De Sprinter 2020

SPRINTER

Voorwoord Inhoudsopgave

Voorwoord

Wat werd er gepresteerd in 2020?

De clubkampioenen van 2020

Oscar Terol gaat altijd voor het hoogst haalbare Piet Plukkel versus Martin Dijkstra Pupillen enthousiast over hun kamp Achillespeesblessures

Jeroen Deen heft een biertje bij 70-jarig bestaan van SAV Geslaagd!

Hoe werd er getraind tijdens de lockdown?

Linda Van Der Stal vindt plezier en blessurevrij lopen belangrijk Bestuur en commissies

03 04 14 15 16 20 22 26 31 32 36 39

Het is een bijzonder jaar geweest, een jaar dat velen van ons zich nog lang zullen herinneren. Iedereen was verrast en teleurgesteld toen we ineens niet meer mochten trainen op onze mooie accommodatie. Gelukkig duurde het niet heel lang voordat de jeugd weer aan de slag mocht en niet veel later volgden ook de overige atleten.

Helaas werd een groot deel van wat normaal het atletiekseizoen is gecanceld. Trainen mocht, maar wedstrijden waren er bijna niet. Ook de vele recreatieve lopers van SAV stonden figuurlijk stil, geen kans om met een groepje gezellig op pad te gaan naar een loopje in de buurt (of wat verder weg). Maar jullie bleven wel hardlopen, omdat het zo’n bevrijdend gevoel geeft, omdat het lekker is, omdat het ontspanning brengt, omdat je er dan even uit bent… iedereen heeft haar of zijn reden om te gaan hardlopen.

Toen duidelijk werd wanneer er weer op wedstrijdniveau aan atletiek gedaan mocht worden, had de Wedstrijdorganisatiecommissie al snel een draaiboek klaar voor een aangepaste editie van het Westfries Atletiekgala. Als één van de eerste verenigingen in Nederland had SAV al weer een wedstrijd op de kalender gezet!

Daarna volgden nog twee wedstrijden met grote deelname; de behoefte om met elkaar de sportieve strijd aan te gaan was duidelijk aanwezig onder de vele atleten die hier op af kwamen.

tegen dit virus. De sportzaken en hardloopwinkels in Nederland waren druk met iedereen voorzien van passend advies. Bij SAV lopen veel goede trainers die beginners en gevorderden begeleiden bij het verantwoord sporten en steeds meer mensen weten de weg naar SAV te vinden, ook in deze bijzondere tijd. Om al deze atleten goed te begeleiden zijn we constant op zoek naar trainers en andere vrijwilligers. Want een vereniging kan niet bestaan zonder vrijwilligers. Heb je hart voor onze club, meld je dan bij een trainer of bestuurslid, zij brengen je in contact met de juiste persoon waar jij je kwaliteiten voor de vereniging in kunt zetten.

Toen ik begon met dit voorwoord moest ik terugdenken aan een eerder voorwoord.

Daarin had ik het over de Olympische Spelen in Tokio van 2020. Hoe anders is dit jaar verlopen dan we ons ooit voor hadden kunnen stellen. In plaats van twee atletes van SAV naar Tokio, zijn er helemaal geen Olympische Spelen.

Deze uitgave is gemaakt door de glossycommissie, bestaande uit Margreet Broersen, Marjo de Jong, Marica Onos en Gerwin Struijs.

Cover Linda Reus © Leonie Wierenga

Met dank aan de fotografen Fons Mok, Sjoerd de Roos, Leonie Wierenga, Gerda Evenhuis, Tineke Onos, de fotografen van @atletiekunie en de ons onbekend gebleven makers van een foto.

In de korte periode dat er aan wedstrijden kon worden gedaan, zijn er weer veel pr’s, een aantal clubrecords en zelfs een enkel nationaal record gesneuveld.

Dat laat maar weer zien wat voor gemotiveerde leden wij hebben. Gewoon hard doortrainen om klaar te zijn voor het moment dat de wedstrijden er weer zijn.

Corona brengt ook kansen. Veel mensen realiseren zich dat je met een goede gezondheid beter gewapend bent

De droom blijft, enkel het jaar verandert hopelijk. Want de kans dat Nadine en Lieke volgend jaar aan de OS mee gaan doen is in 2020 alleen maar groter geworden.

Blijf gezond en blijf onze mooie atletieksport beoefenen.

Ruud Wierenga (voorzitter)

Wat werd er gepresteerd in 2020?

Het jaar 2020 zal de geschiedenis ingaan als het coronajaar en het jaar van de afgelaste evenementen, al was er tot begin maart nog niks aan de hand en viel er volop te genieten van diverse mooie atletiekprestaties.

Het jaar begon goed met de verkiezing van Nadine Visser tot sportvrouw van West-Friesland. In 2019 won ze in Glasgow de Europese indoortitel op de 60m horden en werd ze op het WK in Doha zesde op de 100m horden waarbij ze met 12.62 ook nog eens het Nederlandse record wist te verbeteren.

Op 1 februari zorgde Fee Mok, die al bezig was aan een sterk cross-seizoen, voor een verrassing door in Apeldoorn een 1500m indoorwedstrijd bij de meisjes-B te winnen in de nieuwe clubrecordtijd van 4.45.27, waarmee ze niet alleen de wedstrijd won maar na afloop van het indoorseizoen ook fier de nationale ranglijst aanvoerde. Lieke Klaver kende een uitstekende start met 7.41 op de 60m en 53.52 op de 400m.

Nina Baltus, tegenwoordig studerend in Amerika, begon het seizoen veelbelovend met een verbetering van het indoorclubrecord op de 1000m voor dames senioren, dat nu op 2.55.93 staat.

Een week later werden in het Apeldoornse Omnisportcentrum de indoor C- en D-spelen gehouden. Deze keer geen medailles voor de SAV-jeugd, maar wel de nodige pr’s en finaleplaatsen voor Palitha Donkhoksung, Ella Klumpenhouwer, Jessy Struijs,

Een week later tekende SAV in het Streekbos voor een prima organisatie van de derde en laatste regiocross, terwijl in Apeldoorn het NK indoor seizoen vervolgd werd met de kampioenschappen voor de masters, waar de SAV’ers zeer succesvol waren. Martin Dijkstra kwam als eerste SAV’er in actie en hij snelde in 10.27 knap naar het brons op de 60m horden voor M45. Kort daarna mocht Daniël Hoenderdos aan de bak. Geen medaille, hij werd bij de

Nariño Renfurm, Jinte Braas, Zomer Dijkstra, Debora van Langen, Jochem van Warmerdam en Aaron Ponne.

© BJORN PARÉE

>

M35 vierde, maar met 9.79 wel een fraai pr op de 60m horden. Top gepiekt dus. Linda Reus (V35) deed voor het eerst mee aan een indoorkampioenschap en was meteen succesvol op de 800m. De race was loeispannend en het verschil slechts een neuslengte, maar in de nieuwe clubrecordtijd van 2.23.17 snelde zij wel naar het goud. Na alle blessureleed was het knap dat Cees Meijer sowieso aan de start stond. Al meer dan 100 kampioenschapsraces heeft hij gelopen en dat leidde deze keer bij de M65 in 2.55.89 naar het zilver op de 800m en een dag later met 6.11.05 op de 1500m nogmaals naar zilver.

Mirjam de Boer koos na de 800m en 1500m in de voorgaande jaren nu voor de 3000m en wat een kampioenschapsbeest is het toch! In de nieuwe clubrecordtijd van 11.42.39 was het goud bij de V55 voor haar. En als kers op de taart bleek zij ook nog eens een Nederlands record gelopen te

hebben. Even later deed Jan Kreuk het nog eens dunnetjes over bij de M65, al was het daar wel wat spannender. In 12.02.95 wist hij de nummer twee zo’n twee seconden voor te blijven. Tot slot geen medaille, maar wel een mooie tijd van 10.22.60, waarmee Ton Bosgoed op de uiterst sterk bezette 3000m race bij de M50 naar de zesde plaats snelde. Al met al een super dag dus van de SAV masters.

In hetzelfde weekeinde, maar dan in het Franse Metz, liet Lieke Klaver van zich horen met een prachtig pr en clubrecord van 52.61 op de 400m indoor.

Op 15 en 16 februari stond het indoor NK voor de junioren-AB op het programma. Eerstejaars C-juniore Jinte Braas liep daar een verrassend sterke 400m, waarop ze met een nieuw pr en clubrecord

van 61.37 knap tot de achtste tijd bij de oudere B-juniores reikte. Daarna was Laura van Langen aan de beurt. Op de 3000m voor meisjes-B kwam ze na 11.08.51 als nummer vijf over de finish. Fee Mok en Noah Baltus plaatsten zich moeiteloos voor de finales van respectievelijk de 1500m en 800m een dag later. Hierin liep het voor Fee niet helemaal zoals gehoopt en werd een zesde plaats haar deel. Noah trof bij de A-junioren een zeer sterk veld en scoorde als eerstejaars in 1.54.08 een bronzen plak. Een verrassende finaleplaats was er weggelegd voor A-juniore Kara Zwagemaker, die haar kogel naar een pr afstand van 10.12m wist te stoten.

Weer een week later waren de senioren aan de beurt, waar de deelnemende SAV’ers op hun NK meer dan goed voor de dag kwamen. Het begon al goed, met finaleplaatsen voor Nadine Visser op de 60m en Lieke Klaver op de 400m, terwijl de jonge Noah Baltus op de 1500m bij de “grote” mannen knap van voren mee streed en dat beloond zag met een vierde plaats in 3.54.06, wat niet alleen een pr betekende, maar ook een verbetering van het al vele jaren oude seniorenclubrecord van Jeroen Deen. Nadine sloot de dag af met een pr van 7.30 en brons op de 60m.

Een dag later gingen de SAV’ers onverdroten door, waarbij de grootste glansrol toch wel was weggelegd voor Lieke, die in de finale na het startschot resoluut de kop nam en het veld een dusdanig hoog tempo voorschotelde dat niemand haar meer voorbij wist te komen. In een prachtig pr van 52.45 was het goud voor haar. Nadine pakte in 8.06 haar zoveelste titel op de 60m horden, terwijl Edwin Sjerps aan het einde van dag op de 3000m in 8.28.23 Jeroen Deen een tweede clubrecord ontfutselde.

dat in die contreien gehouden zou worden, kwam te vervallen. Dit tot grote teleurstelling van Nadine, die na het brons van twee jaar eerder uiteraard hoopte opnieuw voor een verrassing te kunnen zorgen.

Gelukkig voor Ton Bosgoed ging de Zurich Seville Marathon in het Spaanse Sevilla nog wel door en wist hij in 2.58.13 als vijftigplusser toch weer een verbazend knappe tijd op de klokken te zetten.

Helaas werden we na dit kampioenschap geconfronteerd met het inmiddels beruchte coronavirus dat de kop op stak in China, waardoor het WK indoor,

In Nederland was er nog geen sprake van corona toen op 1 maart het NK cross in Kraggenburg op het programma stond. Dit was het kampioenschap van net niet met, overigens knappe, vierde plaatsen van Fee Mok (MJB) en Jan Kreuk (M65), terwijl Laura van Langen 3 seconden na Fee als nummer vijf de finish passeerde. Na afloop werden ook de prijzen uitgereikt van het nationale crosscircuit en daar was het wel prijs, want Noah Baltus won bij de jongens junioren-A terwijl Fee als winnares van het brons bij de meisjes junioren-B eveneens de gang naar het podium mocht maken.

Mirjam de Boer

Lieke Klaver

© COEN SCHILDERMAN

>

De laatste grote evenementen voor de corona stilte waren de crossfinale in Bakkum en de nationale pupillenindoor in Apeldoorn. Tijdens die laatste wedstrijd op 8 maart wist Eline van Langen zich bij de meisjes pupillen-A1 te kronen tot beste pupil van Nederland op de meerkamp, bestaande uit 60m, hoog, kogel en 600m.

Een dag eerder deden er van de 30 geplaatste SAV’ers (na drie voorrondes) 24 daadwerkelijk mee aan de finalecross in Bakkum. Super waren daar de prestaties van Fee Mok en Laura van Langen, die eerste en tweede werden bij de meisjes-AB terwijl ze zelf nog B-juniores zijn. Zilver was er voor het team van de meisjes pupillen-B met Anna Keeman, Pueblita Renfurm, Lynn Hoogendijk en Jasmine de Haas. Top tien klasseringen waren er weggelegd voor Vasco Mosselman (5 JJC), Brettley Onos (9 JPC), Anna (9 MPB), Ella Klumpenhouwer (9 MJD), Robine Hooiveld (10 MJC), Naomi Kok (10 MPC) en Pueblita (10 MPB).

’s Avonds volgde nog het bericht dat Nina opnieuw een sterke indoorwedstrijd had gelopen. Deze keer in Boston, waar ze met 2.12.43 op de 800m weer een CR uit de boeken liep.

En daarna werd het stil. Van trainen bij de club was aanvankelijk geen sprake meer en het ene na het andere evenement werd afgelast tot de Olympische Spelen aan toe. Ook ons eigen Westfriese Atletiekgala en de Kloetloop moesten eraan geloven. Al bleek dat voor het gala uitstel, want eerder dan verwacht, 1 juli in plaats van 1 september, kwamen er versoepelingen en werden er weer voorzichtig wedstrijden georganiseerd.

De meeste baanwedstrijden waren daarbij voor de senioren en oudere junioren, terwijl internationaal vooral de toppers nog een flink programma voor

Eline van Langen

Eline van Langen

Laura van Langen en Fee Mok

>

de kiezen kregen. Voor de junioren-CD en vooral de pupillen was het mondjesmaat wat er op het programma stond en ook voor de lopers van de wegwedstrijden bleef de kalender vrijwel leeg.

Een topjaar was het ook voor Nadine, die op haar favoriete 100m horden heel lang ongeslagen bleef en tot tweemaal toe met 12.68 de beste wereldjaarprestatie achter haar naam zette. Een struikeling voorkwam dat ze dit jaar alle hordenraces won waaraan ze meedeed (ze verloor alleen die ene), maar ze sloot haar seizoen net als Lieke af met een overtuigende zege in Rome, waar ze een tijd van 12.72 op de klokken zette.

Op 12 juli organiseerde SAV de wedstrijd om de Uitsmijterbokaal, waar de nodige toppers op af kwamen. Daaronder de Europese jeugdkampioenen Jorinde van Klinken en Alida van Dalen, die met respectievelijk 17.16m kogel en 58.17m discus lieten zien waarom zij op dat nummer kampioen zijn. Een Nederlands record werd er geslingerd door Gonny Mik die bij de V55 een afstand van 47.48m op liet meten.

liep SAV-atleet Edwin Sjerps zich met 3.55.50 als nummer drie in de prijzen. Mede door de sponsoren Florex, WFO notarissen, Maartens (tuinaanleg e.d.), Supersub en de Gemeente Stedebroec, hebben we van dit gala een succes weten te maken. Daarvoor zijn we ze uiteraard dankbaar.

De toppers in het kort:

Internationaal was het vooral het jaar van de doorbraak van Lieke Klaver, die de successen aan elkaar reeg op zowel de 200m als de 400m. Zo werd ze op de “grote” wedstrijden een graag geziene gaste die nooit teleurstelde. Tot grote verbeelding sprak haar pr van 22.66 op de 200m, amper een uur nadat ze in 51.52 in het Zwitserse La Chaux-deFonds ook al de 400m had gewonnen. Een paar weken daarvoor had ze haar pr op de 400m al naar 51.39 weten te brengen, terwijl ze een week na die 200m in haar allereerste Diamond Leaguewedstrijd heel knap derde werd op de 400m. Spannend was het op de 150m in het Tsjechische Ostrava waar ze met Nadine Visser streed om de derde plaats. Lieke won dat in 16.89 nipt van Nadine, die 16.94 liet noteren. Voor beide dames een dik pr. Maar het beste bewaarde ze voor het laatst, toen ze in Rome tijdens een Diamond Leaguewedstrijd over 400m niet alleen alle toppers het nakijken gaf, maar met 50.98 ook een vet pr noteerde, het Nederlandse record U23 op haar naam zette en naast de 200m ook op de 400m de Europese lijstaanvoerster werd.

Eerstejaars A-junior Noah Baltus begon zijn baanseizoen top met een nieuw pr en clubrecord op de 800m, die hij in 1.49.12 af wist te leggen om later met 3.46.90 op de 1500m hetzelfde te doen. Hij sloot zijn seizoen af zoals hij begon, namelijk met een pr en clubrecord op de 800m, door tijdens de wedstrijd om de Gouden Spike in Leiden in 1.48.72 tweede te worden. Zijn TDR-maat Edwin Sjerps verbeterde zichzelf meerdere keren op de 1500m met als hoogtepunt het NK, maar de 8.25.50 waarmee hij SAV trainer John Boogaard uit de recordboeken op de 3000m liep en de 14.27.48 waarmee hij Ambroise Uwiragiye op de 5000m het nakijken gaf, zijn absoluut ook het vermelden waard.

Op 22 augustus werd alsnog het Westfries Atletiekgala gehouden. Een laatste kans om een limiet te scoren voor het NK. Dik 300 deelnemers wisten de weg naar Grootebroek te vinden, waar er voor de prijswinnaars overheerlijke fruitmanden stonden te wachten en er voor een verbetering van het baanrecord geldprijzen waren. Ook al liet het weer zich niet van zijn beste kant zien, er werd hard gestreden om de ereplaatsen en er werden zowaar ook nog 5 records verbroken. Rik Taam deed dat met 14.54 op de 110m horden, Marit Dopheide met 54.29 op de 400m, Britt Ummels met 2.06.54 op de 800m, Sven Roosen met 21.55 op de 200m en Filmon Tesfu met 3.53.37 op de 1500m. Op dat laatste nummer

Een week later werd in Utrecht het NK voor senioren afgewerkt. Het zou een fraai toernooi worden voor de SAV-atleten, waar Nadine Visser de eerste dag verraste door in 11.25 alle favorieten van de 100m achter zich te laten. Nina Baltus verbeterde haar pr op de 800m flink en plaatste zich voor de finale net als haar broer Noah dat deed bij de mannen. Niet verwacht was de finaleplaats van Edwin Sjerps op de 1500m, die daarvoor zijn pr met 3.49.21 heel flink bijstelde. Op de tweede dag maakte Nadine het nog spannend op haar nummer, de 100m horden, waar ze de eerste horde vol raakte. Ze herstelde zich echter knap en veroverde in 13.10 haar tweede titel van dat weekend. Lieke Klaver koos voor de 200m en hoopte daarop Dafne Schippers als tegenstandster te treffen. Deze laatste liep wel de series, maar liet de finale aan zich voorbijgaan. Dat maakte voor Lieke de weg vrij om in een mooie 22.95 de titel te grijpen, maar wat hadden we graag de strijd met Dafne gezien. Zeker gezien Lieke haar vorm. Een topprestatie was op deze dag ook nog weggelegd voor Nina, die haar kersverse 800m pr met 2.10.15 nogmaals aanscherpte en zesde werd.

De eerste pupillenwedstrijd was op 5 september de wedstrijd om de Gerrit Vos Bokaal in Hoorn en daar leverde C-pupil Fender Jong een memorabele prestatie door met 3.61m bij het verspringen het clubrecord, dat met 3.57m maar liefst 36 jaar op naam stond van Peter Struijs, te verbeteren. Het was Peter himself die Fender later het bijbehorende diploma overhandigde.

Noah Baltus

Edwin Sjerps

>

In het weekend van 12 en 13 september werd in Amersfoort het NK voor junioren U20 en U18 gehouden. Slechts twee SAV-atleten aan de start, die het wel heel goed deden. Zo veroverde Noah Baltus in een razendrappe 3.48.00 op overtuigende wijze de Nederlandse titel op de 1500m voor jongens U20, terwijl het Fee Mok op hetzelfde nummer bij de meisjes U18 net niet lukte om het podium te halen. Ze werd in 4.52.10 namelijk vierde. In Zoetermeer streed eerstejaars C-juniore Jinte Braas tijdens de nationale CD meerkampen knap mee in de voorste gelederen. Op haar eerste zevenkamp scoorde ze twee pr’s en zat ze op de andere vijf nummers rond haar pr, wat haar een eindtotaal van 3891 punten en een tiende plaats opleverde.

Op 19 september organiseerde SAV een na-zomer instuif, waarvoor de belangstelling groot was. Prachtig weer, al blies de wind af en toe wat te hard, en veel mooie prestaties. De meest opvallende van SAV-zijde waren de kogelstoot van eerstejaars D-juniore Palita Donkhoksung, die zich met een afstand van 12.25m de nationale top in stootte. De één jaar oudere Jessy Struijs deed hetzelfde bij zowel het kogelstoten als discuswerpen voor jongens-D, terwijl C-juniore Robine Hooiveld opviel met haar snelle 11.13.24 op de 3000m, goed voor een plek in de top tien bij de oudere U18 jaar meisjes.

Omdat er vanaf 29 september vanwege de aangescherpte coronamaatregelen alleen maar wedstrijden zonder publiek (en dus ook zonder ouders)

gehouden mochten worden, dreigden we ons clubkampioenschap met veel kleine kinderen onder de deelnemers, af te moeten lassen. Chapeau dan ook voor alle vrijwilligers die er voor hebben gezorgd dat, met inachtneming van de nodige maatregelen, het clubkampioenschap op 3 oktober toch door kon gaan. Dat de atleten er zin in hadden bleek wel, want er werd op de vierkamp fel gestreden om de eindwinst en de mooie prestaties vlogen je om de oren. C-pupil Fender Jong ging niet alleen met de titel maar ook met twee clubrecords naar huis, want hij liep weer 7.06 op de 40m en sprong nu 3.65m ver. Bijzonder fraai waren de hoogtesprongen van Famke Heilig, die bij de meisjes pupillen-A eerst 1.40m haalde en daarmee het clubrecord evenaarde, om even later ook de 1.41m te bedwingen, waarmee

ze nu solo recordhoudster is. D-juniore Palita Donkhoksung was geweldig met 12.90m bij het kogelstoten en hetzelfde kan gezegd worden van de 2.57.45 van de één jaar oudere Max Preijer op de 1000m, waarmee beide juniores in de top van de Nederlandse ranglijsten terug te vinden zijn. Kers op de taart van dit kampioenschap was de 2000m steeple race van Linda Reus, die net als de andere sterke masters van SAV het master NK drie dagen voor datum afgelast zag worden. Zodoende werd er voor Linda een recordrace georganiseerd met nog vier andere deelnemers. Ze maakte het helemaal waar, door na een ijzersterke solo de finish na 7.27.64 te bereiken. Daarmee dook ze maar liefst 10 seconden onder het Nederlandse record van de V35 en werd het clubkampioenschap met recht spetterend afgesloten.

Palita Donkhoksung

Jessy Struijs

Robine Hooiveld

Fender Jong met Peter Struijs

De clubkampioenen van 2020 zijn geworden:

Meisjes mini pupillen Meisjes pupillen-C Meisjes pupillen-B Meisjes pupillen-A Meisjes junioren-D Meisjes junioren-C Meisjes U18 Vrouwen senioren Jongens mini pupillen Jongens pupillen-C Jongens pupillen-B Jongens pupillen-A Jongens junioren-D Jongens junioren-C

Oscar Terol gaat altijd voor het hoogst haalbare

Sinds 7 oktober 2019 is Oscar Terol trainer bij SAV. Op de dinsdag- en donderdagavond verzorgt hij in totaal een viertal trainingen. Oscar is geen onbekende in de atletiekwereld en eigenlijk is het best bijzonder dat hij in zijn drukke agenda plaats heeft kunnen maken voor SAV. Daar heeft hij voor moeten schuiven, maar inmiddels staat hij met veel plezier in Grootebroek op de baan.

Oscar is 53 jaar oud, gescheiden, heeft een 8-jarige zoon genaamd Meddox en woont in Amstelveen. Hij werkt in Aalsmeer bij Flora Holland, is trainer sprint/ horden bij PAC Rotterdam, trainer looptechniek voetbal/tennis en nu dus ook trainer sprint/horden en algemeen bij SAV. Daarnaast is deze duizendpoot ook nog tennisleraar, squashleraar en sportmasseur, maar hij is momenteel met de atletiek zo druk dat hij daar nu niets mee doet.

Onderdelen waar Oscar alle specialisaties voor heeft zijn sprint en horden. Op deze onderdelen hebben zijn atleten al heel veel NK medailles gehaald, Nederlandse records gelopen en zelfs aan internationale kampioenschappen, waaronder de Olympische Spelen, deelgenomen.

Zelf heeft hij ook aan atletiek gedaan, waarbij het kortere lopen hem het beste afging. Dat hij veel talent had blijkt wel uit het feit dat toen hij op 15-jarige leeftijd begon, hij na 3 maanden al 2e van Nederland was bij de C-junioren. Daarna zouden er nog vele Nederlandse titels volgen op de 100/200/400 en 800 meter en heeft hij zelfs nog meegedaan aan het EK indoor in Genua (Italië). Doordat hij met zeer veel blessures te kampen kreeg, heeft hij er helaas niet nog meer uit kunnen halen.

Bij atletiekclub Phanos in Amsterdam is hij voor zijn vele jaren inzet benoemd tot Lid van Verdienste (hierdoor blijf je de rest van je leven lid!).

Een hobby van Oscar is het verzamelen van Olympische collectibles. Zo heeft hij een vrij bijzondere collectie spullen van Olympische sporters, waaronder heel veel gesigneerde objecten van onder andere Mo Farah, Jessica Ennis, Usain Bolt, Carl Lewis, Florence Griffith-Joyner, et cetera. Dit alles op shirts, boeken, schoenen, spikes, etc.

Dat hij weinig, of zeg maar gerust geen, vrije tijd heeft mag duidelijk zijn. Maar als zijn zoon bij hem is, dan is het zijn feestje.

Zijn belangrijkste doel bij SAV is (net als bij alle andere clubs) om alles uit een atleet te halen wat er in zit, want hij gaat altijd voor het hoogst haalbare.

Op de vraag wat hij de leukste leeftijdsgroep vindt om training aan te geven heeft hij eigenlijk geen antwoord. Zolang een atleet er voor de volle 100% voor gaat, is het voor hem een uitdaging. Hij geeft bij SAV voor het eerst in 25 jaar weer training aan een pupillengroep, wat ook weer een enorme uitdaging is.

Het belangrijkste bij elke groep blijft, ondanks dat zij het meestal niet leuk vinden, de basis van het bewegen. Dus dat is toch de loopscholing. Als de atleten dat kunnen, zijn ze in staat om bij elke sport het maximale eruit te halen. Nu maar hopen dat ze daar ook nog wat plezier bij beleven!

Jaira de Groot

Eva Meijerink

Anna Keeman

Britt Visser Elena Murtas Debora van Langen Luca Klumpenhouwer Leonie Wierenga

Jack van Laviere Fender Jong Jari Reus Sven de Haas

Max Preijer Vasco Mosselman

© ERIK VAN LEEUWEN

Piet Plukkel versus Martin Dijkstra

besloot dat die lange afstand niks voor mij was. De Mila beviel beter.

Wat waren je opvallendste prestaties?

Op het NK voor veteranen (nu masters) in Amsterdam Noord (bij AV Atos) heb ik in 1994 bij de M40 zilver veroverd op de 110m horden. Op die prestatie ben ik nog steeds trots.

Herinner je je het moment nog dat je dat clubrecord op de 60m horden indoor liep?

Op 23 maart 1997 snelde Piet Plukkel in Den Haag naar een indoor clubrecord op de 60m horden bij de M45. Maar liefst 23 jaar hield zijn record van 10.89 stand, totdat Martin Dijkstra op 19 januari 2020 in Assendelft uithaalde met een tijd van 9.99 sec. Daarmee was voor Martin de koek nog niet op, want tijdens het NK indoor in Apeldoorn, dat een paar weken later op het programma stond, veroverde hij in 10.27 een bronzen medaille. Maar wie zijn nu die rappe mannen die op hogere leeftijd voor dit moeilijke nummer kozen en wat weten zij (nog) van het clubrecord?

69 jaar en gepensioneerd, nadat ik altijd tot volle tevredenheid bij de FIOD (Fiscale Inlichtingen en Opsporingsdienst) heb gewerkt.

Ben je nog lid van SAV?

Nee, niet meer, al was ik wel een echte SAV-man. Zo heb ik 20 jaar in het bestuur gezeten en was ik wedstrijdsecretaris. Daarnaast heb ik allerlei handen spandiensten rondom de baan verleend en meegeholpen om de Sprinter (ons maandelijkse clubblad) van kopij te voorzien.

Wie is Piet Plukkel?

Ik woon in Bovenkarspel, ben getrouwd met Ineke en heb twee kinderen, Christa en Frank, die allebei bij SAV op atletiek hebben gezeten. Frank niet zo lang, hij gaf toch de voorkeur aan voetbal, maar Christa is wel lang lid geweest. Ik ben inmiddels

Welke onderdelen beoefende je en wat had je voorkeur?

Ik deed alle onderdelen, ook de tienkamp, maar kwam tijdens de competities toch het meest uit op de horden en het hoogspringen. Ooit heb ik een keer een halve marathon gelopen, maar daar heb ik zoveel spierpijn van gehad dat ik meteen

Sport je nog steeds en zo ja, wat doe je nu? Ik ben begonnen met voetbal, maar dat bleek niet zo mijn sport te zijn. Daarna ben ik bij Hollandia, ik woonde toen in Hoorn, mijn atletiekcarrière begonnen. Na drie jaar ging ik naar een club in Den Haag en na mijn verhuizing naar Bovenkarspel ben ik bij SAV gekomen. Ik ben in 2005 gestopt bij SAV en ging daarna op tennis. Helaas moest ik daar door een hernia mee stoppen. Nu fitness ik drie keer in de week. Daarvan vind ik de cardio onderdelen het leukste, maar ik pak ook de gewichten, omdat het goed is voor mijn lijf. Naarmate je ouder wordt moet je dat toch bijhouden.

Ik herinner me de wedstrijden in Den Haag wel en deze ook. Dit, omdat mijn dochter Christa daar ook de 60m horden liep en het de eerste keer was dat ze mij nipt versloeg in tijd. Christa liep toen 10.78 en ik 10.89, maar dat ik daarmee een clubrecord had veroverd herinner ik mij nu niet meer.

Wat vind je ervan dat Martin je indoor clubrecord verbrak? Dat vind ik geweldig.

Wil je Martin nog wat als tip meegeven? Ga zo door!

Wat waren voor jou leuke momenten bij SAV?

De trainingsweekenden waren altijd een feest. Zo wist Obe (van de Klei) altijd wat leuks te verzinnen zoals Nachtrammen: met een opgerolde krant in een donker bos proberen je mede-atleet te raken met de krant. Of rauwe eieren gooien en de ander moest ze heel opvangen en telkens een stapje meer uit elkaar. Er was een foefje om ze op te vangen zodat ze niet stuk gingen. Verder met z’n allen met de bus naar competities, aanhang en kinderen gingen ook mee. Zo raakten de kinderen ook al vertrouwd met atletiek. En natuurlijk de legendarische schuurfeesten bij Jeroen Deen en de themafeesten in de SAV-kantine. Daar kwam heel Noord-Holland op af.

Piet Plukkel versus Martin Dijkstra

Wie is Martin Dijkstra?

Ik ben 47 jaar, woon in Hem, ben getrouwd met Karin en heb twee kinderen, Otto en Zomer, waarvan Zomer ook bij SAV aan atletiek doet. Ik ben beroepsfotograaf en werk voor reclamebureaus en bladen.

Hoe lang doe je al aan atletiek?

En is dat altijd bij SAV geweest?

Van mijn 10e tot mijn 20e heb ik bij SAV gezeten, maar daar ben ik vanwege mijn studie mee gestopt.

Twee jaar geleden ging mijn dochter Zomer naar atletiek. Ik bracht haar en bleef dan wachten tot ze weer klaar was. Toen besloot ik om na 25 jaar weer bij SAV te gaan sporten. Wel deed ik aan crossfit.

Hoe vaak train je in de week?

Ik probeer 2 à 3 keer per week te trainen, al is dat wel afhankelijk van mijn werk.

Is horden je favoriete onderdeel?

Uiteraard doe ik het hordenlopen graag, maar verspringen of estafettelopen vind ik ook mooie nummers om te doen. De 100m sprint loop ik ook, maar niet als ik bijvoorbeeld in de competitie meer nummers moet doen. Ik krijg op de sprint namelijk nogal eens last van mijn benen en dan komen de andere onderdelen in de knel. Een estafette is altijd op het einde van een competitiewedstrijd, dus dat is geen probleem.

Wist je van het clubrecord af? Nee, daar wist ik niets van. Ik wist dus ook niet dat ik het clubrecord verbroken had.

Heb je nog doelen voor volgend jaar? Meedoen aan het NK Masters indoor op de 60m horden en heel blijven!

Hoe ga je dat aanpakken/ervoor trainen? Zo door blijven trainen en vooral zorgen dat er geen blessures komen.

Heb jij nog herinneringen uit je eerste periode bij SAV?

Ik weet nog dat Obe een gymzaaltje had weten te charteren bij een school in Enkhuizen en daar oefenden we het polsstokhoogspringen. Later deden we dat in de Stebohal. We hadden een sterke herenploeg voor de competitie, maar Obe zei altijd dat plezier voorop stond. Hierdoor ging je met veel plezier naar de training en omdat je vaak ging trainen werd je vanzelf ook beter.

Plezier stond voorop. Hierdoor ging je met veel plezier naar de training en omdat je vaak ging werd je vanzelf ook beter.

PUPILLEN ENTHOUSIAST OVER HUN KAMP

Ook dit jaar was er voor de pupillen, ondanks de coronaperikelen en een flink onderbemande jeugdcommissie, toch weer een pupillenkamp georganiseerd. Leonie Wierenga was het grote brein achter dit geweldige weekend. Zij had voor maar liefst drie dagen spelletjes bedacht, met als klap op de vuur-

pijl een bonte avond, drie spannende nachtspelen en samen slapen in de grote legertenten. Uit betrouwbare bron is vernomen dat de pupillen na afloop super enthousiast waren, maar te moe om uit te leggen waarover. Leonie en de andere vrijwilligers: heel hartelijk bedankt voor dit mooie weekend!

ACHILLESPEESBLESSURES

Achillespeesirritaties zijn berucht, zowel bij de patiënten als bij de behandelaars. Patiënten kunnen veel pijn en belemmeringen ondervinden bij het uitvoeren van werk en sportactiviteiten. Het herstel is lastig en kan lang duren en gaat vaak gepaard met chronische klachten. Er is niet altijd een eenduidig behandelbeleid voor handen over wat nu het meest effectief is. Daarom is het een veelvuldig onderwerp voor wetenschappelijk onderzoek.

Ontstaan en beloop van een achillespeesblessure:

Als reactie op een eenmalige overbelasting of een korte periode van herhaalde overbelasting kan een pijnlijke achillespees ontstaan zonder dat er sprake is van veranderingen binnen de structuur van de achillespees. Dit komt meestal voor bij sporters en jong volwassenen. Met aangepaste belasting is de juiste balans binnen de pees goed te herstellen. Bij onvoldoende rust zal het echter alleen maar slechter worden.

De eerste fase van balansverstoringen binnen de achillespees vindt vaak zonder klachten plaats. Er ontstaan dan al wel weefselveranderingen. Dit zie je niet alleen bij relatieve overbelasting, maar ook bij te kort aan belasting, dus bij mensen die weinig bewegen.

Op het moment dat de pees verder qua structuur achteruit gaat, gaat men pijn voelen bij aanraken, bij belasting, de pees voelt dikker aan en er is sprake van startstijfheid. Daarmee neemt de capaciteit op trekspanning ook af. Het brein, wat de pijn waarneemt, zorgt ervoor dat de kuitspieren zowel kunnen toenemen in spanning als minder actief worden en kan zelfs ook de andere kuit gevoeliger maken. Als het weefsel nog meer achteruit gaat, kan er een gedeeltelijke of gehele scheur in de pees ontstaan.

Persoonlijke factoren die bijdragen aan het ontstaan van achillespeesblessures zijn: verkeerde houding, slechte bewegingstechnieken, roken, overgewicht, verhoogd cholesterol, hogere leeftijd en vrouwelijk geslacht, bepaalde medicijnen.

Factoren die buiten een patiënt een rol spelen: te hoge trainingsbelasting, onvoldoende herstel na training, abrupte wijzigingen in training, eenzijdige ondergrond.

Wat is er daadwerkelijk aan de hand binnen de geblesseerde achillespees?

Op dit moment zijn hier verschillende inzichten over: Bij te kort bewegen of achteruitgang van kwaliteit van weefsel leidt dit tot afbraak van collagene vezels. Door minder rek van die vezels krijgen de cellen minder mechanische prikkels voor het opnieuw aanmaken van die vezels.

Er is meestal geen sprake van een ontstekingsproces omdat men geen cellen vindt die bij een ontstekingsproces wel aanwezig zijn.

Naarmate men ouder wordt, is het vermogen van de stamcellen (soort basiscellen) in de pees minder om zich tot peescel te ontwikkelen om weer collageen aan te maken.

De verdikking van de pees wordt vooral veroorzaakt door het vlies om de pees. Dit vlies is rijk voorzien van zenuwen en veroorzaakt dus de pijn die je voelt bij aanraken. Het dikker zijn heeft een nadelige invloed op het verglijden met de omgeving van de pees.

Men onderscheidt 3 stadia betreft de ernst van de klachten:

Stadium 1: Pijn voor of na de belasting, waarbij je nog wel kan sporten.

Stadium 2: Pijn tijdens en na het sporten, waarbij je nog steeds redelijk kan presteren.

Stadium 3: Pijn tijdens en langer aanhoudend na het sporten, met moeite om te sporten.

Niet alleen het ontstaan, maar ook het niet goed herstellen wordt mede bepaald door eerder genoemde negatieve factoren, zoals overgewicht, verstoorde motoriek, roken, enz.

Twee benen tegelijk op tenen staan

> Met behulp van een echo of MRI kan het weefsel nog specifieker beoordeeld worden, maar de mate van achteruitgang van de kwaliteit van weefsel zegt niet alles over het hebben van klachten. Het kan wel je beleid voor therapie en oefeningen beter afstemmen.

< Belasten als medicijn: De effectiviteit van oefentherapie is zo sterk bewezen, dat men altijd eerst aanraadt 3 maanden te oefenen alvorens men andere vormen van therapie aanraadt.

Het meest gebruikte revalidatieschema is excentrisch (waarbij de pees verlengt bij aanspannen) belasten op 1 been, tweemaal per dag, 3 maal 15 herhalingen, 7 dagen per week, gedurende 12 weken.

Met een gestrekte knie dalen met hiel op geblesseerde been alleen Met gebogen knie dalen met hiel op geblesseerde been alleen

Dit programma heeft een goed resultaat bij 90 % van degenen die in het midden van de achillespees klachten hebben en bij 30% van degenen die het bij de aanhechting op de hiel hebben.

Tijdens het oefenen mag men een pijnscore van 5 ervaren (waarbij 0 geen pijn is en 10 ondragelijke pijn), De volgende ochtend mag men een pijnscore en stijfheid van 5 ervaren, De pijn mag tijdens het oefenen niet erger worden.

Echter, er is nog maar beperkt bewijs dat alleen excentrische trainingsprogramma’s effectief zijn.

Voor de pees maakt het waarschijnlijk niet uit of het ook op een concentrische (waarbij pees verkort bij het aanspannen) of isometrische (waarbij de pees gelijk blijft qua lengte tijdens het aanspannen) manier geoefend wordt.

Een ander effectief concept is Heavy Slow Resistan ce Training (HSR Training). Hierbij wordt zwaarder met kracht getraind, van 15 RM (= repeated maxi mum) in het begin naar 6RM in de twaalfde week. Je doet 3 oefeningen met beide benen, 3 à 4 sets met 2-3 minuten rust tussen de sets en 5 minuten rust tussen iedere oefening. Zowel concentrische als excentrische beweging wordt in 3 seconden uitge voerd. Omdat dit de structuren zwaarder belast, heb je meer hersteltijd nodig en voer je de oefenin gen 3 keer per week uit. Deze vorm is niet geschikt bij een hoge reactiviteit van de blessure. Het traint echter wel beter de belastbaarheid van de pees bij hogere snelheid en hogere mate van belasting.

Gezien het feit dat de achillespeesblessure bij spor ters ontstaat door overbelasting, is loadmanage ment de juiste aanpak. Dat wil zeggen: een (tijdelij ke) afname van piekbelasting, een goed begeleide opbouw van trainingsbelasting en voorkomen van opnieuw geblesseerd raken.

Hierbij zijn voorlichting, ontlasting, opbouw in belas ting en preventie de kernwoorden.

Voor verdere informatie of vragen hierover kun je contact opnemen met Annette Bleeker, 0228­582270.

(Bronvermelding: Bindweefsel in herstel, Physios Special)

Jeroen Deen heft een biertje bij 70-jarig bestaan van SAV

Profiel

Hallo SAV-ers, mijn naam is nog steeds Jeroen Deen, nu alweer 51 jaar jong en zwervende over de wereld sinds 2000. Tot op heden wonende in Alemgena, vlak bij Addis Ababa, Ethiopië, 2 jaar gelukkig getrouwd (eindelijk) met Mihret Sahle en in het kostbare bezit van een zoontje Josiah van bijna 17 maanden.

SAV

Huidig steunend lid (voorheen drinkend lid genoemd) is niet meer mogelijk, dus feitelijk ben ik geen lid meer, maar nog steeds een oranje/wit hart, sinds die eerste keer dat ik als 7-jarige in 1975 met knikkende knietjes me in de Kloet kwam aanmelden bij Klaas Veul.

Kenia

Jeroen Deen, een alom bekende en illustere naam in de historie van SAV. Niet alleen om zijn loopprestaties die bovengemiddeld goed waren, maar ook om zijn vele onovertroffen activiteiten binnen de club. In februari van dit jaar werden hem twee bijna antieke clubrecords ontnomen, waarop hij via Facebook reageerde. Voor ons reden om contact met hem te zoeken en te horen wat hij nu zoal doet en hoe hij zijn tijd bij SAV ervaren heeft.

Voor ik in Kenia ging wonen in 2005, ben ik in 2002 reeds gestopt met trainen, training geven, behandelen (Red: Jeroen is fysiotherapeut) en me bezig houden met organisatorische SAV dingen. Ik ben toen verhuisd naar Alkmaar en startte met veel reizen, om te zien wat de wereld te bieden had. Door Lornah Kiplagat en haar man Pieter Langerhorst ben ik uiteindelijk in 2005 in Kenia terecht gekomen, in principe voor 3 jaar tot de Peking Olympische Spelen, maar het lot besliste dat ik die Spelen vanaf een ziekbed moest bekijken (iets met een beroving in Nairobi en nogal lang in het ziekenhuis). Dus dat werd langer, want ik wou graag met mijn atleten, die ik behandelde in Kenia, bij het einddoel zijn en echt deel uitmaken van de viering. Dat betekende 4 jaar plakken aan de 3 jaar die ik al in Kenia was, waarbij ook Ethiopië en Oeganda als werkplekken werden ontdekt. De Spelen van Londen in 2012 moesten het nu worden en dat werden ze ook: David Rudisha, Ezekiel Kemboi, Mo Farah,

Taoufik Makhloufi, Tirunesh Dibaba, Meseret Defar, allen goud…, inpakken, ciao, terug naar Nederland, missie geslaagd…., toch anders gelopen.

O ja, ook 22 Kenianen opgeleid tot masseur, fitnessinstructeur en zelfs fysiotherapeuten en de doelstelling gehaald om met name de vrouwenmarathon in Kenia en Ethiopië weer op de kaart te zetten/onder de 2.20 te laten lopen.

Ethiopië

Direct na de OS in Londen, op smekend verzoek van de Ethiopische atleten naar Addis Ababa getrokken om daar hetzelfde te doen als in Kenia. Vooral het opleiden van masseurs was een belangrijke taak.

Nu was het de beurt aan de Kenianen om naar Ethiopië te komen voor behandeling zoals de Ethiopiërs daarvoor deden. Een mooi voorbeeld was Wilson Kipsang, die een paar weken samen met een student van mij naar Addis Ababa kwam en later het wereldrecord op de marathon liep in Berlijn (helemaal verbindingen afkappen kan ik niet zo goed).

China

China kwam als een automatisme in 2014, dit om voor de Wereldkampioenschappen in 2015 te Peking een sterk marathonteam te creëren. De trainingen waren in Kenia, Ethiopië en Italië, maar helaas waren de resultaten niet al te goed. Het blijft eilandjeswerk met onze Chinese vrienden, maar een hele ervaring rijker keerde ik terug naar Ethiopië. Daar kwam ik te werken onder een baas, al was het enige goede wat daaruit voortkwam dat ik mijn huidige vrouw ontmoette. Ook nadat ik weer eigen baas werd zijn we samen gebleven.

Huidige werk

Tot op heden werk ik in Addis Ababa, Ethiopië, nog steeds met veel Afrikaanse en buitenlandse atleten,

al begint mijn fysio-praktijk meer en meer vol te lopen met “de gewone man/vrouw”. Vooral de expats vinden hun weg voor een behandeling en training, zeker tijdens de coronatijd, in de periode dat de atleten niet konden of durfden te trainen.

Terug naar Nederland

Om terug naar Nederland te gaan moeten er wel een paar dingen gebeuren: we vinden geen goede scholing voor Josiah of de politieke situatie wordt hier penibel of ik krijg te veel verlangens naar WestFriesland. Mijn Mihret is nu 3x in Nederland geweest en erg verliefd op onze geboortegrond!

Clubrecord met de mooiste herinnering

Dat is toch wel de 3000 steeple chase. Een lange trip naar Unitas (dat is Sittard, voor degenen die dat niet weten), waar ik op het laatste moment op een zaterdagavond een internationale wedstrijd mocht lopen (Red: Jeroen zette daar in 1991 een bijzonder fraaie tijd van 9.06.18 op de klokken). De volgende dag gewoon de Hemmeromloop, strijden met John Boogaard, Benjamin Romkens en Gerard Nijboer, die wel allemaal verloren van een Friese atleet, waar ik even de naam niet meer van weet (John weet dat wel). >

2 Clubrecords kwijt in 1 weekend

Noah en Edwin zijn zonen van vaders die Ton heten, hele goede hardloopvrienden en serieuze atleten zoals hun vaders. Natuurlijk voel je wel iets van jammer..., maar ook trots dat er opvolging is! Zo goed was ik nu ook weer niet, zeker als ik naar mijn huidige cliënten kijk.... Maar mijn advies aan Noah en Edwin is een Keniaans gezegde: “Probeer tot de sterren te reiken, mocht je onverhoopt toch op de maan landen, heb je toch iets groots bereikt!”

Loop ik nog?

Ik probeer zo nu en dan nog wat mee te trainen met de atleten hier in Ethiopië, maar sinds wat er in 2008 gebeurd is, is mijn balans en evenwicht niet meer zo goed. Daar zie je niets van, maar ik neig naar rechts, niet handig op een atletiekbaan. Ik kan geen horden meer springen (of eigenlijk lopen), dus zeker geen steeple meer. Mountainbiken doe ik nog wel, maar niet genoeg. Mijn hobby’s zijn mijn werk, maar sinds ik vader ben geworden besteed ik meer en meer tijd met mijn familie. Ik heb de coronatijd dan ook niet als onprettig ervaren, wie kan 2 maanden dag en nacht bij zijn opgroeiende zoon zijn als vader…

Ik wens alle SAV-ers komend jaar een geweldig 70-jarig bestaan van onze club! In roerige en onzekere tijden is het goed stil te staan bij de basis van het leven. Voor mij was SAV dit zeker, ik zal op afstand een biertje heffen op jullie aller gezondheid!

Terugblik op mijn SAV tijd

Al die jaren SAV, spelen om te leren, serieus trainen op jonge leeftijd, omgaan met successen en diepe teleurstellingen, diepe vriendschappen M/V, leren in een groep, trainer worden op 16-jarig leeftijd, SAV-feesten, eerste survivals, altijd met enthousiasme naar de training, nooit verzaken kopwerk te doen, smerige kleren van de sintels, geweldige douches, clubhuis bouwen, krachthok bouwen, je clubgevoel dat niet te beschrijven is….(met name trots), een deel van mijn leven dat ik koester en als een basis hou bij alles wat ik doe!

houdt u mobiel!

Auto-totaal is een full service autobedrijf waar mobiliteit centraal staat. Dagelijks staat ons team van specialisten voor u klaar om u van dienst te zijn bij reparatie, onderhoud, verkoop, lease of verhuur van nieuwe of gebruikte (bedrijfs)auto’s, zodat u snel en veilig weer op weg kunt.

info@auto-totaal.nl

MARCEL ROB

BJORN PAREE

Natuurlijk voel je wel iets van jammer..., maar ook trots dat er opvolging is!

VOOR EEN UITGEBREIDE EN PROFESSIONELE LOOPANALYSE

Geslaagd!

Net voor de corona zijn intrede deed, hebben de jonge atletes Anne Vilain, Luca Klumpenhouwer en Sabina Dodeman met succes de Atletiekunie-opleiding tot assistent baantrainer (ABAT2) doorlopen. In verschillende workshops werd hen de basis van atletiekdidactiek bijgebracht: denk hierbij aan verschillende speelse werkvormen werpen, springen en rennen maar ook een stukje algemene theorie over hoe kinderen leren en wat de beweeg- en leerbehoeften zijn van onze atletiekpupillen in verschillende leeftijdsfasen. Op dit moment maken

zij succesvol deel uit van ons enthousiaste trainingskorps.

De jurycursus van het voorjaar moest naar het najaar verschoven worden. Jan Ettes en Rien Broersen verzorgden deze cursus van vier avonden, die door Gerrit Besseling, Theo van Zaanen, Koos Kreuk, Sabine Dodeman, Gerhard Mulder, Mirjam Mulder, Elfried Onos, Tineke Onos en Peter Keeman succesvol werd afgerond. Inmiddels hebben zij allen al één of meerdere wedstrijden gejureerd.

Onze vereniging is altijd op zoek naar vrijwilligers, zowel op als naast de baan. Als je net als de genoemde personen een rol wilt spelen in ons verenigingsleven, bied dan je diensten aan!

HOORN-PURMEREND

RUNNERSWORLD HOORN: GROTE NOORD 8A 1621KJ HOORN RUNNERSWORLD PURMEREND: PLANTSOENSTRAAT 3-7, 1441 CW PURMEREND

WINNAAR ONDERNEMERSPRIJS NOORD-HOLLAND 2019

Hoe werd er getraind tijdens de lockdown?

Wat hebben de atleten gedaan tijdens de “lockdown”? Hoe zijn ze in vorm gebleven toen er bij SAV vanaf 13 maart niet meer getraind mocht worden in verband met het coronavirus COVID-19?

Dat dat voor de hardlopers onder ons wat makkelijker was, hoewel absoluut niet gezellig, dan voor de technische mensen mag duidelijk zijn. Zo zijn onze toppers Nadine Visser en Lieke Klaver voordat ze weer op Papendal mochten trainen vooral actief geweest in de parken en het bos. Ook liet Nadine regelmatig via videootjes zien hoe ze met allerlei oefeningen in en om huis bezig was.

Van een aantal leden ontvingen we een leuke bijdrage. Zo hebben Vasco Mosselman en Robine Hooiveld zich uitgeleefd op zowel de fiets als hardlopend en zijn ze nu matties voor life. Dit was hun verhaal:

Het begon allemaal toen Vasco zijn ananas in blik haalde bij Deen, wij kwamen elkaar tegen en bedachten toen dat wij in de corona-periode meer wilden gaan trainen. Twee dagen later gingen wij gelijk trainen bij de BP fietsbrug. Later vroegen wij ook een schema aan John, waarin hij ook aangaf dat het goed was om op de BP brug (killing bridge) te trainen. Ook raadde hij ons aan om duurloopjes te doen en om te gaan fietsen. Alleen deden wij dit iets te extreem. Hij gaf ons wel aan hoe lang wij moesten fietsen of hardlopen, maar wij wilden langer. Op 25 maart gingen wij al naar Lelystad, wat voor ons best ver was. Toen we klaar waren, maakten we gelijk weer plannen voor een volgend doel, namelijk MARKEN (111,45 km). Wij kregen hierop wel een advies van John dat wij dit niet nogmaals mochten doen. Ook gingen wij 17 km hardlopen. Verder hielden wij ons wel aan het schema. Elke week op vrijdag had één van ons wel een dipje, dus zo werd het automatisch vrijdag dipdag. Ook zijn onze tijden op de fietsbrug veel beter geworden. Als Vasco zijn hond uit moest laten maar wilde trainen, ging Cooper (Vasco’s daggoe) mee rennen. Na 1 duurloopje had hij ook spierpijn. Het is leuk om te zien hoe onze conditie en doorzettingsvermogen is gegroeid in de corona-periode. We hadden namelijk

nooit verwacht dat we het 12 weken zouden volhouden en we gaan nog steeds. Door corona zijn we matties voor life.

Ook de pupillen hebben niet stil gezeten. Zo hebben Suzan en Walter Evenhuis vast en zeker wat minder fanatiek dan op een trainingsavond op en rond de baan, maar wel geregeld met elkaar gesport. Er werd bijna wekelijks gemountainbiket in het rustige Dijkgatbos of Streekbos, veel gewandeld of hardgelopen in het park van Grootebroek en Bovenkarspel en werd er bijna elke dag wel

een sportieve uitdaging uitgevoerd die door Team Sportservice West-Friesland via school werd gedeeld. Ook zijn ze blijven zwemmen in het Markermeer (maar dan wel met wetsuits aan, want het was nog fris). Zo zijn ze weinig conditie kwijt geraakt! En af en toe, wanneer er echt genoeg getraind was, ploften ze even neer.

> De drie broertjes Onos zijn vooral veel in de Hoornse parken bezig geweest, waarbij de speeltuintjes met hun toestellen en greppeltjes om overheen te springen hun favoriet waren. Met een balletje gooien en hardlopen met papa of achter mama op haar skates lukte natuurlijk overal. Zij sloten in juni dan ook af met een virtual solo run van Running Apart Together, die zij liepen op het fietspad achter Hoorn80. Brettley en Elroy liepen daar een 2km terwijl Brenden 1km aflegde. Ze kregen een mooi startnummer met hun naam erop en na afloop was er een gouden medaille met een 1 erop.

Deze virtuele lopen, waarbij het de regel was om solo te lopen, waren ook populair bij de senioren en zo liepen Edwin Sjerps (Msen), Ton Bosgoed (M50)

en Mirjam de Boer (V55) op 16 mei in hun eigen omgeving een 10km waarbij ze tijden van respectievelijk 31.28, 36.37 en 42.01 lieten noteren.

Kevin Hanff (M35) kreeg tijdens een Running Apart Together loop, waarbij er geld ingezameld werd voor het Longfonds, op 13 en 14 juni in Michel Butter en Edwin de Vries wel een tweetal heel bijzondere hazen. Stiekem hoopte hij met hun hulp zijn pr op de 10km te verbeteren, maar dat lukte helaas niet. Al was het natuurlijk wel een super ervaring om met deze jongens op pad te zijn.

Op 27 juni stond de Corona 3km solo run op het programma, waarbij Ton Bosgoed diverse andere SAV’ers wist te enthousiasmeren. Zo werden er

twee teams van 6 leden gevormd, werd er een parcours gevonden in Enkhuizen, waarna er in een tijdritvorm gelopen werd. Stefan Horn, Kevin Hanff, Gerwin Struijs, Frank van Lieshout (gastloper), Ian Smac Gregor en Ton Bosgoed vormden het eerste team dat uiteindelijk landelijk op de 18e plaats wist te eindigen. Mirjam de Boer, Jack Gorter, Paulien Zwart, Martine Ligthart, Gertjan Klumpenhouwer en Thijs Vlam vormden het tweede team, dat eveneens prima presteerde.

Stukje bij beetje werden uiteindelijk de “echte” trainingen weer hervat en kwamen er na 1 juli ook weer wedstrijden op de baan. Voor de weglopers bleef 2020 helaas een rustig jaar.

© STEPANIE HORN

Toen de loopgroep van Marco Jong uit zijn voegen barstte, informeerde hij bij de multi sportieve Linda van der Stal of ze het geen uitdaging vond om bij SAV als looptrainer aan de gang te gaan. Daar moest ze wel even over nadenken, maar na een ‘incognito’ bezoek, wat niet zo incognito bleek te zijn als ze hoopte, hapte ze gelukkig voor SAV toch toe. Maar wie is nu Linda van Stal en wat zijn haar doelen bij SAV?

Vertel eens wat over jezelf? Hallo, Ik ben Linda van der Stal-Kee. Ik voel mij al geruime tijd 29 ;-) en ben ruim 15 jaar getrouwd met Eelco. Samen hebben we 3 kinderen, Evy, Iris en Tibbe, en wonen op een leuk stekkie in Wervershoof. Ik werk al bijna 20 jaar als bloemist (mede door SAV-er Jan Kreuk, die mij de eerste lessen bloemschikken gaf op de tuinbouwschool in Grootebroek). Het geeft mij veel voldoening als mensen met iets moois voor zichzelf of een ander de deur uit gaan. Bloemen zijn emotie.

Hoe ben je als trainer bij SAV terecht gekomen?

Ik loop zelf al jaren hard en toen in 2018 de provincie een oproep deed voor een idee hoe de nieuwe N307 te openen, kon dat in mijn optiek alleen maar hardlopend, een event ‘once in a lifetime’.

Van Der Stal vindt plezier en blessurevrij lopen belangrijk

Dus zat ik daar op een avond met onder andere Wouter Meijerink en nog een paar die hetzelfde idee hadden. Uiteindelijk heb ik (namens Loopgroep Medemblik) samen met Wouter en Dick Duijn (en natuurlijk alle vrijwilligers) een geweldig event neergezet.

Niet veel later ben ik in Amsterdam een opleiding tot hardlooptrainer gaan volgen, waar er 2 van Hollandia Hoorn bij zaten en de SAV-ers John Boogaard en Marco Jong. We hebben behoorlijk intensieve maanden gehad en waren toch wel een behoorlijk hechte groep.

Ik gaf al een geruime tijd training bij de Loopgroep Medemblik, toen Marco liet vallen dat er toch wel behoefte was aan een extra trainer op de dinsdagavond. Of ik er geen zin in had. Daar heb ik een poosje over na moeten denken. Ik ben nog een keer ‘incognito’ op dinsdagavond bij de groep wezen kijken…. En viel meteen door de mand want er liepen behoorlijk wat bekenden die meteen riepen: “hee Linda, wat leuk, word jij onze nieuwe trainer?”

Ik kon er niet meer onder uit, heb dus ja gezegd en ben 2 weken voor de COVID-19 lockdown gestart. Goed begin….

Wat is je doel bij SAV?

Mijn doel is om hardlopen leuk te houden voor iedereen, ongeacht welk niveau, snelheid of ervaring. Blessurevrij, ontspannen en met plezier hardlopen.

Wat vind je belangrijk bij het trainen van recreatieve hardlopers?

Op 1 staat PLEZIER!

Het belangrijkste onderdeel is de loopscholing en techniek. En dat hardlopen kan als je wil, altijd en overal. Je komt naar een club of vereniging om iets te leren, daar ben ik dan voor. Leuke afwisselende intervallen, uitdagingen in ondergrond en estafettes zijn er natuurlijk ook om het afwisselend te houden.

Heb je hierbij nog voorkeur voor een bepaalde trainingsvorm en zo ja welke en waarom?

Ik heb zelf geen voorkeur. Techniek en variatie IS belangrijk. Plezier en blessurevrij lopen VIND IK belangrijk.

Ben je zelf nog lid van een club en zo ja welke?

Ik ben lid van de loopgroep in Medemblik en train zelf omdat ik veel als trainer voor de groepen sta.

Is atletiek de enige sport waarin je actief bent of zijn er nog andere sporten?

Naast hardlopen, ga ik 2 x in de week fitnessen (core stability, kracht en cardio). Daarnaast doe ik 1x in de week een circuittraining UX-cross en ook 1 x in de week body balance (combinatie van yoga, tai chi en pilates.)

Ook pak ik regelmatig de racefiets en in de winter de mountainbike. Verder vind ik het heerlijk om te wandelen en te genieten van alle natuur.

Heb je zelf aan atletiek gedaan en zo ja, wat was je favoriete nummer? Nooit aan atletiek gedaan, ik ben naast het hardlopen dan ook niet erg thuis in alle onderdelen.

Wat zou je de atleten van SAV mee willen geven?

Hardloper, kijk om je heen, geniet, het is jouw hobby. Loop, lach, kijk en bewonder!

Op zoek naar zaterdag en/of vakantiewerk? Stuur een mail naar: info@florex.nl

Ook een ontwerp voor úw evenement? |

Uw complete huisstijl eens op zijn kop? | bel voor een afspraak | telefoon 06 22 87 87 82 | marjo de jong Ook een ontwerp voor úw evenement? |

Uw complete huisstijl eens op zijn kop? | bel voor een afspraak | telefoon 06 22 87 87 82 | marjo de jong

Linda

Bestuur en commissies

Hoofdbestuur Voorzitter Penningmeester Secretaris Onderhoud baan Algemeen lid Algemeen lid

Ledenadministratie Administrateur

Wedstrijden thuis Voorzitter

Wedstrijden uit Pupillen en jun-CD

Commissies

Accommodatie/materiaal Activiteitencommissie Glossycommissie Jeugdcommissie Jurycommissie Kantinecommissie Loopevenementen Medische commissie Schoonmaakcommissie Sponsorcommissie Technische commissie Vertrouwenscontactpersoon Wedstrijdorganisatiecommissie

Algemeen

Inlichtingen Lief en leed Webmaster

Naam Ruud Wierenga Koen Selie Mirjam de Boer Willem Dudink Vacant Vacant Tom Beertsen

E­mail voorzitter@savatletiek.nl penningmeester@savatletiek.nl secretaris@savatletiek.nl

Fons Mok Monique van der Deure

Tames van Zwol Kjell Heinsius Margreet Broersen Jennefer de Haas-Baars Jeroen Dodeman Esther Dodeman Wouter Meijerink Vacant Margreet Broersen Vacant Gerwin Struijs Anita Baas Fons Mok

Margreet Broersen Margreet Broersen Marica Onos

ledenadministratie@savatletiek.nl woc@savatletiek.nl inschrijvenpupillen@savatletiek.nl activiteitencommissie@savatletiek.nl contact@savatletiek.nl jeugdcommissie@savatletiek.nl savjury@outlook.com kantine@savatletiek.nl wmeijerink@hotmail.com tc@savatletiek.nl vcp@savatletiek.nl woc@savatletiek.nl contact@savatletiek.nl contact@savatletiek.nl webmaster@savatletiek.nl

GEZOCHT: VRIJWILLIGERS!!!!

We komen bij SAV momenteel niet 1, niet 2, niet 3, maar vele vrijwilligers tekort.

We zullen dit als vereniging samen moeten oplossen en daarom doen we via deze oproep een dringend beroep op iedereen die graag wat wil betekenen voor onze vereniging!

Waar zijn we concreet naar op zoek: Trainers en hulptrainers (ter ondersteuning) Bestuursleden 2 Leden voor de technische commissie Iemand die de medische commissie vorm wil geven en 1 of 2 leden Wedstrijdorganisatie minimaal 2 leden Wegcommissie minimaal 2 leden Jeugdcommissie ook minimaal 2 leden Sponsorcommissie Schoonmakers voor kleedkamers Mail naar: penningmeester@savatletiek.nl