De Stelling: Drugshond Kelly

Drugshond Kelly

De Amsterdamse politie zet regelmatig speurhond Kelly in voor drugscontroles op middelbare scholen. De Mechelse herder snuffelt zo’n veertig keer per jaar door de klas op zoek naar wiet, cocaïne of andere drugs. Politie en schooldirecteuren hebben afspraken gemaakt om scholen veiliger te maken. Tot die afspraken horen ook onaangekondigde politiecontroles van kluisjes van de kinderen.

In een klas ruikt Kelly gemiddeld bij één à twee leerlingen onraad. Dat heeft in de afgelopen vier jaar geresulteerd in vijf à tien arrestaties, meestal voor wietbezit.

Wat denk jij, zal Kelly het drugsgebruik onder scholieren terugdringen? Zullen de leerprestaties omhoog gaan nu de politie zich ermee bemoeit?

Tijd voor de stelling:

Drugshond Kelly redt het Nederlandse onderwijs.

Andrea, communicatieadviseur:

Wel ruiken, niet roken. Wat een hondenbaan!

Tien Königs, advertentieverkoopster: Nog even afgezien van het lage percentage kinderen die ze met drugs aan zullen treffen, lijkt het me een nogal traumatische en vernederende ervaring voor alle kinderen. Een jongere laat zich niet leiden door schrikbewind, maar maakt keuzes op basis van gezond verstand, en

daar zijn de ouders en de school voor. Een goede ouder laat ook niet door een hond aan zijn kind snuffelen, wij letten op het gedrag van ons kind en als we al snuffelen dan doen wij dat zo onopgemerkt mogelijk zelf wel. Op zoek naar sigarettenrook, alcohol of drugs, en dan zijn wij daar ook niet echt trots op. allemaal hoezeer de school niets anders is dan een daggevangenis voor jongeren.

Wanneer jongeren drugs gebruiken doen ze dat om te voorzien in een behoefte. Is wellicht de schooldag te saai of bedreigend om ongedrogeerd te doorstaan? Of sluiten de lessen niet aan bij de interesse en talenten van de leerling? Of zou hij beter op zijn plaats zijn op de arbeidsmarkt dan in de klas? Dat gaat die hond niet oplossen.

August de Loor, drugsdeskundige:

In plaats van een bezinning op wat er werkelijk aan de hand is, pleit de politie er voor om alle scholen te besnuffelen en worden de lockers gecontroleerd. Deze controlemaatregelen werken louter averechts. Ze zorgen voor stigmatisering en uitsluiting van gesnapte leerlingen. Het polariseert

het onderwerp zodat er geen open discussie meer mogelijk is tussen school, ouders en jongeren over druggebruik en hoe dat de schoolprestaties kan beïnvloeden.

Er ontstaat rond druggebruik een zweem van spanning en avontuur die bij puberende jongeren in hun afzetgedrag eerder nieuwsgierigheid opwekt. Mijn advies is dan ook om met deze aanpak te stoppen en overleg te starten hoe het anders, beter moet om jongeren voor te lichten over het gebruik van drugs.

Peter Cohen, orakel:

Drugshonden en drugstesten zijn al ruim dertig jaar in de Verenigde Staten in zwang. Het cannabisgebruik onder 15- en 16-jarigen ligt er rond de 15%, even hoog als in Nederland.

Gegeven het nimmer bewezen effect, de uiterst geringe trefkans en gegeven het diepe wantrouwen dat ze onze jeugd mededelen, zijn de drugshonden een symbool van ernstige politieke verloedering. Politieke partijen die zich hier tegen verzetten hebben dat begrepen. Zijn die er?

Gust de Wit, verslavingstherapeut, De Wit Consultancy:

De jacht op de softdrugsgebruiker is de nitief geopend en neemt vormen van een heksenjacht aan. Het is schieten op alles wat beweegt, met maar een ding als doel: criminalisering en stigmatisering van drugsgebruik.

Ik ben van mening dat het beter is om leerlingen af te rekenen op hun gedrag. Gelukkig zijn er nog scholen die er ook zo over denken en niet meedoen aan dit agressieve beleid. Als het gaat om veiligheid kun je de hond beter inzetten om in Afghanistan te speuren naar bermbommen in plaats van naar wiet bij scholieren.

Drugshond Kelly redt het Nederlandse onderwijs.

Mira de Vries, activiste:

De volgende stap is urinecontrole zoals op sommige scholen in de VS. Dit illustreert