Tijdens mijn reizen heb ik het ontelbare keren gehoord. ‘Oh, jij komt uit Nederland. Fantastisch dat cannabis bij jullie legaal is.’ Na de 123e keer ben ik gestopt om uit te leggen dat wiet en hasj bij ons alleen maar gedoogd wordt. Zucht, voordat je dat allemaal in een andere taal hebt uitgelegd.
Je kunt veel met cannabis. Je kunt er een jointje van draaien, je kunt er koekjes mee bakken, je kunt er olie van maken, enzovoort. En je kunt het dus ook verbieden, gedogen, decriminaliseren of legaliseren. Allerlei landen kiezen hun eigen aanpak. In de meeste landen is het nog verboden, soms zelfs met absurde wetgeving inclusief de doodstraf. Nederland is uniek in de wereld door ons rare gedoogbeleid. Decriminaliseren is een andere vorm; als je gepakt wordt met een kleine hoeveelheid softdrugs gebeurt er verder weinig. Portugal en een flink aantal andere landen doen dat bijvoorbeeld al. De ultieme stap is echter legalisering. En slechts twee landen zijn tot die definitieve stap overgegaan. Uruguay alweer tien jaar geleden in 2013 en Canada vijf jaar geleden in 2018. Welk land wordt nummer drie en gaat de bronzen medaille pakken? In dit nummer zet Derrick Bergman de kanshebbers op een rijtje.
Verder aandacht voor ondermijning. De media kunnen er niet genoeg van krijgen: Nederland is een narco-staat. Een onderzoek van het WODC zet daar vraagtekens
bij. Michiel Panhuysen sprak met een van de opstellers van het lijvige rapport ‘Koers Bepalen’ en constateert dat ondermijning slechts een buzzword is en dat het veelvuldige gebruik van de term meer kwaad dan goed doet. Natuurlijk blijven we de perikelen rond het wietexperiment volgen. De exploitant van coffeeshop ’t Experimentje wordt er wel eens moedeloos van: ‘Het draagvlak voor het experiment dreigt langzaam af te brokkelen. Ik zie dit ook terug bij collega’s en mijzelf. Alhoewel het experiment veel onzekerheid met zich meebrengt en een flinke inbreuk op onze bedrijfsvoering is, toonden wij ons steeds enthousiast en hebben wij actief meegedacht. Maar inmiddels begint het geloof dat het er ooit nog van zal komen langzaam weg te ebben.’
Verder enige ‘duiding’ (buzzword!) over de cannabissituatie in Thailand, nieuws over CBD en de aankondiging van het PCN dat men werkt aan een Landelijk Keurmerk Coffeeshops. Dit en nog veel meer in het eerste nummer van 2023 we wensen jullie veel leesplezier!
Rob Tuinstra
De Nederlandse overheid voert een liberaal beleid t.a.v. cannabis. Het gebruik van cannabis wordt in de Nederlandse Opiumwet niet strafbaar gesteld. Vele gemeenten gedogen coffeeshops van waaruit hasj en wiet worden verhandeld. Met het gedogen van deze coffeeshops heeft de overheid een goede scheiding van de drugsmarkten weten te bereiken. Zo’n één miljoen blowers weten de weg naar de coffeeshop te vinden of voorzien d.m.v. kleinschalige hennepteelt in hun eigen gebruik. De cannabisconsument is de samenleving op geen enkele wijze tot last. Hij wordt in ons land dan ook terecht niet als een crimineel behandeld. Sommige politici en vertegenwoordigers van het openbaar bestuur zijn groot voorstander van het legaliseren van cannabis. Aan legalisatie gaat gewoonlijk een lange periode van normalisatie vooraf. De uitgever hoopt middels het blad ‘Highlife’ het publiek te informeren en hiermee een positieve bijdrage te leveren aan de normalisatie van cannabis. In zijn blad geeft hij zowel voorals tegenstanders van cannabis de ruimte hun mening te ventileren. Dit betekent niet dat de uitgever het met de inhoud van alle artikelen of advertenties eens is. De uitgever distantieert zich uitdrukkelijk van gepubliceerde uitlatingen of afbeeldingen die de indruk wekken dat er reclame wordt gemaakt voor het gebruik of productie van cannabis.
Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook vermenigvuldigd of overgenomen worden zonder voorafgaande toestemming van de uitgever en de andere auteursrechthebbenden.
De uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor de inhoud en/of de doelstelling van de advertenties.
De redactie neemt geen enkele verantwoording voor ongevraagde inzendingen.
De uitgever heeft getracht alle rechthebbenden op copyright van foto-en/of beeldmateriaal te bereiken. Zij die desondanks menen aanspraak te kunnen maken op deze rechten, kunnen zich tot de uitgever wenden.
FEBRUARI / MAART 2023
De Duitse psychiatrie en neurologie arts Kirsten Müller-Vahl stelt dat het drugsbeleid mislukt is. Het is niet gelukt om jongeren weg te houden van drugs en de consumptie van drugs te verminderen. Ook hebben mensen die drugs willen gebruiken in het huidige drugsklimaat geen garantie dat deze zuiver zijn. Zij meent dat deze doelen wel te bereiken zijn met de huidige plannen van de Duitse regering om cannabis te legaliseren. Daarom staat zij volledig achter de legalisering van cannabis.
Als de Duitse overheid werkelijk zo begaan zou zijn met de gezondheid van haar burgers, dan zou ze volgens de Duitse professor eerder alcohol dan cannabis moeten verbieden. Maar dat ziet ze niet gebeuren. Een Duitsland zonder bier is voor de meeste Duitsers ondenkbaar. Met een verbod kun je burgers niet beschermen. Beschermen kun je volgens haar beter doen door burgers te informeren, onderwijzen en het aanbieden van laagdrempelige hulp.
Lettend op de ontwikkelingen in andere landen gaat Müller-Vahl ervan uit dat legalisering niet tot een enorme toename van gebruik leidt als dit op een juiste manier wordt ingevoerd en gecontroleerd. Ook gaat
ze ervanuit dat het illegale aanbod langzaam maar zeker zal afnemen. De plannen voor legalisering van cannabis hebben in Duitsland een breed debat aangewakkerd over de voor- en nadelen van legalisering. Ons buurland gaat wat dat betreft heel anders te werk. Het is boeiend om dit proces te volgen. In Nederland heeft die discussie eigenlijk nooit op die manier plaatsgevonden. We zitten al tientallen jaren vastgeklemd in een politiek steekspel waarin voor- en tegenstanders elkaar bestoken met argumenten die doorgaans weinig vernieuwend zijn. Deskundigen en andere betrokkenen die de discussies volgen hebben zich er inmiddels bij neergelegd dat het niveau van de politieke drugsdebatten ronduit bedroevend is.
Kijkend naar de Duitse aanpak realiseer ik me ineens ook waarom we in Nederland geen steek verder komen. Nederlandse politici zijn continu bezig met het streven naar een politiek compromis. Dat hoeft niet de beste oplossing te zijn. Het wietexperiment is een goed voorbeeld van zo’n politiek compromis waarbij angst en controle de boventoon voeren. We gaan vier jaar lang onderzoeken of het mogelijk is om cannabis binnen een gesloten systeem aan de man te brengen. Als je er goed over nadenkt is het best wel vreemd. Waarom zou dat niet kunnen? Het wietexperiment getuigt van weinig vertrouwen in de samenleving en normale marktwerking. Wat er eigenlijk speelt is dat politici een enorme draai moeten maken om na al die jaren van verbod ineens tegen de burgers te zeggen dat dit niet nodig was. In die zin doen de Duitsers dat veel slimmer. Door burgers te betrekken bij het proces om over te gaan tot legalisering van cannabis kun je de samenleving er ook beter op voorbereiden. Je neemt de mensen als het ware mee in die beslissing.
Het interessante is dat zo’n aanpak er wellicht ook voor kan zorgen dat je samen met burgers opnieuw kunt kijken naar andere – legale – gewoonten die slecht voor de gezondheid zijn. Simpelweg verbieden is in de meeste gevallen niet de oplossing. Geef burgers de vrijheid om op basis van kennis zelf een keuze te maken. En vertrouw erop dat dit goed komt. In de woorden van Müller-Vahl: ‘Lieber mal einen Joint als regelmäßig Bier.’
Wat 420 betekent weten we inmiddels wel. Het tijdstip waarop een aantal scholieren ooit afsprak om te blowen is internationaal gegroeid tot een symbool van cannabis-vriendelijkheid. Zo zagen we in Maleisië een 420-restaurant. Maar wat is 710? Dat kwamen we namelijk tegen op de website Bud and Breakfast: ‘We are 420 and 710 friendly.’ De oplossing is eigenlijk simpel. Zet 710 op zijn kop en wat lees je dan: OIL. Kortom, 710 is niets anders dan dab-friendly of hoe je de concentraten maar wil noemen.
Door je autoraampje je bestelling doorgeven? Geen Black Angus hamburger, maar Gorilla Glue cannabis? Utrecht wil het mogelijk maken. De gemeente meldde dat de Griffioenlaan (tegenover P+R Westraven) aangewezen is als locatie voor een drive-through coffeeshop. Deze plek ligt aan de zuidkant van de stad bij diverse uitvalswegen en er zijn geen woningen in de directe omgeving. Utrecht is maar karig bedeeld met coffeeshops. De vierde stad van Nederland telt slechts 11 coffeeshops, terwijl er volgens de gemeente ruimte is voor 17 shops. De ondernemer die de coffeeshop wil starten is al door het gevreesde Bibob-onderzoek gekomen en er is zelfs al een huurovereenkomst (10 jaar) gesloten. Ook in Doetinchem komt een extra coffeeshop. Ooit waren daar drie, nu is er nog slechts eentje over. Burgemeester Mark Boumans geeft toe dat dit te weinig is: ‘De straathandel neemt toe.’
Bedrocan, dat bijna twintig jaar medicinale cannabis levert aan de Nederlandse overheid, gaat uitbreiden naar Denemarken. In het kustplaatsje Køge, 30 kilometer ten zuiden van de hoofdstad Kopenhagen, bouwt de Nederlandse producent een nieuwe GMP faciliteit waar cannabis van farmaceutische kwaliteit wordt gekweekt en verpakt. De belangrijkste reden voor deze stap is volgens het bedrijf ‘om beter te kunnen voldoen aan de groeiende internationale vraag naar de medicinale cannabisproducten van Bedrocan. Onder de huidige Nederlandse wet- en regelgeving zijn deze producten nu alleen verkrijgbaar via het Bureau voor Medicinale Cannabis (BMC). Bedrocan wil via deze nieuwe vestiging beter kunnen voldoen aan de beschikbaarheid van haar producten voor kwetsbare patiënten wereldwijd. In Denemarken kan Bedrocan rechtstreeks zakendoen met andere commerciële entiteiten.’ De nieuwe productiefaciliteit zal voldoen aan de relevante wettelijke vereisten (GACP en GMP) met als doel voornamelijk
Europese markten te bevoorraden. Bedrocan
Danmark neemt ongeveer veertig medewerkers in dienst en is in het derde kwartaal van 2023 operationeel.
Beeld uit de Bedrocan-aflvering van de Discovery+ serie How Do They Do It?
Drive Through in ColoradoHet ziet er niet goed uit voor de Maleisische zanger Muhammed Yasin Sulaiman. In maart 2022 werden bij hem thuis 193.7 gram cannabis en 17 wietplanten gevonden. Dat kan onder de stokoude absurd strenge Maleisische drugswetten een levenslange gevangenisstraf opleveren. Een minimale straf zou hem nog steeds vijf jaar cel met 10 stikslagen opleveren. De 47-jaruge zanger is populair in de regio, vooral door zijn nummer ‘Mimpi Laila’. Na zijn arrestatie vertelde hij: ‘Ik hoop dat het gebruik van medicinale cannabis snel geregeld gaat worden in Maleisië.’ Zijn advocaat zei dat zijn cliënt gezondheidsproblemen heeft: ‘Hij is pas in het ziekenhuis behandeld, het gaat niet goed met hem. Zijn gezin is uit elkaar gevallen, zijn vrouw is gescheiden en heeft de voogdij over de kinderen. Yasin Sulaiman heeft een bipolaire stoornis en psychische klachten.’ Het proces dat op veel publieke belangstelling kan rekenen zal in maart beginnen. Elders in dit nummer meer informatie over Maleisië.
Ze hadden speciaal tijdens hun vakantie doorgewerkt, de senatoren van de United States Virgin Islands in de Caraïben. Maar het resultaat was ernaar, want zij stemden op 30 december 2022 met een meerderheid van 11 tegen 1 voor de legalisering van recreatieve cannabis. Daarmee kunnen we opnieuw 346 vierkante kilometer van de aarde tot bevrijd gebied benoemen. De lokale gouverneur Albert Bryan is altijd al een voorstander van legale wiet geweest, dus niets kan nog roet in het eten gooien. Ook vonnissen voor cannabis-gerelateerde wetsovertredingen zijn hiermee ingetrokken. De volgende stap is het vastleggen van de specifieke regels waarin de legalisering plaatsvindt, maar volgens de senatoren kunnen zowel de ruim 100.000 inwoners als de miljoenen bezoekers van de US
Ooit was MTV een toonaangevende muziekzender met populaire shows als MTV Cribs. Celebraties bleken vanaf 2000 maar al te graag bereid om een camerateam door hun riante villa’s te leiden, zodat de tv-kijker zich kon vergapen aan extravagante Romeinse badkamers met vergulde kranen, privé-zwembaden en inloopkasten zo groot als een Hollandse doorzonwoning. Maar op een gegeven moment was de kijker het zat en het blik met celebraties leeg, dus kwam er een eind aan MTV Cribs. Nu is de feniks uit de as herrezen en we gaan anno 2023 gewoon verder met waar we mee bezig waren. Er is wel een grote verandering. Showde men vroeger graag goedgevulde drankkasten in volledig ingerichte clubs of kroegen in een zijvleugel of kelder van het miljoenenoptrekje, nu zijn de sterren met hun tijd meegegaan. Neem Bella Thorne die met trots haar dab-bar laat zien. Thorne, enthousiast: ‘Iemand een dabje? Ik wel!’ Thorne woont in Californië, en dabben is daar geen enkel probleem! Thorne kan zelfs dabconcentraten voor niks krijgen, want in 2019 startte ze haar eigen wietbedrijf Forbidden Flowers. En ze heeft er nooit een geheim van gemaakt dat ze al in haar tienerjaren met cannabis startte.
Virgin Islands erop rekenen dat dit zo snel mogelijk gaat gebeuren.
Ieder land regelt zelf de productie van medicinale cannabis. In Italië hebben ze ervoor gekozen om dit door het leger te laten doen. Geen gedoe met beveiliging en zo. Helaas lukt het de militairen niet om de boel op orde te krijgen. Slachtoffer zijn de 20.000 Italianen die afhankelijk zijn van de legale mediwiet. Voor hen is jaarlijks 1400 kilo nodig, maar het leger teelde in 2021 slechts 102 kilo. De rest moest uit het buitenland gehaald worden. In het parlement zijn ruim een jaar geleden voorstellen gedaan om patiënten zelf 4 planten te laten kweken, maar nadat een rechtse meerderheid de verkiezing in september won, zijn die wetsvoorstellen niet langer haalbaar. Omdat het leger het monopolie heeft om wiet te telen, en ze daar zelf niet toe in staat zijn, is er nu een tender waarin private bedrijven zich kunnen aanmelden voor de teelt van medicinale cannabis. De militairen gaan dan zelf bepalen wie er mag gaan telen. En ze hebben beloofd om hun eigen productie flink te verhogen door extra kweekfaciliteiten te bouwen op hun legerbasis in Florence.
In het Hays Medical Center in Kansas werkt iemand met een hart van steen. De 69-jarige terminale kankerpatiënt Greg Bretz nam daar via een vaporizer cannabis en druppelde wietolie op een boterham. Een dokter had hem verteld dat dit geen probleem was. Ziekenhuispersoneel belde echter de politie ‘vanwege brandgevaar’ en het bezit van cannabis, wat ‘illegaal is in Kansas’. Twee agenten namen de vaporizer en cannabis in beslag en gaven Bretz een proces-verbaal. Verder zou hij zich op het politiebureau moeten melden. Nogal lastig, want Bretz heeft geen gevoel meer in zijn benen. Na de ontstane ophef toonden de betrokken agenten spijt en vroegen ze de openbare aanklager de aanklacht te seponeren. Bretz kreeg dit pas acht dagen later te horen. Een woordvoerder van het ziekenhuis wilde geen commentaar geven. Lee Bretz, de zoon van Greg, hoopt dat Kansas medicinale cannabis snel gaat legaliseren: ‘Niemand wil dat zijn dierbaren gekwetst worden.’ De lokale politiechef: ‘Als politieagent bepalen we niet wat de wet is. Ik denk dat er een discussie over medicinale cannabis in Kansas moet komen.’
Op 31 maart 2021 legaliseerde New York recreatieve cannabis. Nog geen twintig maanden werd de eerste legale wiet in Manhattan verkocht. Die eer ging naar de Housing Works Cannabis Company op Broadway 750. De non-profitorganisatie noemt het een ‘once in a lifetime moment’. Sasha Nutgent, Store Manager: ‘We nemen graag het voortouw als een model voor sociale rechtvaardigheid voor de Amerikaanse cannabisindustrie.’ Alle opbrengsten van de verkoop gaan naar de moederorganisatie Housing Works, opgericht in 1990 om de dubbele crisis van hiv/aids en dakloosheid aan te pakken. Dat juist deze organisatie de eerste wietwinkel opent is niet voor niets. Bij de legalisering heeft New York aangegeven dat 50% van de wietvergunningen ten goede moet komen aan bevolkingsgroepen die onevenredig geleden hebben tijdens de War on Drugs. Wat houdt de legalisering in voor de consument? Dat is niet mis! In New York mogen volwassenen vanaf 21 jaar tot 85 gram cannabis of 24 gram concentraten bij zich hebben. Verder mag je vanaf 21 jaar per persoon drie volwassen planten en drie stekjes kweken, met een maximum van 12 planten per huishouden. Vergelijk dat eens met de regels in ons eigen land!
HIGHLIFE Galvaniweg 11 | 5482 TN Schijndel | redactie@highlife.nl
Ik vind het een beetje overdreven dat het TNI zo te keer gaat tegen de legale teelt van wiet in Nederland, omdat het slecht zou zijn voor het milieu of het
klimaat. Dat de teelt van cannabis onder energie-slurpende lampen niet goed is voor het milieu, begrijp ik, maar daarom is de LED-lamp uitgevonden. Bovendien, vergeleken met de hele landbouwindustrie in kassen in Nederland is de komende legale teelt van cannabis hierbij vergeleken natuurlijk peanuts. Wat er nu in het Westland wordt doorgedraaid is immens, dat gaat zelfs een bloeiende legale wietindustrie nooit overtreffen. Dus een beetje dimmen graag. Bas
Met de huidige energieprijzen zullen ze er wel alles aan doen om hun gebruik te minimaliseren. En je hebt gelijk: 10 legale cannabis kwekers vallen in het niet bij de impact van de huidige landbouw teelt onder kassen en lampen.
In het vorige nummer schreven we over het prachtige boek ‘Een kwart eeuw knokken voor de coffeeshop – Geschiedenis van het PCN 1997 -2022’, geschreven door Derrick Bergman. Het PCN (Platform Cannabisondernemingen Nederland) stelde 4 gratis exemplaren ter beschikking om door ons weg te geven. De prijswinnaars hebben inmiddels hun exemplaar opgestuurd gekregen.
Tourists need to know Tourists need to know about cannabis in Thailand about cannabis Thailand
Ik ga binnenkort met mijn vriend op reis door Zuidoost-Azië en natuurlijk staat Thailand ook op ons programma. We lazen een tijd geleden in Highlife dat cannabis daar legaal is dus we verheugden ons erg op full moon party’s met een lekkere joint erbij. Maar de laatste berichten waren toch weer niet zo positief. Is cannabis nu wel of niet legaal daar? Want we hebben geen zin om gezeik met de politie of nog erger te krijgen. Suzan
Ja, het is zeker verwarrend. De regering daar heeft al een brochure met 10 cannabis tips voor toeristen uitgegeven, maar die is ook niet echt duidelijk tot in alle details. In dit nummer onze eigen update over de situatie in Thailand.
Hebben jullie ooit gehoord van Bud and Breakfast? Het lijkt mij een ideaal concept. Ergens logeren en meteen ook lekker ouwehoeren en blowen met locals die je allerlei inside tips kunnen geven. Hebben jullie al aanbevelingen? Liesbeth
We hebben er wel van gehoord maar zijn nog niet op een adres wezen logeren. In dit nummer meer aandacht voor dit mooie initiatief, dat voorlopig vooral in de VS lijkt aan te slaan. Maar, zo ontdekten we, er is één adres in Nederland!
Onlangs las ik in de media dat illegale sigaretten online simpel verkrijgbaar zijn. Omroep Brabant stelde dit na eigen onderzoek vast. Bij het lezen van dit artikel moest ik aan de documentaire ‘Shiny flakes’ denken. De uit Duitsland afkomstige ‘Teen drug lord’ bouwde op zijn slaapkamer een zeer succesvolle online drugswinkel. De Duitse tiener leverde een ruim assortiment verboden drugs. Van heinde en verre wisten klanten hem razendsnel te vinden.
Is het echt zo eenvoudig om op het internet te worden gevonden als je illegale producten aanbiedt? Ik nam de proef op de som en tikte de zoekvraag: ‘Waar kan ik wiet bestellen’ in. Aanbod genoeg, zag ik. Best raar eigenlijk. Exploitanten van gedoogde coffeeshops krijgen regelmatig te maken met stevige controles van politie, gemeente en Belastingdienst. Onder het motto “regels zijn regels” wordt streng opgetreden tegen iedere overtreding van de gedoogcriteria. Op het wereldwijde internet krijgen bedrijven niet te maken met dit soort controles. De digitale verkoper van wiet en hasj krijgt geen gemeentelijke controleteams op bezoek. Geen burgemeester die een website kan sluiten en daarmee zichzelf als handhaver op de kaart kan zetten. Zou dat de reden zijn dat webwinkels openlijk kunnen pronken met hun lange bestaan?
Ik bestel 1 gram Kush
Zijn die internetbedrijven fake of leveren ze echt wiet en hasjiesj zoals ze beloven? Ik nam de proef op de som en bestelde op een website 1 gram Kush voor € 11. Ik koos voor verzending met track & trace. De betaling op de website verliep
via Ideal. Ik betaalde € 16,95. Op mijn bankafschrift verscheen informatie over de ontvanger. Ik ontving geen track & trace en dacht daarom te maken te hebben met een nepaccount. Op trustpilot-reviews las ik dat meer mensen wiet hadden besteld die niet aankwam. Jammer dan. Toen ontving ik tot mijn verrassing een envelop van een onbekende afzender. Ik opende deze en trof daarin een gripzakje met wiet aan. Ik heb geen precisieweegschaal en kon het gewicht van de wiet niet exact vaststellen. Ik zag dat de wiettopjes in elkaar geperst waren. Ik kneep in de topjes en voelde dat deze hard aanvoelden. Ik rook aan de wiettopjes en herkende de mij bekende hennepgeur. Ik moest goed ruiken, omdat de wiet nagenoeg geen geur verspreidde. Ik heb een topje in een grinder gestopt en klein gemaakt. Daarbij gebruikte ik mijn vingers. Ik rook aan mijn vingers en herkende de typische geur van wiet nu beter. Mij viel op dat de wiet niet plakte. Ik stopte de wiet in een pijpje en rookte deze puur. De wiet was zacht van smaak. Ik voelde tijdens het roken de mij bekende werking van wiet. Zo eenvoudig is het dus om wiet onine te bestellen. Je hoeft daar je huis niet voor uit.
Op de website van de verkoper las ik dat ze ook naar landen zoals Duitsland, België en Frankrijk wiet en hasj verzenden. Wat stoer denk ik dan. Als je op deze manier handelt is het echt eenvoudig om gepakt te worden door de politie. Aan de andere kant is het natuurlijk de vraag hoeveel tijd en mankracht door de politie wordt besteed aan de online verkoop van cannabisproducten. Ik vermoed heel weinig. Ik stelde zelf vast dat wiet online simpel illegaal verkrijgbaar is. Technisch zijn er voldoende mogekijkheden om de levering van wiet en hasj door coffeeshops op controleerbare wijze mogelijk te maken. Online bezorging voorkomt verkeers- en parkeerproblemen rondom coffeeshops. De consument kan dan bij klachten naar de coffeshop stappen. Zou het gedogen van online bezorging door gedoogde coffeeshops geen effectieve manier zijn om de illegale onlinehandel terug te dringen?
André Beckers
Zet jij deze lente je plantjes weer in de volle grond? Dan is de film Onder het Maaiveld misschien wel iets voor jou. Het neemt de kijker mee op een ondergrondse ontdekkingstocht waarin het soms microscopisch kleine Nederlandse bodemleven de hoofdrol speelt. Nooit eerder zag je deze wereld onder de onze in zulke fraaie opnames tot leven komen. Eén theelepeltje grond bevat meer levende organismes dan er mensen op aarde zijn. En ze communiceren meer met elkaar dan wij bovengrondse bewoners. Onder het Maaiveld toont die ongeziene en daardoor onbekende wereld in alle glorie. Van ‘reusachtige’ bewoners als mollen en regenwormen, via larven en schimmels tot organismes die alleen met de sterkste microscopen betrapt kunnen worden, zoals bacteriën en beerdiertjes. De beelden lijken uit een peperdure sciencefiction-productie te komen, maar zijn gewoon gemaakt in de Nederlandse bodem. De film draait vanaf 2 maart in de bioscopen.
De eerste legale experiment-wiet in Europa is over de toonbank gegaan. Niet in Nederland, maar in Zwitserland. Bij een experiment in Bazel kunnen bijna 400 deelnemers 2.5 jaar lang legale cannabis bij de apotheek aanschaffen. Daarbij worden ze wel regelmatig bevraagd over hun blowgewoonten en hun lichamelijke en geestelijke gezondheid. Geen privacy dus, maar een behoorlijk vijandelijke aanpak van de vredelievende cannabis consument. Maar toch, op 30 januari 2023 werd zo wél de eerste legale recreatieve cannabis in Europa ooit verkocht. Deelnemers kunnen twee soorten hasj en vier soorten wiet kopen. De jongste is 18, de oudste 76 jaar. Het onderzoek wil aangeven “wat de gezondheidseffecten van de gereguleerde verkoop van cannabis zijn”. Philipp Hagenbach van producent Vigia AG: ‘We zijn er trots op deel uit te maken van deze historische mijlpaal.’ In Zurich zal later dit jaar een soortgelijk experiment starten. Wanneer de eerste experiment-wiet in Nederland verkocht gaat worden? Wie weet…
Videoland heeft een nieuw interessant real crime programma van Nederlandse bodem, namelijk de tweedelige documentaire ‘Mijn Vader De Hasjkoning’ van Ruud Lenssen en Wil Falize. Het gaat over de opkomst en de ondergang van Jan ‘De Pinda’ Falize. Falize was in de jaren tachtig en negentig in Limburg onaantastbaar als hasjhandelaar en hij wist jarenlang uit handen van de politie te blijven. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Wil en deze geeft een zeldzaam kijkje in de wereld van de hasjhandel. Wat was de impact voor hem als kind? Wat gebeurt er met je als je in zo’n omgeving opgroeit? In een interview met De Limburger vertelde Wil Farize: ‘Pap was altijd bezig met handel’. Het programma kreeg goede kritieken en ook de kijkers kunnen het waarderen. Je vindt het in het aanbod van Videoland.
Ooit was het science fiction. Eten uit de muur, telefoons waarmee je elkaar live kon zien, een plattegrond waarop je kon zien waar je was en hoe je bij je eindbestemming moest komen. Maar dat is allemaal realiteit. Dus maak je klaar voor het volgende hoofdstuk: de Dyson Noise Cancelling Head Phones met Air Purifier. In de moderne stad word je immers van alle kanten belaagd. Er zijn te veel prikkels bij al die gewilde city-trips. Je reist naar zo’n instalocatie en wat tref je aan? Drukte, alle insta’s zijn daar ook. Geluid en vervuiling. Je hapt naar adem. Waar is de stilte? Waar is de rust? En vooral, waar is de schone lucht? Dyson, bekend door hun stofzuigers, heeft daar een oplossing voor gevonden. Met hun nieuwe geluidswerende koptelefoon dat met een uniek luchtfilter is uitgebreid loop je zonder al die kwalijke invloeden van buitenaf door de hippe metropolen van de wereld. En je ziet er ook nog eens uit als een coole space astronaut. De volgende stap is een toegevoegde Dyson 3D-bril. Dan zou je gewoon helemaal lekker thuis kunnen blijven.
Stel je voor dat je alles al hebt. Je hebt je zwembad, je Maserati, je Rolex, je blingbling, je walk-in closet, noem maar op. Wat geef je zo iemand dan nog op zijn verjaardag? DJ Khaled weet het inmiddels. Hij kreeg van Drake namelijk niet 1, niet 2, niet 3, maar zelfs 4 nieuwe WC potten. Hoe blij moet je dan wel niet zijn? Heel blij, zoals Khaled liet zien op Social Media. Want hij kreeg natuurlijk niet de eerste de beste pot. Nee, het ging om de luxueuze Toto porseleinen zetels. P**pen op de Toto is gewoon the next level! Of je nu Koning, Keizer of Admiraal bent! De 47-jarige artiest stak zijn bewondering voor dit unieke cadeau niet onder stoelen of banken:
‘Drake real talk – my Queen and I been wanting this for our house!! Thank u my brother!!’ Het Toto model heeft UV- lampen (handig voor schoonmaken!), een verwarmde zitting, een ingebouwde luchtverfrisser, een bidet-systeem en de roemruchte Tornado-spoeltechniek.
Iedereen die wel eens in Zuidoost-Azië gereisd heeft kent de vrucht Doerian. Het is de meest stinkende vrucht ter wereld. In bijna alle hotels en hostels in de regio staat deze stinkerd daarom ook bovenaan op de lijst van wat allemaal niet toegestaan is. Als je op straat langs een Doerian kraam loopt weet je meteen waarom er zo’n verbod is.
Het is een mix van kots, rioollucht en rottende karkassen, echt heel onaangenaam. Het vreemde is dat als je de vrucht consumeert het best wel smakelijk is.
Een Doerian-ijsje is gewoon echt lekker. Het goede nieuws: ook in Nederland zijn producten van deze stinkvrucht op diverse plekken verkrijgbaar bij Aziatische toko’s. Dus wil je eens iets heel vreemds proberen, of iemand een onvergetelijk presentje geven, dit is je kans.
Het is dit jaar tien jaar geleden dat Uruguay als eerste land ter wereld het bezit, de productie en de verkoop van cannabis legaliseerde. Vijf jaar later volgde Canada. In 2022 decriminaliseerde Thailand de plant, maar de reguleringswet is nog niet aangenomen. De vraag is dus: wie legaliseert wiet als derde land ter wereld?
Voordat we aan die vraag toekomen moeten we bepalen wat legaliseren betekent. Aan de definitie van de dikke Van Dale hebben we niet veel, die gaat over het geldig en wettig verklaren van handtekeningen en het verlenen van een legale status aan “illegaal verblijvende personen”. De Cambridge Dictionary geeft een simpele betekenis voor het woord legalize: ‘to allow something by law’, iets wettelijk toestaan. Laten we legaliseren in dit geval definiëren als ‘het wettelijk toestaan van gebruik, bezit, productie en verkoop van cannabis voor recreatief gebruik’.
Zowel Uruguay als Canada voldoen aan die definitie. Nederland en Spanje niet, want in beide landen is cannabis nog steeds wettelijk verboden, ondanks onze coffeeshops en de Spaanse cannabis social clubs. Thailand en Malta zijn twijfelgevallen. Thailand schrapte cannabis in juni 2022 weliswaar van de lijst van verboden verdovende middelen, maar de cannabiswet is nog niet aangenomen. En de praktijk is op dit moment dat een joint roken in het openbaar je een boete van 700 euro en drie maanden celstraf op kan leveren. De legalisering op Malta is zeer beperkt, met bijvoorbeeld alleen verkoop in niet-commerciële Cannabis Social Clubs. Pas sinds februari van dit jaar kan een vergunning voor zo’n club worden aangevraagd. Bovendien is cannabisgebruik in de clubs vooralsnog niet toegestaan. In drie landen hebben de hoogste rechters het verbod op gebruik, bezit en teelt voor eigen gebruik in strijd met de grondwet verklaard: Zuid-Afrika, Georgië en Mexico. Maar in geen van die landen is de verkoop wettelijk geregeld.
De bronzen cannabis medaille - voor het derde land dat écht legaliseert - ligt dus nog steeds te wachten op een winnaar. De kans is groot dat die zich dit jaar meldt, want in veel landen staat legalisering op de politieke agenda. Dit zijn de grootste kanshebbers, met een score van één tot vijf wietblaadjes voor de kans dat ze als derde land ter wereld cannabis zullen legaliseren.
In 2018 leek het er op dat Luxemburg als eerste Europese land cannabis ging legaliseren. De regering kondigde een alomvattende legalisering aan: gebruik, bezit, productie en verkoop. Wat volgde waren eindeloze discussie en vertragingen, al dan niet met
de coronacrisis als excuus. Justitieminister Sam Tanson spreekt al een tijdje niet meer over legalisering maar over regulering en decriminalisering. Bezit van maximaal drie gram en thuisteelt van maximaal vier planten per huishouden wordt gedecriminaliseerd. Minister van volksgezondheid Paulette Lenert zei in januari dat het wetsvoorstel eind maart (eindelijk) naar het parlement zal worden gestuurd. Op termijn moet ook de verkoop in winkels worden gereguleerd, maar nog niet met dit wetsvoorstel.
Stel dat het vierde kabinet Rutte valt, wat niet ondenkbaar is. Afhankelijk van de verkiezingsuitslag komt er dan ruimte voor een cannabisbeleid dat niet door twee christelijke politieke partijen is gekaapt. Nederland zou in theorie dan nog als derde land ter wereld gebruik, bezit, teelt en verkoop van cannabis kunnen legaliseren. De kans daarop is klein, maar hoop doet leven.
Het lijkt er op dat de uitdrukking “drie keer is scheepsrecht” in Mexico niet op gaat. Het Hooggerechtshof oordeelde in 2015, 2018 en in 2021 dat het verbod op cannabisgebruik in strijd is met de Mexicaanse grondwet. Het Hof droeg de regering expliciet op wetgeving te maken om een legale cannabismarkt te creëren. In december 2020 lukte het bijna om zo’n wietwet door beide huizen van het parlement te krijgen. President Andrés Manuel López Obrador is voorstander van legalisering, maar krijgt het vooralsnog niet voor elkaar. Volgens activisten zit het leger achter de vertraging; gehackte documenten van het ministerie van defensie hebben banden aangetoond tussen politici en drugskartels. Ondertussen komen steeds meer kwekers bovengronds, ook al zijn ze formeel nog steeds illegaal.
Zuid-Afrika
Mede dankzij de inzet van The Dagga
Couple en andere activisten oordeelde het Grondwettelijke Gerechtshof van Zuid-Afrika in 2018 dat het verbod op gebruik, bezit en teelt voor eigen gebruik van cannabis op privé terrein strijdig is met de grondwet. Het hof riep het parlement op binnen twee jaar de wetgeving over cannabis te veranderen. Daar is het nog steeds niet van gekomen. Er is een concept wetsvoorstel, de ‘Cannabis for Private Purpose Bill’, maar het blijft onduidelijkheid troef. De politie arresteert nog steeds mensen voor kleine hoeveelheden cannabis en ook voor thuisteelt, want er is geen aantal planten vastgesteld dat is toegestaan. Ondertussen spreekt president Cyril Ramaphosa enthousiast over de economische kansen die legalisering biedt. In februari 2022 sprak hij van 130.000 nieuwe banen en verklaarde dat zijn regering regulering van de cannabisindustrie zou versnellen. Tja.
Sinds 2012 is bezit van maximaal twintig gram cannabis officieel gedecriminaliseerd in Colombia. Drie jaar later oordeelde het Hooggerechtshof dat thuisteelt van maximaal twintig wietplanten is toegestaan. Legalisering van recreatieve cannabis lijkt binnen handbereik: op 6 december 2022 stemde de Colombiaanse Senaat met een overweldigende meerderheid van 56 tegen 3 vóór het legaliseringswetsvoorstel. Bij een hoorzitting over het voorstel in de senaat zei minister van justitie Néstor Osuna dat Colombia het slachtoffer is geweest van “een mislukte oorlog die vijftig jaar geleden is bedacht en die ons, door absurde prohibitie, veel bloed, gewapend conflict, maffia’s en criminaliteit heeft gebracht”. Colombia heeft écht genoeg van de drugsoorlog, zoveel is duidelijk. Maar omdat de grondwet veranderd moet worden om de legalisering mogelijk te maken, moeten er nog acht debatten over worden gevoerd, in twee aparte kalenderjaren. Het gaat dus nog even duren, daarom scoort Colombia drie wietblaadjes en geen vier of vijf.
De Jamaicaanse cannabiswet werd begin 2015 aangepast om bezit van maximaal twee ounces - 57 gram - te decriminaliseren, thuisteelt van maximaal vijf planten toe te staan en Rasta’s toe te staan de plant voor religieuze doeleinden te gebruiken. Sinds 2021 heeft de Cannabis Licensing Authority of Jamaica tientallen vergunningen verleend aan telers, winkels en andere cannabisondernemers. Officieel allemaal medicinaal, in de praktijk wat breder. Zo is er een wellness resort met een cannabis dispensary op het terrein. Het land van Bob Marley, Usain Bolt en Lamb’s Bread is ontegenzeggelijk op weg naar volledige legalisering. De vraag is in welk tempo.
Cannabis is het belangrijkste landbouwgewas in het kleine, door Zuid-Afrika omsloten bergkoninkrijk Lesotho (twee miljoen inwoners). Formeel is de plant er verboden, maar de politie ziet veel door de vingers. In 2017 verstrekte Lesotho als eerste Afrikaanse land een vergunning aan een bedrijf om wiet te
kweken voor medicinale en wetenschappelijke doeleinden. Inmiddels kweekt een klein aantal grote buitenlandse bedrijven cannabis voor medicinaal gebruik in Lesotho. Fun fact: het koninkrijk is een van de hoogst gelegen landen van de wereld, wat de kwaliteit van de cannabis naar verluidt zeer ten goede komt. Kansrijke outsider voor brons.
De nieuwe Duitse regering van kanselier Olaf Scholz ging in december 2021 van start en verbaasde velen door legalisering van cannabis in het regeerakkoord op te nemen. De verantwoordelijke minister Karl Lauterbach presenteerde in oktober 2022 de hoofdpunten van de legalisering. Die zijn ter beoordeling aan de Europese Commissie voorgelegd, maar die liet weten dat zij alleen reageert op een wetsvoorstel. Lauterbach zei vorige maand dat hij dit voorstel eind maart verwacht. Behalve deze zelf opgeworpen horde, is er nog een horde te nemen: de Bondsraad. Dit parlement van de deelstaten moet de legaliseringswet ook goedkeuren. De christelijke CDU/CSU, tegenstander van
legalisering, heeft nu een meerderheid in de Bondsraad, maar kan die dit najaar verliezen bij de verkiezingen in Hessen. De race is dus nog niet gelopen, maar Duitsland blijft een grote kanshebber voor de bronzen medaille.
Een van de oudste en grootste wietbeurzen van Europa is het Tsjechische Cannafest. Sinds 2010 is bezit van kleine hoeveelheden cannabis voor persoonlijk gebruik gedecriminaliseerd. Medicinale cannabis is in 2013 gelegaliseerd, al laat de praktijk voor patiënten nog veel te wensen over. Voor industriële hennep geldt een maximaal THC-percentage van één procent, ruim hoger dan in andere Europese landen. Op dit moment werkt ‘drugscommissaris’ Jindřich Vobořil aan een wetsvoorstel dat recreatieve cannabis legaliseert. In een Facebook post schreef Vobořil in oktober 2022 jaar dat hij contact heeft met zijn Duitse collega’s om hun plannen te coördineren en met elkaar te overleggen. Het wetsvoorstel wordt in maart verwacht, de legalisering zou in januari 2024 van kracht kunnen worden. Grote kanshebber.
Soft Secrets presenteert in samenwerking met enkele van de grootste spelers in de industrie met trots een unieke kweekserie: The Perfect Grow. In tien afleveringen geeft Drew Anger je een korte cursus ‘cannabis kweken voor beginners’. Alle aspecten van het kweken van de beste wiet komen aan bod, zodat ook jij binnen no-time je eigen overheerlijke cannabis kunt kweken. De serie is exclusief op het Soft Secrets kanaal op YouTube te bekijken. Zorg er dus voor dat je je zo snel mogelijk op dit kanaal abonneert.
De reeks wordt gepresenteerd door Drew Anger. Deze Canadees heeft zijn eigen cannabisfarm in Canada en is al jaren professioneel cannabiskweker. Hij weet dus als geen ander hoe je de planten optimaal kunt laten presteren en legt dat in woord en beeld heel duidelijk uit. De Canadees is ook op andere gebieden al jaren actief op YouTube met educatieve filmpjes en hij weet dus op speelse maar deskundige wijze de finesses van het wietkweken heel goed over te brengen.
Kweektent
In de serie leer je alles over het kweken van cannabis, van begin tot eind. Allereerst laat Drew je zien hoe je het beste een kweektent op kunt zetten. Vervolgens komen alle andere facetten die komen kijken bij het kweken van je eigen wiet aan bod. Drew: ‘Heb je ooit al eens geprobeerd te kweken en ging dat niet goed? Of wil je nu voor de eerste keer zelf aan de slag? Dan nodig ik je uit om alles over de kweek van cannabis te leren. En het mooie is, ik ga je ook vertellen wat ik ooit zelf fout gedaan. Dan hoef jij die fouten tenminste niet meer te maken.’ We raden iedereen aan die meer over het kweken van wiet wil weten zich op deze serie op het Soft Secrets kanaal op YouTube te abonneren. Drew Anger: ‘Met de nieuwe technologieën die de laatste jaren ontwikkeld zijn is het steeds gemakkelijker geworden om je eigen cannabis te kweken. Dus ga vooral kijken, je zult er geen spijt van krijgen!’
Ga naar www.youtube.com en zoek naar Soft Secrets. Naast de kweekserie The Perfect Grow is hier nog veel meer aanbod, waaronder impressies van de HighLife Cup, cannabisbeurzen en interviews met artiesten.
Het Platform Cannabisondernemingen Nederland (PCN) ontwikkelt een landelijk keurmerk voor coffeeshops, in samenwerking met een gespecialiseerd adviesbureau. Tijdens de drukbezochte PCNnieuwjaarsbijeenkomst in Woerden leidde het keurmerk tot een levendige discussie.
Tien jaar na de introductie van het Haarlemse coffeeshop keurmerk komt het PCN met een landelijke versie. In een persbericht laat de bond weten: ‘Daarbij wil PCN alle coffeeshops in Nederland in de gelegenheid stellen zich te laten toetsen op de kwaliteitseisen van dit keurmerk. Gecertificeerde coffeeshops zullen opgenomen worden in een openbaar register.’ Tijdens de PCN-nieuwjaarsbijeenkomst bij KAS Meeting-Event locatie in Woerden op 25 januari gaf Gerlof Roubos van Keurmerkspecialisten een presentatie over het plan. Het adviesbureau dat hij samen met zijn vrouw Anneke Miedema runt is door MKB-Nederland gevraagd om het PCN te helpen met het Landelijk Keurmerk Coffeeshops.
Er zijn allerlei redenen om een keurmerk op te zetten, vertelde Roubos. Negatieve publiciteit, dreigende wetgeving die je als branche af wil wenden, maar ook de wens om een positief onderscheid te maken in de markt. Bij het Landelijk Keurmerk Coffeeshops zijn de
belangrijkste doelen vertrouwen wekken bij en erkend worden door de overheid. Roubos: ‘Je gaat een keurmerk opzetten dat iets zegt over de kwaliteit van je coffeeshop. Daarmee kweek je vertrouwen om barrières die er nu zijn om goed je werk uit te kunnen voeren weg te nemen.’ Het keurmerk moet ook de weg vrijmaken voor aansluiting van PCN en andere coffeeshopbonden bij MKB-Nederland, waarbij 120 brancheverenigingen aangesloten zijn. Tot nu toe weigert deze club coffeeshops vanwege hun gedoogde status.
Haarlem: 1 kilo voorraad
Bij het Haarlemse keurmerk is een belangrijk voordeel voor de coffeeshops dat zij een kilo voorraad mogen hebben, twee keer zoveel als het landelijk geldende maximum. In theorie kan het landelijke Openbaar Ministerie de shops nog steeds vervolgen voor meer dan 500 gram voorraad, maar in de praktijk is dat nog nooit gebeurd. Twee PCN-bestuursleden, Hein Schafrat en Wilco Sijm, hebben een coffeeshop in Haarlem. Sijm is sinds het
overlijden van Nol van Schaik voorzitter van het Team Haarlemse Coffeeshopondernemers. Hij kent het Haarlemse keurmerk door en door en vertelde dat de relatie met de gemeente, de politie en de lokale politiek er enorm door is verbeterd. De ondernemers worden serieus genomen, de lijntjes zijn kort en controles worden van tevoren aangekondigd. Met een Powerpoint presentatie schetste Roubos de contouren van het landelijk keurmerk. De organisatie komt in handen van een stichting met een onafhankelijk bestuur, er komen periodieke inspecties en een openbaar online register van gecertificeerde coffeeshops. Aandachtspunten zijn onder meer de AHOJ-G criteria, kwaliteit van en informatie over de producten, voorlichting, deurbeleid, relatie met de buurt en opleiding van het personeel. Roubos’ presentatie leverde veel vragen uit de zaal op. Is certificering wel mogelijk voor bedrijven die formeel illegaal zijn, wilde een werknemer van Boerejongens coffeeshops Amsterdam weten. ‘In Haarlem is dat geen probleem in
Tekst en fotografie: Derrick Bergman / Gonzo Mediaieder geval’, reageerde Hein Schafrat. Struikelblok?
Veteraan August de Loor ziet de gedoogcultuur als struikelblok voor een keurmerk. Dat bleek bij de mislukte poging om een keurmerk voor CBD-producten in te voeren door het Cannabinoïden Adviesbureau Nederland (CAN), waarvan hij voorzitter is. De Loor: ‘In die gedoogcultuur laat de overheid iedereen zwemmen. Dat betekent dat het CAN-keur-
merk beperkt is gebleven tot één ondernemer en dat alle anderen geen enkele aanleiding zagen om daar iets aan te doen. Dat had allemaal te maken met die gedoogcultuur.’ De prioriteit van de branche moet liggen bij het bestrijden van de ondermijningsdoctrine, vindt De Loor: “Dat is het grote gevaar voor de coffeeshops, ook voor de uitvoering van het experiment.” Humanistiek onderzoekster en cannabisexpert Hester Kooistra vroeg of het aanvragen van een landelijke Opiumwet
ontheffing onderdeel van het keurmerk is. Kooistra: ‘Als heel Nederland onder een Opiumwet ontheffing valt, dan zet je het OM buitenspel. En dan heb je een keurmerk op de cannabis.’ Maar zo direct werkt het niet, legde keurmerkspecialist Roubos uit. ‘Nu wordt dat niet in het keurmerk opgenomen. Maar ik sluit niet uit dat er in de verre toekomst iets gezegd wordt als: gecertificeerde coffeeshops krijgen bepaalde voordelen. Welke dat zijn weet ik niet, maar het kan ook in deze richting zijn.’
Het motto van de PCN-nieuwjaarsbijeenkomst, ‘De toekomst tegemoet’, sloot mooi aan bij de presentatie van The Foundation. Dit is een groep van negentien jonge mannen - nog geen vrouwen - die werken in de cannabisindustrie, in verschillende functies en rollen. In Woerden presenteerden ze zich voor het eerst aan een groter publiek.
Drie leden van The Foundation hielden een kort praatje: Ryan Jessurun alias @anderrrsss, Ashwin Matai alias @esjeherb en Ruben Coelho alias @therealunclekush. ‘Nieuw jaar, nieuwe gezichten, nieuwe kansen’, aldus Coelho, ‘Onze frisse groep ondernemers en professionals uit de industrie zet zich in voor de moderne consument in deze ondergewaardeerde subcultuur in de maatschappij. Daarbij hoort volgens ons normalisatie door massale transparantie. Dat betekent handig en professioneel inzetten van social media, bijvoorbeeld.’ The Foundation wil de “new age consument meer betrekken”, verantwoorde consumptie stimuleren en de branche professionaliseren.
Leden van de groep werken als teeltexpert of adviseur voor telers die aan de wietproef meedoen, anderen werken bij coffeeshops of
hebben hun eigen bedrijf, zoals Jack Giman (Kumo CBD) en Onnick Jessayan (Greenmeister). ‘Binnen The Foundation kunnen wij de expertise van verschillende disciplines benutten’, vertelde Ashwin Matai. ‘Met deze collectieve kennis versterken we elkaar en daarmee ook de huidige cannabisindustrie. Wij coveren alle segmenten: van grootschalige teeltexpertise tot sales en marketing tot
retail, culture, educatie en lifestyle.’ De groep wil de cannabisbranche een betere vorm geven, zei Matai. ‘Want wij zijn de toekomst van deze industrie.’
‘It’s a beautiful time to be alive’, zei Ryan Jessurun bij het begin van zijn bijdrage. ‘Het voelt als een blessing dat we deze transitie mee mogen maken en een bijdrage kunnen leveren aan de ontwikkeling.’ Hij constateerde dat er een groot gat zit tussen de cannabis (sub)cultuur en de mainstream industrie. The Foundation wil helpen dat gat te overbruggen. De missie is “het waarborgen van de subcultuur en stimuleren van normalisatie en een gezonde markt voor consumenten en ondernemers”. Aan enthousiasme is in elk geval geen gebrek, zo bleek in Woerden.
Een deel van The Foundation gefotografeerd in The Grass CompanyRuim een half jaar nadat de Thaise regering cannabis van de lijst van verboden drugs heeft geschrapt is de verwarring over de regelgeving groter dan ooit. Een flyer voor toeristen moet meer duidelijkheid geven over wat wel en niet mag, maar de wet die cannabis reguleert is nog steeds niet aangenomen.
9 juni 2022 gaat de geschiedenis in als de dag dat Thailand het wettelijke verbod op cannabis ophief, drieduizend gevangenen die voor cannabis vast zaten vrijliet en begon met het uitdelen van een miljoen wietplantjes aan de bevolking. Er gingen een paar regels gelden: officieel is alleen medicinaal gebruik toegestaan, gebruik in de publieke ruimte blijft strafbaar en voor concentraten geldt een maximum THC-percentage van 0,2 procent. Meer regels waren er eigenlijk niet.
Green Rush
De Thaise ommezwaai was wereldnieuws en leidde tot een onvervalste green rush. In een half jaar openden ruim 2600 geregistreerde wietwinkels hun deuren. In de beroemde Khao San Road in Bangkok wemelde het al snel van de straatverkopers die voorgedraaide joints en een ruim assortiment wiet aan toeristen aanboden. Al in de eerste maand kwam de regering met de eerste aanvullende regels, een verkoopverbod aan jongeren
onder de 20 en aan zwangere vrouwen. Later volgden meer regels, in afwachting van een cannabiswet. Dat wetsvoorstel ligt er nu een paar maanden, maar parlementsleden van de oppositie blokkeren tot nu toe een stemming. Een deel van hen wil dat cannabis opnieuw volledig wordt verboden, maar de kans dat zij hun zin krijgen is minimaal. De cannabiswet telt 96 artikelen en verbiedt advertenties voor wiet en gebruik in de publieke ruimte én in winkels. Iedereen die can-
Tekst: Derrick Bergman / Gonzo Medianabis kweekt, ook thuistelers, moet de lokale autoriteiten daarvan op de hoogte brengen en heeft een vergunning nodig. Maar de wet biedt ook ruimte om in bepaalde gebieden recreatief gebruik toe te staan, om het toerisme te bevorderen. De Bangkok Post noemde het wetsvoorstel vorige maand in een commentaar “verre van perfect”. ‘De wet bevat geen maatregelen om kinderen te beschermen tegen blootstelling aan cannabis thuis en evenmin bepalingen over hoe om te gaan met cannabiswinkels die als paddenstoelen uit de grond schieten in en rond toeristische bestemmingen’, aldus de krant. Op 7 mei zijn er landelijke verkiezingen in Thailand en het lijkt er op dat het niet zal lukken om de cannabiswet vóór die verkiezingen door het parlement te krijgen.
Begin januari publiceerde het ministerie van volksgezondheid een flyer om aan toeristen uit te leggen wat is toegestaan op het gebied van cannabis en wat niet. De flyer, die ook zal verschijnen in het Chinees, Koreaans, Japans en Russisch, bevat niet alleen regels, maar ook uitleg over de geschiedenis van cannabis in Thailand: ‘Thaise traditionele geneesmiddelen met cannabis zijn gebruikt om pijn, slaapproblemen en verlies van eetlust te verlichten. In het verleden werden in de Thaise keuken cannabisbladeren gebruikt als smaakmaker, net als andere specerijen, om de eetlust en de bloedsomloop te verbeteren. Elk deel van de cannabisplant, inclusief blad, wortel, stengel, zaad en bloem, werd gebruikt om verschillende aandoeningen te behandelen, voordat de plant bijna 60 jaar lang als verdovend middel werd geclassificeerd. De geschiedenis van cannabisgebruik is een belangrijke reden waarom de Thaise regering in 2019 medicinaal gebruik van can nabis legaliseerde.’
Een vertaling van de ‘tien dingen die toeristen moeten weten over cannabis in Thailand’:
1. Het is niet toegestaan om zaden of delen van cannabisplanten van en naar Thailand te vervoeren voor persoonlijke doeleinden.
2. Cannabisteelt is legaal, maar registratie op de Plook Ganja Drug Administration website is vereist.
3. Om cannabis bloemen te gebruiken voor onderzoek, export, verkoop en verwer king voor commerciële doeleinden is
een officiële vergunning vereist.
4. Personen jonger dan 20 jaar, zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, komen niet in aanmerking voor het gebruik van cannabis, behalve onder toezicht van zorgverleners.
5. Voor bezit van extracten met meer dan 0,2% THC en synthetische THC is toestemming vereist.
6. Gerechten met cannabis zijn verkrijgbaar in erkende restaurants.
7. Goedgekeurde cannabis gezondheidsproducten zijn toegankelijk via specifieke verkoopkanalen.
8. Het roken van cannabis in openbare ruimtes, waaronder scholen en winkelcentra, is verboden.
9. Neem geen deel aan het verkeer na consumptie van voedsel of gezondheidsproducten die cannabis bevatten.
10. Wie ernstige ongewenste gezondheidseffecten ondervindt door gebruik van cannabis, moet direct naar een arts gaan voor behandeling.
Verkoop van cannabisbloemen in automaten of via internet is ook verboden, staat er in de flyer. Een maximaal aantal planten voor thuisteelt wordt niet genoemd. De flyer maakt niet bepaald een einde aan de verwarring rond can nabis in Thailand. Zo berichtte de Neder landse krant Trouw ‘Het ministerie van volksgezondheid
cannabisbeleid is in Thailand, zoals in zoveel landen, een politieke speelbal geworden. ‘Het laatste wat de mensen willen zien’, aldus het commentaar van de Bangkok Post, ‘is dat hun parlementsleden de behandeling van de wet opnieuw vertragen voor hun eigen politieke doelen’.
Sinds de toeristenflyer uitkwam zijn er alweer nieuwe regels aangekondigd. Inwoners van Thailand moeten binnenkort hun identiteitsbewijs laten zien als ze wiet kopen, meldde de Bangkok Post op 11 januari. De verkoopinformatie wordt opgeslagen in een database van de overheid. Wietwinkels moeten alle data over hun in- en verkoop delen met de overheid, onder meer met een kaartlezer waar klanten hun identiteitsbewijs insteken. Winkels die niet aan dit systeem meewerken raken hun vergunning kwijt. Het is onduidelijk of ook toeristen verplicht worden hun ID-bewijs te tonen of te laten registeren. Voorlopig blijft het dus raadzaam om je goed te informeren voordat je in Thailand cannabis koopt of consumeert. Een handige praktische wegwijzer is de website highthailand. com, met actuele informatie over de regels en een kaart met verkooppunten.
n a b s n s t t u t e w w w m e d c a n n a b i s g o t h / w w e d c a n n a b s g o t h / สถาบนกญชาทางการแพทย สํานกงานปลดกระทรวงสาธารณสข สํานกงานปลดกระทรวงสาธารณสข
Deel 12
Volgend jaar moet het experiment Gesloten Coffeeshopketen echt van start gaan. De redactie van Highlife volgt de ontwikkelingen rondom het experiment op de voet en doet hiervan verslag in de serie ’t Experimentje. De eigenaar en het personeel van ’t Experimentje moeten zich voorbereiden op het wietexperiment. En dat heeft heel wat voeten in de aarde. Van achterdeurwiet naar experimentwiet, en nog veel meer. Voor de goede orde; dit is een fictieve coffeeshop. Maar de problemen waartegen de eigenaar en zijn team oplopen zijn reëel.
Vlak voor de kerst werd duidelijk dat de start van het wietexperiment opnieuw is uitgesteld. De ministers van Volksgezondheid en Justitie schreven in een brief aan de Tweede Kamer dat het in 2023 niet meer lukt om met de experimenteerfase te beginnen. Er kan pas begonnen worden met het leveren van legale cannabisproducten aan coffeeshops als er voldoende kwantiteit, kwaliteit en diversiteit is. “Eerder starten met de experimenteerfase levert te veel risico’s op voor een goed verloop van het experiment.” Nadat zij een rondje langs de telers hadden gemaakt, kwamen de ministers tot de conclusie dat het merendeel van de telers pas in het eerste kwartaal van 2024 zover is.
Draagvlak
De ministers realiseren zich dat dit politiek en maatschappelijk een flinke domper is. Het draagvlak voor het experiment dreigt langzaam af te brokkelen. Ik zie dit ook terug bij collega’s en
mijzelf. Alhoewel het experiment veel onzekerheid met zich meebrengt en een flinke inbreuk op onze bedrijfsvoering is, toonden wij ons steeds enthousiast en hebben wij actief meegedacht. Maar inmiddels begint het geloof dat het er ooit nog van zal komen langzaam weg te ebben. Tegelijkertijd voelen we er niks voor om dan maar overhaast in enkele gemeenten met één teler te beginnen, zoals de burgemeesters van Breda en Tilburg onlangs voorstelden.
Tweede Kamerlid Joost Sneller (D’66) heeft ook nog wat olie op het vuur gegooid. Hij stelde 20 schriftelijke vragen die duidelijkheid moeten verschaffen over de voortgang van het experiment. Hij vindt dat de ministeries creatiever moeten zijn om verdere vertragingen te voorkomen. Daarbij lijkt hij aan te sturen op een versnelde testfase waarbij het tekort aan legale cannabisproducten uit Nederland wat
hem betreft aangevuld zou kunnen worden met legaal geproduceerde wiet uit Canada. Erg creatief maar dat kan juridisch natuurlijk niet zomaar. Het is immers de bedoeling dat alle cannabis voor het experiment in Nederland wordt geteeld en zo staat het volgens mij ook in de wet. Ook is het ook niet gezegd dat die Canadese wiet voldoet aan de eisen die wij in Nederland aan het product stellen. En verder is het natuurlijk best wel een naaistreek richting de telers voor wie het experiment immers allang is begonnen met alle voorbereidingen die zij inmiddels hebben getroffen en de miljoenen die zij hebben geïnvesteerd. En dit helpt ook niet om draagvlak voor het experiment te behouden. Ik zou bijna zeggen: dit soort voorstellen getuigt van weinig kennis van de Nederlandse cannabismarkt en draagt juist bij tot verdere vertraging en een afname van het draagvlak. Als ze die wiet al niet in Canada kunnen verkopen wat moeten wij er dan mee!?
Aanloopfase
Ik snap natuurlijk wel dat het politiek gezien best een lastig verhaal aan het worden is. Het wietexperiment is een politiek compromis. D’66 heeft de ‘wet Bergkamp’ nog steeds als troef achter de hand. Daarmee zou de teelt en verkoop van legale cannabis meteen in heel Nederland kunnen worden gerealiseerd. In die zin is het logisch dat Sneller vaart achter het experiment wil zetten en de druk opvoert. Ondertussen zitten wij weer met een hoop onduidelijkheid. Het plan om te beginnen met een zogenoemde aanloopfase wordt uitgewerkt door ambtenaren bij de ministeries van Justitie en Volksgezondheid. Onder het mom van ‘gelijke monniken, gelijke kappen’, lieten de burgemeesters van Heerlen en Maastricht in de media weten dat de spelregels voor alle experimentgemeenten hetzelfde moeten zijn. Eind januari kwamen de burgemeesters uit de experimentgemeenten bijeen om het hier over te hebben.
Ik heb een beetje rondgevraagd en het merendeel van mijn collega’s vindt een ‘aanloopfase’ met één teler geen verstandig plan. Je moet weten dat wij in de loop der jaren allemaal een eigen klantenkring hebben opgebouwd. Veel klanten komen specifiek bij (een) bepaalde coffeeshop(s) vanwege de sfeer,
de service, het personeel etcetera. Het aanbod van cannabisproducten en de wijze waarop deze verpakt zijn, is daarop afgestemd. Iedereen heeft zijn eigen netwerk van leveranciers. In die zin zijn we ook geen concurrenten van elkaar en is er sprake van een natuurlijk evenwicht. Als alle coffeeshops in de stad bij een en dezelfde leverancier inkopen moeten doen, dan moeten we allemaal in dezelfde vijver vissen. Er ontstaat dan een eenvormigheid die geen recht doet aan het verschillende en veelzijdige aanbod dat klanten gewend zijn. Het behoeft geen verdere toelichting om te begrijpen dat dit een groot risico vormt voor het succes van het experiment.
Er is altijd gezegd dat er voldoende kwantiteit, kwaliteit en variatie nodig is. Iedereen is het erover eens dat een goede start cruciaal is om het experiment te laten slagen. Hoe kun je dan voorstellen om te beginnen met de producten van één teler? Consumenten bij wie die producten niet in de smaak vallen, zouden zo een totaal verkeerd beeld kunnen krijgen van legale cannabisproducten. De ene White Widow is de andere niet. Geur, uiterlijk en effect kunnen verschillen afhankelijk van de werkwijze die een teler hanteert. Als de legale cannabisproducten een slechte naam krijgen, dan is dat heel moeilijk recht te zetten. Je kunt het maar een keer goed doen. Er zijn collega’s die niet
kunnen wachten om hun huidige producten te vervangen door legale varianten. Maar de meesten kijken liever de kat uit de boom en hebben geen zin om proefkonijn te zijn met het risico dat klanten weglopen en dat ze hun huidige leveranciers kwijt zijn. Daarnaast is een monopolypositie niet goed voor de marktwerking. Er is niet voor niets bedacht dat er tien telers moeten zijn. Die hebben allemaal hun eigen werkwijze en ideeën over hoe het product eruit moet zien (tot de verpakking aan toe). Persoonlijk denk ik dat toch zeker de helft van de telers operationeel moet zijn voordat we met goed fatsoen kunnen starten.
In de wandelgangen heb ik trouwens wel opgevangen dat deelname aan de aanloopfase op vrijwillige basis gebeurt en dat de coffeeshops die meedoen nog zes maanden producten van hun huidige leveranciers ernaast mogen verkopen. Dat verandert de zaak natuurlijk behoorlijk. In dat geval gaat het niet meteen om een onomkeerbaar proces en kunnen de legale cannabisproducten op een organische manier aan het menu worden toegevoegd. Ik ben benieuwd of zo’n aanloopfase er komt en onder welke voorwaarden dat dan is. Bij het schrijven van dit stukje was dat nog niet duidelijk. Het houdt de gemoederen in ieder geval flink bezig.
Doorbraak in Frankrijk. De Conseil d’État, vergelijkbaar met onze Raad van State, heeft op 29 december 2022 het verbod op CBD-wiet terug gedraaid. “Cannabis light” is hierdoor volledig legaal geworden. In Italië ligt CBD-wiet juist onder vuur en is het proces tegen pionier Luca Marola begonnen.
Het vonnis van de Conseil d’État vernietigt het verbod op verkoop van bloemen en blaadjes van cannabis met maximaal 0,3 procent THC dat de Franse regering vrijwel exact een jaar eerder, op 30 december 2021, had ingesteld. De verkoop van andere CBD-producten was en is sowieso al toegestaan in Frankrijk. In het vonnis stelt de Conseil dat de verkoop van CBD in de vorm van bloemen en blaadjes geen risico voor de
volksgezondheid oplevert. Het argument dat het voor politiemensen onmogelijk zou zijn om planten met en zonder “verdovend effect” van elkaar te onderscheiden snijdt geen hout, vindt de Conseil. Het THC-gehalte kan worden “gecontroleerd door middel van sneltesten”. Voor de naar schatting 2000 CBD-winkels in Frankrijk is het vonnis een enorme opluchting na jaren van onduidelijkheid over hun wettelijke status. Met de
baanbrekende uitspraak die het Europese Hof van Justitie in november 2020 deed in de KanaVape zaak leek de buit al binnen. Het Hof oordeelde toen dat CBD geen verdovend middel is. Op basis daarvan verklaarde de Franse hoge raad in juni 2021 dat CBD-producten, ook bloemen en blaadjes, die legaal zijn geproduceerd in de EU ook legaal zijn in Frankrijk. Er is immers vrij verkeer van goederen binnen de EU. De
Zwitserse CBD-wietFranse regering reageerde met een richtlijn die verkoop van alle CBD-producten toestaat, behalve bloemen en blaadjes. Ook dat verbod is nu dus van tafel.
De bakermat van CBD-wiet is Zwitserland, maar buurland Italië is een goede leerling gebleken. In 2016 werd in Italië een wet van kracht om de industriële hennepteelt te stimuleren. Luca Marola, die wordt beschouwd als de uitvinder van de term cannabis light, zag een gat in de markt. Tegen de website Abilitychannel.tv zei hij in 2021: ‘Ik had de intuïtie om de industriële hennepbloem, dus zonder THC, te scheiden en als gedroogde toppen te verkopen. Dan zouden mensen ze naar eigen inzicht kunnen gebruiken. Mijn initiatief had zoveel succes dat er een hele commerciële sector ontstond: we hebben het over 12.000 gecreëerde banen en duizenden en duizenden kwekerijen.’ De politie deed in de zomer van 2019 een inval in de EasyJoint winkels van Marola. Zijn volledige voorraad werd in beslag genomen en vernietigd, niet alleen zo’n 650 kilo cannabis light en zestien liter CBD-olie, maar ook vloeitjes, aanstekers, grinders en andere legale rokersbenodigdheden. Marola kan zes jaar cel krijgen, zijn bedrijf is sinds de inval gesloten. Met
crowd-funding probeert hij de advocaatkosten te betalen. ‘Dit zou de generale repetitie kunnen zijn voor de vernietiging van de hele sector’, zei hij in een interview met de Italiaanse Soft Secrets. ‘Terwijl ik de beklaagde ben, zitten cannabis light en de hele sector in de beklaagdenbank.’ Na drie jaar ging het EasyJoint proces op 3 november 2022 van start in Parma. Maar zelfs als deze rechtszaak goed afloopt voor Marola, is het gevaar nog niet geweken. Italië heeft sinds oktober de meest rechte regering sinds de Tweede Wereldoorlog, geleid door Giorgia Meloni van Fratelli d’Italia. Deze partij diende op 13 oktober 2022 opnieuw een voorstel uit 2018 in om de hennepwet van 2016 te wijzigen en de verkoop van cannabis light aan banden te leggen. Alle drie de partijen in de regering Meloni, Fratelli d’Italia, Forza Italia en Lega zijn tegen legalisering van cannabis. Meloni zelf veroordeelde in haar eerste speech als minister-president in het parlement het recente referendum voor legalisering van cannabis.
Ook in ons land is de legale status van CBD-wiet onduidelijk. Op 2 december diende voor de rechtbank Amsterdam een kort geding over de sluiting van een souvenirwinkel in het centrum van de stad. De winkel was
gesloten omdat er joints met CBD-wiet werden verkocht, “conform de regelgeving van de Europese Unie” zoals de advocaat van de winkel verklaarde. De rechter ging daar niet in mee: ‘Op grond van artikel 3, aanhef en onder C, van de Opiumwet is het verboden om hennep – zoals vermeld op lijst II – aanwezig te hebben. Hennep is daarbij gedefinieerd als ‘elk deel van de plant van het geslacht Cannabis (hennep), waaraan de hars niet is onttrokken, met uitzondering van de zaden’. Gelet op deze definitie is het THC-gehalte niet relevant.’ Over de uitspraak van het Europese Hof van Justitie in de KanaVape zaak van november 2020 verklaarde de Amsterdamse rechtbank: ‘In de uitspraak van het Hof is overwogen dat CBD-olie met een THC-gehalte van minder dan 0,2% verhandeld mag worden. Niet is gebleken dat dit geldt voor CBD-joints.’ Om nog meer onduidelijkheid te voorkomen: coffeeshops mogen wél CBD-wiet verkopen, op basis van hun gedoogverklaring. Maar een souvenirwinkel heeft geen gedoogverklaring. De absurde situatie doet zich dus voor dat je legale CBD-wiet kunt kopen in duizenden winkels in België, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland én Frankrijk, maar dat je in Nederland aangewezen blijft op de nog geen 600 coffeeshops, die vaak geen cannabis light op het menu hebben staan.
Het lijkt een even simpel als geniaal idee. Verhuur (een deel van) je huis als cannabisvriendelijk onderkomen en maak kennis met blowers uit andere landen, terwijl je tegelijkertijd nog een leuk zakcentje verdiend.
Bij de grootste aanbieder van privé-onderkomens, Airbnb, vind je bij het aanbod al een toenemend aantal 420-friendly accommodaties. Variërend van spotgoedkoop tot best wel prijzig. Zo kun je bij Nicole Butler in Washington DC terecht in haar riante woning met drie badkamers. Dat kost je wel 420 dollar per nacht, maar dat is met leuke extra’s inbegrepen. Butler verwent haar gasten namelijk met CBDmassages, edibles en heeft verder een goedgevulde voorraadkast met verschillende strains in huis. Maar er is ook een gespecialiseerde site die zich alleen maar richt op cannabis liefhebbers: Bud and Breakfast. Vergeleken met de 6 miljoen accommodaties die Airbnb aanbiedt is het aanbod van enkele duizenden nog mager te noemen, maar er komen steeds meer bij.
Sean Roby lanceerde Bud and Breakfast in 2015 en vertelt dat de site nu tientallen boekingen per dag afhandelt. We nemen de proef op de som en gaan de site eens op. Even kijken, een midweek in april, van maandag 20 tot en met vrijdag 24 april. We willen 420 in de hoofdstad vieren dus typen we Amsterdam in bij de zoekmachines. Vol verwachting klopt ons hart. Maar
wat volgt is toch wel een desillusie. We kunnen kiezen uit slechts drie accommodaties, waarvan twee in Londen! Nou ja zeg. Vanuit heel Nederland komt slechts een cannabisvriendelijk onderkomen tevoorschijn. We wisten al dat het hele fenomeen tot op heden vooral in de VS bestond, maar slechts één accommodatie in heel Nederland is wel erg karig. Waar is die hartelijke Hollandse gastvrijheid? Niet op deze site, zou je kunnen concluderen.
En die eenzame Nederlandse aanbieder is dan ook nog een Amerikaanse expat. De woning bevindt zich in Wijchen. De omschrijving: ‘Hallo. Ons huis wordt bewoond door mijn vriendin, ikzelf en onze twee mini-teckels. Wij zijn Amerikaanse expats die voor ons werk in Nederland wonen. We hebben een groot appartement met 3 slaapkamers en 3 verdiepingen. Na wat onderzoek blijkt dat er in Nederland een tekort is aan Bud and Breakfast accommodaties. Aangezien we erg 420 & 710 friendly zijn, hebben we besloten om onze gastenkamer te hosten op Bud and Breakfast! Het huis ligt op 10 minuten lopen van het treinstation. We hebben ook twee fietsen die
je voor een kleine vergoeding kunt gebruiken.’ (710-friendly is dab-friendly, red)
En er zijn extra’s: ‘Je hebt toegang tot de hele eerste verdieping, waar we elkaar ontmoeten voor rooksessies. In huis vind je een verscheidenheid aan vaporizers en andere attributen voor zowel toppen, hasj als extracten. Als je specifieke wensen hebt, laat het ons weten, dan kunnen we rond de tijd dat je aankomt bij de plaatselijke coffeeshops kijken wat er op voorraad is. Onze plek ligt net buiten de oudste stad van Nederland, Nijmegen. In deze stad vind je elf coffeeshops. Amsterdam is een gemakkelijk dagje weg en we hebben toegang tot treinkortingen (deze zullen fluctueren, maar we vinden zeker de beste deals voor je). Tegen een kleine vergoeding nemen we je graag mee langs coffeeshops in welke Nederlandse stad dan ook. Heb je nog vragen? Vragen staat vrij!’ Dat klinkt al met al toch heel erg aantrekkelijk. En dat vanaf 60 euro per nacht. Met die website en een groeiend aanbod moet het toch wel goed komen.
www.budandbreakfast.com
‘We nemen je graag mee naar een coffeeshop’
De nieuwe F1-hybriden van Royal Queen Seeds (RQS) zullen de wietindustrie voorgoed veranderen. Deze zaden brengen uniforme planten met superieure prestaties, grotere oogsten, meer THC en onverslaanbare stabiliteit voort.
Royal Queen Seeds, een van de toonaangevendste wiet-zadenbanken van Europa, heeft als eerste in de steeds groter wordende legale cannabisindustrie uniforme, stabiele F1-cannabishybriden gelanceerd. Deze revolutionaire F1-hybridezaden zijn afkomstig van pure inteeltlijnen en garanderen stabiele oogsten en een consistent eindproduct. ‘’De nieuwe autoflowering F1-hybriden hebben een solide structuur, zijn uniform en brengen prachtige toppen voort. Ze zijn bijna niet te onderscheiden van fotoperiode-afhankelijke wietplanten.’’ RQS begon in 2019 met de ontwikkeling van de F1-hybriden door zuivere inteeltlij-
nen (IBL’s) met uitzonderlijke kweekeigenschappen te creëren. Na wat verdere aan-
passingen werden deze IBL’s gekruist om ‘s werelds eerste echte F1-cannabishybriden voort te brengen die de cannabisindustrie voorgoed zullen veranderen.
Talloze voordelen
Traditionele wietsoorten (en hun onvoorspelbare fenotypes) vormen al sinds jaar en dag de basis van zowel de commerciële wietteelt als thuisteelt. F1-hybriden daarentegen zijn uniforme planten met talloze voordelen voor alle sectoren van de wietindustrie. Zo kunnen patiënten profiteren van de consistente, hoogwaardige cannabinoïden die deze wietplanten bieden,
De nieuwe F1hybriden brengen een ware revolutie teweeg in de wietindustrie, net zoals feminized zaden dat in de jaren ‘90 deden.
en kunnen commerciële kwekers met deze betrouwbare planten hun activiteiten beter stroomlijnen. Ook thuiskwekers profiteren ervan: zij kunnen met deze zaden krachtigere wietplanten kweken die meer opbrengen. Ontdek hier de volledige selectie F1-hybriden van Royal Queen Seeds: www.royalqueenseeds.nl/f1-hybrids
Royal Queen Seeds heeft meer dan tien jaar ervaring met het kweken van diverse wietsoorten, van Nederlandse klassiekers
als White Widow tot moderne Amerikaanse soorten als Royal Gorilla, en zelfs CBD-rijke strains. Ons assortiment bestaat zowel uit hoogwaardige reguliere als uit feminized en autoflowering indica’s, sativa’s en nu dus ook F1-hybriden. Bovendien vind je er alle tools en accessoires om een product van topkwaliteit te kunnen kweken en oogsten. Van doorgewinterde telers tot hobbykwekers en onervaren beginners: velen beschouwen RQS als dé voorloper op het gebied van cannabisge -
netica en kweekbenodigdheden. www.royalqueenseeds.nl
Milky Way F1 hybride
Medusa F1 hybride
Hoge THC, hoge opbrengst
De term ‘ondermijning’ maakt het bestrijden van de daadwerkelijke problemen met een aantal vormen van criminaliteit nodeloos ingewikkeld. Uit onderzoek volgt dat het beter is om vormen van grootschalige criminaliteit in Nederland eens goed onder de loep te nemen en de bestrijding ervan anders te gaan organiseren.
In 2005 schetst het visiedocument Politie in Ontwikkeling (van de RHC, de Raad van Hoofdcommissarissen) een beeld van een samenleving die te maken heeft gekregen met nieuwe gevaren, waar de politie geen goed antwoord op heeft. Daarom zou de politie zich op vijf thema’s moeten gaan richten: ‘ongelijkwaardigheid’ (het uitsluiten van burgers en het verdiepen van sociale tegenstellingen), ‘overlast’ (jongeren, verslaafden of verwarden die de openbare orde verstoren), ‘veelvoorkomende criminaliteit’ (fietsendiefstal, zakkenrollerij), high-impact crimes (geweld, moord, doodslag, verkrachting) en ‘ondermijning’ (van de democratische rechtsstaat).
Na een artikelenreeks in het Tijdschrift voor de Politie (in 2010) over de vijf veiligheidsthema’s die de RHC indertijd had vastgesteld worden adviseurs van de toenmalige Amsterdamse korpschef Bernard Welten, Auke van Dijk en Frank Hoogewoning als de geestelijke vaders gezien van het begrip ‘ondermijning’. In de ogen van bovengenoemden is de bovenwereld zozeer vermengd met de onderwereld dat er op een andere manier moet worden gekeken naar criminaliteit. De mannen schetsen een samenleving die in zorgwekkende situatie verkeert. Hoogewoning omschrijft het begrip ondermijning in een publicatie als
‘het verzwakken of misbruiken van de structuur van onze maatschappij, leidend tot een aantasting van haar fundamenten en/ of van de legitimiteit van het stelsel dat haar beschermt’. Niet alleen de democratische rechtsstaat zou in gevaar zijn, maar ook de politieke, financieel-economische, sociaalculturele, technologische, ecologische en demografische fundamenten van de wereld waarin we leven.
Ondermijning staat gelijk aan drugs
Inmiddels zijn we 13 jaar verder en is het begrip ondermijning stevig uitgevent. Veel mensen koppelen ‘ondermijning’ inmiddels aan ‘ontwrichting van de samenleving’. De in-
vulling van het begrip heeft ook steeds meer een soort ‘kleur’ gekregen. De gebruikers van het begrip ondermijning plaatsten het woord regelmatig in één zin met begrippen die Nederland beschrijven als drugsland, zoals ‘grootschalige cocaïnehandel’ en ‘wietplantages’. Daardoor wordt het begrip ondermijning de afgelopen jaren vaak geassocieerd met ‘cocaïne en wiethandel’.
Veel deskundigen zijn het eens over het feit dat drugscriminaliteit een groot probleem is in Nederland. Er gaat veel geld in om en een aantal liquidaties is te koppelen aan cocaïnehandel. ‘Het onderscheid tussen de onderwereld en de bovenwereld is gekunsteld, vind ik. Alsof ‘boeven’ uit de onderwereld de bovenwereld van de nette mensen zouden willen binnendringen. Die twee werelden zijn behoorlijk met elkaar verweven,’ stelt Hans Nelen, hoogleraar criminologie aan Maastricht University. Nelen onderzocht samen met collega’s uit Maastricht en de Erasmus Universiteit Rotterdam in opdracht van het WODC (Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum) een aantal lokale, regionale en landelijke projecten die ondermijnende criminaliteit aanpakken en schreef zijn bevindingen op in het rapport ‘Koers Bepalen’.
Uit het onderzoek concluderen de onderzoekers dat het begrip ondermijning niet bijdraagt aan de oplossing van problemen. Nelen legt uit: ‘De term lijkt in eerste instantie veel mensen aan te spreken en mobiliserend te werken, maar door de conceptuele verwarring leidt het gebruik van de term uiteindelijk niet tot de beoogde slagkracht.’ Het woord wordt op zo’n manier gebruikt dat het van alles kan betekenen en dat helpt niet om de criminaliteit die de maatschappij de grootste problemen oplevert terug te dringen. We moeten onze ogen niet sluiten voor een aantal serieuze problemen die te maken hebben met de verschillende vormen van drugshandel en drugsproductie in Nederland. Maar als de politie binnen een week twee wietplantages in één straat oprolt en een week later 10 kilo wiet ontdekt in een schuurtje naast een coffeeshop is dat niet direct een ‘bewijs’ dat de samenleving ondermijnd wordt door de Colombiaanse cocaïnemaffia, die inmiddels ook de Nederlandse wietmarkt zou hebben overgenomen. Nelen stelt dat het grote verhaal over de criminaliteit in Nederland inmiddels een aantal ‘buzzwords’ (een mode-
woord zonder duidelijke betekenis) worden gebruikt en ‘ondermijning’ is daar één van. ‘Het woord bekt goed. Ondermijning staat op dit moment voor een groot aantal mensen gelijk aan drugscriminaliteit. Maar lang niet alle criminaliteit die met drugs van doen heeft is ondermijnend.’ De inkoop van de coffeeshops bijvoorbeeld, of de teler die een paar planten heeft en een deel van de opbrengst doorverkoopt aan vrienden. Het mag niet, maar het is geen ondermijning.
Het probleem van Nelen en zijn medeonderzoekers is dat de koppeling van het begrip ondermijning aan drugs de problemen die er zijn niet oplost. Hij geeft een voorbeeld: ‘In Nederland komen ook op grote schaal andere vormen van criminaliteit voor zoals witteboordencriminaliteit, mensenhandel of iets dat op het eerste oog onschuldig lijkt als fraude rond gokken op de uitslagen van voetbalwedstrijden. Dat kan in sommige gevallen zeer ondermijnend werken voor de samenleving. Nu ondermijning gekoppeld is aan drugs kun je dat begrip niet meer inzetten om die andere grote problemen met criminaliteit in Nederland aan te pakken.’ Het begrip ondermijning werkt verengend en veegt bovendien zware vormen van drugscriminaliteit op één hoop met lichte vormen.
Het gebruik van buzzwords als ondermijning (maar ook witwassen) maskeert dat we steeds minder goed weten over welke problemen we het hebben. Problemen rondom coke zijn van een andere aard en omvang dan problemen met wietteelt. We zouden volgens de onderzoekers terug moeten naar de onderliggende problematiek en niet verdwalen in termen en begrippen. We moeten terug naar de basis. Daarbij is het efficiënter als opsporingsdiensten zich focussen op de zware vormen van criminaliteit, en daarbij vooraf duidelijker bepalen welke dienst welke criminaliteit gaat aanpakken, lijkt de gedachte die voortvloeit uit het onderzoek. Nederland zou daarbij meer dan voorheen moeten samenwerken met andere landen. Omdat in internationale context het begrip ondermijning niet wordt gebruikt is het beter om te spreken over ‘georganiseerde criminaliteit’.
Buzzwords
Nelen: ‘We zijn in Nederland beland in een situatie waarin veel beleidsmakers eigenlijk
wel weten dat buzzwords als ondermijning en witwassen de problemen niet gaan oplossen, maar het is alsof de plaat blijft hangen in dezelfde groef, er verandert niets aan de aanpak van de echt problematische criminaliteit.’ De Maastrichtse wetenschapper stelt dat we tegenwoordig alles met alles willen verbinden en alles op alles afstemmen. Een ‘integrale aanpak’ heet dat, nog zo’n buzzwoord. De ‘smart overheid’ (buzz) staat een ‘integrale aanpak van ondermijning’ (buzz buzz) voor. Maar handig is dat niet. Want door het gebruik van dit soort holle termen en deze vervolgens te koppelen aan niet bestaande problemen of verkeerde aannames los je geen problemen op. Volgens de onderzoekers uit Rotterdam en Maastricht moeten we ons niet verschuilen achter betekenisloze begrippen maar de daadwerkelijke problemen benoemen. Als duidelijk is welke concrete misstanden moeten worden aangepakt kan vervolgens de opsporingsdienst die daarvoor het beste is toegerust aan de slag om het probleem op te lossen.
De discussie over de aanpak van criminaliteit en drugsproblematiek wordt te sterk beïnvloed door politiek korte termijn-denken en –scoringsdrift, vindt Nelen. ‘In België is er een Nationaal drugscoördinator, de Gentse hoogleraar Charlotte Colman. Zij kijkt vanuit wetenschappelijk perspectief naar de problemen en is daarnaast ook in staat om bruggen te bouwen tussen wetenschap, beleid en de politiek. Ik denk dat het goed zou zijn om in Nederland ook zo’n coördinator aan te stellen,’ besluit Nelen. ‘Iemand die wat afstand kan bewaren van de materie om de discussie weer vlot te trekken.’
Het rapport Koers Bepalen is te downloaden via www.wodc.nl
Legale cannabis is cool. Wat is er leuker dan zonder gedoe of angst lekker een jointje te roken. Helaas komt het wel met een prijs. Want waar cannabis legaal is geworden doet de overheid er alles aan om het de cannabiswereld zo moeilijk mogelijk te maken.
Er zijn soms bizarre belastingen, reclame mag niet en er worden over-the-top veiligheidsmaatregelen geëist. Als klap op de vuurpijl moet het product dan ook zo onappetijtelijk als mogelijk verpakt worden met allerlei waarschuwingen in reuzeletters. Dat kan ertoe leiden dat een verpakking van een grammetje wiet soms bizarre vormen aanneemt. Dat maakte ik zelf mee toen ik als een van de eersten in 2018 in Californië een joint kocht bij een cannabis dispensary. De pre-roll was bijna verpakt alsof het om radioactief materiaal uit Chernobyl kwam.
Een Canadese budtender in Ontario was het zat. Spencer Charlton keek naar de enorme verzameling verpakkingen die hij had en kreeg een creatieve ingeving. Hij besloot om van al dat overtollige restmateriaal sculpturen te maken. Op een cannabis expo showde hij vorig jaar zijn eerste werk en dat werd goed ontvangen. De sympathieke wietartiest, die op Instagram te volgen is als cratercrater, vertelde bij het Canadese Strattcan dat hij op de lokale kunstacademie al bezig was met sculpturen en dat dit een logisch vervolg is: ‘Cannabis speelt wel een centrale rol in
het creatieve proces. De meeste ideeën ontstaan nadat ik geblowd heb en dan een lange wandeling maak. Wiet is als gereedschap voor mij; het helpt me te focussen en te relaxen tijdens het creatieve proces.’
Trash Panda
Charlton was totaal overdonderd nadat hij erg veel enthousiaste reacties kreeg tijdens zijn eerste bescheiden expo op een Canadese wietbeurs: ‘Mijn eerste werk heette
Trash Panda en het was een geweldige mijlpaal voor mij om dat te mogen exposeren. Ik had nooit zo’n positieve ontvangst verwacht. Zelfs toen ik het gebouw verliet bleven mensen me vertellen hoe mooi ze het vonden en dat ze een foto wilden maken.’ Hoe het ooit startte? Charlton: ‘Ik begon de verpakkingen te verzamelen om bij te houden welke producten ik allemaal had gehad. Ik had ooit een onrealistisch doel om alle goede toppen en pre-roll releases te proberen, haha. Ik raakte geïnspireerd om van mijn verpakkingscollectie sculpturen te maken toen ik op Instagram een dope lokale artiest tegenkwam die duurzame kleding en andere items maakte door afgedankte materialen opnieuw te gebruiken. Met mijn eerste sculptuur wilde ik specifiek de negatieve milieu-impact van overtollige verpakkingen en de behoefte aan duurzaamheid op een speelse manier uitdrukken, die gemakkelijk toegankelijk is voor de kijker.’ De Canadees is inmiddels bezig om een collectie sculpturen te maken voor hij een eerste eigen expo op wil zetten. ‘Soms ben ik er 12 uur mee bezig, soms ook 50 uur. Het ligt er net aan hoe ingewikkeld het design is. En des te groter het beeld, des te meer verpakkingen ik nodig heb, haha.’
Door: Rob Tuinstra
Eigenaar Snoop Dogg lanceert via Death Row Records een nieuwe wietlijn met de naam Death Row Cannabis. Met diamanten doordrenkte pre-rolls behoren tot de eerste producten. De verpakking is iriserend zilver met gouden accenten en zal een nieuw ontworpen versie van het gevangene-logo van het merk tonen, maar met één verschil: zijn linkerhand is vrij en houdt een joint vast. Death Row is de thuisbasis geweest van vele beroemde cannabisten in de rapcultuur. Hoewel hij er in 1992 bij getekend had, werd het label pas in februari 2022 officieel overgenomen door Snoop Dogg. Death Row Cannabis is als eerste verkrijgbaar bij de Cookies vestigingen van Berner in Californië. Snoop is behoorlijk actief de laatste tijd. Pasgeleden kondigde hij nog een biografische film aan, gemaakt door… Death Row Pictures.
Frank Boeijen werd onlangs 65 jaar en daarom maakte het Brabants Dagblad een erg lezenswaardig interview. De zanger die veel succes boekte met zijn Frank Boeijen Groep vertelt openhartig dat hij al op zijn dertiende met blowen begon en dat nog steeds doet. Op de vraag ‘Is het leven van een artiest op zijn 65ste nog gevuld met seks, drugs, alcohol en rock-’n-roll, of leeft u wat gezonder?’ antwoordt hij: ‘Gezond eten heb ik altijd al gedaan, we waren al vroeg oude hippies die weinig vlees aten. Met de band eten we nu meestal vegetarisch voor concerten. We merkten dat na een diner met vlees de hele band in elkaar zakte. Maar ik wil niet rokend op de foto. Dan zeggen ze ‘Oh, Frank Boeijen rookt’ en krijg je daar weer gezeik over. Maar ik vind het gewoon lekker. En het heeft geen invloed op mijn stem. Blowen doe ik ook nog, eigenlijk al vanaf mijn dertiende. Maar het is niet meer zoals in de jaren 80 toen iedereen in de muziekbiz aan de coke zat. Dat werd veel gebruikt omdat er elk jaar een plaat moest komen en dan zat je nachtenlang, wekenlang te werken in de studio. De cocaïne hield je wakker.’
Zoals het hoort bij een echte rapper neemt de Marokkaanse artiest ElGrande Toto geen blad voor zijn mond. Hij nam het op voor Marokkaanse jongeren die blowen. ElGrande Toto: ‘Ik rook hasj, nou en. Dat betekent niet dat ik een slecht voorbeeld geef.’ Dat was tegen het zere been van de autoriteiten. Woordvoerder van de regering Mustapha Baitas noemde de uitspraken van de rapper onacceptabel: ‘We kunnen dit niet accepteren. Dit gaat tegen alle normen en waarden van de Marokkaanse samenleving in.’ Nogal hypocriet, want Marokko is een van de grootste cannabisproducenten ter wereld. Maar de druk op de in de Arabische wereld immens populaire ElGrande Toto werd flink opgevoerd. Hij werd zelfs opgepakt en uiteindelijk zag hij geen andere uitweg dan spijt te betuigen: ‘Ik bied mijn excuses aan bij iedereen die beledigd is door mijn woorden, te beginnen met de autoriteiten en mijn publiek. Rap is een bepaalde taal, misschien heb ik er op het juiste moment niet goed gebruik van gemaakt.’
De Amerikaanse basketbalster Brittney Griner is vrij. In december werd ze geruild voor de Russische wapenhandelaar Victor Bout. De Amerikaanse president Biden meldde haar vrijlating in een tweet: ‘She is safe. She is on a plane. She is on her way home.’ Griner werd in februari 2022 in Moskou gearresteerd nadat er wietolie in haar bagage was gevonden. Griner verklaarde dat ze de cannabis om medische redenen gebruikte, maar werd begin augustus tot 9 jaar cel veroordeeld. Dat er een gevangenenruil met Victor Bout zou komen, stond volgens waarnemers al vanaf het begin vast. Zij menen dat het de Russen hier al de hele tijd om ging. Bout, een ex-militair wiens bijnaam ‘Merchant of Death’ is vanwege zijn vele schimmige wapendeals, werd in 2008 in Thailand opgepakt en aan de VS uitgeleverd. Daar werd hij veroordeeld tot 25 jaar cel.
Bokslegendes en voormalige rivalen Mike Tyson en Evander Holyfield blijven het befaamde oor-incident uitmelken. Tyson verkoopt al Mike Bites edibles, die de vorm hebben van een half afgebeten oorlel. Een wrange herinnering aan hun gevecht 25 jaar geleden, toen Tyson een deel van het oor van Holyfeld afbeet. Maar geld stinkt niet, dus zijn de heren nu het bedrijf Carma Holdings met een eigen cannabislijn begonnen. Tyson: ‘Van Mike Bites tot Holy Ears, cannabisfans over de hele wereld kunnen nu dezelfde gezondheidsvoordelen ervaren die deze producten mij hebben gebracht.’
Holyfield: ‘Mike en ik hebben een lange geschiedenis van competitie en respect voor elkaar. En die nacht veranderde ons beider leven. Toen realiseerden we ons niet dat we, zelfs als krachtsporters, ook veel pijn hadden. Nu hebben we de mogelijkheid om de medicijnen te delen die we gedurende onze hele carrière echt nodig hadden.’ De Holy Ears zullen worden aangeboden in THC, Delta 8 en andere cannabinoïde varianten.
Het is niet eerlijk. In eigen land zitten we met Prins Pils opgescheept, terwijl ze in GrootBrittannië nu met een heuse Prins Wiet mogen showen. ‘Ik rookte wiet!’, schrijft Prins Harry in zijn biografie. Harry was net als de meeste van zijn leeftijdgenoten reuzenieuwsgierig naar allerlei soorten drugs en experimenteerde erop los. Niks nieuws onder de zon, maar Harry is van Blauw Bloed dus was daar veel aandacht voor. Eerst maar even de coke. Dat was, je bent prins of niet, tijdens een jachtweekend: ‘Bij iemands landhuis tijdens een jachtweekend had ik een lijn aangeboden gekregen en sindsdien heb ik er nog een paar gedaan. Het was niet leuk en ik werd er ook niet echt blij van, maar ik voelde me er wel anders door. En dat was het belangrijkste doel. Ik was een diepongelukkige 17-jarige die bereid was bijna alles te proberen dat de status quo zou veranderen. Dat was in ieder geval wat ik tegen mezelf zei.’ Paddo’s waren ook geen succes. Een afvalemmer in een toilet veranderde tijdens de trip in een monster. Gelukkig ging het met wiet een stuk beter. Harry vertelt dat zijn wilde drugsjaren in 2015 voorbij waren. Behalve cannabis. Harry: ‘Ik ging niet meer stappen maar rookte na mijn werk als ik thuis was een jointje in de tuin. Ik zorgde er dan wel voor dat de rookgeur niet bij de buren kwam.’
Zuidoost-Azië blijft een favoriete reisbestemming. Thailand staat al jaren op nummer 1. Begrijpelijk, het is een prachtig land en na de decriminalisering van cannabis raden we het iedereen aan. Buurland Maleisië blijft onder de radar. Thailand ontvangt jaarlijks een kwart miljoen Nederlanders, slechts 80.000 gaan naar Maleisië. Highlife was een van hen.
Door: Rob Tuinstra
Johor Bahru (JB) is mijn eerste kennismaking met Maleisië. De grootste aantrekkingskracht? Het ligt naast Singapore en is flink goedkoper dan de Aziatische metropool. Ik wil vanuit JB dagelijks naar Singapore om sights te zien waar ik eerder tijdens mijn drie dagen daar niet aan toe kwam. Maar de gemakzucht slaat snel toe. Waarom zou ik me druk maken als ik lekker bij het zwembad kan liggen, het is 38 graden Celsius. Ik kan net zo goed JB verkennen. Dat is overigens snel gebeurd, want echt mooi is het niet. En dan is het tijd voor een tropisch eiland met een strand!
Op een krakkemikkige ferry vaar ik vanaf de oostkust naar Tioman Island. Het was meerdere seizoenen de locatie van het populaire tv-programma Expeditie Robinson. Tioman wordt genoemd als een van de mooiste eilanden ter wereld, qua toerisme is het gelukkig nog behoorlijk onontgonnen. Tenminste, wanneer ik er ben in oktober, want
‘Het regenseizoen begint en dan is hier niks te beleven.’ Hmm. Maar als ik op mijn eerste dag op de veranda met uitzicht op de Zuid-Chi-
ooit meer kroegen waren, maar opkomend islamitisch conservatisme heeft daar een eind aan gemaakt. Cannabis? Ja, vooral ook vroeger. Nu is het vooral kratom.
veel restaurants zijn gesloten. Dussi runt de strandcabines waar ik logeer en vertelt dat de meeste guesthouses ook snel gaan sluiten:
nese Zee mijn laptop openklap besluit ik het risico te nemen en boek ik voor acht dagen extra. Dit is een droomspot voor een digital nomad, dus wordt het een week van zwemmen, luieren, snorkelen en (digitaal) werken. De geroemde Maleisische cuisine is wel beperkt, het blijft veelal bij nasi lemak (nasi met groenten en gedroogde ansjovis) en allerlei varianten daarop. Er is geen uitgaansleven en in de restaurants wordt geen alcohol geschonken. Wel zijn er twee staatswinkels waar alcohol, sigaretten en chocola (!) belastingvrij te koop zijn. Dussi vertelt dat er
Om de dreigende regen-armageddon voor te zijn vlieg ik in een speelgoedvliegtuig met twee andere passagiers naar Kuala Lumpur (KL). Dat is even wennen. Van 5 stappen naar het strand zit ik op 38 hoog in een wolkenkrabber met te weinig liften. Het uitzicht is mooi, maar soms wacht je bijna 20 minuten voordat er een lift komt. Ik kom later weer terug in KL dus vlieg ik snel door naar Langkawi Island dat aan de westkust bij de Thaise grens ligt. Hier geen dreigend regenseizoen. De stranden zijn prachtig en verlaten. In het binnenland fiets ik langs rijstvelden en waterbuffels. Eten in de dorpen en langs de straattentjes is hier spotgoedkoop; voor 1,25 koop je een volledige maaltijd. Net als op Tioman is alcohol, tabak en chocolade taxfree. En hier is wel een uitgaansleven. Maar eerlijk is eerlijk, het haalt het niet bij de feesten op Thaise eilanden. Ook hier heeft het toenemende conservatisme toegeslagen. Jerry, een Amerikaan die zijn tijd verdeelt tussen Maleisië en Thailand: ‘Er is steeds minder nightlife, daarom ga ik nu vaker naar Phuket.’ Een voorbeeld daarvan is het 420 restaurant. Ik ga er verschillende keren naar toe maar vind het altijd gesloten. Watskeburt? Langkawi is verder qua klimaat, stranden en eten wel verslavend leuk. Hier zou ik langer kunnen blijven. Maar er is meer in Maleisië te zien. Iedereen vertelde me om naar Georgetown, Penang te gaan. Dus na bijna vier weken doe ik dat.
‘I love the coffeeshops!’
‘Holland? I love Holland! Ik was een zeeman en 30 jaar geleden leerde ik alles over wiet in Amsterdam. I love cannabis. I love the coffeeshops!’ Mijn taxichauffeur vraagt me het hemd van het (bezwete) lijf over het kweken van wiet. Als ik hem vertel over het bestaan van gefeminiseerde zaden en autoflowers is hij helemaal gebiologeerd. Hij kan het amper geloven en legt me uit dat de
Waterbuffel (Langkawi Island) Digital nomad (Tioman Island)Cannabis is verboden, maar grinders en andere blow-gadgets zijn wel te koop
meeste lokale boeren die vroeger wiet kweekten al lang zijn overgestapt op kratom. ‘Betere opbrengst en minder strenge straffen, da’s logisch he’. Ik vraag hem direct of hij wat wiet voor mij kan scoren, maar hij ontwijkt de vraag, dus dring ik verder niet aan. Georgetown blijkt een meer compacte stad dan KL te zijn, maar het verkeer blijft moordend. Er is een historisch koloniaal centrum uit de tijd van de Britse overheersing, met interessante street art. De echte claim to fame is het aanbod van restaurants en streetfood. Dat klopt, ik eet nergens zo lekker als hier. De food courts zijn ideaal; overdekte ruimtes (tegen de tropische stortbuien) waar je langs tientallen kraampjes kunt lopen met elk een eigen aanbod. Als je na een keuze aan een tafeltje gaat zitten, komt er iemand langs voor je drankjes. Een perfect systeem en alles voor een habbekrats. Er zijn ook shows van entertainers, waaronder ladyboys. Tijdens mijn verblijf worden WK voetbalwedstrijden op oorverdovend volume uitgezonden.
Voor een paar tientjes vlieg ik twee weken later terug naar KL, mijn trip zit er bijna op. Ik heb via Airbnb een appartement in Bukit Bintang gehuurd, de uitgangsbuurt van KL, niet ver van
de beroemde Petronas wolkenkrabbers. Het is een aaneenschakeling van prijzige nachtclubs, restaurants, massagesalons en gigantische shopping malls, afgewisseld met kleine restaurantjes, food courts en straatventers waar je goedkoop Maleisisch kunt eten.
Het is de tegenstelling die je overal in het land terugziet. Deels een welvarende samenleving met glimmende architectuur van staal en glas, deels toch wel armoede en oude tradities waaraan de bevolking gehecht. Daarmee blijft het een land met twee gezichten.
In Maleisië kun je de doodstraf krijgen als je meer dan 200 gram cannabis bezit!. De 29-jarige bezorger Muhammad Hafizul Rashid Emmy kreeg deze straf nadat hij in 2018 was betrapt met 299,09 gram cannabis. Heb je tot 50 gram op zak of in huis, dan kun je tot 10 jaar celstraf krijgen. Daarmee lijken de strenge drugswetten van Maleisië op die van buurland Singapore. Een ander buurland, Thailand, is een andere weg ingeslagen. In reactie daarop liet de Maleisische Minister van Gezondheid Khairy Jamaluddin weten dat gebruik van medicinale cannabis nog bestudeerd wordt. Via social media wordt cannabis wel illegaal aangeboden, maar het blijft natuurlijk riskant. Zeker met deze straffen. Veel meer dan cannabis is kratom populair in Maleisië. Het kruid geeft een euforisch en energiek effect. In Nederland is het legaal verkrijgbaar. In Maleisië is ‘ketum’ strafbaar. De roep om decriminalisering groeit echter, omdat veel Maleisiërs het kruid ook om therapeutische ne medicinale redenen gebruiken. In november 2022 werd een nieuwe, minder conservatieve regering gekozen. Wellicht zorgt dat voor broodnodige hervormingen in het drugsbeleid.
Batu Caves (KL) Intrigerende street art (Georgetown)Veel patiënten in Nederland kweken hun eigen wiet. Ze zijn daartoe gedwongen door overheidsbeleid en omdat ze ontevreden zijn over de legale Bedrocan cannabis. Die werkt bij hun niet of is te duur. Maar kijk eens naar de prachtige resultaten van deze medische hobbykwekers, die we vonden op de Facebook pagina van de PGMCG Legale Thuiskweek Medical Cannabis Homegrown.
Bij een van onze leden onder LED
ACDC onder LED Viper
Het Trimbosinstituut start een onderzoek naar het gebruik van medicinale cannabis in Nederland. Hierbij wordt gefocust op mensen die cannabis gebruiken om klachten te verminderen, maar deze niet van de dokter krijgen. Het onderzoek is bedacht en opgezet door de onderzoekers zelf en wordt gefinancierd door Bedrocan. Het gehele onderzoek en de publicatie van de bevindingen wordt onafhankelijk van de financier uitgevoerd.
Trimbos: ‘In Nederland gebruiken 130.000 mensen (cijfer uit 2018) cannabis (bijvoorbeeld wiet, hasj of cannabisolie) om medicinale redenen. Ruim 90% van deze mensen doet dit (deels) zonder doktersrecept. Zij krijgen deze cannabis dus niet uit de apotheek. In het MEDUSA-onderzoek willen wij onderzoeken waarom mensen cannabis gebruiken om medicinale redenen, welke cannabisproducten ze gebruiken, en waarom ze cannabis gebruiken die niet uit de apotheek afkomstig is. Deze informatie zal ons helpen te begrijpen hoe het medicinale cannabisprogramma verbeterd kan worden om tegemoet te komen aan wat mensen nodig hebben.’ Het Trimbos-intituut nodigt iedereen uit om deel te nemen als men cannabis medicinaal gebruikt en dit in ieder geval voor een deel doet zonder dat die cannabis op doktersrecept is: ‘Als u alleen CBD-middelen gebruikt die geen THC bevatten en die niet zijn voorgeschreven (bijvoorbeeld gekocht bij de drogist) kunt u niet meedoen aan dit onderzoek.’
Het invullen van de (eenmalige) vragenlijst duurt ongeveer 10 tot 15 minuten. Trimbos: ‘Onderwerpen in de vragenlijst zijn: waar u uw cannabis verkrijgt, hoe tevreden u bent over de
medicinale toepassing van cannabis, hoe u cannabis gebruikt en waarvoor. Deelname aan het vragenlijstonderzoek is anoniem. Dit betekent dat de antwoorden niet tot u als persoon te herleiden zijn. Na het invullen van de vragenlijst kunt u zich opgeven voor een loterij om kans te maken op een vergoeding van 200 euro. Daarna krijgt u ook de mogelijkheid aan twee vervolgonderzoeken over het medicinale gebruik van cannabis mee te doen. Deze vervolgonderzoeken zijn ook onderdelen van het MEDUSA-onderzoek. Deelname hieraan is niet verplicht en heeft ook geen invloed op uw kans om in de loterij te winnen.’
Trimbos: ‘Het eerste vervolgonderzoek binnen het MEDUSA-onderzoek is een online videogesprek. We willen u daarin vragen waarom u cannabis niet uit de apotheek krijgt. De interviews (45-60 minuten) worden online
afgenomen. U hoeft dus niet te reizen. Voor deelname aan dit vervolgonderzoek krijgt u een bol.com-waardebon van 40 euro. Het tweede vervolgonderzoek is gericht op de chemische samenstelling van de cannabis die u gebruikt. We willen u hiervoor vragen om cannabis die u gebruikt voor medicinale doeleinden in een door ons een vooraf gefrankeerde luchtkussenenvelop op te sturen, zodat wij deze cannabis kunnen analyseren. Voor de analyse hebben wij 1,5 gram wiet of hasj nodig. Door middel van een code koppelen we de cannabis die u ons stuurt aan uw emailadres, zodat wij u een bol. com-waardebon van 40 euro kunnen uitkeren. Helaas mogen wij geen informatie verschaffen over de gehaltes werkzame stoffen in het door u ingeleverde cannabismonster.’
Meedoen? Dit kan tot half april. Vul hier de vragenlijst in: www.trimbos.nl/medusa/
In de vorige editie heb ik geschreven over een procedure bij de rechtbank over een nieuwe gedoogverklaring. Ik noem deze procedure in deze column nu de onderhavige procedure. Die nieuwe gedoogverklaring was gebaseerd op het nieuwe coffeeshopbeleid van die gemeente en gebaseerd op de “schaarse vergunningenproblematiek”. Dit nieuwe beleid houdt in dat conform de Dienstenrichtlijn en de Dienstenwet een vergunning die schaars is niet voor onbeperkte of lange duur mag worden afgegeven. Dit betekent dat die vergunning slechts voor korte duur mag worden verstrekt, niet mag worden verlengd en daarna moet worden opengesteld voor het publiek.
Dat een gedoogverklaring schaars is mag bekend worden verondersteld. Dat een gedoogverklaring een vergunning is, is geen vaststaand feit, maar de gemeente handelt veelal wel conform die “schaarse vergunningenproblematiek”.
Over dat laatste punt (schaarse vergunning) zijn er al uitspraken van rechters (o.a. Rechtbank Limburg te Roermond) en die hebben aangegeven dat een gedoogverklaring geen vergunning is. Dat heeft echter niet geleid tot andere standpunten bij veel gemeenten. In de onderhavige procedure heeft de Rechtbank er zich vanaf gemaakt met het oordeel dat een gedoogverklaring geen besluit is en dat daar geen rechtsmiddelen (bezwaar en beroep) bij horen. Dus niet ontvankelijk verklaard. Feitelijk komt dit standpunt neer op een oudere uitspraak van de Raad van State, het hoogste rechtscollege voor dit soort procedures, waarin gesteld is dat behoudens zeer uitzonderlijke situaties het gedogen geen besluit is en dus geen beroep kan worden ingesteld. Een besluit is een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan, die een publiekrechtelijke rechtshandeling inhoudt (art. 1:3 lid 1 Awb). De Raad van State oordeelde in 2011 en 2019 dat een gedoogverklaring geen beslissing is die op een rechtsgevolg is gericht en daarom geen besluit is conform de wet. Omdat het geen besluit is kunnen er ook geen rechtsmiddelen aan gekoppeld zijn, behoudens dan de bijzondere omstandigheid indien er gevaar bestaat voor vrijheidsontneming indien de coffeeshophouder een handhavingsbesluit uitlokt.
De Rechter heeft recentelijk in deze procedure geoordeeld dat er alleen een bijzondere omstandigheid kan zijn, zoals de Raad van State eerder heeft aangegeven, indien gevaar c.q. grote kans op vrijheidsontneming speelt. Dat is volgens de Rechtbank in de onderhavige procedure niet het geval. De Rechtbank oordeelt in deze onderhavige procedure dat geen sprake is van een bijzondere omstandigheid omdat uit de gedoogverklaring niet blijkt dat na de genoemde periode niet vaststaat dat geen nieuwe gedoogverklaring verstrekt kan worden omdat deze wordt opengesteld voor het publiek. Het staat dus niet vast dat geen
nieuwe gedoogverklaring zal worden verstrekt na de periode van de schaarse gedoogverklaring, aldus de Rechtbank. Het is volgens de Rechtbank in de onderhavige procedure niet bekend welk beleid de gemeente op het moment van de nieuwe openstelling zal hanteren en dat betekent een onzekere toekomstige gebeurtenis. Een onzekere positie is het gevolg van het zijn van een houder van een coffeeshop en dat komt voor zijn rekening en risico en is onvoldoende voor de conclusie dat sprake is van een uitzonderlijk geval, aldus de Rechtbank. De Rechtbank oordeelt in de onderhavige procedure uiteindelijk: gedogen is geen besluit en er is ook geen bijzondere omstandigheid die het gedogen gelijk trekken met
een besluit. Dit betekent, aldus de Rechtbank in de onderhavige procedure, dat tegen de gedoogverklaring geen bezwaar en beroep open staat.
Hoger beroep bij de Raad van State
Mijns inziens is dit oordeel van de Rechtbank in de onderhavige procedure onjuist, omdat het nu juist wel de bedoeling is van de gemeente de gedoogverklaring niet te verlengen maar open te stellen aan derden. Het oordeel van de Rechtbank dat niet vast staat dat belanghebbende geen nieuwe gedoogverklaring zal worden verstrekt na afloop van de huidige gedoogverklaring, is ook onjuist omdat de gemeente heeft aangegeven in de gedoogverklaring dat die niet meer zal worden verlengd. Dat betekent dat de coffeeshop ophoudt te bestaan en dat is volgens mij een bijzondere omstandigheid. Wij zijn verder van mening dat het oordeel van de Rechtbank in deze onderha-
Door: Redactie Highlife
vige procedure ook onjuist is omdat er wel sprake is van intrekking van de gedoogverklaring en gevaar bestaat op vrijheidsberoving als de coffeeshophouder een voor bezwaar en beroep vatbaar handhavingsbesluit uitlokt (zonder gedoogverklaring doorgaan en een aanhouding uitlokken zodat hiertegen bezwaar en beroep open staat). Wij zullen deze vragen/geschilpunten voorleggen aan de Raad van State. Wij houden u op de hoogte.
Mijn advies:
Ga bij elke nieuwe vergunning of gedoogverklaring goed na of er niets is gewijzigd dat in uw nadeel is. Raadpleeg uw adviseur. Ga direct in bezwaar en vervolgens in beroep bij twijfel over uw gedoogverklaring en laat u niet misleiden door zogenaamde adviezen of richtlijnen van de gemeente dat bezwaar niet mogelijk is. Dat is veelal ten onrechte en de gemeente doet dat waarschijnlijk alleen
om hun eigen belangen te behartigen en dat is ook in strijd met de wet.
Laat u deskundig voorlichten en kijk met argusogen naar besluiten van de gemeente als het uw gedoogverklaring aangaat.
Weten is één, bewijzen is twee. De belastingdienst en de gemeente zijn niet makkelijk te overtuigen en zeker niet indien het gaat over gedogen van een coffeeshop. Het woord is dan vaak aan de rechter en ook die zijn niet makkelijke te overtuigen. In dit geval: nog geen eind goed al goed! Ik houd jullie op de hoogte van de uitspraak van de Raad van State.
Ruud & Wil Oomen oomen@fiscaalonderzoek.nl | www.fiscaalonderzoek.nl
Via de BBC is de fantastische vierdelige muziekdocumentaire
Fight the Power: How Hip Hop Changed The World te zien. De serie, die mede is geproduceerd door Chuck D, vertelt hoe hiphop een cultureel fenomeen werd tegen de achtergrond van de sociale en politieke Amerikaanse geschiedenis.
Grammy Award-winnaar Chuck D was een van de meest aansprekende artiesten die hiphop gebruikte als een platform voor politieke expressie en sociale rechtvaardigheid. Als mede-oprichter van Public Enemy onderzocht Chuck de lessen in de zwarte geschiedenis en bewustzijn. Fight The Power, Public Enemy’s baanbrekende single uit 1989, werd een volkslied dat opriep tot eenheid tegen onderdrukking en blijft tot op de dag van vandaag resoneren. Het staat in de Library of Congress en werd in 2021 door Rolling Stone uitgeroepen tot #2 Greatest Song of All Time. Chuck D: ‘De hiphopgemeenschap heeft vanaf het begin gedaan wat de rest van de media nu pas doet. Lang voordat een conglomeraat zich realiseerde dat het tijd was om wakker te worden, sprak hiphop zich daarover uit en vertelde het de waarheid. Deze
serie was een kans om deze boodschap op een nieuwe manier over te brengen en om de plaats van hiphop in de geschiedenis uit te leggen. Hopelijk inspireert het ons allemaal om verder te gaan.’ In de serie worden archiefbeelden afgewisseld met commentaar van artiesten als B-Real, DMC, Eminem, Ice-T, Fat Joe, KRS-One, LL COOL J, MC Lyte, Monie
Love, Abiodun Oyewole, Roxanne Shanté en Will.I .Am. Om de achtergond, opkomst en invloed van hiphop goed te doorgronden, komen ook anderen aan bod, zoals Rev Al Sharpton, Sway Calloway, Walter “Hawk” Newsome, Nelson George, Dr. Rosa Alicia Clemente, Lee Quiñones (invloedrijke graffitikunstenaar uit New York) en meer.
Terwijl jij thuis op de bank zit te chillen, maakt het geluid van kabbelend water je zen-gevoel helemaal compleet. Je kunt dit bereiken door zo’n Japans watervalletje in je woonkamer te maken, maar het kan ook anders! Met een gadget als dit: de AcquaArte Pizarra set met waterpomp en ledverlichting van Ubbink. De bol heeft aan de bovenkant een kelk waar het water zachtjes verlicht uitkabbelt. Zo kun je ook ’s avonds genieten van het rustgevende effect. Het waterreservoir bevindt zich binnenin. Het enige dat je hoeft te doen is dit waterornament te vullen en aan te sluiten op het stopcontact. Ook ideaal voor terras, camping of tuin.
Afmetingen: 36 bij 40 cm.
Prijs: € 200 www.vidaxl.nl/e/ubbink-waterornamentpizarra-5-w-40x36-cm-antraciet/8711465883214.html
Dit is nou typisch zo’n ding waarvan je 15 jaar terug niet had kunnen dromen dat het ooit zou kunnen: via je telefoon opdracht geven aan een robot om het gras te maaien. De flonkelnieuwe
Robomow RC308u Connect robotmaaier biedt anno 2023 alles wat je als gadgetfreak mag verwachten. Naast het spraakbesturingssyteem is de robotmaaier ook te bedienen en te monitoren met een smartphone app. Al liggend op een Arubaans palmenstrand, kun je de grasmaaier thuis activeren en later op afstand checken of hij zijn werk wel goed gedaan heeft. De robot is uitgerust met een mulch-mes: hiermee wordt het gemaaide gras superfijn versnipperd en belandt als voeding op het gazon. Dit gadget is daarnaast vrijwel onderhoudsvrij en laadt zichzelf op via zonne-energie. Over tijdsbesparing gesproken…
Prijzen: vanaf € 799 www.robomow.com/nl-NL
Nowatch is ’s werelds eerste awearable. Laat dat maar even indalen: a-wear-a-ble... Een horloge dat geen tijd aangeeft, maar je slaapritme, hartslag en stressniveau meet. Waarbij de wijzerplaat is vervangen door een handgeslepen edelsteen. Door ‘Biosensing technology’ kan dit gadget de activiteit van je zweetklieren aflezen, waarna dit non-horloge je stress niet alleen in een grafiek zet, maar ook tot een uur vooraf kan voorspellen. Je draagt dus eigenlijk een app met sensor. Okay, die is een stuk aantrekkelijker dan de doorsnee smartwatch (want te groot, te rubber of te sporty). Nowatch is een Amsterdamse tech-startup. Een fraaie, maar prijzige Grachtengordel Fitbit. Leuk voor types die dagelijks een flitsende rapportage van hun hartslag en wellbeing willen zien. Hun fysieke gesteldheid, hun inner-selfies. Maar voor boys and girls (en alles daartussen) die echt in het moment willen leven, luidt ons advies: rook relaxed een blowtje, haal diep adem en ga naar buiten. Prijs: € 363 tot wel € 700 (ex. maandabonnement app). https://nowatch.com/
Ziehier, een hype in wording: de Papi Dada Boemerang Mini-Drone Bal. 360° draaibaar, USB-Oplaadbaar, met ingebouwde RGB-Verlichting, voor binnen en buitengebruik. Een coole manier om spelenderwijs je oog- en hersencoördinatie te trainen. En vliegfysica te ervaren: het behoud van impulsmoment en Bernoulli-principe. De baan kan worden gecontroleerd door de hoek van de bal te veranderen. Deze magisch vliegende bal kan uit zichzelf de lucht in klimmen voordat hij weer naar beneden komt voor een veilige landing in de palm van je hand. Je kunt er eenvoudig (na een beetje oefenen en trainen) spectaculaire kunstvliegtrucs en stunts mee uitvoeren: draaikolken, rechtuit vliegen en manoeuvres in bochten mee maken. Waarbij de bal steeds van kleur verandert tijdens zijn vlucht. Een vallende neonster bij nacht. Prijs: € 38 www.amazon.nl/Papi-Dada-Balspeelgoed-USBOplaadbaar-RGB-Verlichting/dp/B09C5QGPRJ/
Je sleutels van je kweekhok, geld of telefoonlader berg je binnenshuis veilig op in deze onopvallende keramische bloempot, met geheim compartiment. Deze witte bloempot bestaat namelijk uit twee delen: onder het deel met de grond en de plant zit een extra opbergvak waar niemand weet van heeft. Ook ideaal als je bijvoorbeeld in een studentenhuis woont. Of op een camping zit. Wordt overigens zonder die foeilelijke plastic plant geleverd.
Afmeting: 15,5 bij 13,5 bij 15,5 centimeter. Prijs: € 24 www.ditverzinjeniet.nl/suck-uk-bloempot-met-geheim-vak
Op het eerste gezicht lijkt het een decoratieve tuinsculptuur van een pelikaan met open bek. Wie beter kijkt, spot ineens innovatieve gebruiksfuncties voor
onze gevleugelde vrienden en andere tuinbezoekers: van mezen, merels, mussen tot egels en eekhoorntjes. De wijd geopende keelzak vormt met de machtige snavel (16 cm breed en 6 cm diep) een bassin met 250 ml. inhoud. Ideaal als drink- en badderplek in de zomer, een overdekte voer- of schuilplaats in de winter. Uit 2 kilo zwaar kunsthars, dat als grijs graniet oogt en aanvoelt. Bestand tegen hitte, kou en regen. Dit tuinbeeld zal met het verstrijken der jaren een steeds mooiere, markantere kleur krijgen, onder invloed van de elementen. Afmetingen: 55 bij 19 bij 35 centimeter. Prijs: € 60 www.proidee.nl/ home-garden/tuin/decoreren/vogelbad-pelikaan
Door: Redactie Highlife
Van 24 maart tot 2 april is in Amsterdam, Utrecht én online het Kaboom Animation Festival. Aansluitend toeren de winnende animaties langs een tiental bioscopen door het land. Geniet daar of thuis, op je werk of waar en wanneer het je uitkomt van het beste dat topanimators uit de hele wereld te bieden hebben met honderden korte en lange films. Hoofdthema is Beyond Perfection.
Het festival presenteert de nieuwste, meest creatieve, vernieuwende en gedurfde (inter) nationale animatieproducties. Het programma bestaat uit lange en korte animaties in 2D en 3D, een VR-expositie, games, obscure titels, experimentele animaties, Expended Animation, Nederlandse klassiekers, Canada in Focus, talks & events en een prikkelende show rond perfectie in seks en animatie. Hou voor de actuele informatie de festivalwebsite in de gaten. Hier lichten we er alvast een paar titels uit.
‘Bambi meets Apocalypse Now’ in de provocerende en originele horrorkomedie Unicorn Wars van Alberto Vazquez over religieus extremisme en fascisme. In een kleurrijk spektakel, waarin teddyberen oorlog voeren met eenhoorns, gaat de veelgeprezen Spaanse filmmaker en illustrator op zoek naar de wortels van het kwaad. Blind Willow, Sleeping Woman is een fantasierijke animatie van Pierre Földes naar verhalen van de Japanse topauteur Haruki Murakami. Een verdwaalde kat, een levensgrote
praatgrage kikker en een tsunami helpen een ingedutte bankbediende, zijn gefrustreerde vrouw en een schizofrene accountant om Tokio te redden van een aardbeving en hernieuwde levenslust te vinden.
Het Perfecte Lichaam
Met het themaprogramma Beyond Perfection zoomt Kaboom in op de moderne focus op het perfecte lichaam, de veranderlijkheid van wat als perfect gezien wordt en de impact die dit heeft op mensen en in het creatieve proces. Onze fysieke en digitale werkelijkheid versmelten steeds meer met elkaar en animatie speelt hierin een wezenlijke rol. Zo merkt Zelma in Signe Baumanes My Love Affair with Marriage dat haar lichaam steeds meer protesteert wanneer ze op zoek gaat naar de
perfecte man. In de psychologische thriller Perfect Blue van Satoshi Kon, een van de belangrijkste animatiefilms aller tijden, leidt perfectie zelfs tot stalken. En in Bill Plimptons muzikale komedie The Tune(1992) moet de hardwerkende songwriter Dell voor zijn slijmerige baas Mr. Mega het perfecte nummer schrijven om zijn baan en vriendin te behouden. Het debuut van de geliefde Amerikaanse indie-animator is vanwege het dertigjarig jubileum volledig gerestaureerd. www.kaboomfestival.nl
Kaboom Animation Festival
Unicorn Wars
VAPORIZERS CANNABIS SEEDS MAGIC TRUFFLES
MAGIC MUSHROOM GROW KITS CBD OIL & MUCH MORE IN STORE! SMARTSHOP
EINDHOVEN Willemstraat 29, 5611 HB Eindhoven
ROTTERDAM Hartmansstraat 26, 3012 VA Rotterdam
NIJMEGEN Bisschop Hamerstraat 2, 6511 NB Nijmegen
DEN BOSCH
Hinthamerstraat 81, 5211 MG ‘s-Hertogenbosch
WWW.HOUSEOFSMART.NL
Als de investeerders er zich mee gaan bemoeien, moet het wel Serious Business zijn. Nikolaas Faes stelde voor investeringsbankier Bryan, Garnier & Co een omvattend rapport samen over de Europese cannabisindustrie, met uitgebreide hoofdstukken België en Nederland.
Eerst even dit: ik heb de voorbije maanden verschillende keren een blauwtje gelopen in de Nederlandse (welke anders?) coffeeshops. Ik ga geen namen noemen maar het was in respectievelijk Tilburg, Rotterdam en Haarlem. U moet weten dat ik meestal een afspraak maak met mijn vrouw: terwijl zij op haar manier gaat shoppen, bezoek ik de lokale boeken- en platenwinkels, om daarna naar een coffeeshop te gaan. Ja, dat shoppen van haar kan lang duren. Andere mannen, zeker van mijn leeftijd, hebben het gemakkelijker. Die kunnen gewoon een café binnenlopen. Maar ik drink geen alcohol en mijn favoriete chill out plekken zijn sinds mensenheugenis de coffee-
shops. Op straat wil ik niet blowen. Maar plots stond ik dus aan een toog waar je alleen maar iets kon afhalen. De stoelen en de tafels lonkten nog maar er zat niemand. Een jongen maande mij aan om voort te maken, er stond nog volk in de rij. Of ik misschien ergens kon zitten, vroeg ik het meisje achter de toonbank. Nee, enkel afhalen. Voor ik het wist stond ik weer buiten.
Het regende oude wijven. Op zoek naar een verborgen hoekje, buiten het bereik van camera’s en passerend volk, belandde ik op een oud spoorwegterrein. Daar, onder een
druipend afdakje, draaide ik met enige moeite een joint in elkaar. Ik voelde mij een junkie. Misschien ben ik dat wel een beetje (ik had ook niét kunnen blowen), maar ik nam het toch vooral de uitbaters van de coffeeshops kwalijk. Zij hebben tijdens corona allicht gemerkt dat een rechttoe rechtaan afhaaldienst veel rendabeler is dan een gezellige verbruiksruimte, waarvoor toch maar extra personeel moet ingehuurd worden, om van de andere kosten en de nodige vergunningen nog maar te zwijgen. Fuck het comfort van de cannabisconsument, fuck het sociale contact met verruimde geestgenoten.
Door: Karel MichielsGelukkig zijn er in de meeste steden nog altijd één of meer coffeeshops waar oude (en jonge) knarren als ik nog welkom zijn en rustig mogen blijven zitten, urenlang als je dat wil. Tot mijn geliefde vrouw een berichtje stuurt dat ze gedaan heeft met shoppen alleszins.
Cannabisbureau?
In het uitbreide rapport (120 pagina’s) European Cannabis – The Making of an Industry analyseert Nikolaas Faes van het investeringsbureau Bryan, Garnier & Co de Europese cannabismarkt. Hij doet dat aan de hand van gesprekken met opinion leaders en industriëlen, en een gedetailleerd overzicht van de situatie op de verschillende nationale markten (inclusief Zwitserland, Israël en de UK), met extra aandacht voor Duitsland. Hij neemt telkens zowel de medische sector onder de loep als de CBD-handel en de (on) wettelijke situatie van cannabis mét THC. Wat
Door: Redactie HighLife
heeft Faes mij te vertellen over België? Dat het medische gebruik van cannabis hier nog altijd verboden is, met uitzondering van de neusspray Sativex en (druppeltjes) Epidyolex, en die moeten dan nog voorgeschreven worden door een neuroloog, en aangekocht in een ziekenhuis. Faes herinnert er ons ook aan dat in 2019 een ‘Cannabisbureau’ werd opgericht dat het monopolie zou krijgen op de verdeling van medische cannabis. Niks meer van gehoord sindsdien. En ook niet van de social clubs die hier nog vernoemd worden, ‘subject to police intervention, with their crops confiscated and left facing criminal proceedings’.
Nikolaas Faes schat de totale jaaromzet van de CBD-markt in België momenteel op 12 miljoen euro, verdeeld over een 200-tal winkels, apotheken en online shops. Over de toekomstperspectieven na een mogelijke legalisering van ‘adult-use cannabis’ spreekt hij zich niet uit.
Met andere woorden: weinig nieuws onder de zon maar dit rapport biedt wel een handig en volledig overzicht van de actuele toestand in zowat alle Europese landen. De gesprekken met de Europese en Noord-Amerikaanse ‘opinion leaders’ (onder wie ook Tjalling Erkelens van Bedrocan) bieden enig inzicht in de miljarden die nu al omgaan in de cannabisindustrie. Ik weet dat sommige mensen niet opgezet zijn met de commercialisering van cannabis, maar ik vind dat best een goeie ontwikkeling. Hoe meer wiet in het straatbeeld, in de economie en het zakenleven, hoe normaler het wordt om erover te praten. En hoe groter de kans dat uiteindelijk ook de consumptie van ‘adult-use cannabis’ gedoogd, en uiteindelijk gedecriminaliseerd en gelegaliseerd wordt. Zo lang de vrije markt de drijvende kracht blijft op deze planeet, kun je maar beter mee op die trein springen.
De overheid voldoet niet altijd aan haar mensen- en kinderrechtelijke verplichtingen bij huisuitzettingen. Dit schaadt volwassenen en kinderen in hun waardigheid, welzijn en ontwikkeling. Dit blijkt uit het rapport ‘Als de overheid niet thuis geeft’ van de Nationale Ombudsman en de Kinderombudsman.
Volgens beide organisaties doet de overheid ‘te weinig om huisuitzettingen te voorkomen en houdt zij zich niet aan de verplichting dat huisuitzettingen niet tot dakloosheid mogen leiden. Daarnaast zorgt zij niet voor “betekenisvolle consultative” om een huisuitzetting te voorkomen en om alternatieve huisvesting te zoeken. Ook zorgt de overheid niet voor voldoende rechtsbescherming, waaronder inclusieve toegankelijke informatieverstrekking.’
Het onderzoek richt zich op huisuitzettingen van gezinnen in kwetsbare situaties. Het gaat om huisuitzettingen die plaatsvinden als gevolg van een betaalachterstand, overlast en sluiting van een pand op grond van de zogenaamde Wet Damocles, waardoor gezinnen op straat belanden. Deze Wet Damocles ligt al langer onder vuur. Gezinnen worden op straat gezet na een overtreding van de Opiumwet. Soms gaat het om een paar
wietplantjes of zelfs om een enkel exemplaar. Volgens Kinderombudsvrouw Margrite Kalverboer zijn kinderen bij huisuitzettingen onzichtbaar. Kalverboer: ‘Er wordt nooit met kinderen gepraat, ze krijgen geen ondersteuning en ze worden niet voorbereid op wat de toekomst gaat brengen. Juist voor kinderen is de impact van huisuitzettingen enorm. We weten hoe belangrijk het is voor kinderen om in een stabiele en veilige omgeving op te groeien. Zij zouden dus extra goed beschermd moeten worden.’ De ombudsmannen zien wel dat er al stappen in de goede richting worden gezet. Zo worden betaalachterstanden vaker op tijd gesignaleerd waardoor huisuitzettingen kunnen worden voorkomen. Tijdens de coronacrisis was er een huisuitzettingsverbod. Nationale Ombudsman Reinier van Zutphen: ‘Vroegsignalering helpt, maar is slechts een deel van de puzzel. De Kinderombudsman en ik roepen minister De Jonge voor Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening dan ook op om extra
stappen te zetten. Er moet op basis van een mensen- en kinderrechtentoets nieuw beleid en wetgeving komen waarbij de impact op sociale grondrechten centraal staat.’
Een onderzoek naar de realisatie van mensenen kinderrechtelijke verplichtingen van de overheid bij huisuitzettingen van gezinnen in kwetsbare situaties.
De variatie op de naam van de zanger van Queen mag dan wat flauw klinken, in België is Fleddy Melculy wereldberoemd, en in Nederland weten de liefhebbers de Nederlandstalige cross-over metalband ook prima te vinden. Het nieuwe album Antichlist is net uit.
Tekst: Arjan van Sorge | Foto’s: Karel Duerinckx
En het is nogal een album geworden. Het vijftal van Fleddy Melculy uit Halle (België) trekt opnieuw alles uit de kast: ze zijn kwaad maar met humor en zelfspot, spelen retestrak en zeer afwisselend, nemen geen blad voor de mond, laten schijnbaar gewone dingen van een andere kant zien, en zijn ook nog eens toffe gasten. Zo raakt Highlife verzeild in een Zoom interview met zanger en songsmid Jeroen Camerlynck (1979), oprichter en brein van de band.
“Antichlist is het vierde volledige album, de band bestaat ondertussen al zeven jaar, dus dat zijn best wel veel albums in zo’n
tijd. Daar komen dan nog twee EP’s en een live album bij, dus we hebben hard gewerkt. En zolang het fun is gaan we daarmee voort. Voor deze plaat heb ik me laten inspireren door een zware nineties vibe. Ik wou geen metal-metal meer spelen, maar eerder songs gaan maken die in het crossover straatje met punk en hardcore zitten. Dat heeft er altijd al ingezeten, maar ik wou dat nu in onze sound gaan uitvergroten. Dus staan er ook voor de allereerste keer echte hiphopsongs op.”
Hihi en haha
“Het is bij ons ook mogelijk om de serieuze toer op te gaan, niet altijd hoeft alles
hihi en haha te zijn. Het blijft meestal wel tongue in cheek, maar deze nieuwe plaat is een mooi vervolg op wat we tot nu hebben gedaan. Ik vind het belangrijk om niet in herhaling te vallen. Ik denk dat veel mensen als ze ons een paar jaar geleden hebben leren kennen, iets gedacht zullen hebben van: ja dat zijn eendagsvliegen, dat hou je geen twee platen vol.”
“Ik wil die mensen voor zijn door niet uit te brengen wat ze zouden verwachten. Het zou met deze band makkelijk zijn geweest om een tweede Helgië album te maken, met nummers zoals T-shirt Van Metallica. Maar als songschrijver van die nummers zou ik op mijn honger blijven zitten. Die humor moet doordacht zijn, je mag het bij wijze van spreken niet geschreven hebben rond het vuur op het kamp van de scouts. Dat is te makkelijk. Dat is ook de reden waarom de band interessant is gebleven voor het grote publiek.”
Rap en zelfs pure poëzie komen voorbij op Antichlist. Moet Jeroen daar niet meer mee doen, is de logische vraag. “Theatertour, spoken word - ik heb er vaak aan gedacht, maar het nooit gedaan, omdat ik het zelfvertrouwen er waarschijnlijk niet voor heb, omdat ik mezelf niet op het podium zie staan met een uur vollullen zonder muziek waar ik me achter kan verstoppen. Maar zeg nooit nooit, misschien moet ik het maar eens gaan doen. Wie weet.”
Wat opvalt is dat Jeroen het over Fleddy Melculy heeft als over zichzelf. “Ik spreek vaak in de ik-vorm omdat het een band is
die ik heb opgestart, die ik als idee had, en waar ik altijd de leiding heb getrokken. De rest van de band staat me bij om het nog beter te maken. Als ik de song heb geschreven maak ik een demo en die gaat naar de rest van de band, en daarna gaan we die song beter maken en iedereen gaat z’n input geven, zowel tekstueel als muzikaal.”
“In het begin speelde ik echt een karakter, een rol, een gimmick. De uitvergrote versie van mezelf. De bullebak die alles durft te zeggen - onnozel eigenlijk. Wat later kwam ik erachter dat ik eigenlijk Fleddy Melculy ben. Ik erger mij aan bepaalde zaken, ik ben een mengeling van een metalhead en kid van de nineties die vroeger niets anders luisterde dan platen van Urbanus - en alles wat-ie cool vindt heeft vermengd.”
Wiet en hasj zijn geen onbekende fenomenen bij Fleddy. “Zo vanaf m’n zestiende, vanaf dat je gaat experimenteren, dat je begint uit te gaan en hier en daar weleens een biertje drinkt, dat je begint wat te proeven van van alles… Ik herinner me nog een schoolreis naar Amsterdam, waarbij - een klassieker natuurlijk - we duidelijk stelden: we gaan hier niet weg voordat we een coffeeshop zijn binnengestapt. Dat was mijn eerste aanraking met wiet, met hasj.”
“Daarna werd er geregeld naar Nederland gereden, net over de grens, dan gingen we met de wagen naar Roosendaal of Bergen op Zoom, de coffeeshop binnen, om daar wat te kopen zodat je thuis even voort kon. Met alle risico’s van dien want er stonden soms weleens politiecontroles aan de grens. Maar zo rond mijn 19e, 20e heb ik toch wel mijn best gedaan daarin. Doorheen de jaren is dat fel verminderd, maar tegenwoordig, soms als er een joint
voorbijkomt, dan trek ik nog weleens mee. Maar geef mij nu een hele joint en ik lig na vijf minuten onder tafel.”
Niet overdreven
“Een jaar of vier geleden was ik in de States en daar had ik iets van een joint getrokken bij een avondje uit in San Francisco. Waar je daar ook bent, je ruikt er overal hasj. Het is ongelofelijk. Sinds het daar is gelegaliseerd ruikt heel die stad naar hasj. OK heel de stad is misschien teveel, maar als ik zeg zestig procent dan ben ik niet aan het
spul erin - je gaat dat ruiken, je gaat ruiken wat het is. En daar gaan mensen bij ons nog altijd van opkijken als je dat doet. Of je nu in Halle bent of Brussel. Je kan het kopen, maar het is voor eigen gebruik, bij je thuis. Het is niet dat je in een café of op een terras kan beginnen te roken, ik denk niet dat zoiets mag.”
“Ik heb wel begrepen dat er vanuit de overheid meer en meer over wordt nagedacht om misschien de gewone THC-variant
overdrijven. Wat ze daar roken is trouwens niets vergeleken met wat wij hier kopen, of wat er hier wordt gerookt.”
Geen vergelijking
“Ik denk dat als er een Amerikaan naar hier komt, en een joint rolt zoals ze daar een joint rollen, en hij rookt hier een joint zoals ze daar een joint roken: ik denk dat je die kerel onmiddellijk naar het ziekenhuis mag brengen. Want het is niets vergeleken met elkaar qua heavy stuff. Een beetje slappe hap daar ja. Je kan het er gewoon roken als een sigaret had ik de indruk, en ze roken het allemaal puur. Ik vond dat geen vergelijk. Zeker niet met de shit die je hier tegenkomt.”
“Wat je nu wel in België kan kopen, in de krantenwinkel zelfs, dat is CBD-wiet, THC-loze wiet. Ik weet eigenlijk niet of daar regeltjes voor zijn, want ik kan het me niet voorstellen: je stapt uit de krantenwinkel naar buiten, je rolt jezelf een joint met dat
te gaan legaliseren. Maar ik weet er het fijne niet van. Als je een beetje volgt wat er momenteel in Antwerpen gebeurt met die drugsoorlog over cocaïne, met doden, aanslagen en huizen waar op geschoten wordt, dat is allemaal weirde shit. Je ziet die politici nu denken: misschien moeten we sommige zaken anders gaan aanpakken, of anders gaan bekijken, want wie weet hebben we het tot nu toe niet op de juiste manier benaderd.”
“Er is wel een en ander aan het verschuiven. Sommige zaken worden anders bekeken. Ondertussen is het ook wel geweten dat cannabis geen harddrug is, of super schadelijk zoals sommige mensen denken. Het heeft bewezen dat het ook z’n nut kan hebben. Ik denk dat er van alles aan het veranderen is, maar hier in België zijn we er nog niet.”
www.fleddymelculy.com
Voor het vierde jaar op rij organiseerde het VOC De Gouden Gieter, een fotowedstrijd voor thuiskwekers van cannabis. En anders dan in de coronajaren 2020 en 2021 konden we nu wel een uitreiking organiseren, bij cannabis growshop en expertisecentrum Plantarium in Nijmegen.
De Gouden Gieter komt voort uit de campagne en website www.veiligthuiskweken.nl, die het VOC in samenwerking met Plantarium heeft ontwikkeld. Daarmee willen we in een niet-commerciële omgeving informatie verspreiden over hoe je buiten en binnen veilig en verantwoord je eigen wiet kunt kweken. En we willen een tegenwicht bieden aan de negatieve beeldvorming en de propaganda van politie en justitie over cannabis in het algemeen en thuisteelt in het bijzonder. Wie denkt dat het woord propaganda overdreven is: lees het hoofdstuk Beeldenstorm in het boek ‘De Wietindustrie - De slag om de achterdeur’ van Nicole Maalsté en Michiel Panhuysen. Citaat: ‘In eerste instantie doen de media wat lacherig over de nieuwe boodschap van de politie, dat hennepteelt zijn onschuld verloren heeft. Maar het continu doorvoeren van de mediastrategie door mensen als [Max] Daniel leidt tot een omslag in de berichtgeving over hennepteelt: steeds vaker verschijnen er in de media berichten over het kwaadaardige karakter van de hennepteelt.’
Kweektechnieken
Het boek van Maalsté en Panhuysen dateert van 2015. Acht jaar later is de situatie gelukkkig verbeterd; de media berichten minder hysterisch over cannabis en Max Daniel is met pensioen. De kennismaking met de winnaars van De Gouden Gieter 2022 bewees maar weer eens dat thuiskwekers zeer vriendelijke en beschaafde mensen zijn. De mannen van
@bkgrow420 vertelden dat ze voor het buitenseizoen 2022 alle kweektechnieken die ze op internet hadden gezien wilden testen. Dat is prima gelukt; de jury koos hun inzending unaniem als winnaar van de categorie Mooiste Plant. Ook over de winnaar van de andere categorie, Mooiste Foto,
bestond geen twijfel bij de jury. En dus won @powerfulbudss voor het tweede jaar op rij deze categorie. Beide winnaars gingen naar huis met de handgemaakte Gouden Gieter trofee én een fijn prijzenpakket met topklasse cannabiszaden, een T-shirt, luchtvochtigheidspatches, plantvoeding, vloei, een
draaittray en andere goodies. Voor de vijfde editie van De Gouden Gieter stellen we een extra groot prijzenpakket samen en we broeden op een evenement. Wil je meedoen, check dan www.degoudengieter.nl.
Nog een oproep: laat je stem niet verdampen bij de Provinciale Statenverkiezingen op woensdag 15 maart. De opkomst bij deze verkiezingen is altijd lager dan bij die voor de Tweede Kamer, maar ze zijn zeker niet onbelangrijk. De Provinciale Staten kiezen namelijk de leden van de Eerste Kamer en die moet alle wetten goedkeuren, nadat de Tweede Kamer dat heeft gedaan. De Eerste Kamer kan dus elk wetsvoorstel tegenhouden. Daarom is het van belang dat de partijen die tegen legalisering van cannabis zijn geen meerderheid hebben in de Eerste Kamer. De cannabisvriendelijkheid van de belangrijkste politieke partijen is af te lezen uit dit overzicht, afkomstig uit De Nationale Cannabis Krant die het VOC in 2021 publiceerde:
“JA21 wil toewerken naar een verstandige, stapsgewijze legalisering van softdrugs. Het experimenteren met gemeentelijke wietkwekerijen is hierbij een goede tussenstap. Tegelijkertijd moeten we voorkomen dat de versoepeling van het Nederlandse softdrugsbeleid leidt tot een verdere aanzuigende werking op drugstoeristen, met alle negatieve gevolgen van dien voor de inwoners van onze grote steden en de grensregio’s. De legalisering van softdrugs moet daarom hand in hand gaan met het beperken van toegang tot coffeeshops voor niet-Nederlanders, in lijn met de stappen die onder andere de gemeente Amsterdam en diverse grensgemeenten hebben gezet. Aangezien de legalisering zoals wij die voor ogen hebben tegelijkertijd een regulerend karakter heeft, heeft het versoepelen van wetgeving met betrekking tot thuisteelt op dit moment geen prioriteit voor ons.” De laatste zin is nogal raadselachtig en in Amsterdam zijn niet-ingezetenen nog steeds welkom in de coffeeshops, maar de conclusie is duidelijk: JA21 is vóór het buitenlanderverbod voor coffeeshops en tegen thuisteelt.
wat cannabis betreft - waarschijnlijk ook. In de Stemwijzer van 2021 was BBB het eens met de stelling dat zowel inkoop als verkoop van softdrugs door coffeeshops legaal moet worden. In de toelichting schreef BBB: “In landen waar softdrugs legaal zijn, is gebleken dat zowel criminaliteit als gebruik dalen. Politie en justitie kunnen volgens BBB hun aandacht beter aan andere zaken besteden.”
Uitgebreide informatie over de verkiezingen en de cannabisvriendelijkheid van de partijen is terug te vinden op de website www.cannabis-kieswijzer.nl van de stichting Maatschappij en Cannabis.
Het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (VOC) is een onafhankelijke, niet-commerciële stichting, die sinds 2009 strijdt voor fatsoenlijk cannabisbeleid inclusief het recht op thuisteelt. Einddoel is volledige legalisering, oftewel opheffing van het cannabisverbod.
Website: www.voc-nederland.org
JA21 gaf onlangs een inhoudelijke reactie op een serie vragen over cannabis van een VOC’er. Simon Ceulemans, beleidsmedewerker van de JA21 Tweede Kamerfractie schreef:
Algemeen wordt verwacht dat de BoerBurgerBeweging (BBB) van Caroline van der Plas de grote winnaar gaat worden van de provinciale staten verkiezingen en dat het CDA op een recordverlies afstevent. Dat laatste is sowieso goed nieuws, het eerste -
Twitter/Instagram: @vocnederland
Mail: info@voc-nederland.org
Wil je toegevoegd worden aan de VOC mailinglijst, stuur ons dan even een mailtje.
Het VOC organiseert elke maand een openbare vergadering, via Discord of op locatie.
Kijk voor actuele informatie op https://voc-nederland.org/agenda/.
Steun het VOC!
Je kunt de stichting VOC op diverse manieren steunen, onder meer als Patron. Alle mogelijkheden zijn hier te vinden: www.voc-nederland.org /steun-voc. Alvast bedankt!
Mentalink uit Valencia maakt illustraties en schildert met spuitbussen op canvas en muren. Zijn weirde comicfiguren en grappige dieren zie je niet snel over het hoofd.
Wat voor werk maak je in je studio?
Ik maak vooral illustraties. De opdrachten hebben niet altijd met mijn stijl te maken, maar soms is een project gewoon cool en wil ik het graag doen. Zoals een speciaal etiket voor Amstelbier of een cd-cover. Ik
ben nu bezig met bedrukte wielershirts voor sportfietsers. Ik wil mijn stijl verder ontwikkelen en meer van dat soort opdrachten krijgen.
Maak je vaak muurschilderingen?
Twee of drie per maand, dat hangt ervan af. Mijn vrienden gaan vaker schilderen, maar zij spuiten telkens hun letters. Ik moet eerst nadenken over het beeld. Soms is er toestemming gevraagd of het zijn opdrachten, maar ik doe ze ook illegaal.
Wanneer ben je met graffiti begonnen?
Zeven jaar geleden.
Wat vind je er zo leuk aan?
De reacties die je erop krijgt van het publiek. Als ik iets in de stad heb geschilderd, kijk ik er daarna niet meer naar om. De mensen bepalen wat er met je werk gebeurt. Wordt het vernietigd of vinden ze het leuk? Je weet het niet.
Je bedenkt veel comicfiguren. Teken je ook strips?
Nee, dat heb ik wel geprobeerd, maar strips vind ik te moeilijk. Ik heb altijd hetzelfde probleem: het lukt me niet om telkens hetzelfde karakter te maken.
Zijn er karakters die terugkomen?
Nee, ik hou ervan om steeds andere te
Door: Peter van Sparrentakschilderen, maar wel altijd in dezelfde stijl. Ik schilder ze graag ‘fluffy’, met vormen die lijken op ballonnen.
Je figuren lijken soms te groot voor de muur. Heb je eerst grote letters gespoten?
Nee, ik heb bijna altijd karakters geschilderd, geen letters.
Wil je met een muurschildering iets vertellen?
Soms, maar dan wil ik het niet te duidelijk brengen. Op straat kan iedereen je werk zien en ik vind het leuk als mensen hun eigen idee erbij kunnen maken. Ik krijg via sociale media soms veel verschillende reacties over werk, dat ik met een heel simpel idee heb gemaakt.
Je figuren hebben hun hoofd vaak bedekt met een hoodie.
Dat is de straatstijl. Ik vind het leuk om de
figuren te kleden naar wat vrienden van mij op straat dragen.
Waar krijg je ideeën vandaan?
Soms zijn het persoonlijke dingen. Of ik zie iets qua beeld dat ik mooi vind. Als ik een project moet doen in een bepaalde plaats, kijk ik naar wat er op die plek gebeurt. De natuur geeft me bijvoorbeeld inspiratie.
Maak je vooraf een schets?
Ja, altijd. Ik wil de muurschildering goed voorbereiden.
Op een van je laatste muren staat een figuur met twee fladderende vogels.
Die muur hebben we met meer mensen beschilderd. We hadden toestemming van de eigenaar, mits we de naam van zijn kleinkinderen er bij zouden zetten. Het thema was vogels. Mijn idee van het beeld zijn de vogels die je in je hoofd hebt, die je niet laten luisteren naar wat er buiten gebeurt. Ze maken lawaai.
Op een andere muur is een slapende koning te zien.
Dat is mijn deel van een muurschildering die ik maakte met graffitikunstenaars Yeko en Galleta Maria uit Valencia. We gebruikten het volksverhaal van de rattenvanger van Hamelen. In plaats van dat hij met zijn fluitspel kinderen laat verdwijnen, laat hij de koning in slaap vallen.
Je hebt een toiletcabine op het strand geschilderd. Waar was dat?
Dat was afgelopen zomer op het Beach Urban Art Festival in Gandia. Dat ligt niet ver van Valencia. De stad had verschillende muurkunstenaars uitgenodigd om de toilethuisjes te beschilderen. Als thema
Zijn er legale graffitiplekken in Valencia?
Nee. Er zijn wel een aantal bekende plekken om op de muur te schilderen, waar ook mensen uit het buitenland spuiten. Meestal gebeurt op zo’n plek niets, maar als je een politieagent ziet, weet je het nooit. Als ze een goede dag hebben, zijn ze cool. Hebben ze een slechte dag, dan moet je misschien een boete betalen. In de regio is in Mislata de langste muur die met graffiti is beschilderd. Daar vindt het street art-festival Mislatas plaats.
Luister je naar muziek als je aan het schilderen bent?
Ja, heel vaak. Ik hou van allerlei soorten muziek. Ik heb een paar Spotify-playlists gemaakt en er voor de grap covers bij ontworpen. Daar kreeg ik veel reacties op. Het eerste deel is chilloutmuziek als je de planten gaat verzorgen, het tweede deel is voor als je een muurschildering gaat maken en het derde deel is met muziek om te gaan slapen.
Ja, soms. Als ik in de studio aan het stoeien ben met een canvas of ideeën wil bedenken voor een muur. Ik rook niet te veel. Ik hou van het relaxende effect. Als ik een klein beetje high word, kom ik op gekke ideeën en schetsen die ik in mijn notebook zet.
Hoe kom je er aan?
Als ik het wil hebben, gebruik ik mijn contacten om het illegaal te kopen.
Wat zijn je plannen voor dit jaar?
Ik wil meer op canvas gaan schilderen en samenwerken met galeries. En muurschilderingen maken in het buitenland. In maart heb ik een solo-expositie in een galerie in Manilla, de Filipijnen. Ik ga daar ook een muur schilderen. Voor de expo maak ik dertien nieuwe schilderingen op canvas en verkoop er merchandise zoals kleding met prints van mijn werk. Voor mij is dat een mooie kans. Misschien dat ik zo in andere landen in Azië bekend raak.
Je comicfiguren waren al eens in China te zien. Hoe kwam dat zo?
Een ontwerpstudio had mijn werk op internet gezien en stuurde me een e-mail. Ze gingen een grote opblaasfiguur neerzetten voor de ingang van een
konden we kiezen uit typische elementen van de stad. Ik koos voor de fauna: een soort reigers die er leven.
Planten verzorgen… bedoel je ook cannabis?
Misschien, dat kan.
Rook je zelf weleens een jointje?
winkelcentrum en wilden een mijn comickarakters gebruiken. Ze hebben me betaald voor de auteursrechten.
https://www.instagram.com/mental_1nk/
Op mysterieuze wijze getransporteerd uit New York City, komt Frey Holland vast te zitten in het adembenemende land van Athia. Een magische armband met gevoel zit op onverklaarbare wijze om haar arm, en Frey ontdekt dat ze krachtige spreuken kan uitspreken en magie kan gebruiken om de uitgestrekte landschappen van Athia te doorkruisen.
Frey geeft haar nieuwe gouden metgezel de bijnaam “Cuff” en gaat op zoek naar een weg naar huis. Frey leert al snel dat dit prachtige land ooit bloeide onder het bewind van welwillende matriarchen, Tantas genaamd, totdat een verwoestende ziekte meedogenloos alles wat het aanraakte corrumpeerde. De Breek veranderde dieren in beesten, mensen in monsters, en rijke landschappen in vier gevaarlijke rijken. In het centrum van hun verwoeste domeinen regeren de Tantas nu als krankzinnige en boosaardige tovenaressen. Onaangedaan door de breuk en wanhopig op zoek naar antwoorden, stemt Frey er met tegenzin mee in om de laatst overgebleven inwoners van Athia te helpen, die haar als hun enige hoop zien. Frey’s reis door dit vreemde en verraderlijke land zal haar diep in het hart van de corruptie brengen, waar ze het moet opnemen tegen monsterlijke wezens, de machtige Tantas moet confronteren, en geheimen moet ontrafelen die iets veel groters van binnenuit wakker maken.
• Een prachtige maar wrede wereld Verken de uitgestrekte gebieden van Athia,
een wereld vol adembenemende landschappen en vreemde wezens, allemaal tot leven gebracht met prachtige graphics en de nieuwste technologie.
• Een aanpasbaar arsenaal aan spreuken Trotseer bizarre monsters in magische gevechten en gebruik verschillende soorten krachtige vaardigheden die passen bij
verschillende speelstijlen; van snel en sensationeel tot strategisch en zorgvuldig.
• Intuïtieve parkour met een vleugje magie Beklim muren, spring over kloven, duik van duizelingwekkende hoogtes en sprint door uitgestrekte landschappen. Met Freys unieke vaardigheden navigeer je deze open wereld met gemak
De Schotse zanger en songsmid Joesef heeft net een nieuw album uit, een mooi vloeiende popplaat met dertien uiterst relaxte nummers. Zijn smachtende, hoge zangstem plus de pakkende melodietjes en refreintjes doen de rest.
Het interview vindt plaats in Hilversum, en als Joesef binnenkomt gaat dat niet ongemerkt. Messcherp kostuum, ondefinieerbaar maar vanzelfsprekend chique, onberispelijk gekleed - kortom zeer modebewust. Zijn
zware accent (Schots? Glasgows?) doet daar wat aan af, maar maakt het ook wel weer nog meer speciaal. Maar goed, het album. Dat heet Permanent Damage - een titel ver in de gevarenzone. “Zoiets klinkt best wel heftig ja.
Ik was op een feestje in Hackney in Londen, waar op een gegeven moment overal lege sigarettenpakjes lagen. Ik keek op de verpakking en de plaatjes daarop zijn hetzelfde als hier in Nederland.”
Door: Arjan van Sorge
“Er staat negatieve informatie op over sigaretten, zoals dat het roken ervan leidt tot permanent damage oftewel blijvende schade. Dat leek me wel een goeie titel. Het verwoordde heel goed het thema van het album, voor
nooit af te vragen hoe mensen over je denken. Het is een van mijn favoriete plekken, je moet er echt een keer naar toe!”
Vreemde omgeving
“Ja ik ben wel verhuisd naar Londen, om het album te schrijven. Daarvoor maakte ik liedjes
Tweede huis
“Als je opgroeit in je geboortestad, voel je je daar thuis, je kent iedereen, je weet hoe het eraan toe gaat. Als je dan iets anders gaat doen en je weet niet wat er gaat gebeuren… Het zette me in andere situaties en liet me op een andere manier denken. Maar ik vind
onbepaalde tijd gewijzigd worden, het idee van een ervaring die een persoon voor altijd verandert. Ik heb het dus van een pakje sigaretten, maar ik voel dat het klopt. Het album heette heel lang Something Else, maar de plaat is zowel qua geluid als wat betreft thema best wel wat aan de donkere kant, dus.”
“Het gaat over het idee dat iets je kan beïnvloeden. Permanent. Zoals de thema’s die op het album voorbijkomen, verdriet, hartverscheurende emoties, hoe die zaken je voorgoed veranderen. Ik dacht dat het aardig relevant zou zijn om het zo te noemen.” De luisteraar kan verzekerd zijn: het komt allemaal uitgebreid aan bod.
Joesef komt uit Glasgow, met een dikke half miljoen inwoners de grootste stad van Schotland, en de op twee na grootste stad in het Verenigd Koninkrijk. “Het was goed om daar op te groeien. Glasgow staat bekend als een gevaarlijke en gewelddadige plek, maar dat is echt wel veranderd sinds ik jong was. Er is een hoop gevoel voor gemeenschapszin in die stad. Ik groeide op tussen arbeidersgezinnen, er was niet veel geld of goede contacten.”
“Maar iedereen is heel grappig, ze zorgen voor elkaar maar ze zijn ook heel gepassioneerd en trots. We schrikken er niet voor terug om te zeggen waar het op staat. Dus als ik jou niet mag, of juist wel, dan zeg ik dat gewoon. Geen smeulende problemen, er niet omheen draaien, we zeggen gewoon zoals het is. Dat vind ik prettig. Je hoeft je
in mijn slaapkamer, maar ik wou mijn geluid ontwikkelen. In Londen ging ik met een producer werken, we hebben het album samen gemaakt. Dat is waarom ik weggegaan ben uit Glasgow. Een gedeelte van het album is geïnspireerd door mijn tijd in Londen, hoe dat me deed voelen. Ik vond het allemaal best wel vervreemdend. Ik bevond me in een vreemde omgeving, ik kende niemand, het was een ongemakkelijke plek voor me.”
Londen geweldig hoor, het is mijn tweede thuis. Ik heb me de stad eigen gemaakt.”
Als je wordtouderrealiseer je je dat je anders- zijn gevierd zou moeten worden.
Ik ben altijd eerlijk in mijn muziek en ben er trots op dat ik mezelf ben.
“Als je wat afstand krijgt, geografisch dan, en je mentaal weg bent van een plek, dan realiseer je je hoe mooi het is waarvan je bent weggegaan, en mis je het. Dat heb ik nu met Glasgow. Toen ik daar opgroeide wilde ik wegvluchten, maar nu ben ik erachter hoeveel ik ervan hou. Ik ben er best vaak, ik reis heen en weer. Dan zie ik mijn moeder weer en mijn broers. En mijn vrienden. De band is helemaal Schots, dus als we repeteren dan ga ik terug naar Glasgow en
muzikanten. Allemaal uit Glasgow. In de tourbus is het altijd feest.”
“Het album is gemaakt door mijzelf en Barney Lister, we hebben samen alle instrumenten gespeeld. Dus het gaat erom dat om te zetten, en te kijken hoe we het live gaan doen. Ik neem de muziek mee naar de band, jij speelt dit stuk en jij dat, en dan werken we het samen uit. Alles gaat heel
een blanke hetero man. Maar het is stukken beter geworden, er zijn goede en progressieve wetten die LHBTIers beschermen, maar dat neemt niet weg dat er nog altijd van alles gebeurt. Je blijft altijd wel domme dwazen houden.”
“Ik ben gewoon wat anders, en als je wat ouder wordt dan ga je dat accepteren, dat komt met de jaren, en dan voel je je daar steeds meer comfortabel bij. Ik was al uitgekomen voor ik naar Londen verhuisde, en naarmate ik opgroeide was dat niet zo’n
blijf er een tijdje. Het is niet heel ver, vijf uur met de trein, en dan weer vijf uur terug. Ik wil niet vliegen. Treinen zijn goed voor het milieu en terwijl ik reis lees ik een boek.”
“Als we op tour gaan doen we dat gezamenlijk, ik ga naar Glasgow, we nemen de tourbus en we gaan met z’n allen op reis. Het is makkelijker om alleen maar in Londen te zijn, maar het is OK zo. De band bestaat uit twee gitaristen, een bassist en een drummer, en sinds kort hebben we een nieuw lid dat keyboards speelt. Met mezelf erbij zijn we met z’n zessen. Allemaal geweldige
makkelijk, het zijn geweldige muzikanten. They can play like fuck.”
Joesef is biseksueel en dat was moeilijk in Glasgow. “Het is sowieso al niet makkelijk om op te groeien. Naarmate je opgroeit is het normaal om dat volgens de regels te doen, je wilt net zoals de anderen zijn. Dus als je wat anders bent dan merk je dat, en daar had ik moeite mee. Als je ouder wordt realiseer je je dat je anders-zijn gevierd zou moeten worden. Dat was problematisch in Glasgow, het is een hyper masculiene plek, met een hoop pestkoppen, dus als je anders bent dan
probleem meer. Glasgow is prima hoor, Londen is heel wat anders, daar maakt het niemand wat uit.”
Tegenovergesteld
“Ik schrijf geen liedjes waarbij ik uitga van mezelf als biseksueel persoon. De liedjes gaan over mijn ervaringen, over een jonge man, ongeacht met wie ik wat heb, het gaat om mijn leven maar biseksualiteit is niet het belangrijkste feit in de muziek. Mensen zijn trouwens wel geïnteresseerd. Van Glasgow wordt gezegd dat het een gewelddadige en enge stad is, maar mijn muziek is het tegenovergestelde daarvan. Lieflijk, totaal anders dan wat een arbeidersjongen uit Glasgow is. Maar dat is niet zo belangrijk, ik ben altijd eerlijk in mijn muziek en ben er trots op dat ik mezelf ben. Ik ben heel gelukkig dat ik muziek kan maken in deze tijd.”
“Om over relaties te praten vind ik moeilijk, maar als ik liedjes schrijf gaat het me heel makkelijk af. Muziek is hoe ik mijn emoties het beste kan verwoorden. Als ik er met iemand over praat die ik niet ken, of zelfs met mijn maten, dan weet ik niet goed wat te zeggen. Ik voel me dan ongemakkelijk, maar in mijn liedjes is dat allemaal geen probleem. En gewoonlijk is mijn liefdesleven nogal fucked up, dus… Goed materiaal!”
www.joesefjoesefjoesef.com
Muziek is hoe ik mijn emoties het beste kan verwoorden.
Met de eerste grote overzichtstentoonstelling ter wereld eert het Groninger Museum de Londonse ontwerpstudio Hipgnosis die legendarische albumcovers voor grote internationale artiesten bedacht. The Art of Hipgnosis is zien tot en met 14 mei 2023.
Pink Floyd, Led Zeppelin, Genesis, Paul McCartney, Peter Gabriel en 10cc. Zomaar een aantal namen uit de indrukwekkende lijst van bekende bands en muzikanten waarvoor Hipgnosis tijdens de hoogtijdagen van vinyl een albumcover creëerde. Het waren vaak surrealistische beelden, uit de tijd ver vóór de uitvinding van digitale fotografie en Photoshop. The Art of Hipgnosis neemt bezoekers mee in het ontwerp, het proces en de verhalen van de meest iconische albumcovers ooit gemaakt. Voor Pink Floyd maakte Hipgnosis meerdere albumhoezen. De bekendste is de prisma op de cover van The Dark Side of the Moon. Dat album viert op 3 maart 2023 zijn vijftigjarige jubileum. Niet zonder consequenties trok Hipgnosis regelmatig alles uit de kast voor hun creaties. Bijvoorbeeld voor de cover
van een ander Pink Floyd album, Animals, waardoor er in Londen in 1977 paniek uitbrak. Het twaalf meter grote opblaasvarken dat tussen twee schoorstenen van Battersea Power Station vastgebonden zat, raakte los. Het vloog weg richting Heathrow Airport.
The Outtakes
De Nederlandse fotograaf en filmmaker
Anton Corbijn maakte een documentaire over de ontwerpstudio: Squaring The Circle: The Story of Hipgnosis. Corbijn onderzoekt daarin hoe bepaalde hoezen tot stand kwamen. Ondanks het kleurrijke werk van Hipgnosis, koos Corbijn er voor om de documentaire in zwart-wit uit te brengen. ‘Behalve de introductie van elke hoes. Die is in kleur, om te laten zien dat deze de wereld
kleurrijk maakten’, aldus Corbijn. ‘Hipgnosis maakte van het vertalen van muziek naar beeld een kunstvorm’, zegt directeur van het Groninger Museum, Andreas Blühm, over de ontwerpstudio. Samen met Hipgnosis-oprichter Aubrey Powell stelde hij deze tentoonstelling samen. Alle foto’s en objecten die te zien zijn komen uit het privé-archief van Powell. Wie deze kunstvorm ook wil leren, kan in het Groninger Museum bovendien een beetje op les. De ontwerpers delen namelijk hun geheim in veertien stappen. Een van de lessen: soms mislukt een creatie. Een aantal van de albumhoezen die Hipgnosis wel maakte maar die artiesten als The Rolling Stones afwezen, The Outtakes, zijn ook te zien.
www.groningermuseum.nl
Door: Redactie Highlife | Foto: Arjan Verschoor
Bijna 45 jaar geleden bedacht Verne Andru de stripheld Captain Cannabis. Het eerste deel werd gepubliceerd op 20 april 1977. Er verscheen een vervolg en nu worden de vintage strips heruitgegeven.
Andru: ‘Toen ik de strip bedacht, was cannabis verboden. Ik heb altijd gedacht dat legalisering ook toen zou gebeuren en dat we dan te maken zouden krijgen met big evil corporations. Ik denk dat ik uiteindelijk wel gelijk gekregen, zij het 45 jaar later.’ In deel 1 maken we kennis met Captain Cannabis, ook bekend als Halburt Lighter. Hij haalt zijn ‘superkrachten’ uit een joint van intergalactische wiet die hij vindt terwijl hij wacht op zijn vrouw Marion Jones. Net als de opvolger een jaar later verscheen deel 1 in een beperkte zwartwit oplage. De Canadees had in 1999 wel een vooruitziende blik, want toen claimde hij op het nieuwe internet al de gelijknamige website. Een gouden greep, want sindsdien kon hij het rijk van zijn eigen creatie uitbreiden. En er de schoorsteen mee laten roken.
Of hij de eerste cannabis superheld ooit heeft bedacht? Zelf denkt hij van wel. Naar eigen zeggen tekende hij al de eerste sketches in 1975: ‘Ik leefde niet ver van de Amerikaanse grens en hun tegencultuur bereikte ons natuurlijk ook. En ik had in Winnipeg niet veel anders te doen.’ Als
voorbeelden noemt hij underground-helden als Robert Crumb en Gilbert Shelton. Hij is dan optimistisch over legalisatie, maar na Richard Nixon en Ronald Reagan en de opleving van de War on Drugs is dat positivisme wel verdwenen. ‘Ik werd toen zelfs door mijn eigen regering in de gaten gehouden. Dat bleek toen ik tientallen jaren later bepaalde archieven kon openen. Those were dark times.’ Hij heeft gemerkt dat het voor hem nu gemakkelijker is om zijn werk te laten zien op stripconventies nadat Canada in 2018 cannabis legaliseerde: ‘Daarvoor was het lastig, sindsdien is de wereld veranderd. Nu wil iedereen een selfie met me maken.’ Andru hoopt dat er ooit een Captain Cannabis film gaat komen: ‘Ik werk sinds 2005 aan diverse scripts. Het wachten is op een studio die er geld in wil stoppen.’ Zijn comics zijn inmiddels opnieuw uitgebracht. Met de mooie titels ‘Roll Me Another One’ en ‘Roll Me Another One Just Like The Other One’. Aan deel 3 wordt gewerkt: ‘ik leef als zolang met deze karakters, het verhaal vertelt zichzelf eigenlijk wel.’
Als inwoner van de stad Kolkata voelt de Indiase fotograaf Arko Datto (1986) dagelijks de dreiging van de klimaatverandering. In de nabijgelegen Ganga - Brahmaputra - Meghna delta verdwijnt langzaam maar zeker letterlijk de grond onder de voeten van de bewoners. Hun huizen worden meegesleurd door de zee die steeds meer land claimt.
In de series ‘Where do we go when the final wave hits’ en ‘Terra Mutata’ verbeeldt Datto op bijna sprookjesachtige wijze de dagelijkse nachtmerrie van de 300 miljoen deltabewoners. Het feit dat deze mensen het minste bijdragen aan de klimaatvervui-
ling, maken de beelden des te schrijnender. Zijn werk maakt duidelijk dat de klimaatcrisis niet iets is van de toekomst, maar al lang gaande is. De wereld staat aan de vooravond van een humanitaire ramp waarvan de omvang niet is te bevatten. Het Fotomu-
Beide eerdergenoemde series maken deel uit van het grotere project Shunyo Raja. Hiervoor documenteerde Datto tussen 2017
Foto’s: Arko Datto
Chakariya Upazila, Bangladesh (Terra Mutata, 2020). Arko Datto
seum Den Haag toont tot 21 mei zijn werk.
en 2020 de slinkende mangrovebossen en het stijgende waterpeil in de Sundarbans. Bijna nergens ter wereld zijn de gevolgen van klimaatverandering al zo goed zichtbaar als hier. De inwoners van de delta staan in zijn werk centraal, daar kiest Datto bewust voor. Hij wil laten zien hoe vernietigend het effect van de stijgende zeespiegel nu al is op het
levensonderhoud van deze gemeenschappen. De visuele taal van Datto is het beste te omschrijven als dystopisch. Een gevoel dat wordt versterkt door de fotografische technieken die hij toepast. In zijn eerste fotoserie voelt dat als een technicolordroomlandschap, vaak overgaand in een bijna nachtelijke sfeer. Met behulp van
flitsfotografie neemt Datto de kijker van dichtbij mee in de belevingswereld van de inwoners van Soendaban. We zien gebouwen langzaam verdwijnen in de golven, bomen die in het water vallen, mensen die wanhopig proberen hun bezittingen te redden. Ondertussen blijft de regen kletteren, terwijl de felgekleurde avondhemel een griezelige achtergrond vormt.
In Terra Mutata gaat Datto nog een stap verder in de visualisatie van de catastrofe door enkel nog te fotograferen in de nachtelijke uren, het etmaal dat zich manifesteert als een almachtige vijand. Dit in combinatie met een experimentele benadering van full-spectrum en infraroodbeelden resulteert in beelden die surreëel aandoen. Door de toepassing van infraroodtechnologie trekt Datto een parallel tussen het verwoestende effect van klimaatverandering en oorlogsgebieden, waar deze techniek al langer wordt toegepast om in de nacht vijanden op te sporen.
www.fotomuseumdenhaag.nl
Mousuni Island, India (Where do we go when the final wave hits, 2018). Arko Datto
Sagar Island, India (Where do we go when the final wave hits, 2019). Arko Datto
The White Lotus is een meesterlijke satire met vileine humor die de strijd volop aan gaat met wokeness en andere hedendaagse aspecten van de moderne samenleving. Het is verder een voortdurende ongemakkelijke clash tussen superrijke hotelgasten en het personeel in de meest luxueuze resorts ter wereld.
Dat levert ook prachtige beelden op. In Seizoen 1 bevindt het ensemble acteurs zich op Hawaii, in seizoen 2 zitten ze op Sicilië. Dat zorgt alleen al bij de credits en muziekscore voor topkwaliteit. En die bijzondere klasse ademt The White Lotus overal uit. Niet alleen de acteurs schitteren, ook de dialogen en al het andere wat een serie top maakt, is hier tot in de puntjes geregeld. Petje af voor Mike White, die de serie bedacht en maakte. Hij werd beloond met een flink aantal Emmy’s in september 2022, waaronder beste miniserie, script, regie, mannelijke bijrol (Murray Bartlett) en vrouwelijke bijrol (Jennifer Coolidge).
Basil Fawlty
Op Hawaii maken we kennis met het dysfunctionele gezin Mosbacher, het pasgetrouwde stel Rachel en Shane en de pathetisch
excentrieke Tanya McQuoid. Allen hebben hooggespannen verwachtingen en nóg hogere eisen waaraan het personeel onder leiding van manager Armond moet zien te voldoen. Een onmogelijke taak, en het is dezelfde Armond die voor ons de show steelt. Hij brengt met verve de iconisch John Cleese creatie Basil Fawlty uit Fawlty Towers in herinnering. In een geweldige reeks van zes afleveringen zien we de wanhoop bij Armond groeien, tot een ultieme ontknoping die niet alleen zijn lijdensweg toont, maar verder alle verhaallijnen keurig afrondt. Geweldige en memorabele TV.
Hoe gaat het dan in een vaak moeilijk tweede seizoen? The White Lotus blijft imponeren en is zelfs nóg sterker in die tweede reeks die zeven afleveringen telt. De makers hebben
het aangedurfd om een compleet nieuwe omgeving en cast neer te zetten, alleen Tanya McQuoid maakt een comeback. Verder volgen we de avonturen van de Di Grasso’s, drie generaties Amerikanen die op zoek zijn naar hun Siciliaanse roots en twee koppels die samen op reis zijn. De manager van dienst Valentina is niet zo onvergetelijk als haar voorganger Armond, maar raakt wel de juiste snaar. Het is opnieuw genieten op Sicilië, het evenaart minimaal het eerste succesvolle seizoen en is zelfs nog wel beter. Hoe nu verder? Seizoen 3 is al aangekondigd. Waar?
Mike White: ‘We hebben de VS en Europa gehad, het zou mooi zijn om nu een ander continent te kiezen.’ Het derde seizoen wordt op zijn vroegst eind 2023 verwacht. Maar 2024 lijkt meer voor de hand liggend.
Ga naar https://softsecrets.com/nl/highlife-cup-2023 en schrijf u nu in!
Deelname aan de HighLife Cup 2023 is alleen toegankelijk voor bedrijven die werkzaam zijn in de cannabisbranche, zoals coffeeshops, growshops, groothandels, headshops, voedings- en zadenbedrijven.
Een vakjury bestaande uit 20 personen zal de (gecodeerde) inzendingen beoordelen op uiterlijk, geur, smaak en uitwerking.
Zorg dat u uiterlijk voor 1 maart 2023 uw bedrijf per email heeft aangemeld als deelnemer. Daarna ontvangt u per email verdere instructies.
Email uw aanmelding dan z.s.m naar onderstaand adres, graag met vermelding van naam contactpersoon en mobiele nummer info@softsecrets.nl
Let op! Wij verwachten van winnaars van een trofee dat ze voor een klein bedrag een jaar lang (6x) adverteren in HighLife magazine, op de pagina’s ‘HighLife Cup Winnaars’.
Met vriendelijke groeten, en veel succes! Team HighLife/Soft Secrets
Helen Fields
Ambo/Anthos
Alweer het zesde deel in de reeks rond Ava Turner en Luc Callanach. Het is weer een ijzersterk verhaal. De jonge Schot Bart Campbell vindt zichzelf opgesloten terug in een container. Waarom hij is gekidnapt en waarom hij hier wordt vastgehouden is een groot raadsel. Tegelijkertijd wordt een aantal vrouwen onder mensonterende omstandigheden in de onderwereld van Edinburgh tot prostitutie gedwongen. Turner en Callanach gaan beiden op onderzoek uit en dat leidt tot een spannende ontknoping. Fields blijft in topvorm, dat is meer dan van de belegen romance-perikelen tussen het duo Ava en Luc gezegd kan worden. Maar, ieder zijn/ haar smaak.
Michael Connelly Boekerij
Aan het eind van 2020 heerst de coronaepidemie in Los Angeles. En dat maakt Renee Ballard een beetje bezorgd over haar freelance kompaan Harry Bosch. Die is immers al op leeftijd. ‘Harry, when are you getting your vaccine!’ Op het werk wil het niet vlotten. Na de massale George Floyd protesten tegen politiegeweld is het animo in de LAPD tot onder het vriespunt gedaald. Ballard krijgt in haar zoektocht naar een duo verkrachters weinig tot geen steun. Wanneer de gewoonte om in LA met Oud & Nieuw in de lucht te schieten een slachtoffer eist (kogels zullen ooit weer moeten dalen), komt een hernieuwde samenwerking met Bosch in zicht. Ballard ziet zich gedwongen om tot het uiterste te gaan en zet haar toekomst in het politiekorps op het spel. Zoals gebruikelijk weer vakwerk van Connelly. Op naar deel 5.
S.S. Ramajouli
Met: Ram Charan, Rama Rao
Rise, Roar, Revolt . Met een budget van 72 miljoen dollar is dit de duurste film ooit gemaakt in India, maar die investering heeft zich dubbel uitbetaald want de opbrengst is de 150 miljoen al gepasseerd. Wereldwijd kreeg het ruim drie uur durende epos terecht veel waardering. Ramajouli maakt van de vriendschap en strijd tussen beide hoofdrolspelers een onvergetelijk spektakel. Rama Rao is anno 1920 op zoek naar een meisje uit zijn dorp dat is gekidnapt door de Britse koloniale overheersers. Ram Charan vecht voor de Britten, maar daar is een reden voor. Compleet met vele danspartijen en muzikale intermezzo’s is dit wel het beste wat Tollywood te bieden heeft. Geen Bollywood dus, want dit is een productie die origineel gesproken is in Telugu, een van de vele talen die India rijk is.
Joseph Kosinsky
Met: Tom Cruise, Val Kilmer, Jennifer Connely
Zelfs mensen met een Tom Cruise-allergie zullen moeten toegeven dat Top Gun: Maverick uiterst vakkundig popcornvermaak in de bioscoop is. Cruise verdiende naar verluid 100 miljoen dollar aan zijn reprise als testpiloot Pete ‘Maverick’ Mitchell. De film bracht overigens al 1.3 miljard dollar op, dus ook de studio zal niet ontevreden zijn en de weg naar nummer Top Gun 3 ligt dus geplaveid met goud. Of het weer ruim 30 jaar gaat duren, de originele Top Gun dateert alweer van 1986, lijkt niet logisch. Bijna de volledige cast ziet een TG3 project wel zitten, alleen Cruise houdt zich nog op de vlakte. Er schijnt wel een project rond het karakter Less Grossman (Tropic Thunder) te spelen, dat zouden wij toejuichen.
Rush
Sony Music
Het gebeurt niet vaak dat een winnaar van het Eurovisiesongfestival tot in deze kolommen doordringt, maar de Italiaanse nummer 1 van de 2021 editie was vanaf het begin al een geval apart. Er was destijds nogal wat ophef over zanger Damiano die ergens in de finale live cocaïne leek te snuiven. Maar we zijn er hier voor de wiet, en daar geniet (in ieder geval) de frontman met volle teugen van. Op het derde album met maar liefst zeventien nummers is er zeker wat over cannabis te horen, en daarnaast heeft hun messcherpe en toch feestelijke 70’s rock genoeg referenties naar de hoogtijdagen van de combinatie blowen en rock.
YOU.GURU UNtouchable
Antena Krzyku Records
Het Poolse trio you.Guru maakt meeslepende krautrock, waarbij simpele melodietjes maximaal uitgebouwd worden in langdurige, tranceachtige muzikale trips. En oh ja, dan ook nog instrumentaal, want zang zou maar kunnen afleiden van de heilige missie om de instrumenten voor zichzelf te laten spreken. Gitaar, bas en drums doen het werk, hier en daar listig aangevuld met wat elektronica. Waar bij veel kraut het tempo redelijk laag ligt, laten ze het bij you.Guru stuiteren van de energie. Retestrakke psychedelsiche tracks dus, maar met vaart en een funky toets. Nog nooit van deze band gehoord? Kan kloppen, veel informatie is in het Pools, maar misschien gaat dit album daar verandering in brengen.
(073) 549 81
Rob Tuinstra
Beckers, Nicole Maalsté, Michiel Panhuysen, Arjan van Sorge, Peter van Sparrentak, Mike de Leede, Karel Michiels, Derrick Bergman, St PGMCG, Ruud
