet. Maar ook het kickboksen trok hem aan. Iets wat hij nog steeds graag doet bij Ernesto Hoost in Hoorn.
Bij SAV heeft hij zich na het vertrek van Paul Olofsen
middels een cursus ontwikkeld tot krachttrainer. Hij vindt krachttrainen met name goed voor de sprint- en werpnummers, al is het trainen van de core stability voor de andere onderdelen natuurlijk ook niet verkeerd.
Als het lichaam volgroeid is, meestal rond zo’n jaar of 16, kan er begonnen worden met krachttrainen. Er wordt dan gestart met de basisoefeningen. Pas wanneer je die goed onder de knie hebt, kan er getraind worden met gewichten. Veiligheid en techniek zijn heel belangrijk, anders loop je juist blessures op.
Krachttrainen draagt bij aan het ontwikkelen van explosiviteit, het onderhouden van de spieren en ook kan het helpen om blessures te voorkomen. Daarnaast is het belangrijk om regelmatig te rekken. Dynamisch rekken voor de training en na afloop van de training statisch rekken om de spanning van de getrainde spieren te verminderen.
Tevens is het belangrijk om goed te luisteren naar je lichaam en niet over je pijngrens heen te gaan. Het is van belang dat je goed herstelt voor een volgende inspanning. Dat zorgt voor een opwaartse curve (richting de top) waarbij uiteraard ook voeding en voldoende nachtrust onmisbaar zijn, net zoals van tijd tot tijd je spieren laten masseren.
Robert geeft bij SAV op maandag en woensdag krachttrainen, terwijl er op zaterdag een functionele krachttraining op het programma staat. Op deze dagen traint hij ook zelf mee, terwijl hij op dinsdag en donderdag nog op de baan meedoet aan de looptraining. Een drukke baas dus, waarbij hij naast dat hij fit en gezond wil blijven, ook graag jonge talenten wil helpen om hogerop te komen.
dat we het echt in de vingers hadden en we besloten om de traditie die we graag wilden, ook werkelijk vorm te geven. Voortaan elk jaar een Westfries Atletiek Gala.
Ook in 2021 beheerste het coronavirus nog alle sportwedstrijden.
Ons comité besloot om begin dit jaar toch een datum te prikken voor ons gala, rekening houdend met de mogelijkheid dat er in de zomer toch weer versoepelingen zouden komen.
In 2018 werd onze atletiekbaan gerenoveerd. Tegelijkertijd ging de bouwploeg van SAV aan de gang om de mooie maar langzaamaan verrottende kantine af te breken.
Een langdurig verhaal waarbij onze atleten buiten het complex en bij Hollandia trainden. Natuurlijk kwam er een nog mooiere kantine voor terug met heel veel zelfwerkzaamheid van de SAV’ers en er kwam een prachtige, unieke zwarte baan met acht sprintbanen. Een behoorlijke investering voor zowel de gemeente als voor de vereniging, maar dat ook zeker waard.
De WOC (wedstrijd organisatiecommissie) vond dat de feestelijke opening op 14 juli 2018 gepaard moest gaan met een mooie topwedstrijd. Een mooie gelegenheid om ook eens topatletiek boven het IJ te laten plaatsvinden, temeer daar de Recordwedstrijden in Hoorn sinds een paar jaar niet meer georganiseerd werden. We wilden ook nog eens te meer bewijzen dat SAV
grote wedstrijden kan organiseren. Het werd een fantastische wedstrijd met mooie topprestaties.
De gedachte bij de organisatie was dat we na dit openingsgala aansluiting zouden kunnen vinden bij het Nationaal Baan Circuit.
De tweede editie van het Gala werd gepland op 13 juli 2019. Helaas hebben we die moeten afzeggen, omdat we last hadden van eikenprocessierupsen en, belangrijker, plotseling werd in Rotterdam een grote wedstrijd georganiseerd vanwege het 100-jarig bestaan van de atletiekvereniging aldaar. Wij hadden de organisatie al rond, maar zagen dat er te weinig belangrijke atleten op af zouden komen.
In 2020 heerste corona, maar we kregen toch de kans om een afgeslankt en coronaproof gala te organiseren op 22 augustus.
Het werd een heel mooie wedstrijd zonder publiek, maar met prachtige prestaties. En wij van het organisatiecomité waren er nu van overtuigd
Die kwamen ook, maar het hield wel in dat er een heel testcentrum ingericht moest worden. Sporthal De Kloet hebben we moeten afhuren en in samenwerking met de Atletiekunie zijn er 383 tests afgenomen. Gelukkig zonder één positieve testuitslag. De kosten van het testen werden door de Atletiekunie gedragen, wel moesten we zelf de huur van De Kloet betalen en alle tests voor onze eigen juryleden, de baanploeg en de andere vrijwilligers.
Bij de organisatie van zo’n gala komt nogal wat kijken.
Je begint al in november/december met de eerste vergaderingetjes en gesprekjes. Allereerst moet er overlegd worden met de Atletiekunie. Je kunt niet zomaar een datum prikken. Als je een topwedstrijd wilt organiseren, moet je daarover ook overleg hebben met andere organiserende verenigingen, zodat je niet in elkaars vaarwater gaat zitten. Daarnaast heb je te maken met een veelheid aan kampioenschappen. Zo komt het dan ook dat de datum voor 2022 al in juli van dit jaar is vast-
gesteld op 2 juli. Daarnaast moet je zorgen dat je je atleten via de bondscoaches naar de wedstrijd toe weet te krijgen. Ook moet je weten wanneer de atleten aan hun kwalificatie-eisen voldaan moeten hebben voor de grote internationale toernooien. Door daarmee rekening te houden, kun je je wedstrijd aantrekkelijker maken voor de deelnemers. Omdat de organisatie van zo’n wedstrijd aardig wat geld kan kosten, moet je ook sponsoren aantrekken. Gelukkig lukte dat aardig bij de
en uitgevoerd moeten worden om het Gala tot een succes te maken.
Eén van ons heeft voornamelijk contacten met atleten en toptrainers. Er is ook één centraal contactpersoon met de Atletiekunie.
Zo kwamen er dit jaar verzoeken van het Uniebureau om bepaalde onderdelen aan het programma toe te voegen. Weer een ander gaat over de communicatie. Die verzorgt de website en onderhoudt Facebook en Twitter en alle andere social media. We hebben ook iemand wiens
iemand ervoor zorgen dat de vereiste vergunningen (zoals afgelopen jaar met de corona-eisen) rondkomen. We zorgen er met zijn allen voor dat er genoeg bruikbaar wedstrijdmateriaal is en dat de accommodatie in orde is. Maar alles moet natuurlijk wel tijdig beoordeeld worden.
We vergaderen maar een keer of vijf en lopen daarin onze afspraken na. Dat werkt heel goed. Dan komen ook de problemen langs, waar we dan ook samen over spreken en oplossingen voor bedenken. Een
De wedstrijd organisatiecommissie vond dat de opening gepaard moest gaan met een mooie wedstrijd. En dat werd het.
afgelopen edities. We krijgen heel veel steun van onze plaatselijke bedrijven. Sommige sponsoren in natura. Bij het laatste gala hielden we nog wat geld over, doordat er dit jaar geen bonussen hoefden te worden uitgekeerd. Normaal krijgen atleten als ze prestaties op vooraf vastgesteld niveau leveren namelijk een bonus. Omdat het in 2021 een wedstrijd binnen het kwalificatiecircuit (voor de Olympische Spelen en de WK’s voor jongeren) was, ging dat dit jaar niet op. Maar ook onze eigen baanrecords kennen een premiesysteem. Het geld dat we nu over hadden, hebben we deels gereserveerd voor een volgende editie en we hebben er materiaal voor gekocht ten behoeve van de vereniging.
We hebben een draaiboek waarin alle taken vermeld zijn die gedaan
taak het is de contacten met de pers te onderhouden en er is iemand die ervoor zorgt dat tijdig topjury wordt aangetrokken. Ook is er een organisatielid dat zorgt voor voldoende gekwalificeerde juryleden, en verder is iemand van ons verantwoordelijk voor een goede baanploeg voor de wedstrijddag. Daarnaast moet ook
goed team dat op elkaar kan bouwen is een voorwaarde en dat team hebben we gelukkig. Daar mogen we bij SAV best trots op zijn.
Het huidige team bestaat uit Martijn Burger (vz), Rien Broersen, Peke de Vries, Martine Ligthart, Willem Heins, Gertjan Onos, Fons Mok, Rob Ruitenberg en Jan Ettes.
Uiteraard doet hij het niet alleen, maar Jan Ettes is wel de grote motor achter het Westfries Atletiek Gala.
Zijn liefde voor de atletiek blijkt uit de grote verscheidenheid aan functies die hij nog steeds vervult, maar ook op andere terreinen blijkt hij een organisatorische duizendpoot te zijn. Tijd dus om Jan eens wat vragen te stellen en van hem te horen wat er nu allemaal komt kijken bij de organisatie van “ons” Gala.
Vertel eens wat over jezelf: Ik ben geboren in Hauwert en als goed katholiek ging ik in Nibbik naar school. Mijn middelbare school was geen succes, dus werd ik maar bakker. Uiteindelijk via allerlei baantjes, van baggeraar tot caféhouder, velerlei soorten werk -en veel avondstudie-, docent Nederlands geworden.
Ik heb twee kinderen, Thomas en Lieve, van mijn eerste -overledenvrouw Mieke. Daarnaast heb ik twee cadeaukinderen, Mylène en Yoran, van Helma -mijn huidige partnermet wie ik alweer twintig jaar met veel plezier samenleef.
Hoe en wanneer ben je bij SAV terechtgekomen?
Ik wilde graag hardfietsen, maar doordat ik het zo druk had met mijn vervolgstudie, kwam ik erachter dat hardlopen veel effectiever voor
je conditie is. Zo kwam ik ook bij SAV terecht.
Welke functies heb je allemaal gehad binnen SAV en in welke ben je nog steeds actief?
Als werkzoekend docent, er was een overschot aan docenten Nederlands begin jaren ’80, had ik meer vrije tijd dan ik graag wilde, en SAV had een secretaris nodig. Tijd over en ik meldde mij aan. Toen ik eenmaal een baan had en er ook kinderen kwamen, werd het secretariaat te druk. Ik wilde, net als de rest van het bestuur, dat er na de laatste renovatie in sintels (1986) een kunststofbaan zou komen. Dat werd toen mijn bestuurstaak. In 1995 lag de kunststofbaan er. Ik ben ook actief als wedstrijdleider, scheidsrechter, starter en microfonist en zit daarom ook in de WOC, de wedstrijdorganisatiecommissie. Verder ben ik actief binnen de groep mensen die het Westfries Atletiek Gala organiseert.
Welke functie spreekt jou het meest aan en waarom?
Het beleven van wedstrijden als “official” vind ik altijd leuk. Het maakt me niet uit wat mijn taak is, WL, SR, microfonist of starter; ik kom altijd blij thuis na zo’n wedstrijddag of -avond. Ik geniet van prestaties en de sfeer op atletiekbanen. Het succes van het Gala voelt natuurlijk ook heel prettig.
Ben je ook buiten SAV om actief in de atletiekwereld en zo ja, in welke functies kunnen we
In de competitie ben ik ook actief als wedstrijdleider, scheidsrechter en meestal als microfonist. In de Hemmeromloop ben ik jaarlijks de wedstrijdleider. Bij de grote survivalwedstrijd van SSV eens in de twee jaar, ben ik ook wedstrijdleider.
Heb je zelf ook actief aan atletiek gedaan en zo ja, welk nummer?
Het liefst was ik gewoon atleet op de weg gebleven, maar dat wilden mijn knieën niet meer. Toen ik daar nog geen last van had, liep ik voornamelijk op de weg en deed mee met crosses. Ik heb eenmaal een marathon gelopen in ’86 in Utrecht.
Ik haalde daar mijn doel, namelijk ruim binnen de drie uur te finishen.
Door privéomstandigheden kwam het er daarna niet meer van om mijn pr aan te scherpen. De Kerstcross en de Oudejaarsdijkenloop vond ik altijd fantastische crossen. Ik keek er elk jaar naar uit. Nu kijk ik er elk jaar naar.
Beoefen je een andere sport/ wat zijn je hobby’s?
Tegenwoordig fiets ik en ’s winters zit ik op de mountainbike. Daarnaast heb ik een bestuursfunctie bij Oud Stede Broec en ik ben horeca-vrijwilliger bij Hét Postkantoor, waar ik tevens drie à vier klassieke zondagochtendconcerten mag organiseren per seizoen.
Ik zit ook al vanaf 2006 in de gemeenteraad van Stede Broec voor Open en Duidelijk Stede Broec (ODS), de partij die ik mede opgericht heb.
Op 14 juni 1998 snelde Helen Hofstede tijdens het NK voor junioren in Vught naar de mooie tijd van 4.36.7 op de 1500m. Dat betekende niet alleen een clubrecord bij de meisjes-A, maar ook bij de dames, wat erg lang stand heeft gehouden. Pas 23 jaar later kwam er een serieuze aanval, toen Fee Mok tijdens het Westfriese Atletiek Gala met 4.36.89 erg dicht in de buurt kwam, om een kleine drie maanden later met 4.36.21 wel een geslaagde aanval te doen. Fee is nog maar eerstejaars, dus de verwachting is dat zij het in de toekomst nog wel een keer gaat verbreken, maar wat zijn de loopdoelen van Fee en wat weet Helen nog van haar prestatie destijds? >
Ik ben 41 jaar, woon samen met Remco en we zijn net vanuit Utrecht naar Driebergen verhuisd. We wonen nu aan het bos! Perfect om hard te lopen en te mountainbiken. Er is alleen nog niet zoveel van gekomen, want onlangs ben ik bevallen van mijn vierde. We hebben nu 2 jongens en 2 meisjes: Siem (6), Isa (4), Sofie (2) en Jesse (0). Ik werk bij de Kleine Keuken, een baby- en peutervoedingsmerk dat gezonde producten voor kleine kinderen ontwikkelt. Ik ben verantwoordelijk voor de nieuwe producten. Van idee totdat het in de winkel ligt.
Nee, al heel lang niet meer! Toen ik in Utrecht ging studeren, ben ik lid geworden van Hellas. Ik heb nog lang op hoog niveau gelopen, tot mijn 33e, daarna ben ik gestopt. Ik heb het na de geboorte van mijn eerste zoontje nog wel weer geprobeerd, maar ik vond het geen goede combi met de gebroken nachten.
Welke onderdelen beoefende je en wat had je voorkeur?
Ik heb van de 400m tot de halve marathon wedstrijden gelopen. De midden afstand, met name de 3000m steeple, heeft altijd mijn voorkeur gehad. Uiteindelijk was dat ook het onderdeel waarop ik het beste tot mijn recht kwam.
Wat waren je opvallendste prestaties?
Goh, dan moet ik even graven… Wat me het meest is bijgebleven, is de winst tijdens de ACC in Amerika. Ik heb namelijk een jaar in Florida gestudeerd en getraind. Tijdens deze wedstrijd liep ik een van mijn beste steeple wedstrijden (en een van mijn eerste) en haalde ik een flinke hap van mijn pr. Ik won de wedstrijd als outsider. We wonnen ook als team, wat helemaal gaaf was. Daarnaast stelde deze tijd ook internationaal wat voor, wat beteken-
de dat ik steeds grotere wedstrijden mocht lopen.
Daarnaast ben ik ook trots op mijn derde plaats tijdens de Europese kampioenschappen voor teams in Boedapest in 2013. Hier liep ik ook boven verwachting, en een dik pr (red: 9.52.82).
Sport je nog steeds en zo ja, wat doe je nu?
Ik loop nog veel en ik fiets (wielrennen en mountainbiken), maar ivm tijdgebrek vaak even kort tijdens de lunch of ik ga op de racefiets naar mijn werk.
Herinner je je het moment nog dat je het clubrecord op de 1500m voor meisjes-A liep?
Jazeker! Het was een heel gezellig NK weekend in Vught, een aantal van ons kampeerden bij de baan. Obe (hoofdtrainer in die tijd) had aangegeven dat als we 8 medailles zouden winnen, we zijn haar eraf mochten scheren. Dat was gelukt! Ik werd 2e (dacht ik) en dankzij die medaille mocht het haar eraf. Wat trouwens nog best een lastige klus was...
Wat vind je ervan, dat Fee Mok je clubrecord heeft verbroken?
Heel leuk! Ik hoop dat ze nog meer records gaat verbreken.
Heb je nog tips voor Fee?
Ik ken Fee niet, maar ik hoop dat ze veel plezier beleeft aan haar sport. Je ziet op een gegeven moment veel meiden afhaken. Ze trainen van jongs af aan al heel serieus en vinden het dan niet meer leuk als ze wat ouder worden. Ook helpt het om steeds kritischer te kijken hoe je je sport inricht. Ik dacht bijvoorbeeld dat ik wel goed at, maar toch zie je als je met een voedingsdiëtiste aan de slag gaat, er veel winst te behalen valt.
Zijn er nog leuke momenten uit je SAV tijd die je bijstaan?
Heel veel leuke momenten. De trainingsweekenden, de wedstrijden waar we met zijn allen heen gingen, de SAV feesten die in heel Nederland bekend waren (zijn die er nog steeds en worden de atleten dan nog met de trekker opgehaald bij het station?) en de trainingen waar we soms alleen maar aan het hockeyen waren en niet
meer aan trainen toe kwamen haha. Ik heb echt een hele leuke tijd bij SAV gehad. Cees Meijer trainde ons, we trainden hard, maar we hadden altijd veel lol.
Opmerkingvanderedactie:Helenstaatmethaartijd van9.42.91opde3000msteeplechase,gelopenin 2013inhetBelgischeNinove,nogsteedsopdederde plaatsindeNederlandseallertijdenlijst.
Beoefen je nog andere onderdelen?
Behalve het lopen doe ik geen andere nummers.
Wist je van het clubrecord van Helen Hofstede af en ken je haar?
Hoewel ik Helen niet ken, wist ik wel dat het clubrecord op 4.36 stond. Dat was voor mij absoluut een doel om dit jaar te halen.
Had je het meteen door dat je het clubrecord verbrak?
Wie is Fee Mok?
Ik ben Fee Mok, 17 jaar oud, en doe aan middellange afstandslopen (1500m-5000m). Ik volg in Alkmaar de opleiding sport en bewegen niveau 4 en zit nu in het tweede jaar. Als bijbaan werk ik in de vakantie doorgaans bij Richard Sjerps. Dat is met fruit.
Hoe lang doe je al aan atletiek en is dat altijd bij SAV geweest?
Ik doe al 11 jaar aan atletiek. Begonnen bij SAV waar ik nog steeds lid van ben. In het begin deed ik alle nummers en tijdens wedstrijden ook meerkampjes. Daarna wilde ik me toch meer specialiseren op het lopen en ging ik bij de MILA groep van John Boogaard aan de slag. Dat was altijd leuk en super gezellig. Sinds twee jaar train ik bij TDR (Team Distance Runners) in Castricum en dat bevalt me ook uitstekend.
Hoe vaak train je in de week?
Ik train doorgaans zes keer in de week. Op maandag in Castricum, waar er dan een duurloop van een uur en een krachttraining op het programma staat. Dinsdag is er een groepstraining in Castricum, woensdag is rustdag, donderdag weer een groepstraining, vrijdag een duurloop van een uur thuis, zaterdag train ik ook thuis (kracht en een duurloop) terwijl ik op zondag weer een groepstraining heb in Castricum of Schoorl.
Wat is je favoriete onderdeel?
Dat weet ik eerlijk gezegd nog niet, dat moet ik nog ontdekken. Al denk ik dat het uiteindelijk de 1500m wordt.
Eerst niet. Ik wist wel dat ik 4.36 gelopen had, maar niet de tiendes. Gelukkig bleek ik er na afloop een halve seconde onder te zitten en was dan ook erg blij toen mijn pa dat zei.
Wat was je gevoel daarbij?
Ik vond het wel echt leuk. Zeker omdat het record al zo lang stond en het tijd werd om het eens te verbreken.
Wat vind je je mooiste wedstrijd tot nu toe en waarom?
Dat was de 1500m tijdens de indoor C-spelen in 2017 in Apeldoorn waar ik tweede werd. Dat is mijn mooiste wedstrijd, omdat het een totaal onverwacht resultaat opleverde.
Wat zijn je doelen voor volgend jaar?
Volgend jaar wil ik graag onder de 4.30 lopen op de 1500m, liefst richting 4.25 zelfs. De tijden op de 3000m en 5000m zullen afhangen van hoe sterk ik uit het cross-seizoen kom. Door constant en met veel plezier te blijven trainen en blessurerij te blijven hoop ik ver te komen.
Wat vind je van SAV?
SAV is een hele leuke, vrolijke en gezellige club waar iedereen je graag wil helpen. Ik heb er altijd met heel veel plezier getraind en vind de sfeer ook top.
Vanwege de corona een raar jaar wat betreft de competities. Half juni werd er in Assendelft proefgedraaid, waarna op 3 juli op onze baan het “echie” plaatsvond. Tijdens deze wedstrijd kon je plaatsing afdwingen voor de finales op 18 september. Een noviteit was dat je je deze keer kon plaatsen voor vier verschillende finales. Normaal gaan alleen de beste 12 ploegen naar de landelijke finale, maar nu was dat weggelegd voor de beste 48 ploegen in iedere leeftijdscategorie.
Van SAV-zijde wisten uiteindelijk drie ploegen zich te plaatsen. Daarvan eindigden de meisjes-D het hoogst, want zij mochten naar de A-finale (nrs 1 t/m 12 na de voorronde) in Lisse. Helaas waren ze daar na de zo succesvolle D-spelen niet op zijn sterkst en scherpst, maar de landelijke twaalfde plaats met Palita Donkhoksung, Elena Murtas, Sophie de Haas, Britt Hoogendijk, Femke van Velzen, Senna Appelman en Milou Koopman in het finaleteam, is toch een resultaat om trots op te zijn.
De jongens-C dwongen met een 23ste plaats een plek af in de B-finale (nrs 13 t/m 24 na de voorronde) die in Edam gehouden werd. Het werd een geweldige
wedstrijd van de mannen, waarbij de pr’s je om de oren vlogen. Vasco Mosselman, (winnaar met 2.02.00 op de 800m), Joeri Appelo (winnaar met 1.65m hoog), Aaron Ponne (winnaar met 12.81m kogel), Max Preijer, Nariño Renfurm, Jessy Struijs, Ruben Bleeker en Finn van Riel waren de boys die als nummer zes knap hoog in het klassement wisten te eindigen.
Meisjes-C verrassen met overwinning De meisjes-C moesten helemaal naar het verre Venray voor hun finale. Zij hadden zich als nummer 47 nipt weten te plaatsen voor de D-finale (nrs 36 t/m 48 na de voorronde), maar wat zij daar deden had vooraf niemand verwacht. Weliswaar hadden ze nu wel Jinte Braas op haar sterke nummers in het team, en zij stelde niet teleur met twee overwinningen (ver en 300m horden) en een derde plaats (150m). Susanna Juckers en Loïs Hooiveld overtroffen zichzelf op alle fronten, terwijl Ella Klumpenhouwer derde werd op de 800m. Maar ook Bo Schilder, Anouk Ronday, Sophie Vilain, Daantje Hogers en Denise Scherpenzeel presteerden naar behoren, waardoor de meisjes er totaal onverwacht met de eindwinst in deze finale vandoor gingen!
Het jubileum van SAV bracht op zaterdag 9 oktober naast het schitterende weer een fantastische middag vol activiteiten, popcorn en suikerspinnen, met Nadine Visser op de foto en spectaculaire stepraces, gevolgd door een geslaagde feestavond. Hierbij vast een korte impressie. In de volgende Glossy kijken we uitgebreider terug.
Hoofdbestuur Voorzitter Penningmeester Secretaris Onderhoud baan Algemeen lid Algemeen lid
Ledenadministratie Administrateur
Wedstrijden thuis Voorzitter
Wedstrijden uit Pupillen en jun-CD
Commissies
Accommodatie/materiaal Activiteitencommissie Glossycommissie Jeugdcommissie Jurycommissie Kantinecommissie Loopevenementen Medische commissie Schoonmaakcommissie Sponsorcommissie Technische commissie Vertrouwenscontactpersoon Wedstrijdorganisatiecommissie
Algemeen
Inlichtingen Lief en leed Webmaster
Naam Ruud Wierenga Koen Selie Mirjam de Boer Willem Dudink Vacant Vacant Tom Beertsen
E-mail voorzitter@savatletiek.nl penningmeester@savatletiek.nl secretaris@savatletiek.nl
Fons Mok Jennefer de Haas-Baars
Tames van Zwol Kjell Heinsius Margreet Broersen Jennefer de Haas-Baars Fons Mok (a.i.) Esther Dodeman Wouter Meijerink Vacant Margreet Broersen Vacant Gerwin Struijs Anita Baas Fons Mok
Margreet Broersen Margreet Broersen Marica Onos
ledenadministratie@savatletiek.nl woc@savatletiek.nl inschrijvenpupillen@savatletiek.nl activiteitencommissie@savatletiek.nl contact@savatletiek.nl jeugdcommissie@savatletiek.nl woc@savatletiek.nl kantine@savatletiek.nl wmeijerink@hotmail.com tc@savatletiek.nl vcp@savatletiek.nl woc@savatletiek.nl contact@savatletiek.nl contact@savatletiek.nl webmaster@savatletiek.nl